22e Jaargang.
Dinsdag 17 Februari 1931
No. 14.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR SS*
WIERINGEN EN OMSTREKEN
DE VERSCHOPPELING.
WIERINGER COURANT^
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VKIJDAO.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
COKN. Je BOMER, W I E R I N O E N
UITGEVER i
BUREAU:
Hippolytushoel Wleringen.
Telefoon Intercomm. No. li.
ADVERTENTIëN:
Van 1—5 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10
EEN VOORBEELD VAN HET GOEDE
FVE Amerikaansch bladen brengen het be-
richt, dat Kajsa Eng. een der weinige
vrouwen, die nog in leven waren en in den
tijd van de Indianenoorlogen met de pioniers
naar het Wilde Westen trokken, onlangs in
den ouderdom van 104 jaar in de kleine stad
Alexandria in den staat Minnesota gestor
ven is. Zij was in 1827 in de Zweedsche pro
vincie Herjedalen geboren. Bij haar dood was
zij de oudste inwoner van Minnesota. Het ge
zin Engging ongeveer 65 jaren geleden naar
de V.S., waar het zich in het onontgonnen
gebied van Minnesota vestigde. Daar werd
eerst een blokhut gebouwd, die zich langza
merhand tot een kleine boerderij ontwikkel
de. Toentertijd zwierven de Indianen in dit
gebied rond en bedreigden dikwijls het leven
der blanke kolonisten. De leden van het ge
zin waren echter altijd vriendelijk en gastvrij
voor de roode broeders. Zoo kwamen spoedig
na hun vestiging een paar Indiaansche vrou
wen met hun kinderen bij de hut en gaven
door teekenen te kennen, dat zij melk wilden
hebben. Het gezin was arm en had nog
slechts een koe doch Kasja Eng gaf aan de
Indiaansche vrouw de helft van de melk, die
hij had. Later kwamen de vrouwen dikwijls
terug om brood of iets anders te vragen.
De huisvrouw liet dan telkens alles zien wat
zij had en gaf daarvan de helft aan de Indi
anen. Dezen van hun kant toonden hun dank
baarheid door het gezin vleesch van hun
jacht te geven.
Eenige jaren later brak een opstand dei-
Indianen uit. Alle blanke gezinnen vloden
naar de naburige plaatsen, doch het gezin
Eng bleef, gedeeltelijk omdat er geen paar
den waren en gedeeltelijk ook, omdat het zijn
eigendom niet wilde verlaten. Op een goeden
dag kwamen zes Indianen in volle oorlogs-
tooi in de hut en vroegen melk. Deze werd
hun gegeven. Daarop vertrokken zij, waarbij
zij een witte veer in den muur van het blok
huis staken, wat een teeken was, dat het ge
zin, zoolang het daar was, veilig zou zijn.
Verscheidene troepen Indianen, die op het
oorlogspad waren trokken later voorbij de
hut, doch allen eerbiedigden het teeken.
Ongetwijfeld heeft de voorkomendheid van
het gezin de leden gered van de gevaren,
wadraan andere blanke kolonisten blootge
steld waren.
Een onlangs ingesteld onderzoek heeft aan
het licht gebracht, dat de eerste Zweedsche
kolonisten altijd op goeden voet met de Indi
anen hebben gestaan. Zij kochten het land en
hebben nooit iets met geweld van wapenen
verworven. Er bestaan nog gezegelde contrac
ten, door opperhoofden van Indianen onder
teekend, met wie de Zweden later steeds
vriendschap en voordeelige handelsbetrek
kingen hebben onderhouden.
OM DE WORST VAN DE DOMINc!
IN overoude tijden waren de boeren in het
dorpje Demen, in Mecklenburg, verplicht
jaarlijks 139 pond vette metworst aan hun
dominéé te leveren.. Zooals zoovele dingen uit
de oude doos was ook dit in onbruik geraakt
en de boeren van Demen aten hun worst zelf
op of verkochten ze. De kerk had er niets te
gen, tot zij plotseling in 1928 haar oude
recht opnieuw ontdekte en op grond van een
gerechtelijke uitspraak van 1770 thans niet
slechts van iederen boer de 130 pond vette
metworst voor dit jaar eischte, doch meteen
met terugwerkende kracht voor 3 jaren. De
boeren weigerden. Zij waren van meening,
dat deze bepaling was gemaakt, toen de do-
miné nog voor het grootste gedeelte betaling
in nature ontving en de toenmaals zoo wei
nige boeren van Demen* met hun 130pond
metworst elk juist het herderlijk gezin in le
ven konden houden. Thans, waren er echter
veel meer boeren gekomen en het ging niet
aan om van al die boeren nu niet slechts 130
pond, doch 390 pond, 4 centenaar vette met
worst tegelijk te eischen Waar moest do-
miné met al die worst heen Hij kon er toch
geen slagerij bij beginnen
Nu zijn er echter niet slechts rechters te
Berlijn, doch ook te Schwerin en daar de
kerk het op een proces liet aankomen en die
bepaling van 1770 als een paal boven water
vaststond, door geen Napoleontische oorlogen
door geen vernedering van Tilsit, door geen
revoluties van 1830 of 1848 en zélfs niet door
de oprichting van het Duitsche rijk in 1871
kon worden omvergeworpen en natuurlijk
ook niet door de stichting van de republiek
in 1918, werden de boeren veroordeeld. Zij
moesten, of zij wilden of niet, met hun 4 een
tenaars worst per hoofd over de brug komen.
Maar, zeiden de boeren, als die dominé nou
toch zoo veel worst moest eten, hoeft dat
niet allemaal van onze allerbeste vette met
worst te zijn. Dus werd een flink aantal oude
koeien door de worst gemalen. De dominee
wist echter het verschil tusschen de in 1770
voorgeschreven prima vette metworst en het
zoodje, dat de boeren in zijn maag wilden
stoppen, zeer goed te onderscheiden en wei
gerde de worst aan te nemen. De boeren pro
beerden het nu op een andere manier en stop
ten derde kwaliteits varkensvleesch in de
worst.
Ook dit liet de dominé zich niet welgeval
len en het proces is nog steeds aan den gang,
terwijl het thans niet meer gaat om de 4 een
tinaars van 1928, doch om 650 pond per hoofd
tot en met 1930 en als de boeren niet oppas
sen of de advocaten het proces op de lange
baan weten te schuiven, worden het langza
merhand bergen en nog eens bergen van dui
zenden ponden worst, die allemaal aan dien
dominé moeten worden geleverd.
Echter heeft dit muisje ook nog een staar
tje. De boeren, verbolgen omdat zij, op grond
van zóó verouderde bepalingen, hun beste
worst aan den dominé moeten leveren, tre
den bij boschjes uit het Kerkgenootschap. De
Kerk laat dit niet op zich zitten en in tal
van publicaties wordt thans de staf gebro
ken over deze geheimzinnige zelfzuchtige en
materialistische boeren en werden de ge
trouwen opgeroepen, thans eerst recht zich
allen rondom de vaan der Kerk te scharen,
daar deze is bedreigd door het opdringend
bolsjewisme.
De'boeren echter denken: bolsjewisme laat
me koud, als ik zelf mijn worst maar houd.
BINNENL. NIEUWS.
WIJ BREIEN en REPAREEREN alle soor
ten wollen Kousen en Sokken, ook de aller
fijnste. Voor nieuw werk zijn wij No. 1.
JAAP SNOR, Zuidstraat 15, Den Helder.
Let op den gelen winkel. Telefoon 251.
Onze agent HARM KLUITMAN komt U
bezoeken.
FEUILLETON.
38.
Hij bracht nu schande over zijn vader en
had hun wapenschild bezoedeld met een ver
keerde daad.
Waarom was hij ooit zoo dom geweest om
er zoo in te loopen
Hij ergerde er zich ten diepste aan.
XXX.
Toen Mary en lord Warburton hem den
volgenden dag kwamen opzoeken, zag hij er
vermoeid en afgemat uit.
Hij drukte zijn vader de hand en sloeg den
arm om Mary heen, terwijl hij zijn hoofd een
oogenblik op haar schouders liet rusten.
Och, ik kon niet slapen, zei hij, en nu
voel ik mij uitgeput.
Mary drukte een kus op zijn haar en streel
de hem om hem te troosten.
Arme Bazil, zeide zij, dit is voor ons al
len een angstige tijd.
Ik zou mijzelf kunnen verwenschen, zei
hij, om het verdriet, dat ik je veroorzaak.
Wij moesten nu toch zoo gelukkig zijn. O,
Mary, vergeef het mij, ofschoon ik het mij
zelf niet vergeven kan.
Hij is wel schuldig aan het misdrijf,
dacht zijn vader, en dit is de manier, waarop
hij dat uitdrukt.
Mary verklaarde zijn woorden echter ge
heel anders, zij zag alleen, dat hij neerslach
tig was en dat zij hem troost moest bieden.
DE ZUIDERZEEWERKEN.
Verandering van de waterbeweging.
In het driemaandelij ksch bericht betref
fende de Zuiderzeewerken wordt met betrek
king tot de verandering van de waterbewe
ging tengevolge van den aanleg van den af
sluitdijk gezegd, dat deze werd ingeleid door
de beteugeling van de Middelgronden (1929),
terwijl in 1930 groote invloed werd onder
den van de beteugeling van de Vlieter,, de
afsluiting van Gaatje en Zwin, beoosten Wie-
ringen, en het uitbouwen van het tijdsvak op
het Breezand door de oostelijke geulen tus
schen de Javaruggen gelegen, ten Westen
van die Zandplaat.
Dientengevolgen bleven op het eind van dit
werkseizoen nog twee openingen over, welke
reeds in sterke mate het karakter van sluit
gaten hebben aangenomen. Het westelijk gat
heeft een lengte van 6.9 K.M., waarvan 2.8
K.M. met een doorstroomingsprofiel van 9700
M2. onder N.A.P., is gelegen boven den
beteugelingsdam in de Vlieter, terwijl de res-
teerende 4. K.M. nog een profiel van 21.700
M2. bezit. Van het Oostelijke gat, met een
Ik heb vanmorgen mijn advocaat gespro
ken, zei lord Warburton, hij zal eens gauw
bij je komen, want het is beter dat hij je bij
staat. Je kunt hem gerust de waarheid zeg
gen, want hij is hoogst betrouwbaar.
Ik ben u zeer dankbaar voor uw goede
bedoeling, vader, zei de jongeman, maar op
het oogenblik heb ik niets te zeggen, zelfs
niet aan een advocaat.
O, mijn zoon riep de graaf, wat is toch
dat geheim, dat je drukt en dat niemand we
ten mag Als het geen kwaad is, waarom kun
je het mij dan niet toevertrouwen Je hebt
er nu mijn woord op, dat je Mary moogt heb
ben. Je kunt er zeker van zijn dat niemand
ooit een woord zou hooren van je bekente
nis. Waarom kun je dan niet spreken
Och ja, zeg het ons maar, zei Mary, niet
alleen om mijnentwil, maar terwille van je
vader.
Ik kan het niet zeggen, zei Bazil op hee-
schen toon.
Dan moet ik je wel voor schuldig hou
den, zei lord Warburton, het moet wel zoo
zijn en het zal mijn plicht wezen, om Mary te
beletten met je te trouwen.
Ik zal voor een tijd van haar afscheid
moeten nemen, zei de jongeman.
Neen, neen, riep Mary, ik geef je nooit
op en ik je niet verlaten. Ik volg je naar A-
merika., maar kijk, dat vergat ik, ik heb een
telegram bij mij voor je.
Laat het mij eens zien.
Ik was vanmorgen weer naar de post
gaan informeeren en toen was het er.
Bazil scheurde het haastig open en slaakte
een kreet van blijdschap.
Wat staat er in riep Mary.
Dit brengt mij de vrijheid.
Hoezoo
ontwikkelde lengte van 4.8 K.M., is 1.65 K.M.
met een profiel van 5600 M., gelegen boven
den beteugelingsdam in de Middelgronden.
In het overgebleven gedeelte maken de stroo
men een aanmerkelijken hoek met een nor
maal op den afsluitdijk, zoodat de effectieve
lengte (gemeten loodrecht op de stroomrich
ting) van dit vak aanmerkelijk minder be
draagt dan de lengte in de as van de afslui
ting. Zij kan worden gesteld op 2.4 K.M. met
een effectief doorstroomingsprofiel onder
N.A.P. van 8900 M2., terwijl het profiel in de
as van de afsluiting 11.800 M2. bedraagt.
Door de afsluiting zelf is vooral van belang
de verandering van de stroomen in de af
sluitingslij n, vooral van de sterkte van die
stroomen. Deze sterkte is in den loop van het
afgeloopen jaar op de meeste plaatsen gelei
delijk toegenomen.
Aangenomen kan worden dat bij het einde
van het seizoen de gemiddelde stroomsnel
heid in beide overgebleven openingen 95 a 100
c.M./sec. bedraagt. Daarbij valt op te merken
dat de maximumstroomsnelheid in het oos
telijk sluitgat ruim 2 uur later optreedt dan
die in het westelijk gat.
Buiten de lijn van afsluiting is de invloed
van de werken reeds duidelijk merkbaar bij
de stroomen in het geulenstelsel benoorden
Wieringen. Na de afsluiting van Gaatje en
Zwin zijn de stroomsnelheden in Wierbalg en
Zuiderzwin met respectievelijk 25 en 10
verminderd. Daarentegen kon in de Heisdeur,
waar eind Augustus een normale maximum
snelheid van 108 c.M./sec. werd gemeten, nog
geen verandering van den stroom worden ge
constateerd.
De verandering waterbeweging is ook merk
baar in de sterkte van het dagelijksche getij,
waarvoor het tijverschil maatstaf is.
Tewerkstelling van jonge boeren.
Groot is het aantal boerenzoons en jonge
boeren, dat in den polder wenscht te worden
tewerkgesteld. Op enkele uitzonderingen na
kunnen echter slechts personen uit de on
middellijke omgeving van den polder worden
tewerkgesteld, wijl de huisvesting op moei
lijkheden stuit. Hierin komt verbetering, zoo
dra een aantal arbeiderswoningen gereed is,
waarin zij als kostgangers kunnen worden
ondergebracht. De boerenzoons werken onder
dezelfde arbeidsvoorwaarden als de arbeiders
en moeten in het begin alle werkzaamheden
mee verrichten. Het landbouwkundige werk
waarvoor zij toch in de eerste plaats zijn be
stemd, was in 1930 nog gering, waarom hun
slechts emplooi kon worden verschaft bij de
machines en werktuigen, het begreppelen en
draineeren, terwijl enkelen met meer algemee
ne werkzaamheden werden belast.
DE GEHUWDE ONDERWIJZERES.
De gemeenteraad van Franeker heeft
thans met zes tegen vijf stemmen besloten,
dat aan een in functie zijnde onderwijzeres,
die Vóór haar 45ste jaar in het huwelijk
treedt, op den dag van haar huwelijk ontslag
zal worden verleend De verordening treedt
direct in werking.
Uit de discussie bleek, dat de gehuwde on
derwijzeres niet beslist wordt uitgesloten. In
bijzondere gevallen zal zij bij sollicitatie kun
nen worden benoemd, doch het oordeel is aan
den raad, die rekening houdt met de omstan
digheden.
SCHOOLRADEN TIJDENS DE SCHOOL
UREN
De douche op den lesrooster.
In de vergadering van de Plaatselijke
commissie van Toezicht op het l.o. te Haar
lem, werd besloten, aan B. en W. te advisee-
ren, de schoolbaden onder de schooluren te
doen plaats hebben. Het wordt uit een oog
punt van volksgezondheid gewenscht geacht,
de douchebaden voor de hoogste klassen der
lagere scholen verplicht in den lesrooster op
te nemen.
VOOR HET BEHOUD VAN DE ZUIDERZEE.
Een door vierhonderd visschers en belang
hebbenden bezochte vergadering te Volen-
Hoezoo
Nu zijn de boeien verbroken, zei hij, mijn
vriend is dood en nu kan ik alles vertellen.
Dood
Vader en Mary, laat ik nu vertellen, hoe
dwaas ik gehandeld heb. Ik heb in Amerika
een avontuurlijk leven geleid, maar ik heb
nooit een misdaad begaan of iets gedaan,
waarover ik mij zou moeten schamen. Onder
mijn vrienden was een jongeman van mijn
eigen leeftijd wiens geschiedenis veel overeen
komst had met de mijne, Hij stond ook alleen
op de wereld en was ook door vreemden op
gevoed, die hem slecht'"behandelden en ver
waarloosden. Wij ontmoetten elkander op
een tijd toen ik bijna van honger omkwam
te Chicago.
Hij deelde het laatste wat hij bezat met
mij, dat waren vijf dollars en wij zwoeren
elkander eeuwige vriendschap.
Hij was een beminnelijk mensch maar de
kans liep hem tegen. Hij had geen sterk ge
stel en hij kon niet tegen zijn leed. Hij kreeg
de tering en soms lag ik den geheelen nacht
wakker naar zijn hoesten in de kamer naast
mij te luisteren. Ik had erg medelijden met
hem, hij wou liever niet sterven en wij wisten
beiden, dat het maar een kwestie zou zijn van
een paar maanden.
Mary keek hem vol sympathie aan en druk
te hem de hand.
Wij wisten beiden ook, dat hij wel zou
kunnen herstellen als hij een tijd naar een
warm klimaat vertrok, maar waar diende het
toe om daarover te praten, wij hadden im
mers geen geld voor zooiets.
Hij zat er dikwijls over te brommen en eens
op een avond zei hij, ik zou met pleizier een
millionnair op straat aanhouden en hem
dwingen om mij het noodige geld te geven.
dam getuigde Zaterdag onder groot enthousi
asme adhaesie aan de actie van het Lande
lijk Comité tot behoud van de Zuiderzee.
Met algemeene stemmen besloot men tot
toezending van een telegram aan den minis
ter van Waterstaat, waarin wordt aangedron
gen dat een onpartijdig onderzoek wordt in
gesteld naar de gevolgen van de geheele af
sluiting van de Zuiderzee, alvorens over de
inpoldering zal zijn beslist.
AUTOBUS DOOR EEN TREIN GEGREPEN.
Baanwacliteres vergeet de afsluit-
boomen te laten zakken.
Drie dooden, Elf gewonden.
Zaterdagmiddag omstreeks 1 uur is een
autobus van den heer G. Kuipers te Venray,
die een geregelden dienst onderhoudt tus
schen Venlo en Venray, op den spoorwegover
gang onder Blerick door trein 1730 welke
om drie minuten over een uit Venlo vertrok
ken was gegrepen en bijna twee honderd
meter meegesleurd.
De autobus werd versplinterd. Van de acht
tien inzittenden werden drie personen op
slag gedood, vijf zwaar en zes licht gewond.
De baanwachteres had vergeten de afsluit-
boomen tijdig te laten zakken.
Nadere bijzonderheden.
Uit Venlo werden nadere bijzonderheden
gemeld Om 1 uur was de autobus van den
heer Kupers uit Venlo vertrokken. Vijftien
personen, die uit de omliggende plaatsen
naar Venlo waren gekomen om de Zaterdag-
sche markt te bezoeken, hadden in de bus
plaats genomen.
Even vóór den overweg in de spoorlijn Ven-
lo-Roermond bij den wachtpost 66 aan den
Horsterweg te Blerick loopt de breede straat
weg ongeveer honderd meter evenwijdig met
de spoorbaan. De autobus, bestuurd door den
chauffeur Wieferink, reeds iets vóór den
trein, welke om drie minuten over één uit
Venlo was vertrokken uit. Gelijk met den
trein kwam de autobus aan den spoorweg en
omdat de boomen niet gesloten waren, reed
de bestuurder door. Toen de bus midden op
den rails was, werd zij door den trein gegre
pen en, hoewel de machinist nog uit alle
macht remde, kon hij niet verhinderen, dat
de auto ongeveer honderdvijftig meters werd
meegesleurd.
De schok was ontzettend Angstige kreten
klonken langs de spoorbaan en van alle kan
ten snelden menschen naar de plek des on-
heils. Uit de nabijgelegen kazerne rukte on
middellijk een colonne militairen uit om hulp
te verleenen.
De slachtoffers.
Al spoedig bleek, dat drie inzittenden van
de autobus op slag waren gedood. Het waren
de heeren F. Winkens uit Venray, G. Moorees
17 jaar oud, uit Horst en J. Swinkels, gehuwd
en vader van negen kinderen, uit Venray.
Zwaar gewond werden de heer G. Peeters
uit Horst, wien een gedeelte van den schedel
was afgeslagen, en die stervende werd opge
nomen diens zoon G. Peeters Jr. en mej.
Peeters, echtgenoote van den eerstgenoemde.
Voorts de heer L. Kleven uit Horst, wien
beide beenen verbrijzeld werden en die aan
rug en borst zwaar gewond werd en de heer
H. Joosten, wethouder van Grabbenvorst.
Minder ernstig werden gewond de heeren
E. van Leuken, H. Vollenberg, mej. Swinkels,
echtgenoote van den overleden heer Swin
kels, de heer Krausch en mej. W. Krausch-
Hulkens en de heer Van Dijk, allen uit Ven
ray.
De chauffeur, de 35-jarige A. Wieferink, die
ongeveer een half jaar in dienst was bij de
autobus-onderneming van den heer Kupers,
kwam er met wat vleesch wonden betrekkelijk
goed af. Toen de hotsing plaats greep had hij
de tegenwoordigheid van geest om een der
lantaarns voorop de locomotief te grijpen
en er zich aan vast te klemmen. Op deze wij
ze werd de man van een wissen dood gered.
De hulpverleening.
Zooals wij reeds zeiden werd de eerste
hulp verleend door militairen uit de nabij-
Eens op een dag vertelde hij mij dat een
oude nicht hem vijftigduizend dollars had
gegeven en hij vroeg mij om voor hem naar
een Bank te gaan en een wissel te innen. Dat
deed ik, zelfs inde ik er verscheidene voor
hem. Hij wilde absoluut, dat ik tienduizend
dollar voor mij zelf zou nemen, ofschoon ik
eigenlijk liever zijn geld niet nam, maar hij
beweerde, dat hij het best missen kon. Hij
zou naar Europa, naar Davos gaan en ik zou
meegaan. Den avond voor ons vertrek kwa
men er een paar detectives om mij te spre
ken, terwijl ik uit was. De politie zocht mij
wegens het innen van valsche wissels.
Die waren onder den naam van George J.
Potter. Dit vertelde Dick mij, toen ik thuis
kwam.
Ik heb geen neef of nicht die George
heet, zeide hij, het was alles valsch. Ik heb
geen levende ziel in mijn familie, die mij zoo
veel geld zou geven, maar ik wil nog niet
sterven. Toch zal ik je niet laten zitten, ik
zal bekennen en dan moet ik maar in de ge
vangenis.
Bazil streek met de hand over het voor
hoofd en liep naar den schoorsteenmantel.
Hij bleef staan met den rug naar zijn vader
gekeerd en starrde in den ledigen haard.
Natuurlijk (vilde ik dat niet hebben, ging
hij voort, hij T /as stervend en ik maakte mij
uit de voeten en vluchtte hierheen.
Dick ging naar Davos.
De laatste weken van zijn leven heeft hij
in vrede en rust doorgebracht en gister is
hij daar gestorven. Wij hebben samen heel
wat van het geld gebruikt, maar ik had een
duren eed aan Dick gezworen, dat ik zou
trachten het te verdienen en het dan terug
zou betalen.
De graaf en Mary wisselden een blik, hun
gelegen kazerne. De dooden werden in mili
taire ziekenwagens weggevoerd, terwijl par
ticuliere auto's, welke op den weg passeerden,
werden gerequireerd om de gewonden naar
Venlo te vervoeren, waar zij in het St. Jo-
sephziekenhuis liefderijke verpleging von
den.
Inmiddels waren de doctoren Aug. Poulis-
sen, G. van Hellemondt, Eug. Dubois en P.
Janssen uit Venlo op het terrein van de ramp
gearriveerd en met verschillende geestelij
ken verleenden zij de eerste geneeskundige
hulp. Ook de burgemeester van Venlo, mr. B.
M. Berger, en tal van burgerlijke autoritei
ten, waren spoedig ter plaatse.
De politie hield de honderden, die zich op
het vernemen van de droeve tijding naar de
plaats van de ramp hadden gespoed, op een
behoorlijken afstand.
Brokstukken van de autobus werden over
een lengte van honderd meter langs de spoor
baan gevonden. De kap van de bus lag aan de
andere zijde van den spoorweg.
Het onderzoek naar de oorzaak.
De marechaussee stelde onmiddellijk een
onderzoek in en tegen 3 uur arriveerde het
parket uit Roermond, de subst. officier van
justitie mr. dr. P J. W. Rieter en de rechter
commissaris mr. F. A. J. Marres.
Over het resultaat van dit onderzoek valt
uiteraard nog niets mede te deelen.
Vast staat, dat de baanwachteres, mej. Eb
ben, wier man als ploegbaas en oudste zoo*
als wegwerker verder op den lijn aan den ar
beid waren, te laat uit haar huis kwam om
de spoorboomen neer te laten. Men deelt nog
mede dat de vrouw, moeder van een groot ge
zin in hoogst overspannen toestand naar het
ziekenhuis te Venray is overgebracht.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
EEN VRIEND VAN DUITSCHLAND.
Engelsch kapitein vermaakt z*jn
vermogen aan Duitsche oorlogsver
minkten.
De Engelsche rechtbank Heeft dezer be
slist, dat het testament van den Engelschen
scheepskapitein Robinson ten volle rechtsgel
dig is, en dat zijn nalatenschap met aftrek
van de gemaakte kosten ter beschikking
moet worden gesteld van de Duitsche regee
ring.
De kapitein, die in het begin van 1930 is
overleden, had in zijn testament bepaald,
dat zijn vermogen van ruim 7000 pond ster
ling ter beschikking van de Duitsche regee
ring moest worden gesteld, die het bedrag
moest aanwenden ten bate van Duitsche oor
logsverminkten.
Het overwinnende en welvarende Engeland
zou zonder moeilijkheden in de gelegenheid
zijn voor zijn eigen oorlogsverminkten te zor
gen, aldus het testament van Robinson. Aan
gezien hijzelf de treurige toestanden in
Duitschland in de jaren na den oorlog had
leeren kennen, had hij het juist geacht zijn
geld aan de Duitsche oorlogsverminkten te
vermaken.
De nabestaanden van den kapitein, die het
testament ongeldig wilden laten verklaren,
hebben het proces verloren.
SNEEUWVAL IN HET ZWARTE WOUD.
Uit Freiburg wordt gemeld, dat het sedert
Vrijdagavond in Opper-Baden en in het
Zwarte Woud zwaar sneeuwt Tengevolge van
den zwaren storm zijn het spoorweg- en te
legrafisch verkeer verbroken, terwijl ook het
telefonisch verkeer hier en dar verstoord is.
DE A.S. REIS VAN WILKENS NAAR DE
NOORDPOOL.
Een Fransch blad publiceert nadere bijzon
derheden omtrent de voorgenomen Noord
poolreis, welke Wilkens begin Juli met een
duikboot wil ondernemen. Wilkens, die met
kapitein Byrd reeds een vlucht over de Noord
pool heeft uitgevoerd, zal begin Juli op Spits
bergen aankomen. Vandaar wil hij onder den
oogen waren vochtig. Lord Warburton ging
zachtjes naar hem toe, legde een hand op
zijn schouder en zei
Bazil, mijn jongen Het was een edele
daad en ik keur die goed. Moge God je zege
nen, ik ben trotsch op mijn zoon.
Ik dank uen wat zegt Mary
Je bent een held, mompelde zij, maar
dat heb ik al dadelijk gevonden.
De man, die te Davos overledèn was, had
een volledige bekentenis opgesteld, waarin hij
zijn vriend van alle schuld vrijspraak.
Bazil werd dus bijna onmiddellijk daarna
op vrije voeten gesteld.
Na verloop van een maand trouwde hij het
Mary. Lady Warburton was hem nu ook ge
negen en verscheen bij het huwelijkdaar
was ook de familie Wildairs en Hugo. Cosmo
bleef afwezig. Hij kon het niet verdragen om
het geluk te zien van zijn ouderen broeder,
die hem van zijn aanstaande had beroofd, zoo-
als hij beweerde en op raad van zijn vader
was hij een poosje van huis gegaan.
Terwille van je vader moet je den eer
sten stap doen tot verzoening, als hij terug
komt, zei Mary tot Bazil, terwijl zij samen op
het vasteland op hun huwelijks reisje waren.
Och, hij had ook wel een beetje rede* om
boos te zijn.
Hij heeft zich onverantwoordelijk gedra
gen, zei Bazil verstoord.
Maar jij hebt mij aan hem ontroofd Je
moet het bijleggen.
Wel, als ik moet, dan moet ik, zei Bazil,
haar een kus gevend, ik ben nu ook zoo ge
lukkig, dat ik iedereen alles zou kunnen ver
geven.
EINDE. A
