J. R. KEUSS
TRIET,
BLANKE KRUL flllllK.
22E JAARGANG
VRIJDAG 22 MEI 1931
NO. 40
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
jJ
WIJ BREIEN
DE VONDELING.
HEERENBAAI
WIERINGER COURA
VERSCHIJNT ELKE!
DINSDAG EN VRIJDAG.
per 3 maanden 1.
N
1
BUREAU
ADVERTENTIëN
UITGEVER
Hippolytushoef Wieringen.
Van 1—5 regels
0.50.
S
CORN. J. BOSKER,
WIERINGEN.
Telefoon Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
0.10.
V
HEERENBAAI
PORTORICO.
TABAKSFABRIEK „DE WAKENDE REEUW"
LAAT A, 125 ALKMAAR.
Prima kwaliteit in alle prijzen.
Spaart onze rebussen.
hebben ook als punten groote waarde.
70 80 100 120 140 150 160 180
200 225 250 300 350 400 450 en
500 cent per pond.
KINDERUITZENDING IN ZOMER
EN WINTER.
Met het mooie voorjaarsweer ontwaakt de
trek naar elders.
De koloniehuizen worden overstelpt met
aanvragen en naarmate de zomer nadert,
wordt de activiteit der uitzendende vereeni-
gingen grooter en het plaatsgebrek meer nij
pend.
't Is begrijpelijk Immers al wat naar va-
cantie haakt en den lust daartoe kan bevre
digen, maakt plannen voor Juli of Augustus.
Maar al meent men het goed, om bepaalde
lijk in den zomer het zwakke kind door een
tijdelijk verblijf in hygiënische omgeving een
blijvend verhoogde kracht en weerstand te
geven, het getuigt van weinig ervaring en
kennis van zaken.
Niet enkel de zomer, het geheele jaar is
geëigend voor de kinderuitzending.
Als het kind lijdt, dan lijdt het heele gezin.
Hoe zielig, hoe in-droevig is het lot van
een zwak kind. Hoe ontroerend die groote,
droevige oogen Het lot der ouders, die het
moeten aanzien, is weinig minder zwaar dan
van de kwijnende stumpers, zonder fleur en
levenslust, zonder spel en vroolijkheid, maar
met een oneindig verlangen naar wat de ster
kere jeugd geniet en nauwelijks beseft.
Dubbel zwaar is het lot van ouders en
kind, als geld of tijd of gelegenheid ontbreekt
voor de sterkende kuur in het heerlijk ver
blijf.
Het zwaarste is echter de winter, de ein-
delooze winter, doorgebracht in stomme ver
veling, achter de kachel in meestal bedompte
kameratmosfeer.
't Is wachten op de lente, op den zomer in
goedhartige onervarenheid.
Tegenstanders van winteruitzending, die
zelfs nu nog te vinden zijn, onder artsen,
onderwijzers, ouders en vele anderen, och doe
eens één keer de moeite om het verschil te
zien tusschen het zwakke kind thuis en het
zelfde kind in kolonieverpleging Zie ze hier
opbloeien zelfs bij sneeuw en vorst. Zie ze
aan het maal met blozende wangen en een
eetlust, als ze thuis nooit hebben. Zie ze
eerst aarzelend maar spoedig opgewekt en
vroolijk onder kundige en liefdevolle leiding
spelen aan strand en duin, in bosch of be
schutte heide, zie ze daar opbloeien als de
en repareeren alle soorten wollen kleeding.
kousen en sokken, ook de allerfijnste, voor
nieuwwerk zijn wij no. 1.
DEN HELDER, Zuidstraat 19.
(Let op den Gelen Winkel.)
Depots voor Wieringen Hippolytushoef
Wed. J. de Beurs Den Oever Jb. Kaleveld.
Onze vertegenwoordiger komt U bezoeken.
FEUILLETON.
No. 17.
Maar wat kan zij er aan doen, niet waar
Zij bezit niets en men heeft haar verzekerd,
dat hij haar rond een millioen zal aanbren
gen. Daar verschillen we toch in, freule ik
wil u eerst wel zien. Dat recht betwist men
mij echter. De koop is gesloten, luidde het
antwoord van mijn vader. Ik heb je laten
komen, omdat men niet buiten je kon voor
de plechtigheid men kan een jongmensen
toch niet laten trouwen zonder dat hij er
zelf bij is, maar je hebt anders geen stem
in het kapittel. Op alles moet je maar „ja"
en „amen" zeggen met gesloten oogen. Als
het kind niet wil, als het zijn drankje niet
wil slikken, dan zullen we het met de zweep
er van langs geven en dan moet het wel
Mijn waarde heer Pointal, u heeft ééns.
heel vriendschappelijk gezegd, dat ik als
mijn vader gezond verstand en een practi-
schen kijk op de dingen had, maar dat ik van
mijn moeder den zin erfde om mij van aller
lei te verbeelden en mij dan wijs te maken,
dat het echt gebeurd was. U zei toen ook
nog, dat hjst niet recht duidelijk was, of de
natuur mij nu bestemd had om in de poli
tiek te gaan of om dichter te worden. Ik kan
mij niet begrijpen, hoe zoo'n tegenstelling
mogelijk zou zijn en ik geloof ook niet, dat
ik ooit tusschen die beide zal hoeven te kie
zen. Romantisch ben ik niet aangelegd, idea
listisch, dat is wat anders. Maar zoudt u nu
denken, dat een beetje idealisme kwaad kon,
mits men maar het midden houdt tusschen
de overdreven voorstellingen van de echte
bloemekens in de lente, en ge zijt voor goed
genezen van uw vooroordeel.
De winterverpleging begint, iets later dan
elders, ook in ons land burgerrecht te krij
gen.
Ieder jaar worden de heerlijke resultaten
meer zichtbaar voor het publiek, zooals het
voor insiders reeds lang duidelijk was.
De rijksinspectie voor de hygiëne van het
kind, die o.m. de overheid adviseert, is een
groot voorstander van winteruitzending.
De regeering steunt de kinderuitzending
steeds krachtiger, omdat het een algemeen
belang is, een krachtig middel tot verbeterde
volksgezondheid, een preventief middel tegen
t.b.c. en andere kwalen.
Rijk en vele provincies steunen de winter
verpleging met het dubbele, Noordholland en
Limburg zelfs met het drievoudige van het
zomersubsidie.
Gemeentebesturen door het heele land vol
gen gaarne.
De geneeskundige diensten, de schoolart
sen bevorderen het winterwerk waar zij kun
nen en mannen van studie, van naam en
groote ervaring als Dr. Heyermans en Dr.
Deyl te Amsterdam, Dr. Shuckink Kool te
Utrecht, om van vele anderen niet te spreken,
geven door hun oordeel wetenschappelijke
waarde aan het op ondervinding gegronde
oordeel van bestuurders en leidsters der ko
loniehuizen.
En trots de onomstootelijk vaststaande
waarde der winteruitzending, staan vele
's zomers overbevolkte koloniehuizen, 's-win-
ters weken en zelfs maanden lang ledig.
De algemeene vergadering van Nederlands
grootste vereeniging op dit gebied, het Cen
traal Genootschap, stond dit jaar in het tee-
ken der permanente verpleging.
Er wordt gewerkt, geschreven, gesproken,
gepropageerd terwille van het zwakke kind,
om het vooral dan te helpen, als steun het
meest noodig is.
Toch blijven de vele nog van verre staan.
Nederland geeft een mooi voorbeeld te
zien in harmonische samenwerking tusschen
overheid en particulier initiatief.
Die harmonie wordt echter verbroken als
de overheid in winterzorg vóórgaat en de uit
zendende vereenigingen achterblijven.
Nederland kan spoedig een eereplaats in
nemen op gebied van zorg voor het zwakke
kind, een plaats zóó mooi, als het voor een
kwart eeuw nog verre, bij anderen achter
stond.
Overheid en particulier initiatief reiken el
kaar hier de hand en het moge hier wei
eens gezegd de derde in den bond is de
Nederlandsche pers in alle schakeeringen, die
ontzaglijk veel heeft gedaan om ons land
van zijn achterstand te verlossen.
Een eereplaats in de rij der beschaafde
volken
Spoedig kan dit werkelijkheid zijn.
Maar eerst moeten alle huizen bezet, niet
enkel in den zomer, maar van 1 Januari tot
31 December.
Eerst dan kan het ideaal benaderd worden!
Geen geld behoeft gespaard voor de zomer-
uitzending, maar nieuw geld moet gezocht
om elk koloniehuis, van elke kleur en rich
ting het heele jaar te benutten
Geld, in volksgezondheid belegd, geeft de
mooiste rente voor nu en de toekomst, en
geeft bovendien zon en licht in tallooze har
ten
En daarom nogmaals, nu er nog tijd is tot
voorbereiding
Op, tot de permanente verpleging
A. C. BOS.
Egmond aan Zee, Mei 1931.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
VERKIEZINGSVANDALEN.
20 Mei j.1. trad te Rotterdam de verscherp
te politie verordening in werking op het kal
ken, teneinde de ergerlijke stadsontsiering,
die daarvan in den verkiezingstijd het ge
volg is, zooveel mogelijk tegen te gaan.
Het gilde der kalkers heeft de laatste nach
ten echter nog te baat genomen om met
niets ontziende ijver nog gauw overal, waar
het hun dienstig leek, te kladderen en vooral
de binnenstad heeft het moeten ontgelden.
Alle bruggen zijn besmeerd en het oude stad
huis, en men is zelfs zoo brutaal geweest,
om vlak onder de ramen van het politiebu
reau aan de Meemansstraat te kalken.
Om het gekladder nog smeriger te maken,
loopen de tegenstanders van de eerste kal
kers achter hen aan om het eerstgekalkte on
leesbaar te maken en den naam van een
anderen candidaat te „schilderen."
Nog ergerlijk is, dat de kladderaars niet
alleen kalk gebruiken doch er cement door
heen roeren en carbid, zoodat de verkiezings
leuzen uiterst moeilijk zijn te verwijderen.
Toen zijn van den Reinigingsdienst twintig
ploegen van twee man uitgerukt om de stad
weer een tikje fatsoenlijker aanzien te ge
ven. Het kost moeite en belastingpenningen.
Moge de nieuwe verordening in staat blij
ken de de stadsontsiering met „verkiezings-
kalk", waaraan ieder behoorlijk mensch
behalve blijkbaar de adspirant bevorderaars
van het gemeentebelang, voor wie kalk een
onmisbaar ingrediënt voor een Raadszetel is
zich ergert, tegen te gaan.
WRAAK VAN EEN SCHILDER.
Een caféhouder van den Schiedamsche Dijk
te Rotterdam had dezer dagen een schilder
opdracht gegeven om op de ruit van zijn café
een lokkenden naam te schilderen. Met groo
te toewijding bleef de schilder geruimen tijd
bezig en nadat hij zichzelf overtuigd had dat
de opdracht was voltooid, riep hij den café
houder om het werk te komen keuren. Tot
niet geringe verbazing van den kastelein
stond er niets anders op dan „café-billard'
op zijn ruit en tot groote verbazing en veront
waardiging van den schilder was de kaste
lein het daarmee niet eens. De kastelein be
weerde een schoonklinkenden naam opgege
ven te hebben, de schilder hield halsstarrig
vol, dat hij „café-billard" had moeten pen-
seelen en dat stond er nu op. De schilder
liep gekrenkt weg. De kastelein poetste met
benzine zijn ruit schoon, waarna hij een an
deren schilder opdracht gaf den gewenschten
titel aan te brengen.
Toen deze schilder zoowat halverwege was,
kwam zijn voorganger langs, juist op een oo
genblik dat de kastelein voor alle zekerheid
even buiten stond om zich te overtuigen, dat
nu inderdaad op het raam kwam wat hij er
op wilde hebben. Het feit, dat een ander op
die ruit aan het schilderen was gegaan er
dat de kastelein er bij stond heeft den schil-
droomers en de laag-bij-de-grondsche wijs
heid van hen, die zich zoo bij uitstek prac-
tisch achten
Nu, ik zal nooit een artist zijn de hemel
heeft mij niet de gave verleend, om hetzij
dan. in woorden, klanken of kleuren uitdruk
king te kunnen geven aan het beste, wat er
in mij omgaat. Wat ik geloof, wat ik voel,
daar kunnen enkel mijn daden getuigenis
van afleggen en ik wil ook dat ze dit doen.
Liever was ik dood dan dat ik het dubbelzin
nige bestaan leidde van aan den eenen kant
grootsche dingen te denken en aan den an
deren kant laag-bij-de-grondsche dingen te
doen. Of is het niet iets heel laag-bij-gronds
of liever alléén laags om uit eerzucht of
ij delheid een vrouw te trouwen, die men niet
lief heeft en de vrijheid van zijn hart op te
offeren, enkel aan berekening Als ik zoo
mijn leven begon, zou ik dan volgens eer en
geweten wel kunnen instaan voor het ver
volg Heb ik vroeger niet eens in een van de
samenspraken van den onvergelijkelijken Pla
to gelezen, dat men wat muziek moet bren
gen in zijn leven En, om nu mademoiselle
De Saligneux te trouwen, dat is dan toch wel
wat droevige muziek
Wat zou Plato daar nu van denken En
bovenal wat zou ikzelf er wel van meenen
Dat vind ik in dit geval nog belangrijker.
Mijnheer Pointal, och, komt u mij toch te
hulp U is de eenige, die nog wat invloed
uitoefend op mijn vaderde eenige naar
wien hij af en toe nog wel eens luistertIn
al wat mijn opvoeding en mijn studie betrof,
heeft hij u geraadpleegd bijna altijd heeft
hij uw wenken gevolgd. Misschien dat hij het
dan nu ook wel zal willen doen. Toe, neemt
u nu uw welversneden pen, doop ze in uw
besten inkt en schrijf aan dien tiran, dat ik
u in mijn vertrouwen heb genomen en dat
zijn plan u dan al hoogst noodlottig voor mij
voor komt. Hij zal het mij niet kwalijk ne
men, dat ik mijn hart heb uitgestort aan u;
hij weet immers, hoe intiem wij zijn. En wil
ik het u nu maar heelemaal zeggen Stel u
het hem dan zóó voor dat dit huwelijk voor
KOOPT UW KLEEDING
bij een vertrouwd adres.
der van café billard zich zoo opgewonden,
dat hij een hamer is gaan halen, terug is ge
komen naar het café, waar nog altijd de kas
telein buiten stond en dien kastelein met
den hamer een klap op zijn schedel gegexen.
De kastelein is in het ziekenhuis verbon
den. De schilder is op het politiebureau in be
waring gesteld.
BLOEMBOLLEN OOK IN DRENTE.
Ook te Smilde (Drente) wordt thans een
proef genomen met de bloembollencultuur.
Er zijn ongeveer 2 H.A. met tulpen bepoot.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
ECHTE FR1ESCHE
20-50ct. per ons
E.
SPOORSTRAAT 102, Tel. 370
DEN HELDER.
BLAUW COLBERT COSTUUM
f 32, 36, 40, 42, 44, tot f 60.
FANTASIE COSTUUMS
nieuwe dessins
I 25, 28, 34, 38, tot f 56.
ZEVEN PERSONEN DOOR KAAS
VERGIFTIGD.
Na het eten van kaas vertoonden zich in
een gezin te Stockum bij Osnabrück (Duitsch
land) bij zeven personen, 3 kinderen en 4
volwassennen, symptomen van vergiftiging.
Drie kinderen zijn reeds aan de gevolgen o-
verleden, twee van de volwassenen bevinden
zich in levensgevaar, terwijl de twee overigen
herstellende zijn.
DE BLIKSEM IN EEN ANTENNE GESLAGEN.
In Denemarken woedde Zondag een zwaar
onweer. Hierbij sloeg midden in Kopenhage
de bliksem in de antenne van een huis. Ter
wijl de leden der familie allen ongedeerd
bleven, werd het plafon geheel zwart ge
maakt. Met een oorverdoovenden knal
sprong de vonk van het radiotoestel naar de
electrische lichtleiding sloeg nog een gat
in den muur en vernielde alle zekeringen en
den electriciteitsmeter.
BIJ HET ZWEMMEN VERDRONKEN.
Zondag was het te Breslau bijzonder warm
en voor den eersten keer werd er in de Oder
gezwommen. Bij dezen eersten keer heeft de
rivier reeds slachtoffers gevorderd. Op ver
schillende plaatsen binnen het stroomgebied
van Breslau zijn vier jongelui verdronken.
AUTOBUS DOOR KWAJONGENS OVERVAL
LEN.
Bij de buitenplaats Bernau werd Zondag
vroeg een- vol bezette autobus met menschen
die een uitstapje wilde maken, middenin het
bosch door 25 opgeschoten jongens aangehou
den. De vensters werden ingeslagen en inge
gooid, waarbij 2 passagiers werden gewond.
De chauffeur werd van de auto afgetrokken
en op den grond gegooid. Zwaar gewond is
hij bewusteloos naar een ziekenhuis gebracht.
Een postautobus begon onmiddellijk met
de achtervolging en waarschuwde de politie.
Na twee uur konden alle daders worden ge
arresteerd.
GEHEIMZINNIGE ITALIAANSCHE
VLIEGTUIGEN.
In een Noord-Italiaansche stad worden te
genwoordig proefnemingen gedaan met nieu
we vliegtuigen. Het vliegveld is streng door
troepen afgezet, zoodat zelfs de bewoners van
den omtrek niet weten, wat er eigenlijk ge
beurt. Maar wel zien zij dagelijks proefvluch
ten van enkele vliegtuigen en van heele esca
drilles en hebben zij kunnen waarnemen, dat
het hierbij gaat om een nieuw type van vlieg
machines, dat buitengewoon snel is. Uitge
lekt is, dat het proefnemingen met een nieu
wen motor zijn, die „wondermotor" wordt
genoemd en door welken motor Italië bij de
eerstvolgende vluchten om den Schneider
Cup onoverwinnelijk zal zijn. Door dezen
wondermotor zal men langeduur-vluchten
kunnen maken en het eigenlijke hoofddoel
heet te zijn een Italiaansche escadrillevlucht
rondom de wereld.
VOETBALVELDSLAG.
In den voetbalwedstrijd Hertha-B.S.C. tegen
de Spielverein Fürth voor 45.000 toeschou
wers te Berlijn heeft Kraus, van Fürth, even
voor het einde den Berlijnschen speler Ruch
opzettelijk tegen de dij getrapt. Dit leidde
tot een ontzaglijk tumult. Kraus werd het
veld uitgezonden en liep achter de goal van
Fürth. Het publiek wilde hem daar te lijf.
Kraus stelde zich te weer, en toen het einde
gefloten werd, zakte hij bewusteloos ineen,
half gelyncht. Kraus en Ruch verlieten per
draagbaar het veld. Kraus met een hersen
schudding en zware verwondingen Ruch
moest oogenblikkelijk worden geröntgend.
goed mijn loopbaan bederven konen dat hij
door die vijftigduizend pond 's jaars mijn
toekomst dreigt te vernietigen, daar ik al
kant en klaar zou zijn eer ik nog goedschiks
begonnen was en waarschijnlijk geen hand
meer zou uitsteken, waardoor ik een nutteloo
ze nietsdoener zou worden. Dit argument zal
wel indrukking op hem maken, want hij
koestert nog meer eerzucht voor mij dan ik
er zelf op nahoud.
U moet maar denken, mijnheer Pointal, op
dit oogenblik ben ik een drenkeling, die óm
hulp roept. Mocht het u lukken mij aan het
gevaar te onttrekken, dan was ik u oneindig
dankbaar, maar ik beloof u, dat het intus-
schen niets zal veranderen aan de innigheid
van onze verhouding in geval van niet-sla-
gen, want die is niet afhankelijk van de dien
sten, die u mij al bewezen heeft en die u mij
nog zult bewijzen."
Onder het vouwen van den brief dacht Li-
onel
Ik geloof niet, dat mademoiselle De Salig
neux éénoogig of gebocheld of leelijk is, om
er bang van te worden maar zou ze wel
het gezicht hebben van mijn onbekende, haar
fijne taille, het vuur van haar blik, dien hoog
moedig-gebogen vorm van wenkbrauwen, die
duidelijke heldere stem en dat allerliefste
voetje, dat ik eens in mijn hand heb gehou
den
Dan zou alles in orde zijn.
Toen riep hij weer, na een kleine pauze
Neen, ik wil niet trouwen met mademoi
selle De Saligneux dat zweer ik bij mijn ei
gen trots en bij haar bruine oogen.
En toen op eenigszins spottenden toon
Nu is het al drie maanden geleden en
nóg denk ik aan haar. Wat ben ik toch een
kind.
Dat was hij in waarheid. Maan: zullen we
hem dit als een misdaad aanrekenen
Het is heel goed om grondig op de hoogte
te wezen van het administratief recht, maar
het is. ook goed, om lang kinderlijk te blijven.
De eerste plicht van de jeugd! toch is om
jong te zijn.
Wie was die onbekende, die Lionel in ge
dachten zoozeer huldigde Hij zou graag
haar naam geweten hebben, maar wie kon
hem die zeggen En al had hij dien nu ook
geweten, wat zou hij er dan nóg bij gewon
nen hebben Wat hij zeker wist was, dat hij
haar voor het eerst den zeven-en-twintigste
Februari,dus nu een half jaar geleden, ont
moet had de boomen hadden toen nog hun
dorre bladeren, maar aan den voet kwam
het frissche gras reeds op, want de lente
maakte zich gereed, dan ruwen winter te
verdrijven. De lucht had wel wat van het ge
laat van een Parisienne, beweeglijk en afwis
selend als ze was grillige, witte wolkjes over
dekten nu en dan de gouden zonneschijf en
deden die dan weer des te helderder te voor
schijn treden.
Na zijn terugkeer uit Engeland woonde
Lionel zoolang in Auteuil in een optrekje, dat
hij van een van zijn vrienden leende, om er
des te rustiger aan zijn stellingen te kunnen
werken, waar hij op dat oogenblik de laatste
hand aan legde.
Op den middag ging hij altijd een paar
uur in het bosch wandelen. Dien keer had
hij het ruiterpad geloopen langs de Avenue
des Poteaux. Juist stond hij even stil, in be
schouwing verdiept van een mooien boom
groep, toen hij achter zich een paard hoorde
hinneken. Het volgend oogenblik reed hem
een amazone voorbij, in gezelschap van een
ruiter met reeds witte haren. Toen ze al een
heel eind verder was, volgde hij haar nog
steeds met de oogen. Het kwam hem voor,
dat hij die levendige brunette in den droom
alreeds voor zich gezien had.
Helaas was ze dan wel gauw verdwenen
en hij zou beter gedaün hebben, om niet lan
ger aan haar te denken. Dit dit hij toch en
in zijn verloren oogenblikken vroeg hij zich
af De oude heer, dien ze bij zich had, zou
dat haar man of haar vader zijn
Die vraag hoorde nu anders volstrekt niet
bij zijn stellingen thuis want die liepen over
een punt van internationaal recht.
De heele maand. Maart ging hij twee of
Ingezonden Stukken.
'n MISLUKKING
Triomphantelijk zwaaide een kind ons een
stukje Polderbode voor de oogen, dat een
verslag bevatte van de „gure Hemelvaarts-
waarop „de traditie getrouw" eenige
kinderen naar Paal 8 getrokken waren. Wij,
leiders van dat uitstapje, interesseerden
ons natuurlijk zeer. We méenden dan ook,
cnzen blijk van waardeering „De Polderbode"
niet te mogen onthouden. Echter dient er
nog een en ander bij gezegd te worden. De
ongetwijfeld - goed - meenende verslaggever
schrijft, dat het jammer, heel jammer was,
dat het mooie van het uitstapje door de har-
denwind grootendeels bedorven was." Dit ver
wonderde ons zeer, want ons restten alleen
maar herinneringen aan rood-gebrande hoof
den en dito armen en ettelijke flesschen
koud water, die door de arme deelnemers aan
het grootendeels bedorven uitstapje bij wijze
van anti-warmte-middel geconsumeerd Werd.
Zoowel van de zijde van de ouders als van
de kinderen bereikten ons alleen blijken van
voldoening over de „mooi prettige dag," die
de jongens gehad hadden. En niet één keer,
ook niet op de heenreis, toen we de wind vlak
voor hadden, is er door de jongens gemop
perd De verslaggever bedenke, dat de An
na Paulowneesche jongens en meisjes voor
„flinke"' jongens en meisjes zijn, die
voor geen zuchtje op zij gaan. Warm, maar
opgewekt kwamen we bij Paal 8 ,-aan en la
ter, toen we aan 't strand waren, hebben we
weieens „Ajakkes" hooren zeggen, maar dat
was niet tegen de wind, maar tegen 't zand,
dat ze in mond en neus kregen toen ze hals-
over-kop het duin afgingen.
Als er in deze van een mislukking sprake
is, dan is het niet ons uitstapje, maar het
verslag.
Wij danken nogmaals voor het blijk van
belangstelling maar raden den belangstel
lende aan, in 't vervolg eerst te informeeren,
voor hij zoo iets neerschrijft.
Met dank voor de plaatsruimte.
F. v. KONIJNENBURG.
J. ZAADNOORDIJK.
C. HAMELINK.
Anna Paulowna, 18 Mei 1931.
driemaal 's weeks langs de Avenue des Pote
aux wandelen, in de hoop er zijn onbekende
weer te zien. Hij zag haar ook weer, maar
zij merkte er niets van. Ze vermoedde im
mers niet, dat een jongmensch naar haar
keek en dat hij opzettelijk daarvoor gekomen
was. Niets is onaangenamer dan een vrouw
lief te hebben, die van ons bestaan niet af
weet. Gelukkig voor Lionel kwam het toeval
hem te hulp.
Een week later zag hij weer voorbijkomen
haar, naar wie hij zoo vol verlangen uitkeek;
en ditmaal hoorde hij den klank van haar
stem. Met schitterend oog, hoog roode kleur
en fladderende haren had ze haar paard den
vrijen teugel gelaten en, terwijl ze zich tot
haar begeleider keerde, die moeite had haal
bij te houden, riep ze hem toe
Hè oom, wat is 't toch heerlijk om te
leven waarop hij antwoordde
Nu, ik hoop dat je altijd van die mee
ning blijftmaar voor het oogenblik mag je
wel oppassen, dat je niet valt
Neen, dat is toch niet haai- man, dacht
Lionel.
De heer met de witte haren had wel gelijk
gehad met zijn waarschuwing, want bijna te
gelijkertijd struikelde het paard van de on
bekende en wierp haar uit den zadel. In een
wip stond Lionel naast haar en bood haar
zijn hulp aan, die zij echter niet van noode
had, want ofschoon zij uit den zadel geslin
gerd was, stond ze nog. En ook hoefde hij
het paard niet na te loopen, want ze had niet
den teugel losgelaten, maar haar hoedje was
een paar meter weggerold. Hij haastte zich,
haar dit terug te brengen. Voordat ze het
v/eer opzette, maakte ze eerst haar donker
bruin haar wat in orde, dat geheel los was
gegaan. Lionel stak de hand uitzij liet er
even de punt van haar voet in rusten en wip
te zoo vlug in den zadel, terwijl haar oom
haar onderhield over haaf roekeloosheid.
(Wordt vervolgd.