J. R. KEUSS TRIET, BLANKE KRUL flllllK. 22E JAARGANG VRIJDAG 22 MEI 1931 NO. 40 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN jJ WIJ BREIEN DE VONDELING. HEERENBAAI WIERINGER COURA VERSCHIJNT ELKE! DINSDAG EN VRIJDAG. per 3 maanden 1. N 1 BUREAU ADVERTENTIëN UITGEVER Hippolytushoef Wieringen. Van 1—5 regels 0.50. S CORN. J. BOSKER, WIERINGEN. Telefoon Intercomm. No. 19. Iedere regel meer 0.10. V HEERENBAAI PORTORICO. TABAKSFABRIEK „DE WAKENDE REEUW" LAAT A, 125 ALKMAAR. Prima kwaliteit in alle prijzen. Spaart onze rebussen. hebben ook als punten groote waarde. 70 80 100 120 140 150 160 180 200 225 250 300 350 400 450 en 500 cent per pond. KINDERUITZENDING IN ZOMER EN WINTER. Met het mooie voorjaarsweer ontwaakt de trek naar elders. De koloniehuizen worden overstelpt met aanvragen en naarmate de zomer nadert, wordt de activiteit der uitzendende vereeni- gingen grooter en het plaatsgebrek meer nij pend. 't Is begrijpelijk Immers al wat naar va- cantie haakt en den lust daartoe kan bevre digen, maakt plannen voor Juli of Augustus. Maar al meent men het goed, om bepaalde lijk in den zomer het zwakke kind door een tijdelijk verblijf in hygiënische omgeving een blijvend verhoogde kracht en weerstand te geven, het getuigt van weinig ervaring en kennis van zaken. Niet enkel de zomer, het geheele jaar is geëigend voor de kinderuitzending. Als het kind lijdt, dan lijdt het heele gezin. Hoe zielig, hoe in-droevig is het lot van een zwak kind. Hoe ontroerend die groote, droevige oogen Het lot der ouders, die het moeten aanzien, is weinig minder zwaar dan van de kwijnende stumpers, zonder fleur en levenslust, zonder spel en vroolijkheid, maar met een oneindig verlangen naar wat de ster kere jeugd geniet en nauwelijks beseft. Dubbel zwaar is het lot van ouders en kind, als geld of tijd of gelegenheid ontbreekt voor de sterkende kuur in het heerlijk ver blijf. Het zwaarste is echter de winter, de ein- delooze winter, doorgebracht in stomme ver veling, achter de kachel in meestal bedompte kameratmosfeer. 't Is wachten op de lente, op den zomer in goedhartige onervarenheid. Tegenstanders van winteruitzending, die zelfs nu nog te vinden zijn, onder artsen, onderwijzers, ouders en vele anderen, och doe eens één keer de moeite om het verschil te zien tusschen het zwakke kind thuis en het zelfde kind in kolonieverpleging Zie ze hier opbloeien zelfs bij sneeuw en vorst. Zie ze aan het maal met blozende wangen en een eetlust, als ze thuis nooit hebben. Zie ze eerst aarzelend maar spoedig opgewekt en vroolijk onder kundige en liefdevolle leiding spelen aan strand en duin, in bosch of be schutte heide, zie ze daar opbloeien als de en repareeren alle soorten wollen kleeding. kousen en sokken, ook de allerfijnste, voor nieuwwerk zijn wij no. 1. DEN HELDER, Zuidstraat 19. (Let op den Gelen Winkel.) Depots voor Wieringen Hippolytushoef Wed. J. de Beurs Den Oever Jb. Kaleveld. Onze vertegenwoordiger komt U bezoeken. FEUILLETON. No. 17. Maar wat kan zij er aan doen, niet waar Zij bezit niets en men heeft haar verzekerd, dat hij haar rond een millioen zal aanbren gen. Daar verschillen we toch in, freule ik wil u eerst wel zien. Dat recht betwist men mij echter. De koop is gesloten, luidde het antwoord van mijn vader. Ik heb je laten komen, omdat men niet buiten je kon voor de plechtigheid men kan een jongmensen toch niet laten trouwen zonder dat hij er zelf bij is, maar je hebt anders geen stem in het kapittel. Op alles moet je maar „ja" en „amen" zeggen met gesloten oogen. Als het kind niet wil, als het zijn drankje niet wil slikken, dan zullen we het met de zweep er van langs geven en dan moet het wel Mijn waarde heer Pointal, u heeft ééns. heel vriendschappelijk gezegd, dat ik als mijn vader gezond verstand en een practi- schen kijk op de dingen had, maar dat ik van mijn moeder den zin erfde om mij van aller lei te verbeelden en mij dan wijs te maken, dat het echt gebeurd was. U zei toen ook nog, dat hjst niet recht duidelijk was, of de natuur mij nu bestemd had om in de poli tiek te gaan of om dichter te worden. Ik kan mij niet begrijpen, hoe zoo'n tegenstelling mogelijk zou zijn en ik geloof ook niet, dat ik ooit tusschen die beide zal hoeven te kie zen. Romantisch ben ik niet aangelegd, idea listisch, dat is wat anders. Maar zoudt u nu denken, dat een beetje idealisme kwaad kon, mits men maar het midden houdt tusschen de overdreven voorstellingen van de echte bloemekens in de lente, en ge zijt voor goed genezen van uw vooroordeel. De winterverpleging begint, iets later dan elders, ook in ons land burgerrecht te krij gen. Ieder jaar worden de heerlijke resultaten meer zichtbaar voor het publiek, zooals het voor insiders reeds lang duidelijk was. De rijksinspectie voor de hygiëne van het kind, die o.m. de overheid adviseert, is een groot voorstander van winteruitzending. De regeering steunt de kinderuitzending steeds krachtiger, omdat het een algemeen belang is, een krachtig middel tot verbeterde volksgezondheid, een preventief middel tegen t.b.c. en andere kwalen. Rijk en vele provincies steunen de winter verpleging met het dubbele, Noordholland en Limburg zelfs met het drievoudige van het zomersubsidie. Gemeentebesturen door het heele land vol gen gaarne. De geneeskundige diensten, de schoolart sen bevorderen het winterwerk waar zij kun nen en mannen van studie, van naam en groote ervaring als Dr. Heyermans en Dr. Deyl te Amsterdam, Dr. Shuckink Kool te Utrecht, om van vele anderen niet te spreken, geven door hun oordeel wetenschappelijke waarde aan het op ondervinding gegronde oordeel van bestuurders en leidsters der ko loniehuizen. En trots de onomstootelijk vaststaande waarde der winteruitzending, staan vele 's zomers overbevolkte koloniehuizen, 's-win- ters weken en zelfs maanden lang ledig. De algemeene vergadering van Nederlands grootste vereeniging op dit gebied, het Cen traal Genootschap, stond dit jaar in het tee- ken der permanente verpleging. Er wordt gewerkt, geschreven, gesproken, gepropageerd terwille van het zwakke kind, om het vooral dan te helpen, als steun het meest noodig is. Toch blijven de vele nog van verre staan. Nederland geeft een mooi voorbeeld te zien in harmonische samenwerking tusschen overheid en particulier initiatief. Die harmonie wordt echter verbroken als de overheid in winterzorg vóórgaat en de uit zendende vereenigingen achterblijven. Nederland kan spoedig een eereplaats in nemen op gebied van zorg voor het zwakke kind, een plaats zóó mooi, als het voor een kwart eeuw nog verre, bij anderen achter stond. Overheid en particulier initiatief reiken el kaar hier de hand en het moge hier wei eens gezegd de derde in den bond is de Nederlandsche pers in alle schakeeringen, die ontzaglijk veel heeft gedaan om ons land van zijn achterstand te verlossen. Een eereplaats in de rij der beschaafde volken Spoedig kan dit werkelijkheid zijn. Maar eerst moeten alle huizen bezet, niet enkel in den zomer, maar van 1 Januari tot 31 December. Eerst dan kan het ideaal benaderd worden! Geen geld behoeft gespaard voor de zomer- uitzending, maar nieuw geld moet gezocht om elk koloniehuis, van elke kleur en rich ting het heele jaar te benutten Geld, in volksgezondheid belegd, geeft de mooiste rente voor nu en de toekomst, en geeft bovendien zon en licht in tallooze har ten En daarom nogmaals, nu er nog tijd is tot voorbereiding Op, tot de permanente verpleging A. C. BOS. Egmond aan Zee, Mei 1931. BINNENLANDSCH NIEUWS. VERKIEZINGSVANDALEN. 20 Mei j.1. trad te Rotterdam de verscherp te politie verordening in werking op het kal ken, teneinde de ergerlijke stadsontsiering, die daarvan in den verkiezingstijd het ge volg is, zooveel mogelijk tegen te gaan. Het gilde der kalkers heeft de laatste nach ten echter nog te baat genomen om met niets ontziende ijver nog gauw overal, waar het hun dienstig leek, te kladderen en vooral de binnenstad heeft het moeten ontgelden. Alle bruggen zijn besmeerd en het oude stad huis, en men is zelfs zoo brutaal geweest, om vlak onder de ramen van het politiebu reau aan de Meemansstraat te kalken. Om het gekladder nog smeriger te maken, loopen de tegenstanders van de eerste kal kers achter hen aan om het eerstgekalkte on leesbaar te maken en den naam van een anderen candidaat te „schilderen." Nog ergerlijk is, dat de kladderaars niet alleen kalk gebruiken doch er cement door heen roeren en carbid, zoodat de verkiezings leuzen uiterst moeilijk zijn te verwijderen. Toen zijn van den Reinigingsdienst twintig ploegen van twee man uitgerukt om de stad weer een tikje fatsoenlijker aanzien te ge ven. Het kost moeite en belastingpenningen. Moge de nieuwe verordening in staat blij ken de de stadsontsiering met „verkiezings- kalk", waaraan ieder behoorlijk mensch behalve blijkbaar de adspirant bevorderaars van het gemeentebelang, voor wie kalk een onmisbaar ingrediënt voor een Raadszetel is zich ergert, tegen te gaan. WRAAK VAN EEN SCHILDER. Een caféhouder van den Schiedamsche Dijk te Rotterdam had dezer dagen een schilder opdracht gegeven om op de ruit van zijn café een lokkenden naam te schilderen. Met groo te toewijding bleef de schilder geruimen tijd bezig en nadat hij zichzelf overtuigd had dat de opdracht was voltooid, riep hij den café houder om het werk te komen keuren. Tot niet geringe verbazing van den kastelein stond er niets anders op dan „café-billard' op zijn ruit en tot groote verbazing en veront waardiging van den schilder was de kaste lein het daarmee niet eens. De kastelein be weerde een schoonklinkenden naam opgege ven te hebben, de schilder hield halsstarrig vol, dat hij „café-billard" had moeten pen- seelen en dat stond er nu op. De schilder liep gekrenkt weg. De kastelein poetste met benzine zijn ruit schoon, waarna hij een an deren schilder opdracht gaf den gewenschten titel aan te brengen. Toen deze schilder zoowat halverwege was, kwam zijn voorganger langs, juist op een oo genblik dat de kastelein voor alle zekerheid even buiten stond om zich te overtuigen, dat nu inderdaad op het raam kwam wat hij er op wilde hebben. Het feit, dat een ander op die ruit aan het schilderen was gegaan er dat de kastelein er bij stond heeft den schil- droomers en de laag-bij-de-grondsche wijs heid van hen, die zich zoo bij uitstek prac- tisch achten Nu, ik zal nooit een artist zijn de hemel heeft mij niet de gave verleend, om hetzij dan. in woorden, klanken of kleuren uitdruk king te kunnen geven aan het beste, wat er in mij omgaat. Wat ik geloof, wat ik voel, daar kunnen enkel mijn daden getuigenis van afleggen en ik wil ook dat ze dit doen. Liever was ik dood dan dat ik het dubbelzin nige bestaan leidde van aan den eenen kant grootsche dingen te denken en aan den an deren kant laag-bij-de-grondsche dingen te doen. Of is het niet iets heel laag-bij-gronds of liever alléén laags om uit eerzucht of ij delheid een vrouw te trouwen, die men niet lief heeft en de vrijheid van zijn hart op te offeren, enkel aan berekening Als ik zoo mijn leven begon, zou ik dan volgens eer en geweten wel kunnen instaan voor het ver volg Heb ik vroeger niet eens in een van de samenspraken van den onvergelijkelijken Pla to gelezen, dat men wat muziek moet bren gen in zijn leven En, om nu mademoiselle De Saligneux te trouwen, dat is dan toch wel wat droevige muziek Wat zou Plato daar nu van denken En bovenal wat zou ikzelf er wel van meenen Dat vind ik in dit geval nog belangrijker. Mijnheer Pointal, och, komt u mij toch te hulp U is de eenige, die nog wat invloed uitoefend op mijn vaderde eenige naar wien hij af en toe nog wel eens luistertIn al wat mijn opvoeding en mijn studie betrof, heeft hij u geraadpleegd bijna altijd heeft hij uw wenken gevolgd. Misschien dat hij het dan nu ook wel zal willen doen. Toe, neemt u nu uw welversneden pen, doop ze in uw besten inkt en schrijf aan dien tiran, dat ik u in mijn vertrouwen heb genomen en dat zijn plan u dan al hoogst noodlottig voor mij voor komt. Hij zal het mij niet kwalijk ne men, dat ik mijn hart heb uitgestort aan u; hij weet immers, hoe intiem wij zijn. En wil ik het u nu maar heelemaal zeggen Stel u het hem dan zóó voor dat dit huwelijk voor KOOPT UW KLEEDING bij een vertrouwd adres. der van café billard zich zoo opgewonden, dat hij een hamer is gaan halen, terug is ge komen naar het café, waar nog altijd de kas telein buiten stond en dien kastelein met den hamer een klap op zijn schedel gegexen. De kastelein is in het ziekenhuis verbon den. De schilder is op het politiebureau in be waring gesteld. BLOEMBOLLEN OOK IN DRENTE. Ook te Smilde (Drente) wordt thans een proef genomen met de bloembollencultuur. Er zijn ongeveer 2 H.A. met tulpen bepoot. BUITENLANDSCH NIEUWS. ECHTE FR1ESCHE 20-50ct. per ons E. SPOORSTRAAT 102, Tel. 370 DEN HELDER. BLAUW COLBERT COSTUUM f 32, 36, 40, 42, 44, tot f 60. FANTASIE COSTUUMS nieuwe dessins I 25, 28, 34, 38, tot f 56. ZEVEN PERSONEN DOOR KAAS VERGIFTIGD. Na het eten van kaas vertoonden zich in een gezin te Stockum bij Osnabrück (Duitsch land) bij zeven personen, 3 kinderen en 4 volwassennen, symptomen van vergiftiging. Drie kinderen zijn reeds aan de gevolgen o- verleden, twee van de volwassenen bevinden zich in levensgevaar, terwijl de twee overigen herstellende zijn. DE BLIKSEM IN EEN ANTENNE GESLAGEN. In Denemarken woedde Zondag een zwaar onweer. Hierbij sloeg midden in Kopenhage de bliksem in de antenne van een huis. Ter wijl de leden der familie allen ongedeerd bleven, werd het plafon geheel zwart ge maakt. Met een oorverdoovenden knal sprong de vonk van het radiotoestel naar de electrische lichtleiding sloeg nog een gat in den muur en vernielde alle zekeringen en den electriciteitsmeter. BIJ HET ZWEMMEN VERDRONKEN. Zondag was het te Breslau bijzonder warm en voor den eersten keer werd er in de Oder gezwommen. Bij dezen eersten keer heeft de rivier reeds slachtoffers gevorderd. Op ver schillende plaatsen binnen het stroomgebied van Breslau zijn vier jongelui verdronken. AUTOBUS DOOR KWAJONGENS OVERVAL LEN. Bij de buitenplaats Bernau werd Zondag vroeg een- vol bezette autobus met menschen die een uitstapje wilde maken, middenin het bosch door 25 opgeschoten jongens aangehou den. De vensters werden ingeslagen en inge gooid, waarbij 2 passagiers werden gewond. De chauffeur werd van de auto afgetrokken en op den grond gegooid. Zwaar gewond is hij bewusteloos naar een ziekenhuis gebracht. Een postautobus begon onmiddellijk met de achtervolging en waarschuwde de politie. Na twee uur konden alle daders worden ge arresteerd. GEHEIMZINNIGE ITALIAANSCHE VLIEGTUIGEN. In een Noord-Italiaansche stad worden te genwoordig proefnemingen gedaan met nieu we vliegtuigen. Het vliegveld is streng door troepen afgezet, zoodat zelfs de bewoners van den omtrek niet weten, wat er eigenlijk ge beurt. Maar wel zien zij dagelijks proefvluch ten van enkele vliegtuigen en van heele esca drilles en hebben zij kunnen waarnemen, dat het hierbij gaat om een nieuw type van vlieg machines, dat buitengewoon snel is. Uitge lekt is, dat het proefnemingen met een nieu wen motor zijn, die „wondermotor" wordt genoemd en door welken motor Italië bij de eerstvolgende vluchten om den Schneider Cup onoverwinnelijk zal zijn. Door dezen wondermotor zal men langeduur-vluchten kunnen maken en het eigenlijke hoofddoel heet te zijn een Italiaansche escadrillevlucht rondom de wereld. VOETBALVELDSLAG. In den voetbalwedstrijd Hertha-B.S.C. tegen de Spielverein Fürth voor 45.000 toeschou wers te Berlijn heeft Kraus, van Fürth, even voor het einde den Berlijnschen speler Ruch opzettelijk tegen de dij getrapt. Dit leidde tot een ontzaglijk tumult. Kraus werd het veld uitgezonden en liep achter de goal van Fürth. Het publiek wilde hem daar te lijf. Kraus stelde zich te weer, en toen het einde gefloten werd, zakte hij bewusteloos ineen, half gelyncht. Kraus en Ruch verlieten per draagbaar het veld. Kraus met een hersen schudding en zware verwondingen Ruch moest oogenblikkelijk worden geröntgend. goed mijn loopbaan bederven konen dat hij door die vijftigduizend pond 's jaars mijn toekomst dreigt te vernietigen, daar ik al kant en klaar zou zijn eer ik nog goedschiks begonnen was en waarschijnlijk geen hand meer zou uitsteken, waardoor ik een nutteloo ze nietsdoener zou worden. Dit argument zal wel indrukking op hem maken, want hij koestert nog meer eerzucht voor mij dan ik er zelf op nahoud. U moet maar denken, mijnheer Pointal, op dit oogenblik ben ik een drenkeling, die óm hulp roept. Mocht het u lukken mij aan het gevaar te onttrekken, dan was ik u oneindig dankbaar, maar ik beloof u, dat het intus- schen niets zal veranderen aan de innigheid van onze verhouding in geval van niet-sla- gen, want die is niet afhankelijk van de dien sten, die u mij al bewezen heeft en die u mij nog zult bewijzen." Onder het vouwen van den brief dacht Li- onel Ik geloof niet, dat mademoiselle De Salig neux éénoogig of gebocheld of leelijk is, om er bang van te worden maar zou ze wel het gezicht hebben van mijn onbekende, haar fijne taille, het vuur van haar blik, dien hoog moedig-gebogen vorm van wenkbrauwen, die duidelijke heldere stem en dat allerliefste voetje, dat ik eens in mijn hand heb gehou den Dan zou alles in orde zijn. Toen riep hij weer, na een kleine pauze Neen, ik wil niet trouwen met mademoi selle De Saligneux dat zweer ik bij mijn ei gen trots en bij haar bruine oogen. En toen op eenigszins spottenden toon Nu is het al drie maanden geleden en nóg denk ik aan haar. Wat ben ik toch een kind. Dat was hij in waarheid. Maan: zullen we hem dit als een misdaad aanrekenen Het is heel goed om grondig op de hoogte te wezen van het administratief recht, maar het is. ook goed, om lang kinderlijk te blijven. De eerste plicht van de jeugd! toch is om jong te zijn. Wie was die onbekende, die Lionel in ge dachten zoozeer huldigde Hij zou graag haar naam geweten hebben, maar wie kon hem die zeggen En al had hij dien nu ook geweten, wat zou hij er dan nóg bij gewon nen hebben Wat hij zeker wist was, dat hij haar voor het eerst den zeven-en-twintigste Februari,dus nu een half jaar geleden, ont moet had de boomen hadden toen nog hun dorre bladeren, maar aan den voet kwam het frissche gras reeds op, want de lente maakte zich gereed, dan ruwen winter te verdrijven. De lucht had wel wat van het ge laat van een Parisienne, beweeglijk en afwis selend als ze was grillige, witte wolkjes over dekten nu en dan de gouden zonneschijf en deden die dan weer des te helderder te voor schijn treden. Na zijn terugkeer uit Engeland woonde Lionel zoolang in Auteuil in een optrekje, dat hij van een van zijn vrienden leende, om er des te rustiger aan zijn stellingen te kunnen werken, waar hij op dat oogenblik de laatste hand aan legde. Op den middag ging hij altijd een paar uur in het bosch wandelen. Dien keer had hij het ruiterpad geloopen langs de Avenue des Poteaux. Juist stond hij even stil, in be schouwing verdiept van een mooien boom groep, toen hij achter zich een paard hoorde hinneken. Het volgend oogenblik reed hem een amazone voorbij, in gezelschap van een ruiter met reeds witte haren. Toen ze al een heel eind verder was, volgde hij haar nog steeds met de oogen. Het kwam hem voor, dat hij die levendige brunette in den droom alreeds voor zich gezien had. Helaas was ze dan wel gauw verdwenen en hij zou beter gedaün hebben, om niet lan ger aan haar te denken. Dit dit hij toch en in zijn verloren oogenblikken vroeg hij zich af De oude heer, dien ze bij zich had, zou dat haar man of haar vader zijn Die vraag hoorde nu anders volstrekt niet bij zijn stellingen thuis want die liepen over een punt van internationaal recht. De heele maand. Maart ging hij twee of Ingezonden Stukken. 'n MISLUKKING Triomphantelijk zwaaide een kind ons een stukje Polderbode voor de oogen, dat een verslag bevatte van de „gure Hemelvaarts- waarop „de traditie getrouw" eenige kinderen naar Paal 8 getrokken waren. Wij, leiders van dat uitstapje, interesseerden ons natuurlijk zeer. We méenden dan ook, cnzen blijk van waardeering „De Polderbode" niet te mogen onthouden. Echter dient er nog een en ander bij gezegd te worden. De ongetwijfeld - goed - meenende verslaggever schrijft, dat het jammer, heel jammer was, dat het mooie van het uitstapje door de har- denwind grootendeels bedorven was." Dit ver wonderde ons zeer, want ons restten alleen maar herinneringen aan rood-gebrande hoof den en dito armen en ettelijke flesschen koud water, die door de arme deelnemers aan het grootendeels bedorven uitstapje bij wijze van anti-warmte-middel geconsumeerd Werd. Zoowel van de zijde van de ouders als van de kinderen bereikten ons alleen blijken van voldoening over de „mooi prettige dag," die de jongens gehad hadden. En niet één keer, ook niet op de heenreis, toen we de wind vlak voor hadden, is er door de jongens gemop perd De verslaggever bedenke, dat de An na Paulowneesche jongens en meisjes voor „flinke"' jongens en meisjes zijn, die voor geen zuchtje op zij gaan. Warm, maar opgewekt kwamen we bij Paal 8 ,-aan en la ter, toen we aan 't strand waren, hebben we weieens „Ajakkes" hooren zeggen, maar dat was niet tegen de wind, maar tegen 't zand, dat ze in mond en neus kregen toen ze hals- over-kop het duin afgingen. Als er in deze van een mislukking sprake is, dan is het niet ons uitstapje, maar het verslag. Wij danken nogmaals voor het blijk van belangstelling maar raden den belangstel lende aan, in 't vervolg eerst te informeeren, voor hij zoo iets neerschrijft. Met dank voor de plaatsruimte. F. v. KONIJNENBURG. J. ZAADNOORDIJK. C. HAMELINK. Anna Paulowna, 18 Mei 1931. driemaal 's weeks langs de Avenue des Pote aux wandelen, in de hoop er zijn onbekende weer te zien. Hij zag haar ook weer, maar zij merkte er niets van. Ze vermoedde im mers niet, dat een jongmensch naar haar keek en dat hij opzettelijk daarvoor gekomen was. Niets is onaangenamer dan een vrouw lief te hebben, die van ons bestaan niet af weet. Gelukkig voor Lionel kwam het toeval hem te hulp. Een week later zag hij weer voorbijkomen haar, naar wie hij zoo vol verlangen uitkeek; en ditmaal hoorde hij den klank van haar stem. Met schitterend oog, hoog roode kleur en fladderende haren had ze haar paard den vrijen teugel gelaten en, terwijl ze zich tot haar begeleider keerde, die moeite had haal bij te houden, riep ze hem toe Hè oom, wat is 't toch heerlijk om te leven waarop hij antwoordde Nu, ik hoop dat je altijd van die mee ning blijftmaar voor het oogenblik mag je wel oppassen, dat je niet valt Neen, dat is toch niet haai- man, dacht Lionel. De heer met de witte haren had wel gelijk gehad met zijn waarschuwing, want bijna te gelijkertijd struikelde het paard van de on bekende en wierp haar uit den zadel. In een wip stond Lionel naast haar en bood haar zijn hulp aan, die zij echter niet van noode had, want ofschoon zij uit den zadel geslin gerd was, stond ze nog. En ook hoefde hij het paard niet na te loopen, want ze had niet den teugel losgelaten, maar haar hoedje was een paar meter weggerold. Hij haastte zich, haar dit terug te brengen. Voordat ze het v/eer opzette, maakte ze eerst haar donker bruin haar wat in orde, dat geheel los was gegaan. Lionel stak de hand uitzij liet er even de punt van haar voet in rusten en wip te zoo vlug in den zadel, terwijl haar oom haar onderhield over haaf roekeloosheid. (Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1931 | | pagina 1