22E JAARGANG
VRIJDAG 31 JULI 1931.
NO. 59
:ntieblad voor llpl
nieuws- en advertentieblad voor
wieringen en omstreken
J. R. KEUSS
BLUE KUIL PUlfllK.
DE VONDELING.
HEERENBAAI
WIERINGER COURANT*
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG EN VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
BUREAU
ADVERTENTIëN
UITGEVER
Hippolytushoef Wieringen.
Van 1—5 regels
0.50.
CORN. J. BOSKER,
WIERINGEN.
Telefoon Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
0.10.
HEERENBAAI
PORTORICO.
TABAKSFABRIEK „DE WAKENDE LEEUW"
LAAT A, 125 ALKMAAR.
Prima kwaliteit in alle prijzen.
Spaart onze rebussen.
hebben ook als punten groote waarde.
70 80 100 120 140 150 160 180
200 225 250 300 350 400 450 en
500 cent per pond.
LANDBOUW.
Over Zomerbemesting van Grasland.
Als men thans een landbouwblad opslaat
krijgt men heel andere artikelen onder de
oogen dan enkele jaren geleden. Toen ging
het meest over vakkundige aangelegenheden
over de teelt der gewassen en de bemaling,
over voeding en verzorging van het vee, de
stalinrichting, veecontröntrole, ontwatering
enz.
Thans leest van de melaise, de crisis, in-
voerbelemmeringen door het buitenland,
over steun aan tarwe- bietenbouwers en der
gelijke. 't Is niet te verwonderen in verband
met den algemeenen toestand, maar wel is
het in zekeren zin jammer, dat het zoo is.
Er is een tijd geweest, dat de boer wars was
van alle overheidsbemoeiing, die trouwens
meestal niet te zijnen voordeele was en nu
vraagt óók hij steun in den een of ande
ren vorm.
Terecht naar wij meenen. Nog altijd is de
landbouwstand voor ons land van groote
beteekenis en nog altijd is het tot op zekere
hoogte waar, dat het de heele maatschappij
goed gaat, als het den boer goed gaat. Nog
altijd mag men den boerenstand beschou
wen als de ruggegraat van den staat en een
der allervoornaamste factoren van ons eco
nomisch leven. Het is een algemeen belang,
dat onze land- en tuinbouw en veeteelt ge
steund worden en zeer zeker hebben de boe
ren, die nimmer vroeger, het volste recht,
dat thans in tijden van bitteren nood voor
hen belangrijke offers worden gebracht uit
de schatkist.
Na deze tijden komen er andere en naar
wij mogen hopen en vertrouwen, betere. Ein
delijk is men overgegaan tot een daad en het
initiatief van Hoover zal betere tijden inlui
den, al zal, het nog wel jaren duren eer het
welvaartspeil van '14 weer herleeft en de
Nederlandsche boerenstand, wien het aan
gezonde veerkracht en energie niet ont -
breekt, zal zeker straks opnieuw de krachti
ge vuist aan den ploeg slaan en er aan me
dewerken, dat de Nederlandsche land- en
tuinbouw, de veeteelt en de bloementeelt hun
eervolle plaatsen in de wereldhuishouding
behouden en versterken.
Wij moeten ook in deze tijden niet ver
geten, welk een belangrijke beteekenis de
kunstmest heeft voor onzen land- en tuin
bouw en onze veeteelt. Men zie eens rond in
de zand- en veenstreken van ons land. Waar
enkele tientallen jaren geleden zich de
FEUILLETON.
S.
46.
Men moet nooit met zooveel zekerheid
zeggen, dat men wel honderd jaar zal wor
den dit brengt ongeluk aan. Vier of vijf
weken nadat de heer Têterol die gedenkwaar
dig-stoute bewering uitgesproken had werd
hij, die nooit van zijn leven iets gemankeerd
had, zelfs geen kiespijn of geen verkoudheid
die man van ijzer en staal dus, werd ziek,
ernstig, gevaarlijk ziek
't Was zijn eigen schuld op een goeden
ochtend kwam hij tot de ontdekking, dat hij
drie kippen miste uit het hok en voorts
meende hij afdrukken van voetstappen waar
te nemen op enkele grasperken, waaruit hij
dus opmaakte dat er 's nachts bij hem inge
broken was. En hij wilde dit geval niet aan
zijn ondergeschikten overlaten, het zou hem
immers de grootste voldoening zijn, eigen
handig den dief den nek om te draaien. Zoo
bleef hij den geheelen nacht buiten op de
loer en dat in het hartje van December.
Den dag daarop voelde hij zich niet lek
ker hij was huiverig en had een drogen
kuch. Hij sloeg er geen acht op en ging zijn
gewonen gang. 's Avonds werd het veel er
ger en 's nachts kreeg hij hard de koorts.
Toch stond hij om zes uur weer op, maar hij
was nog eens zoo huiverig en de hoest was
veel erger ook voelde hij een geweldige
steek in de zij.
Hij nam het Joseph bepaald kwalijk, dat
die hem durfde aanraden weer naar bed te
gaan en een dokter te raadplegen. Ziek zijn
en een dokter noodig hebben, hij, Jean Tête
rol, die van zijn leven geen mensch ooit had
noodig gehad In den loop van den dag ging
hy zich zóó naar voelen, dat hij nu toch
dorre heide urenver uitstrekte, waar de on
toegankelijke hoogvenen duizenden bunders
besloegen* daar vindt men nu vruchtbare
landouwen. Waar eertijds de plaggenhutten
stonden, waar armoede was en onwetend
heid, daar ziet men thans lachende boerde-
en, nette steenen huisjes. Zie de zand-, zie
de veendorpen, hoe ze zijn gegroeid en hoe
ze een aanblik hebben gekregen van wel
vaart.
Dat alles danken wij aan de kunstmest.
KUNSTMEST is het tooverwoord, dat deze
woestenijen tot leven heeft geroepen.
Een veertigtal jaren geleden telde ons land
4 millioen inwoners thans zijn het er bijna
8 millioen. En deze verdubbeling bijna is ge
paard gegaan met een stijging van het wel
vaartspeil van haast allen. Voor een groot
deel danken wij dit ook aan de kunstmest.
Laten wij dit niet vergeten. Men gaat nu
„bezuinigen", ook op de kunstmest. Nu is
het'duidelijk, dat men nauwkeuriger dan
voorheen de minimahoeveelheden gaat be
rekenen en ook, dat men op gronden, die
steeds rijkelijk bemest werden, het een jaar
met minder of heelemaal niets doet. Maar
op den duur zal dat niet gaan. Wij zouden
dan tot de oude toestanden terugkeeren en
een groot deel van onze cultuurgrond, die
met vlijt en inspanning vruchtbaar is ge
maakt, weer in een woestenij herscheppen.
En dat in een land, dat met het oog op zijn
ligging en de dichtheid van de bevolking op
een intensieve cultuur is aangewezen.
BINNENL NIEUWS.
BEEN AFGEKNELD.
Dinsdagmiddag geraakte de arbeider J.
Mooibroek, in dienst bij den landbouwer E.
B. te Uithuizen, met zijn voet tusschen de
stoomdorschmachine. Het been werd tot aan
de knie afgeknepen. Het slachtoffer is naar
een der ziekenhuizen te Groningen overge
bracht.
SOLDAAT AAN HARTVERLAMMING
OVERLEDEN.
De 19-jarige dienstplichtige milicien J. Le
vers van de mitrailleurscompagnie der gre
nadiers is gistermorgen op Waalsdorp bij het
vullen van een mitrailleur-band onwel gewor
den en aan een hartverlamming overleden.
Hij was een der deelnemers aan de 4-daag-
sche afstandsmarschen.
ZAANDAMSCHE WERKLOOZEN NAAR
GIETHOORN.
Veranderde houding der sociaaldemocraten.
In de Dinsdagavond gehouden vergadering
van den gemeenteraad van Zaandam is met
op één na algemeene stemmen (die van den
communist) besloten deel te nemen aan de
uitzending van werkloozen naar Giethoorn.
Na het afstemmen van het voorstellen tot
uitzending in de vorige vergadering was een
schrijven ingekomen van den minister van
binnenlandsche zaken en landbouw, die in
overweging gaf, den raad in de gelegen
heid te stellen zich opnieuw te beraden, daar
het hem anders niet mógelijk zou zijn, de
gemeente in deze moeilijke tijden te steunen.
Dit was voor de sociaal-democraten aanlei
ding hun houding te herzien en thans een
parig voor de uitzending te stemmen. Zij
verklaarden, evenals dit door de voorstanders
in een vorige vergadering reeds was geda
de steunregeling niet in gevaar te willen
brengen.
EEN VROUW IN BRAND GERAAKT.
Het slachtoffer overleden.
Maandagmiddag is de 40-jarige echtgenoo-
te van den parfumfabrikant J. Menten te
Herkenbosch (L.) levend verbrand, meldt
waarlijk ongerust werd en in allerijl een
dokter, den heer Lobineau, ontbood. Die
constateerde, dat zijn pols te snel en de kleur
te opgezet was en stuurde den patiënt onver
wijld naar bed.
Wat hem daar het meest hinderde, dat
was niet dat huiveren, nóch die smartelijke
branderigheid in de borst, nóch die pijn in
zijn zij, nóch zijn hoest en zijn belemmerde
ademhaling. Daar schikte hij zich in, maar
op zich zelf was het hem een vernedering, dat
hij, die zich tot nog toe immers onkwetsbaar
gevoeld had, er nu, als ieder ander, aan ge-
looven moest en weken lang aan bed gekluis
terd zou zijn. Dat een ziekte zich aan hem
had durven vergrijpen, dat was een onge
hoorde brutaliteit van de natuur, een ware
heiligschennisAan zijn gerechten trots
paarde zich nog de angst van den groot
grondbezitter. Wat zou er van het Witte
Huis worden In zijn verbeelding zag hij
zich al geplunderd door zijn ondergeschikten
die maar van alles meenamen Ieder geluid
kwam hem verdacht voor.
Hij verkeerde in voortdurende onrust over
zijn sleutels, zijn zilver, zijn linnen en tafel
goed en zijn meubels. Hij had altijd ieder
een gewantrouwd, maar nu werd dit wan
trouwen een soort waanzin. Toen de heer
Crépin hem eens kwam bezoeken, zeide hij
tot hem
Beste vriend, Joseph blijft zoolang in do
keuken, zou je ook niet eens even willen
zien wat hij daar toch uitvoert
En net kwam de knecht weer binnen of hij
vroeg hem
Zeg, Joseph, waar Is mijnheer Crépin
toch Doe my plezier en ga eens kijken,
waarom hij zoo lang uitblijft.
Een paar minuten later sprak hij tot Lo
bineau
Dokter, waar blijven Joseph en mijn
heer Crépin Wees zoo goed en ga eens
even kijken wat ze doen.
Toen de heer Lobineau terugkwam, vond
hij hem al met de beenen uit bed, op het
punt om door het sleutelgat te gaan kijken,
de „Tel." Bij het koken van de wasch vulde
de vrouw de kachel op met denneappels,
waarbij haar kleeren in brand geraakten.
De heer Menten kwam op het gegil der
vrouw in de keuken en bracht haar onmid
dellijk naar buiten. Eenige buren kwamen
met dekens toegesneld, waarmede het ge
lukt is de vlammen te dooven. In deernis-
wekkenden toestand werd de vrouw, moeder
van acht kinderen, naar het ziekenhuis tc
Roermond overgebracht, waar zij Dinsdag
morgen is overleden. De echtgenoot moest
zich onder geneeskundige behandeling stel
len, aangezien hij vrij zware brandwonden
aan de beide handen had opgeloopen.
AANRANDING.
Op den Provincialen verkeersweg Mont-
foortde Meern nabij den IJsseldijk, is Dins
dagavond omstreeks 11 uur een 20-jarige
boerendienstbode door twee personen aange
rand.
Zij keerde terug van een bezoek aan haar
broertje, die in Vleuten werkzaam is, toen
uit een kreupelboschje twee personen kwa
men aangerend, die haar aangrepen en van
de fiets trokken met de bedoelng haar in
het boschje te sleepen.
Volgens haar mededeelingen aan de poli
tie volgde een hevige worsteling tusschen
het meisje en de beide aanranders en na
drie kwartier gelukte het haar zich los te
wringen, waarna beide aanranders het hazen
pad kozen.
DE BLIKSEM IN DE PIETERSKERK TE
LEIDEN. Schade f 2200.
Zaterdagmorgen sloeg de bliksem in de
Pieterskerk te Leiden. De schade bedraagt
naar wordt gemeld f 2200, aanmerkelijk
meer dan aanvankelijk gedacht werd, maar
zij wordt door verzekering gedekt.
AARDSCHOK TE HEERLEN.
Dinnsdagmorgen heeft de seismograaf van
het Geologisch Bureau voor het Ned. Mijn-
gebied te Heerlen een lichte aardschok gere
gistreerd, welke waarschijnlijk van plaatse-
lijken aard is geweest.
EEN AUTOBUS IN BRAND.
De inzittenden, 25 meisjes, allen gewond.
Woensdagmorgen vloog te Drachtstercom-
pagnie (Fr.) een autobus in brand, waarin
25 meisjes uit Driesum waren gezeten, die
op weg waren naar Appelscha. Onder het
rijden nog wilde de chauffeur het portier
openen daardoor geraakte hij het stuur
kwijt en sloeg de autobus over den kop en
kwam in een vaart terecht. De gebroeders
Bron hebben de inzittenden gered. Allen
werden min of meer gewond door snij- en
brandwonden. Een meisje kreeg een hersen
schudding. Nadat twee geneesheeren uit
Drachten hulp hadden verleend, keerden
de meisjes naar huis terug.
AUTO TEGEN EEN BOOM GEREDEN.
Twee gewonden.
Dinsdagmorgen reed op den straatweg van
Zaltbommel naar Hedel een auto, waarin
zich bevonden de heeren Van Gooi uit Jut-
phaas en de dames Brinkman uit Utrecht,
over een muurtje losse steenen, die daar voor
reparatie aan den weg liggen, en kwamen
tegen een boom terecht. De auto werd zwaar
beschadigd. De beide heeren bleven onge
deerd, doch de dames werden vrij zwaar ge
wond. Een kreeg een kaakwonde, het andere
een beunbreuk. Zij werden naar het zieken
huis te Zaltbommel overgebracht.
DE BEENTJES AFGEMAAID.
Bij een landbouwer te GrossRecken was
familie op bezoek, dat een driejarig kind bij
zich had. Het kind werd meegenomen naar
het veld, waar juist een maaimachine aan
wat hijzelf wel uitvoerde in de kamer daar
naast.
De dokter onderhield hem ernstig over zijn
onvoorzichtigheid en oordeelde het zelfs
noodzakelijk,, hem mee te deelen, dat zijn
toestand zorgwekkend was, dat hij een he
vige longontsteking had.
Lontontsteking riep de heer Têterol.
Hoe is 't mogelijk En sterven de menschen
daar wel aan
Zeker, als ze niet voorzichtig zijn, ant
woordde Lobineau.
Dat Jean Têterol kon sterven, dat dwaas,
ongerijmd, ongehoord denkbeeld was immers
nog nooit bij hem opgekomen Hij geloofde
vast aan den dood van ieder ander dat
spreekt vanzelf, maar aan den zijne Zou h\j
dan zoo geslaafd en gezwoegd hebben, om nu
nog, ineens, wreed uit zijn omgeving wegge
rukt te worden en zijn goed aan anderen
na te laten Die zouden den neus in zijn
zaken steken, zijn sleutels gebruiken, waar
mee ze zich vrij toegang wisten te verschaf
fen tot zijn laden met alles, wat daarin was.
Anderen zouden in zijn papieren snuffelen,
zijn schrijftafel mogen doorzoeken Die
gedachte bezorgde hem een gloeiende veront
waardiging. Neen, dat was haast niet mo
gelijk Het leek hem, dat zijn dood een vr»*
selijke leegte in het heelal zou teweegbren
gen en dat er na zijn verdwijnen niets meer
over zou blijven. Waartoe zou voortaan de
zon schijnen, die hij immers gebruikte om er
zijn gerie mee te verlichten en er zijn graan
mee rijp te stoven. Als Jean Têterol er niet
meer was, zou de zon immers niets meer te
doerl hebben
En de slotsom van zijn overdenkingen was
dat dokter Lobineau dan wel een echt prul
moest zijn, die mogelijk nog wel in verstand
houding met den heer De Saligneux handel
de. Tegelijker tijd bekroop hem een ontzet
tende lust om den ijverigen dokter de deur
te wijzen en hem te verzoeken, nooit weer
terug te komen, terwijl hij tevens Joseph een
glas gerste water in het gezicht gooide, toen
het werk was. Het kind moet er ongemerkt
in het roggeveld, dat gemaaid werd, zijn ge-
loopen, want plotseling hoorde men bij de
machine luid geschreeuw. De messen van de
machine hadden het kind gegrepen en bei
de beenen geheel afgemaaid. Het kind werd
terstond naar het Ziekenhuis te Goesfeld
gebracht, doch het is zeer de vraag of het
in leven zal blijven.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
'n STAATSPRESIDENT MET 15 GULDEN
BEZOLDIGING.
Tot kort geleden waren de bewoners van
Andorra zoo gelukkig, geen belastingen te
kennen. Weliswaar betaalden zij een kleinig
heid aan de kerk, maar de staat zag ervan
af, zijn uitgaven door de burgers te laten
betalen. En de staat kon dat doen, omdat de
verpachting van de staatslanderijen genoeg
opbracht, om de j aarlij ksche tributen van
100 gulden aan den president van Frankrijk
en 110 gulden aan den Spaanschen bisschop
van Urgel te betalen en zelfs de 24 stuks
geitenkaas, 6 hammen en 12 kippen, die de
staat aan dien bisschop te leveren had, daar
voor konden worden gekocht.
Aan dezen idyllischen belastingloozen toe
stand is thans echter een eind gekomen. De
president der republiek en de leden van den
Grooten Raad vonden, dat zij net als hun
collega's regeerders en wetgevers van groote
re landen recht op betaling van hun werk
hadden. De leden van den Grooten Raad krij
gen daarom voortaan presentiegelden en de
president een jaarlij ksche bezoldiging., welke
moeten worden betaald door een belasting.
Erg zwaar is de belastingdruk echter niet.
voor iedere koe of ieder paard moet een som
van 15 cent, voor elk schaap en elk varken
2 1/2 cent per jaar belasting worden betaald.
De rijkste inwoner van Andorra, de Rocke
feller van de republiek, betaalt op deze wijze
een belasting van 95 gulden 'sjaars. En de
belasting kon zoo laag blijven, omdat de
president en de leden van den Hoogen Raad
ook met weinig tevreden waren. De presi
dent ontvangt een jaarlij ksche bezoldiging
van 15 gulden.
ITALIË.
HET NIEUWE STRAFRECHT.
De doodstraf hersteld.
Deze maand is het nieuwe strafrecht in
werking getreden.
De voornaamste verandering is het herstel
van de doodstraf. In 1890 werd de doodstraf
officiéél afgeschaft, nadat sedert 1870 deze
weinig meer wat toegepast. Zoodoende wordt
een andermaal gebroken met het klasieke
juridische beginsel, dat de straf moet die
nen den misdadiger te bekeeren of zijn mis
drijf uit te boeten en wordt dit beginsel ver
vangen door het oude positieve en anthro-
pologische beginsel. De rechters kunnen de
doodstraf alleen eischen, wanneer het mis
drijf geheel bewezen is.
De doodstraf was reeds ingevoerd voor
politieke misdrijven, zooals aanslagen op de
leden der koninklijke familie, op het hoofd
der regeering en tegen het regime. Thans is
de doodstraf ook ingevoerd voor misdrijven
die door hun wreedheid of afschuwelijkheid
grooten indruk maken op het volk. De exe
cutie van ter dood veroordeelden geschiedt
binnen de gevangenis, maar de minister
van justitie kan bevelen dat de executie in
het openbaar geschiedt, om een voorbeeld te
stellen.
De doodstraf werd uitgesproken voor poli
tieke misdrijven in drie gevallen. De laatste
keer, eenige weken geleden, werd bijv. de a
narchist Schirru dood geschoten.
Die nieuwe wet schrijft voor, dat zij, die
die hem dit misschien wat minder handit
had aangegeven, waardoor er een paar drup
pels op de beddesprei gemorst waren.
Toen verklaarde dokter Lobineau plecht
statig en met veel nadruk, dat, als zijn pa
tiënten niet naar hem luisterden, hij dan
ook niet voor hun leven instond.
De heer Têterol keek hem eens goed ii
de oogen en veranderde geheel van stem
ming. Tot op dat moment was hij slechts
de helft van de voorschriften nagekomen,
omdat een voorschrift immers veel heeft van
een bevel hij wel gewoon was bevelen te
geven maar niet ze te ontvangen. Nu werd
hij gedwee als een lammetje.
Hij liet zich zooveel koppen en bloedzuigers
zetten als men maar wilde en vroeg op bijna
zachtmoedigen toon
Kijk eens dokter, hoe rustig ik lig. Moet
ik mij nu zoo stil houden Hindert mijn
arm u niet U heeft het maar voor het
zeggen, ik zal alles doen, wat u verlangt
En in stilte voegde hij er bij
Als ik maar weer op de been ben, dan
zal ik het je betaald zetten
Toch had hij een paar dagen later weer
zoo'n driftbui. Dokter Lobineau, die zich
ernstig ongerust begon te maken over zijn
patiënt, deelde abt Miraud het gevaarlijke
van den toestand mee en de goede pastoor
die iederen morgen naar den zieke kwam
vragen, wist eindelijk zijn schuchterheid in
zóó verre te overwinnen, dat hij den heer
Têterol met veel omwegen vroeg of hij het
niet beter oordeelde zijn zoon te waarschu
wen dat hij ziek was en den jongen eens
te laten overkomen.
De heer Têterol sprong op en riep
Ik wil dat monster van ondankbaarheid
nooit meer terugzien
Ik weet, dat u hevige oneenigheid met
hem gehad heeft, hernam de abt. Ik ken
uw grieven niet, maar ik wil wel aannemen,
dat ze zeer ernstig zijn. Komaan, mijnheer
Têterol, overwin uzelven nu maar eens en
bedenk, dat een zoon toch altijd een zoon
blijft
ECHTE FRIESCHE
20-50ct. per ons
tweemaal voor verschillende misdrijven tot
levenslange gevangenisstraffen zijn veroor
deeld, geëxecuteerd dienen te worden.
„Overigens, zegt minister Rocco, de initi
atiefnemer van deze nieuwe wet, heeft hij
zich vóór een moeilijk en gewichtig probleem
gesteld gezien dat echter diende te worden
opgelost of wel te doen lijden zonder te
doen sterven, of wel te doen sterven zonder
te doen lijden. Het fascistisch regime heeft
aan de laatste oplossing de voorkeur gege
ven, omdat deze de geschikste en de men-
schelijkste scheen."
De wet is
zwaar becritiseerd
door een commissie, belast met het onder
zoek der straffen in het wetsvoorstel vermeld
Zoo moest op aandringen van deze commis
sie, minister Rocco toestemmen eenige straf
fen geheel te schrappen en andere te ver
zachten. Bijvoorbeeld werd het artikel ge
schrapt waarmede politieke bannelingen in
het buitenland niet alleen hun nationaliteit,
maar ook hun bezittingen verloren. Thans
worden dergelijke feiten, geval voor geval,
door afzonderlijke wetjes behandeld. Ook de
ultra-strenge) straffen voor spionnage (ook
de doodstraf) vonden bij deze commissie
geen genade, daar zij zich op het standpunt
stelde, dat in vollen vredestijd dergelijke
strenge maatregelen niet noodig waren. De
regeering was echter een andere meening
toegedaan en de wet bleef gehandhaafd.
Een afzonderlijk hoofdstuk regelt de straf
fen voor vergrijpen tegen den eersten minis
ter. Straffen bestaan er thans voor aansla
gen op zijn leven, zijn persoonlijke onschend
baarheid en vrijheid, aangeslagen op zijn
moreele vrijheid en beleedigingen van zijn
prestige. Ook voor andere staatshoofden,
die op Italiaanseh grondgebied vertoeven,
bestaan er dergelijke straffen.
Aansporing tot burgeroorlog en opruiing
der menigte tegen de regeering worden
streng gestraft, meestal met den dood of
levenslang.
Dan bestaan er misdaden, die menig land
als zoodanig aanmerkt. Misdaden tegen de
gezondheid van het Italiaansche ras.
De strafwet wordt geïnspireerd door het
beginsel „voorkomen is beter dan genezen."
Zoo worden b.v. hartstochtelijke of gevoelige
beweegredenen tot het bedrijven van een
misdrijf niet meer erkend. Zoo kent men
geen pardon meer, wanneer het misdrijf is
gepleegd onder invloed van verdoovende mid
delen, ja, dergelijke misdrijven worden zelfs
nog zwaarder gestraft. Beschonkenheid b.v.
is een ernstige reden om nog zwaarder te
straffen.
Bij al deze straffen valt er een gelukkig
feit te constateeren. Levenslange celopslui-
ting is afgeschaft. Schuldigen kunnen wor
den veroordeeld tot eenzame celopsluiting
voor een periode van minimum 6 maanden
en maximum vier jaren.
Door Personeel-vacantie zal ons
nummer van Dinsdag 4 Augustus
NIET verschijnen.
RED.
Een ondankbare is geen zoonant
woordde Têterol.
Toen raapte de goede pastoor al zijn moed
bijeen en begon een lange preek, waarin hij
den zieke vóórhield dat wij vergeven moeten
onzen schuldenaren, als wij verlangen dat
onze eigen zonden ons vergeven zullen wor
den dat het gevaarlijk is, voor den Opper
rechter te verschijnen met een haat in het
hart en dat slechts zachtmoedigen en verge-
vensgezinden de hemelsche zaligheid deel
achtig worden.
De heer Têterol viel hem plomp in de rede:
Denkt u nu heusch, dat ik die fabeltjes
allemaal geloof
En, terwijl hij met zijn krampachtig-be-
vende hand den sleutel van zijn secretaire te
voorschijn haalde, dien hij altijd tusschen
hemd en flanel droeg, zei hij
Ziet u, mijnheer de pastoor, daar ge
loof ik niet aan.
Toen ging hij weer met zijn gezicht naar
den muur liggen. Daarop volgde een slechte
nacht en het leek wel of het gedaan was met
den eigenaar van het Witte Huis. Precies te
gen twaalven verscheen vriend Hein aan
zijn bed, want die was het wel met zijn ka
len schedel, zijn uitgeholde oogen en zijn zeis
in de hand. Têterol sprak lang met hem,
alsof hij niet wist, dat de onverzettelijke
doof was.
Je bent een verkeerde deur binnen ge
gaan mij moet je niet hebben. Neem een
ander, wien je maar wilt, abt Miraud bij
voorbeeld, die al gebogen is van ouderdom
of Joseph, die toch zoo onhandig isof één
van mijn werklui, die ook al niet veel waard
zijn. Of anders dokter Lobineau, eveneens
geen licht Maar ik heb nog zooveel te
doen ik heb mijn idee nog niet ten uitvoer
kunnen brengen. Kom binnen vijf, zes jaren
terug maar vandaag Dat zou den baron
wat al te veel plezier doen. Dien schenk ik
je gerust. En zijn dochter, zijn zuster, zijn
bedienden, het heele huishouden voor mijn
partMaar ga nu hier weg.
(Wordt vervolgd/)
