L P. DE GRAAF, 23e JAARGANG DINSDAG ie» MAART 1932. No. 21 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN J. PEUTE - ZANDVAART 78 - BREEZAND N.H. HET DRIEMANSCHAP. WIERÏNGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG EN VRUDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1.—. UITGEVER CORN. J. BOSKER, WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen. Telefoon Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1—5 regela Iedere regel meer 0.5a o.ia Schilder en Behanger. Handel in Verf, Glas en Behangselpapieren. 1932 SCHOONMAAKTIJD IS SCHILDERSTIJD 1932. Ondergeteekende bericht U hiermede, dat hij met volle energie zal blijven voortgaan tegen de scherpst concurreerende prijzen U, in deze moeilijke tijd te gemoet te komen. Vooraf dienen we eerst de lasterlijke crietiek van m'n concur renten even de kop in te drukken, door het publiek eens een woordje te laten meespreken. Leest eens onderstaande tevredenheidsbetuigingen: O. G. C. Bakker, Zandvaart verklaart dat het schilderwerk van de voor mij gebouwde dubb. woning tot volle genoegen van mij en bewoners door den heer PEUTE is afgeleverd en kunnen wij hem ten zeerste aanbevelen. C. BAKKER, eigen., KOENS en HARTMAN, bewoners. Hiermede betuigen wij onzen hartelijken dank voor het zeer goede schilder werk bij het bouwen van onze woning, geleverd door J. PEUTE, schilder te Breezand. v. d. HOEVEN, Molenvaart. Auto-garage Breezand. Het schilderwerk van ons nieuwe pand, opgedragen aan den Heer PEUTE, schilder alhier, is zoowel volgens eigenaar als publiek in één woord af. BROERS. Nog eenige tevredenheidsbetuigingen ter inzage. 1932. BEHANGSELPAPIEREN. 1932. Wij hebben voor U in voorraad eenige duizenden rollen uit meer dan honderd stalen van de nieuwste dessins uit de stalenboeken 1932. Dus geen rommel of restanten opruimingen. Prijzen vanaf 15 cent per rol. Met gratis bijlevering van prima plaksel. Behangsellinnen thans in ieders bereik, in prima kwaliteit, per meter 32 cent, 2 meter breed.) Grondpapier per boek 15 centZinkennaal den 20 ct. dubb. vertinde nageltjes 20 cent per pak, enz. enz. Verfwaren glansverf voor binnen en buiten, le soort f 1.10 per Kg. Idem 2e soort, beslist goede kwaliteit, alle kleuren f 0.85 per Kg. Grondverf, onover trefbaar f 0.55 per Kg. Lijnolie, rauwe f 0.35 per liter Carton in alle maten, extra zwaar vanaf f 0.18 per Meter. Waterverf voor gangen en keukens, in elke hoeveelheid, geen pondsprijzen, doch f 0.30 per Kg. Alle geleverde goederen zijn gegarandeerd zuiver, dus niet goed, geld terug. Speciaal adres voor uw glaswerk in elke combinatie en kleur. Onze leus is en blijft„Leven en laten leven." P.S. Woont gij te ver Zendt even briefkaart en wij staan U Beleefd aanbevelend J. PEUTE, gratis ten dienste. Schilder en behanger, Zandv. Breezand. DE PLUIMVEETEELT. Over den eierhandel schrijft de pluimvee-consulent, de heer Klomp, in het „Algemeen Nederlandsch Land bouwblad" De lage prijs heeft nog steeds een goed binnenlandsch verbruik tenge volge. Dit heeft den noodigen invloed, temeer waar Duitschland op deze lage prijzen ook van de markt blijft. De gevolgen van het verhoogde in voerrecht in Engeland zullen wel niet op zich laten wachten. Voor onze pluimveehouderij ziet het er dan ook niet best uit. Jammer dat' men dat bij onze Regeering niet in ziet. Met een zeer weinig kostbaar plan was hier veel te bereiken. Als men zich toch eens even realiseerde, wat die pluimveehouderij toch eigenlijk voor ons land beteekent, dan zou men zeker alles in het werk moeten stellen dezen tak van volksbestaan in stand te houden en in de hoop op betere tij den, althans niet ten onder doen gaan Onze pluimveehouderij, die behou dens het werk van Beekbergen dan ge- heel zondere eenige Regeeringshulp zich tot een der beste van Europa heeft opgewerkt, verdient werkelijk meer aandacht. In 1931 werd voor een kleine 60 milli FEUILLETON. No. 3. Ja, zei Manfred toen. Ik heb wel eens van hen gehoord. Zijn ze in Spanje De vraag werd op den man ai gesteld. Ik zou het u niet kunnen zeggen, zei Manfred. Waarom vraagt u dat Omdatde dokter aarzelde, wel, ik stel er belang in. Men beweert,, dat zij mis dadigers straffen, die de wet niet kan berei ken. Zijzij dooden den misdadiger, niet waar Zijn stem was steeds scherper geworden en zijn oogen werden kleine spleetjes. Het is inderdaad waar, dat een derge lijke organisatie bestaat, zei Manfred, en het staat vast, dat zij den ongestraiten misdadi ger straffen. En zij dooden hem Ja, zei Manfred ernstig. En zelf gaan zij vrijuit. De dokter sprong overeind en woedend riep hij uit Zelf gaan zij vrijuitDe politie van zoovele beschaafde landen kan hen niet vat ten Een rechtbank, die zij zelf hebben sa mengesteld, wie zijn zij, dat zij zich durven vermeten, zelf te berechten en te veroordee- len Wie heeft hun het recht gegeven om dat te doen Daar is de wet toch voor Plotseling zweeg hij en hij haalde zijn schouders op en ging weer zitten. Voor zoover mij bekend zijn, die man nen gedwongen om zich schuil te houden. Zij zijn vogelvrij en de politie van bijna alle lan den van West-Europa zoekt hen. Dat is waar, zei hij vriendelijk, maar of zij zich nu stilhouden of dat zij weer aan oen gulden uitgevoerd neem daarbij nog de productie voor het binnenland, die zeker meer dan 20 millioen be draagt, dan mag men gerust van een bedrijf spreken, waarin een 80 milli oen gulden wordt omgezet. Daarbij zijn betrokken duizenden kleine landbouwers, die hierin steeds een belangrijke bron van inkomsten hebben gehad onze landbouw-coöpe- raties, die mede door deze inkomsten nog eenige zekerheid hebben dat de landbouwers zooveel mogelijk hun verplichtingen tegenover andere leve ringen zullen nakomen (een vraagstuk dat ook steeds ernstiger wordt) de plaatselijke handel in die gemeenten, van waar de eieren kojnen de hande laren piet hun personeel de voeder- handel een lijstje met nog veel aan te vullen. En als men daar als tegenstelling tegenover neemt, welke millioenen Duitschland de laatste paar jaren uit gaf opi daar de pluimveehouderij op de been te helpen, dan moest het toch voor de hand liggen, dat eigenlijk nog buiten het verzoek van de pluimvee houderij om, de Regeering eigener be weging helpend zou ingrijpen. Als straks de pluimveehouderij niet meer loonend zou blijken -- ook deze bron van inkomsten den kleinen land bouwers zou ontvallen, wat dan DE CRISIS. DEKKING VERLIES NED. BANK. Wetsontwerp bij de Tweede Kamer ingediend. Bij de Tweede Kamer is ingediend een wetsontwerp tot dekking- van hel verlies van de Nederl. Bank, geleden in het boekjaar 1 April 1931-31 Mrt. 1932, ontstaan door het pondenbezit. Dit verlies zal in verband met de in het contract jmet Nederlandsch-Indië gestelde grenzen ten aanzien van het te leveren bedrag en den te bepalen prijs, zich bewegen tusschen 28V£ en f 30 millioen. Door het gedeeltelijk aanspreken van de reserve in vereeniging met het be drijf soverschot over het loopende jaar zal het verlies worden gereduceerd tot een bedrag, dat vermoedelijk niet heel ver zal afliggen van f 20 millioen. Het voornemen bestaat, deze f 20 millioen uit de in de volgende jaren door de Nederlandsche Bank te maken winsten allengs af te schrijven. Het jaarlijksche winstaandeel van den Staat en de uitkeeringen aan de aan deelhouders zullen hierdoor, gelijk van zelf spreekt, gedurende een aantal ja ren in aanzienlijke mate worden ge drukt. Teneinde dien druk niet oneven redig op de eerste jaren te leggen, is een stelsel van geleidelijke afschrij ving van het verlies aangenomen. De nieuwe winstverdeeling komt op het volgende neerde helft van de jaarlijksche winst zal worden gebe zigd tot afschrijving op het verlies. Dit met een minimum van f 1 jnillioen. Het niet aldus bestemde deel der winst zal in de eerste plaats worden gebruikt om, indien de algemeene re serve onverhoopt beneden de f 3 milli oen mocht zijn gedaald, deze reserve wederom tot het genoemde bedrag op te bouwen. De daarna overblijvende winst zal gelijk op aan den Staat en aan de aandeelhouders worden uitge keerd tot een zoodanig inaxijnum-be- drag,. dat .aan..de*-, aandeelhouders 5 zal worden uitgekeerd. De winst, die daarboven nog aanwe zig zal zijn, wordt gebezigd tot verdere afschrijving van het verlies. De dalende boterprijs. De Chr. Boeren- en Tuindersbond in Nederland, het Kon. Ned. Landbouw- Cojnité en de Kath. Ned. Boeren- en Tuindersbond vestigen in een adres de aandacht van den Minister van Binnen landsche Zaken en Landbouw op de ca- tastrophale ontwikkeling van den bo terprijs, die thans reeds is gedaald tot 95 cent per K.G. Hiermede is de toestand voor den vee houdenden boerenstand onhoudbaar geworden. Daarenboven nadert onheil spellend het oogenblik, dat de export van onze kaas naar Duitschland zoo goed als geheel zal zijn lamgeslagen, vooral tengevolge van de deviezenre- geling, die in dat land wordt toegepast De centrale landbouworganisaties dringen er daarom, bij den minister met de meeste klem op aan te willen bevorderen, dat het door de landbouw crisiscommissie ingediende voorstel inzake hét heffen van een accijns op spijsvetten met de bedoeling den melk prijs te steunen, zoo spoedig mogelijk tot stand kome. het werk gaan, dat zal de tijd moeten uitwij zen. Zij waren met hun drieën hè vroeg de dokter snel en toen kwam er later een vierde bij, iemand met veel inhoud, nietwaar? Manfred knikte nogmaals. Dat heb ik ook gehoord. Dokter Essley schoof onrustig op zijn stoel heen en weer. Het was duidelijk, dat. deze weinig geruststellende antwoorden van Man fred hem niet erg aangenaam waren. En zijn ze nu in Spanje vroeg hij. Men zegt het. Ze zijn niet in Frankrijk en niet in Ita lië en niet in Rusland en niet in Duitschland of in de omliggende gebieden, zei de dokter peinzendze moeten dus wel in Spanje zijn. Hij bleef een oogenblik zitten nadenken. Pardon, zei Poiccart, die tot nu toe niets had gezegd, maar u schijnt veel belang in die mannen te stellen. Is het indiscreet als ik u vraag, waarom u zoo gaarne zoudt willen ontdekken waar zij zich bevinden Niets als nieuwsgierigheid, zei de dok ter ook ik bestudeer de misdaad, evenals onze vriend De la Monte. U bent een even ijverig student als ik, zei Manfred kalmpjes. Ik hoopte, dat u mij met iets zoudt kun nen helpen, ging Essley voort, die niet be merkt had op welken toon Manfred gesproken had behalve het feit, dat zij in Spanje zijn, weet ik niets van hen af. Misschien zijn ze niet eens in Spanje, zei Manfred, toen zijn bezoeker opstond. Mis schien bestaan ze zelfs niet eens en is uw vrees geheel ongegrond. De dokter draaide zich met een ruk om hij was doodsbleek geworden. Vrees Vrees zei u O pardon, glimlachte Manfred, mis schien is mijn Engelsch niet zooals het be hoort te zijn. Waarom zou ik hen vreezen vroeg de dokter woedend. Waarom U heeft uw gevestigd te Amsterdam. AGENTSCHAP WIERINGEN. Tot agent is aangesteld de Heer ADMINISTRATEUR HIPPOLYTUSHOEF, BELTSTRAAT 48 TELEFOON 66 dageiijksch te spreken van 9 1/2 tot 6 1/2 uur. RENTEVERGOEDING 3 UITGIFTE VAN SPAARBUSJES speciaal ter bevordering der spaarzin Uwer kinderen. BINNENLANDSCH NIEUWS. stille ellende. Gezin met acht kinderen, den dood nabij. Hoe groot de nood is, vooral onder de kleine schippers, die met hun scheep jes in de Rotterdamsche haven stran den als ze hun lading hebben gelost en geen nieuwe vracht kunnen krijgen, blijkt hier uit het volgende geval, waarbij, dank zij de hulp van de ri vierpolitie, alhans het ergste kon wor den voorkomen. Dezer dagen, aldus de „Avp." kreeg deze politie-afdeeling een onderzoek in te stellen aan boord van een in de Zalmhaven liggend scheepje. Toen de agenten op het schip kwamen, brak hun hart bijna van de stille ellende, die ze daar aantroffen. In een kleine woonruimte vonden ze den Groning- schen schipper met zijn vrouw en nog acht kinderen, bij het lijkje van de gestorven kleine. Geen vuur was er aan boord, geen eten al dagen lang en uiteraard ook geen geld. De heele familie zat ver suft ineengedoken en de politieman nen kregen den indruk, dat deze men schen in hun hulpeloosheid stil zouden zijn verhongerd, als niet de dood van het eene kind de aandacht op het treu rige geval had gevestigd. Zoo waren de agenten onder den in druk dat ze besloten dadelijk zélf te helpen. Op het bureau van de rivier politie werd een collecte gehouden, die f 15 opbracht, voor een kacheltje werd eveneens gezorgd en van buiten wist men ook nog wat levensmiddelen te krijgen, om in den directen nood te voorzien. Ouders en kinderen vielen als uitge- hongerden op het gebrachte brood aan Maatschappelijk Hulpbetoon heeft toen voor de begrafenis van het gestor- ven kind gezorgd en ook de zorg voor woorden al heel slecht gekozen, mijnheer. Ik heb niets van hen te vreezenIk heb van niemand iets te vreezen. Hij hijgde alsof hij geen adem genoeg had om zichzelf vrij te pleiten van vrees voor die vier geheimzinnige mannen. Maar toen wist hij zich te beheerschen en na een korte aarzeling verliet hij met een stijve buiging het vertrek. Hij ging de trap af en sloeg den Paseo in. Op den hoek stond een bedelaar, die zijn hand ophield. Pordiosklaagde hij. Met een vloek sloeg Essley naar de hand, maar hij raakte den bedelaar niet, want deze was buitengewoon vlug en Gon- zales dacht er niet over om zijn gevoelige handen te laten kwetsen. Haastig spoedde de dokter zich voort naar zijn hotel. Toen hij zijn kamer had bereikt, deed hij de deur op slot en liet zichzelf op een stoel neervallen. Hij vervloekte zijn eigen dwaas heid. Het was idioot dat hij zijn zelfbeheer- sching had verloren tegenover dien Span jaard. Hiermee was de eerste helft van zijn zen ding ten einde en dat gedeelte was een mis lukking geworden. Uit den zak van zijn over jas haalde hij een Spaanschen Baedeker. Hij zocht de kaart van Cordova op. Bij deze kaart was nog een kleinere plattegrond, die blijkbaar gemaakt was door iemand die de topografie van de plaats beter verstond dan de kunst om die plaats in kaart te brengen. Hij had het eerst van dokter Cajalos ge hoord, toen hij op één van zijn nachtelijke tochten door Londen kennis maakte met een Spaanschen anarchist. Onder den invloed van koppigen wijn was die ruwe klant losge komen en had hij gesproken over den „too- venaar van Cordova" en over zijn miracu leuze krachten. Hij had dingen gezegd, die de belangstelling van den dokter in hooge mate opwekten en zijn bezoek was het ge het hopeloos aan den grond geraakte schippersgezin op zich genomen. Uiteraard is dit wel één der ergste gevallen, doch de ervaringen der rivier politie wijzen er op, dat er vooral on der de kleine schippers, die zoo goed niet zijn georganiseerd cn die ook geen aard hebben voor organisatie, heel veel honger geleden wordt, waar van de leiders der schippersorganisa- tie niets weten. Een big voor vier kussen. Humor op de Goudsche markt. Donderdagmorgen is op de Goudsche Varkensjnarkt een big verkocht voor vier zoenen. Een stevige boerendochter die tijdens haar bezoek aan de stad ook op de veemarkt een kijkje ging ne men en daar met kennersblik, de krul staarten monsterde, knoopte mei een oolijken boerenzoon een gesprek aan. Belangstellend informeerend naar den prijs -- zoo schrijft de Msb. die voor het biggenvolk thans gemaakt werd, kreeg ze ten antwoord, dat ze voor vier kussen 't mooiste exemplaar uit het hok mocht kiezen. Ze bedacht zich geen oogenblik en toen tot groote vreugde van de kooplieden het „dra ma" voltrokken was, kreeg ze den big, welke ze eerlijk gekocht had. Of de jonge boer met het diertje ook haar thuis bezorgd heeft, vertelt de eschiedenis niet. In Gouda verwacht men dat deze week zeer vele kooplustige boerenmeis kes de veemarkt met een bezoek zullen vereeren, niet alleen om de biggen, doch ook't is nog steeds een schrik keljaar. AUTO RIJDT OP WANDELAARS IN. Ongeluk te Utrechtbejaarde vrouw overreden en gedood man gewond. Zaterdagavond tegen 11 uur is op den Amsterdamschen straatweg fe Ut recht even voorbij den overweg een auto uit de richting Amslerdam met flinke vaart op een man en een vrouw ingereden, die gearmd de straat over staken. volg van een langdurige correspondentie met dokter Cajalos. Essley keek op zijn horloge. Het was bijna zeven uur. Hij zou eerst gaan eten en zich dan verkleeden. Het was al half donker in de kamer, toen hij zich haastig een beetje waschte. Hij vond het niet noodig om het licht aan te steken en toen ging hij naar beneden om te eten. Hij had een tafeltje alleen en verdiepte zich in een Engelsch tijdschrift. Zoo nu en dan maakte hij aanteekeningen in een klein boekje, dat naast zijn bord lag. Zijn aanteekeningen hadden niets uit te staan met het artikel dat hij las zij hadden nog minder gemeen met de medische weten schap. Zij sloegen op zekere financieele bij zonderheden van een zeker vraagstuk, waar over hij zat te denken. Nadat hij zijn kopje koffie had gedronken, stond hij op en ging met zijn tijdschrift en zijn zakboekje terug naar zijn kamer. Hij draaide het licht aan, deed de blinden dicht en trok een klein tafeltje vlak onder de lamp. Weer haalde hij zijn zakboek te voor schijn en uit zijn koffer nam hij eenige dicht beschreven vellen papier. Een paar uur zat hij in die aanteekeningen verdiept en toen sloot hij het boekje, verborg de papieren in zijn koffer en deed zijn overjas aan. Hij trok zijn zachten vilthoed over zijn oogen en ver liet het hotel. Hij sloeg de richting in van de Calahorrabrug. De straten, waar hij door kwam, waren verlaten maar hij voelde zich geen oogenblik ongerust, want hij wist dat het in deze straten rustig was. Hij kwam in een warnet van smalle stra ten, maar dank zij te studie, die hij van de kaart had gemaakt, aarzelde hij geen oogen blik. Pas toen hij een doodloopend straatje bereikte, dat iets breeder was dan de weg, waar hij vandaan kwam bleef hij even staan. Een olielamp aan het verste einde van het straatje deed de diepe duisternis nog scher per uitkomen. De huizen aan beide zijden van de straat hadden geen ramen maar al leen een deur. De dokter ging naar één van de huizen aan den linkerkant en klopte twee maal op de deur. Direct ging deze geruisch- loos open. Essley aarzelde even. Kom binnen, zei een stem in het Spaansch, de senor behoeft niets te vreezen. Essley stapte het donkere hol binnen en de deur werd onmiddellijk achter hem gesloten. Dezen kant uit, zei de stem. In den schemer zag hij onduidelijk de ge stalte van een kleinen man. De dokter stapte naar binnen en eenige malen veegde hij het zweet van zijn voorhoofd. Het oude manne tje stak een lamp aan en Essley kon hem nu beter zien. Hij was wel erg klein, nauwelijks grooter dan vier voet. Hij droeg een slecht verzorgden witten baard en zijn hoofd was glad als een biljartbal. Zijn gezicht en zijn handen waren smerig en uit zijn geheele voorkomen sprak zijn afkeer van water. Zijn donkere, schitterende oogen lagen diep in hun kassen en aan de kleine rimpel tjes om zijn oogen zag men dat hij een man was, die de waarde van humor wist te waar- deeren. Dit was dokter Cajalos, bekend in geheel Spanje maar door niemand gekend. Ga zitten, zei dokter Cajalos, we kun nen rustig praten, al zit er ook een dame op mij te wachten, die mij wenscht te spreken over de liefde van een man, die zij heeft ver loren. Essley ging zitten op den hem aangeboden stoel en de dokter nam plaats op een hooge kruk bij de tafel. Het was een eigenaardige verschijningzijn beentjes bengelden heen en weer, zijn kale kruin blonk en er lag een vriendelijke glimlach op zijn oude gezichtje. Ik schreef u over zekere occulte ver schijnselen, begon de dokter, maar de oude man gaf hem een wenk, dat hij zwijgen moest. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1932 | | pagina 1