23e JAARGANG DINSDAG -4- OCTOBER 1932 No. 70 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN r ADELDOM OF LIEFDE S. COLTOF, KANAALWEG 143-154-155-156 DEN HELDER. ZONDAGS Japonnen en Hoeden. Kanaalweg tot 2 uur GEOPEND. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN BUREAU DINSDAG en VRIJDAG. UITGEVER U Hippolytnshoef Wlerlngen. ABONNEMENTSPRIJS CORN. J. BO SKER, WIEKINGEN. Telefoon Intercomm. No. 19. per 3 maanden f 1. ADVERTENTIêN: Van 1—6 regeia Iedere regel meer f 0.6a o.ia Sociaal en Maatschappelijk allerlei. DE „MODERNE VAKBEWEGING." In ons vorige stukje zijn we de ontwikke ling nagegaan vaa den uitersten linkervleu gel der vakbeweging, van het N. A. S. en het N. S. V. We hebben in datzelfde stukje eveneens een omschrijving trachten te geven van „de Vakvereeniging" en toen dit gezegd de vakvereeniging is een permanente bond van werknemers, die ten doel heeft de arbeids voorwaarden op peil te houden en, zoo mo gelijk, te verbeteren. Is hier nu alles mee gezegd, wat over een Vakvereeniging kan gezegd worden Natuur lijk nietIk zou zoo'n omschrijving willen vergelijken met de grootste gemeene deeler, terwijl dan bij elke groep, die we nu nog gaan behandelen, factoren moeten opge noemd worden, die in een omschrijving van het algemeene begripVakvereeniging geen plaats konden vinden. Zoo ontstond dus einde 1904 het N.V.V. (Nederl. Verbond van Vakvereenigingen) uit een scheuring in het N. A. S. (Nationaal-Ar- beid-Secretariaat) en verzamelde in haar rijen alle die vereenigingen, die met haar beginsel overeenstemden. Wat is dat beginsel We hebben reeds aangeduid, dat het bij de z.g.n. „Modernen" gaat om een Socialistiscn gekleurde vakbeweging. Dit zal misschien van bepaalde zijde protest uitlokken, omdat men zeggen zal„Neen, het N.V.V. wil alle arbeiders verzamelen onder haar vlag." Inderdaad zal men dit ook herhaaldelijk kunnen lezen „Ook Protestantsch-Christe- lijke, ook Roomsch-Katholieke arbeiders kun nen zich aansluiten bij vereenigingen, behoo- rende tot het N.V.V." Maar.is dit juist Het lijkt mij toe, dat én de geschiedenis van het N.V.V. én uitspraken van haar lei ders het tegenovergestelde bewijzen. Men lette vooraf echter hierop wanneer dit zóó gezegd wordt, geschiedt dit niet om het N.V.V. te bestrijden. Dat allerminstHet gaat ons in deze stukjes uitsluitend hierom, om zoo nauwkeurig mogelijk de* lijnen te trekken. Ook het N.V.V. heeft er geen voor deel bij, in haar rijen menschen op te nemen, die feitelijk geheel anders denken dan zij en dus, wanneer het op actie aankomt, eigenlijk slechts onwillig deel nemen. Wat beteekent dan een „Socialistische" vakbeweging Allereerst dit, dat men staat op het stand punt van de „Klassestrijd" en wel op die manier, als een bepaalde Socialistische groep haar uitlegt. Dit beteekent dus voor Nederland, wanneer dit waar is, in de eerste plaats aansluiting bij de Socialistische politieke partij, i. c. de S.D.A.P., in de tweede plaats strijd met vakbewe gingen, die andere beginselen huldigen. Kan men dit staven uit de geschiedenis Ziehier het antwoord Dat men ging strijden tegen anarchistische groepen is zonder meer duidelijk uit het ont staan van het N.V.V. (zie Sociaal en Maat schappelijk allerlei II), toch, indien het N.V.V. „neutraal" zou zijn. waarom werd dan in 1908 de eenheid der havenarbeiders ver broken, door naast een groep, die aansluiting aan het N.V.V. weigerde, een eigen organisa tie te stichten Opmerkelijker is het volgende. In de mijnstreken in Zuid-Limburg bestond een mijnwerkers organisatie, waarvan arbei ders van allerlei kleur en richting leden wa ren een breede, interconfesdoneele grond slag was de basis van deze vereeniging, die groote invloed had en vele buitenlandsche betrekkingen onderhield. Werd nu van de zijde van het N.V.V. gezegd „Dat is nu juist onze bedoeling Zoo gaat de zaak goed alle arbeiders in één Vereeniging Neen, want in 1909 richtten de „modernen" een eigen or ganisatie op Zoo kan men allerlei feiten uit de geschie denis vermelden, waaruit blijkt, dat het N.V.V. niet neutraal is, maar een eigen be schouwing huldigt ten opzichte van richtlij nen, en daarom van den arbeid, der Vakbe weging. Nu het andere. Hoe zijn de uitspraken van de leiders der S.D.A.P. zoowel als v. d. „mo dernen." Laten we eerst eens Mr. P. J. Troel stra aan het woord. Deze schrijft in het 3e deel van zijn gedenkschriften op blz. 19 „De kanker, die de eerste twaalf jaren aan de ontwikkeling van de S.D.A.P. had ge knaagd, werd weggenomen door de oprich ting van déze (het N.V.V.) krachtige arbei dersvakcentrale en zooals de oprichting van de S.D.A.P. in 1894 de politieke macht van tie anarchisten had gebroken, zoo maakte de stichting van het N.V.V. een eind aan hun heerschappij in de vakbeweging." Hier wordt dus, tegenover de anarchisten duidelijk gezegd gij hebt uw beginsel en daar tegenover stellen wij het ónze gij hebt uw vakbeweging volgens uw beginsel, wij stellen daartegenover ónze vakbeweging, ge stuwd door ónze beginselen. Maar Troel stra gaat verder „Spoedig zou de samenwerking tusschen de politieke arbeiderspartij en de moderne vakbeweging tastbaren vorm gaan aanne men aanvankelijk in tijdelijke, gemeenschap pelijke acties voor bepaalde punten en later in een voortdurend verband tusschen de beide organen in de klassestrijd." Men leze dit goed en het zal duidelijk zijn, dat althans Troelstra zich een nauw verband dacht tusschen vakbeweging en S.D.A.P. Nu een vroegere voorzitter van het N.V.V., J. Oudegeest. In „de Vakbeweging" lezen we dit „Wij betreuren, dat nu die neutraliteit ons in de schoenen geschoven wordt, terwijl wij ons niet bewust zijn, ons ooit neutraal ver klaard te hebben. Als wij het gedaan hebben, dan is het heusch per ongeluk geschied. An deren mogen neutraal zijn, wij niet. Wij voe ren den strijd tegen de bezittende klasse, evengoed als de S.D.A.P., uit hetzelfde begin sel als deze. De klasse strijd is ons uitgangs punt." Tenslotte nog een zin uit een boekje van Dr. J. v. d. Tempel „de Nederlandsche Vak beweging en haar toekomst" blz. 173 ontegenzeggelijk wordt het geeste lijk leven der vakbeweging door de sociaal democratie beheerscht. Haar ziel is socialis tisch." We hebben met opzet Socialisten aan het woord gelaten om aan te duiden lo De „moderne" vakbeweging is in haar wezen Socialistisch en niet neutraal en daar om gaat zij uit 2o van geheel eigen beginselen. Een duitsch professor W. Sombart, en ten onzent Prof. Slotenmaker de Bruine hebben in een reeks boeken dit zelfde steeds weer trachten aan te toonen wanneer men zich begeeft op sociaal en maatschappelijk ter rein dan speelt de levens- en wereldbeschou wing een groote rol. de „onterfden" en „bezitloozen." Deze strijd om het recht van den arbeider, die wij zóó niet vonden bij de syndicalisten en anarchis ten, zullen we in een volgend artikel behan delen, terwijl dan ook de geschiedenis, getal len enz. zullen nagegaan worden. (Wordt vervolgd.) FINKENSIEPER. FEUILLETON. XV. Als een koude vochtige hand drukte de schemering van den herfstavond op de aar de. Nevelen omhulden de bergen, nevelen zweefden er aan den hemel, waaraan geen ster flikkerde, zooals op de heldere avonden van den zomer. Door het stille bosch wandelde Herbert van Grauenstein naar de houtvesterswoning. Hij droeg een donkeren mantel en liep snel voort. Vijf- dagen geleden, onmiddellijk vóór zijn vertrek naar Graz, had Steinbrech hem schriftelijk meegedeeld, dat hij zijn ontslag had genomen teneinde alle moeilijkheden te vermijden. Tegelijk was er een schrijven van Lore gekomen, waarin zij hem zijn woord te ruggaf en hem in korte eenvoudige woorden verzocht, niet te beproeven haar af te bren gen van hetgeen zij in de gegeven omstandig heden haar plicht achtte. Herbert was bitter beginnen te lachen, toen hij die regels las. Was hij gek of waren de anderen het Dachten zij dan in ernst, dat hij zijn levens geluk zou laten varen om dat ellendige geld Eerst had hij als verdoofd rondgeloopen. Toen kwam de reis naar Graz en al het an dere trad voorloopig op den achtergrond door het medelijden, dat Rita hem in de eerste moeilijke dagen, die op de gevangenneming van Walter volgden, niet alleen laten. Maar nu was het oogenblik gekomen, dat hij weer aan zichzelf mocht denken. Lore was weg, maar Steinbrech bevond zich nog hier. Met hem wilde Herbert eens ernstig pra ten. Plotseling stond hij verschrikt stil en ging toen teleurgesteld achteruit. Hij was bij de Nu moet men oppassen van bepaalde zijde, dat men daarmee niet alles verwerpt, wat van de zijde der „moderne", dus „socialisti sche" vakbeweging komt. Er ligt in de strijd van het N.V.V. zeer veel groots engroote dingen mógen, van welke zijde dan ook, niet klein gezien worden. In de moderne arbeidersbeweging komt tot uiting, vooral in haar eerste, bewogen jaar, een schreeuw om recht en gerechtigheid voor DE YO-YO. In de rubriek „In den Uil" van de Brusselsclie „Standaard" schrijft Lods over het tegenwoordig zoo populaire yo-yo-spel o.a. De yo-yo. Ik zeg met nadruk „de" want we weten nog niet van welk geslacht het is. We zullen het aan de toekomst over laten, te heslissen in deze, maar ik zou aan de menschen die woordenboeken maken den raad geven, het onzijdig te gebruiken. liet is ook zoo'n raar ding. Ik vertrouw u een geheim toe. Vóór mij ligt, op mijn schrijftafel, een „Genuine Duncan Gold Seal „77" Yo- Yo". Ik leg het daar als ik alleen ben, maar als iemand binnenkomt, neem ik het weg. We kunnen niet zoo onmid del lijk breken met alle traditie. W'e zijn menschen, die een respectabelen vader hadden, een grootvader met een hoogen hoed, een overgrootvader, waar we bijna niets meer van weten, maar we zitten vastgekankerd in gebruiken en gewoonten, waarvan het niet zoo gemakkelijk is zich los te rukken. Dat ik mij het voorwerp heb aange schaft, dat thans vóór mij ligt, is een heele stap geweest trouwens veel men schen zijn uit den weg gegaan, toen ik met het ding buiten kwam. Ik heb het, lezers voor u gedaan en ik hoop, dat de redactie van dit blad mij de 3 fr. die ik uitgegeven heb, zal vergoeden. Toen ik op zekeren dag voorbij de English Bookshop Smith en Son wan delde, bleef ik, met een mond, zoo open, als die van dc overige menschen die daar stonden, staan, vóór een tafe reel, dat mij heelemaal van streek bracht ik zag twee jonge dames en een jongen heer, die met een grooten ernst een balletje wegwierpen en terug opvingen, dat als met een rekker aan een van hun vingeren vastzat. Ze volg den aandachtig en onverstoorbaar de bewegingen van het balletje en sche nen zich van een somberen plicht te kwijten. Niet het minste spoor in hun trek ken van plezier, vermaak, zelfs ver strooiing. De balletjes gingen op en neer, zooals die aapjes, die aan een veertje hinken, toen wij kleine kinde den waren. Over mij kwam de bewustwording, dat het menschdom de laatste fase was ingetreden en, daar ik mijn tijd voet voor voet heb gevolgd, daar ik naar voetbalmatches ben gegaan, met een trench-coat en een bolhoed, daar ik in een vliegtuig heb gezeten, daar ik den pantserkruiser „Potemkin" heb gezien en „Drei Groschen Oper" en „Miss Amalia Earhart", heb ik niet meenen te mogen aarzelen, mij een laatste maal met mijn arme modernen schen solidair te verklaren. De Yo-Yo is verbijsterend van een- houtvesterswoning aangekomen. De luiken waren stijf dicht en rondom het huis was alles doodstil. Op het eerste gezicht wist men al, dat het huis onbewoond was. Herbert bleeft onbewegenlijk staan en staarde naar het huis. Dus weg Steinbrech ook zonder af scheid zonder hem met een enkel woord kennis te geven. Of zou die brief onlangs al een afscheidsbrief zijn geweest Herbert ging in het priëel zitten en ondersteunde zijn hoofd met beide handen. Hier had hij Lore den eersten kus gegeven. Hier hadden zij elkaar trouw beloofd. En hier o, hier had hij voor het eerst leeren besef fen, wat maar geluk op aarde is En zou dat nu voor altijd voorbij zijn Waar om Opdat hij verder in rijkdom en weelde zou kunnen léven Voor wie Zijn vader was dood en zijn moeder Er ging een rilling over zijn rug, toen hij aan haar dacht. „Neen neen neen riep hij luid en sprong op. „Ik heb den glans van den rijk dom niet noodig, en evenmin het majoraat dat ik zonder rijkdom, niet zou willen over nemen. Maar jou heb ik noodig, lieve Lore." Met vlugge schreden legde hij den terugweg naar Gra»uenegg af. Zijn besluit was genomen. „Waar is mijn moeder vroeg hij aan Jan, die juist de trap afkwam. „Mevrouw de gravin ging zooeven met de freule naar den wintertuin." „Dank u." Herbert matigde zijn schreden. Als Rita nu bij de gravin was, dan moest hij wachten. Hij wist, dat zijn nicht aan haar tante wilde mededeelen. Gravin Renate moest het einde vernemen, dat Walter op den avond van 13 Augustus bij Rita in het park was geweest, want Rita had besloten nu Walter stand vastig zweeg om zelf den rechter de waar heid te gaan vertellen. Rita had vooraf alles met Herbert bespro ken, ook dat zij zich door dezen stap openlijk aan den kant der gevangen Grauensteins plaatste, en dat hun beider verloving nu wel niet langer zou kunnen doorgaan. ZIJN ONZE WINKELS Bericht de ontvangst der nieuwste NAJAARS- en WINTERMANTELS. Zondags zijn onze winkels Kanaalweg tot 2 uur geopend. Rijk gegarneerde Mantels met bont op zijde gevoerd SLECHTS f 26.50. Groote sorteering voud het zijn twee houten schijven, gescheiden door een geul, waarin een touwtje loopt, door het afwikkelen van het touwtje krijgt het klosje een draai ende beweging, die het in staat sielt het koordje terug op te winden en mn de snelheid waarmede het is gevallen terug te loopen naar de hand van den speler. Regal Concepcion, Koning van de Yo-Yo, is thans te Brussel, om te toonen, wat men er mee kan doen. Walking the dog", „Around the world" „Over the falls", „Trhee leaf dover',' zijn zoo veel toeren ,die jnen er mee kan uitrichten. Meer weet ik er niet van, zelfs „The spinner" kan ik niet uitvoeren, omdat mijn Yo-Yo-koord steeds in een knoop slaat. Men kan den graad van beschaving op grond van het gebruik van den vrij en tijd, veel zekerder vaststellen dan op grond van den regelmatigen ar beid. Ga de geschiedenis na, ge zult het ondervinden. We hebben de bios coop gehad, de sport, de radio. Met de Yo-Yo zijn we getuige van een tijdver drijf, dat wijst op een vergevorderden staat, van ontbinding, van onbenul ligheid en levensmoeheid. We zullen nog menschen in puin zien storten langs den openbaren weg, zonder dui delijke oorzaak, of met een Yo-Yo in de hand, als suikerbrooden wegsmelten. YO-YO. Het nieuwste speelgoed, yo-yo, dat aller harten stormenderhand veroverd heeft maar dat eigenlijk heelemaal niet nieuw is, kan men heel gemakke lijk zelf maken. Weliswaar zijn de hou ten schijfjes met het draadje er om al zeer goedkoop te krijgen, maar wan- ncro men een of andere gezellige bijeen komsi heeft en men wil bijv. een yo-yo wedstrijd houden, dan is het onnoodig om 'en tiental van die dingen te koo- pen, terwijl het maken er van zoo heel eenvoudig is. Zoo deden wij het vroegermen neemt twee precies gelijke schijven van hout of bii gebrek daaraan, twee Mikken dekseltjes van een cacaobusje of iets dergelijks. Boor daarin in het midden een gaatje. Leg daar tusschen een plat houten klosje, waarin ook 'n gaatje geboord is en verbindt de twee schijven of dekseltjes met een klink nageltje 'of een boutje. Daarna maakt men het touw met een lus stevig om het houten klosje vast, zoodat het niet Iverschuiven kan windt het touw ver der op tusschen de twee schijven in en de yo-yo, die heelemaal niets behoeft te kosten, is klaar. Hoe het spellteje gaat weten jullie allemaal wel, maar toch zullen we het nog maar even vertellen De draad is om het klosje gewonden, men houdt de yo-yo in de hand om hoog en terwijl men het eind van het touwtje vast en de hand omhoog houdt, laat men de yo-yo vallen. Dan wordt het touw geheel afgerold, dan zal de yo-yo vanzelf weer omhoog gaan Zet deze handeling meer kracht bij door de hand even te laten zakken om Ie yo-yo te ontmoeten, waardoor deze ach geheel zal opwinden. Door een weinig te oefenen slaagt mei er al gauw in de yo-yo ontelbare male, op-en-neer te laten klimmen. De wt4^ng van (}e y0_y0 berust op de natuur undige grondslagen, zooals die gebi jkt Werden bij de uitvinding van de gy-oscoop. Van dit besluit en van het feit, dat zij Wal ter liefhad wilde zij de gravin kennis geven. Dieper en dieper werd de schemering. Her bert, die naar zijn eigen kamer was gegaan en daar rusteloos heen en weer liep, dacht er niet aan om licht aan te steken. Met zijn gedachten was hij ginds in den wintertuin, waar Rita nu den strijd begon nen was, voor hun beider vrijheid. ,Lief, dapper meisje," dacht Herbert en hij voelde weer de oude broederlijke liefde voor Rita, die in de dagen hunneer eigenaardige verloving haast gestorven was. „Moge alles nu toch voor ons in orde ko-1 men Toen dacht hij aan zijn moeder. Hoe zou zij het opnemen Zou zij Hij bleef plotseling staan. Hij meende in de verte een gil te hebben gehoord. Hij luisterde. Maar alles bleef stil. Slechts viel er buiten een lichte regen. Tusschen de kamer van Herbert en den wintertuin lagen slechts een kleine kamer en de eetzaal. Zachtjes opende hij de deur der kleine ka mer en luisterde nog eens. De stilte in huis en het gedroppel van den regen buiten maak te hem ten slotte zenuwachtig. Er was meer dan een half uur voorbijge gaan. Misschien was het gesprek daar ginds allang afgeloopen. Aarzelend ging hij een paar stappen voor uit en opende de deur der eetzaal. Daar was het heel duister, maar door de portières van den wintertuin, die open stond, schemerde licht en hoorde hij een stem. Een zeldzaam zachte, vreemde stem, die angstig en smeekend klonk. Was dat Rita Onmogelijk Haar stem was niet zoo laag. Maar zijn moeder kon het toch nog minder zijn Herbert liep de eetzaal door. Het dikke smyrnasche tapijt dempte het geluid zijner schreden. Nu was hij bij de portières. Wat hij toen zag, was zoo verbazend, dat hij onwillekeurig bleef staan en naar zijn voorhoofd greep. Midden in den wintertuin stond Rita van Sydow met een strak, haast onherkenbaar gezicht. Haar blik had een dwalende, bijna krankzinnige uitdrukking Vóór haar lag de gravin op haar knieën en stapjelde in doodangst onsamenhangende woorden. En het was haar stem, die dien zachten vreemden klank had. „Rita", hoorde Herbert haar zeggen, „spreek toch een enkel woordje weet nu alles. kijk niet zoo ontdaanniet waar, je be grijpt nu, dat het moetRitalieve linghoor je dan niet, wat ik zeg?" Zij greep Rita's hand. Toen ging het jon ge meisje verschrikt achteruit en strekte haar beide armen afwerend uit. „Ga wegga wegraak mij niet aan.ik haat u. Dat zou u uit liefde heb ben gedaan O neen neen men begaat uit liefde geen misdaadenplotse ling begon zij akelig te lachen en week terug naar den uitersten hoek van het vertrek, steeds lachend als 'n waanzinnige. Herbert kwam nu te voorschijn. „Moeder in 's hemels naam, wat gebeurt hier De gravin stond verschrikt op en wierp een koelen haast vijandige blik op hem. „Ga weg laat ons alleen Maar Herbert ging niet. „Eerst wil ik weten, wat hier gebeurd is Hij naderde Rita, die had opgehouden te lachen en hem met een vreemden blik aan keek. „Rita, lieve Rita, wat scheelt je vroeg hij zacht. Rita wendde haar oogen niet van hem af, maar hij zag wel, dat zij hem niet herkende. „Ha, jij bent immersjafluisterde zij schuw, „ik weet het nietik heb je naam vergeten.ben je Walter Plotseling gaf zij een gil en viel bewuste loos op den grond. In het volgende oogenblik knielde de gravin naast haar en trachtte met bevende vingers Rita's japon los te maken. Haar gezicht was doodsbleek. Toen wenkte zij Herbert. I „Help mij dan tochdaar op de kana- BINNEh,ANDSCH NIEUWS. GEZAM^ujke val en k°P®r^ger zwaar gewond. Ynjdagavond vij de koperslager A. Strik uit Asten (N.Br_) van een hoog te van zeven meter „n het in aan_ bouw zijnde gebouw \n de NB rh Boerenbond te Somere. n:.- «ip1„.(ip" bij zijn val zijn knecl. mee strik kreeg zware inwendige k^uzinee (|e knecht kwam bij den val v, zyn a_ troon terecht en liep geen op VERPLEEGDEN OP ST^, Kwamen geld leenen de mede-eigenaars van een „sto_ len auto. Bij het Leger des Heils te Gronin,,,, kwamen Vrijdagavond twee jon6 mannon geld ter leen vragen voor he koopen van benzine voor een auto, waarmee zij uit Amsterdam waren gekomen. Bij onderzoek bleek, dat de auto afkomstig was van het Leger des Iieils te Amsterdam. De reizigers bleken twee verpleegden te zijn, die er met de auto vandoor waren gegaan. Het waren een 21-jarige en 24-jarige man, dc eerste uit Ajnersfoort, de twee de uit Amsterdam. Zij werden gearre steerd en op transport naar Amster dam gesteld. OVERVAL OP EEN KASSIER VAN EEN BOERENLEENBANK. De roovers zonder buit gevlucht In den nacht van Vrijdag op Zater dag te ongeveer één uur is een roof overval gepleegd bij den kassier van de boerenleenbank te Zeelst. Drie gemas kerde mannen drongen door openschui ven van het keukenraam de woning binnen. Vervolgens gingen zij naar de slaapkamer van den kassier, die door het rumoer uit zijn slaap was gewekt. Twee kerels drongen de slaapkamer binnen en grepen den kassier en zijn vrouw vast. Zij wierpen beide men schen op den grond en dreigden met een revolver. Intusschen was een oude peeen een dokter.... vlugo Heer, straf mij niet zoo strengzij zal toch niet sterven De groote zielsangst, die uit den toon ha- rer stem bleek, trof Herbert meer dan al het andere, wat hij gehoord en gezien had. Zwijgend droeg hij de bewustelooze Rita naar de kanapee en snelde de kamer uit, om het personeel te waarschuwen. Terwijl Herbert de trap afvloog, om een paard te laten zadelen en dan zelf naar Gru- nau te rijden om een dokter te halen, klom buiten Silas Hempel naar beneden langs den stam van een dikken boom, die zijn takk"" verhief tot aan de ramen van den w: tuin. Zijn gezicht was haast ev£i van de bezwijmde Rita, m^ terden. Hij had slechts er verstaan van hetgj was, want in het> en zacht gesprok weten, dat hij den had gekr««DEN p-nprip drirn^or koortsen, typhus, influënza, of der- dachtenUde ziekten- is de SANGUINOSE het in een d- de levens0PSewektheid terugbrengt. „^LENDEN teloQ«r op aan komt, de verloren krachten spoedig bed Wier eetlust moet worden opgewektdie gezi.n verkwikkenden slaap behoefte hebben weldat u snel en zeker daaraan helpt is DE ,3E. kij d'-emaal per dag een eetlepel is voldoende. ..lesch f 2.—, 6 fl. f 11.—, 12 fl. f 21.—. Verkrijgbaar bij Apothekers en Drogisten. VAN DAM Co., irstraat 2c/4. Den Haag. NEDERLANDSCH FABRIKAAT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1932 | | pagina 1