Falcon- en
Loden ja:
23e JAARGANG
VRIJDAG 14 OCTOBER 1932
No. ei
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
PIJP - TABAK
„DE WAKENDE LEEUW"
DE TOESTAND IN DE HAVENS.
ADELDOM OF LIEFDE
WIJ BREIEN
BIJ S C O L T O F
KANAALWEG DEN HELDER.
*W1ERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.—.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER,
WIERINGEN.
BUREAU
EUppolytnshoef Wieringen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIilf:
Van 1—5 regeii f 0.5a
iedere regel meer O.ia
VOOR BETERE
TABAKSFABRIEK
J. R. KEUSS.
Laat 125 Alkmaar.
De Amsterdamsche havenmeester
ziet verbetering in den toestand. De
Rotterdamsche havenmeester erkent
die ook wel, maar wil eerst nog even
den loop der dingen aanzien.
De heer Van de Pol, havenmeester te Am
sterdam, heeft aan een verslaggever van Vaz
Dias verklaard, dat hij een opleving ziet in
de haven van de hoofdstad.
Hij kan of wil geen direct zijdelingsch ver
band zien met het aspect, dat de beurs sinds
eenige maanden heeft geboden.
Het valt niet te loochenen zeide hij
dat er den laatsten tijd te Amsterdam en ik
bedoel dan vooral het Oostelijk havengebied,
waar de schepen van de K.N.S.M. en de „Ne
derland" ligplaats hebben, wat méér schepen
zijn waar te nemen, welke dieper beladen
zijn, dan wij gewend waren. Het onaangena
me rood aan den onderkant van de scheeps
huid, dat bij een vrachtschip met behoorlijk
emplooi onder de waterlijn verborgen blijft,
zien wij thans niet zoo veel meer en dat
mag terecht een opbeurend verschijnsel hee
ten En zoo bevinden zich er thans ook op
het IJ, om en nabij de Silo, verschillende
met graan beladen schepen, waaronder er één
is, namelijk het Grieksche stoomschip „Mi-
chalios Xilas", dat wij aan den steiger van
de Holland—Amerika-Lijn hebben moeten
doen meren.
Wat is het bijzondere daarvan
Het bijzondere daarvan is dat sinds Au
gustus 1921 aan genoemden steiger geen be
laden vrachtschip ligplaats heeft gehad, het
geen er dus op wijst dat wij voor het gróote
aantal graanschepen, dat zich momenteel in
de haven bevindt, bijzondere maatregelen
hebben moeten treffen.
Ook in de Houthaven is weer leven te be
speuren. De ledige plaatsen, welke de sche
pen, die uit dit gebied, o.a. de Minervahaven,
vertrekken, worden spoedig weer door ande
re houtbooten aangevuld.
Dit alles tezamen vormt zoo besloot de
Amsterdamsche havenmeester een beeld,
dat in deze tijden, nu iedereen nog steeds
praat over crisis en crisisnood, een verheugen
den aanblik en dient vooral daarom ook aan
de vergetelheid te worden ontrukt.
Tot zoover de heer Van de Pol.
De heer Verschoor van Nisse, is niet zoo
optimistisch gestemd als zijn collega aan
LJ en Amstel.
Er is, zei hij, wel een vleugje van verbete
FEUILLETON.
No. 34.
„Kan ik mij misschien vergissen vroeg
hij zich af. „Heb ik de eene of andere omstan
digheid over het hoofd gezien, die ophelde
ring zou kunnen geven Eerst dacht ik, den
sleutel voor de misdaad in handen te zullen
hebben, als ik het geheim der doode wist.
„Na hetgeen gravin Sybille mij vertelde,
valt er niet aan te twijfelen, dat ik het ge
heim van mevrouw Bakker ken. Haar gehee-
le verleden is mij bekend. Ik weet, wie de
moordenaar was en toch wat hem tot de
misdaad bracht, vind ik onbegrijpelijker dan
ooit.
„De dood van den majoraatsheer brengt
alles in de war en is absoluut raadselachtig
Hempel werd in zijn gedachten gestoord.
De personentrein begon heel langzaam te rij
den en stond even daarna stil.
„Nu Wat moet dit beteekenen bromde
hij boos. Hij keek even op zijn horloge. „Nog
niet eens in Werndorfellendige boemel-
trein." Toen keek hij eens uit het raampje.
Een groote, donkere vlakte waarop hier
en daar het flikkerende lichtje van een boe
renwoning, strekte zich voor hem uit.
Hempel hoorde, hoe naast hem een
raampje werd omlaaggeschoven en een stem
opgewonden vroeg, of er een ongeluk ge
beurd was.
Toen het antwoord van den conducteur.
Neen, maar de lijn was niet vrij. Men zal
dadelijk weer verder rijden.
Hempel leunde uit het raampje. Het vol
gende station lag aan den anderen kant. De
spoorlijn was leeg.
Maar halt neen Hempel schrok op
eens. De deur van de coupé was opeens on
ring te bespeuren, maar of dit een intrensie-
ke waarde beduidt, weet ik niet.
Het spreekwoord zegtde weg naar boven
loopt over hinderpalen. En zeker gaat er
wel iets meer om, evenals op de effectenbeurs,
maar van een stabiel omhoogloopen kan men
toch niet spreken.
We hadden hier 128 opliggende schepen
en daarvan zijn er nu een tiental weer gaan
varen. Maar dit beduidt op zichzlf nog niet
zoo veel. Soms brengen de reeders schepen
maar weer in de vaart, omdat die, opleggend,
zoo schrikkelijk achteruitgaan. Wat in de
Waalhaven aan schepen ligt, verliest gaande
weg aan waarde. De roest slaat je er tegen.
Ook in Hamburg en Amsterdam zijn weer
opliggende schepen naar zee gestuurd, doch
zal dit niet tot gevolg hebben dat de vrach
ten, die iets zijn omhoog gegaan, vanzelf,
door het groote aanbod van scheepsruimte,
weer verminderen
Een afdoende verbetering is alleen denk
baar
door het op groote schaal
sloopen van schepen.
Men kan zeker al zeggen dat minstens de
helft van de opliggende schepen nooit meer
in de vaart komt, schepen verouderen snel.
Een schip, dat 8 a 10 mijl vaart, kan niet
meer mee. De nieuwe Kota-booten van den
Rotterd. Lloyd loopen 14' 2 mijl en dit is de
eisch voor alle goedbruikbare schepen.
Sloopen dus. In Italië geeft het Rijk pre
mies voor het sloopen van schepen en ook
Duitschland volgt dit voorbeeld. De reeders
onderhandelen internationaal over het op
ruimen van vaarruimten en daar moet het
zeker heen. Alleen daardoor raakt men al
licht den goeden kant uit.
In het algemeen is het vleugje verbetering
slechts gering. Van de gewone najaarsdrukte
hebben wij in Rotterdam bitter weinig be
merkt.
Graan loopt heel aardig en dit was den
geheelen zomer het geval, zoodat we hier, te
genover verleden jaar, niet zooveel ten ach
ter zullen zijn. Maar hout bleef véél ten ach
ter. Booten met papierhout zagen we bijna
nooit. Evenzoo is het erts. Voorheen kwamen
er elke week wel 30 a 40 booten met erts bin
nen. Nu van tijd tot tijd eens een heel en
kele.
Ook in de kolen gaat het slecht. Mocht het
denkbeeld van contingenteering van kolen
worden uitgevoerd, dan raken we volledig
achterop. Maar ik denk, dat men hier wel
verstandiger zal zijn. Behalve het bestuur
der Staatsmijnen, de Kamer van Koophandel
te Maastricht en een mijnwerkersorganisatie
was op de in Den Haag gehouden bijeen
komst niemand voor dit funeste plan.
Om te concludeeren we moeten den loop
van de dingen eerst eens aanzien, eer we tot
optimisme kunnen besluiten. Er moet veel
meer grond onder onze voeten komen. Thans
zijn de verschijnselen nog te sporadisch en
niet nog van dien aard, dat we kunnen spre
ken van een weer opgaande lijn.
EEN DRUKKE DAG TE IJMUIDEN.
Het was Maandag op den afslag te IJmui-
den duidelijker dan ooit merkbaar, dat de
toestand in het visscherijbedrijf gunstiger is
geworden. Er waren niet minder dan 18
stoomtreilers aan den afslag. Verder nog een
12-tal loggers en eenige Deensche kotters.
Ondanks den grooten aanvoer, handhaafden
de prijzen zich, waardoor de besommingen
over het algemeen zeer gunstig waren. Er
was weer een treiler aan den afslag met een
groote vangst makreel, ca. 50.000 K.G., waar
voor een besomming werd gemaakt van
6300.
Eenige kustbooten hadden mooie tong-
vangsten. Een treiler, die de vorige week aan
den afslag was met 5000 Kg. tong, voerde
Maandag weer ruim 2000 Kg. van deze visch
soort aan, benevens 2 a 300 Kg. tarbot. Een
der loggers, nJ. de KW 161, besomde ruim
f 2100 en vestigde met deze besomming een
record op zijn naam.
Van de ca. 180 stoomtreilers, die de IJmui-
hoorbaar opengemaakt en er gleed een man
over de treden omlaag.
Hij bleef een oogenblik staan, keek schuw
in het rond en snelde toen haastig voorbij
de coupé van Hempel, om dadelijk daarna in
de struiken daar tegenover te verdwijnen.
Slechts een enkel oogenblik had Silas Hem
pel den man kunnen zien. Maar dit oogenblik
was voldoende, om al zijn bloed naar zijn
hoofd te jagen.
De man was in het grijs gekleed, groot en
forsch, had grijs haar en droeg geen baard,
dat had Silas Hempel duidelijk gezien, of
schoon de vreemdeling den kraag van zijn
overjas omhoog geslagen en zijn hoed diep
over zijn hoofd getrokken had. In zijn hand
droeg de man een zwarte handtasch.
„De man in 't grijs zei hij en greep al
naar zijn hoed en reistasch, om hem te vol
gen.
Hij kon zich vergissen, natuurlijk hon
derden reizigers waren zoo gekleed, maar al
leen al de mogelijkheid, dat hij den ijverig
gezochte hier misschien toevallig ontdekt
had, maakte Hempel vreeselijk opgewonden.
Ook het schuwe en sluipende verlaten van
den trein moest verdenking gaande maken.
Waarom stapte die man hier nog vóór het
station uit
De locomotief gilde door de nachtelijke
stilte Hempel rukte de coupédeur open,
de trein kwam langzaam in beweging, en met
een sprong stond Hempel op het perron.
De eene wagen na den andere rolde hem
voorbij, toen werd het stil en een oogenblik
later bevond hij zich in een ondoordringbare
duisternis. Als versuft keek Silas om zich
heen. Langzamerhand werden zijn oogen aan
de duisternis gewend. Boven de vlakte strek
te zich een sterrenhemel uit, die alles bene
tien met een geheimzinnig licht overgoot.
En daar Hempel's neusgaten spalkten
zich als die van een jachthond, die wild be
speurt daar sloop op een afstand van mis
schien honderd schreden door de velden de
donkere gestalte van een man.
der vloot telt, zijn er thans weer 80 in de
vaart, tegen 30 a 40 in de zomermaanden.
Vermoedelijk zal dit aantal spoedig tot 100
zijn gestegen.
Een handicap voor de ontwikkeling van
het bedrijf tot het normale peil is echter de
belemmering van den invoer door Duitsch
land, Frankrijk, België en Engeland, welke
landen door betalingsmoeilijkheden, contin
genteering en hooge invoerrechten den in
voer van visch uit IJmuiden aan banden
hebben gelegd. Zoolang deze belemmeringen
blijven voortbestaan, zal IJmuiden zijn voor
aanstaande positie op de Europeesche markt
wel niet herkrijgen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Opheffing van Rechtbanken en
Kantongerechten.
Een wetsontwerp betreffende bezui
nigingen op de rechterlijke macht
verschenen, waarbij de opheffing
wordt voorgesteld van zeven recht
banken en acht-en-veertig kanton
gerechten. Een bezuiniging van
ruim acht ton.
Voorgesteld wordt op te heffen de
volgende arrondissements-rechtbanken
Roei-,mond, Zutphen, Tiel, Almelo, Dor
drecht, Alkmaar en Winschoten
de kantongerechten te Oss, Heusden,
Veghel, Oirschot, Oosterhout, Zeven
bergen, Tholen, Gulpen, Wageningen,
Eist, Doesburgh, Groenlo, Geldermal-
scn, Zaltbommel, Druten, Vianen, Kam
pen, Harderwijk, Ommen, Steenwijk,
Goor, Alphen, Schoonhoven Sommels-
dijk, Oud-Beijerland, Ridderkerk, Slie-
drecht, Goes, Oostburg, Hulst, Schagen
Medemblik, Zaandam, Purmerend,
Haarlemmermeer, Breukelen-Nijenro-
le, Wijk bij Duurstede, Woerden, Dok-
kum, Bergum, Ilarlingen, Bolsward,
Lemmer, Zuidhorn Appingadajn, On-
derdendam en Hoogeveen zijn ont
bonden.
Opheffing rechtbank te Alkmaar
Wat de rechtbanken in Nrd-I-Iolland
betreft, wordt volstaan met opheffing
van die te Alkmaar. Arrondissement
Alkmaar bestaat uit kantons Alkmaar,
Schagen, Helder, IToorn en Mede,inblik
Kantons Schagen en Medemblik wor
den opgeheven. De indeeling der over
blijvende kantons geschiedt het beste
aldus Helder en Alkmaar bij het ar
rondissement Haarlem, Hoorn bij bot
arrondissement Amsterdam.
Deze opheffing der Alkmaarsche
rechtbank is zeker gerechtvaardigd, ge
let op den betrekkelijken geringen om
vang harer werkzaalmhéden. En ook
de verdeeling der daartoe behoorende
kanion? over andere arrondissemen
ten is niet zoo bezwaarlijk, dat van de
opheffing ware af tet zien- Het denk-
en repareeren alle soorten wollen kleeding,
kousen en sokken, (ook de allerfijnste.)
Voor nieuw werk zijn wij No. 1.
ZUIDSTRAAT 19, DEN HELDER.
JAAP SNOR,
(Let op de Gele Winkel.)
P.S. GRATIS neemt elke bode uw bestel
ling of reparaties MEDE, ZOOWEL HEEN als
TERUG.
DAMES en HEEREN koopt uw
Silas Hempel ging door dezelfde opening
van het struikgewas als de vreemdeling
sloop voorzichtig langs de helling naar bene
den.
Hij liep kalm voort, zonder ook maar een
enkelen keer om te kijken, tot hij aan het
kruispunt van den weg kwam.
Hier bleef de nachtelijke wandelaar beslui
teloos staan, dacht eenige oogenblikken na
en besloot ten laatste om den straatweg te
volgen, die midden door het dorp Werndorf
liep' maar eerst drukte hij zijn hoed nog
verder over zijn hoofd.
Met koortsachtig kloppende polsen volgde
Hempel hem. In Werndorf waren immers
straatlantaarns. Als het hem nu eens geluk
te, om ongemerkt den man voorbij te loopen
en een blik op zijn gezicht te slaan
Hij verhaastte zijn schreden, en toen de
man in 't grijs de eerste huizen van Werndorf
bereikte, bedroeg de afstand tusschen hem
en zijn vervolger nog nauwelijks een paar
meter. Heel duidelijk kon Hempel den om
trek van zijn ranke gestalte zien, zelfs den
snit van zijn kleeding kon hij nagaan, maar
niet zijn gezicht, dat de vreemdeling zorg
vuldig verborg.
Er kwam hun een boer tegemoet. Juist on
der den grooten lantaarn voor de herberg
moesten zij elkaar tegenkomen. Maar de
vreemdeling voorzag dit, stak de straat over
en liep in de schaduw van de huizen der
overzijde verder.
Hempel geraakte hoe langer hoe meer in
spanning. Waar ging die man heen Waar
om ontweek hij de menschen Zij waren het
dorp bijna door en hij toonde geen voorne
men, om een of ander huis binnen te gaan.
In zijn ijver en bezield door den wensch,
om het gezicht van den man te zien was
Hempel nu vlak achter hem. Plotseling bleef
deze nu tegen de in de schaduw liggende hui
zen staan en wachtte tot zijn vervolger voor
bij was. Hij hield zijn hoofd zoo diep in den
kraag van zijn overjas, dat Silas niets zag
als de witte top van een neus en twee fonke
becbl is geopperd om niet het arrondis
sement. Alkmaar, doch bet arrondisse
ment Haarlem op te beffen. De minis-
•er is niet overtuigd geworden, dat de
opheffing dezer veel belangrijker recht
bank de 1 echlsbedeeling ten goede zou
komen, te minder wanneer men aan
lir, denkbeeld verbindt de verplaatsing
van het gerechtshof van Amsterdam
naar Haarlem.
Lage bollenprijzen-
De prijzen van de bloembollen zijn
in het afgeloopen seizoen zeer ongun
stig geweest, zooals trouwens wel te
verwachten viel.
Op de laatste veiling van bloembol
len te Poeldijk door de bloembollen-
kweekers verceniging ITet Westland
gehouden, waren de prijzen zoo laag,
dat de meeste partijen bloembollen
onverkocht bleven.
Door een stier aangevallen.
Dinsdagmorgen om 5 uur is de 25-
jarige T. Nouwt, wonende te Emaus
onder Vlaardinger Ambacht, toen hij
een één jarigen stier, loopend in een
weiland van den landbouwer J- Zon
neveld aan den Hollyvveg onder die
gemeente, op een veewagen wilde la
den, om het beest naar de markt te
Rotterdam te brengen, door den stier
aangevallen. Het dier stootte hem zoo
hevig tegen een der beenen, dat dit
brak. Per ziekenauto van den Eersten
Hulpdienst te Vlaardingen is N. naar
bet ziekenhuis te Vlaardingen overge
bracht.
Een rumoerige avond te Bodegraven.
Na een gerechtelijke uitzetting
Maandagmiddag werd ondpr toezicht
van den burgemeester en in tegenwoor
digheid van vier gewapende politie
mannen een gezin aan de Rijnkade te
Bodegraven wegens huurschuld ge
rechtelijk uit zijn woning gezet. Deze
uitzetting verliep niet gemakkelijk,
daar de deur was gebarricadeerd en
vastgespijkerd, terwijl de man zich op
de bovenverdieping had verschanst en
het zolderluik eveneens had dichtge
spijkerd. Met de revolver in de hand
drong de politie via een ladder door
een ingeslagen ruit de bovenverdie
ping binnen- Een groote menigte sloeg
de uitzetting gade.
's Avonds begaf de man, die uit de
woning was gezet, zich met zijn kinder
rijk gezin naar bet gemeentehuis, waar
het college van B. en W. vergaderde.
Vele nieuwsgierigen hadden zich
bij bet groepje aangesloten. Een der
volgers, die wat al te hinderlijk op
trad, werd door de politie met den gum
mistok weggejaagd.
Na afloop van de vergadering werd
aan den burgemeester om huisvesting
gevraagd en toen deze den politiepost
aaivbood trok 'n menigte van vele bon
derden personen naar het politiebureau
De politie werd tenslotte genoodzaakt
in te grijpen en joeg de menschen uit
elkaar. Een wilde ren ontstond, waar
bij verscheidene personen vielen en en
kele klappen werden uitgedeeld.
Vreeselijk ongeluk te Doornik.
Drie soldaten overreden en
gedood.
Bij een botsing tusschen een auto en
een rijwiel zijn te Doornik drie solda
ten gedood.
In den nacht van Maandag op Dins
dag keerden drie militairen, een korpo
raai en twee soldaten, van bet derde
regiment jagers te voet per motorrij
wiel terug naar de kazerne te Doornik.
Te Barry-maulde reden alle drie mo
torrijders, waarschijnlijk verblind
door het licht van een uit de richting
Doornik komenden automobiel, welke
bestuurd werd door een handelsrei
ziger uit Brussel, met volle vaart te
gen dit voertuig. Toen men de ongeluk
kigen hulp wilde verleenen, bleek, dat
de drie jonge mannen op slag waren
gedood.
Het parket uit Doornik heeft een on
derzoek ingesteld ter plaatse, waarbij
gebleken is dat het ongeluk te wijten
is aan de onvoorzichtigheid van de
militairen. De automobilist is dan ook
niet gearresteerd.
De drie lijken zijn naar het militaire
hospitaal te Doornik overgebracht.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
lende oogen, die hem scherp aankeken.
Schijnbaar onverschillig, met het onschul
digste gezicht van de wereld, slenterde hij
den man voorbij en ging dadelijk daarna een
smal steegje in, dat tusschen de huizen lag.
Aan den hoek daarvan bleef hij luisterend
staan.
Juist de man ging verder en nu vlugger
dan straks. Een heele poos hoorde men nog
zijn schreden op de steenen voor de huizen,
toen verstomde dit geluid opeens. Hij was
aan het einde van het dorp gekomen en ging
nu op den zachten grond verder.
Eén ding had Hempel toch gewonnen. Hij
wist nu, dat die eenzame wandelaar zoo goed
als zeker de door hem gezochte man in 't
grijs was. Dezelfde, die in Venetië aan Kock-
stein ontsnapte.
In het voorbijgaan had hij zeer duidelijk
bespeurd, dat er een sterke carbollucht van
den man uitging. Hij was dus overtuigd, dat
dit de patiënt uit het hospitaal was met de
nog niet genezen wond.
Terwijl hij nu, eveneens in de schaduw der
huizen verborgen, weer in de oude richting
verder ging, peinsde Hempel erover, wat den
man hierheen had kunnen brengen.
In plaats van, zooals zijn veiligheid het
vereischte, zoo spoedig mogelijk naar Napels
te reizen en daar scheep te gaan naar Au
stralië, keerde hij na een afwezigheid van
meerdere weken terug naar de plaats van
zijn misdaad, waar iedere minuut hem ten
ongeluk kon zijn.
Hij had het niet eens de moeite waard ge
acht, om zijn uiterlijk te veranderen.
Zoo onbegrijpelijk vond Hempel deze han
delwijze, dat hij zich afvroeg, of hij mis
schien met een krankzinnige te doen had.
Dit zou zeker wel heel veel hebben opge
helderd.
Intusschen was de vreemdeling andermaal
aan een kruispunt van den weg gekomen.
Links kwam men door de velden in Wildon,
rechts langs de beek in Grunau.
Zooals Hempel had verwacht, sloeg de man
Een vliegende bisschop.
De naar Amerika vertrokken bis
schop van Boston, mgr. Spellmann,
heeft zich tijdens zijn verblijf te Rome
in het vliegen geoefend en zijn brevet
verworven. Hij is de eerste bisschop
die vliegt.
Beroep op den ex-Kroonprins.
Van Nazi-zijde.
De administrateur van de nationaal-
socialstische arbeiderspartij Ernst Wil
de heeft in de „Potsdammer Tageszei-
tung" een dringend beroep gedaan op
let: ex-kroonprins.
Wilde zo gr da' hij als oud-lid van de
Stalilbefm eji als administrateur van
de N S.D A P. de verhoudingen in de
beide groote legers zeer goed kent en
er daarom toe wil bijdragen het vuur
te blusschen voordat bet te laat is.
Door de wijze, waarop de Rijksdag is
ontbonden is onder de nationaie par
tijen en verbonden een strijd ontbrand,
die de Duitschgezinde bevolking splitst
en het aanzien van Duitschland in het
buitenland een onafzienbare schade
toebrengt.
dezen weg in. Maar al spoedig ging hij een
smal pad op, dat zooals Silas wel wist
in een grooten boog om Grunau heen liep,
een stuk van het Grauenegger bosch door
sneed en ten laatste op den weg uitliep, die
van Grunau naar het huis der vermoorde
mevrouw Walker leidde.
Silas weifelde, of hij hem zou volgen of in
plaats daarvan den rechten weg naar Gru
nau kiezen, en hij besloot eindelijk tot het
laatste.
Daar, waar het voetpad op den straatweg
uitliep, was een kleine kapel, die door struik
gewas omringd werd.
Hempel zocht tusschen de struiken een
plekje, vanwaar hij het voetpad tot aan het
bosch kon afzien. Volgens zijn berekening
zou hij ongeveer een kwartier moeten wach
ten.
Het duurde echter ruim twintig minuten,
eer de gestalte van den onbekende te voor
schijn kwam. Toen hij naderde, bemerkte
Hempel dat hij vermoeid moest zijn, want
hij liep langzaam en struikelde nu en dan.
Op de bank voor de kapel viel hij zuchtend
neer en ondersteunde zijn hoofd met beide
handen.
Zoo bleef hij onbewegelijk ongeveer vijf mi
nuten zitten. Ofschoon SUas dicht bij hem
op den grond lag, kon hij ook nu zijn gezicht
niet zien.
Eindelijk stond de vreemdeling op en ver
volgde hij weer zijn weg. Hij liep rechtstreeks
naar het huis met de groene jalouzieën.
„Zou het mogelijk zijn, dat niets anders
hem hier brengt, als de onweerstaanbare aan
drang die den misdadiger naar de plaats van
zijn misdaad heendrijft dacht Hempel,
die nu ver achter hem moest blijven, omdat
hij op dit open terrein gemakkelijk bemerkt
kon worden.
Toen de vreemdeling het huis der misdaad
bereikt had bleef hij een oogenblik
stil staan, 0111 dan des te vlugger door te
loopen.
(Wordt vervolgd.).
