Falcon- en Lodc *n ias 23e JAARGANG DINSDAG 18 OCTOBER 1932 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN ADELDOM OF LIEFDE BIJ S. COL TOF, KANAALWEG DEN HELDER. WIERINGER COURAI T x. VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.—. UITGEVER CORN. J. BOSKER, WIEKINGEN. BUREAU Hippolytuihoef Wlerlnren. Telefoon Intercomm. No. 19. ADTERTENTIiN Van 1—5 regeli Iedere regel meer 1 o.sa o.ia DE ZOMERTIJD. "De Nederlander" (Chr. Hist.) schrijft Toen de zomertijd werd ingevoerd en vooral toen hij regelmatig jaar op jaar bleef terugkeeren, klonk in de dis cussie oor en na een klank, alsof do belangen van de stedelijke en de lan delijke bevolkingen hier tegenoverel kander stonden. Dat zulk een aanval op het politieke erf niet bevorderd worden moet, spreekt wel van zelf. Er moeten geen tegenstellingen worden opgeroepen; het is veel eer om aaneensluiting en sa menwerking te doen. Thans echter wordt het zelfde vraag stuk aangevat van een andere en veel meer gezonde zijde. Men vraagt zich namelijk af, of de zomertijd invloed heeft op den rustigen slaap der kind ren en niet zonder verband daarme de op het bevattingsvermogen dei kinderen, wanneer zij in de school zijn. Aldus kan inderdaad het vraagstuk worden gesteld zonder dat eenige tegen stelling van belangen wordt opgeroe pen- Beide het onderzoek en de beslis sing worden daardoor zeer vergemak kelijkt. Zoo heeft thans een r.k. onderwijzers organisatie zich tot de Tweede Kamer gewend om te verkrijgen, dat van 1933 af geen zomertijd meer ingevoerd zal worden. Het argument luidt, dat „de invoering van den zoogenaamden zomertijd door. de leerlingen der scho len voor lager onderwijs ernstige be zwaren medebrengt, zoowel van paeda gogischen als van moreelen aard. De ervaring leert, dat het consentratiever mogen der schoolkinderen, tengevolge van het gebrek aan voldoende nacht rust vermindert. Dit feit nu is inder daad een gevolg van den zomertijd, doordat het uur van het naar bed gaan practisch verschoven wordt". Gelijk men ziet hier is een basis, waarop men voort kan bouwen. Maar helaas blijkt reeds bij een eer ste onderzoek zij niet zoo stevig als zij scheen* En wel om twee redenen. Ten eerste argumenteert het adres o.a. van uit „een merkbare verslechte ring van het onderwijs". Nu is dit een onderwerp, dat voor en na aan de orde wordt gesteld zonder dat wij heel goed weten, hoe het met die slechte en slechtere resultaten ge schapen is. Bij ons weten althans heelt het tot nog toe aan alzijdig onderzoek on aan onaanvechtbare resultaten om broken. Wij zouden zulk een onder zoek zeer toejuichen maaj* de resul taten hebben wij nog nit. De vraag, of nu juist sinds den zomer tijd de resultaten merkbaar slechter zijn geworden, is naar ons oordeel nog veel minder reeds voor beantwoording vatbaar. Dit ten eerste. Er is echter nog een tweede reden, waarom wij de basis ietwat wankel mogen noemen. De requestreerende or ganisatie weet namelijk zelf niet, hoe het staat- Het adres aan de Kamer im- ,mers bevat tweemaal 'n in zulk een adres ietwat ongewone wending. Een en andermaal immers wordt gezegd, dat „de meerderheid der leden" aldus oordeelt. Men zou zeggen, dat 'n meerderheids besluit als besluit van de vergadering kan gelden. Zoo wordt het meestal ook opgevat. En zelden laat de requestree rende organisatie doorschemeren, of nu precies ieder ter vergadering zich wel met een zeker voorstel heeft kun nen vereenigen. Hier geschiedt het intusschen twee maal en niet onopzettelijk. De organi satie verzoekt de Kamer om er ter deg» aan te denken, dat een deel harer le den, met dezelfde schoolervaring en hetzelfde recht van spreken, de ver melde verslechtering niet heeft be speurd, althans deze niet wijt aan den zomertijd. Het is jamnier, dat de organisatie niet -- gelijk soms toch wel geschiedt aan het request een memorie bad toe gevoegd met de argumenten pro en contra. Wij hadden van deskundige zij de reeds belangwekkend materiaal in de hand. Nu zal het request aanleiding kun nen geven tot een onderzoek meer niet. Basis voor een beslissing der Ka mer kan het niet vormen- FEUILLETON. No. 35. Nu scheen plotseling alle vermoeidheid van hem geweken te zijn. Met groote haastige stappen vervolgde hij zijn weg. Nu twijfelde Silas niet meer over het doel van dezen vreemden wandeltocht. Het pad leidde nergens anders heen als naar het park van Grauenegg. Maar wat wilde die geheimzinnige man daar in vredesnaam doen Het laatste stuk liep tamelijk steil omhoog en was dicht begroeid. Silas kon dus nu zon der vrees voor ontdekking weer dichter ach ter den man gaan loopen en al spoedig kon hij zijn hijgende ademhaling hooren. Nu werden de struiken dunner en men kon de grasvelden van het park zien met de daar op staande boomgroepen, die als zwarte reu zen tegen den nachtelijken hemel afstaken. Links kwam men dadelijk aan den achter kant van het kasteel, als men eerst eenige bijbehoorende gebouwen voorbij ging. De vreemdeling vermeed dezen weg en liep met vlugge schreden naar den rechtervleugel. Behalve eenige leegstaande logeerkamers, waren daar slechts de vertrekken van graaf Demeter en de gravin. Achter een venster van deze brandde nog licht. Het was een uur voor middernacht. De andere ramen^ waren allen duister, uitgezon derd dat van freule Rita's slaapkamer, maar deze was in den rechtervleugel. De man in 't grijs moest goed op de hoogte zijn. Zonder aarzelen liep hij, de kiezelstee- nen vermijdend, tot vlak onder het raam der gravin, bukte, raapte een steentje op en wierp dit handig omhoog tegen de ruiten. Silas Hempel, die op enkele schreden af stand achter een struik stond, wachtte in groote spanning af, wat er nu verder zou BUITENLANDSCH NIEUWS. Een n school vol dronken kinderen Een merkwaardigeh brief heeft hoi schooltoezicht van hot Hongaarscho ko,mitaat Zala ontvangen. De onder wijzer van het dorp Lentihegy meldde, dat zijn leerlingen, jongens en meisjes allen met volle wijnflesschen in de klas waren verschenen en deze gedu rende het onderwijs langzamerhand hadden uitgedronken. Bij de heerschen de groote warmte had de jeugd ook groote dorst en het onvermijdelijke ge volg was- dat tegen het eind van het onderwijs een uitgelaten stemming en- een lawaaierige vroolijkheid heersch- ten, waar hij als onderwijzer machte loos tegenover had gestaan. De schoolinspectie moest natuurlijk naar aanleiding van dien brief een on derzoek instellen* en de burgemeester werd opgevorderd zijn meening te zeg gen. Nu bleek, dat de eenige pomp van het dorp in dezen zomer was uitgc droogd en water van naburige dorpen met groote moeite kon worden verkre gen. Daarom werd reeds sedert eenige weken te Lentihegy geen water jnoei gedronken, doch slechts wijn, waarvan de kelders na den overvloedigen oogst van verleden jaar vol waren. „Bij de hitte, verklaarde de burge meester, kan men de kinderen niet be letten te drinken en als ze af en toe een teug boven den dorst genoten, moet dat worden verontschuldigd". Een nieuwe put te boren was voor het dorp te kostbaar, daar de gemeen te veel te arm was. De schoolinspectie kon niets anders doen- dan het hoofd schudden en de hoop uitspreken, dat het spoedig koeler zou worden, zoodat de dorst niet zoo gebeuren. Er was nauwelijks een minuut verloopen, toen ging het raam boven open en in den lichtglans verscheen de gravin, die zich luis terend naar buiten wendde en met haar oo- gen de duisternis trachtte te doorboren. De man beneden deed een stap vooruit en uitte een eigenaardig sissend geluid. Hempel zag, dat de gravin een verschrikt gebaar maakte. Toen zei de man beneden zachtjes, maar in de nachtelijke stilte duide lijk verstaanbaar „Renate Dadelijk verdween nu de gravin boven van het raam en eenige minuten heerschte er een doodelijke stilte, totdat er beneden een klein poortje openging en de gravin haastig daar uit te voorschijn kwam. Zij droeg denzelfden wijden zijden mantel, die zij aan had, toen zij in het huis van me vrouw Walker kwam, en zij droeg een dieven lantaarn in de hand. De man in 't grijs liep haar haastig tege moet. .Hemel, jij waar kom je vandaan hoorde Hempel haar zeggen. Hij legde den vinger op den mond en wees zwijgend naar den achtergrond van het park. waarna beiden zich in die richting begaven. Ongeveer drie honderd schreden van het kasneel verwijderd lag een kleine vijver, en aan den oever daarvan stond een soort zomer huis. Hier werd in den zomer dikwijls thee gedronken. Daarheen begaf de gravin zich met vreem deling. Het gras, dat ieder gedruisch verhin derde, maakte het voor Hempel gemakkelijk, om dicht bij hen te blijven. Van hun fluisterend gevoerd gesprek kon hij intusschen niets verstaan. Pas toen de gravin de deur van het zomerhuis opende, hoorde hij haar iets duidelijker zeggen „Waarom heb je mij geen bericht gestuurd?" En de vreemdeling antwoordde „Hoe had ik dat kunnen doen Het was een razende jacht toen aan Napels. Ik dacht steeds, dat ik hem te pakken zou krijgen, maar met dat schot had hij mij zóó toegetakeld, dat ik nauwelijks op mijn beenen kon staan. Op de groot zou zijn. EEN VROOLIJKE CLUB. Te Greenwich in Connecticut is de twintigste jaarvergadering gehouden van de Amerikaansche club der kaal hoofdig^n. De Stichter van de kaal- hoofdeuclub John Rodemeyer, had een oproep rondgezonden, waarin hij o.a. zeide „De kaalhoofdigheid kent geen crisis en geen partij-politiek. In zalige onbe kommerdheid over hetgeen Walstreet en Washington doeh, glimmen de ge polijste schedels onzer leden onvermln derd en met hun glans verlichten zij de donkerste hoeken. Wij kunnen tal van beroemde namen onder onze leden tellen. Onze club 'werd in 1912 gesticht op grond van de overweging, dat de mensch in zijn hoog sten ontwikkelingsvorm geen pelsdier is- Ons doel is overeenkomstig de statu ten die menschelijke wezens, welke het hooge kenjmerk der kaalhoofdig heid dragen, te vereenigen in een vriendschappelijken, ja broederlijken bond het gevoel van saamhoorigheid te wekken bij allen, wier denkorgaan zich een weg heeft gebaand door de haardraperiën heen, die in hoofdzaak een decoratief deel hebben- Tenslotte wil de bond de volgende klemmende waarheden verbreiden dat haar niet noodzakelijk tot het ge luk en de schoonheid van den mensch behoort, want dan zouden de wilden de afgunst der geheele beschaafde menschheid moeten opwekken, en da!, koolzwarte of blonde lokken nog geen teekenen van betrouwbaarheid zijn. En wat baten den mensch de lokken van een Grickschen god, als hij geen erdiet heeft KATHERINE PLUNKET f Vrijdag is te Ballymascanlan in hrl Iersche graafschap Louth een dame gestorven, die op 22 November 1820 was geboren. Zij heette Katherinc Plun ket en was, voor zoover men kan na gaan, de oudste bewoonster van de Westersche wereld. De laatste 2 ot 3 jaar heeft zij haar woning niet meei verlaten, maar zij verheugde zich lol. kort voor haar dood in een goede ge zondheid. Zij was een krasse vrouw, die zich tot het laatst met haar huishou ding bemoeide. Haar gezicht on ge hoor hadden weinig met de jaren gele Ion. Na. haar lOOston verjaardag ver scheen zij niet meer in het openbaar, maar maakte vaak ritten in de uitge strekte omgeving van haar landhuis. Zij hoeft vier souvereinen van Groot- Brittannie zien kojmen en gaan en her innerdc zich op de knie van sir Wal ter Scott te hebben gezeten. Tot haar her inneringen behoorde ook de brand van het parlementsgebouw, welke brand den houw van het tegenwoordige par lementsgebouw, dat bijna 100 jaar oud is, noodzakelijk maakte. Mevr. Plunket, die lid was van een oud-adellijk Iersch geslacht, had geen sympathie met verscheidene aspecten van het moderne leven en wilde b.v. nimmer naai' een radio luisteren. Tot haar 90ste jaar had zij veel gereisd boot kon ik hem niet volgen, want ik had niet genoeg geld bij meToen dacht ik, binnen twee dagen weer hier te zijn, maar op de te rugreis in Venetië kon ik niet meer.en vanuit het hospitaal durfde ik het niet wa gen om te schrijvenzij zouden daar al les hebben kunnen lezen.en bovendien kon ik me wel voorstellen, hoe het hier toe ging. Intusschen vaart de schurk op den O- ceaan het is om krankzinnig te worden „En nu Wat wil je nu oen „Hem achterna natuurlijkBezorg me geld ik blijf intusschen in een van de lee- ge logeerkamers verborgen en over vier da gen, als de Regentes" vertrekt, moet ik in Napels zijn Zij gingen nu het paviljoen in en de gra vin deed de deur achter .zich op. Maar Hem pel wist zich te redden. Tiet paviljoen was achthoekig en bestond slechts uit één vertrek. Aan ieder muurvlak was een lang smal raam dat met jalouzieën gesloten was. Het was bijna zeker, dat de vensters van binnen niet allen gesloten waren, omdat het gelijkvloersche vertrek dan muf zou zijn ge worden. Hij behoefde dus slechts naar hec open raam te zoeken. Voorzichtig sloop Silas langs den muur. Hij had zich niet vergist het vierde raam vanaf den ingang was van binnen open. Door de niet precies sluitende latten der jalouzie kon men zelfs gemakkelijk naar binnen kij ken. Toen Silas een blik in het zomerhuis sloeg, had hij bijna een kreet van verrassing geuit. De vreemdeling had zijn overjas losge maakt en zijn hoed afgezet, het licht van de dievenlantaarn, die de gravin op de tafel had gezet, viel vol en helder op zijn gladge schoren gezicht. En Hempel kon nu niet meer den minsten twijfel over de persoonlijk heid van den' man hebben. Datzelfde gezicht met den arendsneus, met die heldere grijze oogen en den eigenaardig beslisten trek om de dunne lippen hing in de kamer der gravin boven haar schrijftafel. Het was graaf Demeter van Grauenstein, de majoraatsheer van Grauenegg. DAMES en HEEREN koopt uw in alle deelen van de wereld. Zes hou ders van den titel van de familie en 4 jongere zusters heeft zij overleefd. EEN WONDERWERKER I In Engeland heeft men een wekker uitgevonden, die niet alleen iemand wekt, maar ook zijn ontbijt klaarmaakt Tien minuten voordat de wekker af loopt, wordt het electrisch kacheltje automatisch ingeschakeld, 's Avonds is reeds het keteltje water er in gezet met er naast de theepot, waar in de thee is gedaan. Als het water kookt, maakt de kracht van de stoom, dat het wordt geschonken en gaat het licht in de kamer aan GEMEENTE WIERINGEN. Verloting „Bouwat"- J.l. Zaterdag avond vond in de zaal van den Heer Albert Klein te Oosterland bovenge noemde verloting plaats. De uitslag was als volgt le prijs no. {252 2de pr. 283 3e pr. 315 4e pr. 1010; 5e pr. 665; 6e pr. 726; 7e pr. 875 8e prijs 201 9e pr. 893 10e pr 988; 11e pr. 966; 12e pr. 155; 13e pr- 47 14e pr. 807 15e pr. 596 16 pr. 207 17e pr. 256 18 pr. 605 19 pr. 1167 20ste pr. 453 21e pr. 926 22e'pr. 450 23 pr- 839 24e pr. 46 25 pr. 326 26e pr. 1016 .'27 pr. 27 28e pr. 51 29e pr. 1021 30e pr. 291 31e pr. 206 32e pi*. 883 33e pr. 1033. De hoofdprijs een rijwiel werd ge wonnen door den lieer van Zonderen le Den Oever. De overige prijzen be staan uil. luxe en huishoudelijke arti kelen. WO NINGBOUW VEREENIGING „BETER WONEN". In het voorjaar van 1933 op nieuw indiening van het bouw plan aan de Klieftstraat. Bovengenoemde bouwvereeniging hield j.l. Vrijdag een ledenvergadeiing. in de Oude School te Hippolytushoei. Deze vergadering was in hoofdzaak beleg J om de verdere plannen ie he spreken, welke noodig zijn, nu de Raad der Gem. Wieringen, afwijzend heeft beschikt op het verzoek der ver- eeniging, om gelden in voorschot uit de gemeentekas, ten bedrage van f 106000.-- voor den bouw van 39 wo ningen toe te staan. Het schrijven van het Gem. Bestuur, waarin zij de afwijzing motiveeren werd door de leden heftig becritiseerd; niet zoozeer om de afwijzing op zich zelf, doch wel ojn de manier waarop men zich van deze zaak afmaakt. Men geeft eenerzijds toe, dat er een woning tekort is op Wieringen aan Als de bliksem voor Hempel was neergesla gen, had hij niet meer ontdaan en verschrikt kunnen zijn. De graaf was dus niet vermoord Terwijl men overal naar zijn lijk zocht, had hij stil letjes den moordenaar vervolgd en slechts gebrek aan het noodige geld had hem ver hinderd, den moordenaar in handen te krij gen In het paviljoen zei de gravin tegen haai man Weet je beslist zeker, dat hij de papie ren heeft „Vast en zeker. Hij kwam opzettelijk daar voor van Sydney en je begrijpt, dat ik ze in elk geval hebben moet. Zou je mij het geld tegen morgenavond kunnen bezorgen „Ik hoop het. Maar het zal moeilijker zijn, om op het kasteel je tegenwoordigheid strikt geheim te houdenop Hanna kunnen we niet meer rekenenzou je maar niet ge woon optreden als teruggekeerd van je reis?" „Dan vielen ze mij dadelijk lastig met een rechterlijk verhoor enzoovoortNeen, dat gaat niet. Men heeft de kleeren gevonden, die ik in de kalkgroeve verborg en waar ik daags tevoren .mijn overjas verstopte, ik draag de wond in mijn lichaam, die hij me heeft toegebracht Hoe zou ik over deze reis geloofwaardige inlichtingen kunnen ge ven In het gunstigste geval zou ik toch langdurige onderhandelingen moeten bijwo nen en ik heb geen uur. te verliezen, als ik de boot nog tijdig wil bereiken. Morgan is een beslist karakter als hij het in zijn hoofd krijgt, om van de papieren gebruik te maken, dan is alles verloren." Dus de papieren. Hempel knikte. Natuur lijk het was den graaf niet te doen om de gevangenneming van den misdadiger, maar om de papieren in zijn bezit te krijgen. Van deze papieren mocht blijkbaar niets bekend wordenhij had den moordenaar mis schien verrast, toen deze zich de papieren toeëigende, had hem gevolgd en deze, koel bloedig als hij was, had zich door een schot van zijn vervolger willen bevrijden. Misschien had hij eerst gemeend, zijn doel te hebben bereikt. den anderen kant noemt men de toe stand labiel op Wieringen, dat wil dus zeggen wankelbaar. Men was echter algemeen van mee ning op deze vergadering, dat de toe stand op Wieringen lang niet wankel baar is, in vergelijking met andere plaatsen, zelfs stabiel te noemen. Niet alleen wat de bevolking betreft, doch ook wat de financieele positie aangaat Wanneer de toestand op Wieringen inderdaad een zoo labiel karakter heeft als de meerderheid van den ge meenteraad vermeent, dan is het een groot schandaal van dien Raad dat men een drietal permanente scholen heeft bijgebouwd, welke dan zeer zeker onbevolkt zullen raken, als de bevol king grootendeels zal wegtrekken, zoo als beweerd wordt. Ook wekte het ontstemming op de vergadering, dat het meerendeel der raadsleden geen moeite heeft gedaan om eens inzage te nemen van de stuk ken, zoodat men dan eens kennis had kunnen nemen van het prachtige plan wat, indien het uitgevoerd had kun nen worden, het prachtigste punt van Ilippolytuslioef zou zijn. Geen particuliere ondernemer kan voor een huurprijs van f4.- en f 4.50 per week een dergelijk complex wo ningen exploiteeren, als door de ver- eeniging „Beter Wonen" gebouwd zou zijn geworden. Heden den dag is nog een nijpend ge brok aan goedkoope arbeiderswonin gen het feit dat een postambtenaar van Texel, overgeplaatst naai' Wierin gen, uitstel heeft aan móeten v.ragen van overplaatsing, daar hij geen wo ning kan vinden die de draagkracht van zijn salaris niet te boven gaat, de monstreert wel ten duidelijkste dat er woninggebrek is. Aan Den Oever komen de laatste we ken.steeds woningen leeg, doch de be woners zijn er nog niet uit, of nieuwe slaan klaar, en huren in tegen week- huren van acht a negen gulden per week- Een woning boven een café aldaar, wordt graag voor acht gulden geaccep teerd. Voor *een heel gewoon burger woonhuis, met niets geen buitengewo ne accomodatie, wat dezer dagen leeg komt, aan de Hofstraat, staan tal van huurders klaar, welke de gevraagde huurprijs van negen gulden per week gaarne willen betalen, als ze maar wo nen. Steeds wordt de vereeniging, in het bijzonder de bestuursleden, met aan vragen om een woning overstelpt. Hel gemeentebestuur heeft een be langrijk feit over het hoofd gezien, n.m. deze, dat een groot aantal men- Maar de graaf was niet dood geweest. En omdat zijn kleeren met bloed waren door trokken, had hij die bij de kalkgroeve uitge trokken en was enkel in zijn overjas verder gereisd. De stationsbeambte had gelijk ge had het was Vrijdags, den 13en geweest, toen hij den graaf een kaartje naar Graz had gegeven. Maar hoeHempel schrok op had Jan niet beweerd, dat de graaf zijn zwarte overjas al op den 12den in Graz had vergeten Hoe kwam hij dan op den 13den 's avonds plotseling aan die zwarte overjas, ofschoon hij blijkbaar toch slechts één donkere over jas had Plotseling herinnerde Silas zich de woorden van den graaf, dat hij de overjas daags te voren in de kalkgroeve had verbor gen. Waarom Hier was nog een duister punt. Hij kon toch vooraf niet weten, dat hij den volgenden dag de overjas zoo noodig zou hebben Begrijpelijker werd zijn gedrag te Graz. Hij begaf zich blijkbaar, regelrecht van het sta tion naar zijn eigen huis, voorzag zich daar van kleeren en linnengoed, vertrok weer even geheimzinnig als hij gekomen was, en stapte af in het hotel bij het station onder den naam van zijn vijand, ten einde alle na sporingen in de war te brengen. Daar loerde hij op den echten Morgan en hoopte dezen nog vóór Napels te zullen vinden, blijkbaar in de hoop dat hij hem de papieren afhandig- zou kunnen maken. Maar de wond verlamde zijn krachten en de andere was op zijn hoede. Hempel kon zich de woede van den graaf voorstellen, toen zijn tegenstander voor zijn oogen de boot betrad, die hem tenminste voor langen tijd aan iedere vervolging onttrok. Hij kon den man niet gevangen laten ne men, zonder dat de papieren in handen van het gerecht zouden komen. Hij moest dus wachten en later onder veel moeilijker om standigheden hem trachten te naderen. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1932 | | pagina 1