Falcon- en
Lodc
*n ias
23e JAARGANG
DINSDAG 18 OCTOBER 1932
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
ADELDOM OF LIEFDE
BIJ S. COL TOF, KANAALWEG
DEN HELDER.
WIERINGER COURAI T
x.
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.—.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER,
WIEKINGEN.
BUREAU
Hippolytuihoef Wlerlnren.
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADTERTENTIiN
Van 1—5 regeli
Iedere regel meer
1 o.sa
o.ia
DE ZOMERTIJD.
"De Nederlander" (Chr. Hist.) schrijft
Toen de zomertijd werd ingevoerd
en vooral toen hij regelmatig jaar op
jaar bleef terugkeeren, klonk in de dis
cussie oor en na een klank, alsof do
belangen van de stedelijke en de lan
delijke bevolkingen hier tegenoverel
kander stonden.
Dat zulk een aanval op het politieke
erf niet bevorderd worden moet,
spreekt wel van zelf. Er moeten geen
tegenstellingen worden opgeroepen; het
is veel eer om aaneensluiting en sa
menwerking te doen.
Thans echter wordt het zelfde vraag
stuk aangevat van een andere en veel
meer gezonde zijde. Men vraagt zich
namelijk af, of de zomertijd invloed
heeft op den rustigen slaap der kind
ren en niet zonder verband daarme
de op het bevattingsvermogen dei
kinderen, wanneer zij in de school
zijn.
Aldus kan inderdaad het vraagstuk
worden gesteld zonder dat eenige tegen
stelling van belangen wordt opgeroe
pen- Beide het onderzoek en de beslis
sing worden daardoor zeer vergemak
kelijkt.
Zoo heeft thans een r.k. onderwijzers
organisatie zich tot de Tweede Kamer
gewend om te verkrijgen, dat van 1933
af geen zomertijd meer ingevoerd zal
worden.
Het argument luidt, dat
„de invoering van den zoogenaamden
zomertijd door. de leerlingen der scho
len voor lager onderwijs ernstige be
zwaren medebrengt, zoowel van paeda
gogischen als van moreelen aard. De
ervaring leert, dat het consentratiever
mogen der schoolkinderen, tengevolge
van het gebrek aan voldoende nacht
rust vermindert. Dit feit nu is inder
daad een gevolg van den zomertijd,
doordat het uur van het naar bed gaan
practisch verschoven wordt".
Gelijk men ziet hier is een basis,
waarop men voort kan bouwen.
Maar helaas blijkt reeds bij een eer
ste onderzoek zij niet zoo stevig als zij
scheen*
En wel om twee redenen.
Ten eerste argumenteert het adres
o.a. van uit „een merkbare verslechte
ring van het onderwijs".
Nu is dit een onderwerp, dat voor en
na aan de orde wordt gesteld zonder
dat wij heel goed weten, hoe het met
die slechte en slechtere resultaten ge
schapen is. Bij ons weten althans heelt
het tot nog toe aan alzijdig onderzoek
on aan onaanvechtbare resultaten om
broken. Wij zouden zulk een onder
zoek zeer toejuichen maaj* de resul
taten hebben wij nog nit.
De vraag, of nu juist sinds den zomer
tijd de resultaten merkbaar slechter
zijn geworden, is naar ons oordeel nog
veel minder reeds voor beantwoording
vatbaar.
Dit ten eerste.
Er is echter nog een tweede reden,
waarom wij de basis ietwat wankel
mogen noemen. De requestreerende or
ganisatie weet namelijk zelf niet, hoe
het staat- Het adres aan de Kamer im-
,mers bevat tweemaal 'n in zulk een
adres ietwat ongewone wending. Een
en andermaal immers wordt gezegd,
dat „de meerderheid der leden" aldus
oordeelt.
Men zou zeggen, dat 'n meerderheids
besluit als besluit van de vergadering
kan gelden. Zoo wordt het meestal ook
opgevat. En zelden laat de requestree
rende organisatie doorschemeren, of
nu precies ieder ter vergadering zich
wel met een zeker voorstel heeft kun
nen vereenigen.
Hier geschiedt het intusschen twee
maal en niet onopzettelijk. De organi
satie verzoekt de Kamer om er ter deg»
aan te denken, dat een deel harer le
den, met dezelfde schoolervaring en
hetzelfde recht van spreken, de ver
melde verslechtering niet heeft be
speurd, althans deze niet wijt aan den
zomertijd.
Het is jamnier, dat de organisatie
niet -- gelijk soms toch wel geschiedt
aan het request een memorie bad toe
gevoegd met de argumenten pro en
contra. Wij hadden van deskundige zij
de reeds belangwekkend materiaal in
de hand.
Nu zal het request aanleiding kun
nen geven tot een onderzoek meer
niet. Basis voor een beslissing der Ka
mer kan het niet vormen-
FEUILLETON.
No. 35.
Nu scheen plotseling alle vermoeidheid van
hem geweken te zijn. Met groote haastige
stappen vervolgde hij zijn weg.
Nu twijfelde Silas niet meer over het doel
van dezen vreemden wandeltocht. Het pad
leidde nergens anders heen als naar het park
van Grauenegg.
Maar wat wilde die geheimzinnige man
daar in vredesnaam doen
Het laatste stuk liep tamelijk steil omhoog
en was dicht begroeid. Silas kon dus nu zon
der vrees voor ontdekking weer dichter ach
ter den man gaan loopen en al spoedig kon
hij zijn hijgende ademhaling hooren.
Nu werden de struiken dunner en men kon
de grasvelden van het park zien met de daar
op staande boomgroepen, die als zwarte reu
zen tegen den nachtelijken hemel afstaken.
Links kwam men dadelijk aan den achter
kant van het kasteel, als men eerst eenige
bijbehoorende gebouwen voorbij ging.
De vreemdeling vermeed dezen weg en liep
met vlugge schreden naar den rechtervleugel.
Behalve eenige leegstaande logeerkamers,
waren daar slechts de vertrekken van graaf
Demeter en de gravin.
Achter een venster van deze brandde nog
licht. Het was een uur voor middernacht. De
andere ramen^ waren allen duister, uitgezon
derd dat van freule Rita's slaapkamer, maar
deze was in den rechtervleugel.
De man in 't grijs moest goed op de hoogte
zijn. Zonder aarzelen liep hij, de kiezelstee-
nen vermijdend, tot vlak onder het raam der
gravin, bukte, raapte een steentje op en
wierp dit handig omhoog tegen de ruiten.
Silas Hempel, die op enkele schreden af
stand achter een struik stond, wachtte in
groote spanning af, wat er nu verder zou
BUITENLANDSCH NIEUWS.
Een
n school vol dronken kinderen
Een merkwaardigeh brief heeft hoi
schooltoezicht van hot Hongaarscho
ko,mitaat Zala ontvangen. De onder
wijzer van het dorp Lentihegy meldde,
dat zijn leerlingen, jongens en meisjes
allen met volle wijnflesschen in de
klas waren verschenen en deze gedu
rende het onderwijs langzamerhand
hadden uitgedronken. Bij de heerschen
de groote warmte had de jeugd ook
groote dorst en het onvermijdelijke ge
volg was- dat tegen het eind van het
onderwijs een uitgelaten stemming en-
een lawaaierige vroolijkheid heersch-
ten, waar hij als onderwijzer machte
loos tegenover had gestaan.
De schoolinspectie moest natuurlijk
naar aanleiding van dien brief een on
derzoek instellen* en de burgemeester
werd opgevorderd zijn meening te zeg
gen. Nu bleek, dat de eenige pomp van
het dorp in dezen zomer was uitgc
droogd en water van naburige dorpen
met groote moeite kon worden verkre
gen. Daarom werd reeds sedert eenige
weken te Lentihegy geen water jnoei
gedronken, doch slechts wijn, waarvan
de kelders na den overvloedigen oogst
van verleden jaar vol waren.
„Bij de hitte, verklaarde de burge
meester, kan men de kinderen niet be
letten te drinken en als ze af en toe
een teug boven den dorst genoten, moet
dat worden verontschuldigd".
Een nieuwe put te boren was voor
het dorp te kostbaar, daar de gemeen
te veel te arm was.
De schoolinspectie kon niets anders
doen- dan het hoofd schudden en de
hoop uitspreken, dat het spoedig koeler
zou worden, zoodat de dorst niet zoo
gebeuren.
Er was nauwelijks een minuut verloopen,
toen ging het raam boven open en in den
lichtglans verscheen de gravin, die zich luis
terend naar buiten wendde en met haar oo-
gen de duisternis trachtte te doorboren.
De man beneden deed een stap vooruit en
uitte een eigenaardig sissend geluid.
Hempel zag, dat de gravin een verschrikt
gebaar maakte. Toen zei de man beneden
zachtjes, maar in de nachtelijke stilte duide
lijk verstaanbaar „Renate
Dadelijk verdween nu de gravin boven van
het raam en eenige minuten heerschte er een
doodelijke stilte, totdat er beneden een klein
poortje openging en de gravin haastig daar
uit te voorschijn kwam.
Zij droeg denzelfden wijden zijden mantel,
die zij aan had, toen zij in het huis van me
vrouw Walker kwam, en zij droeg een dieven
lantaarn in de hand.
De man in 't grijs liep haar haastig tege
moet.
.Hemel, jij waar kom je vandaan
hoorde Hempel haar zeggen.
Hij legde den vinger op den mond en wees
zwijgend naar den achtergrond van het park.
waarna beiden zich in die richting begaven.
Ongeveer drie honderd schreden van het
kasneel verwijderd lag een kleine vijver, en
aan den oever daarvan stond een soort zomer
huis. Hier werd in den zomer dikwijls thee
gedronken.
Daarheen begaf de gravin zich met vreem
deling. Het gras, dat ieder gedruisch verhin
derde, maakte het voor Hempel gemakkelijk,
om dicht bij hen te blijven.
Van hun fluisterend gevoerd gesprek kon
hij intusschen niets verstaan. Pas toen de
gravin de deur van het zomerhuis opende,
hoorde hij haar iets duidelijker zeggen
„Waarom heb je mij geen bericht gestuurd?"
En de vreemdeling antwoordde „Hoe had
ik dat kunnen doen Het was een razende
jacht toen aan Napels. Ik dacht steeds, dat
ik hem te pakken zou krijgen, maar met dat
schot had hij mij zóó toegetakeld, dat ik
nauwelijks op mijn beenen kon staan. Op de
groot zou zijn.
EEN VROOLIJKE CLUB.
Te Greenwich in Connecticut is de
twintigste jaarvergadering gehouden
van de Amerikaansche club der kaal
hoofdig^n. De Stichter van de kaal-
hoofdeuclub John Rodemeyer, had een
oproep rondgezonden, waarin hij o.a.
zeide
„De kaalhoofdigheid kent geen crisis
en geen partij-politiek. In zalige onbe
kommerdheid over hetgeen Walstreet
en Washington doeh, glimmen de ge
polijste schedels onzer leden onvermln
derd en met hun glans verlichten zij de
donkerste hoeken.
Wij kunnen tal van beroemde namen
onder onze leden tellen. Onze club
'werd in 1912 gesticht op grond van de
overweging, dat de mensch in zijn hoog
sten ontwikkelingsvorm geen pelsdier
is- Ons doel is overeenkomstig de statu
ten die menschelijke wezens, welke
het hooge kenjmerk der kaalhoofdig
heid dragen, te vereenigen in een
vriendschappelijken, ja broederlijken
bond het gevoel van saamhoorigheid
te wekken bij allen, wier denkorgaan
zich een weg heeft gebaand door de
haardraperiën heen, die in hoofdzaak
een decoratief deel hebben-
Tenslotte wil de bond de volgende
klemmende waarheden verbreiden
dat haar niet noodzakelijk tot het ge
luk en de schoonheid van den mensch
behoort, want dan zouden de wilden
de afgunst der geheele beschaafde
menschheid moeten opwekken, en da!,
koolzwarte of blonde lokken nog geen
teekenen van betrouwbaarheid zijn.
En wat baten den mensch de lokken
van een Grickschen god, als hij geen
erdiet heeft
KATHERINE PLUNKET f
Vrijdag is te Ballymascanlan in hrl
Iersche graafschap Louth een dame
gestorven, die op 22 November 1820
was geboren. Zij heette Katherinc Plun
ket en was, voor zoover men kan na
gaan, de oudste bewoonster van de
Westersche wereld. De laatste 2 ot 3
jaar heeft zij haar woning niet meei
verlaten, maar zij verheugde zich lol.
kort voor haar dood in een goede ge
zondheid. Zij was een krasse vrouw, die
zich tot het laatst met haar huishou
ding bemoeide. Haar gezicht on ge
hoor hadden weinig met de jaren gele
Ion. Na. haar lOOston verjaardag ver
scheen zij niet meer in het openbaar,
maar maakte vaak ritten in de uitge
strekte omgeving van haar landhuis.
Zij hoeft vier souvereinen van Groot-
Brittannie zien kojmen en gaan en her
innerdc zich op de knie van sir Wal ter
Scott te hebben gezeten. Tot haar her
inneringen behoorde ook de brand van
het parlementsgebouw, welke brand
den houw van het tegenwoordige par
lementsgebouw, dat bijna 100 jaar oud
is, noodzakelijk maakte.
Mevr. Plunket, die lid was van een
oud-adellijk Iersch geslacht, had geen
sympathie met verscheidene aspecten
van het moderne leven en wilde b.v.
nimmer naai' een radio luisteren. Tot
haar 90ste jaar had zij veel gereisd
boot kon ik hem niet volgen, want ik had niet
genoeg geld bij meToen dacht ik, binnen
twee dagen weer hier te zijn, maar op de te
rugreis in Venetië kon ik niet meer.en
vanuit het hospitaal durfde ik het niet wa
gen om te schrijvenzij zouden daar al
les hebben kunnen lezen.en bovendien
kon ik me wel voorstellen, hoe het hier toe
ging. Intusschen vaart de schurk op den O-
ceaan het is om krankzinnig te worden
„En nu Wat wil je nu oen
„Hem achterna natuurlijkBezorg me
geld ik blijf intusschen in een van de lee-
ge logeerkamers verborgen en over vier da
gen, als de Regentes" vertrekt, moet ik in
Napels zijn
Zij gingen nu het paviljoen in en de gra
vin deed de deur achter .zich op. Maar Hem
pel wist zich te redden. Tiet paviljoen was
achthoekig en bestond slechts uit één vertrek.
Aan ieder muurvlak was een lang smal raam
dat met jalouzieën gesloten was.
Het was bijna zeker, dat de vensters van
binnen niet allen gesloten waren, omdat het
gelijkvloersche vertrek dan muf zou zijn ge
worden. Hij behoefde dus slechts naar hec
open raam te zoeken.
Voorzichtig sloop Silas langs den muur. Hij
had zich niet vergist het vierde raam
vanaf den ingang was van binnen open. Door
de niet precies sluitende latten der jalouzie
kon men zelfs gemakkelijk naar binnen kij
ken.
Toen Silas een blik in het zomerhuis sloeg,
had hij bijna een kreet van verrassing geuit.
De vreemdeling had zijn overjas losge
maakt en zijn hoed afgezet, het licht van
de dievenlantaarn, die de gravin op de tafel
had gezet, viel vol en helder op zijn gladge
schoren gezicht. En Hempel kon nu niet
meer den minsten twijfel over de persoonlijk
heid van den' man hebben.
Datzelfde gezicht met den arendsneus, met
die heldere grijze oogen en den eigenaardig
beslisten trek om de dunne lippen hing in de
kamer der gravin boven haar schrijftafel.
Het was graaf Demeter van Grauenstein,
de majoraatsheer van Grauenegg.
DAMES en HEEREN koopt uw
in alle deelen van de wereld. Zes hou
ders van den titel van de familie en 4
jongere zusters heeft zij overleefd.
EEN WONDERWERKER I
In Engeland heeft men een wekker
uitgevonden, die niet alleen iemand
wekt, maar ook zijn ontbijt klaarmaakt
Tien minuten voordat de wekker af
loopt, wordt het electrisch kacheltje
automatisch ingeschakeld, 's Avonds
is reeds het keteltje water er in gezet
met er naast de theepot, waar in de
thee is gedaan. Als het water kookt,
maakt de kracht van de stoom, dat het
wordt geschonken en gaat het licht in
de kamer aan
GEMEENTE WIERINGEN.
Verloting „Bouwat"- J.l. Zaterdag
avond vond in de zaal van den Heer
Albert Klein te Oosterland bovenge
noemde verloting plaats. De uitslag
was als volgt
le prijs no. {252 2de pr. 283 3e pr. 315
4e pr. 1010; 5e pr. 665; 6e pr. 726; 7e pr.
875 8e prijs 201 9e pr. 893 10e pr
988; 11e pr. 966; 12e pr. 155; 13e pr- 47
14e pr. 807 15e pr. 596 16 pr. 207
17e pr. 256 18 pr. 605 19 pr. 1167
20ste pr. 453 21e pr. 926 22e'pr. 450
23 pr- 839 24e pr. 46 25 pr. 326 26e
pr. 1016 .'27 pr. 27 28e pr. 51 29e pr.
1021 30e pr. 291 31e pr. 206 32e pi*.
883 33e pr. 1033.
De hoofdprijs een rijwiel werd ge
wonnen door den lieer van Zonderen
le Den Oever. De overige prijzen be
staan uil. luxe en huishoudelijke arti
kelen.
WO NINGBOUW VEREENIGING
„BETER WONEN".
In het voorjaar van 1933 op
nieuw indiening van het bouw
plan aan de Klieftstraat.
Bovengenoemde bouwvereeniging
hield j.l. Vrijdag een ledenvergadeiing.
in de Oude School te Hippolytushoei.
Deze vergadering was in hoofdzaak
beleg J om de verdere plannen ie he
spreken, welke noodig zijn, nu de
Raad der Gem. Wieringen, afwijzend
heeft beschikt op het verzoek der ver-
eeniging, om gelden in voorschot uit
de gemeentekas, ten bedrage van
f 106000.-- voor den bouw van 39 wo
ningen toe te staan.
Het schrijven van het Gem. Bestuur,
waarin zij de afwijzing motiveeren
werd door de leden heftig becritiseerd;
niet zoozeer om de afwijzing op zich
zelf, doch wel ojn de manier waarop
men zich van deze zaak afmaakt.
Men geeft eenerzijds toe, dat er een
woning tekort is op Wieringen aan
Als de bliksem voor Hempel was neergesla
gen, had hij niet meer ontdaan en verschrikt
kunnen zijn.
De graaf was dus niet vermoord Terwijl
men overal naar zijn lijk zocht, had hij stil
letjes den moordenaar vervolgd en slechts
gebrek aan het noodige geld had hem ver
hinderd, den moordenaar in handen te krij
gen
In het paviljoen zei de gravin tegen haai
man Weet je beslist zeker, dat hij de papie
ren heeft
„Vast en zeker. Hij kwam opzettelijk daar
voor van Sydney en je begrijpt, dat ik ze in
elk geval hebben moet. Zou je mij het geld
tegen morgenavond kunnen bezorgen
„Ik hoop het. Maar het zal moeilijker zijn,
om op het kasteel je tegenwoordigheid strikt
geheim te houdenop Hanna kunnen we
niet meer rekenenzou je maar niet ge
woon optreden als teruggekeerd van je reis?"
„Dan vielen ze mij dadelijk lastig met een
rechterlijk verhoor enzoovoortNeen, dat
gaat niet. Men heeft de kleeren gevonden,
die ik in de kalkgroeve verborg en waar ik
daags tevoren .mijn overjas verstopte, ik
draag de wond in mijn lichaam, die hij me
heeft toegebracht Hoe zou ik over deze
reis geloofwaardige inlichtingen kunnen ge
ven In het gunstigste geval zou ik toch
langdurige onderhandelingen moeten bijwo
nen en ik heb geen uur. te verliezen, als ik de
boot nog tijdig wil bereiken. Morgan is
een beslist karakter als hij het in zijn
hoofd krijgt, om van de papieren gebruik te
maken, dan is alles verloren."
Dus de papieren. Hempel knikte. Natuur
lijk het was den graaf niet te doen om de
gevangenneming van den misdadiger, maar
om de papieren in zijn bezit te krijgen. Van
deze papieren mocht blijkbaar niets bekend
wordenhij had den moordenaar mis
schien verrast, toen deze zich de papieren
toeëigende, had hem gevolgd en deze, koel
bloedig als hij was, had zich door een schot
van zijn vervolger willen bevrijden. Misschien
had hij eerst gemeend, zijn doel te hebben
bereikt.
den anderen kant noemt men de toe
stand labiel op Wieringen, dat wil dus
zeggen wankelbaar.
Men was echter algemeen van mee
ning op deze vergadering, dat de toe
stand op Wieringen lang niet wankel
baar is, in vergelijking met andere
plaatsen, zelfs stabiel te noemen. Niet
alleen wat de bevolking betreft, doch
ook wat de financieele positie aangaat
Wanneer de toestand op Wieringen
inderdaad een zoo labiel karakter
heeft als de meerderheid van den ge
meenteraad vermeent, dan is het een
groot schandaal van dien Raad dat
men een drietal permanente scholen
heeft bijgebouwd, welke dan zeer zeker
onbevolkt zullen raken, als de bevol
king grootendeels zal wegtrekken, zoo
als beweerd wordt.
Ook wekte het ontstemming op de
vergadering, dat het meerendeel der
raadsleden geen moeite heeft gedaan
om eens inzage te nemen van de stuk
ken, zoodat men dan eens kennis had
kunnen nemen van het prachtige plan
wat, indien het uitgevoerd had kun
nen worden, het prachtigste punt van
Ilippolytuslioef zou zijn.
Geen particuliere ondernemer kan
voor een huurprijs van f4.- en f 4.50
per week een dergelijk complex wo
ningen exploiteeren, als door de ver-
eeniging „Beter Wonen" gebouwd zou
zijn geworden.
Heden den dag is nog een nijpend ge
brok aan goedkoope arbeiderswonin
gen het feit dat een postambtenaar
van Texel, overgeplaatst naai' Wierin
gen, uitstel heeft aan móeten v.ragen
van overplaatsing, daar hij geen wo
ning kan vinden die de draagkracht
van zijn salaris niet te boven gaat, de
monstreert wel ten duidelijkste dat er
woninggebrek is.
Aan Den Oever komen de laatste we
ken.steeds woningen leeg, doch de be
woners zijn er nog niet uit, of nieuwe
slaan klaar, en huren in tegen week-
huren van acht a negen gulden per
week-
Een woning boven een café aldaar,
wordt graag voor acht gulden geaccep
teerd. Voor *een heel gewoon burger
woonhuis, met niets geen buitengewo
ne accomodatie, wat dezer dagen leeg
komt, aan de Hofstraat, staan tal van
huurders klaar, welke de gevraagde
huurprijs van negen gulden per week
gaarne willen betalen, als ze maar wo
nen.
Steeds wordt de vereeniging, in het
bijzonder de bestuursleden, met aan
vragen om een woning overstelpt.
Hel gemeentebestuur heeft een be
langrijk feit over het hoofd gezien,
n.m. deze, dat een groot aantal men-
Maar de graaf was niet dood geweest. En
omdat zijn kleeren met bloed waren door
trokken, had hij die bij de kalkgroeve uitge
trokken en was enkel in zijn overjas verder
gereisd. De stationsbeambte had gelijk ge
had het was Vrijdags, den 13en geweest,
toen hij den graaf een kaartje naar Graz
had gegeven.
Maar hoeHempel schrok op
had Jan niet beweerd, dat de graaf zijn
zwarte overjas al op den 12den in Graz had
vergeten
Hoe kwam hij dan op den 13den 's avonds
plotseling aan die zwarte overjas, ofschoon
hij blijkbaar toch slechts één donkere over
jas had Plotseling herinnerde Silas zich de
woorden van den graaf, dat hij de overjas
daags te voren in de kalkgroeve had verbor
gen. Waarom Hier was nog een duister
punt. Hij kon toch vooraf niet weten, dat hij
den volgenden dag de overjas zoo noodig zou
hebben
Begrijpelijker werd zijn gedrag te Graz. Hij
begaf zich blijkbaar, regelrecht van het sta
tion naar zijn eigen huis, voorzag zich daar
van kleeren en linnengoed, vertrok weer
even geheimzinnig als hij gekomen was, en
stapte af in het hotel bij het station onder
den naam van zijn vijand, ten einde alle na
sporingen in de war te brengen. Daar loerde
hij op den echten Morgan en hoopte dezen
nog vóór Napels te zullen vinden, blijkbaar
in de hoop dat hij hem de papieren afhandig-
zou kunnen maken.
Maar de wond verlamde zijn krachten en
de andere was op zijn hoede. Hempel kon
zich de woede van den graaf voorstellen, toen
zijn tegenstander voor zijn oogen de boot
betrad, die hem tenminste voor langen tijd
aan iedere vervolging onttrok.
Hij kon den man niet gevangen laten ne
men, zonder dat de papieren in handen van
het gerecht zouden komen. Hij moest dus
wachten en later onder veel moeilijker om
standigheden hem trachten te naderen.
Wordt vervolgd.