Falcon- en
Loden jai
BERTELS
23e JAARGANG
VRIJDAG 21 OCTOBER 1932
No. 83
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
M
PIJP - TABAK
„DE WAKENDE LEEUW"
ADELDOM OF LIEFDE
BIJ S, COLTOF,
KANAALWEG DEN HELDER.
9
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
1
BUREAU
DINSDAG en VRIJDAG.
UITGEVER
Hlppolytoshoef Wierlngen.
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER,
WIERINGEN.
Telefoon Intercomm. No. 19.
per 3 maanden f 1.—.
1
ADVKRTENTIIN
Van 1—5 regeli
Iedere regel meer
f 0.5a
f o.ia
VOOR BETERE
TABAKSFABRIEK
J. R. KEUSS.
Laat 125 Alkmaar.
Goederenruil tusschen Nederland
en Duitschland.
Het kantoor te Rotterdam.
Zooals bekend, wordt door de Kamer
van Koophandel en Fabrieken voorliet
Rijnland (Leiden) een actie gevoerd
om op ruime schaal tot een zeker per
centage, 60 pCt- bijvoorbeeld, een rui
ling tot stand te brengen tusschen de
veilingsproducten van haar tuinbouw
gebied en Duitsche industrieproduc
ten buiten de deviezenregellng om.
Onderhandelingen tot dit doel zijn
gevoerd met het Gesellschaft fur In
ternationale Waren tausch te Dussel-
dorp.
Een dergelijke wijze van handels
voering is in deze tijden zeker wel een
unicum, daar het neerkomt op den ou
den, primitieven goederenruil, die in
Duitschland, ook in regeeringskringen
veel sympathie ondervindt.
De werkwijze van het stelsel is als
volgt gedacht een Nederlandsclie
kooper van een bepaald Duitscli arti
kel stelt zich in verbinding met de Ka
mer van Koophandel voor zijn district
Do Kamer verstrekt hem dan een for
mulier en geeft hem in overweging de
daarop afgedrukte voorwaarde te stel
len aan den Duitschen verkooper. De
tekst van deze voorwaarde luidt
„Wij geven onze order onder de uit
drukkelijke voorwaarde, dat liet Mini
sterie van Economische Zaken te Ber
lijn toestemming verleen!, dat voor on
geveer. 00 pCt. aan de tegenwaarde IIol
landsche producten in Duitschland jno
ken worden ingevoerd en dat de hier
voor benoodigde financiën buiten het
deviczencontingent ter beschikking wor
den gesteld. De Kamer van Koophandel
voor het Rijnland te Leiden verleent
in deze haai- bemiddeling en wel met
medewerking van de Gesellschaft fur
Internationale Warentauscli te Dussel
dorp.
Is de vergunning tot vrijen invoer
van 00 pCt. van de tegenwaarde gege-
ven, dan zoekt de Kamer van Koophan
FEUILLETON.
No. 36.
„Weet je, dat je broer van den moord ver
dacht wordt vroeg de gravin zachtjes
na een kort stilzwijgen.
De graaf keek haar schuw aan.
„Ik heb het in de kranten gelezenhoe
kwam men daartoe
De gravin richtte zich hoog op, een harts
tochtelijke haat stond er op haar gezicht.
„Ik heb de verdenking op hem geworpen,"
zei ze hard en koud. „Dat is mijn wraak voor
het uur, waarin hij mij een komediant noem
de en tegelijk ons geheim aanraakte."
De graaf antwoordde niet. Maar in den
blik, waarmee hij zijn vrouw aankeek, lag
evenveel afgrijzen als bewondering.
„Het toeval kwam mij daarbij te hulp," ver
telde zij snel verder. „Walter, die Rita be
mint, is op dien avond in het Grauenegger
park geweest, en Hendrik trachtte met ge
weld toegang bij mevrouw Walker te krijgen."
Er kwam een schamper lachje op haar ge
zicht. „Die vrouw is juist te rechter tijd ge
storven, Demeter
Hij stond op en liep onrustig heen en weer.
„Neen een dag te laat zei hij zacht
jes toen kwam er plotseling een zachte uit
drukking in zijn gezicht.
„En Rita vroeg hij op een anderen toon.
„Je zei straks dat zij ziek was Vertel me
eens iets over haar
Nu was ook de gravin opgestaan. Haar ge
zicht was somber en zorgelijk geworden, maar
zij trachte dit te verbergen.
„Zij is erg ziek, Demeter. maar wees niet
ongerust, ik waak dag en nacht over haar
nu heeft Hanna mij voor een paar uur afge
lost. kom nu, ik zal je naar de groene ka
mer brengen en je wat voedsel bezorgen. Je
moet in deze vierentwintig uur kracht verza
del de exporteurs van bepaalde arti
kelen, welke deze kunnen uitvoeren
naai- Duitschland zonder vrees te heb
ben, dat zij wegens de deviezenrege-
ling geen.betaling zullen ontvangen. De
Duitsche importeur betaalt den Duit
schen exporteur, terwijl evenzoo de
Nederlandsclie importeur den Neder-
landschen exporteur betaalt. Het Bu
reau te Dusseldorp en de Kamer van
Koophandel houden op deze betalin
gen toezicht zonder evenwel de finan-
cieele verantwoordelijkheid op zich
te nemen.
Onze tuinbouwproducten, die men
eigenlijk nel op de mestvaalt kan gooi
en door gebrek aan export naar Duitscli
land, kan men volgens dit stelsel wel
licht gemakkelijker uitvoeren, want
het groote voordeel van dergelijke goc
derem uil-transacties is hierin gelegen
dat de uitvoer van de Nederlandsclie
goederen naar Duitschland op deze wij
ze niet in het minst onderhevig is
aan getalingsjnoeilijlieden, daar de be
taling en afrekening telkens geheel
binnen eigen grenzen blijven.
De burgemeester van Nieuwveen, de
lieer J. \Y. Geesink, die zich voor deze
plannen zeer verdienstelijk heeft ge
maakt, deelde mede, dat Duitschland
bereid is, onbeperkt Hollandsche le
vensmiddelen door bemiddeling van
het bureau te Dusseldorp op te nemen.
De vestiging van een eigen kantoor
door het „Geselschaft fur Internatio
nale Warentaus'ch" in Nederland, wijst
er voorts op, hoe men in Duitschland
overtuigd is van de belangrijkheid van
het onderhavige systeejn.
Het kantoor zal worden gevestigd
te Rotterdam.
Mijn indruk is aldus de heer Gee
sink, dat dit systeem, dat voorloopig
wel gehandhaafd zal blijven, omdat
de export-moeilijkheden ongetwijfeld
nog zeer geruimen tijd zullen aanhou
den, behoorlijke resultaten zal afwer
pen. Het is dan ook niet te verwonde
ren, dat andere Kamers van Koophan
del ik noem speciaal Gouda en Den
Haag -- deze aangelegenheid in de
sfeer van haar belangstelling hebben
getrokken.
DE SCHEPER.
De Scheper, gewapend ,met schop en
breikous, was eertijds een persoon van
beteekenis in bet Drentsche heide
landschap. Elk dorp had zijn scheper,
vaak een eenzelvig man, maar iemand
die soms honderduit vertellen kon, als
hij eenmaal op zijn praatstoel zat.
11ij was een man met groote liefde
voor zijn vee, dat hij eiken morgen op
zijn rondgang door het dorp verza
melde tot een kudde van soms wel een
paar duizend stuks. Zijn t hond, Sicp,
stond hem daarbij trouw terzijde- Als
de schapen den gelieelen dag op liet
schier onafzienbare heideveld hadden
gegraasd en naarstig de jonge heide-
scheutjes en de schaarsche, spichtige
grasscheutjes hadden afgeknabbeld,
keerde hij .met zijn kudde- tegen den
avond terug naar liet dorp, waar elk
dier zijn eigen schaapskooi terugvond.
Soms werd het lieide rantsoen aan
gevuld met een plukje hooi, maar niet
DAMES en HEEREN koopt uw
eens altijd. Gedurende den nacht be
ijverden de dieren zich, den bodem
van het bok met een dun laagje mest
te bedekken, de belooning voor den
schapen houdenden boer.
Dat alles is zoo goed als verdwenen.
De honger naar stalmest is niet meer
aanwezig, sinds de kunstmest zijn in
trede heeft gedaan. De herinnering aan
den scheper is nog niet geheel ver
vaagd. Oude boeren hebben zijn glorie
tijd nog meegemaakt toen hij om de
beurt hij elk hunner kwam eten en den
nacht doorbracht. Vaak werd zijn
raad gevraagd hij ziekte van het vee,
hij was in vele gevallen een halve vee
arts. Voor schapenschurft kende hij
het geheim van een probaat middel
het zoogenaamde blauwsmeer zelfs
waagde hij wel eens een operatie.
Een bij schapen voorkomende kwaal
is de draaiziekte.
Ze wordt veroorzaakt door den blaas
worm, de larve van den hondenlint
worm- De blaasworm nestelt zich in
le hersenen van het schaap, wat ten
gevolge heeft, dat het voortdurend met
den kop draait.
~~iid nu een schaap de draaiziekte,
dan sneed de ècheper achter de horens
van het zieke dier een driehoekig stuk
je van de liuid los, zóó, dat het aan een
kant vast bleef zitten; door de punt van
den driehoek stak hij een naald met
een draad. Het blootgelegde beenvlies
werd .schoon geschrapt en daarop
sneed hij een driehoekig stuk uit het
been. liet hersenvlies maakte hij ver
volgens stuk met de punt van een kip-
peveer. Gewoonlijk kwam dan 't blaas
je voor den dag, waar de witte lint-
vvornikoppen in zaten. Hij verwijderde
den blaasworm, waschte het driehoe
kig stukje van de huid met jenever af,
deed er wat eiwit onder en maakte
het met den draad, die door de punt
stak- aan het voorhoofd vast. Aan den
buitenkant van de wond streek hij
eveneens wat eiwit en tenslotte naai
de hij er een lap overheen.
I Daarmede was de primitieve opera-
jtie afgeloopen. Kwamen er geen com
plicaties, dan bestond er kans, dat het
schaap van zijn draaiziekte genas.
melen, je ziet er niet goed uit
„Die wond", zei hij, „die ondermijnt mijn
krachten
Zij deed de deur van het paviljoen open
en beiden verdwenen uit het vertrek.
„Bezorg me ook andere kleeren", hoorde
hij den graaf nog zeggen, terwijl de gravin
de deur sloot. „En ook een zwarte pruik
ik moet mijn uiterlijk veranderen.
Toen Hempel zijn oogen sloot, sloeg het
op den slottoren juist middernacht. Hij sliep
dadelijk. Toen hij ontwaakte, stond Lenke
naast zijn bed. „Te drommel, Albert, wat
scheelt je toch Eerst kom Je in plaats van
's avonds midden in den nacht terug en nu
slaap je een gat in den dag
Silas sprong op.
„Neem me niet kwalijk, mijnheer Lenke..
ik zal dadelijk
„Bovendien wacht er buiten al sedert een
half uur een jongen op je" ging de tuinman
voort, „die beweert je noodig te moéten spre
ken
„Een jongen Hempel was in twee minu
ten aangekleed en stormde de deur uit.
„Nu, nuzei Lenke, „is er op eens zoo'n
haast noodig
Hij vond zijn helper naast een jongen
staan, met een open telegram in de hand.
Zijn gezicht was zoo vol schrik en verbazing,
dat het een komischen indruk maakte.
„Nu", zei Lenke, „ga je vandaag nog aan 't
werk
„Mijnheer Lenke", stamelde Hempel, nog
steeds zeer ontdaan, „ik kan vandaag niet.
ik moet dadelijk naar de stad....
Nu was Lenke een en al verbazing.
„Luister nu eens even, Albert, dat gaat toch
al te verwat denk je eigenlijk wel?"
Maar Hempel hoorde al niets meer. Hij was
weer naar zijn kamer gesneld, had zijn hoed
gegrepen en rende Lenke voorbij, terwijl hij
den jongen wenkte hem te volgen.
„Vooruit, Max nu moeten we draven
naar het station, als we den trein nog willen
halen. Dag, mijnheer Lenke
BUITENLANDSCH NIEUWS.
ALS DE JONGE HUISVROUW
GEEN MALEISCH VERSTAAT.
De volgende niet onvermakelijke
geschiedenis, heeft zich volgens „de
Ind. Crt-" le Bandjermasin afgespeeld.
Ken echtpaar was na ommekomst
van Europcesch verlof te Bandj'erma-
sin geplaatst. Het vrouwtje, dat nog
niet lang in Indië was, verstond nog
niet veel van de Maleische taal.
Op een morgen -- manlief was als
gewoonlijk, na een tecder afscheid van
zijn vrouwtje, naar kantoor gegaan
komt een inlander het erf op de man
heeft een mand bij zich.
Apa vraagt de vrouw des huizes,
die zich reeds van een paar woordjes
Maleisch weet te bedienen.
De koopman antwoordt en uit zijn
Maleisch verstaat mevrouwtje slechts
de woorden „paling baik". Meteen
haalt de man twee dikke kronkelende
binatangs uit zijn jnand.
-- O, fijn, dat is natuurlijk paling,
denkt de dame trotsch op haar kennis,
'„paling" is paling en „baik" is goed,
'dus goedé paling. Daar houdt mijn
man zooveel van.
Als beiden het eens geworden zijn
over den prijs, verlaat de inlander het
erf, één paling achterlatende.
Vol-ijverig zet mevrouw zich nu aan
den arbeid om de lekkernij volgens de
regelen der kunst klaar te maken.
Het arme beest wordt, zooals dat met
dergelijke dieren, helaas schijnt te
moeten gebeuren, het zijn kop aan een
touw gebonden, om levend gevild le
iworden. Kokkie bedankt echter stich-
itelijk voor dit werkje, bijgevolg wordt
een koelie aangeroepen, die zich bc-
jreid verklaart, deze taak voor een
milde vergoeding te entameeren.
Als de „paling" goed en wel gstroopc
is, wordt-ie in mooten gesneden en lek
•ker in boter gebraden. De tractatie
ivoor manlief is klaar
Om één uur komt de stoere .werker
thuis op het vernemen van de hem
te wachten staande lekkernij begint, hij
reeds te watertanden kort en goed,
man en vrouw bewijzen den „paling"
alle eer en er blijft geen stukje vleesch
van over Alleen vonden beiden den
paling vreeselijk vet en „ze hadden in
een paling nog nooit zóó vele graten
gezien".
-- En weet je, wat ook zoo gek is,
zegt vrouwlief na afloop van hei copi
eus palingdiner, de kop van een Indi-
schen paling is anders dan die van
een paling in Holland.
Haar man wilde zich hiervan over
tuigen en als bewijs wordt de kop, het
eenige niet opgegeten deel van den „pa
ling" naar de etenstafel gebracht.
Bij het zien van dit lichaamsdeel kan
de man zijn oogen- niet gelooven IHj
wordt onpasselijk en rent naar achtei
uitroepende
-- Vrouw, dat is geen Indische paling
geweest je hebt me een dikke slang
laten eten!
Door haar onvoldoende kennis van 't
Maleisch had 't arme vrouwtje de woor
den van den inlandschen koopman:
„oelar jang baik" verstaan als „paling
baik", dat is „goede paling!"
Weg was hij, en de jongen hem achterna.
Het telegram, dat Silas uit Venetië van
Kockstein had ontvangen, was daar den vo-
rigen middag om twee uur aan het station
afgegeven en luidde „Man in 't grijs gevon
den, reis hem achterna. Heeft zooeven kaar
tje naar Graz genomen. Komen daar morgen
vroeg aan. Breng verdere berichten monde
ling in stadswoning, Kockstein."
xvni.
Wie was nu deze man in 't grijs De graaf
was in Grauenegg, Morgan vaarde op den
Oceaan naar Australië wie was deze der
de
„Is hier vandaag al iemand geweest
vroeg Silas bij zijn thuiskomst dadelijk aan
Kaatje.
Hempel was nog niet tot zichzelf gekomen,
toen hij zijn woning in de Attemstraat bin
nenging.
Nu begreep hij er waarlijk niets meer van.
Zij antwoordde van neen.
Hij viel op een stoel neer en wreef met zijn
zakdoek over zijn voorhoofd.
Kaatje opende de deur. „Daar is een heer",
meldde zij kortaf, maar eer Hempel iets. kon
antwoorden, liep de aangemelde heer Kaatje
voorbij de kamer in, waarvan hij de deur
bedaard achter zich dichtmaakte.
Als een steenen pilaar stond Silas Hempel
midden in de kamer en staarde sprakeloos
naar den binnenkomende. De man in 't grijs!
Het was een groote, krachtige man met
een bleek, baardeloos gezicht, dat men niet
fijn gevormd, maar wel energiek kon noe-
men.Zijn kleeding was oorspronkelijk van fij
ne stof, maar nu erg versleten Alles aan den
man, ook zijn haar, was grijs. Zelfs zijn oo
gen, die een verstandige uitdrukking had
den, waren prijs.
Er lag iets zekers, iets zelfbewust in zijn
optreden. Hij wendde zich met een beleefde
buiging tot Hempel.
„Mijn naam is Harry Morgan chef van
Door beer doodelijk gewond.
Te Grenoble had een tuinman tijde-
1 ij k opdracht gekregen den dieren
de firma Mulbury Comp. te Sydney, en ik
kom in een zeer bijzondere aangelegenheid
tot u, mijnheer Hempel.
Het was dus de Australiër, dien Hempel
midden op den Oceaan waande.
Silas kon geen woorden vinden. Deze
man de moordenaar kwam vrijwillig bij
hem Was hij gek
Mijnheer Morgan zette een verbaasd ge
zicht.
„Hm ik hoop toch, dat ik niet aan een
verkeerd adres ben gekomen U is toch Si
las Hempel, de detectieve, die het onderzoek
leidt in de zaak Walker
Nu kwam er weer leven in Hempel.
„Die ben ik," antwoordde hij koel. „Mag ik
vragen, wat u
Ik kom om die zaak hier. De doode was
mijn schoonzuster, mevrouw Fred Morgan.."
„Ik dacht, dat zij Bakker heette riep Si
las verbaasd.
„Zoo heette haar eerste man. Met hem is
zij naar Sydney gekomen. Hij kwam met
mijn broer in relatie en zij namen tezamen
de firma Mulbury Comp. over, die toen
juist gelikwideerd werd. De firma is nu een
van de voornaamste in Sydney. Toen mijn
heer Bakker stierf, kwam ik als deelgenoot
in de zaak. Spoedig daarna trouwde mijn
broer met mevrouw Bakker, die een even be
schaafde als beeldschoone dame was. Na
zijn dood hij stierf tien jaar na hun trou
wen keerde mijn schoonzuster Mary naar
haar vaderland .terug. En nu kom ik tot het
eigenlijke doel van mijn bezoek. Eer ik intus-
schen verder spreek, moet ik zeggen, dat
mijn mededeelingen voorloopig strikt ver
trouwelijk zijn. Van uw raad alleen zal het af
hangen, of ik later toesta dat daarvan gebruik
wordt gemaakt. Mag ik dus op uw stilzwij
gen rekenen
Hempel richtte zich kaarsrecht op. In zijn
oogen flikkerde een feilen gloed. De brutali
teit van dezen Australiër ging alles te boven
Hij wilde dus nog voorwaarden stellen
„Neenzei Silas barsch. „Ik zou een
Resultaten met
Bertels' Kunstkorrel:
Voordeelensterker kuikens en pluimvee,
korter rui. méér wintereieren. méér en grooter
kwaliteits-eieren. arbeid- en voederbesparend»
voedering, lager productiekosten van het ei
„Ratio" 1, 2, 3 Piepkuiken mestvoederc
„Ratio" 1. Opfokv. 1-30 dagen f6.75 p. 50 Kg.
„Ratio" 2. Kunstk. 4-8 weken f6.50 50
„Ratio" 3. Kunstk. 8-12 f6.20 50
M aximum vleesch- en vetvorming.
Minimum voederkosten en arbeid.
Men kan nu gerust eenige dagen van huis
gaan -. de gevulde voederbak verzorgd het
pluimvee en Bertels' Patentlegnest (kan
kippenh. zelf maken) vergaart de eieren en
voorkomt breuk, eierpikken en bevuiling.
Nu kan, neen zal! iedereen Bertels' Kunst
korrel en Ratio mestvoeders voeren.
Brochure pluimvee en eierlijsten gratis.
Bestel bij Uw leverancier in Uwe plaats;
indien daar niet voorradig direct a.d. fabriek.
Weigert namaak, let op ons Loodje!
Oliefabrieken N.V., Amsterdam.
in de diergaarde eten te geven. Hij'
ging liet hok van een beer, die voor
zeer tam doording binnen. Het dier
snelde echter op hem toe en verwond
de hem met zijn klauwen ernstig aan
het hoofd. De tuinjnan viel op den
grond, waarop de beer hem het vleesch
van de beenen scheurde. Personen, die
te hulp snelden hadden heel wat moei
te den ongelukkige te bevrijden. Het
slachtoffer van den beer is naar het zie
kenhuis gebracht, doch korten tijd
na aankomst aldaar is hij overleden.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
DE NOORD WESTER STORM.
Windhoos boven Jubbega.
Dinsdagmiddag heeft boven Jubbega
een windhoos gewoed, die in deze om
geving zeer veel schade heeft aange
richt. Bij het tuinbouwbedrijf aldaar
sneuvelde een zeer groot aantal ruiten
van de broeikassen, terwijl bij verschil
lende woningen de ruiten eveneens
werden ingedrukt en bovendien bij een
dezer huizen de muur van den achter
kant geheel werd afgerukt. Tal van
hoornen werden ontworteld, terwijl op
den weg Jubbega-Gorredijk van vele
hoornen de kruinen afknapten, welke
tientallen meters verder terecht kwa
men. Een brug voor de woning van
den heer Schotanus werd opgenomen
en een heel eind verder weer neerge-
Miiakt. De windhoos zette zich in Oos
telijke richting voort.
ONGELUK OP ONBEWAAKTEN
OVERWEG.
Dinsdagmiddag is op den onbewaak-
ten overweg nabij den Zwarteweg, op
de lijn Gouda-Utrecht, de 31-jarige
•mej. v. Eyk uit Reeuwijk door een uit
Utrecht komenden sneltrein over
reden en gedood. Zij passeerde den
overweg per fiets en heeft vermoede
lijk door den hevigen storm den trein
niet hooren naderen. Het zwaar ver-
schurk zijn, als ik u dat beloofde Overigens
is het niet aan u, om mij vragen te stellen,
mijnheer Morgan U zult u veeleer zelf moe
ten verantwoorden wegens de misdaad, die u
aan uw schoonzuster hebt begaan, en ik kan
niet genoeg mijn verwondering uitspreeken
over de koelbloedigheid, waarmee u durft
„Mijnheer riep Morgan, terwijl een don-
kerroode gloed zijn gezicht kleurde. „Hoe
durft u het wagen, om op dien toon tegen
mij te spreeken Wat raaskalt u toch Ik
een misdadiger
„Harry Morgan, in naam des konings neem
ik u gevangen als den moordenaar uwer
schoonzuster zei Hempel zeer ernstig en
legde zijn hand op den arm van den Austra
liër.
Deze staarde hem een oogenblik beduusd
aan en begon toen hartelijk te lachen.
„Hahahaha dat is al te dolIs u krank
zinnig mijnheer Ik de moordenaar van Ma
ry Terwijl ik midden op zee mijn reis on
derbreek en terugkeer om den waren moor
denaar aan te wijzen Maar nu begrijp ik,
waarom die man mij vanaf Venetië voortdu
rend overal volgtOveral bemerkte ik zijn
nabijheid, vanmorgen vroeg in het koffie
huis, waar ik het adresboek vroeg, om uw
adres te zoeken bij den kapper, waar ik
me liet scheren op den weg hierheen
overal volgde hij mij Ik wed, dat hij nu hier
voor de huisdeur staat
„Zeker," knikte Hempel.
Morgan ging verder „Dus mij hebt u ver
dacht Hij keek hoofdschuddend Hempel
aan, die nog steeds niet wist, wat hij ervan
denken moest, ,,'t Is waar als ik over de
zaak nadenk nu van uw standpunt uit,
moet ik toegeven, dat u haast niet anders
kon denken. De gedachte, dat mijn bezoek bij
Mary de politie verdacht kon voorkomen, is
nog niet bij mij opgekomen Vreemd
„Hoe kon u anders in het bezit zijn geko
men van de zoo gewichtige papieren uwer
schoonzuster
Wordt vervolgd.