Falcon- en Loden jai 24e JAARGANG DINSDAG 7 FEBRUARI 1933. No. 11 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN PLICHT IS GELUK BIJ S. COL TOF. KANAALWEG DEN HELDER. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1.—. DE CRISIS EN HAAR GEVOLGEN. „Do Zakenwereld" heeft met dr. II. Colijn gepraat over de werelddepres sie en over heden en toekomst van Nederland. De leider der anti-revolutionnaire pai'tij heeft daarbij o.a. gezegd, de op lossing van de problemen van produc tie en distributie, en dus ook de gevol gen aan het falen hunner goede wer king verbonden, door bijvoorbeeld een systeem van internationale Planwirt- schaft, waarmede tegenwoordig som migen zoo scherjnen, practisch vol strekt uitgesloten te achten. „Men moet zich echter wel als ver moedelijk gevolg van den huidigen toestand voorstellen, dat vele landen, óók wij, hun econo,mie zullen moeten vervormen. En daarbij heeft men dus wel ,met een soort nationale Planwirt- schaft te doen. Waarmee trouwens de regeeringen nu al druk bezig zijn door al haar maatregelen. Ook wij moeten rekenen met het blijvend wegvallen van een deel van onzen export. En dan denk ik daarbij aan onzen export van directe en indi recte bodemproducten. Onze voor naamste afnemers ik noe.m u Enge land en Duitschland zijn zelfs in sterke mate het slachtoffer van de ingetreden structureele verandering gen. Aangezien naar die landen een zeer groot, deel van ons overschot aan bodemproducten werd uitgevoerd, zullen wij, om maar één voorbeeld te noemen, er mede te rekenen hebben, dat althans voor onze op de interna- tonale markt ingestelde agrarische in dustrie, de export blijvend zal zijn af genomen. Wij hebben voor den export veredelde producten voortgebracht en wij hebben onze grovere bodempro ducten gekocht met het geld, dat wij daarvoor kregen. Hoewel ik niet wil zeggen, dat de toestand altijd eved slecht zal blijven als thans, moeten wc toch zeer ernstig rekening houden met het feit, dat we lang niet 'meer zoo veel zullen kunnen afzetten als in het, verleden. Onze land- en tuinbouw zullen zich dus anders hebben in te stellen. Wij voeren per jaar nog in een ontzaggelijke hoeveelheid aan tar we, rogge en mais. Onzen import kun non wij alleen betalen door onzen ex port. Wij zullen dus, waar wij niet meer exporteeren kunnen, noodge dwongen ook onzen import moeten beperken. Onze landbouw zal zich dus hebben in te stellen op het voortbren gen dier producten, welke wij tot dus- vei' moesten invoeren. Dit is slechts een voorbeeld, maar ik vrees, dat de terugslag daarvan zich ook nog op ander terrein zal kunnen doen gevoelen. En wat de binnenlandsche econo mische politiek bctreft, zal de verschil lende volksbelangen nauwkeurig te-, genover elkaar behooren af te wegen. Men zal in verband met de beschik bare middelen, die hoe langer hoe min der zullen worden, moeten zorgen, dat het eene volksdeel niet te veel krijgt, zoodat straks voor een ander deel, dat hulp even hard noodig heeft, niets FEUILLETON. Naar het Engelsch. UITGEVER CORN. J. BUSKER, WIERINGEN. BUREAU: Hlppolytushoef Wlertagea. Telefoon Intercomm. No. 19. ADVERTINTIIN Van 19 regel* OJt, iedere regel meer 1 9.1L No. 1. Op een middag in Januari reed Anthony Stogdale van de nederzetting Moorgate, in Zuid-Australië, in de richting van de rivier de Murray. Voor het eerst in zijn bestaan als kolonist was hij zonder werk. Gedurende zes jaren had hij het goed Moorgate beheerd, zeer naar genoegen van den eigenaar, Mr. Orchardson. Maar op dien dag in Januari was het goed in vreemde handen overgegaan en de vorige eigenaar en zijn rentmeester wa ren dus genoodzaakt, een nieuwen werkkring te zoeken. Nadat hem achtereenvolgens allerlei tegen spoeden hadden getroffen, had Mr. Orchard son zich wel verplicht gezien, zijn goed over te dragen aan zijn schuldeischers en weg#te trekken uit het huis, waar hij jarenlang zoo gelukkig en voorspoedig was geweest. De eigenaar en zijn rentmeester waren zeer goede vrienden geweest, maar bij dezen te genslag hadden zij elkaar niet kunnen hel pen en dus waren zij, met wederzijdsch leed wezen, ieder zijns weegs gegaan, met geen hoopvolle vooruitzichten, want tengevolge van een drietal slechte jaren heerschte er zulk een achteruitgang in zaken, dat men ook met de beste getuigschriften haast geen plaats zou kunnen bemachtigen. „Hiermee is een hoofdstuk in mijn leven afgesloten," dacht Stogdale droevig, terwijl hij wegreed uit Moorgate. Zijn plannen waren voor het oogenblik nog vaag. Hij kende Mr. Grant, den eigenaar van DAMES en HEEREN koopt uw 'meer zou overblijven. En met nadruk moet ik er op wijzen, dat imen vooral den bodem nimmer braak zal mogen laten liggen en dat de kracht der boe renbevolking steeds intact dient te worden gehouden, omdat de bodem ons kostbaarste goed is en een juiste verhouding naar aantal en economi sche kracht tusschen landbouwbevol king en stadsbevolking- voor een land van het allerhoogste belang is. Ter bestrijding van de werkloosheid ziet dr. Colijn geen ander middel dan liet scheppen van nieuwe werkgelegen beid, d.i. het uitvoeren van werken van zoodanig karakter, dat zij, wan neer eenmaaj voltooid, werkgelegen heid blijven geven voor vele anderen. Dus vooral vergrooting onzer bodem- oppervlakte en teelt van producten, die wij nu nog moeten invoeren, „daarom heb ik ook in de Kamer de voortzetting der inpoldering van de Zuiderzee met kracht bepleit". Zijn overtuiging is, dat wij den bo dem der crisis bereikt hebben, maar tevens, dat de lijn van dit dieptepunt uit voor de eerstvolgende jaren een horizontale richting zal blijven volgen m.a.w. dat wij voorloopig op dit ni veau zullen blijven. Men zal zich die lijn echter niet hebben te denken als getrokken langs een liniaal, doch met de noodige fluctaties naar boven en naar beneden, welker gemiddelde ech ter een horizontale lijn zal vormen. Fundamenteele ineenstortingen in het bedrijfsleven verwacht hij niet nieêr. „Maar wij zullen nog wel bef een en ander beleven, dat zoo voor het gezicht zeer ernstig is. Maar erger zal dat den toestand toch in wezen niet maken. U moet zich voorstellen, dat er op het oogenblik nog een massa overeind staat, helaas, alleen als facadc, als décor. Kijkt men achter de fagade,i dan ziet men, dat er geen ge bouw meer aanwezig is, doch dat de fagade alleen door stutsels overeind wordt gehouden. Worden die stutsels weggenomen, dan valt de facado om- Dat is een naar gezicht, doch in wezen wordt daardoor toch niet meer zooveel veranderd". Voor de positie van den gulden of voor de mogelijkheid, dat de Staat op den duur rente en aflossing der Staats schulden niet meer zou kunnen beta len, is dr. Colijn niet bevreesd. Bij een w^ijs fiancieel beleid houdt hij het voor uitgesloten, m.a.w. wan neer men de tering naar de nering zal weten te zetten. En dat is mogelijk, want op onze Staatshuishouding kan nog heel wat meer bezuinigd worden dan tot nu toe geschiedde. Natuurlijk is men daarbij afhankelijk van poli tieke mogelijkheden en die kan men eigenlijk eerst beoordeelen na de ver kiezingen in Juni a.s. Maar ik heb de nederzetting, Balfour, aan de Murray, twee dagreizen vérder, en, afschoon het wel heel toevallig zou zijn, dat daar juist een va cature was, wist hij, dat hij in ieder geval op de voorspraak van Mr. Grant zou kunnen rekenen. De hitte was haast ondragelijk de zon wierp haar brandende stralen uit een strak- blauwen hemelde streek was geheel boom loos er groeiden alleen enkele dorre strui ken het gras was al lang verbrand. Maar vastbesloten zette Stogdale zijn tocht voort. Terwijl hij verder reed, op een van die prachtige paarden, die alleen hier en daar op de nederzettingen worden aangetroffen, was hij een schilderachtige figuur, in zijn rood sporthemd, zijn korte rijbroek en zijn grooten, slappen vilten hoed. Met het invallen van de schemering ging hij kampeeren en vergat voor het oogenblik geheel zijn zorgen voor de toekomst, zoo heer lijk frischte de natuur nu dadelijk op, met den zwaren dauw, die zich op de struiken afzette, en die prachtige, effen sterrenlucht daarboven. Hij ontwaakte dien volgenden ochtend met de duidelijke gewaarwording, of er een storm in aantocht was. Hij had reeds twee cyclonen bijgewoond en de Hemel behoede hem voor een derden Hij liep verder en hield het nog uit tot twee uur op den middag toen werd de warmte verstikkend. Toch kwam er van den storm niets in en dien volgenden dag op datzelfde uur bereikte hij een frisch stuk grasland en wist, dat hij nu vijftig mijlen van Balfour af was. Hij nam het zadel en de pakken van het paard en liet het dier vrij grazen. Zelve ging hij op de meest beschaduwde plek liggen, die voor het oogenblik nog heerlijk beschut was, ofschoon hij wist, dat binnen enkele uren de zon ook hier zou doordringen met haar ver zengende stralen. nog- wel zooveel geloof in hot Neder- landsche volk, dat de noodige mede werking daartoe op liet kritieke oogen blik niet ontbreken zal. Al moeten zij, die bet onaangename werk te doen hebben, er op rekenen na afloop ervan naai- huis te worden gestuurd". BUITENLANDSCH NIEUWS. Een vrouw over de crisis. De echtgenoote van den nieuwen president der Vereenigde Staten van Noord Amerika, mevrouw Roosevelt, heeft te Harisburg een rede gehou den, waarin zij o.a. zeidc, dat de hui dige crisis veel overeenkomst toonde met een oorlog. De crisis kon de rnenschheid een gevoel van broeder schap en saamhoorigheid bijbrengen, dat men ook kon waarnemen in de dagen van den wereldoorlog. Indhui dat de uitwerking van de huidige de pressie kon zijn, zou de natie er door versterkt worden. Er moest dan ech ter voor gezorgd worden, dat de kin den geen gebrek leden en sterk van lichaam en geest werden om de toe komst tegemoet te kunnen zien." Door motor gewurgd. Op een boerderij te Wezel is een ontzettend ongeluk gebeurd. De boer Borlc, was bezig >met het zuiveren vai» zaad. Toen zijn vrouw hem wilde roe pen om te eten, lag haar man dood op de knieën voor den motor, die naast de zuiveringsmachine Tdond. De hals doek, dien de landbouwer droeg, was dooi- den drijfriem gepakt, waarna Borle tegen den motor werd getrok ken en gewurgd. ITALIë. VERHOOGDE WERKZAAMHEID VAN DEN VESUVIUS. Na een langdurige rustperiode toont de Vesuvius weer een verhoogde werkzaamheid. Zaterdag hoorde men voortdurend een dof onderaardsch gerommel en enkele aardschok ken, die groote ontsteltenis onder de bevol king aan den voet van den berg veroorzaak ten. Het observatorium nam Zaterdag meer dan 200 schokken waar, terwijl met een tusschen - poos van 15 seconden voortdurend asch uit den krater werd geworpen. Ook hoorde men in den krater herhaaldelijk explosies, die de vrees deden ontstaan, dat een nieuwe uitbar- ting van den vulkaan te wachten is. HET BRITSCHE RIJK. GANDHI'S VROUW GEARRESTEERD. Reeds voor de derde maal in ruim een jaar. Mevrouw Gandhi is in het dorp Ras gear resteerd. Men weet niet wat haar ten laste wordt gelegd. Het is voor de derde maal in 13 maanden dat zij aangehouden is. Nader wordt uit Bombay gemeld, dat me vrouw Gandhi twee dagen geleden naar Goe- zjerat vertrok, vergezeld van een troep vrou wen, met het uitgesproken doel manifesta Het paard rolde zich om en om in het mal- sche gras, met allerlei geluidjes van welbe hagen en stond dan weer ineens op, om zich aan het heerlijke groen te goed te doen. Zijn baas verkwikte zich intusschen met een slok water uit zijn waterzak en een stuk maïs- koek, waarna hij zich met het hoofd op het zadel ter ruste legde. Toen Stogdale dien volgenden ochtend wak ker werd, voelde hij zich lieel ellendig. Ge durende enkele oogenblikken kon hij zich niet verroeren, en, toen hij eindelijk opstond, moest hij zich aan de struiken vasthoudëh, zóó duizelig was hij en zóó verdoofd, dat hij in het eerst niet wist, wat hem overkomen was. Langzamerhand keerde zijn bewustzijn te rug, en nu wist hij, dat hij een zonnesteek had gehad en dat hij dus al een heelen tijd zoo moest gelegen hebben. De kille ochtendlucht had wel een opwek kende uitwerking op hem, maar hij kon nog niet loopen. Geërgerd over zijn eigen hulpe loosheid, liet hij zich neerglijden op het nu nog koele zand van de vlakte, in de hoop, dat de natuur hem spoedig te hulp zou komen. Binnen een uur was hij dan ook in staat, naar den waterzak te kruipen en te drinken. Naarmate zijn krachten terugkeerden, werd hij helderder en-dacht hij aan zijn paard. Zich vasthoudend aan de boomen, strompel de hij een eindje voort, maar van het paard was niets te zien. Alweer moest hij even stilstaan en verkwikte zich met een teug wa ter. Zijn horloge was afgeloopen en de Hemel was zóó bewolkt, dat hij de zon niet kon on derscheiden maar hij vermoedde, dat het omtrent een uur of tien was. Niet lang duurde het nu ook, of hij ontdek te afdrukken van paardenhoeven op den har den grond. Hij vreesde, dat het paard terug- geloopen was naar Moorgate, waar het van daan kwam, omdat het zeker dorst had ties van vrouwelijke congresleden te organl- seeren. Dit is waarschijnlijk de reden van haar arrestatie. BOM BIJ DE LUCHTPOST. Toen een postbeambte op het hoofdpost kantoor te Havana bezig was met het gereed maken van de voor de Vereenigde Staten be stemde luchtpost, ontplofte de inhoud van een der te verzenden pakketten. Het pakket bleek een brandbom te bevatten, die was ver vaardigd van blikken sigaret tendoozen en stukjes kristal. Door de vlam van de ontplof fing verbrandde het papier, waarin de bom was gewikkeld, zoodat niet kon worden nagegaan, voor welk adres in de Vereenigde Staten zij bestemd was. BINNENLANDSCH NIEUWS. BANG AVONTUUR IN HET IJS. De „Stad Rotterdam" in de knel. Moeilijke redding. De „Stad Rotterdam" van de N.V. J. en A. van der Schuyt's Stoombootreederij, die een dagelij kschen dienst tusschen Rotterdam en Den Bosch onderhoudt, heeft verleden Woens dag een angstig avontuur beleefd. Door de strenge vorst had deze boot lig plaats moeten kiezen in de haven van de Zuid- Willemsvaart. Maar toen het was gaan dooi en en toen overal vandaan berichten binnen kwamen, dat het ijs in de rivieren in wer king was gekomen waardoor hier en daar het verkeer te water kon worden hervat, wil de de kapitein „uitbreken" en een poging wagen de reis naar Rotterdam te volbrengen. Op de Rotterdamsche boot waren zes men- schen. Een boot van „De Koopvaart" en een schip van de firma Jansen uit Lith gingen met haar mede. De „Stad Rotterdam" fungeerde als voorvechtster. Aanvankelijk oogstte het convooi succes, daar het Dieze-ijs zich ge makkelijk aan stukken liet rijten. Tijdens de reis werd de eenheid van het convooi ech ter verbroken, zoodat de booten, toen zij na bij Heusden kwamen, honderden meters van elkander lagen en weinig of niets van elkan ders arbeid konden profiteeren. Toen de „Stad Rotterdam" aankwam bij het Bernscheveer, dat eenige kilometers bo ven Heusden is gelegen, stootte zij op een ijs- dam, die, naar later bleek niet minder dan 3.50 a 4 meter dik was. Tevergeefs trachtte de boot deze ijsvesting té doorbreken. Het ijs bleek de sterkste en omklemde steeds vaster de scheepswanden. De schollen stapelden zich aan weerskanten tegen de boot op en vaster dan tusschen twee schroeven zat de „Stad Rotterdam" ln de knel. Groot gevaar bestond, dat de schollen de stalen platen zou den doorboren. IIulp in nood. Van de haven van Heusden uit had de be manning van de „Stad Heusden" en van de „Metta2" der Heusdensche Stoomboot-Mij-, de precaire positie van de „Sad Rotterdam" bemerkt en onmiddellijk werd beslaten de helpende hand te bieden. Met een staaldraad werd geprobeerd de boot van het ijs los te rukken maar de kabel knapte af als een zijden draadje. Een twee de kabel bezweek eveneens. Tegen zeven uur kwam de ijsdam los hij ging' drijven en langzaam kwam hij met de „Stad Rotterdam" op Heusden aan. Nu was het zaak de boot te vangen. Als dit niet lukte, was de kans groot, dat ze tegen de pijlers van de voetbrug zou worden ge drukt en dan was ze met de opvarenden red deloos verloren. Met twee staaldraden werd geprobeerd de boot aan een steenen paal van den Waterstaat vast te leggen, maar deze paal ging over den kop. Eindelijk konden de kabels worden gebon den, aan een paar meerpalen, die verderop afstonden. Deze hielden stand. Bbnkend en schurend tegen het schip zakten de IJsschot sen de rivier af. Na uren van ingespannen arbeid was de „Stad-Rotterdam" gered, en kon op een vei lige plaats In de haven van Heusden meren. Donderdagmorgen is de boot alweer ver trokken. Vertrouwend op zijn goed gesternte beproefde de kapitein voor de tweede maal zijn geluk en slaagde er 's middags Inderdaad in. Rotterdam te bereiken. Zeg te Tilburg niets ten nnlecle Pijnenburg. Donderdagavond omstreek» elf uur vertoefde in café Bierens op het Piusplein te Tilburg een zekere De W. uit Brussel, die zich al spoedig als een wielersport enthousiast ontpopte Hij had een glaasje te veel op en spoe dig begon hij heftige critiek te leve ren op de prestaties van den beken den Tilburgschen wielrenner Jan Pij nenburg tijdens de Zesdaagsche te Brussel. Nu is 't in 't algemeen al oen vrij hachelijke onderneming ergens in Tilburg zich laatdunkend uit te la ten over den „Pijn", maar gevaarlijk wordt het zeker, als men dit in café Bierens doet (Pijnenburg is verloofd met een dochter van de familie Bie- ns en genoemd café is de verzamel plaats van zijn talrijke supporters). Het spreekt dus vanzelf, dat het op treden van De W. den gasten niet aan stond en spoedig werd hij zonder vorm van proces buiten de deur gezet. Maar dit verhoogde de woede van De \V. Hij begon op straat te razen en te tieren en zocht links en rechts met de voorbijgangers ruzie. De politie kwam en rekende den man in. Op het politiebureau beleedigde hij de agenten, terwijl hij een der politie mannen zonder eenige aanleiding een sto,mp gaf. Toen men hem daarna wil de opsluiten om zijn roes uit te sla pen en te kalmeeren, vernielde hij bovendien nog een raam van zijn cel. In verband met een en ander is de man naar Breda overgebracht en ter beschikking gestold van den Officier van Justitie aldaar. Hij kreeg niet minder dan vier processen-verbaal, namelijk wagens vernieling, ordever storing, beleediging en mishandeling. En, terwijl hij den waterzak en den teugel nam, trachtte hij het dier dus op het spoor te komen. Nog steeds stonden er stormwol- ken aan den horizon en het werd donkerder. Toch trad hij moedig verder en werd einde lijk een paardenspoor gewaar maar, toen hij nauwkeurig de afdrukken van de hoeven bekeek, werd hij gewaar, dat die in tegen overgestelde richting gingen En, daar zag hij ook een zadel en een pak op den grond liggen beide zijn. el- gendom. Nu wist hij, dat hij eenvoudig rond- geloopen had en dus op het punt van uitgang teruggekomen was voorwaar geen aan gename gewaarwording, maar iets, dat kolo nisten wel meer overkomt, als zij reizen op zoo'n donkeren dag, dat de zon geheel achter de wolken verborgen is en dat zij zich dus, zelfs met behulp van het kompas, niet vol doende weten te oriënteeren. HOOFDSTUK II. Dokter Underwood had met zijn gezin een jaar lang gewoond aan den oever van een grooten waterplas, die bij zeer hooge water standen één werd met de Murray. Op den dag, dat Anthony Stogdale zoo te vergeefs was gaan zoeken naar zijn paard, was de rivier weer aanmerkelijk gezwollen door het smelten van de sneeuw op de ber gen van Nieuw Zuid-Wales, mnar toch was het water nog twee mijlen van Iriya af dus een overstrooming viel dien zomer, niet te duchten. Dokter Underwood had zijn praktijk in Broken Hill opgegeven, om eens te zien. wat de veel geprezen lucht op de vlakte van Mur ray zou uitwerken op de gezondheid van zijn bijzonder zwakke vrouw en teere kinderen. Met de paar honderd pond. die Mrs. Under wood van haar ouders had geërfd, en nog een paar honderd, die hij had gekregen door het overdoen van zijn praktijk, had hij het stuk grasland gekocht, bekend als Iriya, - GEMEENTE WIERINGEN. T. B. C. FILM. Het plaatselijk comité van „Her wonnen Levenskracht" afd. Wierin- gen heeft Zaterdag j.1. in het café van den heer S. A. Veerdig, de propagan- da-film van „Herwonnen Levens kracht" laten afdraaien. De voorzit tel de heer F. Kiela opende dezen avond met den Christelijken groet en zette het doel van dezen avond uiteen, waarna .de filmoperateur, tevens ex plicateur, zijn werk begon. Wat wij kregen te zien waren opname van een patiënt in het sanatorium, het onderzoek, de foto-npname, de bacil len, de verdere verpleging enz. enz. van deze patiënt. Verder zagen wij de verschillend inrichtingen, werk zaamheden en de nazorg van de pa tiënten, en niet het minst imponeer den de vroolijke gezichten van de ge nezen patiënten. Verder werd te zien gegeven hoe de T. B. C. zooveel mogelijk bestreden moet worden kortom het was een leerzame film voor ons leden, waar- en na verloop van een Jaar moest hij wel toegeven, dat het leven op een boerderij niet zoo gemakkelijk was, als hij 't er voor gehou den had. „Heb ik er niet goed aan gedaan, dat ik Je hierheen gebracht heb vroeg hij aan zijn vrouw. .Neen, Maurice, je hebt er héél goed aan gedaan. Maar we moeten geduldig onzen leer tijd doormaken. Ik ben veel flinker en gezon der geworden en kijk eens, hoe blozend de kinderen er uit zien, zelfs met dit warme weer. Neen, het ls zeker wel goed geweest. Denk maar eens even aan, hoe zuinig wij ook geleefd hebben." „Dat is Joüw werk geweest, samen met Ma- ry maar ik, lk heb niets dan domme dingen uitgehaald „Och, kom Maar je moest iemand met er varing om Je heen hebben om je te helpen." „Geen persoon van ervaring zou bij mij ln dienst willen zijn voor het geringe salaris, dat lk hem maar bieden kan," zei Dokter Under wood somber. „Neen, ik geloof, dat ik nog maar verknoei, wat Jij en Mary door Je zui nigheid uithaalt." „Mary is overspannen dat is zoo. Maar daarom is het joüw schold niet." „Ik zou wel den heelen dag met raad en daad moeten bijgestaan worden door iemand, op de hoogte van het boerenbedrijf hier. Nu wil die nare windmolen weer niet werken en lk zie geen kans, 'm aan den gang te krij gen Die jonge aanplant van citroen- en si naasappelenboompjes, de groenten en de bloe men, ze smachten alle naar water. Ik geloof niet, dat dit goed ooit productief kan ge maakt worden zonder kunstmatige besproei ing." Nog even troosteloos keerde dokter Under wood tot zijn werk terug en zoodra Mrs. Un derwood alleen was, keek zij ook allesbehalve opgewekt. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1933 | | pagina 1