LOden jas 24e JAARGANG DINSDAG 2P FEBRUARI 1933. No. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN PLICHT IS GELUK BIJ S. COLTOF. KANAALWEG DEN HELDER. ■WIERINGER COURANT t VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.—. UITGEVER CORN. J. BOSKER, WIERINGEN. BUREAU Qtppolytnshoef Wierincen. Telefoon Intercomm. No. 19. ADVIRTINTIIR Van 1—I rogei# l 0.10 iedere regel meer i 0.18 DE REGEERING NA DE VERKIEZINGEN. Zooals duidelijk in het advies der Regeering aan de Kroon inzake de ontbinding der Tweede Kamer te le zen stond, zal het dringend noodzake lijk zijn, dat er straks uit de nieuw ge kozen Tweede Kajner een parlemen tair Kabinet optreedt, dat zich met de leiding der Regeering belast. De wenschelijkheid van een parle mentair Kabinet in deze voor ons land en volk zóó moeilijke tijden, acht „Ons Noorden" (R.K.) zóó evident, dat een verdediging er van bijna - overbodig blijkt. Een Kabinet in deze dagen staat voor de zware taak om de buishouding van den Staat, welke nu nog steeds, ondanks de reeds ingevoerde bezuini gingen, tientallen millioenen boven de nationale draagkracht is ingericht, naar een lager niveau in te richten. Aan deze noodzakelijkheid ontkomt geen enkele regeering, o,m de eenvou dige waarheid, dat de man, die f 150 kan uitgeven als hij er maar f 100 ont vangt, nog geboren moet worden. Maar hoe logisch deze noodzakelijk heid ook is, de practijk heeft reeds vol doende aangetoond, hoe moeilijk de doorvoering^er van is. Maar hoe lan ger men wacht, hoe grooter 't tekort wordt en hoe dieper ingegrepen zal moeten worden. Laten we ons er dan ook geen illusies van maken zij, die straks de onaangename taak krijgen om het bewind over te nemen, zullen een moeilijke en ondankbare taak heb ben te vervullen. Die taak is alleen mogelijk, indien het Kabinet is voort gekomen uit de partijen, die de meer derheid hebben in het parlement. Die met den forjmateur het program heb ben opgesteld, die hem de mannen ge leverd hebben om het werk te doen en die dus moreel gebonden zijn, dit Ka binet in zijn noodzakelijke bezuini gingstaak te steunen. Het thans aan het bewind zijnde Kabinet stond ge heel los van de Kamer. Omtrent zijn program is geen enkel overleg, met welke fractie in de Tweede Kamer ook gepleegd. De keuze der bewindslieden, hoewel van rechtschen huize, is buiten eenig overleg met de leiders der recht- sche partijen geschied. Deze zijn door den formateur nergens in gekend, zij dragen dus voor dit Kabinet geen en kele verantwoordelijkheid, noch wat zijn program, noch wat zijn leden be treft. Mgr. Nolens heeft zelfs indertijd zijn ontstemming over de wel zeer losse wij ze, waarop de huidige formateur zijn Kabinet samenstelde, buiten eenig con tact, terwijl hij later verklaarde, dat hij steunen wilde op de beginselen, wel ke bij de rechterzijde leven, niet onder stoelen of banken gestoken. Boven dien heeft het Kabinet twee jaar gele den zich ook op dit gebied geheel los gemaakt van de rechterzijde, toen het een zuiver crisis-Kabinet werd. Voor de maatregelen van dit Kabinet draagt dan ook geen enkele partij uit de Tweede Kamer eenige verantwoorde lijkheid, ook de Katholieke fractie niet. Toch is het wel gewenscht, dat een Kabinet in deze tijden in nauw contact staat met de meerderheid in de Twee de Kamer, met die meerderheid steeds voeling houdt en weet, dat 't voordien en dien maatregel een meerderheid vindt. De vraag is nu alleen maar, op wel ke wijze moet dit Kabinet gevormd worden». Door bepaalde partijen, die tezamen een meerderheid vormen, of door alle partijen, die los van de prin- cipieele geschillen, in deze tijden het nationale belang hoven alles stellen en die dan een z.g. nationaal Kabinet zul len vormen. Vooral in liberale kringen is men zeer geporteerd voor de laatste op vatting. Het blad kan echter deze geestdrii- tige bewonderaars daarin niet bijval len, omdat de bezwaren hier zóó over wegend zijn, dat z.i. deze oplossing niet kan, noch mag gekozen worden. BINNENLANDSCH NIEUWS. ZUIDERZEEBEDRIJVEN. Vergadering van belanghebbenden. Dezer dagen hield de Vereeniging van be langhebbenden der nevenbedrijven der Zui derzee haar jaarvergadering te Amsterdam. De voorzitter, de heer W. Nieuwboer, wees er in zijn openingswoord op, dat men ditmaal onder zeer bijzondere omstandigheden verga derde. Immers is de afsluiting der Zuiderzee thans een feit, met alle funeste gevolgen voor de door de droogmakerij getroffen be langhebbenden. De rekening en verantwoording van den penningmeester werd goedgekeurd, terwijl de aftredende hoofdbestuursleden, de heeren De Rook en Hax, bij acclamatie werden herko zen. Vervolgens gaf de secretaris, mr. Joh. K. M. Mathuisen, een uitgebreid overzicht van de werkzaamheden in 1932. Hij wees er op, dat de vele adressen aan de regeeringslichamen, alsmede de audiëntie bij den minister van Waterstaat duidelijk hadden doen uitkomen dat aan de Zuiderzee-wetgeving nog vele ge breken kleven. De hoofdschotel van de be sprekingen werd gevormd door een gedetail leerde critiek op de rede van den minister: van Waterstaat, gehouden op 2 December 1932 in de Tweede Kamer ter gelegenheid van de vaststelling van de begrooting van het Zui- derzeefonds voor 1933. Toen immers bleek, dat de minister op het standpunt stond dat klachten over de uitvoering der steunmaat regelen feitelijk ongerechtvaardigd geacht moesten worden, aangezien hetgeen thans de besomming minder bedroeg dan in norma le jaren, In het bedrag der geldelijke tege moetkoming werd teruggevonden. En uit de besomming, d.w.z. de opbrengst van de visch- vangst, leeft volgens den minister de geheele Zuiderzee-bevolking. In dezen gedachtengang schuilt echter een kardinale fout. Het is im mers totaal onjuist voorgesteld, dat de gehee le Zuiderzee-bevolking van de bruto-besom- ming leeft. De geheele vischhandel, met al les wat daaraan verbonden is, en van welke categorie de verdiensten eerst beginnen na dat het product der Zuiderzee is afgeleverd en waarmee de besomming niets te maken heeft, is door den minister over het hoofd ge zien. Bovendien is de bruto-besomming niet ongeveer f 2.600.000 zooals door de regeering beweerd werd, doch minst genomen 4Va mil- lioen gulden per jaar. Het departement werd reeds op een en ander gewezen en zoowel de minister als de betreffende ambtenaren moes ten in principe erkennen, dat die fout inder FEUILLETON. Naar het Engelsch. No. 7. „Ja," zei Mary zacht, en na een kleine pau ze. „Ik dacht, dat je heel gelukkig was je leek zoo opgewekt. Ik mag hem heel graag." „Ik bén ook gelukkig in zekeren zin. Maar zou dit wel het geluk zijn, dat ik verlang Ik verwacht heel wat van het leven. Maar nu ben ik zoo bang, dat, als ik al het andere had, en ik liet dat eene voorbijgaan dat ik dan het ware genot van mijn andere gaven ook niet zou hebben. Ik zou wel eens willen weten, wat ik nu het hoogste moet schatten." „Laten wij duidelijk uitpraten," zei Mary. „Ik geloof ook, dat je voor een moeilijk geval staat. Maar onder het spreken er over wordt het je misschien zelve duidelijk, welken weg je volgen moet." „Ik ben blij, dat je tenminste niet uitgaat van het standpunt, dat iedere vrouw haar ge luk moet vinden in den huislijken kring. Ik weet niet, of ik tevreden zou zijn, als ik niet trouwde. Maar ik weet zeker, dat ik mij niet zou kunnen bepalen tot het saaie sleurleven van de dagelijks weerkeerende huislijke plich ten „Je bent nog te jong, Evelyn, om een der gelijke belangrijke vraag te beslissen. Waar om wacht je nog niet even af, wat de natuur je ingeeftof je reeds gelukkig genoeg zult zijn, de liefde van een goeden man te beant woorden, of dat je nog steeds verlangt je eer zuchtige plannen na te streven. Niemand kan je kwalijk nemen, dat je wat tijd wilt hebben, om met jezelve te beraden. Boven dien weet je nog maar heel weinig af van Mr. Thorburn. Hij kan wel lastig of ongeduldig, of wie weet wat anders zijn, dat je niet aan staat op den duur." „Jawel, maar ieder man heeft natuurlijk zijn fouten. Daar ben ik niét bang voor. Ik ken hem al lang, heb hem dikwijls ontmoet in Melbourne en we hebben gezamenlijk met Tante Fanny de bootreis gemaakt, zooals je weet." „Toch moest geen meisje er ooit over den ken, om heel haar verder bestaan met een man te willen deelen op een zoo geringe be kendheid met elkaar. Als Mr. Thorburn je met eenig aanzoek te voorschijn komt, eer hij vertrekt, dan hoop ik, dat je met Moeder even vrij uit zult praten als .met mij. Het zal makkelijker zijn voor haar of voor Vader, om hem je gemoedstoestand mee te deelen, dan voor jou. En als hij je waarlijk lief heeft, dan zal zijn gevoelen er niet minder innig om worden." „Maar zullen Vader en Moeder er zich niet aan ergeren Zouden ze niet denken, dat ik heel tevreden moest zijn daad gemaakt was. De vergadering keurde een namens het hoofdbestuur door mr. Mathuisen ontworpen adres, waarin het bovenstaande uitvoerig was behandeld, goed en drong er verder op aan dat met alle middelen zou worden getracht om de heerschende misvattingen te doen ver dwijnen. EEN ONGELUKKIG SCHOT. Zondagmorgen was de ongeveer 40-jarige arbeider J. Hommerson te Dodewaard in de omgeving van den Drutenscheveerweg gaan jagen. Eenige uren later werd zijn lijk in de nabijheid van een heg gevonden. Het bleek, dat hij door een schot uit zijn eigen geweer in de hartstreek was getroffen. Vermoed wordt, dat de man getracht heeft over een heg te klimmen en daarbij met zijn kleeren is vastgehaakt, waardoor het geweer afging. VERKEERSONGEVALLEN. Door den rook van een stoomtram. Donderdagmiddag kwam L. van Diepen uit Lithoyen, die per rijwiel op den weg Nistel- rode-Heesch reed, in botsing met een bestel auto uit 's-Hertogenbosch. De bestuurder kon den weg niet overzien, doordat de stoomtram die den auto juist passeerde, een geweldige rookwolk uitblies. De chauffeur remde, maar juist op dit oogenblik botste van Diepen te gen den auto op. Hij kreeg zware hoofd- en beenwonden en klaagde over inwendige pij nen. De bestuurder van de auto bracht den gewonde in zijn wagen naar Lithoyen. EEN SCHAAP VOOR 80 CENT. Op de te Winschoten gehouden weekmarkt werd naar de N. Winsch. Crt. meldt een schaap voor 80 cent van de hand gedaan. De eigenaar vroeg een gulden, maar de koo- per trok voor het onderzoek op t.b.c. daarvan een kwartje af en wilde 75 ct. betalen. Ten slotte kwam men tot overeenstemming en be taalde de kooper tachtig cent. PRIJZEN VAN HET VEE IN 1572. H. Soeteboom deelt ons in zijn „Saanland- sche Arcadia" mee, dat in 1572 Hopman van der Linden door Bossu werd gezonden uit Amsterdam, welke stad de Spaansche zijde houden bleef tot in 1578. Hopman van der Linden trok met zijn schutters als met een vliegend legertje door Zaanland, en deed dan hier, dan daar een overval. Uit Westzaan nam hij eens veel bult mee, o.a. 410 koeien, waar van men de waarde toen, de een door de an der, op twintig gulden rekenen kon, zoodat aan vee alleen vóór twee en tachtig honderd gulden aan de boeren ontroofd werd. DAMES en HEEREN koopt uw BUITENLANDSCH NIEUWS. Hondenplaag midden West-AIrika. De hooggelegen streken van Kenya worden geteisterd door groote troepen verwilderde honden, die vroeger het eigendom van de inboorlingen waren, doch door hen zijn vrijgelaten. Deze ver wilderde honden vallen kudden scha pen aan en verslinden veel van deze dieren. Eenige dagen geleden hebben zij een inlandsch jongetje aangevallen, dat de schapen hoedde. Op zijn luid ge schreeuw kwamen eenige .mannen na derbij en verdreven de gieren. Ook een- oude vrouw is door de dieren aange vallen en zwaar gewond. De honden hebben hun schuilplaatsen in de dich te bosschen, waar zij zich verschuilen in holle hoornen en in holen, gemaakt door wilde zwijnen. De autoriteiten overwegen, hoe deze hondenplaag te bestrijden. SNEEUWVAL IN ENGELAND. De zware sneeuwstorm die Vrijdag vroeg in allen op mij zoudt wezen. En vindt je dan zelf niet, dat het toch zonde en jammer is. om die kennis hier nu geheel braak te laten liggen Je zoudt toch ook niet een Chinee- sche vaas gebruiken voor het varkensvoer?" Hoe hoogst ernstig en droevig Mary's ge zichtje onder dit gesprek nu ook had gestaan, barstte zij bij die laatste woorden in lachen uit en zei „Toch zou ik nog liever die vaas voor var kensvoer gebruiken, dan dat ik de dieren honger zou laten lijden." Gedurende de dagen daaraan volgende deed Mr. Thorbrun zijn best om gelijke aan dacht te schenken aan de dames in huis. Toch merkten dokter Underwood en zijn vrouw heel goed, dat Evelyn de uitverkorene was bij hem. Mr. Thorburn ging dikwijls mee met dok ter Underwood of Mr. Stogdale, als zij nü hier dan daar moesten zijn voor hun werk, ,Ik weet niet, wat ze denken zullen, maar en ook zat hij daar in de veranda met Mrs. je kunt er wel zeker van zijn, dat ze nog be- Underwood en Grace te praten, die wegens ter je moeilijkheid zullen vatten, dan jij die haar zwakke gezondheid nogal ontzien moest tegenover hen kunt uitspreken. En het eind worden. Evelyn was gedurende de ochtend- zal zijn, dat ze niet anders zullen zeggen, dan uren ook in huis bezig maar 's middags was ik nü wacht tenminste nog een jaar, eer je zij altijd vrij. Mary werd den heelen dag door je aan iemand verbindt." huishoudelijk werk in beslag genomen, maar „Maar ik kan zóó geen jaar leven riep gelukkig scheen haar gezondheid er niet on- Evelyn. „Als ik het heele geval onder hun .der te lijden. aandacht breng, denk je dan, dat ze mij naar 's Avonds vergezelde Mr. Thorburn Evelyn tante Fanny zouden laten teruggaan Ik zal en Grace op haar ritten te paard. Dat wil me vreeselijk verslagen voelen, maar ik weet zeggen Grace was die kunst al machtig, er niets beters op. Als ik hier blijf en ik kan maar Evelyn mocht hij leeren rijden, wat maar zoo weinig wennen aan deze levenswij- hem een waar genot was. Toch waren er oo- ze, dan vrees ik, dat ik de eerste de beste ge- J genblikken, dat zij zóó duidelijk zijn belang legenheid te baat neem, om te ontsnappen." 'stelling en bewondering voor Grace zag, dat „Zeg hun dat, Evelyn. Het mag hun niet zij er zich veel minder zeker van voelde, dat aangenaam in de ooren klinken, ze zullen zij de uitverkorene was, dan op dien avond, toch allereerst aan jou denken. En nu moet toen zij overleg, pleegde met Mary. ik voor de thee gaan zorgen. „O, Hemeltje Alweer potten en pannen „Het zijn de zinnebeelden van iets hoogers." „Dat klinkt allemaal heel mooi voor dege- Na een langen rit liet Evelyn zich overre den tuin eens in te gaan met hem. Het was een prachtige maneschijn en zij begreep zeer goed, dat deze wandeling een nen, die zich met een dergelijke leer vereeni- j beslissend oogenblik voor haar beduidde, gen kunnen. Maar denk eens aan, hoe anders I „Mijn heerlijke vacantie is nu bijna om," ik ben opgevoed hoe hard ik op school ge- begon Thorburn. „Ik ben nooit van mijn le- werkt heb en hoe trotsch ik dacht, dat jullie ven zoo gelukkig geweestWas mijn te- den middag begon, heeft stad en land van Engeland met een dikke witte vacht bedekt. Uit alle deelen van het land kwamen berich ten binnen van gestremd verkeer en onbe gaanbare wegen, van gebroken telefoon- en telegraafdraden en van een algemeene ver- keersontredderlng. Nagenoeg alle wegen van het land zijn met ijs en sneeuw bedekt en op sommige plaatsen, waar de wind de sneeuw op hoopen heeft gejaagd, is de sneeuwlaag op de wegen 2 en meer meters dik. Bij na vraag op de Londensche bureau van de Auto mobile Association (A.A.) en de Royal Auto mobile Club werd aan den Londensche cor respondent verteld, dat de telefoon er niet stond en dat van alle kanten bijstand werd gevraagd voor auto's die in de sneeuw waren blijven steken. Te Londen hield het autobusverkeer het vrij goed uit, maar tegen de avond moesten de diensten in de heuvelachtige districten van Noord- en Zuid-Londen werden stopge zet, aangezien de voertuigen de heuvels niet meer konden beklimmen. In de binnenstad had de sneeuwval die zeer zwaar was en van hevige rukwinden vergezeld ging, spoedig al het publiek van de straten als weggeveegd. De altijd zoo drukke winkelstraten met haar trottoirs vol winkelende menschen vertoonden een ongewone leegte, maar de groote maga zijnen waren met een dichte menigte gevuld, die door het noodweer waren overvallen en een toevlucht hadden gezocht. Hier en daar in het land bereikte de wind een snelheid van bijna 100 K.M. Zijn hoogte punt bereikte de sneeuwstorm in het Westen van Engeland en in Wales, waar het geheele spoorwegverkeer van de Great Western Rail- way werd gedesorganiseerd. De telegraafpa len, door den wind omver geworpen en over de spoorbaan gevallen, schiepen er een ge vaarlijken toestand. Verscheiden dorpen zijn ingesneeuwd en van de rest van de wereld afgesloten. De Ier- sche sneltrein van Fish Guard, die Vrijdag morgen om 10 uur in het Paddingtonstatlon te Londen had moeten aankomen, was Vrij dagmiddag laat nog niet binnen gestoomd en geen nieuws over den trein en waar hij zich bevond kon worden verkregen. Te S,wansea kwam Vrijdagmiddag een trein binnen, die over een afstand van 25 K.M. meer dan 4 uur had gedaan. De meeste intercom munale telefoonverbindingen tusschen Lon den en het Westen van Engeland zijn verbro ken. VOGELS HINDEREN VLIEGTUIG. Uit Bulawayo in Rhodesia, wordt gemeld dat zwermen vogels de landing hebben ver hinderd van het postvliegtuig „City oof Del hi" op het vliegveld te Salisbury. De piloot vreesde, dat de vogels tusschen zijn propel lers zouden geraken en hem tot een nood landing zouden dwingen, daarom ging hij zeer laag vliegen. De vogels bleven echter dicht om het toestel vliegen, zoodat de piloot ten einde raad een schot uit zijn pistool los te, waarop de vogels in snelle vlucht wegvlo gen en de machine eindelijk veilig kon lan den. Mieren als lekkernij. Fijnproevers kunnen hun hart opha len aan een nieuwe delicatesse. Uit Naibori in Kenya wordt gemeld dat op de markt te Mahenga (West Afrika) tegenwoordig mieren, in doosjes ver pakt als allernieuwste „lekkernij" wor den verkocht. In het district Kariwondo is de mier altijd een welkom gerecht geweest. De inboorlingen vangen de insecten door op den dorren grond te kloppen bij een mierenhoop, waarna de mieren, die den ken, dat het is gaan regenen, in zwer men naar de oppervlakte komen. De inlanders rapen ze dan bij handenvol op en eten ze. Groote onverkochte Champagne- voorraden. Bij de voornaamste firma's. Blijkens een Reuter-bericht uit Pa rijs liggen er millioenen flesschen champagne onverkocht opgestapeld in de kelders der Fransche Champagne- i&brikanten. Bij een wereldberoemde lirma zouden 17 miilioen tlesschen in de kelders liggen, bij twee andere fir ma's elk 10 miilioen flesschen. Tien tallen andere firma's hebben eveneens millioenen flesschen in voorraad. De fabrikanten wijten deze zich op stapelende voorraden voornamelijk v.an de buitenlandsche beschermende invoerrechten. „Wij lijden ook onder het feit", zoo vertelde een wijnhande laar, dat champagne door velen ver eenzelvigd wordt met uitspattingen en nachtleven, waardoor invoerrechten op champagne niet alleen worden voorgesteld als een goede belasting maatregel, maar ook als een dringen de moreele plicht". Ter vergelijking moge dienen, dat de invoerrechten op champagne in Enge land vóór den oorlog ze9 pence per ïlesch bedroegen, thans 4 shilling, in Duitschland 9 pence, thans 7V6 shil ling, in Portugal 10 pence, thans 12 shilling. Onderhoud van Prinses Hermine met Hitier. Naar de Berlijnsche correspondent van de „Daily Express" zegt to weten, heeft prinses Herjnine, de gemalin van den Duitschen ex-keizer, zich dezer dagen naar Berlijn begeven, teneinde aldaar een onderhoud met Adolf Hit- lor te hebben. Doel der bespreking moet zijn geweest, te vernemen, in hoe verre de nieuwe Rijkskanselier even tueel bereid zou zijn, zijn medewer king te yerleenen voor een herstel der Hohenzollern-dynastie in Duitschland Het duurde drie dagen, aldus de be doelde correspondent, alvorens prin ses Hermine er in slaagde, HRler te spreken te krijgen, en wel ter gelegen heid van een diner, gegeven ten huize van mevrouw Von Dircksen, een vurige genwoordigheid hier jou ook aangenaam, Evelyn? Toe, biecht eens eerlijk op? Want je weet zeer goed, dat ik je hef heb." Door die korte verklaring scheen zij dus in eens een heerlijke zekerheid gekregen te heb ben en haar eerste gedachte was als hij mij lief heeft, wat kan de wereld mij dan nog meer te bieden hebben „Evelyn," zei hij, „waarom laat je mij zoo zeer in spanning En toen, of hij begreep, dat zij hem niet in woorden kon antwoorden, vatte hij haar handje en sloot dit tegen zijn hart. „O, zeg toch niet meer," fluisterde zij. Toen schoof hij haar hand zachtjes in zijn arm en samen wandelden zij een heel eind verder van huis. „Laten wij hier een oogenblik gaan zitten," noodde hij, terwijl hij haar naast zich neer trok op den terrasmuur. „Maar ik moest naar binnen gaan. Ik had niet moeten uitgaan zei ze met verstikte stem. „Evelyn, hoor eens even, herinner je je nog, dat ik je bij ons vorig afscheidnemen vertelde, hoe Moeder logeerde in Hobart In Maart was zij van plan, terug te keeren. Ik heb mij voorgenomen, geen woord van mijn gevoelen voor jou te spreken, tot Je wat meer van de wereld hebt gezien. Je moet in de ge legenheid zijn geweest, ook andere mannen te ontmoeten. Maar hoe zal ik het nu uithou den tot Mei Denk aan de saaie, sombere maanden, die dat voor mij zuilen worden. Vertel eens, liefste, het is toch wel zoo Je hebt mij immers lief Er ls soms Iets In je manier van doen, dat het mij ln twijfel doet trekken. Laat mij de woorden van Je lippen hooren." Een uur later bekende Evelyn, onder tranen en snikken, en toch ook in blijde opgewon denheid het voorval van dien avond aan haar moeder. „Ik had nooit gedacht, dat het al zoo nabij was," fluisterde zij en Mrs. Underwood be greep heel goed, wat dit „het" beduidde. „Ik was er in het geheel niet altijd zeker van, dat hij wel om mij gaf. Misschien vindt u mij ij del, Moeder, maar lk heb altijd wel ge dacht, dat er iemand om mij komen zou, omdat de menschen mij wel hebben gezegd, dat ik mooi ben maar nu hij- mij zijn liefde heeft verklaard, lijkt mij dit toch een won der. Ik weet niet, wat hij eigenlijk aan mij vindt, maar ik wilde wel, dat ik tienmaal zooveel schoonheid, talent en wüt dan ook voor bekoorlijks en goeds had, om der wille van hem." „Maar Eelyn, kind," zei Mrs. Underwood, ter wijl zij haar dochtertje in de armen sloot. „Willen ze je nu al tot vrouw maken, eer Je nog haast een jong meisje bent?Een paar maanden geleden was je nog school kind „O maar. Moeder, het is tijd, dat ik tot vrouw word. Want wat was ik nog zelfzuch tig, toen ik thuis kwam Een paar maanden geleden heb ik nog tot Mary gezegd, dat lk van plan was, u te vragen, mij naar Mel bourne, naar tante Fanny, te laten terug gaan, deels om het huishoudelijk werk te ontkomen, en deels, dwaas als ik was om hem te ontloopen. En nu zou lk u voor niets ter wereld willen verlaten en voel lk mU, o zoo gelukkig Kon ik maar sterven, eer de ze stemming voorbij trekt ..Stil, stil, liefste Praat toch niet zoo Je moet eerst leeren te leven, dat Je, als je uur daar ls, niet bang hoeft te zijn, om te ster ven.... Heb Je nu je woord al gegeven aan een man, van wien Je zoo weinig weet? Heb Ie hem gehoorzaamheid beloofd voor heel de rest van je leven „Moeder, hij heeft mfj lief en lkkijk hem lief hebben, is hem kennen. Iets in mij, onafhankelijk van mijn wil, heeft hem uit verkoren en al leef ik nu nog Jaren lang, dan zou ik nooit van keuze veranderen. Ik ben er trotsch op, dat ik mij met hem verbind." .Maar je moet niet vergeten, dat Vader en lk ook een recht op Je hebben, dat onze ouder liefde ons schenkt. Wat wij afspreken met Mr. Thorburn, zal geschieden met het oog op je geluk in de toekomst, zoowel als in het he den." (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1933 | | pagina 1