LOden jas
24e JAARGANG
DINSDAG 2P FEBRUARI 1933.
No.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
PLICHT IS GELUK
BIJ S. COLTOF.
KANAALWEG DEN HELDER.
■WIERINGER COURANT
t
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.—.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER,
WIERINGEN.
BUREAU
Qtppolytnshoef Wierincen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADVIRTINTIIR
Van 1—I rogei# l 0.10
iedere regel meer i 0.18
DE REGEERING NA DE
VERKIEZINGEN.
Zooals duidelijk in het advies der
Regeering aan de Kroon inzake de
ontbinding der Tweede Kamer te le
zen stond, zal het dringend noodzake
lijk zijn, dat er straks uit de nieuw ge
kozen Tweede Kajner een parlemen
tair Kabinet optreedt, dat zich met de
leiding der Regeering belast.
De wenschelijkheid van een parle
mentair Kabinet in deze voor ons land
en volk zóó moeilijke tijden, acht „Ons
Noorden" (R.K.) zóó evident, dat een
verdediging er van bijna - overbodig
blijkt.
Een Kabinet in deze dagen staat
voor de zware taak om de buishouding
van den Staat, welke nu nog steeds,
ondanks de reeds ingevoerde bezuini
gingen, tientallen millioenen boven
de nationale draagkracht is ingericht,
naar een lager niveau in te richten.
Aan deze noodzakelijkheid ontkomt
geen enkele regeering, o,m de eenvou
dige waarheid, dat de man, die f 150
kan uitgeven als hij er maar f 100 ont
vangt, nog geboren moet worden.
Maar hoe logisch deze noodzakelijk
heid ook is, de practijk heeft reeds vol
doende aangetoond, hoe moeilijk de
doorvoering^er van is. Maar hoe lan
ger men wacht, hoe grooter 't tekort
wordt en hoe dieper ingegrepen zal
moeten worden. Laten we ons er dan
ook geen illusies van maken zij, die
straks de onaangename taak krijgen
om het bewind over te nemen, zullen
een moeilijke en ondankbare taak heb
ben te vervullen. Die taak is alleen
mogelijk, indien het Kabinet is voort
gekomen uit de partijen, die de meer
derheid hebben in het parlement. Die
met den forjmateur het program heb
ben opgesteld, die hem de mannen ge
leverd hebben om het werk te doen en
die dus moreel gebonden zijn, dit Ka
binet in zijn noodzakelijke bezuini
gingstaak te steunen. Het thans aan
het bewind zijnde Kabinet stond ge
heel los van de Kamer. Omtrent zijn
program is geen enkel overleg, met
welke fractie in de Tweede Kamer ook
gepleegd. De keuze der bewindslieden,
hoewel van rechtschen huize, is buiten
eenig overleg met de leiders der recht-
sche partijen geschied. Deze zijn door
den formateur nergens in gekend, zij
dragen dus voor dit Kabinet geen en
kele verantwoordelijkheid, noch wat
zijn program, noch wat zijn leden be
treft.
Mgr. Nolens heeft zelfs indertijd zijn
ontstemming over de wel zeer losse wij
ze, waarop de huidige formateur zijn
Kabinet samenstelde, buiten eenig con
tact, terwijl hij later verklaarde, dat
hij steunen wilde op de beginselen, wel
ke bij de rechterzijde leven, niet onder
stoelen of banken gestoken. Boven
dien heeft het Kabinet twee jaar gele
den zich ook op dit gebied geheel los
gemaakt van de rechterzijde, toen het
een zuiver crisis-Kabinet werd. Voor
de maatregelen van dit Kabinet draagt
dan ook geen enkele partij uit de
Tweede Kamer eenige verantwoorde
lijkheid, ook de Katholieke fractie
niet.
Toch is het wel gewenscht, dat een
Kabinet in deze tijden in nauw contact
staat met de meerderheid in de Twee
de Kamer, met die meerderheid steeds
voeling houdt en weet, dat 't voordien
en dien maatregel een meerderheid
vindt.
De vraag is nu alleen maar, op wel
ke wijze moet dit Kabinet gevormd
worden». Door bepaalde partijen, die
tezamen een meerderheid vormen, of
door alle partijen, die los van de prin-
cipieele geschillen, in deze tijden het
nationale belang hoven alles stellen en
die dan een z.g. nationaal Kabinet zul
len vormen.
Vooral in liberale kringen is men
zeer geporteerd voor de laatste op
vatting.
Het blad kan echter deze geestdrii-
tige bewonderaars daarin niet bijval
len, omdat de bezwaren hier zóó over
wegend zijn, dat z.i. deze oplossing
niet kan, noch mag gekozen worden.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
ZUIDERZEEBEDRIJVEN.
Vergadering van belanghebbenden.
Dezer dagen hield de Vereeniging van be
langhebbenden der nevenbedrijven der Zui
derzee haar jaarvergadering te Amsterdam.
De voorzitter, de heer W. Nieuwboer, wees
er in zijn openingswoord op, dat men ditmaal
onder zeer bijzondere omstandigheden verga
derde. Immers is de afsluiting der Zuiderzee
thans een feit, met alle funeste gevolgen
voor de door de droogmakerij getroffen be
langhebbenden.
De rekening en verantwoording van den
penningmeester werd goedgekeurd, terwijl de
aftredende hoofdbestuursleden, de heeren De
Rook en Hax, bij acclamatie werden herko
zen.
Vervolgens gaf de secretaris, mr. Joh. K. M.
Mathuisen, een uitgebreid overzicht van de
werkzaamheden in 1932. Hij wees er op, dat
de vele adressen aan de regeeringslichamen,
alsmede de audiëntie bij den minister van
Waterstaat duidelijk hadden doen uitkomen
dat aan de Zuiderzee-wetgeving nog vele ge
breken kleven. De hoofdschotel van de be
sprekingen werd gevormd door een gedetail
leerde critiek op de rede van den minister:
van Waterstaat, gehouden op 2 December 1932
in de Tweede Kamer ter gelegenheid van de
vaststelling van de begrooting van het Zui-
derzeefonds voor 1933. Toen immers bleek,
dat de minister op het standpunt stond dat
klachten over de uitvoering der steunmaat
regelen feitelijk ongerechtvaardigd geacht
moesten worden, aangezien hetgeen thans
de besomming minder bedroeg dan in norma
le jaren, In het bedrag der geldelijke tege
moetkoming werd teruggevonden. En uit de
besomming, d.w.z. de opbrengst van de visch-
vangst, leeft volgens den minister de geheele
Zuiderzee-bevolking. In dezen gedachtengang
schuilt echter een kardinale fout. Het is im
mers totaal onjuist voorgesteld, dat de gehee
le Zuiderzee-bevolking van de bruto-besom-
ming leeft. De geheele vischhandel, met al
les wat daaraan verbonden is, en van welke
categorie de verdiensten eerst beginnen na
dat het product der Zuiderzee is afgeleverd
en waarmee de besomming niets te maken
heeft, is door den minister over het hoofd ge
zien. Bovendien is de bruto-besomming niet
ongeveer f 2.600.000 zooals door de regeering
beweerd werd, doch minst genomen 4Va mil-
lioen gulden per jaar. Het departement werd
reeds op een en ander gewezen en zoowel de
minister als de betreffende ambtenaren moes
ten in principe erkennen, dat die fout inder
FEUILLETON.
Naar het Engelsch.
No. 7.
„Ja," zei Mary zacht, en na een kleine pau
ze. „Ik dacht, dat je heel gelukkig was je
leek zoo opgewekt. Ik mag hem heel graag."
„Ik bén ook gelukkig in zekeren zin. Maar
zou dit wel het geluk zijn, dat ik verlang
Ik verwacht heel wat van het leven. Maar nu
ben ik zoo bang, dat, als ik al het andere
had, en ik liet dat eene voorbijgaan dat ik
dan het ware genot van mijn andere gaven
ook niet zou hebben. Ik zou wel eens willen
weten, wat ik nu het hoogste moet schatten."
„Laten wij duidelijk uitpraten," zei Mary.
„Ik geloof ook, dat je voor een moeilijk geval
staat. Maar onder het spreken er over wordt
het je misschien zelve duidelijk, welken weg
je volgen moet."
„Ik ben blij, dat je tenminste niet uitgaat
van het standpunt, dat iedere vrouw haar ge
luk moet vinden in den huislijken kring. Ik
weet niet, of ik tevreden zou zijn, als ik niet
trouwde. Maar ik weet zeker, dat ik mij niet
zou kunnen bepalen tot het saaie sleurleven
van de dagelijks weerkeerende huislijke plich
ten
„Je bent nog te jong, Evelyn, om een der
gelijke belangrijke vraag te beslissen. Waar
om wacht je nog niet even af, wat de natuur
je ingeeftof je reeds gelukkig genoeg zult
zijn, de liefde van een goeden man te beant
woorden, of dat je nog steeds verlangt je eer
zuchtige plannen na te streven. Niemand
kan je kwalijk nemen, dat je wat tijd wilt
hebben, om met jezelve te beraden. Boven
dien weet je nog maar heel weinig af van Mr.
Thorburn. Hij kan wel lastig of ongeduldig,
of wie weet wat anders zijn, dat je niet aan
staat op den duur."
„Jawel, maar ieder man heeft natuurlijk
zijn fouten. Daar ben ik niét bang voor. Ik
ken hem al lang, heb hem dikwijls ontmoet
in Melbourne en we hebben gezamenlijk met
Tante Fanny de bootreis gemaakt, zooals je
weet."
„Toch moest geen meisje er ooit over den
ken, om heel haar verder bestaan met een
man te willen deelen op een zoo geringe be
kendheid met elkaar. Als Mr. Thorburn je
met eenig aanzoek te voorschijn komt, eer hij
vertrekt, dan hoop ik, dat je met Moeder
even vrij uit zult praten als .met mij. Het zal
makkelijker zijn voor haar of voor Vader, om
hem je gemoedstoestand mee te deelen, dan
voor jou. En als hij je waarlijk lief heeft, dan
zal zijn gevoelen er niet minder innig om
worden."
„Maar zullen Vader en Moeder er zich niet
aan ergeren Zouden ze niet denken, dat ik
heel tevreden moest zijn
daad gemaakt was.
De vergadering keurde een namens het
hoofdbestuur door mr. Mathuisen ontworpen
adres, waarin het bovenstaande uitvoerig was
behandeld, goed en drong er verder op aan
dat met alle middelen zou worden getracht
om de heerschende misvattingen te doen ver
dwijnen.
EEN ONGELUKKIG SCHOT.
Zondagmorgen was de ongeveer 40-jarige
arbeider J. Hommerson te Dodewaard in de
omgeving van den Drutenscheveerweg gaan
jagen. Eenige uren later werd zijn lijk in de
nabijheid van een heg gevonden. Het bleek,
dat hij door een schot uit zijn eigen geweer
in de hartstreek was getroffen. Vermoed
wordt, dat de man getracht heeft over een
heg te klimmen en daarbij met zijn kleeren
is vastgehaakt, waardoor het geweer afging.
VERKEERSONGEVALLEN.
Door den rook van een stoomtram.
Donderdagmiddag kwam L. van Diepen uit
Lithoyen, die per rijwiel op den weg Nistel-
rode-Heesch reed, in botsing met een bestel
auto uit 's-Hertogenbosch. De bestuurder kon
den weg niet overzien, doordat de stoomtram
die den auto juist passeerde, een geweldige
rookwolk uitblies. De chauffeur remde, maar
juist op dit oogenblik botste van Diepen te
gen den auto op. Hij kreeg zware hoofd- en
beenwonden en klaagde over inwendige pij
nen. De bestuurder van de auto bracht den
gewonde in zijn wagen naar Lithoyen.
EEN SCHAAP VOOR 80 CENT.
Op de te Winschoten gehouden weekmarkt
werd naar de N. Winsch. Crt. meldt een
schaap voor 80 cent van de hand gedaan.
De eigenaar vroeg een gulden, maar de koo-
per trok voor het onderzoek op t.b.c. daarvan
een kwartje af en wilde 75 ct. betalen. Ten
slotte kwam men tot overeenstemming en be
taalde de kooper tachtig cent.
PRIJZEN VAN HET VEE IN 1572.
H. Soeteboom deelt ons in zijn „Saanland-
sche Arcadia" mee, dat in 1572 Hopman van
der Linden door Bossu werd gezonden uit
Amsterdam, welke stad de Spaansche zijde
houden bleef tot in 1578. Hopman van der
Linden trok met zijn schutters als met een
vliegend legertje door Zaanland, en deed dan
hier, dan daar een overval. Uit Westzaan nam
hij eens veel bult mee, o.a. 410 koeien, waar
van men de waarde toen, de een door de an
der, op twintig gulden rekenen kon, zoodat
aan vee alleen vóór twee en tachtig honderd
gulden aan de boeren ontroofd werd.
DAMES en HEEREN koopt uw
BUITENLANDSCH NIEUWS.
Hondenplaag midden West-AIrika.
De hooggelegen streken van Kenya
worden geteisterd door groote troepen
verwilderde honden, die vroeger het
eigendom van de inboorlingen waren,
doch door hen zijn vrijgelaten. Deze ver
wilderde honden vallen kudden scha
pen aan en verslinden veel van deze
dieren. Eenige dagen geleden hebben zij
een inlandsch jongetje aangevallen,
dat de schapen hoedde. Op zijn luid ge
schreeuw kwamen eenige .mannen na
derbij en verdreven de gieren. Ook een-
oude vrouw is door de dieren aange
vallen en zwaar gewond. De honden
hebben hun schuilplaatsen in de dich
te bosschen, waar zij zich verschuilen
in holle hoornen en in holen, gemaakt
door wilde zwijnen. De autoriteiten
overwegen, hoe deze hondenplaag te
bestrijden.
SNEEUWVAL IN ENGELAND.
De zware sneeuwstorm die Vrijdag vroeg in
allen op mij zoudt wezen. En vindt je dan
zelf niet, dat het toch zonde en jammer is.
om die kennis hier nu geheel braak te laten
liggen Je zoudt toch ook niet een Chinee-
sche vaas gebruiken voor het varkensvoer?"
Hoe hoogst ernstig en droevig Mary's ge
zichtje onder dit gesprek nu ook had gestaan,
barstte zij bij die laatste woorden in lachen
uit en zei
„Toch zou ik nog liever die vaas voor var
kensvoer gebruiken, dan dat ik de dieren
honger zou laten lijden."
Gedurende de dagen daaraan volgende
deed Mr. Thorbrun zijn best om gelijke aan
dacht te schenken aan de dames in huis.
Toch merkten dokter Underwood en zijn
vrouw heel goed, dat Evelyn de uitverkorene
was bij hem.
Mr. Thorburn ging dikwijls mee met dok
ter Underwood of Mr. Stogdale, als zij nü
hier dan daar moesten zijn voor hun werk,
,Ik weet niet, wat ze denken zullen, maar en ook zat hij daar in de veranda met Mrs.
je kunt er wel zeker van zijn, dat ze nog be- Underwood en Grace te praten, die wegens
ter je moeilijkheid zullen vatten, dan jij die haar zwakke gezondheid nogal ontzien moest
tegenover hen kunt uitspreken. En het eind worden. Evelyn was gedurende de ochtend-
zal zijn, dat ze niet anders zullen zeggen, dan uren ook in huis bezig maar 's middags was
ik nü wacht tenminste nog een jaar, eer je zij altijd vrij. Mary werd den heelen dag door
je aan iemand verbindt." huishoudelijk werk in beslag genomen, maar
„Maar ik kan zóó geen jaar leven riep gelukkig scheen haar gezondheid er niet on-
Evelyn. „Als ik het heele geval onder hun .der te lijden.
aandacht breng, denk je dan, dat ze mij naar 's Avonds vergezelde Mr. Thorburn Evelyn
tante Fanny zouden laten teruggaan Ik zal en Grace op haar ritten te paard. Dat wil
me vreeselijk verslagen voelen, maar ik weet zeggen Grace was die kunst al machtig,
er niets beters op. Als ik hier blijf en ik kan maar Evelyn mocht hij leeren rijden, wat
maar zoo weinig wennen aan deze levenswij- hem een waar genot was. Toch waren er oo-
ze, dan vrees ik, dat ik de eerste de beste ge- J genblikken, dat zij zóó duidelijk zijn belang
legenheid te baat neem, om te ontsnappen." 'stelling en bewondering voor Grace zag, dat
„Zeg hun dat, Evelyn. Het mag hun niet zij er zich veel minder zeker van voelde, dat
aangenaam in de ooren klinken, ze zullen zij de uitverkorene was, dan op dien avond,
toch allereerst aan jou denken. En nu moet toen zij overleg, pleegde met Mary.
ik voor de thee gaan zorgen.
„O, Hemeltje Alweer potten en pannen
„Het zijn de zinnebeelden van iets hoogers."
„Dat klinkt allemaal heel mooi voor dege-
Na een langen rit liet Evelyn zich overre
den tuin eens in te gaan met hem.
Het was een prachtige maneschijn en zij
begreep zeer goed, dat deze wandeling een
nen, die zich met een dergelijke leer vereeni- j beslissend oogenblik voor haar beduidde,
gen kunnen. Maar denk eens aan, hoe anders I „Mijn heerlijke vacantie is nu bijna om,"
ik ben opgevoed hoe hard ik op school ge- begon Thorburn. „Ik ben nooit van mijn le-
werkt heb en hoe trotsch ik dacht, dat jullie ven zoo gelukkig geweestWas mijn te-
den middag begon, heeft stad en land van
Engeland met een dikke witte vacht bedekt.
Uit alle deelen van het land kwamen berich
ten binnen van gestremd verkeer en onbe
gaanbare wegen, van gebroken telefoon- en
telegraafdraden en van een algemeene ver-
keersontredderlng. Nagenoeg alle wegen van
het land zijn met ijs en sneeuw bedekt en op
sommige plaatsen, waar de wind de sneeuw
op hoopen heeft gejaagd, is de sneeuwlaag
op de wegen 2 en meer meters dik. Bij na
vraag op de Londensche bureau van de Auto
mobile Association (A.A.) en de Royal Auto
mobile Club werd aan den Londensche cor
respondent verteld, dat de telefoon er niet
stond en dat van alle kanten bijstand werd
gevraagd voor auto's die in de sneeuw waren
blijven steken.
Te Londen hield het autobusverkeer het
vrij goed uit, maar tegen de avond moesten
de diensten in de heuvelachtige districten
van Noord- en Zuid-Londen werden stopge
zet, aangezien de voertuigen de heuvels niet
meer konden beklimmen. In de binnenstad
had de sneeuwval die zeer zwaar was en van
hevige rukwinden vergezeld ging, spoedig al
het publiek van de straten als weggeveegd.
De altijd zoo drukke winkelstraten met haar
trottoirs vol winkelende menschen vertoonden
een ongewone leegte, maar de groote maga
zijnen waren met een dichte menigte gevuld,
die door het noodweer waren overvallen en
een toevlucht hadden gezocht.
Hier en daar in het land bereikte de wind
een snelheid van bijna 100 K.M. Zijn hoogte
punt bereikte de sneeuwstorm in het Westen
van Engeland en in Wales, waar het geheele
spoorwegverkeer van de Great Western Rail-
way werd gedesorganiseerd. De telegraafpa
len, door den wind omver geworpen en over
de spoorbaan gevallen, schiepen er een ge
vaarlijken toestand.
Verscheiden dorpen zijn ingesneeuwd en
van de rest van de wereld afgesloten. De Ier-
sche sneltrein van Fish Guard, die Vrijdag
morgen om 10 uur in het Paddingtonstatlon
te Londen had moeten aankomen, was Vrij
dagmiddag laat nog niet binnen gestoomd en
geen nieuws over den trein en waar hij zich
bevond kon worden verkregen.
Te S,wansea kwam Vrijdagmiddag een trein
binnen, die over een afstand van 25 K.M. meer
dan 4 uur had gedaan. De meeste intercom
munale telefoonverbindingen tusschen Lon
den en het Westen van Engeland zijn verbro
ken.
VOGELS HINDEREN VLIEGTUIG.
Uit Bulawayo in Rhodesia, wordt gemeld
dat zwermen vogels de landing hebben ver
hinderd van het postvliegtuig „City oof Del
hi" op het vliegveld te Salisbury. De piloot
vreesde, dat de vogels tusschen zijn propel
lers zouden geraken en hem tot een nood
landing zouden dwingen, daarom ging hij
zeer laag vliegen. De vogels bleven echter
dicht om het toestel vliegen, zoodat de piloot
ten einde raad een schot uit zijn pistool los
te, waarop de vogels in snelle vlucht wegvlo
gen en de machine eindelijk veilig kon lan
den.
Mieren als lekkernij.
Fijnproevers kunnen hun hart opha
len aan een nieuwe delicatesse. Uit
Naibori in Kenya wordt gemeld dat op
de markt te Mahenga (West Afrika)
tegenwoordig mieren, in doosjes ver
pakt als allernieuwste „lekkernij" wor
den verkocht.
In het district Kariwondo is de mier
altijd een welkom gerecht geweest. De
inboorlingen vangen de insecten door
op den dorren grond te kloppen bij een
mierenhoop, waarna de mieren, die den
ken, dat het is gaan regenen, in zwer
men naar de oppervlakte komen. De
inlanders rapen ze dan bij handenvol
op en eten ze.
Groote onverkochte Champagne-
voorraden.
Bij de voornaamste firma's.
Blijkens een Reuter-bericht uit Pa
rijs liggen er millioenen flesschen
champagne onverkocht opgestapeld in
de kelders der Fransche Champagne-
i&brikanten. Bij een wereldberoemde
lirma zouden 17 miilioen tlesschen in
de kelders liggen, bij twee andere fir
ma's elk 10 miilioen flesschen. Tien
tallen andere firma's hebben eveneens
millioenen flesschen in voorraad.
De fabrikanten wijten deze zich op
stapelende voorraden voornamelijk
v.an de buitenlandsche beschermende
invoerrechten. „Wij lijden ook onder
het feit", zoo vertelde een wijnhande
laar, dat champagne door velen ver
eenzelvigd wordt met uitspattingen en
nachtleven, waardoor invoerrechten
op champagne niet alleen worden
voorgesteld als een goede belasting
maatregel, maar ook als een dringen
de moreele plicht".
Ter vergelijking moge dienen, dat de
invoerrechten op champagne in Enge
land vóór den oorlog ze9 pence per
ïlesch bedroegen, thans 4 shilling, in
Duitschland 9 pence, thans 7V6 shil
ling, in Portugal 10 pence, thans 12
shilling.
Onderhoud van Prinses Hermine
met Hitier.
Naar de Berlijnsche correspondent
van de „Daily Express" zegt to weten,
heeft prinses Herjnine, de gemalin van
den Duitschen ex-keizer, zich dezer
dagen naar Berlijn begeven, teneinde
aldaar een onderhoud met Adolf Hit-
lor te hebben. Doel der bespreking
moet zijn geweest, te vernemen, in hoe
verre de nieuwe Rijkskanselier even
tueel bereid zou zijn, zijn medewer
king te yerleenen voor een herstel der
Hohenzollern-dynastie in Duitschland
Het duurde drie dagen, aldus de be
doelde correspondent, alvorens prin
ses Hermine er in slaagde, HRler te
spreken te krijgen, en wel ter gelegen
heid van een diner, gegeven ten huize
van mevrouw Von Dircksen, een vurige
genwoordigheid hier jou ook aangenaam,
Evelyn? Toe, biecht eens eerlijk op?
Want je weet zeer goed, dat ik je hef heb."
Door die korte verklaring scheen zij dus in
eens een heerlijke zekerheid gekregen te heb
ben en haar eerste gedachte was als hij mij
lief heeft, wat kan de wereld mij dan nog
meer te bieden hebben
„Evelyn," zei hij, „waarom laat je mij zoo
zeer in spanning
En toen, of hij begreep, dat zij hem niet in
woorden kon antwoorden, vatte hij haar
handje en sloot dit tegen zijn hart.
„O, zeg toch niet meer," fluisterde zij.
Toen schoof hij haar hand zachtjes in zijn
arm en samen wandelden zij een heel eind
verder van huis.
„Laten wij hier een oogenblik gaan zitten,"
noodde hij, terwijl hij haar naast zich neer
trok op den terrasmuur.
„Maar ik moest naar binnen gaan. Ik had
niet moeten uitgaan zei ze met verstikte
stem.
„Evelyn, hoor eens even, herinner je je
nog, dat ik je bij ons vorig afscheidnemen
vertelde, hoe Moeder logeerde in Hobart In
Maart was zij van plan, terug te keeren. Ik
heb mij voorgenomen, geen woord van mijn
gevoelen voor jou te spreken, tot Je wat meer
van de wereld hebt gezien. Je moet in de ge
legenheid zijn geweest, ook andere mannen
te ontmoeten. Maar hoe zal ik het nu uithou
den tot Mei Denk aan de saaie, sombere
maanden, die dat voor mij zuilen worden.
Vertel eens, liefste, het is toch wel zoo
Je hebt mij immers lief Er ls soms Iets In je
manier van doen, dat het mij ln twijfel doet
trekken. Laat mij de woorden van Je lippen
hooren."
Een uur later bekende Evelyn, onder tranen
en snikken, en toch ook in blijde opgewon
denheid het voorval van dien avond aan haar
moeder.
„Ik had nooit gedacht, dat het al zoo nabij
was," fluisterde zij en Mrs. Underwood be
greep heel goed, wat dit „het" beduidde. „Ik
was er in het geheel niet altijd zeker van,
dat hij wel om mij gaf. Misschien vindt u
mij ij del, Moeder, maar lk heb altijd wel ge
dacht, dat er iemand om mij komen zou,
omdat de menschen mij wel hebben gezegd,
dat ik mooi ben maar nu hij- mij zijn liefde
heeft verklaard, lijkt mij dit toch een won
der. Ik weet niet, wat hij eigenlijk aan mij
vindt, maar ik wilde wel, dat ik tienmaal
zooveel schoonheid, talent en wüt dan ook
voor bekoorlijks en goeds had, om der wille
van hem."
„Maar Eelyn, kind," zei Mrs. Underwood, ter
wijl zij haar dochtertje in de armen sloot.
„Willen ze je nu al tot vrouw maken, eer Je
nog haast een jong meisje bent?Een
paar maanden geleden was je nog school
kind
„O maar. Moeder, het is tijd, dat ik tot
vrouw word. Want wat was ik nog zelfzuch
tig, toen ik thuis kwam Een paar maanden
geleden heb ik nog tot Mary gezegd, dat lk
van plan was, u te vragen, mij naar Mel
bourne, naar tante Fanny, te laten terug
gaan, deels om het huishoudelijk werk te
ontkomen, en deels, dwaas als ik was
om hem te ontloopen. En nu zou lk u voor
niets ter wereld willen verlaten en voel lk mU,
o zoo gelukkig Kon ik maar sterven, eer de
ze stemming voorbij trekt
..Stil, stil, liefste Praat toch niet zoo Je
moet eerst leeren te leven, dat Je, als je uur
daar ls, niet bang hoeft te zijn, om te ster
ven.... Heb Je nu je woord al gegeven aan
een man, van wien Je zoo weinig weet? Heb
Ie hem gehoorzaamheid beloofd voor heel
de rest van je leven
„Moeder, hij heeft mfj lief en lkkijk
hem lief hebben, is hem kennen. Iets in mij,
onafhankelijk van mijn wil, heeft hem uit
verkoren en al leef ik nu nog Jaren lang, dan
zou ik nooit van keuze veranderen. Ik ben er
trotsch op, dat ik mij met hem verbind."
.Maar je moet niet vergeten, dat Vader en lk
ook een recht op Je hebben, dat onze ouder
liefde ons schenkt. Wat wij afspreken met
Mr. Thorburn, zal geschieden met het oog op
je geluk in de toekomst, zoowel als in het he
den."
(Wordt vervolgd.)