SCHIIIMAUt S. COLTOF KARPETTEN 24e JAARGANG VRIJDAG MEI 1933. No. 36 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN ~'1 ONDER DEN VUURTOREN. PLICHT IS GELUK De sterkste kuikens en de beste leghennen Bertels' Opfokvoeders WIERINGER COURANT VERSCHIJNT BLKBIV DINSDAG en VRIJDAG. UITGEVER BUREAU Hippolytuuhcef Wlerixtfen. Van 1—9 regelj l IA ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1.—. CORN. J. BOSKER, WIERDIGD. Telefeon In tere# mm. Ke. 19. iedere regel meer 1 9.1R VOOR DE BIJ KANAALWEG DEN HELDER. Prima vloerzeil52 Prima linoleum, Krommenie 1.15 Inlaid- of Graniet 2-25 Groote sorteering Bouclé,- Wilton en Deventer Wo felilt's nicht irgendwo auf diesel* Welt Dem dies, dem das, hier aber fehlt das Geld. Bovenstaande woorden van Mephistopheles uit Goethe's „Faust" kan menigeen in deze tijden van malaise en narigheid op zichzelf toepasselijk verklaren. Geld.... het slijk der aarde, maar we kunnen allemaal nog wel wat van dit slijk gebruiken. Zoo dacht het tot nu toe onbekende heerschap te Dirkshorn er blijkbaar ook over, die in het middernachte lijk uur een bezoek bracht aan de consistorie kamer der Ned. Hervormde Kerk en de gara ge van een rijwielhandelaar aldaar. In de consistoriekamer was echter geen andere buit te behalen dan enkele flesschen wijn. De nachtelijke bezoeker heeft er één leeg gedron ken en kwam daardoor schijnbaar de onder vonden teleurstelling weer te boven, hij is tenminste zoo vrij geweest om nog even een rijwiel en enkele andere zaken weg te kapen. De politie stelt een onderzoek in. Nog een bericht omtrent gouddorst lezen wij van Terschelling;, waar het na een zorg vuldige voorbereiding Vrijdag is gelukt de schatkamer van de „Lutine" aan te boren. Men neemt aan, dat de poging om de in de schatkamer aanwezige goudstaven terug te vinden, zal slagen. De ligging van het geheele wrak is nauw keurig vastgesteld en tevens heeft men de positie van de roestklomp (de vroegere muni tie) weten te bepalen. Het stooten op het me taal was door de geleidbaarheid van de metalen buis der pulsinrichting duidelijk op de „Texel" te hooren. Dit laatste wordt van groot belang geacht, omdat aangenomen wordt, dat zich onder de munitie de schatkamer bevindt, waar de gou den en zilveren staven geborgen liggen. En waar die staven een waarde van f 11.700.000.- vertegenwoordigen is de ijver van de betrok ken heeren zéér verklaarbaar. De bekende Spaansche schatgraver is ook nog steeds aan het werk en schijnt thans de inwoners van Texel en van andere gemeen ten in het noorden van ons gewest te bewer ken. De betrokkenen ontvangen een brief, die met de hand geschreven schijnt te zijn, maar die zooals bij nadere beschouwing blijkt, door de drukpers is vermenigvuldigd. Het gaat er om, dat een onbekende Spanjaard, die we gens bankroet is gevangen gezet, moet wor den geholpen. De man is 1,800,000 francs rijk, maar het bedrag bevindt zich in een geheime afdeeling van een koffer welke hij op een Fransch station had moeten achterlaten. Degene, die de „arme gevangene" eenigszins wil tegemoetkomen met een paar honderd gulden of zoo, wordt één derde deel van dien grooten schat in uitzicht gesteld. Het schijnt, dat er nog altijd slachtoffers vallen. Men zij dus gewaarschuwd. Van geldzaken stappen wij over naar het onderwerp motorvoertuigen. (De eigenaars van die dingen zullen wel kunnen bevestigen, dat tusschen beide onderwerpen een nauw verband bestaat.). Zooals bekend gaat de nummering der motorvoertuigen niet verder dan 99999, daar anders de cijferreeks te lang zou worden. Men begint daarna weer met no. 1, maar de provincieletter voor Noord- Holland G wordt daarna gevolgd door de letter Z. Wij zullen in Noord-Holland zeer spoedig het motorvoertuig GZ 1 zien ver schijnen, daar thans ter Prov. Griffie reeds het nummer G 99660 is uitgegeven. Nog een ander bericht heeft het Provincie huis verlaten, n.1. dat Gedeputeerde Stateu ter verkrijging van een meer geconcentreerd beheer op het gebied van waterschapszorg met een voorstel zijn gekomen om de Bannen op te heffen, welke behooren tot het Am bacht van West-Friesland genaamd „de Vier Noorder Koggen." Hoewel de door het Bestuur van dat Am bacht ingebrachte bezwaren niet van onover komenlijken aard zijn, meent het College niet temin in zooverre aan de verlangens van de rechtstreeks-belanghebbenden tegemoet te moeten komen, als met de handhaving van het doel vereenigbaar is. De Bannen zullen volgens het ontwerp-besluit als zelfstandige gereglementeerde waterschappen worden op geheven, doch zij zullen niet slechts als kies district gehandhaafd blijven, maar als onder- deelen van het Ambacht, met eigen functi onarissen, die Schouwmeesters zullen worden genoemd. Ook bij een dergelijken opzet zal nog een belangrijke besparing van arbeid en kosten worden verkregen, terwijl voor een minder goede verzorging van de interne belangen van de Bannen niet behoeft te worden gevreesd. Wezen we in den aanhef op den drang naar het goud, die zoo velen van onze medemen- schen bezielt, anderen schijnen zich meer aangetrokken te voelen door het natte ele ment. Naast het bericht uit Hoorn, waar deze week een geheele familie met auto en al in het water duikelde, welk voorbeeld in Medem- blik werd gevolgd door een lid van het gilde der slagersjongens met een vehikel voor' vleeschvervoer wordt uit Oude Niedorp om trent de inwoners van dat liefelijke plaatsje een onstuimige aandrang tot het nemen van douche-baden gemeld. Het schijnt te zijn voorgekomen, dat enkele personen zoo'n haast hadden bij het nemen van een dergelijk bad, dat zij zonder betaling van het daarvoor ver schuldig bedrag van de baden trachtten ge bruik te maken waarom de daartoe totdus- ver voor het publiek openstaande gelegen heid in de o.l. school is ingetrokken, ook al omdat het aanstellen van een controleur te kostbaar is Wo fehlt's nicht irgendwo auf dieser Welt OBSERVATOR. BUITENLANDSCH NIEUWS. Duitsche Joden in den landbouw in Denemarken. Ter voorbereiding voor vesti ging in Palestina. De Koninklijke Deensclie landbouw- maatschappij onderhandelt volgens „Berlingske Tidende" met een reeks landbouwers van Noord-Seeland inza ke tewerkstelling van een aantal jonge Duitsche Joden op boerderijen aldaar, FEUILLETON. Naar het Engelsch. No. 26. Dien volgenden ochtend stond Roger vroeg op en ging een wandeling maken. Toen hij terugkwam, zag hij Anthony de koeien, die pas gemolken waren, uit den stal drijven roode witte en gevlekte koeien, en ook een paar rasechte JerseyRosamonds speciaal eigendom. Roger liep naar den voorkant van het huis en daar zag hij juist Evelyn, met haar vader in den ziekenstoel, den tuin inrijden. Hij ver snelde zijn schreden en ging haar tegemoet. Juist op het oogenblik, dat de ontmoeting plaats had, kwam Grace de huisgenooten waarschuwen, dat het ontbijt klaar was. Zoo als zij daar stond, was zij de bevalligheid in persoon. Gezamenlijk gingen zij het vertrek binnen, terwijl dokter Underwood van de heerlijke buitenlucht genoot onder den wingerd, waar de winterdruiven in groote trossen hingen te rijpen. „Wat ziet je vader er vanochtend opgewekt uit," zei Roger. „Ja," antwoordde Evelyn, „je komst schijnt hem goed te hebben gedaan. In den regel ziet hij niet graag gasten." Ze zaten allen aan het ontbijtMary voor het theeblad, Anthony het koude vleesch voorsnijdend en er heerschte een allergezel ligste, hartelijke geest aan tafel. Na het ontbijt ging Roger met Anthony mee en hij stond versteld, zoo praktisch als alles was ingericht. „Wij exploiteeren het goed nu niet op zoo ruime schaal, want het is er ons nu niet om te doen, om rijk te worden, maar om een om deze zich van den zomer op de hoogte te doen stellen van den De«m- schen landbouw. Deze jonge Joden zijn zoons van Duitsche burgers, maai daar 't zeer moeilijk was ze in Duitseh land te werk te stellen, zal men pogen ze in Denemarken in de leer te doen gaan. De bedoeling is dat zij later naar Palestina gaan om er leiding te kunnen geven aan landbouwkolonies. Verplichte vischdag in Turkije. Om de visschers te helpen. De Turksche autoriteiten zuilen vol gens „Reuter" binnenkort een vcrpiich ten vischdag invoeren, waarop dus de geheele bevolking visch moet eten. Op deze wijze hoopt men de \is- schcis to helpen, daar deze zeer veel nadeel ondervinden van de restrictie maatregelen van Griekenland. Hier door is de visch in Turkije zoo ovcr- vloe dig, dat er geen prijzen voor te maken zijn. Makreel is er te koop voor minder dan 4 cent per pond. Barbaarsch gebruik. Blanke kinderen door negers „geofferd". Een dezer dagen verdwenen eenige boerderijen in de buurt van Ha vana vijf kinderen, meisjes van 4 tot jaar. Korten tijd later vond men de ver minkte lijken van de kleinen, in een afgelegen schuur. In die schuur was een soort altaar opgericht .met een af schuwelijk afgodsbeeld. Voorts trof men in de schuur een aantal halt- waanzinnige negers aan op de kloe ren van eenigen hunner vond men bloedspatten. Het vermoeden, dat de kinderen aan de godin waren geofferd werd bevestigd door de opgewonden negers. Al gedurende drie weken had de go din „Chango" het bloed van blanken geëischt, daar anders een vloek op haar volgelingen zou komen te rus ten. Daarop roofde men de meisjes, die tijdens hun gevangenschap werden ge voed met rauwe aardappelen, suiker en water, volgens voorschrift van de godin. Nadat er eenigen tijd voor het altaar was gebeden en gedanst, wer den de kinderen voor het altaar ge bracht. Zware touwen werden om hun handen en voeten gedaan, waarna zij naasi elkaar werden opgesteld. Na nog eenige plechtigheden werden de kin deren door de priesters van Chango geslacht. - Wij konden zien, dat Chango te vreden glimlachte, toen het beeld met het bloed werd besprenkeld, zeiden de negers. De daders zijn in hechtenis geno men. „De Duitsche vrouw rookt niet". Staatscommissaris Dreher te Ulm publiceert de volgende circulaire „De Duitsche vrouw rookt niet" Alb'n eigenaars van hotels, restaurants, «■nz. wordt verzocht in hun lokalen op duide lijk zichtbare plakkaten op te hangen met het opschrift „De Duit sclie vrouw rookt niet". Vriendelijke ontvangst. Twee Nederlandsche infante risten geraken over de Duit sche grens en worden een nacht in arrest gehouden. Toen de militairen van het 17e regi- ment-infanterie te Venlo Maandag voor den verjaardag van Prinses .Tuli- ana vrij-af hadden, ging een groepje van vijf soldaten een fietstochtje- ma ken in de omgeving van de Duitsche grens nabij Tegelen. Nabij hef slot W^imbach kwamen zij, zonder het te weten, over een grensweg op Duitseh grondgebied. Toen dc heide soldaten J. van Eke- len uit Geldermalsen en C. van der Oort uit Amsterdam eenige meters voor hun uitreden, werden zij plotse ling door twee Duitsche douane-be ambten beschoten. Zij lieten zich ter stond van hun fietsen vallen, waa-op zij door de Duitsche grensbeambten werden gefouilleerd en -- toen men niets verdachts op hen vond -- naar het nabije Duitsche plaatsje Kaldcn- kirchen overgebracht om daar in een cel te worden opgesloten. Ondanks herhaald aandringen wilde men de arrestanten dien avond niet in vrijheid stellen, omdat zij haar het heete, van politieke actie werden ver dacht. Den geheelen nacht hebben de solda ten daar achter slot en grendel ge zeten. Dinsdagmorgen werden zij, na dat zij aan een uitgebreid verhoor wa- |ren onderworpen en nadat hun on ichuld was bewezen, door de Duitsche politie aan de militaire politie overge leverd, die hen natuurlijk terstond in vrijheid stelde. ALS BOEREN HOOFDIG WORDEN. Op verschillende plaatsen in Iowa (Ame rika) is het tot ernstige botsingen gekomen bij pogingen om eenige boerderijen wegens hypotheekschuld van den eigenaar te ver- koopen. Donderdag probeerden boerén in Le Mars den notaris, die de verkooping leid de, te lynchen. Slechts door het optreden van de politie en van een groote troepenmacht, die de gouverneur van den staat had ontbo den, kon de man gered worden, doch bij het gevecht, dat ontstond, werd een veertiental politieagenten ernstig gewond. Ook in het stadje Denison kwam het tot onlusten en, wordt door soldaten gepatrouil leerd met de bajonet op het geweer. baar is. Mary heeft een boerendochter aan genomen voor het boter maken. Die komt hier drie dagen in de week van haar ouders boerderij aangereden, om te helpen met kar nen. Rosamond zorgt dagelijks voor het af- roomen en stremmen van de melk. Daar heeft zij een groote bedrevenheid in." „Wat is Grace een knap meisje geworden „Ja, je moet hier nog maar een tijdje blij ven. Ik herinner mij, dat je zoo graag met Grace rijden ging, en we hebben nog een prachtig paard op stal staan." „Ik kan nü niet langer blijven, Stogdale Het was al verbazend vriendelijk van je, dat je mij gisteren meegebracht hebt. Ik heb al tijd nog zoo'n hoop gekoesterd, dat, Evelyn mij een gunstig antwoord gaf, de toekomst dan wel heel goed kan aansluiten bij het ver leden." „Bedoel je daarmee, dat jullie verloofd zijt „Ja maar we zullen niet trouwen, zoolang haar vader in leven is." „Ik begrijp niet, dat Evelyn van zulk een onzin hooren wil. Als zij besloten is, haar va der niet te verlaten, dan moest er ook van geen engagement sprake zijn." „Waarom niet Ja ik had haar ook kunnen voorstellen, dadelijk te trouwen en haar va der mee te nemen naar mijn huis." „Ik denk niet, dat zij dit ooit zou willen doen. In de eerste plaats kunnen wij niet be rekenen welke uitwerking dat op den armen man zou hebben, als hij werd weggehaald uit zijn gewone omgeving en na de eerste paar jaar zou je het wel eens een veel te groot ver band kunnen vinden, om dien ouden steeds bij je te houden. Hij kan nog wel eens meer hulp noodig hebben, als hij lichamelijk ach teruit gaat. Hier is dat nog anders mocht het Evelyn soms te zwaar worden, dan heeft zij altijd nog drie zusters, die bereid zijn haar plaats in te nemen. Ze is nu evenwichtig en en gelukkig, in het bewustzijn, haar plicht te doen jegens haar vader tenminste dit was zoo, tot je kwam." „Dus vindt je eigenlijk, dat ik liever had goed bestaan te hebben en het zóó te hou-"moeten wegblijven?" den, dat het altijd nog voor uitbreiding vat- „Neen, maar het spijt mij, zijn met dc minste kosten verkregen met Opfok voeder 130 dagen f 6.75 p. 50 Kg. Opfokkorrel 4—10 weken 5.95 p. 50 Kumtkorrel B na 10 weken 5.75 p. 50 Lager voederkosten en later méér eieren: Zoo verkreeg de heer H. Koning, dl Wllp. Cr- *«n 32 loogt hennen 771 tierco In December en 6}3 In dc koude maand Januari j.l. du* 78 pCl. en 65.8 pCt. eieren. Brochure pluimvee cn eierlijaten gratis. Bestel bi) Uw leverancier in Uwe plaat*; indien daar niet voorradig direct a.4- fabriek. Bertels' Oliefabrieken N.V. - Amsterdam. Bertels' Opfokvoeder heeft veel beter voldaan dan twee best bekende Opfokvoeders; de kuikens zijn grooter en sterker. Van de kunstkorrel krijgen wij dc helft meer eieren dan voor heen en dc kuikens groeien er ook reus achtig van. 5-9-27. Coöp. Stoomzuivelfabrick. Odoorn. Dc ontwikkeling der jonge dieren van Uw Kunstkorrel is uitmuntend, evenals de leg- resultaten. Gebr. Welleman. Buurmalsem. 12 Octobcr 1929. Bertels' Opfokvoer heeft mij verleden jaar uitstekend voldaan. Ik heb wel Opfokvoer gebruikt dat twee- en driemaal zoo duur was. maar heb daarmede nog nooit zulke schitterende resultaten gehad. KI. Wolfis, Machinale Broederij Nuis. Gn. 3 Maart 1933. B1NNENLANDSCH NIEUWS. Holland en Friesland zoeken contact. Gasten „van den overkant" te Den Helder. De Vereeniging voor Vreemdelingen verkeer „Helders Belang" heeft een grooten tocht gehouden, die ten doel had een nauwer contact te brengen tusschen de provincies aan de overzijde van den afsluitdijk en Hollands Noord punt. Hiervoor waren vele burgemeesters en besturen van vereenigingen voor vreemdelingenverkeer van Groningen, Friesland, Drente en Overijsel uitge- noodigd, waaraan er velen aan de uit- noodiging gevolg hadden gegeven. Be halve uit de directe omgeving van Don Helder waren op dezen tocht aanwe zig de burgemeesters van Schol er- land, Tjietjerksteradeel, Sinallinger- land, Buitenpost, Kollumerland, Oost stellingwerf, Hoogeveen, Assen, Coo- vorden, Bergum, vereenigingen voor vreemdelingenverkeer uit Zwolle, Grouw, Sneek, Oldenzaal, Almelo, Leeuwarden. Voorzoover zij per auto over den af sluitdijk kwamen heeft de burgemoes- ter van W'ieringen hen in de smaak volle en gezellige recreatiezaal van de M.U.Z. te Den Oever Ott'vangen. Deze wees op de beleekenis, die de afstui ting vooral voor zijn gemeente gekre gen heeft uit het onbekende eiland in de Zuiderzee is een gemeente ge groeid, die imeer en meer in bet eekenis toeneemt, vooral ook als straks de spoorlijn voltooid zal worden. Deze welkomstwoorden heeft de iiur gemeester van Leeuwarden beani- woord. Spr. drukte de hoop uit, dut het nieuwe Wieringen straks wel de vreugden van het nieuwe verkeer, maar niet de narigheden ervan zal mo gen smaken. Te Anna-Paulowna, we-ke gemeente geheel werd doorkruist, heeft de bur gemeester voor zijn eigen woning de gasten ontvangen. Door den nieuwen polder ging de tocht verder naar Den Helder, waar het ge meentebestuur gastheer was. Na een officicele ontvangst ten str.dhuize, werd een tocht door de stad gemaakt. Tenslotte heeft men ook een bezoek Igebracht aan eenige oor logsschepep. den den toestand aanvaardt, zooals die is, en afstand doet van elkaar." „Wat nu Wilde je dan, dat ik haar zei, hoe ik, na rijp beraad tot de slotsom was ge komen, dat onze verloving toch een fout was „Dat nu misschien niet, maar ik denk, dat zij je dit wel zal zeggen, eer je weggaat, dat je haar dan bij haar woord moet nemen." „In dat geval moet ik hier ook niet langer blijven komen." „Waarom niet? Tenzij het je ongelukkig maakt, moet je hier juist dikwijls komen. Je hebt elkaar lief en daarom zal het prettiger zijn, om elkaar te zien, maar je moet je niet binden." Wat zou het beste voor haar zijn over legde Roger bij zichzelven, onder het naar huis loopen. Toen hij de veranda binnentrad, zat Grace aan haar naaimachine, met een stapel tafel linnen. „Kon ik maar" helpen," zei Roger. „Ik vind het van mij zeiven zoo egoistisch, dat ik nu zoo maar luier terwijl verder iedereen in huis druk bezig is." „Maar terwijl naderhand op uw bureau is, zullen wij misschien weer luieren," zei Gra ce. „We hoeven niet allemaal op hetzelfde oogenblik bezig te zijn. Het spijt mij, dat ik nu zoo'n leven maak met die machine, an ders zou ik wel eens willen hooren, wat u al die jaren heeft uitgevoerd." Met een glimlach antwoordde hij „Nu, het zal mij een waar genoegen zijn. je daarvan verslag af te leggen." Na een oogénblik aarzelens zei ze. dat de machine dan zoo lang zou wegzetten wat met de hand zou naaien. Roger zat intusschen met droeven blik naar Evelyn te kijken, die bezig was, haar vader voor te lezen en zóó zeer was hij hierin ver diept, dat hij geheel den tijd uit het oog ver loor en Grace er hem aan herinneren moest, dat zij haar machine had weggeborgen, juist omdat hij makkelijker met haar praten zou. „Vergeef mij," zei hij. „Ik kan er maar niet over heen, je Vader zoo hulpeloos en af- dat je niet bei- hankelijk te zien." „Toch is hij zeker gelukkiger, dan u denkt. Hij schept er vreugde in en wel zoo innig en le vendig, dat die hem den dag vullen. Evelyn is zoo onuitputtelijk in het bedenken van tel kens weer nieuwe afleidingen. Vader zou doodongelukkig zijn, als zij eens een dag van hem wegging." Op dit oogenblik legde Evelyn haar boek neer, lichtte haar Vader uit zijn stoel, schoof hem een kruk onder den arm en liep met hem het grootste gedeelte van het tuinpad op en neer. Alleen een vrouw kan dergelijke beproevin gen doorstaan," zei Roger en Grace zag, dat de oogen hem vol tranen schoten. Hij begon haar nu te vertellen van George's werk in Londen en kwam er eerlijk voor uit, dat hij dien arbeid ontvlucht was. Je zult mij wel heel verwaand vinden, maar ik had mij altijd de meerdere geacht van II- lingworth tot wij samen werkten in die phi- lantropie, en ik mij beslist zijn mindere voel de in den omgang met degenen, met wie wij toen te maken hadden. Hij wist altijd den juisten toon te treffen, ergerde zich niet gauw, liet menige persoonlijke beleediging kalm over zich vergaan, kortom, hij voel de zich gelukkig. Gelukkiger dan hij wist, want zijn energie moest een uitweg" hebben en op deze wijze vindt hij die. Toen wij elkaar ontmoetten, had hij genoeg van Londen met al zijn amusementen." „Had hij genoeg van al die mooie muziek en die prachtige voorstellingen en interes sante lezingen, die je daar kunt hooren Wilt u wel gelooven, dat ik mijn linkerhand zou willen afhakken, om eens in Londen te komen Maar ze konden nu niet verder spreken, want Grace moest Rosamond helpen met de een of andere bezigheid in de keuken. Op den middag reed Roger dokter Under wood in zijn ziekenwagen door den tuin er verder het pad langs het meer, waar hij in lang vervlogen dagen met Evelyn had ge wandeld. Het was aandoenlijk, zoo blij als de patiënt was, al die welbekende plekjes weer te zien. Maar de jongelui, Evelyn en Roger, konden niet vrijuit praten. Eerst op den avond, toen Vader naar bed was, wandelden zij beiden nog eens in den tuin en begon zij „Ik heb steeds gedacht, over wat je giste ren zei, Roger. Maar je zult zelve wel weten, dat wij niet gebonden moeten zijn door be loften." Hij sloot haar beide handen in de zijne en keek haar recht in het gelaat „Je hebt mij gezegd, dat je mij lief hebt cn dat je nooit iemand anders kunt lief hebben. Daarom zal ik nooit de hoop opgeven, je tot de mijne te maken en zooals ze zegtbelof ten zijn ook niet noodig. Als je dit verlangt, dan zullen wij elkaar dus als vrij beschouwen, maar mij zal het geen verschil maken." Zwijgende liepen zij eenigen tijd voort. „Mag ik je hier nu en dan komen opzoe ken vroeg hij. „Ja, als je mij dan plechtig belooft, dat je nooit tégen je zin hier komt." Evelyn was gedurende de rest van dien avond bijzonder opgewekt en zong en speelde, zooals zij het haar leven nog niet gedaan had. waardoor zij ieder misleidde, behalve den man, die haar, helaas, niet langer lief had, dat zij gelukkig was. Hij had haar niet langer lief Want toen hij dien avond in bed lag en zich steeds onrustig van de eene zijde op de andere wierp, vroeg hij zich af, hoe zulk een groote verandering had plaats gegrepen. Gedurende zijn afwezigheid had hij zijn oude liefde overleefd, die dan waarschijn lijk ook nooit zoo diep wortel had geschoten in zijn bestaan. Bij zijn eersten omgang met haar had het hem al kunnen treffen, dat er zoo weinig overeenstemming van smaak tus schen hen was, maar, daar hij wist, dat Eve- lyns liefde voor hem onveranderd en onver anderlijk was, deed hij zichzelven de grofste verwijten voor zijn onmannelijke grilligheid. „Ze zal het nooit weten," sprak hij tot zichzelven, terwijl de vroege ochtendtrein hem naar Adelaïde bracht. „Het komt er niet op aan, hoe lang het nog duren zal, eer zij vrij is, maar ik zAl op haar wachten (Wordt vervolgd.).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1933 | | pagina 1