SCHIIIMAUt
S. COLTOF
KARPETTEN
24e JAARGANG
VRIJDAG MEI 1933.
No. 36
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
~'1
ONDER DEN VUURTOREN.
PLICHT IS GELUK
De sterkste kuikens en
de beste leghennen
Bertels' Opfokvoeders
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT BLKBIV
DINSDAG en VRIJDAG.
UITGEVER
BUREAU
Hippolytuuhcef Wlerixtfen.
Van 1—9 regelj
l IA
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.—.
CORN. J. BOSKER, WIERDIGD.
Telefeon In tere# mm. Ke. 19.
iedere regel meer
1 9.1R
VOOR DE
BIJ
KANAALWEG DEN HELDER.
Prima vloerzeil52
Prima linoleum, Krommenie 1.15
Inlaid- of Graniet 2-25
Groote sorteering Bouclé,- Wilton
en Deventer
Wo felilt's nicht irgendwo auf diesel* Welt
Dem dies, dem das, hier aber fehlt das Geld.
Bovenstaande woorden van Mephistopheles
uit Goethe's „Faust" kan menigeen in deze
tijden van malaise en narigheid op zichzelf
toepasselijk verklaren. Geld.... het slijk der
aarde, maar we kunnen allemaal nog wel wat
van dit slijk gebruiken. Zoo dacht het tot nu
toe onbekende heerschap te Dirkshorn er
blijkbaar ook over, die in het middernachte
lijk uur een bezoek bracht aan de consistorie
kamer der Ned. Hervormde Kerk en de gara
ge van een rijwielhandelaar aldaar. In de
consistoriekamer was echter geen andere buit
te behalen dan enkele flesschen wijn. De
nachtelijke bezoeker heeft er één leeg gedron
ken en kwam daardoor schijnbaar de onder
vonden teleurstelling weer te boven, hij is
tenminste zoo vrij geweest om nog even een
rijwiel en enkele andere zaken weg te kapen.
De politie stelt een onderzoek in.
Nog een bericht omtrent gouddorst lezen
wij van Terschelling;, waar het na een zorg
vuldige voorbereiding Vrijdag is gelukt de
schatkamer van de „Lutine" aan te boren.
Men neemt aan, dat de poging om de in de
schatkamer aanwezige goudstaven terug te
vinden, zal slagen.
De ligging van het geheele wrak is nauw
keurig vastgesteld en tevens heeft men de
positie van de roestklomp (de vroegere muni
tie) weten te bepalen. Het stooten op het me
taal was door de geleidbaarheid van de
metalen buis der pulsinrichting duidelijk op
de „Texel" te hooren.
Dit laatste wordt van groot belang geacht,
omdat aangenomen wordt, dat zich onder de
munitie de schatkamer bevindt, waar de gou
den en zilveren staven geborgen liggen. En
waar die staven een waarde van f 11.700.000.-
vertegenwoordigen is de ijver van de betrok
ken heeren zéér verklaarbaar.
De bekende Spaansche schatgraver is ook
nog steeds aan het werk en schijnt thans de
inwoners van Texel en van andere gemeen
ten in het noorden van ons gewest te bewer
ken. De betrokkenen ontvangen een brief, die
met de hand geschreven schijnt te zijn, maar
die zooals bij nadere beschouwing blijkt, door
de drukpers is vermenigvuldigd. Het gaat er
om, dat een onbekende Spanjaard, die we
gens bankroet is gevangen gezet, moet wor
den geholpen. De man is 1,800,000 francs rijk,
maar het bedrag bevindt zich in een geheime
afdeeling van een koffer welke hij op een
Fransch station had moeten achterlaten.
Degene, die de „arme gevangene" eenigszins
wil tegemoetkomen met een paar honderd
gulden of zoo, wordt één derde deel van dien
grooten schat in uitzicht gesteld. Het schijnt,
dat er nog altijd slachtoffers vallen. Men zij
dus gewaarschuwd.
Van geldzaken stappen wij over naar het
onderwerp motorvoertuigen. (De eigenaars
van die dingen zullen wel kunnen bevestigen,
dat tusschen beide onderwerpen een nauw
verband bestaat.). Zooals bekend gaat de
nummering der motorvoertuigen niet verder
dan 99999, daar anders de cijferreeks te lang
zou worden. Men begint daarna weer met
no. 1, maar de provincieletter voor Noord-
Holland G wordt daarna gevolgd door de
letter Z. Wij zullen in Noord-Holland zeer
spoedig het motorvoertuig GZ 1 zien ver
schijnen, daar thans ter Prov. Griffie reeds
het nummer G 99660 is uitgegeven.
Nog een ander bericht heeft het Provincie
huis verlaten, n.1. dat Gedeputeerde Stateu
ter verkrijging van een meer geconcentreerd
beheer op het gebied van waterschapszorg
met een voorstel zijn gekomen om de Bannen
op te heffen, welke behooren tot het Am
bacht van West-Friesland genaamd „de Vier
Noorder Koggen."
Hoewel de door het Bestuur van dat Am
bacht ingebrachte bezwaren niet van onover
komenlijken aard zijn, meent het College niet
temin in zooverre aan de verlangens van de
rechtstreeks-belanghebbenden tegemoet te
moeten komen, als met de handhaving van
het doel vereenigbaar is. De Bannen zullen
volgens het ontwerp-besluit als zelfstandige
gereglementeerde waterschappen worden op
geheven, doch zij zullen niet slechts als kies
district gehandhaafd blijven, maar als onder-
deelen van het Ambacht, met eigen functi
onarissen, die Schouwmeesters zullen worden
genoemd.
Ook bij een dergelijken opzet zal nog een
belangrijke besparing van arbeid en kosten
worden verkregen, terwijl voor een minder
goede verzorging van de interne belangen van
de Bannen niet behoeft te worden gevreesd.
Wezen we in den aanhef op den drang naar
het goud, die zoo velen van onze medemen-
schen bezielt, anderen schijnen zich meer
aangetrokken te voelen door het natte ele
ment. Naast het bericht uit Hoorn, waar deze
week een geheele familie met auto en al in
het water duikelde, welk voorbeeld in Medem-
blik werd gevolgd door een lid van het gilde
der slagersjongens met een vehikel voor'
vleeschvervoer wordt uit Oude Niedorp om
trent de inwoners van dat liefelijke plaatsje
een onstuimige aandrang tot het nemen van
douche-baden gemeld. Het schijnt te zijn
voorgekomen, dat enkele personen zoo'n haast
hadden bij het nemen van een dergelijk bad,
dat zij zonder betaling van het daarvoor ver
schuldig bedrag van de baden trachtten ge
bruik te maken waarom de daartoe totdus-
ver voor het publiek openstaande gelegen
heid in de o.l. school is ingetrokken, ook al
omdat het aanstellen van een controleur te
kostbaar is
Wo fehlt's nicht irgendwo auf dieser Welt
OBSERVATOR.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
Duitsche Joden in den landbouw
in Denemarken.
Ter voorbereiding voor vesti
ging in Palestina.
De Koninklijke Deensclie landbouw-
maatschappij onderhandelt volgens
„Berlingske Tidende" met een reeks
landbouwers van Noord-Seeland inza
ke tewerkstelling van een aantal jonge
Duitsche Joden op boerderijen aldaar,
FEUILLETON.
Naar het Engelsch.
No. 26.
Dien volgenden ochtend stond Roger vroeg
op en ging een wandeling maken. Toen hij
terugkwam, zag hij Anthony de koeien, die
pas gemolken waren, uit den stal drijven
roode witte en gevlekte koeien, en ook een
paar rasechte JerseyRosamonds speciaal
eigendom.
Roger liep naar den voorkant van het huis
en daar zag hij juist Evelyn, met haar vader
in den ziekenstoel, den tuin inrijden. Hij ver
snelde zijn schreden en ging haar tegemoet.
Juist op het oogenblik, dat de ontmoeting
plaats had, kwam Grace de huisgenooten
waarschuwen, dat het ontbijt klaar was. Zoo
als zij daar stond, was zij de bevalligheid in
persoon.
Gezamenlijk gingen zij het vertrek binnen,
terwijl dokter Underwood van de heerlijke
buitenlucht genoot onder den wingerd, waar
de winterdruiven in groote trossen hingen te
rijpen.
„Wat ziet je vader er vanochtend opgewekt
uit," zei Roger.
„Ja," antwoordde Evelyn, „je komst schijnt
hem goed te hebben gedaan. In den regel ziet
hij niet graag gasten."
Ze zaten allen aan het ontbijtMary voor
het theeblad, Anthony het koude vleesch
voorsnijdend en er heerschte een allergezel
ligste, hartelijke geest aan tafel.
Na het ontbijt ging Roger met Anthony mee
en hij stond versteld, zoo praktisch als alles
was ingericht.
„Wij exploiteeren het goed nu niet op zoo
ruime schaal, want het is er ons nu niet om
te doen, om rijk te worden, maar om een
om deze zich van den zomer op de
hoogte te doen stellen van den De«m-
schen landbouw. Deze jonge Joden
zijn zoons van Duitsche burgers, maai
daar 't zeer moeilijk was ze in Duitseh
land te werk te stellen, zal men pogen
ze in Denemarken in de leer te doen
gaan. De bedoeling is dat zij later
naar Palestina gaan om er leiding te
kunnen geven aan landbouwkolonies.
Verplichte vischdag in Turkije.
Om de visschers te helpen.
De Turksche autoriteiten zuilen vol
gens „Reuter" binnenkort een vcrpiich
ten vischdag invoeren, waarop dus de
geheele bevolking visch moet eten.
Op deze wijze hoopt men de \is-
schcis to helpen, daar deze zeer veel
nadeel ondervinden van de restrictie
maatregelen van Griekenland. Hier
door is de visch in Turkije zoo ovcr-
vloe dig, dat er geen prijzen voor te
maken zijn. Makreel is er te koop voor
minder dan 4 cent per pond.
Barbaarsch gebruik.
Blanke kinderen door negers
„geofferd".
Een dezer dagen verdwenen
eenige boerderijen in de buurt van Ha
vana vijf kinderen, meisjes van 4 tot
jaar.
Korten tijd later vond men de ver
minkte lijken van de kleinen, in een
afgelegen schuur. In die schuur was
een soort altaar opgericht .met een af
schuwelijk afgodsbeeld. Voorts trof
men in de schuur een aantal halt-
waanzinnige negers aan op de kloe
ren van eenigen hunner vond men
bloedspatten. Het vermoeden, dat de
kinderen aan de godin waren geofferd
werd bevestigd door de opgewonden
negers.
Al gedurende drie weken had de go
din „Chango" het bloed van blanken
geëischt, daar anders een vloek op
haar volgelingen zou komen te rus
ten. Daarop roofde men de meisjes, die
tijdens hun gevangenschap werden ge
voed met rauwe aardappelen, suiker
en water, volgens voorschrift van de
godin. Nadat er eenigen tijd voor het
altaar was gebeden en gedanst, wer
den de kinderen voor het altaar ge
bracht. Zware touwen werden om hun
handen en voeten gedaan, waarna zij
naasi elkaar werden opgesteld. Na nog
eenige plechtigheden werden de kin
deren door de priesters van Chango
geslacht.
- Wij konden zien, dat Chango te
vreden glimlachte, toen het beeld met
het bloed werd besprenkeld, zeiden
de negers.
De daders zijn in hechtenis geno
men.
„De Duitsche vrouw rookt niet".
Staatscommissaris Dreher te Ulm
publiceert de volgende circulaire
„De Duitsche vrouw rookt niet" Alb'n
eigenaars van hotels, restaurants, «■nz.
wordt verzocht in hun lokalen op duide
lijk zichtbare plakkaten op te
hangen met het opschrift „De Duit
sclie vrouw rookt niet".
Vriendelijke ontvangst.
Twee Nederlandsche infante
risten geraken over de Duit
sche grens en worden een
nacht in arrest gehouden.
Toen de militairen van het 17e regi-
ment-infanterie te Venlo Maandag
voor den verjaardag van Prinses .Tuli-
ana vrij-af hadden, ging een groepje
van vijf soldaten een fietstochtje- ma
ken in de omgeving van de Duitsche
grens nabij Tegelen. Nabij hef slot
W^imbach kwamen zij, zonder het te
weten, over een grensweg op Duitseh
grondgebied.
Toen dc heide soldaten J. van Eke-
len uit Geldermalsen en C. van der
Oort uit Amsterdam eenige meters
voor hun uitreden, werden zij plotse
ling door twee Duitsche douane-be
ambten beschoten. Zij lieten zich ter
stond van hun fietsen vallen, waa-op
zij door de Duitsche grensbeambten
werden gefouilleerd en -- toen men
niets verdachts op hen vond -- naar
het nabije Duitsche plaatsje Kaldcn-
kirchen overgebracht om daar in een
cel te worden opgesloten.
Ondanks herhaald aandringen wilde
men de arrestanten dien avond niet
in vrijheid stellen, omdat zij haar het
heete, van politieke actie werden ver
dacht.
Den geheelen nacht hebben de solda
ten daar achter slot en grendel ge
zeten. Dinsdagmorgen werden zij, na
dat zij aan een uitgebreid verhoor wa-
|ren onderworpen en nadat hun on
ichuld was bewezen, door de Duitsche
politie aan de militaire politie overge
leverd, die hen natuurlijk terstond in
vrijheid stelde.
ALS BOEREN HOOFDIG WORDEN.
Op verschillende plaatsen in Iowa (Ame
rika) is het tot ernstige botsingen gekomen
bij pogingen om eenige boerderijen wegens
hypotheekschuld van den eigenaar te ver-
koopen. Donderdag probeerden boerén in
Le Mars den notaris, die de verkooping leid
de, te lynchen. Slechts door het optreden van
de politie en van een groote troepenmacht,
die de gouverneur van den staat had ontbo
den, kon de man gered worden, doch bij het
gevecht, dat ontstond, werd een veertiental
politieagenten ernstig gewond.
Ook in het stadje Denison kwam het tot
onlusten en, wordt door soldaten gepatrouil
leerd met de bajonet op het geweer.
baar is. Mary heeft een boerendochter aan
genomen voor het boter maken. Die komt
hier drie dagen in de week van haar ouders
boerderij aangereden, om te helpen met kar
nen. Rosamond zorgt dagelijks voor het af-
roomen en stremmen van de melk. Daar heeft
zij een groote bedrevenheid in."
„Wat is Grace een knap meisje geworden
„Ja, je moet hier nog maar een tijdje blij
ven. Ik herinner mij, dat je zoo graag met
Grace rijden ging, en we hebben nog een
prachtig paard op stal staan."
„Ik kan nü niet langer blijven, Stogdale
Het was al verbazend vriendelijk van je, dat
je mij gisteren meegebracht hebt. Ik heb al
tijd nog zoo'n hoop gekoesterd, dat, Evelyn
mij een gunstig antwoord gaf, de toekomst
dan wel heel goed kan aansluiten bij het ver
leden."
„Bedoel je daarmee, dat jullie verloofd
zijt
„Ja maar we zullen niet trouwen, zoolang
haar vader in leven is."
„Ik begrijp niet, dat Evelyn van zulk een
onzin hooren wil. Als zij besloten is, haar va
der niet te verlaten, dan moest er ook van
geen engagement sprake zijn."
„Waarom niet Ja ik had haar ook kunnen
voorstellen, dadelijk te trouwen en haar va
der mee te nemen naar mijn huis."
„Ik denk niet, dat zij dit ooit zou willen
doen. In de eerste plaats kunnen wij niet be
rekenen welke uitwerking dat op den armen
man zou hebben, als hij werd weggehaald uit
zijn gewone omgeving en na de eerste paar
jaar zou je het wel eens een veel te groot ver
band kunnen vinden, om dien ouden steeds
bij je te houden. Hij kan nog wel eens meer
hulp noodig hebben, als hij lichamelijk ach
teruit gaat. Hier is dat nog anders mocht
het Evelyn soms te zwaar worden, dan heeft
zij altijd nog drie zusters, die bereid zijn haar
plaats in te nemen. Ze is nu evenwichtig en
en gelukkig, in het bewustzijn, haar plicht te
doen jegens haar vader tenminste dit
was zoo, tot je kwam."
„Dus vindt je eigenlijk, dat ik liever had
goed bestaan te hebben en het zóó te hou-"moeten wegblijven?"
den, dat het altijd nog voor uitbreiding vat- „Neen, maar het spijt mij,
zijn met dc minste kosten verkregen met
Opfok voeder 130 dagen f 6.75 p. 50 Kg.
Opfokkorrel 4—10 weken 5.95 p. 50
Kumtkorrel B na 10 weken 5.75 p. 50
Lager voederkosten en later méér eieren:
Zoo verkreeg de heer H. Koning, dl Wllp. Cr- *«n 32
loogt hennen 771 tierco In December en 6}3 In dc koude
maand Januari j.l. du* 78 pCl. en 65.8 pCt. eieren.
Brochure pluimvee cn eierlijaten gratis.
Bestel bi) Uw leverancier in Uwe plaat*;
indien daar niet voorradig direct a.4- fabriek.
Bertels' Oliefabrieken N.V. - Amsterdam.
Bertels' Opfokvoeder
heeft veel beter voldaan dan twee best
bekende Opfokvoeders; de kuikens zijn
grooter en sterker. Van de kunstkorrel
krijgen wij dc helft meer eieren dan voor
heen en dc kuikens groeien er ook reus
achtig van.
5-9-27. Coöp. Stoomzuivelfabrick. Odoorn.
Dc ontwikkeling der jonge dieren van Uw
Kunstkorrel is uitmuntend, evenals de leg-
resultaten. Gebr. Welleman.
Buurmalsem. 12 Octobcr 1929.
Bertels' Opfokvoer heeft mij verleden jaar
uitstekend voldaan. Ik heb wel Opfokvoer
gebruikt dat twee- en driemaal zoo duur
was. maar heb daarmede nog nooit zulke
schitterende resultaten gehad.
KI. Wolfis, Machinale Broederij
Nuis. Gn. 3 Maart 1933.
B1NNENLANDSCH NIEUWS.
Holland en Friesland zoeken contact.
Gasten „van den overkant" te
Den Helder.
De Vereeniging voor Vreemdelingen
verkeer „Helders Belang" heeft een
grooten tocht gehouden, die ten doel
had een nauwer contact te brengen
tusschen de provincies aan de overzijde
van den afsluitdijk en Hollands Noord
punt.
Hiervoor waren vele burgemeesters
en besturen van vereenigingen voor
vreemdelingenverkeer van Groningen,
Friesland, Drente en Overijsel uitge-
noodigd, waaraan er velen aan de uit-
noodiging gevolg hadden gegeven. Be
halve uit de directe omgeving van Don
Helder waren op dezen tocht aanwe
zig de burgemeesters van Schol er-
land, Tjietjerksteradeel, Sinallinger-
land, Buitenpost, Kollumerland, Oost
stellingwerf, Hoogeveen, Assen, Coo-
vorden, Bergum, vereenigingen voor
vreemdelingenverkeer uit Zwolle,
Grouw, Sneek, Oldenzaal, Almelo,
Leeuwarden.
Voorzoover zij per auto over den af
sluitdijk kwamen heeft de burgemoes-
ter van W'ieringen hen in de smaak
volle en gezellige recreatiezaal van de
M.U.Z. te Den Oever Ott'vangen. Deze
wees op de beleekenis, die de afstui
ting vooral voor zijn gemeente gekre
gen heeft uit het onbekende eiland
in de Zuiderzee is een gemeente ge
groeid, die imeer en meer in bet eekenis
toeneemt, vooral ook als straks de
spoorlijn voltooid zal worden.
Deze welkomstwoorden heeft de iiur
gemeester van Leeuwarden beani-
woord. Spr. drukte de hoop uit, dut
het nieuwe Wieringen straks wel de
vreugden van het nieuwe verkeer,
maar niet de narigheden ervan zal mo
gen smaken.
Te Anna-Paulowna, we-ke gemeente
geheel werd doorkruist, heeft de bur
gemeester voor zijn eigen woning de
gasten ontvangen.
Door den nieuwen polder ging de tocht
verder naar Den Helder, waar het ge
meentebestuur gastheer was. Na een
officicele ontvangst ten str.dhuize,
werd een tocht door de stad gemaakt.
Tenslotte heeft men ook een bezoek
Igebracht aan eenige oor logsschepep.
den den toestand aanvaardt, zooals die is, en
afstand doet van elkaar."
„Wat nu Wilde je dan, dat ik haar zei,
hoe ik, na rijp beraad tot de slotsom was ge
komen, dat onze verloving toch een fout
was
„Dat nu misschien niet, maar ik denk, dat
zij je dit wel zal zeggen, eer je weggaat,
dat je haar dan bij haar woord moet nemen."
„In dat geval moet ik hier ook niet langer
blijven komen."
„Waarom niet? Tenzij het je ongelukkig
maakt, moet je hier juist dikwijls komen. Je
hebt elkaar lief en daarom zal het prettiger
zijn, om elkaar te zien, maar je moet je niet
binden."
Wat zou het beste voor haar zijn over
legde Roger bij zichzelven, onder het naar
huis loopen.
Toen hij de veranda binnentrad, zat Grace
aan haar naaimachine, met een stapel tafel
linnen.
„Kon ik maar" helpen," zei Roger. „Ik vind
het van mij zeiven zoo egoistisch, dat ik nu
zoo maar luier terwijl verder iedereen in huis
druk bezig is."
„Maar terwijl naderhand op uw bureau
is, zullen wij misschien weer luieren," zei Gra
ce. „We hoeven niet allemaal op hetzelfde
oogenblik bezig te zijn. Het spijt mij, dat ik
nu zoo'n leven maak met die machine, an
ders zou ik wel eens willen hooren, wat u al
die jaren heeft uitgevoerd."
Met een glimlach antwoordde hij
„Nu, het zal mij een waar genoegen zijn. je
daarvan verslag af te leggen."
Na een oogénblik aarzelens zei ze. dat
de machine dan zoo lang zou wegzetten
wat met de hand zou naaien.
Roger zat intusschen met droeven blik naar
Evelyn te kijken, die bezig was, haar vader
voor te lezen en zóó zeer was hij hierin ver
diept, dat hij geheel den tijd uit het oog ver
loor en Grace er hem aan herinneren moest,
dat zij haar machine had weggeborgen, juist
omdat hij makkelijker met haar praten zou.
„Vergeef mij," zei hij. „Ik kan er maar
niet over heen, je Vader zoo hulpeloos en af-
dat je niet bei- hankelijk te zien."
„Toch is hij zeker gelukkiger, dan u denkt.
Hij schept er vreugde in en wel zoo innig en le
vendig, dat die hem den dag vullen. Evelyn is
zoo onuitputtelijk in het bedenken van tel
kens weer nieuwe afleidingen. Vader zou
doodongelukkig zijn, als zij eens een dag van
hem wegging."
Op dit oogenblik legde Evelyn haar boek
neer, lichtte haar Vader uit zijn stoel, schoof
hem een kruk onder den arm en liep met
hem het grootste gedeelte van het tuinpad op
en neer.
Alleen een vrouw kan dergelijke beproevin
gen doorstaan," zei Roger en Grace zag, dat
de oogen hem vol tranen schoten.
Hij begon haar nu te vertellen van George's
werk in Londen en kwam er eerlijk voor uit,
dat hij dien arbeid ontvlucht was.
Je zult mij wel heel verwaand vinden, maar
ik had mij altijd de meerdere geacht van II-
lingworth tot wij samen werkten in die phi-
lantropie, en ik mij beslist zijn mindere voel
de in den omgang met degenen, met wie wij
toen te maken hadden. Hij wist altijd den
juisten toon te treffen, ergerde zich niet
gauw, liet menige persoonlijke beleediging
kalm over zich vergaan, kortom, hij voel
de zich gelukkig. Gelukkiger dan hij wist,
want zijn energie moest een uitweg" hebben
en op deze wijze vindt hij die. Toen wij elkaar
ontmoetten, had hij genoeg van Londen met
al zijn amusementen."
„Had hij genoeg van al die mooie muziek
en die prachtige voorstellingen en interes
sante lezingen, die je daar kunt hooren
Wilt u wel gelooven, dat ik mijn linkerhand
zou willen afhakken, om eens in Londen te
komen
Maar ze konden nu niet verder spreken,
want Grace moest Rosamond helpen met de
een of andere bezigheid in de keuken.
Op den middag reed Roger dokter Under
wood in zijn ziekenwagen door den tuin er
verder het pad langs het meer, waar hij in
lang vervlogen dagen met Evelyn had ge
wandeld.
Het was aandoenlijk, zoo blij als de patiënt
was, al die welbekende plekjes weer te zien.
Maar de jongelui, Evelyn en Roger, konden
niet vrijuit praten. Eerst op den avond, toen
Vader naar bed was, wandelden zij beiden
nog eens in den tuin en begon zij
„Ik heb steeds gedacht, over wat je giste
ren zei, Roger. Maar je zult zelve wel weten,
dat wij niet gebonden moeten zijn door be
loften."
Hij sloot haar beide handen in de zijne en
keek haar recht in het gelaat
„Je hebt mij gezegd, dat je mij lief hebt cn
dat je nooit iemand anders kunt lief hebben.
Daarom zal ik nooit de hoop opgeven, je tot
de mijne te maken en zooals ze zegtbelof
ten zijn ook niet noodig. Als je dit verlangt,
dan zullen wij elkaar dus als vrij beschouwen,
maar mij zal het geen verschil maken."
Zwijgende liepen zij eenigen tijd voort.
„Mag ik je hier nu en dan komen opzoe
ken vroeg hij.
„Ja, als je mij dan plechtig belooft, dat je
nooit tégen je zin hier komt."
Evelyn was gedurende de rest van dien
avond bijzonder opgewekt en zong en speelde,
zooals zij het haar leven nog niet gedaan had.
waardoor zij ieder misleidde, behalve den
man, die haar, helaas, niet langer lief had,
dat zij gelukkig was.
Hij had haar niet langer lief
Want toen hij dien avond in bed lag en
zich steeds onrustig van de eene zijde op de
andere wierp, vroeg hij zich af, hoe zulk een
groote verandering had plaats gegrepen.
Gedurende zijn afwezigheid had hij zijn
oude liefde overleefd, die dan waarschijn
lijk ook nooit zoo diep wortel had geschoten
in zijn bestaan. Bij zijn eersten omgang met
haar had het hem al kunnen treffen, dat er
zoo weinig overeenstemming van smaak tus
schen hen was, maar, daar hij wist, dat Eve-
lyns liefde voor hem onveranderd en onver
anderlijk was, deed hij zichzelven de grofste
verwijten voor zijn onmannelijke grilligheid.
„Ze zal het nooit weten," sprak hij tot
zichzelven, terwijl de vroege ochtendtrein
hem naar Adelaïde bracht. „Het komt er niet
op aan, hoe lang het nog duren zal, eer zij
vrij is, maar ik zAl op haar wachten
(Wordt vervolgd.).