Prijsvermifldering
mm geürits
S. COLTOF
24e JAARGANG
VRIJDAG 4 AUGUSTUS 1933.
No. 62
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
ONDER DEN VUURTOREN.
OM HET GOUD.
KANAALWEG 156
DEN HELDER.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f X.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
BUREAU
Hlppolytniheef Wierlugen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
AD VERTENTIëN.
Van 1—5 regels 0.50.
Iedere regel meer f 0.10
De A.T.O.-Auto's Tamelijk ongerie
felijk Algemeene Tariefverlaging
OverheidsplichtHet Wieringer
Zwembad thans optima forma.
Een zeker aantal malen per dag worden
wij in onze huiskamers opgeschrikt door een
wonderlijk claxon-geluid, veel overeenkomst
hebbende met de hoornsignalen, waardoor
onze voorouders geregeld van de nadering
der diligence werden verwittigd. Die diligen
ce was in den ouden tijd naast de trekschuit
het aangewezen vervoermiddel Uw over
grootmoeder en de mijne reisden daarmee
heel genoegelijk en knus, peuterden aan een
handwerkje en leuterden over koetjes en
kalfjes. Dat de reis zoo lang duurde schrikte
hen niet af ze dachten er niet aan om over
de harde banken te klagen en ze maakten
zich ook niet kwaad als ze door de oneffen
heden van den weg door elkaar werden ge
schud. Dat hoorde er immers bij Dat kon
immers niet anders
Wij, menschen van den modernen tijd, zou
den er geen genoegen mee nemen, nietwaar.
Wij zijn verwend. Als wij gaan reizen, doen
we dat snel en comfortabel, per trein of au
tomobiel of desnoods per vliegmachine, en
wij wenschen de diligence niet terug.
U zult in het midden brengen „Daar is
toch zeker ook heelemaal geen sprake van,
dat de diligence nog eens terugkomt Stel je
voor, zoo'n ouderwetsch ding, en dat in den
tegenwoordigen tijd Wie ter wereld zou daar
mee nog willen reizen
Geachte lezer (es), dat ouderwetsche ding
rijdt nog altijd en passagiers zijn er ook nog
genoeg. Zie maar naar buiten. Dat grijsge
schilderde vehikel, waarop een soort kabbalis
tisch teeken in roode verf is aangebracht, dat
met veel gerinkel en geratel voorbijhobbe
lend gevaarte bedoel ik. Hebt U de passagiers
gezien Niet Jammer Merkwaardig ge
zicht hoe ze, zich zichtbaar stijf vastklem
mend, toch met een pijnlijk gezicht bij iedere
oneffenheid van den weg omhoogschieten en
met een smak weer neervallen, doorloopend
door elkaar geschud en heen en weer geslin
gerd als in de cake-walk op de kermis. Ik
verzeker U, dat het grappig zou zijn, als het
tegelijk niet zoo ellendig was. Want die men
schen reizen in de verlichte twintigste eeuw,
in een beschaafd land, nóg ongemakkelijker
dan voorheen Uw en mijn overgrootmoeder
deden. Die reden langzaam, in een slecht vee-
rend, rammelend rijtuig. Deze menschen
worden ook niet vlug vervoerd en reizen in
een slecht veerend, rammelend busje. Dat is
dus ongeveer hetzelfde Neen, het is niet
hetzelfde. Uw en mijn grootmoeder wisten,
dat het in hun tijd niet gemakkelijker kon.
Maar die reizigers, die zooeven langs Uw ra
men reden, weten heel goed, dat het wèl an
ders kan. De diligence beantwoordde aan de
eischen van zijn tijd. Het vervoer van onze
reizigers beantwoordt niet aan de eischen
van den tegenwoordigen tijd. Het is beneden
FEUILLETON.
24.
Terwijl zij daarmede bezig was, meende zij
eenig geluid achter zich te hooren, zij keerde
terug en luisterde. Haar hart had bijna op
gehouden te kloppen. Maar er was niets. Zij
moest zich vergist hebben. Het bleef alles
stil. Loussard sliep naar alle waarschijnlijk
heid nog even rustig.
Zij liep weer naar het raam en opende nu
ook de buitenjalousieën.
Na den storm in den voornacht was het
nu prachtig weer geworden. De hemel prijk
te in het diepste blauw met ontelbare dia
manten, een licht koeltje deed den geur deï
voorjaarsbloemen, die de aangrenzende tui
nen versierden,-tot het jonge meisje doordrin
gen.
Met welbehagen ademde Gabrielle de fris-
sche nachtlucht in en zij gevoelde zich zon
derling verkwikt.
Het balcon, waarop zij zich bevond, was
wel groot, maar het liep slechts over de breed
te der kamer. Dit was een eerste teleurstel
ling. Zij had zoo gehoopt, dat het balcon, dat
zij reeds vroeger tusschen de openingen der
jalousieën had opgemerkt, langs de geheele
verdieping zou loopen en zoodoende toegang
zou verleenen tot andere kamers. In dat ge
val zou zij het glas van een der ramen heb
ben gebroken, ten einde zich op die wijze
door het een of ander vertrek een uitweg te
banen. Van dat voornemen moest zij dus af
zien.
Om van hier het dak te bereiken, was on
mogelijk, want ze was nu op de vierde verdie
ping en het gebouw was zes verdiepingen
hoog.
Gabrielle boog zich over het balcon. Het
was haar, alsof zij in een afgrond staarde,
zoo groot was de afstand tot den beganen
grond. Het was alles stil beneden. Voor zich
alle eischen.
Wanneer wij deze conclusie maken, weten
wij ons verzekerd van de instemming van
alle reizigers, die eenmaal de reis over den
afsluitdijk hebben meegemaakt. Wanneer
wij feiten gaan vaststellen, doen wij dat niet
uit zucht tot critiek, maar vertolken wij de
klachten van velen. Wanneer wij deze dingen
in het volle daglicht plaatsen doen wij dat,
om de verantwoordelijke autoriteiten tot na
denken te brengen over een systeem, waar
voor geen woorden te sterk zijn om het te
veroordeelen en waaromtrent al te lang van
de zijde van pers en publiek het stilzwijgen
is bewaard.
Al te lang, zeggen we. Thans echter schijnt
het, dat de publieke opinie zich gaat uitspre
ken. Kamers van Koophandel, middenstands
vereenigingen, gemeentebesturen bemoeien
zich met de zaak en ook de pers mag zich
niet langer afzijdig houden. Is zij niet bij
uitstek het spreekorgaan van de publieke
meening
De stroom van het verzet richt zich voor
namelijk op twee punten. In de eerste plaats
op de tarieven. In de tweede plaats op de
hoogst ondoelmatige exploitatie.
De tarieven Wie is niet geschrokken, toen
hij of zij er voor de eerste maal kennis mee
maakte Ze zijn van dien aard, dat een fa
milie voordeeliger een auto kan huren om
over den dijk te rijden. Vier, vijf, zes gulden
voor een dagretour kunt u al gauw offeren,
de goedkoopste vrachtprijs tusschen twee
verschillende plaatsen is ongeveer een gulden.
Dit tarief is ongehoord. Het maakt, dat al
leen kapitaalkrachtige lieden zich geregeld
de weelde van een rit per A.T.O. kunnen
veroorloven. Een tarief van drie cent per
K.M. is voor busdiensten al hoog. Maar dit
is geen gewone busdienst. Deze bussen rijden
immers tot de opening der nieuwe spoorlijn,
heette het. Daarom werden particuliere on
dernemers afgescheept. Daarom kreeg de
A.T.O., een semi-publiek-rechtelijk lichaam,
de concessie. Bij haar pas zouden de belangen
van het publiek veilig zijn. Particuliere onder
nemers verrijken zich immers maar ten kos
te van hun slachtoffers, maar de Overheid
hoeft geen winst te maken. Och, arme De
A.T.O. gebruikte het haar gegeven monopo
lie om het publiek het mes op de keel te zet
ten. De gezonde concurrentie werd hier den
pas afgesneden en kon men de tarieven naar
willekeur opschroeven.
Heeft de overheid het te druk hier aandacht
aan te schenken of knijpt men goedwillig de
oogen dicht met de gedachte Jan Publiek
betaalt wel
Een geheel ander en gunstiger geluid mo
gen wij laten hooren over het „Amstelbad"
aan het Boezemmeer, dat thans geheel ge
reed is en Zondag a.s. officiëel wordt geo
pend. Het heeft heel wat moeite en geld ge
kost eer de bassins op diepte waren gebracht.
De vermaarde keileem was hier zoo keihard,
dat de emmers der baggermachines geheel
over de kop werden getrokken. Maar thans
is hét dan ook in orde. Een diep bassin van
3 M. een van lVa M. en dan het ondiepe bas
sin en strand voor kinderen.
Een ideaal oord voor zwemmers en baders
en niet het minst ook voor de kinderen, die
zich hier zonder gevaar naar hartelust kun
nen vermaken.
Voor het bevorderen van vreemdelingen
verkeer in deze streken is het „Amstelbad"
ook een factor van beteekenis, en daarom
alle handen aan de ploeg om den exploitant
te helpen, als het maar eenigszins in ons ver
mogen ligt.
OBSERVATOR.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
MEISJE GEDOOD DOOR ELECTRISCHEN
STROOM.
Te Hedel (N.Br.) is Dinsdag een ongeluk
geschied, dat aan de 18-jarige mej. Joh.
staarde zij op tuinen, met tal van zware
boomen, die de daarachter gelegen elegant
gebouwde en kostbaar ingerichte huizen groo
tendeels aan haar gezicht onttrokken.
Alles, de natuur en de menschen, scheen
in rust te zijn gedompeld. Niets hoorde zij,
geen stem, geen voetstap, geen gerij. Het was,
alsof zij zich ergens op een afgelegen dorp
bevond, zoo doodstil was haar geheele omge
ving en toch wist zij, dat zij met het rijtuig
in Parijs was teruggekeerd.
Zij dacht er wel aan, of niet een doordrin
gende kreet om hulp tot die in slaap verzon
ken paleizen zou kunnen doordringen, maar
tevens was het de vraag, of die kreet haar
niet veeleer in het verderf zou storten. Lous
sard zou haar angstgeschrei denkelijk het
allereerst hooren en haar dan wel goed ver
borgen hebben, voordat er iemand te harer
redding kon zijn toegeschoten.
Met kleine haastige pasjes liep zij op het
balcon heen en weer, zoodanig haar handen
wringend, dat de vingers ervan kraakten.
Zal ik mij naar beneden storten en mij
zoo redden vroeg zij zichzelf af. Ik wil lie
ver sterven, dan weer in de handen van dien
man te vallen.
Wij hebben reeds gezegd, dat het huis ge
heel geïsoleerd stond. Evenals de meeste ge-»
bouwen, die nog op zich zelf staan en be
stemd zijn om later andere huizen tegen hun
zijmuren te krijgen met aaneengesloten met
selwerk, had ook dit gebouw aan den eenen
kant van den voorgevel deze bijzonderheid,
dat van de vijfde tot de tweede verdieping
enkele zoogenaamde aanleuningssteenen
stoepsgewijze zoowat vijf-en-twintig centime
ters zijwaarts uitstaken. Die aanleunings
steenen waren ongeveer zestig of tachtig cen
timeters van elkander verwijderd. Zij vorm
den dus een twaalftal gevaarlijke treden,
waarvan de laatste zich bevond boven het
dak van een koetshuis, dat tot het paleis van
Murad behoorde.
- Langs die uitgebouwde steenen zou ik
kunnen ontvluchten, mompelde Gabrielle,
terwijl zij zich zijwaarts zoover over het bal
Brands het leven heeft gekost.
Het meisje moest, om eenige bezoekers door
den achter het huis gelegen tuin te geleiden,
een waschlijn in de hoogte houden. Deze lijn
stond, waarschijnlijk door ondeugdelijke elec
trische geleiding in het huis, onder stroom.
Het gevolg was, dat het meisje door den elec-
trischen stroom getroffen werd en bewuste
loos neerviel.
Een dokter heeft nog getracht met behulp
van zuurstof-apparaten de levensgeesten op
te wekken, doch mocht hierin niet meer sla
gen.
EEN PAARD LATEN DOODHONGEREN.
Het gerechtshof te Arnhem heeft uitspraak
gedaan in de zaak tegen een orgeldraaier te
Deventer die terecht heeft gestaan wegens
dierenmishandeling. Hij had een paard het
noodige voedsel onthouden en zoo laten dood
hongeren.
Het hof heeft het vonnis van de rechtbank
te Zutphen, waarbij verdachte tot een maand
gevangenisstraf werd veroordeeld, vernietigd
en hem tot drie maanden gevangenisstraf
veroordeeld.
HOOGERE UITGAVEN VOOR DE
ZUIDERZEEWERKEN.
Bij de Staten-Generaal is een wetsontwerp
ingediend tot verhooging van de begrooting
van uitgaven van het Zuiderzeefonds voor
1932. In de memorie van toelichting schrijft
de minister van Waterstaat
Zooals uit het wetsontwerp blijkt wordt de
gewone dienst verhoogd met f 2.469.000, welk
bedrag is gedekt door het voordeelig slot van
de rekening van het fonds over het dienst
jaar 1931 ten bedrage van f 2.469.528, hetwelk
wordt overgebracht naar de rekening van
het fonds voor het dienstjaar 1932.
Als gevolg van het inhalen van achterstand
van vorige begrootingen moesten voor ver
schillende werken hoogere bedragen worden
besteed dan daarvoor waren toegestaan.
Voorts is de uitvoering van enkele afslui-
tingswerken noodzakelijk gebleken, waarop
bij de samenstelling van de begrooting niet
was gerekend, t.w. verlenging van de storte-
bedden van de uitwateringssluizen en het
maken van beschermingsdammen voor die
sluizen.
De overschrijding ten bedrage van rond
f 4.800.000, blijft belangrijk beneden het van
vorige begrootingen ongebruikt gebleven be
drag, groot f 14.966.000.
Ook op den post indijking der Wieringer-
meer is inhaling van achterstand oorzaak,
dat met de uitgetrokken bedragen niet kon
worden volstaan.
De overschrijding, ten bedrage van rond
f 450.000, blijft eveneens beneden het van vo
rige begrootingen ongebruikt gebleven bedrag
groot f 2.087.000.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
BALSPEL AAN ZEE.
Terwijl een 12-jarig meisje op het strand
te Cabour aan het spelen was, kwam haar bal
in zee terecht. Bij haar poging om den bal
uit het water te halen, verdween zij in de
diepte. Een 25-jarige kappersbediende wilde
het meisje redden, doch hij werd eveneens
door de golven meegesleurd en verdronk.
NEDERLANDER IN BELGIE OMGEKOMEN.
In den nacht van Maandag op Dinsdag
ongeveer twee uur reden op den weg Blan-
kenbergheBrugge twee in Brugge wonende
Nederlanders in de auto van hun patroon,
den radiohandelaar Claeys te Brugge.
Bij Zuyenkerke botste de wagen tegen een
stilstaande vrachtauto, met het gevolg, dat
de wagen omsloeg, naast den weg terecht
kwam en daar in brand raakte. Reddingspo
gingen van voorbijgangers mochten niet ba
ten, zoodat de 22-jarige J. Witterynck in de
vlammen omkwam.
kon heenboog, dat zij gevaar liep van naar
beneden te storten.
Daar zag zij een grooten tuin, welks boo
men met hun toppen bijna tot aan het bal
kon reikten. Het bleeke licht der maan scheen
zacht op de twijgen en op het voorjaars
groen, dat nog moest uitbotten. De nacht
wind deed de takken van een kastanjeboom
ritselen en verschrikt vloden de vogels weg,
door luidruchtig getjilp zich over de storing
in hun nachtrust beklagend.
Verderop ontwaarde Gabrielle groote gras
tapijten met vijvers, die beschenen door het
blauwe maanlicht er uitzagen als gesmolten
lood. Dan waren er ook enkele duistere plek
ken, waar het nachtelijk licht niet doorheen
drong, geheimzinnig plekjes, zooals de kun
stenaars die beminnen. Zij bevolken ze met
wezens uit de fabelleer of wel zij droomen
van verde, liefde en poëzie, die daar hun
zetel zouden vinden.
Een oogenblik ongetwijfeld medegesleept
door haar koortsig opgewonden verbeelding
en door de bekoorlijkheid van het schouw
spel, scheen het Gabrielle toe, dat die gras
perken, dat die bloemen leven bevatten, dat
twee vrouwen, tegen elkander geleund, lang
zaam langs de met kiezel overdekte paden gle
den, nu eens zichtbaar, dan weer onzicht
baar, naarmate haar gang zich wendde of de
boomen haar verborgen. Zij waren in witte
sluiers gehuld, zooals men zich de wezens
uit de geestenwereld voorstelt en hadden het
gelaat halverwege bedekt. Zij gingen zoo
langzaam, maar tevens zoo zwevend, dat men
haar voor één vrouwelijk wezen had kunnen
houden of liever nog voor een bovenaardsche
verschijning, een fee van den nacht, van het
voorjaar, van het geluk. En hoe vreemd, alsof
die geheimzinnige tooverachtige verschijning
rhytmisch werd begeleid, meende Gabrielle
uit de diepte, waar de donkere massa van
het paleis tusschen de boomen verborgen was,
droefgeestige, melodieuse stemmen te hoo
ren, versterkt door den klank van vreemde
instrumenten.
Toen was opeens alles uit. Zij hoorde niets
De 41-jarige J. Verhoeven wist zich uit de
auto te bevrijden en liep slechts lichte won
den op.
DEENSCHE BOEREN OP MARSCH.
Zij zitten vol grieven.
Naar het voorbeeld van Jutland is te Ko
penhagen een groote vergadering gehouden,
waaraan werd deelgenomen door 400 verte
genwoordigers der „L.S.-beweging", der mei
erijen en veehouders. Na langdurige debatten
werd de „valuta-stakings"-resolutie van den
Boerenstrijdbond aangenomen met slechts
één stem tegen.
De vergadering was geopend met het zin
gen van het nieuwe strijdlied der boerenbe-
weging en een rede van den leider Bach. Uit
de debatten bleek, dat reeds 1100 van de 1600
meierijen en 53 van de 62 slachtveehouderij-
en het stakingsparool hebben opgevolgd.
Een der sprekers legde er den nadruk op.
dat de L.S.-beweging weldra sterk genoeg
zou zijn om de pers te bewegen tot een an
dere houding tegenover den strijdhond. De
oorlogsverklaring van de regeering wordt door
de boeren met kalmte en koelbloedigheid op
genomen. De boeren zullen nooit vergeten de
verklaring van Stauning, dat hij 50.000 werk-
loozen gereed houdt voor het overnemen der
boerderijen, wanneer de boeren zich niet lan
ger kunnen handhaven. De redevoeringen
werden met grooten bijval aangehoord.
De Deensche pers bericht ten aanzien van
den voorgenomen grooten boerenmarsch van
Noord-Sleeswij k naar Kopenhagen, dat het
plan bestaat, een verzoekschrift aan den ko
ning te overhandigen. Bij de deligatie, die
zich met het aanbieden van dit verzoekschrift
zou belasten, zouden zich 5000 boeren aan
sluiten, die over zee van Noord-Sleeswijk
naar Kopenhagen zouden komen. Terwijl de
koning de delegatie ontvangt zouden de boe
ren zich op het plein voor het koninklijk slot
opstellen.
Den koning zal worden verzocht, groote
veranderingen aan te brengen in de perso
nen der Noord-Sleeswij ksche autoriteiten. De
boeren keeren zich vooral tegen de liberale
leiders.
Volgens de bladen zal op 20 Augustus een
nieuwe productiestaking worden afgekondigd,
die drie dagen zal duren. In Deensche politie
ke kringen neigt men tot de opvatting, dat
thans de politieke partij, die de boeren weet
te bevredigen, kans van slagen heeft.
TE VEEL SINAASAPPELEN?
Volgens het Londensche Zondagsblad The
Referee hebben Engelsche importeurs van
sinaasappelen aan kapiteins van schepen,
die ladingen sinaasappelen voor hen aanvoer
den, opdracht gegeven de vruchten in zee te
werpen omdat de importeurs ze niet willen
hebben. Een schip met honderden kisten is
reeds van Liverpool vertrokken en de kapi
tein moet de sinaasappelen aan de zee prijs
geven „ergens tusschen de Engelsche en
Spaansche kust." De sinaasappeloogst in
Spanje heet zoo overvloedig te zijn geweest
dat de Spaansche regeering, om de vruchten
van de boomen te krijgen, een premie van
ongeveer een gulden heeft aangeboden voor
elke uitgevoerde kist. De aanvoer naar Liver
pool is zoo enorm geweest dat de importeurs
uit vrees dat zij hun kosten niet zullen goed
maken het invoerrecht en vracht- en andere
kosten niet willen betalen. Men kon de si
naasappelen niet gratis onder het publiek
uitdeelen want iemand moest toch het invoer
recht enz. betalen. Een dergelijke redeneering
laat zich niet goed begrijpen. Want het pu
bliek zou zeker de sinaasappelen met spoed
afnemen indien het er b.v. zeven voor een
stuiver kon krijgen inplaats van zeven voor
een shilling (dat is op het oogenblik de prijs
in Londen.) Als men bedenkt dat van de me
dische zijde de laatste jaren sinaasappelsap
is aangeprezen als een waar levenselixer dan
is het toch wel treurig, dat 1.500.000 sinaas
appelen (want dat is volgens het blad het
aantal) aan de zilte baren worden geofferd.
GROOTE
van MANTELS, COSTUUM-BLOUSE,
ROKKEN en HOEDEN.
Groote sorteering
FALCON DAMES- en HEEREN
REGENJASSEN, LOODENJASSEN, enz
Onze winkels zijn Zondags tot 2 uur
geopend.
meer en het eenige, wat er overbleef was de
bekoorlijkheid der omgeving en de nachtelij
ke damp, die de duistere plekjes omhulde.
Op dat oogenblik wakkerde de wind eenigs
zins aan en liet de openstaande vensters te
gen den muur bonzen.
Gabrielle beefde. Wanneer Loussard door
dit geruisch ontwaakte, was zij verloren. Zij
mompelde
O God, als ik sterven moet, bescherm
mijn vader.
En zij klom over het balkon en omklemde
met haar handen den eersten den besten voor
uitstekenden steen, die onder haar bereik
was. Een ondeelbaar oogenblik was het slechts
dat haar leven in het grootste gevaar verkeer
de, het was namelijk dat oogenblik, waarop
zij haar vingers om den uitgebouwden steen
had geslagen, terwijl haar voet een steunpunt
zocht. Gelukkig vond zij dat steunpunt bijna
onmiddellijk. Nu deed zij haar oogen dicht en
sloot haar tanden vast opeen. Zij kon of
durfde nauwelijks ademhalen. Zoo daalde zij
af. Zoo begon zij het hachelijk waagstuk.
Tienmaal gleed haar voet af, tienmaal her
vond zij het verloren steunpunt. Er waren
nauwelijks eenige seconden verloopen sinds
zij het balkon had verlaten, maar de arme
vluchtelinge schenen zij evenzoovele bange
uren te zijn.
Bij de derde verdieping gekomen, hield zij
zich voor verloren. Haar handen, die nage
noeg de kracht misten om den eenmaal ge
grepen steen omklemd te houden, waren aan
de palmen nat van het koortsachtige zweet.
Stokkend ging haar adem. Het gaf haar niet,
of zij de oogen al sloot vaar haar dansten
legioenen sterren en haar lichaam, kort te
voren nog zoo gloeiend heet, scheen plotse
ling als met een ijskorst ompantserd te zijn.
Het is gedaan, stamelde zij. Ik kan niet
meer.
Zij klemde haar arm om een der steenen
en liet de punt van haar eenen voet op een
lager uitgebouwden steen rusten, drukte haar
borst tegen den muur en met een laatste,
vertwijfelde krachtsinspanning, op gevaar
Hoeveel „gevangen zonneschijn" vertegenwoor
digen ze wel niet
S.AMEN VERDRONKEN.
Te Hilden in het Rijnland bij Solingen rank
te een arbeider, die pas 14 dagen gehuwd was.
voor de oogen van zijn vrouw in een draai
kolk. Toen hij erin verzonk, sprong Zijn
vrouw, hoewel zij niet kon zwemmen, hem
na zij werd eveneens door de draaikolk mee
gesleurd en verdronk evenals haar jonge
echtgenoot.
Duitsche schepen vijandig ontvangen
in Spanje.
In verscheidene Spaansche havens
weigeren de havenarbeiders Duitsche
schepen te lossen, die de Hakenkruis-
vlag voeren. Te Aviles, nabij Gijon, en
te San Juan de Nieva moest de hulp
van de autoriteiten worden ingeroepen
om het conflict bij te leggen. In laatst
genoemde haven wilde de bemanning
van het Duitsche schip zelf beginnen
te lossen, doch zij voerde dit voorne
men niet uit, toen de havenarbeiders
een dreigende houding aannamen.
Honderd slachtoffers van de hitte
In New-York alleen veertig.
Bij de hittegolf, welke de laatste
vier dagen d Oostelijke Amerikaansche
Staten heeft geteisterd, zijn honderd
personen om het leven gekomen. In
district New-York alleen bedraagt het
aantal dooden meer dan veertig. De
hittegolf duurt nog steeds voort en vol
gens de jongste weersvoorspellingen is
er voorloopig nog geen verandering in
zicht.
SALON DE COIFFURE
SALON DE BEAUTÉ
Tel. 457 Spoorstraat 104106
Den Helder.
af van naar beneden te storten, steeg zij nog
twee of drie treden af. Toen werd de duize
ling, die zij reeds zoo lang bestreden had,
haar te machtig. Het was haar, alsof zij door
reuzenarmen werd weggerukt, die haar deden
wentelen in een onbesuisde, waanzinnige
vaart.
De arme, ontvelde handen lieten den steen
los, de krachteloos geworden voeten gleden
weg en zij zonk pijlsnel omlaag, zonder zelfs
een kreet van angst te slaken. Zij viel, gelijk
ze waande, op den grond, ze was een on
macht nabij.
Een hevige schok wekte haar uit haar ver
bijstering. Zij was, zonder het te weten, tot
den laatsten uitgebouwden steen afgedaald
en had zich toen van een hoogte van nau
welijks een enkelen meter laten vallen.
Verbaasd over het feit, dat zij niet verplet
terd was. dat zij zelfs geen pijn gevoelde,
stond zij op. Zij dacht, dat zij droomde en
zag naar alle kanten rond. Neen, zij droomde
niet. Daarboven waren de treden van de ge
vaarlijke ladder, waarlangs zij ontkomen
was, zij reikten tot boven het balkon, vanwaar
zij haar vlucht was begonnen.
Haar handen waren vol bloedige strepen,
haar schoeisel was gescheurd en haar voeten
gewond.Een soort ramp, een zenuwachtig sid
deren schokte haar geheele lichaam, een zeer
natuurlijk gevolg van de overmatige vreesc-
lijke inspanning.
Gabrielle was wankelend opgestaan en
dreigde met icderen tred ineen te zinken.
Nu wist zij zich rekenschap te geven van de
plek, waar zij zich bevond. Ze was op het
dak van het koetshuis, dat in den tuin van
Murad stond. De tuin lag voor haar en de
takken der boomen welfden zich over haar
hoofd. Ze schreed voorwaarts tot den rand
van het dak, dat geheel plat was en had den
grooten tuin, dien zij kort te voren van het
balkon had waargenomen, nu, om zoo te zeg
gen, aan haar voeten.
Het maanlicht verhelderde zacht het gehee
le tafereel.
(Wordt vervolgd.)