Prijsvermifldering mm geürits S. COLTOF 24e JAARGANG VRIJDAG 4 AUGUSTUS 1933. No. 62 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN ONDER DEN VUURTOREN. OM HET GOUD. KANAALWEG 156 DEN HELDER. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f X. UITGEVER CORN. J. BOSKER, WIERINGEN BUREAU Hlppolytniheef Wierlugen. Telefoon Intercomm. No. 19. AD VERTENTIëN. Van 1—5 regels 0.50. Iedere regel meer f 0.10 De A.T.O.-Auto's Tamelijk ongerie felijk Algemeene Tariefverlaging OverheidsplichtHet Wieringer Zwembad thans optima forma. Een zeker aantal malen per dag worden wij in onze huiskamers opgeschrikt door een wonderlijk claxon-geluid, veel overeenkomst hebbende met de hoornsignalen, waardoor onze voorouders geregeld van de nadering der diligence werden verwittigd. Die diligen ce was in den ouden tijd naast de trekschuit het aangewezen vervoermiddel Uw over grootmoeder en de mijne reisden daarmee heel genoegelijk en knus, peuterden aan een handwerkje en leuterden over koetjes en kalfjes. Dat de reis zoo lang duurde schrikte hen niet af ze dachten er niet aan om over de harde banken te klagen en ze maakten zich ook niet kwaad als ze door de oneffen heden van den weg door elkaar werden ge schud. Dat hoorde er immers bij Dat kon immers niet anders Wij, menschen van den modernen tijd, zou den er geen genoegen mee nemen, nietwaar. Wij zijn verwend. Als wij gaan reizen, doen we dat snel en comfortabel, per trein of au tomobiel of desnoods per vliegmachine, en wij wenschen de diligence niet terug. U zult in het midden brengen „Daar is toch zeker ook heelemaal geen sprake van, dat de diligence nog eens terugkomt Stel je voor, zoo'n ouderwetsch ding, en dat in den tegenwoordigen tijd Wie ter wereld zou daar mee nog willen reizen Geachte lezer (es), dat ouderwetsche ding rijdt nog altijd en passagiers zijn er ook nog genoeg. Zie maar naar buiten. Dat grijsge schilderde vehikel, waarop een soort kabbalis tisch teeken in roode verf is aangebracht, dat met veel gerinkel en geratel voorbijhobbe lend gevaarte bedoel ik. Hebt U de passagiers gezien Niet Jammer Merkwaardig ge zicht hoe ze, zich zichtbaar stijf vastklem mend, toch met een pijnlijk gezicht bij iedere oneffenheid van den weg omhoogschieten en met een smak weer neervallen, doorloopend door elkaar geschud en heen en weer geslin gerd als in de cake-walk op de kermis. Ik verzeker U, dat het grappig zou zijn, als het tegelijk niet zoo ellendig was. Want die men schen reizen in de verlichte twintigste eeuw, in een beschaafd land, nóg ongemakkelijker dan voorheen Uw en mijn overgrootmoeder deden. Die reden langzaam, in een slecht vee- rend, rammelend rijtuig. Deze menschen worden ook niet vlug vervoerd en reizen in een slecht veerend, rammelend busje. Dat is dus ongeveer hetzelfde Neen, het is niet hetzelfde. Uw en mijn grootmoeder wisten, dat het in hun tijd niet gemakkelijker kon. Maar die reizigers, die zooeven langs Uw ra men reden, weten heel goed, dat het wèl an ders kan. De diligence beantwoordde aan de eischen van zijn tijd. Het vervoer van onze reizigers beantwoordt niet aan de eischen van den tegenwoordigen tijd. Het is beneden FEUILLETON. 24. Terwijl zij daarmede bezig was, meende zij eenig geluid achter zich te hooren, zij keerde terug en luisterde. Haar hart had bijna op gehouden te kloppen. Maar er was niets. Zij moest zich vergist hebben. Het bleef alles stil. Loussard sliep naar alle waarschijnlijk heid nog even rustig. Zij liep weer naar het raam en opende nu ook de buitenjalousieën. Na den storm in den voornacht was het nu prachtig weer geworden. De hemel prijk te in het diepste blauw met ontelbare dia manten, een licht koeltje deed den geur deï voorjaarsbloemen, die de aangrenzende tui nen versierden,-tot het jonge meisje doordrin gen. Met welbehagen ademde Gabrielle de fris- sche nachtlucht in en zij gevoelde zich zon derling verkwikt. Het balcon, waarop zij zich bevond, was wel groot, maar het liep slechts over de breed te der kamer. Dit was een eerste teleurstel ling. Zij had zoo gehoopt, dat het balcon, dat zij reeds vroeger tusschen de openingen der jalousieën had opgemerkt, langs de geheele verdieping zou loopen en zoodoende toegang zou verleenen tot andere kamers. In dat ge val zou zij het glas van een der ramen heb ben gebroken, ten einde zich op die wijze door het een of ander vertrek een uitweg te banen. Van dat voornemen moest zij dus af zien. Om van hier het dak te bereiken, was on mogelijk, want ze was nu op de vierde verdie ping en het gebouw was zes verdiepingen hoog. Gabrielle boog zich over het balcon. Het was haar, alsof zij in een afgrond staarde, zoo groot was de afstand tot den beganen grond. Het was alles stil beneden. Voor zich alle eischen. Wanneer wij deze conclusie maken, weten wij ons verzekerd van de instemming van alle reizigers, die eenmaal de reis over den afsluitdijk hebben meegemaakt. Wanneer wij feiten gaan vaststellen, doen wij dat niet uit zucht tot critiek, maar vertolken wij de klachten van velen. Wanneer wij deze dingen in het volle daglicht plaatsen doen wij dat, om de verantwoordelijke autoriteiten tot na denken te brengen over een systeem, waar voor geen woorden te sterk zijn om het te veroordeelen en waaromtrent al te lang van de zijde van pers en publiek het stilzwijgen is bewaard. Al te lang, zeggen we. Thans echter schijnt het, dat de publieke opinie zich gaat uitspre ken. Kamers van Koophandel, middenstands vereenigingen, gemeentebesturen bemoeien zich met de zaak en ook de pers mag zich niet langer afzijdig houden. Is zij niet bij uitstek het spreekorgaan van de publieke meening De stroom van het verzet richt zich voor namelijk op twee punten. In de eerste plaats op de tarieven. In de tweede plaats op de hoogst ondoelmatige exploitatie. De tarieven Wie is niet geschrokken, toen hij of zij er voor de eerste maal kennis mee maakte Ze zijn van dien aard, dat een fa milie voordeeliger een auto kan huren om over den dijk te rijden. Vier, vijf, zes gulden voor een dagretour kunt u al gauw offeren, de goedkoopste vrachtprijs tusschen twee verschillende plaatsen is ongeveer een gulden. Dit tarief is ongehoord. Het maakt, dat al leen kapitaalkrachtige lieden zich geregeld de weelde van een rit per A.T.O. kunnen veroorloven. Een tarief van drie cent per K.M. is voor busdiensten al hoog. Maar dit is geen gewone busdienst. Deze bussen rijden immers tot de opening der nieuwe spoorlijn, heette het. Daarom werden particuliere on dernemers afgescheept. Daarom kreeg de A.T.O., een semi-publiek-rechtelijk lichaam, de concessie. Bij haar pas zouden de belangen van het publiek veilig zijn. Particuliere onder nemers verrijken zich immers maar ten kos te van hun slachtoffers, maar de Overheid hoeft geen winst te maken. Och, arme De A.T.O. gebruikte het haar gegeven monopo lie om het publiek het mes op de keel te zet ten. De gezonde concurrentie werd hier den pas afgesneden en kon men de tarieven naar willekeur opschroeven. Heeft de overheid het te druk hier aandacht aan te schenken of knijpt men goedwillig de oogen dicht met de gedachte Jan Publiek betaalt wel Een geheel ander en gunstiger geluid mo gen wij laten hooren over het „Amstelbad" aan het Boezemmeer, dat thans geheel ge reed is en Zondag a.s. officiëel wordt geo pend. Het heeft heel wat moeite en geld ge kost eer de bassins op diepte waren gebracht. De vermaarde keileem was hier zoo keihard, dat de emmers der baggermachines geheel over de kop werden getrokken. Maar thans is hét dan ook in orde. Een diep bassin van 3 M. een van lVa M. en dan het ondiepe bas sin en strand voor kinderen. Een ideaal oord voor zwemmers en baders en niet het minst ook voor de kinderen, die zich hier zonder gevaar naar hartelust kun nen vermaken. Voor het bevorderen van vreemdelingen verkeer in deze streken is het „Amstelbad" ook een factor van beteekenis, en daarom alle handen aan de ploeg om den exploitant te helpen, als het maar eenigszins in ons ver mogen ligt. OBSERVATOR. BINNENLANDSCH NIEUWS. MEISJE GEDOOD DOOR ELECTRISCHEN STROOM. Te Hedel (N.Br.) is Dinsdag een ongeluk geschied, dat aan de 18-jarige mej. Joh. staarde zij op tuinen, met tal van zware boomen, die de daarachter gelegen elegant gebouwde en kostbaar ingerichte huizen groo tendeels aan haar gezicht onttrokken. Alles, de natuur en de menschen, scheen in rust te zijn gedompeld. Niets hoorde zij, geen stem, geen voetstap, geen gerij. Het was, alsof zij zich ergens op een afgelegen dorp bevond, zoo doodstil was haar geheele omge ving en toch wist zij, dat zij met het rijtuig in Parijs was teruggekeerd. Zij dacht er wel aan, of niet een doordrin gende kreet om hulp tot die in slaap verzon ken paleizen zou kunnen doordringen, maar tevens was het de vraag, of die kreet haar niet veeleer in het verderf zou storten. Lous sard zou haar angstgeschrei denkelijk het allereerst hooren en haar dan wel goed ver borgen hebben, voordat er iemand te harer redding kon zijn toegeschoten. Met kleine haastige pasjes liep zij op het balcon heen en weer, zoodanig haar handen wringend, dat de vingers ervan kraakten. Zal ik mij naar beneden storten en mij zoo redden vroeg zij zichzelf af. Ik wil lie ver sterven, dan weer in de handen van dien man te vallen. Wij hebben reeds gezegd, dat het huis ge heel geïsoleerd stond. Evenals de meeste ge-» bouwen, die nog op zich zelf staan en be stemd zijn om later andere huizen tegen hun zijmuren te krijgen met aaneengesloten met selwerk, had ook dit gebouw aan den eenen kant van den voorgevel deze bijzonderheid, dat van de vijfde tot de tweede verdieping enkele zoogenaamde aanleuningssteenen stoepsgewijze zoowat vijf-en-twintig centime ters zijwaarts uitstaken. Die aanleunings steenen waren ongeveer zestig of tachtig cen timeters van elkander verwijderd. Zij vorm den dus een twaalftal gevaarlijke treden, waarvan de laatste zich bevond boven het dak van een koetshuis, dat tot het paleis van Murad behoorde. - Langs die uitgebouwde steenen zou ik kunnen ontvluchten, mompelde Gabrielle, terwijl zij zich zijwaarts zoover over het bal Brands het leven heeft gekost. Het meisje moest, om eenige bezoekers door den achter het huis gelegen tuin te geleiden, een waschlijn in de hoogte houden. Deze lijn stond, waarschijnlijk door ondeugdelijke elec trische geleiding in het huis, onder stroom. Het gevolg was, dat het meisje door den elec- trischen stroom getroffen werd en bewuste loos neerviel. Een dokter heeft nog getracht met behulp van zuurstof-apparaten de levensgeesten op te wekken, doch mocht hierin niet meer sla gen. EEN PAARD LATEN DOODHONGEREN. Het gerechtshof te Arnhem heeft uitspraak gedaan in de zaak tegen een orgeldraaier te Deventer die terecht heeft gestaan wegens dierenmishandeling. Hij had een paard het noodige voedsel onthouden en zoo laten dood hongeren. Het hof heeft het vonnis van de rechtbank te Zutphen, waarbij verdachte tot een maand gevangenisstraf werd veroordeeld, vernietigd en hem tot drie maanden gevangenisstraf veroordeeld. HOOGERE UITGAVEN VOOR DE ZUIDERZEEWERKEN. Bij de Staten-Generaal is een wetsontwerp ingediend tot verhooging van de begrooting van uitgaven van het Zuiderzeefonds voor 1932. In de memorie van toelichting schrijft de minister van Waterstaat Zooals uit het wetsontwerp blijkt wordt de gewone dienst verhoogd met f 2.469.000, welk bedrag is gedekt door het voordeelig slot van de rekening van het fonds over het dienst jaar 1931 ten bedrage van f 2.469.528, hetwelk wordt overgebracht naar de rekening van het fonds voor het dienstjaar 1932. Als gevolg van het inhalen van achterstand van vorige begrootingen moesten voor ver schillende werken hoogere bedragen worden besteed dan daarvoor waren toegestaan. Voorts is de uitvoering van enkele afslui- tingswerken noodzakelijk gebleken, waarop bij de samenstelling van de begrooting niet was gerekend, t.w. verlenging van de storte- bedden van de uitwateringssluizen en het maken van beschermingsdammen voor die sluizen. De overschrijding ten bedrage van rond f 4.800.000, blijft belangrijk beneden het van vorige begrootingen ongebruikt gebleven be drag, groot f 14.966.000. Ook op den post indijking der Wieringer- meer is inhaling van achterstand oorzaak, dat met de uitgetrokken bedragen niet kon worden volstaan. De overschrijding, ten bedrage van rond f 450.000, blijft eveneens beneden het van vo rige begrootingen ongebruikt gebleven bedrag groot f 2.087.000. BUITENLANDSCH NIEUWS. BALSPEL AAN ZEE. Terwijl een 12-jarig meisje op het strand te Cabour aan het spelen was, kwam haar bal in zee terecht. Bij haar poging om den bal uit het water te halen, verdween zij in de diepte. Een 25-jarige kappersbediende wilde het meisje redden, doch hij werd eveneens door de golven meegesleurd en verdronk. NEDERLANDER IN BELGIE OMGEKOMEN. In den nacht van Maandag op Dinsdag ongeveer twee uur reden op den weg Blan- kenbergheBrugge twee in Brugge wonende Nederlanders in de auto van hun patroon, den radiohandelaar Claeys te Brugge. Bij Zuyenkerke botste de wagen tegen een stilstaande vrachtauto, met het gevolg, dat de wagen omsloeg, naast den weg terecht kwam en daar in brand raakte. Reddingspo gingen van voorbijgangers mochten niet ba ten, zoodat de 22-jarige J. Witterynck in de vlammen omkwam. kon heenboog, dat zij gevaar liep van naar beneden te storten. Daar zag zij een grooten tuin, welks boo men met hun toppen bijna tot aan het bal kon reikten. Het bleeke licht der maan scheen zacht op de twijgen en op het voorjaars groen, dat nog moest uitbotten. De nacht wind deed de takken van een kastanjeboom ritselen en verschrikt vloden de vogels weg, door luidruchtig getjilp zich over de storing in hun nachtrust beklagend. Verderop ontwaarde Gabrielle groote gras tapijten met vijvers, die beschenen door het blauwe maanlicht er uitzagen als gesmolten lood. Dan waren er ook enkele duistere plek ken, waar het nachtelijk licht niet doorheen drong, geheimzinnig plekjes, zooals de kun stenaars die beminnen. Zij bevolken ze met wezens uit de fabelleer of wel zij droomen van verde, liefde en poëzie, die daar hun zetel zouden vinden. Een oogenblik ongetwijfeld medegesleept door haar koortsig opgewonden verbeelding en door de bekoorlijkheid van het schouw spel, scheen het Gabrielle toe, dat die gras perken, dat die bloemen leven bevatten, dat twee vrouwen, tegen elkander geleund, lang zaam langs de met kiezel overdekte paden gle den, nu eens zichtbaar, dan weer onzicht baar, naarmate haar gang zich wendde of de boomen haar verborgen. Zij waren in witte sluiers gehuld, zooals men zich de wezens uit de geestenwereld voorstelt en hadden het gelaat halverwege bedekt. Zij gingen zoo langzaam, maar tevens zoo zwevend, dat men haar voor één vrouwelijk wezen had kunnen houden of liever nog voor een bovenaardsche verschijning, een fee van den nacht, van het voorjaar, van het geluk. En hoe vreemd, alsof die geheimzinnige tooverachtige verschijning rhytmisch werd begeleid, meende Gabrielle uit de diepte, waar de donkere massa van het paleis tusschen de boomen verborgen was, droefgeestige, melodieuse stemmen te hoo ren, versterkt door den klank van vreemde instrumenten. Toen was opeens alles uit. Zij hoorde niets De 41-jarige J. Verhoeven wist zich uit de auto te bevrijden en liep slechts lichte won den op. DEENSCHE BOEREN OP MARSCH. Zij zitten vol grieven. Naar het voorbeeld van Jutland is te Ko penhagen een groote vergadering gehouden, waaraan werd deelgenomen door 400 verte genwoordigers der „L.S.-beweging", der mei erijen en veehouders. Na langdurige debatten werd de „valuta-stakings"-resolutie van den Boerenstrijdbond aangenomen met slechts één stem tegen. De vergadering was geopend met het zin gen van het nieuwe strijdlied der boerenbe- weging en een rede van den leider Bach. Uit de debatten bleek, dat reeds 1100 van de 1600 meierijen en 53 van de 62 slachtveehouderij- en het stakingsparool hebben opgevolgd. Een der sprekers legde er den nadruk op. dat de L.S.-beweging weldra sterk genoeg zou zijn om de pers te bewegen tot een an dere houding tegenover den strijdhond. De oorlogsverklaring van de regeering wordt door de boeren met kalmte en koelbloedigheid op genomen. De boeren zullen nooit vergeten de verklaring van Stauning, dat hij 50.000 werk- loozen gereed houdt voor het overnemen der boerderijen, wanneer de boeren zich niet lan ger kunnen handhaven. De redevoeringen werden met grooten bijval aangehoord. De Deensche pers bericht ten aanzien van den voorgenomen grooten boerenmarsch van Noord-Sleeswij k naar Kopenhagen, dat het plan bestaat, een verzoekschrift aan den ko ning te overhandigen. Bij de deligatie, die zich met het aanbieden van dit verzoekschrift zou belasten, zouden zich 5000 boeren aan sluiten, die over zee van Noord-Sleeswijk naar Kopenhagen zouden komen. Terwijl de koning de delegatie ontvangt zouden de boe ren zich op het plein voor het koninklijk slot opstellen. Den koning zal worden verzocht, groote veranderingen aan te brengen in de perso nen der Noord-Sleeswij ksche autoriteiten. De boeren keeren zich vooral tegen de liberale leiders. Volgens de bladen zal op 20 Augustus een nieuwe productiestaking worden afgekondigd, die drie dagen zal duren. In Deensche politie ke kringen neigt men tot de opvatting, dat thans de politieke partij, die de boeren weet te bevredigen, kans van slagen heeft. TE VEEL SINAASAPPELEN? Volgens het Londensche Zondagsblad The Referee hebben Engelsche importeurs van sinaasappelen aan kapiteins van schepen, die ladingen sinaasappelen voor hen aanvoer den, opdracht gegeven de vruchten in zee te werpen omdat de importeurs ze niet willen hebben. Een schip met honderden kisten is reeds van Liverpool vertrokken en de kapi tein moet de sinaasappelen aan de zee prijs geven „ergens tusschen de Engelsche en Spaansche kust." De sinaasappeloogst in Spanje heet zoo overvloedig te zijn geweest dat de Spaansche regeering, om de vruchten van de boomen te krijgen, een premie van ongeveer een gulden heeft aangeboden voor elke uitgevoerde kist. De aanvoer naar Liver pool is zoo enorm geweest dat de importeurs uit vrees dat zij hun kosten niet zullen goed maken het invoerrecht en vracht- en andere kosten niet willen betalen. Men kon de si naasappelen niet gratis onder het publiek uitdeelen want iemand moest toch het invoer recht enz. betalen. Een dergelijke redeneering laat zich niet goed begrijpen. Want het pu bliek zou zeker de sinaasappelen met spoed afnemen indien het er b.v. zeven voor een stuiver kon krijgen inplaats van zeven voor een shilling (dat is op het oogenblik de prijs in Londen.) Als men bedenkt dat van de me dische zijde de laatste jaren sinaasappelsap is aangeprezen als een waar levenselixer dan is het toch wel treurig, dat 1.500.000 sinaas appelen (want dat is volgens het blad het aantal) aan de zilte baren worden geofferd. GROOTE van MANTELS, COSTUUM-BLOUSE, ROKKEN en HOEDEN. Groote sorteering FALCON DAMES- en HEEREN REGENJASSEN, LOODENJASSEN, enz Onze winkels zijn Zondags tot 2 uur geopend. meer en het eenige, wat er overbleef was de bekoorlijkheid der omgeving en de nachtelij ke damp, die de duistere plekjes omhulde. Op dat oogenblik wakkerde de wind eenigs zins aan en liet de openstaande vensters te gen den muur bonzen. Gabrielle beefde. Wanneer Loussard door dit geruisch ontwaakte, was zij verloren. Zij mompelde O God, als ik sterven moet, bescherm mijn vader. En zij klom over het balkon en omklemde met haar handen den eersten den besten voor uitstekenden steen, die onder haar bereik was. Een ondeelbaar oogenblik was het slechts dat haar leven in het grootste gevaar verkeer de, het was namelijk dat oogenblik, waarop zij haar vingers om den uitgebouwden steen had geslagen, terwijl haar voet een steunpunt zocht. Gelukkig vond zij dat steunpunt bijna onmiddellijk. Nu deed zij haar oogen dicht en sloot haar tanden vast opeen. Zij kon of durfde nauwelijks ademhalen. Zoo daalde zij af. Zoo begon zij het hachelijk waagstuk. Tienmaal gleed haar voet af, tienmaal her vond zij het verloren steunpunt. Er waren nauwelijks eenige seconden verloopen sinds zij het balkon had verlaten, maar de arme vluchtelinge schenen zij evenzoovele bange uren te zijn. Bij de derde verdieping gekomen, hield zij zich voor verloren. Haar handen, die nage noeg de kracht misten om den eenmaal ge grepen steen omklemd te houden, waren aan de palmen nat van het koortsachtige zweet. Stokkend ging haar adem. Het gaf haar niet, of zij de oogen al sloot vaar haar dansten legioenen sterren en haar lichaam, kort te voren nog zoo gloeiend heet, scheen plotse ling als met een ijskorst ompantserd te zijn. Het is gedaan, stamelde zij. Ik kan niet meer. Zij klemde haar arm om een der steenen en liet de punt van haar eenen voet op een lager uitgebouwden steen rusten, drukte haar borst tegen den muur en met een laatste, vertwijfelde krachtsinspanning, op gevaar Hoeveel „gevangen zonneschijn" vertegenwoor digen ze wel niet S.AMEN VERDRONKEN. Te Hilden in het Rijnland bij Solingen rank te een arbeider, die pas 14 dagen gehuwd was. voor de oogen van zijn vrouw in een draai kolk. Toen hij erin verzonk, sprong Zijn vrouw, hoewel zij niet kon zwemmen, hem na zij werd eveneens door de draaikolk mee gesleurd en verdronk evenals haar jonge echtgenoot. Duitsche schepen vijandig ontvangen in Spanje. In verscheidene Spaansche havens weigeren de havenarbeiders Duitsche schepen te lossen, die de Hakenkruis- vlag voeren. Te Aviles, nabij Gijon, en te San Juan de Nieva moest de hulp van de autoriteiten worden ingeroepen om het conflict bij te leggen. In laatst genoemde haven wilde de bemanning van het Duitsche schip zelf beginnen te lossen, doch zij voerde dit voorne men niet uit, toen de havenarbeiders een dreigende houding aannamen. Honderd slachtoffers van de hitte In New-York alleen veertig. Bij de hittegolf, welke de laatste vier dagen d Oostelijke Amerikaansche Staten heeft geteisterd, zijn honderd personen om het leven gekomen. In district New-York alleen bedraagt het aantal dooden meer dan veertig. De hittegolf duurt nog steeds voort en vol gens de jongste weersvoorspellingen is er voorloopig nog geen verandering in zicht. SALON DE COIFFURE SALON DE BEAUTÉ Tel. 457 Spoorstraat 104106 Den Helder. af van naar beneden te storten, steeg zij nog twee of drie treden af. Toen werd de duize ling, die zij reeds zoo lang bestreden had, haar te machtig. Het was haar, alsof zij door reuzenarmen werd weggerukt, die haar deden wentelen in een onbesuisde, waanzinnige vaart. De arme, ontvelde handen lieten den steen los, de krachteloos geworden voeten gleden weg en zij zonk pijlsnel omlaag, zonder zelfs een kreet van angst te slaken. Zij viel, gelijk ze waande, op den grond, ze was een on macht nabij. Een hevige schok wekte haar uit haar ver bijstering. Zij was, zonder het te weten, tot den laatsten uitgebouwden steen afgedaald en had zich toen van een hoogte van nau welijks een enkelen meter laten vallen. Verbaasd over het feit, dat zij niet verplet terd was. dat zij zelfs geen pijn gevoelde, stond zij op. Zij dacht, dat zij droomde en zag naar alle kanten rond. Neen, zij droomde niet. Daarboven waren de treden van de ge vaarlijke ladder, waarlangs zij ontkomen was, zij reikten tot boven het balkon, vanwaar zij haar vlucht was begonnen. Haar handen waren vol bloedige strepen, haar schoeisel was gescheurd en haar voeten gewond.Een soort ramp, een zenuwachtig sid deren schokte haar geheele lichaam, een zeer natuurlijk gevolg van de overmatige vreesc- lijke inspanning. Gabrielle was wankelend opgestaan en dreigde met icderen tred ineen te zinken. Nu wist zij zich rekenschap te geven van de plek, waar zij zich bevond. Ze was op het dak van het koetshuis, dat in den tuin van Murad stond. De tuin lag voor haar en de takken der boomen welfden zich over haar hoofd. Ze schreed voorwaarts tot den rand van het dak, dat geheel plat was en had den grooten tuin, dien zij kort te voren van het balkon had waargenomen, nu, om zoo te zeg gen, aan haar voeten. Het maanlicht verhelderde zacht het gehee le tafereel. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1933 | | pagina 1