24e JAARGANG
DINSDAG 10 OCTOBER 1933
No. eo
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINOEN EN OMSTREKEN
OM HET GOUD.
«WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJB
per 8 maanden 1.—.
UITGEVER
BOSKER.
WIERINGEN
BUREAU
nippolytasheef Wlertnfen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
AD VERTENTIëN.
Van 1—5 regels
Iedere regel meer
f 0.50.
f 0.10
Dr. COLIJN EN DE
LONDENSCHE CONFERENTIE.
„Het Amsterdajnscli Effectenblad"
schrijft
De Nederlandsche Minister-presi
dent draagt het ideaal van een inter
nationalen terugkeer tot het gezond
verstand -- zooals hij het ziet -- hoog
in het hart.
De waanzin der tarieven en de mor
bide valuta-politiek der landen, die
het goud verliezen, die het onderling
begrijpen en de mogelijkheid van sa
menwerking tusschen de volken met
groote stelligheid den weg versperren,
zijn hem een gruwel.
Zoo hoog zit he,m zijn ideaal, dat hij
weigerde te gelooven in de misluk
king der Londensche Conferentie, hoe
zeer deze mislukking voor de geheele
wereld evident was en het doodvonnis
beteekende van de internationale ge
dachte.
Daarom is Minister Colijn, met als
eenige bagage, zijn bijna kinderlijk
vertrouwen, nogmaals op reis gegaan,
om, als een bedelmonnik voor een hei
lig doel, aan de deuren te kloppen
van hen, die de wereld iets konden
schenken. Iiij trok naar Londen en
kreeg te hooren, dat de Conferentie
voorgoed had afgedaan. Hij sprak er
over economische mogelijkheden, de
regeling der productie van bedreigde
artikelen, doch sprak aan dooveman's
deur. Te Genève, waar de landen bij
een zijn voor andere doeleinden dan
dat des lieeren Colijn, vond hij iedere
deur gesloten.
En zelfs vermocht hij geen monde
linge uiteenzettingen te verkrijgen als
antwoord op de brieven, die hij als
voorzitter van de econo:mische com
missie tot de landen richtte.
En die onbeantwoord waren geble
ven
Het is onzen Minister-president ver
gaan, zoo als het Henderson vergaan
is, toen hij bedelde om gehoor voor
een niet minder edel doel. De harten
zijn verhard, de ooren gesloten.
WORDT DE BOER DOOR INFLATIE
GEHOLPEN
„Schakels", weekblad op het gebied
van kunstmeststoffen, voederstoffen,
enz., schrijft
Men herinnert zich, dat Denemar
ken, kort nadat Engeland in Septem
ber 1931 den gouden standaard had
moeten loslaten, dat voorbeeld ge
volgd heeft en de waarde van den
Deensche kroon heeft doen dalen.
W/ij vinden thans vermeld hoe het
staat met den vermogenstoestand van
den Deenschen boerenstand, in welks
belang die daling voornamelijk is tot
stand gebracht.
Het Deensche bureau voor de stati
stiek publiceert thans een studie, die
betrekking heeft op de particulere ver
mogens in Denemarken in 1931 en ver
gelijkt die met de vermogens van 1930.
Terwijl er in 1930 in Denemarken
waren 1.188.456 belastingbetalers, die
een jaarlijksch inkoimcn hadden van
FEUILLETON.
(43,
Op dat oogenblik bewogen zich Gabrielle's
lippen, haar doffe slaap werd door koorts
achtige droomen verlevendigd. Zoo zag zij
zich opnieuw in het paleis van Murad, om-
•ingd door de Oostersche weelde en de talloo-
s? bloemen. Allen, die zij lief had, waren om
h.ar vereenigd Valentin, haar vader, Mu-
ra\ Federie en Fatma. Alleen zagen haar
me vriendelijke blikken aan en ieder hunner
zei aar het was de stem van Norbert, die
in dn slaap niettemin tot haar doordrong
ieder »ei haar ik heb u lief. En daar hoor
de zijus uit de verte het weemoedig gezang,
dat har door Murad was vertolkt
„Het oven is niets anders dan een storm
En bl»men, ijs, jeugd, grijsheid, lente,
winter,
Vaarwel 't Vliegt alles in een storm
daarheen."
Een hartochtelijke kus van Norbert wek
te haar uithaar koortsachtige droomen.
Zij richtttzich op en haar doodsvijand aan
haar voeten \ende, riep zij met een doordrin
genden gil o hulp.
Norbert sp*ig op en trok zich naar de
andere zijde \n den wagen terug. Hij was
bleek, zijn lipin hadden alle kleur verloren
en met somb€> blikken, sprak hij eenigs-
zins sidderend \n ontroering
Blijf bedaaj, Gabrielle, ik zweer u, dat
gij niets van mifce vreezen hebt.
XIV.
Het kasteel van 0is Tordu lag geheel ver-
iten in het bosch »n Montreuilon, ongeveer
en uur verwijderd an het stadje Corbigny.
800 of meer kronen, is hun getal in
1931 gedaald tot 1.153.026, een vermin
dering met 35.000 in dienzelfden tijd
daalde het totaal bedrag hunner in
komens van 3.159.000.000 kronen tot
2.910.000.000, een vermindering van 250
millioen kronen, waarvan 170 milli-
oen betrekking hebben op do inko
mens der landbouwende klassen.
De meest door de crisis getroffenen
zijn de grondeigenaars en de grooie
boeren. Het bedrag van hun gemid
deld jaarlijksch inkomen verminder
de met, 34 pCt. doordat het van 11.953
kronen viel op 7.880 kronen.
Voor geheel Denemarken vermin
derde het aantal personen met een ka
pitaal van 6000 kronen of meer met
13.351 of 5.1 pCt. van het geheele cij
fer. Ook hier zijn de landbouw klassen
de meest getroffenen.
Het totaalcijfer der vermogens van
meer dan 6000 kronen bedroeg in 1930
9.544 millioen kronen.
Tenslotte wordt medegedeeld, dat
van het eene jaar op het andere liet ge
al personen met een vermogen van
meer dan een millioen kronen vermin
derd is met 45 doordat het van 473
daalde op 428.
Tot zoover het bericht.
Het blad meent goed te doen erop
te wijzen dat niet wordt aangegeven op
welken datum de opgaven betrekking
hebben. Zijn deze cijfers vastgesteld
op den 31en December van elk jaar,
dan leeren zij ons, dat de waarde-da-
ling van de kroon in September-Octo-
ber 1931 niet ten goede is gekomen
aan de. welvaart van den boerenstand,
in welk belang Denemarken is, zoo
als men weet voor den uitvoer van
vleesch en zuivel hoofdzakelijk op En
geland georiënteerd die waardeda
ling tot stand kwam. Een voorloo-
pige waarschuwing om voorzichtig te
zijn met inflatie en daarvan voor den
boerenstand niet veel te verwachten.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
VOETBALLER VOOR HET GERECHT.
Zes weken gevangenisstraf geeischt
wegens ruw spel.
Voor den politierechter te Arnhem had zich
j.1. Vrijdagmorgen een 20-jarige speler van
de Edesche Boys te verantwoorden, wegens
het feit dat hij gedurende een wedstrijd een
speler van de tegenpartij zou hebben gehaakt
en nagetrapt, met het gevolg dat deze speler
een been brak.
Baron Speyart van Woerden, subst. officier
van Justitie, zeide in zijn requisitoir dat het
jammer is dat de voetbalbonden spelers, die
van een voetbalmatch een soort bokswed
strijd maken, niet voor hun leven lang het
veld uitsturen. Deze verdachte heeft op meer
dan ergerlijke wijze niet alleen de spelregels
overtreden, maar bovendien op buitengewoon
onsportieve wijze gehandeld. Een strenge straf
achtte hij hier op zijn plaats en hij eischte
wegens mishandeling dan ook zes weken ge
vangenisstraf.
De verdachte L., die het hem ten laste ge
legde ontkende, voerde tot zijn verdediging
aan dat het spel een normaal verloop had.
„De officier van justitie heeft nog nooit zien
voetballen" zegt verdachte.
Mr. baron Speyart„Meer dan me lief is!"
De uitspraak werd bepaald op 13 Oct. a.s.
VERDACHT STERFGEVAL TE HOEVELAKEN
Jongeman gearresteerd.
Maandagavond heeft zich te Hoevelaken op
Het was omringd van oude, dichte bosschen
met hun geheime nissen en gevaren het
was daar de volstrekte woudeenzaamheid.
Sedert den dag waarop ons verhaal een aan
vang nam, toen men het overschot van de
bezittingen van markies d'Argental stuksge
wijze had verkocht, was Bois Tordu, door de
zorgen van Rouquin, die gemeend had den
loop der gebeurtenissen vooruit te kunnen
zien, weer in bewoonbaren staat gebracht.
Het was niet meer datzelfde bouwvallige kas
teel, dat aan weer en wind was prijsgegeven
en een welkom toevluchtsoord aanbood aan
raven en uilen, die op duistere nachten kras
send en schreeuwend naar den klokketoren
kwamen vliegen.
Bois-Tordu was gerestaureerd. Het uiterlijk
verkeerde weer in behoorlijken staat, terwijl
van binnen door Bouquin en Norbert voor een
goede inrichting was gezorgd, voor zoover
zulks met het oog op de haast, waarmede
alles geschieden moest, was mogelijk geweest.
Daar heerschte nog niet die weelde, waar
van de markies had gedroomd, doch volgens
zijn meening was het ook slechts een voor-
loopige inrichting, alleen bestemd om het
kasteel voor Gabrielle bewoonbaar te maken,
Een rijtuig wachtte den markies aan het
station van Corbigny.
Het was een frissche, maar overigens heer
lijke morgenstond. Voor de opgaande zon
trokken de nevelen weg, die als een groote
sluier bosch, veld en akker bedekt hadden.
De weg, dien het rijtuig insloeg, was schil
derachtig en woest, nu eens loopend door
dichte bosschen, dan weer stijgend langs een
berghelling, hier en daar met zware graniet-
blokken afgesloten, welke jaren of eeuwen
geleden misschien door vreeselijke aardbevin
gen daarheen waren geslingerd.
De bladeren en de slanke boomtoppen ruisch
ten in den morgenwind en dat was, nevens
het rollen der rijtuigwielen, het eenig geluid,
dat op dien tocht gehoord werd.
Op Gabrielle maakte die volslagen een
zaamheid een allerpijnlijksten indruk. Zoo
lang zij te Parijs was, zoolang zij de coupé
nog niet verlaten had, waar zij aan de gena
de boerderij, bewoond door de gebroeders
Van P. en hun zuster, een drama afgespeeld,
dat aan de zuster het leven heeft gekost.
De justitie kon in verband met het voor
onderzoek geen inlichtingen verstrekken.
Thans geeft het Utr. Dgbl. de volgende bij
zonderheden
Mej. Van P. had zich Maandagavond met
haar verloofde, den 26-jarigen Van W., in het
bakhuis van de boerderij opgehouden. Om
streeks halfelf waarschuwde Van W. een der
broers, die zich reeds te bed had begeven,
en deelde hem mede, dat zijn zuster was
flauw gevallen. Toen de broer daarop in het
bakhuis kwam, vond hij zijn zuster bewuste
loos op een deken liggen. Daar geen leven be
speurd kon worden, ging Van W. den dokter
waarschuwen, die spoedig ter plaatse was.
Deze kon na onderzoek niets anders dan
den dood constateeren. Gezien de verdachte
omstandigheden, waaronder de dood was in
getreden, achtte de dokter het noodig den
burgemeester en de gemeente-politie rnet het
geval in kennis te stellen. De burgemeester,
jhr. P. A. van Eys, legde in zijn kwaliteit van
hulp-officier van justitie onmiddellijk beslag
op het lijk, terwijl de verloofde terstond door
den gemeente-veldwachter in verhoor geno
men werd en waarna deze in arrest werd ge
steld.
Het bakhuis werd des nachts verzegeld.
Dinsdagmorgen werd de officier van justitie
van een en ander op de hoogte gebracht en
in den middag werd ter plaatse door het
Parket uit Utrecht een onderzoek ingesteld.
Nadat foto's van de situatie waren geno
men en vingerafdrukken waren gemaakt,
werd het bakhuis wederom verzegeld tot de
overbrenging van het lijk naar Utrecht, waar
het Woensdag gerechtelijk is geschouwd.
De verdachte Van W. is inmiddels door den
gemeente-veldwachter naar Utrecht overge
bracht en aldaar in het huis van bewaring
opgesloten.
HET NATIONAAL CRISIS - COMETE.
Een gift van de Koningin.
H.M. de Koningin heeft een gift van vijf
duizend gulden geschonken aan het Nationaal
Crisis-Comité.
VLEESCH IN BLIK VOOR DE
WERKLOOZEN.
Ofschoon de Minister nog geen officieele
beslissing heeft genomen, staat thans toch
wel vast, aldus De Telegraaf, dat ten aanzien
van de verwerking van het rundvee, noch het
plan-Ruiter, noch de distributie van versch
vleesch in aanmerking komt, doch dat het
vleesch in blik zal worden verwerkt. Desbe
treffende voorstellen zijn door de crisis-rund
veecentrale aan den Minister gedaan. Aange
zien de Minister zich van den aanvang af ge
regeld van deze kwestie op de hoogte heeft
doen houden, is niet aan te nemen, dat de
Minister thans van het advies der centrale
zal afwijken.
Daarmede is dan beslist, dat het rundvee
als vleesch-in-blik op bonnen aan de werk-
loozen zal worden verstrekt.
DE DRUIVENSTROOM HOUDT AAN.
Wat het Westland levert.
Het Westland leverde afgeloopen week een on
gekende hoeveelheid druiven uit zijn kassen,
nog nimmer is de druivenstroom, die uit de
kassen vloeit, zoo groot geweest als thans het
geval is.
Schuiten en wagens vol komen iederen dag
aan de twaalf veilingen in het Westland en
gelukkig vindt dit Westlandsche product bij
uitnemendheid nog steeds voldoende afne
mers.
De veilinggebouwen vertoonen een weelde
van het kostbaarste fruit, dat donker blauw
van kleur in de mooie kistverpakking spreekt
van het vruchtbare Westland. Het is thans
de moeite waard om naast een bezoek aan
de druivenkassen ook een kijkje te nemen
in de Westlandsche veilinggebouwen, waar
de van Norbert scheen prijsgegeven, had zij
nog altoos een onbestemde -hoop bewaard.
Kon bij al die menschen om haar heen ook
niet een redder voor haar wezen Maar
thans was alle hoop vervlogen.
Wie zou haar ooit in deze woudeenzaam
heid zoeken, die alleen de verblijfplaats
scheen te zijn van wilde zwijnen, herten en
wolven Immers niemand.
Het rijtuig, waarin Gabrielle zich met Nor
bert bevond, had den hoofdweg reeds lang
verlaten, om verschillende smalle zijwegen
in te slaan, dikwijls zoo smal zelfs, dat de
eiken van boven met hun takken in elkander
vielen en zoodoende het zonlicht onderschep
ten.
Voortdurend voelde de arme Gabrielle haar
angst toenemen, voortdurend bad zij tot God
om redding, al was zij zich nauwelijks bewust,
dat zij het deed.
Norbert richtte geen enkel woord tot haar.
Toen Gabrielle evenwel rilde in de koele
morgenlucht, vroeg hij haar of zij ook eeni-
gen last had van de koude.
Zij mompelde iets onverstaanbaars, terwijl
haar tanden klapperden, maar van angst.
Hij legde een warme reisdeken over haar
knieën en sloeg een mantel over haar schou
ders, daarop verviel hij weer in het vorige
stilzwijgen.
Het stille woud scheen eindeloos lang te
zijn. Plotseling sloeg het rijtuig weer een zij
weg in en op het halfdonker volgde nagenoeg
zonder geleidelijken overgang het warme,
stralende licht der voorjaarszon.
Men was de bestemmingsplaats genaderd.
Daar lag, omringd door tuinen, het herstel
de kasteel op een verhevenheid.
Een zandweg leidde van het bosch tot een
nu neergelaten ophaalbrug, die over een vrij
breede gracht, welke de slottuinen in hun
geheel omgaf, geslagen was. Voor deze ophaal
brug stond, den weg min of meer versperrend
een eeuwenoude, reusachtige, zeer gekromde
of gekronkelde eikeboom, van een vreeselijken
omvang, die zijn wortels tot wel acht meter
afstand van den stam boven de aarde uit
stak. Aan dien alouden boom had het kasteel
vooral op de z.g.n. hoofddagen, Maandag.
Woensdag en Vrijdag een enorme hoeveel
heid druiven bijeen gebracht is.
Was j.1. Woensdag reeds aan de veilingen
het „record" van alle vroegere aanvoeren ge
slagen, Vrijdag is op verschillende veilingen
dit record nog geslagen en werden meer drui
ven aangevoerd dan ooit te voren.
Aan de groenten- en fruitveiling te Naald
wijk werd dien dag b.v. 60378 K.G. druiven
aangevoerd en een gelijke hoeveelheid kwam
aan de veiling te 's-Gravenzande. In Poel
dijk de grootste veiling van het Westland
was de druiven-productie dien dag aan de
veiling nog grooter.
Er mag veilig worden aangenomen, dat het
Westland Vrijdag een 300.000 Kg. druiven
heeft afgeleverd. Toch waren bij deze enorme
aanvoeren de prijzen niet ongunstig, en zoo
werd b.v. voor de Alicante-soort tot 27 cent
per K.G. besteed.
WAGEN MET HOLLENDE PAARDEN
TE WATER.
Zaterdag reeds een knecht van boer S. met
een ledigen wagen, waarop eenige kinderen
zaten, door de Oude Straat te Kampen, toen
de paarden schrokken en op hol sloegen. In
woesten ren ging het door de straat op den
IJsel af. Inmiddels hadden de kinderen het
bevel opgevolgd zich achter van den wagen
te laten vallen, terwijl op het laatste oogen
blik de voerman zich wist te redden. Allen
kwamen met lichte verwondingen vrij. De
beide paarden echter stortten met den wagen
van de hooge kade in de rivier en waren ver
dronken, voordat reddingspogingen in het
werk konden worden gesteld.
WEER PISANGS NAAR NEDERLAND.
Men herinnert zich, dat de eerste proefzen
ding van bananen, nu eenige maanden gele
den, tot bemoedigende resultaten heeft ge
leid. Uit de verschillende gegevens en waar
nemingen tijdens de overtocht en bij het op
slaan in de rijphuizen te Amsterdam door ir.
Levy gemaakt, is gebleken, dat de export,
wanneer eenige koeltechnische verbeteringen
worden aangebracht, reeds aanstonds met
winst zal kunnen geschieden.
Tevens werd geconstateerd, dat de pisangs
uit Medan in beteren staat waren aangeko
men dan de vruchten uit Oost-Ja va het
tijdsverschil van vijf a zes dagen schijnt een
voornamere rol te spelen dan men aanvanke
lijk dacht.
Naar aanleiding van de behaalde resulta
ten werd toentertijd reeds tot herhaling de
zer proefzending besloten en zoo zal de „Mar-
nix" te Sabang een 500-tal trossen inladen.
Predicatie met nabespreking.
Proef geslaagd
Zondagavond 1 October is in de Ge-
ref. Kerk in Hersteld Verband te Rot
terdam (predikant ds. E. L. Smelik)
voor de eerste maal een predicatie met
nabespreking gehouden ze wordt als
goed geslaagd beschouwd. Er waren
veel gemeenteleden en „vreemdelin
gen", zoo meldt „Het Kerkblad". De
vrees dat het misschien te lang zou du
ren, werd beschaamd algemeen
vond men dat de tijd te kort was ge
weest. De bespreking sloot zich goed
bij de preek aan en de ste,mming werd
niet door een „debattoon" gestoord.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
Trouw aan het oude nest.
Een ornitoloog te Viborg op Jutland,
die sedert vele jaren duizenden ooie
vaars van ringen heeft voorzien, heeft
waargenomen dat in een Jutlandsch
dorp oen ooievaar reeds meer dan 35
jaar lang steeds op zijn oude nest te
rugkeert.
Tragisch.
Woensdagochtend heeft een vrouw
in «le Mainzerstrassc te Berlijn uit een
venster van «le vierde verdieping haar
.man nagewuifd, die naar zijn werk
'ging. Hierbij heeft de vrouw zich waar
jschijnlijk te ver uit liet raam gebog«»n.
jwant zij is uit het raam gevallen en op
straat te pletter gevallen.
Auto doorboord.
Terwijl in de voorstad Lichtenrade
van Berlijn een tractor inet een bij-
wagen, waarop lange masten lagen,
zich langzaam voortbewoog, kwam
van achteren een auto jnet groote snel
beid, waarbij de bestuurder blijkbaar
«le behoersching over zijn wagen ver
loor. De auto werd letterlijk op «le mas
ten gespietst, i]ie door koeler en voor
ruit drongen en «Ie geheele auto door
boorden. De bestuurder werd levens
gevaarlijk gewond.
Goudader onder Madrid
De internationaal bekende wichet-
roedelooper Botivar beweer* *e hebben
vastgesteld, dat zich onder Madrids
stralen een goudader bevindt, die «le
moeite waard is te worden geëxploi
teerd. Vooral onder het asfalt van een
van Madrids voornaamste straten zou
zich een groote hoeveelheid goud be
vinden. Merkwaardig is. «lat in enkele
oude Madrileensche sagen over een
goudschat wordt gerept, die zich onder
de stad Madrid zou bevinden.
Uit vliegtuig gevallen.
In de nabijheid van Rijssel was een
vliegtuig opgestegen, waarin een foto
graaf zat. die luchtfoto's wilde maken.
Een valwind deed plotseling het vlieg
tuig geweldig slingeren de fotograaf,
die te ver uit het toestel leunde, viel
er uit. Men vond hem later verplet
terd op den grond.
Een hertog als treinmachinist.
riet klinkt ongelooflijk, toch is net
een feit. Een werkelijke hertog, een
grande van Spanje, wiens stamboom
loopt tot 1156, heeft 30 jaar van zijn le
ven op de locomotief doorgebracht»
liet is de hertog van Zaragossa, wiens
lust en leven is op een locomotief le
staan. Of het weer mooi is dan wel mis
tig of regenachtig, het doet er niets
toe de hertog is op zijn post en
stuurt de machine langs den „ijzeren
weg". Reeds 2.500.000 K.M. heeft de
hertog als machinist afgelegd. Hij
heeft dienst gedaan op D-trein loco
motieven, boemel treinen, ja ook op
locomotiefjes, die veetreinen voort
trekken langs kleine provincie-sta
tionnetjes. Toen in 1912, 1916 en 1917
het spoorwegpersoneel in Spanje
staakte, rolden de treinen, waarop de
hertog als machinist dienst deed, langs
«le rails. Wanneer koning Alfonso in
zijn land reisde, moest steeds de her
tog op de locomotief staan. Toen ko
ning Alfonso zijn land moest verlaten
was het de hertog, van wien hij als
laatsten trouwen vriend aan het grens
stationnetj«» afscheid nam. De repu-
zijn benaming van Bois-Tordu, gedraaid hout,
te danken.
De zandweg liep eenigszins hellend naar
beneden en langzaam ging het rijtuig daar
langs.
Plotseling stak de markies zijn hand wij
zend vooruit en toonde Gabrielle een plekje
bij de gracht, dat geheel begroeid scheen te
zijn met zeer laag struikgewas.
Bij dat struikgewas aan den kant der gracht
zat een man in de schaduw met den rug naar
hen toegekeerd. Hij had de gebogen schouders
van iemand, die door vermoeienis gebukt in
slaap is gevallen en was gekleed met een
soort kiel van bruinachtig rips-fluweel en
een breedgeranden stroohoed.
Uw vader, die nog niets weet van uw
komst, verklaarde de markies.
Mijn vader riep Gabrielle en zij uitte
daarbij in haar eerste ontroering, werkelijk
een kreet van blijdschap. Zij kon voor een
oogenblik alles vergeten, om alleen aan den
goeden ouden man te denken. Zij boog zich
voorover, om hem des te beter in het oog te
kunnen krijgen.
Maar wat voert hij daar uit? vroeg zij.
Forellen vangen, denk ik, antwoordde de
markies glimlachend.
Gabrielle beefde. Welk een verborgen zin
lag er niet in die eenvoudige woorden Daar
zat de arme, hulpelooze grijsaard, volkomen
vertrouwend op den markies, die hem gevan
gen hield en tegen zijn dochter voor hem
partij kiezend. Daar zat hij rustig te visschen,
terwijl zijn dochter zich tegenover hem in
zoodanigen toestand bevond, dat zij, als ze
vluchtte, daardoor zijn doodvinnis zou bepa
len.
Een oogenblik had Gabrielle wel gehoopt
in haar vader een. steun, een beschermer te
zullen vinden, maar was zij zelve niet veeleer
de aangewezen persoon, om den zwakken
man, wiens geestvermogens in zeker opzicht
gekrenkt konden heeten, te beschermen
te steunen En meer dan ooit gevoelde zij
haar verlatenheid. Het angstzweet parelde op
haar voorhoofd.
Norbert, die haar gedachten op haar ge
zicht las, had daarvoor slechts een koud lach
je over.
Het rijtuig kwam bij de brug.
De forellen-visscher hief het hoofd op, zag
naar het rijtuig om. herkende Gabrielle en
kwam met uitgestrekte armen op haar toe.
De markies beval den koetsier halt te hou
den. Gabrielle sprong uit het rijtuig en lag
het volgende oogenblik snikkend aan de borst
van den grijsaard.
Vader, o mijn vader snikte zij luid.
De oude Bertara stortte tranen van blijd
schap.
Mijn arm kind, zijt gij daar eindelijk
Ik heb u dan weer terug Gered, ja. God
dank, gered O. als ge eens wist, wat ik al
niet om u heb uitgestaan, in hoeveel angsten
ik om u heb verkeerd Maar, wat Is er eigen
lijk toch gebeurd
Vader en dochter bleven zeer lang in el
kanders armen.
Juffrouw Gabrielle zal u later alles ver
tellen, mijnheer Bertara zei de markies, zij
is op het oogenblik daartoe nog te zenuwach
tig
Nu liet de oude man zijn kind los en op den
markies toeschietend, greep hij diens beide
handen, die hij met vreugdetranen besproei
de,
Ik weet al vooruit, wat ze mij zeggen
kan, mijnheer NorbertGij zijt het. die haar
hebt gered en daarbij wellicht allerlei geva
ren hebt getrotseerd Ik weet niet op welke
wijze ik u mijn innige erkentelijkheid kan be-
toonen
Gabrielle hoorde die woorden van dank
baarheid stilzwijgend aan, maar het stormde
in haar binnenste.
Men heeft hem misleid, zei ze in zich
zelf. Hij is geheel en al verstrikt in een weef
sel van leugens.
Zij betraden het kasteel, het jonge meisja
aan den arm van den grijsaard ze hield zich
nauwelijks op de been. Zoo ontroerd was ze
van alles, wat zij om zich heen zag, dat zij
zelfs niet hoorde naar hetgeen haar vader
tot haar zei en het antwoorden vergat.
