24e JAARGANG
DINSDAG 24 OCTOBER 1933
No. 84
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
OM HET GOUD
WIERINGER COURAKT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.—.
VAARWEL GENÈVE.
Dat het Derde Duitsche Rijk den Volken
bond en den Volkenbondsraad verlaten heeft
eerst in 1935 wordt het afscheid volgens
het Handvest van 1919 officieel behoeft
niemand te verbazen, want de dagen van
Briand en Stresemann zijn voorgoed voorbij,
hoewel men acht jaar geleden dacht, dat zij
de gansche XXe eeuw zouden beheerschen.
Men doet goed om deze eeuw niet te beschou
wen als een van lieflijke bestendigheden,
doch als een vol van haaksche koers verande
ringen men denke bijvoorbeeld aan het kei
zerlijke Duitschland van voor 1914, het repu-
blikeinsche van 1918, het Stresemannsche
van 19231929 en het Derde Rijk van thans
telkens komt er een nieuw idool.
Wie een hond wil slaan, vindt al gauw een
stok.
Duitschland door het Verdrag van Versail-
les ontwapend en tot een mogendheid van
den vierden rang verlaagd ondanks zijn 65
millioen inwoners en zijn sleutelposities in
het hart van Europa, wachtte of zijn vroegere
tegenstanders de ontwapeningsbepalingen
van het meermalen gewraakte verdrag op
zichzelf zouden toepassen. Dat bleef uit. En
de Ontwapeningsconferentie werd een farce.
Daar kwam de rechtsgelijkheid op de prop
pen, eerst gaande over het punt„men zal
niet langer óver Duitschland beraadslagen
doch mèt Duitschland. Daaruit vloeide voort
„Duitschland eischt ontwapening der ande
ren tot zijn eigen peil." En dat voerde tot
„Anders bewapent Duitschland zich gelijk de
anderen."
Voor een voldongen feit gesteld, zijn de di
plomaten teveel gaan praten, kwam er een
Amerikaansch-Engelsch-Fransch front,
dat Duitschland een controle wilde opleggen
Even nog wachtte Hitier af wat de opening
van het Bureau van de Ontwapeningsconfe
rentie zou brengen, maar toen bij de ope
ning bleek, dat men de verleden jaar door
Duitschland verworven officieel goedgekeur
de rechtgelijkheid zoowel negatief als positief
in daden wilde omzetten, hakte hij den knoop
door en zeide
Dan gaan wij weg.
Nu was het moment voor die daad in zoo
verre gunstig, omdat alle tegenstanders te
Genève net bijeen waren geweest in gezelli-
gen kout en aangekondigd hadden wat ze
Duitschland zouden opleggen, dus van den
prins geen kwaad wisten. Het effect van de
Duitsche besluiten was er een van een sprin-
genden bom.
Berlijn, zich zijn voorsprong terdege be
wust, stapelde den ganschen Zaterdag verder
vol niet belangrijke dingen. Propaganda-mi-
nister Göbbels lichtte de pers in, Hitier gaf
een manifest voor de bevolking en 's avonds
hield hij een lange radio-redevoering, die tot
in Zuid- en Noord-Amerika gerelayeerd werd.
Zijn woorden tot Frankrijk waren bepaald
vriendelijk en kwamen hierop neer
Laten wij elkaar begrijpen. Als Duitsch
land de Saai- terugkrijgt, is het al meer dan
tevreden de kwestie van Elzas-Lotharingen
is voor ons afgedaan daar zullen wij geen
druppel bloed meer om vergieten.
De weerklank.
Dat Duitschland staat op zijn stuk van
rechtsgelijkheid is vrijwel nergens bestreden
wel het feit, dat het op zoo'n bruuske wijze
den Volkenbond een slag toebracht en het
werk van de Ontwapeningsconferentie dreig
de te verlammen. Het gaat dus om „de manier
waarop Duitschland optrad, welk probleem
oogenblikkelijk overging in „Hoe zal de
Volkenbondsgetrouwe wereld haar veerkracht
omzetten in diplomatiekè rust en kracht."
Daladier kondigde voor de Fransche Kamer
aan
Eerst in November kunnen we politieke
debatten over Duitschlands besluiten toe
staan eerder kunnen wij nog niet zeggen of
het Pact van Vier (om alle geschillen vrede
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
BÜREAÜ:
«iPTVilytashoef Wtrrinrrn
Telefoon Intercomm. No. 19.
AD VERTENTIëN.
Van 1—5 regels o.50.
Iedere regel meer I 0.10
FEUILLETON.
(46.
Zij traden vervolgens op den voorgevel van
het slot toe en bereikten het weldra, zich
voortdurend zijwaarts van den weg houdende,
aan den rand van het bosch.
Het was zulk een donkere avond, dat zij
het kasteel niet eens konden zien. Het scheen
van het aardrijk verdwenen te zijn, nergens
schemerde eenig licht.
Murad en Valentin schreden behoedzaam
voorwaarts, ze werden van tijd tot tijd opge
houden door de ijzerdraadbogen, die voor den
tuin waren aangebracht, om daaraan de lam
pions op te hangen.
Trompelet en August gingen, bij den zand
weg gekomen, zijwaarts af, teneinde een rond
gang te doen om het kasteel en zich te over
tuigen of alles in rust was.
Chilperic hield bij den ouden, gekromden
eik voorloopig halt, terwijl Murad en Valentin
die de brug waren overgegaan, zich in den
tuin achter een boschje verdekt opstelden,
om aldaar de terugkomst van den goochelaar
en den clown af te wachten.
Dat duurde slechts korten tijd.
Het is overal doodstil, fluisterde Trom
pelet. Alles schijnt te slapen, niemand waakt
De geschiedenis kan binnen een paar minu
ten opgeknapt worden. Ziet gij deze noot,
mijne heeren, ik zeg, één, twee, drie, weg is
ze voegde de bijzonder opgeruimde gooche
laar er meesmuilend bij.
Hierop gingen zij verder den tuin in, tel
kens als het kiezelzand even onder hun voe
ten kraakte, zich stilhoudend en bukkend,
tot zij de overtuiging gekregen hadden, dat
het geluid van binnen niet was opgemerkt.
Voor den zijgevel hield het vijftal nogmaals
lievend a la Volkenbond tot een" goede oplos
sing te brengen) van kracht wordt dan wel
juist zoo met voeten getreden is, dat het ver
vallen is.
Aparte, directe onderhandelingen gaan wij
met Hitier niet aan."
In November zal men dus kunnen verne
men wat de Fransche Kamer en de Fransche
regeering te zeggen hebben over Duitschlands
stap vermoedelijk wordt Berlijn er aan her
innerd, dat de manier om van het Verdrag
van Versailles af te komen, anders ingeluid
moet worden en dat men verwacht, dat Ber
lijn naar Genève terugkeert.
Ook zal men vernemen, dat het Fransch-
Britsch-Amerikaansche front hechter is ge
worden Londen en Washington zullen dat
beamen. Maar Rome zal zich de gelegenheid,
om de rol van bemiddelaar te spelen, niet la
ten ontglippen en daarom overal aandringen
op Pact van Vier-vergaderingen in het Palaz-
zo Venezia, waar Mussolini zetelt. Het staat
vrijwel vast, dat Mussolini geweten heeft van
wat Hitier in het schild voerde.
Rest nog de Ontwapeningsconferentie.
Uw bezwaren en motieven zijn niet steek
houdend, heeft de voorzitter, Henderson, aan
de Duitsche regeering geseind en tot zijn ge
schrokken mede-ontwapenaars heeft hij ge
zegd
Wij gaan onvermoeid door. Tot den
26sten October
Allemaal goed en wel waarmee wordt on
vermoeid doorgegaan Amerika breidt
zijn vloot uit en is nog achter bij waar het
recht op heeftEngeland dito, Japan dito,
Rusland stoort zich aan niemand, enz. enz.
Een uitgewerkt voorbeeld zal Hendersons
monnikenwerk verduidelijken
Verhooging van strijdkracht.
De Britsche departementen van leger, vloot
en luchtmacht zijn thans bezig met de voor
bereiding van hun begrootingen, welke zij in
het begin van het volgend jaar aan den kan
selier van de schatkist moeten overleggen.
Chamberlain zal van de drie diensten sterk
verlengde verlanglijstjes ontvangen. De ad
miraliteit wenscht niet alleen dat Groot-Brit-
tannië oorlogsschepen zal bijbouwen tot het
peil van het Londensch vlootverdrag (hetgeen
zooals reeds vroeger is gemeld Aemerika ook
bezig is te doen), maar dat het ook een uit
gebreid program van vervanging van bestaan
de schepen door nieuwe zal doorzetten. In
het vooruitzicht dat de huidige vloot-„vacan-
tie" op 31 December 1936 zal eindigen, over
weegt de admiraliteit een grootsch program
voor den bouw van 25 nieuwe kruisers van het
meest moderne en meest formidabele type.
Ook worden nieuwe hoofdschepen (slagsche
pen) ontworpen, van 25000 ton, zwaar gepant
serd en bewapend met 12 inch kanonnen.
Zulke zeemonsters zullen ongeveer 5.500.000
pond sterling per stuk kosten. Verder wil
men 100.000 ton verouderde torpedojagers
vervangen door nieuwe, waartoe van 15 tot
18 nieuwe jagers per jaar zouden worden ge
maakt. Bij het Verdrag van Londen zou
Groot-Brittannië verder het recht hebben 50
schepen voor kustverdediging te bouwen, van
2000 ton elk en bewapend met 6 inch kanon
nen. De admiraliteit overweegt om ook daar
toe over te gaan. De bouw zou 10.000.000 pond
sterling kosten.
Dan is het marine-departement van mee
ning, dat zijn lucht-armada 72 vliegtuigen
van het standaard-model tekort komt. Voor
uitvoering van dit grootsche plan voor vloot-
vernieuwing en -uitbreiding zouden 10.000
man meer noodig zijn. En ook zou er behoefte
zijn aan meer geld voor stookmateriaal, ten
einde manoeuvres te kunnen houden op de
vereischte schaal en vlagvertoon in de we
reld, door uitzending van smaldeelen, te kun
nen herstellen.
In de staatsbegrooting van 1934 zou reeds
voor een goed deel worden voorzien in de
behoeften, welke de admiraliteit noodig acht
en tegen het einde van 1936 zal Engeland dan
50 moderne kruisers hebben van de 70, welke
het Verdrag van Londen toestaat.
Tegelijkertijd bereidt het ministerie voor
luchtvaart plannen voor den bouw van een
aanzienlijk aantal gevechts- en andere oor
logsvliegtuigen, welke het door cfe schatkist
goedgekeurd hoopt te krijgen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
halt. Daar was de deur voor het bedienden
personeel, daar wilden zij binnendringen.
Chilperic, die als agent der geheime politie
dit werk meer bij de hand had gehad, opende
de deur met een looper, ze was gelukkig van
binnen niet gegrendeld, anders had men meer
moeilijkheden te overwinnen gehad.
Weinige minuten later waren de mannen
in het hoofdgebouw. Daar stonden zij nog
maals stil. Onder elkander hadden zij uitge
maakt, dat Valentin Gabrielle zou zoeken.
Daar hij van den buitenkant had waargeno
men waar haar kamer moest zijn, zou hij die
aan den binnenkant het gemakkelijkst vin
den.
Chilperic was aangewezen om Bertara te
zoeken, Murad zou zich met Norbert bezig
houden, terwijl Trompelet en August, zoo
noodig met behulp der anderen, den hand
langers van den markies het hoofd moesten
bieden.
Aan het werk beval Murad met gedemp
te stem. We moeten nu beginnen.
De deur, die toegang verleende tot den
rechtervleugel van het kasteel, was niet afge
sloten. Op het oogenblik, waarin Valentin die
deur opende, scheen uit den tuin een zacht,
doch langgerekt gefluit tot hen door te drin
gen.
Zij ontstelden. Kon dat ook een signaal we
zen Zij hielden de hand aan het gevest hun
ner dolken.
Het fluiten op denzelfden langzamen toon
duurde voorthet klonk inderdaad, alsof het
uitden tuin kwam, vlak bij den voormuur
van het kasleel.
Chilperic ging op verkenning uit. Hij kon
niets verdachts ontdekken en hoorde niets
meer. Hij kwam terug, het gefluit begon weer,
doch was nu slechts van korten duur het
kon niets anders zijn geweest dan de wond,
die door de toppen van het oude geboomte
speelde.
Zij wachtten en luisterden, geen enkel ge-
ruisch verbrak meer de nachtelijke stilte. Zij
schreden voorwaarts en betraden een lange
gang, die tot den rechtervleugel van het ge
bouw behoorde.
De middenstand fascistisch
„De Standaard" (anti-revolut.)
schrijft
Moeilijke tijden zetten het oor ge
woonlijk ver open voor critiek. En
doen luisteren naar die jnenschen,
die ei- op uit zijn, zich de tolken van
die critiek te maken en zichzelf voor
te stellen als degenen, die alles goed
zouden maken.
Zoo heeft het socialisme in breeden
kring aanhang gewonnen. De man, die
zoo hartstochtelijk kan zeggen, hoe
het niet moet, wordt zoo licht aange
zien als degene, die ook weet, hoe het
beter kan gaan. Deze vergissing is
vooral in onze dagen als een erge ziek
te werkend.
Het zijn nu, zooals wij reeds eer op
merkten, de fascistiscli-gezinden, die
zich van deze critiek-actie meester
maken. Wij lazen b.v. de opmerking,
dat ontevredenheid in den midden
stand tot fascistische stemmingen
leidde. De uitingen op sommige verga
deringen leveren daarvan zeer zeker
wel eenig bewijs. Het is daarom mis
schien niet verkeerd, even te wijzen op
den gang van zaken in Duitschland.
Daar heeft het nationaal-socialisme
vooral onder den middenstand aan
hang gewonnen dooi- zijn strijd legen
de groote winkelbedrijven. Zijn pro
gram vroeg zelfs de sluiting daarvan,
opdat de gewone middenstander zijn
brood weer zou kunnen winnen.
Nu heeft de nationaal-socialist daar
gewonnen, en in het begin van zijn zege
scheen het, alsof de groote winkelbe
drijven zouden worden weggevaagd.
De aanval werd echter niet voortgezet.
En nu reeds verklaarde de regeering,
dat men niet moest vergeten, hoe het
bestaan van duizenden burgers met
het welvaren dier groote zaken nauw
verbonden was. Zij waarschuwde tegen
de actie, die indertijd zooveel instem
ming vond. Het woord en de daad
strookten niet met elkander. Gewoon
lijk brengt de revolutie het omgekeer
de van hetgeen zij belooft.
Misschien dat dit voorbeeld leering
biedt.
Het ongeuk te 's-Gravenhage.
Verklaring van den trambe
stuurder.
De wagenvoerder van de blauwe
tram, welke op den Raam weg met zoo
noodlottig gevolg op een caisson in
reed, is aan het hoofdbureau van poli
tie verhoord.
De wagenvoerder verklaarde, dat
hij de militaire colonne wel degelijk
reeds op behoorlijken afstand had ge
zien, in het licht n.1. van zijn schijn
werpers, en dat hij daarom de snel
heid heeft verminderd, tot naar zijn
indruk de laatste wagen van den mili-1
tairen stoet de trambaan was gepas
seerd. Daarop is hij weder doorgereden
met de gebruikelijke snelheid, doch
kort vóór de tram bleek, dat een ge
span uit de schemering het was dien
ochtend mistig op de baan verscheen
o,m alsnog over te steken. Het was toen
te laat om de tram tijdig tot stilstand
te brengen.
Inderdaad is er een hiaat in den mili
tairen stoet geweest. De wagenvoer
der van de tram is daardoor dan ook
van meening geweest, dat hij veilig
kon doorrijden.
Na liet verhoor kon de wagenvoerder
zich naar huis begeven.
Ernstig ongeluk te Utrecht.
Van .militaire transportauto
gevallen.
Zaterdagmiddag is te Utrecht een
ernstig ongeluk gebeurd, dat aan den
22-jarigen milicien Nijenhuis uit Den
Haag het leven heeft gekost.
Een militaire transportauto van liet
regiment genietroepen, welke geladen
was met zand en getrokken werd door
een tractor, kwam uit de richting De
Bilt en draaide de Museumbrug op, om
naar het Hoogeland te gaan. Op de la
ding zand zaten vier militairen. Een
van hen had daarbij plaatsgenomen op
een omgekeerden kruiwagen. De trac
tor was van het driewielige type. Bij
het opgaan van de brug geraakte bei
derde wiel in de tramrails, waardoor de
tractor begon te slingeren. De bestuui-
der probeerde door wringen met her
stuur het derde wiel uit de rails re wer
ken. Intusschcn was ook de aanhang
wagen gaan slingeren dooi' welke bewe
ging de milicien, die boven op den krui
w agen gezeten was, liet evenwicht ver
loor en van de auto viel. IIij kwam
daarbij tusschen de tractor en Jen aan
hangwagen en kreeg een der ach!er-
wielen van den aanhangwagen over
het hoofd, waardoor hij zuo hevig ge
wond werd, dat de dood bijna onmid
dellijk intrad. Het lijk werd naar liet
Militair Hospitaal overgebracht.
Auto driemaal over den kop.
Een afgeknapte boom vijf me
ters weggeslingerd.
Donderdagavond omstreeks 7 uur
reed bij café Halfweg tusschen Eist en
Oosterhout in zeer snelle vaart een au
to over den weg, waarvan de bestuur
der, iejnand uit Nijmegen, op een ge
geven oogenblik het stuur niet meer
meester was. De auto vloog driemaal
over den kop en bleef in de sloot langs
den weg liggen. Bij de eerste wenteling
werd de bestuurder uit de auto geslin
gerd, zoodat bij aan de overzijde van de
sloot terecht kwam. Een boom, waar
tegen de auto botste, knapte af en
kwam eveneens aan de overzijde van
de sloot terecht. Men vond hem vijf
M. verder in 't land liggen. Bestuur
der kreeg geen noemenswaardig let
sel. Hij is met een andere auto naar
Nijmegen teruggekeerd. De auto werd
versplinterd.
Prettige verhoudingen.
De raadsvergadering te Hellevoet-
sluis van Dinsdagmiddag heeft een
zeer heftig verloop gehad, als gevolg
van den strijd die reeds geruimen tijd
woedt tusschen den burge,meester en
een commissie van drie raadsleden,
welke de rekening van liet waterlei
dingbedrijf zouden onderzoeken.
De c.-h. wethouder Essenberg heeft
de zijde van de commissie gekozen.
Maandag hebben de raadscommissie
en de heer Essenberg de raadsvergade
ringen gesaboteerd, door weg te blijven
Dinsdagmiddag waren zij wel ver
schenen. De gemoederen waren ech
ter al gauw dusdanig verhit, aldus
„Het Volk", dat het commissielid Van
Kralingen (Vrijheidsbond) de vergade
ring verliet.
Een correspondent van het persbu
reau Vaz Dias, die op de publieke tri
bune zat, riep nu den voorzitter van de
raadscommissie, mr. Nijs toe Ga jul
lie nou ook weg
De burgemeester liet dezen persver-
tegenwoordiger daarop van de tribune
verwijderen.
Mr. Nijs verliet daarop eveneens de
vergadering, gevolgd door wethouder
Essenberg en het derde commissielid.
De vergadering kon dus geen voort
gang vinden.
De burgemeester heeft echter, voor-
lat bij de bijeenkomst sloot, in het bij
zijn van het publiek, zijn hart gelucht
over de menschen, die den goeden gang
gang van zaken in Ilellevoetsluis sabo
saboteeren.
Dood iii. een liftkoker gevonden.
Het lichaam was vreeselijk ver
wond.
Zaterdagmiddag heeft op de fabriek
der N.V. Raymaker's en Co's textiel
fabrieken te Helmond een ongeluk
plaats gevonden, dat aan den c.a. 50-
jarigen arbeider H. Berkers, wonende
te Aarle-Rixeel, het leven heeft gekost.
B., die werkzaam was in de ververij,
weid omstreeks 1 uur vermist. Na eenig
zoeken vond men den man dood op
den bodem van den liftkoker. Hij is of
wel van groote hoogte in den liftko
ker gevallen of onder de lift terecht
gekomen en verpletterd. Het staat nog
niet vast, hoe liet. ongeluk heeft kun-
'u*n plaats vinden, daar de beveiliging
in orde was.
De man had vreeselijke verwondin
gen aan hoofd en beenen en moet on-
niildellijk dood zijn geweest.
B. was gehuwd en vader van een
groot gezin.
VREESELIJKE DOOD.
Door paarden .meegesleurd en
in de leidsels verward geraakt
Zaterdagmorgen is te Rauwcrd (Fr.)
een droevig ongeval geschied. De 15-
jarige boerenknecht R. D., in dienst bij
den veehouder G. de Boer, moest, twee
paarden uit het land halen. Bij het
openen van het hek zijn de paarden op
bol geslagen. De jongen, die de leid
sels met een lus om zijn arm had, werd
ioor de dieren meegesleurd. De paar
den zijn daarna naar de boerderij ge
bold, waarbij zij een tweede hek, dat
gepasseerd jnoest worden, totaal ver
nielden. De jongen sleepte gedurende
den dollen rit achter de paarden aan.
Op het erf zijn de beesten eindelijk tot
stilstand gekomen en toen de lievig
verschrikte landbouwer den ongeluk-
kigen knaap vond, bleek deze reeds te
zijn overleden.
Bois Tordu had nog een zeer ouderwetschen
bouwtrant. De familie d'Argental, die het
kasteel overigens zelden bewoonde, had aan
den eenmaal bestaanden stijl weinig of niets
laten veranderen.
De lange gang voor het bediendenpersoneel
voerde naar een ruimen corridor met groote
steenen trappen, welke naar de verschillende
vertrekken op de eerste etage leidden.
Onze vijf vrienden bereikten die steenen
trap en gingen, terwijl zij hun adem in hiel
den, zonder een oogenblik te aarzelen naar
boven.
Het was en bleef overal zoo stil, dat men
had kunnen veronderstellen, dat het geheele
gebouw onbewoond moest zijn.
Reeds hadden zij de grootste helft der tre
den achter zich, toen zij plotseling hevig ont
stelden. Door de tuin, over het voorplein, door
het kasteel drong opeens een scherp gefluit.
Ditmaal moest het ongetwijfeld een signaal
zijn geweest. Het kon niet anders. Gedurende
de volgende seconden gebeurde er evenwel
niets.
Murad, Valentin en de drie anderen ston
den ademloos stil op de steenen trap, hun li
chaam zooveel mogelijk tegen den muur ge
drukt. Ieder hoorde duidelijk, het kloppen
van zijn hart.
Maar nu gebeurde er iets, dat niet zonder
eenige overeenkomst was met een tooverbal-
let in een theater. Met één slag was het ge
heele slot verlicht als voor een groot feest.
De wijdgeopende deuren gaven schitterend
verlichte salons te aanschouwen, doch vreemd
genoeg, zonder eenig mensch. Het kasteel
scheen nog altijd als uitgestorven. Geen en
kel geruisch, geen stem, geen naderende tred
werd gehoord.
Nog altoos stilstaande, de een tegen den
ander gedrukt, bekroop Gabrielle's vrienden
een onuitsprekelijk gevoel van onrust. Het
was hun, alsof er iets bovennatuurlijks met
hen plaats greep. Zij verwachtten nu een
overval, een verrassing, in elk geval iets. wat
hun de onthulling zou geven van dat wonder
lijke tooneel. Doch er gebeurde niets.
Toen alles gedurende geruimen tijd stil
bleef, stegen Murad en Valentin vastberaden
1 en snel de laatste treden op. Doch spoedig
hielden zij wederom stil.
In den lichtstroom, die door een openstaan
de deur uit een groote zaal tot hen doordrong
en van twee electrische lampen afkomstig
was, stond nu een man, hoog opgericht, met
J hethoofd trots in den nek, die de nachtelijke
(indringers glimlachend uit de hoogte bleef
aanzien.
Allen, met uitzondering van Murad en Chil
peric, kenden dien man van nabij, allen had
den hem meermalen gezien en gesproken,
want het was niemand anders dan markies
d'Argental, mijnheer Norbert, zooals men
hem bij Bertara noemde, toen hij Gabrielle
het hof kwam maken.
Ha, hebben wij u eindelijk, booswicht,
moordenaar riep Valentin vooruitstuivend
om aan Norbert een mogelijke ontvluchting
te beletten.
Maar de markies dacht aan iets dergelijks
volstrekt niet, naar het scheen. Hij hief zacht
jes de hand op, als om Valentin tot bedaren
te brengen en kwam twee of drie schreden
vooruit. De verrassing hield ieder als aan
zijn plaats genageld.
Ik moet bekennen, heeren, begon de mar
kies op vrierideiijken toon, dat ik uw bezoek
niet wachtende was, maar gij, mijnheer Va
lentin en gij, mijnheer Trompelet en gij, mijn
heer Trutal, zult daarom met uw vrienden
niet minder goed ontvangen worden. Komt
toch binnen, mijne heeren En de markies
trad zijwaarts, om plaats te ruimen.
De mannen zagen elkaar met verbazing aan.
De markies wees hun eenige zetels.
Zij bleven staan.
Toen nam Norbert op spottenden toon,
doch altoos uit de hoogte, nogmaals het
woord.
Gij wilt mij de eer aandoen, is het niet,
vroeg hij, om morgen het feest van mijn hu
welijksvoltrekking bij te wonen Ik ben door
uw komst evenzeer verrast als gestreeld en
zal oogenblikkelijk mijn bevelen geven, om de
noodige kamers in gereedheid te doen bren
gen.
Dien spottenden toon moede, hadden de
vrienden hun koelbloedigheid spoedig terug
gekregen.
Wij hebben met uw ironie niets te ma
ken, begon Valentin, die nog altijd het dichtst
bij den markies stond. Gij weet heel goed
waarom wij hier zijn en gij zult thans onze
vragen dienen te beantwoorden
De markies lachte stil voor zich heen.
—Met uw welnemen, sprak lilj, ik ben hier
in mijn eigen huis en ik heb derhalve het
recht u te vragen, wat gij hier komt uitvoeren
in den nacht, de deuren openbrekend en hier
binnendringend met een dolk in de hand.
Dit zeggend, bracht hij, doch thans was het
ook de hatelijke glimlach van zijn gelaat ver
dwenen, plotseling een revolver te voorschijn.
Gij zijt hier met uw vijven, riep hij, en
in mijn hand berust op dit oogenblik het le
ven van vijf menschen. Als ik u alle vijf dood
schoot, gelooft ge dan, dat de rechtbank mij
in het ongelijk zou stellen Zou ik niet be
schouwd worden als uit noodweer zoo te heb
ben gehandeld
Trompelet was met een sprong vooruit.
Vertel nu toch zulke dwaasheden niet,
riep hij uit. Ge zult dat gevaarlijke speelgoed
dadelijk neerleggen, dadelijk Zoo niet, dan
toover ik het uit uw hand weg Ik tel maar
van een tot drie
Norbert keerde hem het gelaat toe en bracht
bedaard zijn vinger aan den trekker.
De goochelaar evenwel, die zich niet van
zijn stuk liet brengen, door Norberts dreigen
de houding, telde overluid „Eén, twee, drie!"
En bij dat laatste woord trof de dolk dien de
goochelaar met verbazende snelheid en ze
kerheid door de lucht had geslingerd, de voor
uit gestoken hand van den markies zoodanig,
dat deze met een kreet van pijn zijn revolver
op den grond liet vallen.
De markies was ontwapend. Het bloed
stroomde uit een driekantige gevaarlijke wond
en Murad had door een snelle beweging van
den voet zoowel Trompelets dolk als Norberts
pistool buiten het bereik van laatstgenoemde
gebracht.
Wordt vervolgd.)
