OM HET GOUD.
In alle hotels, restaurants en café's zijnste vliegtuigen kunnen „aanleggen
voorbereidingen getroffen om het drankver
bod met muziek te begraven en den terugkeeri
van Bacchus op vroolijke wijze te vieren.
Tal van wijn- en likeurkenners zullen nu
weer werk vinden. Een groote New-Yorksche
likcurfabrick heeft in haar procf-afdeeling
een Nederlandschcn baron, een Franschen
graaf en een oud-officier van de keizerlijke
Russische garde te werk gesteld.
Een hotel heeft een wedstrijd georganiseerd
teneinde na te gaan, hoe het drankverbod
den smaak van de gasten heeft beïnvloed. In
dit hotel zullen wettelijk toegelaten en ge
smokkelde alcoholische dranken worden ge
scrvccrd en zullen prijzen worden toegekend
aan hen, die het verschil proeven.
Een spoorkaartje van f 750.
De Cordilleros de Los Andes op de
grens van Chili en Brazilië in Z.-Ame-
ï-ika, is een dei- geweldigste bergke
tens dei- aaide. Tot een hoogte van
7040 M. reikt er b.v. de Aconcagua en
vele andere punten zijn maar weinig
lager.
Wil men van Santiago aan de Oost
zijde van het gebergte naar Buenos
Aires aan den Westkant, dan zijn
daarvóór slechts twee wegen. Of wei
hcclomaal om 't uiterste Zuiden van
Ajnerika, de Straat van Magehaen
door, wat ongeveer 14 dagen reizen
vordert, of over den berg heen naar de
vlakte aan den anderen kant. En dit
laatste nu, kan men per spoorweg.
Inderdaad, door dit woeste, volko
men ontoegankelijk gebied, het land
van condor, poema en guancos, is met
overwinning van ontzettend zware
moeilijkheden een spoorbaan gelegd,
die den Cordilleros op 3500 M. hoogte
overtrekt. Ruim 40 jaar heeft men aan
dit reuzenwerk gearbeid, over afgron
den en diepe kloven, langs steile berg
wanden en tusschen eeuwige sneeuw
velden door, is de baan gebouwd. Er
zijn viaducten bij, die rusten op 300 M.
hoogc pijlers, welk cijfer toch wel
voldoende zal zijn om eenig inzicht te
geven in de enorme bezwaren waar
mee de ingenieurs hier te kampen
hadden.
Het is dan ook niet te verwonderen,
dat het spoorkaartje voor deze baan nu
niet bepaald goedkoop is, integendeel
de eer heeft het duurste te zijn. Voor
het traject Satiago-Buenos Aires, een
afstand van 1450 K.M., betaalt men
n.1. in Nederlandsch geld gerekend
ongeveer f 330. Daarbij komt dan nog,
dat een visum Chili-Argentinië f 90
kost, zoodat een retourkaartje het wer
kelijk fenomenale bedrag van f 750
vordert. Voor dit bedrag is het dan
evenwel mogelijk in een gemakkelijken
Pullmanwagen een reis te maken door
een gebied, waar een voettocht een ab
solute onmogelijkheid zijn zou en dat
tot de meest woeste berglanden ter we
reld te rekenen is.
Een brug over den Oceaan I
Toen men enkele jaren geleden uit
vinders van verschillende landen, die
zich met het ontwerpen van drijvende
vliegtuigeilanden bezig hielden over
hun plannen hoorde spreken, schudde
men meewarig het hoofd. Zooiets kon
niet mogelijk zijn
En nu reeds heeft de Amerika an-
sche Regeering de eerste anderhalve
millioen dollar beschikbaar gesteld om
met den „aanmaak" van de Oceaan
eilanden te beginnen. In totaal denkt
men 30 millioen dollar noodig te heb
ben, doch vermoedelijk zal men even
als bij do Zuiderzee-werken, tenslotte
wel heel wat meer moeten uitgeven
eer alles gereed is.
Wanneer de drijvende eilanden een
maal gelegd zijn, is het zeker, dat een
goede vliegtuigverbinding tusschen
Amerika en Europa mogelijk is. Men
hoopt zelfs zulk een dienst te kunnen
jrganiseeren, die de passagiers binnen
24 uur van continent tot continent
brengt.
Men kan thans nog niet met zeker
heid zeggen, wanneer de gelieele brug
van drijvende vliegtuigeilanden ge
reed zal zijn, doch wij kunnen veilig
aannemen, dat er verscheidene jaren
zullen over heen gaan, voordat de eer-
Wanneer men nagaat, dat de eilanden'
op een onderlingen afstand van slechts
500 mijl worden geplaatst, kan men be
seffen, dat het een werk van zeer groo-
ten omvang is.
De vliegtuigeilanden zullen, als wij
de spaarzame mededeelingen van de
Amerikaansche autoriteiten gelooven
kunnen ongeveer 100 meter breed
worden bij een lengte van 380 meter. Er
zal plaats zijn voor tientallen groote
vliegtuigen. Hangers, reparatieplaat
sen, groote tankinrichtingen en tenslot
te slaapgelegenheid voor de doortrek
kende reizigers worden alle aange
bracht.
Tenslotte komt er een draadloos sta
tion op ieder eiland, terwijl men ook
zal trachten een haven te ontwerpen,
waarin snelvarende motorbooten een
veilige ligplaats zullen vinden dit na
tuurlijk voor het geval een vliegtuig in
de nabijheid van de eilanden een nood
landing zal moeten doen.
In totaal denkt men er ongeveer 12
man noodig te hebben om de verschil
lende werkzaamheden op de eilanden
te verrichten.
En nu zal men zich ongetwijfeld af
vragen, of het niet gevaarlijk is voor
de menschen, die op deze eilanden ïnoe
ten vertoeven. Nauwkeurige bereke
ningen van bekende geleerden hebben
echter uitgemaakt, dat dit niet het ge-
rassen.
De dieren zullen worden gebruikt
ter bestrijding van de geweldige zwer
men ratten, die Littoria zijn binnen
gestroomd.
De bevolking van Rome maakt zich
echter eenigszins ongerust over de
zen maatregel, omdat de thans verwij
derde katten goed werk deden in de
vele oude onderaardsche gewelven en
kelders die gevaarlijke kweekplaat
sen voor ratten kunnen zijn.
Jager in Zweden door eigen torpedo
Getroffen.
Een eigenaardig ongeval heeft plaats
gevonden in de golf van Hanö. De
Zweedsche torpedoj.eg, c „Klas Uggla"
werd getroffen door een torpedo, die
van het. schip zelf afgevuurd was. Het
projectiel had zijn baan veranderd en
drong den achtersteven binnen, waar
een lek ontstond, terwijl de schroef
werc] beschadigd.
Mond- en Klauwzeer in België.
Schade ongeveer
millioen francs.
Naar men weet is België in het afge-
loopen jaar sterk door een mond- Oh
klauwzecr-epidemie geteisterd. Se
dert het begin van het jaar werd de
ziekte op niet minder dan 25.000
boerderijen vastgesteld en circa 300.000
stuks vee werd er door aangetast. De
schade, die België dientengevolge
goed is geen cent meer waard.
Dus 't gaat niet door zei oom Piet sneu.
't Kan niet, beslist niet
Zoo kwam de avond, waarop de maan door
de boomen schijnt.
't Was triest. De beide oudsten hielden zich
dapper. De twee kleintjes zaten met groote,
lichtende oogen aan tafel. Braaf, o, zoo braaf.
En luisterend, naar het dak, naar den schoor
steen
Vader en moeder overlegden in de keuken.
Radeloos. Toch nog probeeren
Er werd gebeld.
Daar is-ie juichten de kleintjes en ze
begonnen te zingen.
Vader deed open. Een indrukwekkende Sin
terklaas stond voor de deur.
Ben je niet verkeerd, Sinterklaas vroeg
vader.
Neeje.Ik bennut.Pietfluisterde
Sinterklaas.
En grootsch, waardig, van slechte tijden
onberoerd, betrad de grijze bisschop de huis
kamer. Zelfs de oudste twee werden bleek en
Kees twijfelde aan den waarheidszin zijner
klasgenooten. De kleintjes triomfeerden. Zij
hadden het wol geweten De Sint deelde ca-
deaux uit, een halven bazar.
Er gebeuren toch nog wonderen, zei
zeventigi moeder, die plotseling even naar de keuken
moest.
De Sint werkte plechtig en opvoedkundig-
het programma af. Toen trok hij zich terug
Hoe kwam je d'r toe, Piet zei vader in
de gang. En de centen
Ach, jo, die rommel kost vandaag den
dag haast niks. t Is bij mekaar nog voor geen
daalder. En dach-ie nou, dat ik voor zoo'n
dooie daalder 't eenige, wat ik nou werkelijk
goed ken, wou late
val is en dat de golven van den Oceaan |]ieeft geleden, wordt van bevoegde
niet in staat zullen zijn aan deze drij
vende brug ook maai- eenige schade te
berokkenen.
Met spanning wordt door ingenieurs
en technici de voltooiing van dit
enorme werk tegemoet gezien
Campagne tegen het rooken in Turkije.
Het Turksche tabaksmonopolie komt
ernstig in gevaar door de te Ankara
FEUILLETON.
(VERVOLG.)
zijde op 65 a 70
raamd.
millioen francs £6*
De roeping van oom Piet
Het gaat niet, had de man gezegd tot
zijn vrouw. Het gaat beslist niet. Sinterklaas
geeft van 't jaar belet in dit huis
Het was in een dier gezinnen, waar het in-
dat
geopende campagne tegen het rooken. j komen door de omstandigheden zoo meedoo
Na een rede te hebben gehoord over genloos naar beneden was geschroefd,
de nadeelige gevolgen van het rooken I
hebben 32 studenten van de handels-
hoogeschool hun sigarettenkokers, si
garetten en lucifers op straat gewor
pen en besloten voortaan de anti-rook
campagne te steunen. Tot dusver
rookten de Turken waarschijnlijk het
grootste aantal sigaretten ter wereld.
In de laatse jaren was het rooken ook
in zwang gekomen bij de vrouwen en
jonge meisjes, doch thans neemt dit
ook hoe langer hoe meer af.
De rijkste vrouw van Denemarken
overleden.
Te Kopenhagen is de 83-jarige we
duwe van den Deenschen margarine
fabrikant Mönsted overleden. Zij was
de rijkste vrouw van Denemarken. Haar
gcheele vermogen komt aan een fonds
ter bevordering van industrie en Han
del.
Het opsporen van vliegtuigen.
Het Amerikaansche departement
van oorlog heeft contracten gesloten
voor de levering van 104 krachtige
zoeklichten voor het opsporen van
vliegtuigen.
Deze bestelling wordt een belangrijke
stap genoemd in de richting van mo
derniseering van de legeruitrusting.
Dc zoeklichten zullen ongeveer 2.015.000
dollar kosten. De meeste zullen wor
den opgesteld in de zone van het Pana
makanaal en op Hawaii.
Twee Engelsche vliegers verongelukt.
De Engelsche officier-vlieger Llewel
lyn en sergeant Hopkins zijn tenge
volge van den mist nabij Pewsey (Wilts
bil-) met hun vliegtuigen met elkaar
in botsing gekomen. Llewellyn werd
verkoold uit zijn toestel gehaald. Hop
kins trachtte nog met zijn parachute
te springen. Het valscherm weigerde
echter en de ongelukkige sloeg te plet
ter.
Losloopende katten opgepakt voor
Rattenverdelging.
In Rome worden honderden losloo
pende katten opgepakt en naar Lit
toria gevoerd, de stad die in wording
is in de drooggelegde Pontijnsche moe-
PROVINCIAAL NIEUWS.
zelfs dit ontzegd moest worden.
Dus 't gaat niet, sprak de vrouw berus
tend. Ook niet voor Dicky en Mies
Ook nietAls we den een iets geven,
moeten we ze alle vijf iets geven. Anders..
Voor eentje was er altijd nog wel iets te vin
den geweest.
Moeder had gezwegen. Het besluit viel niet
zwaar, wijl het volstrekt onvermijdelijk was,
Maar de uitvoering-
Ik geloof, dat Sinterklaas dit jaar niet
komt, had moeder voorzichtig aan tafel ge
gd.
Vijf ongeloovige kindergezichten met een
zee van teleurstelling in de oogen. De oudste
twee begrijpen het. Maar Mies en Dicky ge
loofden het niet. Rotsvast geloofden zij in het
bestaan van den goeden Sint, zóó vast, dat ze
al sinds weken spaarzaam met hun katte-
kwaad waren. In hun brein was geen plaats
voor een Sint, die wegbleef.
Hoe kan dat nou zei Dicky. We benne
zóóóóó (hij stak z'n armen wijd uit) zoet ge
weest.
Sinterklaas is gesjochteHeeft ook
al last van de melijze, grinnikte de oudste.
Dicky's wangen werden vuurrood bij de ge
dachte aan een goedheiligman, die slecht
bij kas was. Bestónd nietEen kind zegt maar
zoo het vertrouwen niet op in een firma, die
zóóveel eeuwen bestaat. Hij schudde het hoofd
en Miesje schudde het hoofd. Ofschoon ze
later toch wel vroeg, of er nou niet eens een
wonder kon gebeuren, dat zoo'n Sinterklaas
in Spanje opeens een heeleboel geld kreeg.
Wonderen schamperde de oudste.
Gebeuren immers niet meer
Voor de kinderen scheen de zaak afgedaan.
Maar hoe moest het met oom Piet Oom
Piet, de eenige broer van vader, was in geen
enkel opzicht een licht. Men was het erover
eens, dat hij nergens voor deugde. Slechts
één ding kon hij onverbeterlijk voor Sinter
klaas spelen. Bij hem viel de zalvendste lunch
room-Sinterklaas in het niet. Elk jaar speel
de hij zijn rol voor de vijf kinderen van zijn
broer, waardig zonder een onvertogen woord.
Hij had er allengs een eigen creatie van ge
maakt en weken tevoren liep hij bij zichzelf
te overleggen,, wat hij zeggen zou. De oudste
jongens schepten er bij hun kornuiten over
op hun Sinterklaas, dat was er eerst een
Daarvoor zou de echte Sinterklaas z'n hoed
afgenomen hebben, of dan z'n mijter
Kunnen jullie niet wat opruimen, bijvoor
beeld die ouwe divan, zei oom Piet beteuterd,
toen vader en moeder hem hadden duidelijk
gemaakt, dat het feest niet doorging.
Iets opruime zei moeder. Man. de koop
lui wille tegeswoordig nog geld toehebbe, voor
ze je ouwe rommel meeneme. Tweedehandsch
f 200 boete of 60 dagen hechtenis had geëischt
en veroordeelde hem tot f 300 boete of 30 da
gen hechtenis.
De rechtbank verwierp het verweer van
verdachte, dat hij geen bedoeling had gehad
om te beleedigen, doch slechts een verweer
had beoogd.
De rechtbank was van oordeel, dat de opzet
om te beleedigen reeds sprak uit de geuite
woorden op zich zelf en was in de 2de plaats
van oordeel, dat de lezing van den heer Kuyn
in verschillende onderdeelen werd bevestigd
door de verklaringen van zijn vrouw en van
getuige de Geus, alsmede door het door den
verdediger overlegde stuk van den Boeren
leenbank.
De wethoudster, mevr. N. Slooten-Smit, te
gen wien de officier van justitie de vorige'
week wegens valschheid in geschriften, het
geknoei met de mandaten en staten voor de
werkverschaffing 3 maanden gevangenisstraf
had geëischt, werd veroordeeld tot f 25 boete
of 25 dagen hechtenis.
Het verweer, dat de mandaten niet valsch
kunnen zijn, werd niet als ernstig gemeend
aanvaard, omdat, gelijk duidelijk in de dag
vaarding staat aangegeven, de bevelschriften
met de staten één geheel vormen.
De rechtbank was van oordeel, dat een wet
houdster zich van dergelijke strafbare feiten
als zij gepleegd heeft, had te onthouden.
Aangenomen werd, dat zij in het belang van
de gemeente en van de werkloozen heeft wil
len handelen,
Hoewel op het gepleegde feit slechts gevan
genisstraf staat, meende de rechtbank in dit
geval gebruik te moeten maken van artikel
23bis, waarin de mogelijkheid wordt gesteld
om, wanneer voor een dergelijk misdrijf niet
meer dan drie maanden gevangenisstraf,
wordt geëischt, een geldboete op te leggen.
KANALENPLAN IN N.-HOLLAND.
Omtrent den stand van zaken ten aanzien
van de uitvoering van het Westfriesche Kana-
lenplan kan het volgende worden vermeld.
In geldelijken zin is de totstandkoming-
verzekerd van de kanalen StolpenSchagen,
SchagenKolhorn, OmvalHuigendijk, Hui-
gendijk—OudkarspelKolhorn, Alkmaar (Zes
Wielen)Huigendijk en de niet in deze op
somming begrepen werken, noodig tot verleg
ging van de scheiding tusschen Schermerboe
zem en Raaksmaatsboezem, met dien ver
stande, dat de Minister van Waterstaat heeft
bericht, dat hij de beslissing tot het verleenen
van een Rijkssubsidie in de kosten van uit
voering van het kanaal Alkmaar (Zes Wielen
Huigendijk wenscht aan te houden totdat
de kosten van aanleg der overige kanalen
bekend zijn.
Voorts is vanwege het Rijk het gevraagde
subsidie toegezegd voor den aanleg van het
kanaal HoornMedemblik, doch het mocht
nog niet gelukken het totaal der voor dit ka
naal van de gemeenten en waterschappen
gevraagde bijdragen bijeen te krijgen.
In technische zin zijn bij de kanalen Stol
penSchagen en SchagenKolhorn, op een
enkele uitzondering na, alle kunstwerken in
uitvoering of gereed, terwijl het grondwerk
beoosten den tramweg SchagenVan Ewijck-
sluis in uitvoering is. De aanbesteding van
het overige grondwerk kan binnen korten tijd
worden tegemoet gezien.
De verbetering van den vaarweg van de
Zaan naar het Alkmaardermeer zal vermoe
delijk in den loop van 1934 ter hand genomen
kunnen worden.
EEN ONTAARDE MOEDER.
Pleegt een aanslag op het leven
De politie te Bergen (N.H.) heeft een 23-
jarige Duitsche ongehuwde dienstbode gear
resteerd, die wordt verdacht haar kindje van
tien maanden naar het leven te hebben ge
staan.
Deze vrouw heeft haar dochtertje, dat bij
een familie te Alkmaar is uitbesteed, op een
Zondag, toen zij vrijaf had, gehaald. Tijdens
een wandeling zou zij de kleine koperschil-
vers hebben ingegeven. Korten tijd geleden
was de moeder wederom haar kindje komen
opzoeken en heeft, toen zij een oogenblik
met het kindje alleen was, haar een banaan
gevoerd. Eenige dagen later werden in de
ontlasting stukken van naalden aangetrof
fen. De verzorgers van het kind stelden de
politie van hun bevindingen op de hoogte,
waarna deze tot arrestatie van de moeder is
overgegaan.
Gij glimlacht, gij gelooft, dat hetgeen ik|
zeg, een onmogelijkheid is, ge gelooft, dat o-'
ver een jaar de zaak bij mij in het vergeet
boek zal zijn geraakt, nietwaar?
En Emil ijlde naar een kleine, met ivoor en,
goud ingelegde ebbenhouten schrijftafel en
wierp daar met koortsig bevende vingers
haastig eenige woorden op een stuk papier.
Murad beschouwde mijn broeder met bevreem
ding. Emil reikte den Oosterling het beschre
ven papier en sprak daarbij op ernstigen toon:
Lees dit, mijnheer en bewaar het, het is
mijn doodvinnis misschien
Het papier bevatte deze weinige woorden
„Heden, den vijf-en-twintigsten Juli, des
avonds om elf uur, zweer ik, dat ik, wanneer
ik over een jaar niet met roem terug kom,
voor mijn heele leven van Feredie afstand
doe."
Bewaar dit papier, mijnheer Murad, her
nam Emil en lees het over, als er één jaar zal
voorbijgegaan zijn, op den datum af. Zoo ik
alsdan mijn belofte niet heb vervuld, zoo ik
geen naam heb verworven, die met roem
wordt vermeld, zult ge mij nooit terugzien.
Zonderling ontroerd hoorde Murad mijn
broeder aan. Die woorden hadden blijkbaar
indruk op hem gemaakt.
Dat hetgeen Emil had gezegd geen zinloo-
ze fases konden zijn, stond op zijn gezicht te
lezen, Murad las het geschrift, trad op een
Turksche lamp toe, die op een soort van rook
tafeltje stond en hield het papier boven die
lamp. Het krulde op, werd zwart en vatte
vlam.
Wat doet gij daar, mijnheer? riep Emil
uit.
Dat ziet ge, mijnheer, ik verbrand uw
eed.
Dat is uw zaak, viel Emil onmiddellijk
in, de eenmaal gedane belofte verliest daar
door haar waarde niet. Het is mij om het
even of dat papier al dan niet bestaat. Gij
hebt mijn woord
En dat woord is mij voldoende, antwoord
de Murad, die aan een edele opwelling ge
hoor gevend, mijn broeder de hand reikte.
Maar Emil schudde het hoofd.
Nu niet, mijnheer, zei hij, over een jaar!
Gij hebt mij in mijn eigen oogen beschimpt
en vernederd. Over een jaar zult gij mij broe
der noemen en is iedere smet uitgewischt, of
wel zal ik hebben opgehouden te leven
Zoo zij het dan over een jaar zei Murad
op nadenkenden toon. Over een jaar op den
zelfden datum, den vijf-en-twintigsten Juli.
Moge God u geleiden
Over een jaar op den vijf-en-twintigsten
Juli bevestigde Emil.
Hij verliet het vertrek en het paleis in al
lerijl, met de handen tegen de ooren geklemd
en om zoo te zeggen met gesloten oogen, al
thans zonder rechts of links te zien, want hij
vreesde de liefelijke gestalte van Feredie te
zullen hooren.
Toen hij evenwel in zijn haast door den
tuin liep, werden hem plotseling twee blanke
armen om den hals geslagen, voelde hij met
de innigste verrukking een kus op zijn lippen
gedrukt en hoorde hij hoe hem in het oor
werd gefluisterd
Ik heb u lief, ik hoop en blijf uw terug
komst afwachten. Mijn liefde zal u bescher
men.
Het was Feredie, Feredie, die alles gehoord
had. Emil drukte haar diep bewogen, dank
baar de hand, ontrukte zich aan haar omhel
zing en vluchtte heen.
Andreas had achtereen deze geschiedenis
verteld. Lyydia was hem geen enkele maal in
de rede gevallen. Hoe groot ook haar aandacht
verhaal gevolgd had.
Bijna languit tegen de salondeur liggend,
had de booswicht niet één woord gemist van
al de door Andreas gedane mededeelingen.
Wat heb ik toch verstandig gedaan, om
mij niet te vertoonen, dacht hij. Ik begrijp
nu, dat het in meer dan één opzicht verkeerd
was geweest, als ik de zaak grof had aange
pakt.
Weder met zijn oor tegen de deur ge
leund, hoorde hij hoe Andreas er bij voegde
Mijn broeder zal nu spoedig terugkomen,
zijn laatste brief was uit Keulen en vol ver
trouwen op de toekomst Hij schreef me ,.Ik
heb een groote ontdekking gedaan'" Binnen
enkele dagen kan Emil bij ons zijn en de we
tenschappelijke bladen zullen gewis dadelijk
van hem gewagen.
Hij zal blijmoedig en met opgeheven hoofd
voor Murad kunnen verschijnen want wij
hebben nu eerst den vijftienden Juni, het
volle jaar is voor mijn broeder nog niet ver
streken. Emil zal leven, hij is gered
Hij is verloren, mompelde Rouquin.
En zachtjes, behoedzaam, zonder eenig le
ven te veroorzaken, kroop hij weg als een
slang en verliet hij de plaats en het huis.
waar hij zoo goed den luistervink had ge
speeld. Beneden ontmoette hem de portier.
Komaan, het doet mij pleizier, dat alles
zoo bedaard is afgeloopen gaf de man met
ongehuichelde blijdschap te kennen. Mijn
heer is iemand, wien het een lust is te dienen.
DE BEROERING IN GROOTSCHERMER.
De burgemeester veroordeeld tot
300 en de wethoudster tot 25
boete.
De rechtbank deed Dinsdag uitspraak ir
de zaak tegen burgemeester C. de Groot, te
gen wien de officier van justitie te Alkmaar
voor 14 dagen wegens beleediging van den
penningmeester van de vereeniging voor
Wijkverpleging te Zuid- en Noord-Schermer
DE STREEK IN ROUW,
Men schrijft
Er heerscht hier onder de tuinders groote
verslagenheid. En terecht
Na de geweldige slagen, welke onze nijvere
bevolking gedurende de laatste jaren heeft
ontvangen, heeft nu een nieuwe ramp deze
ijverige schaar van werkers getroffen.
De waardelooze aardappelcampagne, de
groenten veilingen, waarbij vrijwel niets voor
de producten werd ontvangen en het meeren-
deel op de belt moest worden gedeponeerd,
waren wel uiterst gevoelige slagen, waardoor
een groot deel der tuinders in armoede werd
gedompeld.
Gelukkig bracht de bloemkoolteelt nog ee
nige verademing. Al waren de prijzen niet
hoog, er was een lichtstraaltje en er kwam
gelukkig weer wat geld in het laad je. Duizen
den bij duizenden werden aangevoerd en nog
maar enkele dagen geleden werd aan bloem
kool toch nog dagelijks voor ongeveer 10 mille
geveild. Ongetwijfeld een aardig bedrag, dat
de Streek invloeide. En nog waren de velden
niet uitgeput. Al groeide de kool weinig meer,
zoodat de te veld staande hoeveelheid niet
veel vermeerderde, er stond toch nog voor
duizende guldens op de akkers, welke hoeveel
heid men nog dacht aan de veiling te bren
gen.
Aan deze hoop is nu plotseling den bodem
ingeslagen. De grimmige Oosterstorm met
strenge vorst, helaas zoo vroeg en onverwacht
ingetreden, heeft het nog te veld staande ge
was totaal vernield.
Zondag zijn nog tal van tuinders het veld
ingegaan om nog zooveel mogelijk te snijden,
doch nu is het reeds veel te laat. De geheele
massa is bevroren en waardeloos.
De veiling, waar het de laatste dagen nog
zoo bedrijvig was, ligt eenzaam en verlaten.
De vreeselijke ramp, die nu zoo plotseling
over de Streeker tuinders gekomen is, zal dan
ook tengevolge hebben, dat vele nijvere wer
kers in volslagen armoede worden gedompeld.
Er worden hier gedurende de laatste ja
ren wel harde slagen uitgedeeld. Wanneer
zullen er voor deze noeste Streeker bevolking
weer eens betere tijden aanbreken
Een kranige jongedame.
Dinsdagmorgen reed de veehouders-
zoon P. K. uit Oterleek per fiets over
het ijs van den ringvaart. Een zich daar
bevindend wak werd door hem te laat
opgemerkt, met als gevolg, dat hij er
met fiets en al pardoee in verdween,
waarbij hij met zijn beenen in 't fra
me verward raakte. Mj. A. Vennik,
die het hulpgeroep hoorde, snelde, ge
wapend met een bezem, den jongen
man ter hulp. Geholpen door een buur
jongen, had ze het genoegen, den dren
keling uit z'n benarde positie te be
vrijden. Door middel van op het ijs ge
legde planken wist men de fiets weer
boven te krijgen, zoodat dit ongeluk
zonder nadeelige gevolgen is verloopen.
lijken zaak.
Hij schreef
„Ik moet u dadelijk spreken. Kom bij mij,
ik wacht u. Ik heb de andere erfgenamen ge
vonden. Johanna Bertara is weliswaar dood,
maar zij heeft een man en twee zoons nage
laten, dat is veel. Ik ga niet uit, voor ik u ge
zien en gesproken heb."
Met deze boodschap belastte Rouquin zijn
handlanger Loussard, die haar bij Norbert in
de rue de Grenelle moest bezorgen. Loussard
spoedde zich derwaarts.
De markies was uitgegaan.
Nu begaf Loussard zich naar de Kamer der
Afgevaardigden, in de hoop den markies al
daar te zullen aantreffen. Hij wachtte, doch
wie er ook kwam opdagen, Norbert d'Argental
niet.
Eindelijk keerde Loussard naar het paleis
in de rue de Grenelle terug en liet den mee
genomen brief aldaar achter.
Gabrielle was in haar salon alleen. Zij zag
den man, dien zij kende als een der agenten
van Rouquin en dien zij wist, dat ook haar
echtgenoot bij verschillende gelegenheden
had gediend. Hij toch was een der mannen
geweest, die haarzelf hadden ontvoerd, de
zelfde die later met Lagyane haar cipier was
geweest, toen zij in het verlaten huis bij het
Bois de Boulogne wederrechtelijk was gevan
gen gehouden en wiens terugstootend gelaat
zij ook enkele malen op Bois-Tordu had ge
zien. Zij vermoedde derhalve niet zonder ce-
Rouquin antwoordde niet. doch lachte ver-nigen grond, dat er tusschen den markies en
genoegd in zichzelf.
XXII.
Die ontdekkingen waren zoo geheel onver
wachts gedaan dat Rouquin zelf er verbaasd
van stond. Hij had tijd noodig, om zijn ge
dachten te verzamelen en op adem te komen.
Maar hij was een man van de daad, zijn
plan was spoedig, gemaakt.
w, In den namiddag van dienzelfden dag stel-
was geweest, ze kon niet vergeleken worden de hij markies d'Argental in kennis met het
met de inspanning, waarmede Rouquin het nieuwe standpunt hunner gemeenschappe-
Rouquin weer intriges op touw werden gezet,
die het daglicht niet konden velen.
Zoodra Rouquin vertrokken was, liet Ga
brielle de bel op haar kamer overgaan.
Een dienaar trad binnen, boog en wachtte
haar bevelen.
Gij hebt daareven dien man gezien, niet
waar vroeg de markies uit het venster op
Loussard wijzend, die de straat nog niet uit
was.
Ja mevrouw, ik heb hem gezien en ge
sproken.
Wat kwam hij hier doen
Een brief brengen voor den markies,
waarbij, zooals hij zeide, bijzonder veel haast
was. Een paar uur geleden was hij hier ook
al geweest met dienzelfden brief, maar nu
heeft hij hem achtergelaten.
Het is goed, ik dank je.
De bediende verwijderde zich.
Gabrielle wachtte nog even en ging toen
naar Norberts kamer. Een oogenblik aarzelde
zij. Op zijn schrijftafel lag de bewuste brief.
Plotseling tot een vast besluit komend, nam
zij den brief op, verbrak het zegel en las hem.
Hierop begaf zij zich ijlings naar haar kleed
kamer. Zij zag er doodsbleek uit en huiverde.
Waarom Een namelooze angst had zich van
haar meester gemaakt, Rouquin en Norbert
waren, om in het bezit te geraken van het
groote fortuin tot alles in staat. De laatste
erfgenamen waren nu gevonden en hun lot
zou helaas weldra nu gevonden en hun lot
zou helaas weldra beslist zijn, als zij, Gabriel
le, het niet kon verhinderen.
Wat moet ik doen, vroeg zij zichzelf af.
Ik moet desnoods alleen tegen die booswich
ten optreden Als mijn man die familie, wel
ke de mijne is, durft aanranden, zal hij mij
op dien weg ontmoeten Maar ik heb hulp
noodig, als ik die vinden kan
Een half uur later verliet Gabrielle, geheel
in het zwart gekleed, het huis. Zij liep eenige
straten door, zag toen een leeg huurrijtuig,
dat langzaam voort reed en liet den koetsier
halt houden.
Waarheen mevrouw vroeg de koetsier.
Naar de rue d' Allemagne, antwoordde
Gabrielle fluisterend. Wees zoo goed, uw rij
tuig maar te laten stilstaan bij den hoek van
de passage d'Hautpoul. Maar gauw alstu
blieft, heel gauw
Jawel mevrouw, zei de koetsier en hij
bracht met een zijn zweep het paard in bewe
ging.
Wat wilde Gabrielle met haar bezoek aan
de straat, waarin men haar sedert haar ge
heimzinnige en beteekenisvolle ontvoering
niet meer had gezien, eigenlijk doen
(Wordt vervolgd.).