werk van den jubilaris zoomede haar erken telijkheid voor de prettige samenwerking. Aangenaam verrast mocht de heer M. hier op een schitterende vulpenhouder in ont vangst nemen. Ook wij bieden den jubilaris onze hartelijke gelukwenschen aan. NOG EEN JUBILEUM. Naar wij vernemen was de heer Jb. Smit, op 1 April jJ. 15 jaar als wegwerker bij de gemeente in dienst. Het gemeentebestuur heeft hierin aanlei ding gevonden, den heer Smit op dien dag een huldeblijk aan te bieden. Ook deze jubi laris van harte gelukgewenscht. WEGENVERBETERING. Met genoegen ver namen wij uit de Staatscourant, dat op Woensdag 9 Mei a.s. door den directeur-gene raal van de Zuiderzeewerken zal worden aanbesteed de aanleg van een verharden weg, een rijwielpad en gedeelte verharde aar den banen, als gedeelte van den Rijksweg no. 9 alhier tusschen Lonjeweg en den weg op den Afsluitdijkhet aanleggen van een verharden weg en het gedeeltelijk verharden van een aanwezige aarden baan alhier, met bijkomende werken. Eindelijk zal dus een aanvang worden ge nomen met het doortrekken van den beton weg. Het is duidelijk dat dit een enorme ver betering beteekent voor het snelverkeer. Ook uit een oogpunt van werkverruiming mag een dergelijk werk, waarvan de raming 230.000 bedraagt, vooral in dezen tijd, op prijs worden gesteld. BINNENLANDSCH NIEUWS. Kindje te Almelo overleden. Had uit flesch medicijnen ge dronken. Zondagmiddag is in het Algemeen Ziekenhuis te Almelo overleden een 2-jarig kind van de familie Schlosser, dat Zaterdagavond had gedronken uit een flesch medicijnen, bestemd voor uitwendig gebruik voor een ander kind uit hetzelfde huisgezin. Deze me dicijnen bevatten een vergif. Het kind kreeg ontzettende pijnen en moest wor den geopereerd. Na een tweede opera tie is het kind Zondag gestorven. Varken op het land geslacht en gestolen. Toen de veehouder v. D. te Muiden Dinsdagmiddag zijn, in den Zuidpol der gelegen weiland inging, om de varkens te voeren, kwamen hem slechts drie dieren tegemoet. Hoe de boer ook rondkeek, hij kon het vier de varken eerst niet vinden. Even la ter zag hij, dat de kop van het vierde varken uit het hok stak. De romp was verdwenen. Een groote plas bloed en ingewanden toonden aan, dat onbe voegden des nachts een bezoek aan het weiland hadden gebracht en het varken ter plaatse hadden geslacht. Klaarblijkelijk is het vleesch met een auto vervoerd. Vente heeft een hersenschudding. Vente heeft Zondagmiddag een lich te hersenschudding opgeloopen. Reeds in de eerste helft van den wedstrijd kreeg hij een kopbal midden op het hoofd, waardoor hij de hersenschud ding opliep. Gelukkig was het niet erg en tijdens den wedstrijd heeft niemand er iets van gemerkt. Vente is Zondagavond niet naar huis gegaan, maar in zijn hotel te Am sterdam gebleven. Een paar dagen rust is al voldoende om deze geschiedenis te doen verge ten, zoodat het Ned. elftal Vente niet zal moeten missen Generaals in het cachot. „Doet u de deur maar dicht'. Twee gepensionneerde generaals uit Den Haag, die zich verdienstelijk ma ken op het gebied van het Ned. Roode Kruis, waren, aldus verneemt „Het Vad.", eenige dagen geleden te Hoorn voor een inspectie. Door den burge meester werden de heeren rondgeleid en op 't stadhuis lieten zij zich een kopje koffie uitstekend smaken. Het gesprek kwam op een oud cachot, dat zich nog onder het Hoornsche stad huis bevindt en de heeren wilden de zen merkwaardigen kerker wel eens zien. „Daar hebben we nog nooit inge zeten" zei de eene generaal en samen gingen ze vol belangstelling de kleine, duffe ruimte binnen. „Doet u de deur nu maar dicht" zei de burgemeester. Toen men de deur weer open wilde maken, slaagde men daarin niet. Een smid werd er bij gehaald, maar geen enkele looper paste op het slot. Een koevoet moest er bij te pas ko men. De hengsels werden doorgevijld en een paar knechts moesten trekken en de gevangenen generaals duwen. Zoo lukte het na drie uren zwoegen en angstige spanning de beide gene raals in vrijheid te stellen. Zij zullen zich over deze grondige en afdoende kennismaking met het Hoornsche ca chot zeker niet beklaagd hebben. HET 60-MILLIOENEN-PLAN. Tweede Kamer noemt een aan tal werkobjecten. In het voorloopig verslag der Twee de Kamer over het wetsontwerp Cre- diet voor Werkverruiming, worden in verband met de opsomming van uit te voeren werken in de memorie van toelichting de volgende werkobjecten genoemd 1. de aanleg van een weg door de Krimpener Waard 12. de bouw van een havendam aan het Zuidelijke uiteinde van het Julia- nakanaal te Borgharen 3. de bouw van tunnels te Amster- daf, Rotterdam en Velsen, voorzoover niet te bekostigen uit het Wegenfonds eventueel uit het Verkeersfonds 4. de aanleg van een vliegveld in Zuid-Limburg 5. de oprichting van een spaarbek- ken-krachtwerk aldaar; 6. de verzwaring van een aantal zee- en rivierdijken 7. een systematische verbetering van afwatering en verkaveling 8. de aanleg van klinkerwegen in streken, die daaraan behoefte hebben, o.a. in Friesland 9. werken voor den afvoer van af valwater in Twente 10. een stelselmatige uitvoering van de ontginningswerken in het wa terschap Vollenhove. 11. de aansluiting van de Linge op het Amsterdam-Rijnkanaal 12. landaanwinning op de Gronin ger Wadden na oplossing van de moei lijkheden, welke tusschen de aangelan den en het domeinbestuur bestaan. Sommige leden gaven bovendien als hun meening te kennen, dat zich hier een geschikte gelegenheid voor doet voor afdoening van het afwate- rings- en kanalisatievraagstuk in Westelijk Noord-Brabant, welke af doening naar hun oordeel thans niet langer door Nederlandsch-Balgische onderhandelingen mag worden tegen gehouden. Eenige leden meenden, dat in dit verband ook het Peelontginnings- vraagstuk, in het bijzonder voorzoo ver dat den kolenmijnbouw betreft, aandacht verdient. KING-pepermunt gebruiken is geen snoepen. Het beteekent bevordering Uwer gezondheid, door een heerlijk smakend natuurproduct. BUITENLANDSCH NIEUWS. Nachtelijke wake in een Kerkgebouw. Jeugdige dief op heeterdaad betrapt. Het was een priester van een Katho lieke kerk nabij Mainz opgevallen, dat de opbrengst van de collectebus sen meer en meer terug liep. Hij ver onderstelde, dat iemand in den nacht, wanneer de kerk niet bewaakt werd, benutte om zich iets van het geld uit de bussen toe te eigenen. Tezamen met een aantal kerkdienaren stelde hij zich verdekt in de kerk op. Het geduld van de mannen werd niet al te lang op de proef gesteld. De dief werd op heeterdaad betrapt toen hij bezig was de bussen gedeeltelijk te ledigen. De dief, die een jeugdige zoon van een van de kerkdienaren bleek te zijn, bekende in totaal ongeveer f 40 uit de bussen te hebben ontvreemd. Gewoonlijk trok hij er in het laatst van de week op uit, omdat de bussen dan het beste gevuld waren. Den buit besteedde hij om de bioscoop te bezoc ken en om sigaretten te koopen. De jeugdige boosdoener zal vier jaar voor zijn delict moeten boeten. Kind in een duiker geraakt. Moedige redding. Te Hamilton (Ontario) in Amerika is een twee-jarig meisje, Margaret Scott, geheeten, op wonderbaarlijke wijze aan den dood ontsnapt. Het kind speelde met haar oudere zusje in de nabijheid van een berg stroom, waarbij het in het water terecht kwam. Het kind werd onmid dellijk naar een duiker gezogen, wel ke den waterstroom onder den weg voert. Het zusje schreeuwde zoo hard zij kon om hulp en liep naar den ande ren kant van den weg. Binnen weini ge seconden kwam de kleine Marga ret, aan den anderen kant van den weg weer ifit den duiker, waardoor de stroom haar gevoerd had, te voorschijn Een onbekende, die zonder zich te be denken, in het water sprong, mocht het genoegen smaken het meisje te grijpen juist op, het oogenblik, dat de stroom haar voerde naar den water val, die hier van den berg stort en welke haar anders zou hebben meege nomen en op de uitstekende rotsen te pletter zou hebben geworpen. Bloedige wraakneming Belgisch zakenman doodt zijn vroegeren schoonzoon. Dp den hoek van den Boulevard Exei /nans en de Avenue de Versailles te Parijs heeft zich Dinsdagmiddag een kort drama afgespeeld, dat de epi loog vormt van een zaak, die eenige jaren geleden te Brussel groote sen satie wekte. In den zomer van 1922 maakte de toen 25-jarige Albert Van de Vorst, zoon eener zeer geziene Antwerpsche familie, in een dancing te Oosteinde kennis met een jong meisje, mej. Lis- soir, de dochter van 'n rijk zakenman uit Luik. Zeer tegen den zin van haar ouders verloofde zij zich met den jon gen man, die een slechten naam had, en huwde hem in November 1922. Het huwelijk werd een droevige misluk king Van de Vorst behandelde zijn jonge vrouw op minderwaardige wijze zoodat zij in 1925 met haar beide kinde ren de wijk nam naar haar ouderlijk huis te Luik. Tijdens het scheidings proces, toen de beide partijen zich in het Antwerpsche Paleis van Justitie bevonden, loste Van de Vorst, eens klaps van zeer nabij een achttal scho ten op zijn vrouw, die onmiddellijk werd gedood. Twee geruchtmakende processen waren er het gevolg van, waarbij de fa milies Van de Vorst en Lissoir in groo te vijandschap tegenover elkander stonden. Albert Van de Vorst werd ten slotte tot twintig jaar dwangar beid veroordeeld. De vader bezwoer dat hij den moord op zijn dochter zou wreken. En toen hij onlangs vemam, dat zijn vroegere schoonzoon, na acht jaar gevangenis straf, in voorwaardelijke vrijheid was gesteld en zich te Parijs ophield, be gaf hij zich naar Parijs en zocht zijn spoor. Nauwkeurig ging hij eenige da gen zijn gangen na wachtte hem toen op. Dinsdagmiddag om drie uur verliet Van de Vorst, vergezeld door een klein jongetje, zijn woning. Lis soir maakte van het oogenblik ge bruik, dat het jongetje even terzijde liep, om zijn vijand met drie kogels te dooden. Toen deze was neergeval len loste hij nog een vierde schot om zeker te zijn. Bij zijn arrestatie verklaarde de heer Lissoir dat hij den moord met voorbe dachten rade had gepleegd en geen verzachtende omstandigheden in aan merking wenschte te zien genomen. Hij had zijn dochter gewroken en ge voelde zich opgelucht. Vijfvoudige moord. In een dorp bij Illawa in Tsjecho Slowakije hoorden buren vari een boer een aantal schoten en drongen daar na ijlings de boerderij binnen. Daar zagen zij den boer bezig in een vertrek asch over een groote bloedplas te strooien. De inmiddels gealarmeerde politie arresteerde den boerenzoon op staanden voet. Gebleken is dat hij zijn geheele familie, n.l. zijn ouders, zijn broer, diens vrouw en zijn tante had vermoord. Auto-banditisme. Op een straatweg in Miami (Texas) zagen agenten in groote vaart een au to naderen, waarvan de voorruit tal rijke kogelgaten vertoonden. Zij wil den de auto aanhouden, waarop de in zittenden met revolvers begonnen te schieten. Een agent werd gedood en zijn chef door de automobilisten in de auto getrokken en ontvoerd. Twaalf visschers omgekomen Twaalf visschers waren eenige we ken geleden van het eiland Runö in de Golf van Riga uitgevaren, teneinde op robben te jagen. Zij hadden voor twee weken levensmiddelen meege- namen. Zij zijn echter nog steeds niet teruggekeerd, zoodat als zeker moet worden aangenomen dat zij den dood in de golven hebben gevonden. Droevige thuiskomst. Te Maudach in de Palts kwam een boer om 10 uur s-morgens thuis om te eten. Hij vond de woning gesloten doch toen hij door een venster binnen drong zag hij zijn vrouw en dochter badend in haar bloed op den grond liggen. Beiden waren met een bijl neergeslagen. De vrouw was reeds overleden, de dochter ligt op sterven. Van den dader ontbreekt ieder spoor. Een verovering zonder bloedvergieten Italië is een interessante proefne ming op het gebied der kolonisatie be gonnen. Men heeft 250 gezinnen uit al le deelen van het land uitgezocht voor de kolonisatie van het hoogland Barca in Lybië. De £50 huisvaders vertrok ken en werden bij die gelegenheid op grootsche wijze gehuldigd als de voor vechters van Italië in een nieuw ge bied. Dit bevindt zich in Lybië en wel in Cyrenaica, waar het Hoogland van Barca betrekkelijk gunstige kolonisa tie-mogelijkheden biedt. Dit is de eer ste maal, dat er in Lybië, 'n zoo grootsch opgezet kolonisatieplan tot uitvoering wordt gebracht. Er is daar reeds veel gepresteerd door Italiaansche koloni- satie-vereenigingen en een van de eerste dingen, die maarschalk Balbo na zijn benoeming tot gouverneur van Lybië deed, was het bezoeken van de nieuwe dorpen der kolonisten. Hij werd door deze pioniers, die reeds eenige honderden huizen aan den rand der woestijn hebben opgericht, hartelijk ontvangen, omdat zij weten, dat hij de kolonisatie zoo krachtig mo gelijk zal ondersteunen. Het is zijn ideaal, aan de Noord-Afrikaansche kust een aantal nieuwe Italiaansche provincies in te stellen, met een vlij tige Italaansche bevolking. Daar zal men Europeesche nederzettingen, ker ken en scholen vinden en verzorgde akkers, boomgaarden en weiden. De Italiaansche emigratie zal zich niet langer naar Afrika richten, doch naar Cyrenaica en later ook naar andere deelen van Lybië. De verovering van de woestijn is in- tusschen geen proces, dat snel ver loopt. En nog afgezien daarvan de Italiaansche kolonisatie-vereenigingen gaan steeds met veel overleg en voor zichtigheid te werk. Alleen energieke en gezonde gezinnen kunnen rekenen op de belangrijke subsidies, die door de Italiaansche Regeering worden ver strekt aan de kolonisten. De 250 huis vaders uit de Abbruzzen, Noord-Italië en Calabrië zullen op het Hoogland hard moeten werken, voordat zij hun gezin kunnen laten overkomen. Eerst moeten de moerassen gedraineerd en de woningen gebouwd zijn. Terecht wordt door alle Romeinsche bladen de moreele beteekenis der kolonisatie in Noord-Afrika geroemd. Hier wordt door Italiaansche landbouwers met hun aan hard werken gewende handen een nieuwe provincie voor Italië ver overd, waar tevoren slechts een onbe duidende Italiaansche kolonie in de woestijn lag. Wat is „snelheid" Elk autobobielverkooper is eraan gewend, dat, als de kooplustige enkele malen critisch rondom het koopob ject gewandeld is, de vraag stelt en hoe snel loopt de wagen Dan weet de verkooper, dat hij 'n ge tal zal moeten noemen, dat de 100 K.M. per uur zoo dicht mogelijk nadert, om niet dadelijk den klant af te schrikken Want slechts weinige automobilis ten kunnen beoordeelen, wat een tem po van 100 K.M. per uur beteekent en hoe vaak ze slechts in de mogelijk heid verkeeren met zulk een vaart te rijden. 100 K.M. per uur kan men, als ze de topprestatie van den wagen uitmaken, maar heel zelden en dan nog slechts over heel korten afstan den benutten. De topsnelheid wordt toch niet alleen door de motorpresta tie, maar ook en vooral door het ge wicht van den wagen binnen bepaalde grenzen gehouden een licht gebouw de wagen -- uitgezonderd het als ren- of tenminste als sportwagen gecon strueerde type kan niet zonder groot gevaar 'n geforceerd tempo doorstaan. Een logisch denkend automobilist zal daarom niet zoozeer letten op de topsnelheid dan wel op de gemiddeld bereikbare snelheid, die echter ook weer door allerlei factoren be-invloed wordt o.a. voornamelijk door de ver snellingskracht, die de wagen vermag te ontwikkelen. Hierop zal hij dus voor al bij het koopen van een wagen let ten, wijl het deze kracht is, die bij het vake afstellen, dat op lange trajecten onvermijdelijk is, een zeer voorname rol speelt. Voor een zeer snellen wagen met een goed geoefend chauffeur achter het stuur is een gemiddelde snelheid -- elk oponthoud meegerekend van 60 Km. per uur een goede prestatie. Want elk oponthoud moet bij de berekening van de gemiddelde snelheid beslist mee geteld worden. Bereikt men zoodoende een gemiddelde van 50-55 K.M. per uur, dan heeft men op den vrijen weg minstens 70-80 K.M. gereden. Ons Lichaam en onze Gezondheid. Hoe worden wij vermoeid Wie overdag gewerkt heeft, hetzij lichamelijk, hetzij geestelijk, weet, dat hij des avonds moe is van zijn werk. Soms overvalt hem die moe heid wel eens in de middaguren, tijdens zijn werk. Maar waarom worden wij eigenlijk moe Is het niet merkwaardig, dat het geheele lichaam vermoeid geraakt, terwijl toch slechts enkele ledematen, enkele groepen spieren het mééste werk verrichten Bovendien maakt lichamelijke arbeid ook den geest vermoeid, evenals geestelijke arbeid het lichaam moe maakt. Maar waarom toch Dit is alleen te verklaren door aan te ne men, dat de vermoeidheid zich kenmerkt doordat een bepaalde stof in het lichaam gaat circuleeren, waaruit het gevoel van vermoeid heid ontstaat. Deze stof is chemisch reeds vastgesteld. Het is een soort melkzuur. Dit melkzuur ontstaat bij iedere inspanning van den mensch, hetzij lichamelijk, hetzij geeste lijk. Wie hard heeft gewerkt, krijgt des avonds tienmaal zooveel van dit melkzuur in het bloed als er zich in bevond, toen hij des mor gens frisch en monter zijn dagtaak begonnen was. Gaan wij slapen, dan verandert dit melk zuur weer in stoffen, geschikt voor den op bouw van het menschelijk organisme. Toch draagt dit melkzuur niet alleen de schuld van ons gevoel van vermoeidheid. Met deze melkzuur-vorming gaan samen eiwit-producten, die zich ontleden. Daardoor wordt het menschelijk bloed verzuurd. Deze verzuring is weer de oorzaak, dat de alkalische reserves van het menschelijk lichaam, die een tegenpool vormen voor de verzuring, snel verminderen. Slechts bij sportief goed ge trainde menschen gaat die vorming niet zoo snel te werk. De algemeen bekende vermoeidheid, ont staan na het gebruik van alcohol, berust op een vermeerderde spanning van het koolzuur in het bloed, nadat men den alcohol tot zich heeft genomen. Maar ook menschen, die niets uitvoeren, worden vermoeid, arbeid, dien men niet al tijd met genoegen verricht, voert eerder tot vermoeidheid dan arbeid, dien men met ple zier uitvoert. Dat verschijnsel laat zich weer verklaren door veranderingen, die in het cen trale zenuwstelsel intreden. In de hersens vormen zich stoffen, die de vermoeidheid ver oorzaken, het sterkst natuurlijk bij de ze- nuwzwakke menschen. Gezonde menschen hebben daarvan veel minder last. Voor de nerveuze menschen is het dus aan te bevelen veel en lang slapen, eerst daarna zijn zij weder geheel frisch. Een goede slaap ontstaat niet door een zekere hoeveelheid vermoeid heids-stoffen, maar door het ontbreken van uiterlijke kenteekenen van geprikkeldheid. Juist voor den nerveuzen mensch is het zoo erg moeilijk zich van die geprikkeldheid te ontdoen. Wie niet rustig kan slapen, raakt zijn ver moeidheids-stoffen niet kwijt, zoodat deze den volgenden dag blijven doorwerken en oorzaak zijn, dat de mensch zich des morgens dan ook vermoeid gevoelt, als hij pas het bed verlaten heeft. Dikwijls kan een overgroote vermoeidheid, zonder dat daarvoor bepaalde redenen aanwezig zijn, de voorbode van een min of meer ernstige ziekte wezen. Lijders aan hartziekten hebben er steeds last van, dat een geringe hoeveelheid geestelijke of li chamelijke arbeid bij hen een groote hoe veelheid melkzuur te voorschijn roept. Het komt zelfs voor, dat bij ernstige hartlijders dit gebeurt, zonder dat zij eenig werk ver richten. Bij storingen in den kringloop wordt namelijk de menschelijke totale stofwisseling aanzienlijk grooter. Daardoor ontstaat de behoefte aan meer zuurstof, zoodat reeds na een betrekkelijk ge ringe inspanning het noodig wordt langen tijd rust te nemen. Hetzelfde kan men ook constateeren in geval een patiënt last heeft van verhoogden bloeddruk. Toch komt het ook wel voor, dat menschen met een geringen bloeddruk zich spoedig vermoeid gevoelen. Dat vindt zijn oorzaak in het feit, dat het li chamelijk weefsel niet voldoend met bloed- deeltjes is verzadigd. Bij lijders aan nierziek ten moet op den duur vermoeidheid optreden, daar de kanalen der nieren langzaam hun normale bestanddeelen verliezen, waardoor de vermoeidheids-stoffen in het menschelijk lichaam vermeerderen. Bekend is ook, dat bloedarme menschen en menschen behept met bleekzucht spoedig ver moeid geraken. De oorzaak hiervan is te zoe ken bij het onvoldoend aantal roode bloedli chaampjes. Merkwaardig is het wel, dat vele menschen, die alleen maar een gewone verkoudheid op- loopen, zich reeds zoo ontzettend moe kunnen gevoelen. Een verkoudheid is evenals de griep een infectieziekte, de stofwisseling vermeer dert en de eiwit-bestanddeelen verminderen daardoor. Er zijn derhalve tal van gronden die ons menschen het gevoel van vermoeid heid geven kunnen. Maar daarom behoeft men in al die gevallen nog niet dadelijk be angst te worden. Een zorgvuldige onderzoe king van het lichaam door een geneesheer zal voldoende zijn om de eigenlijke oorzaak van het vermoeidheidsgevoel spoedig te leeren kennen Aarde als medicijn en lekkernij. Een broodje met aarde Indiaansche liefhebberijen. De aarde is niet slechts de schoot, waaraan ons voedsel ontspruit, maar zij wordt zelf ook overal in de wereld al eeuwen lang door de menschen ge geten. Heden ten dage wordt nog de z.g.n. „heilaarde" als geneesmiddel verkocht. Al zijn de artsen het ook over de ge- I neeskundige waarde van de „heil aarde" niet eens, toch geeft het te den ken, dat de aarde reeds in de oudheid door vele beroemde artsen werd voor geschreven, in de eerste plaats bij vrou wenziekten. Men maakte destijds een heel nauwkeurig onderscheid tusschen de verschillende soorten aarde. Men kende aarde uit Lemnos, die met gei tenbloed was vermengd en-die in den vorm van pastilles werd verkocht, ge brande potaarde uit Euboea en Samos, roode en witte aarde uit Cimoles enz. In ieder geval was volgens Strabo, Plinius en anderen het eten van aarde als geneesmiddel in de oudheid zeer verspreid deze gewoonte heeft zich tot op heden nog bij de Grieksche en Turksche vrouwen gehandhaafd. Maar ook in andere landen van Eu ropa wordt nu nog aarde gegeten en men eet die zelfs bijzonder graag. De Macedonische boeren mengen bijv. wit te potaarde onder het deeg van een be paald soort brood, dat met veel smaak wordt verorberd. In andere streken smeert men aarde op het brood, zoo als bij ons jam. Het meest echter wordt aarde in Zuid Amerika gegeten. Dit kon Alexander von Humboldt tot zijn verbazing vast stellen, toen hij in dit land vertoefde. Hij heeft deze eigenaardige gewoonte in zijn werken uitvoerig behandeld. Hij vertelt bijv. van de Otamaken aan den Oriniko, die maandenlang niets anders eten dan aarde, doch zeker niet alle soorten aarde. Zij prefereeren de vetste en fijnste potaarde, die zij ijve rig verzapielen en in hoopen voor hun huizen opstapelen. Tijdens de over strooming van den Oriniko hebben zij geen ander voedsel. Zij eten er dan wel een half kilo per dag van. Maar ook in een periode, waarin moeder Natuur hen rijkelijk aan voedsel helpt, men gen deze menschen steeds aarde in hun spijzen, wat hun blijkbaar heel goed bekomt, want zij zijn buitenge woon gezond en krachtig. Deze merkwaardige liefhebberij kan echter tot onbedwingbaren hartstocht leiden. Er zijn Indianen, die zooveel van aarde houden, dat zij stukken uit muren scheuren, welke uit vette aarde zijn opgetrokken. Reizigers vertellen, dat zij vroeger op koffie- en suikerplantages arbeiders zagen, die ondanks den heeten zonne gloed een ijzeren masker voor het ge zicht droegen. Deze ongelukkigen wa ren verslaafd aan het eten van aarde, zoodat zij zich op deze wijze van hun hartstocht wilden genezen. Het is be kend, dat ook blanken zich in deze lan den het eten van aarde aanwennen. Bij de Indianen beschouwt men be paalde soorten aarde als een groote lekkernij. In andere landen eet men aarde om aan het lichaam het noodige zout te geven, dat men zich op andere wijze niet kan verschaffen. Bovendien spelen ook soms magi sche of religieuze voorstellingen een rol en men eet dan aarde, omdat men dit voedsel als vruchtbaar en heilig be schouwt. Zooals gezegd, eet men overal op de wereld aarde, maar vooral is dit het geval in tropische landen, waar de na tuur voedsel in overvloed biedt. Deze gewoonte kan dus niet een gevolg van wezenlijke behoefte zijn. Vooral in de landen, waar malaria heerscht, wordt veel aarde gegeten. Daarom veronder stelt men, dat daar de aarde als genees middel bij deze ziekte werd toegepast. En de aarde als delicatesse Aan de Westkust van Afrika noemt men haar „conac", in Java heet zij „Ampo" en wordt zij als koek gegeten en in Zuid-Amerika was zij althans vroeger een kostelijke lekkernij. Daar vervaar digde men vroeger uit potaarde alle mogelijke figuren, en de ontdekkings reiziger Tschudi verhaalt van een da me, die jarenlang iederen dag een heilige van aarde at GEMEENTE ZIJPE. Officieel. warenwet. Burgemeester en Wethouders van ZIJPE (N.-H.) maken bekend, dat de broodbakker GERRIT SLIJKERMAN, wonende te 't Zand I 93 in deze gemeen te, bij vonnis van het Kantongerecht te Alkmaar van den 9en Februari 1934, onherroepelijk is veroordeeld tot een geldboete van f 12.- subsidair 12 dagen hechtenis, wegens het in deze gemeen te verkoopen van gebuild tarwebrood met een te laag gehalte aan droge stof. Burgemeester en Wethouders voorn., J. DE MOOR. De Secretaris, J, A. DE BOER,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1934 | | pagina 2