HEIT!IS
25e JAARGANG
VRIJDAG t JUNI 1934.
No. 44
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
OM HET GOUD
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.—.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU
flippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN:
Van 1 5 regels
Iedere regel meer
f 0.50
f 0.10.
NAVORDERING
VERHOOGING TABAKACCIJNS.
(1.) Ingevolge artikel 2 van de wet van 2
December 1933 (Staatsblad no. 769) zal na
vordering van den accijns plaats hebben ten
laste van degenen, die op 1 Juni a.s. nog
sigaren belast met een accijns van 171/» per
cent en/of sigaretten waarvoor de verhoogde
accijns niet is voldaan, elders dan in entre
pot of in een pand waarin het bedrijf van
fabrikant wordt uitgeoefend, voor zich zelf
of voor een ander ten verkoop in voorraad
hebben.
(2.) De hiervoor bedoelde belanghebbenden
moeten met betrekking tot die sigaren en/of
sigaretten uiterlijk 2 Juni a.s. voor elk pand
waarin die tabaksfabrikaten zich bevinden
een schriftelijke aangifte inleveren bij den
Ontvanger der accijnzen, onder wiens kan
toor die sigaren en/of sigaretten in voorraad
zijn.
Voor de aangifte moet gebruikt worden het
van Rijkswege vastgestelde formulier, dat
kosteloos aan de kantoren der accijnzen ver
krijgbaar wordt gesteld van 26 Mei af.
Hij, die tot deze aangifte gehouden, zijn
verplichting niet of niet volledig nakomt of
een onjuiste opgaaf doet, wordt gestraft met
een geldboete van ten minste honderd en ten
hoogste duizend gulden.
{3.) Voor nog voorhanden sigaren en/of
sigaretten van op 1 Maart j.1. vervallen klein
handelsprijzen (voor sigaren de 1 en ll/a ct
voor sigaretten de Va cent) zal navordering
van den accijns plaats hebben berekend naar
die kleinhandelsprijzen belanghebbenden
zijn derhalve niet verplicht na 31 Mei a.s. die
sigaren en/of sigaretten te verkoopen tegen
respectievelijk 1 3/4 en 3/4 cent.
Evenmin bestaat overigens de verplichting
de sigaren en/of sigaretten voor den meer
deren accijns waarvan navordering plaats
heèft na 31 Mei a.s. tegen hoogeren kleinhan
delsprijs te verkoopen.
(4.) Voor de navordering, voor zoover
niet stuksgewijs gezegelde sigaren en voor
zoover sigaretten betreft, wordt gebruik ge
maakt van navorderingszegels in blauwe
kleur, die voor sigaretten in roode kleur.
Elk zegel ter beeld grootte van 28V2X2IV2
millimeter, vertoont het Rijkswapen, terwijl
verder op het zegel gednikt zijn de woorden
.Navordering tabaksaccijns Wet van 29 Dec.
19334 (Staatsblad no. 769) Sigaren 17'A: pet. of
sigarètften.
Deze Zegels mogen onverschillig waar op
de buitenzede van de verpakking worden
aangebracht. Zij moeten geheel daarop wor
den gekleefd.
Voor stuksgewijs gezegelde sigaren wordt
niet van navorderingszegels gebruik gemaakt.
Deze sigaren worden alleen maar in de aan
gifte vermeld.
(5.) De ontvanger te wiens 'kantore de
aangifte wordt ingeleverd geeft een gedag-
teekend bewijs van ontvangst af, waarop te
vens wordt vermeld wanneer belanghebben
den de navorderingszegels aan het ontvang
kantoor in ontvangst kunnen nemen. Rij het
in ontvangst nemen van de zegels geven be
langhebbenden een bewijs of.
(6.) Na 20 Juni a.s. moeten de in de aan
gifte vermelde verpakkingen (voor sigaren
alleen die voor niet-stuksgewijs gezegelde)
voor zoover zij alsdan nog ten verkoop voor»
handen zijn, van een navorderings-zegel zijn
voorzien.
(7.) De ontvanger geeft belanghebbenden
in den loop van de maand Juni a.s. schrifte
lijk kennis van het wegens navordering van
accijns verschuldigd bedrag.
Dit bedrag moet telkens voor een vierde
gedeelte worden betaald ten kantore van den
Ontvanger waar de aangifte is ingeleverd op
den tienden van de maanden Juli, Augustus,
September en October van dit jaar.
Desgewenscht kan de betaling ineens of op
vroegere data plaats hebben.
FEUILLETON.
r
107.
Die kamer had het uitzicht op de steile
hoogten van het Ardennenwoud en op de
Maas, die, tusschen kleine witte huizen stroo-
mend, zeer veel vertier gaf door het afzakken
van met timmerhout beladen vlotten.
v>e markies was nu onder behandeling van
een Belgisch geneesheer, aan wiens zorg dok
ter Surogel, alvorens Dinant te verlaten, den
patiënt had toevertrouwd. Na verloop van
veertien dagen kon Norbert weer opstaan,
maar hij was zeer verzwakt.
De geneesheer, een nauwgezet man op leef
tijd, met veel ervaring, verbood hem het uit
gaan" en vooral om naar Parijs terug te kee-
ren, daar hij bevreesd was, dat zulk een lan
ge en moeilijke reis den markies weer zou
doen instorten.
Maar Norbert was te ongeduldig om zich
naar dien wijzen raad te gedragen. Op zeke
ren avond pakte hij zijn koffer en hoewel het
logement niet ver van het station verwijderd
was, moest hij toch, wegens zijn groote zwak
te, van een rijtuig gebruik maken. Hij huur
de een coupé voor zich alleen af en maakte
het zich daarin zoo gemakkelijk mogelijk.
Van Dinant naar Givet is de afstand niet
groot.
Te Givet op de Fransche grenzen moest hij
overstappen in een anderen wagen.
Die geringe moeite kostte hem evenwel zoo
veel inspanning, dat hij, na ze volbracht te
hebben, bewusteloos neerviel en nog bewus
teloos was, toen men aan het eerstvolgende
station het portier van zijn coupé opende.
Toen hij weer tot bewustzijn was gekomen,
verkoos hij, hoewel de stationschef hem be
leefd in bedenking gaf de reis niet verder
voort te zetten, te blijven, waar hij was, daar
DE TERUGGEKEERDE.
Hij was een oude man en gierig.
Soms, wanneer de anderen hem toeston
den hen te vergezellen, ging hij vis
sen hij sprak weinig, at zijn maal in
stilte, soms in zich zelf mompelend,
soms tegen zijn vrouw over de pot op
het vuur, of iets dergelijks. Zij leefden,
hij en zijn vrouw, in 'n bouwvallig huis
je in het district Pollensa op 't eiland
MaJlorca. Zij leefden daar eenzaam,
verlaten
De oude vrouw was ziek. Ze was al
geruimen tijd bedlegerig en hij was ge*
noodzaakt geweest, voor de maaltij
den te zorgen, op de grote open haard
Hij zat in het vuur te staren, zijn be
vende, blauw-doóraderde hand rustte
op zijn knoestige stok, zijn stoppelig,
door lijnen doorploegd gelaat keek
zorglijker dan ooit. Ze zou wel spoe
dig sterven Maar £ij vroeg voort
durend om iets voor ze stierf.
Eens hadden zij een zoon gefrAd, dip
als jongen wegliep van huis en van wie
ze nooit meer iets vernomen hadden.
En nu vroeg, ze voortdurend maar
naar de jongen. Ze wilde, voordat ze
stierf, hem nog eenmaal zien.
- Die vrouwen, die vrouwen, mom
pelde de oude jnan. Het kan niet an
ders of hij is al jaren dood. Waarom
wil ze hem dan zien
De eene dag na de andere verliep.
Steeds had ze het over haar zoon. Ach!
kon ze haar zoon eens zien. En het
oude gelaat werd verhelderd door dat
licht, dat alleen op een moedergelaat
kan schijnen.
Wat mij betreft, jpoippelde de oude
is hij allang dood. Hij zal wel cioor de
een of ander verpioord zijn. Hef spijl-
me alleen, dat ik het zelf biet gedaan
heb. Hij stond op, onzeker Jeupend OP
zijn stok en begaf zich op weg naai*
Pollensa.
Bij de haven aangekomen, zag hij, te
geen een muur geleupd, een troepje ha
veloos uitziende mensen, zeelui, #ij
waren de overlevenden van een schip
breuk en zochten aan de haven een ge
legenheid om weer naar de vaste wal
terug te keeren. Engelse zeelui
De oude man naderde en sprak een
van hen aan.
- Wil iemand van jullie tien peseta's
verdienen?
- Nu, ik denk dat we allen wel tien
peseta's verdiene willen, antwoordde
een van hen.
De oude prian monsterde hen, een
voor een. Het y/a.s een baveloz,e bende.
Mensen v&n d.e vaste y/al. Niejt zooals
de eilanders. Mgar hmdeyde niet,
dat was juist goed.
Hij legde de toestand uit. Jiij sprak
over de zoop, die nog maar jongen, weg
gelopen w.as, over de oude vrouw, die
op steryen lag en pog eens haar zoon
verlangde terug te zi.en,
- Hij zou nu ongveer een jaar of
veertig zijn, mompelde hij voor zich
heen.
Dan keek hij de mannen aan, hun
leeftijd schattend.
-- Ik denk, zei een van hen, dat we
allemaal van huis weggelopen zijn,
maar wat wil je van ons, ouwe
- Eén van jullie moet meegaan en
zeggen, dat hij onze zoon is.
hij er de voorkeur aan gaf onderweg te ster
ven dan nog langer van Gabrielle verwijderd
te blijven. Ook wilde hij zoo spoedig mogelijk
in de nabijheid van Rouquln wezen, daar hij
pp middelen zon, om zich op dien schurk te
wreken.
Pe markies vreesde ook Rouquin's plannen
ten opzichte vaji Gabrielle, die, volgens hem,
alleen tegen dign mg.n beschermd kon wor
den door Zijh tegenwoordigheid, Al was zij
nu verborgen in het kasteel Bois-Tqrdu, wat
verzekerde den markies dat Roucjuin haar niet
aldaar had ontdekt?
Gedurende de reis verloor hij pog telkens
het bewustzijn en te Parijs aangekomen, ver
keerde de markies in een deerniswaardigen
toestand, De wond was weer opengegaan.
Per rijtuig naar zijn paleis overgebracht,
geloofde Norbert inderdaad nog slechts enke
le uren te zullen leven en het eenige, waar=-
naar hij, vóór zijn dood, verlangde was een
enkel woord van vergiffenis uit Gabrielle's
mond. Hij liet zijn kamerdienaar een tele
gram aan haar richten, waarin behalive het
adres en de onderteekening, niets anders
mocht staan dan dit
„Kom dadelijk terug, ik sterf
De markies kreeg hevige koorts, welke zich,
dank zij de zorg, waarmede hij verpleegd werd
en het gebruik der voorgeschreven genees
middelen, den volgenden dag niet herhaalde.
Twaalf uur na het verzenden van het aan
haar gerichte telegram was Gabrielle reeds
te Parijs terug.
Norbert herkende haar.
Je bent goed, zei hij, en zoo ik ooit her
stel, zal dat alleen door jou tegenwoordigheid
kunnen geschieden
Gabrielle antwoordde daarop niet.
Maar ik wil liever sterv.en voegde de
markies er bij. Ik heb het gewild, wapt je
zult na mijn dood gelukkig zijn Ifeb nog
maar wat geduld
Zij beschouwde zijn droevig, verzwakt ge
laat. Die man bezat, in spijt zijner booze han»
delingen, een hart, die man had haar lief,
hij had haar vader van een anders wissen
-- Voor tien peseta's
Meer kan ik niet geven.
-- Maar de man, die met je meegaat
zal bij jullie moeten blijven.
-- Ze zal vannacht wel sterven, ant
woordde de oude man. Ze is half blind
en haar geheugen is zwak, zeer zwak
Het zal niet moeilijk zijn. En het is al
leen maar, om haar gelukkig te laten
sterven.
Zwijgend keken de mannen elkander
aan.
Eindelijk zei een van hen:
Wie van ons moet je hebben
De oude man keek hen nogmaals on
derzoekend aan! Twee of drie waren
zoo oud als zijn zoon. Eindelijk wees
hij er een aan en deze trad lachend naar
voren.
Laat ons gaan, zei hij. Ik heb in
mijn leven al heel wat baantjes gehad,
maar nog nooit ben ik gekozen om de
hoofdrol te spelen in „De terugkomst
van de verloren zoon". Het is jammer
dat het gepieste kalf jmaar tipn peseta's
waard is kom, ouwe
Langzaam begaven ze zich naar de
woning. Onderweg vertelde de oude
man de ander dat hij niet behoefde te
spreken. Zij zou hem toch niet begrij
pen. Ze wilde alleen nog maar haar
zoon zien, of wie voor haar zoon door
ging. In huis gekomen, trad hij de
slaapkamer binnen en zei
Maria, ik heb hem, opgehaald,
Juan. Hij is hier.
De hemel zij dank, stamelde zij,
haar halfblinde ogen ten hemel rich
tend. Ik wist wel dat je hem zou laten
roepen, vóór ik sterf.
Tranen stroomden over haar gelaat,.
-- Juan Juan ,mijn jongen.
Aarzelend trad de man bij het ziek
bed en bukte zich over de zieke heen.
Zij sloeg fiaar armen om zijn hals en
stameltlc iievp woordjes tusschen haar
kussen, beurtelings lachend en huilend
Zoo stopden zi.j lange t4j(J PP (ie oude
man verwijderde ziph en zat voor het
vuur. Met bevende handen hield hij
krampachtig de stok vast.
Dit zal haar einde verhaasten,
mompelde hij. Maar zij heeft het ge
wild
Hij stond op, moeizaam, en van een
verborgen plaats haalde hij 10 peseta's!
Die avond stierf de oude vrouw. De
emotie had het einde bespoedigd. En
de oude man gaf de vreemdeling de
tien peseta's.
Goddank, zei hij, ze stierf tevre
den.
Toen legde de vreemdeling zijn han
den op de schouders van de oude man
en heek hem in de ogen.
Vader, zei hij, herken je me niet
meer
Ik herkende je hetzelfde ogèn-
blik dat ik je zag, antwoordde de
oude Hier zijp je tien peseta's
Ga weg
BINNENLANDSCH NIEUWS.
EEN VERKOOPING MET HINDERNISSEN
TE KOEDIJK.
Dinsdagmiddag werd in het lokaal van den
heer Jb. Groot de aangekondigde verkooping
gehouden van het bedrijf van den heer A. de
Graaf. Er was van de zijde van de burgerij
dood gered. Wat hij ook tegen haar had mis
dreven, zij wilde van haar kant hem redden,
voor het minst alles doen, wat tot zijn be
houd kon bijdragen.
Gabrielle scheen inderdaad in de dagen die
op haar terugkomst volgden, alles vergeten te
zijn, wat de markies haar had aangedaan. Zij
wilde de redding ha'ars vaders betalen.
Telkens als hij, gedurende zijn wondkoorts,
tot bewustzijn kwam, vond de markies Ga
brielle's schoone gestalte bij het ziekbed,
doch telkens pok, als hij haar met dankbaar
heid en liefde aanzag, verdween voor hem de
schoone verschijning als in een droom, Ga
brielle had zich verwijderd.
Intusschgn betoonde de jonge vrouw zich
zoo zorgzaam, dat de markies zich niet zon
der eenigen grond kon verbeelden, dat zij
zich door zijn onveranderde liefde had laten
vermurwen. Hij dacht, dat haar gevoel van
medelijden een meer teeder gevoel had doen
geboren worden.
Het was waar, dat Gabrielle hem niet "met
grooter zorg had kunnen verplegen, dat zij
zich niet met meer voorkomendheid naar al
de luimen, wenschen en invallen van den
patiënt had kunnen schikken, als zij hem
werkelijk lief had gehad.
De markies herstelde bijzonder voorspoedig,
hij mocht welhaast het bed weer verlaten.
De dokter kon niet nalaten de jonge schoo
ne markiezin zijn compliment te maken,
door tegen haar in het bijzijn van Norbert te
zeggen
Aan u, mevrouw, is het wonder dier snel
le en volkomen genezing grootendeels te dan
ken
Gabrielle stelde zich tevreden om bij den
haar toegezwaaiden lof het hoofd te buigen,
zonder zelfs een lachje van genoegdoening
te tonen, zonder een woord van erkentelijk
heid te stamelen.
Norbert had haar vader -gered, zij Norbert;
de rekening was vereffend.
Met de wederkeerende gezondheid ontwaak
te bij den markies ook weer zijn liefde.
Op zekeren dag sprak Gabrielle hem aldus
zeer veel belangstelling. Voor den aanvang
werd van de zijde van het Nederiandsch-Boe-
ren-comité een biljet rondgedeeld, waarin
opgewekt werd niet te bieden, daar de ver
koop geschiedt namens de Noorderspaarkas.
Ook van buiten de gemeente waren velen
aanwezig. Van den Nederlandschen Tuinders
bond afd. Koedijk waren zes bestuursleden
aanwezig benevens een lid van het hoofdbe
stuur. Te ruim drie uur arriveerde notaris
Pinkster met zijn schrijvers uit Schoorldam,
die aanving met het voorlezen van de mede-
deelingen voor den verkoop. De heer P. Hart
verklaarde namens de afd. van den Neder
landschen Tuindersbond, dat men den ver
koop vrij zal laten doorgaan, doch den koo-
per zal opdragen A. de Graaf op zijn bedrijf
te laten. Zoo dit niet gebeurt, zal er een boy
cot op dat bedrijf gelegd worden. De notaris
zeide daarop niet te kunnen ingaan en te
doen wat zijn plicht was. Huis en schuur
brachten in bod op f 1700 geboden door M.
Krap. Het eerste perceel akkerland llVs sn.
bracht f 18 per snees op, het tweede perceel
30 snees f 12, totaal in opbod was het bedrag
f 2292 voor de Noorderspaarkas. Na afloop
deelde de heer Hart mede, dat er een over
eenkomst wordt gemaakt, dat A. de Graaf
kan blijven op zijn bedrijf. De actie der tuin
ders is dus goed geslaagd.
PREDIKANT EN KAMERLID.
Sedert ds. C. v. d. Zaal, laatstelijk predi
kant bij de Chr. Geref. Gemeente van Deven
ter. door de Anti-Rev. Partij is afgevaardigd
naar de Tweede Kamer is in
de kringen van de Chr. Geref. kerk al meer
de vraag naar voren gekomen of beide amb
ten wel met elkander te vereenigen zijn. Op
de classicale agenda's zien we dan ook gere
geld terzake instructies voorkomen. Op de
classis Leeuwarden kwam nu ter tafel een
voorstel van de kerk van Zwaagwesteinde, dat
de Generale Synode herroepe haar bepaling,
waarin zij uitsprak het aan ieders geweten
over te laten in hoeverre hij deel neemt aan
staatkundige betrekkingen en het niet op
haar weg oordeelde te liggen zich uit te spre
ken over kerkelijke personen, die in eenig
publiek college zitting nemen. De Kerk van
Zwaagwesteinde wil dat de Synode zal uit
spreken „Dewijl een Dienaar des Woords,
eens wettelijk beroepen zijnde, zijn leven lang
aan den kerkedienst verbonden is, zal hem
niet geoorloofd zijn, zich tot een anderen
staat des levens te begeven,, als n.1. het aan
vaarden van het lidmaatschap van Gemeen
teraad, Staten-Provinciaal en Staten-Gene-
raal". De classis besloot deze instructie door
te zenden naar de Part. Synode van het
Noorden.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
DIPHTERITIS - EPIDEMIE IN ENGELAND.
Honderdzeventig gevallen per dag.
Engeland wordt op het oogenblik bezocht
door een ernstige diphterie-epidemie, die op
treedt juist nu een epidemie van roodvonk en
mazelen verdwijnt. In de afgeloopen week
zijn 170 gevallen per dag geconstateerd. In
bepaalde plaatsen liggen de ziekenhuizen
stampvol, zoodat vele patiënten thuis ver
pleegd moeten worden. In de afgeloopen drie
maanden zijn 6000 nieuwe gevallen gerappor
teerd, doch in de laatste paar weken is het
aantal zieken sterk gestegen. De sterfte ten
gevolge van diphteritus in deze periode is
meer dan 100Q geweest, of 60 pet. meer dan
in de correspondeerende periode van het vo
rig jaar.
PRINS VAN WALES CRITISEERT ECONOMIE.
Distributiestelsel is in gebreke gebleven.
De prins van Wales heeft in een toespraak
tot de kamer van koophandel te Londen aan
gedrongen op de verbetering van het stelsel
van distributie. Er is, zoo zeide hij, geen te-
kort aan goederen, doch naar het mij voor-
Nu weer beter bent, heb je mij niet meer
noodig, ik keer naar mijn vader, naar Bois
Tordu terug.
- Maar kun je dan niet nog enkele dagen
bij mij blijven vroeg de markies
Waarom Je hebt mijn hulp niet meer
noodig
Gabrielle, riep de markies, zeg mij de
waarheid Ik dacht, dat er in je hart een
gevoel van medelijden, van innig medelijden
was ontstaan bij het zien van mijn verwon
ding en van mijn droevig lijden, een lijden,
nog grooter naar de ziel dan naar het li
chaam.
Als je dat dacht, heb je je vergist, viel
Gabrielle hem koel en trotsch in de rede.
- Is het werkelijk mogelijk, Gabrielle her
vatte de markies, dat je mij met zooveel
zorg, met zooveel toewijding, met opoffering
van je eigen nachtrust, hebt kunnen verple
gen, zonder een zweem van liefde voor mij
Ja, dat is mogelijk, antwoordde de jonge
vrouw kortaf.
Dikwijls, Gabrielle, ging de markies
voort, dikwijls terwijl ik mij slapend hield
keek ik naar je door de neergeslagen wim
pers en zag dan wel, dat je blikken minder
hard op mij gevestigd waren, dat het mede
lijden je hart vervulde. O, zeg het mij toch,
Gabrielle, zul je mij niet eens, vroeg of laat,
vergiffenis kunnen schenken, zal het mij niet
eens, vroeg of laat, vergund zijn op de weder
liefde te hopen
- Nooitantwoordde Gabrielle. Is je ziel
niet vervuld geweest van lage gedachten, is
je geweten niet bevlekt door onedele daden
Is je hand niet rood van bloed Kan ik dan
ooit vergeten, wie je bent en wat je hebt ge
daan
- Gabrielle zei de markies, stoot mij niet
zoo geheel uit je hartHoor mij aan, Ga
brielle en geloof wat ik zeg Je bent te veel
vrouw om niet te weten, niet reeds lang be
grepen te hebben, hoe ik je liefheb en je zult
toch wel als andere vrouwen een sprankje
van medelijden hebben voor zooveel liefde
Bertels' Kunstkorrel
in de praktijk.
De heer W. Hek te Mastwijk Gem.
Montfoort deelt ons dd. 13 April
1934 mede:
Sedert eenige maanden
voer ik Bertels' Kunst-
korrel aan al myn kip
pen en kan U verklaren
nog nimmer zooveel eie
ren geraapt te hebben
als na het gebruik van
dit voeder. Van een hok
van 23 kippen kryg ik
18 ét 19 eieren per dag
en 'van een hok van 73
kippen 61 63 eieren
per dag
OUEFABRIEKEN N.V. AMSTERDAM
komt schuilt het tekort in de consumptie en
distributie, zoodat het nutteloos is goederen
te produceeren, die niet verkocht kunnen
worden. Het is de taak van de zakenwereld
een uitweg te vinden uit de bestaande im
passe.
De prins zeide verder dat tenzij de wereld
omstandigheden algemeen verbeterden, het
nutteloos was te spreken van welvaart in
verband met een land afzonderlijk. Geen en
kel land kon zich afzonderlijk uit de heer-
schende groote depressie bevrijden. Hij wees
er verder op, dat de ontdekkingen, uitvin
dingen en organisatie de mogelijkheden voor
de wereld zoodanig hadden vergroot, dat de
overvloed van productie opzichzelf nieuwe
problemen had geschapen.
SALOMO'S - OORDEEL.
Voor den strafrechter te Londen stond
Dinsdag terecht een 27-jarige vrouw, die zich
had te verantwoorden op een beschuldiging
van bygamie. De vrouw was in 1929 in het
huwelijk getreden met een soldaat en had
later een huwelijk aangegaan met een ande
ren soldaat. Uit dit tweede huwelijk waren
twee kinderen voortgesproten. De vrouw was
kortgeleden weer teruggegaan naar haar
eersten man. De twee mannen waren in tus
schen tot overeenstemming gekomen omtrent
de twee kinderen, een overeenstemming, die
de verdediger van de vrouw „een soort Salo-
mo'soordeel" noemde. Zij hadden n.1. beslo
ten de twee kinderen onder elkaar te verdee-
len, zoodat een. blijft bij de vrouw en haar
wettigen echtgenoot, de ander bij den man,
met wien de moeder bygamie pleegde. De
twee mannen stonden met elkaar op den bes
ten voet.
EEN DRIFTIG HEERSCHAP.
Te Boedapest stond een advocaat in een
publieke telefooncel een langdurig gesprek te
voeren. Een fabrieksdirecteur, die er bij stond
te wachten, werd hierover zoo vertoorpd, dat
toen de advocaat uit de cel kwam, de direc
teur niet ging telefoneeren, maar den advo
caat met zijn wandelstok zoodanig bewerkte
dat deze levensgevaarlijk gewond in het zie
kenhuis moest worden opgenomen. De vrien
delijke directeur was thans in het geheel niet
in staat zijn telefoongesprek te houden, een
politieagent pakte hem bij zijn kraag en
bracht hem op.
DE EERSTE ROODHUID-PRIESTER.
Op 1 Juli a.s. zal de eerste roodhuid uit het
Indiaansche reservaat van Caughnawaga
Had je medelijden met mij wierp de
markiezin hem tegen. Heb ik het je volmon
dig bekend, dat ook ik beminde Heb je toen
naar mij geluisterd Je hebt mijn arm hart
met voeten getreden, je hebt mij dat hart
vaneen gerukt en mij leeren haten, zooals ik
niet wist, dat de eene mensch den anderen
kon haten
O, Gabrielle, hoe weet je je te wreken
riep de markies smartelijk uit. Je hadt mij
moeten laten sterven Waarom heb je mij
gered Zeker alleen om mijn zieleleed te rek
ken, omdat je je nog niet genoeg gewroken
vond. O, welk een gruwelijke, welk een ver
fijnde wraak heb je op mij toegepast
Hij liet het hoofd op de borst zinken.
De markiezin verwijderde zich en liet hem
alleen.
Norbert scheen dat heengaan niet te heb
ben bemerkt.
O, stellig, sprak hij als in zichzelf, de
dood ware verkieselijker geweestDood en
vernietiging. Een vrouw te beminnen, die je
naam draagt, die je rechtens toebehoort en
dan niet een kruimpje van haar leven je ei
gen te mogen noemen, te moeten toezien, dat
zij een ander liefheeft, haar hartstochtelijk
te beminnen en de oogen te moeten sluiten
om niet op die geliefde trekken de gedach
ten aan een ander te lezen, altijd een vrouw
om en bij je te hebben, haar te zien glimla
chen, haar stem te hooren en dan tot jezelf
te moeten zeggen dat alles behoort niet jou
maar een ander, is het mogelijk zulk een be
staan nog langer te dulden O, sterven wa
re verkieselijker, veel beter
Een nog bitterder leed was voor den mar
kies weggelegd.
Valentin had van zijn beide vrienden die
in de nabijheid van Bois-Tordu waren, geble
ven, vernomen, dat Gabrielle naar Parijs was
teruggekeerd.
Hij duchtte maatregelen van geweld van
Rouquin's zijde. Hij wilde haar derhalve waar
schuwen en zich aan het paleis vertoonen.
Hij vond de markiezin alleen.
Wordt vervolgd.