Thomas Bifs'sj
schapen-wascluniddel,
Belangrifk!
BARON VAN MUNCHHAUSEN
AAN HET WOORD.
„HET GROENE KRUIS,"
ZIEKENFONDSLEDEN
fa. JOH. LAUWERS, Payglop 3 Alkmaar. 1
WIE wil op AMSTERDAM met nieuwe
AARDAPPELEN
HET AVONTUUR MET DE
EENDEN.
Ik was eens met een groot gezelschap
aan het jagen in een waterrijke steek. Eg
het achtervolgen van een hert, was ik de
anderen echter kwijt geraakt. Plotseling
stond ik aan den oever van een meertje,
waar een aantal wilde eenden zwom.
Helaas bemerkte ik, dat ik geen kogels
meer in mijn geweer had. Maar de eenden
waren een verleidelijke buit
Opeens bedacht ik, dat ik nog een stuk
spek in mgn proviandtasch had; dit be
vestigde ik aan een lang dun touw. Toen
verborg ik mij in het struikgewas langs den
oever, wiep mijn lijn met spek uit en had
weldra het genoegen te zien, dat de eerste
•eend haastig naderbij zwom en het spek in
slikte. De andere eenden waren ook nader
bij gekomen en daar het spek erg glad was,
gleed het door het lichaam van de eerste
eend weer onverteerd naar buiten, waar ce
tweede eend het inslikte. En toen het weer
naar bulten kwam, de derde; zoo door tot
alle eenden aan den draad waren. Om zoo
te zeggen als parels aan een snoer.
Ik trok ze uit het water aan land, sloeg
het touw een keer of zes om mijn middelen
Vumdelde naar huis.
Ik moest nog een goed eind locpen en de
eenden waren flink zwaar. Bijna had ik er
spijt van, ze allemaal gevangen te hebben.
Maar toen kwam me een voorval te hulp
dat mij eerst erg in ongelegenheid bracht.
De eenden waren n.1. nog alle levend, en be
gonnen, toen ze van hun eersten schrik be
komen waren, met de vleugels te slaan en
verhieven zich in de lucht, terwijl ze mij
«n hun vlucht meenamen. Vele anderen zou
den zich geen raad geweten hebben; maar
ik benutte deze omstandigheid zoo goed mo
gelijk en roeide met de panden van mijn
fas de richting van mijn kasteel uit.
Toen ik er vlak boven gekomen was, vond
ik het tijd om te dalen. De eene eend na
de andere haalde ik aan het touw omlaag
en sloeg ze bewusteloos. Heel kalmpjes
daalde ik toen, precies door den schoor
steen van mijn huis op het keukenfornuis.
Gelukkig was er nog geen vuur aange
maakt. Mijn kok schrok zoo verschrikke
lijk, dat hg schreeuwend de keuken uitliep
en terugkwam met een stok om „het
spook" weg te jagen. Maar toen hij mij
zag, veranderde zijn verbazing weldra in
bewondering voor het knappe stukje, dat
ik hem vertelde.
De eenden hebben we dienzelfden midda;.
allemaal opgegeten. Het jachtgezelschap
was stom van verwondering, toen lk hun
mijn avontuur had meegedeeld.
Ik roeide met de panden van mijn jas de
'ichting van het kasteel uit.
x klinker.
x grootvader.
x strijdtuig.
x x x x x x x eetlust, honger.
x straks.
x melodie
x medeklinker.
Op de kruisjeslijnen komt hetzelfde
woord te staan.
H.
x medeklinker.
x op dit oogenblik.
x wiel.
x klein knaagdier.
x muziekinstrument,
xxxxxx rivier bij New York.
Op de kruisjeslijnen komt hetzelfde
woord te staan.
Hl.
Mijn eerste gedeelte is geen vrouw;
mijn tweede gedeelte is een ander woord
voor wild, opgewonden;
mijn derde gedeelte is niet uit.
Zet je ten slotte nog een klinker achter
ine, dan heb je een muziekinstrument
Wie ben ik?
IV.
De volgende lettergrepen, goed gerang
schikt, geven een paar bekende vulkanen,
Bo, èt, ka, kra, li. na, strom, su, tau, us,
ve vi.
V.
Mijn geheel:
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 7. 1. is een groote haven
stad in Engeland.
3, 4, 5. niet dichtbij.
3, 7, 1. niet leeg.
1, 7, 5. prul, vod.
6, 2, 1. geneesmiddel.
Oplossing.
I.
a
opa
wapen
appet Ij t
later
w ij 9
Etna, Krakatau, Stromboli, Vesuvius.
H
nu
rad
muls
plano
Hudson
OULF, DE ROODE WOLF.
Oulf, de roode wolf, rekte zich uit; toen
gaapte hjj en Het twee rijen reusachtige
tanden zien. Een vrouw uit de menigte gaf
een gil van schrik. Daarna, zonder zich te
verwaardigen naar de menschen te kijken,
Jia hem door de tralies aanstaarden,
draaide hij zich op zijn andere zij.
„Siberische wolf", spelde de schelle stem
van een kleinen jongen, die het bordje las,
dat aan zijn kooi bevestigd was.
„Ga mee naar de apen kijken," klonk een
ndere stem. „Die wolf is niks leuk. Hij
slaapt aldcor!"
Maar Oulf sliep niet: hij droomde.
Zonder zich te verroeren, liet hij zich be
kijken door de nieuwsgierigen, die aldoor
voor zijn hok stonden. Het interesseerde
hem weinig of de menschen voor zijn kooi
stilstonden of niet; hg was niet als de
andere beesten van den dierentuin, voor wie
bezoekers lekkers en snoeperijen beteeken-
den. Hij wist wel, dat niemand hem dat
ééne. waar hij naar verlangde, dat éene,
dat hij noodig had: de vrijheid, kon be
zorgen.
Om de uren wat minder lang en zijn ge
vangenschap wat draaglijker te maken,
droomde bij van den tijd, dat hij nog geen
bewoner was van „Artis".
Toen was hij nog vrij, een gevreesde be
woner van de Siberische toendra's met een
naam, die klonk: Oulf, de roode wolf! In
dien tijd bezat hij nog de prachtige pels,
langharig en rossig rood, die hem onder-
Liverpool;
ver, vol, lor, pil.
IV.
V.
VOOR MEISJES.
De poppenuitzet.
Als we naar buiten gaan, nemen we
natuurlijk de pop mee. Maar heeft ze wel
een goede zomergarderobeNee? Dan gaan
we er een maken! Onze poppekinderen
moeten toch ook behoorlijk voor den dag
kunnen komen. Wat zeggen jullie van een
strandpyama? Dat is leuk, hèl?
Nee, heusch; het is niet moeilijk te
maken en trouwens Moeder zal je wel hel
pen, als je heelemaal geen raad meer
weet.
De pyama bestaat uit een donkerblauwe
broek en een witte blouse. De broek Is ver
sierd met drie rijen witte kettingsteken en
de blouse met drie rijen blauwe.
Op een vel wit papier teeken je nu eerst
het patroon, zooals dat op de teekening is
afgebeeld. Je moet eerst de maat van de
pop nemen natuurlijk; dan kun je het
oatroontje precies op maat teekenen. De
deelen zijn: voor en achterkant van de
bies op de broek; de broek zelf, het lijfje,
de kraag en het mouwtje. De broek, het
lijfje, de kraag en het mouwtje moeten
twee' maal (op elkaar) geknipt worden. De
stippellijnen, beteekenen, dat daar de 9tof
dubbelgelegd ls. De lange broek heeft opzij
twee splitten, die netjes omgezoomd moeten
worden. Heb je alles in elkaar genaaid, dan
zet je aan lederen kant van de broek een
knoop en maakt er een knoopsgat bij. In
het blousje komt een split van voren, dat
ook netjes afgewerkt moet worden. Dan
maak je de rijen kettingsteken. Het spreekt
vanzelf, dat de naadjes van binnen ook
netjes afgewerkt worden.
Is ddt allemaal gebeurd, dan vraag je, of
Moeder de pyama voor je strijken wil. En
je zult eens zien, hoe lief pop er in haar
nieuwe pyama uit zal zien!! Als een echte
dame...
MARIAN B.
scheidde van de andere wolven. Nu was hij
glansloos en flets...
Zijn roode pels, die zoo prachtig uitkwam
op het wit van de sneeuwvelden. Oh, die
jachten door de bosschen en over de ver
laten vlakten, wat deed Oulf er altijd graag
aan mee. In den zomer was er overvloedig
wild, dan jaagde men voor genoegen; maar
in den winter, dan was de jacht eerst
iets...!!!
Door zijn kracht on zijn verstand was
Oulf de aanvoerder van de bende; terwijl de
andere wolven jaagden op konijnen, hazen
en vossen, zocht Oulf de sporen van een
waardiger buit. Dan liep hij met zijn neus
op den grond over de sneeuw en snoof de
talrijke geuren op van dieren en aarde. Van
tijd tot tijd wierp hy zijn kop in de hoogte
om den wind op te halen. En naarmate de
geuren sterk of minder sterk waren, ver
snelde of verlangzaamde hg dan zijn pas.
En dan, al3 hg precies wist, waar zijn buit
de eland, zich bevond, dacht hg aan de
troep. Dan ging hij op zijn achterpootcn
zitten, hief zyn kop op naar den hemel en
stootte den versclirikkelgken wolvenroep
uit. Op mg'en afstand hoorden de wolven
dezen roep door de stilte van de vlakten en.
bun eigen Jacht ln de steek latend, kwamen
ze af op de rauwe tonen van zijn gehuil.
Oulf de roode wolf wachtte hen op;
eerst hoorde bij hen, om dan hun donkere
vormen aan den horizon te zien verschij
nen. Als de troep voltallig was, stond hy op.
om met een korten blaf aan hst hoofd te
gaan. Een opwindende jacht begon; de
wolven renden door bosschen en over vlak
ten, renden zonder ophouden. Inplaats van
moe te worden, scheen het, of het telkens
sneller ging, sneller... tot eindelijk voor hen
den omtrek van den achtervolgden eland
zich afteekende, die wanhopig over de
vlakte vloog.
Met een nooit falende tactiek wist Oull
hem naar de vlakte dryven. In een bosch zou
de kans, dat de prooi ontsnapte heel groot
zgn; maar op de toendra zouden ze hem
vroeger of later toch vangen. De eland
wist het. Met wanhopige zgsprongen pro
beerde by den zoom van het woud te be
reiken; daar zou hij voorloopig veilig zgn;
VOOR DE KNAPPERTS.
De vlugste manier.
Klaas moet een stapel papier voorzie»
van een indeeling. Het zgn er heel waiv»
Zuchtend bekijkt Klaas den stapel, dan be«
gint hij het eerste vel met ztjn liniaal te
verdeelen.
Toevallig komt zgn oudere broer binnen.
„Maar Klaas, dat doe je verkeerd. Dat
moet je zoo doen, dan gaat het toch veel
en veel vlugger!"
Hoe moet Klaas het dan wel doen?
Oplossing staat rechts onder aan het«
blad.
TANTE TINE.
stevige houten kist en werd hij bewonderd
door de jagers van het kamp, waar ook de
twee mannen, die hem gevonden hadden, bil
hoorden. Oulf bleef gevangen; alleen dt
muren van zgn gevangenis wisselden: de
bouten wanden van een spoorwagon en
daarna de ijzeren traliehek
ken van den dierentuin.
Maar Oulfs leed bleef hets
zelfde: hij was gevangen. D(\
trotsche heerscher der Si
berische toendra's had nu een
hok van enkele meters om
zich te bewegen.
Met een zacht gejank ging
de reusachtige wolf op zijn
andere zij liggen en deed zijn
oogen dicht om niet de men
schen te zien, die voor zijir
kcoi stonden.
E. W.
Oulf. de roode wolf.
maar de wolven, dde een halve cirkel had
den gevormd, versperden hem den weg. Er
was slechts een uitweg: doorvliegen, als
een schaduw zoo hard, over de toenara!
Net zoo lang tot hij uitgeput van vermoeid
heid! neerviel.
Maar soms, als het een oude, sterke
eland was, boog hij z(jn kop naar de achter
volgers, om hen op zyn horens op te van
gen. Dat was het moment, waarop Oulf ge
wacht had. Omdat hij de aanvoerder was,
opende hy den aanval. Met een zywaart-
schen sprong ontweek hij de gevaarlgke
horens; dan kon het gebeuren, dat cie
achter hem loopende wolf erin liep en
doodelgk gewond opzg werd geslingerd.
Maar daar trok Oulf zich niets van aan.
Met een geweldigen sprong vloog hy den
eland naar de keel. En hoe deze ook sprong,
niets kon hem ertoe dwingen zgn slacht
offer los te laten. En als het dier elndeiyk
op den grond viel, stond Oulf trots en zege
vierend te kijken, hoe zya troep zich aan
het vleesch te goed deed. Hg zelf ging weer
op zoek naar een andere buit.
Tot de dag kwam, dat dit alles een einde
nam. Oulf, wlen anders geen geur, hoe ge
ring ook, ontging, had niet geroken, dat er
menschen op de toendra geweest waren en
in plaats van om te keeren, liep hy verder.
Plotseling een gekraak van takken, de
grond onder hem zakte weg en Oulf de
roode wolf, was in een val geloopen. Ge
durende lange uren liep hy in zyn gevan
genis heen en weer; maar hy kon geen
enkelen uitweg vinden. Hy maakte geen ge
luid; want zyn instinct zei hem, dat zyn
gejank andere gevaren dichterbg zou bren
gen. Maar het ongeluk kwam toch in den
vorm van twee mannen en een hond, die
over den rand keken. Oulf gromde wild en
Het zgn tanden zien; maar de mannen
daarboven deden geen poging om een ge
vecht met hem te beginnen.
„Wat een pracht beest," zei een van hen.
„En hg heeft geen schrammetje. We moeten
zorgen, dat hy er onbeschadigd uitkomt"
En zy begonnen toebereidselen te maken,
waarvan Oulf niets begreep. Plotseling
gierde er iets door de lucht en Oulf voelde
een lasso om zyn nek. Hg rukte en trok als
een wanhopige; maar iedere ruk haalde het
touw steviger om zijn nek. Dat duurde twee
uur, drie uur. Eindelijk kon de roode wolf
niet meer en hy viel bewusteloos neer. Toen
deelde een van de mannen af in den val,
bond zgn pooten vast en stopte hem geheel
in een zak van leer, om zich te beveiligen
tegen zgn nagels, bjj het vervoer.
Toen Oulf ontwaakte uit zgn bewuste-
loozen toestand, was hy gevangen in een
DOMME KINDEREN.
„Wat is wind?" vroeg de onderwijzer.
„Lucht, die haast heeft!" zei een stem
van de achterste bank.
Peter houdt niet van tiuinboontes.
Vader zegt:
„Toen ik zoo oud was als jg, was ik dol
op tuinboontjes".
„Wat zult U dan blij zijn, dat U nu by
ons mag eten, hè Paps?" zegt Petertje.
Moeder wil uitgaan.
„Gaat U weg, Mam?" vraagt kleins
Herma.
„Ja, kind".
„Mammie, vertrouw je me?"
„Ja kind".
„Echt!
„Natuurlgk Herma'tje".
„Vertel me dan waar U den pudding
voor morgen bewaard hebt".
DE VLUGSTE MANIER.
Oplossing.
Hij moet een stapel add legge^
dat de rand van ieder vel *to eind «lp
steekt. Als hy nu een lt)o o*w bel bayneO
vel trek, trek hg deze meteen door op 'e
randen der andere vellen. Ale hü 4*1 e*»
alle vier de kanten gedaan Ml da
indeeling op ied-er vel. Hy boefl vtu
nog maar de verkregen p'.nter y rer»
binden.
TANTP 1
in bussen HV2 ct. p. schaap,
in pakken 8 ct. p. schaap.
Alleen bij
CENTRAAL DROGIST
J. H. VRIELINK,
tOOGZIJDE SCHAGEN.'
COÖPERATIEVE BOERENLEENBANK
WIERINGEN.
GEWIJZIGDE zituren van den Kassier
TE DEN OEVER
MAANDAGMIDDAG van half twee tot half vier.
TE HIPPOLYTUSHOEF
WOENSDAGMIDDAG van balf twee tot half vier.
WIJ hebben voor
OOK Z. en O. FONPS)
BRILLEN.
Op gereedmaken en reparaties kan gewacht worden.
Gegarandeerd goedblljvende DOUBLé BRIL met donkere
of lichte randen 3
BUIKBANDEN EN ELAST. KOUSEN.
Paskamer en vrouwelijke hulp (verpleegster) aanwezig.
Voortsbreukbanden, enkelstukken, platvoetzolen enz.
samenwerken Men schrijve dan onder nummer 75 aan het bureau
van dit blad, op welke conditiën.
