T. NICOLAAS
(GjjtA,
F
GESCHEMCENLIJST
25e JAARGANG
DINSDAG 13! NOVEMBER 1934
No. ©l
NIEUWS- EN ADVERTENTIES
WIERINGEN EN
LAD VOOR
:N
ALS DE ÜIVER TERUG IS.
UITBREIDING
,HET WARE."
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
UITGEVER
BOSEER WIERINGEN
BUREAU
Hippolytushoef Wielingen
Telef. Intercomm. No. 19.
AD VE
Van 1 5 regels
Iedere regel meer
f 0.50
t 0.10.
Uiver-gebakjes, Uiverlepel. Uiver-si-
garen, Uiverlied, zelfs een Uiver-blik-
opener, het gaat alweer den ouden be
kenden weg op, verzucht de „Oprechte
Haarlemscthe Courant."
En dit is nog maar een begin Straks
hebben we Uiver-dassen en Uiver-
schoensjneer, Uiverworst en Uiver-fiet
sen. Als 'n Nederlander eenmaal „los"
komt, is hij niet meer te houden en
slaat hij finaal op hol. Werkelijk, we
hebben medelijden met dien armen
Parmentier en zijn makkers, als we
bedenken, wat hun boven het hoofd
hangt, wanneer ze straks op Schiphol
zijn geland. Dat begint natuurlijk met
een officieele verwelkoming, dank, hul
de, naajn van Nederland hooggehou
den, prachtige prestatie, niet anders
verwacht, doch daarom evengoed
dank, hulde. Enfin, dat is nog tot
daaraan toe. Die officieele erkenning
van de beteekenis van hun daad heb
ben ze verdiend.
Maar ook wat daarna volgt Al die
feestmaaltijden, al die uitnoodighigen
om hun geboorteplaats te bezoeken en
het dorp, waar ze zakten voo»' de 4e
klas der lagere school en 't stadje,
waar ze een jaar en zeventien weken
hebben gewoond Al die toespraken
van burgemeesters en plaatselijke hul
de- comité's, al die verzoeken om hun
handteekening te zetten, al die uitnoo-
digingen om aan te zitten aan een
feestmaaltijd
En dan, na de gemeenten des vader
lands, de bioscopen Landing van de
Uiver te Melbourne, de heeren J'armen
tier en Moll zullen persoonlijk ten too-
neele verschijnen. Opstijgen van de Ui-
ver te Albury. Op het tooneel de hee-
ren Parmentier en Mol! Hebben ze
heusch aan ons verdiend, de arme
kerels
Ja maar, zegt u, zoo met een eenvou
dig handdrukje en een bloemetje kun
nen we 't toch ook niet afdoen. Daarin
hebt u schoon gelijk en we zijn er dan
ook vlak voor om dit prachtige kla
verblad van vier hij zijn terugkomst
eens goed duidelijk te maken, dat S
rnillioen Nederlanders trotsch zijn op
wat zij deden. Maar laat ons daarbij
toch maat weten te houden. Maat in
dien zin, dat we ons niet belachelijk
gaan maken. Dus geen rondgezeul met
de helden door het geheele land ter
vergrooting van de glorie van plaatse
lijke huldigingscomité's, geen te kijk
stellingen op tooneelen temidden van
bloemen en schreeuwerig décor, in
één woord, geen exploitatie van deze
kranige kerels.
Hoe het dan wél moet gaan De
tijd is wat kort, maar zou 't totaal on
mogelijk zijn, dat iedere gemeente
van Nederland één vertegenwoordiger
naar Amsterdam stuurt, die daar, na
mens de plaats zijner inwoning tegen
woordig is bij 'n algemeene huldiging?
Dan zou de feestredenaar eerst met
recht kunnen zeggen, dat hij spreekt
namens heel ons volk. En dan bij die
gelegenheid een knalfuif, zoo eentje,
waar de deelnemers, over jaren nog
met plezier aan terug denken. Wat
daar dan gezegd en gedaan is wordt
na afloop uitgedragen over heel ons
land, van Biervliet tot Holwerd. Men
zal er over praten in 't kleinste Drent-
sclhe heidorpje en men zal er over pra
ten met des te meer belangstelling, om
dat „het dorp" er zelf ook bij is geweest
Zoo zal er iets van den roem van de
Uiver afstralen op heel ons volk. Als
dan in de lagere scholen (de overige
weten 't wel) nog eens een apart „Ui-
veruurtje" werd gegeven, waarin op
eenvoudige, bevattelijke manier werd
uiteengezet, wat ons viertal nu feitelijk
heeft volbracht, wel dan gelooven we,
dat de huldiging der Uiver-bemanning
vruchtdragend zou zijn voor ons ge
heele volk. Dan zou er overal belang
stelling gewekt en kennis verspreid
worden omtrent onze luchtvaart en
van die belangstelling moet de vlie
gerij het „tenslotte hebben".
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Aanrandingen te Kijkduin.
Al eenige dagen maakte een onguur
individu de omgeving van Loosduinen
en Kijkduin onveilig:. De man die be
trekkelijk jong moet zijn, doch tot op
heden nog niet is opgespoord hield
dames aan en trachtte haar van de
fietsen te trekken. De man zocht voor
dit doel het zeer donkere gedeelte van
de Duinlaan uit, welke van Kijkduin
langs de storttrerreinen naar Den
Haag loopt. Twee dames deden van een
en ander aangifte bij de politie. Ook zij
waren van haar fietsen gesleurd, doch
toen zij zich heftig verweerden, koos
de aanrander het hazenpad.
De Haagsche politie heeft onmiddel
lijk een onderzoek ingesteld, doch is
er nog niet in geslaagd den dader aan
te houden. De controle langs dezen don
keren buitenweg is inmiddels belang
rijk verscherpt.
De brandstoffentoesïag voor de
werkloozen.
In de circulaire van 24 October j.1.
over den brandstoffen-toeslag voor on
dersteunden en voor de bij de werkver
schaffing tewerkgestelde werkloozen
wordt o.m. gezegd, dat niet meen* mag
worden uitgekeerd, dan voor een ar
beidersgezin noodzakelijk moet worden
geacht.
In verband met vragen, die daarom
trent door eenige gemeentebesturen
werden gesteld, wordt vanwege het De
partement van Sociale Zaken medege
deeld, dat de beoordeeling te dezer
zake geheel aan de gemeenten wordt
overgelaten en dat elk gemeentebe
stuur voor zichzelf dient vast te stel
len, hoeveel brandstof een arbeidersge
zin ter plaatse geacht kan worden noo-
dig te hebben.
Alleen die hoeveelheid mag worden
verstrekt.
Van Rijkswege is evenwel als grens
gesteld, dat voor dezen bijslag een maxi
mum van f 1 per gezin per week niet
overschreden mag worden.
Bloedige gevolgen van glazen zemen.
Op de Oranjegracht te Leiden was de
s
OUDE BONS OOK GELDIG
Ten einde meerdere keuze te hebben met St. Nicolaas
is de Gescbenkenlijst met verscheidene PRIMA
KWALITEITS-artikelen aangevuld, zooals: Eetlepels,
Vorken, Soeplepel, Dessert Lepels, Tafelmessen, Fruit
mesjes, Broodzaag, Taartschep, Kaasschaaf, Maat
houdende Theepot met maatje, Koffiepot met Filter,
Wekker, Theemuts enz.
Deze artikelen zijn niet alleen verkrijgbaar tegen
de nieuwe bons, doch ook tegera inwisseling van
de in Uw bezit zijnde puntenbons.
Volledige Geschenkenlijst wordt op aanvrage gaarne
per omgaande toegezonden.
IQf
FEUILLETON.
No. 18.
Haar hoefde eigenlijk niet verteld te wor
den, hoe het drama zich toegedragen had
zij wist met een zekerheid, of ze er bij geweest
was, dat Daft Davy Thurston gedood had, in
de hoop, haar welgevallig te zijn. En zelfs al
was het nu zoo erg niet afgeloopen en zou
Warwick dus niet dood zijn, dan maakte dit
nog weinig verschil Daft Davy zou natuurlijk
gevat worden en op zijn imbeciele wijze zou
hij haar er ook bij noemen. Dit zou dan het
einde wezen van haar plannen-smeden, om
er twee tot den ondergang te brengen.
Terwijl zij dus met de handen onder de kin
in de vensterbank zat, had zij heelemaal uit
het oog verloren, dat ze van buitenaf duide
lijk gezien kon worden en dus schrikte zij
geweldig, toen er een kiezelsteentje tegen de
ruit werd gegooid. Voorzichtig deed zij de
verandadeur open en keek uit. Daar beneden
stond Daft Davy zijn oogen leken wel zwar
te, fonkelende diamanten in zijn linnenwit
gelaat. Hij wilde gaan spreken, maar met een
gebaar legde zij hem het zwijgen op. Zij ging
echter naar de verandadeur naar beneden
geruischloos en met haar hand op zijn
arm leidde zij hem opzij van het huis, waar
enkel de vensters van Warwick's kamer op uit
kwamen.
„Nu?.... Waarom ben je hier gekomen?
Wat heb je mij eigenlijk te vertellen fluis
terde zij.
„Ik heb het gedaan, miss Clo", zei hij, de
beenige handen wringend. „Ik heb hem ver
dronken. Hij kan u geen leed meer doen
„Hoe kom je er bij, dat hij dood zou zijn
„Ik heb hem gezien. Miss Mary heeft wel
haar best gedaan voor hem maar ik zag
zijn gezicht, toen ze hem op de baar vervoer
den hoe was lijkwit
„Gek, die je bentsiste Clo. „Ze zullen Je
bewoonster van een bovenwoning, juf
frouw B., bezig haar ruiten te was-
schen. Haar benedenbuurvrouw, juf
frouw G., scheen niet te kunnen begrij
pen dat als gevolg hiervan zoo nu en
dan een druppel water naar beneden
kan komen, want zij voer hierover ern
stig tegen haar bovenbuur uit, die ten
slotte werd uitgenoodigd van haar ver-
j heven zitplaats af te dalen en zich op
den beganen grond over haar snood
[optreden te verantwoorden. Het werd
[een ware scheldpartij. Blijkbaar was
juffrouw G. ten langen leste niet tegen
den woordenvloed van juffrouw B. op
gewassen, waarom zij haar toevlucht
nam tot het bezigen van een schroe
vendraaier, waarmede zij juffrouw B.
i te lijf ging en waarbij zij haar een bloe
jdende verwonding in den hals toe
bracht. De wonde bleek gelukkig niet
ernstig, want na in 't Academisch Zie-
'kenhuis te zijn verbonden, kon mej. B.
huiswaarts keeren.
nog hangen voor je misdaad. Dat was mijn
bedoeling nietdat begreep je toch wel Ik
zei het maar in drift. En wat zal er nu van
mij worden
„Zouden ze u dan ook willen hangen
„Natuurlijk Als jij vertelt, dat ik je ge
zegd hem om hem te dooden, dan zullen ze
mij ook hangen."
„Maar ik zal het hun niet vertellen. Ik zal
den mond stijf dicht houden
„Ze zullen 't er wel uit weten te halen dat
verzeker ik je. Ze zullen je net zoo lang vra
gen en plagen, tot ze er achter zijn. O.wat
zal ik beginnen
Met den innig-droeven blik van een hond,
die geschopt wordt, sloop Davy weg.
Zij ging ook wleer naar boven. Toen ze op
haar eigen kamer kwam, merkt zij, dat de
auto-sjaal, die ze omgeslagen had, haar van
de schouders gegleden was. Ze moest dan
maar vroeg op den ochtend er naar gaan
kijken. Misschien kon ze het ding wel zien
uit het venster van de slaapkamer van War
wick. Ze zou dan meteen eens even gaan kij
ken, of Davy al weg was.
Op de teenen sloop ze naar de kamer van
Warwickkeek uitmaar in den helderen
maneschijn was niets te zien, zoomin van
Davy als van de auto-sjaal.
Het was nacht en overal heerschte dood-
sche stilte op Ladywood. Meer dan vier-en-
twintig uren waren er verloopen, sinds Thur
ston Warwick naar boven gedragen was, naar
een van de ruime slaapkamers en nog altijd
lag hij daar bewusteloos. De dokter, die bij
hem gebleven was, was ook wat rust gaan
nemen, nadat hij de pleegzuster eerst stren
ge orders had gegeven om hem vooral onmid
dellijk te roepen, zoodra de minste verande
ring intrad. Vandaar dat zij steeds strak den
blik gericht hield op het doodsbleeke gelaat
van den patiënt, dat wegens de wonde aan
het voorhoofd verbonden was.
Zoodra zuster Stewart eenige beweging
vernam in het vertrek, wendde zij het hoofd
om. Mary was geruischloos binnengetreden
en stond nu naar den patiënt te kijken, met
De politie heeft van het voorgevalle
ne procs-verbaal opgemaakt.
De aankomst van den Uiver.
Demonstraties op Schiphol.
Op den 21en November zal, vóór aan
komst van den Uiver op Schiphol het
volgende programma worden afge-
werkt
11-12 demonstraties, lessen en
stunts, uitgevoerd door de heeren De-
mul en Postma met een F.K. 46.
1)2.15 Aankomst en demonstratie
van een marine-escadrille.
12.15-12.35 Opsleepen van het zweef
vliegtuig De Adelaar, bestuurder de
heer Van Neyenhoff door een motor
vliegtuig, de P.H.F.K.A., bestuurd door
den heer Sluyter.
12.15-12.25 Formatievlucht van 2
F.K. 46 en een auto-giro.
12.25-12.35 Demonstratie van de
auto-giro door den heer Schmidt Crans.
12.35-12.50 Demonstratie Zweefvlieg
zulk een innig-droeven blik, dat zelfs de
strenge zuster er zich door bewogen voelde
en haar zachtjes de hand streelde.
Buiten hetgeen zij ambtshalve van het ge
val moest weten, was er haar zeer weinig
van bekend want Hanna, die haar bediende,
had ook geen woord méér gesproken dan
strikt noodig was. Ze begreep wel, dat de
patiënt geen bewoner van het huis was en
de dokter had haar verteld, dat hij het leven
dankte aan den moed van miss Armstrong
maar, toen zij in het lijdend gelaat opkeek,
voelde zij bij intuïtie, dat er meer achter dit
eenvoudige feit school.
Fluisterend vroeg Mary
„Mag ik hier bij u blijven Ik kan toch niet
rusten en ik zal heel stil zitten. Toe, zend u
mij niet weg
„U hoorde in bed te zijn. Want u heeft een
ergen schok gehad en later zult u ook voor
het verplegen nodig zijn."
„Denkt u dandat er eenige hoop is..
dat hij weer beter wordt
„Zeker. En nadat ik weg ben zullen uw
diensten verlangd worden."
„Maar zoodra hij weer bijkomt, zal hij mij
liever niet willen zien. Daarom zou ik zoo
graag nu blijven, nu hij mij nog niet kent."
„Hebt u dan met hem gekibbeld
„Dat niet bepaald, maar er was een mis
verstand tusschen ons en hij ging heen
ik had hem gezegd, dat hij gaan moest."
De zuster stond haar plaats aan het bed
aan Mary af, schoof zelf een anderen stoel
naderbij en zoo deelden zij samen de lange
nachtwake. Tweemaal kwam de dokter kij
ken en hij toonde in het minst geen verwon
dering, toen hij Mary daar zag. Zij liet ook
niet de hand van den patiënt los, die zij
steeds in de hare gevat hield, want zij gaf
er niet om, wat er van haar gedacht of ge
zegd werd.
Hoe het ongeluk zich had toegedragen, was
Mary nog een geheim. Zij hield het er ech
ter voor, dat Warwick nog altijd zwak moest
zijn, een duizeling of een flauwte had gekre
gen en dat hij zoo in het water was gevallen.
Het was haar een grievend leed, de gedachte
tuig De Adelaar.
12.50-13 Kunstvluclit Tiger Moth,
bestuurd door den heer Schmidt Crans.
13-13.35 Lesdemonstratie van drie
schoolvliegtuigen der N.L.S.
Daarna aankomst van den Uiver.
De geheimzinnige motor te Wolverga.
De droom is uit.
De meest sensationeele week, die Wol
vega ooit heeft beleefd, is voorbij. Van
al de toekomstplannen, die men reeds
in uitvoering waande, zal niets terecht
komen.
Donderdag is Wardenier, blijkens 'n
bulletin van Stellingwerf, op het ge
meentehuis aan 'n scherp verhoor on
derworpen, waarbij hij heeft verklaard,
dat de motor niet bedrijfsklaar was,
maar dat hij hem te Wplvega zou la
ten draaien. Daar men dacht, dat
vrees voor straf hein weerhield om de
waarheid te zeggen, heeft men die
vrees bij 'hem weggenomen, waarna
dat zij indirect zeker de bewerkster was ge
weest van dien toestand.
Bij het aanbreken van den dag kwam Thur
ston bij. Langzaam sloeg hij de oogen op en
keek in de hare.
De zuster goot hem een theelepeltje var.
een opwekkenden drank in en Mary boog zich
dichter over hem heen en hield zijn hand bij
haar hart.
„Geen trots enkel liefde fluisterde hij
„Ja enkel liefde herhaalde zij.
De zuster voelde, dat de pols gaandeweg
sterker werd en Mary smeekte
„Je zult weer beter worden, hè, liefste....
Want ik kan niet leven zonder je
„Kus mij fluisterde hij.
Mary boog zich over hem heen en drukte
haar lippen op de zijne.
HOOFDSTUK XIII.
Adam Thurston zat in zijn makkelijken
stoel in zijn studeerkamer met het plaatselijk
weekblad vóór zich en had telkens en telkens
weer het bericht overgelezen, dat hem zoozeer
van streek had gemaakt. Geen wonder dan
ook het bevatte nieuws van den neef, dien
hij nu al een paar jaar dood had gewaand
gesneuveld, daar ginds aan den oever van de
Modderrivier.
„Nu is het Donderdag," mompelde hij, „het
schijnt Zaterdag gebeurd te wezen. Hoe
vreemd, dat ik het dan in het Londensche
blad niet gezien heb!"
Het bewuste bericht stond onder het hoofd:
„Een vreemd ongeluk", en luidde aldus
„Zaterdagavond is iemand, die den zomer
in het schilderachtig plaatsje Melton-en-le-
Dale, in Derbyshire, doorbracht, een vreese-
lijk ongeluk overkomen. Hij was daar aan
het forellen-visschen in de Meese en is, óf
in de rivier gevallen, óf werd er in geworpen,
maar in ieder geval werd hij gered door miss
Armstrong van Ladywood, die onderdook naar
hem en hem op den oever heeft gebracht.
Het was een ware heldendaad voor een vrouw,
want, uitgeput als zijzelve was door de
krachtsinspanning van het duiken, heeft zij
hem nog de eerste hulp verleend. Zijn naam
is Mr. Thurston Warwick. Hij is in den oor
log geweest en was nog niet hersteld van zijn
wonden. Vandaar dat hij nu al drie maan
den op de pastorie logeerde, om weer wat op
krachten te komen. Dominee Lewis Holroyde,
die ondervraagd werd, kon geenerlei licht
werpen op het geval.
Mr. Warwick heeft een diepe wonde aan
het voorhoofd, maar of die hem door een
overval werd toegebracht, of dat hij met
kracht voorover in de rivier gestort is, kun
nen de doktoren niet uitmaken. Hij werd
naar Ladywood vervoerd en verkeert daar
nog in zorgwekkenden toestand, ofschoon er
nu wel eenige hoop bestaat, dat hij het leven
er af zal brengen.
Nog een andere tragische gebeurtenis is er
in het plaatsje voorgevallen. Den ochtend
daaraanvolgende werd een onnoozele jonge
man, algemeen bekend als Daft Davy, door
een dominee gevonden, aan een balk han
gend, in een schuurtje in den tuin van de
pastorie. Zijn levensgeesten waren al sedert
eenige uren uitgedoofd. Alles schijnt er op
te wijzen, dat het een geval van zelfmoord is.
Eigenaardig genoeg heeft de man een dames
auto-sjaal als strop gebruikt. Er zal een on
derzoek ingesteld worden, en, als de zaak
voor het gerecht komt, zal ze zeker veel op
schudding wekken, daar er waarschijnlijk
verband bestaat tusschen het een en ander."
De squire zat nog eenigen tijd met het hoofd
in de handen.
„Ik beschouwde het te zeer als een uitge
maakte zaak," kreunde hij, „en ik was te
trotsch om een onderzoek in te stellen. Maar
de „Thurston" zal in elk geval mijn Thurston
zijn geweest. Ik was er nu ook maar zoo ze
ker van, dat hij zijn waren naam had laten
varen maar waarom zou hij dit ook eigen
lijk doen?Hij schaamde er zich niet
over en verkeerde immers in de meening, dat
hij het bij het rechte eind had.Nu ik hem
gevonden heb, kon het wel eens te laat zijn
kon hij wel dood wezen
(Wordt vervolgd»)