DE
26e JAARGANG
DINSDAG 1© MAART 1935
No. 22
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
10 V0SEL5
IN V£ Z.UCVJT
f
IN D£ PIJP.
DUITSCHLAND VOERT DEN
ALGEMEENEN DIENSTPLICHT IN.
INDRUK BUITEN DUITSCHLAND.
GERECHTIGHEID.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
BUREAU
ADVERTENTIëN:
DINSDAG en VRIJDAG
UITGEVER
Hippolytushoef Wieringen
Van 1 5 regels
f 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
I
Telef. Intercomin. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
per 3 maanden 1.
v-
«5»
MAAP....^
Oouwe Egbem Echt* Triesche Heeren-Saai «h
Baai-Tabak. Nederlands geurigste pijptabak.
Hitier is Vrijdag plotseling naar Berlijn
teruggekeerd en heeft den ministerraad bij
eengeroepen. Deze heeft een wet aangenomen,
waarbij de algemeene dienstplicht wordt in
gevoerd. Het leger zal bestaan uit 12 leger
corpsen en 36 divisies. In een manifest aan
het Duitsche volk licht de rijksregeering haar
besluit uitvoerig toe.
HET BESLUIT NIET ONVERWACHTS.
Hitier blijkt consequent in zijn luid uitge
sproken wensch naar een langdurigen liefst
honderdjarige vrede voor Europa, welke
wensch ook in zijn proclamatie van heden
aan het Duitsche volk terugkeert. Maar hij is
van meening dat zulk een langdurige vrede
slechts mogelijk is, indien alle groote Europee-
sche staten die hem moeten waarborgen, over
gelijke strijdmachten beschikken om aan hun
regelingen de noodige kracht bij te zetten.
In afwachting van de houding, die de on
derteekenaars van Versailles te anderer zijde
nu zullen aannemen, vraagt men zich natuur
lijk af hoe Duitschland zijn militaire plannen
in de daad zal omzetten.
Voor heden schijnt ons de belangrijkste
vraag welke onmiddellijke gevolgen de daad
van Berlijn in het buitenland zal uitlokken.
PARIJS DIEP ONDER DEN INDRUK.
Van de 196 afgevaardigden, die geweigerd
hebben de verlenging van den diensttijd in
den vorm, waarin de regeering die voorstelde,
te bekrachtigen, zouden er waarschijnlijk
heel wat anders gestemd hebben, als toen het
bericht reeds bekend geweest was, dat hier
in den laten namiddag ontvangen is dat
Duitschland opnieuw de militie instelt.
Vooral wordt het hier bijzonder uitdagend
geacht, dat dit besluit valt zoo kort voor het
bezoek van Sir Jonh Simon, dien Duitsch
land reeds de eerste maal zoo onbeleefd be
handeld had met de pseudo-ziekte van Hit-
Ier. De bedoeling is blijkbaar, hem vóór elke
bespreking voor een fait accompli te
stellen. En men vraagt zich af, of het Engel-
sche kabinet, dat toch, naar men hier oor
deelt, het vorige affront al heel gemakkelijk
verkropt had, hierin thans geen aanleiding
zal zien om de reis Sir John voor onbepaal-
den tijd uit te stellen.
Op het oogenblik wordt overleg gepleegd
tusschen de kanselarijen der betrokken ex-
geallieerde landen en men mag aannemen,
aat indien op de Duitsche kennisgeving een
antwoord volgt, dit den vorm zal hebben van
een gemeenschappelijke verklaring.
ROME NIET VERRAST.
De nieuwe opzegging door Duitschland van
de militaire clausules van het verdrag van
Versailles wekt volstrekt geen verrassing in
Italiaansche kringen, in weerwil van de groo
te beteekenis, die men er aan toekent. Men
beschouwt ze als het logische gevolg van de
jongste mededeeling van Göring over de mi
litariseering van de Duitsche luchtvaart.
INDRUK TE GENEVE.
De Duitsche proclamatie heeft Genève wer
kelijk verrast. Men geeft er zich rekenschap
van dat de toestand er ernstig door in gevaar
wordt gebracht en dat er een storm van vij
andigheid en critiek zal opsteken, die het
vooruitzicht op een Europeesch accoord ver
der dan ooit verwijdert.
Komende als het doet aan den vooravond
van het bezoek van Sir John Simon beschouwt
men het Duitsche besluit als een slecht ant
woord op het Witboek in sommige klingen
vraagt men zich af of het nu niet de beurt
van Sir John Simon zal zijn om ongesteld te
zijn. Men wenscht den toestand echter geens
zins tragisch in te zien. Zekere kringen mee-
nen dat het, als het onweer voorbij is, moge
lijk zal zijn beter den werkelijken toestand
te vatten maar het is onbetwistbaar dat de
onmiddellijke reactie zeer betreurenswaardig
zal zijn.
TE LONDEN HET EFFECT VAN EEN BOM.
Bezoek van Simon en Eden aan Berlijn
in gevaar.
Het kwam toen Simon en MacDonald bui
ten Londen vertoefden. De officieele perso
nen die te Londen aanwezig zijn, wijzen op
den ernst van de houding van Hitier. In niet-
officiëele diplomatieke kringen verklaart
men, dat het initiatief van Duitschland het
vertrek van de Engelsche ministers naar
Berlijn weer in twijfel stelt.
Reuter meldt nog, dat in politieke krin
gen te Londen eraan wordt herinnerd, dat de
Britsche regeering zich officieel herhaaldelijk
tegen iedere eenzijdige opzegging van be
staande verdragen heeft verklaard, en aange
nomen, dat zoo spoedig mogelijk tusschen
Parijs, Londen en Rome beraadslagingen zul
len worden ondernomen.
Lord Cecil verklaarde „Ik acht wat Duitsch
land thans heeft gedaan, ongelukkig."
WASHINGTON ERNSTIG BEZORGD.
De groei van het Duitsche leger in tijd van
vrede heeft ernstige bezorgdheid gewekt in
officiëele kringen, waar men onmiddellijk
deed opmerken dat deze gang van zaken een
schending is van de verplichtingen van
Duitschland voortvloeiende uit het verdrag,
in 1921 met de Vereenigde Staten geteekend.
Dit verdrag bevat dezelfde militaire beper
kingen betreffende Duitschland als het ver
drag van Versailles, waarvan de Vereenigde
Staten geen deel uitmaken. Het departement
van buitenlandsche zaken neemt het groote
FEUILLETON.
stilzwijgen in acht wat betreft de houding
in de toekomst in afwachting van de offici
eele rapporten uit Berlijn.
Arbeiders uit de Werkverschaffing
en werkloozen houden groote
Protestvergadering in Slootdorp.
Een ongewone drukte heerschte Zaterdag
avond in het anders zoo rustige Slootdorp,
wat zich concentreerde op Hotel Smit, waar
een groot aantal auto's en bussen en 'n hon
derdtal rijwielen geparkeerd stonden.
Het feit dat de gemeente Wieringen nood
gedwongen de steunuitkeeringen moest ver
lagen en in andere gemeenten om en nabij
de Wieringermeer ook ontstemming te weeg
bracht onder de werkverschaffingsarbei
ders en gesteunden door maatregelen, die men
in die gemeente moest nemen of zal gaan
nemen die een verslechtering inhouden voor
de betreffende arbeiders, heeft een comité
doen vormen van personen uit tal van rand
gemeenten van de Wieringermeer.
Er waren vrouwen en mannen uit Wierin
gen, Anna Paulowna, Medemblik, Andijk,
Hoorn, Oude- en Nieuwe Niedorp enz.
Hotel Smit was tjokvoler was geen plaats
onbezet.
De vergadering stond onder leiding van den
heer P. Ottens uit Wieringen, uit welke ge
meente het initiatief is uitgegaan.
In zijn openingswoord zette deze uiteen de
motieven, die aanleiding zijn geworden tot
deze actie men heeft n.1. te Wieringen de
steunuitkeering aan ongehuwden verlaagd
tot f 2.75 per week voor hen, die waren samen
gaan wonen om zoodoende goedkooper te
kunnen leven.
Ten einde hier tegen te protesteeren had
men een demonstratie gehouden, die eerst
werd toegelaten, doch daarna door de politie
werd uiteengejaagd, terwijl tegen kameraad
Schreur procesverbaal werd opgemaakt we
gens opruiing.
Teneinde tegen het nog steeds doorvoeren
der verlaging van steun en loonnormen een
halt toe te roepen wil het comité een massa
actie ontketenen, vrij van politiek. Wij doen
een beroep op alle arbeiders, middenstanders
en kleine boeren, zonder onderscheid van
welke richting ook, zich aan te sluiten bij de
comité's van actie. De bedoeling van deze
actie is om in alle plaatsen comité's van ver
weer op te richten, zoodat het tot een mas
sale beweging uitgroeit.
Woordvoerders uit verschillende plaatsen.
Hierop geeft spreker het woord aan de heer
E. Bugel van Wieringen, die zegt, dat deze
actie alleen zal kunnen slagen, als de arbei
ders het willen.
Te Wieringen heeft onze actie direct succes
gegeven, doordat we ons eensgezind voelden.
We zijn naar den voorzitter van de midden
stand gegaan en hebben deze er op gewezen
dat met het steeds verlagen van steun en
loon de koopkracht vermindert, zoodat de
middenstand direct belanghebbend is bij ver
hoogde koopkracht.
Men is aan het confereeren gegaan en re-
questen zijn verzonden, wat tot gevolg had
dat de steun aan ongehuwden werd verhoogd
van f 2.75 op f 5.
Wij zullen dus ook de middenstand in onze
strijd moeten betrekken, die de politiek er
buiten wenscht te houden.
Wij zullen vanavond bij het opstellen van
onze eischen moeten bedenken, dat deze toe
stand zich kan handhaven bij de gratie van
het volk zelf. Meerdere verslechteringen staan
ons te wachten. Aan de onbillijkheid dat
jongezellen slechts 3 van de 5 weken mogen
werken moet een einde komen. Wat moet
er van die jonge levens terecht komen bij
No. 30.
„Stanway verscheen hier niet, onder voor
wendsel, dat de toestand van zijn gezondheid
hem belette van Southesea naar Hamburg te
reizen. Het attest moet door een geneesheer,
die een bedrieger moet zijn, zijn geschreven,
want Stanway's toestand liet wel toe, dat hij
gisteren de reis van Southsea naar Londen
ondernam."
„Hoe weet u van die reis
Felicia trok den sidderenden en schuw om
zich heen zienden knecht naar voren.
„Deze knaap, die nog in dienst van den
heer Stanway staat, ontving gisteren een
schrijven van zijn heer, dat hij mij, toen ik
hem dezen morgen in de vroegte in tegen
woordigheid van den heer Neubring en Dr.
Katz scherp ondervroeg, dralend overhan
digde."
„Waarom hield je den brief geheim, mijn
jongen vroeg de president hierop aan den
kleinen getuige.
„Omdat de heer Stanway mij dreigde mij
dadelijk uit zijn dienst te ontslaan, wanneer
ik er iets van vertelde, dat hij mij geschre
ven had. En mijn moeder is ziek en kan niets
verdienen en ik" hierbij snikte de klei
ne „ik ben toch de verzorger van de fami
lie."
De toeschouwers lachten geroerd.
De president nam den brief aan. Het wa
ren slechts een paar regels. Het cijfer van het
telegram, dat aan het bureau in ontvangst
genomen zou worden, was op een afzonderlijk
strookje papier opgegeven.
Aan dit adres moest het knechtje dadelijk
na afloop van de behandeling van het proces
de uitspraak telegrapheeren. Waarschijnlijk
wachtte de afzender de depêche zelf aan het
aangewezen postkantoor af.
„Zeker is het zonderling, dat de heer Stan
way wel naar Londen, doch niet naar Ham
burg kon reizen. Het bed behoeft hij dus niet
te houden het attest van den dokter is dus
bedrog."
Deze woorden van den president werden
met gejuich begroet. De president Werner,
die zich ergerde aan de voortdurende opmer
kingen van het publiek, waarschuwde het en
dreigde de tribune te zullen laten ontruimen.
Toen werd het weer doodstil in de zaal.
„Ik denk, dat de heer Stanway juist Lon
den opgezocht heeft", nam de verdediger weer
het woord, „omdat hij van daar uit gemak
kelijk dacht te ontvluchten. Ik verzoek den
heer president het cijfer onder hetwelk Stan
way een telegram aan het bureau verwacht,
hier niet bekend te maken, opdat deze niet
door de een of andere medelijdende ziel wordt
gewaarschuwd. Het adres zal zeker na afloop
van dit proces dat nu niet meer ongunstig
voor mijn cliënt kan eindigen, van gewicht
zijn voor den rechter, nu de heer Stanway,
niettegenstaande zijn lafhartig wegblijven,
aan een groot bedrog schuldig bevonden is.
Naar mijn inzien had zijn comediespel alleen
tot doel, erfgenaam van den vermoorden
Frits Beijer te worden."
De rechter duldde niet de inmenging van
den verdediger in het ambt van den open
baar aanklager. Het verzoek van Dr. Helms
om verdaging willigde hij niet in.
„Nu"„ sprak de verdediger hierop, toen de
rechters zich juist tot beraadslaging in de
kamer der gezworenen wilden terugtrekken,
„dan neem ik mijn verzoek uit vrije beweging
terug. Men kan handelen in deze zaak zooals
men wil tegen mijn cliënt. Ik weet dat geen
enkele der gezworenen de schuld van mijn
cliënt zal getuigen."
De behandeling werd dus verder voortgezet.
Na het verhoor van de oude mevrouw Höl-
derlin en den waardigen, hevig bewogen va
der van den beklaagde, eindigde dit gedeelte
van de rechtzaak.
Na al hetgeen voorgevallen was, had de
rechter een moeilijk pleidooi. Zijn rede was
niet lang, doch waardig. Na nog eens alle
verdachte punten opgesomd te hebben, die
tegen den beklaagde getuigden, sloot hij deze
deze voortgang Alle opoffering hebben wij
ouders ons getroostlater zullen zij ons re
kenschap vragen „Wat hebt gij voor onze
toekomst gedaan Wij zullen moeten strij
den kameraden opdat wij voor onze kinde
ren een betere toekomst kunnen geven on
ze eigen toekomst is reeds weg. In organisa
torisch verband zullen wij onze actie moeten
uitbreiden buiten de politiek om. Appl.
De volgende spreker, de heer H. v. d. Wal,
(Medemblik) zegt, dat het voor de arbeiders
te Medemblik niet meer mogelijk is om ge
zamenlijk te vergaderen Er is wel geen ver
bod om te vergaderen, doch er is alle grond
aanwezig om te beweren, dat de Burgemees
ter de zaalhouders een seintje geeft.
De aanslagen op de steun te Wieringen is
een begin geweestplaats voor plaats zal
volgen. Alleen een massaal verzet zal dit
kunnen beletten. De verslechteringen zullen
niet van de lucht zijn. Colijn zal wachten
tot na de verkiezingen. Van te voren probeert
men het echter ook alWieringen is daar
een voorbeeld van.
Wat Colijn van plan is Aanpassen heeft
hij gezegd in een bijeenkomst van Handel,
Scheepvaart en Bankwezeneen stelletje
menschen wat de toon aangeeft in onze
maatschappij. De aanpassing moet sneller
gaan, heeft hij gezegd. Wat beteekent aan
passen voor ons, vraagt spr.? 5 jaar geleden
werd bij de Z.Z.-werken nog een loon van
f 25.- tot f 30.- verdiend vandaag komen we
thuis met negen a tien gulden. Dit was de
aanpassing voor ons. Als het nu nog sneller
moet gaan, dan is het koeliepeil spoedig be
reikt. Spr. somt op de milioenen K.G. voed
sel, die zijn vernietigd en zegt dat alle arbei
ders zich solidair moeten verklaren en op
iedere verslechtering onmiddellijk reageeren.
Vervolgens komen nog aan het woord de
heeren Edel (N. Niedorp) Bruin (Anna
Paulowna) en Galis (Andijk) die in gelijken
geest, als de voorgaande sprekers het woord
voerden. De laatste drong er op aan, dat
kleine boeren en middenstand ook in de actie
betrokken moesten worden. Spr. is zelf ook
een kleine boer geweest en heeft zich altijd
wat boven de arbeiders gevoeld, maar hij
weet nu wel beter.
Vrouwencomité's.
Mevr. Jonker (Wieringen) spreekt hierop
speciaal tot de vrouwen en zegt, dat het de
vrouwen zijn geweest, die de mannen van
actie en strijd hebben teruggehouden. De
vrouwen echter weten hoe bitter het is, als
de mannen met een hongerloon thuis komen.
De kinderen, die melk noodig hebben, kan
men dit niet meer geven. Honger wordt er
reeds geleden door onze kinderen. De vrou
wen moeten zich ook in comité's vereenigen
en samen met de mannen, schouder aan schou
der de strijd voeren, al dreigt men ons met de
gevangenis
Spr. zegt, dat het onrechtmatig procesver-
lal tegen kameraad Schreur moet worden
ingetrokken. Spr. roept alle vrouwen op het
appèlde macht hebben we, als we ons
maar één voelen.
Georganiseerden en ongeorganiseerden.
De volgende spreker, iemand uit Oude Nie
dorp, zegt dat daar ter plaatse een voorstel in
de gemeenteraad komt om de ongeorgani
seerden 2 cent minder loon te geven. Het is
de regeering niet, aldus deze spreker, dat de
verslechteringen worden toegepast, maar het
zijn de organisatie's.
De spreker, die waarschijnlijk voor het
eerst van zijn leven voor een volle zaal
spreekt, raakt ér geheel uithij wil morgen
(Zondag) nog over den afsluidijk, om in alle
provincies comité's op te richten.
De heer J. Bakker, eveneens uit O. Niedorp,
neemt ten slotte het woord van hem over
deze spr. weet in een korte speech onmiddel
lijk de zaal op zijn hand te krijgen en schetst
het armzalig lot van de arbeiders. Hij is ge
met de plechtige woorden
,Ik ben er stellig van overtuigd, dat Theo
Hüttl de dader is geweest op grond van alle
voorhanden zijnde bewijzen, niettegenstaan
de alle inmenging van de zijde der verdedi
ging. Gij, edelachtbare heeren, oordeelt over
schuld of onschuld naar uw geweten en ver
stand. Het is waar, dat niemand getuige van
de misdaad was, slechts God in den Hemel
zag van Zijn verheven troon den moord van
den booswicht. Antwoordt Gij, wien de Staat
de beschikking over dood of leven van den
beklaagde gaf, als plaatsvervanger van de
Goddelijke vergelding, op deze vragen 1. Is
Theo Hüttl schuldig met voorbedachten rade
in de vroegte van den 12den Maart van dit
jaar den referendaris Frits Beijer in den slaap
overvallen, beroofd en door een zelf meege
bracht wapen om het leven gebracht te heb
ben-? 2. Heeft Hüttl Beijer gedood, na een
oneenigheid en worsteling tusschen beide
en zijn er verzachtende omstandigheden aan
te voeren
De beklaagde was, toen de rechter de
schuldvragen uitsprak, opgestaan. Hij zag den
openbaar-aanklager met open gelaat strak
aan wel een minuut lang zonder maar
even met de oogen te knippen. Daarop keerde
hij zich tot de getuigen. Zijn oog zocht Feli
cia, terwijl hij zijn armen als naar redding
zoekend, naar haar uitstrekte.
Daar ontsnapte aan de borst van de jonge
vrouw een doordringende kreet. Zonder dat
iemand het haar beletten kon, vloog zij over
den vrijen weg naar de bank der beklaagden;
het volgende oogenblik rustte haar hoofd
in de bevende armen van haar man.
Overal hoorde men opgewonden uitroepen
hierover en daardoor hoorde men niets van
het snikken dezer beide jonge menschen en
de zachte fluisterende woorden van de moe
dige vrouw
„Ja, Theo, God, de Almachtige, weet het
alleen buiten u en mij dat ge onschuldig
zijt
Vastberaden veegde Felicia toen de tranen,
die in haar oogen stonden, af en ging met
fieren tred naar haar plaats terug.
De voorzitter van de gezworenen stelde
troffen door de volle zaal met volk, die hij
bij zijn komst aantrof en voelde onmiddellijk
de tinteling van verzet in zich opkomen. Een
arbeidersbijeenkomst, waar zelfs vrouwen het
woord voeren en waar het verzet komende
is, wekt bij spr. altijd dat echte gevoel van
strijd. Is het altijd onze schuld vraagt spr.,
dat het in de wereld slecht gaat Hebben
we niet altijd onze kracht gegeven. Het recht
matige loon is ons altijd onthouden. Strijd
moet gevoerd worden, of we vallen in het
Pauperdom. (Daverend applaus.)
Wederom een vrouw,
en nog meerdere sprekers.
Na de pauze komt mevr. Zwagerman-Vel
aan het woord. Deze spr. geeft eenige wen
ken aan de vergadering om vooral één te zijn.
Zij geeft een beeld van de actie die in Hoorn
heeft plaats gehad, die mislukt is, omdat
men het niet ééns met elkaar was. Ook de
Vrouwenactie in Twente is verloopen deels
door de politiek van Min. Colijn, doch ook
voor een deel, omdat men niet sterk genoeg
optrad. Spr. zegt dit niet, om de menschen
hier te ontmoedigen, doch waarschuwt de
arbeiders, dat zij zich één gaan voelën.
Ook de werkenden moeten in den strijd
worden betrokken. Jongens hou volroept
spr. uit maar weest één Applaus.
Namens die Cultuur-arbeiders
spreekt de heer Bugel (Wieringen) die zegt
dat ook deze arbeiders zich solidair met deze
actie verklaren hun leven is even slecht en
voor een hongerloon moet men hier bloed
zweten. In een hedenmiddag gehouden ver
gadering is gezegd, dat een loonsverlaging
van 15—17 procent op handen is. Wij staan
met U in den strijd zegt spr. Hoog de solidai-
riteit. (Appl.)
DE EISCHEN
De heer Bakker leest hierop voor een pro
gram van eischen, wat voorgelegd zal worden
aan de betreffende autoriteiten.
Ie. Loonverhooging van 5 cent per uur in de
werkverschaffing
2e. Afschaffing van accoordwerk
3e. Indien gesteund moet worden dan 80
procent van het loon en 75 cent toeslag
voor ieder kind, met als maximum het
loon in werkverschaffing.
De vergadering gaat na eenige bespreking
met deze eischen accoord, waarna een
Protestmotie
eveneens met algemenne stemmen wordt
aangenomen.
Deze luidt als volgt
De arbeiders van Wieringen en omge
ving in vergadering bijeen in Hotel Smit
te Slootdorp
eischen onmiddellijke intrekking van
het procesverbaal opgemaakt tegen
H. Schreur.
Deze motie zal worden gezonden naar den
burgemeester van Wieringen en zoo dit ver-
il reeds is doorgegaan zal verzocht worden
de motie ter kennis van den Officier van
Justitie te brengen.
Afgesproken wordt om op Zaterdag 30 Maart
wederom bijeen te komen, om het antwoord
te bespreken wat binnen is gekomen van de
autoriteiten.
Hierop sluit de heer Ottens deze vergade
ring, maant de menschen aan om ordelijk
naar huis te gaan en met de volle 100 pro
cent achter het comité te blijven staan.
Nader vernemen we nog, dat het comité
van actie is samengesteld uit de volgende
personen Bruin (Anna Paulowna) Voorzit
ter Bugel (Wieringen) Secretarisvan Wijk
(Wieringen) PenningmeesterBakker (Oude
Niedorp) H. v. d. Wal (Medemblik) Galis
(Andijk) en Zwamerman-Vel, bestuursleden.
voor, met het oog op den langen duur van de
rechtszaak, voor een uur de zitting op te hef
fen. Op het verzoek van den verdediger, trok
deze echter zijn verzoek, om een oogenblik
van verpoozing, in.
Nu kreeg Dr. Helms het woord voor zijn
pleidooi.
Hij scheen zelf ontroerd door de bijzonder
treffende oogenblikken van deze behandeling.
Zijn verklaring leed daardoor wel wat aan
duidelijkheid. En de getuigen, die bijna allen
van de onschuld van Hüttl doordrongen wa
ren, keken angstig naar hem. Langzamerhand
vond Helms echter zijn vaste stem terug.
„Met recht heeft de rechter er aan herin
nerd, dat geen getuige tegenwoordig was, die
den beklaagde iets ten laste kon leggen. De
feiten hebben niets anders aangetoond, dan
dat Hüttl van zes uur 15 tot zes uur 20 minu
ten in het ongelukkige huis vertoefd heeft.
Een gebeurtenis, dit hij zelf ook niet tegen
spreekt. Maar edelachtbare heeren, de rech
ter vergat, dat hier veel getuigen voorhanden
zijn, die bijna met ieder woord, dat zij spra
ken, den beklaagde vrijpleitten.
„Geen getuige was bij den moord tegen
woordig. Slechts Gods oog drong door in dat
nog in nachtelijk duister gehulde vertrek, en
Zijn hand van Rechter schreef die misdaad
in het groote schuldboek, dat bij het jongste
gericht vrees en siddering zal aanjagen ook
aan diegenen, die niet door de aardsche rech
ters gestraft konden worden.
„Nu wilde het ongeluk, dat Theo Hüttl, om
zeer geloofwaardige redenen, korten tijd
nadat de misdaad gepleegd was, op de plaats
van den moord verscheen. Hij is de eerste
getuige. Hij kan evenwel niets onder eede
verklaren, omdat hij tevens beklaagde is.
„Met welk recht, vraag ik echter, wilt u
dien heer Stanway den eed laten afleggen
Is Hüttl niet geloofwaardiger dan Stanway
Hoe, als Stanway op de bank der beklaagden
zat Hoe kunt gij dan woorden van iemand
van zoo'n onbesproken karakter, als Hüttl, in
twijfel trekkenwoorden, die hij in uwe
tegenwoordigheid bij God bezwoer Moet u
dan aan zijn verklaringen geen geloof hech
ten
,Hij heeft het huis verlaten zonder iets van
de misdaad bemerkt te hebben. Een man als
Hüttl, die volgens eenstemmige verklaringen
van bloedverwanten, vrienden en personen,
die hij slechts nu en dan ontmoette, door en
door een man van eer was, zou den moed ge
had hebben na zoo'n vreeselijke misdaad met
een open, gelukkig gelaat bij zijn bruid te
komen
Verder heeft de rechter aan een zekere
terughoudendheid van Hüttl herinnerd. Een
zekere schuchterheid van hem merkte ook
ik op, dat geef ik toe. Ze was daar evenwel
aan toe te schrijven, dat Hüttl aan de onop
rechtheid, ja aan een boevenstreek van Beij
er moest gelooven. Het is menschelijk en zeer
licht te verklaren, dat hij, in die voor hem
en zijn bruid zalige dagen, hun geluk niet
door een herinnering daaraan wilde beder
ven. Later viel door dit hardnekkige zwijgen
daarover, toen hij den commissaris Weindel
ontmoette, de vreeselijke verdenking op hem.
Zijn schrik en ontsteltenis bij het vernemen
van het vermoorden van Beijer bewijzen juist,
dat hij van de misdaad niets wist, voor dat
Weindel er hem in dat oogenblik oogenblik
in Freschwater mee in kennis stelde. Verder
getuigt hiervan ook zijn plotseling vertrek
van het eiland Wight. Hij kon zijn echtgenoo-
te niet vertellen, dat Beijer dood was, zonder
haar tevens in kennis te moeten stellen met
het feit, dat hij met haar neef geen onder
houd meer gehad had, waarin deze, zooals
hij haar om haar gerust te stellen, verteld
had, hem beloofde de brieven achterna te
zenden. Hüttl kwam het tevens zonderling
voor, dat Beijer, nadat hij zich nauwelijks een
half jaar ten gunste van zijn compagnon ver
zekerd had, nog voor dat de tweede halfjaar
lij ksche premie betaald was, een gewelddidi-
gen dood moest sterven. Als trouw beambte,
die gewoon is steeds het belang van zijn ver-
zekerings-maatschappij op het oog te heb
ben, nam hij afscheid van zijn vrouw. Het
viel hem zwaar, haar op de huwelijksreis,
midden in hun jong geluk, te moeten verla
ten.
(Wordt vervolgd.)
