KING
26e JAARGANG
DINSDAG 18 JUNI 1935
No. -18
QfiP NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN igflggp
LANDBOUW - CRISIS - BUREAU.
UIT HEEL HAAR
HART!
EEN WACHTER
VOOR UW MOND
WIERINGER COURANTS
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRUDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ÜITGEVEF
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
BUREAU:
Hippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
Aan de tuinders van Noord-Holland.
In verband met de uitreiking van
vergunningen, noodig voor het rooien
van vroege aardappelen, doen zich
moeilijkheden voor met personen, die
niet in het bezit zijn van een teeltver
gunning.
De aandacht wordt er op gevestigd,
dat voor alle personen, die in 1933 gere
gistreerd zijn, een teeltvergunning uit
geschreven is. Deze zal door de afdee-
ling-kantoorhouders aan de betrokke
nen uitgereikt zijn uiterlijk Zaterdag,
15 Juni.
Degenen, die hun teeltvergunning te
ruggezonden hebben aan het kantoor
der L.C.O., hetzij voor verbetering, het
zij voor af- of bijschrijving, ontvangen
een afschrift van deze teeltvergunning,
op vertoon van welk afschrift hun een
rooivergunning afgegeven zal worden.
Degenen, die dus geen teeltvergun
ning of een afschrift van hun teeitver-
gunning bezitten, zijn in 1933 niet ge
registreerd.
Alleen wanneer zij bewijzen kunnen,
hoeveel oppervlakte door hen in 1933
met tuinbouwgewassen beteeld was,
kunnen zij nog in aanmerking komen
voor een tuinbouw-teeltvergunning.
Deze personen dienen zich zoo spoedig
mogelijk te wenden tot de afd. Tuin
bouw der L.C.O. te Alkmaar.
B1NNENLANDSCH NIEUWS.
Bliksem in stal geslagen.
Twee personen getroffen.
Te Mill (N.-Brab.) stonden tijdens 'n
onweer drie landbouwers in den stal te
praten, toen plotseling de bliksem in
sloeg. De landbouwer Felen en zijn
stiefzoon Jilessen vielen bewusteloos
neer. Toen Jilessen weer bij kwam,
kon hij uit het linkeroog nagenoeg
niets meer zien en heeft zich onder ge
neeskundige behandeling gesteld. Fe
len klaagde den volgenden dag over
zware hoofdpijn.
Eigenaardig is, dat de landbouwer
J. v.d. Weem, die tusschen de beide ge
troffenen stond, niet is geraakt. De blik
sem zocht zich een uitweg door het
dak, waarin hij een groot gat sloeg en
den schoorsteen vernielde.
Jimmy Walker in ons land.
Naar „De Telegraaf" heeft verno
men, is de bekende Jimjny Walker, de
populairste burgemeester, dien New-
York ooit heeft gehad, met zijn vrouw,
de vroegere filmster Betty Compson,
in het Palace Hotel te Scheveningen
voor een verblijf van eenige dagen van
gekomen. Zij zijn de gasten van den
Amerikaanschen olie-magnaat Wal
den uit New York, die er eveneens ver
toeft.
Er worden sinds een paar dagen be
sloten besprekingen gehouden, onder
leiding van den olie-koning Walden,
welke ook door Jimmy Walker worden
bijgewoond en waar olie-vraagstukken
behandeld schijnen te worden. Hieraan
nemen verder deel belangrijke persoon
lijjldiedenvandeSt^ndaardOü
Vacuum Oil Company, uit Amerika en
Europa, benevens de leden van de di
recte van de American Petroleum
Company te Den Haag, welke, zooals
bekend, tot de Standard Oil in nauwe
relatie staat. De besprekingen worden
streng geheim gehouden en alle moge
lijke moeite is gedaan, het verblijf de
zer bekende persoonlijkheden niet te
doen uitlekken.
Een onrustige broedplaats.
Te Hoek van Holland zit onder een
wissel, waarover zich dagelijks werk-
treinen bewegen een schol-ekster op
drie eieren te broeden. Bij het naderen
van de locomotief verlaat zij het nest
om terstond terug te keeren als de
trein is gepasseerd.
H.IJ.S.M. en Staatsspoorwegen.
Het Rijk moet ruim 30 millioen
bijpassen.
Het door de Nederlandsche Spoorwe
gen in 1934 geleden verlies bedraagt
voor
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f 0.10
FEUILLETON.
Roman door
RE N BAZIN.
Nadruk verboden.
No. 23.
Hier zijn de hoeden, welke gij gevraagd
hebt, mevrouw, zeide Henriette tegen me
vrouw Lemarié, die van het licht, afgewend,
was gaan zitten wilt gij soms dat de juf
frouw ze eerst voor u oppast
Op een nauwelijks verstaanbaar „ja", sloeg
Henriette haar voile op, boog zich over de
doozen, die haar vriendin op den grond had
gezet en toen de knoop van een deksel moei
lijk losging, knielde zij er bij neer.
Neem mij niet kwalijk, zeide zij, de
touwtjes zijn in den knoop.
Haast u niet, juffrouw, neem den tijd.
Ik ben geen groote dame.
Wij hebben drie modellen, mevrouw, die
alleen verschillen door de kwaliteit van het
plooiselDit is het eenvoudigsteGa
goed lil het licht staan, juffrouw Marie, doe
uw haar Iets platter.
De modJste had zich al sprekende, met een
bevallige beweging opgericht en hield tus
schen haar twee vingers den kapothoed van
zwart crêpe, met een bles van wit crêpe afge
zet. Zij zette hem op het hoofd van Marie
met een volmaakte zekerheid, niet te veel
naar voren,niet te veel naar achteren, trok
eenige zwarte lokken bij de slapen, wat meer
uit, maakte de banden vast als bij een oude
dame, stak een speld bekeek het geheel en
vroeg
Bevalt u dezen
Zij bemerkte, dat mevrouw Lemarié geen
^andacht aan den hoed schonk, maar haar
f 30.798.146, waarvan f 17.110.090
rekening van de H.IJ.S.M. komt.
Ingevolge de overeenkomsten van
1920 en van 1931 H.S. moet de Staat
der Nederlanden een bedrag van
f 18.010.090 uitkeeren. De winst- en ver
liesrekening sluit dan met een winst
van f 900.000.
Voor rekening van de Mij. tot exploi
tatie van Staatsspoorwegen van het
verlies een bedrag van f 13.688.073.
De Staat moet een bedrag van
f 14.408.073 uitkeeren. De winst- en ver
lierrekening sluit dan met éen winst
van f 720.000.
Zware brandwonden.
Zaterdagmorgen was de 48-jarige
echtgenoote van den vischhandelaar
Kroeze in haar woning aan den Henge
loscheweg. te Enschedé bezig met werk
in de keuken. Door tot nu toe nog niet
geheel opgehelderde oorzaak (vermoe
delijk heeft zij een petroleumstel wil
len vullen) geraakten haar kleeren in
brand. De vrouw snelde naar huiten,
waar passeerende automobilisten
het vuur trachtten te dooven door hun
jassen om haar heen te werpen. In zeer
zorgelijken toestand is de vrouw naar
een ziekenhuis overgebracht. De keu
ken van de woning, alsmede een boven
gelegen slaapkamer is geheel uitge
brand. Het vuur werd door drie passee
rende wielrijders gebluscht.
Zwaar weer in Brabant.
Brand door blikseminslag
een man gewond.
Vrijdagnacht heeft hoven Oostelijk
Noord-Brabant een zwaai* onweder ge
woed, gepaard gaande met hevigen
slagregen. Vooral in de omgeving van
Heesch-Nestelrode was het een waar
noodweer. Daarbij sloeg de bliksem in
de groote boerderij Denhof te Nestel-
rode. In een oogwenk stond het gehee-
le dak in lichte laaie. De bewoners, de
familie Buis, konden zich piet groote
moeite en op het laatste oogenblik red
den. Buren snelden te hulp en wisten
door het openbreken van den stal een
aantal varkens in veiligheid te bren-
gen. Een kalf en een aantal kippen
kwamen in de vlamméü om. Een broer
van den heer Buis, die aan het reddiilgs
werk deelnam, had zich reeds eenige
malen naar binnen hegeven, teneinde
een en ander naar buiten te brengen.
Toen hij weer binnen was, stortte het
dak in en zag hij zich door het vuur in
gesloten. Hij trachtte door de vlam
men naar buiten te springen, doch
struikelde, tengevolge waarvan hij in
den vuurpoel terecht kwam. Met zware
brandwonden aan hoofd, armen en
beenen wist men hem naar huiten te
sleepen, waar de brandende kleeren
van zijn lichaam moesten worden ge
rukt.
Vermakelijke arrestatie.
„Godi ze" en „Gooitze".
Een niet onvermakelijke historie
speelde zich Zaterdagmorgen tijdens
de aankomst van H.M. de Koningin op
den Dam af. Onder het publiek bevon
den zich twee mannen, die als schip
per gekleed waren. Een politieman,
die in de nabijheid stond, hoorde dat
een der mannen tot den ander zeide
gooi ze. Daar de agent bevreesd was,
dat het tweetal kwaad in den zin had,
arresteerde hij beiden, juist toen H.M.
hinnereed. De mannen werden op wa
pens gefouilleerd, doch er werd niets
gevonden. Het bleken twee broers -•
schippers te zijn die piet hun binnen
vaartuigen te Amsterdam waren aange
komen. Zij verklaarden dat zij naar
den Dam waren gegaan omdat zij in
langen tijd de Koningin niet hadden
gezien. Van hun arrestatie begrepen zij
niets, want zoo verklaarden beiden, zij
hadden nog wel hun pet afgenomen
toen H.M. voorbij reed.
Men vroeg hun wat de woorden
gooi ze" dan beteekenden. En toen
kwam, op vermakelijke wijze, de op
lossing van het geheim. Beiden waren
Friezen en de voornaam van een hun
ner was Gooitze. De een had zijn broer
eenvoudig geroepen en dit was ver
staan door den agent, wien dan ook
niet het minste verwijt treft en die al
leszins actief bleek geweest te zijn.
Het tweetal werd, nadat verontschul
digingen waren aangeboden, op vrije
voeten gesteld.
Bejaarde man vermoord.
Aan handen en voeten gebon
den, te water gegooid en ver
dronken. Woning geplunderd.
Het was den buien van den 69-jari-
gen als welgesteld bekend staanden
alleen-wonenden weduwnaar J. Kroeze
te Wildervanck opgevallen, dat zijn
huis, gelegen aan de landzijde van het
Oosterdiep in die plaats den geheelen
Donderdag gesloten bleef, wat anders
nooit gebeurde. Woensdagavond had
men Kroeze nog in den tuin gezien.
Daar Kroeze een eenigszins zonder
ling man was, die o.a. zijn huishou
ding zonder eenige hulp bestuurde,
hechtte men er eerst niet veel waarde
aan. Toen echter Vrijdagmorgen alles
nog gesloten bleef en bovendien bleek,
dat de kippen geen voer hadden ge
kregen, koesterde men argwaan en
waarschuwde men den veldwachter
Koster, die direct burgemeester Teen-
oogen integendeel niet afgewend had, van de
garneerster van mevrouw Clémence, van de
modiste, die de meeste klanten bij zulk een
gelegenheid over het hoofd zouden zien. Dit
verraste haar. Men hield zich met haar bezig.
Men merkte haar op met een soort van be
wondering, die bij haar een glimlach te voor
schijn riep. Er was ook iets van dank in dien
glimlach van een jong meisje, dat zich ge
vleid voelde. Maar zij onderdrukte spoedig
deze uiting van persoonlijk gevoel, welke mis
plaatst moest zijn.
Verlangt u, hernam, zij, dat wij een an
der model passen
De weduwe van den rijken fabrikant was
bepaald een vreemd mensch, want zij vroeg
Gij schijnt mij nog zeer jong, juffrouw,
hoe oud zijt gij
Vier en twintig jaar, mevrouw.
Hebt gij reeds veel gewerkt
Zeker, mevrouw, sinds mijn kinderjaren.
En gij houdt ongetwijfeld veel van uw
vak Gij zijt bepaald zeer handig. Hebt gij
het heele jaar door, werk bij mevrouw Clé
mence Is er nog stille tijd bij u
Henriette had, als alle jonge modisten een
soort beroepstrots, die haar belette zich te
beklagen. Zij was, wat meer zegt, te door en
door uit het volk, door geheel haar levens
wijze, om niet op haar hoede te zijn tegen
het medelijden en de vragen van een andere
klasse. Zij antwoordde koel
Neen, mevrouw, bij ons niet, er ont
breekt mij niets.
De rimpels ln de wangen van mevrouw Le
marié, werden iets dieper. Met haar buiten
gewoon goedig gezicht, dat slechts door een
zeer hevige gemoedsaandoening verstoord
kon worden, keek zij een oogenblik naar de
ze beide jonge meisjes, de eene rechtop, ele
gant, bijna hooghartig, de andere blijkbaar
onverschillig en er zoo zonderling uitziende
met den rouw kapothoed. Toen zeide zij,
zonder zich geraakt te toonen
Het verheugt mij, juffrouw, te hooren,
dat het u aan niets ontbreekt. Wat mij be
treft, er ontbreekt mij zeer veel, vooral dit:
er zijn eenige kwesties van belang tusschen
uw oom en mijnheer Lemarié geweest, niet
waar
Ja mevrouwZij zijn, geloof ik
nu in orde.
Juist, maar zij zijn dat niet, volgens
mijn zin. Gij zult wel aan uw oom willen me-
dedeelen, dat hij, als een der oudste arbei
ders van de fabriek, een pensioen zal ont
vangen van vijfhonderd francs per jaar.
Henriette stond een oogenblik onthutst.
Zij kreeg een kleur. De tranen kwamen in
haar oogen.
O Mevrouw, wat zal hij gelukkig zijn
Hoe dank ik u voor hem Hij rekende er niet
meer opIk kan u niet zeggen
Zij aarzelde, de hand te grijpen, die me
vrouw Lemarié haar toestak, omdat zij niet
gewoon was aan zulke gemeenzaamheid van
den kant der klanten, die zij bezocht, en zij
was tegelijk verward, gelukkig en verlegen,
toen een schaduw bij haar voeten op den
parketvloer viel. Het was Victor Lemarié die
door de openstaande deur der vestibule bin
nentrad. Hij hield een pakje kennisgevingen
en enveloppen met breeden zwarten rand,
in zijn hand.
Pardon, zeide hij, toen hij Henriette bij
mevrouw Lemarié bemerkte.
Ben je het, mijn jongen, zeide mevrouw
Lemarié die hem gehoord had, zonder dat
zij hem zag. Een oogenblik Ik moet even
een hoed uitkiezen.
Zij naderde Marie.
Geef mij dezen maar, die zal wel goed
genoeg zijn.
Met een wijd gebaar, als werd zij van iets
verschrikkelijks bevrijd, nam Marie den hoed
af en legde hem op het marmerblad van een
kastje. Zij haastte zich de twee doozen bij el
kaar te nemen. Henriette groette en keek de
oude dame met haar zachte oogen aan, alsof
zij wilde zeggen „Dank voor hem en dank
voor mij." De twee meisjes verlieten het ver
trek. In de vestibule vlak tegen den muur,
stond Victor Lemarié, zijn puntigen baard te_
streelen, toen Henriette langs hem heenging'
stra van een en ander verwittigde.
Gezamenlijk ging men naar de woning
en vond alle deuren aan den binnen
kant gesloten. De achterdeur werd
daarop opengebroken. Bij het binnen
komen bleek alles in de grootste wan
orde te verkeeren. Alles was onderste
boven gehaald en doorzocht. Zelfs bet
kleinste doosje was nagekeken. De
brandkast bleek van baar plaats te
zijn gebaald en lag in een hoek der
kamer opengebroken. Men beeft blijk
baar met beitels den geheelen voor
wand der brandkast opengehakt. Of
er wat vermist wordt en hoeveel valt
niet te zeggen.
Een familielid verklaarde, dat de
oude man nooit iets had gezegd en
ook nooit iets over zijn geldzaken had
verteld. Men tast dus op dit punt ge
heel in het duister. Bij bet onderzoek
bleek verder dat alle deuren aan den
binnenkant waren gegrendeld, zoodat
men voor bet raadsel staat, niet alleen
boe de inbrekers zijn binnengekomen,
doch bovenal hoe ze het perceel weer
hebben verlaten.
Niets verraadt een bloedige worste
ling, nergens zijn vinker-afdrukken
gevonden. Wel heerschte er in de wo
ning groote wanorde, doch nergens Is
een bloedspat of en bebloed kleeding-
stuk gevonden.
De meest voor de hand liggende le
zing is, dat Kroeze misschien onder een
of ander voorwendsel aan eenige per
sonen de deur heeft opengedaan, die
hem daarna hebben overvallen en
moord. Ze hebben daarop bet huis
doorzocht, de brandkast van baar
plaats gehaald, opengemaakt en daar
na het lijk van Kroeze of ergens heen-
gesleept of in het water gegooid. Zoo
is de veronderstelling.
Op grond van deze vermoedens
heeft de justitie Vrijdagnacht bevel ge
geven tot dreggen. Te vier uur is daar
mede begonnen. Weldra haalde men
vlak voor bet buis aan het Oosterdiep
het lijk van Kroeze op, aan handen en
voeten gebonden en den rug met een
stuk ijzer verzwaard. Het afschuwelijk
misdrijf was daarmede vastgesteld.
Het lijk vertoont overigens geen en
kel teeken van uiterlijk geweld. De po
litie is druk bezig, doch beeft nog geen
enkel spoor van de(n) dader(s) kun
nen ontdekken.
BÜITENLANDSCH NIEUWS.
HET LEGER DES HEILS.
Evangeline Booth terug in
Southampton. Haar meening
over oorlog.
Na een wereldtournée van vier
maanden, zoo meldt Reuter uit
Southampton, waarbij zij o.a. Austra
lië, Nieuw-Zeeland, Britsch Indië en
Amerika beeft bezocht, is de comman
dante van het Leger des Heils, gene
raal Evangeline Booth, Vrijdag te Sout
hampton teruggekeerd. Zij verklaarde,
dat zij de leidende staatslieden in de
meeste der door haar bezochte landen
had gesproken, en dat zij getroffen was
door den religieuzen geest van hen,
die met de macht bekleed zijn.
en hij zeide
Goeden dag, juffrouw Madiot.
Ik kwam om adressen te schrijven, zei
de Victor, de kamer zijner moeder binnen
gaande. Zijt gij niet al te zeer vermoeid
Met een gebaar antwoordde zij van „neen"
en wees een tafeltje aan, waarop zij beiden,
naast elkaar konden schrijven.
XI.
Op de annoncen, op zwaar papier gedrukt,
stond bovenaan een kruis wat had dit uit
te staan met dit leven, dat was heengegaan
Er stond nog verder„overleden, voorzien
van de H.H. Sacramenten", dat was onwaar,
de doode had zich daar nooit om bekommerd.
Er stond „en De Profundis Wie zou die
bidden
Mevrouw Lemarié zuchtte, toen zij het
eerste blad, dat zij gevouwen had in de enve
loppe schoof en met haar net, hoekig schrift
een adres opschreef, dan op een volgende, en
een derde, in stilte. Victor deed hetzelfde. Zij
raadpleegden een notitieboekje, dat open tus
schen hen in lag.
Wij zullen er enkel aan de menschen, die
buiten wonen, een sturen. De begrafenisonder
neming zorgt voor de rest. Mourieux is er
heen geweesthij heeft gezegd, de heele stad.
Goed.
Mijnheer de generaal baron d'Espelette,
conmandant der 16de divisie
Weet u zeker dat daar geen S achter
moet?Niet? Zooals u wiltHij zal
mij kunnen helpen, die generaal, als ik in
Januari mijn voorbereidingsoefeningen voor
reserve officier moet doormaken.
Dit alleen gesprek kreeg geen ander ant
woord, dan het krassen van de andere pen,
die neerschreef „den heer Le Mansart, raads
lid van het Département
Vraagt ge Le Mansart ook
Zeker.
Hij was indertijd tegen mijn vader
Vader kon hem niet uitstaan.
Zij sloeg een verwijtende blik op haar zoon
en zeide, weer voorschrijvende
Stelt bij het kiezen Uwer
versnaperingen een wachter
voor Uw mond. Laat alleen
datgene Uw lippen passeren,
hetwelk
volkomen zuiver
en van onvervalste
kwaliteft is dus:
PEPERMUNT
Het beste dagelijkse middel
ter opwekking en verkwikking
TONNEMA C'E SNEEK
„Te oordeelen naar wat ik heb waar
genomen, en ik heb mij in alle klassen
bevonden, bestaat er een groote stroo
ming naar het religieuze. Het gebed
in ieders hart is, dat er geen oorlog
meer zal komen. Zelf ben ik de stellige
meening toegedaan, dat er teveel
goeds, te veel verstand en te veel hart
bij de autoriteiten der wereld is om
weer een oorlog mogelijk te maken.
Er zal gepraat zijn en kleine scher
mutselingen, doch een werkelijke oor
log is naar mijn meening niet moge
lijk."
Eén moord of doodslag per dag.
Te New York in 1934.
Uit het jaarlijksche rapport van
New Yorks's commissaris van politie,
Lewis J. Vilenvine, blijkt, dat het aan-
Mijn arme jongen Ik zou al de vijanden
van uw vader willen uitnoodigen en van som
migen hunner, vergiffenis willen verkrijgen
door deze kleine attentie. Het leven van een
mensch houdt met zooveel anderen contact,
vooral dat van een fabrikantMen doet
soms onrecht, zonder het te willenmen
vertrapt
Als men zoo ging rekenen, Moeder, dan
zouden wij al de oude weggezonden arbeiders,
allen die ontslagen werden, toen de machines
werden geplaatst, al de weduwen die geen
pensioen hebben gekregen
Mevrouw Lemarié liet haar pen op den
rand van den glazen inktkoker rusten en
zeide, voor haar uit kijkende
Ach als al die armen slechts een wees
gegroetje voor je vader baden
Maar waarom niet zij weten toch niet
beter
Ik zou graag een deel van mijn vermo
gen geven, om dat te bereiken. De zielen der
gestorvenen zijn zoo zwaar, als zij die vleu
gels moeten ontberen
Victor, het stemt mij gelukkig, dat ik nu
tenminste kan zeggen dat jij niet ver van mij
af zult staan, waar het onze arbeiders be
treft. Ik beschouw hen, zie je, en dat is
een gedachte, die ik mijn leven lang al ge
had heb als een soort deelgenooten zonder
contract. Je vader zag dat niet zoo in, en hij
heeft ons beiden een verouderde schuld van
weldaden, nagelaten.
Zij wachtte even en toen er geen antwoord
kwam, ging zij voort
Er zal voor mij geen grooter vreugde
bestaan, dan mij daarvan te kwijten. En ik
weet zeker, dat je er reeds over gedacht zult
hebben, mijn jongen, jij, met je goede hart.
Geven, wat een heerlijk woord!
Waarlijk, neen, ik heb er niet
Maar je zult toch niet weigeren mij te
helpen, niet waar, bij het goed, dat ik doen
wil
(Wordt vervolgd.)