26e JAARGANG DINSDAG ie JULI 1935. No. ^6 0PP NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINQEN EN OMSTREKEN l- UIT HEEL HAAR HART! WIERINGER COURA VERSCHIJNT ELKEN BUREAU ADVERTENTIëN DINSDAG en VRIJDAG UITGEVER: Y* Hippolytushoef Wie ringen Van 1 5 regels t 0.50 ABONNEMENTSPRIJS CORN. J. BOSKER WIERINGEN Telef. Intercomm. No. 19. Iedere regel meer f 0.10 per 3 maanden 1. VISSCHERIJ. De afdeeling Vischerijen van het departement van Economische Zaken deelde deze week het volgende mede omtrent de kustvisscherij en de vissche rij in het IJsselmeer, in Mei j.1. De weersgesteldheid was voor de uitoefening der visscherij over het al gemeen ongunstig. I4, het IJsselmeer was het resultaat der aalvisscherij met alle soorten van vischtuigen over het algemeen weinig loonend. Enkele dagen, als het war mer was, konden nog tamelijk bevre digende vangsten met het hoekwant worden gemaakt. De prijs van de aal was tamelijk hoog. De botvisscherij met staande netten werd nog door verschillende visschers geëindigd. Toch waren de vangsten van haring niet ongunstig. Menigmaal werd uit de vangst de groote haring gesorteerd en afzonderlijk verkocht. Het koude weer was gunstig voor de verzending van versche haring de prijs viel dan ook niet tegen voor de maand Mei. Ver der werd met de kommen nog groote bliek, fint, schar, schotjes, zalm en soms tamelijk veel bot gevangen. De vangsten van geep waren nog gering De ansjovisscherij met kommen ver liep, evenals die met de zegen en won- derkuil, slecht. De haringvisscherij met de wonderkuil werd reeds in het begin der maand gestaakt, daar zij niet meer loonend was. Ook met de zegen nabij Den Helder werd weinig haring gevangen. Het koude en ruwe weder oefende een ongunstige invloed uit op de botvischerij met staande netten en botschutwant, terwijl ook het resul taat dezer visscherij met hoek.vant niet zoo goed was als in de vorige maand. De vangsten der aalviscliers waren nog zeer gering. Op garnalen, welke gekookt werden afgeleverd, werd door ongeveer 20 vaartuigen van Texel en enkele van den Helder ge- vischt, de vangsten waren echter ge ring. Bovendien werd nog op garnalen voor de drogerijen te Texel en Den Hel der gevischt. Op de oesterperceelen werden ruim 50.000 Kg. oesters uitpezet en op de mosselperceelen in de Pijp on geveer 14000 balen halfwasmosselen. De visscherij op mosselen voor eenden voeder werd door 12 Wieringer mo torvaartuigen voortgezet. De alikrui- kenvisscherij was van zeer weinig be- teekenis, evenals de visscherij op kok hanen. BINNENLANDSCH NIEUWS. BANKIER SCHAAP IN ARREST. Dagen lang gezworven. Onge veer honderd safe-sleutels in zijn bezit. Hoe Schaap had ge zworven. Omtrent de arrestatie van den heer Schaap te Parijs, verneemt men, dat de commissaris van politie, de heer F. W. "de Groot, Schaap reeds gerui- men tijd op het spoor was. Men wist, dat hij zich ten Zuiden van Parijs op hield en vrijwel eiken nacht van ho tel veranderde, nu eens in Tours zat, dan in Orleans en andere plaatsen in FEUILLETON. -Si Roman door RENé BAZIN. (Nadruk verboden.) No. 31. Mevrouw Clémence kwam op haar teenen binnen. Zij zeide kortaf Juffrouw Henriette, ik moet u spreken kom even mee, als het u belieft. De première, juffrouw Augustine, die sinds eenige maanden juffrouw Henriette niet meer uit kon staan en van jalouzie verging, begon te lachen en verborg haar gelaat in haar han den. Men zag niets meer dan haar gerimpeld voorhoofd en een stukje van haar dikke roo- de wangen vol rimpels. Henriette stond ver legen zonder een woord te spreken op en volgde mevrouw in het nabij zijnde kamertje. Daar veranderde de toon dadelijk Kind, zeide mevrouw Clémence, ik heb u een goede tijding te zeggen, die u zeker plezier zal doen. Van morgen af, zult gij „première" zijn. Gij hebt nu uw volle hoogte bereikt. De meisjes mogen u graag lijden. En ik heb alle vertrouwen in u. Henriette werd bleek van ontroering. Lang zaam hief zij haar neergeslagen oogleden op en bedankte. Maar bijna aanstonds, door een natuurlijke terugwerking van haar geest, vroeg zij Wat zal er dan met juffrouw Augustine gebeuren Zij gaat weg, natuurlijk. Weet zij het al Zij vermoedt het. En ziende, dat, ondanks de weinige sym pathie welke zij beiden voor elkander had den, de nieuwe première pijnlijk getroffen was, door het vertrek van de oude, voegde zij er bij Wat wilt gij, juffrouw Henriette, zij is de omgeving van Parijs. Hij kwam den geheelen dag niet van zijn kamer, verplaatste zich 's-nachts en was dan den volgenden ochtend reeds weer in een ander hotel. Het po- litioneele net werd echter steeds dich ter om den voortvluchtige heenge haald, totdat de commissaris hem Vrijdagavond te half acht in een Restaurant aan het Gare du Nord wist te ontdekken. Bij zijn vlucht had de heer Schaap 5000 gulden meegenomen. Hiervan werden nog circa 4400 gulden op hem gevonden. Voorts had hij bij zijn arres- statie eenige bossen met ongeveer hon derd safesleutels bij zich. Nadat zijn bagage uit de Parijsche wijk Montparnasse, waai* hij het laatst verblijf hield, was gehaald, heeft de commissaris van politie van Wormer- veer hem naar Nederland meegenomen De arrestatie zelf is betrekkelijk snel in haar werk gegaan. Vrijdagavond te half acht begaf de commissaris zich naar het Gare du Nord, daar hij wist dat een trein uit Nederland zou aan komen en daar hij tevens vermoedde, dat de voortvluchtige bankier present zou zijn, teneinde zoo spoedig mogelijk een Nederlandsche krant te koopen. „Je spel is uit" Toen hij er eenigen tijd heen en weer had geloopen, zag hij in de verte iemand naderen, die veel op Schaap (die een persoonlijke bekende was van den commissaris), leek. De politieman zette, teneinde zich eenigszins te ver mommen, een zonnebril op en ging achter een automaat aan een der per rons staan. Toen Schaap voorbijging, sprong hij uit zijn schuilhoek, en zei de „Je spel is uit, Schaap." De aangesprokene verbleekte en kon aanvankelijk geen woord uitbren gen. De commissaris gaf hem de keus tusschen het rechtstreeksche meegaan naar Nederland of het zich aanmelden bij de Parijsche politie, waarbij hij dan gevangen zou worden gehouden, tot de uitlevering officieel was aangevraagd. Met zulke formaliteiten zijn in den re gel maanden gemoeid, zoodat Schaap er de voorkeur aan gaf, vrijwillig mee naai- het vaderland te reizen. De bagage van beide mannen werd aan de hotels opgehaald en een kwar tier na middernacht vertrokken beiden met den trein naar Nederland. De arrestant heeft eenige malen na drukkelijk verklaard, dat hij persoon lijk geen voordeel door het gebeurde had genoten. Aan de hotels, waarin hij zijn intrek had genomen, had hij moedwillig geen naam ingeschreven. Hij bleef in elk hotel, dat hij bezocht had, slechts een of twee dagen en vertrok daarna om een eventueel spoor zooveel mogelijk uit te wisschen. Bij zijn vlucht is hij, zooals nu blijkt eerst naar Den Haag vertrokken, waar hij de auto heeft achtergelaten. Ver volgens is hij rechtstreeks per trein naar Parijs gereisd. Bij de grens was blijkbaar zijn signalement en verzoek tot aanhouding nog niet binnengeko men, want anders had men hem te Roosendaal wel aangehouden. opIk kan niets meer met haar beginnen. Voor u heb ik nog een andere post van ver trouwen bewaard. Gij zult overmorgen den trein naar Parijs nemen om het winterseizoen voor te bereiden en onze nieuwe modellen in te koopen. Ik ben op het oogenblik niet wel genoeg om zelf te kunnen gaan. Wij zullen er morgen over spreken. Hier hield mevrouw Clémence even stil, om met een bevallige handbeweging een paar witte krulletjes van haar markiezinnenkapsel die los gegaan waren, vast te steken, en dan hernam zij, met den glimlach, dien zij anders voor haar beste klanten bewaarde Juffrouw Henriette, gij zijt nu wat ze nuwachtig en bewogen. Er is niemand in het salon. Ga daar nu een poosje rusten. Neem een vorm mee, en als gij dan soms een ideetje krijgt, zult gij een kunststuk te meer maken. In werkelijkheid wilde zij voorkomen, dat Henriette zeker iemand ontmoeten zou en er dan misschien een pijnlijke scène zou plaats grijpen. Het jonge meisje begreep haar. Zij ging alleen en heel stil naar het salon van blauw pluche. Haar voeten gleden over het dik wol len tapijt en weldra zag zij vier gelukkige Henriettes die haar, uit de met fijn groen overhangen spiegels toelachten. Wat was zij mooi, die Henriette in haar eerste uur van hoogste macht. Het geluk kleedde haar als met een aparte schoonheid, als met een klei nood, waarmee zij zich getooid had. Het glin sterde in haar oogen, in haar vorstelijk goud blond haar, in de hoeken van haren mond, die nauwelijks merkbaar waren en als de florentijnsche monden de gave bezat in rust te kunnen glimlachen, in haar opgeheven hoofd, dat nu niet meer door vermoeienis gebogen was Door het plafond van matglas kwam het licht; dat streelend langs alle dingen gleed, zonder schaduw te vormen. In deze weelde rige omgeving en stilte voelde Henriette haar verwonderde vreugde sterker in haar worden. En, daar meisjes in haar omstandigheden ANDIJK. Muggenplaag. Werd eeni gen tijd geleden melding gemaakt van een geweldige muggenplaag bij het verkeer over de afsluitdijk ook op An- dijk kunnen de menschen het er mo menteel mee doen. Langs de dijkweg en wel in het bij zonder te Andijk Oost is het voor de in woners een ware plaag. De gevels der huizen zitten vol en daarbij natuurlijk deuren en ramen, zoodat de menschen met dit warme weer genoodzaakt zijn de boel dicht te houden. Er zijn gevels waar geen steen te zien was, maar alles één grauwe vieze massa. Men beweert dat ze met veran derden wind weer zullen vertrekken. Gelukkig dat het geen malariamuggen zijn, want dan was het leed niet te overzien. Al te goed van. vertrouwen. Oplichterstruc te Maastricht. Zaterdagmiddag vervoegde zich bij een inwoner van Maastricht een per soon, die voorgaf handelaar in juwee- len en edele metalen te zijn. Deze wist den man te bewegen hem een aantal gouden ringen, broches bezet met dia manten, horloges e.d. ter waarde van 300 gulden te geven, in ruil waai voor hij een portefeuille gaf, welke naar hij beweerde een zelfde bedrag inhield aan Engelsch bankpapier. Bij nader onderzoek bleek de porte feuille echter voornamelijk gevuld te zijn met waardelooze 1000 Mark-biljet ten uit den inflatie-tijd. De man, welke vermoedelijk van Duitsche nationaliteit is en als zijn naam opgeeft Otto van Heel, wordt door de politie gezocht. Man levend verbrand. Tragische dood in brandende heide. Een hoofdopzichter der Ned. Heide Maatschappij, die in Elp onder de ge meente Westerbork met eenige andere personen opmetingen verrichtte, heeft daarbij een verschrikkelijke ontdek king gedaan. In de heide vond hij namelijk het grootendeels verkoolde lijk van een man. Een onmiddellijk ingesteld onder zoek wees uit, dat het lijk was van den ruim 50-jarigen landbouwer H. Hofstede uit Elp. Omtrent de toedracht tast men uiter aard in het duister, daar niemand van het gebeurde iets heeft gezien. Men neemt echter aan dat het zich als volgt heeft afgespeeld De heide in de buurt waar het lijk gevonden werd, wordt afgebrand. Nu had Hofstede in de nabijheid een rog geveld liggen, dat hij mogelijk door het vuur bedreigd zag. Om de rogge voor het vuur te vrijwaren vermoedt men dat hij heeft gepoogd, dit te stuiten. Daarbij zou hij dan met het vuur in aanraking zijn gekomen en zouden zijn kleeren hebben vlam gevat. De ongelukkige die wist dat op geen hulp viel te rekenen, zal nog de uiterste po gingen hebben gedaan om zijn vlam mende kleeren te dooven, echter ver geefs, en zoo een vreeselijken dood heb ben gevonden in de heide. niet gewend zijn aan zijn lang werkeloos droomen.nam de hare spoedig den vorm aan van een nieuw mode-idée zij nam één voor één vier zijden rozen, een aigrette van mara- hoe, twee gouden knoppen met paarlen om zet, vier herfstkleurige bladeren, en terwijl zij de stelen omboog, de bladeren schikte, met een enkelen steek de tulle, die zij plooide, hechtte, was zij weer aan haar dagelijkschen arbeid begonnen. Haar talent was weer ont waakt. In minder dan een uur was bijna alles klaar. O dacht zij, wat zal mevrouw Clémen ce tevreden zijn Wat gaat alles gemakkelijk als men gelukkig is Het geluid van het schuiven van een voet kussen over het tapijt, deed haar opstaan. Een eindje van de deur stond juffrouw Au gustine een weinig verbijsterd, ook viermaal door de spiegels van het salon weerkaatst, haar mantel over haar arm en een klein werk taschje in haar hand. Zij ging weg, versleten, na haar geheele jeugd aan de mode te heb ben opgeofferd, zonder betrekking nu, op een leeftijd, waarop men niets anders meer leeren kon. Nog enkele seconden, enkele schreden en zij zou verdwijnen, zij zou ter prooi zijn aan het angstwekkende onbekende. Zij bemerkte Henriette. Haar oogen vol boosheid als van een vervolgd dier, ontmoetten den blik der andere vol gelukkige gedachten. - Neem mij niet kwalijk, juffrouwik kwam even kijkenvoor den laatsten keer Henriette was tot dichtbij de deur gena derd. Zij strekte haar beide werkhanden uit, doorprikt van de naald en vereeld door het strijken langs het laiton, zij strekte ze uit in een opwelling van kameraadschap, maar ook als haar rechtvaardiging en tot eenigen uit leg „Wij hebben zoo hard gezwoegd, zeiden die magere vingers, waar het licht door scheen zie, het bloed in onze aderen is ver armd en wij zijn vermoeid." En de oogen, onder de blonde wimpers zeiden ook „Wees toch niet boos op mij, omdat ik gelukkig ben. PASTOOR PERQUIN 70 JAAR. De ziel van de K.R.O. Gisteren bereikte pastoor L. H. Perquin, de bekende leider van den Katholieken Radio Omroep in Nederland, den 70-jarigen leeftijd. Lambertus Henricus Perquin werd op 15 Juli 1865 te Voorburg geboren. Hij kreeg zijn opleiding aan het Dominicaansche gymnasi um te Nijmegen en stuurdeerde daarna in de Thomistische wijsbegeerte en theologie te Nijmegen en te Huissen. Opgenomen in de orde der Dominicanen, werkte hij als kape laan zeven jaar te Schiedam en later te Rot terdam, waar hij rector werd van de Rozen kranskerk. In de Maasstad bewoog hij zich veel op het gebied van het politieke leven, o.a. richtte hij de vereeniging Katholiek Leven op en was redacteur van „De bazuin." Na een 20-jarigen arbeid in Rotterdam verhuisde hij naar de hoofdstad, waar hij pastoor werd van de Dominicaner kerk in de Spuistraat. In Amsterdam spande hij zich voor de zaak van de R.K. Radio en richtte de K.R.O. op, waarvan hij sedert dien de bezielende voor zitter geweest is. Met mr. A. v. d. Deurne, voorzitter van de N.C.R.V., arbeidde hij voor de oprichting van den Huizer zender. Ter gelegenheid van zijn veertigjarig pries terjubileum in 1931 is pastoor Perquin dooi de vele katholieken, die hem voor zijn radio- arbeid grooten dank verschuldigd zijn, harte lijk gehuldigd en H. M. de Koningin benoemde toen den jubilaris tot ridder in de orde van Oranje-Nassau. BUITENLANDSCH NIEUWS. Auto van den Oostenrijkschen bondskanselier omgeslagen. Mevr. Sehuschnigg verongelukt. Sehuschnigg ongedeerd, maar zwaar geschokt. Zaterdag om halftien vertrokken dr. Sehuschnigg en zijn echtgenoote, verge zeld van hun zoontje Kurt, per auto uit Weenen, om te St. Gilgen aan het Wolfgangmeer de zomervacantie door te brengen. De wagen werd bestuuid door den chauffeur van den Bonds kanselier, Tichy, die reeds jarenlange ervaring bezit. In een tweede auto hadden de heide adjudanten van den Bondskanselier plaats genomen. Om 12 uur 25, toen de auto vlak bij Linz was, tusschen de plaatsjes Ass- ling en Ebelsberg, wendde de chauf feur plotseling den wagen naar links en reed met volle kracht tegen een boom. De Bondskanselier bleef ongedeerd, doch werd uit den wagen geslingerd en bleef bewusteloos aan den kant van den weg liggen. Mevrouw Sehuschnigg schijnt van haar plaats in den wagen omhoog te zijn geworpen en daarbij met de kap van den wagen in aanraking te zijn gekomen, en op slag gedood te zijn. De zoon van den Bondskanselier werd licht gewond. Het benzine-reservoir van de auto vloog in brand, doch het gelukte don in zittenden van de volg-auto den brand snel blusschen. Als oorzaak van de ramp kunnen twee mogelijkheden denkbaar zijn, daar het wegdek ter plaatse goed is, ten eerste dat de chauffeur plotseling onwel geworden is, en daardoor de beheersching over het stuur verloor, of dat een defect aan den wagen ontstaan is, dat te laat werd bemerkt. Naar deze laat ste mogelijkheid wordt nog een onder zoek ingesteld, doch de wagen is geheel vernield en de chauffeur kon nog niet verhoord worden. Het stoffelijk overschot van me vrouw Herma von Sehuschnigg werd in Ebelsberg bij Linz opgebaard. De Bondskanselier herstelde zich in het ziekenhuis zeer snel, en reed ver volgens naar Ebelsberg, waar hij onge veer een kwartier vertoefde bij de baar van zijn echtgenoote. Daarna moest de Bondskanselier zich echter wederom naar het zieken huis begeven. Dorp in Spanje door windhoos verwoest. Het dorpje Fuentes de Valdepro in de nabijheid van Valencia werd Vrij dagmiddag door een windhoos volko men verwoest. Het grootste deel der uit leem gebouwde huizen der 15ÜU in woners werden met den grond gelijk gemaakt. Slechts de kerk en drie stee- nen woonhuizen bleven behouden. Op den weg naar Valdepro werden sterke boomen ontworteld en op de huizen ge slingerd. Het verkeer is verbroken. Voor zoover thans bekend is werd bij de ramp één persoon gedood en veie andere gewond. De matei'ieele schade is aanzienlijk. 63 slachtoffers van de hitte op één dag. Als gevolg van de hittegolf stierven Donderdag in de Vereenigde Staten 63 personen. Verzoek aan Zee visscherij. I11 het belang van studies voor oceanografie. Tonijnen met 'n riempje. Het Ministerie van Marine van Portu gal houdt zich sedert eenige jaren be zig met studies betreffende de bewe ging en verspreiding van de tonijn. Tot dit doel zijn thans zestig tonijnen voorzien van een metalen plaatje, iti een riempje, dat om den staart van de visschen is bevestigd. Het draagt het inschrift „R. P. Aquario-Lisbo-Portu- gal", en is voorzien van een volgnum mer te beginnen met 101 als proef heeft men bovendien nog een ander merk gemaakt door een koperen staaf je bevestigd aan bedoeld plaatje met hetzelfde inschrift, maar genummerd te beginnen met 1. Sommige visschen hebben twee merken en andere slechts één. Het Portugeesche Ministerie van Marine verzoekt allen Marine- en Dou ane-autoriteiten, visscherijdiensten, oceanografische instuten, eigenaars van vischersschepen en visschers om, wanneer een der hierbedoelde visschen gevangen wordt, het plaatje wel te wil len terugzenden met de mededeeling omtrent den dag, het uur en de plaats waai' de tonijn gevangen is. Alle ove rige mededeelingen en nadere bijzon derheden, die voor het doel van be lang kunnen zijn, zullen ten zeerste worden gewaardeerd. Het Ministerie stelt ëen premie be schikbaar voor den vischer, die het ge luk heeft een der visschen te vangen en het plaatje met de gevraagde in- Men moet toch leven. En ik heb niets tegen u. Als ik dan niet van u houden kan, beklaag ik u toch, u die de groote duisternis in gaat. De andere weifelde. Zij was reeds geheel door de waanzin van het ongeluk overmees terd. Het arme meisje, haar hoofd met een gebaar dat zij fier dacht, opheffende, keek Henriette minachtend aan, wat minder haar persoon, dan wel haar jeugd, haar talent, haar geluk gold, nu zij daar kwam, waar zij alles verlaten moest. Toen werden de roode randen om haar oogen vochtig. Juffrouw Augustine stak zoo weinig als zij kon haar arm uit. Zij gaven elkander de hand en scheidden zonder een woord te spreken. Zeven uur 's avonds, bij den ouden Madiot. Henriette kwam vroeger dan gewoonlijk thuis. Over het fornuis gebogen, terwijl hij onhandig in de kokende soep roerde, hoorde de goede man de traptreden kraken, die allen tegelijk piepten, als er één betreden werd. Hij luisterde zijn gezicht klaarde op. Hé, dacht hij, komt het kleintje daar al thuis En met versnelden paswat zou er aan de hand zijn De versnelde pas werd een looppas. De treden kraakten als een waggelende molen. Het kleintje deed de deur open, en vóór de oude man tijd had, om zich om te keeren, werden de beide armen van Henriette om zijn hals geslagen. Hij voelde zich gevangen in tulle, kant, zijden opslagen en driemaal hartelijk gezoend. Oom, ik ben „première 1" Drommels dat had ik moeten weten, dan zou ik me geschoren hebben„Première" waarvan Bij mevrouw Clémence Première in plaats van juffrouw AugustineHonderd francs in de maand, krijg ik, wat zullen wij rijk zijn O Oom, ik ben toch zoo blij Zij ging een weinig achteruit om beter van zijne verrassing te kunnen genieten. Hij was de eenige, die zich met haar verblijden kon, hij was haar geheele familie, de eenige, bij wien het groote nie.uws weerklank vond. Maar hij was langzaam in het verwerken zij ner indrukken en zeide Het verwonderdt mij niets, dat je zoo vooruitkomt En terwijl Henriette naar de andere kamer ging, dekte hij de tafel, twee borden over el kaar. Langzamerhand, als het vocht in de stengels van droog mos, dat men in het wa ter zet, kreeg de vreugde in hem de overhand. Die stengels worden weer levend. Hij wond zich op. Van de eene kamer naar de andere werd het een kruisvuur van woorden. Ik zou ook wel vooruitgekomen zijn, als mijn vader mij had laten leeren. Maar zie je, ik kende niet genoeg. Met jou is dat heel wat anders Waarmee staat dat zoowat ge lijk, première in je vak Met sergeant, mis schien Met adjudant Welweldat is een hooge graad Moet je dan voor den heelen boel zorgen Precies, oom. Wat prachtig En enkel mooie meisjes. Je hebt het wel getroffen En dat zoo jong nog i Die nu weggaat, was die veertig Een beetje ouder zelfs. Dat is nu een eer, zie je. Maar het is net, alsof je nog niet tevreden bent Neen, oompje, gij nog niet Och, ik begreep het eerst niet goed geef mij nog eens een zoen, mijn kleine pre mière Het middagmaal was een onafgebroken ge keuvel. Zij aten nauwelijks. Na het eten, wil de hij een wandeling door de stad doen. De glorie was hem naar het hoofd gestegen hij moest zijn nicht laten zien. Aan wie Aan iedereen. Wat een dag Kleed je netjes aan Zet je mooie hoed je met die witte vlerken op Waar gaan we dan heen Naar de muziek, natuurlijk, naar de vrienden. (Wordt vervolgd) r reiC*IIUN"IUC jn_£QGn ma oio oio mei naar a erroofd ben f

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1935 | | pagina 1