26e JAARGANG
DINSDAG ie JULI 1935.
No. ^6
0PP NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINQEN EN OMSTREKEN
l-
UIT HEEL HAAR
HART!
WIERINGER COURA
VERSCHIJNT ELKEN
BUREAU
ADVERTENTIëN
DINSDAG en VRIJDAG
UITGEVER:
Y*
Hippolytushoef Wie ringen
Van 1 5 regels
t 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
Telef. Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
per 3 maanden 1.
VISSCHERIJ.
De afdeeling Vischerijen van het
departement van Economische Zaken
deelde deze week het volgende mede
omtrent de kustvisscherij en de vissche
rij in het IJsselmeer, in Mei j.1.
De weersgesteldheid was voor de
uitoefening der visscherij over het al
gemeen ongunstig.
I4, het IJsselmeer was het resultaat
der aalvisscherij met alle soorten van
vischtuigen over het algemeen weinig
loonend. Enkele dagen, als het war
mer was, konden nog tamelijk bevre
digende vangsten met het hoekwant
worden gemaakt. De prijs van de aal
was tamelijk hoog. De botvisscherij
met staande netten werd nog door
verschillende visschers geëindigd.
Toch waren de vangsten van haring
niet ongunstig. Menigmaal werd uit de
vangst de groote haring gesorteerd
en afzonderlijk verkocht. Het koude
weer was gunstig voor de verzending
van versche haring de prijs viel dan
ook niet tegen voor de maand Mei. Ver
der werd met de kommen nog groote
bliek, fint, schar, schotjes, zalm en
soms tamelijk veel bot gevangen. De
vangsten van geep waren nog gering
De ansjovisscherij met kommen ver
liep, evenals die met de zegen en won-
derkuil, slecht. De haringvisscherij
met de wonderkuil werd reeds in het
begin der maand gestaakt, daar zij niet
meer loonend was. Ook met de zegen
nabij Den Helder werd weinig haring
gevangen. Het koude en ruwe weder
oefende een ongunstige invloed uit op
de botvischerij met staande netten en
botschutwant, terwijl ook het resul
taat dezer visscherij met hoek.vant
niet zoo goed was als in de vorige
maand. De vangsten der aalviscliers
waren nog zeer gering. Op garnalen,
welke gekookt werden afgeleverd,
werd door ongeveer 20 vaartuigen van
Texel en enkele van den Helder ge-
vischt, de vangsten waren echter ge
ring. Bovendien werd nog op garnalen
voor de drogerijen te Texel en Den Hel
der gevischt. Op de oesterperceelen
werden ruim 50.000 Kg. oesters uitpezet
en op de mosselperceelen in de Pijp on
geveer 14000 balen halfwasmosselen.
De visscherij op mosselen voor eenden
voeder werd door 12 Wieringer mo
torvaartuigen voortgezet. De alikrui-
kenvisscherij was van zeer weinig be-
teekenis, evenals de visscherij op kok
hanen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
BANKIER SCHAAP IN ARREST.
Dagen lang gezworven. Onge
veer honderd safe-sleutels in
zijn bezit. Hoe Schaap had ge
zworven.
Omtrent de arrestatie van den heer
Schaap te Parijs, verneemt men, dat
de commissaris van politie, de heer
F. W. "de Groot, Schaap reeds gerui-
men tijd op het spoor was. Men wist,
dat hij zich ten Zuiden van Parijs op
hield en vrijwel eiken nacht van ho
tel veranderde, nu eens in Tours zat,
dan in Orleans en andere plaatsen in
FEUILLETON.
-Si Roman door
RENé BAZIN.
(Nadruk verboden.)
No. 31.
Mevrouw Clémence kwam op haar teenen
binnen. Zij zeide kortaf
Juffrouw Henriette, ik moet u spreken
kom even mee, als het u belieft.
De première, juffrouw Augustine, die sinds
eenige maanden juffrouw Henriette niet meer
uit kon staan en van jalouzie verging, begon
te lachen en verborg haar gelaat in haar han
den. Men zag niets meer dan haar gerimpeld
voorhoofd en een stukje van haar dikke roo-
de wangen vol rimpels. Henriette stond ver
legen zonder een woord te spreken op en
volgde mevrouw in het nabij zijnde kamertje.
Daar veranderde de toon dadelijk
Kind, zeide mevrouw Clémence, ik heb
u een goede tijding te zeggen, die u zeker
plezier zal doen. Van morgen af, zult gij
„première" zijn. Gij hebt nu uw volle hoogte
bereikt. De meisjes mogen u graag lijden.
En ik heb alle vertrouwen in u.
Henriette werd bleek van ontroering. Lang
zaam hief zij haar neergeslagen oogleden op
en bedankte. Maar bijna aanstonds, door een
natuurlijke terugwerking van haar geest,
vroeg zij
Wat zal er dan met juffrouw Augustine
gebeuren
Zij gaat weg, natuurlijk.
Weet zij het al
Zij vermoedt het.
En ziende, dat, ondanks de weinige sym
pathie welke zij beiden voor elkander had
den, de nieuwe première pijnlijk getroffen
was, door het vertrek van de oude, voegde zij
er bij
Wat wilt gij, juffrouw Henriette, zij is
de omgeving van Parijs.
Hij kwam den geheelen dag niet van
zijn kamer, verplaatste zich 's-nachts
en was dan den volgenden ochtend
reeds weer in een ander hotel. Het po-
litioneele net werd echter steeds dich
ter om den voortvluchtige heenge
haald, totdat de commissaris hem
Vrijdagavond te half acht in een
Restaurant aan het Gare du Nord wist
te ontdekken.
Bij zijn vlucht had de heer Schaap
5000 gulden meegenomen. Hiervan
werden nog circa 4400 gulden op hem
gevonden. Voorts had hij bij zijn arres-
statie eenige bossen met ongeveer hon
derd safesleutels bij zich.
Nadat zijn bagage uit de Parijsche
wijk Montparnasse, waai* hij het laatst
verblijf hield, was gehaald, heeft de
commissaris van politie van Wormer-
veer hem naar Nederland meegenomen
De arrestatie zelf is betrekkelijk snel
in haar werk gegaan. Vrijdagavond
te half acht begaf de commissaris zich
naar het Gare du Nord, daar hij wist
dat een trein uit Nederland zou aan
komen en daar hij tevens vermoedde,
dat de voortvluchtige bankier present
zou zijn, teneinde zoo spoedig mogelijk
een Nederlandsche krant te koopen.
„Je spel is uit"
Toen hij er eenigen tijd heen en weer
had geloopen, zag hij in de verte
iemand naderen, die veel op Schaap
(die een persoonlijke bekende was van
den commissaris), leek. De politieman
zette, teneinde zich eenigszins te ver
mommen, een zonnebril op en ging
achter een automaat aan een der per
rons staan. Toen Schaap voorbijging,
sprong hij uit zijn schuilhoek, en zei
de „Je spel is uit, Schaap."
De aangesprokene verbleekte en
kon aanvankelijk geen woord uitbren
gen. De commissaris gaf hem de keus
tusschen het rechtstreeksche meegaan
naar Nederland of het zich aanmelden
bij de Parijsche politie, waarbij hij dan
gevangen zou worden gehouden, tot de
uitlevering officieel was aangevraagd.
Met zulke formaliteiten zijn in den re
gel maanden gemoeid, zoodat Schaap
er de voorkeur aan gaf, vrijwillig mee
naai- het vaderland te reizen.
De bagage van beide mannen werd
aan de hotels opgehaald en een kwar
tier na middernacht vertrokken beiden
met den trein naar Nederland.
De arrestant heeft eenige malen na
drukkelijk verklaard, dat hij persoon
lijk geen voordeel door het gebeurde
had genoten.
Aan de hotels, waarin hij zijn intrek
had genomen, had hij moedwillig geen
naam ingeschreven. Hij bleef in elk
hotel, dat hij bezocht had, slechts een
of twee dagen en vertrok daarna om
een eventueel spoor zooveel mogelijk
uit te wisschen.
Bij zijn vlucht is hij, zooals nu blijkt
eerst naar Den Haag vertrokken, waar
hij de auto heeft achtergelaten. Ver
volgens is hij rechtstreeks per trein
naar Parijs gereisd. Bij de grens was
blijkbaar zijn signalement en verzoek
tot aanhouding nog niet binnengeko
men, want anders had men hem te
Roosendaal wel aangehouden.
opIk kan niets meer met haar beginnen.
Voor u heb ik nog een andere post van ver
trouwen bewaard. Gij zult overmorgen den
trein naar Parijs nemen om het winterseizoen
voor te bereiden en onze nieuwe modellen in
te koopen. Ik ben op het oogenblik niet wel
genoeg om zelf te kunnen gaan. Wij zullen er
morgen over spreken.
Hier hield mevrouw Clémence even stil, om
met een bevallige handbeweging een paar
witte krulletjes van haar markiezinnenkapsel
die los gegaan waren, vast te steken, en dan
hernam zij, met den glimlach, dien zij anders
voor haar beste klanten bewaarde
Juffrouw Henriette, gij zijt nu wat ze
nuwachtig en bewogen. Er is niemand in het
salon. Ga daar nu een poosje rusten. Neem
een vorm mee, en als gij dan soms een ideetje
krijgt, zult gij een kunststuk te meer maken.
In werkelijkheid wilde zij voorkomen, dat
Henriette zeker iemand ontmoeten zou en er
dan misschien een pijnlijke scène zou plaats
grijpen.
Het jonge meisje begreep haar. Zij ging
alleen en heel stil naar het salon van blauw
pluche. Haar voeten gleden over het dik wol
len tapijt en weldra zag zij vier gelukkige
Henriettes die haar, uit de met fijn groen
overhangen spiegels toelachten. Wat was zij
mooi, die Henriette in haar eerste uur van
hoogste macht. Het geluk kleedde haar als
met een aparte schoonheid, als met een klei
nood, waarmee zij zich getooid had. Het glin
sterde in haar oogen, in haar vorstelijk goud
blond haar, in de hoeken van haren mond,
die nauwelijks merkbaar waren en als de
florentijnsche monden de gave bezat in rust
te kunnen glimlachen, in haar opgeheven
hoofd, dat nu niet meer door vermoeienis
gebogen was
Door het plafond van matglas kwam het
licht; dat streelend langs alle dingen gleed,
zonder schaduw te vormen. In deze weelde
rige omgeving en stilte voelde Henriette haar
verwonderde vreugde sterker in haar worden.
En, daar meisjes in haar omstandigheden
ANDIJK. Muggenplaag. Werd eeni
gen tijd geleden melding gemaakt van
een geweldige muggenplaag bij het
verkeer over de afsluitdijk ook op An-
dijk kunnen de menschen het er mo
menteel mee doen.
Langs de dijkweg en wel in het bij
zonder te Andijk Oost is het voor de in
woners een ware plaag. De gevels der
huizen zitten vol en daarbij natuurlijk
deuren en ramen, zoodat de menschen
met dit warme weer genoodzaakt zijn
de boel dicht te houden.
Er zijn gevels waar geen steen te
zien was, maar alles één grauwe vieze
massa. Men beweert dat ze met veran
derden wind weer zullen vertrekken.
Gelukkig dat het geen malariamuggen
zijn, want dan was het leed niet te
overzien.
Al te goed van. vertrouwen.
Oplichterstruc te Maastricht.
Zaterdagmiddag vervoegde zich bij
een inwoner van Maastricht een per
soon, die voorgaf handelaar in juwee-
len en edele metalen te zijn. Deze wist
den man te bewegen hem een aantal
gouden ringen, broches bezet met dia
manten, horloges e.d. ter waarde van
300 gulden te geven, in ruil waai voor
hij een portefeuille gaf, welke naar hij
beweerde een zelfde bedrag inhield aan
Engelsch bankpapier.
Bij nader onderzoek bleek de porte
feuille echter voornamelijk gevuld te
zijn met waardelooze 1000 Mark-biljet
ten uit den inflatie-tijd.
De man, welke vermoedelijk van
Duitsche nationaliteit is en als zijn
naam opgeeft Otto van Heel, wordt
door de politie gezocht.
Man levend verbrand.
Tragische dood in brandende
heide.
Een hoofdopzichter der Ned. Heide
Maatschappij, die in Elp onder de ge
meente Westerbork met eenige andere
personen opmetingen verrichtte, heeft
daarbij een verschrikkelijke ontdek
king gedaan.
In de heide vond hij namelijk het
grootendeels verkoolde lijk van een
man.
Een onmiddellijk ingesteld onder
zoek wees uit, dat het lijk was van
den ruim 50-jarigen landbouwer H.
Hofstede uit Elp.
Omtrent de toedracht tast men uiter
aard in het duister, daar niemand van
het gebeurde iets heeft gezien. Men
neemt echter aan dat het zich als volgt
heeft afgespeeld
De heide in de buurt waar het lijk
gevonden werd, wordt afgebrand. Nu
had Hofstede in de nabijheid een rog
geveld liggen, dat hij mogelijk door het
vuur bedreigd zag. Om de rogge voor
het vuur te vrijwaren vermoedt men
dat hij heeft gepoogd, dit te stuiten.
Daarbij zou hij dan met het vuur in
aanraking zijn gekomen en zouden
zijn kleeren hebben vlam gevat. De
ongelukkige die wist dat op geen hulp
viel te rekenen, zal nog de uiterste po
gingen hebben gedaan om zijn vlam
mende kleeren te dooven, echter ver
geefs, en zoo een vreeselijken dood heb
ben gevonden in de heide.
niet gewend zijn aan zijn lang werkeloos
droomen.nam de hare spoedig den vorm aan
van een nieuw mode-idée zij nam één voor
één vier zijden rozen, een aigrette van mara-
hoe, twee gouden knoppen met paarlen om
zet, vier herfstkleurige bladeren, en terwijl
zij de stelen omboog, de bladeren schikte, met
een enkelen steek de tulle, die zij plooide,
hechtte, was zij weer aan haar dagelijkschen
arbeid begonnen. Haar talent was weer ont
waakt. In minder dan een uur was bijna alles
klaar.
O dacht zij, wat zal mevrouw Clémen
ce tevreden zijn Wat gaat alles gemakkelijk
als men gelukkig is
Het geluid van het schuiven van een voet
kussen over het tapijt, deed haar opstaan.
Een eindje van de deur stond juffrouw Au
gustine een weinig verbijsterd, ook viermaal
door de spiegels van het salon weerkaatst,
haar mantel over haar arm en een klein werk
taschje in haar hand. Zij ging weg, versleten,
na haar geheele jeugd aan de mode te heb
ben opgeofferd, zonder betrekking nu, op een
leeftijd, waarop men niets anders meer leeren
kon. Nog enkele seconden, enkele schreden en
zij zou verdwijnen, zij zou ter prooi zijn aan
het angstwekkende onbekende. Zij bemerkte
Henriette. Haar oogen vol boosheid als van een
vervolgd dier, ontmoetten den blik der andere
vol gelukkige gedachten.
- Neem mij niet kwalijk, juffrouwik
kwam even kijkenvoor den laatsten
keer
Henriette was tot dichtbij de deur gena
derd. Zij strekte haar beide werkhanden uit,
doorprikt van de naald en vereeld door het
strijken langs het laiton, zij strekte ze uit in
een opwelling van kameraadschap, maar ook
als haar rechtvaardiging en tot eenigen uit
leg „Wij hebben zoo hard gezwoegd, zeiden
die magere vingers, waar het licht door
scheen zie, het bloed in onze aderen is ver
armd en wij zijn vermoeid." En de oogen,
onder de blonde wimpers zeiden ook „Wees
toch niet boos op mij, omdat ik gelukkig ben.
PASTOOR PERQUIN 70 JAAR.
De ziel van de K.R.O.
Gisteren bereikte pastoor L. H. Perquin, de
bekende leider van den Katholieken Radio
Omroep in Nederland, den 70-jarigen leeftijd.
Lambertus Henricus Perquin werd op 15
Juli 1865 te Voorburg geboren. Hij kreeg zijn
opleiding aan het Dominicaansche gymnasi
um te Nijmegen en stuurdeerde daarna in de
Thomistische wijsbegeerte en theologie te
Nijmegen en te Huissen. Opgenomen in de
orde der Dominicanen, werkte hij als kape
laan zeven jaar te Schiedam en later te Rot
terdam, waar hij rector werd van de Rozen
kranskerk. In de Maasstad bewoog hij zich
veel op het gebied van het politieke leven, o.a.
richtte hij de vereeniging Katholiek Leven op
en was redacteur van „De bazuin."
Na een 20-jarigen arbeid in Rotterdam
verhuisde hij naar de hoofdstad, waar hij
pastoor werd van de Dominicaner kerk in de
Spuistraat. In Amsterdam spande hij zich voor
de zaak van de R.K. Radio en richtte de K.R.O.
op, waarvan hij sedert dien de bezielende voor
zitter geweest is. Met mr. A. v. d. Deurne,
voorzitter van de N.C.R.V., arbeidde hij voor
de oprichting van den Huizer zender.
Ter gelegenheid van zijn veertigjarig pries
terjubileum in 1931 is pastoor Perquin dooi
de vele katholieken, die hem voor zijn radio-
arbeid grooten dank verschuldigd zijn, harte
lijk gehuldigd en H. M. de Koningin benoemde
toen den jubilaris tot ridder in de orde van
Oranje-Nassau.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
Auto van den Oostenrijkschen
bondskanselier omgeslagen.
Mevr. Sehuschnigg verongelukt.
Sehuschnigg ongedeerd, maar
zwaar geschokt.
Zaterdag om halftien vertrokken dr.
Sehuschnigg en zijn echtgenoote, verge
zeld van hun zoontje Kurt, per auto
uit Weenen, om te St. Gilgen aan het
Wolfgangmeer de zomervacantie door
te brengen. De wagen werd bestuuid
door den chauffeur van den Bonds
kanselier, Tichy, die reeds jarenlange
ervaring bezit.
In een tweede auto hadden de heide
adjudanten van den Bondskanselier
plaats genomen.
Om 12 uur 25, toen de auto vlak bij
Linz was, tusschen de plaatsjes Ass-
ling en Ebelsberg, wendde de chauf
feur plotseling den wagen naar links
en reed met volle kracht tegen een
boom.
De Bondskanselier bleef ongedeerd,
doch werd uit den wagen geslingerd
en bleef bewusteloos aan den kant van
den weg liggen.
Mevrouw Sehuschnigg schijnt van
haar plaats in den wagen omhoog te
zijn geworpen en daarbij met de kap
van den wagen in aanraking te zijn
gekomen, en op slag gedood te zijn.
De zoon van den Bondskanselier
werd licht gewond.
Het benzine-reservoir van de auto
vloog in brand, doch het gelukte don in
zittenden van de volg-auto den brand
snel blusschen. Als oorzaak van de
ramp kunnen twee mogelijkheden
denkbaar zijn, daar het wegdek ter
plaatse goed is, ten eerste dat de
chauffeur plotseling onwel geworden
is, en daardoor de beheersching over
het stuur verloor, of dat een defect
aan den wagen ontstaan is, dat te
laat werd bemerkt. Naar deze laat
ste mogelijkheid wordt nog een onder
zoek ingesteld, doch de wagen is geheel
vernield en de chauffeur kon nog niet
verhoord worden.
Het stoffelijk overschot van me
vrouw Herma von Sehuschnigg werd
in Ebelsberg bij Linz opgebaard.
De Bondskanselier herstelde zich in
het ziekenhuis zeer snel, en reed ver
volgens naar Ebelsberg, waar hij onge
veer een kwartier vertoefde bij de baar
van zijn echtgenoote.
Daarna moest de Bondskanselier
zich echter wederom naar het zieken
huis begeven.
Dorp in Spanje door windhoos
verwoest.
Het dorpje Fuentes de Valdepro in
de nabijheid van Valencia werd Vrij
dagmiddag door een windhoos volko
men verwoest. Het grootste deel der
uit leem gebouwde huizen der 15ÜU in
woners werden met den grond gelijk
gemaakt. Slechts de kerk en drie stee-
nen woonhuizen bleven behouden. Op
den weg naar Valdepro werden sterke
boomen ontworteld en op de huizen ge
slingerd. Het verkeer is verbroken.
Voor zoover thans bekend is werd bij
de ramp één persoon gedood en veie
andere gewond. De matei'ieele schade
is aanzienlijk.
63 slachtoffers van de hitte
op één dag.
Als gevolg van de hittegolf stierven
Donderdag in de Vereenigde Staten 63
personen.
Verzoek aan Zee visscherij.
I11 het belang van studies voor
oceanografie. Tonijnen met 'n
riempje.
Het Ministerie van Marine van Portu
gal houdt zich sedert eenige jaren be
zig met studies betreffende de bewe
ging en verspreiding van de tonijn.
Tot dit doel zijn thans zestig tonijnen
voorzien van een metalen plaatje, iti
een riempje, dat om den staart van de
visschen is bevestigd. Het draagt het
inschrift „R. P. Aquario-Lisbo-Portu-
gal", en is voorzien van een volgnum
mer te beginnen met 101 als proef
heeft men bovendien nog een ander
merk gemaakt door een koperen staaf
je bevestigd aan bedoeld plaatje met
hetzelfde inschrift, maar genummerd
te beginnen met 1. Sommige visschen
hebben twee merken en andere slechts
één.
Het Portugeesche Ministerie van
Marine verzoekt allen Marine- en Dou
ane-autoriteiten, visscherijdiensten,
oceanografische instuten, eigenaars
van vischersschepen en visschers om,
wanneer een der hierbedoelde visschen
gevangen wordt, het plaatje wel te wil
len terugzenden met de mededeeling
omtrent den dag, het uur en de plaats
waai' de tonijn gevangen is. Alle ove
rige mededeelingen en nadere bijzon
derheden, die voor het doel van be
lang kunnen zijn, zullen ten zeerste
worden gewaardeerd.
Het Ministerie stelt ëen premie be
schikbaar voor den vischer, die het ge
luk heeft een der visschen te vangen
en het plaatje met de gevraagde in-
Men moet toch leven. En ik heb niets tegen
u. Als ik dan niet van u houden kan, beklaag
ik u toch, u die de groote duisternis in gaat.
De andere weifelde. Zij was reeds geheel
door de waanzin van het ongeluk overmees
terd. Het arme meisje, haar hoofd met een
gebaar dat zij fier dacht, opheffende, keek
Henriette minachtend aan, wat minder haar
persoon, dan wel haar jeugd, haar talent,
haar geluk gold, nu zij daar kwam, waar zij
alles verlaten moest. Toen werden de roode
randen om haar oogen vochtig. Juffrouw
Augustine stak zoo weinig als zij kon haar
arm uit.
Zij gaven elkander de hand en scheidden
zonder een woord te spreken.
Zeven uur 's avonds, bij den ouden Madiot.
Henriette kwam vroeger dan gewoonlijk
thuis. Over het fornuis gebogen, terwijl hij
onhandig in de kokende soep roerde, hoorde
de goede man de traptreden kraken, die allen
tegelijk piepten, als er één betreden werd.
Hij luisterde zijn gezicht klaarde op.
Hé, dacht hij, komt het kleintje daar al
thuis En met versnelden paswat zou er
aan de hand zijn
De versnelde pas werd een looppas. De
treden kraakten als een waggelende molen.
Het kleintje deed de deur open, en vóór
de oude man tijd had, om zich om te keeren,
werden de beide armen van Henriette om
zijn hals geslagen. Hij voelde zich gevangen
in tulle, kant, zijden opslagen en driemaal
hartelijk gezoend.
Oom, ik ben „première 1"
Drommels dat had ik moeten weten,
dan zou ik me geschoren hebben„Première"
waarvan
Bij mevrouw Clémence Première in
plaats van juffrouw AugustineHonderd
francs in de maand, krijg ik, wat zullen wij
rijk zijn O Oom, ik ben toch zoo blij
Zij ging een weinig achteruit om beter van
zijne verrassing te kunnen genieten. Hij was
de eenige, die zich met haar verblijden kon,
hij was haar geheele familie, de eenige, bij
wien het groote nie.uws weerklank vond.
Maar hij was langzaam in het verwerken zij
ner indrukken en zeide
Het verwonderdt mij niets, dat je zoo
vooruitkomt
En terwijl Henriette naar de andere kamer
ging, dekte hij de tafel, twee borden over el
kaar. Langzamerhand, als het vocht in de
stengels van droog mos, dat men in het wa
ter zet, kreeg de vreugde in hem de overhand.
Die stengels worden weer levend. Hij wond
zich op. Van de eene kamer naar de andere
werd het een kruisvuur van woorden.
Ik zou ook wel vooruitgekomen zijn, als
mijn vader mij had laten leeren. Maar zie je,
ik kende niet genoeg. Met jou is dat heel
wat anders Waarmee staat dat zoowat ge
lijk, première in je vak Met sergeant, mis
schien
Met adjudant Welweldat is een
hooge graad Moet je dan voor den heelen
boel zorgen
Precies, oom.
Wat prachtig En enkel mooie meisjes.
Je hebt het wel getroffen En dat zoo jong
nog i Die nu weggaat, was die veertig
Een beetje ouder zelfs.
Dat is nu een eer, zie je. Maar het is
net, alsof je nog niet tevreden bent
Neen, oompje, gij nog niet
Och, ik begreep het eerst niet goed
geef mij nog eens een zoen, mijn kleine pre
mière
Het middagmaal was een onafgebroken ge
keuvel. Zij aten nauwelijks. Na het eten, wil
de hij een wandeling door de stad doen. De
glorie was hem naar het hoofd gestegen hij
moest zijn nicht laten zien. Aan wie Aan
iedereen. Wat een dag
Kleed je netjes aan Zet je mooie hoed
je met die witte vlerken op
Waar gaan we dan heen
Naar de muziek, natuurlijk, naar de
vrienden.
(Wordt vervolgd) r
reiC*IIUN"IUC jn_£QGn ma oio oio
mei naar a erroofd ben f