KING
26e JAARGANG
DINSDAG 23 JULI 1935.
No. B8
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINQEN EN OMSTREKEN
DE „GAAI" IN ZWITSERLAND OMGEKOMEN,
UIT HEEL HAAR
HART!
DE AANKOMST VAN DE
„RIETVINK" OP SCHIPHOL.
r
r-
PEPERMUNT
STEUNT
BOTER
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
■i
BUREAU:
ADVERTENTIëN:
DINSDAG en VRIJDAG
UITGEVER
Hippolytushoef Wieringen
Van 1 5 regels
f 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER WIER IN GEN
(A
Telef. Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
per 3 maanden 1.
tf
ALLE DERTIEN INZITTENDEN VONDEN DEN DOOD.
Vier personen bemanning, zes
Nederlandsche passagiers, twee
Engelschen en een Duitscher
omgekomen.
Bij de' resten van het toestel
Het vliegtuig „Gaai", dat omstreeks
half een Zaterdagmiddag tusschen
Mesocco en den St. Bernadino-pas is
neergestort, heeft volgens ooggetuigen,
in de nabijheid van de vlakte Pian San
Giacomo een paar maal rondgecirkeld,
vermoedelijk met het voornemen, op
deze kleine vlakte te midden van het
zeer bergachtige en onherbergzame ge
deelte van Zwitserland, waar men hier
en daar een Alpenhut aantreft, 'n nood
landing te maken.
ITet weer was zeer slecht een hevig
onweer was losgebroken. Men had den
indruk, dat de piloot het onder deze
omstandigheden niet aandurfde, over
de bergen te trekken en deze laatste
gelegenheid heeft willen aangrijpen
om een noodlanding te maken.
De juiste oorzaak, waarom deze niet
gelukt is, is nog niet bekend. Het is
niet uitgesloten, dat het vliegtuig een
kabel heeft geraakt ook is het moge
lijk dat de motor door den bliksem is
getroffen. Het vliegtuig deed een val
van ongeveer honderd meter en kwam
terecht in een dennenbosch. De over
blijfselen van het toestel liggen op 40
a 50 meter van een steilen bergwand.
Het toestel is niet in brand gevlogen.
De Benzineleiding was gesloten.
Het toestel is bij het neerstorten als
bordpapier gekraakt en volkomen ver
nield. De lijken van de bemanning- en
van de passagiers, dertien personen,
zijn door de zorgen van de gendarmerie
van Mesocco geborgen.
Wat omwonenden verklaarden.
Op de vlakte van San Giacomo, 1170
meter hoog, is de „Gaai" verongelukt.
Omwonenden meenen, dat een gewel
dig onweer, dat juist losbrak, de oor
zaak geweest moet zijn. Men had het
vliegtuig geruimen tijd laag hooren
vliegen, en zag het toen plotseling te
midden van nevel en een heftig stroo
menden regen trachten, een noodlan
ding te maken. Het begnn zeer laag te
vliegen, maai* het heeft toen óf een
zeer hoogstaande boomgroep óf een
rotswand geraakt, die deze kleine
hoogvlakte omringen en' stortte toen
plotseling omlaag. Met €;en verplette
renden slag brak het vliegtuig geheel
doormidden. Er ontstond echter geen
brand. Alle passagiers moeten spoedig
gedood zijn, want zij vertoonden de
gewone kwetsuren bij een grooten val,
schedelbreuken, rugwervelbreuken en
dergelijke wonden welke korten tijd
daarna geconstateerd werden door de
spoedige aanrukkende medische en ju
ridische autoriteiten van het district-
Men begrijpt niet goed, waarom er
zoo laag gevlogen is,. Links verheft
zich de Rheinwaldhorn, 3400 meter, en
FEUILLETON
Roman door
RE N BAZIN.
(Nadruk verboden.)
rechts de Tambo, ongeveer 3300' meter.
Daartusschen ligt de San Bernardino-
pas, maar de plek is van dichtbij ook
reeds omgeven door twee lagere bergen
den Piz Rotondo van £800 M. en rechts
den Piz Balnita van 2300 M. In elk ge
val zou het vliegtuig voor de veiligheid
reeds op een hoogte van 3000 M. gevlo
gen moeten hebben, om deze twee laat
ste pieken te missen.
De machine werd volkomen vernield
en een der schroeven werd op 50 M.
afstand teruggevonden, diep gedron
gen in den stam van een den. Bij de
overblijfselen is een belangrijk bedrag
aan geld gevonden.
Waarnemingen van ooggetuigen.
Het vliegtuig kwam uit de richting
Milaan en vloog in de richting van den
pas. Volgens waarnemingen van oog
getuigen, keerde het toestel te ruim
half één terug, waarschijnlijk in ver
band met het hevige onweder, dat er
op dat moment woedde. Het toestel
zette toen koers in de richting van
het Laghetto d' Osso.
Plotseling hoorde men een sirene en
even later 'n doffen knal. Tegelijkertijd
zag men het vliegtuig om zijn as draai
end naar beneden vallen. De ooggetui
gen uit San Bernardino konden daar
na niets meer van het vliegtuig zien.
Men heeft den indruk, dat de bestuur
der van het vliegtuig getracht heeft,
nabij het Laghetto d' Osso een nood
landing te maken, want het vliegtuig
is in het dal neergekomen.
Alle inzittenden van het vliegtuig
zijn gedood de stewardess leefde nog
toen hulp ter plaatse kwam, doch ter
wijl zij uit de puinhoopen werd be
vrijd, is zij overleden. Het laatst werd
een kind onder de overblijfselen van
het vliegtuig vandaan gehaald.
De lijken werden geborgen door Roo-
de Kruis-personeel uit het kanton i'es-
sin en zijn voorloopig in een berghut
neergelegd. Ook de politie uit het kan
ton Tessin was spoedig ter plaatse en
heeft de omgeving van de plaats van
de ramp afgezet.
Begrafenis der slachtoffers.
Naar men meldt heeft de begrafenis
onderneming „Innemee" te 's-Graven-
hage van de K. L. M. opdracht gekre
gen, de noodige maatregelen te treffen
voor het vervoer van de lijken der
slachtoffers van de „Gaai".
In verband hiermee is een der direc
teuren van de .onderneming per trein
naar Zwitserland vertrokken. Hij zal
dan dadelijk de maatregelen nemen,
die noodig zijn.
Oneffenheid in het vliegveld te
Boejir leidde tot het ongeluk.
Hoewel de nieuwe ramp, die de
K. L. M. getroffen heeft Zaterdagmid
dag allen op het vliegveld bezig hield
bij de aankomst van de „Rietvink", die
de gestranden der „Maraboe" zoo snel
naar de Nederlandsche hoofdstad had
overgebracht bestond er toch nog groo-
te belangstelling voor de inzittenden
van de „Rietvink", toen dit toestel, op
het grasveld van Schiphol neerstreek.
De heer P. Guillonard heeft het vol
gende medegedeeld, omtrent de oor
zaak van 't ongeluk met de „Maraboe":
Het is te Boesir gestart, toen het dag
licht nog niet was aangebroken. Dien
tengevolge werd de startbaan uitgezet
door z.g. „merklampen" hetgeen te
doen gebruikelijk is. De „Maraboe"
was reeds 300 M. uitgerold en had een
snelheid van 120 Km. per uur, toen het
rechterwiel als gevolg van 'n oneffen
heid in den bodem een sprong maakte
Volgens de inzittenden is deze stoot
niet zwaar geweest maar o.i. moet hij
toch nogal hevig zijn aangekomen
want de oliedruk-cylinder van het rech
terwiel, die gebruikt wordt om het on
derstel op te halen en neer te laten is
volgens verklaring van den boord
werktuigkundige Veenendaal in een
beschadigden toestand teruggevonden.
Waarschijnlijk is door het ontzetten
van een en ander een gedeelte van het
vleugelmateriaal meegekomen, waar
door benzineleidingen zijn beschadigd,
die er in de buurt loopen.
Op dat moment liepen de motoren
nog vol en daar natuurlijk de benzine
over den uitlaat kon komen via de be
schadigde leidingen is brand uitgebro
ken, waardoor het vliegtuig geheel is
vernield.
De passagiers hebben echter vóór
het uitbreken van den brand tijd ge
noeg gehad uit de cabine te komen.
De bemanning, die voorin zat, heeft
geen gebruik behoeven te maken van
het noodluik.
Hondong riep reeds van te voren
„Er uit zoodat ook aan boord geen
paniek losbrak. Want Hondong voelde
aankomen dat er iets mis zou gaan.
Toen het vliegtuig op rechts in het lan
dingtoestel was aangetast, heeft de
commandant den start-natuurlijk niet
verder doorgezet, maar zette de moto
ren af. Hij was toen bij den karavaan
weg gekomen, die bij het vliegveld
loopt
In de cabine verliep alles normaal.
Van een paniek was geen sprake
Iedereen kon door het deurtje de Dou-
glas verlaten en zelfs de bemanning
ging dien weg. Misschien had men
zelfs nog iets uit de machine kunnen
halen, maar plotseling kwam een
steekvlam door de cabine. Kort er op
ging de Douglas in vlammen op.
V s»
L
4
Zoo had de arme Marie in de ellende harer
ziel aan de afwezige Henriette gedacht en
haar aangeroepen.
Er gingen dienzelfden nacht nog andere
gedachten naar de reizigster uit?, verdriet van
den ouden Madiot, van velen uit de buurt,
die haar avondbezoek misten, bezorgde ge
dachten van de kleine Reine, die in stilte veel
van de première hield, van Louisa, maar
vooral van Etienne Er waren, meer harten
bedroefd om deze eenvoudige workster die van
de haren was weggegaan, en moer gebeden op
weg ten hemel, en meer verlangens van weer
zien, dan voor menige rijke, die vertrekt. On
gekende teederheden die elkaar in het ver
borgen kruisen.
Op een bank, die zij uit de hut hadden ge
haald en aan den oever van de Loire hadden
neergezet zaten Etienne en zijn moeder
's avonds bij elkaar. Zij wachtten op den va
der, die uit was gegaan om stroomopwaarts
lijnen uit te leggen. De kleintjes sliepen. In
de weiden, door het maanlicht beschenen lie
pen de koeien voorbij, grijze, vage gestalten
in den damp en achter h€.-n bleef het spoor
hunner schreden in het door den dauw ver
zilverde gras, als een donkere streep. De Loi
re stroomde langzaam, door den drang van
de zee, waar de vloed op6 :wam, tegengehou
den. Zij was vol schakeeringen. Men hoorde
den roep der kleine nachtuilen, die in de po
pulieren van Mauves wakker werden.
- Wat zou je willen, mijn arme jongen,
zeide moeder Loutrel, haar handen onder haar
boezelaar verborgen, omdat de avond koel
was, en naar den stroom starende, waar Etien
ne ook heen tuurde wat zou je nog meer
willen doen Meisjes als zij, laten zich niet
durven dwingen. Zij heeft tegen je gezegd,
dat je geduld moet hebben.
Moeder, als ik slechts hoop had, dan zou
ik net zoolang geduld hebben, als noodig was.
Maar, ziet u, ik geloof altijd, dat zij mij niet
hebben wil.
De vrouw boog zich een weinig naar hem
toe en trachtte, om deze smart van haar kind
te lenigen, de zachte stem van vroeger terug
te vinden, waarmede zij bij zijn wiegje ge
zongen had en zeide
Mijn Etienne, haal je toch niets in je
hoofd ik geloof, dat het een goed teeken is,
dat zij wachten wil, zie je, zij heeft je hart
willen beproeven.
Er waren lange poozen van stilzwijgen tus
schen hen, die door de rustige nacht werden
aangevuld.
Zij geleken elkander die moeder en zoon
beiden van een vurig ras en met regelmatige
trekken, hadden zij bijna dezelfde uitdruk
king nu hun oogen op den stroom rustten,
waaruit zij hun levensonderhoud putten.
Maar de gelaatstrekken van den man druk
ten nog iets anders uit dan deze smart alleen;
daar was wilskracht te zien, een wil die van
geen buigen wist. Het gelaat der moeder was
vol medelijden. Zij was zeer schoon geweest,
deze visschersvrouw en zij wist welk kwaad,
verachte liefde veroorzaken kan. Zij hernam":
Als je 's morgens de kade voor haar huis
voorbijgaat, kijkt zij dan
Ja, zeide Etienne, niet alle dagen, maar
gisteren was zij er nog.
Kan je dan haar oogen zien zeggen zij
niets
De lange Etienne schudde zijn hoofd
Neen moeder, ik kan haar oogen niet
zien. Darvoor is de afstand te groot. Ik zie
slechts iets wits in het donker van het ven-
BINNENLANDSCH NIEUWS.
PIJNENBURG-WALS WINNEN
TE LEEUWARDEN.
Onder groote belanstelling vond op
de Leeuwarder Wielerbaan Nederland-
Duitschland plaats, welke door de Ne
derlanders met 18 tegen 6 punten
werd gewonnen.
Finale 1. Pijnenburg 12.5 sec.
2. Stapensea 12.5 sec. 3. Oszmella
12.6 sec. klassementwedstrijd 5 Km.
1. Hoffmann (Duitschland) 9 pun
ten. Op 1 ronde 2. K. de Vries 6 pun
ten 3. H. Adan, 3 punten.
Koppel-wedstrijd 100 Km. 1. Pijnen
burg-Wals 14 punten. Tijd 1 uur 36
min. 4 sec. Op 2 ronden achterstand
2. Stapensea-De Vries 9 pnt 3. Goe-
bel—Ilse, 7 pnt 4. Punda—Hoffmann
5 p. 5. Adan—Metz 1 pnt. 6. Osz-
rnalla-Schorn 0 punten.
Nederland 18 punten, Duitschland
6 punten.
Schipper verdronken.
De schipper van den Enkhuizer mo-
torboter no. 24, K. Lub, oud 34 jaar,
is Vrijdag tusschen Stavoren en Medem
blik bij het overhalen van het kornet in
een kuil verward geraakt, over boord
geslagen en verdronken.
Steekpartij.
Burentwist heeft Zaterdagmiddag te
Hengelo geleid tot een vechtpartij tus
schen twee mannen, die naast elkaar
wonen in de Deldenerstraat.
De een bracht den ander met een
schoenmakersmes een zware wonde
in den rug toe, ter hoogte van zijn
schouderbladen. Het mes werd met
zulk een kracht gestooten, dat het af
knapte en het in het lichaam van den
aangevallene gedrongen stuk later
langs operatie ven weg verwijderd
moest worden.
Oorzaak schijnt te zijn, twist over 'n
doorgeknipte drooglijn.
Vrouw in brand.
Vrijdagochtend was te Gouda een
vrouw bezig met het koken van teer
op een spirituslamp. Daar zij te dicht
bij het toestel kwam, geraakten haar
kleeren in brand. Zij schreeuwde luid
om hulp, waarop haar man, die hoven
was, naar heneden snelde en trachtte
de vlammen te dooven. Aanvankelijk
gelukten zijn pogingen niet. Op het ge
schrei kwamen toen de buren toeloo-
pen, die de vrouw in dekens wikkel
den, waardoor men er in slaagde de
vlammen te blusschen.
In deerniswekkenden toestand is de
vrouw, die hevige brandwonden over
het geheele lichaam had, naar het Van
Iterson Ziekenhuis overgebracht. Men
vreest voor haar leven.
Ook de man, die bij het reddingswerk
zware brandwonden aan zijn heide
handen had opgeloopen, is daar ter
verpleging opgenomen.
Vergiftigd door bedorven ingemaakt
vleesch.
Twee boerenzoons overleden.
In het gezin van den landbouwer
Van Tilburg, wonende aan den Hyl-
bergschenweg te Roosendaal, heeft
zich een ernstig geval van vergifti
ging voorgedaan.
Donderdagmiddag hebben drie zoons
van den landbouwer gegeten van inge
maakt vleesch, dat, naar achteraf ge
bleken is, bedorven was. Na den maal
tijd traden ernstige ziekte-verschijnse-
len op bij twee der zoons, die vrij veel
ster en haar handen, waarop zij steunt en ik
kan heur haar onderscheiden.
De moeder zeide
De moeder zeide
Geeft zij wel eens een teeken
Maar hij schudde weer zijn hoofd en ant
woordde
Niet als zij komt èn ook niet als zij weg
gaat. Zij is net een standbeeld, dat mij aan
kijkt. Maar ik heb beloofd haar niet te hin
deren en ik keer met mijn boot om, als ver
wachtte ik niets.
Opnieuw zwegen zij beiden. De kleine uilen
kwamen onzichtbaar dichterbij, hun kreten
van jacht en dood uitstpotend. Het was
Etienne, die weer het eerst sprak met beven
de jonge stem
Ik zal nog wachten. Maar als Kerstmis
voorbij is, dan ga ik even zeker als ik hier
geboren ben, naar haar toe. Dan zal ik tegen
haar zeggen „Nu moet gij ronduit met mij
spreken, het is de laatste keer En als zij
dan niets van mij weten wil
Hij strekte langzaam zijn arm uit, daar
heen, waar de Loire door het maanlicht be
schenen, haar glanzend water meevoerde.
U weet wat ik dan doen zal, zeide hij.
Dat heb ik gezworen.
Hun beider zuchten vereenigden zich tot
een zachten ademtocht, die spoedig in den
nacht verdween. De moeder kende de gehei
men van Etienne. Maar toen zij deze bedrei
ging opnieuw hoorde en er niet aan twijfelen
kon, of haar zoon zou haar uitvoeren als Hen
riette weigerde, werd zij bewogen. Zij stelde
zich de hut van Mauves voor, als Etienne die
verlaten zou hebben en de angsten die zij zelf
doorstaan zou, als de wind over de Loire zou
loeien en zij er aan denken zou, dat zij nu vier
zoons had, blootgesteld aan de gevaren der
zee. Zij zeide bijna hard
Achals zij het maar niet was
Deze woorden deden hen beiden zwijgen
gedurende meer dan een half uur. De weiden
waren zoo glinsterend wit geworden, dat men
zou gezegd hebben dat er sneeuw gevallen
was. In dit blanke nachtelijk landschap scheen
de Loire een grooten grijzen weg. Slechts een
enkele straal der maan verlichtte haar. En in
de verte, waar de straal het water begon te
raken, aan den overkant, bemerkte Etienne
eensklaps een zwart bewegelijk punt.
Hij stond op.
Vaders boot, zeide hij.
Moeder en zoon gingen eenige stappen naar
beneden tot aan het zand, dat onder de voe
ten wegzonk, even bewegelijk als de Loire.
Het waren twee hooge gestalten, die over het
water gebogen, uitkeken naar het bootje dat
naderde.
Toen zij het schuiven van den voorsteven
over het water hooren konden, zei de moeder
zachtjes
Spreek met hem alleen over de vangst.
Etienne. Hij zal vermoeid genoeg zijn. Om
vooruit verdriet te weten, moet men moeder
zijn.
De uilen tuk op veldmuizen schreeuwden
hard en bleven onzichtbaar.
Henriette kwam na een afwezigheid van
tien dagen terug. Eloi wachtte haar aan het
station op. Hij klom in het rijtuig, dat mei
pakken en doozen beladen was, die de pre
mière regelrecht naar mevrouw Clémence
bracht en bij de deur spoorde hij haar aan
Haast je wat, kleintje Het diner staat
klaar bij moeder Logeret. Antoine heeft mij
beloofd, dat hij er om zeven uur zal zijnwij
zullen weer met z'n drieën zijn hoelang wa
ren wij maar met twee
Hij maakte zich bezorgd over deze ontmoe
ting. Maar zijn vertrouwing kreeg de over
hand.
Hij dacht„Antoine wenschte niets liever.
Bijna dadelijk heeft hij toegestemd. Hij
wordt wat ouder. En
nu moet hij onder dienst, en zelfs vooruit al
verandert de dienst, die jonge menschen. Ik
herinner mij nog, dat ik twee maanden te
voren aan niets anders dacht."
Moeder Logeret had, volgens recepten die
zij zorgvuldig bewaard had, een kippenpastei
klaargemaakt, welke zij dampend binnen
bracht in een toegedekte schaal Op de trap
rook het naar rosmarijn, kruidnagel en uit
gebraden boter, toen Henriette tegen half ze
ven thuiskwam met een bos bloemen in haar
arm.
Indien alle ouders hun
kinderen als versnapering
niets anders gaven dan
dan zouden er minder
kleine maagjes van streek
en minder bleke gezicht
jes zijn.
e
Het beste dagelijkse middel
ter opwekking en verkwikking
TONNEMA 8. 0E SNEEK.
van het vleesch gegeten hadden. Bij
den derden zoon, die slechts weinig
ervan gebruikt had, deden zich geen
ziekteverschijnselen voor.
De toestand van de beide' jongeman
nen, die omstreeks 20 jaar oud zijn,
verergerde in den loop van den nacht
zoozeer, dat overbrenging naar het R.K.
Ziekenhuis „Charitas" te Roosendaal
noodzakelijk bleek. Vrijdagmiddag
zijn beiden aldaar overleden.
De politie heeft de resten van het
vleesch bij den landbouwer in beslag
genomen.
PLAATSELIJKE INDUSTRIE en LANDBOUW!
Vraagt daarom uw winkelier
van Kaasfabriek NOOIT GEDACHT, H.-hoef.
Ik kwam langs den winkel van mevrouw
Eglot, en ik vond, dat ik een paar bloemetjes
moest hebben op mijn diner van première.
Zijn zij niet mooi Ze nam een proceleinen
mandje, schikte daar haar herfstbloemen in
tusschen de neerhangende bladeren van een
varentje, dat nog vochtig was van den damp
in het bosch. Zij zette het mandje op tafel
naast de staande lamp, met de mooie crème
die de heele kamer van den ouden Ma
diot opfleurde. Toen ging zij in haar eigen
kamer de theekoppen, theepot en suikerpot
met blauwe randen, die men haast nooit ge
bruikte, afvegen en op het tafeltje klaar zet
ten.
Antoine kwam, zonder eenige merkbare
verlegenheid binnen, met dat spottend lachje,
dat hij altoos had en dien verdwalenden blik,
die zich van de menschen afwendde, om op
voorwerpen te rusten.
Kijk zeide hij, uw kamer is niets ver
anderd, oom Madiot. Men kan zien, dat gij
niet meer in de beweging zijt. Zelfs geen
puntje van een circulaire Bij ons, bankwer
kers, heeft iedereen zijn platen.
Henriette verscheen op den drempel van
haar kamer. Hij nam de hand, die zij hem
toestak aan, maar drukte ze nauwelijks, zoo
koelDe blanke hand, de zusterhand viel
langzaam langs de japon omlaag.
Wel, welHenriette, je bent dus nu pre
mière Mijn gelukwenschen, hoor. Bijna een
deftige dame Ik wed, dat je kamer er' beter
uitziet dan deze van vader Madiot
Hij trad naar voren, stak zijn hoofd om de
deur en zeide
Warempelhet is weelderig va2en,
schilderijen, kanten, een leunstoelIk heb
eens een leermeisje gekend, dat in het don
ker naar bed ging om de kaars te sparen.
Een stem, vlak bij hem, die fluisterde, om
slechts door hem alleen gehoord te worden,
zeide
En ik, ik kende vroeger een broeder, die
mij liefhad. -
Spreken wij daar niet over, antwoordde
hij kortaf.
(Wordt vervolgd),-
