26e JAARGANG DINSDAG 27 AUGUSTUS 1935. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN UIT HEEL HAAR HART! fa y No. 68 WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1.—. UITGEVER CORN. J. ROSSER WIERINGEN BUREAU Hippolytushoef Wielingen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN: Van 1 5 regels f &.5Q Iedere regel meer f 0.10 DE ECONOMIE OP HAAR KOP. Het Handelsblad schrijft Twee recente berichten werpen een eigenaardig licht op „de economie de zer dagen". In liet eerste werd gemeld, dat de Deensche Landbouwraad aan de georganiseerde Nederlandsche vléeschimporteurs bericht heeft ge zonden, dat men geen gebruik meer wenscht te maken van het recht, om een bepaald quantum rundvleesch in Nederland te mogen invoeren, omdat de invoerheffingen hier te lande te hóóg zijn naar Deenschen smaak. De niet-ingewijde lezer, die geregeld kennis neemt van de berichten over vernietiging van varkensvleescli, slachting van drachtige runderen, ver strekking van goedkoop blikvleesch, teeltbeperking voor runderen en var kens enz., alles ten doel hebbende, om in Nederland den veestapel te doen in krimpen, zal zich er over verbazen, dat niettemin nog invoer van vleesch is toegestaan toch is dit het geval. Wel is de rundvleesch invoer dooi de regeering gecontingenteerd, maar dat neemt niet weg, dat in 1934 nog al tijd werd ingevoerd het respectabele kwantum van vier en drie Kwart mili- oen kg. rundvleesch. waarvan twee derde deel uit Denemarken en de rest uit Argentinië kwam. Vóór de crisis 1927-1929 imporieerde Denemarken slechts 100 a 200 ton rundvleesch in Nederland, vorig jaar - ondanks de beperking nog 3240 tons, of pl.m. 16.000 runderen en in de afge- loopen zeven maanden 9000 stuks. w Toen Duitschland zijn grenzen sloot voor het Deensche vleesch, trachtten de Denen hun afzet naar Nederland te verplaatsen het gevolg was, dat in de jaren 1930 en 1931 telkens W2 milli- oen Kg. Deensch rundvleesch op de Nederlandsche markt werd geplaatst. In die twee jaren consumeerde Neder land, dat kort daarop zijn eigen vee stapel door geforceerde en kostbare afslachting moest gaan beperken, niet minder dan 125.000 Deensche koeien Te laat werd aan dezen abnormalen invoer, die het 80-voudige bedroeg van den invoer in 1927-1929, een beperking opgelegd, hetwelk aanleiding gaf tot felle protesten van Denemarken, hoe wel het aan dat land toegewezen con tingent nog altijd een veelvoud be- draagt van den normalen invoer vóór de crisis. Thans hebben de Denen bericht, dat zij niet langer gebruik wenschen te maken van hun consenten, omdat de heffingen den prijs zoozeer drukken, dat zij „het er niet meer voor kunnen doen". Dit is de omgekeerde wereld in- plaats van een protest tegen invoerbe perking, komt er een weigering, om langer te leveren. En tóch is dit zoo vreemd De Denen verliezen zóóveel op dezen uitvoer, dat zij er liever mee ophouden. Wij denken aan de tientallen millioe- nen kilo's boter, die wij —geforceerd hebben uitgevoerd naar Engeland en de Vereen. Staten voor gemiddeld ze- z^n 9tuiver9 per kilo, terwijl de groot- FEUILLETON. 8 Roman door RENé BAZIN. Nadruk verboden. handelsprijs van boter in Nederland f 1.40 en van margarine f 1 bedraagt, dank zij den crisisheffingen. Geven de Denen ons land eigenlijk geen voorbeeld, door een einde te ma ken aan 'n export, die zware verliezen oplevert, zoodat zij er de voorkeur aan geven, om dat vleesch in eigen land te doen consumeeren Het land van melk en dwaasheid. Het tweede bericht, waarop wij hier boven doelden, was dat de boter-pro- ductie in Friesland een recordhoogte heeft bereikt en dat de melkproductie in de eerste vier maanden van dit jaar 12 pCt. grooter is geweest dan in het toch al melkrijke jaar 1934 Het is duidelijk, dat zich hier de land bouw-politiek der Regeering op pijn lijke wijze wreekt. Reeds eenige jaren lang .bevindt de veehouderij zich in 'n crisis-toestand, zóó erg, dat van over heidswege zeer ingrijpende en zeer kostbare maatregelen moesten worden genomen, 04a. zware crisisheffingen op boter, margarine, vet en olie, bene vens afslachting van een kwart milli- oen, meest drachtige, runderen, beper king van de teelt, gedwongen menging van boter door de margarine, beper king der margarineproductie enz. Het effect dezer maatregelen presen teert zich thans in den vorm eener nog nooit eerder bereikte top-procuietie van melk en boter in de voornaamste zuivel-provincie, nadat tevoren reeds was gebleken, dat de veestapel zich tijdens de crisis en ondanks de over heidsmaatregelen had uitgebreid met 2OV2 pCt. Het systeem van melksteun zonder ook maar eenige begrenzing afslach ting van vee zonder gelijktijdige teelt beperking te late invoering der be perking van teelt en steun, benevens het ontbreken van een gezond verband tusschen de maatregelen voor den ak kerbouw en die voor de veehouderij, waardoor een overgaan van zuivel- op akkerbouwproducie had behooren te worden bevorderd, dit alles blijkt zich thans te wreken Een minimale mogelijkheid tot loo- nenden afzet coindeert nu met een re cord-productie, voor rekening en risico van de Nederlandsche natie Men heeft ons in goede jaren wel eens „het land van melk en honing" genoemd, maar nu paste ons beter „het land van melk en dwaasheid." DOELMATIGE RICHTINGAANWIJZERS. De K.N.A.C. schrijft: Het is reeds meer dan een jaar geleden, dat ten aanzien van de seinarmen, welke in stede van een beweging met arm of stok enz. kunnen worden gebruikt om van het voor nemen van richting te veranderen tijdig te doen blijken, werd voorgeschreven, dat deze van langwerpigen vorm moeten zijn, zoodanig dat de grootste breedte ten hoogste 1/3 van de lengte bedraagt en ook dat de afmetingen daarvan zoodanig moeten zijn, dat buiten het rij- of voertuig uitgestoken, de seinarm duidelijk zichtbaar moet zijn. Hij moet rood of oranje van kleur zijn, terwijl bij verlichting de seinarm over het grootste gedeelte van zijn lengte rood of oranje licht moet geven. Het kan niet worden ontkend, dat nog tal van richtingaanwijzers van motorrij- en voer No. 43. Zij hoorden weldra, het weinige, dat zij nog niet wisten. Het was maar al te waar. Na een schietoe fening was Antoine halfdronken in een ver keerde chambrée gekomen. Een korporaal had hem bevolen daar weg te gaan. De sol daat had hem beleedigd en toen de tweede luitenant Lemarié, die op het lawaai aan kwam, het bevel herhaalde, had Antoine zich op den officier geworpen, hem twee schoppen toegediend en geschreeuwd „Met dien moet ik nog afrekenen Oogenblikkelijk had men zich meester gemaakt van den woesteling. Nu had het voorbereidend onderzoek plaats voor het proces en zou Antoine in Nantes terecht staan, de hoofdplaats van het militaire ge bied. De beproeving was hard voor Henriette, maar nog harder voor den ouden Madiot. De oude soldaat was getroffen in zijn trots van goëd vaderlander, in alles, wat hem het liefst en dierbaarst was, zijn vereering voor het legerhij leed onder de gedachte, dat zijn naam zou worden genoemd voor den krijgs raad, dat het de naam van een beschuldigde 3ou zijn, en straks van een veroordeelde, want, de veroordeeling was voor hem ontwijfelbaar zeker. Maar nog een andere zorg kwelde hem en hield hem dag en nacht bezig en ontroofde hem rust en slaap. Antoine zou gaan spreken. Het geheim zou ruchtbaar worden gemaakt, met de klaar heid van de rechtbank, bestudeerd als van een van da documenten der zaak, misschien wel gedrukt in de kranten, waarvoor Eloi een angstvallige vrees had. Want het was zeker om zijn leven te redden, kon Antoine slechts één middel gebruiken. De feiten waren niet te loochenen. Hij kon alleen zegggen „Ik heb den officier niot willen slaan, maar ik heb mij gewroken op een man, tegen wien ik haat koesterde, een familiehaat, een bloed- haatDie Lemarié's zijn de oorzaak geweest van den dood mijner moeder, van mijn scheiding van Henriette van mijn oproerig karakter, van mijn mislukt levën. Deze twist was er een, van man tegen man, tusschen den zoon van een verleide vrouw en den zoon van den verleider." Hij zou het zeker zeggen, te meer, omdat hij Henriette haatte. Eloi Madiot dacht aan niets anders meer. De dagen vlogen met schrikbarende snel heid voorbij. Hij was verwittigd, dat Antoine uit de gevangenis van la Roche-sur-Yon naar die Van Nantes was overgebracht, daarna hoor de hij den datum, waarop waarschijnlijk de zitting zou plaats hebben. Eindelijk ontving hij een oproeping, om als getuige a décharge te verschijnen, op den 27en Februari, 's mid dags om één uur. Henriette had eenige dagen na de arresta tie van Antoine aan mevrouw Lemaire ge schreven „U zult wel begrijpen, mevrouw, dat ik u niet meer kan komen bezoeken, en mij blootstellen aan eene ontmoeting met Mr. Lemaire bij u. Ik zou, ondanks alles, geen goede zuster zijn, als ik mij niet gedrongen gevoelde, mijn broer te verdedigen, en geen verdriet had, bij de gedachte aan de vreese- ltjke straf, waarmede hij bedreigd wordt. Ik zal nooit uwe goedheid voor mij vergeten, en ik blijf altijd, mevrouw, uwe eerbiedig toege negen Henriette. Zij ook wachtte met angst en vreese, ge dwongen als zij was, haar gedachten het zwijgen op te leggen en te werken, zonder lust, zonder die frissche verbeeldingskracht, welke haar kameraden haar zoo dikwijls be nijd hadden. Als zij langs de kade ging, op weg naar het atelier, zag 21j den romp van tuigen, niet of slechts ten deele voldoen aan deze nuttige bepalingen, welke in het wezen lijke belang zijn van een veilig wegverkeer. Teneinde de opmerkzaamheid van het overige weggverkeer tijdig op het voornemen tot het verrichten van de bijzondere manoeuvre te vestigen is het vooral noodlg, dat de richting aanwijzer van alle zijden behoorlijk waar neembaar is. Herhaaldelijk bevinden zich nog motorvoertuigen op den weg, waarbij aan deze voorwaarden geenszins wordt voldaan. Zoo rijden er bestelwagens of dergelijke, waar van de uitgestoken seinarm door de uitge bouwde carrosserie of laadbak van achteren geheel wordt gedekt, zoodat deze voor het achterop rijdende verkeer volkomen onzicht baar is. Ongevallen met deze auto's kunnen niet uitblijven. Ter bevordering van een veilig wegverkeer meent de K.N.A.C. het autoverkeer daarom te mogen raden nauwgezet na te gaan of de seinarmen van de voertuigen aan de bepa lingen voldoen c.q. de noodige veiligheidsmaat regelen te treffen. Indien men wenscht, dat het overige verkeer met de seinarmen reke ning houdt, dan heeft men zorg te dragen, dat het daartoe de gelegenheid wordt gebo den. BINNENLANDSCH NIEUWS. Veehouder overreden. Te Elslo (Fr.) heeft een vracht-auto uit Heerenveen de ongeveer 40-jarige veehouder Brouwer, die per rijwiel on verwacht den weg overstak, overreden en zwaar gewond. De auto reed tegen een telefoonpaal en daarna tegen een paal van het elee trisch net, tengevolge waarvan de ca bine geheel werd ingedrukt, en sloeg ondersteboven. De chauffeur en een bij hem zittende jongen bleven onge deerd. De wielrijder werd in .bewus- teloozen toestand naar het ziekenhuis vervoerd. Zijn toestand is zeer ernstig. Auto door rangeermachine gegrepen, j Zaterdagmiddag te ongeveer vijf uur is op deri onbewaakten overweg, lig gende op den weg langs de Hoogeveen sche vaart te Meppel een ongeluk ge beurd, dat als door een wonder geen menschenlevens heeft gekost. De heer D. Pol, gemeente-secretaris te Muntendam (Groningen), die uit Valkenburg naar huis wilde terugkee- ren, was te Meppel verkeerd gereden en den weg naar De Wijk ingeslagen, in plaats van dien naar Groningen. Toen hij zijn fout bemerkte, keerde hij terug en moest voor de tweede maal bovengenoemden overweg passeeren. De boomen waren niet neergelaten. De heer Pol mocht dus aannemen, dat de weg veilig was. Dit bleek echter niet het geval te zijn. Van het station Mep pel naderde een rangeermachine wel ke goederenwagens moest halen uit Hoogeveen. Het sein voor deze machi ne stond volgens de verklaring van den bestuurder, v.d. Wal, op veilig. Hij remde uit alfe macht, doch te laat. De rangeermachine greep de auto, die pl.m. 20 K.M. reed, in de flank en sleur de den wagen ongeveer 17 M. mee. Hal verwege de spoorbrug over de Hooge veensche vaart bleef de machine staan. Zij was geheel ontspoord. De meegesleurde auto was totaal iueenge drukt. Hoe de heer en mevr. Pol levend uit den chaos te voorschijn kwamen, is een raadsel. Na geneeskundig on derzoek bleken beiden slechts schaaf wonden te hebben opgeloopen. Zij wa ren volledig bij kennis gebleven. Het is onbegrijpelijk, dat de seinhuis wachter Veldman, die reeds vele dienst jaren heeft, het sein wel op veilig heeft gezet, en niet de boomen heen neergelaten. De gemeentepolitie be last zich met het onderzoek. Het treinverkeer Meppel met het Noorden moest over één spoor geleid worden. Ergerlijke chantage te Overschie. Oude man voor f 500 afgeperst. Een dezer dagen is te Overschie een ernstig geval van chantage aan het licht gekomen. Op de grens van Over schie en Rotterdam ligt een woonschip en de bewoner daarvan is aangehou den. Hij wordt verdacht een 55-jarigen man, die alleen in een huisje, dicht bij de woonschuit, woont, bedragen te hebben afgeperst tot een totaal van f 500. De betrokkene durfde geen aan gifte bij de politie te doen, maar door verschillende omstandigheden gehol pen heeft de politie aan deze geschie denis een einde kunnen maken. Het was opgevallen, dat verdachte. die werkloos was, geregeld zijn slachtoffer bezocht en steeds zorgvuldiger en be ter gekleed ging, terwijl de oude man meer en meer er op achteruit ging. Dank zij inlichingen van familie, werd een onderzoek ingesteld, waaruit bleek dat verdachte sinds 1933 geld afperste, Hierbij maakte hij den ouden man bang mett iets, dat hij üit zijn verleden zeide te weten, en tevens onder bedrei ging met een revolver. Te weinig water in Noord-Holland Vragen aan Ged. Staten. Het lid van de Prov. Staten van Noord-Holland de heer N. Beuzemaker heeft de volgende vragen gesteld aan Gedeputeerde Staten Hebben Ged. Staten kennis genomen van het verhandelde in de vergade ring van den kring Kennemerland on der leiding van den heer J. Ileeremans waarin o.a. het volgende wordt ge zegd met het oog op de totaal misluk te aardappeloogst in de duinstreek wordt een flinke actie gevoerd, ten einde vrijstelling te krijgen van de te betalen heffing ad f 30 per ha. De mis lukking; was grootendeels geweten aan de uitdroging der gronden door onvoldoende watervoorziening van het waterleidingbedrijf. Kunnen Ged. Staten mededeelen of het hier laatst vermelde juist is en. indien dit inderdaad het geval blijkt te zijn, zijn zij dan bereid maatregelen te nemen, teneinde in dit euvel te voorzien Een meevaller., Het bestuur van den Gelderwoud- schen polder onder Benthuizen heeft besloten de polderlasten te verlagen van f 14 tot f 10 per ha. De curateele over Beeria opgeheven. In het Staatsblad is thans afgekon digd de wet tot intrekking van de wet van 29 Dec. 1933 tot voorziening in het bestuur der gem. Beerta. Volgens de sloep van Etienne in zijn geraamte van stellingen. De werklieden spijkerden reeds de planken vast, op de gebogen spanten. Zij zei- de bij zichzelf, dat het niet lang meer duren zou, dat de boot geheel af zou zijn. De hamer slagen die zij hoorde, klonken haar tot in de ziel. En twee datums, welke ^zij evenzeer duchtte, naderden voor haardie van het terechtstaan van Antoine en die van het ver trek van Etienne. XXVIII. In het westelijk uiteinde van Nantes ligt een nieuwe straat tusschen twee witte muren, de eene van de cavalerie-kazerne, de andere van de militaire gevangenis. Treurig einde van een stad. Niemand gaat daar voorbij, dan menschen die daar iets te doen hebben, ge noodzaakt door hun ambacht, soldaten, groen teboeren, melkboeren, officieren van dienst. Het paviljoen der gevangenis vormt den lin kerhoek der straat en wordt gevolgd door een lager gebouw dat de zaal van den krijgsraad ls, waar Antoine Madiot geoordeeld zal wor den. Dan gaat de muur verder voort, verblin dend wit, naar onbekende terreinen en het land. Het is één uur. Binnen in de zaal hoort men niets dan het fluisterend praten van een twaalftal soldaten, die tegen den muur zit ten, met het geweer tusschen hun beenen. De sergeant, dit dit troepje commandeert, zegt niets hij bestudeert oplettend, met hetzelfde barsche gezicht, dat zijn mannen ontzag in boezemt, zijn keurig gepoetste schoenen en de donkerroode gordijnen, zoo rood als jong, rijk bloed, die voor de vensters hangen. Hij denkt aan het mooie weer en aan het buiten kansje van een zijner kameraden die vanmid dag tot 's avonds verlof gekregen had. De zaal ziet er bijna aardig uit in de spelingen van het zonlicht. De gladgewreven eikenhou ten lambrizeerlng blinkt overal. Aan de an dere kant der balustrade, die de zaal in twee helften verdeeld, staan twee tafels op een art. 2 treedt deze wet in werking- met ingang van den dag na harer afkon diging, dus met ingang; van 24 Aug. Slaapziekte te Gemert. Reeds 20 dagen geslapen. In de gemeente Gemert doet zich een geval van slaapziekte voor bij de 45- jarige vrouw A. Rovers—Verschuren in de Pandelaaii. De vrouw slaapt al on geveer 20 dagen. Ofschoon zij door den geneesheer langs natuurlijken weg wordt gevoed, is zij dusdanig verzwakt, dat men voor haar leven vreest. De muggenplaag op den Afsluitdijk. Op den Afsluitdijk heerscht som tijds een ware muggenplaag do au to's worden er zóó geheel mee over dekt, dat het kijken door de voorruit geheel onmogelijk is en doordat de ra- diateur afgesloten wordt, loopt vaak de motor warm. De muggenbrij is noch met benzine, noch met zeepsop te verwijderen lost men echter in '11 halven emmer water een Recckits zak je blauw op, dan is volgens de „Auto kampioen de auto in minder dan geen tijd van muggen en vet gezuiverd. De muggen, groote groene insecten, steken niet en zijn slechts lastig door de groote hoeveelheid, waarin ze voor komen. Zij behooren tot het geslacht Ghironomus en hun larven, kleine roode wormpjes, vindt men vaak plotseling in groeten getale in zoet, of niet al te brak water. Verleden jaar kwamen zij b.v. in dichte massa's voor in het zwembad Doorwerth dezen zomer krioelen zo in vele regenbakken in Zeeuwsch-Vlaanderen. Wil men die larven uitroeien, dan behoeft men slechts aan de Ncd. Heidemaatschap pij wat levende visschen te vragen: In enkele dagen eten deze nijvere dieren dan alle larven tot de laatste toe op. Geen koopers voor groente en meloenen. De laatste dagen gaat het met den veilinghandel buitengewoon slecht. De groente is slecht te verkoopen en van het fruit is thans een overvloed met het gevolg, dat hiervoor lager prijzen worden besteed. Blauwe druiven van de beste kwaliteit werden op de West landsche Veilingen verhandeld voor hoogstens 28 cent per Kg. Erger is echter nog de verschillende partijen groenten, die onverkocht, blij ven. Aan een der grootste veilingen van het Westland, n.1. Veilingvereeni- ging „Westerlee" in De Lier bleven de volgende producten van goede kwali teit onverkocht 11491 Kg. dubbele princesse boonen 326 Kg. snijboonen; 800 Kg. Pronkboonen 492 Kg. Duit- sche spekboonen 1104 stuks meloe nen 5730 stuks komkommers 885 struiken anijvie 30 Kg. postelein 557 bossen peen 80 Kg. roode kool 200 stuks Chineesche kool 128 stuks bloemkool.) Vooral de verschillende boonensoor ten geven een troosteloos beeld. verhooging met blauw laken bekleed, met .een rij koperen spijkers bevestigd, wat het geheel een beetje opvroolijkt. De grootste, die recht in het midden staat, is de tafel van de rechtbank, de andere, er dwars naast, is die van het openbaar ministerie en van den grif fier. Half twee. De ramen trillen door het voor bijgaan van een rijtuig. Verschillende geza delde paarden houden in de straat stil, onzicht baar. De soldaten luisteren naar de stappen der officieren, die afspringen. Er rinkelt een sabel tegen het trottoir. Nu heerscht er een volkomen stilte in de zaal, waar geen publiek is. De soldaten staan recht in het gelid, het gelaat naar de deur gericht. Twee officieren komen binnen met een portefeuille onder den arm, een jonge luitenant der infanterie, blond en blozend, wien men het aan kan zien dat hij een beminnelijk mensch en een pretmaker is, en de officier der administratie, die als secretaris dienst zal doen. Zij leggen hun pa pieren op de kleinste tafel en wachtten op de rechters. Er zijn daar veertien mannen bijeen en geen enkele gedachte houdt zich bezig met het lot van Antoine Madiot. Als hij straks binnenkomt zal er geen blik, niet vijandig of onverschillig, voor hem zijn. Het openbaar ministerie herleest de eerste en laatste zin nen, die het geschreven heeftde griffier rangschikt de stukkende sergeant en de soldaten kennen Madiot niet. Op het oogenblik komt een gesluierde vrouw in het zwart, aarzelend het leege auditorium binnen. Zij gaat tegen de balustrade in den hoek bij den muur zitten. Men kan door haar voile heen, haar sombere oogen zien. Zij denkt aan Antoine, in plaats van allen die niet aan hem denken. Schouder 't geweer Presenteer 't geweer! De zeven officieren van den raad doen hun intrede door de deur achter in de zaal. Zij zijn in groot tenue. De jongsten zijn bijna van denzelfden leeftijd van Antoine, met fij ne snor, met haren, die zij, als zij hun hoofd ontblootten met een enkele handbeweging naar achteren strijken, witte handschoenen die zij naast de gegaloneerde kepi, of den helm, waarvan de pluim over het blauwe la ken valt, op den uitersten rand van de tafel leggen. Zij zijn allen ernstig, hoewel het som mige moeite kost. Zij moeten zich weer gaan vertellen, met die zaken, die allemaal hetzelf de zijn, en waarin zij uit plicht en gewoonte moeten oordeelen. Wat is dat daar voor een gestalte tegen den muur geleund en halsstar rig naar de deur gekeerd, waardoor de be schuldigde zal binnenkomen, de deur der binnenplaats van de gevangenis, door een ouden sergeant bewaakt Een meisje uit het volk, met enkel een paar oogen, die er mee door kunnen. Dan kijken zij naar den muur tegenover hen, boven de rij soldaten. En zij gaan zitten, links en rechts van den kolonel volgens hun bepaalden rang van officieren der infanterie, artillerie, cavalerie, een com mandant, twee kapiteins en luitenants. Marie in haar hoekje in elkaar gedoken, had hen slechts een oogenblik gezien. Zij tuurde slechts naar één ding den stoffigen kier daarboven aan de deur. Daardoor zou haar schande, haar leven, haar eenige lief de, helaas binnenkomen. Een dikke hijgende man, in een zwarte toga gekleed, die te laat was, kwam de zaal door en plaatste zich achter een afgescheiden hokje voor den beeschuldigde bestemd. Zij lette er niet op. Iemand volgde hem de ou de Madiot in zijn Zondagsche jas gespannen, waardig en verlegen, zijn hoogen zijden hoed in zijn hand hij durfde bijna niet vooruit komen en werd door den sergeant aan den anderen kant der balustrade geplaatst, tegen over de blauwe tafel. Marie herkende hem aan zijn stap.Zij keek naar den donkeren kier der deur en hoorde het geknars van den ko peren knop, die omgedraaid werd. En eens klaps werd de zwarte streep verlicht, werd Ibreeder en nog lichter en gaf doorgang aan 'een man tusschen twee gendarmen. I (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1935 | | pagina 1