26e JAARGANG
DINSDAG 27 AUGUSTUS 1935.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
UIT HEEL HAAR
HART!
fa
y
No. 68
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.—.
UITGEVER
CORN. J. ROSSER
WIERINGEN
BUREAU
Hippolytushoef Wielingen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN:
Van 1 5 regels f &.5Q
Iedere regel meer f 0.10
DE ECONOMIE OP HAAR KOP.
Het Handelsblad schrijft
Twee recente berichten werpen een
eigenaardig licht op „de economie de
zer dagen". In liet eerste werd gemeld,
dat de Deensche Landbouwraad aan
de georganiseerde Nederlandsche
vléeschimporteurs bericht heeft ge
zonden, dat men geen gebruik meer
wenscht te maken van het recht, om
een bepaald quantum rundvleesch in
Nederland te mogen invoeren, omdat
de invoerheffingen hier te lande te
hóóg zijn naar Deenschen smaak.
De niet-ingewijde lezer, die geregeld
kennis neemt van de berichten over
vernietiging van varkensvleescli,
slachting van drachtige runderen, ver
strekking van goedkoop blikvleesch,
teeltbeperking voor runderen en var
kens enz., alles ten doel hebbende, om
in Nederland den veestapel te doen in
krimpen, zal zich er over verbazen,
dat niettemin nog invoer van vleesch
is toegestaan toch is dit het geval.
Wel is de rundvleesch invoer dooi
de regeering gecontingenteerd, maar
dat neemt niet weg, dat in 1934 nog al
tijd werd ingevoerd het respectabele
kwantum van vier en drie Kwart mili-
oen kg. rundvleesch. waarvan twee
derde deel uit Denemarken en de rest
uit Argentinië kwam.
Vóór de crisis 1927-1929 imporieerde
Denemarken slechts 100 a 200 ton
rundvleesch in Nederland, vorig jaar -
ondanks de beperking nog 3240 tons,
of pl.m. 16.000 runderen en in de afge-
loopen zeven maanden 9000 stuks.
w Toen Duitschland zijn grenzen sloot
voor het Deensche vleesch, trachtten
de Denen hun afzet naar Nederland te
verplaatsen het gevolg was, dat in de
jaren 1930 en 1931 telkens W2 milli-
oen Kg. Deensch rundvleesch op de
Nederlandsche markt werd geplaatst.
In die twee jaren consumeerde Neder
land, dat kort daarop zijn eigen vee
stapel door geforceerde en kostbare
afslachting moest gaan beperken, niet
minder dan 125.000 Deensche koeien
Te laat werd aan dezen abnormalen
invoer, die het 80-voudige bedroeg van
den invoer in 1927-1929, een beperking
opgelegd, hetwelk aanleiding gaf tot
felle protesten van Denemarken, hoe
wel het aan dat land toegewezen con
tingent nog altijd een veelvoud be-
draagt van den normalen invoer vóór
de crisis.
Thans hebben de Denen bericht, dat
zij niet langer gebruik wenschen te
maken van hun consenten, omdat de
heffingen den prijs zoozeer drukken,
dat zij „het er niet meer voor kunnen
doen".
Dit is de omgekeerde wereld in-
plaats van een protest tegen invoerbe
perking, komt er een weigering, om
langer te leveren. En tóch is dit zoo
vreemd
De Denen verliezen zóóveel op dezen
uitvoer, dat zij er liever mee ophouden.
Wij denken aan de tientallen millioe-
nen kilo's boter, die wij —geforceerd
hebben uitgevoerd naar Engeland en
de Vereen. Staten voor gemiddeld ze-
z^n 9tuiver9 per kilo, terwijl de groot-
FEUILLETON.
8
Roman door
RENé BAZIN.
Nadruk verboden.
handelsprijs van boter in Nederland
f 1.40 en van margarine f 1 bedraagt,
dank zij den crisisheffingen.
Geven de Denen ons land eigenlijk
geen voorbeeld, door een einde te ma
ken aan 'n export, die zware verliezen
oplevert, zoodat zij er de voorkeur aan
geven, om dat vleesch in eigen land
te doen consumeeren
Het land van melk en dwaasheid.
Het tweede bericht, waarop wij hier
boven doelden, was dat de boter-pro-
ductie in Friesland een recordhoogte
heeft bereikt en dat de melkproductie
in de eerste vier maanden van dit jaar
12 pCt. grooter is geweest dan in het
toch al melkrijke jaar 1934
Het is duidelijk, dat zich hier de land
bouw-politiek der Regeering op pijn
lijke wijze wreekt. Reeds eenige jaren
lang .bevindt de veehouderij zich in 'n
crisis-toestand, zóó erg, dat van over
heidswege zeer ingrijpende en zeer
kostbare maatregelen moesten worden
genomen, 04a. zware crisisheffingen
op boter, margarine, vet en olie, bene
vens afslachting van een kwart milli-
oen, meest drachtige, runderen, beper
king van de teelt, gedwongen menging
van boter door de margarine, beper
king der margarineproductie enz.
Het effect dezer maatregelen presen
teert zich thans in den vorm eener nog
nooit eerder bereikte top-procuietie
van melk en boter in de voornaamste
zuivel-provincie, nadat tevoren reeds
was gebleken, dat de veestapel zich
tijdens de crisis en ondanks de over
heidsmaatregelen had uitgebreid met
2OV2 pCt.
Het systeem van melksteun zonder
ook maar eenige begrenzing afslach
ting van vee zonder gelijktijdige teelt
beperking te late invoering der be
perking van teelt en steun, benevens
het ontbreken van een gezond verband
tusschen de maatregelen voor den ak
kerbouw en die voor de veehouderij,
waardoor een overgaan van zuivel-
op akkerbouwproducie had behooren
te worden bevorderd, dit alles blijkt
zich thans te wreken
Een minimale mogelijkheid tot loo-
nenden afzet coindeert nu met een re
cord-productie, voor rekening en risico
van de Nederlandsche natie
Men heeft ons in goede jaren wel
eens „het land van melk en honing"
genoemd, maar nu paste ons beter
„het land van melk en dwaasheid."
DOELMATIGE RICHTINGAANWIJZERS.
De K.N.A.C. schrijft:
Het is reeds meer dan een jaar geleden,
dat ten aanzien van de seinarmen, welke in
stede van een beweging met arm of stok enz.
kunnen worden gebruikt om van het voor
nemen van richting te veranderen tijdig te
doen blijken, werd voorgeschreven, dat deze
van langwerpigen vorm moeten zijn, zoodanig
dat de grootste breedte ten hoogste 1/3 van
de lengte bedraagt en ook dat de afmetingen
daarvan zoodanig moeten zijn, dat buiten
het rij- of voertuig uitgestoken, de seinarm
duidelijk zichtbaar moet zijn. Hij moet rood
of oranje van kleur zijn, terwijl bij verlichting
de seinarm over het grootste gedeelte van
zijn lengte rood of oranje licht moet geven.
Het kan niet worden ontkend, dat nog tal
van richtingaanwijzers van motorrij- en voer
No. 43.
Zij hoorden weldra, het weinige, dat zij nog
niet wisten.
Het was maar al te waar. Na een schietoe
fening was Antoine halfdronken in een ver
keerde chambrée gekomen. Een korporaal had
hem bevolen daar weg te gaan. De sol
daat had hem beleedigd en toen de tweede
luitenant Lemarié, die op het lawaai aan
kwam, het bevel herhaalde, had Antoine zich
op den officier geworpen, hem twee schoppen
toegediend en geschreeuwd „Met dien moet
ik nog afrekenen Oogenblikkelijk had men
zich meester gemaakt van den woesteling. Nu
had het voorbereidend onderzoek plaats voor
het proces en zou Antoine in Nantes terecht
staan, de hoofdplaats van het militaire ge
bied.
De beproeving was hard voor Henriette,
maar nog harder voor den ouden Madiot. De
oude soldaat was getroffen in zijn trots van
goëd vaderlander, in alles, wat hem het liefst
en dierbaarst was, zijn vereering voor het
legerhij leed onder de gedachte, dat zijn
naam zou worden genoemd voor den krijgs
raad, dat het de naam van een beschuldigde
3ou zijn, en straks van een veroordeelde,
want, de veroordeeling was
voor hem ontwijfelbaar zeker. Maar nog een
andere zorg kwelde hem en hield hem dag
en nacht bezig en ontroofde hem rust en
slaap. Antoine zou gaan spreken. Het geheim
zou ruchtbaar worden gemaakt, met de klaar
heid van de rechtbank, bestudeerd als van
een van da documenten der zaak, misschien
wel gedrukt in de kranten, waarvoor Eloi een
angstvallige vrees had. Want het was zeker
om zijn leven te redden, kon Antoine slechts
één middel gebruiken. De feiten waren niet
te loochenen. Hij kon alleen zegggen „Ik
heb den officier niot willen slaan, maar ik
heb mij gewroken op een man, tegen wien ik
haat koesterde, een familiehaat, een bloed-
haatDie Lemarié's zijn de oorzaak geweest
van den dood mijner moeder, van mijn
scheiding van Henriette van mijn oproerig
karakter, van mijn mislukt levën. Deze twist
was er een, van man tegen man, tusschen den
zoon van een verleide vrouw en den zoon van
den verleider." Hij zou het zeker zeggen, te
meer, omdat hij Henriette haatte.
Eloi Madiot dacht aan niets anders meer.
De dagen vlogen met schrikbarende snel
heid voorbij. Hij was verwittigd, dat Antoine
uit de gevangenis van la Roche-sur-Yon naar
die Van Nantes was overgebracht, daarna hoor
de hij den datum, waarop waarschijnlijk de
zitting zou plaats hebben. Eindelijk ontving
hij een oproeping, om als getuige a décharge
te verschijnen, op den 27en Februari, 's mid
dags om één uur.
Henriette had eenige dagen na de arresta
tie van Antoine aan mevrouw Lemaire ge
schreven „U zult wel begrijpen, mevrouw,
dat ik u niet meer kan komen bezoeken, en
mij blootstellen aan eene ontmoeting met
Mr. Lemaire bij u. Ik zou, ondanks alles, geen
goede zuster zijn, als ik mij niet gedrongen
gevoelde, mijn broer te verdedigen, en geen
verdriet had, bij de gedachte aan de vreese-
ltjke straf, waarmede hij bedreigd wordt. Ik
zal nooit uwe goedheid voor mij vergeten, en
ik blijf altijd, mevrouw, uwe eerbiedig toege
negen Henriette.
Zij ook wachtte met angst en vreese, ge
dwongen als zij was, haar gedachten het
zwijgen op te leggen en te werken, zonder
lust, zonder die frissche verbeeldingskracht,
welke haar kameraden haar zoo dikwijls be
nijd hadden. Als zij langs de kade ging, op
weg naar het atelier, zag 21j den romp van
tuigen, niet of slechts ten deele voldoen aan
deze nuttige bepalingen, welke in het wezen
lijke belang zijn van een veilig wegverkeer.
Teneinde de opmerkzaamheid van het overige
weggverkeer tijdig op het voornemen tot het
verrichten van de bijzondere manoeuvre te
vestigen is het vooral noodlg, dat de richting
aanwijzer van alle zijden behoorlijk waar
neembaar is. Herhaaldelijk bevinden zich nog
motorvoertuigen op den weg, waarbij aan
deze voorwaarden geenszins wordt voldaan.
Zoo rijden er bestelwagens of dergelijke, waar
van de uitgestoken seinarm door de uitge
bouwde carrosserie of laadbak van achteren
geheel wordt gedekt, zoodat deze voor het
achterop rijdende verkeer volkomen onzicht
baar is. Ongevallen met deze auto's kunnen
niet uitblijven.
Ter bevordering van een veilig wegverkeer
meent de K.N.A.C. het autoverkeer daarom
te mogen raden nauwgezet na te gaan of de
seinarmen van de voertuigen aan de bepa
lingen voldoen c.q. de noodige veiligheidsmaat
regelen te treffen. Indien men wenscht, dat
het overige verkeer met de seinarmen reke
ning houdt, dan heeft men zorg te dragen,
dat het daartoe de gelegenheid wordt gebo
den.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Veehouder overreden.
Te Elslo (Fr.) heeft een vracht-auto
uit Heerenveen de ongeveer 40-jarige
veehouder Brouwer, die per rijwiel on
verwacht den weg overstak, overreden
en zwaar gewond.
De auto reed tegen een telefoonpaal
en daarna tegen een paal van het elee
trisch net, tengevolge waarvan de ca
bine geheel werd ingedrukt, en sloeg
ondersteboven. De chauffeur en een
bij hem zittende jongen bleven onge
deerd. De wielrijder werd in .bewus-
teloozen toestand naar het ziekenhuis
vervoerd. Zijn toestand is zeer ernstig.
Auto door rangeermachine gegrepen, j
Zaterdagmiddag te ongeveer vijf uur
is op deri onbewaakten overweg, lig
gende op den weg langs de Hoogeveen
sche vaart te Meppel een ongeluk ge
beurd, dat als door een wonder geen
menschenlevens heeft gekost.
De heer D. Pol, gemeente-secretaris
te Muntendam (Groningen), die uit
Valkenburg naar huis wilde terugkee-
ren, was te Meppel verkeerd gereden
en den weg naar De Wijk ingeslagen,
in plaats van dien naar Groningen.
Toen hij zijn fout bemerkte, keerde hij
terug en moest voor de tweede maal
bovengenoemden overweg passeeren.
De boomen waren niet neergelaten. De
heer Pol mocht dus aannemen, dat de
weg veilig was. Dit bleek echter niet
het geval te zijn. Van het station Mep
pel naderde een rangeermachine wel
ke goederenwagens moest halen uit
Hoogeveen. Het sein voor deze machi
ne stond volgens de verklaring van
den bestuurder, v.d. Wal, op veilig.
Hij remde uit alfe macht, doch te laat.
De rangeermachine greep de auto, die
pl.m. 20 K.M. reed, in de flank en sleur
de den wagen ongeveer 17 M. mee. Hal
verwege de spoorbrug over de Hooge
veensche vaart bleef de machine
staan. Zij was geheel ontspoord. De
meegesleurde auto was totaal iueenge
drukt. Hoe de heer en mevr. Pol levend
uit den chaos te voorschijn kwamen,
is een raadsel. Na geneeskundig on
derzoek bleken beiden slechts schaaf
wonden te hebben opgeloopen. Zij wa
ren volledig bij kennis gebleven.
Het is onbegrijpelijk, dat de seinhuis
wachter Veldman, die reeds vele dienst
jaren heeft, het sein wel op veilig
heeft gezet, en niet de boomen heen
neergelaten. De gemeentepolitie be
last zich met het onderzoek. Het
treinverkeer Meppel met het Noorden
moest over één spoor geleid worden.
Ergerlijke chantage te Overschie.
Oude man voor f 500 afgeperst.
Een dezer dagen is te Overschie een
ernstig geval van chantage aan het
licht gekomen. Op de grens van Over
schie en Rotterdam ligt een woonschip
en de bewoner daarvan is aangehou
den. Hij wordt verdacht een 55-jarigen
man, die alleen in een huisje, dicht
bij de woonschuit, woont, bedragen te
hebben afgeperst tot een totaal van
f 500. De betrokkene durfde geen aan
gifte bij de politie te doen, maar door
verschillende omstandigheden gehol
pen heeft de politie aan deze geschie
denis een einde kunnen maken. Het
was opgevallen, dat verdachte. die
werkloos was, geregeld zijn slachtoffer
bezocht en steeds zorgvuldiger en be
ter gekleed ging, terwijl de oude man
meer en meer er op achteruit ging.
Dank zij inlichingen van familie, werd
een onderzoek ingesteld, waaruit bleek
dat verdachte sinds 1933 geld afperste,
Hierbij maakte hij den ouden man
bang mett iets, dat hij üit zijn verleden
zeide te weten, en tevens onder bedrei
ging met een revolver.
Te weinig water in Noord-Holland
Vragen aan Ged. Staten.
Het lid van de Prov. Staten van
Noord-Holland de heer N. Beuzemaker
heeft de volgende vragen gesteld aan
Gedeputeerde Staten
Hebben Ged. Staten kennis genomen
van het verhandelde in de vergade
ring van den kring Kennemerland on
der leiding van den heer J. Ileeremans
waarin o.a. het volgende wordt ge
zegd met het oog op de totaal misluk
te aardappeloogst in de duinstreek
wordt een flinke actie gevoerd, ten
einde vrijstelling te krijgen van de te
betalen heffing ad f 30 per ha. De mis
lukking; was grootendeels geweten
aan de uitdroging der gronden door
onvoldoende watervoorziening van
het waterleidingbedrijf.
Kunnen Ged. Staten mededeelen of
het hier laatst vermelde juist is en.
indien dit inderdaad het geval blijkt
te zijn, zijn zij dan bereid maatregelen
te nemen, teneinde in dit euvel te
voorzien
Een meevaller.,
Het bestuur van den Gelderwoud-
schen polder onder Benthuizen heeft
besloten de polderlasten te verlagen
van f 14 tot f 10 per ha.
De curateele over Beeria opgeheven.
In het Staatsblad is thans afgekon
digd de wet tot intrekking van de wet
van 29 Dec. 1933 tot voorziening in
het bestuur der gem. Beerta. Volgens
de sloep van Etienne in zijn geraamte van
stellingen. De werklieden spijkerden reeds de
planken vast, op de gebogen spanten. Zij zei-
de bij zichzelf, dat het niet lang meer duren
zou, dat de boot geheel af zou zijn. De hamer
slagen die zij hoorde, klonken haar tot in de
ziel. En twee datums, welke ^zij evenzeer
duchtte, naderden voor haardie van het
terechtstaan van Antoine en die van het ver
trek van Etienne.
XXVIII.
In het westelijk uiteinde van Nantes ligt een
nieuwe straat tusschen twee witte muren, de
eene van de cavalerie-kazerne, de andere van
de militaire gevangenis. Treurig einde van
een stad. Niemand gaat daar voorbij, dan
menschen die daar iets te doen hebben, ge
noodzaakt door hun ambacht, soldaten, groen
teboeren, melkboeren, officieren van dienst.
Het paviljoen der gevangenis vormt den lin
kerhoek der straat en wordt gevolgd door een
lager gebouw dat de zaal van den krijgsraad
ls, waar Antoine Madiot geoordeeld zal wor
den. Dan gaat de muur verder voort, verblin
dend wit, naar onbekende terreinen en het
land.
Het is één uur. Binnen in de zaal hoort
men niets dan het fluisterend praten van een
twaalftal soldaten, die tegen den muur zit
ten, met het geweer tusschen hun beenen. De
sergeant, dit dit troepje commandeert, zegt
niets hij bestudeert oplettend, met hetzelfde
barsche gezicht, dat zijn mannen ontzag in
boezemt, zijn keurig gepoetste schoenen en
de donkerroode gordijnen, zoo rood als jong,
rijk bloed, die voor de vensters hangen. Hij
denkt aan het mooie weer en aan het buiten
kansje van een zijner kameraden die vanmid
dag tot 's avonds verlof gekregen had. De
zaal ziet er bijna aardig uit in de spelingen
van het zonlicht. De gladgewreven eikenhou
ten lambrizeerlng blinkt overal. Aan de an
dere kant der balustrade, die de zaal in twee
helften verdeeld, staan twee tafels op een
art. 2 treedt deze wet in werking- met
ingang van den dag na harer afkon
diging, dus met ingang; van 24 Aug.
Slaapziekte te Gemert.
Reeds 20 dagen geslapen.
In de gemeente Gemert doet zich een
geval van slaapziekte voor bij de 45-
jarige vrouw A. Rovers—Verschuren in
de Pandelaaii. De vrouw slaapt al on
geveer 20 dagen.
Ofschoon zij door den geneesheer
langs natuurlijken weg wordt gevoed,
is zij dusdanig verzwakt, dat men
voor haar leven vreest.
De muggenplaag op den Afsluitdijk.
Op den Afsluitdijk heerscht som
tijds een ware muggenplaag do au
to's worden er zóó geheel mee over
dekt, dat het kijken door de voorruit
geheel onmogelijk is en doordat de ra-
diateur afgesloten wordt, loopt vaak
de motor warm. De muggenbrij is
noch met benzine, noch met zeepsop
te verwijderen lost men echter in '11
halven emmer water een Recckits zak
je blauw op, dan is volgens de „Auto
kampioen de auto in minder dan geen
tijd van muggen en vet gezuiverd.
De muggen, groote groene insecten,
steken niet en zijn slechts lastig door
de groote hoeveelheid, waarin ze voor
komen. Zij behooren tot het geslacht
Ghironomus en hun larven, kleine
roode wormpjes, vindt men vaak
plotseling in groeten getale in zoet, of
niet al te brak water. Verleden jaar
kwamen zij b.v. in dichte massa's voor
in het zwembad Doorwerth dezen
zomer krioelen zo in vele regenbakken
in Zeeuwsch-Vlaanderen. Wil men die
larven uitroeien, dan behoeft men
slechts aan de Ncd. Heidemaatschap
pij wat levende visschen te vragen: In
enkele dagen eten deze nijvere dieren
dan alle larven tot de laatste toe op.
Geen koopers voor groente en
meloenen.
De laatste dagen gaat het met den
veilinghandel buitengewoon slecht. De
groente is slecht te verkoopen en van
het fruit is thans een overvloed met
het gevolg, dat hiervoor lager prijzen
worden besteed. Blauwe druiven van
de beste kwaliteit werden op de West
landsche Veilingen verhandeld voor
hoogstens 28 cent per Kg.
Erger is echter nog de verschillende
partijen groenten, die onverkocht, blij
ven. Aan een der grootste veilingen
van het Westland, n.1. Veilingvereeni-
ging „Westerlee" in De Lier bleven de
volgende producten van goede kwali
teit onverkocht 11491 Kg. dubbele
princesse boonen 326 Kg. snijboonen;
800 Kg. Pronkboonen 492 Kg. Duit-
sche spekboonen 1104 stuks meloe
nen 5730 stuks komkommers 885
struiken anijvie 30 Kg. postelein
557 bossen peen 80 Kg. roode kool
200 stuks Chineesche kool 128 stuks
bloemkool.)
Vooral de verschillende boonensoor
ten geven een troosteloos beeld.
verhooging met blauw laken bekleed, met
.een rij koperen spijkers bevestigd, wat het
geheel een beetje opvroolijkt. De grootste, die
recht in het midden staat, is de tafel van de
rechtbank, de andere, er dwars naast, is die
van het openbaar ministerie en van den grif
fier.
Half twee. De ramen trillen door het voor
bijgaan van een rijtuig. Verschillende geza
delde paarden houden in de straat stil, onzicht
baar. De soldaten luisteren naar de stappen
der officieren, die afspringen. Er rinkelt een
sabel tegen het trottoir. Nu heerscht er een
volkomen stilte in de zaal, waar geen publiek
is. De soldaten staan recht in het gelid, het
gelaat naar de deur gericht. Twee officieren
komen binnen met een portefeuille onder den
arm, een jonge luitenant der infanterie, blond
en blozend, wien men het aan kan zien dat
hij een beminnelijk mensch en een pretmaker
is, en de officier der administratie, die als
secretaris dienst zal doen. Zij leggen hun pa
pieren op de kleinste tafel en wachtten op
de rechters.
Er zijn daar veertien mannen bijeen en
geen enkele gedachte houdt zich bezig met
het lot van Antoine Madiot. Als hij straks
binnenkomt zal er geen blik, niet vijandig of
onverschillig, voor hem zijn. Het openbaar
ministerie herleest de eerste en laatste zin
nen, die het geschreven heeftde griffier
rangschikt de stukkende sergeant en de
soldaten kennen Madiot niet.
Op het oogenblik komt een gesluierde vrouw
in het zwart, aarzelend het leege auditorium
binnen. Zij gaat tegen de balustrade in den
hoek bij den muur zitten. Men kan door haar
voile heen, haar sombere oogen zien. Zij
denkt aan Antoine, in plaats van allen die
niet aan hem denken.
Schouder 't geweer Presenteer 't geweer!
De zeven officieren van den raad doen hun
intrede door de deur achter in de zaal. Zij
zijn in groot tenue. De jongsten zijn bijna
van denzelfden leeftijd van Antoine, met fij
ne snor, met haren, die zij, als zij hun hoofd
ontblootten met een enkele handbeweging
naar achteren strijken, witte handschoenen
die zij naast de gegaloneerde kepi, of den
helm, waarvan de pluim over het blauwe la
ken valt, op den uitersten rand van de tafel
leggen. Zij zijn allen ernstig, hoewel het som
mige moeite kost. Zij moeten zich weer gaan
vertellen, met die zaken, die allemaal hetzelf
de zijn, en waarin zij uit plicht en gewoonte
moeten oordeelen. Wat is dat daar voor een
gestalte tegen den muur geleund en halsstar
rig naar de deur gekeerd, waardoor de be
schuldigde zal binnenkomen, de deur der
binnenplaats van de gevangenis, door een
ouden sergeant bewaakt Een meisje uit het
volk, met enkel een paar oogen, die er mee
door kunnen. Dan kijken zij naar den muur
tegenover hen, boven de rij soldaten. En zij
gaan zitten, links en rechts van den kolonel
volgens hun bepaalden rang van officieren
der infanterie, artillerie, cavalerie, een com
mandant, twee kapiteins en luitenants.
Marie in haar hoekje in elkaar gedoken,
had hen slechts een oogenblik gezien. Zij
tuurde slechts naar één ding den stoffigen
kier daarboven aan de deur. Daardoor zou
haar schande, haar leven, haar eenige lief
de, helaas binnenkomen.
Een dikke hijgende man, in een zwarte toga
gekleed, die te laat was, kwam de zaal door
en plaatste zich achter een afgescheiden
hokje voor den beeschuldigde bestemd. Zij
lette er niet op. Iemand volgde hem de ou
de Madiot in zijn Zondagsche jas gespannen,
waardig en verlegen, zijn hoogen zijden hoed
in zijn hand hij durfde bijna niet vooruit
komen en werd door den sergeant aan den
anderen kant der balustrade geplaatst, tegen
over de blauwe tafel. Marie herkende hem
aan zijn stap.Zij keek naar den donkeren kier
der deur en hoorde het geknars van den ko
peren knop, die omgedraaid werd. En eens
klaps werd de zwarte streep verlicht, werd
Ibreeder en nog lichter en gaf doorgang aan
'een man tusschen twee gendarmen.
I (Wordt vervolgd).