flCMiïlTSKiTOOR
VIKING
TWEEDE BLAD.
VRIJDAG aAPRIL 1936
No. 26
NIEUWS- EN ADVJfRTENTIEBLAD VOOR
WIERINOBN '-N OMSTREKEN
VUURTORENS 40 CT.
„WIERINGERMEER"
RATTENBESTRIJDING
IN DE WIERINGERMEER.
WIERINGER COURANT
ONZE KLEINE ADVERTENTIES IN KLEINE
LETTER GEZET.
De vraag' werd tot ons gericht een hoekje
voor kleine zeer goedkoope advertenties in
te richten.
Welnu van heden af hebben we de „Vuur
torentjes."
Evenals wij iederen avond de lichtflikke
ring van de vuurtoren telkens en telkens in
groote omtrek zien flitsen, zoo zullen ook de
Vuurtorentjes in dit blad in wijde kring
flikkeren en onder de aandacht van alle
lezers komen.
Deze vuurtoren-advertenties worden ge
plaatst tegen slechts 40 cent a contant.
DE UITGEVER.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
DE 19 PUNTEN VAN
DEN FUHRER.
De Duitsche nota, die aan de Britsche re
geering is overhandigd, is thans gepubliceerd.
Wat Hitler's voorstellen
inhouden.
Gelijke rechten voor allen een periode van
vier maanden ter voorbereiding der onder
handelingen geen versterking der troepen
aan beide zijden der Fransch-Duitsche grens;
instelling eener controlecommissie van drie
ledenDuitschland's terugkeer naar den
Volkenbondinstelling nieuw internationaal
scheidsgerecht uitsluitend voor dit verdrag.
Directeur Mr. J. H. van DOORNE
Adviseur C. P. Vergouwen.
Belastingzaken.
Administratief.
Spreekuur iederen Woensdag van
101 uur in Hotel Smit, Middenmeer.
GEVAARLIJK INCIDENT OP DE GRENS
VAN MANDSJOEKWO EN
BUITEN - MONGOLIË.
Bommenwerpers uit Mongolië
beschieten grenswachten.
Toon tusschen Moskou en Tokio
opnieuw verscherpt.
Naar uit Heinking wordt gemeld, deelt het
Kwantoengleger mede, dat 12 vliegtuigen van
Buiten-Mongolië nabij de in de buurt van
het Boeir-Meer gelegen stad Taoelan, de Ja-
pansch-Mandsjoekwo'sche grenswachten heb
ben gebombardeerd.
De Japansch-Mandsjoekwo'sche troepen
openden het vuur op de vliegtuigen, die zich
terug moesten trekken.
Eveneens is een gemotoriseerde troepen
colonne uit Buiten-Mongolië overgegaan tot
een aanval op Japansch-Mandsjoekwo'sche
troepen, die den vijand zware verliezen toe
brachten en noodzaakten terug te keeren.
De Japansch-Mandsjoekwo'sche troepen heb
ben eenige verliezen geleden, waarvan de
grootte echter nog niet vaststaat.
GUERILLA IN HET VERRE OOSTEN.
De indruk, welken men in Sowjet-kringen
krijgt van de voortdurende grensincidenten
in het Verre Oosten is, dat hier weliswaar
geen oorlog, doch wel een guerilla heerscht,
die zeer gevaarlijk is.
Het schijnt, dat Buiten-Mongolië op het
spel wordt gezet in een krachtmeting tus
schen Sowjet-Rusland en Japan. Het is ech
ter de vraag of Rusland werkelijk ten einde
toe door wil zetten, aangezien het voornaam
ste doel van het verdrag met Buiten-Mongolië
was, tijd te winnen.
Niettegenstaande de ernstige incidenten
van de laatste dagen, schijnt het op het oo-
genblik, dat geen van de partijen ernstige
complicaties wenscht.
Hauptmann's executie Vrijdagavond.
Volgens een verklaring van
gouverneur der gevangenis.
Kimberling, gouverneur der strafge
vangenis, heeft verklaard, dat Haupt-
mann Vrijdag a.s. des avonds om
8 uur terechtgesteld zal worden.
HOE HAUPTMAN'S EXECUTIE NOG
48 UREN WERD UITGESTELD.
De grand jury van Mercer besloot op het
laatste oogenblik de executie uit te stellen,
daar zij om 8 uur haar houding in deze
quaestie nog niet had bepaald. Freeman, de
voorzitter der jury telefoneerde naar de ge
vangenis om aan kolonel Kimberling mede te
deelen, dat de bekentenis van Wendel alsnog
zal worden bestudeerd.
Kimberling verklaarde bovendien, dat in
dien de jury van het district Mercer Wendel
zou beschuldigen van den moord op het kind
van Lindberg, hij de verantwoordelijkheid op
zich zou willen nemen voor uitstel van exe
cutie tot het einde der week, temeer daar de
rechter Trenchard het aan hem had overge
laten den dag van de week beginnende op
30 Maart te bepalen, waarop Hauptmann
zou worden terecht gesteld. Trenchard mo
tiveerde zijn oorspronkelijke weigering uitstel
toe te staan met de woorden de bekentenis
door Wendel onderteekent wettigt geen uit
stel deze bekentenis lijkt mij volkomen on
geloofwaardig en strijdig met alle in de
zaak Hauptmann juist gebleken feiten."
Hauptmann's hoofd werd kaalgeschoren en
hij kreeg zwarte kleeren aan. Een geestelijke
was in zijn nabijheid om hem bijstand te
verleenen.
Hauptmann weende bitter gedurende ee-
nigen tijd. kwam daarna in verzet tegen zijn
lot en herhaald^. -Uat hij onschuldig was.
Zijn raadsman Fisher bracht hem het be
richt omtrent het uitstel over.
Toen het uitstel van Hauptmann's execu
tie bekend werd gemaakt hadden de dertig
getuigen, die daarbij tegenwoordig zouden
zijn geweest, zich reeds verzameld in den
hoofdgang van de gevangenis.
Anna Hauptmann, die in een hotel ver
toeft, raakte sprakeloos van vreugde.
Terwijl Hauptman weigerde te eten, nut
tigde in de cel naast hem de gangster Char
les Zied,, wiens terechtstelling aan die van
Hauptmann zou voorafgaan, met groot ge
noegen zijn galgenmaal, dat hij besloot met
een goede sigaar. De executie van dezen
man, die een politie-agent heeft vermoord,
werd door den gouverneur Hoffmann dertig
dagen uitgesteld.
JURY BESTUDEERT BEKENTENIS VAN
EX-ADVOCAAT WENDEL.
Teen de luidsprekers buiten de gevangenis
mededeelden, dat de terechtstelling van
Hauptmann 48 uur was uitgesteld, opdat de
grand jury van Mercer de gelegenheid zou
hebben om de nieuwe gezichtspunten van
de zaak-Lindbergh te onderzoeken, in het
bijzonder wat de beweerde bekentenis van
Wendel betreft, schreeuwde de ontzaglijke
menschenmenigte, die buiten stond te wach
ten „hoera voor Hauptmann" en trachtte zij
de politieafzetting te verbreken en de gevan
genis te bereiken.
Slechts vijf minuten voordat de terecht
stelling had moeten plaats vinden, toen 30
getuigen reeds in de gang van de gevangenis
verzameld waren en de geestelijke zich in de
?,el van den veroordeelde bevond, telefoneerde
de voorzitter van de grand jury aan kononel
Kimberling. den directeur der gevangen^
het verzoek, de executie uit te stellen.
Kimberling heeft geweigerd te zeggen, of
de terechtstelling thans definitief op Donder
dag is bepaald.
De verdediger Lloyd Fisher heeft het
nieuws aan Hauptmann overgebracht, die tot
dusver voortdurend bitter geweend had. Bij
het verlaten van de cel verklaarde Fisher,
dat Hauptmann had gezegd „ik ben zeer
gelukkig, ik geloof, dat dit betere dingen voor
mij beteekent."
Mevrouw Anna Hauptmann was buiten
zichzelf van vreugde, want zelfs indien haar
man Donderdag zou worden terechtgesteld
zou zij hem nog eens kunnen zien.
De grand jury is in den vroegen morgen
uiteengegaan, zonder met betrekking tot
Wendel een beslissing te hebben genomen.
Zij zouden heden opnieuw bijeenkomen om
het onderzoek voort te zetten.
Indien de jury Wendel in staat van be
schuldiging stelt, verwacht men, dat Kimber
ling een verder uitstel van de executie zal
kunnen verkrijgen.
(Paul Wendel, voormalig advocaat, werd
op 29 Maart gearresteerd, onder beschuldi
ging den moord op het zoontje van Lindbergh
te hebben gepleegd. De kleine zou volgens
hem door een ongeval het leven hebben ver
loren en Wendel zou het lijkje naar de plaats
hebben overgebracht, waar het werd ont
dekt. Wendel zou verder een briefje hebben
achtergelaten, waarin om een losprijs wordt
gevraagd, doch ontkent te hebben getracht
het geld in ontvangst te nemen. Wendel is
echter van zijn bekentenissen terug gekomen
bij een onderhoud met den officier van Jus
titie in zijn cel, aan wien hij verklaarde, dat
deze bekentenissen door hem waren afgelegd
onder bedreigingen van de politie).
HAUPTMANN VRAAGT OPNIEUW GRATIE.
Bruno Hauptman heeft een langen brief
doen toekomen aan den gouverneur van den
staat New-Jersey, Hoffman. Dit schrijven is
Dinsdagavond door de staatskanselarij gepu
bliceerd. Hauptmann vraagt daarin in bewo
gen woorden gratie en verzekert nogmaals,
dat hij geheel onschuldig is aan den moord
op het kind van Lindbergh. Hij gaat voorts in
op de rol, die dr. Condon in de affaire heeft
gespeeld en die, naar hij zegt, nog in het ge
heel niet is opgehelderd.
w[pepermunt]
B1NNENLANDSCH NIEUWS.
Poldervijand No. 1 lijdt aanmer
kelijke verliezen.
Rattencadavers en van honger
stervende jongen.
hl.
(v.V.) In onze vorige artikelen hebben wij
één en ander verteld van de bestrijdings-
methoden tegen de rattenplaag op de bedrij
ven in de Wieringermeer, met het preparaat
„Ratin" en hebben wij de Rattenvanger op
zijn tochten vergezeld, bij het uitleggen van
vërgiftig voer.
Naast de methode met het middel „Ratin"
wat een ziekte doet uitbreken onder de rat
ten en waaraan zij onherroepelijk sterven,
wordt voor de overblijvenden een tweede
middel toegepast wat nog radicaler werkt.
Zijn bij het eerste middel de resultaten met
3 k 4 weken pas merkbaar als de ziekte is
uitgewoed, het gebruik van het tweede mid
del overleven de ratten geen dag.
Het is echter duurder, dus wordt in laatste
instanties pas gebruikt.
De probate werking van dit middel is ons
echter gebleken, toen wij, nadat de Ratten
vanger zijn bezoek aan den Polder hernieuw
de voor de uitleg van dit snelwerkend vergif.
Wij bevonden ons toen in het Oostelijk ge
deelte van den Polder, op eenige kilometers
van het dorp Den Oever en plotseling, werd
het ons recht duidelijk, waar een belangrijk
contingent ratten vermoedelijk de meer is
binnenkomen stappen.
Tijdens de Zuiderzeewerken heeft een groot
aantal arken en woonschuiten, het drooge
gedeelte van de Hofmanshaven gestoffeerd.
Het strand wat zich daar had gevormd,
was door het- vele huisvuil en afval wat de
bewoners overboord wierpen, een waar eldo
rado, en wij herinneren ons nog hoe kinderen
die eenige loopplanken en schotten van de
grond oplichten, het plotseling op een
schreeuwen zetten, van agnst voor de vele
ratten die te voorschijn kwamen.
Het is gansch niet onmogelijk dat een
ïïroot deel van het nageslacht van de Oever-
sche-ratten thans is gehuisvest in de Wie
ringermeer.
D'r zit een rat in 't kippenhok.
Met deze woorden werden we verwelkomd
op een bedrijf in de Oosthoek van den Pol
der.
De rattenvanger die de verloren slag aan
de penenhoop moreel nog altijd niet te boven
boven is, ziét zijn kans op eerherstel, hij
smijt zijn tasch op de grond neer, stroopt
zijn mouwen op, en ligt al spoedig geknield in
de kippenren, na eerst de hennen in het
nachthok gejaagd te hebben.
Jaap wordt met een eind hout op post ge
zet om mogelijke ontvluchtingspogingen met
geweld te onderdrukken.
Zoover mag het echter niet komen, de
Rattenvanger heeft het er op gezet, de
rat (ten) met zijn handen te grijpen, en als
een foxterrier graaft en woelt hij de grond
los, plotseling schiet zijn arm naar omlaag
en ontsnapt zich de triomf op zijn gelaat.
Met een ruk komt zijn arm weer omhoog-
en met een zwaai gooit hij ons een stuiptrek
kend rattenlijf voor de voeten, de nekwervel
gebroken.
Op deze wijze heeft de Rattenvanger er
voorheen toen de ratten jacht nog sport voor
hem was er honderden gevangen.
Een eigenaardige sport, doch als je er van
houdt misschien zijn bekoring ook heeft.
Intusschen liet de Rattenvanger zich be-
wierrooken door het werkvolk bij de schuur
en kwamen de verhalen over heel en half
gevangen ratten danig los, terwijl onderwijl
de pakjes met „snelwerkend'" werden uitge
legd.
Hier en daar werden reeds rattencadavers
gevonden, die verzameld werden op de bak
van de Ford.
Op sommige plaatsen kon men in de om
gewoelde grond, de doodstrijd zien opgeiee-
kend, die dc dieren hebben gehad nadat zij
van het vergif hebben gegeten. Verschillende
nesten worden gevonden, waarin vieze jon
gen, liggen te sterven, omdat het moederdier
niet meer terug komt.
De hoop op de auto wordt grooter en toch
komt er maar een klein aantal der doode
ratten voor den dag, als zij even kans zien
de holen te bereiken, kruipen zij diep onder
Export van kaas naar Spanje.
Betalingen blijven een jaar
uit. Groot valuta-risico.
De Ned. Ver. v. Kaashandelaren, de
Friesche Ver. van Zuivelimporteurs en
de Ver. van Kaashandelaren in N.-H.
hebben aan de ministers van Land
bouw en van Handel en Nijverheid liet
volgende telegram gezonden
„Belanghebbenden bij den kaasuit-
voer naar Spanje, in vergadering bij
een op 'Maandag 30 Maart 1936 te Am
sterdam, overwegende
le. dat het door de maatregelen
der Spaansche regeering, genomen
door haar orgaan, het Centro de Con-
tratción de Monedas, onmogelijk
wordt, althans binnen het jaar beta
ling voor geleverde goederen uit Span
je en koloniën (de laatste niet gecon-
tingeteerd) te erlangèn
2e. dat daardoor het doen van ex
portzaken met Spanje en koloniën uit
hoofde van deze vertraging in de beta
ling, alsmede het hieruit voortsprui
tende valuta-risico, onmogelijk wordt,
waardoor dc export van kaas naar dat
land en koloniën automatisch moet
ophouden
3e. dat hij ontbreken van den Ned.
aanvoer van kaas de Spaansche produ
cent dit afzetgebied in handen zai krij
gen en bovendien de thans door de
Spaansche Regeering verstrekte in-
voer-licenties zullen vervallen
sluiten zich aan bij het door de Ver.
v. Kaashandelaren in Nrd.-Holland
aan Uwe Excellenties gedane verzoek,
om te willen bevorderen, dat de achter
stallige betalingen onverwijld geschie-
dn en dat voor den uitvoer van het
voor 1936 toegestane invoercontin
gent een regeling woi'de getroffen,
waardoor deze zaken normaal zullen
kunnen verloopen, hetgeen van te
meer belang is, omdat het nieuwe sy
steem voor de deur staat
en besluiten dit ter kennis te bren
gen van Uwe Excellenties, daarbij
spoedig antwoord verzoekende."
Optreden tegen smokkelende boeren.
Medegedeeld wordt, dat de Minister
van Landbouw, gebruik makende van
de hem in de Landbouw-crisiswet 1933
verleende bevoegdheid, beeft besloten
ten aanzien van een aantal smokkelen
de landbouwers, die steun genieten, 'n
gedeelte van dezen steun in te houden.
Het betreft hier een aantal landbou
wers, bij wie verboden „nederlage"
van Belgische melksuiker was gecon
stateerd. Door het smokkelen van de
ze suiker worden groote bedragen aan
de schatkist onttrokken, waartegen
naar de meening van den minister
krachtig; dient te worden opgetreden.
Van deze landbouwers, die belangrij
ke steun voor suikerbieten genieten,
zal een hoeveelheid garantiebieten wor
den ingehouden.
Het ligt in het voornemen van den
minister, om voort te gaan met bet ne
men van strenge maaregelen, opdat
aan een algemeen als hoogst onbillijk
gevoelden toestand een einde wordt
gemaakt.
de grond.
Voort gaan wij van schuur tot schuur, het
moet onverbiddelijk voor het rattengespuis
op een nederlaag uitloopen, tegen de geraf
fineerde bestrijdingsmiddelen van den mensch
zijn zij niet opgewasschen.
Doch stel U voor dat de toestand zoo werd
als Jeppe Aakjaer in zijn boek „Dienstbaar
heid" een boerderij in het Deensch-Jutland
bedrijf
Ratten
De zon steunde reeds haar brede kim op
de heuvels in het Westen en staarde vermoeid
en vol inspanning tusschen het gebladerte in
den tuin van den Söfsigkop, waar de eige
naar ratten zat te voederen.
Dit was de lievelingsbezigheid van den ou
den Wollese, die hij bij goed weer nooit ver
zuimde. Hij zat op een driepootigen stoel te-
gen den muur met de leiboomen. Tusschen
de groene tandstompen hield hij een vettigen
J houten pijp en op de knieën van de blauw
achtig glanzenden versleten broek, ruste een
zwarte, aarden schotel.
De ratten kwamen uit de diepe gaten on
der de grauwe steenen te voorschijn, daar
waar de varkenshokken grensden aan het
witte huis, het weelderige onkruid en de
dampen van den varkensstal vormden een
paradijs van stank en duisternis voor deze
wezens en zij gedroegen zich dan ook onge
geneerd, alsof zij eigenlijk de baas op Söfsig
waren en alle andere schepselen slechts hun
knechts. Brutaal waagden zij zich tot onder
Wallesens gebarsten houten klompen en
hapten met onbeschaamde snuiten de brood
kruimels op, die hij hun uit den aarden scho
tel toewierp.
Met grappige bokkesprongen gingen zij op
hun achterpooten staan en sloegen elkaar om
de ooren waar een broodkorstje in het gras
neerviel, ontstond een ware schermutseling
van kleine, slanke dierenlichamen, die met
opgeheven staarten onder duivelsch gegil met
elkander vochten, zoodat de laatste stralen
der ondergaande zon nu eens dwars over de
ruggen, dan weer over de witte buiken gle
den.
De oude Wallezen zat daar te meesmuilen,
zijn kwijl over de korte pijp spuitend, lachend
om het gekrioel en gespring der razende die
Verlaging binnenvaart-tarievien.
Poging om kleine schepen
weer kans op werk te geven.
Amsterdam en Rotterdam, de twee
belangrijkste bevrachtingsdistricten,
hebben de binnenvaart-tarieven ver
laagd.
De sterke verlaging voor partijen van
25, 30 en 40 last, heeft den kennelijken
opzet aan kleinere schepen, die thans
voor een belangrijk deel door de beurt
vaart en vervoermiddelen te land zijn
uitgeschakeld, in meerdere mate werk
gelegenheid te bezorgen. Naar verhou
ding^. kunnen deze schepen thans zeer
slecht concurreeren. Voor een deel ligt
de oorzaak daarvan in de grootere
afmetingen die de vaarwegen hebben
gekregen. Uitgerekend per ton is de
vracht voor grootere ladingen altijd
goedkooper. Bevrachters zoeken dan
vaak meerdere kleine partijen te com
bineeren tot een lading voor één schip.
Daarnaast neemt het wagenvervoer
transporten weg voor kleine schepen.
De vervoer-capiciteit is hier wel veel
geringer, doch daar weegt de grootere
snelheid voor een deel tegen op.
De vrachtauto behoeft niet meer aan
wegen-belasting betalen al doet zij 10
reizen over het brengen van een hoe
veelheid steen ter bestemder plaatse.
Het binnenschip moet echter voor iede
ren keer afzonderlijk, dat het sluis of
brug passeert, zijn bruggeld betalen. De
bevrachtings-commissies hebben zich
in de practijk ervaring moeten verwer
ven over de toepassing der tarieven-
Het zal nu moeten blijken of de jong
ste wijziging het kleine binnenschip
weer een kansje geeft dan wel dat de
strijd tegen grootere vaartuigen, beurt
vaart en vel-voermiddelen te land vol
komen hopeloos is.
ren.
Zijn grootste plezier was een stuk brood
aan de punt van zijn eikenhout entsok om
hoog te houden. Dan begon een happen naar
den buit, waarom ook anderen dan Walle
zen zich hadden kunnen ziek lachen. De
vraatzuchtige beesten sprongen telkens op
nieuw omhoog om het lokaas te snappen,
doch vielen steeds weer teleurgesteld op hun
rug in het gras hier wreekten zij zich door
hun buren in het oor te bijten, of elkaar de
bossen haar uit te trekken.
Eensklaps komt een dikke oude rat uit den
troep en waggelt naar Wallezen. In een oo
genblik is het dier op een stoel geklommen
met groen schitterende oogen en zenuwach
tig trillende snorharen kruipt het op Walle-
zen's knie, komt vandaar met een moedigen
sprong op zijn arm, loopt over den uitgesto
ken stok, neemt het brood in zijn bek en
laat zich dan weer met een doffen slag op
het gras vallen. De anderen begroeten die
welgeslaagde poging met een helsch gehuil.
Plotseling rent de heele rattentroep hals
over kop onder het onkruid den grond in
Uit het oogpunt van proza is dit fragment
natuurlijk heel aardig doch zulke toestanden
zouden in de Wieringermeer niet geduld
kunnen worden. Van vriendschap met de rat
kan dan ook geen sprake zijn, het is één van
de vijanden waar steeds een rasia onder
wordt gehouden, en waar steeds radicale
middelen voor worden uitgedacht, om een
snellere ondergang van het bruine gebroet
te bewerkstelligen.
(Wordt vervolgd.)
Jaap (links) bekijkt aandachtig de oogst
(rechts) heeft een twaalftal doode
19 stuks uit één schuur. De rattenvanger
jonge ratjes in zijn handen.
