27e JAARGANG DINSDAG 2« APRIL 1936 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINQBN ÉN OMSTREKEN DE DROOM. No. 34 WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN BUREAU ADVERTENTIëN DINSDAG en VRIJDAG UITGEVER Hippolytushoef Wieringen Van 1 5 regels f 0.50 ABONNEMENTSPRIJS CORN. J. BObKER WIERINGEN. Telef. Intercomm. No. 19. Iedere regel meer f 0.10 per 3 maanden f 1. CRISIS - BUREAU. Gezien de vooruitzichten voor de vis scherij op ansjovis, die beheerscht wor den door het aantal ankers, dat hier te lande in voorraad is, door den te ver wachten uitvoer en den prijs voor het artikel, bij uitvoer te bedingen, ligt het, naar wij van bevoegde zijde hoo- ren, in het voornemen, het zouten van ansjovis te verbieden, zoodra er in to taal een hoeveelheid groene visch, noo- dig voor pl.m. 15.000 ankers boven wa ter zal zijn gebracht, (pl.m. 12.000 an kers afkomstig van de visscherij in de Waddenzee en pl.m. 3.000 ankers af komstig uit de Zeeuwsche-, c.q. Zuid Hollandsche stroomen.) BINNENLANDSCH NIEUWS. VIRULY NEEMT ONTSLAG ALS OFFICIER-VLIEGER. Afschuw van den oorlog de voornaamste drijfveer. De verkeersvlieger Viruly publiceert in de „Groene Amsterdammer" van de vorige week de volgende brief, die hij aan minister-president Colijn geschre ven heeft Aan Zijne Excellentie den minister van Staat, den minis ter van Defensie ad interim. Excellentie In de Groene Amsterdammer van 19 October 1935 schreef ik een artikel „Bo ven de oorlogsgedachte uit" naar aan leiding waarvan u mij door den com mandant der luchtvaart-afdeeling de vraag deed stellen of op mij met hc, oog op de mij toegedachte oorlogsbe stemming ten volle zou kunnen wor den gerekend en mij werd opgedragen, mijn zonder commentaar gevraagd be vestigend standpunt in hetzelfde blad te publiceeren. Ik heb er mij toen re kenschap van gegeven, dat Uwe Excel lentie hiermede van mij vroeg een open lijk getuigenis van bereidheid in geval van oorlog met een Nederlandsch be lang te dienen in strijd met een christe lijk gebod en een persoonlijk eerge voel, maar ik heb deze bereidverklaring om in de huidige oorlogsomstandig heden menschen te gaan dooden, toch gegeven, op grond van een op jongen leeftijd eenmaal gedane officiers-eed en in de overweging dat iemand zich in dezen tijd niet aan de ordegevende wetten van zijn volksgemeenschap moest onttrekken. Het is mij echter duidelijk geworden, dat ik mij aan deze verklaring in feite niet zal kunnen houden en dat juist in dezen tijd het zwaarste het zwaarst moet wegen. Voor den daad staande, zou ik toch nimmer een nationaal be lang hebben of kunnen dienen, indien dit moest wezen door willekeurige, niet schuldige menschen te gaan dooden, met verloochening van een duidelijk Christelijk beginsel, mijn belangrijkste levens-ervaring en menschelijk eerge voel. FEUILLETON. 2). In den tweeden winter, nadat mijn vader was verongelukt, werd een zusje van mij ziek en stierf. Tusschen de schooltijden deed ik al eens voor iemand eene boodschap en verdiende zoo een stuiver of wat, of eene boterham, wat ik nog liever had, want het was thuis dikwijls voor van morgen of van avond voorbij Niet of er waren goede men schen, maar het best deed die oude vriend van mijn vader, die in het volgende voorjaar aankwam en vroeg of ik mee naar zee wilde gaan hij zou goed voor mij zorgen, een knap zeeman van mij maken en ik zou ook terstond al iets, eene kleinigheid verdienen. Heer wat was mijne moeder blij „NatuurlijkDat zal waar zijn merkte Barend op. „En ik was niet minder blij," ging Tjebbe voort. „Dien zomer dan varen, tot laat in het najaar toen een week of wat op school. Hoe klein mijne gage ook was, zoo kwam de huishouding toch te baat. In het voorjaar weer aan 't varen en 's winters weer thuis, zoo ging datIk liet aan moeder mijne ver diensten over. Zij had er dubbel en dwars recht op en zij was er mede tevreden." „Gij laat immers nog uwe gage grooten- deels aan uwe moeder uitbetalen vroeg Barend. „Ja antwoordde Tjebbe. „Dat is zoo ge bleven." „Maar dan zie ik volstrekt niet in," zeide Barend luchtig en niet zonder eenige spotter nij, „waarom gij voor de oude vrouw bang zijt en vreest om thuis te komen." „Ik ben in geen drie jaar thuis geweest," steunde Tjebbe. „Dat 's waar," bracht l*rend, die uos htet Daar Uwe Excellentie mij destijds pu blieke bekendmaking van mijn stand punt heeft opgedragen, stel ik er prijs op in hetzelfde blad mede kennis te ge ven van het feit, dat ik mij verplicht ge voel u bij deze te verzoeken om ont slag als reserve-officier-vlieger. Ik kan mij namelijk niet meer beschikbaar stellen voor eenige bestemming, tot mi- iitaire oorlogswerkzaamheid, doch ik verklaar mij bereid tot de uitvoering van andere staatsdiensten als bedoeld in de desbetreffende wet van 19 Juli '23. A. VIRULY, Schiphol, 22 April. Ontduiking van de Vermogensbelasting De landbouwer H. J. J. te Voorsi heeft voor de Rechtbank te Zutfen te rechtgestaan wegens ontduiking van de Vermogensbelasting gedurende de ja ren 1932 tot en met 1936. Hij had onge veer f 1200 minder vermogen opgege ven dan hij in werkelijkheid bezat- De man hoorde een boete van f 3000 subsidair zes maanden hechtenis tegen zich eischen. Uitpraat over 14 dagen. Geen publiek toch publiek. Sport-enhousiasten, die voor wedstrijd de tribune verplaat sen. De strafcommissie van den K.N.V.B. heeft bepaald, dat de Zondag a.s. te spe len wedstrijd Naaldwijk-Vios zonder de aanwezigheid von publiek moet ge speeld worden, zulks in verband met het ontoelaatbaar optreden van het pu bliek bij een vorige ontmoeting. De voetbal-enthousiasten uit het Westland waren het echter met deze beslissing allerminst eens, alhoewel het bestuur van de voetbalvereen. „Naaldwijk" in woord en geschrift het publiek heeft aangemaand zich bij de ze beslissing neer te leggen, teneinde de vereeniging niet in verdere moeilijk heden te brengen. Nu doet zich echter de eigenaardige omstandigheid voor, dat op het terrein van „Naaldwijk" en tribune staat, wel ke het eigendom is van een aantal supporters, die daardoor gemeend heb ben vereenigin en publiek 'n dienst te bewijzen. Nu de Zondag a.s. te spelen wedstrijd echter zonder publiek wordt gespeeld, hebben zij van hun eigendoms recht gebruik gemaakt om deze tribu ne te verplaatsen. De geheele tribune is overgebracht op een naast het voet bal-terrein gelegen stuk grond, waar door het publiek tevens in de gelegen heid gesteld wordt toch dezen verbo den wedstrijd- bij te wonen al is het dan van achter het gespannen gaas, dat het terrein afsluit. Het publiek is opgewekt van deze verboden sport- vrucht gebruik ie maken. PROVINCIAAL NIEUWS. Verkeersweek '36 voor West-Friesland. Er begint met den dag meer teeke- ning te komen in de voorbereiding van de „Verkeersweek 1936 voor West- Friesland." begrijpen kon, waarom die bekentenis zoo pijnlijk werd afgelegd, daartegen in „maar gij hebt ook zooveel meer verdiend en gij brengt ook zooveel meer te huis." „Mijne moeder heeft ook voor dien tijd veel verdriet gehad, terwijl ik op zee was," verhaalde Tjebbe verder. „Telkens, als ik 's winters aan wal bleef, was één van de kin deren dood of stierf er één." „De jongste is toch overgebleven, hebt ge straks gezegd Je moeder is dus niet geheel alleen." „Neen, dat is zij niet, ten minste als hij nog leeft. Maar ons afscheid voör drie jaar was niet goed. Moeder was verschrikkelijk boos op mij geweest. Ik had haar nog nooit zoo boos gezien en ik zeide haar niet, dat ik geen plan had om vooreerst weer thuis te komen. Ik ben van het eene schip op het andere overgegaan bij verschillende kapiteins en zoo ben ik weggebleven, maar ik kon het, toen ik het laatst te Batavia was niet langer uithouden. Ik moest naar huis, en „Kom kom bemoedigde Barend. „Ik be grijp het al. Als zoontje weer bij moeder is en moeder zoontje weer bij zich heeft, dan is alles weer in orde." „Neen, jongen, neen Daar zit wat, dat niet gemakkelijk in orde komt. Weet ge, mijne moeder woont in eene steeg in Harlin- gen op de Lanen. Op den hoek van die steeg woont op eene bovenkamer de weduwe van een zeilmaker met hare dochter. God Barend, het is zoo'n knap bekje „Zwijg er van stilantwoordde Barend. „Ik ken er aan het Nieuwe Diep ook zoo een tje. Het zal mij benieuwen of zij nog om mij denkt." „Wij waren met een Harlinger kermis toe vallig in de haven gekomen en ik ging op een avond met een paar kennissen uit. Daar was moeder wel van Wij kwamen mijn buurtje met nog een paar meiskes tegen en wij hiel den dien avond samen kermis. Daar heeft moeder niets van gemerktNa dien tijd ging ik nooit de steeg in of ik keek naar boven, als zij voor het raam zat te werken. Gij ba- Auto- en Motorrit. De Heer H. N. Groot, die met de voor bereiding hiervan was belast, is er in geslaagd voor de organisatie van een tocht met personen auto's en motor-rij wielen een Commissie te vormen, waar van Burgemeester S. M. Middelhof te Hoogkarspel het Voorzitterschap heeft willen aanvaarden en de heeren J. Baas en Joh. Sluis, het lidmaatschap Deze Commissie heeft zich reeds een parcours gedacht, dat dezer dagen door de Commissie-leden zal worden gereden. Nadere medecleelingen volgen, dan spoedig. Wandeltochten. De Heer S. Hiemstra, lid van het Co mité en tevens leeraar in gymnastiek aan R.H.B.S. te Hoorn, mag wel de aan gewezen organisator geacht worden voor de wandeltochten. Dat deze voor bereiding, onmiddellijk energiek is ter hand genomen moge blijken uit het feit, dat direct contact gezocht is met de „Nederlandsche Wandel Unie." Het gepleegd overleg had tot resul taat, dat d£Ze de leiding in handen zal nemen, terwijl de Turnkring „West Friesland" haar medewerking zal ver- leenen. Als datum collectieve wande lingen is gedacht 7 Juni, terwijl over wogen wordt de gezamenlijke aan komst dien middag te 4 uur te Medem- blik te doen plaats vinden. Rijwieltochten. Op uitnoodiging van het Comité is de A.N.W.B. Consul van het aan Me- demblik grenzende consulaat, de Heer K. Schuitemaker, te Midwoud bereid gevonden deze als touristentochten be doelde parcourses te organiseéren. Comité. Dit is alsnog aangevuld met de Heeren Burgemeester S. M. Mid delhof f te Hoogkarspel en de Heer K. Schuitemaker, Midwoud. 't Secretariaat wordt waargenomen door den heer H. Krijgsman, p.a. de Kamer van Koop handel en Fabrieken voor West-Fries land te Hoorn, waar men inlichtingen omtrent deelname kan vragen. Attracties en verpooziny. Van zeer veel vereenigingen te Ma- demblik mocht het Comité toezegging van medewerking krijgen. Meerdere plannen zijn in voorbereiding. Men hoopt een zeer gevarieerd programma te kunnen brengen. Het Comité hoopt in een volgend be richt nadere gegevens te kunnen ver strekken. BUITENLANDSCH NIEUWS. Typhus-epidemie in Finland. In sommige streken van Finland heerscht een typhus-epidemie. De ziek- N.V. „WA CO"-HOORN Met ingang van Zondag 5 April gewijzigde dienstregeling. Volledige dienst- en tariefregelingen ver krijgbaar bij de chauffeurs a 5 cent. grijpt dat ik dan knikte en zij knikte meestal terug behalve als zij toevallig mij niet zag. Zij kwam nooit bij ons aan huis, want mijne moeder had met de hare eens woorden ge had, ik weet niet waarover, maar in den daarop volgenden winter sprak ik haar toch meermalen. Kort en goed, wij werden het eens." „En dat merkten eindelijk de beide moe ders en toen een standje en Tjebbe met een boos hoofd naar zee, de groote vaart op. Gij behoeft niets meer te vertellen 't Is mij zoo helder als de dag riep Barend uit. „Neen zeide Tjebbe „zoo ging het niet. Het was misschien beter, indien het zoo ge gaan was Neen, het liep anders af „Hoe dan „Denkt gij, dat ik het hart had om met die zaak rechtstreeks bij mijne moeder aan te komen. Ik weet niet, wat ik liever gedaan had. Ik ben voor tien van onze kapiteins zoo bang niet als voor haar. Niet, omdat zij mij ooit geslagen heeft, ten minste, dat heeft nooit te beteekenen gehad. Ook niet, omdat zij vloekt of raast, maar gij kent haar niet, Barend ge moest eens weten hoe zij iemand kan aanzien, en hare woorden gaan door merg en been. Daarom bedacht ik, dat ik eerst eens over trouwen in het algemeen zou praten. Mijne moeder begon te lachen, toen ik losweg zeide, dat ik vroeger of later toch ook wel eens zou trouwen, hoewel zij niet veel lust tot lachen had, de brave ziel, want mijn laatst overgebleven zusje was in dien winter ook gestorven. Een paar maal zelfs nam zij het als gekheid op, maar toen brak de bom los. Zij werd niet boos, zal ik zeggen, hoewel het was alsof zij mij eerst met hare oogen den grond in wilde kijken. Zij werd bedroefd, maar zij liet geen traan vallen. Ik wordt nog koud, als ik er aan denk. Zij had gelijk, ik was ondankbaar. Ik kon niet, ik wilde het ook niet tegenspreken dat zij op mij, op mijn leven, op mijne gage, op al het mijne een recht had, dat door God en men schen moest gehandhaafd worden. Het was waar, wat zij zeide, dat zij, als ik trouwde, te is door een troep zigeuners in het land gebracht en heeft reeds talrijke slachtoffers gemaakt. De autoriteiten hebben maatregelen genomen om, uitbreiding der epidemie tegen te gaan De emigratie naar Zuid-Afrika. Geen werkgelegenheid voor emigranten. Naar aanleiding van schriftelijke en telegrafische mededeelingen van den honorair vertegenwoordiger te Johan- nesburg; wordt timmerlieden, metse laars, stucadoors, electriciens en lood gieters ten sterkste afgeraden, in de komende maanden naar Zuid-Afrika ie gaan om werk te zoeken. De reden is dat tegen Augustus di verse groote bouwwerken gereed ko men en vele honderden bouwvak-arbei ders naar ander werk zullen moeten omzien. Nieuwelingen hebben onder de ze omstandigheden niet de minste kans, spoedig werk te vinden. Op grond hiervan hebben de Neder landsch Zuid-Afrikaansche Vereeni ging en de stichting Landverhuizing Nederland van heden af alle bemidde ling voor timmerlieden, metselaars, stu cadoors, loodgieters en electriciens inge trokken en stopgezet. Men wordt gewaarschuwd, niet op eigen gelegenheid te vertrekken, aange zien men rekening zal moeten houden met sterke tegenwerking, van de zijde van de vakbonden in Zuid-Afrika. GEMEENTE WIERINGEN. SUCCES-NIEUWS. SUCCES - N.H.V.B.-ELFTAL 0—5. Zondag speelde Succes I een wedstrijd op eigen terrein tegen een proefelftal van de N.H.V.B. en heeft van laatstgenoemd elftal een flinke nederlaag gekregen van 5—0. In het begin van de wedstrijd waren de Succes- sers het eerst in den aanval, doch als altijd de goede schutters ontbraken. Het N.H.V.B.- elftal kwam er steeds beter in en na tien minuten was het de midvoor Hazeloop (Wie- ringerwaard) die Posthumus het nakijken gaf. De Succesachterhoede die de laatste we ken goed op dreef was had thans veel moeite om de snelle N.-voorhoede van zich afhou den. De S.-voorhoede bracht het niet verder dan de N.-backs waar Schmitt dan meestal de man was die gevaarlijk werd doch wegens de zwakke binnenspelers het alleen ook niet goed kon maken. Aan de andere kant wordt weer een goede aanval gedaan. Een hooge bal komt voor het Succesdoel en Schenk (W.-waard) kopt keurig in 0—2. Posthumus had o.i. met dit punt even 'n misrekening en verkeerde blijkbaar in de veronderstelling dat de bal over ging doch deze ging juist onder de lat door. Thans is de beurt aan de Suc- cessers en is Schmitt op handige wijze door gebroken doch op 't laatste moment wordt de bal door Been (W.-vogeJs) weggetrapt en is de kans verdwenen. Direct hierop nemen de gasten de bal over en zijn het Hazeloop- Schenk die gevaarlijk komen opzetten en is het Schenk die wederom een prachtig doel punt maakt 03. Aan beide kanten worden nog een paar corners genomen en voor het Succesdoel is het een heen en weer getrap veel zou verliezen en dat ik haar in hare verwachting van trouwe genegenheid jam merlijk teleurstelde. Ik sprak ook geen woord tegen en liep een straatje om en zweeg er verder van." „Een gek gevalmerkte Barend met een ernstig gezicht aan. „Eert uw vader en uwe moeder„Juist!" hernam Tjebbe. „Ik zeide dus aan Geertje, toen ik haar terloops later ontmoette, dat er vooreerst niets van komen kon. Wij beloofden elkander trouw en daarmee was het uit. Toch kon ik het niet goed verkroppen. Ik ging er zoo gauw moge lijk uit, eerst naar Noorwegenvan daar te rug naar Amsterdam van daar naar Soera- baja en toen op de kustvaart, maar nu be grijpt gij, hoe ik er tegen opzie om thuis te komen." „Dat is te zeggen," hernam Barend, „gij hebt toch uwe gage voor haar laten staan en 't is waar, gij zijt wat heel lang weggebleven, maar dat is dan ook alles „Weet ge wel," antwoordde Tjebbe bijna schreiende, „dat ik in al dien tijd niet ge schreven heb en toen wij op de rede van Ba tavia lagen, heb ik van mijn moeder ge droomd. Zij was ziek, erg ziek en zij riep om mij, en ik kon maar niet bij haar komen en o 't was zoo akelig „Dat ziet er niet best uit." antwoordde Barend, bij wien het ook aan geen twijfel on derhevig was, of deze droom kon eene voor spelling geweest zijn „Dat is bedenkelijk erkende hij en zucht te met Tjebbe mede. „Zaagt ge Geertje ook in dien droom Tjebbe kon niet terstond antwoorden hij wreef met de rechterhand langs zijn oogen en zijn neus, maar eindelijk: „Neen!" zeide hij. „Van haar droom ik dikwijls, dat kunt ge wel denken, maar juist dien nacht niet." „Dat 's jammerverzekerde Barend. „Maar," ging hij bemoedigend voort„weet ge wat, kameraad Wij willen er het beste van hopen. Droomen is ook soms bedrog en wij zijn op weg naar huis." Tjebbe schudde bedenkelijk zijn hoofd. van belang en tenslotte is het Hart (Koedijk) welke er een einde aan maakt met een goed schot en het is 04. Hierna gaat de rust in. In de tweede helft begint Succes weer met een goede aanval doch raakt voor doel de bal weer kwijt. De Succesbacks spelen thans een betere partij en zijn trapvaster gewor den en blijven steeds haar terrein zuiveren. Zoo golft het spel langen tijd over en weer doch punten blijven uit. Na een goede N.- aanval is het Schenk die een schot inzendt, Posthumus stompt de bal weg doch niet voldoende, Koorn is te hulp gekomen doch trapt de bal in eigen doel en is de stand thans 05 voor het N.H.V.B.-elftal. In de stand komt verder geen verandering meer en heeft Succes deze wedstrijd verloren, willen we noemen Been (linksback welke een prima back is ook de spil Spaarman en In het N.-elftal zaten goede krachten en rechtshalf M. Schenk speelden een goede partij in de voorhoede waren het K. Schenk, Hazeloop en Hart die over goede spelkwali- teiten beschikken. De aangekondigde wedstrijden Succes 2 en 3 zijn niet doorgegaan. FILM-AVOND DER VEREENIGING „ZONNESTRAAL." op Donderdag 23 April 1936. Ongeveer 8 uur neemt Mevr. G. de Haan-Bosker het woord en heet de aanwezigen van harte welkom. Het spijt haar ten zeerste dat zoo weinig genoodigden aan den oproep gehoor gaven, terwijl toch de film van het Sanatorium „Zonnestraal" heel mooi was, vooral de paviljoens waren niet alleen schitterend in de prachtige bos- schen gelegen, doch gaven ook veel licht en lucht zien. Iedere patiënt heeft daar zijn eigen kamertje zoodat het absoluut niet de indruk maakt in een sanatorium te zijn. Hoe heerlijk luchtig zijn de ruime werkplaatsen in gericht waar de patiënten hun arbeid kunnen verrichten. Meubels, fietsen, enz. enz. en wat al niet meer wordt daar vervaardigd. Men zag ze aan de smidse, aan de schaafbank en aan het lasch-apparaat werken, kortom men kreeg zoo'n geweldige indruk van dit alles, hoe patiënten uit de sanatoria voor ze de maatschappij weer ingaan onder toezicht van den bekwamen ge neesheer Dr. van Lier als 't ware klaar worden gemaakt. Een schakel als 't ware tusschen tusschen sanatorium en maatschappij. Vooral de arbeids-therapie wordt hier toegepast. Even komt een weemoedig gevoel, wanneer wij zien, dat er 130 patiënten geplaatst kunnen worden en slechts 100 verpleegd worden. Oorzaak: GEBREK AAN GELD. Duizenden wach ten nog. In ons land zijn 70.000 T.B.C.- patiënten. Hier ligt een taak voor ons, om te zorgen dat wanneer er gecollec teerd wordt, allen naar draagkracht te geven. Vele kleintjes maken immers een groote. En gij Dames, helpt colles- teeren. Draagt ook een steentje bij om dit groote leed te verzachten. Wanneer men gezond is, is het slechts kleine moeite eens enkele uurtjes per jaar zich voor de lijdende menschheid te geven. Weigert niet wanneer een be roep op U gedaan wordt. „Moed gehoudenging Barend voort. „Drommels Gij hebt toch niet voor niemen dal naar dat blikkeren in het Westen geke ken. De lucht wordt daar donker. Zouden we nog zwaar weer krijgen „Ik ben er niet gerust op," antwoordde Tjebbe, „maar ik wou, dat we al in het Nieu we Diep binnen waren." Zijne vrees voor storm en schipbreuk bleek echter meer het gevolg van zijne treurige gemoedssgesteldheid dan van zijne weerken nis te zijn. Zij kregen wel gedurende een paar dagen in de Noordzee eene buitengewoon stevige bries maar op den derden dag, na dat zij het Kanaal waren uitgekomen, sleep te een stoomboot het schip, waarop zij zich bevonden, door het gat van Texel en ter stond werd den volgenden dag de reis door het Noordhollandsche kanaal naar Amster dam voortgezet. Een veertien dagen later was het schip ontladen en daar het eenigen tijd in het Westerdok zou blijven liggen, werd het volk afgemonsterd. Tjebbe en Barend hadden hun boeltje bijeengepaktzij zouden nog een namiddag samen doorbrengen, en hadden hun nachtverblijf besproken in één van de talrijke herbergen, die langs den dijk aan den Buitenkant voor zeelieden openstaan. Den volgenden dag zou Barend naar het Nieuwe Diep gaan en Tjebbe zou met de stoomboot naar Harlingen vertrekken. Zij liepen zoo wat rond, den Haarlemmer dijk op, tot aan den Dam, maar keerden dan weer terughet was hun wat vreemd, als zij nergens een mast of een zeil zagen en zij waren in geene stemming om ergens den avond in luidruchtige vroolijkheid te gaan doorbrengen. Weer waren zij de Scheierstoren voorbijgegaan, toen Jjebbe plotseling vlugger begon voort te stappen en éér Barend, die naar de reden vroeg, antwoord ontving, had den zij eenige andere zeelui ingehaald en Tjebbe klopte er één op den schouder. „Zoo gij ook hier, Dirk zeide hij. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1936 | | pagina 1