27e JAARGANG
DINSDAG 2« APRIL 1936
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINQBN ÉN OMSTREKEN
DE DROOM.
No. 34
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
BUREAU
ADVERTENTIëN
DINSDAG en VRIJDAG
UITGEVER
Hippolytushoef Wieringen
Van 1 5 regels
f 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BObKER
WIERINGEN.
Telef. Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
per 3 maanden f 1.
CRISIS - BUREAU.
Gezien de vooruitzichten voor de vis
scherij op ansjovis, die beheerscht wor
den door het aantal ankers, dat hier
te lande in voorraad is, door den te ver
wachten uitvoer en den prijs voor het
artikel, bij uitvoer te bedingen, ligt
het, naar wij van bevoegde zijde hoo-
ren, in het voornemen, het zouten van
ansjovis te verbieden, zoodra er in to
taal een hoeveelheid groene visch, noo-
dig voor pl.m. 15.000 ankers boven wa
ter zal zijn gebracht, (pl.m. 12.000 an
kers afkomstig van de visscherij in de
Waddenzee en pl.m. 3.000 ankers af
komstig uit de Zeeuwsche-, c.q. Zuid
Hollandsche stroomen.)
BINNENLANDSCH NIEUWS.
VIRULY NEEMT ONTSLAG ALS
OFFICIER-VLIEGER.
Afschuw van den oorlog de
voornaamste drijfveer.
De verkeersvlieger Viruly publiceert
in de „Groene Amsterdammer" van de
vorige week de volgende brief, die hij
aan minister-president Colijn geschre
ven heeft
Aan Zijne Excellentie den
minister van Staat, den minis
ter van Defensie ad interim.
Excellentie
In de Groene Amsterdammer van 19
October 1935 schreef ik een artikel „Bo
ven de oorlogsgedachte uit" naar aan
leiding waarvan u mij door den com
mandant der luchtvaart-afdeeling de
vraag deed stellen of op mij met hc,
oog op de mij toegedachte oorlogsbe
stemming ten volle zou kunnen wor
den gerekend en mij werd opgedragen,
mijn zonder commentaar gevraagd be
vestigend standpunt in hetzelfde blad
te publiceeren. Ik heb er mij toen re
kenschap van gegeven, dat Uwe Excel
lentie hiermede van mij vroeg een open
lijk getuigenis van bereidheid in geval
van oorlog met een Nederlandsch be
lang te dienen in strijd met een christe
lijk gebod en een persoonlijk eerge
voel, maar ik heb deze bereidverklaring
om in de huidige oorlogsomstandig
heden menschen te gaan dooden, toch
gegeven, op grond van een op jongen
leeftijd eenmaal gedane officiers-eed
en in de overweging dat iemand zich
in dezen tijd niet aan de ordegevende
wetten van zijn volksgemeenschap
moest onttrekken.
Het is mij echter duidelijk geworden,
dat ik mij aan deze verklaring in feite
niet zal kunnen houden en dat juist in
dezen tijd het zwaarste het zwaarst
moet wegen. Voor den daad staande,
zou ik toch nimmer een nationaal be
lang hebben of kunnen dienen, indien
dit moest wezen door willekeurige, niet
schuldige menschen te gaan dooden,
met verloochening van een duidelijk
Christelijk beginsel, mijn belangrijkste
levens-ervaring en menschelijk eerge
voel.
FEUILLETON.
2).
In den tweeden winter, nadat mijn vader
was verongelukt, werd een zusje van mij
ziek en stierf. Tusschen de schooltijden deed
ik al eens voor iemand eene boodschap en
verdiende zoo een stuiver of wat, of eene
boterham, wat ik nog liever had, want het
was thuis dikwijls voor van morgen of van
avond voorbij Niet of er waren goede men
schen, maar het best deed die oude vriend
van mijn vader, die in het volgende voorjaar
aankwam en vroeg of ik mee naar zee wilde
gaan hij zou goed voor mij zorgen, een knap
zeeman van mij maken en ik zou ook terstond
al iets, eene kleinigheid verdienen. Heer
wat was mijne moeder blij
„NatuurlijkDat zal waar zijn merkte
Barend op.
„En ik was niet minder blij," ging Tjebbe
voort. „Dien zomer dan varen, tot laat in
het najaar toen een week of wat op school.
Hoe klein mijne gage ook was, zoo kwam de
huishouding toch te baat. In het voorjaar
weer aan 't varen en 's winters weer thuis,
zoo ging datIk liet aan moeder mijne ver
diensten over. Zij had er dubbel en dwars
recht op en zij was er mede tevreden."
„Gij laat immers nog uwe gage grooten-
deels aan uwe moeder uitbetalen vroeg
Barend.
„Ja antwoordde Tjebbe. „Dat is zoo ge
bleven."
„Maar dan zie ik volstrekt niet in," zeide
Barend luchtig en niet zonder eenige spotter
nij, „waarom gij voor de oude vrouw bang
zijt en vreest om thuis te komen."
„Ik ben in geen drie jaar thuis geweest,"
steunde Tjebbe.
„Dat 's waar," bracht l*rend, die uos htet
Daar Uwe Excellentie mij destijds pu
blieke bekendmaking van mijn stand
punt heeft opgedragen, stel ik er prijs
op in hetzelfde blad mede kennis te ge
ven van het feit, dat ik mij verplicht ge
voel u bij deze te verzoeken om ont
slag als reserve-officier-vlieger. Ik kan
mij namelijk niet meer beschikbaar
stellen voor eenige bestemming, tot mi-
iitaire oorlogswerkzaamheid, doch ik
verklaar mij bereid tot de uitvoering
van andere staatsdiensten als bedoeld
in de desbetreffende wet van 19 Juli '23.
A. VIRULY, Schiphol, 22 April.
Ontduiking van de Vermogensbelasting
De landbouwer H. J. J. te Voorsi
heeft voor de Rechtbank te Zutfen te
rechtgestaan wegens ontduiking van de
Vermogensbelasting gedurende de ja
ren 1932 tot en met 1936. Hij had onge
veer f 1200 minder vermogen opgege
ven dan hij in werkelijkheid bezat-
De man hoorde een boete van f 3000
subsidair zes maanden hechtenis tegen
zich eischen. Uitpraat over 14 dagen.
Geen publiek toch publiek.
Sport-enhousiasten, die voor
wedstrijd de tribune verplaat
sen.
De strafcommissie van den K.N.V.B.
heeft bepaald, dat de Zondag a.s. te spe
len wedstrijd Naaldwijk-Vios zonder
de aanwezigheid von publiek moet ge
speeld worden, zulks in verband met
het ontoelaatbaar optreden van het pu
bliek bij een vorige ontmoeting.
De voetbal-enthousiasten uit het
Westland waren het echter met deze
beslissing allerminst eens, alhoewel
het bestuur van de voetbalvereen.
„Naaldwijk" in woord en geschrift het
publiek heeft aangemaand zich bij de
ze beslissing neer te leggen, teneinde
de vereeniging niet in verdere moeilijk
heden te brengen.
Nu doet zich echter de eigenaardige
omstandigheid voor, dat op het terrein
van „Naaldwijk" en tribune staat, wel
ke het eigendom is van een aantal
supporters, die daardoor gemeend heb
ben vereenigin en publiek 'n dienst te
bewijzen. Nu de Zondag a.s. te spelen
wedstrijd echter zonder publiek wordt
gespeeld, hebben zij van hun eigendoms
recht gebruik gemaakt om deze tribu
ne te verplaatsen. De geheele tribune
is overgebracht op een naast het voet
bal-terrein gelegen stuk grond, waar
door het publiek tevens in de gelegen
heid gesteld wordt toch dezen verbo
den wedstrijd- bij te wonen al is
het dan van achter het gespannen gaas,
dat het terrein afsluit. Het publiek is
opgewekt van deze verboden sport-
vrucht gebruik ie maken.
PROVINCIAAL NIEUWS.
Verkeersweek '36 voor West-Friesland.
Er begint met den dag meer teeke-
ning te komen in de voorbereiding
van de „Verkeersweek 1936 voor West-
Friesland."
begrijpen kon, waarom die bekentenis zoo
pijnlijk werd afgelegd, daartegen in „maar
gij hebt ook zooveel meer verdiend en gij
brengt ook zooveel meer te huis."
„Mijne moeder heeft ook voor dien tijd
veel verdriet gehad, terwijl ik op zee was,"
verhaalde Tjebbe verder. „Telkens, als ik
's winters aan wal bleef, was één van de kin
deren dood of stierf er één."
„De jongste is toch overgebleven, hebt ge
straks gezegd Je moeder is dus niet geheel
alleen."
„Neen, dat is zij niet, ten minste als hij
nog leeft. Maar ons afscheid voör drie jaar
was niet goed. Moeder was verschrikkelijk
boos op mij geweest. Ik had haar nog nooit
zoo boos gezien en ik zeide haar niet, dat ik
geen plan had om vooreerst weer thuis te
komen. Ik ben van het eene schip op het
andere overgegaan bij verschillende kapiteins
en zoo ben ik weggebleven, maar ik kon het,
toen ik het laatst te Batavia was niet langer
uithouden. Ik moest naar huis, en
„Kom kom bemoedigde Barend. „Ik be
grijp het al. Als zoontje weer bij moeder is
en moeder zoontje weer bij zich heeft, dan
is alles weer in orde."
„Neen, jongen, neen Daar zit wat, dat
niet gemakkelijk in orde komt. Weet ge,
mijne moeder woont in eene steeg in Harlin-
gen op de Lanen. Op den hoek van die steeg
woont op eene bovenkamer de weduwe van
een zeilmaker met hare dochter. God
Barend, het is zoo'n knap bekje
„Zwijg er van stilantwoordde Barend.
„Ik ken er aan het Nieuwe Diep ook zoo een
tje. Het zal mij benieuwen of zij nog om mij
denkt."
„Wij waren met een Harlinger kermis toe
vallig in de haven gekomen en ik ging op een
avond met een paar kennissen uit. Daar was
moeder wel van Wij kwamen mijn buurtje
met nog een paar meiskes tegen en wij hiel
den dien avond samen kermis. Daar heeft
moeder niets van gemerktNa dien tijd ging
ik nooit de steeg in of ik keek naar boven,
als zij voor het raam zat te werken. Gij ba-
Auto- en Motorrit.
De Heer H. N. Groot, die met de voor
bereiding hiervan was belast, is er in
geslaagd voor de organisatie van een
tocht met personen auto's en motor-rij
wielen een Commissie te vormen, waar
van Burgemeester S. M. Middelhof te
Hoogkarspel het Voorzitterschap
heeft willen aanvaarden en de heeren
J. Baas en Joh. Sluis, het lidmaatschap
Deze Commissie heeft zich reeds een
parcours gedacht, dat dezer dagen
door de Commissie-leden zal worden
gereden. Nadere medecleelingen volgen,
dan spoedig.
Wandeltochten.
De Heer S. Hiemstra, lid van het Co
mité en tevens leeraar in gymnastiek
aan R.H.B.S. te Hoorn, mag wel de aan
gewezen organisator geacht worden
voor de wandeltochten. Dat deze voor
bereiding, onmiddellijk energiek is ter
hand genomen moge blijken uit het
feit, dat direct contact gezocht is met
de „Nederlandsche Wandel Unie."
Het gepleegd overleg had tot resul
taat, dat d£Ze de leiding in handen
zal nemen, terwijl de Turnkring „West
Friesland" haar medewerking zal ver-
leenen. Als datum collectieve wande
lingen is gedacht 7 Juni, terwijl over
wogen wordt de gezamenlijke aan
komst dien middag te 4 uur te Medem-
blik te doen plaats vinden.
Rijwieltochten.
Op uitnoodiging van het Comité is
de A.N.W.B. Consul van het aan Me-
demblik grenzende consulaat, de Heer
K. Schuitemaker, te Midwoud bereid
gevonden deze als touristentochten be
doelde parcourses te organiseéren.
Comité. Dit is alsnog aangevuld met
de Heeren Burgemeester S. M. Mid
delhof f te Hoogkarspel en de Heer K.
Schuitemaker, Midwoud. 't Secretariaat
wordt waargenomen door den heer H.
Krijgsman, p.a. de Kamer van Koop
handel en Fabrieken voor West-Fries
land te Hoorn, waar men inlichtingen
omtrent deelname kan vragen.
Attracties en verpooziny.
Van zeer veel vereenigingen te Ma-
demblik mocht het Comité toezegging
van medewerking krijgen. Meerdere
plannen zijn in voorbereiding. Men
hoopt een zeer gevarieerd programma
te kunnen brengen.
Het Comité hoopt in een volgend be
richt nadere gegevens te kunnen ver
strekken.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
Typhus-epidemie in Finland.
In sommige streken van Finland
heerscht een typhus-epidemie. De ziek-
N.V. „WA CO"-HOORN
Met ingang van Zondag 5 April
gewijzigde dienstregeling.
Volledige dienst- en tariefregelingen ver
krijgbaar bij de chauffeurs a 5 cent.
grijpt dat ik dan knikte en zij knikte meestal
terug behalve als zij toevallig mij niet zag.
Zij kwam nooit bij ons aan huis, want mijne
moeder had met de hare eens woorden ge
had, ik weet niet waarover, maar in den
daarop volgenden winter sprak ik haar toch
meermalen. Kort en goed, wij werden het
eens."
„En dat merkten eindelijk de beide moe
ders en toen een standje en Tjebbe met een
boos hoofd naar zee, de groote vaart op. Gij
behoeft niets meer te vertellen 't Is mij zoo
helder als de dag riep Barend uit.
„Neen zeide Tjebbe „zoo ging het niet.
Het was misschien beter, indien het zoo ge
gaan was Neen, het liep anders af
„Hoe dan
„Denkt gij, dat ik het hart had om met die
zaak rechtstreeks bij mijne moeder aan te
komen. Ik weet niet, wat ik liever gedaan
had. Ik ben voor tien van onze kapiteins zoo
bang niet als voor haar. Niet, omdat zij mij
ooit geslagen heeft, ten minste, dat heeft
nooit te beteekenen gehad. Ook niet, omdat
zij vloekt of raast, maar gij kent haar niet,
Barend ge moest eens weten hoe zij iemand
kan aanzien, en hare woorden gaan door
merg en been. Daarom bedacht ik, dat ik
eerst eens over trouwen in het algemeen zou
praten. Mijne moeder begon te lachen, toen
ik losweg zeide, dat ik vroeger of later toch
ook wel eens zou trouwen, hoewel zij niet
veel lust tot lachen had, de brave ziel, want
mijn laatst overgebleven zusje was in dien
winter ook gestorven. Een paar maal zelfs
nam zij het als gekheid op, maar toen brak
de bom los. Zij werd niet boos, zal ik zeggen,
hoewel het was alsof zij mij eerst met hare
oogen den grond in wilde kijken. Zij werd
bedroefd, maar zij liet geen traan vallen. Ik
wordt nog koud, als ik er aan denk. Zij had
gelijk, ik was ondankbaar. Ik kon niet, ik
wilde het ook niet tegenspreken dat zij op
mij, op mijn leven, op mijne gage, op al het
mijne een recht had, dat door God en men
schen moest gehandhaafd worden. Het was
waar, wat zij zeide, dat zij, als ik trouwde,
te is door een troep zigeuners in het
land gebracht en heeft reeds talrijke
slachtoffers gemaakt. De autoriteiten
hebben maatregelen genomen om,
uitbreiding der epidemie tegen te gaan
De emigratie naar Zuid-Afrika.
Geen werkgelegenheid voor
emigranten.
Naar aanleiding van schriftelijke en
telegrafische mededeelingen van den
honorair vertegenwoordiger te Johan-
nesburg; wordt timmerlieden, metse
laars, stucadoors, electriciens en lood
gieters ten sterkste afgeraden, in de
komende maanden naar Zuid-Afrika ie
gaan om werk te zoeken.
De reden is dat tegen Augustus di
verse groote bouwwerken gereed ko
men en vele honderden bouwvak-arbei
ders naar ander werk zullen moeten
omzien. Nieuwelingen hebben onder de
ze omstandigheden niet de minste
kans, spoedig werk te vinden.
Op grond hiervan hebben de Neder
landsch Zuid-Afrikaansche Vereeni
ging en de stichting Landverhuizing
Nederland van heden af alle bemidde
ling voor timmerlieden, metselaars, stu
cadoors, loodgieters en electriciens inge
trokken en stopgezet.
Men wordt gewaarschuwd, niet op
eigen gelegenheid te vertrekken, aange
zien men rekening zal moeten houden
met sterke tegenwerking, van de zijde
van de vakbonden in Zuid-Afrika.
GEMEENTE WIERINGEN.
SUCCES-NIEUWS.
SUCCES - N.H.V.B.-ELFTAL
0—5.
Zondag speelde Succes I een wedstrijd op
eigen terrein tegen een proefelftal van de
N.H.V.B. en heeft van laatstgenoemd elftal
een flinke nederlaag gekregen van 5—0. In
het begin van de wedstrijd waren de Succes-
sers het eerst in den aanval, doch als altijd
de goede schutters ontbraken. Het N.H.V.B.-
elftal kwam er steeds beter in en na tien
minuten was het de midvoor Hazeloop (Wie-
ringerwaard) die Posthumus het nakijken
gaf. De Succesachterhoede die de laatste we
ken goed op dreef was had thans veel moeite
om de snelle N.-voorhoede van zich afhou
den. De S.-voorhoede bracht het niet verder
dan de N.-backs waar Schmitt dan meestal
de man was die gevaarlijk werd doch wegens
de zwakke binnenspelers het alleen ook niet
goed kon maken. Aan de andere kant wordt
weer een goede aanval gedaan. Een hooge
bal komt voor het Succesdoel en Schenk
(W.-waard) kopt keurig in 0—2. Posthumus
had o.i. met dit punt even 'n misrekening en
verkeerde blijkbaar in de veronderstelling dat
de bal over ging doch deze ging juist onder
de lat door. Thans is de beurt aan de Suc-
cessers en is Schmitt op handige wijze door
gebroken doch op 't laatste moment wordt de
bal door Been (W.-vogeJs) weggetrapt en is
de kans verdwenen. Direct hierop nemen de
gasten de bal over en zijn het Hazeloop-
Schenk die gevaarlijk komen opzetten en is
het Schenk die wederom een prachtig doel
punt maakt 03. Aan beide kanten worden
nog een paar corners genomen en voor het
Succesdoel is het een heen en weer getrap
veel zou verliezen en dat ik haar in hare
verwachting van trouwe genegenheid jam
merlijk teleurstelde. Ik sprak ook geen woord
tegen en liep een straatje om en zweeg er
verder van."
„Een gek gevalmerkte Barend met een
ernstig gezicht aan. „Eert uw vader en uwe
moeder„Juist!" hernam Tjebbe. „Ik
zeide dus aan Geertje, toen ik haar terloops
later ontmoette, dat er vooreerst niets van
komen kon. Wij beloofden elkander trouw en
daarmee was het uit. Toch kon ik het niet
goed verkroppen. Ik ging er zoo gauw moge
lijk uit, eerst naar Noorwegenvan daar te
rug naar Amsterdam van daar naar Soera-
baja en toen op de kustvaart, maar nu be
grijpt gij, hoe ik er tegen opzie om thuis te
komen."
„Dat is te zeggen," hernam Barend, „gij
hebt toch uwe gage voor haar laten staan en
't is waar, gij zijt wat heel lang weggebleven,
maar dat is dan ook alles
„Weet ge wel," antwoordde Tjebbe bijna
schreiende, „dat ik in al dien tijd niet ge
schreven heb en toen wij op de rede van Ba
tavia lagen, heb ik van mijn moeder ge
droomd. Zij was ziek, erg ziek en zij riep om
mij, en ik kon maar niet bij haar komen en
o 't was zoo akelig
„Dat ziet er niet best uit." antwoordde
Barend, bij wien het ook aan geen twijfel on
derhevig was, of deze droom kon eene voor
spelling geweest zijn
„Dat is bedenkelijk erkende hij en zucht
te met Tjebbe mede. „Zaagt ge Geertje ook
in dien droom
Tjebbe kon niet terstond antwoorden hij
wreef met de rechterhand langs zijn oogen
en zijn neus, maar eindelijk: „Neen!" zeide
hij. „Van haar droom ik dikwijls, dat kunt
ge wel denken, maar juist dien nacht niet."
„Dat 's jammerverzekerde Barend.
„Maar," ging hij bemoedigend voort„weet
ge wat, kameraad Wij willen er het beste
van hopen. Droomen is ook soms bedrog en
wij zijn op weg naar huis."
Tjebbe schudde bedenkelijk zijn hoofd.
van belang en tenslotte is het Hart (Koedijk)
welke er een einde aan maakt met een goed
schot en het is 04. Hierna gaat de rust in.
In de tweede helft begint Succes weer met
een goede aanval doch raakt voor doel de
bal weer kwijt. De Succesbacks spelen thans
een betere partij en zijn trapvaster gewor
den en blijven steeds haar terrein zuiveren.
Zoo golft het spel langen tijd over en weer
doch punten blijven uit. Na een goede N.-
aanval is het Schenk die een schot inzendt,
Posthumus stompt de bal weg doch niet
voldoende, Koorn is te hulp gekomen doch
trapt de bal in eigen doel en is de stand
thans 05 voor het N.H.V.B.-elftal. In de
stand komt verder geen verandering meer en
heeft Succes deze wedstrijd verloren,
willen we noemen Been (linksback welke een
prima back is ook de spil Spaarman en
In het N.-elftal zaten goede krachten en
rechtshalf M. Schenk speelden een goede
partij in de voorhoede waren het K. Schenk,
Hazeloop en Hart die over goede spelkwali-
teiten beschikken.
De aangekondigde wedstrijden Succes 2
en 3 zijn niet doorgegaan.
FILM-AVOND DER VEREENIGING
„ZONNESTRAAL."
op Donderdag 23 April 1936.
Ongeveer 8 uur neemt Mevr. G. de
Haan-Bosker het woord en heet de
aanwezigen van harte welkom. Het
spijt haar ten zeerste dat zoo weinig
genoodigden aan den oproep gehoor
gaven, terwijl toch de film van het
Sanatorium „Zonnestraal" heel mooi
was, vooral de paviljoens waren niet
alleen schitterend in de prachtige bos-
schen gelegen, doch gaven ook veel
licht en lucht zien. Iedere patiënt
heeft daar zijn eigen kamertje zoodat
het absoluut niet de indruk maakt in
een sanatorium te zijn. Hoe heerlijk
luchtig zijn de ruime werkplaatsen in
gericht waar de patiënten hun arbeid
kunnen verrichten. Meubels, fietsen,
enz. enz. en wat al niet meer wordt
daar vervaardigd. Men zag ze aan de
smidse, aan de schaafbank en aan het
lasch-apparaat werken, kortom men
kreeg zoo'n geweldige indruk van dit
alles, hoe patiënten uit de sanatoria
voor ze de maatschappij weer ingaan
onder toezicht van den bekwamen ge
neesheer Dr. van Lier als 't ware klaar
worden gemaakt.
Een schakel als 't ware tusschen
tusschen sanatorium en maatschappij.
Vooral de arbeids-therapie wordt hier
toegepast. Even komt een weemoedig
gevoel, wanneer wij zien, dat er 130
patiënten geplaatst kunnen worden en
slechts 100 verpleegd worden. Oorzaak:
GEBREK AAN GELD. Duizenden wach
ten nog. In ons land zijn 70.000 T.B.C.-
patiënten. Hier ligt een taak voor ons,
om te zorgen dat wanneer er gecollec
teerd wordt, allen naar draagkracht te
geven. Vele kleintjes maken immers
een groote. En gij Dames, helpt colles-
teeren. Draagt ook een steentje bij om
dit groote leed te verzachten. Wanneer
men gezond is, is het slechts kleine
moeite eens enkele uurtjes per jaar
zich voor de lijdende menschheid te
geven. Weigert niet wanneer een be
roep op U gedaan wordt.
„Moed gehoudenging Barend voort.
„Drommels Gij hebt toch niet voor niemen
dal naar dat blikkeren in het Westen geke
ken. De lucht wordt daar donker. Zouden we
nog zwaar weer krijgen
„Ik ben er niet gerust op," antwoordde
Tjebbe, „maar ik wou, dat we al in het Nieu
we Diep binnen waren."
Zijne vrees voor storm en schipbreuk bleek
echter meer het gevolg van zijne treurige
gemoedssgesteldheid dan van zijne weerken
nis te zijn. Zij kregen wel gedurende een
paar dagen in de Noordzee eene buitengewoon
stevige bries maar op den derden dag, na
dat zij het Kanaal waren uitgekomen, sleep
te een stoomboot het schip, waarop zij zich
bevonden, door het gat van Texel en ter
stond werd den volgenden dag de reis door
het Noordhollandsche kanaal naar Amster
dam voortgezet.
Een veertien dagen later was het schip
ontladen en daar het eenigen tijd in het
Westerdok zou blijven liggen, werd het volk
afgemonsterd. Tjebbe en Barend hadden
hun boeltje bijeengepaktzij zouden nog een
namiddag samen doorbrengen, en hadden
hun nachtverblijf besproken in één van de
talrijke herbergen, die langs den dijk aan
den Buitenkant voor zeelieden openstaan.
Den volgenden dag zou Barend naar het
Nieuwe Diep gaan en Tjebbe zou met de
stoomboot naar Harlingen vertrekken.
Zij liepen zoo wat rond, den Haarlemmer
dijk op, tot aan den Dam, maar keerden dan
weer terughet was hun wat vreemd, als zij
nergens een mast of een zeil zagen en zij
waren in geene stemming om ergens den
avond in luidruchtige vroolijkheid te gaan
doorbrengen. Weer waren zij de Scheierstoren
voorbijgegaan, toen Jjebbe plotseling vlugger
begon voort te stappen en éér Barend, die
naar de reden vroeg, antwoord ontving, had
den zij eenige andere zeelui ingehaald en
Tjebbe klopte er één op den schouder. „Zoo
gij ook hier, Dirk zeide hij.
(Wordt vervolgd.)