DE
UIT6E8TEL0
27e JAARGANG
DINSDAG MEI 1936
No. 36
fefcj NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN FÜN OMSTREKEN
DE DROOM.
VAN DE A.N. W. B.
N.V. „WA CO"-HOORN
-WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.—.
UITGEVER:
CORN. J. BObKER WIERINGEN
BUREAU:
Hippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN:
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f o.lQ
DE VESTIGINGSEISCHEN VOOK
DEN MIDDENSTAND.
Het „Vaderland" (liberaal" acht in
het wetsontwerp Vestigingeischen een
gezonden grondslag aanwezig. Terecht
is het behoefte element er niet in opge
nomen.
Zooals met zoovele wettelijke rege
lingen van den laatsten tijd het geval
is, zal ook thans het eindoordeel over
de regeling afhangen van de wijze,
waarop zij zal worden uitgevoerd, liet
ontwerp bepaalt zich slechts tot het
leggen van den grondslag. De concrete
regelen omtrent de voor een bepaalde
branche verlangde deskundigheid en
credietwaardigheid zullen bij alge mee-
nen maatregel van bestuur worden ge
steld, waarover de Middenstandsraad
vooraf zal worden gehoord.
Wij begrijpen, dat de handelskennis
en in het bijzonder de vakbekwaam
heid van de adspirant-middenstanders
niet voor alle bedrijfstakken op gelij
ke wijze kunnen worden getoetst, maar
thans bevat het wetsontwerp geen en
kele nadere norm met betrekking tot
deze eischen, noch ook omtrent die
van de credietwaardigheid. Het is
daarom heel goed denkbaar, dat in be
paalde gevallen deze eischen zoo hoog
worden opgevoerd, dat het betrokken
bedrijf practisch gesloten wordt. Van
de vrijheid van vestiging zou in de prac
tijk dan niet veel over zijn gebleven.
In dit verband zou men ons wellicht
tegenvoeren, dat van deze regeering
zoo iets niet te verwachten is. Maar
dit argument vermag op ons niet veel
indruk te maken een minister, die
slechts een weinig meer ordeningsge
zindheid is dan de huidige bewinds
man, kan van de blanco-volmacht,
welke het ontwerp hem verleent,, het
gebruik maken, dat hij verkiest. Het is
te wenschen, dat de, middenstand zelf,
in verstandige zelfbeperking, niet zal
aandringen op het stellen van over
dreven hooge vestigingseischen.
De Kamers van Koophandel zullen
overigens nog voor heel wat puzzles
bij de uitvoering van de wet worden
geplaatst.
Zoo is ons bijv. nog in het geheel
niet duidelijk, hoe op bevredigende
wijze zal worden onderscheiden tus-
schen de bij algemeenen maatregel
van bestuur aan te wijzen „kleine han
dels- en ambachtslieden", die geen ver
andering behoeven en den midden
stander, die zulk een verlof wel noo-
dig heeft. Het aan den minister toege
kende recht van beslissing in beroep
over uitspraken van de Kamers van
FEUILLETON.
Tjebbe zag verwonderd op. Zeker, zijne
moeder was zwaar ziek geweest, zij moest
geducht geleden hebben om tegen hem van
dankbaarheid te spreken.
Zij was veranderd en niet alleen in dit op
zicht, dat zij zwakker van lichaam en ouder
geworden was. Hij had geen tijd om er lan
ger over na te denken, want zijne moeder
ging voort„En sta nu op, Tjebbe en neem
een stoel. Gij hebt zeker honger na de reis.
Ik zal geven wat ik heb en vanavond zullen
wij voor wat beters zorgen."
Tjebbe voldeed aan haar verzoek, maar
toen zij van haar stoel poogde op te rijzen,
wilde hij haar tegenhouden. Zij wees hem
echter af en strompelde naar een hoek der
kamer en kwam langzaam naar de tafel te
rug, waar Tjebbe zich had nadergezetzij
diende hem de spijzen voor en gaf hem er
iéts te drinken bij. Toen nam zij hare plaats
weder in en terwijl Tjebbe dapper toetastte,
liet zij eenigen tijd hare blikken op hem rus
ten.
Hare verbeelding doorliep zijne levensjaren
en naar de tooneelen, welke voor haar opre
zen,wisselden de uitdrukkingen van vreugde
en van smart op haar gelaat en in hare oo-
gen de felle gloed der gramschap en de
zachte glans van dankbare liefde. Door hare
herinneringen overstelpt en nog onder den
indruk van de blijdschap over de thuiskomst
van haar zoon, zonk zij achterover in haar
stoel.
Zij zag dien jongen, grooten en sterken
man, die daar tegenover haar zat, als den
knaap, dien zij met zorg had opgevoed, voor
wien zij zich menigmaal, om hem in een be
hoorlijk kleed naar school te» kunnen zenden,
de opoffering getroost had, niet wan een ge
noegen maar van eene noodzakelijke bete
broods.
Zij zag hem voor het eerst naar zee gaan
en zij herinnerde zich, hoe zij deit eersten
nacht wakker was blijven liggen, omdat de
wind wat opstak en zij wist, dat haar jongen
het Vlie nog niet kon door zijn.
Zij zag hem grooter worden hsuar rouw
deelen als het getal harer kinderen versmolt
en de dood, ondanks al haar inspanning, zijne
offers wegrukte zij hoorde hem, hoie hij
haar trooste, als hij weg ging met de zoetste
Koophandel is blijkbaar de panacee
voor deze en andere leemten, welke
het ontwerp aankleven.
Kunnen wij ons derhalve vereenigen
met den grondslag van het ontwerp,
zoo moeten wij toch ten aanzien van
de uitvoerbaarheid en van een bevre
digende toepassing van de regeling
eenig voorbehoud maken."
WERKLOOS.
Mr. Feth Hebt u werk
Verdachte Neen, ik ben werkloos.
Mr. Feith. Dat strekt u niet tot eer,
eigenlijk werk lukt u dus niet en daar
om gaat u maar de straat op, om poli
tieke ruzie te maken. Waar leeft u
eigenlijk van
Verdachte Van de steun.
Mr. Feith Van een andermans beurs
dus
Aldus een dialoog, tusschen de Haag
sclie politerechter en een verdachte ge
houden, zooals die door een rechtbank
verslaggever is vastgelegd en welke
het Kamerlid Hermans aanleiding
heeft gegeven tot het stellen van vra
gen aan de Minister van Justitie.
Indien het bovenstaande naar waar
heid is geboekstaafd, is daarmede aan
getoond dat deze rechter moeite heefi
de maatschappelijke uitingen en noo-
den van deze tijd te begrijpen. Voor
een man in zijn functie een zeer ern
stig tekort.
En mochten er soms nog meer zijn,
die willen zeggen, dat werkloos-zijn de
werklooze niet tot eer strekt zij
gelieven dan slechts kennis te nemen
van de maatregelen, die in de genot
middelen-industrie genomen zijn en
nog genomen zullen worden de Kwal
ta-fabriek te Breda moest uit zelfbe
houd de laatste weken 40 volwassen
arbeiders, onder wie er waren met 10,
15 en 20 dienstjaren, ontslaan en ver
vangen door jeugdige arbeidskrachten,
tewerkgesteld op een aanvarigsloon
van f 5 per week, terwijl in de eerst
volgende weken nog 200 volwassen ar
beiders hetzelfde lot wacht. In de toe
komst zal het loon loopen van f 5.- op
14-jarigen leeftijd tot f 10.- op
21-jarige leeftijd, waarna men verder
op dit loon blijft of vervangen wordt
door een 14-jarige. Aan allen die mis
schien geneigd zijn, werkloosheid als
..niet tot eere strekkend" te beschou
wen, worden deze nuchtere cijfers en
feiten ter overdenking aanbevolen. Een
'wereld van leed. van wanhoop en leven
zonder uitzicht wordt daarin geopen-
afscheidswoorden en als hij weer thuis was
door zijne gehoorzaamheid.
En zij zag hem eindelijk ook, zooals hij voor
drie jaar het hoofd onder haar verwijt boog,
toen zij de gedachte niet verdragen kon, dat
eene andere vrouw zich tusschen hem en
haar zou dringen zij werd bijna weder toor
nig, want toen was hij weggegaan en zijn
afscheidswoord was niet zoo hartelijk geweest
als anders, en hij was weggebleven en hij
had niets van zich laten hooren, alsof zij te
vreden moest zijn, omdat zijn loon haar werd
uitbetaald maar zij bedacht ook, dat zij
door hare strengheid en haar verwijt hem
van zich gestooten had en zij werd bedroefd;
maar ondanks hare tranen, juist toen haar
hart, ook door zelfverwijt week werd, zag zij
hem als kind liggen op haar arm en aan
haar boezem en zij zag zijn vader daarbij
staan, haar man, die zijn graf in de golven
had gevonden, dien zij niet vergeten had en
dien zij ook nooit vergeten zou. Neen zij zou
liever alles willen doen om zijne wenschen te
vervullen.
Tjebbe merkte op, dat zijne moeder, terwijl
zij hare tranen wegwischte, weder recht ging
zitten hij werd verlegen maar redde zich
inderdaad met belangstelling naar zijn broer
tje te vragen.
„Kees is gezond, Tjebbe!" antwoordde zij;
„hij is aan het timmeren en komt vanavond
thuis Gij hebt zeker veel gezien en onder
vonden in die drie jaar," ging zij langzaam
verder voort, „en gij zult heel wat hebben te
vertellen."
„Dat kunt ge begrijpen moeder en
Zij viel hem in de rede „Later zult ge dat
willen doen. Ik zou nu graag van mijne on
dervinding willen praten, vooral uit het laat
ste jaar, sedert mijne ziekte."
Tjebbe schrikte. Zouden de gevreesde ver
wijten toch komen moeten Maar hij boog
het hoofd, zonder een woord te spreken en
zette zich tot luisteren.
„De eerste twee jaar, nadat gij vertrokken
waart" „begon zij, „bleef alles ongeveer op
den ouden voet. Kees ging naar school en ik
meestal uit werken. Verleden jaar kreeg ik
echter de koorts. Eerst meende ik, dat ik door
een huismiddeltje mij zou redden en het
scheen soms ook zoowant de koorts bleef
een paar weken weg, maar daarna kwam zij
terug. Ik mocht doen wat ik wilde, ik kon
haar geen meester worden, ik moest naar
den dokter. Hij meende ook, dat ik koude
had gevat en zou mij spoedig opknappen,
maar ik werd, ook onder zijne behandeling
niet van de koorts verlostsoms kon ik mijn
werk doen en er op uitgaan, maar dikwijls
baard.
We voegen hieraan nog toe. dat deze
stof ontleend is aan de Haagsche Post,
die men zeker niet van overdrijving be
schuldigen zal.
welke gehouden zou worden op 6 Mei
in Hotel De Haan te Hippolytushoef
is tot nader order
Jhr. Ch. Ruys als drankbestrijder.
Jhr. Mr. Charles Ruys de Beeren-
brouck werd in 190.5 voor het eerst tot
Kamerlid gekozen door het district
Gulpen. En dat was een merkwaardige
verkiezing. Want „jonker Charles"
werd gekozen niettegenstaande hij het
had aangedurfd een stoutmoedige
daad te stellen, welke toen in Limburg
de handhaving van een candidatuur
voor een vertegenwoordigend lichaam
tot een vraagstuk moest maken. Het
bier speelde toen in „het Zuiden", spe
ciaal in Limburg, een belangrijke rol
tijdens verkiezing-campagnes de
.bierverkiezingen" waren daar in-
heemsch. En nu kregen de Limburgers
de verbluffende verklaring van Jhr.
Ruys te vernemen, dat hij het Kamer
lidmaatschap niet zou aanvaarden,
indien hem zou blijken dat er, ter be
vordering van zijn verkiezing, ook
maar één glas bier zou zijn geschonken.
Dat was de taal, dat was de daad
van een, die niets ten halve deed, de
consekwenties van zijn beginselen in
hun vollen omvang aanvaardde. Dat
was Ruys de Beerenbrouck, zooals hij
immer en overal was, zooals hij zich
ook als bestrijder van het alcoholisme,
als mede-arbeider en voorman in het
Sobrëtaswerk deed kennen.
Als voorz. van Sobrëtas was Riiys in
1907 de president van het uitnemend
vooral uit wetenschappelijk oogpunt
bezien zoo gelukkig geslaagde, tweede
moest ik thuis blijven. Zoo sukkelde ik eeni-
ge maanden voort. De koortsen werden he
viger en het was in het laatst van October,
op een avond, dat ik ook hier zat en Kees
daar zooals gij nu, tegenover mij; het at zijne
boterham en leerde zijne les toen overviel
de koorts mij zoo hevig, dat ik opstond, om
naar bed te gaan, maar eer ik nog midden
in de kamer was, hoorde noch zag ik iets
meer en viel ik op den grond
,Groote God moeder moeder riep
Tjebbe ontroerd uit„Dat heb ik niet ge
weten
„Neen, natuurlijk niethernam de oude
vrouw. „En al hadt gij het geweten, gij hadt
er toch niets aan kunnen doen. Waar waart
gij in dien tijd
Tjebbe schaamde zich, dat hij zeggen
moest„Op reis van Samarang naar Batavia'.'
„Nu denk eens," „ging zijne moeder voort,
.maar beste jongen ik had je niet noodig.
Van hooger Hand was mij hulp gezonden en
Kees vond die hulp gereed, toen hij schrei
ende het huis uitliep bij het afgaan van de
koorts, kwam ik tot mij zelf en lag in mijn
bed. Ik bleef lang ziek en hard ziek maar
God en goede menschen hebben mij niet ver
laten ik had telkens de koorts, den gehee-
len winter door en ook nog lang in het voor
jaar eerst met de zomerwarmte ben ik wat
opgeknapt, maar ik ben nog zwak, erg zwak
vergeleken bij vroeger dagen. Ik geloof niet,
dat ik nog leven zou, als ik niet zoo bijzonder
goed was opgepast."
Tjebbe stond ophij kon het niet langer
meer aanhoorendat verhaal verscheurde
hem het harthet maakte hem akeliger dan
de bitterste verwijten konden gedaan heb
ben het werd hem te benauwd in dat ver
trek hijzelf werd koud, alsof de koorts hem
overviel. Hij deed een paar stappen naar de
deur „Vindt U goéd, dat ik mijn kist $iet
kleeren van de stoomboot ga halen sta
melde hij ,jlk heb gezegd, dat ik er om ko
men zou."
„Dat kunt gij immers straks ook doen?"
antwoordde zijne moeder, „mijn verhaal is
nog niet uit, Tjebbe. Ik zeide immers dat ik
zoo goed werd opgepast. Ga nog even zitten."
Tjebbe durfde niet ongehoorzaam zijn en
liet zich, als een gevangen man, op zijn stoel
nedervallen.
„Gij vraagt niet eens," zeide zijne moeder,
„wie mij heeft opgepast
„Dat had ik moeten doen!" barstte hij in
zelfverwijt uit.
„Dat hadt ge niet kunnen doen," klonk de
troostelijke verzekering. „Al waart gij hier
geweest, er was eene vrouwenhand noodig
Nederlandsche Katholiek Congres tot
bestijding van het Alcoholisme (te Nij
megen), dat het Sobriëtas-werk tot zijn
hoogsten bloei zou opvoeren.
Toen hij in 1918 Minister was gewor
den, had hij de zoo lang; en met een aan
zijn liefdevolle activiteit geëvenredigd
succes gevoerde Sobriëtas-leiding aan
andere handen moeten toevertrouwen.
Wat evenwel niet beteekende, dat hij
geheel verdween uit de leiding der ge
organiseerde alcoholisme-hestrijding.
Hij bleef de leider der Internationale
Katholieke Vereeniging tegen het alco
holisme, die haar definitiei-geordende
totstandkoming op het 13e Internatio
naal Congres tegen het alcoholisme,
in 1911 te Scheveningen gehouden, kon
vieren met een prachtig geslaagden
„avond" in het Kurhaus. En nog. kort
geleden wees Sobrëtas Ruys aan als
een der vertegenwoordigers der Natio
nale Commissie tegen het Alcoholis
me (N.C.A.) in het Bestuur van de Eu
ropeesche sectie van den in 1935 defi
nitief georganiseerden wereldbond te
gen het Alcoholisme, van welke hond
hij de stichtings-vergadering, te Mon
treux met meesterhand had geleid.
Evenmin beteekende het heengaan
van Ruys de Beerenbrouck uit de So-
briëtasleiding ook maar eenigermate
een vermindering van zijn daadwerke
lijk drankbestrijderschap. De strijd te
gen het Alcoholisme bleef zijn belang
stelling en zijn liefde behouden hij
bleef de trouwe geheel-onthouder, die
hij altijd geweest was. En niet gemak
kelijk zal de drankbestrijding de waar
de en de beteekenis kunnen overschat
ten van het voorbeeld, gegeven door
een man van zoo hooge positie, die al
tijd en overal onder alle omstandighe
den, door zijn geheel-onthouding van
iederen alcoholhoudenden drank zich
deed kennen als de actieve drankbe
strijder.
Vele acties en belangen hebben ont
zaglijk veel te danken aan dezen nobe-
len man, die offerde met zijn persoon.
En niet op de laatste plaats de Neder
landsche drankbestrijding zal hem in
dankbaarheid blijven gedenken.
Met ingang van Zondag 5 April
gewijzigde dienstregeling.
Volledige dienst- en tariefregelingen v
krijgbaar bij de chauffeurs a 5 cent.
en die was er ook voor mij en voor Kees,
eene allerbeste
Tjebbe vroeg nog niets en liet zijne moeder
voortgaan met vertellen, maar zijne nieuws
gierigheid werd toch opgewekt en toen zij
was bevredigd, verminderde zijne ontroering
niet.
„Misschien herinnert ge u nog, dat hier op
den hoek der steeg eene weduwe met hare
dochter woonde. De moeder is verleden jaar
gestorven. Wij hadden nooit veel omgang met
elkaar gehad maar in de laatste dagen van
haar leven, ik was toen nog gezond, bezocht
ik haar en zoo kwam de kennis met de doch
ter aan. Zij heet Geertje, maar dat zult ge
niet meer weten
Tjebbe beantwoordde die vraag niethij
bleef ernstig voor zich zien. Hij vermande zich
tegen het gevaar, dat hem scheen te bedrei
gen hij vreesde dat een enkel onvoorzichtig
woord de vreugde des weerziens plotseling
zou verstoren.
„Hebt gij haar vergeten vroeg zijne moe
der, toén hij bleef zwijgen. Hare stem klonk
weer in den ouden, strengen toon„Hoort
ge mij niet Tjebbe
De deur der kamer ging open vlug sprong
een twintigjarige deern over den drempel,
maar bleef, toen zij Tjebbe zag, plotseling
stilstaan.
Zij begon hevig te beven, en moest zich aan
den knop van de kamerdeur, die zij dicht ge
daan had, vasthouden. Eerst steeg het bloed
haar met geweld naar het hoofd daarna
week het plotseling terugmet een doods
bleek gelaat en neergeslagen oogen wachtte
zij af, wat Tjebbe zou antwoorden op de ver
zekering zijner moeder „Daar is zij, onze
trouwe verzorgster
Maar Tjebbe was reeds opgestaan „Hebt
gij mijne moeder opgepast, Geertje riep hij
in blijde verrassing uit. Hij nam haar bij de
hand en trok haar naar zich toe en sloeg
zijn arm om haar heen. „Dan zijt gij zeker
ook dezelfde voor mij gebleven, gelijk ik voor
U, en niemand mag zich meer tusschen ons
plaatsen
Geertje bood hem geen wederstand zij
volgde hem tot in het midden van het ver
trek, maar zag met beschroomde blikken naar
de oude vrouw.
Tjebbes moeder had de uitbarsting van
zijn hartstocht gadegeslagen, en was er eerst
pijnlijk door getroffen. Zij gevoelde, dat zij,
hoeveel teederheid hij bij het wederzien ook
getoond had, niet meer de eerste plaats in
zijn hart innam en ofschoon zij dat reeds
sedert langen tijd vermoedde en hij sedert
eenige maanden hoogst waarschijnlijk kon
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Gescheurde kerkklok te Urk.
In den toren van de Ned. Herv. Ge
meente te Urk hangt een oude luid-
klok, welke de tand des tijds niet lan
ger heeft kunnen weerstaan.
Een lange scheur van den rand tot
de kroon, heeft haar geluid doen ver
stommen. In de gemeente wil men de
ze klok niet gaarne missen en daarom
is een commissie gevormd, die gelden
heeft verzameld, om het euvel te doen
herstellen. Den beiaardier van het Ko
ninklijk Paleis te Amsterdam, den
heer J. Vincent, is advies gevraagd. Hij
constateerde, dat het eenige middel
was, de klok te breken en met bijvoe
ging van nieuw metaal te doen over-
overgieten. Aan de firma Petit en Frit-
zen klokkengieters te Aarle in Noord-
Brabant is dit opgedragen. Er zal te
vens een tweede klok worden bijge
maakt, zoodat de gemeente Urk wel
dra een nieuw harmonisch geluid zal
krijgen. Aan den heer Vincent is het
toezicht opgedragen.
Bruidspaar van samen 146 jaar.
Op het raadhuis van het Limburg-
sche plaatsje Horst zijn in den loop
van de jaren vele huwelijken gesloten
en zullen er nog talrijke volgen.
Het huwelijk, dat er op 8 Mei zal wor
den voltrokken, zal door zijn zeldzaam
heid wel de aandacht trekken. De 75-ja
rige Jac. Daniels uit Blerick. die eeni
ge jaren geleden met zijn eerste echt-
genoote het gouden huwelijksfeest
vierde» heeft als weduwnaar de hand
gevraagd en verkregen van de 71-jarige
Anna Maria Gertruda Kleuskens uit
Horst, weduwe van den in 1934 over
leden 94-jarign Hendrik Rambags, die
de oudste inwoner van Horst is ge
weest.
Rapport der Commissie Van Loon.
Zal over ongeveer een maand
gereed zijn.
Naar men meldt, zal het advies der
door dr. Deckers ingestelde commissie
Van Loon. welke tot taak heeft om na
te gaan, of en zoo ja, hoe de landbouw
crisis-politiek, mitsgaders haar uit
voering, dient te worden veranderd» on
geveer over een maand gereed komen.
Zooals men weet, heeft o.a. de com
missie van rapporteurs uit de Eerste
Kamer in het Voorloopig Verslag over
de begrooting 1936 van het Landbouw
crisisfonds op zoo groot mogelijken
spoed aangedrongen met het oog op
het stadium, waarin de crisis-politiek
thans is gekomen.
achten, zij moest een oogenblik nadenken,
éér zij de handen vouwen en voor zichzelve
prevelen kon „Het is Gods wil
Daarna zag zij getroost op„Gij hebt haar
dus niet vergeten, Tjebbe
„Moeder antwoordde hij, „toen ik van
trouwen sprak vóór drie jaar, doelde ik op
Geertje."
„Dat wist ik toen niet, maar nu behoeft gij
mij dat niet meer te zeggen
„Wie heeft het U dan gezegd
„Ik fluisterde Geertje.
„Gij?" Tjebbe kon haast niet gelooven, dat
die tengere maagd, die nog eenigszins bedeesd
naast hem stond, aan zijne moeder had dur
ven zeggen wat hij, groote en sterke man,
angstvallig verzwegen had.
„Ja zeide zijne moeder, „hoe dat gegaan
is, zult ge later hooren. Wij moesten toch wat
praten, terwijl wij hier avond aan avond
bijéén zaten. Gij kunt nu het goed wel van
de stoomboot halenEén ding wil ik echter
nog zeggen bij deze gelegenheid. Gij zult
zeker trouwen, voor dat ge weder naar zee
gaat, Tjebbe maar pas op, dat gij haar niet
aandoet, wat gij mij gedaan hebtDrie jaar
achtereen weg te blijven, past geen. getrouwd
man, versta je
Een paar jaar later zat op het dek van een
flinken driemaster, die uit Oost-Indië geko
men was en te Rotterdam in de Boompjes
aan wal lag, de eerste stuurman rustig een
sigaar te rooken, toen van de wal geroepen
werd „Heidaar, Barend Ho Ho
Hij keek op en herkende een ouden kame
raad „Kom er op, Tjebbe riep hij.
Weldra zaten zij bij één. Tjebbe moest van
zijne thuiskomst alles vertellen en hij kon
er nog bijvoegen „Wij zijn getrouwd en ik
heb al een zoon ook. Mijne moeder leeft nog
en is eene krasse vrouw. Toch gaat het met
Geertje in één huis uitmuntend. De jonge
vrouw heeft waarachtig de oude onder den
duim
„En je broer vroeg Barend.
„O, die is bij mij aan boord. Dat timmeren
was gekheid Hij had maar op mij gewacht
om te gaan varen. Maar nu jij Barend Hebt
ge uw schatje aan het Nieuwe Diep terugge
vonden
Barend begon hartelijk te lachen. „Zeker!"
zeide hij. „Maar zij was deftig getrouwd en
had al twee kinderen."
„Dat 's jammer
„Jammer Volstrekt nietZij zou wel op
mij gewacht hebben, als zij veel van mij ge
houden had
EINDE.