DE UIT6E8TEL0 27e JAARGANG DINSDAG MEI 1936 No. 36 fefcj NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN FÜN OMSTREKEN DE DROOM. VAN DE A.N. W. B. N.V. „WA CO"-HOORN -WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.—. UITGEVER: CORN. J. BObKER WIERINGEN BUREAU: Hippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN: Van 1 5 regels f 0.50 Iedere regel meer f o.lQ DE VESTIGINGSEISCHEN VOOK DEN MIDDENSTAND. Het „Vaderland" (liberaal" acht in het wetsontwerp Vestigingeischen een gezonden grondslag aanwezig. Terecht is het behoefte element er niet in opge nomen. Zooals met zoovele wettelijke rege lingen van den laatsten tijd het geval is, zal ook thans het eindoordeel over de regeling afhangen van de wijze, waarop zij zal worden uitgevoerd, liet ontwerp bepaalt zich slechts tot het leggen van den grondslag. De concrete regelen omtrent de voor een bepaalde branche verlangde deskundigheid en credietwaardigheid zullen bij alge mee- nen maatregel van bestuur worden ge steld, waarover de Middenstandsraad vooraf zal worden gehoord. Wij begrijpen, dat de handelskennis en in het bijzonder de vakbekwaam heid van de adspirant-middenstanders niet voor alle bedrijfstakken op gelij ke wijze kunnen worden getoetst, maar thans bevat het wetsontwerp geen en kele nadere norm met betrekking tot deze eischen, noch ook omtrent die van de credietwaardigheid. Het is daarom heel goed denkbaar, dat in be paalde gevallen deze eischen zoo hoog worden opgevoerd, dat het betrokken bedrijf practisch gesloten wordt. Van de vrijheid van vestiging zou in de prac tijk dan niet veel over zijn gebleven. In dit verband zou men ons wellicht tegenvoeren, dat van deze regeering zoo iets niet te verwachten is. Maar dit argument vermag op ons niet veel indruk te maken een minister, die slechts een weinig meer ordeningsge zindheid is dan de huidige bewinds man, kan van de blanco-volmacht, welke het ontwerp hem verleent,, het gebruik maken, dat hij verkiest. Het is te wenschen, dat de, middenstand zelf, in verstandige zelfbeperking, niet zal aandringen op het stellen van over dreven hooge vestigingseischen. De Kamers van Koophandel zullen overigens nog voor heel wat puzzles bij de uitvoering van de wet worden geplaatst. Zoo is ons bijv. nog in het geheel niet duidelijk, hoe op bevredigende wijze zal worden onderscheiden tus- schen de bij algemeenen maatregel van bestuur aan te wijzen „kleine han dels- en ambachtslieden", die geen ver andering behoeven en den midden stander, die zulk een verlof wel noo- dig heeft. Het aan den minister toege kende recht van beslissing in beroep over uitspraken van de Kamers van FEUILLETON. Tjebbe zag verwonderd op. Zeker, zijne moeder was zwaar ziek geweest, zij moest geducht geleden hebben om tegen hem van dankbaarheid te spreken. Zij was veranderd en niet alleen in dit op zicht, dat zij zwakker van lichaam en ouder geworden was. Hij had geen tijd om er lan ger over na te denken, want zijne moeder ging voort„En sta nu op, Tjebbe en neem een stoel. Gij hebt zeker honger na de reis. Ik zal geven wat ik heb en vanavond zullen wij voor wat beters zorgen." Tjebbe voldeed aan haar verzoek, maar toen zij van haar stoel poogde op te rijzen, wilde hij haar tegenhouden. Zij wees hem echter af en strompelde naar een hoek der kamer en kwam langzaam naar de tafel te rug, waar Tjebbe zich had nadergezetzij diende hem de spijzen voor en gaf hem er iéts te drinken bij. Toen nam zij hare plaats weder in en terwijl Tjebbe dapper toetastte, liet zij eenigen tijd hare blikken op hem rus ten. Hare verbeelding doorliep zijne levensjaren en naar de tooneelen, welke voor haar opre zen,wisselden de uitdrukkingen van vreugde en van smart op haar gelaat en in hare oo- gen de felle gloed der gramschap en de zachte glans van dankbare liefde. Door hare herinneringen overstelpt en nog onder den indruk van de blijdschap over de thuiskomst van haar zoon, zonk zij achterover in haar stoel. Zij zag dien jongen, grooten en sterken man, die daar tegenover haar zat, als den knaap, dien zij met zorg had opgevoed, voor wien zij zich menigmaal, om hem in een be hoorlijk kleed naar school te» kunnen zenden, de opoffering getroost had, niet wan een ge noegen maar van eene noodzakelijke bete broods. Zij zag hem voor het eerst naar zee gaan en zij herinnerde zich, hoe zij deit eersten nacht wakker was blijven liggen, omdat de wind wat opstak en zij wist, dat haar jongen het Vlie nog niet kon door zijn. Zij zag hem grooter worden hsuar rouw deelen als het getal harer kinderen versmolt en de dood, ondanks al haar inspanning, zijne offers wegrukte zij hoorde hem, hoie hij haar trooste, als hij weg ging met de zoetste Koophandel is blijkbaar de panacee voor deze en andere leemten, welke het ontwerp aankleven. Kunnen wij ons derhalve vereenigen met den grondslag van het ontwerp, zoo moeten wij toch ten aanzien van de uitvoerbaarheid en van een bevre digende toepassing van de regeling eenig voorbehoud maken." WERKLOOS. Mr. Feth Hebt u werk Verdachte Neen, ik ben werkloos. Mr. Feith. Dat strekt u niet tot eer, eigenlijk werk lukt u dus niet en daar om gaat u maar de straat op, om poli tieke ruzie te maken. Waar leeft u eigenlijk van Verdachte Van de steun. Mr. Feith Van een andermans beurs dus Aldus een dialoog, tusschen de Haag sclie politerechter en een verdachte ge houden, zooals die door een rechtbank verslaggever is vastgelegd en welke het Kamerlid Hermans aanleiding heeft gegeven tot het stellen van vra gen aan de Minister van Justitie. Indien het bovenstaande naar waar heid is geboekstaafd, is daarmede aan getoond dat deze rechter moeite heefi de maatschappelijke uitingen en noo- den van deze tijd te begrijpen. Voor een man in zijn functie een zeer ern stig tekort. En mochten er soms nog meer zijn, die willen zeggen, dat werkloos-zijn de werklooze niet tot eer strekt zij gelieven dan slechts kennis te nemen van de maatregelen, die in de genot middelen-industrie genomen zijn en nog genomen zullen worden de Kwal ta-fabriek te Breda moest uit zelfbe houd de laatste weken 40 volwassen arbeiders, onder wie er waren met 10, 15 en 20 dienstjaren, ontslaan en ver vangen door jeugdige arbeidskrachten, tewerkgesteld op een aanvarigsloon van f 5 per week, terwijl in de eerst volgende weken nog 200 volwassen ar beiders hetzelfde lot wacht. In de toe komst zal het loon loopen van f 5.- op 14-jarigen leeftijd tot f 10.- op 21-jarige leeftijd, waarna men verder op dit loon blijft of vervangen wordt door een 14-jarige. Aan allen die mis schien geneigd zijn, werkloosheid als ..niet tot eere strekkend" te beschou wen, worden deze nuchtere cijfers en feiten ter overdenking aanbevolen. Een 'wereld van leed. van wanhoop en leven zonder uitzicht wordt daarin geopen- afscheidswoorden en als hij weer thuis was door zijne gehoorzaamheid. En zij zag hem eindelijk ook, zooals hij voor drie jaar het hoofd onder haar verwijt boog, toen zij de gedachte niet verdragen kon, dat eene andere vrouw zich tusschen hem en haar zou dringen zij werd bijna weder toor nig, want toen was hij weggegaan en zijn afscheidswoord was niet zoo hartelijk geweest als anders, en hij was weggebleven en hij had niets van zich laten hooren, alsof zij te vreden moest zijn, omdat zijn loon haar werd uitbetaald maar zij bedacht ook, dat zij door hare strengheid en haar verwijt hem van zich gestooten had en zij werd bedroefd; maar ondanks hare tranen, juist toen haar hart, ook door zelfverwijt week werd, zag zij hem als kind liggen op haar arm en aan haar boezem en zij zag zijn vader daarbij staan, haar man, die zijn graf in de golven had gevonden, dien zij niet vergeten had en dien zij ook nooit vergeten zou. Neen zij zou liever alles willen doen om zijne wenschen te vervullen. Tjebbe merkte op, dat zijne moeder, terwijl zij hare tranen wegwischte, weder recht ging zitten hij werd verlegen maar redde zich inderdaad met belangstelling naar zijn broer tje te vragen. „Kees is gezond, Tjebbe!" antwoordde zij; „hij is aan het timmeren en komt vanavond thuis Gij hebt zeker veel gezien en onder vonden in die drie jaar," ging zij langzaam verder voort, „en gij zult heel wat hebben te vertellen." „Dat kunt ge begrijpen moeder en Zij viel hem in de rede „Later zult ge dat willen doen. Ik zou nu graag van mijne on dervinding willen praten, vooral uit het laat ste jaar, sedert mijne ziekte." Tjebbe schrikte. Zouden de gevreesde ver wijten toch komen moeten Maar hij boog het hoofd, zonder een woord te spreken en zette zich tot luisteren. „De eerste twee jaar, nadat gij vertrokken waart" „begon zij, „bleef alles ongeveer op den ouden voet. Kees ging naar school en ik meestal uit werken. Verleden jaar kreeg ik echter de koorts. Eerst meende ik, dat ik door een huismiddeltje mij zou redden en het scheen soms ook zoowant de koorts bleef een paar weken weg, maar daarna kwam zij terug. Ik mocht doen wat ik wilde, ik kon haar geen meester worden, ik moest naar den dokter. Hij meende ook, dat ik koude had gevat en zou mij spoedig opknappen, maar ik werd, ook onder zijne behandeling niet van de koorts verlostsoms kon ik mijn werk doen en er op uitgaan, maar dikwijls baard. We voegen hieraan nog toe. dat deze stof ontleend is aan de Haagsche Post, die men zeker niet van overdrijving be schuldigen zal. welke gehouden zou worden op 6 Mei in Hotel De Haan te Hippolytushoef is tot nader order Jhr. Ch. Ruys als drankbestrijder. Jhr. Mr. Charles Ruys de Beeren- brouck werd in 190.5 voor het eerst tot Kamerlid gekozen door het district Gulpen. En dat was een merkwaardige verkiezing. Want „jonker Charles" werd gekozen niettegenstaande hij het had aangedurfd een stoutmoedige daad te stellen, welke toen in Limburg de handhaving van een candidatuur voor een vertegenwoordigend lichaam tot een vraagstuk moest maken. Het bier speelde toen in „het Zuiden", spe ciaal in Limburg, een belangrijke rol tijdens verkiezing-campagnes de .bierverkiezingen" waren daar in- heemsch. En nu kregen de Limburgers de verbluffende verklaring van Jhr. Ruys te vernemen, dat hij het Kamer lidmaatschap niet zou aanvaarden, indien hem zou blijken dat er, ter be vordering van zijn verkiezing, ook maar één glas bier zou zijn geschonken. Dat was de taal, dat was de daad van een, die niets ten halve deed, de consekwenties van zijn beginselen in hun vollen omvang aanvaardde. Dat was Ruys de Beerenbrouck, zooals hij immer en overal was, zooals hij zich ook als bestrijder van het alcoholisme, als mede-arbeider en voorman in het Sobrëtaswerk deed kennen. Als voorz. van Sobrëtas was Riiys in 1907 de president van het uitnemend vooral uit wetenschappelijk oogpunt bezien zoo gelukkig geslaagde, tweede moest ik thuis blijven. Zoo sukkelde ik eeni- ge maanden voort. De koortsen werden he viger en het was in het laatst van October, op een avond, dat ik ook hier zat en Kees daar zooals gij nu, tegenover mij; het at zijne boterham en leerde zijne les toen overviel de koorts mij zoo hevig, dat ik opstond, om naar bed te gaan, maar eer ik nog midden in de kamer was, hoorde noch zag ik iets meer en viel ik op den grond ,Groote God moeder moeder riep Tjebbe ontroerd uit„Dat heb ik niet ge weten „Neen, natuurlijk niethernam de oude vrouw. „En al hadt gij het geweten, gij hadt er toch niets aan kunnen doen. Waar waart gij in dien tijd Tjebbe schaamde zich, dat hij zeggen moest„Op reis van Samarang naar Batavia'.' „Nu denk eens," „ging zijne moeder voort, .maar beste jongen ik had je niet noodig. Van hooger Hand was mij hulp gezonden en Kees vond die hulp gereed, toen hij schrei ende het huis uitliep bij het afgaan van de koorts, kwam ik tot mij zelf en lag in mijn bed. Ik bleef lang ziek en hard ziek maar God en goede menschen hebben mij niet ver laten ik had telkens de koorts, den gehee- len winter door en ook nog lang in het voor jaar eerst met de zomerwarmte ben ik wat opgeknapt, maar ik ben nog zwak, erg zwak vergeleken bij vroeger dagen. Ik geloof niet, dat ik nog leven zou, als ik niet zoo bijzonder goed was opgepast." Tjebbe stond ophij kon het niet langer meer aanhoorendat verhaal verscheurde hem het harthet maakte hem akeliger dan de bitterste verwijten konden gedaan heb ben het werd hem te benauwd in dat ver trek hijzelf werd koud, alsof de koorts hem overviel. Hij deed een paar stappen naar de deur „Vindt U goéd, dat ik mijn kist $iet kleeren van de stoomboot ga halen sta melde hij ,jlk heb gezegd, dat ik er om ko men zou." „Dat kunt gij immers straks ook doen?" antwoordde zijne moeder, „mijn verhaal is nog niet uit, Tjebbe. Ik zeide immers dat ik zoo goed werd opgepast. Ga nog even zitten." Tjebbe durfde niet ongehoorzaam zijn en liet zich, als een gevangen man, op zijn stoel nedervallen. „Gij vraagt niet eens," zeide zijne moeder, „wie mij heeft opgepast „Dat had ik moeten doen!" barstte hij in zelfverwijt uit. „Dat hadt ge niet kunnen doen," klonk de troostelijke verzekering. „Al waart gij hier geweest, er was eene vrouwenhand noodig Nederlandsche Katholiek Congres tot bestijding van het Alcoholisme (te Nij megen), dat het Sobriëtas-werk tot zijn hoogsten bloei zou opvoeren. Toen hij in 1918 Minister was gewor den, had hij de zoo lang; en met een aan zijn liefdevolle activiteit geëvenredigd succes gevoerde Sobriëtas-leiding aan andere handen moeten toevertrouwen. Wat evenwel niet beteekende, dat hij geheel verdween uit de leiding der ge organiseerde alcoholisme-hestrijding. Hij bleef de leider der Internationale Katholieke Vereeniging tegen het alco holisme, die haar definitiei-geordende totstandkoming op het 13e Internatio naal Congres tegen het alcoholisme, in 1911 te Scheveningen gehouden, kon vieren met een prachtig geslaagden „avond" in het Kurhaus. En nog. kort geleden wees Sobrëtas Ruys aan als een der vertegenwoordigers der Natio nale Commissie tegen het Alcoholis me (N.C.A.) in het Bestuur van de Eu ropeesche sectie van den in 1935 defi nitief georganiseerden wereldbond te gen het Alcoholisme, van welke hond hij de stichtings-vergadering, te Mon treux met meesterhand had geleid. Evenmin beteekende het heengaan van Ruys de Beerenbrouck uit de So- briëtasleiding ook maar eenigermate een vermindering van zijn daadwerke lijk drankbestrijderschap. De strijd te gen het Alcoholisme bleef zijn belang stelling en zijn liefde behouden hij bleef de trouwe geheel-onthouder, die hij altijd geweest was. En niet gemak kelijk zal de drankbestrijding de waar de en de beteekenis kunnen overschat ten van het voorbeeld, gegeven door een man van zoo hooge positie, die al tijd en overal onder alle omstandighe den, door zijn geheel-onthouding van iederen alcoholhoudenden drank zich deed kennen als de actieve drankbe strijder. Vele acties en belangen hebben ont zaglijk veel te danken aan dezen nobe- len man, die offerde met zijn persoon. En niet op de laatste plaats de Neder landsche drankbestrijding zal hem in dankbaarheid blijven gedenken. Met ingang van Zondag 5 April gewijzigde dienstregeling. Volledige dienst- en tariefregelingen v krijgbaar bij de chauffeurs a 5 cent. en die was er ook voor mij en voor Kees, eene allerbeste Tjebbe vroeg nog niets en liet zijne moeder voortgaan met vertellen, maar zijne nieuws gierigheid werd toch opgewekt en toen zij was bevredigd, verminderde zijne ontroering niet. „Misschien herinnert ge u nog, dat hier op den hoek der steeg eene weduwe met hare dochter woonde. De moeder is verleden jaar gestorven. Wij hadden nooit veel omgang met elkaar gehad maar in de laatste dagen van haar leven, ik was toen nog gezond, bezocht ik haar en zoo kwam de kennis met de doch ter aan. Zij heet Geertje, maar dat zult ge niet meer weten Tjebbe beantwoordde die vraag niethij bleef ernstig voor zich zien. Hij vermande zich tegen het gevaar, dat hem scheen te bedrei gen hij vreesde dat een enkel onvoorzichtig woord de vreugde des weerziens plotseling zou verstoren. „Hebt gij haar vergeten vroeg zijne moe der, toén hij bleef zwijgen. Hare stem klonk weer in den ouden, strengen toon„Hoort ge mij niet Tjebbe De deur der kamer ging open vlug sprong een twintigjarige deern over den drempel, maar bleef, toen zij Tjebbe zag, plotseling stilstaan. Zij begon hevig te beven, en moest zich aan den knop van de kamerdeur, die zij dicht ge daan had, vasthouden. Eerst steeg het bloed haar met geweld naar het hoofd daarna week het plotseling terugmet een doods bleek gelaat en neergeslagen oogen wachtte zij af, wat Tjebbe zou antwoorden op de ver zekering zijner moeder „Daar is zij, onze trouwe verzorgster Maar Tjebbe was reeds opgestaan „Hebt gij mijne moeder opgepast, Geertje riep hij in blijde verrassing uit. Hij nam haar bij de hand en trok haar naar zich toe en sloeg zijn arm om haar heen. „Dan zijt gij zeker ook dezelfde voor mij gebleven, gelijk ik voor U, en niemand mag zich meer tusschen ons plaatsen Geertje bood hem geen wederstand zij volgde hem tot in het midden van het ver trek, maar zag met beschroomde blikken naar de oude vrouw. Tjebbes moeder had de uitbarsting van zijn hartstocht gadegeslagen, en was er eerst pijnlijk door getroffen. Zij gevoelde, dat zij, hoeveel teederheid hij bij het wederzien ook getoond had, niet meer de eerste plaats in zijn hart innam en ofschoon zij dat reeds sedert langen tijd vermoedde en hij sedert eenige maanden hoogst waarschijnlijk kon BINNENLANDSCH NIEUWS. Gescheurde kerkklok te Urk. In den toren van de Ned. Herv. Ge meente te Urk hangt een oude luid- klok, welke de tand des tijds niet lan ger heeft kunnen weerstaan. Een lange scheur van den rand tot de kroon, heeft haar geluid doen ver stommen. In de gemeente wil men de ze klok niet gaarne missen en daarom is een commissie gevormd, die gelden heeft verzameld, om het euvel te doen herstellen. Den beiaardier van het Ko ninklijk Paleis te Amsterdam, den heer J. Vincent, is advies gevraagd. Hij constateerde, dat het eenige middel was, de klok te breken en met bijvoe ging van nieuw metaal te doen over- overgieten. Aan de firma Petit en Frit- zen klokkengieters te Aarle in Noord- Brabant is dit opgedragen. Er zal te vens een tweede klok worden bijge maakt, zoodat de gemeente Urk wel dra een nieuw harmonisch geluid zal krijgen. Aan den heer Vincent is het toezicht opgedragen. Bruidspaar van samen 146 jaar. Op het raadhuis van het Limburg- sche plaatsje Horst zijn in den loop van de jaren vele huwelijken gesloten en zullen er nog talrijke volgen. Het huwelijk, dat er op 8 Mei zal wor den voltrokken, zal door zijn zeldzaam heid wel de aandacht trekken. De 75-ja rige Jac. Daniels uit Blerick. die eeni ge jaren geleden met zijn eerste echt- genoote het gouden huwelijksfeest vierde» heeft als weduwnaar de hand gevraagd en verkregen van de 71-jarige Anna Maria Gertruda Kleuskens uit Horst, weduwe van den in 1934 over leden 94-jarign Hendrik Rambags, die de oudste inwoner van Horst is ge weest. Rapport der Commissie Van Loon. Zal over ongeveer een maand gereed zijn. Naar men meldt, zal het advies der door dr. Deckers ingestelde commissie Van Loon. welke tot taak heeft om na te gaan, of en zoo ja, hoe de landbouw crisis-politiek, mitsgaders haar uit voering, dient te worden veranderd» on geveer over een maand gereed komen. Zooals men weet, heeft o.a. de com missie van rapporteurs uit de Eerste Kamer in het Voorloopig Verslag over de begrooting 1936 van het Landbouw crisisfonds op zoo groot mogelijken spoed aangedrongen met het oog op het stadium, waarin de crisis-politiek thans is gekomen. achten, zij moest een oogenblik nadenken, éér zij de handen vouwen en voor zichzelve prevelen kon „Het is Gods wil Daarna zag zij getroost op„Gij hebt haar dus niet vergeten, Tjebbe „Moeder antwoordde hij, „toen ik van trouwen sprak vóór drie jaar, doelde ik op Geertje." „Dat wist ik toen niet, maar nu behoeft gij mij dat niet meer te zeggen „Wie heeft het U dan gezegd „Ik fluisterde Geertje. „Gij?" Tjebbe kon haast niet gelooven, dat die tengere maagd, die nog eenigszins bedeesd naast hem stond, aan zijne moeder had dur ven zeggen wat hij, groote en sterke man, angstvallig verzwegen had. „Ja zeide zijne moeder, „hoe dat gegaan is, zult ge later hooren. Wij moesten toch wat praten, terwijl wij hier avond aan avond bijéén zaten. Gij kunt nu het goed wel van de stoomboot halenEén ding wil ik echter nog zeggen bij deze gelegenheid. Gij zult zeker trouwen, voor dat ge weder naar zee gaat, Tjebbe maar pas op, dat gij haar niet aandoet, wat gij mij gedaan hebtDrie jaar achtereen weg te blijven, past geen. getrouwd man, versta je Een paar jaar later zat op het dek van een flinken driemaster, die uit Oost-Indië geko men was en te Rotterdam in de Boompjes aan wal lag, de eerste stuurman rustig een sigaar te rooken, toen van de wal geroepen werd „Heidaar, Barend Ho Ho Hij keek op en herkende een ouden kame raad „Kom er op, Tjebbe riep hij. Weldra zaten zij bij één. Tjebbe moest van zijne thuiskomst alles vertellen en hij kon er nog bijvoegen „Wij zijn getrouwd en ik heb al een zoon ook. Mijne moeder leeft nog en is eene krasse vrouw. Toch gaat het met Geertje in één huis uitmuntend. De jonge vrouw heeft waarachtig de oude onder den duim „En je broer vroeg Barend. „O, die is bij mij aan boord. Dat timmeren was gekheid Hij had maar op mij gewacht om te gaan varen. Maar nu jij Barend Hebt ge uw schatje aan het Nieuwe Diep terugge vonden Barend begon hartelijk te lachen. „Zeker!" zeide hij. „Maar zij was deftig getrouwd en had al twee kinderen." „Dat 's jammer „Jammer Volstrekt nietZij zou wel op mij gewacht hebben, als zij veel van mij ge houden had EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1936 | | pagina 1