O Groote Grasbaan- BIJVERDIENSTE. T Z Voor de Oogst O Luxe M-verhuur Nieuwe en Gebruikte MOTOREN FOTO HET SPOOK. WIJ BIEDEN AAN r< P. S. DE VRIES 29.75 F. 10.000 BIERBOTTELARIJ INVENTARIS MET AGENTSCHAP. BELT - H.-H0EF. A. PEEREBOOM ZADE-enGAREEMAKERIJ Touwhandel te N. NIEDORP SCHILDERD MET GOEDE VERF DE WIT's GROND- EN GLANSVERVEN Wieringerwaard I - B.K.C. 1 KERMIS ZAAL ZEEMAN D. KUIPER Laat nu eens N.V. GARAGE voorheen GEBR. BOERMAN FA. JOH. LAUWERS KERMIS D' ETE OP HET TERREIN NAAST DE ZAAL IS TOCH STEEDS BIJ RBREED P. DEKKER - IJZERHANDEL GROOTE COLLECTIE TEL. 20 - WIERINGERWAARD. Toen Alain Giboult, een bleeke, eenvoudig gekleede jongeman, met zijn koffer en zijn stok op het kleine station van het visschers- plaatsje uitstapte, was het zyn bedoeling, in het een of ander hotel of logement logies te zoeken, maar op zijn weg door de stille, boch tige straatjes met hun ongelijkmatige oude gevels, waardoor een snerpende zeewind joeg, kwam hij onverwacht tot andere gedachten. Bij een huisje, dat nog meer vervallen leek dan de andere, bleef hij voor een vergeeld stuk papier, dat achter een van de ruiten zat vastgeplakt, staan. „De weduwe Remeau biedt een gemeubileerde kamer te huur aan," stond er met een onduidelijk handschrift op te lezen. Alain Gibault zette zijn koffer neer en dacht na. Hij was een jong schilder uit Parijs, die al eenigen naam begon te krijgen en hoopte hier aan zee, voor de illustratie van een bundel Normandische sagen, de modellen te vinden, die hij noodig had. Weldra, een he vige windvlaag rukte hem bijna den hoed van het hoofd, was hij besloten. Waartoe zou hij een hotel zoeken, als hij hier terecht kon redeneerde hij. Kijk, het begon al te regenen ook. Hij belde aan. Na een poosje zag hij bij het raam even de schim van een muts, maar hem werd niet open gedaan. Alain Gibault belde nog eens, wachtte en wilde tenslotte weggaan, toen hij eindelijk langzame en sloffende schreden hoorde na deren. De deur ging nu open en een oude ma gere, geheel in het zwart gekleede vrouw met een Bretonsche muts op, stond voor hem. Haar gelaat trof den schilder dadelijk. Het was ingevallen en scherp geteekend, maar de oogen vormden erin een wonderlijke tegenstelling. Zij hadden een schuwe, ver strooide uitdrukking en schenen door den bezoeker heen naar iets te staren, dat in een onbereikbare verte lag. Ik zou graag de kamer eens willen zien, zei Alain Gibault, zijn hoed afnemend. Ze leek hem niet dadelijk te begrijpen. De schilder herhaalde zijn verzoek en wees ten overvloede op het papier. Eerst nu drong liet tot haar door, waar het om ging. Kom maar mee, zei ze zacht. De oude vrouw ging hem voor in een lange, halfdonkere gang. Aan het einde daarvan was een kleine trap, die naar de deur van de bedoelde kamer voerde. Ze maakte deze open en liet den schilder binnen. Zonder met een woord de kamer aan te prijzen, bleef ze daarop stil, met de handen voor de schoot gevouwen middenin het vertrek staan. Met een snellen, critischen blik nam de schilder het interieur op. Het was een tame lijk ruim vertrek, maar laag en met een bal ken zoldering. Er was een breed raam met kleine ruiten, zooals de meeste eenvoudige huizen daar hebben, een hooge schouw, een ijzeren ledikant en typisch Bretonsche meu bels. In het vertrek, evenals in de gang, was het half donker en er hing een muffe, bedor ven luchtniettemin besloot de kunstenaar de kamer te huren. Hij had geen zin, met dat slechte weer verder moeite te doen. Hoeveel bedraagt de huur vroeg hij de vrouw. Eten doe ik wel in een café. Ze noemde hem het bedrag. Accoord, zei de schilder. Meteen haalde hij zijn portefeuille tevoor schijn en gaf haar het geld. De oude vrouw scheen zich te verwonderen, dat de bezoeker de kamer nam. Zij gaf hem de sleutels en na nog iets onverstaanbaars gemompeld te hebben, verliet ze het vertrek, zonder zelfs naar den naam van haar nieu wen huurder gevraagd te hebben. Alain Gibault begon zijn koffer uit te pak ken, waarin zich voornamelijk teekenmateri aal bevond. Toen hij klaar was, ging hij voor het raam staan. De avond viel reeds. Hij keek naar den grauwen, somberen hemel, luisterde naar het loeien van den wind en het gekletter van de slagregens, die af en toe de ruiten geeselden, en zuchtte. De droefgees tigheid en de stilte van deze streek, die hij als Parijzenaar niet kende, drukten opeens op hem. Hij wendde zich af, trok de gordijnen dicht en ontstak de laaghangende petroleum lamp. Daarop nam hij een boek en probeerde met lezen zijn sombere gedachten wat af te leiden, maar het gelukte niet. Vooral de stil te van het huis, waarnaar hij nu ook begon te luisteren enerveerde hem. Weldra klapte hij het boek weer dicht. Hij gevoelde zich ge jaagd en rusteloos en besloot, den eersten avond in een café door te brengen. Hij trok zijn jas weer aan, zette zijn hoed op, greep zijn stok en zocht uit gewoonte naar den spiegel, om zich te bekijken, maar hoe hij ook rondkeek in de kamer, hij vond er geen. Wat vreemd, een kamer zonder spiegel, dacht hij. Hij zou er de oude om vragen, voor hij weg ging. Hij sloot het vertrek af en tik te aan de eenige deur, die er buiten de zijne in de nu geheel donkere gang te zien was. Hem werd niet opengedaan, maar hij hoorde tot zijn verwondering opeens een stem, die tot iemand sprak. Hij tikte nogeens en duwde de deur open. Nieuwsgierig keek hij de ka mer rond, maar hij zag behalve de oude vrouw niemand anders. Hoe zonderling Kunt u ook voor een spiegel in de kamer zorgen, madame vroeg hij beleefd. De oude vrouw was opgestaan en naar hem toe gekomen, maar bleef hem, zonder te ant woorden, verbaasd aanstaren, als kon ze zich niet meer herinneren, wie de man was en hoe hij hier kwam. Het is zoo lastig met toiletmaken en scheren, voegde hij er nog ter verontschuldi ging aan toe. Zonder te doen blijken, of ze hem begrepen had, deed de vrouw de deur weer dicht, als had ze iets voor hem te verbergen. Die houdt er ook zonderlinge manieren op na, mopperde de schilder, terwijl hij het huis verliet. Tien minuten later stapte hij doornat,, want het stroomde nog altijd van den hemel, een klein café binnen. Het was een typische visschersherberg, met een schouw, waarin ge moedelijk de maaltijd van het herbergiers- gezin hing te koken. Het was er niet druk. Aan een lange tafel zaten slechts een drietal visschers en rookten hmi pijp. Op Alain's groet keken ze even op, knikten terug en zagen weer voor zich. De schilder ging aan een tafeltje apart zitten en bestelde aan den kastel^ix^le, naar zijn uiterlijk te oordeelen, vrc* -l \>k vis- scher geweest was, een halve nèsch goeden wijn. Hij zou graag een praatfè aanknoopen, maar durfde die stuursch uitziende mannen, met hun door weer en wind gelooide gezich ten, niet goed aanspreken. Na een poosje kwam er een jonge boer biiöTen, die wat toe schietelijker leek. Hij ging, na den kunste naar beleefd gegroet te hebben, bij het vuur zitten, zonder iets te bestellen. Blijkbaar had de man geen geld. Mag ik u misschien iets aanbieden vroeg de schilder, die hiermee een aanknoo- pingspunt meende te vinden. De jonge boer aarzelde even, wierp een schichtigen blik naar de mannen aan de ta fel, alsof hij hun goedkeuring daartoe behoef de, en zei dan Nu, dat kan ik niet weigeren, meneer. Alain Gibault bestelde wijn voor hem en de jongeman kwam aan zijn tafel zitten. De schilder begon naar de plaatselijke toestanden te informeeren, maar de jonge boer ant woordde met weinig woorden, zoodat het ge sprek weldra stokte. Wat een stugge, gesloten karakters alle maal, peinsde de kunstenaar. Zwijgend ble ven ze eenigen tijd tegenover elkander zitten. Toen begon de jonge boer, blijkbaar, om niet onbeleefd te zijn tegen den vreemdeling, die Aem tracteerde, het eerst met de vraag U is zeker in de „Witte boei" gelogeerd, meneer Neen, antwoordde Alain, ik heb ergens een kamer gehuurd bij een zekere madame Ramenau, een oude weduweKent u haar? De schilder zag, dat de ander hem na deze woorden opeens ontsteld aankeek. Bij die vroeg hij eindelijk met duide lijk doorklinkende verbazing. Hoe komt u daar verzeild De kunstenaar vertelde het hem en vroeg, wat voor bijzonders daar aan was. Zonder hem te antwoorden, wendde de jonge boer zich tot den oudsten van de vis-, schers. Vader Pierre, riep hij zichtbaar opgewon den, heb je het al gehoord Meneer heeft een kamer inhet spookhuis. De aangesprokene keek op, keek ernstig van den jongen boer naar den vreemdeling en haalde zijn pijp uit den mond, alsof hij wilde gaan spreken, maar bleef zwijgen. Het spookhuis Wat moet dat be- teekenen wendde Alain zich nu verbaasd, beurtelings tot beiden en begon te lachen. De jonge boer en vader Pierre en ook de andere visschers aan de tafel lachten heele- maal niet en keken den schilder zelfs afkeu rend aan. In elk geval gebeuren daar vreemde din gen dat is zeker, nam vader Pierre tenslotte het woord. Iedereen, tot den kleinsten jongen toe, kan u hier vertellen, dat het daar niet pluis is. Maar wat spookt er dan in 's hemels naam rond vroeg de kunstenaar, die de zaak nog steeds van den vroolijken kant op nam. Charles Rameau, haar manWie an ders antwoordde de oude visscher streng. Een oogenblk zwegen allen. Onwillekeurig luisterde Alain naar het loeien van den wind in den schoorsteen en huiverde. Hebt u Rameau gekend vroeg hij dan om de onbehaaglijke stilte te breken. Natuurlijk, we hebben immers op dezelf de schuit gevaren. Hij zweeg even, als dacht hij over iets na, en vervolgde dan stroef, als sprak hij tot zich zelf Hij was een vechtersbaas en hij had wei nig vrienden. Bij een vreeselijken storm is hij over boord geslagen. We probeerden hem te redden, maar hij raakte tusschen de anker kettingen, die hem de beenen af knelden, en verdronk. Maar waarom zou hij daarom rond moe ten spoken vroeg Alain nog steeds ongeloo- vig. Vader Pierre zweeg even, voor hij ant woordde en zei dan Ik zei u immers al, dat het een ruwe klant was.... Madame Rameau, een stille, goedhartige vrouw,moet wel het meest van hem te verduren hebben gehadEu nu begrijpt u dat niet nu kan de man geen rust vinden. Allemaal bijgeloof, heusch, liet Alain zich ontvallen, die zich intusschen voortdurend minder op zijn gemak begon begon te gevoe len, maar dadelijk had hij spijt van deze op merking. Zooals meneer wil, zei de oude zeeman geraakt en zweeg verder. Ook de anderen spraken niet veel meer. Na een poosje stond de schilder op, groette de mannen en ging heen. Wat een onzin pro beerden ze hem daar wijs te maken, dacht hij terwijl de storm, die tot een orkaan was aangegroeid, hem als een willooze prooi door de verlaten en slecht verlichte straten voerde. Het is dus toch waar, dat de bevolking van deze barre streek zoo bijgeloovig is Ondanks deze geruststellende redeneeringen, werd het hem echter, hoe meer hij het huis naderde, voortdurend onbehaaglijker te moede. In elk geval was het waar, dat die oude, een zonder ling schepsel was en dat gepraat, terwijl ze alleen in de kamer was, beviel hem ook niet. Bah, dadelijk werd hij ook nog bang smaalde hij. De kunstenaar had nu het huis bereikt. Er brandde geen licht. De oude vrouw was dus naar bed. Hij opende de deur. Dadelijk bij zijn binnenkomst viel de stilte van het don kere huis onheilspellend op hem aan. Hij voelde zich opnieuw huiveren. VooruitGeen gekheidzei hij, zich vermannend en liep op den tast de gang klom het trapje op en deed de deur van zijn kamer open. Het was er, evenals op de gang, pikdonker. Hij streek een lucifer aan en wil de naar de lamp gaan, om ze aan te steken, maar ontzet bleef hij bij de geopende deur staan Wat was dat Daar vlak tegenover hem bij den muur stond een man (of beter gezegd hij zweefde, want beenen had hij niet) en staar de hem met een starren blik onbeweeglijk aan. Het spook dacht hij met een schok, ter wijl een ijskoude rilling langs zijn rug liep. Toch deed hij nog een stap naderbij, maar onder het flikkerende licht van het bijna uit gebrande lucifersstokje, zag hij ook de ver schijning naderen. Dat was te veel voor zijn geschokte zenuwen, hij verloor zijn zelfbe- heersching en stootte uitzinnig van angst zijn wandelstok naar het spooksel, om het te verjagen. Er volgde een donderend en kletterend ge raas, of de hel losbrak. Alain liet den lucifer vallen en snelde, zonder zelfs meer om te kijken, rillend over heel zijn lichaam het huis uit. Geheel over stuur keerde hij terug naar het café, dat hij zooeven verlaten had. Met een doodsbleek gezicht vertelde hij daar den man nen, wat hem was wedervaren. Meneer wilde me niet gelooven nu ziet u zelf, dat het geen praatjes waren. Ik heb u gewaarschuwd, merkte vader Pierre rustig op. Dien nacht bleef de kunstenaar bij den herbergier slapen, want voor geen geld zou hij teruggegaan zijn. Den volgenden morgen moest hij echter, of hij wilde of niet, er toch heen om zijn koffer te halen. De storm was uitgewoed en de zon stond hoog en stralend aan den hemel. Alles zag er nu heel wat vroolijker en kleuriger uit dan gisteren. Het zonlicht was zelfs door gedrongen tot in het donkere huis van ma dame Rameau en stond, toen hij binnentrad, in een breede baan tegen den gangmuur. Alain vond de kamer open. Hij bleef in de deuropening staan en zag, dat madame Ra meau gebukt op den grond bezig was, de scherven van iets op te vegen. Waar konden die van zijn vroeg hij zich af. Toen hij zijn blik weer op sloeg,zag hij vlak tegenover zich aan de muur een grooten, geheel vernielden spiegel hangen. Een oogenblik staarde hij er naar, als ver suft. Toen ging hem plotseling een licht op, Hoe was het mogelijk Dat was zijn werk Hoe kon hij zich zoo belachelijk aanstellen vroeg hij zich nu beschaamd af. Hij had gisteravond bij het thuiskomen in den spiegel, dien de oude vrouw op zijn ver zoek toch moest hebben opgehangen, slechts zijn eigen spiegelbeeld gezien. Niemand an ders dan hijzelf was het spook geweestZijn overspanning verbeelding had hem parten gespeeld. KATOENNETTEN (Wit) KATOENNETTEN (getaand en geolied.) KATOENGARENS (Wit en geolied.) MANILLA SIMMEN. DR1JFCACH0U (Hercules) TEER EN OLIE (Nauta). vraagt onze prijzen. Alleen eerstej kwaliteiten. Beleefd aanbevelend BELT 48 Hippolytushoef. DIRECT UIT ONZR FABRIEK EEN 1ste KLAS GARANT RIJWIEL voor JAC. de boer DE BEKENDE HET BESTE NAAM VOOR FOTOWERK. Keizerstraat 113 atelier ii i i zondag'S Den Helder open van TELEFOON 450 10—3 uur. geeft men voor een Rols Roys f 13.50 voor een 22-deelig Keukenuitzet. Alleen bij Jn. J. BOSKER, Elftstraat 23, Hippolytushoef. ter gelegenheid van de KERMIS op het Gem. Sportpark te WIERINGERWAARD geheel compleet met terugtraprem, groote celluloid jasbeschermer, prima 6 volts lamp, spatlap, buls drager met standaard, eerste klas Engelbert banden. Perry ketting, kettingkast, enz. enz. Hetzelfde rijwiel in eenvoudige uitvoering f 22.50, volledige ga rantie. Levering franco-rembours. Vrij zicht. Ons reclame rijwiel geheel compleet f 17.75. Vraagt gratis prijscourant. RIJWIELFABRIEK „GARANT" WAGENINGEN. Billijk ter overname Te bevragen TELEFOON 13 levert uiterst concurreerend OPJAAGLIJNEN MET BLOKKEN EN STROPPEN, deze worden zon der prijsverhooging vakkundig geplaatst. Verder TIEMTUIGEN, MAAIRIEMEN, MAA1LEIDSELS, SLEEPLIJNEN, HAMEN, GAREELEN, HOOFD STELLEN ENZ. Wij zijn zonder verplichting te ontbieden en hebben geen wederverkoopers. Donderdags op de markt te Schagen. Wij hebben in voorraad repolin lakverf. japanol. Binnen- en Buitenlandsche lakken ijzer- en koperverf. P. JONGKIND De Hankei. Fil. J. KROON Balt H.-hoW. Er wordt verreden Sprint, Afval race, Australische Achtervolging en een 100 ronden Koppelwedstrijd. Er starten zeer sterke renners, o.a. het koppel KUIPER KLINK en nog vele van goede naam. TIJDENS DE WEDSTRIJD GELE GENHEID TOT STALLING VAN RIJWIELEN BIJ HET TERREIN. Entree 35 cent. Kinderen 15 ct. DINSDAGAVOND half acht de spannende Voetbalwedstrijd Kleine Sluis. WIERINGERWAARD 7, 8 en 9 Juni. Schitterende DANSMUZIEK van de Fred's Old Fillow Band. Molenweg Wieringerwaard. BEZOEKT tijdens de Wieringerwaarder Kennis CAFÉ „DE VRIENDSCHAP" DICK DE LEEUW, accordeon en WILLY VERDY, Slagwerker, Humorist, Gezellig zitje. Prima consumptie. VRIJ ENTREE. Beleefd aanbevelend Kleine Buurt A tl w.-wsere. BREEZAND N.H., (Tel. 15) uw wagen van CONTINENTALBANÖEN voor zien en U rijdt soepel, veilig en goedkoop Men kan beter 'n dag zonder eten, dan 'n dag zonder bril Probeer 't maar niet, maar ga bijtijds naar Fa. Joh. Lauwers;den opticien voor iii,. vakkundige bediening. OPTICIEN Payglop 3 Telef. 469 Alkmaar FONDSLEVERANCIER BILLIJKE PRIJZEN I BESTE KWALITEIT I OP ZONDAG 7 EN ZONDAG 14 JUNI a.s. HET van den N.H. ZANGERSBOND IN CINEMA DE HAAN TE HIPPOLYTUSHOEF, telkens aanvangende des nam. 2 uur. ZATERDAG 6 JUNI des avonds 8 uur feestelijke opening met Concert aangeboden door d( Mandoline-Vereeniging O. K. K. en de muziekvereeniging HARMONIE. Entrée voor dit openingsconcert 25 cent). IEDERE AVOND NA AFLOOP BAL. Voor volledig programma zie onze FEESTGIDS k f 0.20 verkrijg baar bij Sigarenmagazijn J. C. DE HAAN, Nieuwstraat H.-hoef. hebben wij alle soorten gereedschappen, van prima kwaliteit tegen de LAAGSTE PRIJZEN, ZEISEN, HOOIVORKEN, H00IHARKEN7 STROOVORKEN, HAARHAMERS, HAARSPITTEN BELEEFD AANBEVELEND HET VERTROUWDSTE ADRES VOOR DE TELEFOON 2 WIERINGERWAARD. LAAN SCHAGEN. TEL. 110. Lage prijzen. Ook op conditiën.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1936 | | pagina 8