O
Groote Grasbaan-
BIJVERDIENSTE.
T Z
Voor de Oogst
O
Luxe M-verhuur
Nieuwe en Gebruikte
MOTOREN
FOTO
HET SPOOK.
WIJ BIEDEN AAN
r<
P. S. DE VRIES
29.75
F. 10.000
BIERBOTTELARIJ
INVENTARIS
MET AGENTSCHAP.
BELT - H.-H0EF.
A. PEEREBOOM
ZADE-enGAREEMAKERIJ
Touwhandel te N. NIEDORP
SCHILDERD
MET GOEDE VERF
DE WIT's
GROND- EN GLANSVERVEN
Wieringerwaard I - B.K.C. 1
KERMIS
ZAAL ZEEMAN
D. KUIPER
Laat nu eens
N.V. GARAGE voorheen GEBR. BOERMAN
FA. JOH. LAUWERS
KERMIS D' ETE OP HET TERREIN NAAST DE ZAAL
IS TOCH STEEDS BIJ RBREED
P. DEKKER - IJZERHANDEL
GROOTE COLLECTIE
TEL. 20 - WIERINGERWAARD.
Toen Alain Giboult, een bleeke, eenvoudig
gekleede jongeman, met zijn koffer en zijn
stok op het kleine station van het visschers-
plaatsje uitstapte, was het zyn bedoeling, in
het een of ander hotel of logement logies te
zoeken, maar op zijn weg door de stille, boch
tige straatjes met hun ongelijkmatige oude
gevels, waardoor een snerpende zeewind joeg,
kwam hij onverwacht tot andere gedachten.
Bij een huisje, dat nog meer vervallen leek
dan de andere, bleef hij voor een vergeeld
stuk papier, dat achter een van de ruiten zat
vastgeplakt, staan. „De weduwe Remeau biedt
een gemeubileerde kamer te huur aan," stond
er met een onduidelijk handschrift op te
lezen.
Alain Gibault zette zijn koffer neer en
dacht na.
Hij was een jong schilder uit Parijs, die al
eenigen naam begon te krijgen en hoopte
hier aan zee, voor de illustratie van een
bundel Normandische sagen, de modellen te
vinden, die hij noodig had. Weldra, een he
vige windvlaag rukte hem bijna den hoed
van het hoofd, was hij besloten. Waartoe
zou hij een hotel zoeken, als hij hier terecht
kon redeneerde hij. Kijk, het begon al te
regenen ook. Hij belde aan.
Na een poosje zag hij bij het raam even de
schim van een muts, maar hem werd niet
open gedaan.
Alain Gibault belde nog eens, wachtte en
wilde tenslotte weggaan, toen hij eindelijk
langzame en sloffende schreden hoorde na
deren. De deur ging nu open en een oude ma
gere, geheel in het zwart gekleede vrouw met
een Bretonsche muts op, stond voor hem.
Haar gelaat trof den schilder dadelijk.
Het was ingevallen en scherp geteekend,
maar de oogen vormden erin een wonderlijke
tegenstelling. Zij hadden een schuwe, ver
strooide uitdrukking en schenen door den
bezoeker heen naar iets te staren, dat in een
onbereikbare verte lag.
Ik zou graag de kamer eens willen zien,
zei Alain Gibault, zijn hoed afnemend.
Ze leek hem niet dadelijk te begrijpen.
De schilder herhaalde zijn verzoek en wees
ten overvloede op het papier. Eerst nu drong
liet tot haar door, waar het om ging.
Kom maar mee, zei ze zacht.
De oude vrouw ging hem voor in een lange,
halfdonkere gang. Aan het einde daarvan
was een kleine trap, die naar de deur van de
bedoelde kamer voerde. Ze maakte deze open
en liet den schilder binnen. Zonder met een
woord de kamer aan te prijzen, bleef ze
daarop stil, met de handen voor de schoot
gevouwen middenin het vertrek staan.
Met een snellen, critischen blik nam de
schilder het interieur op. Het was een tame
lijk ruim vertrek, maar laag en met een bal
ken zoldering. Er was een breed raam met
kleine ruiten, zooals de meeste eenvoudige
huizen daar hebben, een hooge schouw, een
ijzeren ledikant en typisch Bretonsche meu
bels. In het vertrek, evenals in de gang, was
het half donker en er hing een muffe, bedor
ven luchtniettemin besloot de kunstenaar
de kamer te huren. Hij had geen zin, met dat
slechte weer verder moeite te doen.
Hoeveel bedraagt de huur vroeg hij de
vrouw. Eten doe ik wel in een café.
Ze noemde hem het bedrag.
Accoord, zei de schilder.
Meteen haalde hij zijn portefeuille tevoor
schijn en gaf haar het geld.
De oude vrouw scheen zich te verwonderen,
dat de bezoeker de kamer nam. Zij gaf hem
de sleutels en na nog iets onverstaanbaars
gemompeld te hebben, verliet ze het vertrek,
zonder zelfs naar den naam van haar nieu
wen huurder gevraagd te hebben.
Alain Gibault begon zijn koffer uit te pak
ken, waarin zich voornamelijk teekenmateri
aal bevond. Toen hij klaar was, ging hij voor
het raam staan. De avond viel reeds. Hij
keek naar den grauwen, somberen hemel,
luisterde naar het loeien van den wind en
het gekletter van de slagregens, die af en toe
de ruiten geeselden, en zuchtte. De droefgees
tigheid en de stilte van deze streek, die hij als
Parijzenaar niet kende, drukten opeens op
hem. Hij wendde zich af, trok de gordijnen
dicht en ontstak de laaghangende petroleum
lamp. Daarop nam hij een boek en probeerde
met lezen zijn sombere gedachten wat af te
leiden, maar het gelukte niet. Vooral de stil
te van het huis, waarnaar hij nu ook begon
te luisteren enerveerde hem. Weldra klapte
hij het boek weer dicht. Hij gevoelde zich ge
jaagd en rusteloos en besloot, den eersten
avond in een café door te brengen. Hij trok
zijn jas weer aan, zette zijn hoed op, greep
zijn stok en zocht uit gewoonte naar den
spiegel, om zich te bekijken, maar hoe hij
ook rondkeek in de kamer, hij vond er geen.
Wat vreemd, een kamer zonder spiegel,
dacht hij. Hij zou er de oude om vragen, voor
hij weg ging. Hij sloot het vertrek af en tik
te aan de eenige deur, die er buiten de zijne
in de nu geheel donkere gang te zien was.
Hem werd niet opengedaan, maar hij hoorde
tot zijn verwondering opeens een stem, die
tot iemand sprak. Hij tikte nogeens en duwde
de deur open. Nieuwsgierig keek hij de ka
mer rond, maar hij zag behalve de oude vrouw
niemand anders. Hoe zonderling
Kunt u ook voor een spiegel in de kamer
zorgen, madame vroeg hij beleefd.
De oude vrouw was opgestaan en naar hem
toe gekomen, maar bleef hem, zonder te ant
woorden, verbaasd aanstaren, als kon ze
zich niet meer herinneren, wie de man was
en hoe hij hier kwam.
Het is zoo lastig met toiletmaken en
scheren, voegde hij er nog ter verontschuldi
ging aan toe.
Zonder te doen blijken, of ze hem begrepen
had, deed de vrouw de deur weer dicht, als
had ze iets voor hem te verbergen.
Die houdt er ook zonderlinge manieren
op na, mopperde de schilder, terwijl hij het
huis verliet.
Tien minuten later stapte hij doornat,,
want het stroomde nog altijd van den hemel,
een klein café binnen. Het was een typische
visschersherberg, met een schouw, waarin ge
moedelijk de maaltijd van het herbergiers-
gezin hing te koken. Het was er niet druk.
Aan een lange tafel zaten slechts een drietal
visschers en rookten hmi pijp. Op Alain's
groet keken ze even op, knikten terug en
zagen weer voor zich.
De schilder ging aan een tafeltje apart
zitten en bestelde aan den kastel^ix^le, naar
zijn uiterlijk te oordeelen, vrc* -l \>k vis-
scher geweest was, een halve nèsch goeden
wijn. Hij zou graag een praatfè aanknoopen,
maar durfde die stuursch uitziende mannen,
met hun door weer en wind gelooide gezich
ten, niet goed aanspreken. Na een poosje
kwam er een jonge boer biiöTen, die wat toe
schietelijker leek. Hij ging, na den kunste
naar beleefd gegroet te hebben, bij het vuur
zitten, zonder iets te bestellen. Blijkbaar had
de man geen geld.
Mag ik u misschien iets aanbieden
vroeg de schilder, die hiermee een aanknoo-
pingspunt meende te vinden.
De jonge boer aarzelde even, wierp een
schichtigen blik naar de mannen aan de ta
fel, alsof hij hun goedkeuring daartoe behoef
de, en zei dan
Nu, dat kan ik niet weigeren, meneer.
Alain Gibault bestelde wijn voor hem en
de jongeman kwam aan zijn tafel zitten. De
schilder begon naar de plaatselijke toestanden
te informeeren, maar de jonge boer ant
woordde met weinig woorden, zoodat het ge
sprek weldra stokte.
Wat een stugge, gesloten karakters alle
maal, peinsde de kunstenaar. Zwijgend ble
ven ze eenigen tijd tegenover elkander zitten.
Toen begon de jonge boer, blijkbaar, om niet
onbeleefd te zijn tegen den vreemdeling, die
Aem tracteerde, het eerst met de vraag
U is zeker in de „Witte boei" gelogeerd,
meneer
Neen, antwoordde Alain, ik heb ergens
een kamer gehuurd bij een zekere madame
Ramenau, een oude weduweKent u haar?
De schilder zag, dat de ander hem na deze
woorden opeens ontsteld aankeek.
Bij die vroeg hij eindelijk met duide
lijk doorklinkende verbazing. Hoe komt u daar
verzeild
De kunstenaar vertelde het hem en vroeg,
wat voor bijzonders daar aan was.
Zonder hem te antwoorden, wendde de
jonge boer zich tot den oudsten van de vis-,
schers.
Vader Pierre, riep hij zichtbaar opgewon
den, heb je het al gehoord Meneer heeft
een kamer inhet spookhuis.
De aangesprokene keek op, keek ernstig van
den jongen boer naar den vreemdeling en
haalde zijn pijp uit den mond, alsof hij wilde
gaan spreken, maar bleef zwijgen.
Het spookhuis Wat moet dat be-
teekenen wendde Alain zich nu verbaasd,
beurtelings tot beiden en begon te lachen.
De jonge boer en vader Pierre en ook de
andere visschers aan de tafel lachten heele-
maal niet en keken den schilder zelfs afkeu
rend aan.
In elk geval gebeuren daar vreemde din
gen dat is zeker, nam vader Pierre tenslotte
het woord. Iedereen, tot den kleinsten jongen
toe, kan u hier vertellen, dat het daar niet
pluis is.
Maar wat spookt er dan in 's hemels
naam rond vroeg de kunstenaar, die de
zaak nog steeds van den vroolijken kant op
nam.
Charles Rameau, haar manWie an
ders antwoordde de oude visscher streng.
Een oogenblk zwegen allen. Onwillekeurig
luisterde Alain naar het loeien van den wind
in den schoorsteen en huiverde.
Hebt u Rameau gekend vroeg hij dan
om de onbehaaglijke stilte te breken.
Natuurlijk, we hebben immers op dezelf
de schuit gevaren.
Hij zweeg even, als dacht hij over iets na,
en vervolgde dan stroef, als sprak hij tot
zich zelf
Hij was een vechtersbaas en hij had wei
nig vrienden. Bij een vreeselijken storm is hij
over boord geslagen. We probeerden hem te
redden, maar hij raakte tusschen de anker
kettingen, die hem de beenen af knelden, en
verdronk.
Maar waarom zou hij daarom rond moe
ten spoken vroeg Alain nog steeds ongeloo-
vig.
Vader Pierre zweeg even, voor hij ant
woordde en zei dan
Ik zei u immers al, dat het een ruwe
klant was.... Madame Rameau, een stille,
goedhartige vrouw,moet wel het meest van
hem te verduren hebben gehadEu nu
begrijpt u dat niet nu kan de man geen
rust vinden.
Allemaal bijgeloof, heusch, liet Alain
zich ontvallen, die zich intusschen voortdurend
minder op zijn gemak begon begon te gevoe
len, maar dadelijk had hij spijt van deze op
merking.
Zooals meneer wil, zei de oude zeeman
geraakt en zweeg verder.
Ook de anderen spraken niet veel meer.
Na een poosje stond de schilder op, groette
de mannen en ging heen. Wat een onzin pro
beerden ze hem daar wijs te maken, dacht
hij terwijl de storm, die tot een orkaan was
aangegroeid, hem als een willooze prooi door
de verlaten en slecht verlichte straten voerde.
Het is dus toch waar, dat de bevolking van
deze barre streek zoo bijgeloovig is Ondanks
deze geruststellende redeneeringen, werd het
hem echter, hoe meer hij het huis naderde,
voortdurend onbehaaglijker te moede. In elk
geval was het waar, dat die oude, een zonder
ling schepsel was en dat gepraat, terwijl ze
alleen in de kamer was, beviel hem ook niet.
Bah, dadelijk werd hij ook nog bang
smaalde hij.
De kunstenaar had nu het huis bereikt. Er
brandde geen licht. De oude vrouw was dus
naar bed. Hij opende de deur. Dadelijk bij
zijn binnenkomst viel de stilte van het don
kere huis onheilspellend op hem aan. Hij
voelde zich opnieuw huiveren.
VooruitGeen gekheidzei hij, zich
vermannend en liep op den tast de gang
klom het trapje op en deed de deur van zijn
kamer open. Het was er, evenals op de gang,
pikdonker. Hij streek een lucifer aan en wil
de naar de lamp gaan, om ze aan te steken,
maar ontzet bleef hij bij de geopende deur
staan
Wat was dat Daar vlak tegenover hem bij
den muur stond een man (of beter gezegd hij
zweefde, want beenen had hij niet) en staar
de hem met een starren blik onbeweeglijk
aan.
Het spook dacht hij met een schok, ter
wijl een ijskoude rilling langs zijn rug liep.
Toch deed hij nog een stap naderbij, maar
onder het flikkerende licht van het bijna uit
gebrande lucifersstokje, zag hij ook de ver
schijning naderen. Dat was te veel voor zijn
geschokte zenuwen, hij verloor zijn zelfbe-
heersching en stootte uitzinnig van angst
zijn wandelstok naar het spooksel, om het
te verjagen.
Er volgde een donderend en kletterend ge
raas, of de hel losbrak. Alain liet den lucifer
vallen en snelde, zonder zelfs meer om te
kijken, rillend over heel zijn lichaam het huis
uit.
Geheel over stuur keerde hij terug naar het
café, dat hij zooeven verlaten had. Met een
doodsbleek gezicht vertelde hij daar den man
nen, wat hem was wedervaren.
Meneer wilde me niet gelooven nu ziet
u zelf, dat het geen praatjes waren. Ik heb
u gewaarschuwd, merkte vader Pierre rustig
op.
Dien nacht bleef de kunstenaar bij den
herbergier slapen, want voor geen geld zou
hij teruggegaan zijn.
Den volgenden morgen moest hij echter, of
hij wilde of niet, er toch heen om zijn koffer
te halen. De storm was uitgewoed en de zon
stond hoog en stralend aan den hemel. Alles
zag er nu heel wat vroolijker en kleuriger
uit dan gisteren. Het zonlicht was zelfs door
gedrongen tot in het donkere huis van ma
dame Rameau en stond, toen hij binnentrad,
in een breede baan tegen den gangmuur.
Alain vond de kamer open. Hij bleef in de
deuropening staan en zag, dat madame Ra
meau gebukt op den grond bezig was, de
scherven van iets op te vegen. Waar konden
die van zijn vroeg hij zich af. Toen hij zijn
blik weer op sloeg,zag hij vlak tegenover zich
aan de muur een grooten, geheel vernielden
spiegel hangen.
Een oogenblik staarde hij er naar, als ver
suft. Toen ging hem plotseling een licht op,
Hoe was het mogelijk Dat was zijn werk
Hoe kon hij zich zoo belachelijk aanstellen
vroeg hij zich nu beschaamd af.
Hij had gisteravond bij het thuiskomen in
den spiegel, dien de oude vrouw op zijn ver
zoek toch moest hebben opgehangen, slechts
zijn eigen spiegelbeeld gezien. Niemand an
ders dan hijzelf was het spook geweestZijn
overspanning verbeelding had hem parten
gespeeld.
KATOENNETTEN (Wit)
KATOENNETTEN (getaand
en geolied.)
KATOENGARENS (Wit en
geolied.)
MANILLA SIMMEN.
DR1JFCACH0U (Hercules)
TEER EN OLIE (Nauta).
vraagt onze prijzen.
Alleen eerstej kwaliteiten.
Beleefd aanbevelend
BELT 48 Hippolytushoef.
DIRECT UIT ONZR FABRIEK
EEN 1ste KLAS GARANT
RIJWIEL voor
JAC. de boer
DE BEKENDE
HET BESTE
NAAM VOOR
FOTOWERK.
Keizerstraat 113 atelier
ii i i zondag'S
Den Helder open van
TELEFOON 450 10—3 uur.
geeft men voor een Rols Roys
f 13.50
voor een 22-deelig Keukenuitzet.
Alleen bij
Jn. J. BOSKER,
Elftstraat 23, Hippolytushoef.
ter gelegenheid van de KERMIS
op het Gem. Sportpark te
WIERINGERWAARD
geheel compleet met terugtraprem,
groote celluloid jasbeschermer,
prima 6 volts lamp, spatlap, buls
drager met standaard, eerste klas
Engelbert banden. Perry ketting,
kettingkast, enz. enz.
Hetzelfde rijwiel in eenvoudige
uitvoering f 22.50, volledige ga
rantie. Levering franco-rembours.
Vrij zicht.
Ons reclame rijwiel geheel
compleet f 17.75.
Vraagt gratis prijscourant.
RIJWIELFABRIEK „GARANT"
WAGENINGEN.
Billijk ter overname
Te bevragen
TELEFOON 13
levert uiterst concurreerend
OPJAAGLIJNEN MET BLOKKEN
EN STROPPEN, deze worden zon
der prijsverhooging vakkundig
geplaatst. Verder
TIEMTUIGEN, MAAIRIEMEN,
MAA1LEIDSELS, SLEEPLIJNEN,
HAMEN, GAREELEN, HOOFD
STELLEN ENZ.
Wij zijn zonder verplichting
te ontbieden en hebben geen
wederverkoopers.
Donderdags op de markt te
Schagen.
Wij hebben in voorraad
repolin lakverf.
japanol.
Binnen- en Buitenlandsche lakken
ijzer- en koperverf.
P. JONGKIND De Hankei.
Fil. J. KROON Balt H.-hoW.
Er wordt verreden Sprint, Afval
race, Australische Achtervolging
en een 100 ronden Koppelwedstrijd.
Er starten zeer sterke renners,
o.a. het koppel
KUIPER KLINK
en nog vele van goede naam.
TIJDENS DE WEDSTRIJD GELE
GENHEID TOT STALLING VAN
RIJWIELEN BIJ HET TERREIN.
Entree 35 cent. Kinderen 15 ct.
DINSDAGAVOND half acht de
spannende Voetbalwedstrijd
Kleine Sluis.
WIERINGERWAARD
7, 8 en 9 Juni.
Schitterende DANSMUZIEK
van de Fred's Old Fillow
Band.
Molenweg Wieringerwaard.
BEZOEKT
tijdens de
Wieringerwaarder Kennis
CAFÉ
„DE VRIENDSCHAP"
DICK DE LEEUW, accordeon en
WILLY VERDY, Slagwerker,
Humorist,
Gezellig zitje. Prima consumptie.
VRIJ ENTREE.
Beleefd aanbevelend
Kleine Buurt A tl w.-wsere.
BREEZAND N.H., (Tel. 15)
uw wagen van CONTINENTALBANÖEN voor
zien en U rijdt soepel, veilig en goedkoop
Men kan beter 'n dag zonder eten,
dan 'n dag zonder bril Probeer
't maar niet, maar ga bijtijds naar
Fa. Joh. Lauwers;den opticien voor
iii,. vakkundige bediening.
OPTICIEN
Payglop 3 Telef. 469 Alkmaar
FONDSLEVERANCIER
BILLIJKE PRIJZEN I BESTE KWALITEIT I
OP ZONDAG 7 EN ZONDAG 14 JUNI a.s. HET
van den N.H. ZANGERSBOND
IN CINEMA DE HAAN TE HIPPOLYTUSHOEF,
telkens aanvangende des nam. 2 uur.
ZATERDAG 6 JUNI des avonds 8 uur feestelijke opening
met Concert aangeboden door d( Mandoline-Vereeniging O. K. K.
en de muziekvereeniging HARMONIE.
Entrée voor dit openingsconcert 25 cent).
IEDERE AVOND NA AFLOOP BAL.
Voor volledig programma zie onze FEESTGIDS k f 0.20 verkrijg
baar bij Sigarenmagazijn J. C. DE HAAN, Nieuwstraat H.-hoef.
hebben wij alle soorten gereedschappen, van
prima kwaliteit tegen de LAAGSTE PRIJZEN,
ZEISEN, HOOIVORKEN, H00IHARKEN7
STROOVORKEN, HAARHAMERS, HAARSPITTEN
BELEEFD AANBEVELEND
HET VERTROUWDSTE ADRES VOOR DE
TELEFOON 2 WIERINGERWAARD.
LAAN SCHAGEN. TEL. 110.
Lage prijzen. Ook op conditiën.