CI0ndheid
2£»
27e JAARGANG
VRIJDAG i° JULI 1936
No.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
Voor Uwe
WINST DOOR MARKENSPECÜLATIE
BELAST ALS INKOMEN
„WIERINGERMEER"
HET MYSTERIE
NAAR
HOORN - MEDEMBLIK AMSTERDAM
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN
•fV
BUREAU:
Hippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels
Iedere regel meer
f 0.50
f 0.10
steeds Het goede en hft
w|§j HH beste, daarom alleen
WflP Asposin-
TABtETTEN
en nooit vervalschlngen
Uitfluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbulsjes van
30 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. 10 ctfc
door Mr. J. H. van Doorne
Advocaat en Belastingconsulent.
11.
Er blijft zoo zoetjes aan weinig behaald
voordeel meer over dat niet als inkomen kan
worden belast. Wanneer de fiscus het niet
kan brengen onder opbrengst van beroep of
bedrijf, dan is daar nog artikel 18 der wet
dat belast „opbrengst van op zich zelf staan
de werkzaamheden." Welk laatste begrip van
buitengewone elasticiteit is, zoodat winsten,
die men normaal als voor de inkomstenbe
lasting onbelaste vermogensvermeerdering
zou beschouwen, daaronder betrokken wor
den.
Men denke niet dat het begrip „werkzaam
heden", meervoud dus met zich brengt
dat er sprake moet zijn van een heele reeks
van samenhangende handelingen, die tot het
behaalde voordeel hebben meegewerkt.
De Hooge Raad heeft zelfs beslist dat één
enkele werkzaamheid aanleiding kan
zijn het behaalde voordeel te brengen onder
art. 18. Het zal natuurlijk in ieder speciaal
geval afhangen van den aard der werkzaam
heden of werkzaamheid, of de fiscus met suc
ces artikel 18 zal kunnen toepassen.
Verschillende uitspraken bewijzen dat de
gelukkige belastingplichtigen, die een extra
buiten hun beroep of bedrijf staand voor
deeltje behaald hebben, zich te gauw buiten
den greep van den vérreikenden fiscalen arm
hadden gewaand. Van den kooper van een
landgoed af, die teneinde den verkoop te
bevorderen dit liet verfraaien en daardoor
„op zich zelfstaande werkzaamheden" ver
richtte, tot den zich van niets bewusten
apotheker toe, die een apotheek annex woon
huis verkocht, maar dit woonhuis eerst netjes
liet opknappen, alvorens het met een aardi
ge winst te verkoopen, hebben belastingplich
tigen met winsten van velerlei variatie moe
ten ervaren, dat artikel 18 een vat is, waar
heel wat in kan geborgen worden.
Sommigen hunner meenden slim te zijn
door brutaalweg dat artikel te negeeren, en
zich op het standpunt te plaatsen, dat wat
door hen gedaan was, een zuiver speculatieve
handeling was en winst door speculatie is
immers nadrukkelijk vrijgesteld Pardon
Winst enkel door speculatie En daar
stranden nu juist de meesten op. De wet, en
evenmin de jurisprudentie, omschrijft helaas
niet wat onder het begrip „speculatie" gere
kend kan worden te behooren en wat niet.
De definitie va nden Hoogen Raad dat spe
culatiewinst is winst ,„welke niet grootendeels
het gevolg is van verrichten arbeid en waar
bij de winst- en verlieskans het hoofdelement
is," brengt ons niet zoo heel veel verder.
Want waar we aan den anderen kant zien
dat één werkzaamheid voldoende kan zijn
een behaalde winst buiten beroep, of bedrijf
aan te merken, is toch wel héél vaag waar
eigenlijk de grens ligt bij dien arbeid welken
de Hooge Raad op het oog heeft.
Den 28sten Febr. 1935 wees de Hooge Raad
een arrest waarbij uitspraak van den Raad
van Beroep bevestigd werd, welke die grens
als-maar-vager maakt. Dit betrof grond ge
kocht met de bedoeling bouwrijp te maken
en daarna met winst te verkoopen (dus art.
18) maar.... de daartoe noodige vergunning
werd geweigerd, en dus gebeurde dat niet.
Later kwam het gemeentebestuur bij die
zelfde eigenaren aan om een stuk van dien
grond te koopen, en die zeiden toen natuur
lijk best, maar nu maken jullie zelf de rest
van dien grond bouwrijp. De eigenaren had
den dus in de eerste instantie aan dat bouw-
die paar dagen maar even ruim 27 mille ver
diend.
Volgens den raad van beroep was hier
sprake niet van speculatie maar van een
„reeks van bemoeingen" waardoor die winst
behaald was, en de Hooge Raad bleek mede
van oordeel dat hier van winst „enkel" door
speculatie geen sprake was, wijl de raad van
beroep terecht had geoordeeld dat de „reeks
van bemoeingen" aan de handelingen het
karakter van speculatie ontnam.
Men zoeke het nu maar uitSpeculeeren
zonder eenige bemoeiing gaat al heel be-
zwaarlijk. „Bemoeiing" is „handeling", en
speculeeren is een „werkwoord" wat duidt op
werken, handelen. Waar en wanneer kan ge
acht worden dat „een reeks" begint Zijn
daarvoor twee, vier, acht of tien verschillende
„bemoeiingen" noodig Is het nakijken van
de koersen, het opnemen van de telephoon,
het geven van een order, het noteeren van
die order, het bevestigen van die order, een
„reeks" bemoeiingen of niet Gaan niet alle
speculaties gepaard met reeksen bemoeiin
gen De niet - bouwondernemer die een
rijp maken niets gedaan omdat ze niet mochstuk grond koopt speculeerende op toekom-
ten, en in de tweede instanties niet, omdat i stige uitbouw van de stad, verricht toch ook
anderen het voor hen deden. Toen echter die'een reeks" handelingen daar men zooiets
grond door de gemeente bouwrijp ge-1 toch kwalijk kan doen door, gelijk bij een
maakt met winst werd verkocht sloeg de automaat, maar even op een knop te druk-
inspecteur hen daarvoor aan ex. art. 18. En jken
het betoog dat de aangeslagenen dat zij tochHet schijnt dat de crisis ook de rechtspraak
geen „werkzaamheden" hadden verricht, maar aan het beïnvloeden
anderen, baatte niet, want de Raad van Be
roep besliste, (later door den H. R. bevestigd)
„Dat de winst met bedoeld terrein niet is
verkregen enkel uit speculatie, maar is op
brengst van onderneming en arbeid bestaan-
Der gelijke beslissin
gen zijn gewrongenze mogen juridisch-
fiscaal binnen de grenzen der wettelijke be
woordingen te trekken zijn, ze zijn in strijd
met het normale koopmansbegrip. En wek
ken juist daardoor de ergenis en de spotlust
de in het aanvragen van vergunning tot hetop. Wat geenszins bevorderlijk is voor het
aanleggen van straten (over de weigering I respect dat beslissingen van ons hoogste
spreekt de uitspraak niet van D.)het on- j rechtscollege dienen af te dwingen, en even-
derhandelen met de gemeente over koop en j min bevorderlijk is den goeden burgerzin
verkoop met als resultaat de verkoop van den! waarop de staat speciaal in crisistijden moet
overgebleven grond krachtens overeenkomstkunnen bouwen. Wil men dergelijke winsten
met de gemeente door deze bouwrijp gemaakt,
en die winst is belast als verkregen door op
zich zelfstaande werkzaamheden."
Op den keper beschouwd hadden de eige
naren van dien grond niets anders
belasten, goed, maar dan neme men met
evenzoovele woorden in de wet op, dat win
sten uit speculatie hetzij in goederen, hetzij
in fondsen, hetzij in geldmunt als inkomen
belastbaar zijn. Dan weet ook ieder waar
dan onderhandelen, en daarbij voorwaarden hij aan toe is, en er is ook geen sprake van
stellen. Dat geschiedt bij iederen koop en datgene wat in een geordende rechtsstaat
verkoop en kan toch waarlijk een element niet thuis hoortrechtsONzekerheid.
vormen voor het belasten van daardoor be-'
haalde winst ex. artikel 18 Het is dan ook
zoo helder als koffiedik, hoe de H. R. een
dergelijke uitspraak heeft kunnen bevestigen,
maar intusschen is dit een stimulans voor de
inspecteurs der belastingen om de grenzen
zoo mogelijk nog nauwer te gaan trekken.
Waarbij zij den H. R. aan hun zijde weten.
Want den 13den Juni 1935 wees ons hoogste
rechtscollege wederom een arrest, waarbij een
uitspraak bevestigd werd van een raad van
beroep, die winst behaald met markenspecu
latie als belast had aangemerkt. Ook hier Belastingzaken,
was weer het motief er zijn op zich zelf
staande werkzaamheden verricht, de winst
is niet ontstaan enkel door speculatie.
Wat was het geval Een gladde belasting
plichtige reisde in 1931, toen er nog geen
uitvoerverbod van marken was, gedurende
een dag of vijf alsmaar heen en terug van
Amsterdam naar Berlijn, kocht marken in
I laatstgenoemde plaats en verkocht die met
koerswinst in Amsterdam. Daarmede werd in
Directeur Mr. J. H. van DOORNE
Adviseur C. P. Vergouwen.
Kerkring No. 3, Middenmeer.
Administratief
Advocaat en Belastingconsulent.
FEUILLETON.
17).
Maar als u iets wist uit zijn vroeger le
ven, dat zou de achterdocht wel wettigen.
Het kan zijn, dat ik hem verkeerd be
oordeel. zei Frangois, het is ook mogelijk, dat
hij het- verleden wil goedmaken door een
idealistisch landelijk leven te leiden.
Toch blijft de twijfel over, zei de secre
taris, en als er iets tegen hem is, dan vind ik
dat de hertog het zoo spoedig mogelijk moet
weten. Er bestaan allerlei redenen, waarom
een bedrieger niet op het kasteel moet worden
toegelaten. Nu komt hij op het kasteel, ver
keert met de familie en wordt behandeld als
een geëerd en geacht gast, zelfs maakt hij
het hof aan de dochter van den hertog.
Ja, dat is nog het ergste. Hij staat in
hooge gunst bij den hertog en zooiets moet
geen voortgang hebben. Lady Valga moet
geen man trouwen, die zulk een reputatie
heeft, zei Frangois.
De secretaris stond tegen de tafel geleund
en keek hem ontzet aan.
Ik heb den heelen dag al zoo'n drukkend
gevoel, zei hij, juist alsof er het een of ander
onheil dreigt.
U moet er niet zenuwachtig van worden,
zei Frangois lachend, je kijkt alsof je een
spook gezien hebt.
Wel, ik heb een gevoel, alsof zoo iets
mij overkomen is. Hecht u aan voorgevoelens,
monsieur Gelooft u er aan, dat men vooraf
een teeken zou krijgen, als iemand iets vree
selijks zou overkomen
Frangois rilde, toen hij een blik wierp op
Otterman's doodsbleek gelaat en bevende
handen. Hij liep naar een tafeltje, waarop
karaffen met drank stonden en schonk een
glas cognac in. Naar Otterham toegaande,
zei hij
Drink dit eens uit, dat zal je goed doen.
Ik voel mij zenuwachtig en mij dunkt
dat ik maar naar bed zal gaan, zei Otterham,
ik ben heusch niet wel.
Rust is het beste voor je, zei de Fransch-
man, zeg vanavond nog maar niets tegen den
hertog. Ik zal er nog eens goed over naden
ken en dan zullen wij morgenochtend beslis
sen wat wij het best doen kunnen.
Ja, het kan best wachten tot morgen.
Goeden nacht, monsieur.
Frangois keek hem schouderophalend na.
Wat waren zulke jongelui toch vol nonsens,
dacht hij. Toch bedacht hij, dat Gerald Ot
terham hem misschien nog wel eens nuttig
kon zijn. Een paar uur later was hij. op zijn
eigen kamer, maar lust tot slapen had hij
niet. Het was toch al laat en iedereen was
naar bed.
Hij was ongerust, over wat Dola hem ver
teld had omtrent het code-telegram en Al-
dred's houding dien avond had zijn onrust
nog meer vermeerderd. Hij wist dat Aldred
in zijn vroegere positie bij de Ambassade veel
te doen had gehad met code-telegrammen en
dus was het heel wel mogelijk, dat hij dit
bericht zou kunnen ontcijferen en als hij dat
kon, dan was zijn belofte aan Dola niets
waard. Hij zou die vast breken en het bericht
aan den hertog mededeelen.
Onrustig liep hij in zijn kamer op en neer.
Hij moest dat telegram morgenochtend be
vestigend beantwoorden en daarvoor had hij
een stuk noodig, dat in het bezit van den
hertog was. Hij moest zien dat hij dit stuk
dien avond nog in handen kreeg. Aldred zou
hem stellig verraden en voor er twaalf uren
verloopen waren, zou iedereen weten dat hij
Spreekuur iederen Woensdag van
101 uur in Hotel Smit, Middenmeer.
NOODWEER BOVEN ONS
LAND j.L DINSDAGMIDDAG
Bliksem op verscheidene
plaatsen ingeslagen.
Eenige menschen om het
leven gekomen.
Dinsdagmiddag te drie uur begon
het te Amsterdam te regenen. De enke
le groote lauwe droppels werden spoe
dig tot een zware piasregen, die de
straten blank zetten. Felle bliksem
stralen teekenden zich boven de hui
zenzee van de hooidstad af.
De tusschenruimte tusschen het blik
seinlicht en de slag werd steeds kor
ter. In sommige wijken volgde tus
schen half vier en vier uur de donder
slag vlak op het licht.
De riolen en goten konden het hemel
water dat in groote massas neer plen-
ste niet verzwelgen.
Voorts werd gerapporteerd, dat omj
hij vieren de bliksem ingeslagen was
in het City Hotel. Het gebouw werd
met een lichtgloed gevuld. De electri-
sche geleiding geraakte daardoor
defect.
Drie personen getroffen.
Het noodweer heeft heiaas een slacht
offer geëischt. Dit was een 27-jarige
bewoner van Amsterdam, Krui gehee-
ten, die met zijn 25-jarige vrouw en 'n
20-jarigen neet aan het zwemmen wa
ren geweest in het IJsselmeer, nabij
het z.g. Blauwe Hoofd op den Zeedijk
tusschen Durgerdam en Schelling-
woude. Ze moesten de hui hebben zien
naderen, doch zijn blijkbaar tot het
laatst in het water gebleven. Toen het
oegon te regenen, zijn zij in een kuil
gaan zitten en hebben de jassen over
net hoofd geworpen. In die kuil heeft
net hemelvuur hen getroffen. De in
slag werd door andere zwemmers, die
een eind verder op zaten, gezien. Deze
snelden toe en vonden het drietal roer
loos iiggen. Zij pasten kunstmatige
ademhaling toe en een hunner ging
hulp halen.
De G.G.D. verscheen met twee ambu
lance-wagens. Het bleek dat de jonge
man Krui overleden was. Zijn vrouw
verkeerde aanvankelijk in bewuste-
loozen toestand, doch kwam na eeni-
gen tijd bij. Zij moest in het Binnen
gas! huis worden opgenomen. Wat den
neef betreft, deze had geen letsel en
kon naar zijn woning in de Marco Po
lostraat vervoerd worden.
Aanvankelijk deed hel gerucht de
ronde dat een man, die per rijwiel
over den Wingerdweg reed, door den
bliksem getroffen zou zijn. Dit bleek
niet het geval te zijn. De man was een
toevallijder, die door een donderslag
zóó was geschrokken, dat hij een toe
val had gekregen. Hij is naar het Bin-
en alle andere plaatsen in West-Friesland,
PER WACO AUTODIENSTEN.
Veiligste en goedkoopste reisgelegenheid.
±1 i 'l toch c*" m°olÊ
en Dola politieke spionnen waren en dat
moest hij zien te beletten.
In ieder geval moesten die stukken van
avond nog in zijn bezit zijn, anders was het
te laat.
Hij keek eens op de klok op den schoor
steenmantel, het was al over éénen. Uit zijn
handtasch haalde hij een bos sleutels, die
rinkelden in zijn trillende handen, toen hij
zijn gelaat in den spiegel zag, merkte hij dat
hij doodsbleek was.
Ik ben even mal en zenuwachtig als die
Otterham, mompelde hij.
Weer ging hij naar zijn tasch en haalde er
een flesch uit, die hij bijna geheel leeg dronk.
Die flinke teug brandewijn knapte hem weer
wat op. Daarop liep hij naar de deur, opende
die op een kier en keek het flauw verlichte
portaal op en af. Alles was rustig en stil.
Een seconde lang aarzelde hij en toen mom
pelde hij
Ik moet het er maar op wagen, ik kan
allerlei excuses maken, als iemand mij ziet.
Nadat hij zijn laarzen had uitgetrokken liep
hij stil de trap af. Hij meende onder weg nog
het openen van een deur te hooren en vaal
van angst keek hij om, maar hij bezon zich
spoedig en liep voort.
Onder aan de trap gekomen bleef hij een
poos stil staan nadenken. Dola had hem de
kamer van den hertog nauwkeurig beschre
ven, dus vergissen kon hij zich niet. Buiten
de deur bleef hij\ nog even staan luisteren,
maar hij kon binnen geen enkel geluid on
derscheiden. Ook was er geen licht in de ka
mer.
Hij draaide de kruk van de deur om en
duwde de deur open. Met een zucht van vol
doening zag hij dat de kamer donker was.
Hij deed de deur achter zich dicht en draaide
het elctrisch licht op, daarop liep hij snel
naar het paneel, dat Dola hem aangewezen
had en fpok het open.
nengasthuis vervoerd.
Instorting nabij Overveen.
De ontzaglijke regenvloed, die gedu
rende drie uur Dinsdagmiddag boven
Haarlem is uitgestort, heeft in Over-
veen en het Zuidelijke deel van Bloe-
mendaal schade aangericht en de
spoorbaan naar Zandvoort geruimen
tijd bedreigd.
De haan ligt in het dal tusschen de
duinen ais een rivier, maar de losse
zandgrond nam het water zoo snel op,
dat het treinverkeer er niet door be
moeilijkt werd. 'Totdat aan den kant
van den Biinkert, waar de nieuwe weg
langs de Brouwerskolk naar de spoor
baan loopt, de grond begon te werken.
Men is daar bezig met het houwen van
een viaduct, die de verbinding tus
schen den Brouwerskolkweg en den
Zeeweg tot stand moet brengen. De
rtrouwerskolkweg komt als een breede
asfaltbaan, die nu een enorme goot
werd, van het hooge duin naar het via
duct. Het water kolkte in een hreeden
stroom van dezen weg naar de spoor
baan. De zandheiling hield dat niet
langer dan een uur uit. üm kwart voor
drie brak een geweldige zandmassa,
naast en onder het viaduct, los en
stortte over de spoorbaan. Het door-
gutsende water gaf den indruk van een
onweerstaanbaren waterval, die het
geheele viaduct dreigde mee te slee
pen. Zoover is het gelukkig niet geko
men.
Landbouwer gedood.
In geheel Zuid Friesland woedde
Dinsdagmiddag en -avond een onweder
van afwisselende hevigheid, dat ge
paard ging met een buitengewoon he-
vigen regenval. Te Gorredijk is de 20-
jarige knecht van den landbouwer
J. Wind door den bliksem getroffen en
gedood.
Het noodweer in onze nabijheid.
In Lgmond Binnen.
Dinsdagmiddag tijdens het hevig on-
J. Wind door den bliksem getroffen en
gedood.
xm.
Toen Gereld Otterham alleen op zijn ka
mer was. dacht hij, nog eens na over wat de
hertog d'Orvée hem verteld had. In de bil
jartkamer was hij er al zenuwachtig over
geworden en het ergerde hem nog als hij
daaraan dacht.
Een lange poos stond hij voor zijn open
raam er over na te denken. Frangois had
hem aangeraden om niets voor den volgen
den morgen aan den hertog te zeggen en hij
had goed gevonden om te wachten tot zij de
zaak nog eens nauwkeurig besproken had
den. Maar had hij daar wel wijs aan gedaan?
Als die vermoedens eenigen grond hadden,
dan was het veel beter als de hertog het
maar dadelijk wist.
Hij herinnerde zich nu, dat de diplomaat
ook reeds een waarschuwing ontvangen had.
Die geheime agent waarop gedoeld werd, kon
zeer goed Barenstowe zijn. d'Orvee had rond
uit gezegd, dat de organist onder een valschen
naam daar was en dat hij hem jaren geleden
reeds buitenslands gekend had. Hij had ook
gezegd, dat de man een duister verleden ach
ter zich had, niemand te Trebarwith wist iets
omtrent zijn verleden en niemand had de
moeite genomen om te onderzoeken waar hij
vandaan was.
Sedert zijn komst nu drie jaar geleden had
hij alleen in een huisje op de klippen ge
woond en nooit was hij een enkelen nacht
uit geweest. Die omstandigheden wekten
juist Otterham's achterdocht op. Geheime
agenten waren altijd zoo mysterieus en het
was best mogelijk dat een vreemde mogend
heid iemand jarenlang zou betalen om de
geheimen van een staatsman te bespieden.
Barenstowe had altijd in een mysterieuse
atmosfeer geleefd. Zijn gezicht, zijn gewoon
ten en gesprekken, alles duidde hem aan als
een vreemde. Dan was hij jong, begaafd en
buitengewoon knap van uiterlijk, daarom
leek het zonderling, dat zoo iemand zich be
graven zou in het stille Trebarwith terwille
van een salaris van nog geen honderd pond
per jaar.
Hoe langer hij er over nadacht, hoe sterker
hij er van overtuigd was, dat de waarschu
wing van d' Orvée wel waarheid bevatte.
De geheimen van den hertog waren in ge
vaar en dat gevaar werd met ieder uur groo-
ter. Aldred Barenstowe was dien avond nog
op het kasteel ontvangen als een vertrouwd
vriend en als een bewonderaar van lady
Zou hij in het park gebleven zijn in-
van naar huis te gaan Er waren ope
ningen in sommige deelen van het park met
hekwerk gesloten die men zei, dat toegang
gaven tot geheime gangen onder het kasteel.
Sedert deze hertog bezit van het landgoed
genomen had, was dit nog door niemand on
derzocht. Misschien had Aldred wel een weg
gevonden en kon hij te allen tijde, ook mid
den in den nacht, in het kasteel komen. De
stukken van den hertog waren wel goed be
zorgd, maar het denkbeeld van een wegschui
vend paneel kon best bij een spion opkomen
en het was zeker moeilijk, maar toch niet
onmogelijk om een brandkast open te krij
gen.
De secretaris deed zijn raam met een ruk
dicht en nog steeds werd hij door een gehei
me onrust vervolgd.
De hertog zou wel naar zijn kamer zijn.
Zou hij nu even naar hem toe gaan om hem
te spreken of tot den volgenden morgen
wachten Hij streek zich eens met de hand
over het voorhoofd, maar zijn brein leek wel
in de war. Hij wilde het liever nog dezen
avond aan den hertog zeggen.
Een seconde later klopte hij aan diens
deur en riep
Ik ben het, Otterham! Mag ik u even
spreken
(Wordt vervolgd).