27e JAARGANG DONDERDAG 3 DECEMBER 1936 No. ioe NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN DE VALSCHE AANKLACHT. REISBUREAU W.A.C.O. WIERINGER COURANT ABONNEMENTSPRIJS VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG, per 3 maanden f 1.—. 01TGI BOSKER WIE RIN Cr R. 'ejj Ai. r-j Ci'-A1 BUREAU Hippolytushoef Wierlngen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIiH: Van 1 5 regels f 0.5C Iedere regel meer f 0.10 sterdam beteekent de voorgenomen amnestie een belangrijke verlichting voor het Huis van Bewaring. Enkele deelnemers aan den bruidsstoet. Boven van 1. n. r. Prinses Helena Zu Arbach Schönberg Groothertogin Kyra van Rusland Jkvr. A. M. de Brauw; M. J. Baronesse van Heemstra Onder Mej. M. Rooseboom Mej. M. S. L. Michelin Mereau Jhr. G. Beelaerts van Blokland Jhr. Ir. W. G. Roëll. HET HUWELIJK VAN DE PRINSES. De bruidsmeisjes en bruids jonkers. Van officieele zijde wordt thans me degedeeld. dat bij het huwelijk van Prinses Juliana en Prins Bernhard als bruidsmeisjes zullen fungeeren de hertogin Woislawa van Mecklenburg Prinses Kira Kirilowna van Busland Prinses Sisglinde zur Lippe Prinses Elisabeth zur Lippe Prinses Sophie van Saksen Weimar Jonkvr. M. J. Ba ronesse van Heemstra hofdame van H.K.H. Mejuffrouw M. Roosehoom Mejuffrouw M. Michelin Moreau Jonkvrouwe C. E. B. Röell Jonkvrou- we A. M. de Brauw hofdame van H.K.H. en Mejuffrouw M. del Court van Krimpen. Als bruidsjonkers zullen fungeeren: Baron A. von Cramm Baron B. von Cram Commandant E. de Souzie van het 18 de Chausseus a cheval Prins van Windischgratz Baron von Vit- tinghof Graaf F. zu Dohna Graaf H- FEUILLETON. Weltzek Graaf C. Ahlefedt mr. G. D. C. Baron van Hardenbroek Jhr. dr. G. Beelaerts van Blokland Jhr. ir. W. G. Röell. jachtjonker en wnd. secretaris van Prins Bernhard en de hr. F. Moran Verder zullen als kinderen mede- gaan Hertogin Eilika van Oldenhurg oudste peetekind van H H. Gravin Svea van Oeynausen-Sierstorpff Prins Ar- min zur Lippe Graaf Kasper von Oeynhausen-Sierstorpff. Voorts wordt medegedeeld, dat de familie-leden en gasten, die Hare Ma jesteit heeft uitgenoodigd voor bijwo ning van het huwelijk, in den avond van 4 Januari of in den ochtend van 5 Jauuari zullen aankomen dat de Koningin voornemens is, deze gasten op een feestmaal te vereenigen op den avond van den 5den Januari, waarna, zooals bekend is, in hei Gebouw van Kunsten en Wetenschappen zal volgen het feest van het comité voor de luister rijke viering van het huwelijk. Den 7den Januari om 11 uurver trekt het Prinselijk bruidspaar van het paleis, teneinde zich naar het Stacl huis te begeven voor voltrekking van het burgerlijk huwelijk. Om 11 uur 30 begeeft men zich naar de Groot Kerk, alwaar de inzegening van het huwelijk zal geschieden door ds. Weiter, oud-hofprediker, terwijl prof. dr. Obbink zich zal belasten niet, de leiding van den dienst. De Konink lijke zangvereeniging „Excelsior" zal leiding geven aan het gezang, terwijl de Haarlemsclie Motet- en Madrigaal Vereeniging muzikale medewerking zal verleenen. Na afloop van de plechtigheid in de kerk zal de tocht door de stad langs aangegeven weg geschieden, waarna ten paleize het huwelijksmaal zal wor den gegeven. Des namiddags zal het jonge paar geheel onofficieel vertrekken. ROMAN VAN DE BEKENDE SOHRIJFSTER VIOLETTE CARR. 16.) Fientje zat in haar kamer en bad nu pas tijd over alles te denken. Zij moest werke lijk tevreden zijn, want de mevrouw was vriendelijk en het werk lang niet zoo zwaar als thuis, zij had overvloedig eten gekregen en zooveel vleesch gekregen als thuis zelfs op Zon dag niet. Het bed was helder, haar kamertje gezellig en toch zat zij strak voor zich uit te kijken. Haar gedachten waren bij Xaver Om zijnentwille was zij naar München gekomen en dat had zij vandaag reeds ervaren hoe zou zij hem in deze groote stad kunnen vinden Waar was hij Hoe moest zij het aanleggen hem te zien Het vragen Dat ging nietMaar zij was zoo moe van alle emoties, die zij den eersten dag had doorgemaakt, dat zij naar bed ging en spoedig diep in slaap was. Vijf dagen waren reeds voorbijgegaan, vijf precies eendere dagen, want de huishouding van de oude menschen ging als een klok. Fien tje wist precies, wat zij te doen had, zij was ook al een paar maal met mevrouw mee ge weest naar de markt om allerlei inkoopen te doen en zij voelde, dat mevrouw tevreden over haar was. Alleen had zijzelf maar één ge dachte in het hoofd „Wat kon zij doen om Xaver te zien Zondag's zei mevrouw„Vanmiddag gaan wij uit en dan heb je vrij. Ga München maar eens in, doch denk er om, dat je om negen uur weer terug bent. Hier is de sleutel van het huis, die van de voordeur geef ik je nog niet. Om negen uur gaat de deur op slot." Dat vond Fientje best. Wat zou zij zoo laat op straat doen Zij had heelemaal niet aan een vrijen Zondag gedacht. Sinds zij een paar keer met haar mevrouw meegeweest was, schenen de straten haar niet meer zoo vreemd toe. Zij liep door de Ludwigstrasse, terwijl zij met zichzelf overlegde, hoe zij het moest aan leggen om de gevangenis te kunnen vinden. Het gebouw te kunnen zien, waar Xaver werd vastgehouden Daar stonden menschen op den hoek, daar zou zij den weg aan vragen. O neen, niet aan de politieagenten, maar wacht, daar kwam een heer aan neen, dat kon toch nietZij dwaalde doelloos verder tot zij een oude vrouw met couranten zag staan. De vrouw had een gezicht, dat haar een beetje aan de moeder van Xaver herinnerde. „Luistert U eens „Wat is er „Kunt U mij zeggen, waar eh waar hier in München de gevangenis is De gezichtsuitdrukking der oude vrouw wisselde en zij werd wantrouwend. „Wat zeg je Ik heb het niet verstaan." Fientje voelde, dat het bloed naar haar wangen steeg. „Waar de gevangenis is „Die ligt in de Ohlmüllerstrasse aan dezen kant van de Isar, je kunt met de tram tot aan de Victualienmarkt meerijden. De oude vrouw zag haar hoofdschuddend na toen zij na een korten groet wegliep. Zij schaamde zich, dat zij het woord gevangenis tot tweemaal toe had moeten herhalen, zij had het gevoel, dat alle voorbijgangers het hadden gehoord. Maar nu wist zij, hoe zij er komen kon, want op de Viktualienmarkt zou zij wel weer verder vragen zij liep dus naar de tramhalte. Er kwamen verschillende trams aan, doch zij had den moed niet aan een conducteur te vragen of de tram naar de gevangenis ging en bleef maar staan dralen, Eindelijk las zij op een tramwagen „Cen traal Station Viktualienmarkt straf gevangenis Schwabing Zij stapte in, drukte zich bescheiden in een hoekje, want zij was bang, dat iedereen aan haar zou kunnen zien, waar zij heen ging. Zonder iets te vragen legde zij hetzelfde be drag in den conducteur zijn hand als zij eeni- ge dagen geleden van het station af had be taald. Zij lette niet op de straten doch luis terde ingespannen, wat de conducteur afriep. .StrafgevangenisU moet hier uitstap pen Fientje kromp ineen. Hoe was het mogelijk, dat de man dit wist Zij had er geen idee van, dat eenvoudig bij deze halte haar plaats bewijs afgeloopen was. Intusschen was het half vijf geworden, toen zij de woning had verlaten en nu was het bij na zes uur, het begon al te schemeren. Fientje stond op een groot, bijna verlaten plein. Een groot somber gebouw rees voor haar op. Som bere, hooge muren omgaven het. In het mid den was een met ijzer beslagen deur, links en rechts daarvan stonden soldaten als wacht posten, terwijl op een bord het woord .Strafgevangenis" stond. Onwillekeurig sprongen de tranen in haar oogen en zij moest even heen en weer loopen. tot zij zichzelf weer in bedwang had. Het was bijna een apart stadsdeel voor zich. Aan den eenen kant, ook op deze verlaten ruimte lagen nog twee van die sombere gebouwen met de opschriften „Kantongerecht" „Arrondissementsrechtbank." Zij liep naar den overkant. Nu kon zij zien, dat daar achter den muur op een bin nenplaats hooge gebouwen oprezen, naargees tige gebouwen, die lange rijen van kleine, ge- tralide vensters bezaten, die een uitstekend kozijn hadden, zoodat de gevangenen niet naar beneden konden kijken. Het was donker geworden, de straatlantaarns werden aange stoken en uit al die kleine ramen kwam een zwak lichtschijnsel. Haar hart kromp ineen, BINNENLANDSCH NIEUWS. Een. amnestie te wachten Naar „Het Volk" ter oore komt, zou bij gelegeneid van het huwelijk van Prinses Juliana met Prins Bernhard 'n Amnestie worden voorbereid voor de genen, die tot hechtenisstraffen zijn veroordeeld. Onder deze amnestie zou den vallen zij, die tot boete zijn veroor deeld en wier vonnis in kracht van gewijsde is gegaan. Opmerking verdient, dat zoowel de Huizen van Bewaring als de gevange nissen op het oogenblik overvol zijn. Wat Amsterdam betreft, is in het Huis van Bewaring op iiet oogenblik bijna geen plaats meer beschikbaar. Herhaaldelijk komt het voor, dal menschen, die een vonnis willen uit zitten, alleen in een andere plaais hun straf kunnen uitzitten. Dan moeten zij door bewakers naar hun tijdelijk ver blijf worden overgebracht. Voor Am DE TOESTAND IN SPANJE. Strijd ten Westen van Madrid bij Puzuelo en Humera. In den sector Puzuelo, ten Noord-Wes ten van Madrid, is Dinsdag verbitterd gevochten. De opstandelingen tracht ten zich meester te maken van het dorp Humera en den weg naar La Co- runa af te snijden. Dit gedeelte van het front wordt verdedigd door twee com- pagniën van de internationale briga de, die een moorddadig vuur openden, en hun loopgraven verlieten om, ge steund door twee tanks, een hevigen tegenaanval te ondernemen, dio de op standelingen dwong zich op hun uit gangsstellingen terug te trekken. Tot dusver hebben de regeeringstroe- pen in het Cassa del Campo de aanval len der opstandelingen kunnen weer staan. Dinsdagmiddag en avond heerschte aan beide zijden ongewone bedrijvig heid en alles werd voor een aanval in gereedheid gebracht.. Er konden tot dusver nog geen nauw keurige gegevens worden verkregen omtrent het resultaat van het offensief dat een der hevigste sedert een maand schijnt te zijn geweest. Des middags heerschte in de hoofd stad zelf geenerlei bijzondere bedrijvig heid, hetgeen doet vermoeden, dat de regeeringstroepen ten minste den aan val hebben weerstaan. Volgens de laatste berichten zou de hospitaalkliniek door de regeerings troepen heroverd zijn. De verliezen der regeeringstroepen bedroegen Zondag ongeveer 500 dooden doch Maandag hebben zij het nog er ger te betreuren gehad. Aan het front van Asturië was het Dinsdag den geheelen dag rustig. De opstandelingen hebben geen schot ge lost en de regeeringstroepen hebben zich dan ook eenige rust gegund. Volgens een bericht uit Gijon, heb ben de opstandelingen het initiatief tot het offensief verloren en moeten zij zich bepalen tot een hardnekkige verdediging. CRISIS - MAATREGELEN. Steun aan groote Trawlvisscherij. Gelijk bekend is. lag het in het voor nemen van den Minister van Land bouw en Visscherij een bedrag van toen zij naar het troostelooze, grauwe gebouw keek. Zij had wel hardop kunnen huilen. Daar, in een van die cellen achter zoo'n vreeselijk traliewerk, daar zat Xaver. Daar zat hij kon hij niet naar buiten kijken. Hij, de berg beklimmer, die gewoon was over de vrije, witte gletscher te klauteren! Zij probeerde zich voor te stellen hoe hij daar op den rand van zijn krib zat en vertwijfeld te handen wrong, hoe hij tegen de muren sloeg, hij, die het zelfs in zijn huis vroeger niet had kun nen uithouden, zelfs in den winter niet. Wat moest hij lijden, hij zou verteren van heim wee. Zij hielden hem gevangen als een moor denaar Als een misdadiger Hem, die zoo goed was en zoo zacht met al zijn brute kracht. Xaver een moordenaar Xaver, die eens een verdwaald geitje was nagesprongen, om het te redden. Daar Achter die vreeselijke muren In dat groote, doodstille huis, waar de misdadigers zaten. Goed dat het plein verlaten was, dat hier op Zondag zich niemand ophield en trouwens toch zelden iemand passeerde. Een van de to renklokken in de omgeving sloeg acht. Twee volle uren had hét radelooze meisje hier in een kring rondgeloopen, en niets kon zij doen, tenminste vandaag zeker niet. Zij kon hem zelfs niet zien Naar huis moest ze maar in ieder geval wist ze nu, waar ze hem kon vinden. Toen zij langs de schildwachten ging had zij het gevoel, dat zij haar nastaarden. Toen liep zij naar de tramhalte terug. Zij moest naar huis. Over een uur zou de deur worden afgesloten. Het duurde lang eer de tram kwam en zij steeg in. Veel geld had zij niet meer, juist ge noeg om de rit terug te kunnen betalen. Zij zat weer in haar hoekje, maar vergat heele maal waar zij was. Steeds weer waren haar gedachten bij Xaver. Zou hij het gevoeld hebben, dat zij voor de gevangenis had ge staan Zou hij zich erg ongelukkig voelen Hoe zou zijn cel er van binnen uitzien De Met de Kerstdagen en Nieuwjaar rijden wij naar Dusseldorp Keulen Antwerpen Brussel en Parijs. Vraagt inlichtingen aan ons kantoor. BREED 35 TEL. 184 HOORN. duizenden gedachten die door haar hoofd gingen deden haar geheel vergeten, waar zij zich bevond. „Eindhalte. Allemaal uitstappen." Zij stond op een plein, dat veel minder ver licht was dan de andere gedeelten van de stad, en de omgeving was haar volkomen vreemd. In het begin was zij niet al te be zorgd. Misschien was zij te ver meegereden en zij vroeg den conducteur, die juist bezig was de beugel van den tram om te gooien .Conducteur, hoe kom ik in de Ludwig strasse De man lachte schel. „Wilt U naar de Lud wigstrasse Dan bent U in de verkeerde tram gestapt, hier bent U in de Giesing." „Groote hemel Fientje keek zoo verschrikt, dat de man goedmoedig antwoordde „Nu, zoo erg is het niet, wij gaan dadelijk weer terug, stapt U maar gauw in." „Ik heb geen geld meer." „Ja, dat is lastig, want zonder geld kimt U niet trammen, dan zult U op een andere ma nier moeten zien thuis te komen." „Is het ver Als U gaat loopen, hebt U gauw een klein uurtje noodig." „En hoe moet ik loopen „Het beste is dat U de tramrails volgt en steeds maar recht uit loopt, ook al buigt de rails soms naar een zijstraat af. De hoofd rails loopt recht door, dan komt U er van zelf. De conducteur steeg in, en de tram ver trok. Fientje stond daar bevend alleen bij de eindhalte, terwijl de torenklok nu half ne gen sloeg. Zij begon te rennen. Hemel lief. Een uur had de man gezegd en over een half uur werd de huisdeur afgesloten. Buiten adem, met pijn in het hart van het hollen kwam zij eindelijk in de Schelling- strasse aan en juist toen zij aanbelde sloeg het negen uur. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1936 | | pagina 1