27e JAARGANG
DONDERDAG 3 DECEMBER 1936
No. ioe
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
DE VALSCHE
AANKLACHT.
REISBUREAU W.A.C.O.
WIERINGER COURANT
ABONNEMENTSPRIJS
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG,
per 3 maanden f 1.—.
01TGI
BOSKER
WIE RIN Cr
R.
'ejj Ai. r-j Ci'-A1
BUREAU
Hippolytushoef Wierlngen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIiH:
Van 1 5 regels f 0.5C
Iedere regel meer
f 0.10
sterdam beteekent de voorgenomen
amnestie een belangrijke verlichting
voor het Huis van Bewaring.
Enkele deelnemers aan den bruidsstoet. Boven van 1. n. r. Prinses Helena Zu Arbach Schönberg Groothertogin Kyra van Rusland Jkvr. A. M. de Brauw;
M. J. Baronesse van Heemstra Onder Mej. M. Rooseboom Mej. M. S. L. Michelin Mereau Jhr. G. Beelaerts van Blokland Jhr. Ir. W. G. Roëll.
HET HUWELIJK VAN DE PRINSES.
De bruidsmeisjes en bruids
jonkers.
Van officieele zijde wordt thans me
degedeeld. dat bij het huwelijk van
Prinses Juliana en Prins Bernhard als
bruidsmeisjes zullen fungeeren de
hertogin Woislawa van Mecklenburg
Prinses Kira Kirilowna van Busland
Prinses Sisglinde zur Lippe Prinses
Elisabeth zur Lippe Prinses Sophie
van Saksen Weimar Jonkvr. M. J. Ba
ronesse van Heemstra hofdame van
H.K.H. Mejuffrouw M. Roosehoom
Mejuffrouw M. Michelin Moreau
Jonkvrouwe C. E. B. Röell Jonkvrou-
we A. M. de Brauw hofdame van
H.K.H. en Mejuffrouw M. del Court
van Krimpen.
Als bruidsjonkers zullen fungeeren:
Baron A. von Cramm Baron B. von
Cram Commandant E. de Souzie van
het 18 de Chausseus a cheval Prins
van Windischgratz Baron von Vit-
tinghof Graaf F. zu Dohna Graaf H-
FEUILLETON.
Weltzek Graaf C. Ahlefedt mr. G.
D. C. Baron van Hardenbroek Jhr. dr.
G. Beelaerts van Blokland Jhr. ir. W.
G. Röell. jachtjonker en wnd. secretaris
van Prins Bernhard en de hr. F. Moran
Verder zullen als kinderen mede-
gaan Hertogin Eilika van Oldenhurg
oudste peetekind van H H. Gravin Svea
van Oeynausen-Sierstorpff Prins Ar-
min zur Lippe Graaf Kasper von
Oeynhausen-Sierstorpff.
Voorts wordt medegedeeld, dat de
familie-leden en gasten, die Hare Ma
jesteit heeft uitgenoodigd voor bijwo
ning van het huwelijk, in den avond
van 4 Januari of in den ochtend van
5 Jauuari zullen aankomen dat de
Koningin voornemens is, deze gasten
op een feestmaal te vereenigen op den
avond van den 5den Januari, waarna,
zooals bekend is, in hei Gebouw van
Kunsten en Wetenschappen zal volgen
het feest van het comité voor de luister
rijke viering van het huwelijk.
Den 7den Januari om 11 uurver
trekt het Prinselijk bruidspaar van
het paleis, teneinde zich naar het Stacl
huis te begeven voor voltrekking van
het burgerlijk huwelijk.
Om 11 uur 30 begeeft men zich naar
de Groot Kerk, alwaar de inzegening
van het huwelijk zal geschieden door
ds. Weiter, oud-hofprediker, terwijl
prof. dr. Obbink zich zal belasten niet,
de leiding van den dienst. De Konink
lijke zangvereeniging „Excelsior" zal
leiding geven aan het gezang, terwijl
de Haarlemsclie Motet- en Madrigaal
Vereeniging muzikale medewerking
zal verleenen.
Na afloop van de plechtigheid in de
kerk zal de tocht door de stad langs
aangegeven weg geschieden, waarna
ten paleize het huwelijksmaal zal wor
den gegeven.
Des namiddags zal het jonge paar
geheel onofficieel vertrekken.
ROMAN VAN DE
BEKENDE SOHRIJFSTER
VIOLETTE CARR.
16.)
Fientje zat in haar kamer en bad nu pas
tijd over alles te denken. Zij moest werke
lijk tevreden zijn, want de mevrouw was
vriendelijk en het werk lang niet zoo zwaar
als thuis, zij had overvloedig eten gekregen en
zooveel vleesch gekregen als thuis zelfs op Zon
dag niet. Het bed was helder, haar kamertje
gezellig en toch zat zij strak voor zich uit te
kijken. Haar gedachten waren bij Xaver Om
zijnentwille was zij naar München gekomen
en dat had zij vandaag reeds ervaren
hoe zou zij hem in deze groote stad kunnen
vinden Waar was hij Hoe moest zij het
aanleggen hem te zien
Het vragen Dat ging nietMaar zij was
zoo moe van alle emoties, die zij den eersten
dag had doorgemaakt, dat zij naar bed ging
en spoedig diep in slaap was.
Vijf dagen waren reeds voorbijgegaan, vijf
precies eendere dagen, want de huishouding
van de oude menschen ging als een klok. Fien
tje wist precies, wat zij te doen had, zij was
ook al een paar maal met mevrouw mee ge
weest naar de markt om allerlei inkoopen te
doen en zij voelde, dat mevrouw tevreden over
haar was. Alleen had zijzelf maar één ge
dachte in het hoofd „Wat kon zij doen om
Xaver te zien
Zondag's zei mevrouw„Vanmiddag gaan
wij uit en dan heb je vrij. Ga München maar
eens in, doch denk er om, dat je om negen
uur weer terug bent. Hier is de sleutel van
het huis, die van de voordeur geef ik je nog
niet. Om negen uur gaat de deur op slot."
Dat vond Fientje best. Wat zou zij zoo laat
op straat doen Zij had heelemaal niet aan
een vrijen Zondag gedacht. Sinds zij een paar
keer met haar mevrouw meegeweest was,
schenen de straten haar niet meer zoo vreemd
toe. Zij liep door de Ludwigstrasse, terwijl zij
met zichzelf overlegde, hoe zij het moest aan
leggen om de gevangenis te kunnen vinden.
Het gebouw te kunnen zien, waar Xaver werd
vastgehouden
Daar stonden menschen op den hoek, daar
zou zij den weg aan vragen. O neen, niet aan
de politieagenten, maar wacht, daar kwam
een heer aan neen, dat kon toch nietZij
dwaalde doelloos verder tot zij een oude vrouw
met couranten zag staan. De vrouw had een
gezicht, dat haar een beetje aan de moeder
van Xaver herinnerde.
„Luistert U eens
„Wat is er
„Kunt U mij zeggen, waar eh waar
hier in München de gevangenis is
De gezichtsuitdrukking der oude vrouw
wisselde en zij werd wantrouwend.
„Wat zeg je Ik heb het niet verstaan."
Fientje voelde, dat het bloed naar haar
wangen steeg.
„Waar de gevangenis is
„Die ligt in de Ohlmüllerstrasse aan dezen
kant van de Isar, je kunt met de tram tot
aan de Victualienmarkt meerijden.
De oude vrouw zag haar hoofdschuddend
na toen zij na een korten groet wegliep. Zij
schaamde zich, dat zij het woord gevangenis
tot tweemaal toe had moeten herhalen, zij
had het gevoel, dat alle voorbijgangers het
hadden gehoord. Maar nu wist zij, hoe zij er
komen kon, want op de Viktualienmarkt zou
zij wel weer verder vragen zij liep dus naar
de tramhalte. Er kwamen verschillende trams
aan, doch zij had den moed niet aan een
conducteur te vragen of de tram naar de
gevangenis ging en bleef maar staan dralen,
Eindelijk las zij op een tramwagen „Cen
traal Station Viktualienmarkt straf
gevangenis Schwabing
Zij stapte in, drukte zich bescheiden in een
hoekje, want zij was bang, dat iedereen aan
haar zou kunnen zien, waar zij heen ging.
Zonder iets te vragen legde zij hetzelfde be
drag in den conducteur zijn hand als zij eeni-
ge dagen geleden van het station af had be
taald. Zij lette niet op de straten doch luis
terde ingespannen, wat de conducteur afriep.
.StrafgevangenisU moet hier uitstap
pen
Fientje kromp ineen. Hoe was het mogelijk,
dat de man dit wist Zij had er geen idee
van, dat eenvoudig bij deze halte haar plaats
bewijs afgeloopen was.
Intusschen was het half vijf geworden, toen
zij de woning had verlaten en nu was het bij
na zes uur, het begon al te schemeren. Fientje
stond op een groot, bijna verlaten plein. Een
groot somber gebouw rees voor haar op. Som
bere, hooge muren omgaven het. In het mid
den was een met ijzer beslagen deur, links
en rechts daarvan stonden soldaten als wacht
posten, terwijl op een bord het woord
.Strafgevangenis" stond.
Onwillekeurig sprongen de tranen in haar
oogen en zij moest even heen en weer loopen.
tot zij zichzelf weer in bedwang had. Het
was bijna een apart stadsdeel voor zich. Aan
den eenen kant, ook op deze verlaten ruimte
lagen nog twee van die sombere gebouwen
met de opschriften „Kantongerecht"
„Arrondissementsrechtbank."
Zij liep naar den overkant. Nu kon zij
zien, dat daar achter den muur op een bin
nenplaats hooge gebouwen oprezen, naargees
tige gebouwen, die lange rijen van kleine, ge-
tralide vensters bezaten, die een uitstekend
kozijn hadden, zoodat de gevangenen niet
naar beneden konden kijken. Het was donker
geworden, de straatlantaarns werden aange
stoken en uit al die kleine ramen kwam een
zwak lichtschijnsel. Haar hart kromp ineen,
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Een. amnestie te wachten
Naar „Het Volk" ter oore komt, zou
bij gelegeneid van het huwelijk van
Prinses Juliana met Prins Bernhard 'n
Amnestie worden voorbereid voor de
genen, die tot hechtenisstraffen zijn
veroordeeld. Onder deze amnestie zou
den vallen zij, die tot boete zijn veroor
deeld en wier vonnis in kracht van
gewijsde is gegaan.
Opmerking verdient, dat zoowel de
Huizen van Bewaring als de gevange
nissen op het oogenblik overvol zijn.
Wat Amsterdam betreft, is in het Huis
van Bewaring op iiet oogenblik bijna
geen plaats meer beschikbaar.
Herhaaldelijk komt het voor, dal
menschen, die een vonnis willen uit
zitten, alleen in een andere plaais hun
straf kunnen uitzitten. Dan moeten zij
door bewakers naar hun tijdelijk ver
blijf worden overgebracht. Voor Am
DE TOESTAND IN SPANJE.
Strijd ten Westen van Madrid
bij Puzuelo en Humera.
In den sector Puzuelo, ten Noord-Wes
ten van Madrid, is Dinsdag verbitterd
gevochten. De opstandelingen tracht
ten zich meester te maken van het
dorp Humera en den weg naar La Co-
runa af te snijden. Dit gedeelte van het
front wordt verdedigd door twee com-
pagniën van de internationale briga
de, die een moorddadig vuur openden,
en hun loopgraven verlieten om, ge
steund door twee tanks, een hevigen
tegenaanval te ondernemen, dio de op
standelingen dwong zich op hun uit
gangsstellingen terug te trekken.
Tot dusver hebben de regeeringstroe-
pen in het Cassa del Campo de aanval
len der opstandelingen kunnen weer
staan.
Dinsdagmiddag en avond heerschte
aan beide zijden ongewone bedrijvig
heid en alles werd voor een aanval in
gereedheid gebracht..
Er konden tot dusver nog geen nauw
keurige gegevens worden verkregen
omtrent het resultaat van het offensief
dat een der hevigste sedert een maand
schijnt te zijn geweest.
Des middags heerschte in de hoofd
stad zelf geenerlei bijzondere bedrijvig
heid, hetgeen doet vermoeden, dat de
regeeringstroepen ten minste den aan
val hebben weerstaan.
Volgens de laatste berichten zou de
hospitaalkliniek door de regeerings
troepen heroverd zijn.
De verliezen der regeeringstroepen
bedroegen Zondag ongeveer 500 dooden
doch Maandag hebben zij het nog er
ger te betreuren gehad.
Aan het front van Asturië was het
Dinsdag den geheelen dag rustig. De
opstandelingen hebben geen schot ge
lost en de regeeringstroepen hebben
zich dan ook eenige rust gegund.
Volgens een bericht uit Gijon, heb
ben de opstandelingen het initiatief
tot het offensief verloren en moeten
zij zich bepalen tot een hardnekkige
verdediging.
CRISIS - MAATREGELEN.
Steun aan groote Trawlvisscherij.
Gelijk bekend is. lag het in het voor
nemen van den Minister van Land
bouw en Visscherij een bedrag van
toen zij naar het troostelooze, grauwe gebouw
keek. Zij had wel hardop kunnen huilen. Daar,
in een van die cellen achter zoo'n vreeselijk
traliewerk, daar zat Xaver. Daar zat hij
kon hij niet naar buiten kijken. Hij, de berg
beklimmer, die gewoon was over de vrije,
witte gletscher te klauteren! Zij probeerde
zich voor te stellen hoe hij daar op den rand
van zijn krib zat en vertwijfeld te handen
wrong, hoe hij tegen de muren sloeg, hij, die
het zelfs in zijn huis vroeger niet had kun
nen uithouden, zelfs in den winter niet. Wat
moest hij lijden, hij zou verteren van heim
wee. Zij hielden hem gevangen als een moor
denaar Als een misdadiger Hem, die zoo
goed was en zoo zacht met al zijn brute
kracht. Xaver een moordenaar Xaver, die
eens een verdwaald geitje was nagesprongen,
om het te redden.
Daar Achter die vreeselijke muren In dat
groote, doodstille huis, waar de misdadigers
zaten.
Goed dat het plein verlaten was, dat hier
op Zondag zich niemand ophield en trouwens
toch zelden iemand passeerde. Een van de to
renklokken in de omgeving sloeg acht. Twee
volle uren had hét radelooze meisje hier in
een kring rondgeloopen, en niets kon zij doen,
tenminste vandaag zeker niet. Zij kon hem
zelfs niet zien Naar huis moest ze maar
in ieder geval wist ze nu, waar ze hem kon
vinden. Toen zij langs de schildwachten ging
had zij het gevoel, dat zij haar nastaarden.
Toen liep zij naar de tramhalte terug. Zij
moest naar huis. Over een uur zou de deur
worden afgesloten.
Het duurde lang eer de tram kwam en zij
steeg in. Veel geld had zij niet meer, juist ge
noeg om de rit terug te kunnen betalen. Zij
zat weer in haar hoekje, maar vergat heele
maal waar zij was. Steeds weer waren haar
gedachten bij Xaver. Zou hij het gevoeld
hebben, dat zij voor de gevangenis had ge
staan Zou hij zich erg ongelukkig voelen
Hoe zou zijn cel er van binnen uitzien De
Met de Kerstdagen en Nieuwjaar
rijden wij naar Dusseldorp Keulen
Antwerpen Brussel en Parijs.
Vraagt inlichtingen aan ons kantoor.
BREED 35 TEL. 184 HOORN.
duizenden gedachten die door haar hoofd
gingen deden haar geheel vergeten, waar zij
zich bevond.
„Eindhalte. Allemaal uitstappen."
Zij stond op een plein, dat veel minder ver
licht was dan de andere gedeelten van de
stad, en de omgeving was haar volkomen
vreemd. In het begin was zij niet al te be
zorgd. Misschien was zij te ver meegereden
en zij vroeg den conducteur, die juist bezig
was de beugel van den tram om te gooien
.Conducteur, hoe kom ik in de Ludwig
strasse
De man lachte schel. „Wilt U naar de Lud
wigstrasse Dan bent U in de verkeerde tram
gestapt, hier bent U in de Giesing."
„Groote hemel
Fientje keek zoo verschrikt, dat de man
goedmoedig antwoordde „Nu, zoo erg is het
niet, wij gaan dadelijk weer terug, stapt U
maar gauw in."
„Ik heb geen geld meer."
„Ja, dat is lastig, want zonder geld kimt U
niet trammen, dan zult U op een andere ma
nier moeten zien thuis te komen."
„Is het ver
Als U gaat loopen, hebt U gauw een klein
uurtje noodig."
„En hoe moet ik loopen
„Het beste is dat U de tramrails volgt en
steeds maar recht uit loopt, ook al buigt de
rails soms naar een zijstraat af. De hoofd
rails loopt recht door, dan komt U er van
zelf.
De conducteur steeg in, en de tram ver
trok. Fientje stond daar bevend alleen bij
de eindhalte, terwijl de torenklok nu half ne
gen sloeg. Zij begon te rennen. Hemel lief.
Een uur had de man gezegd en over een half
uur werd de huisdeur afgesloten.
Buiten adem, met pijn in het hart van het
hollen kwam zij eindelijk in de Schelling-
strasse aan en juist toen zij aanbelde sloeg
het negen uur.
(Wordt vervolgd.)