28e JAARGANG
DONDERDAG 11 FEBRUARI 1937
No. 16
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINQEN EN OMSTREKEN
:p
HUIZEN TE PUTTE ONDERMIJND.
ZIJN
KLEINE MEISJE.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
BUREAU
ADVERTENTIëN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
UITGEVER
Hippolytushoef Wieringen
Van 1 5 regels
f 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
Telef. Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
per 3 maanden f 1.—.
Gevel gedeeltelijk ingestort.
Zes boerenjongens uit de kleine Bra-
bantsclie grensgemeente Putte, hebben
een nachtelijk avontuur beleefd, waar
door op merkwaardige wijze het leven
werd gered van twee gezinnen. De
jongens zakten des nachts plotseling
tot hun middel in de straat, gelegen
voor de huizen van de families Ma-
chiels en Ketelaars. Even later ontdek
ten zij, dat deze huizen zoo ondermijnd
waren, dat er groote kans op instorten
bestond.
In hun natte kleeren rustten zij niet,
voor zij beide gezinnen van het groote
gevaar hadden overtuigd. Juist op tijd!
Want een oogenblik, nadat de wonin
gen waren ontruimd, stortte een ge
deelte van de gevels in en verzakten
de huizen zienderoogen.
De jongens waren Zondagavond
naar Antwerpen gegaan om daar hun
geliefde renners op de zesdagen-piste
te zien. Tegen drie uur kwamen zij in
het verlaten Putte. Zij liepen over den
provincialen weg, die tusschen Ant
werpen en Bergen op Zoom ligt. Vlak
bij de Moriaansdreef leek het, of de
bodem onder hun voeten bewoog. Zij
grepen elkaar vast. Nog een stap en
de grond verzonk onder hun voeten.
Nog wilden zij opziji springen, doch
hun pogingen mislukten. Dieper en
dieper zakten zij weg. Eindelijk voel
den de jongens den vasten zandbodem
Zuigende modder
Het waren hachelijke oogenblikken,
want het doornatte zand zoog en klem
de om hun beenen, die bewegingloos
schenen. Het kostte alle kracht, zich
uit de modder te bevrijden.
Elkaar helpende wisten de jongens
weer den begaanbaren grond te berei
ken.
Toen zij merkten, dat het avontuur
zoo was afgeloopen, gingen zij op on
derzoek uit. Nieuwsgierig prikten zij
met stokken in den bodem en ontdek
ten tot hun grooten schrik dat in den
omtrek van de twee huizen de grond
zeer verradelijk was.
Een dun laagje zand bedekte een zui
gende moddermassa. Langs een om
weg wisten zij de bewoners van de twee
aaneengebouwde huizen te bereiken.
Zij sliepen aan de straatzijde en kon
den gemakkelijk worden gewekt. Het
eerst werd de heer Ketelaars gewaar
schuwd. Deze begreep dadelijk, aan
welk gevaar zijn huisgezin blootstond.
Hij schoot eenige kleedingstukken
aan en maakte zijn vrouw en drie kin
een. dacht, dat beide woningen zou
den instortten. Het waren angstige
oogenblikken.
De top van den gevel begaf zich.
In den doorweekten bodem plofte de
steenmassa. Overal sprongen sclieu
ren in de muren.
De oorzaak.
De oorzaak van het gebeurde was
niet ver te zoeken. De weg, waarlangs
thans den geheelen dag zware auto's
daveren, was vroeger een grensweg,
waarover nu en dan een vrachtrijder
passeerde. Nu zijn er vele huizen ge
bouwd. De bewoners, die last hebben
van de sloot langs hun huizen, hebben
toestemming gekregen, duikers voor
hun huizen aan te leggen, die bijna
den vorm van kleine bruggetjes heb
ben aangenomen. Een dergelijke dui
ker lag ook voor de huizen van de fa
milies Machiels en Ketelaars.
Waarschijnlijk is deze vervuild of
defect geweest. Den grooten watertoe
voer der laatste dagen heeft deze dui
ker niet kunnen verwerken. Het water
zocht daarom een anderen uitweg en
vond dien onder de twee huizen.
Burgemeester van der Ven liet een
groep werkloozen uit Putte, ongeveer
twintig man, wekken, die met spaden
en zandzaken de sloot begonnen af te
dammen. Tegelijkertijd werkten ande
ren aan een nieuwen afvoer op een
groote sloot in de omgeving. Den ge
heelen nacht werd hard doorgewerkt.
De metselaar haalde palen, waarmee
de bouwvallige huizen werden gestut.
Door deze maatregelen werden zij van
totale instorting gered. De burgemees
ter leidde persoonlijk de werkzaamhe
den. Hij liet tenslotte nog een onder
zoek instellen bij andere in de omge
ving liggende huizen. Het is niet on
waarschijnlijk, dat deze ook overlast
van het water met alle gevolgen daar
van zullen krijgen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Handelsrelaties met Turkije.
Overeenkomst gesloten dooi'
particulieren tot een bedrag
van f 35 piillioen. Wij le
veren radiozenders en zorgen
voor irrigatie en havens.
Onderhandelingen, die waren aange
knoopt tusschen een groep Nederiand-
sche industrieelen en de Turksche re
geering, hebben tot een gunstig resul
taat geleid.
Er is een contract opgesteld, dat de
ze week zal worden geparafeerd. In
dit contract wordt bepaald, dat een
aan CU maaivte Zljll VIUUVV eii une Kin- V,„.1,.00. ,r„», qk. m;n;„ ,iV 1
deren wakker, die zoo snel mogelijk g y millioen gulden zal wor-
het gevaarlijke huis verlieten. Het werd i?ne" funvesteerd in irrigatie-werken,
hoog tijd. De fietsenhandelaar Ma- lnstallatIe va» radioposten en mnch-
chiels en zijn vrouw waren inmiddels
ook op straat verschenen.
In den donkeren nacht stonden der
tien menschen op den weg. De gevel ^en"
ting van de havens van Heraclea, Ada-
na en Mersina. De rekening zal worden
vereffend door een reeks graanleverin-
kraakte en nauwelijks eenige minu
ten daarna vielen groote brokken
steen uit het ondermijnde huis. Ieder
FEUILLETON.
ROMAN NAAR HET BNOBLÖCH.
13.)
„Natuurlijk ga ik als jij gaat," hij keek
haar vol liefde aan, „ik ben niet van plan om
ook maar één gelegenheid om met je samen
te zijn, te laten voorbijgaan, nadat ik zoolang
van je ben weggeweest. De volgende week moet
ik naar Manderby. De oude Stubbs, de rent
meester, schrijft me bijna iederen dag1 over
allerlei dingen die gedaan moeten, worden.
Maar deze week ben ik heelemaal voor jou.,
alleen voor jou."
„Altijd maar voor mij", herhaalde zij lief
„en we praten over nietsover niets za
kelijks. Deze week leven we alleen voor ons
zelf, Gilesjij en ik."
„Alleen voor ons zelf", zei hij, heelemaal
onder de betoovering van haar stem en haar
oogen, dat zal niet moeilijk zijn, liefste, met
jou en ik
Plotseling ging de deur open en het dienst
meisje diende aan „Mr. Müller
Grace sprong oogenblikkelijk op en met
uitgestoken hand en een lief lachje verwel
komde zij den bezoeker.
a „Wat aardig van U om vandaag te komen,
Mr. Müller. Mag ik U even mijn verloofde
voorstellen, Sir Giles Tredman Ik
Ze kon haar zin niet voltooien, want terwijl
ie sprak, had Giles een pas naar voren ge
daan een donkere blos op zijn gezicht, terwijl
zijn oogen gloeiden van verontwaardiging.
„Ik geloof dat dit niet de eerste maal is dat
we elkaar ontmoeten", zei hij met een vreemd-
klinkende, schorre stem. „U en ik.hebben,
elkaareen dag of veertien geleden ont~
Drie meisjes te Bedum aangerand.
Dader gearresteerd!.
De politie te Bedum (Gr.) heeft Maan
moetop den dag van Savoye naar Ita
liëUw slachtofferisdood
De afgebroken zinnen, de barsche, heesche
istem, de woede die in zijn oogen opglansde,
gaven Grace de zonderlinge sensatie dat hij
een vreemde was, niet de man dien zij ken
de en de hand die zij uitstak om op zijn arm
te leggen om hem te kalmeeren, viel slap
omlaag. Ze voelde zich machteloos hulpeloos
in het aangezicht van krachten die niet be
grijpen kon en toen Giles nog een stap voor
waarts deed, wankelde ze terug naar de sofa,
met oogen vol schrik kijkend van den eenen
man naar den anderen. Maar alleen Giles
was zoo ontsteldde vreemdeling stond on-
bewegenlij k een uitdrukking van beleefde
verbazing op zijn gezicht. Toen Giles zweeg
boog hij beleefd en zei, in vloeiend Engelsch
met een spoortje van een vreemd accent„Ik
denk dat U mij verwart met iemand anders,
Sir Giles. Ik ben nog nooit in Savoye geweest."
Met zijn koele, hardblauwe oogen keek hij
Giles op het opgewonden gezichtIk heb
nog nooit het genoegen gehad om U vroeger
te ontmoeten en neemt U me niet kwalijk,
van uw toespeling op mijn „slachtoffer" be
grijp ik heelemaal niets. U neemt' me niet
kwalijk, maar wat U daar allemaal gezegd
hebt is Grieksch voor mij."
Giles staarde naar de scherpe, knappe ge
laatstrekken, naar de blauwe oogen met hun
doordringende blik, naar het donkere haar
dat even begon te grijzen, naar de rijzige ge
stalte van den vreemdeling, die grooter was
dan hij, ofschoon hij allerminst klein kon
worden genoemd en terwijl hij hem aanstaar
de, kreeg hij het gevoel, dat hij of de vreem
deling gek geworden moest zijn. Plotseling
zag hij zichzelf weer terug op den langen wit
ten weg, die tusschen de weilanden van Aix
naar de bergen loopt. Hij zag het verbrijzel
de karretje, het stervende paard, de bewuste-
looze vrouw tusschen de verwoesting en den
grooten zwarten wagen, die al dit onheid had
dag den 19-jarigen kleermaker K. H.
wonende te Zuidwolde, gearresteerd.
H. wordt er van verdacht vorige week
aan het Boterdiep te Bedum drie
meisjes te hebben aangerand.
Hij is ter beschikking gesteld van
den officier van justitie te Groningen
en in het Huis van Bewaring opge
sloten.
PROF. DR. S. G. DE VRIES, f
In den ouderdom van 75 jaar is
Maandagavond te Leiden overleden
prof. S. G. de Vries, oud-bibiothecaris
van de Leidsche universiteits-biblio-
theek en oud-buitengewoon hooglee
raar in de middeleeuwsche handschrif
ten.
Inbraak in de Kerk le Drempt.
In den nacht van Maandag op Dins
dag is ingebroken in de R.K. Kerk te
Drempt (Gld.) De dieven hebben zich
door een raam aan den achterkant van
het Kerkgebouw toegang verschaft.
Van een offerblok werd de bodem stuk
gemaakt. De geheelen inhoud heeft
men echter niet weten te bemachtigen.
Er is nog tien gulden aan kleingeld in
het offerblok achtergebleven. Blijkbaar
zijn de dieven bij hun werk gestoord.
Maandagavond sloeg de hond van den
pastoor aan. Deze is toen in de Kerk
gaan kijken maar hij heeft niets ver
dachts bespeurd. Dinsdagmorgen ont
dekte de dienstbode van den pastoor
de inbraak.
TEGEN RITUEEL SLACHTEN.
In een boekje, uitgegeven door den
heer W:. H. Boomgaard, Kerkstraat 42,
te Velp, trekt deze verontwaardigd te
velde tegen het ritueel slachten, dat
in de Vleeschkeuringswet nog altijd
niet verboden is.
De heer Boomgaard beschrijft op
welke wijze een slachting, die hij bij
woonde, plaats vond op een manier,
die ons terug doet denken aan de wree
de slachtingen zonder bedwelming,
zooals die in onze jeugdjaren geschied
de. Schrijver komt tot de conclusie,
dat de Joden een andere slachtwijze
kunnen en mogen toepassen en dat er
ook onder hen tegenstanders van het
ritueele slachten worden gevonden.
Hij verzoekt ten slotte alle Kamer
leden naar hun meening te vragen, op
dat er door wetswijziging een einde
aan deze dierenmishandeling kan
komen.
Gedetineerde mishandelt gevangenis
bewaarder.
In de strafgevangenis te Arnhem
heeft een gedetineerde eeri der bewa
kers ernstig mishandeld. De bewaarder
G. Kuik, die de deur van de cel van
een der gedetineerden opende om hem
te vragen, welk voedsel hij uit de can-
tine wenschte te ontvangen, werd
door den gevangene, die in de deur
stond, plotseling met een hard voor
werp op het hoofd geslagen. De bewaar
der viel, maar de gedetineerde bleef
aangericht. En daarnaast stond de hooge ge
stalte van een man, met een krachtig en
knap gezicht, donker haar, dat aan de slapen
begon te grijzen, doordringende blauwe oo
gen. De man hier in de slaapkamer was im
mers de levende werkelijkheid van den per
soon, dien hij in zijn verbeelding voor zich
zag.
Endeze man loochende, dat hij iets
van het voorval in Aix afwist en ontkende
hem frank en open aankijkend, waarvan hij
beschuldigd werd.
„Hebt U misschien onlangs in Savoye ie
mand gezien, die veel op mij lijkt vroeg Mr.
Müller met een uitdagende kalmte, die Giles
den lust deed bekruipen om hem in een slag
in het gezicht te geven.
„Ik zou er een eed op kunnen doen, dat ik
U gezien heb," antwoordde hij kort„hebt U
misschien een tweelingbroer, die op U lijkt
als twee druppels op elkaar Er kwam een
toon van minachting in Giles' stem, maar de
ander verloor niets van zijn kalme onver
stoorbaarheid „En spreekt die broer Rus
sisch en rijdt hij in een grooten zwarte auto?
Als dat het geval is, dan heeft die tweeling
broer van U een veertien dagen geleden een
dame doodgereden even buiten Aix. En nadat
hij haar overreden had, is hij doorgereden,"
zei Giles met moordende minachting„hij is
uw levend evenbeeld en als ik U een raad
mag geven, dan" doet U verstandig U niet in
de buurt van Aix te vertoonen. U lijkt zoo
geweldig veel op den man, die door de Fran-
sche politie wordt gezocht, dat U bij vergis
sing zou kunnen worden gearresteerd."
De andere man scheen de onverholen min
achting in Giles woorden niet te merken. Hij
glimlachte vriendelijkhet was een glim
lach, die een onweerstaanbare charme aan
zijn gezicht gaf.
„Ik verbaas me heelemaal niet dat U ver
ontwaardigd bent over iets, dat, zooals U het
vertelt, een lafhartige en gemeene daad is.
hem voortdurend slagen toebrengen,
waardoor hij hevig bloedend gewond
werd. Andere bewaarders zijn daarop
toegeschoten en hebben den woeste
ling weggevoerd. Bij onderzoek bleek,
dat de gedetineerde de slagen had toe
gebracht met een onderdeel van de
breimachine, waaraan hij werkte, i
een aan een haak hangend looden ge
wicht., voor het strakhouden van het
weefsel. De bewaarder werd na ver
bonden te zijn naar zijn huis vervoerd
Zijn toestand is bevredigend.
TWEE JONGE MENSCHEN BIJ MOTOR
ONGELUK GEDOOD.
Ontstellend einde van een
feestavond te Hillegersberg.
Vrijdagnacht omstreeks 3 uur is op den
Grintweg te Hillegersberg een ongeluk ge
beurd, dat aan twee jonge menschen het le
ven heeft gekost. De 26-jarige C. Houweling
uit Bergschenhoek reed met zijn motorrijwiel
den 21-jarigen Nico de Haan aan, die met
een clubje vrienden op den weg liep. De mo
torrijder sloeg tegen den grond en was op
slag dood. Ook de aangeredene bleef onbewe-
genlijk liggen, badende in een plas bloed en
bleek te zijn overleden.
Het clubje vrienden keerde juist terug van
een feestavond in Lommerrijk van de R.K.
Tooneelvereeniging en was op weg naar huis
in het Molenlaankwartier te Hillegersberg.
Terwijl het gezelschap van 5 jongelui, 4 hee-
ren en een dame, op den Grindweg naast el
kander liep in opgewekte stemming gezellig
napratend over den leuken avond, naderde
van den kant van Rotterdam een motorrijtuig
De jongelui schonken daaraan geen aandacht,
omdat zij rechts van den weg liepen en er
voldoende ruimte was om te passeeren.
In een oogenblik.
De motorrijder reed met zoo'n geweldige
snelheid, dat hij in een ommezien bij hen
was. Zonder dat goed tot hen doordrong wat
er eigenlijk gebeurde, werd van het clubje de
meest links loopende jongeman, de 21-jarige
Nico de Haan, door het motorrijtuig gegrepen
en tegen de grond gesmakt. Het naast hem
loopende meisje kreeg ook een duw en viel
tegen den grond, terwijl voor de verbijsterde
oogen van de anderen ongeveer 30 meter ver
der de motorrijder met een geweldigen slag
tegen de grond sloeg. Het gebeurde alles in
een oogenblik. De Haan lag badende in zijn
bloed onbewegelijk. Ook de motorrijder bloed
de zwaar en lag als een doode. Hij bleek later
te zijn de 26-jarige C. Houweling, melkslijter,
gewoond hebbende aan den Bergweg 28 te
Bergschenhoek. Hij was op weg naar huis.
Zoodra de vrienden van hun eersten schrik
waren bekomen snelde er een naar de woning
van den heer Breedveld aan den Grindweg,
die op de hoogte werd gesteld van het onge
luk en onmiddellijk de politie en dr. Van Dijk
waarschuwde. Het meisje, dat ook was ge
vallen, bleek er goed afgekomen en stond
spoedig weer op. Zij had slechts een enkele
schaafwonde opgeloopen.
Dr. Van Dijk zoowel als de politie waren
spoedig aanwezig. Dr. Van Dijk kon slechts
bij de twee slachtoffers, die waren blijven lig
gen, den dood constateeren. Zij bleken bei
den een schedelfractuur te hebben. De aan
rijding moet zoo hevig zijn geweest, dat de
dood bijna onmiddellijk moet zijn ingetreden.
Om nooit te vergeten.
Het was voor de feestgangers, die zoo blij
moedig naar huis keerden wel een droevig
einde van den feestavond. Het was, zooals een
der vrienden zeide
Een avond met een slot om nooit, nooit
te vergeten.
Wij hepen zoo gezellig naar huis. Hoe had
den wij kunnen vermoeden, dat wij zóó iets
zouden meemaken. Terwijl wij in een druk en
vroolijk gesprek gewikkeld waren, hoorden
wij den motorrijder naderen. Geen van ons
had erg in het gevaar, omdat wij zoo ver mo
gelijk rechts hepen en er ruimte te over was
om te passeeren. Ik vermoed, dat ook de mo
torrijder geheel rechts heeft gereden en pas
op het laatste oogenblik ons heeft opgemerkt
en naar links heeft uitgehaald, helaas toch
nog met dit noodlottig gevolg. Het was slechts
het werk van een oogenblik
De motorrijder dreef een melkhandel en
slijterij en trok er 's avonds altijd met den
motor op uit. H. moet reeds eerder ongelukken
hebben gehad. Het vorig jaar nog werd hij
zelf in het ziekenhuis Eudokia verpleegd we
gens een vrij ernstig ongeval, dat hij met zijn
motor had gehad.
Aan den dood ontsnapt.
Het meisje, mej. Ranke, wonende Maarten
Dijkshoornlaan te te Hillegersberg, liep ge
armd met den heer De Haan, terwijl het ge-
heele gezelschap op den rijweg liep, terwijl
men inderdaad beter op het wandel- en fiets
pad daarnaast had kunnen loopen.
Mej. Ranke is bij het ongeval ternauwer
nood aan den dood ontsnapt. Zij voelde als
bij intuïtie dat er iets ging gebeuren, keek
om en schrok zoo hevig toen zij de motorrij
der recht op hen zag afkomen, dat zij een
goeden halven meter opzij sprong en daarbij
den heer De Haan meetrok. Op hetzelfde mo
ment gebeurde de aanrijding.
De heer De Haan werd door het motorrij
wiel gegrepen en 20 a 25 meter meegesleurd,
waarna hij bleef liggen, terwijl de motorrijder
een 30 meter verder neerplofte.
Mej. Ranke werd slechts eenige meters mee
gesleurd en viel eveneens. Zij kreeg verwon
dingen aan beide beenen en een ernstige
neusbloeding. Haar toestand is echter zeer
gunstig, zoodat zij het ongeval spoedig te bo
ven zal zijn.
De Haan was in militairen dienst en hij
had voor dezen avond verlof gekregen om het
feest mede te vieren.
CRISISBUREAU.
PRIJZEN DER KUIKENS.
Naar wij vernemen, zal binnenkort een
koninklijk besluit in werking treden, krach
tens hetwelk alle houders van broedvergun-
ningen zich tegenover de Nederlandsche Cen
trale voor Eieren en Pluimvee zullen moeten
verbinden aan deze Centrale op haar eerste
aanvraag een bedrag te zullen betalen van
f 0.005 per broedei.
Van deze verplichting wordt evenwel ont
heffing verleend aan die houders van broed-
Maar laat ik U met den meesten nadruk mo
gen verzekeren, dat ik geen broers heb, dat
ik geen woord Russisch spreek en dat ik nog
nooit in mijn leven in Aix geweest ben."
ZEVENDE HOOFDSTUK.
Een advertentie.
„O, Marion, zou ik nu niet op deze adver-
tenite schrijven Dat is nu precies wat ik
altijd verlangd heb en ik moet toch werk
hebben."
„Het is niet meer de kwestie wat jij meent
dan je doen moet, maar wat Robert je zal
toestaan om te doen," was het antwoord van
de andere persoon in de kamer, terwijl ze haar
oogen opsloeg van de kous die ze aan
het breiën was. „Je weet wel dat als het aan
mij ligt, ik je wel helpen wil om uit huis te
gaan en hier of daar wat te vinden, maar
Helen, wat heb je aan mijn steun als Robert
er niet van hooren wil?"
„Robert heeft het recht niet ons zoo te ty-
ranniseeren. Een broer kan toch waarachtig
niet voorschrijven, wat zijn zusters doen
laten moeten en ten slotte zijn wij toch oud
genoeg om ons leven in te richten zooals wij
dat willen
„Ja, oud genoeg zijn we, dat is waar, maar
hebben we ooit geleerd onafhankelijk genoeg
te zijn om te doen en te laten wat we wil
den De vrouw met het breiwerk keek haar
zuster ernstig aan en in haar oogen was de
zelfde sombere gelatenheid als in haar stem
en woorden. „We hebben altijd in een soort
onderworpenheid geleefd, jij en ik, eerst aan
moeder en later aan Robert, altijd in onder
worpenheid, sinds
Sinds één lid van de familie den moed
heeft gehad in opstand te komen," viel de
zuster, die met Helen was aangesproken, haar
onstuimig in de rede. „Sinds.."
„Stil nu, Helen, stil nu." De andere vrouw
keek met nerveuze blikken de kleine kamer
rond. „Toe hou je nu kalm, wees toch voor
zichtigGeef me die advertentie maar eens
hier, dan zal ik zien of het zin heeft om er
met Robert over te spreken."
„Om er met Robert over te spreken Dat
kun je ook wel laten." Er klonk een soort
wanhoop in de stem van haar zuster. „Hij
zou toch alleen maar kortaf „neen" zeggen.
Robert is zoo'n geweldigebaasspeler en
hij heeft geen enkel recht om zoo tegen ons
op te treden. We zijn toch heer en meester
over ons eigen leven
„Zoo, vindt je dat?" Marion sprak grim
mig, haar glimlach was even bitter als haar
stem. Jij en ik zijn nooit de baas over onze
eigen levens geweestwij hebben geen van
beiden de energie die Tiny hadzij
„Wel, Marion, je zegt „stil toch" als ik over
haar begin. Maar zélf kun je ook niet laten
haar naam te noemen als je het hebt over
ons en onzeafhankelijkheid. Soms denk
ik wel eens" in de stem van de spreekster
kwam een toon van diepe neerslachtigheid
„soms denk ik wel eens, Marion, jij en ik zijn
allebei groote dwazen geweest."
De kamer, waarin de twee zusters zaten,
met smakelooze meubels ongezellig ingericht,
gaf iemand dadelijk den indruk, dat de be
woners niet de kunst verstonden, een huis
gezellig te maken. De meubels in de kleine
zitkamer van de dames Stansdale waren
imitatie antiek. Het stond overvol in het
kleine vertrek en het meubilair stamde klaar
blijkelijk uit een kamer van vrij wat grootere
afmetingen. Het karpet was nagenoeg tot op
den draad versleten, de tijd had barmhartig
de kleuren gedempt, die eens al te schreeu
werig waren geweest. Ook had de tijd dezelf
de vriendelijke diensten bewezen aan de bloem
patronen van gordijnen en stoelen, die vroe
ger ook schetterend en fel van kleur waren
geweest.
(Wordt vervolgd.)