28e JAARGANG DONDERDAG 11 FEBRUARI 1937 No. 16 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINQEN EN OMSTREKEN :p HUIZEN TE PUTTE ONDERMIJND. ZIJN KLEINE MEISJE. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN BUREAU ADVERTENTIëN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. UITGEVER Hippolytushoef Wieringen Van 1 5 regels f 0.50 ABONNEMENTSPRIJS CORN. J. BOSKER WIERINGEN. Telef. Intercomm. No. 19. Iedere regel meer f 0.10 per 3 maanden f 1.—. Gevel gedeeltelijk ingestort. Zes boerenjongens uit de kleine Bra- bantsclie grensgemeente Putte, hebben een nachtelijk avontuur beleefd, waar door op merkwaardige wijze het leven werd gered van twee gezinnen. De jongens zakten des nachts plotseling tot hun middel in de straat, gelegen voor de huizen van de families Ma- chiels en Ketelaars. Even later ontdek ten zij, dat deze huizen zoo ondermijnd waren, dat er groote kans op instorten bestond. In hun natte kleeren rustten zij niet, voor zij beide gezinnen van het groote gevaar hadden overtuigd. Juist op tijd! Want een oogenblik, nadat de wonin gen waren ontruimd, stortte een ge deelte van de gevels in en verzakten de huizen zienderoogen. De jongens waren Zondagavond naar Antwerpen gegaan om daar hun geliefde renners op de zesdagen-piste te zien. Tegen drie uur kwamen zij in het verlaten Putte. Zij liepen over den provincialen weg, die tusschen Ant werpen en Bergen op Zoom ligt. Vlak bij de Moriaansdreef leek het, of de bodem onder hun voeten bewoog. Zij grepen elkaar vast. Nog een stap en de grond verzonk onder hun voeten. Nog wilden zij opziji springen, doch hun pogingen mislukten. Dieper en dieper zakten zij weg. Eindelijk voel den de jongens den vasten zandbodem Zuigende modder Het waren hachelijke oogenblikken, want het doornatte zand zoog en klem de om hun beenen, die bewegingloos schenen. Het kostte alle kracht, zich uit de modder te bevrijden. Elkaar helpende wisten de jongens weer den begaanbaren grond te berei ken. Toen zij merkten, dat het avontuur zoo was afgeloopen, gingen zij op on derzoek uit. Nieuwsgierig prikten zij met stokken in den bodem en ontdek ten tot hun grooten schrik dat in den omtrek van de twee huizen de grond zeer verradelijk was. Een dun laagje zand bedekte een zui gende moddermassa. Langs een om weg wisten zij de bewoners van de twee aaneengebouwde huizen te bereiken. Zij sliepen aan de straatzijde en kon den gemakkelijk worden gewekt. Het eerst werd de heer Ketelaars gewaar schuwd. Deze begreep dadelijk, aan welk gevaar zijn huisgezin blootstond. Hij schoot eenige kleedingstukken aan en maakte zijn vrouw en drie kin een. dacht, dat beide woningen zou den instortten. Het waren angstige oogenblikken. De top van den gevel begaf zich. In den doorweekten bodem plofte de steenmassa. Overal sprongen sclieu ren in de muren. De oorzaak. De oorzaak van het gebeurde was niet ver te zoeken. De weg, waarlangs thans den geheelen dag zware auto's daveren, was vroeger een grensweg, waarover nu en dan een vrachtrijder passeerde. Nu zijn er vele huizen ge bouwd. De bewoners, die last hebben van de sloot langs hun huizen, hebben toestemming gekregen, duikers voor hun huizen aan te leggen, die bijna den vorm van kleine bruggetjes heb ben aangenomen. Een dergelijke dui ker lag ook voor de huizen van de fa milies Machiels en Ketelaars. Waarschijnlijk is deze vervuild of defect geweest. Den grooten watertoe voer der laatste dagen heeft deze dui ker niet kunnen verwerken. Het water zocht daarom een anderen uitweg en vond dien onder de twee huizen. Burgemeester van der Ven liet een groep werkloozen uit Putte, ongeveer twintig man, wekken, die met spaden en zandzaken de sloot begonnen af te dammen. Tegelijkertijd werkten ande ren aan een nieuwen afvoer op een groote sloot in de omgeving. Den ge heelen nacht werd hard doorgewerkt. De metselaar haalde palen, waarmee de bouwvallige huizen werden gestut. Door deze maatregelen werden zij van totale instorting gered. De burgemees ter leidde persoonlijk de werkzaamhe den. Hij liet tenslotte nog een onder zoek instellen bij andere in de omge ving liggende huizen. Het is niet on waarschijnlijk, dat deze ook overlast van het water met alle gevolgen daar van zullen krijgen. BINNENLANDSCH NIEUWS. Handelsrelaties met Turkije. Overeenkomst gesloten dooi' particulieren tot een bedrag van f 35 piillioen. Wij le veren radiozenders en zorgen voor irrigatie en havens. Onderhandelingen, die waren aange knoopt tusschen een groep Nederiand- sche industrieelen en de Turksche re geering, hebben tot een gunstig resul taat geleid. Er is een contract opgesteld, dat de ze week zal worden geparafeerd. In dit contract wordt bepaald, dat een aan CU maaivte Zljll VIUUVV eii une Kin- V,„.1,.00. ,r„», qk. m;n;„ ,iV 1 deren wakker, die zoo snel mogelijk g y millioen gulden zal wor- het gevaarlijke huis verlieten. Het werd i?ne" funvesteerd in irrigatie-werken, hoog tijd. De fietsenhandelaar Ma- lnstallatIe va» radioposten en mnch- chiels en zijn vrouw waren inmiddels ook op straat verschenen. In den donkeren nacht stonden der tien menschen op den weg. De gevel ^en" ting van de havens van Heraclea, Ada- na en Mersina. De rekening zal worden vereffend door een reeks graanleverin- kraakte en nauwelijks eenige minu ten daarna vielen groote brokken steen uit het ondermijnde huis. Ieder FEUILLETON. ROMAN NAAR HET BNOBLÖCH. 13.) „Natuurlijk ga ik als jij gaat," hij keek haar vol liefde aan, „ik ben niet van plan om ook maar één gelegenheid om met je samen te zijn, te laten voorbijgaan, nadat ik zoolang van je ben weggeweest. De volgende week moet ik naar Manderby. De oude Stubbs, de rent meester, schrijft me bijna iederen dag1 over allerlei dingen die gedaan moeten, worden. Maar deze week ben ik heelemaal voor jou., alleen voor jou." „Altijd maar voor mij", herhaalde zij lief „en we praten over nietsover niets za kelijks. Deze week leven we alleen voor ons zelf, Gilesjij en ik." „Alleen voor ons zelf", zei hij, heelemaal onder de betoovering van haar stem en haar oogen, dat zal niet moeilijk zijn, liefste, met jou en ik Plotseling ging de deur open en het dienst meisje diende aan „Mr. Müller Grace sprong oogenblikkelijk op en met uitgestoken hand en een lief lachje verwel komde zij den bezoeker. a „Wat aardig van U om vandaag te komen, Mr. Müller. Mag ik U even mijn verloofde voorstellen, Sir Giles Tredman Ik Ze kon haar zin niet voltooien, want terwijl ie sprak, had Giles een pas naar voren ge daan een donkere blos op zijn gezicht, terwijl zijn oogen gloeiden van verontwaardiging. „Ik geloof dat dit niet de eerste maal is dat we elkaar ontmoeten", zei hij met een vreemd- klinkende, schorre stem. „U en ik.hebben, elkaareen dag of veertien geleden ont~ Drie meisjes te Bedum aangerand. Dader gearresteerd!. De politie te Bedum (Gr.) heeft Maan moetop den dag van Savoye naar Ita liëUw slachtofferisdood De afgebroken zinnen, de barsche, heesche istem, de woede die in zijn oogen opglansde, gaven Grace de zonderlinge sensatie dat hij een vreemde was, niet de man dien zij ken de en de hand die zij uitstak om op zijn arm te leggen om hem te kalmeeren, viel slap omlaag. Ze voelde zich machteloos hulpeloos in het aangezicht van krachten die niet be grijpen kon en toen Giles nog een stap voor waarts deed, wankelde ze terug naar de sofa, met oogen vol schrik kijkend van den eenen man naar den anderen. Maar alleen Giles was zoo ontsteldde vreemdeling stond on- bewegenlij k een uitdrukking van beleefde verbazing op zijn gezicht. Toen Giles zweeg boog hij beleefd en zei, in vloeiend Engelsch met een spoortje van een vreemd accent„Ik denk dat U mij verwart met iemand anders, Sir Giles. Ik ben nog nooit in Savoye geweest." Met zijn koele, hardblauwe oogen keek hij Giles op het opgewonden gezichtIk heb nog nooit het genoegen gehad om U vroeger te ontmoeten en neemt U me niet kwalijk, van uw toespeling op mijn „slachtoffer" be grijp ik heelemaal niets. U neemt' me niet kwalijk, maar wat U daar allemaal gezegd hebt is Grieksch voor mij." Giles staarde naar de scherpe, knappe ge laatstrekken, naar de blauwe oogen met hun doordringende blik, naar het donkere haar dat even begon te grijzen, naar de rijzige ge stalte van den vreemdeling, die grooter was dan hij, ofschoon hij allerminst klein kon worden genoemd en terwijl hij hem aanstaar de, kreeg hij het gevoel, dat hij of de vreem deling gek geworden moest zijn. Plotseling zag hij zichzelf weer terug op den langen wit ten weg, die tusschen de weilanden van Aix naar de bergen loopt. Hij zag het verbrijzel de karretje, het stervende paard, de bewuste- looze vrouw tusschen de verwoesting en den grooten zwarten wagen, die al dit onheid had dag den 19-jarigen kleermaker K. H. wonende te Zuidwolde, gearresteerd. H. wordt er van verdacht vorige week aan het Boterdiep te Bedum drie meisjes te hebben aangerand. Hij is ter beschikking gesteld van den officier van justitie te Groningen en in het Huis van Bewaring opge sloten. PROF. DR. S. G. DE VRIES, f In den ouderdom van 75 jaar is Maandagavond te Leiden overleden prof. S. G. de Vries, oud-bibiothecaris van de Leidsche universiteits-biblio- theek en oud-buitengewoon hooglee raar in de middeleeuwsche handschrif ten. Inbraak in de Kerk le Drempt. In den nacht van Maandag op Dins dag is ingebroken in de R.K. Kerk te Drempt (Gld.) De dieven hebben zich door een raam aan den achterkant van het Kerkgebouw toegang verschaft. Van een offerblok werd de bodem stuk gemaakt. De geheelen inhoud heeft men echter niet weten te bemachtigen. Er is nog tien gulden aan kleingeld in het offerblok achtergebleven. Blijkbaar zijn de dieven bij hun werk gestoord. Maandagavond sloeg de hond van den pastoor aan. Deze is toen in de Kerk gaan kijken maar hij heeft niets ver dachts bespeurd. Dinsdagmorgen ont dekte de dienstbode van den pastoor de inbraak. TEGEN RITUEEL SLACHTEN. In een boekje, uitgegeven door den heer W:. H. Boomgaard, Kerkstraat 42, te Velp, trekt deze verontwaardigd te velde tegen het ritueel slachten, dat in de Vleeschkeuringswet nog altijd niet verboden is. De heer Boomgaard beschrijft op welke wijze een slachting, die hij bij woonde, plaats vond op een manier, die ons terug doet denken aan de wree de slachtingen zonder bedwelming, zooals die in onze jeugdjaren geschied de. Schrijver komt tot de conclusie, dat de Joden een andere slachtwijze kunnen en mogen toepassen en dat er ook onder hen tegenstanders van het ritueele slachten worden gevonden. Hij verzoekt ten slotte alle Kamer leden naar hun meening te vragen, op dat er door wetswijziging een einde aan deze dierenmishandeling kan komen. Gedetineerde mishandelt gevangenis bewaarder. In de strafgevangenis te Arnhem heeft een gedetineerde eeri der bewa kers ernstig mishandeld. De bewaarder G. Kuik, die de deur van de cel van een der gedetineerden opende om hem te vragen, welk voedsel hij uit de can- tine wenschte te ontvangen, werd door den gevangene, die in de deur stond, plotseling met een hard voor werp op het hoofd geslagen. De bewaar der viel, maar de gedetineerde bleef aangericht. En daarnaast stond de hooge ge stalte van een man, met een krachtig en knap gezicht, donker haar, dat aan de slapen begon te grijzen, doordringende blauwe oo gen. De man hier in de slaapkamer was im mers de levende werkelijkheid van den per soon, dien hij in zijn verbeelding voor zich zag. Endeze man loochende, dat hij iets van het voorval in Aix afwist en ontkende hem frank en open aankijkend, waarvan hij beschuldigd werd. „Hebt U misschien onlangs in Savoye ie mand gezien, die veel op mij lijkt vroeg Mr. Müller met een uitdagende kalmte, die Giles den lust deed bekruipen om hem in een slag in het gezicht te geven. „Ik zou er een eed op kunnen doen, dat ik U gezien heb," antwoordde hij kort„hebt U misschien een tweelingbroer, die op U lijkt als twee druppels op elkaar Er kwam een toon van minachting in Giles' stem, maar de ander verloor niets van zijn kalme onver stoorbaarheid „En spreekt die broer Rus sisch en rijdt hij in een grooten zwarte auto? Als dat het geval is, dan heeft die tweeling broer van U een veertien dagen geleden een dame doodgereden even buiten Aix. En nadat hij haar overreden had, is hij doorgereden," zei Giles met moordende minachting„hij is uw levend evenbeeld en als ik U een raad mag geven, dan" doet U verstandig U niet in de buurt van Aix te vertoonen. U lijkt zoo geweldig veel op den man, die door de Fran- sche politie wordt gezocht, dat U bij vergis sing zou kunnen worden gearresteerd." De andere man scheen de onverholen min achting in Giles woorden niet te merken. Hij glimlachte vriendelijkhet was een glim lach, die een onweerstaanbare charme aan zijn gezicht gaf. „Ik verbaas me heelemaal niet dat U ver ontwaardigd bent over iets, dat, zooals U het vertelt, een lafhartige en gemeene daad is. hem voortdurend slagen toebrengen, waardoor hij hevig bloedend gewond werd. Andere bewaarders zijn daarop toegeschoten en hebben den woeste ling weggevoerd. Bij onderzoek bleek, dat de gedetineerde de slagen had toe gebracht met een onderdeel van de breimachine, waaraan hij werkte, i een aan een haak hangend looden ge wicht., voor het strakhouden van het weefsel. De bewaarder werd na ver bonden te zijn naar zijn huis vervoerd Zijn toestand is bevredigend. TWEE JONGE MENSCHEN BIJ MOTOR ONGELUK GEDOOD. Ontstellend einde van een feestavond te Hillegersberg. Vrijdagnacht omstreeks 3 uur is op den Grintweg te Hillegersberg een ongeluk ge beurd, dat aan twee jonge menschen het le ven heeft gekost. De 26-jarige C. Houweling uit Bergschenhoek reed met zijn motorrijwiel den 21-jarigen Nico de Haan aan, die met een clubje vrienden op den weg liep. De mo torrijder sloeg tegen den grond en was op slag dood. Ook de aangeredene bleef onbewe- genlijk liggen, badende in een plas bloed en bleek te zijn overleden. Het clubje vrienden keerde juist terug van een feestavond in Lommerrijk van de R.K. Tooneelvereeniging en was op weg naar huis in het Molenlaankwartier te Hillegersberg. Terwijl het gezelschap van 5 jongelui, 4 hee- ren en een dame, op den Grindweg naast el kander liep in opgewekte stemming gezellig napratend over den leuken avond, naderde van den kant van Rotterdam een motorrijtuig De jongelui schonken daaraan geen aandacht, omdat zij rechts van den weg liepen en er voldoende ruimte was om te passeeren. In een oogenblik. De motorrijder reed met zoo'n geweldige snelheid, dat hij in een ommezien bij hen was. Zonder dat goed tot hen doordrong wat er eigenlijk gebeurde, werd van het clubje de meest links loopende jongeman, de 21-jarige Nico de Haan, door het motorrijtuig gegrepen en tegen de grond gesmakt. Het naast hem loopende meisje kreeg ook een duw en viel tegen den grond, terwijl voor de verbijsterde oogen van de anderen ongeveer 30 meter ver der de motorrijder met een geweldigen slag tegen de grond sloeg. Het gebeurde alles in een oogenblik. De Haan lag badende in zijn bloed onbewegelijk. Ook de motorrijder bloed de zwaar en lag als een doode. Hij bleek later te zijn de 26-jarige C. Houweling, melkslijter, gewoond hebbende aan den Bergweg 28 te Bergschenhoek. Hij was op weg naar huis. Zoodra de vrienden van hun eersten schrik waren bekomen snelde er een naar de woning van den heer Breedveld aan den Grindweg, die op de hoogte werd gesteld van het onge luk en onmiddellijk de politie en dr. Van Dijk waarschuwde. Het meisje, dat ook was ge vallen, bleek er goed afgekomen en stond spoedig weer op. Zij had slechts een enkele schaafwonde opgeloopen. Dr. Van Dijk zoowel als de politie waren spoedig aanwezig. Dr. Van Dijk kon slechts bij de twee slachtoffers, die waren blijven lig gen, den dood constateeren. Zij bleken bei den een schedelfractuur te hebben. De aan rijding moet zoo hevig zijn geweest, dat de dood bijna onmiddellijk moet zijn ingetreden. Om nooit te vergeten. Het was voor de feestgangers, die zoo blij moedig naar huis keerden wel een droevig einde van den feestavond. Het was, zooals een der vrienden zeide Een avond met een slot om nooit, nooit te vergeten. Wij hepen zoo gezellig naar huis. Hoe had den wij kunnen vermoeden, dat wij zóó iets zouden meemaken. Terwijl wij in een druk en vroolijk gesprek gewikkeld waren, hoorden wij den motorrijder naderen. Geen van ons had erg in het gevaar, omdat wij zoo ver mo gelijk rechts hepen en er ruimte te over was om te passeeren. Ik vermoed, dat ook de mo torrijder geheel rechts heeft gereden en pas op het laatste oogenblik ons heeft opgemerkt en naar links heeft uitgehaald, helaas toch nog met dit noodlottig gevolg. Het was slechts het werk van een oogenblik De motorrijder dreef een melkhandel en slijterij en trok er 's avonds altijd met den motor op uit. H. moet reeds eerder ongelukken hebben gehad. Het vorig jaar nog werd hij zelf in het ziekenhuis Eudokia verpleegd we gens een vrij ernstig ongeval, dat hij met zijn motor had gehad. Aan den dood ontsnapt. Het meisje, mej. Ranke, wonende Maarten Dijkshoornlaan te te Hillegersberg, liep ge armd met den heer De Haan, terwijl het ge- heele gezelschap op den rijweg liep, terwijl men inderdaad beter op het wandel- en fiets pad daarnaast had kunnen loopen. Mej. Ranke is bij het ongeval ternauwer nood aan den dood ontsnapt. Zij voelde als bij intuïtie dat er iets ging gebeuren, keek om en schrok zoo hevig toen zij de motorrij der recht op hen zag afkomen, dat zij een goeden halven meter opzij sprong en daarbij den heer De Haan meetrok. Op hetzelfde mo ment gebeurde de aanrijding. De heer De Haan werd door het motorrij wiel gegrepen en 20 a 25 meter meegesleurd, waarna hij bleef liggen, terwijl de motorrijder een 30 meter verder neerplofte. Mej. Ranke werd slechts eenige meters mee gesleurd en viel eveneens. Zij kreeg verwon dingen aan beide beenen en een ernstige neusbloeding. Haar toestand is echter zeer gunstig, zoodat zij het ongeval spoedig te bo ven zal zijn. De Haan was in militairen dienst en hij had voor dezen avond verlof gekregen om het feest mede te vieren. CRISISBUREAU. PRIJZEN DER KUIKENS. Naar wij vernemen, zal binnenkort een koninklijk besluit in werking treden, krach tens hetwelk alle houders van broedvergun- ningen zich tegenover de Nederlandsche Cen trale voor Eieren en Pluimvee zullen moeten verbinden aan deze Centrale op haar eerste aanvraag een bedrag te zullen betalen van f 0.005 per broedei. Van deze verplichting wordt evenwel ont heffing verleend aan die houders van broed- Maar laat ik U met den meesten nadruk mo gen verzekeren, dat ik geen broers heb, dat ik geen woord Russisch spreek en dat ik nog nooit in mijn leven in Aix geweest ben." ZEVENDE HOOFDSTUK. Een advertentie. „O, Marion, zou ik nu niet op deze adver- tenite schrijven Dat is nu precies wat ik altijd verlangd heb en ik moet toch werk hebben." „Het is niet meer de kwestie wat jij meent dan je doen moet, maar wat Robert je zal toestaan om te doen," was het antwoord van de andere persoon in de kamer, terwijl ze haar oogen opsloeg van de kous die ze aan het breiën was. „Je weet wel dat als het aan mij ligt, ik je wel helpen wil om uit huis te gaan en hier of daar wat te vinden, maar Helen, wat heb je aan mijn steun als Robert er niet van hooren wil?" „Robert heeft het recht niet ons zoo te ty- ranniseeren. Een broer kan toch waarachtig niet voorschrijven, wat zijn zusters doen laten moeten en ten slotte zijn wij toch oud genoeg om ons leven in te richten zooals wij dat willen „Ja, oud genoeg zijn we, dat is waar, maar hebben we ooit geleerd onafhankelijk genoeg te zijn om te doen en te laten wat we wil den De vrouw met het breiwerk keek haar zuster ernstig aan en in haar oogen was de zelfde sombere gelatenheid als in haar stem en woorden. „We hebben altijd in een soort onderworpenheid geleefd, jij en ik, eerst aan moeder en later aan Robert, altijd in onder worpenheid, sinds Sinds één lid van de familie den moed heeft gehad in opstand te komen," viel de zuster, die met Helen was aangesproken, haar onstuimig in de rede. „Sinds.." „Stil nu, Helen, stil nu." De andere vrouw keek met nerveuze blikken de kleine kamer rond. „Toe hou je nu kalm, wees toch voor zichtigGeef me die advertentie maar eens hier, dan zal ik zien of het zin heeft om er met Robert over te spreken." „Om er met Robert over te spreken Dat kun je ook wel laten." Er klonk een soort wanhoop in de stem van haar zuster. „Hij zou toch alleen maar kortaf „neen" zeggen. Robert is zoo'n geweldigebaasspeler en hij heeft geen enkel recht om zoo tegen ons op te treden. We zijn toch heer en meester over ons eigen leven „Zoo, vindt je dat?" Marion sprak grim mig, haar glimlach was even bitter als haar stem. Jij en ik zijn nooit de baas over onze eigen levens geweestwij hebben geen van beiden de energie die Tiny hadzij „Wel, Marion, je zegt „stil toch" als ik over haar begin. Maar zélf kun je ook niet laten haar naam te noemen als je het hebt over ons en onzeafhankelijkheid. Soms denk ik wel eens" in de stem van de spreekster kwam een toon van diepe neerslachtigheid „soms denk ik wel eens, Marion, jij en ik zijn allebei groote dwazen geweest." De kamer, waarin de twee zusters zaten, met smakelooze meubels ongezellig ingericht, gaf iemand dadelijk den indruk, dat de be woners niet de kunst verstonden, een huis gezellig te maken. De meubels in de kleine zitkamer van de dames Stansdale waren imitatie antiek. Het stond overvol in het kleine vertrek en het meubilair stamde klaar blijkelijk uit een kamer van vrij wat grootere afmetingen. Het karpet was nagenoeg tot op den draad versleten, de tijd had barmhartig de kleuren gedempt, die eens al te schreeu werig waren geweest. Ook had de tijd dezelf de vriendelijke diensten bewezen aan de bloem patronen van gordijnen en stoelen, die vroe ger ook schetterend en fel van kleur waren geweest. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1937 | | pagina 1