28e JAARGANG
ZATERDAG 13 FEBRUARI 1937
No. 17
NIEUWE- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
TANDHEELKUNDIGE I
INRICHTING
GEBR. GOYARTS.
NIETIGHEID VAN SCHENKINGEN!
ADMINISTRATIE- EN
BELASTINGZAKEN.
ZIJN
KLEINE MEISJE.
BERTELS'
kunstkorrel:
EERTELS
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.
Spreekuren IEDEREN DINSDAG
H.-HOEF CAFE KOK 10—12 UUR.
DEN OEVER CAFE ZOMERDIJK 12"/Ï3 u.
SPREEKUREN DEN HELDER Loodsgr. 40,
iederen MAANDAG en DONDERDAG
gt/s3Vs uur. Lage, vaste tarieven.
door Mr. J. H. van Doorne
Advocaat en Belastingconsulent.
28.
Aan het doen van een schenking ligt vaak
niet uitsluitend liberaliteit ten grondslag
dikwerf beoogt men daarmede een fiscaal- of
liever een antifiscaal doel, namelijk het be
talen van minder belasting en minder succes
sierechten. Vooral dit laatste. Dat is ook vol
komen begrijpelijkwant deze rechten zijn
bier te lande nog immer vrij hoog, en kinde
ren voelen het aan als een hard gelag, wan
neer van hetgeen zij van hun ouders erven,
wat door dezen gedurende een leven lang
moeizaam is bijeen gespaard, en waarvan door
hen steeds het volle pond belasting is be
taald, en na hun dood nog eens een flinke
portie aan den schatkist moet geofferd wor
den.
Hoewel het een specifiek eigenschap in Hol
land is, zich „niet uit te kleeden voor men
naar bed gaat" komt het toch hoe langer zoo
meer voor dat hiervan wordt afgeweken, en
dat een vader tijdens zijn leven een aanzien
lijk deel van zijn vermogen wegschenkt aan
zijn kinderen, teneinde daardoor tijdens zijn
leven zijn belastingdruk te verminderen, en
de successierechten na zijn dood zooveel mo
gelijk te ontgaan. Den fiscus zijn dergelijke
manipulaties niet bijster welkom, en hij zal
dan ook niet nalaten, waar mogelijk, te trach
ten zijn vinger er tusschen te krijgen.
ZIJN SCHENKINGEN AAN BEPAAL
DE VORMEN GEBONDEN?
Dat den fiscus die kans gegeven wordt, ligt
aan den belastingplichtige zelve. Want wan
neer men het fiscale boekje niet te buiten
gaat, en de vormen in. acht neemt waar deze
voorgeschreven zijn, staat de fiscus machte
loos en zal hij met leede oogen moeten aan
zien dat een vermogen ieder jaar weer op
nieuw meer versnipperd wordt.
Welke soort schenkingen nu zijn er, en wat
heeft men daarbij in acht te nemen om te
gen een onverhoedschen fiscalen aanval ge
vrijwaard te •fcijn Laten wij, alvorens deze
vraag te beantwoorden echter even mogen
opmerken dat men niet tot elk bedrag vrij
van schenkingsrecht kan wegschenken. Arti-
kei *80 der successiewet noemt alle vrijstellin-
gen op wij willen daar te dezer plaatse
slechts uit vermelden dat schenkingen tot
f 2000 per persoon per jaar vrij zijn, be
houdens zoodanige schenkingen door den
zelfden schenker aan dezelfde begiftigde in
twee achter een volgende jaren gedaan (men
zie art. 68 der succ.wet) en iedere schen
king van ouders aan kinderen tot f 2000 per
kind per jaar vrij is waarbij de uitzonde
ring van art. 68 niet geldt terwijl in een
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER
jaar waarin een kind in het huwelijk treedt
deze vrijstelling met het viervoud verhoogd!
wordt en dus f 10.000 vrij van schenkingsrecht
mag worden weggeschonken. Wanneer een
vader van vijf kinderen dus bij het huwelijk
dier kinderen ieder f 10.000 meegeeft en voorts
jaarlijks f 2.000 per kind wegschenkt, dan is
begrijpelijk dat zelfs een aanzienlijk vermo
gen vrij gauw slinkt.
Wat de formaliteit betreft, waaraan men
bij schenkingen is gehouden, wete men aller
eerst dat twee soorten schenkingen te onder
scheiden zijn, die van hand tot hand, en an
dere welke niet van hand tot handgeschie-
den. De eerste soort is niet gebonden aan ee-
enige formaliteitdeze schenkingen zijn ech
ter beperkt tot lichamelijke roerende en
schuldvorderingen aan toonder (art. 1719
B.W.). Doorgaans zal er echter wèl een of
ander bescheid aanwezig zijn waaruit van de
schenking blijkt, b.v. een ontvangbewijs van
den begiftigde. Maar schenkingen van ver-
mogensbestanddeelen welke niet van hand
tot hand kunnen plaats vinden, b.v. van on
roerend goed, overdracht van rechten, schen
kingen van vorderingen, niet aan toonder, te
goed schrijven in boeken, behooren om rechts
geldig te zijn te geschieden bij notarieele acte.
Het is speciaal met betrekking tot de laatst
genoemde schénking, die, bestaande uit te
goed-schrijving, dat wij in dit artikel iets
meer willen zeggen.
(Wordt vervolgd)
WIERINGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels
Iedere regel meer
f 0.50
f 0.10
N.V. Centraal Administratiekantoor
UtrechtAmsterdamGorïnchemGoes-Soest
Hoofdkantoor Trans 15, Utrecht Tel. 11871
Dir. Mr. J. H. VAN DOORNE.
CRISIS - BUREAU.
De Nederlanclsche Veehouderij Cen
trale maakt bekend, dat de prijzen der
varkens boven het zoutersgewicht,
welke bestemd zullen worden om voor
uitvoer, anders dan bacon, te worden
geslacht voor de week van 8 tot 13
Februari 1937 als volgt zijn gewijzigd
tot 100 Kg. geslacht kw. A 58 cent
kw. B 56 cent kw. C 54 cent
van 101-125 Kg. geslacht. 55 cent
van 126-150 Kg. geslacht 54 cent
van 151 Kg. gesl. en daarboven 53 ci.
alles per Kg. geslacht gewicht.
De prijs der varkens, welke bestemd
zijn om levend te worden uitgevoerd,
blijft op 45 cent per Kg. levend gewicht
gehandhaafd.
FEUILLETON.
ROMAN NAAR HET ENGELSCH.
14.)
De vazen en ornamenten, waarmee de schoor
steenmantel opgepropt was, vielen door hun
smakeloosheid niet uit den toon alleen de
twee dames, die in deze kamer zaten, vormden
een tegenstelling met dat kleurige en smake-
looze interieur. Noch in Miss Marion, noch in
haar zuster Helen was het geringste van sma
keloosheid te bespeuren beiden waren ieder
in haar soort, het meest volmaakte type van
de bedaarde, ouderwetsche, deftige dame en
noch hun armoedige kleeding, noch hun ge
rimpelde gezichten deden aan dezen indruk
te kort.
Marion was de oudste maar Helen had
steeds een sterker karakter getoond. Op grond
van het feit, dat ze twee jaar ouder was, ver
beeldde Marion zich, dat ze het recht had om
raad te geven en te beslissen. Helen had
vooral in de laatste jaren meer dan eens ver
klaard, dat ze er niets voor voelde om onder
de tvrannie van haar zuster te leven, nu ze
tegen de veertig liep.
Er was een sterke familiegelijkenis tusschen
de beide dames, die tegenover elkaar gezeten
waren, allebei met breiwerk in de hand, ieder
aan een kant van het open raam, een eigen
aardige overeenkomst, waarbij echter in Miss
Helen's gezicht de krachtige trekken uitkwa
men, die in dat van Miss Marion weeker wa
ren. Beide zusters hadden blauwe oogen, zacht
grijs-blauw, als een Engelsche lucht op een
winterschen dag en beiden hadden een ma
nier om iedereen, met wie ze in aanraking
BINNENLANDSCH NIEUWS.
S.D.A.P. EN KONINGSCHAP.
Onder het opschrift „Post festum,
S.D.A.P. en koningschap, geen actueel
vraagstuk", schrijft de hr. J. W. Alber-
cla een artikel in „Het Volk". Het vol
gende is hieraan ontleend
Het is een gelukkig verschijnsel, dat
nationale feesten hebben opgehouden
te zijn, wat zij gedurende een vrij lan
gen tijd voor een niet gering deel zijn
geweest, anti-socialistische demonstra-
BU1TENLANDSCH NIEUWS.
Een vlieger aangevallen door een gier.
Een It.aliaansch bombardeer-vlieg-
tuig. dat van Wollega op weg was
naar Addis Abeba, is aangevallen door
een gier. De luitenant-vlieger richtte
zijn machinegeweer op den vogel en
verwondde het dier, dat daarop nog
leller werd. Het sloeg met zijn snavel
hel windscherm stuk en gaf den vlie
ger een tik op zijn voorhoofd, waardoor
hij een bloedende wonde kreeg en het
bewustzijn verloor. De tweede vlieger
nam toen dadelijk het roer in handen,
doch de eerste vlieger kwam spoedig
bij en nam toen weer zelf den sluur-
knuppel, waarna hij in het veld daal
de. De gier was al doodgevallen.
Duizenden Italianen als vrijwilligers
naar Spanje.
Veelal geven werkloooze uit
Afrika teruggekeerde solda
ten zich op.
Een landgenoot, wiens woord gezag
De tegenstelling tusschen monarchie|heeft clie zooeven is teruggekeerd
en republiek is in de Nederlandsclie po- van een verblijf in Italië, vertel het
litiek niet actueel. Al zijn er in Neder-jvolgende ln het ochtendblad Hb
land principieele republikeinen en mo- van 9 dezei las ik, hoe m bet Engel-
narchisten, zij voeren over die tegen- selic Lagerhuis een afgevaardigde dei-
stelling geen strijd. Er is geen enkele Labourpartij de opmerking had ge-
politieke partij in ons land, die voor blaakt, dat DuitscMand en Italië
de invoering van een republikein-
sche staatsinrichting ijvert.
Dit zou anders zijn, indien Neder
land niet was een democratische mo
narchie, waarin de wil des volks
door het staatshoofd niet wordt weer
streefd. Het was anders in de eerste
vijftig jaren van het Koninkrijk der
Nederlanden, t,oen de persoonlijke
wil des Konings zich dikwijls zeer
sterk deed gelden in een andere rich
ting dan die van stérke volksverlangens
Thans is de toestand in de monar-
chiën van Noord-West-Europa zoo,
dat voor eenige republikeinsche actie
tegen het koningschap, grond noch aan
leiding bestaat.
Aanvaarding van' den-toestand van
niet
vrijwilligers, doch regeerings-troepen
naar Spanje zouden zenden. Voorzoo
ver dit Italië betreft is dit niet juist.
Wij hebben hier met verscheidene
der naar Spanje vertrekkende vrijwil
ligers gesproken, die tot oudere lichtin
gen beiiooren, dan die thans onder dc
wapenen zijn. Zij hadden in vele geval
len deelgenomen aan den oorlog in
Abessinië.
Bij den terugkeer der troepen uit
Alrika in Italië wordt aan de soldaten
do vraag voorgelegd, of zij geneigd
zijn dienst te nemen als vrijwilliger
voor Spanje, ter •verdediging van de
fascistische zaak. Iri vele gevallen uit
zucht naar avontuur, en ook vaak om
dat anders, werkloosheid dreigt gaan'
Hooqe eierprooiuche 6y
Jape voec/erkoslen f
Hei ttnAÓxl pluinureeuoecter merken
7>al e'n alen hexsie/el ee/errviS yehrouht
J? £epèe>, oloch elf meesl&n hunner
ycven arezatp proej en ArezcAt.
Alel., Beriels XunséAorrel "es 'lane&rj;
l/ujplezèmi/erproecles nimmer
Heu At/s/oen ye Lij Len leynzct cAlries
Uw ren een eeeren/cz/rrtnA f
1OLIE FABRIEKEN n AMSTERDAM
het oogenblik is een eisch der demo- teruggekeerde soldaten daartoe
cratie want het lijdt geen twijfel, dat
ook in ons land dc overgroote meerder
heid des volks de monarchie in stand
wenscht te houden, nu de troon door
een lid van het Huis van Oranje is in
genomen.
Wie dit alles erkent en eerlijk waar
deert, behoeft bij feesten van het Ko
ninklijk Huis niet afwijzend en niet
afzijdig te staan, alsof hij met gevoe
lens van gramschap was vervuld.
Maar hij behoeft niet zoo luid te ju
belen en zoo hoog te zingen als de vol
bloed monarchisten.
Er mag wel eens aan worden herin
nerd, dat sociaal-democraten, hij wie
het republikeinsche beginsel zwaar
weegt, niet de eenige Nederlanders zijn,
wier gevoelens een afwijking vertoo-
nen van die der vurigste enthousias
ten. Onderzoekt men de opvattingen
bij de Nederlansche Katholieken, dan
kwamen, heel vriendelijk, maar een klein
beetje neerbuigend, te bejegenen. Maar ter
wijl Marion zelden de menschen recht in de
oogen keek, deed Helen dat weler was dan
iets in haar blik, dat iederen direct voor haar
innam. Ze hadden allebei dezelfde lijnen om
den mond, maar hunne lippen waren anders
gevormd, waardoor Helen toch een krachtiger
lijn om haar mond had dan haar zuster.
Beide zusters waren kinderlijk trotsch op
hun mooie teint en menige jonge vrouw zou
liaar die hebben benijd het deed denken aan
beeldjes van fijn Dresdensch porcelein hun
haar was zacht-blond, met hier en daar al
enkele grijze haren.
Men sprak steeds over ze als over „die lieve
dames Stansdale" en Miss Helen kon zich zel
den in de kleine straatjes van de voorstad
vertoonen, zonder vergezeld te zijn van een
troepje kleine kinderen, die aan haar japon
hingen en met hun hooge schelle stemmetjes
voortdurend tegen haar snaterden.
Sedert hun komst in Stokeley hadden de
zusters elk een deel van de achterbuurten
van de voorstad tot terrein van hun philan-
tropischen arbeid gekozen, want zij beschouw
den het als een duren plicht om het werk on
der de armen voort te zetten dat hun geluk
en levensvervulling had uitgemaakt in het
dorp waar zij hadden gewoond. Maar ze von
den toch, dat er een groot verschil was tus
schen de sluwe groote stadsbevolking en de
armen van het platteland en ze konden zich
slechts wennen aan de brutale manieren van
deze menschen en aan wat Miss Marion hun
„afschuwelijk socialisme" noemde. Ze be
schouwden deze onaangename verandering
als een onaf scheidenlij k deel van de vreese-
lijke nachtmerrie, die hun vredig bestaan in
het buitenhuis had verstoord en waardoor zij
terecht waren gekomen in dit onaanzienlijk
voorstadvillatje, met haar kleine kamertjes
over.
Het aantal der door Italië uitgezon
den vrijwilligers moet wel zeer groot
zijn.
Belgisch vader hervindt zijn dochter.
In 1914 woonde te Loison, nabij Brus
sel, het arbeidersgezin Legay, de ou
ders en twee kinderen. De man werd
op 1 Augs gemobiliseerd. Inmiddels was
zijn vrouw ziek geworden. In 1917 ont
ving zij verlof om met haar kinderen
naar het onbezette gebied te vertrek
ken, doch zij overleed te Parijs op het
oogenblik, dat zij in het ziekenhuis arri
veerde. Het jongste kind, een drie-jarig
meisje, werd naar 'n weeshuis in Zwit
serland gezonden het andere, een
jongen van 7 jaren, naar het Zuiden
van Frankrijk.
Na den oorlog vond de vader zijn
zoon terug, doch van zijn dochter ver
welijk te treden, werden opsporingen,
gedaan, met het gevolg, dat zij het
adres van haar vader, die thans te Mau
beuge woont, ontdekte. Onmiddellijk
begaf zij zich naar dit stadje, waar zij
spoedig haar vader terug. vond. Het
was een ontroerend weerzien, waarbij
beiden tranen stortten.
Aangespoelde lijken in Frankrijk
geschouwd.
Geen wonden ontdekt.
Zooals werd gemeld zijn dezer dagen
aan de kust der Vendée herhaaldelijk
in verren staat van ontbinding verkec-
repde lijken aangespoeld. Bij Saint
Jean-de Monts werd reeds het negen
de lijk geborgen. Vermoed werd dat
het hier slachtoffers van den Spaan-
schen burgeroorlog betrof. De laatste
weken had een Spaanscli schip voor
de kust gekruist om ladingen op te
nemen en het heette dat de leden der
bemanning in onderlingen strijd wa
ren geraakt. Het heette dat op enkele
lijken sporen van geweldpleging wa
ren te zien.
Thans meldt Havas dat op drie van
de negen lijken een lijkschouwing is
verricht. Men heeft echter geen ver
wondingen kunnen ontdekken, zoodat
wordt verondersteld, dat de drie man
nen levend in zee zijn geworpen.
Volgens een bericht van den Tintos-
dienst zouden alle uiterlijke kenteeke-
nen er op wijzen dat de dooden Fran-
schen zijn.
Kroepskaja onder poütie-toeziclit
Naar de „Express Poranny" uit Mos
kou meldt, bevindt zich mevr. Kroeps
kaja, Lenin's weduwe, in weerwil van
officieele tegensprakën onder toezicht
der politie en kan niemand met haar
in verbinding treden.
- V' IUWV.11VUI Y<-L
zal men ook daar veel aantreffen, wat'nam hij niets meer. Toen deze enkele
anderen en ook ons, sociaal-democra-dagen geleden haar geboorte-akte noo-
ten vreemd is. |dig had om in Zwitserland in het hu-
en haar zielig voortuintje, en het uitzicht op
een weg, waar aan beide kanten allemaal
huisjes van hetzelfde model stonden.
En ofschoon er verscheidene jaren voorbij
waren gegaan sedert die vreeselijke nacht
merrie en de verhuizing naar Stokeley, had
den geen van de beide dames Stansdale zich
nog kunnen wennen en voelden ze zich ook
niet bepaald gelukkig. Hun broeder Robert,
bij wien ze inwoonden, moest in de buurt van
Londen wonen, omdat hij iederen dag in de
City moest zijn, daarom deden ze maar hun
best om tevreden te zijn. Maar het was niet
bepaald een makkelijke taak, en niettegen
staande al hun pogingen, konden zij er niet
aarden.
„Ja, groote dwazen," herhaalde Helen voor
de derde maal, na een lang zwijgen. Haar
handen liet zij in haar schoot rusten, terwijl
de kous, waaraan ze breide, op den grond
viel, zij keek naar het stukje tuin voor het
huis en naar de rose meidoorn in het tuintje
aan den overkant.
„Maar Helen," zei de oudste onthutst, want
in haar jeugd was haar geleerd, dat het woord,
zoo nadrukkelijk door Helen gebruikt, eigen
lijk niet door een „lady" gebruikt behoorde te
worden, „wij misschien hebben wij onge
lijk, ik weet het niet. Het is voor vrouwen zoo
moeilijk om te vechten, om weerstand te bie
den aan de sterkeren, maar ik vind niet dat
we ons zelf.
„Dwaas moeten noemen De andere zus
ter lachte een beetje bitter. „Neen het is
misschien geen lady-like uitdrukking en o
wat zou ik van Miss Simmonds een standje
hebben gekregen als ik zoo iets gezegd had",
en voor de oogen van Miss Helen rees het
beeld op van de gouvernante die haar jeugd
zoo ongeveer beheerscht had, „ja Marion,
ik weet wel dat het niet lady-like is", ging zij
voort op vaster toon, terwijl zij rechter in
haar stoel ging ziten, „maar waar is het. Ik
geloof dat wij dwaas zijn geweest en erger
dan dat om altijd maar een ander zijn zin
te geven. Ik weet wel wat je zeggen wilt, dat
wij zwak waren en zij sterker eerst moe
der, zij was sterker dan wij en nu Robert,
maar, omdat wij zwakker zijn, behoeven wij
toch geen dwazen te zijn En nu," het kleine
dametje leek ineens een vast besluit te ne
men, „nu zal ik eens sterk zijn
„O Helen, wat bedoel je stamelde Ma
rion, terwijl ze haar zuster met een verschrik
ten blik aankeek. „Je kunt Robert toch niet
weerstaan, hij doet zijn eigen zin, hij zet
toch altijd alles door."
„Dan wordt het tijd, dat ik mijn zin ook
eens doorzet," antwoordde Helen, met een
uiterlijken schijn van moed, die niet zoo heel
erg met haar innerlijk strookte. „Ik heb den
laatsten tijd veel nagedacht en ik geloof dat
sommige jonge menschen gelijk hebben, Ma
rion, die zeggen, dat ze hun eigen leven wil
len leven. Ik haar stem trilde ik heb net
zoo goed recht mijn eigen leven te leven als
Robert het zijne, of zooals.zooals.Tiny.
Marion schrok op en viel haar zuster plot
seling in de rede.
„Helen je mag niet over over haar
praten. Dit wil Robert niet hebben en moe
der wilde het ook nietO stilhoudt
je toch stil.... wij moeten probeeren te ver
geten."
„Vergeten zei Helen op een toon van
minachting, „alsof wij onze lieve
„Helen, houd op riep Marion vol angst
uit. „Wat heeft jou vandaag zoo vreemd ge
maakt, zoo ontevreden Waarom spreek je
zoo over je eigen leven en over alles, waar je
vroeger nooit aan dacht
„Omdat," Miss Helen duwde haar stoel ach
teruit, stond op en ging naar het raam, „toen
ik die advertentie vandaag zag, er iets binnen,
V.A.R.A. AFD. WIERINGEN.
7 Maart a.s. Propaganda Feestavond
met medewerking Kees Pruis - Ensemble
A. Pleysier in „Concordia" H.-hoef. BAL NA.
in mij zei, dat ik hierop moest schrijven. Mijn
oog viel direct er op. Ik zocht er niet naar,
Marion, maar ik zag hetineens en beschouw
de het als een soort roepstem en ik voelde
als met een schok, dat ik op deze manier niet
voort kon gaan en mijn eigen brood verdie
nen zooal? ik al zoo dikwijls gewenscht
heb en gevraagd heb om te doen," zeide ze in
één adem door.
Marion keek met een angstig gezicht naar
haar. Zij had een gevoel alsof er plotseling
iets tegen haar aan gebonsd was en toen zij
Helen's vreemd-schitterende oogen keek,
naar haar gloeiende wangen en bevende han
den, overviel haar een vage onrust.
„Ik weet wel, dat je al eerder weg hebt wil
len gaan om te werken," zei ze bevend, „maar
moeder wilde er nooit iets van weten, en
Robert heeft altijd gezegd
„Het kan mij niets schelen wat Robert al
tijd gezegd heeft, viel Helen haar in de rede
oprechte verbittering gaf een ongewone
stroefheid aan haar zachte stem „Robert
is mijn eigen broer maar, ik ben zijn slaaf
niet. Hij heeft een overdreven idee van wat
men aan den naam en de eer van de familie
verplicht is. Ik geloof dat het eerbaarder voor
een vrouw is om eerlijk haar brood te verdie
nen, dan geheel afhankelijk te zijn van een
broer, die toch al slecht rond kan komen en
die zijn zusters op ieder dubbeltje beknib
belt. Bespottelijk ouderwetsch idee dat een
dame niet mag werken.. Ik heb genoeg van
Robert en zijn baasspelerij," haar anders
zoo verdienstelijke stem trilde van boosheid
„en ik ben niet van plan meer bang voor
hem te zijn. Als hij niet zijn toestemming
geeft, dat ik op die advertentie schrijf, wel,
dan zal ik het zonder zijn toestemming doen
doodeenvoudig."
(Wordt vervolgd).