28e JAARGANG
ZATERDAG 27 MAART 1937
No. 3S
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINOEN EN OMSTREKEN
TANDHEELKUNDIGE
INRICHTING
GEBR. GOYARTS.
PASCHEN.
ZIJN
KLEINE MEISJE.
OVERDREVEN FORMEELHEID
ADMINISTRATIE- EN
BELASTINGZAKEN.
PER W.A.C.O. TOURINGCARS
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU
Kippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIÜN
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f 0.10
Spreekuren IEDEREN DINSDAG
H.-HOEF CAFE KOK 10—4 UUR.
SPREEKUREN DEN HELDER Loodsgr. 40,
iederen MAANDAG en DONDERDAG
9'/j3'/i uur.
Lage, vaste tarieven.
Wegens het Paaschfeest zal Dinsdag
geen nummer van dit blad worden
uitgegeven.
Het Paaschfeest, het feest der hoop, het
feest der blijdschap is ontegenzeggelijk één
der schoonsten, die wij kunnen vieren. Droef
heid en rouw zijn vervangen door vreugde en
troostde Paaschmorgen is aangebroken en
heinde en verre wordt zijn blijde mare ver
staan. Opglorend over de uit haar wintei^laap
ontwakende natuur, over het reeds ontluiken
de groen der boomen en der eerste voor
jaarsbloemen laat hij zijn lied hooren en be
zingt hij de wet des levens op het gebied van
den geest. Weest blijde Ook voor U is de
opstanding door Christus weggelegen.
Toch zijn er velen, die er niet aan schijnen
Ie willen gelooven. Wij moesten het beter we
ten, zeggen zij, en begrijpen dat het niet te
pas komt blijde te zijn. Er hangen sombere,
zware wolken over ons niemand is tevreden
niemand kan het zijn. Blijde zijn 't Is wel
de tijd er voor zijn wij niet als schepelingen,
midden op zee, wanneer er iets aan de ma'
chine hapert en zij op het dek komen en vra
gen of er hoop op redding is dan of zij zich
op het ergste hebben voor te bereiden Hoé
zal het afloopen Men staat voor de onzeker
heid, zonder hoop een antwoord te zullen
ontvangen.
Ja, zegt men, is er wel reden om naar de
stem der blijdschap te luisteren Ziet de el
lende, de willekeur, het onrechtlet op de
schreeuwende tegenstellingen, let op de zon
den die het geluk verwoesten, let op de sleur,
op de zelfzucht, het geweld, den hoogmoed.
Is het niet een bange droom en is het niet
het beste zijn ongeduld te bedwingen, zijn
onwil in te toornen Is „blijde zijn" niet de
ongelukkigste leuze die iemand kiezen kan
De tijden zijn slecht, er zijn allerlei moeilijk
heden en nooden, toegegeven Maar moeten
wij daarom een stemming van onverschillig
heid aannemen Wat zou het leven worden
zonder die blijdschap, die een ander woord is
voor levenslust
Ware blijdschap is onafscheidelijk van ge
loof, hoop en liefde. Geloof, dat is niet aan
nemen van zekere waarheden, maar het in
het algemeen overtuigd zijn van de waarheid;
geloof, dat is een volkomen en onvoorwaar
delijk vertrouwen bezitten, een onwrikbaar
zelfbewustzijn, gegrond op het besef, dat de
reinste aandoeningen van het gemoed in eeu
wigen grond wortelen en daarom hun doel
niet zullen missen, het is die zalige rust die
FEUILLETON.
ROMAN NAAR HET BNOEL80H.
32.)
„Doe dat niet zei ze, terwijl een rilling
door haar heen ging. Ze voerden dit gesprek
in den trein naar Londen en ze schoof dich
ter naar hem toe, toen hij deze woorden ge
sproken had. In Godsnaam, probeer hem niet
ia tarten. Je jaagt me doodsangst aan. Hij is
zoo gewiekst, zoo duivelsch gewiekst en als
iets hem in den weg staat, trapt hij erop zoo
als een gewoon mensch op een insekt trapt.
Hij is voor niets of niemand bang, niet voor
God, niet voor de menschenniet voor den
duivelsoms denk ik wel eens dat hij zelf een
halve duivel is". Toen Rosa dat gezegd had,
had Hugh om haar woorden geglimlacht,
maar ze schoten hem weer te binnen, toen ze
voor de deur stonden van het sinistere armoe
dige huis in de gore achterstraat.
Dat senistere gaf hem een onbestemd ge
voel van angst, dat hij vergeefs van zich
poogde af te schudden.
„Heb je een idee hoe je hier binnenkomt
vroeg hij op luchtigen toon om niets van zijn
beklemming te laten merken.
„De huisbewaarder kent mij en Hermann
en ik hebben een wachtwoord. De huisbewaar
der zal denken dat ik voor zaken kom, al bén
ik hier ook nooit alleen geweèst, omdat ik
altijd in zooveel ondernemingen van Hermann
betrokken was. Het zal me geen moeite kos
ten om binnen te komen, maar j ij moet zoo
onopgemerkt mogelijk buiten blijven wach
ten."
Hugh protesteerde heftig, al zijn ridderlijk
heid verzette zich ertegen om Rosa alleen het
tegelijker tijd nimmer opdrogende bron der
blijmoedigste werkzaamheid is, omdat de
menschelijke geest, zich zijner waarde en roe
ping bewust, zich één weet met den eeuwigen
geest, waaruit alle geluk en alle leven vloeit.
Geloof, hoop en liefde, welk een rijkdom in
de menschelijke zielWaar deze levenskrach
ten een menschenhart in bezit hebben geno
men is een grondslag voor de eeuwigheid ge
legd.
Paaschdag, dag van leven en opwekking,
dag van opstanding, moge er van u een goe
de geest in de gansche wereld uitgaan Moge
het menschdom begrijpen, dat het hoogere
leven nooit sterft en zich boven de ongunstige
invloeden kan verheffen
door Mr. J. H. van Doorne
Advocaat en Belastingconsulent.
32.
Gelijk alle wetten kennen ook de belasting
wetten zekere formaliteiten welke in acht
genomen moeten worden op straffe van niet-
cntvankelijkheid van den in verzuim zijnde.
Hiertoe rekenen wij bijv. vóórschriften van
imperatieven aard, als het motiveeren van
een beroepschrift, het in acht nemen van
bepaalde termijnen. De laatste worden trou
wens zóó duidelijk ter kennis van belangheb
benden gebracht, dat het niet in achtnemen
ervan slechts aan eigen schuld of slordigheid
kan geweten worden. Behoudens natuurlijk
gevallen van overmacht als afwezigheid bui
tenslands, ziekte, het zoek raken van stuk
ken, en dergellijke. Maar kan in zulke geval
len de gedupeerde doen blijken van zijn on
schuld, dan staat hem de weg open middels
de „Wethoudende regeling met betrekking tot
het overschrijden van in belastingwetten ge
stelde termijnen" alsnog zijne rechten te doen
gelden.
Er zijn echter ook formaliteiten in het be
lastingrecht, welkg men niet met evenzooveel
woorden in de wetten vindt neergeschreven,
maar welke men desondanks geacht wordt
te kennen. Het gevleugelde woord „Ieder
wordt geacht de wet te kennen" geeft nog
niet eens weer wat wel van „ieder" gevraagd
wordtwant men wordt in werkelijkheid ge
acht méér dan de wet te kennen. Berucht is
het geval van den belastingplichtige die twee
aanslagbiljetten, verschillende jaren betref
fend, in één enveloppe thuis kreeg, en tegen
beide reclameerde op een stuk papier. Had hij
dit in tweeën geknipt en op elk stuk zijn be
zwaar geschreven en onderteekend dan was
de zaak in orde geweest. Nu werd hij niet-
ontvankelijk verklaard. En toch was nergens
in de wet te lezen dat hij tegen iederen aan
slag afzonderlijk had. behooren te reclamee
ren. Maar er wordt méér uit de wet gehaald,
dat wat onnoozele belastingbetalers er in
kunnen lezen, en aangezien dergelijk trou
vailles voor hen niet zijn weggelegd maar voor
de wetsgeleerden, leggen eerstgenoemden in
dergelijke gevallen het loodje.
Soortgelijke voetangels en klemmen liggen
ook op het gebied van het optreden als ge
machtigde. Art. 112 der wet op de inkomsten
belasting zegt dat alle bezwaar-, verzoek- en
beroepschrifen kunnen worden onderteekend
griezelige huis te laten binnengaan, maar hij
moest toch toegeven dat dit de eenige moge
lijkheid was.
Al pratend hadden ze het straatje op en
neer geloopen en waren weer voor het huis
aangeland.
„Blijf hier niet op me wachtenloop de
straat op en neer alsof je niets met mij te
maken hebt.wacht, het beste is dat je je
in een portiek verbergt," zei Rosa. „Ik' ben
gauw terug."
Met grooten tegenzin ging Hugh van haar
weg en toen hij een paar huizen verder was
liet Rosa den klopper driemaal achter elkaar
vallen het waren zachte kloppen met een
bijzondere intonatie in eiken klop. Nauwelijks
was de laatste klop verklonken of de deur
werd langzaam en zachtjes op een kier geo
pend een man keek omzichtig naar buiten
en ziende wie op de stoep stond opende hij
de deur een ietsje verder en ging opzij om
het meisje binnen te laten.
„Is Mr. Müller hier vroeg ze zacht.
„Neen, juffrouw." Deacon, de huisbewaarder
keek verwonderd. „U verwachtte hem van-
g Ik geloof niet dat hij van plan was
eerder terug te komen dan morgen of Maan-
Rosa was iets gewaar geworden. Her
mann was niet hier, was misschien niet eens
in de stad in dat geval leek de kust veilig.
,Ik was er niet zeker van of ik hem van
daag hier vinden zou" antwoordde ze op zé
keren toon. „Dan schijnt hij opgehouden te
zijn en moet ik het werk maar voor hem doen.
Met het kleine meisje zeker niets bijzonders
Niemand hier geweest om onbescheiden na
sporingen te doen Het was een meesterlijk
brutale zet, een gewaagde speculatie, maar
ze sprak op zulk een toon van zekerheid, dat
de huisbewaarder geen oogenblik twijfelde of
zij in het geheim was.
„Alles in orde, hoor," zei hij ruw-lachend
en Rosa een knipoogje gevend, „er is niemand
door een gemachtigde. Maar welke formali
teiten er noodig zijn om als gemachtigde te
worden aangemerkt, daarover zwijgt de wet.
Men zou dus geneigd zijn te denken dat hier
van formaliteiten geen sprake kan zijn, doch
de praktijk leert anders. Of en welke forma
liteiten in acht genomen dienen te worden,
is hier uitsluitend afhankelijk van de autori
teiten, die breed in hun opvatting kunnen
zijn, maar ook kleingeestig en pietluttig. Er
zijn inspecteurs en Raden van Beroep die,
wanneer tegen den aanslag van een belasting
plichtige wordt opgekomen door een advo
caat, accountant of belastingconsulent als
gemachtigde van den belanghebbende, ge
redelijk plegen aan te nemen, dat de bevoegd
heid van gemachtigde ook aanwezig is. Zou
het ook wel ooit voorgekomen zijn dat iémand
reclameerde tegen een aanslag of in beroep
kwam van een beschikking op een reclame
van een ander, zonder dat hij daartoe door
dezen was gemachtigd Wij kunnen het ons
kwalijk indenken, want om tegen een aanslag
te reclameeren of tegen een beschikking op
te komen dient men toch over alle gegevens
te beschikking, en hoe zou men daaraan ko
men zonder medewerking van den belangheb
bende zelf En wat zou een advocaat of ac
countant er aan hebben, gesteld dat hij over
die gegevens beschikt, zonder opdracht van
van cliënt te gaan reclameeren of een beroeps
procedure aanhangig te maken Waarbij
men bovendien nog in aanmerking zal moeten
nemen dat een bonafide advocaat of accoun
tant zich toch niet een kwaliteit zal assumee-
ren, die hij niet bezit. Maar hoe dit ook zij,
ei' zijn toch nog(Valtijd inspecteurs en raden
van beroep, die verlangen dat bij ieder optre
den namens een belastingplichtige een door
dezen onderteekende machtiging wordt over
gelegd. Waartoe zij echter niet het recht heb
ben. Want nergens staat voorgeschreven dat
men slechts als gemachtigde kan worden toe
gelaten wanneer men daarvan doet blijken
door een behoorlijke schriftelijke volmacht.
In een tweetal arresten heeft de Hooge Raad
dan ook uitspraken van raden van beroep, die
dezen grens overschreden, vernietigd.
Het eerste arrest betrof het geval dat een
beroepschrift was. ingediend door een ander
dan de belasingplichtige, waarbij onderteeke
naar zich aandiende als gemachtigde. De
inspecteur die met dien gemachtigde ook de
reclame had behandeld, bestreed diens kwa
liteit dan ook in genen deele. Ook de secre
taris van den Raad van Beroep beschouwde
den onderteekenaar als gemachtigde en riep
hem op voor de mondelinge behandeling. Maar
de Raad stelde zich op een formeel stand
punt, dat niet van bekrompenheid vrij was,
en verklaarde den appellant niet-ontvanke-
lijk, daar hij in beroep was gekomen tegen
c-en aanslag waarbij niet was gebleken dat
hij tot het indienen van het beroepschrift1
was gemachtigd.
(Wordt vervolgd.)
CRISIS - BUREAU.
Steun poot-aardappelen oogst 1936
In aansluiting op de dienaangaande
dooi- den Nederlandschen Algemeenen
Keuringsdienst gedane mededeelingen
maakt de Xederlandsce Akkerbouw-
Centrale bekend, dat de steun voor
goedgekeurde poot-aardappelen van
den oogsl 1936, die niet hun bestem
ming als zoodanig hebben gekregen
of zullen krijgen, bij ministerieele be
schikking is geregeld.
De steun voor aardappelen van de
klassen A, B of C zal respectievelijk
f 1.50, f 1 en f 0.50 per 100 Kg. bedragen
Voor de noodige inventarisatie zal aan
alle bij den Nederlandschen AJgemee-
nen Keuringsdienst geregistreerde en
tevens bij de Landbouw Crisis Organi
saties aangesloten telers een circulai
re, waarin' de voorwaarden nader zijn
omschreven, en een aangifte-formu
lier worden toegezonden handelaren
kunnen deze formulieren bij de Neder
landsche Akkerbouw Centrale of bij
de Gewestelijke Keuringsdiensten aan
vragen.
Slechts de op het tijdstip van inven
tarisatie aanwezige hoeveelheden, voor
zoover deze voldoen aan de \oorge-
schrevcn cischen, komen voor steun
in aanmerking, met dien verstande,
dat-partijen, welke na-de inventarisa
tie geplombeerd en afgeleverd zijn, of
op andere wijze, voor pootdoeleinden
zijn of zullen worden aangewend, in
mindering worden gebracht op de ge-
inventariseerde voorraden.
De ingevulde formulieren moeten
vóór 1 April aan dc Gewestelijke Keu
ringsdiensten zijn toegezonden, voor-
zoover het telers betreft, en aan de
Nederlandsche Akkerbouw Centrale
voor zoover liet handelaren betreft.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
STERKER KUIKENS, IDEALE LEGSTERS
BERTELS'
opfokvoeder c.o.
volledig voeder voor kippen-, kal
koenen- en eendenkuikens van 2-30
dagen oud, gevolgd door de voeding
met uitsluitend:
BERTELS'
„kunstkorrel"
Alle foutief voederen wordt Hierdoor
opgeheven. Eenvoudiger, voordeeli-
ger en betere voeding! Betere be
vruchting; lagere productiekosten van
het ei.
Indien niet ter plaatse verkrijgbaar,
geschiedt de levering door de fabriek
ongefrankeerd onder rembours of
na bestelling per postwissel.
5 KG 10 KG 50KG
Bertels Opfokvoeder C.O. f. 1.05 1.80 7.45
Berlels' Kunslkorrel B
(vosliillende kippen) f.0.90 1.50 5.75
Ratio Superstandaard
Kunstkorrel
(losloopende kippen)f. 5.20
BERTELS' AFD'Vumstkorre'L A'DAM
N.V. Centraal Administratiekantoor
UtrechtAmsterdamGoriiichemGoes-Soest
Hoofdkantoor Trans 15, Utrecht Tel. 11871
Dir. Mr. J. H. VAN DOORNE.
geweest en niemand zou het ook moeten
probeeren. Het is hier veilig, dat verzeker ik
U."
„Daar twijfel ik ook geen oogenblik aan'
antwoordde Rosa heel rustig, ofschoon het
hart haar in de keel klopte. „Ik moet een
poosje boven in de bestuurskamer zijn om een!
paar papieren door te kijken. Je kunt je gang
wel gaan."'
„Best. Als U me noodig hebt, roept U maar
aan de keukentrap."
De man ging de trap naar het sousterrein
af en Rosa ging met kalmen stap naar boven.
Ze trad de kamer binnen waar zooveel plan
nen van den pseudo-Müller waren uitgebroed.
De tafel met de stoelen er om heen, het vloei-
blad, het goedkoope, havelooze karpet, de
luidtikkende klok, dit alles kende Rosa maar
al te goed. Al deze dingen waren gebleven
zooals ze waren, maar zij, Rosa was anders
geworden ze werd er zich plotseling van
bewust, terwijl zij de kale, smerige kamer
rondkeek. Ongekende gevoelens van zachtheid
en teederheid hadden een woning gevonden
in haar hartde herinnering aan de duistere
plannen die hier gesmeed waren maakte haar
beschaamd iets dat edeler en hooger was
had haar omhoog geheven uit den poel waarin
ze was geraakt en haar het verlangen gegeven
naar een beter en nobeler leven.
,Wat er' ook van komen mag, hoe Hermann
zich ook wreken zal, ik zal nu doen wat mijn
plicht is," fluisterde ze in zich zelf. Ze keek
de kamer nog eens rond en om voor den
huisbewaarder een schijn van echtheid aan
haar bezoek te geven, haalde ze een stapel
papieren te voorschijn en verspreidde die over
de tafel. Het volgende oogenblik wenschte zij
zich zelf geluk dat ze dat gedaan had, wantj
de deur ging open en Deacon verscheen in de
opening.
Niets waarmee ik U van dienst kan zijn,
juffrouw vroeg de wantrouwige Deacon,
De voetbalveldslag te Weenen.
Unieke gebeurtenis in do geschie
denis der voetbalsport.
Bij de Europa-cup-voetbalmatch in
het groote Weensche stadion, waarbij j
ongeveer vijftigduizend toeschouwers
aanwezig waren, was de stemming van
het publiek, net als reeds bij vorige
ltaliaansch-Oostenrijksche matches
het geval geweest is, sterk vooringeno
men. De demonstraties tegen de Italia
nen begonnen reeds, toen dc Azzurri
met den l'ascistischen groet in het veld
traden.
Kille stemming
De stemming onder het publiek was
niet al te vroolijk, men had bijna twee
uur in een stroomenden regen op de
tribunes, op het; begin van het spel zit
ten wachten, want vanwege het ver
schrikkelijke weer vonden de vóór-wed
strijden niet plaats. Onophoudelijk
werd door de luidsprekers gramofoon-
muziek ten gehoore gebracht.
Dat regenweerr was geheel onver
wachts gedurende den nacht gekomen.
Den dag tevoren was het te Weenen
prachtig weer geweest. Het was, alsof
de lente haar intrede had gehad. Hei
was abnormaal warm en des avonds za-
er nog- om 9 uur en half tien lieden bui
ten in dc tuinen van de restaurants in
den Prator met een pot bier voor zich
onder de hoornen En dat, terwijl in
Holland de sneeuw viel.
De wedstrijd begon dus onder de voor
do Italianen ongunstige omstandighe
den. Het veld was geheel doorweekt en
do grond was zwaar en de Zuidelijke
spelers waren niet aan zóóveel water
en zóóveel kilte gewend. Het hielp niet
veel, of dc circa tweeduizend Italiaan-
sclie toeschouwers, die ten deele met
hen meegekomen waren en voor een
deel ook tot de Italiaansche kolonie
te Weenen behooren, hen luid toejubel
den en hen voortdurend met een enor
me Italiaansche vlag toewenkten, de
stemming, waarin zij vertoefden. was
en bleef mismoedig. En de Oostenrij
kers van bun kant waren reeds zeker
van de zege. Het spel begon dan ook
vrij kalm.
Het gevecht begint.
liet spel werd voortgezet en toen er-
omstreeks veertig minuten verstreken
waren, maakte de Italiaan Andreolo
zich tot groote verontwaardiging van
liet publiek aan een groote fout schul
dig. De Zweedsche scheidsrechter Ohls-
son had liet niet gezien.
terwijl zijn kleine oogjes door het vertrek
rondloerden.
„Neen niets, dank je" zei Rosa. Ze trok een
stoel bij de tafel en verdiepte zich schijnbaar
in de lectuur van een bundel documenten.
„Ik heb hier niet lang te doen, ik moet alleen
maar even iets opzoeken."
„In orde, juffrouw," was het antwoord en
de man verdween weer. Hij sloot de deur
zacht achter zich en Rosa hoorde dat hij in
krakende voetstappen de trappen afging.
Nadat hij weggegaan was wachtte zij nog een
poosje, toen stond ze op, opende heel zachtjes
de deur en sloop de gang op.
Het was doodstil, verdacht stil, scheen het
haar bijna. Op het portaaltje waar zij zich
bevond kwamen nog twee andere deuren uit
en een smalle trap kronkelde naar een volgen
de verdieping. De twee andere vertrekken op
deze étage waren slaapkamers, wist zij, soms
gebruikt door Hermann zelf of door vrienden
van hem, duistere wezens die vreemde dingen
deden in naam van de Vrijheid, creaturen
men ze onder de anarchisten-milieu'
der Europeesche hoofdsteden overal vinden
kan.
De twee kamers gelijkvloers werden als eet-
en vergaderkamers gebruikt, ofschoon er bij
druk bezoek ook wel eens „gasten" sliepen.
Maar het was de bovenste verdieping waar
heen Rose, na eenige oogenblikken van inge
spannen luisteren, haar schreden richtte. Het
scheen haar toe dat het huis, de bewaarder
en zijn vrouw in het sousterrein niet meege
rekend, leeg was. De bezoekers van dit onge
moedelijk logies waren echte trekvogels van
daag waren ze hier, morgen weer elders en
Rosa 'had het geruststellende gevoel dat we
gens haar vertrouwenspositie bij haar oom,
een ontmoeting met een of anderen bezoeker
niet zoo heel riskant zou zijn. Maar ze ging
de trap naar de bovenste verdieping ongehin
derd op en bevond zich wéér op een overloop
MET PASCHEN naar Duitsland en België.
Heen Vrijdagmorgen en Zaterdagmiddag,
terug Maandag en Dinsdagmiddag.
OP 4 APRIL naar de wedstrijd België-Holland
te Antwerpen. Vertrek Zaterdagmiddag en
Zondagmorgen. Retour f 4.—. Zit- en staan
plaatsen Stadion verkrijgbaar. Inlichtingen
Kantoor Waco, Breed 35, Tel. 184, Hoorn.
waarop drie deuren uitkwamen.
Ze aarzelde een oogenblikje, van de eene
deur naar de andere kijkend dan plotse
ling een besluit nemend, draaide ze den kruk
van de deur aan haar rechterzijde om. De
deur bleek niet geslotendeze voorzorg was
blijkbaar overbodig geachtde heeren sche
nen zich hier wel zéér veilig te voelenen
ze trad een smal hoekje binnen dat, ofschoon
het buiten een stralende zomerdag was, in
halfduister was gehuld.
Uit de verste hoek van het hokje klonk een
klagende, zwakke stem „Och, kom niet te
rug, toe kom niet terug. Ik zal gehoorzaam
zijn en niet meer huilen, maar doe me geen
pijn meer." De woorden eindigde in een snik
de klagende trillende stem, de zielige angst
die uit de woorden sprak, deden een huivering
van medelijden en verontwaardiging door
Rosa heengaan.
„Wees maar niet bang," zei ze met haar
zachte, volle stem, terwijl ze het kamertje
doorliep en zeer snel het zware gordijn van
het raam wegtrok, „ik kom je helpen, wees
maar niet bang."
„Ik was zoo bang, dat ze me weer pijn zou
den doen." Groote opluchting, het wijken van
doodsangst klonk nu uit de stem. Rosa zag de
gestalte van Sylvia Burnett, in den hoek
neerliggend op een hoop vuil beddegoed.
In een oogwenk was Rosa naast het kind
geknield, haar armen sloeg ze om de trillende
kleine gestalte, ze drukte haar lippen op het
bleeke. angstige gezichtje.
„O, bent U hetriep het kind uit en klem
de zich hartstochtelijk aan Rosa vast. „Ik
dacht dat God me vergeten had, ik heb gebe
den en gebeden, maar er kwam niemand en
ik heb geprobeerd om me rustig te houden."
Maar nu kwam al haar ingehouden doodsangst
en verdriet los vast tegen Rosa aangedrukt
barstte ze in een wanhopig huilen uit.
(Wordt vervolgd.)
