F
r
28e JAARGANG
DINSDAG 13 JULI 1937
Nfl.78
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINOEN EN OMSTREKEN
BEKENDE LAGE TARIEVEN.
DE
BULTENAAR.
N.V. W. A. C. O. - HOORN
ZOMERDIENSTREGELING.
WIERIMGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maandden f 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU:
nippolytushoet Wierlngen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f 0.10
CAFÉ 'T CENTRUM SCHAGEN.
SPREEKUUR van de tandarts
elke Donderdag van 9*21 uur.
Inlichtingen kosteloos.
VRIJZINNIG DEMOCRATEN EN
VRIJHEIDSBOND.
In „De Vrijzinnig Democraat" be
spreekt mr. P. J. Oud de mogelijkheid
van fusie van den Vrijheidsbond en
den Vrijzinnig Democratische Bond.
Vooropgesteld wordt, dat niets aan
genamer zou zijn, dan dat in Neder
land één algemeene Vrijzinnige partij
zou kunnen bestaan. Maar dat zou
ook werkelijk één partij moeten zijn,
hetgeen beteekent een organisatie van
personen, die het over de groote begin
seien van het te voeren staalkundig
beleid tezamen eens zijn.
Evenwel zijn er onder vrijzinnig
Nederland verschillende stroomingen.
Deze zijn er eigenlijk altijd geweest en
mr. Oud herinnert aan den toestand
van 1913.
Er is toen geweest een zeer verheu
gende samenwerking. tussclien de
toenmalige diie vrijzinnige groepen
vrije liberalen, unie-liberalen, vrijzin
nig-democraten. Dot li, he; was een sa
menwerking, geen samensmelting,
schrijft de gewezen minister. En ten-
minstens twee van deze groepen (de
vrije liberalen en de vrijzinnig-demo
craten) wilden van een samensmel
ting ook niet weten. Niet, omdat zij
voor eendrachtig samengaan niet
voelden, doch omdat zij de onmogelijk
heid daarvan hij zooveel verschil van
beginsel zagen. j
De concentratie van 1913 moest zich
bepalen tot een samengaan op enkele
concrete punten. Het program, dat
werd opgesteld was een program „ad
hoe" en wij herinneren ons nog zoo
goed het woorcl van mr. Tydeman, den
leider der vrije liberalen, dat^ liet
„hok" zoo klein mogelijk moest zijn.
Bij de oprichting van den Vrijheids
bond in 1921 heeft men zich dat woord
niet herinnerd.
Vrije liberalen, unie-liberalen, econo
mische bonders, neutrale partij, mid
denstandspartij enz. vonden in den
Vrijheidsbond een onderdak. Ook
tot den Vrijzinnig Democratische
Bond werd destijds de uitnoodiging
tot toetreding gericht. Wij hebben die
afgewezen, omdat wij in de verzame
ling van een zoo heterogeen gezelschap
geen heil zagen, aldus mr. Oud.
Verschllende maatregelen van socia
le politiek, gedurende de laatste jaren
door de regeering voorgesteld - wij
wijzen op de nieuwe Pachtwet en de
verbindendverklaring der collectieve
arbeidsovereenkomsten - stuitten bij
de liberale Kamerfractie op hardnek
kig' verzet.
Wij gelooven wel, dat deze geest niet
die is van de geheele partij, vervolgt
1111*. Oud. Uit het kamp der jonge libe
ralen klinken tegenwoordig nu en dan
heel andere geluiden. Een man als de
afgetreden minister van waterstaat,
jhr. Van Lidth de Jeude, beeft zich al
lerminst een hardnekkig vasthouder
aan de oude leerstellingen getoond. Op
het stuk der verkeers-ordening bijv.
heeft hij denkbeelden verkondigd en
in de praktijk gebracht, die geheel lig
gen in de lijn van wat wij vrijzinnig
democraten wenschenkrachtige be
vordering van de in het bedrijfsleven
zelf opkomende organisatie. Zoo zou
er meer zijn te noemen. Maar deze din
gen zijn voor den Vrijheidsbond niet
representatief. Haar Kamerfractie
in de samenstelling die zij tot op 26 Mei
had - heeft zeer bepaald een anderen
koers gestuurd.
De mogelijkheid van fusie.
Het zou de kracht van vrijzinnig Ne
derland niet versterken, indien onder
deze omstandigheden op fusie werd aan
gestuurd, meent mr. Oud. Voor fusie
zal de mogelijkheid eerst bestaan, in
dien de elementen, die tegenover de
sociale politiek vijandig staan, den Vrij
heidsbond hebben verlaten. Wij weten
niet, of dat zoo gemakkelijk zal gaan.
Immers deze elementen zijn maar niet
zoo hier en daar in de partij verspreid.
Zij hebben op de partijleiding geheel
het stempel gedrukt.
Fusie van bovenaf lijkt mr. Oud daar
om een onmogelijkheid. Deze dingen
zullen van onderop moeten groeien.
CRISIS - BUREAU.
Restitutie van heffingen aan. kweekers
door het bloembolien-surplusfonds.
Naar wij van bevoegde zijde verne
men, heeft de Regeering aan het Be
stuur van het Bloenbollen-Surplus-
fonds te Haarlem medegedeeld dat
het niet voor afkoop van surplus noo-
dige gedeelte der voor dat doel in eenig
jaar ge-inde gelden, telkenmale aan
de kweekers zal kunnen worden geres
titueerd,, met dien verstande, dat van
het totaal-bedrag der heffingen, elk
jaar 2 pCt. zal worden aangewend tot
geleidelijke vorming van een reserve
in genoemd Fonds, tenzij bijzondere
omstandigheden een ander percentage
wettigen.
VELDBOONENSTEUN.
Onder verwijzing naar het persbe
richt van 29 December 1936 maakt de
Nederlandsche Akkerbouw Centrale
bekend, dat de richtprijs voor veldboo
nen van den oogst 19,37 is vastgesteld
op f 9.25 per 100 Kg.
j In tegenstelling met de regeling
jvoor veldboonen van den oogst 1936
wordt dit jaar geen taxatie te velde,
noch dorschcontrole gehouden. Zoo
noodig zal steun worden verleend door
middel van een denaturatie-vergoe-
ding.
De regeling zal wat de uitvoering
betreft, ongeveer gelijk zijn aan die,
welke tot nu toe voor erwten heeft ge
golden, zoodat bijvoorbeeld door de
telers, boonen die afkomstig zijn van
eigen teelt en gezond en boerenschoon
zijn, gedenatureerd kunnen worden, en
door handelaren, boonen die voldoen
aan de door de Centrale vast te stel
len standaard-monsters.
B1NNENLANDSCH NIEUWS.
Zweefvlieger aan den dood ontsnapt.
Toestel vernield, bestuurder
ongedeerd.
Vrijdagmiddag omstreeks half twee
is bij de Heul onder de gemeente
Alphen a.d. Rijn het zweefvliegtuig
Blauwe Vogel, gemerkt P.H. 61 van
de Haagsche Zweefvliegclub en be
stuurd door den 21-jarigen student in
de rechten J. van der Meer uit Leiden,
van een hoogte van 1500 M. neerge
stort en te pletter geslagen op den
rand van een sloot en een weiland.
De bestuurder bleef - wonderlijk ge
noeg - volkomen ongedeerd.
In een wolkenbank.
- Ik was, zoo vertelde de gelukki
ge sportvlieger, omstreeks halfeen
vlot op Ypenburg, gestart, met het doel
te trachten de zilveren C, het brevet
over 50 Km. te halen.
Tot op 150 M. hoogte werd het zweef
vliegtuigje gesleept en nadat het was
losgemaakt, ging het geruimen tijd
uitstekend. Van Ypenburg vloog ik
in de richting Leiden, waar ik onge
veer een kwartier boven de stad cir
kelde. Een bepaald doel bad ik niet,
maar de omstandigheden leken mij
gunstig, naar Bussum te vliegen en
derhalve zette ik koers in die richting.
Ongeveer 10 Km. ten Oosten van Lei
den kwam ik op een hoogte van pl.m,
1000 M. in een donkere wolkenbank,
een zeer onaangename gewaarwor
ding, omdat ik niet over een blindvlieg
apparaat beschikte. Ik wist absoluut
niet meer, waar ik mij bevond, maar
ik steeg nog geregeld tot 1500 M. Op
dat oogenblik voelde ik, dat er iets be
gon te haperen de kist begon te
stampen en te schokken de wijzer
van den snelheidsmeter vloog als ra
zend heen en weer, ik verloor hoogte
en ik probeerde daarom het vliegtuig
op zijn rug over te trekken
Op 1200 M. kwam ik plotseling uit
de wolken te vallen en toen bleek, dat
het stunttoestel, waar niets mee mag
gebeuren, in een rugvrille was ge
raakt. Ik was op mijn rug naar bene
den gedraaid, zonder dat ik er in de
wolken rondom me iets van had ge
merkt, maar toen ik weer zien kon,
FEUILLETON
Naar
32.
het Fransch van Paul Féval.
Maar ik wensch toch de proef te nemen,
zeide donna Cruz weiger mij niet, kleine
Aurora wensch maar eens iets.
Ik heb niets te wenschen.
Hoe koestert gij zelfs niet een enkel ver
langen
Niet één.
Donna Cruz noodzaakte haar van den stoel
op te staan en trok haar naar het venster om
haar op het schitterend verlichte Palais—
Royal te wijzen. Onder de kolonade zag men
eene onafgebrokene reeks prachtig gekleede
dames binnentreden.
Hebt gij dan zelfs geen begeerte om naar
't bal van den regent te gaan vroeg donna
Cruz eensklaps.
Ik vroeg Aurora verrast.
Misleid mij niet.
Waarom zou ik u misleiden
Welnu dan, die zwijgt, stemt toe. Gij
wenscht naar het bal van den regent te gaan.
Daarop klapte zij in de handen en begon
te tellen
Een
Maar ik heb niets, wat op een bal noodig
is. voerde Aurora tegen de grillen van hare
vriendin aan geen kleedjes, geen diaman
ten, geen kapsels.
Twee zeide donna Cruz, andermaal in de
handen klappende. Verlangt gij kleedjes en
diamanten, en kapjes Denk dan maar goed
aan hemanders gebeurt er toch niets.
Naarmate het Heidinnetje met de bezwe
ring voortging, werd Aurora ernstiger.
Doe uw derden wensch, hervatte donna
Cruz.
Maar ik wil in 't geheel niet naar 't bal,
riep Aurora uit, laten wij met die grappen
ophouden.
Hoe En als gij eens zeker waart hem daar
te ontmoeten
Henri
Ja, uw Henri, die u in uw luisterrijk balcos-
tuum natuurlijk nog schooner zou vinden.
Als dat het geval was, zeide Aurora geloof
ik, dat ik wel zou willen gaan.
Drie zeide het Heidinnetje, wederom in
de handen klappende, doch zij dacht van
schrik te bezwijken, want op datzelfde oogen
blik werd de deur der kamer opengeworpen en
riep Berrichon naar binnen
Daar komen de strikjes en kwikjes voor
onze juffer twintig doozen vol kleedjes en
kanten en bloemen. Kom maar binnen heeren
en dames hier woont ridder de Lagardère.
Onvoorzichtige jongenriep Aurora ver
schrikt.
Wees niet bang juffer, ik weet wat ik doe,
antwoordde Jean Marie op een toon van over
tuiging er is toch geen verbergen meer aan.
Doch hoe zullen wij de verbazing van don
na Cruz schilderen zij had 'n wensch gespro
ken en de wensch was op haar bevel geko
men hij had inderdaad niet laten wachten.
De schoone was niet ongeloovig, en zij had
bovendien hare jeugd onder de tenten der
Heidens doorgebracht, waar men zooveel won
derlijks hoort en ziet. Zij bleef dus met open
mond staren naar hetgeen er nu gebeurde.
Vijf of zes jonge meisjes, door evenveel
mannen gevolgd en allen met doozen en pak
ken beladen, traden de kamer binnen. Aurora
moest onwillekeurig glimlachen over de ont
zetting, die op het gelaat der andere te lezen
stond.
Welnu zeide Aurora.
't Is een toovenaar, stamelde het Heidinne
tje juist zoo als ik gezegd heb.
De manufacturiers, modemaaksters of bor
duursters traden binnen en plaatsten hunne
doozen op de tafel. Zij werden gevolgd door
een page, die geen te onderscheiden kenteeke-
Onze uitgebreide dienst en tariefregeling
a 5 ct. Verkrijgbaar bij de chauffeurs
en in Bosker's Boekh. H.-hoef-Mlddenmeer.
bleek me, dat ik de aarde boven me
en de lucht onder me had. De linker
vleugel kon de kracht, waarmee ik
trachtte mij uit de vrille te bevrijden,
niet doorstaan, en brak over een
lengte van ongeveer 5 meter af.
De val.
Van dat oogenblik af verwachte ik
niet anders of mijn laatste uur was
geslagen. Ik zag mijn vleugel in de ver
te verdwijnen en met een snelheid van
250 Km. stortte ik omlaag. Nog nooit
is het een vliegenier gelukt met een
gebroken vleugel behouden op den
grond te komen en ik koesterde daar
om geen oogenblik de illusie,, dat mij
dit wel zou gelukken.
Op 400 M, slaagde ik er echter zoo
waar in uit den spiraal te komen ik
kreeg mijn Blauwe Vogel althans weer
eenigszins in horizontalen stand en
daarmee was ik het toestel weer in
zooverre de baas, dat ik althans iets
kon doen om het er zoo goed moge-'
lijk af te brengen.
Vlak langs de bebouwde kom suisde
ik nog steeds met een snelheid van 250
Km. in de richting van het weiland en
dat was in zooverre een geruststelling,
daar ik nu ten minste geen schade aan
andermans eigendommen zou aan
richten. Aan het toestel dacht ik niet
meer. Het kwam er nu maar op aan,
niet al te veel van mijn ledematen te
breken. Een oogenblik ging het me
nog door het hoofd
-- Daar ga je, Jan
Maar toen ik een sloot zag, gooide
ik het toestel op den overgebleven
vleugel, waardoor de snelheid, die
toen minstens 200 Km. bedroeg, werdj
verminderd. Daarna wierp ik het toe
stel op den staart, welke finaal af
knapte en het volgende oogenblik zat
ik met een slag op den grond totaal
ongedeerd.
Met één vleugel.
Tot zoover het verhaal van den hr.
v.d. Meer, die slechts een sigaret noo
dig had om van den schrik te beko
men, vervolgens zijn instrumenten
uit het verongelukte toestel haalde
en doodkalm naar een garage wandel
de om het vliegtuig te laten demon-
teeren en naar den verloren vleugel ie
zoeken.
Tenslotte werd deze bij den licht
mast van de K.L.M. onder de gemeen
te Woudbrugge teruggevonden. In het
geheel heeft het toestel echter nog
wel 10 Km. op één vleugel gevlogen,
want bij het neerstorten is het een
heel eind door den wind afgedreven,
waardoor het ongeveer een halven cir
kei heeft beschreven.
Naar de heer v.d. Meer nog mede
deelde, moet de Blauwe Vogel welke
aan de Zweefvliegclub toebehoorde
en een waarde van f 3000 vertegenwoor
digde, als verloren worden beschouwd.
Het vliegtuig was echter verzekerd.
De heer v.d. Meer, die reeds vijf
vliegt, heeft zich nog onlangs in sport
vliegerskringen onderscheiden door
een zweefvlucht van iy2 uur langs de
Noordzeekust.
nen droeg. Hij ging recht op Aurora aan,
maakte eene diepe buiging en overhandigde
haar een brief, die met een zijden koord om
wikkeld was. Hij maakte andermaal een bui
ging en ging heen.
Wacht toch ten minste op het antwoord,
riep Berrichon hem naloopende doch de
page was reeds aan den hoek der straat, waar
Berrichon hem een gesprek zag aanknoopen
met een heer, die in een langen mantel ge
huld was.
Is het geschied vroeg de onbekende, en
liet er, na een bevestigend antwoord van den
page, op volgen Waar hebt gij onze man
schappen gelaten
Hier dichtbij, in de Rue Pierre Liscot.
Is de draagstoel daar
Er zijn twee draagstoelen.
Waarom vroeg de heer op een toon van
verwondering. De slip van den mantel, die het
benedengedeelte van zijn gezicht bedekte,
verschoof, zoodat wij de trekken van Peyrol-
les hadden kunnen herkennen.
Ik weet het niet, gaf de page ten antwoord;
ik weet alleen dat er twee draagstoelen staan.
't Is waarschijnlijk een misverstand, dacht
Peyrolles, die wel lust had een blik op het
huis van Lagadère te gaan werpen, doch door
de voorzichtigheid weerhouden werd. Ais men
mij eens zag, zou alles verloren zijn, mom
pelde hij.
Loop zoo hard mogelijk naar het hotel te
rug en zeg aan die twee schermmeesters, die
daar den ganschen dag in de keuken gezeten
hebben, dat er hier werk voor hen te doen is.
Hebt gij ook den naam van den heer gehoord,
die dat huis bewoont
Ja hij heet Lagardère.
Gij moet dien naam niet aan hen noemen.
Als zij u uitvragen, moet gij maar zeggen, dat
er enkel vrouwen in dat huis wonen.
En moet ik hen medebrengen
Hier tot aan den hoek en van daar moet
gij hen de deur van het huis wijzen.
De page snelde weg zoo hard als zijne bee-
nen hem wilden dragen, terwijl Peyrolles den
H.M. DE KONINGIN ZAL JAMBOREE
OPENEN.
Op 31 Juli défilé der naties voorbij H. M.
De persdienst van de Wereld-Jamboree meldt
Het staat thans vast, dat de opening van
de Wereld-Jamboree op Zaterdag 31 Juli des
middags te 2 uur door H. M. de Koningin zal
geschieden.
De plechtigheid zal plaats vinden in de
groote arena en onmiddellijk worden gevolgd
door een opmarsch van de meer dan 25.000
padvinders uit de geheele wereld. Zij zullen
langs de Koninklijke tribune trekken met hun
nationale vlaggen en banieren, ieder land
voorafgegaan door eenige verkenners met een
schild, waarop de naam van het land.
Deze opmarsch der naties geschiedt in al-
pliabetische volgorde naar de Engelsche be
naming. Het groote Nederlandsche contingent
zal het défilé sluiten.
ZAK MET f 1600.— GESTOLEN.
Uit de cabine van een auto.
De chauffeur was aan 't repareeren.
Op klaarlichten dag is Zaterdag op de Leu-
vehaven te Rotterdam uit de cabine van een
auto een zak met f 1600 aan wisselgeld weg
gehaald, toen de chauffeur een oogenblik
een monteur hielp, die bezig was met het re
pareeren van een achterband van de auto.
Een portefeuille met f 1000 aan bankpapier
welke naast de zak lag, werd over het hoofd
gezien.
Een chauffeur van de Kantoorboekenfa-
briek H. A. Hofmans aan de Prins Hendrik
kade was Zaterdagmorgen omstreeks half-
twaalf bij de Incassobank aan de Leuvehaven
om geld te halen. Aangezien hij onderweg
pech had ondervonden van één der achter
banden van de auto, waarschuwde hij een
monteur, die een lichte reparatie zou verrich
ten.
De chauffeur ging daarop naar binnen om
een chèque te verzilveren. Toen hij later met
het geld terugkwam, hielp hij den monteur
een handje. Hij had het geld een porte
feuille met f 1000 aan bankpapier en een zak
met f 1600 aan wisselgeld bij de cabine
neergelegd.
Toen hij kort daarna in zijn auto stapte,
ontdekte hij dat de zak met inhoud was ver
dwenen. De portefeuille was waarschijnlijk
over het hoofd gezien en lag nog op haar
plaats.
Aangenomen kan worden dat de chauffeur
is gadegeslagen bij het verlaten van de Bank.
Toen hij zich bij den monteur voegde, heeft
de dief zijn kans schoon gezien en zijn slag
geslagen.
DE DREIGENDE INSTORTING TE ALKMAAR.
Het Rijk stelt f 15.000 beschikbaar.
Vanwege den rijksdienst der monumenten
zorg is een nauwkeurig onderzoek ingesteld
naar den toestand, waarin de Groote Kerk te
Alkmaar zich bevindt. Dit onderzoek heeft
uitgewezen, dat de toestand thans heel on
gunstig is geworden en dat onmiddellijk nood
maatregelen dienen te worden getroffen.
De restauratie, die thans nog noodig is na
de kostbare maatregelen, die men reeds eeni
ge jaren geleden nam, zal ongeveer f 500.000
kosten.
Het Rijk is steeds bereid geweest, krachtig
te helpen, doch in verband met de crisis
slaagde men er van kerkelijke en burgerlijke
zijde niet in het noodige geld ter beschikking
te krijgen.
Onmiddellijk na het uitbrengen van het rap
port door Monumentenzorg heeft het depar
tement van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen overleg gepleegd met betreffende
mantel weder voor het gezicht trok en tus-
de menigte verdween.
Ondertusschen had Aurora de enveloppe
van den brief opengebroken.
't, Is zijn geschrift, riep zij uit.
En daar hebt gij juist zulk een toegangs
kaart als de mijne, liet donna Cruz er op vol
gen. Onze toovenaar heeft niets vergeten, mij
merde zij, de kaart tusschen hare vingers
om en omdraaiende.
Aurora las er het volgende op
Kindlief, deze mooie kleeren komen van
mij, want ik heb u eens willen verrassen. Doe
u zoo schoon voor, als gij kunt. Een draag
stoel en twee lakeien zullen u van mijnent
wege komen afhalen en u naar het bal bren
gen, waar ik u wachten zal.
Henri de Lagadère.
Aurora liet het donna Cruz zien, die zich
de oogen moest uitwrijven, want het duizel-
haar.
En gelooft gij daaraan vroeg het Heidin
netje eindelijk.
Ja, antwoordde Aurora, want ik heb bijzon
dere redenen om er aan te gelooven. Had Hen
ri haar zelf niet gezegd, dat zij zich over niets
verwonderen moest
De inhoud der doozen was thans op de groo
te tafel uitgestald. Zij bevatten een compleet
hofcostuum en bovendien een rosé satijnen
oominé, volkomen gelijk aan dien van donna
Cruz.
Het hoofdcostuum was van satijn, gebor
duurd met zilver en bezet met rozen, de mou
wen en al de anderen zoomen waren met ko-
librivederen omboord. Maar dat kleed was
niets in vergelijking met de kanten en bor
duursels, die ongeëvenaard kostbaar waren.
En de bijbehoorende diamanten zouden eene
vorstin gepast hebben.
't Is een toovenaar, duidelijk een toovenaar,
riep donna Cruz. Een metaaldrijver verdient
met het bewerken van degengëvesten niet
genoeg om zulke geschenken te doen.
Haar bijgeloovige geest deed haar twijfelen of
zij al dat tooverwerk niet eensklaps zou zien
verdwijnen.
Dit tooneel had een toeschouwer, wiens aan
wezigheid door niemand vermoed werd en die
echter tot de nieuwsgierigsten behoorde. Hij
was verborgen achter de deur der bovenka
mer, die met groote behoedzaamheid half
geopend was. Van dat hooge standpunt be
schouwde hij al het moois, dat op de tafel
lag uitgespreid, over de hoofden der omstan
ders heen.
Die toeschouwer was echter niet de zoo knap
gebouwde, meester Louis met zijn edel en me-
lankoliek gelaat. Het was een manneke, ge
heel in 't zwart gekleed, dezelfde, die donna
Cruz herwaarts vergezeld had, dezelfde, die
Lagardères schrift had nagemaakt, dezelfde,
die het hok van Medor gehuurd had kort
om het was onze bultenaar Esopus of Jonas.
Waarlijk, zeide hij grinnekende en zich de
handen wrijvende Mijnheer van Gonzaga
heeft zijne zaakjes eens knap gedaan en die
schelm van een Peyrolls is ontegenzeggelijk
een man van smaak.
De bultenaar had daar gestaan van 't oo
genblik af, toen donna Cruz binnengekomen
was.
Aurora was eene dochter van Eva en bij 't
aanschouwen van al die heerlijkheden begon
haar hart dus te kloppen en de overtuiging,
dat dit alles van haar vriend kwam, verdub
belde haar genoegen. Er rees echter plotse
ling eene bedenking bij haar op, zij bezat geen
kamenier en Frangoise was beter geschikt
voor het keukenwerk dan voor toiletzaken.
Twee der modemaaksters echter zeiden
Wij zijn tot de orders van madame. En op
een teeken verwijderden zich de overige mo-
disten en winkelbedienden na een eerbiedigen
groet.
Aurora, donna Cruz en de twee modemaak
sters begaven zich daarop naar de belenden
de slaapkamer en Frangoise, die intusschen
teruggekomen was, bleef met Berrichon in
het vertrek achter.
(Wordt vervolgd.)