28e_JAARGANG DINSDAG 14 DECEMBER 1937 No. 144 nieuws :n aovertentieblad voor WIëRINOëN en omstreken REGELINGEN VOOR DE KERSTMISPERIODE EN OUDEJAAR.! HET IJS GEBROKEN. REISBUREAU WACO HOORN Tel. 184 WIER1NGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f .1.25. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIEKINGEN. BUREAU: Hippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.50 Iedere regel meer f 0.10 In verband met het naderen van Kerstmis en Oudejaar wordt onder de aandacht van belanghebbenden gebracht, dat voor het win kelbedrijf dan de volgende regelingen zullen gelden WINKELSLUITING i. d. KERSTMISPERIODE. Voor winkels in het algemeen Van 18 tot en met 24 December mogen alle winkels tot 10 uur n.m. geopend zijn, behalve op Zondag 19 December; behoudens hierna te noemen uitzonderingen moeten op dien datum alle winkels gesloten zijn. De Kerstdagen vallen dit jaar op Zaterdag en Zondag. Op Eersten Kerstdag mogen dus alle win kels tot 10 uur 's avonds geopend zijn. Op Tweeden Kerstdag geldt voor de meeste winkels de regeling, welke voor eiken Zondag geldt. Voor den verkoop van brood, banket, sui- kerwerd, chocolade, al dan niet te zamen met consumptie-ijs mogen op Zondag den Twee den Kerstdag die winkels van 8 uur v.m. tot 8 uur n.m. geopend zijn. Voor bepaalde branches Op Zondag 19 December gelden de gewone uitzonderings bepalingen voor den Zondag. Tevens mogen op Zondag 26 December, den Tweeden Kerstdag, bloemenwinkels van 8 uur v.m. tot 8 uur n.m. geopend zijn voor den verkoop van bloemen en planten. WINKELSLUITING IN VERBAND MET HET OUDEJAAR. Voor winkels in het algemeen Aangezien Oudejaarsdag ditmaal op Vrij dag valt, gelden de gewone sluitingsbepalin gen voor werkdagen. Voor bepaalde branches Bloemenwinkels mogen op 30 December tot 10 uur n.m. geopend zijn. Winkels, waarin uitsluitend of in hoofdzaak een of meer der navolgende waren brood, banket, suikerwer ken, chocolade, al dan niet tezamen met con sumptie-ijs, ten verkoop in voorraad zijn (doch uitsluitend voor den verkoop dezer wa ren, tusschen 8 en 10 uur n.m.), alsmede winkels met slijtvergunning of volledige ver gunning krachtens deDrankwet, mogen op 31 December tot 10 uur n.m. geopend zijn. ARBEIDS- EN RUSTTIJDEN. Voor winkels in het algemeen In afwijking van den normalen arbeidstijd van 9'/i uur per dag en 53 uren per week, mag in winkels door winkelpersoneel van 18 jaar of ouder arbeid verricht worden gedurende 11 uren per dag en 62 uren per week op alle werkdagen in het tijdvak van 18 tot en met 24 December. Een verplichte nachtrust van minstens 9 uren moet daarbij in acht geno men worden. Tevens mag in hetzelfde tijdvak voor deze arbeiders afgeweken worden van het verbod van arbeiden na 8Ve uur n.m., mits niet later wordt gewerkt dan een half uur na het tijd stip, waarop de winkels voor het publiek ge- gesloten moeten zijn (dat is dus niet later dan half elf.) Personen beneden den leeftijd van 18 jaar mogen echter geen arbeid verrichten vóór 8 uur v.m. en na 8 uur nam. Voor bepaalde branches Winkelpersoneel boven 18-jarigen leeftijd mag bovendien, in afwijking van de normale arbeidsregeling, in de ondergenoemde bran ches arbeid verrichten als volgt volgt Winkels in brood, banket, suikerwerk en chocolade op 24 December gedurende ten hoogste 14 uren per dag op 31 Dec. gedurende ten hoog-j ste 13 uren en in de week, waarin 31 Decem- ber valt, gedurende ten hoogste 62 uren. Bloemenwinkels op 22, 23, 24 en 30 December ten hoogste 14 uren per dag en in de week, waarin 30 Dec. valt, gedurende ten hoogste 62 uren. Vischwinkels op 30 December gedurende ten hoogste 11 uren en op 31 December gedurende ten hoog ste 14 uren en in de week, waarin 31 Decem ber valt, gedurende ten hoogste 62 uren. Waar echter 31 December niet op Zaterdag valt, zal de 14-uren arbeidstijd niet bereikt kunnen worden en is de verkoopgelegenheid dus beperkt tusschen 6 uur v.m. en 8 uur nm., Dit is wel een tijdsruimte van 14 uren, doch daar moeten rusttijden af. Deze opmerking geldt echter weer niet als krachtens art. 9 van de Winkelsluitingswet een ruimere verkoopgelegenheid werd gescha pen. Slagerswinkels op 31 Dec. gedurende ten hoogste 11 uren (dit geldt ook voor winkels in vleeschwaren). B1NNENLANDSCH NIEUWS. FEUILLETON. 7.) „O", sprak zij, hoe lief bedacht van den ouden Graaf Cedric zal zoo blij zijn. Zij verdienen het ook ten volle. Het heeft mij altoos gehinderd, dat ik hen niet beter kon helpen. Michël is in zijne gezonde dagen een ijverig werkman, maar hij is lang ziek ge weest en heeft dure medicijnen, goed voedsel en warme kleeren noodig. Hij en Bridget zul len hetgeen gij hun geven wilt, goed gebrui ken." De Heer Havisham stak de hand in zijn borstzak en nam er een dikke portefeuille uit. Er was eene eigenaardige uitdrukking op zijn scherpzinnig gelaat en hij dacht er over wat de Graaf van Dorincourt wel zeggen zou, wanneer hij hoorde op welke $ijze de eerste wensch van zijn kleinzoon uitsproken en ver vuld was. Hij wist precies hoe de stugge, we- reldsche, zelfzuchtige, oude edelman daar over oordeelen zou. „Ik weet niet of gij begrepen hebt," zei hij, ..dat de graaf van Dorincourt een zeer rijk man is. Geen luim of gril zou hem te kost baar zijn om er aan te voldoen. Ik geloof, dat het hem aangenaam zal zijn te vernemen, dat aan Lord Fauntleroy geen enkele wensch ontzegd is. Als gij het goed vindt en hem te rug wilt roepen, zal ik hem vijf pond geven voor die menschen." „Vijf en twintig dollars riep mevrouw Errol. „Dat zal weelde zijn in hunne oogen. Ik kan nog niet gelooven, dat gij het werke lijk meent „Ja toch, ik meen het werkelijk," zei de heer Havisham met een effen glimlachje. „Ik heb u reeds gezegd, dat de verandering in het leven van uw zoon zeer groot is, dat eene zeer groote macht in zijne handen gelegd zal wor- HOE WORDT DE WINTER Middelmatige temperatuur. Overvloedige neerjslag. Het Kon. Ned. Metor. lntituut meidf Voor den winter 1937—1938 geven de berekeningen uitkomsten, die voor de temperatuur niet veel van de normale afwijken, maar voor den neerslag wij zen op een teveel. Er bestaat geen aan leiding om een strengen, doch even min om een zeer zachten winter ie verwachten. De uitkomsten voor de afzonderlijke maanden loopen, wat de tempera tuur betreft, nief veel uiteen. Zij ma ken het echter waarschijnlijk, dat het teveel aan neerslag in Februari zou zijn te verwachten. Mond- en klauwzeer niet aangegeven. De kantonrechter te Almelo, mr. D. Kuipers, heeft, een Almelo'schen landbouwer veroordeeld lot f 400 boe te of 2 maanden hechtenis wegens het verzuimen van aangifte doen van mond- en klauwzeer. Het vee is niet verbeurd verklaard. De landbouwer rad 2 weiden met vee, in beide heersch te de gevreesde veeziekte, doch de man gaf slechts een van de beide ge vallen aan. BENZINE IN BRANDENDE KACHEL GEWORPEN. Een bewoner van den Hoofdweg te Amsterdam heeft groote schade gele den in zijn huis, en in de woningen van zijn huren aangericht, doordat hij .zoo onvoorzichtig was, benzine in een brandende kachel te gooien, vermoede lijk om de kachel feller te laten branden. Nauwelijks was de benzine op het vuur gekomen of er volgde 'n hevige ontploffing, waardoor alle rook kanalen in de schoorsteenen van het perceel en het aangrenzende huis uit elkaar) werden geslagen^ iterwijl de vier M. hooge schoorsteenpijp zoo werd beschadigd, dat de .brandweer er bij te pas moest komen om haar te sloopen. De schoorsteen dreigde van het huis vallen. Alle kachels in de perceelen 430 en 432 moesten worden gedoofd, zoodat alle, gezinnen uit deze drie etages hooge woningen, tengevol ge van deze ongewone wijze van ka- chelstoken, in de koude moeten zitten De ontploffing bracht groote ont steltenis teweeg. BUITENLANDSCH OVERZICHT. Bijna geen grenssmokkelarij meer. Er is een tijd geweest, die nog maai en kele jaren voorbij is, dat de smokke larij aan de Duitscli-Limburgsche grens groote afmetingen had aangeno men. Sterke smokkel-colonnes trok ken bij nacht en ontij over de grens keerden zwaar belast en beladen naar Duitschland terug. De grenswinke- liers maakten uitstekende zaken, het was voor hen een gouden tijd. Door het' nemen van krachtige maat regelen van Duitsclie zijde en door het dicht bezetten van de grens mei een keten van (grensbeambten, veelal oud-solda,ten, is de grenssmokkelarij echter zoodanig bestreden, dat er van grenssmokkel bijna geen sprake meer is. Ten spijt van de neringdoenden en van de smokkelaars tot voldoening van de Dui'tschc grenszaken. Het levendige bedrijf aan de grens is verdwenen. De grens bij Kerkrade bijv. is uitgestorven. En ook het ver keer per >ram of taxi me,i' Aken be hoort haast tot de geschiedenis. De laatste jaren zijn de toestanden aan de Duifsche grens in alle opzichten radi caal gewijzigd. De smokkelarij is niet meer rendabel, noch in het kiein, noch in het groot. Het Duitsche grenstoezicht is zoo verscherpt en uitgebouwd, dat de smokkelaars honderd procent kans hebben te worden gearresteerd en liun smokkelwaar in beslag te worden ge nomen. In 1934 b.v: werdn nog 8000 smokkclzaken aanhangig gemaakt bij de rechtbank in Aken. In 1935 werden nog 6400 verbalen opgemaakt, dit ge tal liep terug in 1936 tot 2335, 'erwijl óver den loop van dit jaar nog veel gunstiger cijfers zijn te verwachten. De smokkelhandel is door de Duit- chers met succes bestreden en alle de- morajiseerende gevolgen, inhaerent aan de smokkelarij, zijn tevens weg genomen. De grensstreek is van de den." „O," riep zijne moeder, „en hij is nog zoo jong zoo heel jong. Hoe zal ik hem kun nen leeren die macht goed te gebruiken Die gedachte maakt mij angstig. Mijn lieve, kleine Cedric De advocaat kuchte eens. Het koele, oude hart van dezen man van de wereld was ge troffen door de uitdrukking van teederheid, van schroom in hare bruine oogen. „Als ik mag oordeelen volgens het gesprek, dat ik dezen morgen met Lord Fauntleroy gehad heb, dan zal de volgende Graaf van Dorincourt aan anderen denken zoo wel als aan zich zeiven. Hij is nog maar een kind en toch geloof ik, dat men hem gerust vertrou wen kan." Zijne moeder ging Cedric halen en keerde een oogenblik later met hem terug. De heer Havisham hoorde hem buiten de kamer reeds praten „Het is rheumatiek. En hij heeft zooveel pijn en hij vindt het zoo naar, dat de huur niet betaald is dat is het allerergste, zegt Bridget. En Pat zou knecht in een winkel kunnen worden als hij maar betere kleeren had Zijn gezichtje stond betrokken toen hij bin nenkwam,. Hij had zooveel medelijden met die arme menschen. „Liefste zegt, dat ik even bij u moest ko men," sprak hij tot den heer Havisham. „Ik heb met Bridget gepraat." De heer Havisham keek hem aan. Hij voel de zich niet erg op zijn gemak op dat oogen blik. „De graaf van Dorincourt begon hij en wierp toen onwillekeurig een blik op mevrouw Errol. En Cedric's moeder knielde plotseling naast hem neder en sloeg hare beide armen om zijn jeugdig lichaampje. „Cedric," sprak zij, de Graaf is uw groot vader, vader's eigen vader. Hij is heel, heel goed en hij houdt veel van u en hoopt, dat gij ook veel van hem zult houden, omdat zijne zoons, die vroeger zijne kleine jjongentjes waren, gestorven zijn. Hij wil, dat gij geluk- Met KERSTDAGEN en NIEUWJAAR naai- Dusseldorp, Keulen, Antwerpen en Brussel. 7 dagen naar Parijs, geheel verzorgd f 48.—. Vraagt inlichtingen. smokkelarij zoo goed als gezuiverd. De smokkelarij was anders eens de groote plaag van en aan de grens. De werkloozen aan béide zijden van de grens smokkelden veelal uit nood, an deren uit winstbejag. De geldschie ters wérkten achten achter de scher men, en de kleine man kon het gelag betialen. ITet recordcijfer van overtredingen werd in 1932 bereikt met 14800, het zes voudige van het vorige jaar. De lage markenkoers is momenteel wel weer verleidelijk voor velen, om nog eens een smokkélzaakje te risceeren, maar de moed ontbreekt blijk baar. Geen wonder. Want een uitge breid leger van douaniers houdt de wacht aan de grens, een corps, dat wel voor zijn taak berekend is, al komt het nu efi dan eens voor, dat min der gewenschte elementen móeten ge straft of verwijderd worden. Smokkelarijes war einmaal. DUITSCHE JODEN WORDEN MET UITWIJZING BEDREIGD. Sowjet-regeering wenscht geen contact tusschén haar burgers en buitenlanders. Uit berichten blijkt dat de Russische G.P.Oe haar aandacht thans gaat wij den aan Duitsch-Joodsch doctoren, die in de jaren 1934 tot 1936 op uitnoodi- - ging van de Russische Regeering naar I Rusland kwamen oni daar in hospita len te gaan werken. Een aantal van hen zit al sinds verleden maand Aug. in Een fortuin in een houten been. De New Yorksche rechter voor het verifiteeren van testamenten zal een beslissing moeten nemen terzake van een nalatenscap, om het bezit waar van reeds 4 jaar lang strijd is gevoerd en waartoe o.a. een houten been be hoort, dat een fortuin vertegenwoor digt. Het been, aldus lezen wij in de „Daily Telegraph and Morning Post", heeft behoord aan iemand, die in 1929 te Weenen is overleden, onder een aange nomen naam; Zijn weduwe, een Amc- rikaansche, wist de autoriteiten er van te overtuigen, dat zij recht had op de nalatenschap. Toen zij te New York aankwam, bleek tot de nalatenschap een houten heen te behooren. Even voordat de nalatenschap in veiling zou worden gebracht, besloot de Poolsche consul, die als raadsman voor de weduwe optrad, en die in den oorlog een been had verloren, het houten been eens te passen toen hij hiermede bezig was, drukte hij toeval lig op een verborgen veer en tot zijn verbazing rolden 88 biljetten van dui zend dollar uit het kunstbeen. De reddende doos lucifers. Nu de winter weer is ingetreden en dc hevige sneeuwval begonnen is, ko men talrijke hongerige wolven uit Rus land naar de even over de grens lig gende Finsche dorpen toe. Zoo heeft een Finsche boer, die tijdens een sle- detociit door het boscli door een troep wolven werd aangevallen, zijn leven te danken aan een doos lucifers. Toen hij de wolven op zich toe zag komen, had de boei* geen enkel verdedigings middel xe zijner beschikking, totdat het hem te binnen schoot, dat hij een doos lucifers in zijn zak had. Een voor een stak hij de lucifers aan en slaag de er zoodoende in de hongeVige die ren op een afstand te houden, tot hij het naburige dorp bereikt had. arrest en mag geen berichten zenden, [noch ontvangen van familieleden. Volgens de opgave van de betrokken Joodsche organisaties waren 111 van deze doctoren in Juli van dit jaar in (Rusland gevestigd. Meii vreest dat zij allen uit het land gezet zullen worden. De meesten van deze doctoren zul len wel niet bijzonder aan politiek heb ben gedaan en zij hebben vrijwel allen Duischland verlaten wegens het anti- semietisme aldaar. De reden waarom zij zoo worden behandeld schijnt daar om gezocht te moeten worden in het algemecne streven van de Russische Regeering om het contact tusschen Sowjet-burgers en buitenlanders zoo veel mogelijk te beperken. Er wordt verklaard dat de meeste buitenlanders, die vanwege hun beroep in Rusland verblijven, de mededeeling 'hebben ontvangen, daf hun verblijfs vergunning niet zal worden verlengd. Deze gebeurtenissen hebben groote verslagenheid gewekt onder de Duit sche emigranten, omdat de landen, die nog voor hen openstaan, reeds ver minderen. Er zijn reeds tal van emi granten teruggekeerd uit Spanje, waar velen van hen een nieuw bestaan had den gevonden, voordat de burgeroor log begon. kig zijt en andere menschen gelukkig maken zult. Hij is rijk en hij wil, dat gij alles zult hebben wat u plezier kan doen. Dat heeft hij aan mijnheer Havisham gezegd en hem ook geld voor u meegegeven. Nu kunt gij er wat van aan Bridget brengen genoeg om de huur te betalen en van alles voor Michaël te koopen. Is dat niet heerlijk, Cedric Vindt ge het niet lief van hem En zij kuste het kind op zijne ronde wangetjes, waarop de blijde verrassing een helderen blos te voor schijn riep. Hij keek eerst zijne moeder en toen den heer Havisham aan. „Mag ik het nu hebben Mag ik het haar nu dadelijk geven Anders is zij weg." De heer Havisham nam een nieuw muntbil jet van de tafel en gaf hem hem. Cedric stormde de kamer uit. „Bridget", hoorden zij hem roepen toen hij de keuken binnenvloog, „Bridget wacht nog even. Hier Is geld voor u nu kunt gij de huur betalen. Mijn grootvader heeft het mij gege ven. Het is voor u en voor Michaël „O, jongeheer Cedric riep Bridget verrast en verschrikt. „Vijfentwintig dollars Waar is mevrouw „Ik zal haar even moeten gaan geruststel len," zei mevrouw Errol. Zij ging dus ook de kamer uit en de heer Havisham bleef een poosje alleen. Hij trad naar het venster en bleef peinzend naar bui ten staren. Hij dacht aan den ouden Graaf van Dorincourt, die daar zat in de groote, prachtig ingerichte, maar sombere bibliotheek van zijn kasteel, eenzaam en door jicht ge kweld, omring door grootheid en weelde, maar door niemand van harte bemind, om dat hij in zijn lange leven nooit iemand had liefgehad behalve zich zeiven. Hij was altijd zelfzuchtig geweest, blind voor zijn eigen ge breken, aanmatigend en vol booze hartstoch ten hij had zooveel te doen gehad met den Graaf van Dorincourt en diens belangen, dat hij nooit tijd had om aan die van anderen te denken al zijn macht en rijkdom, al de voor rechten aan zijn naam en hoogen rang ver bonden, had hij altijd uitsluitend bestemd GEMEENTE WIERINGEN. DE HOME-TRAIN WEDSTRIJDEN IN „CONCORDIA." Zondagmiddag had de ontmoeting plaaitis tusschen de Wielerclubs van Leeuwarden en Wieringen. Op verzoek van het Bestuur der -W. sprak de heer de Graaf, bij ont stentenis der presidente, het openings woord uit, vooral de gasten werden welkom geheeten. Spr. deelde mede, dat er een misverstand had plaats ge vonden met betrekking tof hei ie ge bruiken materiaal. Nu had Leeuwar den baanfietsen, de Wieringers weg fietsen. Ontegenzeggelijk dus een voor sprtng voor Leeuwarden. Maar, Wieringen zou ondanks dat toch rijden. Deze mededeeling werd met applaus ontvangen. Vervolgens krijgt de heer Lamberts, voorz. van Leeuwarden het woord. Hij stelt een wisselbeker beschikbaar, wel ke eventueel door Wieringen dankbaar aanvaard zal worden. DE WEDS1 RIJDEN Telkens wer den 8 ritten verreden. geacht om den Graaf van Dorincourt het le ven zoo aangenaam mogelijk te maken nu was hij een oud man, en al dat genot, al dat toegeven aan zijn eigen hartstochten had hem ten slotte niets gegeven dan eene ver- 1 woeste gezondheid, die zeer zeker nog veel dieper afkeer had van hem. In weerwil van1 den glans en de glorie, die hem omringden,! was geen mensch minder gezien in de buurtf dan de Graaf van Dorincourt en een eenza- mer leven dan het zijne was haast niet denk- baar. Hij kon zijn kasteel met gasten vullen indien hij verkoos hij kon prachtige gast- malen geven en jachtpartijen naar den aard; maar hij wist, dat de menschen, die zijne uitnoodigingen aannamen, in stilte bang wa- j ren voor zijn knorrig gezicht en voor zijne j bittere en sarcastische uitvallen. Hij had een scherpe tong en een liefdeloos gemoed hij had er plezier in om degenen, van wie hij wist, dat zij fijngevoelig of trotsch of schuch ter waren, verlegen of verdrietig te maken, zoo vaak hij de kans schoon zag. De heer Havisham kende zijne onaangena me manieren bij ondervinding, en hij dacht aan hem toen hij daar stond uit te zien in de stille straat. En daar vertoonde zich voor zijn geestesoog, als in scherpe tegenstelling, het beeld van het vroolijke, aardige ventje, dat in den grooten armstoel zat, vertellend van zijne vrienden Dick en de appelenvrouw, zoo lief en onschuldig en goedhartig. En hij dacht aan het onmetelijke inkomen, aan de fraaie, trotsche kasteelen, aan de groote macht ten goede en ten kwade, die na ver loop van tijd in de gevulde handjes van den kleinen Lord zouden worden gelegd „Het zal even groot onderscheid zijn, een groot onderscheid," prevelde hij. Weldra keerden Cedric en zijne moeder te rug. Cedric was uitgelaten van blijdschap. Hij ging in zijn eigen stoeltje, naast zijne moe der rzitten en sloeg, ouder gewoonte, de han den om de knieën. Zijne wangen gloeiden en hij genoot nog van Bridget's blijdschap. „Zij schreide", riep hij, „zij zeide, dat zij van blijdschap schreide. Ik had nog nooit ie mand van blijdschap zien schreien. Mijn grootvader moet wel eens een beste man zijn. Ik wist niet, dat hij zoo goed was. Het is veel - veel prettiger om een graaf te zijn, dan ik gedacht had. Ik ben nu bijna blij bijna heel blij, dat ik er ook een word mettertijd HOOFDSTUK Hl. Vertrek uit het vaderland. In den loop van de daaropvolgende week begon Cedric hoe langer hoe meer tot de over tuiging te komen, dat het toch wel een groot voorrecht was een graaf te zijn. Het kostte hem telkens moeite zoo maar voetstoets aan te nemen, dat er nu voor hem bijna geen wensch bestond, die niet gemakkelijk ver vuld kon worden tot het rechte besef van deze verwonderlijke waarheid kwam hij ei genlijk in het geheel niet. Na eenige gesprek ken over dit punt met den heer Havisham begreep hij echter wel, dat hij alles doen mocht wat hij graag wilde en toen hij zoover was, begon hij tot het volvoeren van zijne plannen over te gaan met eene mengeling van kinderlijken eenvoud en wijs overleg, waarin de heer Havisham groot plezier had. In de laatste week vóór hun vertrek naar En geland deed hij allerlei zonderlinge dingen. Nog lang daarna herinnerde de advocaat zich den morgen toen zij samen een bezoek gingen brengen aan Dick en daarna bij het stalletje van de appelenvrouw bleven stilstaan, om haar te vertellen, dat zij een kraampje zou hebben met eene kachel en een schouderman tel en eene som geld, die haar in hare ar moede een schat toescheen. (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wleringer Courant. De Polderbode. ZIJ per Courant. J

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1937 | | pagina 1