28e_JAARGANG
DINSDAG 14 DECEMBER 1937
No. 144
nieuws
:n aovertentieblad voor
WIëRINOëN en omstreken
REGELINGEN VOOR DE
KERSTMISPERIODE EN OUDEJAAR.!
HET IJS
GEBROKEN.
REISBUREAU WACO HOORN Tel. 184
WIER1NGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f .1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIEKINGEN.
BUREAU:
Hippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f 0.10
In verband met het naderen van Kerstmis
en Oudejaar wordt onder de aandacht van
belanghebbenden gebracht, dat voor het win
kelbedrijf dan de volgende regelingen zullen
gelden
WINKELSLUITING i. d. KERSTMISPERIODE.
Voor winkels in het algemeen
Van 18 tot en met 24 December mogen alle
winkels tot 10 uur n.m. geopend zijn, behalve
op Zondag 19 December; behoudens hierna
te noemen uitzonderingen moeten op dien
datum alle winkels gesloten zijn.
De Kerstdagen vallen dit jaar op Zaterdag
en Zondag.
Op Eersten Kerstdag mogen dus alle win
kels tot 10 uur 's avonds geopend zijn.
Op Tweeden Kerstdag geldt voor de meeste
winkels de regeling, welke voor eiken Zondag
geldt.
Voor den verkoop van brood, banket, sui-
kerwerd, chocolade, al dan niet te zamen met
consumptie-ijs mogen op Zondag den Twee
den Kerstdag die winkels van 8 uur v.m. tot
8 uur n.m. geopend zijn.
Voor bepaalde branches
Op Zondag 19 December gelden de gewone
uitzonderings bepalingen voor den Zondag.
Tevens mogen op Zondag 26 December, den
Tweeden Kerstdag, bloemenwinkels van 8 uur
v.m. tot 8 uur n.m. geopend zijn voor den
verkoop van bloemen en planten.
WINKELSLUITING IN VERBAND MET HET
OUDEJAAR.
Voor winkels in het algemeen
Aangezien Oudejaarsdag ditmaal op Vrij
dag valt, gelden de gewone sluitingsbepalin
gen voor werkdagen.
Voor bepaalde branches
Bloemenwinkels mogen op 30 December tot
10 uur n.m. geopend zijn. Winkels, waarin
uitsluitend of in hoofdzaak een of meer der
navolgende waren brood, banket, suikerwer
ken, chocolade, al dan niet tezamen met con
sumptie-ijs, ten verkoop in voorraad zijn
(doch uitsluitend voor den verkoop dezer wa
ren, tusschen 8 en 10 uur n.m.), alsmede
winkels met slijtvergunning of volledige ver
gunning krachtens deDrankwet, mogen op
31 December tot 10 uur n.m. geopend zijn.
ARBEIDS- EN RUSTTIJDEN.
Voor winkels in het algemeen
In afwijking van den normalen arbeidstijd
van 9'/i uur per dag en 53 uren per week, mag
in winkels door winkelpersoneel van 18 jaar
of ouder arbeid verricht worden gedurende
11 uren per dag en 62 uren per week op alle
werkdagen in het tijdvak van 18 tot en met
24 December. Een verplichte nachtrust van
minstens 9 uren moet daarbij in acht geno
men worden.
Tevens mag in hetzelfde tijdvak voor deze
arbeiders afgeweken worden van het verbod
van arbeiden na 8Ve uur n.m., mits niet later
wordt gewerkt dan een half uur na het tijd
stip, waarop de winkels voor het publiek ge-
gesloten moeten zijn (dat is dus niet later dan
half elf.)
Personen beneden den leeftijd van 18 jaar
mogen echter geen arbeid verrichten vóór
8 uur v.m. en na 8 uur nam.
Voor bepaalde branches
Winkelpersoneel boven 18-jarigen leeftijd
mag bovendien, in afwijking van de normale
arbeidsregeling, in de ondergenoemde bran
ches arbeid verrichten als volgt volgt
Winkels in brood, banket, suikerwerk en
chocolade
op 24 December gedurende ten hoogste 14
uren per dag op 31 Dec. gedurende ten hoog-j
ste 13 uren en in de week, waarin 31 Decem-
ber valt, gedurende ten hoogste 62 uren.
Bloemenwinkels
op 22, 23, 24 en 30 December ten hoogste 14
uren per dag en in de week, waarin 30 Dec.
valt, gedurende ten hoogste 62 uren.
Vischwinkels
op 30 December gedurende ten hoogste 11
uren en op 31 December gedurende ten hoog
ste 14 uren en in de week, waarin 31 Decem
ber valt, gedurende ten hoogste 62 uren.
Waar echter 31 December niet op Zaterdag
valt, zal de 14-uren arbeidstijd niet bereikt
kunnen worden en is de verkoopgelegenheid
dus beperkt tusschen 6 uur v.m. en 8 uur nm.,
Dit is wel een tijdsruimte van 14 uren, doch
daar moeten rusttijden af.
Deze opmerking geldt echter weer niet als
krachtens art. 9 van de Winkelsluitingswet
een ruimere verkoopgelegenheid werd gescha
pen.
Slagerswinkels
op 31 Dec. gedurende ten hoogste 11 uren
(dit geldt ook voor winkels in vleeschwaren).
B1NNENLANDSCH NIEUWS.
FEUILLETON.
7.)
„O", sprak zij, hoe lief bedacht van den
ouden Graaf Cedric zal zoo blij zijn. Zij
verdienen het ook ten volle. Het heeft mij
altoos gehinderd, dat ik hen niet beter kon
helpen. Michël is in zijne gezonde dagen een
ijverig werkman, maar hij is lang ziek ge
weest en heeft dure medicijnen, goed voedsel
en warme kleeren noodig. Hij en Bridget zul
len hetgeen gij hun geven wilt, goed gebrui
ken."
De Heer Havisham stak de hand in zijn
borstzak en nam er een dikke portefeuille
uit. Er was eene eigenaardige uitdrukking op
zijn scherpzinnig gelaat en hij dacht er over
wat de Graaf van Dorincourt wel zeggen zou,
wanneer hij hoorde op welke $ijze de eerste
wensch van zijn kleinzoon uitsproken en ver
vuld was. Hij wist precies hoe de stugge, we-
reldsche, zelfzuchtige, oude edelman daar
over oordeelen zou.
„Ik weet niet of gij begrepen hebt," zei hij,
..dat de graaf van Dorincourt een zeer rijk
man is. Geen luim of gril zou hem te kost
baar zijn om er aan te voldoen. Ik geloof, dat
het hem aangenaam zal zijn te vernemen,
dat aan Lord Fauntleroy geen enkele wensch
ontzegd is. Als gij het goed vindt en hem te
rug wilt roepen, zal ik hem vijf pond geven
voor die menschen."
„Vijf en twintig dollars riep mevrouw
Errol. „Dat zal weelde zijn in hunne oogen.
Ik kan nog niet gelooven, dat gij het werke
lijk meent
„Ja toch, ik meen het werkelijk," zei de
heer Havisham met een effen glimlachje. „Ik
heb u reeds gezegd, dat de verandering in het
leven van uw zoon zeer groot is, dat eene zeer
groote macht in zijne handen gelegd zal wor-
HOE WORDT DE WINTER
Middelmatige temperatuur.
Overvloedige neerjslag.
Het Kon. Ned. Metor. lntituut meidf
Voor den winter 1937—1938 geven de
berekeningen uitkomsten, die voor de
temperatuur niet veel van de normale
afwijken, maar voor den neerslag wij
zen op een teveel. Er bestaat geen aan
leiding om een strengen, doch even
min om een zeer zachten winter ie
verwachten.
De uitkomsten voor de afzonderlijke
maanden loopen, wat de tempera
tuur betreft, nief veel uiteen. Zij ma
ken het echter waarschijnlijk, dat
het teveel aan neerslag in Februari
zou zijn te verwachten.
Mond- en klauwzeer niet aangegeven.
De kantonrechter te Almelo, mr.
D. Kuipers, heeft, een Almelo'schen
landbouwer veroordeeld lot f 400 boe
te of 2 maanden hechtenis wegens
het verzuimen van aangifte doen van
mond- en klauwzeer. Het vee is niet
verbeurd verklaard. De landbouwer
rad 2 weiden met vee, in beide heersch
te de gevreesde veeziekte, doch de
man gaf slechts een van de beide ge
vallen aan.
BENZINE IN BRANDENDE
KACHEL GEWORPEN.
Een bewoner van den Hoofdweg te
Amsterdam heeft groote schade gele
den in zijn huis, en in de woningen
van zijn huren aangericht, doordat hij
.zoo onvoorzichtig was, benzine in een
brandende kachel te gooien, vermoede
lijk om de kachel feller te laten
branden. Nauwelijks was de benzine
op het vuur gekomen of er volgde 'n
hevige ontploffing, waardoor alle rook
kanalen in de schoorsteenen van het
perceel en het aangrenzende huis uit
elkaar) werden geslagen^ iterwijl de
vier M. hooge schoorsteenpijp zoo werd
beschadigd, dat de .brandweer er bij
te pas moest komen om haar te
sloopen. De schoorsteen dreigde van
het huis vallen. Alle kachels in de
perceelen 430 en 432 moesten worden
gedoofd, zoodat alle, gezinnen uit deze
drie etages hooge woningen, tengevol
ge van deze ongewone wijze van ka-
chelstoken, in de koude moeten zitten
De ontploffing bracht groote ont
steltenis teweeg.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
Bijna geen grenssmokkelarij meer.
Er is een tijd geweest, die nog maai
en kele jaren voorbij is, dat de smokke
larij aan de Duitscli-Limburgsche
grens groote afmetingen had aangeno
men. Sterke smokkel-colonnes trok
ken bij nacht en ontij over de grens
keerden zwaar belast en beladen naar
Duitschland terug. De grenswinke-
liers maakten uitstekende zaken,
het was voor hen een gouden tijd.
Door het' nemen van krachtige maat
regelen van Duitsclie zijde en door
het dicht bezetten van de grens mei
een keten van (grensbeambten, veelal
oud-solda,ten, is de grenssmokkelarij
echter zoodanig bestreden, dat er van
grenssmokkel bijna geen sprake meer
is. Ten spijt van de neringdoenden en
van de smokkelaars tot voldoening
van de Dui'tschc grenszaken.
Het levendige bedrijf aan de grens
is verdwenen. De grens bij Kerkrade
bijv. is uitgestorven. En ook het ver
keer per >ram of taxi me,i' Aken be
hoort haast tot de geschiedenis. De
laatste jaren zijn de toestanden aan de
Duifsche grens in alle opzichten radi
caal gewijzigd. De smokkelarij is niet
meer rendabel, noch in het kiein,
noch in het groot.
Het Duitsche grenstoezicht is zoo
verscherpt en uitgebouwd, dat de
smokkelaars honderd procent kans
hebben te worden gearresteerd en liun
smokkelwaar in beslag te worden ge
nomen. In 1934 b.v: werdn nog 8000
smokkclzaken aanhangig gemaakt bij
de rechtbank in Aken. In 1935 werden
nog 6400 verbalen opgemaakt, dit ge
tal liep terug in 1936 tot 2335, 'erwijl
óver den loop van dit jaar nog veel
gunstiger cijfers zijn te verwachten.
De smokkelhandel is door de Duit-
chers met succes bestreden en alle de-
morajiseerende gevolgen, inhaerent
aan de smokkelarij, zijn tevens weg
genomen. De grensstreek is van de
den."
„O," riep zijne moeder, „en hij is nog zoo
jong zoo heel jong. Hoe zal ik hem kun
nen leeren die macht goed te gebruiken
Die gedachte maakt mij angstig. Mijn lieve,
kleine Cedric
De advocaat kuchte eens. Het koele, oude
hart van dezen man van de wereld was ge
troffen door de uitdrukking van teederheid,
van schroom in hare bruine oogen.
„Als ik mag oordeelen volgens het gesprek,
dat ik dezen morgen met Lord Fauntleroy
gehad heb, dan zal de volgende Graaf van
Dorincourt aan anderen denken zoo wel als
aan zich zeiven. Hij is nog maar een kind en
toch geloof ik, dat men hem gerust vertrou
wen kan."
Zijne moeder ging Cedric halen en keerde
een oogenblik later met hem terug. De heer
Havisham hoorde hem buiten de kamer reeds
praten
„Het is rheumatiek. En hij heeft zooveel
pijn en hij vindt het zoo naar, dat de huur
niet betaald is dat is het allerergste, zegt
Bridget. En Pat zou knecht in een winkel
kunnen worden als hij maar betere kleeren
had
Zijn gezichtje stond betrokken toen hij bin
nenkwam,. Hij had zooveel medelijden met
die arme menschen.
„Liefste zegt, dat ik even bij u moest ko
men," sprak hij tot den heer Havisham. „Ik
heb met Bridget gepraat."
De heer Havisham keek hem aan. Hij voel
de zich niet erg op zijn gemak op dat oogen
blik.
„De graaf van Dorincourt begon hij en
wierp toen onwillekeurig een blik op mevrouw
Errol.
En Cedric's moeder knielde plotseling naast
hem neder en sloeg hare beide armen om zijn
jeugdig lichaampje.
„Cedric," sprak zij, de Graaf is uw groot
vader, vader's eigen vader. Hij is heel, heel
goed en hij houdt veel van u en hoopt, dat
gij ook veel van hem zult houden, omdat zijne
zoons, die vroeger zijne kleine jjongentjes
waren, gestorven zijn. Hij wil, dat gij geluk-
Met KERSTDAGEN en NIEUWJAAR naai-
Dusseldorp, Keulen, Antwerpen en
Brussel.
7 dagen naar Parijs, geheel verzorgd f 48.—.
Vraagt inlichtingen.
smokkelarij zoo goed als gezuiverd.
De smokkelarij was anders eens de
groote plaag van en aan de grens. De
werkloozen aan béide zijden van de
grens smokkelden veelal uit nood, an
deren uit winstbejag. De geldschie
ters wérkten achten achter de scher
men, en de kleine man kon het gelag
betialen.
ITet recordcijfer van overtredingen
werd in 1932 bereikt met 14800, het zes
voudige van het vorige jaar. De lage
markenkoers is momenteel wel weer
verleidelijk voor velen, om nog eens
een smokkélzaakje te risceeren,
maar de moed ontbreekt blijk
baar. Geen wonder. Want een uitge
breid leger van douaniers houdt de
wacht aan de grens, een corps, dat
wel voor zijn taak berekend is, al
komt het nu efi dan eens voor, dat min
der gewenschte elementen móeten ge
straft of verwijderd worden.
Smokkelarijes war einmaal.
DUITSCHE JODEN WORDEN MET
UITWIJZING BEDREIGD.
Sowjet-regeering wenscht geen
contact tusschén haar burgers
en buitenlanders.
Uit berichten blijkt dat de Russische
G.P.Oe haar aandacht thans gaat wij
den aan Duitsch-Joodsch doctoren, die
in de jaren 1934 tot 1936 op uitnoodi-
- ging van de Russische Regeering naar
I Rusland kwamen oni daar in hospita
len te gaan werken. Een aantal van hen
zit al sinds verleden maand Aug. in
Een fortuin in een houten been.
De New Yorksche rechter voor het
verifiteeren van testamenten zal een
beslissing moeten nemen terzake van
een nalatenscap, om het bezit waar
van reeds 4 jaar lang strijd is gevoerd
en waartoe o.a. een houten been be
hoort, dat een fortuin vertegenwoor
digt.
Het been, aldus lezen wij in de „Daily
Telegraph and Morning Post", heeft
behoord aan iemand, die in 1929 te
Weenen is overleden, onder een aange
nomen naam; Zijn weduwe, een Amc-
rikaansche, wist de autoriteiten er
van te overtuigen, dat zij recht had op
de nalatenschap. Toen zij te New York
aankwam, bleek tot de nalatenschap
een houten heen te behooren.
Even voordat de nalatenschap in
veiling zou worden gebracht, besloot
de Poolsche consul, die als raadsman
voor de weduwe optrad, en die in den
oorlog een been had verloren, het
houten been eens te passen toen hij
hiermede bezig was, drukte hij toeval
lig op een verborgen veer en tot zijn
verbazing rolden 88 biljetten van dui
zend dollar uit het kunstbeen.
De reddende doos lucifers.
Nu de winter weer is ingetreden en
dc hevige sneeuwval begonnen is, ko
men talrijke hongerige wolven uit Rus
land naar de even over de grens lig
gende Finsche dorpen toe. Zoo heeft
een Finsche boer, die tijdens een sle-
detociit door het boscli door een troep
wolven werd aangevallen, zijn leven
te danken aan een doos lucifers. Toen
hij de wolven op zich toe zag komen,
had de boei* geen enkel verdedigings
middel xe zijner beschikking, totdat
het hem te binnen schoot, dat hij een
doos lucifers in zijn zak had. Een voor
een stak hij de lucifers aan en slaag
de er zoodoende in de hongeVige die
ren op een afstand te houden, tot hij
het naburige dorp bereikt had.
arrest en mag geen berichten zenden,
[noch ontvangen van familieleden.
Volgens de opgave van de betrokken
Joodsche organisaties waren 111 van
deze doctoren in Juli van dit jaar in
(Rusland gevestigd. Meii vreest dat zij
allen uit het land gezet zullen worden.
De meesten van deze doctoren zul
len wel niet bijzonder aan politiek heb
ben gedaan en zij hebben vrijwel allen
Duischland verlaten wegens het anti-
semietisme aldaar. De reden waarom
zij zoo worden behandeld schijnt daar
om gezocht te moeten worden in het
algemecne streven van de Russische
Regeering om het contact tusschen
Sowjet-burgers en buitenlanders zoo
veel mogelijk te beperken.
Er wordt verklaard dat de meeste
buitenlanders, die vanwege hun beroep
in Rusland verblijven, de mededeeling
'hebben ontvangen, daf hun verblijfs
vergunning niet zal worden verlengd.
Deze gebeurtenissen hebben groote
verslagenheid gewekt onder de Duit
sche emigranten, omdat de landen,
die nog voor hen openstaan, reeds ver
minderen. Er zijn reeds tal van emi
granten teruggekeerd uit Spanje, waar
velen van hen een nieuw bestaan had
den gevonden, voordat de burgeroor
log begon.
kig zijt en andere menschen gelukkig maken
zult. Hij is rijk en hij wil, dat gij alles zult
hebben wat u plezier kan doen. Dat heeft hij
aan mijnheer Havisham gezegd en hem ook
geld voor u meegegeven. Nu kunt gij er wat
van aan Bridget brengen genoeg om de
huur te betalen en van alles voor Michaël te
koopen. Is dat niet heerlijk, Cedric Vindt
ge het niet lief van hem En zij kuste het
kind op zijne ronde wangetjes, waarop de
blijde verrassing een helderen blos te voor
schijn riep.
Hij keek eerst zijne moeder en toen den
heer Havisham aan.
„Mag ik het nu hebben Mag ik het haar
nu dadelijk geven Anders is zij weg."
De heer Havisham nam een nieuw muntbil
jet van de tafel en gaf hem hem.
Cedric stormde de kamer uit.
„Bridget", hoorden zij hem roepen toen hij
de keuken binnenvloog, „Bridget wacht nog
even. Hier Is geld voor u nu kunt gij de huur
betalen. Mijn grootvader heeft het mij gege
ven. Het is voor u en voor Michaël
„O, jongeheer Cedric riep Bridget verrast
en verschrikt. „Vijfentwintig dollars Waar
is mevrouw
„Ik zal haar even moeten gaan geruststel
len," zei mevrouw Errol.
Zij ging dus ook de kamer uit en de heer
Havisham bleef een poosje alleen. Hij trad
naar het venster en bleef peinzend naar bui
ten staren. Hij dacht aan den ouden Graaf
van Dorincourt, die daar zat in de groote,
prachtig ingerichte, maar sombere bibliotheek
van zijn kasteel, eenzaam en door jicht ge
kweld, omring door grootheid en weelde,
maar door niemand van harte bemind, om
dat hij in zijn lange leven nooit iemand had
liefgehad behalve zich zeiven. Hij was altijd
zelfzuchtig geweest, blind voor zijn eigen ge
breken, aanmatigend en vol booze hartstoch
ten hij had zooveel te doen gehad met den
Graaf van Dorincourt en diens belangen, dat
hij nooit tijd had om aan die van anderen te
denken al zijn macht en rijkdom, al de voor
rechten aan zijn naam en hoogen rang ver
bonden, had hij altijd uitsluitend bestemd
GEMEENTE WIERINGEN.
DE HOME-TRAIN WEDSTRIJDEN
IN „CONCORDIA."
Zondagmiddag had de ontmoeting
plaaitis tusschen de Wielerclubs van
Leeuwarden en Wieringen.
Op verzoek van het Bestuur der
-W. sprak de heer de Graaf, bij ont
stentenis der presidente, het openings
woord uit, vooral de gasten werden
welkom geheeten. Spr. deelde mede,
dat er een misverstand had plaats ge
vonden met betrekking tof hei ie ge
bruiken materiaal. Nu had Leeuwar
den baanfietsen, de Wieringers weg
fietsen. Ontegenzeggelijk dus een voor
sprtng voor Leeuwarden.
Maar, Wieringen zou ondanks dat
toch rijden. Deze mededeeling werd
met applaus ontvangen.
Vervolgens krijgt de heer Lamberts,
voorz. van Leeuwarden het woord. Hij
stelt een wisselbeker beschikbaar, wel
ke eventueel door Wieringen dankbaar
aanvaard zal worden.
DE WEDS1 RIJDEN Telkens wer
den 8 ritten verreden.
geacht om den Graaf van Dorincourt het le
ven zoo aangenaam mogelijk te maken nu
was hij een oud man, en al dat genot, al dat
toegeven aan zijn eigen hartstochten had
hem ten slotte niets gegeven dan eene ver- 1
woeste gezondheid, die zeer zeker nog veel
dieper afkeer had van hem. In weerwil van1
den glans en de glorie, die hem omringden,!
was geen mensch minder gezien in de buurtf
dan de Graaf van Dorincourt en een eenza-
mer leven dan het zijne was haast niet denk-
baar. Hij kon zijn kasteel met gasten vullen
indien hij verkoos hij kon prachtige gast-
malen geven en jachtpartijen naar den aard;
maar hij wist, dat de menschen, die zijne
uitnoodigingen aannamen, in stilte bang wa- j
ren voor zijn knorrig gezicht en voor zijne j
bittere en sarcastische uitvallen. Hij had een
scherpe tong en een liefdeloos gemoed hij
had er plezier in om degenen, van wie hij
wist, dat zij fijngevoelig of trotsch of schuch
ter waren, verlegen of verdrietig te maken,
zoo vaak hij de kans schoon zag.
De heer Havisham kende zijne onaangena
me manieren bij ondervinding, en hij dacht
aan hem toen hij daar stond uit te zien in
de stille straat. En daar vertoonde zich voor
zijn geestesoog, als in scherpe tegenstelling,
het beeld van het vroolijke, aardige ventje,
dat in den grooten armstoel zat, vertellend
van zijne vrienden Dick en de appelenvrouw,
zoo lief en onschuldig en goedhartig. En hij
dacht aan het onmetelijke inkomen, aan de
fraaie, trotsche kasteelen, aan de groote
macht ten goede en ten kwade, die na ver
loop van tijd in de gevulde handjes van den
kleinen Lord zouden worden gelegd
„Het zal even groot onderscheid zijn, een
groot onderscheid," prevelde hij.
Weldra keerden Cedric en zijne moeder te
rug. Cedric was uitgelaten van blijdschap. Hij
ging in zijn eigen stoeltje, naast zijne moe
der rzitten en sloeg, ouder gewoonte, de han
den om de knieën. Zijne wangen gloeiden en
hij genoot nog van Bridget's blijdschap.
„Zij schreide", riep hij, „zij zeide, dat zij
van blijdschap schreide. Ik had nog nooit ie
mand van blijdschap zien schreien. Mijn
grootvader moet wel eens een beste man zijn.
Ik wist niet, dat hij zoo goed was. Het is veel
- veel prettiger om een graaf te zijn, dan ik
gedacht had. Ik ben nu bijna blij bijna heel
blij, dat ik er ook een word mettertijd
HOOFDSTUK Hl.
Vertrek uit het vaderland.
In den loop van de daaropvolgende week
begon Cedric hoe langer hoe meer tot de over
tuiging te komen, dat het toch wel een groot
voorrecht was een graaf te zijn. Het kostte
hem telkens moeite zoo maar voetstoets aan
te nemen, dat er nu voor hem bijna geen
wensch bestond, die niet gemakkelijk ver
vuld kon worden tot het rechte besef van
deze verwonderlijke waarheid kwam hij ei
genlijk in het geheel niet. Na eenige gesprek
ken over dit punt met den heer Havisham
begreep hij echter wel, dat hij alles doen
mocht wat hij graag wilde en toen hij zoover
was, begon hij tot het volvoeren van zijne
plannen over te gaan met eene mengeling
van kinderlijken eenvoud en wijs overleg,
waarin de heer Havisham groot plezier had.
In de laatste week vóór hun vertrek naar En
geland deed hij allerlei zonderlinge dingen.
Nog lang daarna herinnerde de advocaat zich
den morgen toen zij samen een bezoek gingen
brengen aan Dick en daarna bij het stalletje
van de appelenvrouw bleven stilstaan, om
haar te vertellen, dat zij een kraampje zou
hebben met eene kachel en een schouderman
tel en eene som geld, die haar in hare ar
moede een schat toescheen.
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wleringer Courant.
De Polderbode.
ZIJ per Courant. J