TWEEDE BLAD.
VRIJDAG 24 DECEMBER 1937
No. '^8
nieuws- en advertentieblad vi
wierinqen en omstreken
anus^°«Haaricm
GEMEENTERAAD WIERINGEN.
WIERiNGER COURANT
Vraagt de
Radio-Rede
van Mr. P. J. OUD!
Tegen inzending van onderstaande
bon (in open enveloppe, gefran
keerd met l'/2 cent) wordt U gaarne
kosteloos een exemplaar toege
zonden van de Radio-rede over
de politieke toestand, gehouden
door Oud-Minister Mr. P.J. OUD
voor de VRIJZINNIG DEMO
CRATISCHE BOND.
ÜU W loe de Eadlcrede van
GEMEENTE WIERINGEN.
VERGADERING van de RAAD der Gemeente
WIERINGEN op WOENSDAG 22 Dec. 1937,
ds namiddags 2 uur.
Na opening werden de notulen gelezen en
goedgekeurd.
Ingekomen stukken Ingekomen zijn van
Ged. Staten bericht van goedkeuring van de
capitulantenverordening van het Raadsbe
sluit tot verkoop van bouwgrond aan J. Kui
pers alhier.
Vocrloopige vaststelling rekening zeegras
exploitatie dienst 19361937 en gemeentere
kening dienst 1936.
De Commissie van onderzoek rapporteert,
dat zij de stukken heeft onderzocht en in
orde heeft bevonden. De gemeenterekening
sluit in ontvangst op f 459200,93 en in uit-
gaaf op f 473569,20, alzoo met een nadeelig
slot van f 14368,27, wat betreft de gewone;
dienst en in ontvangst op f 107330,27 en in j
uitgaaf op f 92244,84, alzoo met een batig
slot van f 15085,43, wat betreft de kapitaal-
dienst. (Worden voorloopig vastgesteld.)
Bezwaarschriften schoolgeld.
Aan A. van der Goot, L. de Nooijer, Wed.
P. C. Oudt, J. Hooiveld, K. de Rooij en ,J. Sie-
gers wordt ontheffing van schoolgeld ver
leend.
Verzoeken van R. de Bie, L. Wieringa, A.
Kuiper, S. Wigbout, P. Kraak, H. Nieland,
H. Moes, Jb. Doves, A. Steiginga, A. A. K.
Blokland, C. Dover en O. Ottens worden af
gewezen.
Verzekering van gemeentegelden.
Bij de wet van 22 April 1937, ten doel heb
bende ae vereenvoudiging der gemeentelijke
en provinciale administratie, is de verplich
ting voor den gemeente-ontvanger om zeker
heid te stellen voor hun geldelijk beheer ver
vallen. Het is de bedoeling dat in het ver
volg dc gemeentegelden .tegen fraude worden
verzekerd bij verzekeringsinstellingen. In
verband hiermede is op initiatief van de Ver.
voor Ned. Gem. opgericht de Ver. Fraude
risico-Onderlinge van Gemeenten.
B. en W. achten dit het aangewezen lichaam
cm er de gemeentegelden te verzekeren en
stellen voor als lid toe te treden.
Aangenomen.
Dekking tekorten afd. W.-meev der Vereen.
voor Ziekenhuisverpleging „Schagen" en der
N.IÏ. Vereen. „Het Witte Kruis."
Eén door het Gem. bes uur van Me-
demblik genomen inidatief heeft er
toe geleid een plan op te stellen tot
dekking van ontstane tekorten bij bo
vengenoemde vereenigingen. De eer
ste had op 31 Dec. 1936 een tekort van
ruim f 2100, en de laatste van circa
f 1000. Beide vereenigingen kunnen
zonder hulp hun sociaal werk niet
voortzetten. B. en W. snellen derhalve
voor aan de eerstgenoemde verceni-
ging ter gedeeltelijke dekking van
het tekort harer afd. Wieringcrmeer
een voorscho't te verleenen van f 500,
onder voorwaarde, dat ook door de
Gem. Medemblik en de Directie van
den Wieringerm eerpolder voorschot
ten worden verleend van resp. f 1000
en f 500 en dat het voorschot ten spoe
digste uit de batige salcli zal worden
terugbet aald aan de laatstgenoemde
vereeniging eeri bijdrage te verleenen
van. f 250, onder voorwaarde, dat door
de beide bovengenoemde lichamen
een bedrag van resp. f 500 en f 250
wordt beschikbaar gesteld.
Aangenomen.
Vervoerkosten voor leerlingen naar bijzondre
scholen.
B. en W. stellen voor aan M. B. Leenen en
S. Wiersma een tegemoetkoming ex. art. 13
L.O.-wet 1920 te verleenen in de kosten van
vervoer van hun kinderen naar de Chr. Nat.
School te Den Oever.
Aangenomen.
Opheffing cursus voor vreemde talen te Hip-
polytushoef.
B. en W. schrijven den Raad, dat in de op
20 Februari 1936 gehouden vergadering het
voorstel tot het opheffen van den cursus
voor vreemde talen is verworpen in de ver
wachting, dat men te bevoegder plaatse de
in die vergadering naar voren gebrachte
motieven tegen die opheffing alsnog als juist
zoude erkennen. B. en W. hebben zich dus
nader gewend zoowel tot Gedeputeerde Sta
ten ais tot den Minister van Binnenlandsche
Zaken en van de gegronde bezwaren tegen
het verdwijnen van den cursus voor deze ge
meente een uiteenzetting gegeven. Tegelijk
hebben zij krachtige pogingen in het werk
gesteld om het aantal leerlingen te verhoo-
gen, aangezien uit de ontvangen brieven dui
delijk gebleken was, dat het gering aantal
leerlingen mede een reden was voor den
wensch tot opheffing. Als gevolg hiervan kon
den zij den Minister mededeelen, dat zich 21
leerlingen voor het volgen van den cursus
hadden aangemeld en dat dus, behoudens het
terugloopen van dat getal, de kosten van den
cursus uit de opbrengst der schoolgelden ge
heel gedekt werden.
Ten einde mogelijke bezwaren tegen de
vermoedelijk slechts kleine tekorten, in geval
van vermindering van het leerlingental, te
voorkomen, verzochten zij den Minister goed
te keuren, dat eventueel een dergelijk tekort
te zijner tijd in de rekening mocht worden
geleden, vooral, nu uit de groote belangstel
ling van de ingezetenen was gebleken, dat er
hier ter plaatse behoefte aan den cursus be
staat. B. en W. hebben echter van Ged. Sta
ten bericht ontvangen, dat de Ministers van
Binnenlandsche Zaken en van Financiën
tegen het voortzetten van den cursus slechts
dan geen bezwaar hebben, indien dit voor de
gemeente nimmer eenige financiëele last zal
meebrengen.
Het behoeft, zeggen B. en W. geen betoog,
dat dit geen basis is, waarop een regeling
kan worden getroffen. Bij slechts een kleine
vermindering toch van het getal leerlingen
worden de kosten niet meer ten volle gedekt,
zoodat de cursus dan dadelijk stopgezet zou
moeten worden. De ondervinding' heeft im
mers geleerd, dat er>altijd eenig verloop on-
der de leerlingen plaats vindt, hetzij door
bezoek aan scholen elders, vermindering van
animo enz.
Het doet B. en W. intusschen genoegen te
kunnen mededeelen, dat-.^de tegenwoordige
leider van den cursus, de heer H. N. Corne-
lissen, de lessen op de gewone voet wil
voortzetten en wel voor eigen rekening. Voor
de leerlingen brengt dit nagenoeg geen ver
andering, terwijl toch bereikt wordt, dat be
langhebbenden te Wieringen niet van cursus
lessen in de beide moderne talen verstoken
blijven. B. en W. juichen deze oplossing dan
ook van harte toe, als zijnde in de gegeven
omstandigheden de beste, terwijl het wel
vast staat, dat in de opvatting ter zake van
de Regeering toch geen wijziging zal zijn te
brengen.
Resumeerende stellen B. en W. voor goed
tc keuren, dat de Heer Cornelissen tot dit
doel van een schoollokaal blijft gebruik ma
ken en daarover de vrije beschikking krijgt
en voorts met ingang van 1 Januari 1937 den
genoemden cursus op te heffen, met verlee
ning van eervol ontslag aan den onderwij
zer-leider van den cursus en met intrekking
van de verordening op het geven van ge
noemd onderwijs, alsmede van de verorde
ning op de heffing en op de invordering van
schoolgeld voor het ontvangen van dat on
derwijs. Aangenomen.
Aansluiting aan den destructor te Schagen.
In de vergadering van 24 April 1936 werd
besloten met de Gemeentebesturen in de
vleeschkeuringskring Barsingerhorn een nieu
we overeenkomst aan te gaan inzake de des
tructie van afgekeurd vee en vleesch. Deze
bepalingen ontmoetten echter bij verschil
lende gemeentebesturen bezwaar, als gevolg'
waarvan nieuwe voorstellen door de Com
missie in de kring Barsingerhorn werden ge
daan. De bijdragen van de gemeenten in dé
jaarlijksche tekorten van den destructor
worden voortaan berekend naar 2,6 cent per
inwoner en 2,6 cent per H.A. oppervlakte der
gemeente. Wieringen zal ong. hebben te be
talen f 380,- per jaar terwijl tot heden f 200,-
per jaar werd betaald. Eventueele winsten
worden aan de aangesloten gemeenten uit
gekeerd. B. en W. stellen voor tot deze rege
ling toe te treden.
De Heer Hulsebos merkt op, dat men door
een eigenaardige berekening tot deze slotsom
moet zijn gekomen, daar Wieringen nu im
mers bijna het dubbele bedrag moet betalen.
Voorz. antwoordt dat deze per H.A. opper
vlakte en per inwoner de eerlijkste oplossing
is. Aangenomen.
Sluiting kasgeldleening.
Van.de Centrale Raiffeisenbank te Utrecht
is een aanbieding ontvangen tot het sluiten
van een kasgeldleening groot f 50.000,- voor
c?e tijd van 6 maanden, tegen een rente, be
rekend naar 1% 'sjaars. Aangezien voor de
bij de N.V. Bank voor Ned. Gemeenten in re
kening-courant opgenomen gelden een be
duidend hoogere rente moet worden betaald,
stellen B. en W. voor tot het aangaan der
leening te machtigen.
Aangenomen.
Sluiting kasgeldleening groot f 50000.—.
Aangezien Ged. Staten bezwaar hebben te
gen het openen van een crediet van f 175000,-
cver 1938 bij de N.V. Bank voor Nederl. Ge
meenten zijn met die Bank onderhandelingen
gevoerd over een kasgeldleening. De Bank
heeft aangeboden een kasgeldleening te ver
strekken van f 50000,- voor de tijd van drie
maanden tegen een rente van Va 'sjaars.
Aangezien deze aanbieding zeer billijk is stel
len B. en W. voor tot het aangaan der kas
geldleening te besluiten.
Aangenomen.
Crediet in rekening-courant Bank voor Nederl.
Gemeenten.
Ged. Staten maken bezwaar tegen het ope
nen van een crediet in rekening-courant bij
dc- N.V. Bank voor Nederl. Gemeenten tot
HET KERSTGESCHENK.
Het was heel druk in de buurt waar Johnny
Meyer woonde. j
Beneden in de straat rammelden de auto's
de karren en de vrachtwagens over de stee-
nen kooplieden schreeuwden en het huis
dreunde wanneer de trein een eind verderop
over het viaduct reed. Maar Johnny's moeder
begreep best, dat men voor weinig geld in
zoo'n groote stad geen plekje zou kunen vin
den, waar hc-t zoo rustig heerlijk zou zijn, als
buiten op het land en deze kamers waren licht
en frisch.
Johnny's moeder kon prachtige verhaaltjes
vertellen, uit den tijd, dat ze nog een klein
meisje was toen ze nog in Oostenrijk woon
de, en gelukkig was. Haar man was in de
wreede oorlog gesneuveld en zij had met
haar zoontje 't vaderland verlaten om in de
nieuwe wereld bestaan te vinden.
Vooral als ze vertelde van het Kerstfeest,
zat Johnny vol aandacht te luisteren. Als ze
vertelde van de groote, lekkere brooden die
er gebakken werden, van het zingen, dat de j
kinderen deden bij de huizen van de men-
schen. Maar het mooiste vond Johnny alsj
moeder vertelde van de kerk, die met kaarsen
verlicht was en waar men naast het altaar de
stad Bethlehem kon zien de herders, die uit
de bergen kwamen met de lammeren in hun
armen en de drie Wijzen uit het Oosten op
kameelen. Wat schitterden raoedei's oogen
als ze vertelde wat voor geschenken die Wij
zen meebrachten voor Maria en Josepli, die
r.aast dc kribbe in de schuur stonden, waarin
het Kerstkindje lag.Jolmny had ceia klein
ïond speeldoosje, dat het wijsje speelde dat
in. het kerkje, daar in de besneeuwde bergen
gezongen werd
„Stille Nacht, Heilige Nacht
Natuurlijk was Kerstmis in zoo'n groote,
Amerikaansche stad heel iets anders, als
Kerstmis in een Oostenrijkscli bergstadje,
dertig jaren tevoren. Maar toch bakte moeder
altijd nog van die brooden op de wijze zooals
zij het „thuis" met Kerstmis gedaan had.
In de Kerstweek wandelde moeder wel met
haar jongen door de straten en dan keken ze
naar alle mooie en heerlijke dingen, die uit
gestald waren. Dien avond bleven Johnny en
zijn moeder langen tijd staan kijken naar de
helder verlichte uitstalkasten van het groote
warenhuis.
Daar stond een zwart zijden japon, die
spotgoedkoop was, zooals moeder beweerde en
zij kon hei weten, want ze naaide op een
atelier in de buurt. Maar toch kostte die ja
pon nog vijftien gulden en dat was voor
Johnny's moeder heel"veel geld.
Moeder zei „Ik zal 'er maar niet langer
naar kijken. Want koopen kan ik die japon
toch niet."
Maar Johnny moest voortdurend aan die
zwart zijden japon denken, teen hij daar
alleen in de huiskamer zat te wachten op
moeder, die nooit voor zes uur thuis kwam.
Wat zou hij graag die japon voor haar wil
len koopen Maar hij had maar een gulden
vijftig cent in zijn spaarpot.
Toen moeder thuiskwam, vertelde ze dat
ze dien avond nog eenige uren moest overwer
ken.
Nadat zijn moeder weer was weggegaan,
bekeek Johnny het stukje zeep, dat bij de
waselitafel la;; waar hij zijn handen had ge-
vrasschen. Het stukje zeep had bijna den
vorm van een kat. Johnny nam het in zijn
handjes en begon het te. knedenOpeens
!;iccg hij een idee
Hij haalde zijn spaarpot, te voorschijn, tel
de het geld nog eens na, stopte het in zijn
•r.k en liep de trappen af. Regelrecht ging hij
naar den kruidenierswinkel op den hoek.
„Twee stukken witte zeep en twee stukken
gele," vroeg hij.
De vriendelijke kruidenier gaf Johnny twee
bananen toe, omdat die toch zoo mooi niet
meer waren.
een bedrag van f 175000,-., terwijl ook de ren
te te hoog wordt geacht en niet meer mag
bedragen dan 1 Vi boven het promesse
disconto van de Ned. Bank. Het ligt in de
bedoeling van het Gem. bestuur de behoefte
aan vlottende middelen over 1938 in hoofd
zaak te vinden uit kasgeldleeningen. In ver
band hiermede stellen B. en W. voor het eer
der genomen besluit in te trekken en het over
1938 te openen crediet in rekening-courant te
bepalen op ten hoogste f 15000,- tegen een
rente van ten hoogste 1 V« boven het pro
messe-disconto van de Ned. Bank.
Aangenomen.
Gemeenterekening- 1935.
In de gemeentebegrooting-, dienst. 1935,
wordt op verzoek van Gedeputeerde Staten
een wijziging aangebracht en opnieuw voor
loopig vastgesteld.
Aangenomen.
Conversie geldleening.
Op verzoek van den geldschieter, stellen B.
en W. voor de geldleening, oorspronkelijk
groot f 25765,30, waarvan het restant per 1
Maart a.s. bedraagt f 14000,-, op dien datum
in haar geheel af te lossen. De plaatselijke
Boerenleenbank wil de leening overnemen té
gen een rente van 3'/.» per jaar (thans 41/*
met een afsluitprovisie van 1/8 De
aflossing bedraagt f 2000.- per jaar.
B. en W. stellen voor de bovengenoemde
voorwaarden de leening met de Boerenleen
bank aan te gaan.
Aangenomen.
Suppletoire begrooting.
De 2e suppletoire begrooting, betrekking
hebbende op de uitvoering in werkverschaf
fing van de verbetering van het terrein der
voetbalvereeniging - „Succes" is van Gedepu
teerde Staten ter wijziging' terugontvangen.
Bij de vaststelling van deze begrooting was
ii.l. nog niet bekend, welk subsidie de pro
vincie in de kosten van het werk zou bijdra
gen. Later is toegezegd 30% van de bijko
mende kosten tot een maximum van f 300.-.
De begrooting wordt opnieuw gewijzigd
vastgesteld.
Aangenomen.
Vaststelling van de begrooting der
Zeegras-exploitatie voor hei; dienst
jaar 1937-1938.
De heer Kooij maakt de opmerking
dat deze begrooting geen zin meer
heeft, ja, bijna bespottelijk wordt,
daar het zeegras volgens hem nie>t' ziek,
maar wel degelijk dood is.
Voorz. antwoordt hierop, da.t inder
daad de mensch-e.il die in de praktijk
met wier omgaan of er mee om hebben
gegaan, zeggen, dat de wier dood is.
Maar het is toch niet zeker, dat er hee-
lemaal geen zeegras meer zal komen,
zoodat er wel degelijk reden is, de be
grooting in stand te houden.
De heer Bosker zegt, dat men ook
nog een appeltje te schillen heeft
met de Regeering. Gaat men liquidee
ren, dan gaat de Rëgeering waarschijn
lijk zeggen, dat het kapitaal, dat" door
;'de Wieringers zelf bijeengebracht is
ten bate der Zeegras-exploitatie, dan
moet worden gebruikt om het tekort
van de begrooting aan te vullen.
De Regeering wijst immers elke raad
van menschen van de praktijk van de
hand, de adviezen van den heer Tijsen
kwamen immers ook niet voor in het
rapport, da.t over dit onderwerp is
uitgebracht. Men luistert naer weten
schappelijke adviezen.
Men zal zich nu tot de 2e Kamer wen
den in samenwerking met Texel.
Voorz. an-Voordt dat men het hierbo
ven genoemde kapitaal dat immers
door de Wieringers bijeengebracht is
voor een nieuw Raadhuis voor de Wie
Thuisgekomen ging Johnny aan het werk.
Toen hij zijn moeder hoorde thuiskomen stop
to hij gauw alles weg en liep naar de slaap
kamer.
„Nog niet in bed vroeg ze verbaasd.
„Welke dieren stonden bij de kirbbe vroeg
Johnny onverwachts.
„Hoe kom je daar zoo opeens bij vroeg
zijn moeder, maar ze antwoordde„ossen
waren het, witte ossen."
Den volgenden morgen, zoodra hij weer
alleen was, ging Johnny weer aan het werk.
Tegen twaalf uur had hij twee ossen gemaakt,
een herder, drie schapen en drie Wijzen op
kameelen gezeten, en gekneed en gevormd
totdat ze eenigszins leken op wat ze moesten
voorstellen.
De kameelen waren het moeilijkst, maar
het gelukte Johnny toch. Van den kruidenier
kreeg hij een leeg kistje en hij kocht ook nog
wat -sparregroen en een zilveren ster, een
een Kerstkaartje en mooie krstboomkaar-
sen.
Op het kaartje stond een afbeelding van
het Christus-kind. Er was veel verguldsel op
en dat vond Johnny juist zoo prachtig.
Nu ging hij alles in het kistje rangschik
ken de mooie kaart in het midden, de Wij
zen er vóór en de herders en de schapen en
alles wat hij gemaakt had er omheen. In een
rijtje zette hij de kaarsen vast aan den voor
kant. De kaarsen stak hij niet aan, want hij
had moeder beloofd nooit aan lucifers te ko
men, als ze niet thuis was.
Daar werd geklopt. „Binnen," riep John
ny, want hij wist best, wie daar was. Het was
hun groote vriend Max, de bakker. Hij was
niet zoo heel jong meer en hij was ook niet
knap, maar Jonny was dol op hem, omdat hij
altijd zoo vroolijk was. Max had veel geld
verdiend en zou nu weer gauw terugkeeren
naar zijn geboorteland, Oostenrijk. Dikwijls
ging Johnny me t Max en zijn moeder uit.
Max had een kleinen kerstboom in zijn hand.
„Moeder nog niet thuis?" vroeg hij. „Dan
zal ik haar tegemoet gaanDaar zag hij
ringers kan gebruiken.
Spr. wijs/ op de noodzakelijkheid
van dit Nieuwe Raadhuis.
Vaststelling van de Gemeentebegrooting
dienstjaar 1938.
Op de vraag van den Voorzitter of één der
raadsleden misschien een algemeene beschou-
vnng over dit onderwerp wil houden ant
woordt de heer Bontkes als volgt
Spr. merkt op dat de algemeene toestand
niet rooskleurig is, er is geen reden tot optimis
me, er zijn veel werkloozen. de middenstand
is zwaar getroffen. Ook de kleine boeren en
de visschers hebben het zwaar te verantwoor
den. Spr. geeft aan B. en W. het voorstel in
overweging eenige perceelen land voor een
dragelijke prijs aan de kleine boeren in pacht
geven. Spr. kan niet dan met lof spreken over
de handelingen van B. en W., maar hij heeft
kritiek op de Volkshuisvesting. Spr. merkt op
dat er eens een voorstel is geweest van de
Woningbouwvereeniging inzake het stichten
van woningen. Er zijn ongeveer 200 keeten en
woonschuiten op Wieringen, dit is toch in
strijd met de volksgezondheid en B. cn W.
staan het bouwen van nieuwe keeten steeds
weer toe. Spr. verwijt B. en W. dat ze deze
zaak nooit flink hebben aangepakt, hij noemt
het een roekeloos spel met de volksgezond
heid en hij eischt namens de fractie der S.D.
A P. een principiëele uitspraak.
De heer Bosker verwijt de vorige spreker zijn
zinspelingen op een zekere nalatigheid van
B. en W. inzake de arbeiderswoningen. Spr.
merkt op, dat hij persoonlijk met een inspec
teur de keeten heeft bezocht. B. en W. heb
ben gewerkt voor een overeenkomst met het
Rijk hij is het met de vorige spr. eens, dat
de toestand in de keeten soms onhoudbaar
wordt, maar als de dakbedekking niet vol
doende meer is, zorgt de Gemeente voor een
nieuwe, men probeert zooveel mogelijk die
slechte toestand te verbeteren. Maar, gaat
spr. verder, men moet wel bedenken, dat, ter
wijl de menschen in de keeten geen huur
moeten betalen, ze dat in nieuwe woningen
wel degelijk moeten doen, dit laatste is een
voorschrift van het Rijk,, waarop een strenge
controle wordt uitgeoefend. Daar onze Ge
meente noodlijdend is, hebben ook de De
partementen van Financiën en van Binnenl.
Zaken hier iets te zeggen, zoodat het huur-
voorsehrift niet te ontduiken is. Spr. merkt
als voorzitter der Vrijz. fractie op, dat deze
laatste fractie de woorden von de vorige spr.
volkomen moet onderschrijven.
De heer Bontkes merkt dan op, dat de re
geering de overtollige menschen hier weer
naar eigen woonplaatsen terug zal brengen
met behulp van de verschillende Gemeente
besturen, maar er gebeurt niets en zoo ko
men er steeds meer werkloozen, dus steeds
weer opnieuw moet het woningvraagstuk aan
de orde.
Voorz. antwoordt hierop, dat B. en W. in
zake de kleine Boeren bezig is land te pach
ten in de Wieringermeer, althans inlichtingen
hierover ingewonnen heeft. De boeren die
zoons hebben, dus in staat zijn later him
boerderij uit te breiden kunnen dan 3 H.A.
pachten. In de naaste omgeving van De Hau-
kes zijn nog terreinen beschikbaar, die de Ge
meente dan eventueel voor dit doel zou kun
nen pachten. Spr. zegt, dat B. en W. heel
blij is met de lof, hun door den heer Bontkes
toegezwaaid, want B. en W. hebben tegen
woordig geen gemakkelijke taak.
Het Rijk wil het aantal arbeiders hier klei
ner maken, dit is het punt waar alles om
draait, maar het vlot niet en hiervoor zijn 3
belangrijke oorzaken en welDe Gemeentes
waar de menschen vandaan komen werken
niet mee Ook de menschen zelf werken in
vele gevallen niet mee. (Spr. zegt dit met ee
nig voorbehoud) en de vreemde arbeiders
die door de Cultuur Mij. naar de Wieringer
meer worden gehaald, worden daar na eenige
tijd weer ontslagen en een gedeelte vestigt
zich te Wieringen, zoodat het aantal werkloo
het kistje staan. „Wat is dat vroeg hij ver-
„Een verrassing voor moeder," vertelde
Johnny. „Ik zou de kaarsen wel
graag willen aansteken, maar ik heb beloofd
niet aan de lucifers te komen. Misschien wil
u het doen
Samen staken ze de kaarsen aan en alles
leek natuurlijk veel mooier. Johnny was op
getogen en heel stil stond Max naast hem.
Hij zag niet de onbeholpen figuren, die de
jongen uit de zeep gësneden had, maar met
zijn gedachten was hij opeens thuis in zijn
vaderland, en hij hoorde het luiden van de
kerkklokken op den avond voor Kerstmis, daar
in de besneeuwde bergen.
„Prachtig is het," zei Max en zijn oogen
waren vochtig. „Ik liep altijd met mijn groot
moeder van de kerk naar huis op Kerstavond.
Dan scheen het maanlicht op de witte
sneeuw en thuis wachtte het Kerstbrood."
„Moeder vertelt ook altijd van Kerstfeest
in Oostenrijk," zei Johnny met een zucht.
„En ik had de zwart zijden wollen japon voor
haar willen koopen, maar ik had maar één
gulden vijftig in mijn spaarpot."
„Wilde ze die japon graag hebben vroeg
Max.
„O ja," vertelde Johnny, „want ze wilde zoo
graag een japon hebben, die ze nu eens niet
zelf gemaakt had. Maar de japon kostte 15
gulden en dat kon ze niet betalen."
„Weet je wat," zei Max. „Dat prachtige
ding dat jij gemaakt hebt, blijft hier natuur
lijk staan, maar na Kerstmis koop ik het
van je en ik betaal je er nu al vijftien gulden
voor. Dan gaan we nu vóór moeder thuis
komt samen de japon koopen en verbergen
we die."
De kaarsjes werden uitgeblazen Johnny
kleedde zich aan en samen gingen ze er op
uit.
Toen ze thuiskwamen, werd de doos met de
zwart zijden japon er in, onder Johnny's bed
verstopt en Max kookte een lekkeren maal
tijd, waarvoor hij alles had meegebracht.
Toen ze moeder hoorden thuiskomen, wer
den vlug de kaarsjes opgestoken. Dikke tra
nen rolden over Moeder's gezicht, toen ze het
kistje met de kribbe zagHet werd een
heerlijke Kerstavond.
Na het eten ging Johnny naar bed. Zoodra
hij sliep, werd het kleine Kerstboompje, dat
Max had meegebracht, versierd en er werden
geschenkjes aan gehangen voor Johnny.
Den volgenden morgen, toen het nog bijna
donker was, stond Johnny al op. Hij zette
dc doos met de ja jon onder den Kerstboom
en kroop weer in bed. Hij was weer in slaap
gevallen, en toen hij wakker werd, stond
moeder voor zijn bed met zijn ontbijt op een
blaadje. Dat was bij moeder in het land ge
woonte de jongste in huis werd op Kerst
morgen extra fijn bediend
Samen gingen ze de kamer binnen, waar de
Kerstboom wachtte.
„Wat is dat vroeg moeder verbaasd, toen
ze de groote doos zag, waarop haar naam
stond.
„Maak haar open, dan weet je het," zei
Johnny lachend.
Moeder maakte de doos open en ze slaakte
een kreet van blijdschap.
„De japon De zwart zijden riep ze. En
toen vertelde Johnny haar, hoe het hem mo
gelijk was geweest de japon te koopen.
„Ik ben er zóó blij mee," zei moeder, téï-
wijl ze Johnny kuste.
Toen kwam Max moeder trok vlug de
nieuwe japon aan, en zag er beeldig mooi uit,
veel mooier dan de Italiaansche vrouw uit
den bakkerswinkel, al had ze dan geen dia
manten aan.
„Het volgende jaar vieren we Kerstmis in
ons eigen land," vertelde Max, terwijl John
ny bij hem op schoot zat, „want je moeder
heeft me beloofd, dat zij en jij met mij mee
teruggaan. Dan gaan we met ons drieën naar
het kerkje, daar in de besneeuwde bergen.."
Zoo'n heerlijk Kerstfeest had Johnny nog
nooit gevierd
