TRIUMPH DE „TRIUMPHATOR IK SMAAK ROOKT t CENT VIRGINIA 29e JAARGANG ZATERDAG so APRIL 1938 No. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN L. GOYARTS. IEDEREN DINSDAG GELOUTERD WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN plNSIiAO DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maande© f 1.25 TANDHEELKUNDIGE SPREEKUREN 1IIPPOLYTUSHOEF 10 3 UUR HOTEL CENTRAAL S. KAAN Pz. LAGE, VASTE TARIEVEN, Ook voor Ziekenfondsleden. UITGEVER BOSKER WIERINGEN BUREAU Kippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. BINNENLANDSCH NIEUWS. TEGEN VERHOOGING VAN GRAAN RECHTEN. Graanhandel adresseert aan den minister. Het Comité van Graanhandelaren, de Bond van Nederlandsche graan- en zaadimporteurs, de Algemeene Nederlandsche Molen aarsbond en de Vereeniging Amsterdamsche graanbeurs hebben zich in een uitvoerig adres tot den minister vanEconomische Zaken gewend met verzoek niet nogmaals tot verhooging van monopolieheffingen op graan over te gaan, gelijk van agrarische zijde wordt bepleit. Adr. betoogen, dat de invoering van de verhooging der monopolieheffingen op graan op 4 April heeft geleerd, dat dit middel niet doeltreffend is. Daarnaast echter heeft verhooging van monopolieheffing ernstige benadeeling ten gevolge van eenige bevolkingsgroepen, welker bedrijven toch eveneens een gewichtige bron van volkswelvaart vormen, n.1. de veehoude rij, den handel en de graanwerkendé indus trie. De handel heeft de ervaring opgedaan, dat nionopolieheffingen met de vele beperkende voorschriften, welke daaraan verbonden zijn, hem ernstig benadeelen en een sterke be lemmering vormen voor het behoud der toch voor de werkgelegenheid zoo belangrijke rol van ons land als distributiecentrum van graan voor vele Europeesche landen. Verhoo ging van bestaande heffingen doet deze na- deelen in versterkte mate gevoelen. Adr. zijn er van bewust, dat maatregelen ten behoeve van de bodemcultuur wel eens onvermijdelijk zijn geweest, ook wanneer zij anderen schaden, doch zij meenen, dat dit nu van verhooging van monopolieheffingen niet kan worden gezegd, nu zij zou geschieden ten behoeve van een relatief geringe hoeveel beid binnenlandsch graan en tevens aange nomen mag worden, dat het beoogde doel er niet mee valt te bereiken. Het heeft geen zin om te pogen de verhou ding tusschen de prijzen van rogge en die van andere graansoorten weder het voor rogge zeergunstige karakter te verschaffen, dat die in de laatste jaren eenige keeren bezeten heeft. Dat rogge en zelfs voerrogge toen veel al duurder was dan vele andere graansoorten was een gevolg van de zeer abnormale ver- FEUILLETON 31.) Een blijde tijding voor vader en dochter was het, toen Piet hun het bericht zond, dat hij zijn doctoraal examen had gedaan, en den volgenden Zondag te Bij sterdam zou ko men. Vader en dochter haalden Piet van het station. Met welgevallen zag de heer Hartema zijn neef aan hij kon zich moeilijk voorstellen dat hij dezelfde luie jongen van vroeger was toen Ida en haar vader bespeurden dat bet verblijf ten hunnent geen bijzondere droeve souvenirs opwekte, noodigden zij hem uit een dag of wat te blijven. Het zou hem, zoo meenden zij, na die ingespannen studie, veel goed doen eens eenige dagen in de bos- schen te loopen, en daar het weder goed was, besloot Piet aan de uitnoodiging gevolg te geven. In den namiddag doet Piet met Ida en haar vader een wandeling. Het schoone weder en de Zondag hadden veel wandelaars uitge lokt, maar van de velen, die de familie Har tema tegenkwamen, waren er slechts zeer enkelen, die groetten. De familie was bijna weder thuis, toen een heer, dien zij ontmoet ten, zeer beleefd zijn hoed afnam. „Nu," zeide Piet, „dat is hier wel een uit zondering. Wie is dat „Dat is onze postdirecteur, een doodgoedi- ge man," antwoordde Ida, „hij groet altijd heel beleefd, en toch kom ik hem niet graag tegen." „Waarom niet vroeg Piet. „Och, het is misschien kinderachtig van me, maar omdat hij met juffrouw Hoolstra ge ëngageerd is geweest, brengt hij mij altijd weer die treurige zaak voor den geest." „Is hij met juffrouw Hoolstra geëngageerd geweest vroeg Piet op veelbeteekenenden toon. „Ja, waarom vraag je dat zoo houding tusschen vraag en aanbod aan de internationale markt. Nu wordt op normale wijze de buitenlandsche markt beheerscht c'.oor de gewone uitvoer landen, welke tot prij zen aanbieden, die voor Nederland te laag zijn niet liggen boven die van andere voeder- granen. Indien de minister van meening mocht zijn, dat verdere maatregelen noodig zijn, dan achten adr. het verleenen van een bijslag althans een geschikter middel om verbetering van den prijs van de nog overgebleven Ne derlandsche rogge en gerst te verkrijgen. De inkomsten uit de op 4 April ingegane verhoo ging der monopolieheffingen verschaffen aan het Landbouwcrisisfonds ongetwijfeld vol doende middelen om zulk een bijslag en de eventueel daaraan verbonden onkosten te financieren, ook nu het aantal der crisisop- centen op den suikeraccijns verminderd is. Kind en oude man verdronken. G8-jarige heer wilde 4-jarig jongetje redden. Woensdagmiddag kort na 4 uur heeft zich te Krimpen a.d. Lek een noodlottig ongeluk voorgedaan. dat een kind van 4 jaar en een 68-jarigen bewoner van Krimpen a.d. Lek liet leven heeft gekost. liet 4-jarig zoontje van de familie De Groot aldaar, dat aan den kant van de Bakkerskil aan het spelen was, viel plotseling voorover in hel. water. De 68-jarige heer W. van Wijnen ie Krimpen a.d. Lek, die het ongeluk zag op het ambtenaren-gerecht. Naar de „N. R. Crt." meklt, hebben de zes onderolficieren, die tot de briga de der Koninklijke Marechaussee te Oss hebben behoord en die eerst van hun opsporingsbevoegdheid ontheven en vervolgens overgeplaatst z"'n, bij het ambtenarengerecht een klacht aan bangig gemaakt tegen de besluiten en handelingen, welke tot de bovenge noemde ontheffing en hun overplaat sing hebben geleid. De klaagschriften van de 6 onderof ficieren zijn bij "het ambtenaren-ge recht ingezonden. Van elk der klagers is er bovendien een verweerschrift bij gevoegd. De klagers vragen vernieti ging van de besluiten, waartegen zij beyoepen inbrengen, ten eerste wegens onbevoegdheid van den minister van justitie, en ten tweede omdat, al ware de minister bevoegd geweest, de kla gers geen zoodanige handelingen heb ben verricht, dat. de door den minister getroffen maatregelen gemotiveerd zouden zijn. Mi". Dr. H. H. James, advocaat en procureur te Apeldoorn, zal als raads man van dé klagers optreden. Volgens de Ambtenarenwet en (le Militaire Ambtenarenwet zijn de zit tingen van het ambtenarengerecht openhaal", tenzij een van de partijen sluiting van do deuren verlangt,. Deze kan dan echter nog worden geweigerd, indien de voorzitter van oordeel is. dat het algemeen belang behandeling in het openbaar yéreiseht. Het ambtenarengerecht waarvoor de zaak gebracht is, zetelt in Den Haag Dat ambtenarengerecht van drie leden (waaronder de voorzitter mr. Van gebeuren en zelf niet kon zwemmen, begaf zich gekleed te water, teneinde het kind te redden, doch beiden ver dwenen in de diepte. Omwonenden kwamen onmiddellijk toesnellen. Vier van hen sprongen ijlings in het brcede water om de heide drenkelingen op te halen, hetgeen hun weldra gelukte. Inmiddels waren ook de gcnecshee- Van Linderen uit Krimpen a.d. Lok en Blom uit Krimpen a.d. IJssel ter plaatse gearriveerd. Gedurende langen tijd hebben de doktoren gepoogd, de levensgeesten op te wekken. Dit mocht echter niet meer gelukken. HET HUWELIJK TE DOORN. Prinses Juliana en Prins Bom hard zullen aanwezig zijn. Naar men meldt, zullen Prinses Juli ana en Prins Bomhard op 4 Mei aan wezig zijn bij het sluiten van het hu welijk tusschen Prins Lodewijk Fer- dinand van Pruisen, kleinzoon van dón ex-keizer van Duitschland, met Prinses Kyra van Rusland. De marechaussee en de zaak-Oss. Onderofficieren doen een beroep „En hij is nu postdirecteur hier „Ja," zeide Ida eenigszins verwonderd. Piet zegt niets meer, maar loopt zwijgend voort. Blijkbaar is hij in gedachten verzon ken. Ook aan het middagmaal bespeuren va der en dochter, dat, hoewel hij tracht aan het gesprek deel te nemen, zijne gedachten niet daarbij zijn. Als het middagmaal is afgeloopen, vraagt Piet „Heb je ook een spoorboekje „Waarom, je blijft hier nu immers logee- ren „Neen, ik ga van avond toch maar weg en ik wilde niet met den laatsten trein gaan, 1 dan kom ik te laat aan. Morgen wil ik graag terugkomen, maar vanavond moet ik weg." Piet heeft iets gejaagds over zich. Ida en haar vader zien hem eenigszins verwonderd aan, maar vragen niets, omdat hij het niet noodig schijnt te oordeelen hun te zeggen, waarom hij van plan veranderd is en ver trekken zal. Niet lang daarna verlaat hij hen met de belofte den volgenden dag terug te zullen komen, maar hij wist nog niet met welken trein. Te Leiden aangekomen, snelt Piet naar zijn kamer. Ella is verwonderd hem zoo vroeg thuis te zien. Als zij het licht heeft opgesto ken en de gejaagdheid van Piet bespeurt, vraagt zij hem met deelneming „Er is toch niets gebeurd, mijnheer „Neen, Ella, niets. Maar zeg mij eens, kun jij mij ook op den weg helpen, wanneer het is geweest, dat ik aan het station te Bij ster dam Ernestine heb gezien Je hebt me toen later verteld, dat zij naar Esthuizen was ge weest." I „Nsen, dat weet ik niet meer, maar dat is gemakkelijk na te gaan, want Ernestine schrijft niet veel meer dan eens in de maand, en moeder bewaart hare brieven bij elkan der ik wil ze wel even halen." Ella komt spoedig met de bewuste brieven j terug. „Wacht, het was vóór de groote vacan- tie, hier, hier schrijft ze „Ik ben zoo blij dat juffrouw Hartema komt, in plaats van [die juffrouw Hoolstra, want.... neen! dat is het niet," zegt Ella. Haeringen) wordt voor militaire ambie narenzaken aangevuld met twee mili taire leden. Deze worden benoemd door den Minister van Defensie uit de militairen of eervol ontslagen militai ren van de landmacht. PROVINCIAAL NIEUWS. Burgemeester Kolfschoten van Edam Gaat heen. Naar „De Tijd" verneemt, is het re sultaat van de keuring, door burge meester Kolfschoten van Edam in ver band met zijn minder gunstigen ge zondheidstoestand aangevraagd, dat hij binnenkort een verzoek om eervol ontslag uit zijn ambt. zal indienen. AFSCHEID DR. SCHEY. De Bijkszuivelconsulent voor Noord Holland, Dr. L. T. y. Scliey, zal heden (30 April) zijn functie als zoodanig be ëindigen wegens het bereiken van den pensioengerechtigden leeftijd. Door de Zuivelcommissie voor Nrd.- Holland zal een receptie warden gehou den met gelegenheid tot afscheid ne men, op Maandag, 2 Mei a.s., des na middags van 2-4 uur in het Parkhotel to Hoorn. AANBESTEDINGEN. Het Provinciaal Bestuur van Noord Holland heeft aanbesteed den bouw van vier betonnen bruggen over het ontworpen kanaal Óudkarspel-Kol- horn en den onderbouw van een sta len brug over dit kanaal, in de gemeen ten Oude-Niedorp. Nieuw e-Xiedorp en Winkel. Laagste inschrijver Otto Lin-1 zei te Socstdijk voor f 75 730. Autcmobielteutconsteliiny te Alkmaar Zooals in een advertentie in dit num mer wordt aangekondigd, zal Jac. Met's automobielbedrijf vanaf heden Zater dag tot a.s. Dinsdag een automobiel- tentoonstelling houden in het Graan- beursgebouw te Alkmaar. Diverse modellen en merken perso nenwagens, zooals Chevrolet. Pontiac, Oldsmobilc, Buick en La Salie zullen w orden geëxposeerd. Betreffende vracht- en omnibus- chassis kunnen wij nog berichten, dat hiervan Chevrolet,Oldsmobile en Bed- ford-chassis' aanwezig zullen zijn, waarvan enkele reeds voorzien van carrosserie. In totaal zullen ongeveer •30 automobielen geëxposeerd worden, alsmede de door Generaal Motors ver vaardigde Frigidaire huishond-koel kasten. Een en ander is een bezoek aan de tentoonstelling dus overwaard. TWEE KANOVAARDERS GERED. Twee jongelieden, II. Westerhof van de Gedempte Biorsloot en D. van der Winclt uit de Stationstraat te Vlaar- ADVERTENTIëN: Iedere regel meer f 0.10 Van 1 5 regels f 0.50 ion zich aan de omgeslagen kano vast geklampt. Reddingboeien werden uitgeworpen, waarmee de jongens aan boord van de sleepboot werden gehe- schen. Zij zijn te Vlaardirigeh aan wal gezet. BÜ1TENLANSCH NIEUWS. een aan nog Hij dingen, die Donderdag met een zeil- kano waren gaan varen, zijn op de Nieuwe Maas omgeslagen. Zij hadden den gehcelen dag gezeild en juist toen zij tegen het donker uit de West- geul kwamen om de Nieuwe Maas naar Vlaardingen over te steken, nader den twee stoomschepen. De golfslag was zoo sterk, dat de ka no omsloeg. De kapitein van de sleep boot Nel ia, die het Rijnschip Courage van Maassluis naar Rotterdam sleep te, zag het ongeval. ITij gooide zijn sleep los en stoomde naar de plaats d es o uili ei Is. Beide dren k elingen h ad - „Lees eens even door," roept Piet heftig uit. „Wat bedoelt u „Lees nu eens even door „in plaats van juffrouw Hoolstra, want...." zegt Piet. Ella leest weer „want ik had niet graag gehad dat die hier was gekomen ik geloof dat Willem altijd nog wel aan haar denkt. „Meent u dat „Ja, ja, verder" zegt Piet. „Daar begint zij over haar kleeren, dat zal u toch niet kunnen schelen Ella ziet den brief nog weer van het begin af door. „Wacht, hier staat het „Zaterdag- ben ik even naar Esthuizen geweestik heb daar de oude nicht Dolen bezocht." Dat moet dus geweest zijn, laat eens zien de 15de i Juni." „15 Juni. Juist," zegt Piet op zegevierenden: toon. „Wat bedoelt u toch, mijnheer „Ella, kwam Ernestine daar wel eens meer bij die nicht Dolen te Esthuizen „Neen, mijnheer, het verwonderde mij dat zij er naar toe was geweest, want ze had mij wel eens gezegd, dat ze daar niet meer ko- men wilde. Dat is al een paar jaar geleden.1 Maar wat Ernestine zegt, daar kun je niet op aan vandaag denkt ze heel anders dan morgen." ..Ella, ik moet je eens een vraag doen," zegt Piet, op ernstigen toon. „Mij, mijnheer Me dunkt, u doet al wei nig anders daii me vragen stellen." „Ja, maar een vraag, waaromtrent ik je gevoelen zou wenschen te weten ik wou weten, hoe jij er over dacht." „Welnu, mijnheer „Ella, als ik eens een neef had, die door zijn gemeene handelingen een familie, die geheel onschuldig was, onder de zwaarste vermoedens gebukt deed gaan, en je was met die handelingen bekend, zou je hem dan aangeven, ja of neen ..Mijnheer, u meent toch niet dat Ernes tine „Antwoord mij op mijne vraag, Ella, zou je hem dan niet aangeven, omdat hij mijn neef was zegt Piet op den ernstigsten toon. „Ik zou het wel moeten doen, mijnheer." LLN HELDHAFTIGE OPOFFERING. ie New Orleans ligt sinds enkele ja- ïen een jongeman, die bij gelegenheid van een ongeluk voorgoed 't iicln uit. zijn oogen verloren had. Voorgoed, ten minste - zoo stelden de oogartsen vast als hij niet door een gelukte operatie het hoornvlies van een gezond oog in zijn linkeroog geplaatst kon krijgen. Maar wie geeft zijn gezond oog voor het blinde oog van een an- ler In hetzelfde Ziekenhuis lag man van een jaar of zestig, die een ernstige hartkwaal leed en maar een paar jaar te leven had. hoorde van het geval en bood oogen» blikkelijk aan, om zijn linkeroog op te offeren. Hij zei „Voor die paar ia- ren, die ik nog te leven lieb, heb ik ge noeg aan mijn rechteroog." De opera tie had plaats, en zij gelukte. De jonge man kan weer zien. Be erfenis in een houten been. Een ongewone geschiedenis stel u gerust met een happy-ending, beleef de mevrouw Laiken uit New York, die in het jaar 1928 met haar heide doch tertjes door haar man werd verlaten. In het jaar 1929 stierf een zekere heer Gokiberg in W'eenen. Mevrouw Laiken, evenals haar man van afkomst een Poolsche, had rede nen om te vermoeden, dat haar man en deze Goldborg- een en* dezelfde per soon waren. Nu was het in dit spe ciale geval niet moeilijk, achter de waarheid te komen, want Laiken had een houten been. Het Poolsche consu laat te Weenen stelde na onderzoek vast dat ook de overleden heer Gold- berg- nog altijd voorzien was van een houten been. Na nog eenige formali teiten ter erkenning dooi- de rechtbank van Gokiberg's identiteit met Laiken was het zoover gekomen, dat me vrouw Laiken aan de autoriteiten te Weenen kon mededeelen, dat er zich in het houten been een geheime berg plaats bevond. Die geheime bergplaats bleek er inderdaad te zijn, en daaruit kwamen toon te voorschijn bankbil jetten ter waarde van 88.000 dollar. En toen begon de tragisch-komische strijd van mevrouw Laiken om het zegt Ella met bevende stem. „Ella, zoo denk ik er ook over het doet mij leed, innig- leed," zeide Piet en hij gaf Ella de hand, dat ik je moeder en jou dat verdriet moet aandoen, maar Ella, mag ik zwijgen als ik weet dat Ernestine de schrijf ster van die valsche brieven is, die Ida bijna vermoord hebben „Maar hoe weet u dat, mijnheer zeide Ella, terwijl de tranen haar in de oogen kwa men. „U zult haar toch niet in opspraak brengen misschien is er niets van waar." „Ella, mijn vermoeden is zoo goed als ze kerheid morgen ga ik naar Woudstede en vertel den officier van justitie wat ik vermoed of liever wat ik weet, en ik ben zeker, dat Ida morgenavond gerehabiliteerd is. God-1 dank, eindelijk!" juicht Piet, maar ziende' hoezeer zijn juichtoon Ella smart, gaat hij naar haar toe en zegt „Ella, wij kunnen1 toch niet aansprakelijk zijn voor de daden van al onze familie-leden je hebt me meer dan eens doen voelen dat je Ernestine ook niet vertrouwtik begrijp, dat het hoogst onaangenaam is, want het blijft een lid van de'familie, maar mag, kan ik anders doen?" „Neen," zeide Ella, „als u het zoo zeker weet, dan mag het niet langer geheim blij ven. Maar mijn arme moeder zal het zich vreeselijk aantrekken Ernestine is het kind van haar eenigen broer." „Ik begrijp hoe hard het is, Ella. Maar zeg baar vanavond nog niets. Een slechte tijding komt altijd nog vroeg genoeg. Ik zal je tele- grapheereri, zoodra ik morgen iets weet." Ella vertrok, haar tranen met moeite be dwingende. Na een kwartier kwam zij terug. „Mijnheer, zouden wij Ernestine niet kunnen waarschuwen, dan kon ze buitenlands gaan en dan krijgt ze geen vonnis. Ik zou zoo graag die schande van haar afweren." „En dan blijft Ida, die onschuldig is, onder de schande gebukt Elia, wil je dat alleen omdat zij je nicht is Als je Ida kende, en wist hoe zij leed, dan zou je tienmaal meer symphatie voor haar hebben, dan voor Er nestine. Als wij Ernestine waarschuwen, zal ze'misschien niet eens gaan ze zal zich wa penen ze zal leugens bedenken. Neen, men moet haar de brieven onverwachts onder de oogen houden men moet haar alles op eens zeggen, haar verpletteren onder de bewijzen van haar schuld, dan ben ik zeker, dat zij door de mand valt. Niet vooruit waarschu wen, dat mag je niet doen, Ella je zoudt de boosheid steunen tegen de onschuld, en dat wil je toch zeker niet „Ongelukkige Ernestine," was alles wat Ella kon uitbrengen, toen zij de kamer ver liet. Den volgenden morgen ging Piet per eer sten trein naar Woudstede nadat hij den officier van justitie ingelicht had, vertrekt men per eerstvolgenden trein naar Bij ster dam. Een rijtuig stond bij aankomst te wach ten en onmiddellijk werd naar het Instituut van madame Grandjean gereden. Het gesprek met de kostschoolhouderes duurde slechts kort. Men verzocht haar juf frouw Mader te willen ontbieden, maar voor af had Piet gevraagd of mevrouw hem niet in een andere kamer kon laten, want daar hij juffrouw Mader vroeger wel eens gespro ken had, zou het voor beiden pijnlijk zijn el kander onder deze omstandigheden te ont moeten. Ernestine scheen eenigszins verwonderd, maar glimlachte toch toen zij binnenkwam. Zij groette madame Grandjean en de heeren beleefd. Blijkbaar had zij niet het minste be sef van de reden, waarom zij geroepen werd. Nauwelijks was zij echter gezeten, of de officier van justitie ging naar haar toe en toonde haar de valsche brieven, terwijl hij zeide „Is het u ook bekend, wie de schrijf ster van deze twee brieven is (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN AD VERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN I Wierlngermeerbode. Wieringor Courant. De Polderbode. Zijper Courant

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1938 | | pagina 1