TRIUMPH
DE
„TRIUMPHATOR
IK SMAAK
ROOKT
t CENT
VIRGINIA
29e JAARGANG
ZATERDAG so APRIL 1938
No.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
L. GOYARTS.
IEDEREN DINSDAG
GELOUTERD
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
plNSIiAO DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maande© f 1.25
TANDHEELKUNDIGE
SPREEKUREN 1IIPPOLYTUSHOEF
10 3 UUR
HOTEL CENTRAAL S. KAAN Pz.
LAGE, VASTE TARIEVEN,
Ook voor Ziekenfondsleden.
UITGEVER
BOSKER
WIERINGEN
BUREAU
Kippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
TEGEN VERHOOGING VAN GRAAN
RECHTEN.
Graanhandel adresseert aan den minister.
Het Comité van Graanhandelaren, de Bond
van Nederlandsche graan- en zaadimporteurs,
de Algemeene Nederlandsche Molen aarsbond
en de Vereeniging Amsterdamsche graanbeurs
hebben zich in een uitvoerig adres tot den
minister vanEconomische Zaken gewend met
verzoek niet nogmaals tot verhooging van
monopolieheffingen op graan over te gaan,
gelijk van agrarische zijde wordt bepleit.
Adr. betoogen, dat de invoering van de
verhooging der monopolieheffingen op graan
op 4 April heeft geleerd, dat dit middel niet
doeltreffend is.
Daarnaast echter heeft verhooging van
monopolieheffing ernstige benadeeling ten
gevolge van eenige bevolkingsgroepen, welker
bedrijven toch eveneens een gewichtige bron
van volkswelvaart vormen, n.1. de veehoude
rij, den handel en de graanwerkendé indus
trie.
De handel heeft de ervaring opgedaan, dat
nionopolieheffingen met de vele beperkende
voorschriften, welke daaraan verbonden zijn,
hem ernstig benadeelen en een sterke be
lemmering vormen voor het behoud der toch
voor de werkgelegenheid zoo belangrijke rol
van ons land als distributiecentrum van
graan voor vele Europeesche landen. Verhoo
ging van bestaande heffingen doet deze na-
deelen in versterkte mate gevoelen.
Adr. zijn er van bewust, dat maatregelen
ten behoeve van de bodemcultuur wel eens
onvermijdelijk zijn geweest, ook wanneer zij
anderen schaden, doch zij meenen, dat dit nu
van verhooging van monopolieheffingen niet
kan worden gezegd, nu zij zou geschieden
ten behoeve van een relatief geringe hoeveel
beid binnenlandsch graan en tevens aange
nomen mag worden, dat het beoogde doel er
niet mee valt te bereiken.
Het heeft geen zin om te pogen de verhou
ding tusschen de prijzen van rogge en die van
andere graansoorten weder het voor rogge
zeergunstige karakter te verschaffen, dat die
in de laatste jaren eenige keeren bezeten
heeft. Dat rogge en zelfs voerrogge toen veel
al duurder was dan vele andere graansoorten
was een gevolg van de zeer abnormale ver-
FEUILLETON
31.)
Een blijde tijding voor vader en dochter
was het, toen Piet hun het bericht zond, dat
hij zijn doctoraal examen had gedaan, en
den volgenden Zondag te Bij sterdam zou ko
men.
Vader en dochter haalden Piet van het
station.
Met welgevallen zag de heer Hartema zijn
neef aan hij kon zich moeilijk voorstellen
dat hij dezelfde luie jongen van vroeger
was toen Ida en haar vader bespeurden dat
bet verblijf ten hunnent geen bijzondere
droeve souvenirs opwekte, noodigden zij hem
uit een dag of wat te blijven. Het zou hem,
zoo meenden zij, na die ingespannen studie,
veel goed doen eens eenige dagen in de bos-
schen te loopen, en daar het weder goed was,
besloot Piet aan de uitnoodiging gevolg te
geven.
In den namiddag doet Piet met Ida en haar
vader een wandeling. Het schoone weder en
de Zondag hadden veel wandelaars uitge
lokt, maar van de velen, die de familie Har
tema tegenkwamen, waren er slechts zeer
enkelen, die groetten. De familie was bijna
weder thuis, toen een heer, dien zij ontmoet
ten, zeer beleefd zijn hoed afnam.
„Nu," zeide Piet, „dat is hier wel een uit
zondering. Wie is dat
„Dat is onze postdirecteur, een doodgoedi-
ge man," antwoordde Ida, „hij groet altijd
heel beleefd, en toch kom ik hem niet graag
tegen."
„Waarom niet vroeg Piet.
„Och, het is misschien kinderachtig van me,
maar omdat hij met juffrouw Hoolstra ge
ëngageerd is geweest, brengt hij mij altijd
weer die treurige zaak voor den geest."
„Is hij met juffrouw Hoolstra geëngageerd
geweest vroeg Piet op veelbeteekenenden
toon.
„Ja, waarom vraag je dat zoo
houding tusschen vraag en aanbod aan de
internationale markt. Nu wordt op normale
wijze de buitenlandsche markt beheerscht
c'.oor de gewone uitvoer landen, welke tot prij
zen aanbieden, die voor Nederland te laag
zijn niet liggen boven die van andere voeder-
granen.
Indien de minister van meening mocht
zijn, dat verdere maatregelen noodig zijn,
dan achten adr. het verleenen van een bijslag
althans een geschikter middel om verbetering
van den prijs van de nog overgebleven Ne
derlandsche rogge en gerst te verkrijgen. De
inkomsten uit de op 4 April ingegane verhoo
ging der monopolieheffingen verschaffen aan
het Landbouwcrisisfonds ongetwijfeld vol
doende middelen om zulk een bijslag en de
eventueel daaraan verbonden onkosten te
financieren, ook nu het aantal der crisisop-
centen op den suikeraccijns verminderd is.
Kind en oude man verdronken.
G8-jarige heer wilde 4-jarig
jongetje redden.
Woensdagmiddag kort na 4 uur
heeft zich te Krimpen a.d. Lek een
noodlottig ongeluk voorgedaan. dat
een kind van 4 jaar en een 68-jarigen
bewoner van Krimpen a.d. Lek liet
leven heeft gekost.
liet 4-jarig zoontje van de familie
De Groot aldaar, dat aan den kant
van de Bakkerskil aan het spelen was,
viel plotseling voorover in hel. water.
De 68-jarige heer W. van Wijnen ie
Krimpen a.d. Lek, die het ongeluk zag
op het ambtenaren-gerecht.
Naar de „N. R. Crt." meklt, hebben
de zes onderolficieren, die tot de briga
de der Koninklijke Marechaussee te
Oss hebben behoord en die eerst van
hun opsporingsbevoegdheid ontheven
en vervolgens overgeplaatst z"'n, bij
het ambtenarengerecht een klacht aan
bangig gemaakt tegen de besluiten en
handelingen, welke tot de bovenge
noemde ontheffing en hun overplaat
sing hebben geleid.
De klaagschriften van de 6 onderof
ficieren zijn bij "het ambtenaren-ge
recht ingezonden. Van elk der klagers
is er bovendien een verweerschrift bij
gevoegd. De klagers vragen vernieti
ging van de besluiten, waartegen zij
beyoepen inbrengen, ten eerste wegens
onbevoegdheid van den minister van
justitie, en ten tweede omdat, al ware
de minister bevoegd geweest, de kla
gers geen zoodanige handelingen heb
ben verricht, dat. de door den minister
getroffen maatregelen gemotiveerd
zouden zijn.
Mi". Dr. H. H. James, advocaat en
procureur te Apeldoorn, zal als raads
man van dé klagers optreden.
Volgens de Ambtenarenwet en (le
Militaire Ambtenarenwet zijn de zit
tingen van het ambtenarengerecht
openhaal", tenzij een van de partijen
sluiting van do deuren verlangt,. Deze
kan dan echter nog worden geweigerd,
indien de voorzitter van oordeel is.
dat het algemeen belang behandeling
in het openbaar yéreiseht.
Het ambtenarengerecht waarvoor
de zaak gebracht is, zetelt in Den Haag
Dat ambtenarengerecht van drie leden
(waaronder de voorzitter mr. Van
gebeuren en zelf niet kon zwemmen,
begaf zich gekleed te water, teneinde
het kind te redden, doch beiden ver
dwenen in de diepte. Omwonenden
kwamen onmiddellijk toesnellen. Vier
van hen sprongen ijlings in het brcede
water om de heide drenkelingen op te
halen, hetgeen hun weldra gelukte.
Inmiddels waren ook de gcnecshee-
Van Linderen uit Krimpen a.d. Lok
en Blom uit Krimpen a.d. IJssel ter
plaatse gearriveerd. Gedurende langen
tijd hebben de doktoren gepoogd, de
levensgeesten op te wekken. Dit
mocht echter niet meer gelukken.
HET HUWELIJK TE DOORN.
Prinses Juliana en Prins Bom
hard zullen aanwezig zijn.
Naar men meldt, zullen Prinses Juli
ana en Prins Bomhard op 4 Mei aan
wezig zijn bij het sluiten van het hu
welijk tusschen Prins Lodewijk Fer-
dinand van Pruisen, kleinzoon van
dón ex-keizer van Duitschland, met
Prinses Kyra van Rusland.
De marechaussee en de zaak-Oss.
Onderofficieren doen een beroep
„En hij is nu postdirecteur hier
„Ja," zeide Ida eenigszins verwonderd.
Piet zegt niets meer, maar loopt zwijgend
voort. Blijkbaar is hij in gedachten verzon
ken. Ook aan het middagmaal bespeuren va
der en dochter, dat, hoewel hij tracht aan
het gesprek deel te nemen, zijne gedachten
niet daarbij zijn.
Als het middagmaal is afgeloopen, vraagt
Piet „Heb je ook een spoorboekje
„Waarom, je blijft hier nu immers logee-
ren
„Neen, ik ga van avond toch maar weg en
ik wilde niet met den laatsten trein gaan,
1 dan kom ik te laat aan. Morgen wil ik graag
terugkomen, maar vanavond moet ik weg."
Piet heeft iets gejaagds over zich. Ida en
haar vader zien hem eenigszins verwonderd
aan, maar vragen niets, omdat hij het niet
noodig schijnt te oordeelen hun te zeggen,
waarom hij van plan veranderd is en ver
trekken zal. Niet lang daarna verlaat hij hen
met de belofte den volgenden dag terug te
zullen komen, maar hij wist nog niet met
welken trein.
Te Leiden aangekomen, snelt Piet naar
zijn kamer. Ella is verwonderd hem zoo vroeg
thuis te zien. Als zij het licht heeft opgesto
ken en de gejaagdheid van Piet bespeurt,
vraagt zij hem met deelneming
„Er is toch niets gebeurd, mijnheer
„Neen, Ella, niets. Maar zeg mij eens, kun
jij mij ook op den weg helpen, wanneer het
is geweest, dat ik aan het station te Bij ster
dam Ernestine heb gezien Je hebt me toen
later verteld, dat zij naar Esthuizen was ge
weest."
I „Nsen, dat weet ik niet meer, maar dat is
gemakkelijk na te gaan, want Ernestine
schrijft niet veel meer dan eens in de maand,
en moeder bewaart hare brieven bij elkan
der ik wil ze wel even halen."
Ella komt spoedig met de bewuste brieven
j terug. „Wacht, het was vóór de groote vacan-
tie, hier, hier schrijft ze „Ik ben zoo blij
dat juffrouw Hartema komt, in plaats van
[die juffrouw Hoolstra, want.... neen! dat
is het niet," zegt Ella.
Haeringen) wordt voor militaire ambie
narenzaken aangevuld met twee mili
taire leden. Deze worden benoemd
door den Minister van Defensie uit de
militairen of eervol ontslagen militai
ren van de landmacht.
PROVINCIAAL NIEUWS.
Burgemeester Kolfschoten van Edam
Gaat heen.
Naar „De Tijd" verneemt, is het re
sultaat van de keuring, door burge
meester Kolfschoten van Edam in ver
band met zijn minder gunstigen ge
zondheidstoestand aangevraagd, dat
hij binnenkort een verzoek om eervol
ontslag uit zijn ambt. zal indienen.
AFSCHEID DR. SCHEY.
De Bijkszuivelconsulent voor Noord
Holland, Dr. L. T. y. Scliey, zal heden
(30 April) zijn functie als zoodanig be
ëindigen wegens het bereiken van den
pensioengerechtigden leeftijd.
Door de Zuivelcommissie voor Nrd.-
Holland zal een receptie warden gehou
den met gelegenheid tot afscheid ne
men, op Maandag, 2 Mei a.s., des na
middags van 2-4 uur in het Parkhotel
to Hoorn.
AANBESTEDINGEN.
Het Provinciaal Bestuur van Noord
Holland heeft aanbesteed den bouw
van vier betonnen bruggen over het
ontworpen kanaal Óudkarspel-Kol-
horn en den onderbouw van een sta
len brug over dit kanaal, in de gemeen
ten Oude-Niedorp. Nieuw e-Xiedorp en
Winkel. Laagste inschrijver Otto Lin-1
zei te Socstdijk voor f 75 730.
Autcmobielteutconsteliiny te Alkmaar
Zooals in een advertentie in dit num
mer wordt aangekondigd, zal Jac. Met's
automobielbedrijf vanaf heden Zater
dag tot a.s. Dinsdag een automobiel-
tentoonstelling houden in het Graan-
beursgebouw te Alkmaar.
Diverse modellen en merken perso
nenwagens, zooals Chevrolet. Pontiac,
Oldsmobilc, Buick en La Salie zullen
w orden geëxposeerd.
Betreffende vracht- en omnibus-
chassis kunnen wij nog berichten, dat
hiervan Chevrolet,Oldsmobile en Bed-
ford-chassis' aanwezig zullen zijn,
waarvan enkele reeds voorzien van
carrosserie. In totaal zullen ongeveer
•30 automobielen geëxposeerd worden,
alsmede de door Generaal Motors ver
vaardigde Frigidaire huishond-koel
kasten.
Een en ander is een bezoek aan de
tentoonstelling dus overwaard.
TWEE KANOVAARDERS GERED.
Twee jongelieden, II. Westerhof van
de Gedempte Biorsloot en D. van der
Winclt uit de Stationstraat te Vlaar-
ADVERTENTIëN:
Iedere regel meer f 0.10
Van 1 5 regels f 0.50
ion zich aan de omgeslagen kano vast
geklampt. Reddingboeien werden
uitgeworpen, waarmee de jongens aan
boord van de sleepboot werden gehe-
schen. Zij zijn te Vlaardirigeh aan wal
gezet.
BÜ1TENLANSCH NIEUWS.
een
aan
nog
Hij
dingen, die Donderdag met een zeil-
kano waren gaan varen, zijn op de
Nieuwe Maas omgeslagen. Zij hadden
den gehcelen dag gezeild en juist
toen zij tegen het donker uit de West-
geul kwamen om de Nieuwe Maas
naar Vlaardingen over te steken, nader
den twee stoomschepen.
De golfslag was zoo sterk, dat de ka
no omsloeg. De kapitein van de sleep
boot Nel ia, die het Rijnschip Courage
van Maassluis naar Rotterdam sleep
te, zag het ongeval. ITij gooide zijn
sleep los en stoomde naar de plaats
d es o uili ei Is. Beide dren k elingen h ad -
„Lees eens even door," roept Piet heftig uit.
„Wat bedoelt u
„Lees nu eens even door „in plaats van
juffrouw Hoolstra, want...." zegt Piet.
Ella leest weer „want ik had niet graag
gehad dat die hier was gekomen ik geloof
dat Willem altijd nog wel aan haar denkt.
„Meent u dat „Ja, ja, verder" zegt Piet.
„Daar begint zij over haar kleeren, dat zal
u toch niet kunnen schelen
Ella ziet den brief nog weer van het begin
af door. „Wacht, hier staat het „Zaterdag-
ben ik even naar Esthuizen geweestik heb
daar de oude nicht Dolen bezocht." Dat moet
dus geweest zijn, laat eens zien de 15de i
Juni."
„15 Juni. Juist," zegt Piet op zegevierenden:
toon.
„Wat bedoelt u toch, mijnheer
„Ella, kwam Ernestine daar wel eens meer
bij die nicht Dolen te Esthuizen
„Neen, mijnheer, het verwonderde mij dat
zij er naar toe was geweest, want ze had mij
wel eens gezegd, dat ze daar niet meer ko-
men wilde. Dat is al een paar jaar geleden.1
Maar wat Ernestine zegt, daar kun je niet
op aan vandaag denkt ze heel anders dan
morgen."
..Ella, ik moet je eens een vraag doen,"
zegt Piet, op ernstigen toon.
„Mij, mijnheer Me dunkt, u doet al wei
nig anders daii me vragen stellen."
„Ja, maar een vraag, waaromtrent ik je
gevoelen zou wenschen te weten ik wou
weten, hoe jij er over dacht."
„Welnu, mijnheer
„Ella, als ik eens een neef had, die door
zijn gemeene handelingen een familie, die
geheel onschuldig was, onder de zwaarste
vermoedens gebukt deed gaan, en je was met
die handelingen bekend, zou je hem dan
aangeven, ja of neen
..Mijnheer, u meent toch niet dat Ernes
tine
„Antwoord mij op mijne vraag, Ella, zou je
hem dan niet aangeven, omdat hij mijn neef
was zegt Piet op den ernstigsten toon.
„Ik zou het wel moeten doen, mijnheer."
LLN HELDHAFTIGE OPOFFERING.
ie New Orleans ligt sinds enkele ja-
ïen een jongeman, die bij gelegenheid
van een ongeluk voorgoed 't iicln uit.
zijn oogen verloren had. Voorgoed, ten
minste - zoo stelden de oogartsen
vast als hij niet door een gelukte
operatie het hoornvlies van een gezond
oog in zijn linkeroog geplaatst kon
krijgen. Maar wie geeft zijn gezond
oog voor het blinde oog van een an-
ler In hetzelfde Ziekenhuis lag
man van een jaar of zestig, die
een ernstige hartkwaal leed en
maar een paar jaar te leven had.
hoorde van het geval en bood oogen»
blikkelijk aan, om zijn linkeroog op
te offeren. Hij zei „Voor die paar ia-
ren, die ik nog te leven lieb, heb ik ge
noeg aan mijn rechteroog." De opera
tie had plaats, en zij gelukte. De jonge
man kan weer zien.
Be erfenis in een houten been.
Een ongewone geschiedenis stel u
gerust met een happy-ending, beleef
de mevrouw Laiken uit New York, die
in het jaar 1928 met haar heide doch
tertjes door haar man werd verlaten.
In het jaar 1929 stierf een zekere heer
Gokiberg in W'eenen.
Mevrouw Laiken, evenals haar man
van afkomst een Poolsche, had rede
nen om te vermoeden, dat haar man
en deze Goldborg- een en* dezelfde per
soon waren. Nu was het in dit spe
ciale geval niet moeilijk, achter de
waarheid te komen, want Laiken had
een houten been. Het Poolsche consu
laat te Weenen stelde na onderzoek
vast dat ook de overleden heer Gold-
berg- nog altijd voorzien was van een
houten been. Na nog eenige formali
teiten ter erkenning dooi- de rechtbank
van Gokiberg's identiteit met Laiken
was het zoover gekomen, dat me
vrouw Laiken aan de autoriteiten te
Weenen kon mededeelen, dat er zich
in het houten been een geheime berg
plaats bevond. Die geheime bergplaats
bleek er inderdaad te zijn, en daaruit
kwamen toon te voorschijn bankbil
jetten ter waarde van 88.000 dollar.
En toen begon de tragisch-komische
strijd van mevrouw Laiken om het
zegt Ella met bevende stem.
„Ella, zoo denk ik er ook over het doet
mij leed, innig- leed," zeide Piet en hij gaf
Ella de hand, dat ik je moeder en jou dat
verdriet moet aandoen, maar Ella, mag ik
zwijgen als ik weet dat Ernestine de schrijf
ster van die valsche brieven is, die Ida bijna
vermoord hebben
„Maar hoe weet u dat, mijnheer zeide
Ella, terwijl de tranen haar in de oogen kwa
men. „U zult haar toch niet in opspraak
brengen misschien is er niets van waar."
„Ella, mijn vermoeden is zoo goed als ze
kerheid morgen ga ik naar Woudstede en
vertel den officier van justitie wat ik vermoed
of liever wat ik weet, en ik ben zeker, dat
Ida morgenavond gerehabiliteerd is. God-1
dank, eindelijk!" juicht Piet, maar ziende'
hoezeer zijn juichtoon Ella smart, gaat hij
naar haar toe en zegt „Ella, wij kunnen1
toch niet aansprakelijk zijn voor de daden
van al onze familie-leden je hebt me meer
dan eens doen voelen dat je Ernestine ook
niet vertrouwtik begrijp, dat het hoogst
onaangenaam is, want het blijft een lid van
de'familie, maar mag, kan ik anders doen?"
„Neen," zeide Ella, „als u het zoo zeker
weet, dan mag het niet langer geheim blij
ven. Maar mijn arme moeder zal het zich
vreeselijk aantrekken Ernestine is het kind
van haar eenigen broer."
„Ik begrijp hoe hard het is, Ella. Maar zeg
baar vanavond nog niets. Een slechte tijding
komt altijd nog vroeg genoeg. Ik zal je tele-
grapheereri, zoodra ik morgen iets weet."
Ella vertrok, haar tranen met moeite be
dwingende. Na een kwartier kwam zij terug.
„Mijnheer, zouden wij Ernestine niet kunnen
waarschuwen, dan kon ze buitenlands gaan
en dan krijgt ze geen vonnis. Ik zou zoo graag
die schande van haar afweren."
„En dan blijft Ida, die onschuldig is, onder
de schande gebukt Elia, wil je dat alleen
omdat zij je nicht is Als je Ida kende, en
wist hoe zij leed, dan zou je tienmaal meer
symphatie voor haar hebben, dan voor Er
nestine. Als wij Ernestine waarschuwen, zal
ze'misschien niet eens gaan ze zal zich wa
penen ze zal leugens bedenken. Neen, men
moet haar de brieven onverwachts onder de
oogen houden men moet haar alles op eens
zeggen, haar verpletteren onder de bewijzen
van haar schuld, dan ben ik zeker, dat zij
door de mand valt. Niet vooruit waarschu
wen, dat mag je niet doen, Ella je zoudt de
boosheid steunen tegen de onschuld, en dat
wil je toch zeker niet
„Ongelukkige Ernestine," was alles wat
Ella kon uitbrengen, toen zij de kamer ver
liet.
Den volgenden morgen ging Piet per eer
sten trein naar Woudstede nadat hij den
officier van justitie ingelicht had, vertrekt
men per eerstvolgenden trein naar Bij ster
dam. Een rijtuig stond bij aankomst te wach
ten en onmiddellijk werd naar het Instituut
van madame Grandjean gereden.
Het gesprek met de kostschoolhouderes
duurde slechts kort. Men verzocht haar juf
frouw Mader te willen ontbieden, maar voor
af had Piet gevraagd of mevrouw hem niet
in een andere kamer kon laten, want daar
hij juffrouw Mader vroeger wel eens gespro
ken had, zou het voor beiden pijnlijk zijn el
kander onder deze omstandigheden te ont
moeten.
Ernestine scheen eenigszins verwonderd,
maar glimlachte toch toen zij binnenkwam.
Zij groette madame Grandjean en de heeren
beleefd. Blijkbaar had zij niet het minste be
sef van de reden, waarom zij geroepen werd.
Nauwelijks was zij echter gezeten, of de
officier van justitie ging naar haar toe en
toonde haar de valsche brieven, terwijl hij
zeide „Is het u ook bekend, wie de schrijf
ster van deze twee brieven is
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN AD VERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN I
Wierlngermeerbode.
Wieringor Courant.
De Polderbode.
Zijper Courant