ROOK
TRIUMPH
DER 1 CENT
SIGARETTEN!
29e JAARGANG
ZATERDAG 1Q JUNI 1938
No. 69
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
GELOUTERD
DE
„TRIUMPHATOR'
REISBUREAU W.A.C.O.
WIERINGER COURANT
VER8CHUNT ELKEN
DINSDAG. DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTS PRIJS
per 3 maanden f 1.25.
V
BUREAU
ADVERTENTIëN:
UITGEVER
J
Hlppolytushoef Wierlngen
Iedere regel meer
f 0.10
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN. Vs?,.
Telef. Intercomm. No. 19.
Van 1 5 regels
0.50
1
TANDHEELKUNDIGE
L. GOYARTS.
SPREEKUREN
HIPPOLYTUSHOEF
IEDEREN DINSDAG 10—3 UUR
HOTEL CENTRAAL S. KAAN Pz.
MIDDENMEER
IEDEREN DINSDAG 3—5.30 UUR
ten huize van S. SCHOON, Poststraat 10.
ZIEKENFONDSLEDEN VERMINDERD
TARIEF.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
stuurden den botter toen regelrecht op
de kust aan, waarop de rijkveldwach
ter aan boord van de „Jacoba" eenige
waarschuwingsschoten uit zijn kara
bijn loste. De visschers stoorden zich
daaraan niet en lieten zich, toen de bot
ter vastliep, te water glijden en
waadden, terwijl de kogels door hot
tuig van den botter vlogen, naar hot
strand, waarbij zij meermalen tot den
hals in het IJsselmeer wegzakten. Ten
gevolge van de ondiepte kon de „Jaco
ba" het gestrande vaartuig niet berei
ken, wel werd het vischvaartuig in be
slag genomen, tegen de visschers werd
proces-verbaal opgemaakt.
Donderdag ontdekte de „Jacoba" aan
boord waarvan zich een opziener der
visscherij en een rijkveldwachter be
vonden, dezelfde visschers,, die weder
om met kuilvisscherij in het verboden
gebied bezig waren,, aan boord van
AALSTROOPERS IN ACTIE OP HET
IJSSELMEER.
Inspectie-vaartuig bindt den
strijd aan tegen botters uit
Spaak.
De strooken langs de kust van het
IJsselmeer, waarin het verboden is
met den kuil te visschen, zijn dit jaar
wederom uitgebreid,, zoodat de vis
schers uit Spakenburg en Nijkerk een
grooteren afstand moeten afleggen al
vorens zij den kuil mogen gebruiken.
Niettemin neemt de aanvoer van pa
ling en aal steeds toe, als gevolg van
het visschen in verboden water. Tenge
volge van den aanvoer van stroop
aal heeft de Rijksdienst den bedrijfs-
toeslag voor de visschers verleden
week reeds met een derde verminderd,
van welken maatregel de bona-fide vis
schers het slachtoffer worden. De vis-
scherij-inspectie oefent derhalve een
strenge controle uit, en het visscherij-
vaartuig „Jacoba" heeft in de afgeloo-
pen week reeds eenige malen proces
verbaal moeten opmaken.
Dezer dagen betrapte de „Jacoba"
eenige visschers uit Spakenburg, ter
wijl zij met een botter aan den kuil
lagen in het verboden gebied. Bij nade
ring van de controleboot nam de bot
ter de vlucht naar de thuishaven,
maar de vluggere inspectieboot dreig
de het visschersvaartuig den weg af
te snijden. De stroppende visschers
FEUILLETON.
50.),
Ida had de rechte snaar getroffen
Piet leed en dit kon zij voorkomen-; j
zij alleen kon hem genezen. Was het
dan geen verkeerde trots, als zij hem
daaraan wilde opofferen
„Het gebeurde is diep, is innig treu
rig voor je Ella, ik gevoel wat er in je
om moet gaan, maar toch zou ik hon-
derd maal liever in jou plaats zijn,
dan in die van Piet, want bij hem is
het niet alleen de treurige scheiding,
maar hij gaat ook gebukt onder het
grievend zelfverwijt, dat hij je zoo diep
gekrenkt heeft en dat hij daarbij zijn
eigen geluk heeft verwoest.
„Weet hij dan nu zeker, dat ik niet
schuldig ben
„Hij denkt er niet meer aan, en hij
was al naar je toe gevlogen om je ver
geving te smeeken, als ik hem niet ge
zegd had, dat je hem nooit meer zoudt
willen ontvangen. Het was hard, Ella,
maar ik zeg volstrekt niet onverdiend."
Het gesprek doet Ella onaangenaam
aan is zij hard, en dat nog wel tegen
over Piet Is dat mogelijk
,.Je hebt hem toch gezegd Ida, dat ik
liem geheel vergeven heb vraagt
Ella zacht, „Ik heb waaldijk niet den
minsten wrok tegen hem."
„Zeker heb ik hem dat gezegd, maar
dat maakt zijn zelfverwijt slechts te
grievender. Het zijn vurige kolen, Ella,
die je op zijn hoofd hoopt."
„Ik kan toch niet zeggen, dat. ik hem
niet vergeef, want dat zou onwaarheid
zijn. Zoo is het met mij gesteld, Ida,
dat, hoe diep mij ook de smart drukt
er toch nog een zeker gevoel van
vreugde bij is, dat hij het me heeft
aangedaan. Het is mij alsof ik voor
hem lijd."
„Maar als hij dat alles wist, zou het
hem nog meer nederdrukken. Ella, je
zult hem toch niet verpletteren door
je goedheid-; je wilt hem toch werke
lijk nog zoo gelukkig maken als
maai* kan."
„Zeker, Ida."
twee Spakenburger botters, de B.U.
79, en de B.U. 141. De met de controle
op de naleving der I.Tsselmeervisscherij
reglementen belaste ambtenaren, lie
pen met de „Jacoba" Harderwijk bin
nen, begaven zich over land naar Nij
kerk en overvielen vandaar met een
motorvlet, die uit de verte niet door de
visschers kon herkend worden, de
twee stroopende vaartuigen. De vis
schers hadden noch acte, noch vergun
ning en voor de eerste maal werden
beide vaartuigen zelf in beslag geno
men. De visscherij-beambte en de rijks
veldwachter begaven zich ieder aan
boord van een der botters, die vervol
gens naar Nijkerk werden opgebracht.
Bij aankomst te Nijkerk was er op de
Sluis en op de kade een oploop van
Spakenburgers, die van de in beslagne
ming hadden gehoord en per rijwiel
en vrachtauto naar Nijkerk waren ge
komen. Bij het binnenvaren van den
eersten botter,, waarop zich de opziener
bevond, begonnen de Spakenburgers
te joelen zij namen een minder vrien
delijke houding aan, waarop de rijks
veldwachter, die met den tweeden bot
ter arriveerde, gewapend met zijn ka-
rabijn, de sluis en de havenkade deed
„Welnu, zeg hem dan zelf, dat je
hem vergeven hebt. Ik kan hem wel
zeggen uit jou naam, dat alles verge
ven is, maar één woord uit jou mond
is hem oneindig meer waard. Zeg me,
dat je hem wilt ontvangen."
Ella aarzelde. Ida trad op haar toe,
nam hare hand en zeide „Ella, ie
mand, dien ik grievend beleedigd had,
ja dien ik door mijne eigenzinnigheid
vermoord heb, heeft mij, op zijn sterf
bed geheel en volledig vergeven uit
zijn mond heb ik het gehoord maar
denk je, dat het voor mij hetzelfde zou
geweest zijn als een ander mij gezegd
had dat hij mij vergaf Neen. ik had
alleen met hem te doen, van zijne lip
pen wilde ik de woorden hooren, die
mij alleen mijne rust konden terugge
ven. Zou je nu niet hetzelfde willen
doen, Ella, tegenover iemand, dien je
zoo lief hebt
Ella zweeg hare oogen schoten vol
tranen.
De deui' werd plotseling geopend
Piet vloog binnen en onstuimig viel
hij voor Ella op de knieën, greep hare
hand., drukte die vurig in de zijne en
zeide „Vergeving, Ella, vergeving."
Ida verliet liet vertrek.
Eenigen tijd later bood de huiskamer
van mevrouw Hoogwoud een geheel
ander tafereel aan dan in de laatste
dagen. De. treurigheid was verdwenen;
een innig gelukkige uitdrukking lag
op het gelaat van alle aanwezigen.
Piet hield met zijne rechterhand de
linkerhand van Ella omklemd, als
wilde hij te kennen geven, dat nu hij
haar weder bezat, hij haar nimmer zou
loslaten. Ida zag met voldoening naar
het tweetal zij beschouwde het als
haar werk, dat zij weder vereenigd
waren. Mevrouw Hoogwoud was het,
alsof zij van een drukkende last was
bevrijd, want, zij zag hare Ella weder
glimlachen, iets wat deze sedert den
noodlottigen dag, waarop de brief van
Piet gekomen was, niet gedaan had.
„Maar, Ella zeg mij nu eens," zeide
zij, „waarom je mij nooit iets verteld!
hebt, van wat tusschen jou en Woud-1
heim was voorgevallen
„Hij had mij vooraf plechtig doenj
beloven, moeder, dat. ik nooit aan ie
mand iets zeggen zou, met betrekking
ontruimen.
De „Jacoba" werd uit Harderwijk onr,
boden en nam de twee in beslag geno
men visschersvaartuigen op sleep
touw om ze over het IJsselmeer te ver
voeren naar Hoorn, waar de visscherij-
inspectie voor het IJsselmeer haar
standplaats heeft.
ONZE DURE GLOEILAMPEN.
Kamerleden vragen prijsverlaging
VoLgens lïet Verslag van de Tweede
Kamer over liet wetsontwerp tot con-
tingenteering van den invoer van me
taaldraad voor gloeilampen, verklaar
den sommige leden nog niet van cle
noodzakelijkheid van verlenging van
deze contingenteering overtuigd te
zijn.
Deze leden vestigden er voorts de
aandacht op, dat er niettegenstaande
de prijsverlaging hier te lande, waar
van de memorie van toelichting mel
ding maakt, nog een zeer groot ver
schil bestaat tusschen de prijzen van
gloeilampen in Nederland en die in
België, waai* zij ongeveer* half zoo hoog
zijn. Op den verkoop van gloeilampen
in Nederland moeten volgens hen hui-
t,ongewoon hooge winsten worden go-
maakt. Zij meenden, clat bij handha
ving van de contigenteering voor een
veel sterkere prijsverlaging behoort
te worden zorggedragen.
DE EERSTE MEIKERSEN.
Donderdag zijn op de Tielsche Vei
ling de eerste vroege meikersen aange
voerd. Deze eerstelingen brachten 99
cent per Kg. op.
Aanvoerder was de heer D. J. van der
Salm, uit Wadenoyen bij Tiel kooper
was de heer A. van Rijnsbergen uit
's-Gravenhage.
De vleeschruil met Duitschland.
„Voor boter beteekent het zoo
goed als niets."
Schrijvende over de ruil-transactie
met Duitschland (vleesch tegen stroo,
boter en tuinbouwproducten) zegt het
orgaan van den Alg. Ned. Zuivelbond
„Wij weten niet, om welke belangen
het hierbij voor den tuinbouw en het
stroo gaat, maar wél \\eten wij, dat
het voor de boter zoo goed als niets be
teekent. De Regeeririg deed in dezen
beter, maar eens open kaart te spelen
en ronduit te publiceeren waarom het
hier gaat en tegen welke condities de
leveringen zullen plaats vinden.
Waarom richt de F. N Z., die zulke
goede relatiefs onderhoudt met de uit
voerders der crisis-politiek, geen des
betreffend verzoek aan de overheid
Zij is toch de vertegenwoordigster dei'
Coop. Zuivelindustrie Zij zal dan
haar speciale aandacht moeten wijden
aan het artikel „vruchtenpulp
BUITENLANSCH NIEUWS.
REGEERINGSPROGRAMMA VAN DE
AMER1KANSCHE REGEERING.
Aan de paradox „Armoede te
midden van Rijkdom" moet een
einde worden gemaakt.
In een redevoering voor de Temple
University verklaarde de staats-secre-
taris van de Schatkist, Morgenthau,
het volgende
„De taak van de Amerikaanschc Re
geering is, het economische stelsel te
corrigeeren. De uitvoering van deze
taak bevindt zich nog in een beginsta
dium. Er blijft nog veel te doen."
De vroegere uiteenzettingen over het
programma, dat nog door de Regeering
Roosevelt moet worden uitgevoerd,
hebben de zakenwereld reeds zeer ver
ontrust. Morgenthau verklaarde des
tijds namelijk, dat indien de president
bij-de verkiezingen in November succes
heeft, hij o.a. een wijziging van de be
lastingwet van 1938 zou voorstellen
Gelijk bekend heeft de president gewei
gerd deze belastingwet te teekenen.
In zijn redevoering van Donderdag
deelde Morgenthau mede „lk wilde,
dat ik kon zeggen, dat de welvaart
reeds zeer nabij is. Onze taak en ook
die van u is echter pas begonnen. De
principieels wijzigingen, aangebracht
onder de leiding van President Roose-
velt, bevinden zich nog slechts in een
tot mijn bezoek op zijn kamer. Ik had
dat nooit moeten doen, maar nu ik het
gedaan had, moest ik mijne belofte
toch houden."
„Laat ons nu van dien kerel zwijgen"
zegt Piet, „ik verklaar hem dood voor
zijn geheele leven."
Toen de tijd voor het heengaan daar
was, kon Piet er niet toe komen, af
scheid te nemen hij had een gevoel,
alsof hij Ella bij zich moest houden
om haar niet weer te verliezen. Ella
bemerkte het en zeide
„Wees maar gerust;, Piet, ik hen er
zeker van, clat iets dergelijks niet
meer kan gebeuren wij hebben bei
den gevoeld hoe zwaar het is elkan
der te moeten missen."
Piet omhelst haar vurig en zegt
„Je kunt er zeker van zijn, Ella, dat ik
nooit meer iets ten nadeele van jou
zal gelooven; ja. al zie ik het zelf, dan
geloof ik het nog niet."
Piet brengt zijne nicht dien avond
terug naar Dalrust en blijft daar den
nacht doorbrengen. Hij is Ida innig er-!
kentelijk voor den dienst, dien zij hem
bewezen heeft.
„Je weet wel, wat ik je eens gezegd
heb, Piet, dat er mogelijk nog een dag
zou komen, waarop ik je mijne dank-'
baarheid zou kunnen toonen voor het
geen je voor mij gedaan hebt ik ben
blij, dat die dag gekomen is."
„Had je er niet vreeselijk tegen om
met Ernestine in aanraking te komen?"
„Nu je het vraagt, moet er erken
nen ja ik zag er erg tegen op,
maar ik heb mijn afkeer kunnen over
winnen, omdat het voor jou en voor
Ella was."
HOOFDSTUK XXV.
Het is een schoone dag in de Augus
tusmaand. Boomen en bloemen staan
in volle pracht. De vogels paren hun
liefelijk gekweel aan h.et zachte gemur
mei van het kleine beekje dat door Dal
rust vloeit. Op verschilende punten
van den smaakvollen tuin zijn eerebo-
gen opgericht en de oprijlaan is als
eene allée van bloemen en groen,, ge
vormd door de rijen eerezuilen van
sparreloof, met guirlandes verbonden.
De klokken van het dorpskerkje lui-
len en deelen aan de bewoners mede,
dat er een paar in het huwelijk wordt
verbinden. Velen zijn uitgegaan om den
rijken trouwstoet van Ida Hart erna en
Almen te zien. Het paar in de staatsie
koets, door twee prachtige schimmels
getrokken, wekt de algemeene bewon
dering.
Van het gemeentehuis naai- de kerk
en van de kerk weder terug. Nabij de
stoep,staan een aantal kinderen, waar
onder een paar kleine meisjes van de
weduwe Beukhout, die bloemen strooi
en voor de bruid. Ida neemt een der
dochtertjes van Gijs op, kust het harte
lijk en spreekt haar dank aan allen uit.
Nadat de gelukwenschen waren ont
vangen, gingen de meeste gasten uitéén
om zich later weer aan den feestdisch
te vereenigen. Anderen, waaronder
Piet en Ella, deden eene wandeling in
den grooten tuin en het daarachter
liggende hosch.
Het jonge vrouwtje had nog één
wensch
„George, zou je met me mee willen
gaan naar het graf van Gijs we zijn
daar nog niet samen geweest en ik
hecht er aan, het vandaag nog even te
bezoeken. Je weet, het is vlak bij."
Van Almen betuigde, dat al was het
heel ver af, hij toch gaarne met haar
mede zou gaan, maar alleen als het
zijn vrouwtje niet droefgeestig zou
stemmen, want dat mocht niet op de
zen dag.
„Neen, dat is voorbij, George, thans
stemt het mij alleen tot ernst. En op
een dag als vandaag, waarop alles mij
toelacht, een dag, waarop het leven mij
voorkomt als enkel zonneschijn, kan
het zeker geen kwaad een oogenblik
aan den ernst van het leven herinnerd
te worden."
Op het kleine kerkhof viel de eenvou
dige wit marmeren zuil, die Ida op
het graf van Gijs had doen plaatsen,
spoedig in het oog. Arm in arm stond
het jonge paar in gedachten verzonken'
vóór het gedenkteeken.
„Niemand heeft groot er liefde dan
deze", las Ida zacht. „Moge men dat
ook nog eens op ons graf kunnen zet
ten, George."
Toen George en Ida van het kerkhof
door den tuin terugkeerden, zagen zij
worden Uw tanden Indien U poetst met
wat goeds, namelijk met
Tube 60 en 40 ct. Doos 20 ct.
IVOROL
beginstadium. Zij zullen voorkomen,
dat een herhaling van de gevolgen van
de catastrofe van 1932 intreedt. De
strijd heeft thans ten doel de bestaan
de depressie te verzachten en deze te
beëindigen en nieuwe depressies onmo
gelijk te maken.
De reglementeering van het econo
mische, sociale en cultureele. leven
neemt overal in de wereld toe. Hij waar
schuwde zijn toehoorders er voor te zor
gen, dat de vrijheden bewaard bleven.
De Amerikaansche valuta en het
Amerikaansche crediet zijn niet langer
aangewezen op de genade van de spe
culanten.
Het Amerikaansche banksysteem is
versterkt en de effectenbeurzen gaan
thans werken in het algemeen belang.
Een systeem van sociale verzekeringen
werd opgesteld, terwijl betere verhou
dingen tusschen kapitaal en arbeiders
tot stand zijn gebracht. Er blijft echter
nog veel werk over. Millioenen woon
huizen moeten worden gebouwd. Hot.
transportwezen moet georganiseerd
worden en het Regeerings-apparaat
verbeterd. De overmatige macht van de
monopolie bezitters r.noet beperkt wor
den en het belastingstelsel gewijzigd.
De belangrijkste taak is het econo
mische leven op een gelijkmatig niveau
te brengen, zoodat allen, die in staat
zijn te werken en daai'toe ook bereid
zijn, dit ook kunnen doen.
Wilt U een heerlijke Vacantie tocht
Dan een meerdaagsche reis van het
REISGIDSEN GRATIS VERKRIJGBAAR.
Reisbureau W.A.C.O. HOORN, Breed 75.
Tel. 184.
Piet en Ella in een priëel van klimop
en kamperfoelie-ranken. Zij zaten
naast elkander Piet had zijn arm
langs de leuning der bank uitgestrekt,
terwijl zij daartegen leunde en haar
hoofdje vertrouwelijk tegen zijn schou
der liet rusten. Het was een scherp
contrast dat figuurtje in die graci-
euse houding en het lieve gezichtje zoo
dicht bij het gelaat van Piet, waarop
de uitdrukking van geluk het bijzonder
leelijke echter niet vermocht te verdrij
ven. Zoowel van Almen als Ida trof de
scherpe tegenstelling.
Toen de jonggetrouwden hij Ella en
Piet waren gekomen, stonden deze op
en gingen hen tegemoet.
„Piet" zeide Ida, „doe je nog wel
aan Heine, of is het ,Buch der Lieder"
alleen geschikt, zoolang je nog niet ge
vonden hebt, wat je zoekt
„Wat" roept Piet uit, „ik geniet er
nu niet minder van dan vroeger."
„Geef dan nu eens een toepasselijk
vers ten beste vroeger mocht ik nog
al eens mee profiteeren, maar nu nooit
meer."
Piet grijpt dadelijk in zijn zak en
haalt daaruit het ,.Buch der Lieder" te
voorschijn het is nu niet meer aan
flarden, maar gebonden in een rood
morakijnen bandje. Hij bladert er een
oogenblik in en geeft 't boekje dan aan
Ida over, met den vinger een versje
aanwijzend. „Lees dat eens, Ida, vol
komen toepasselijk." En Ida. leest
„Ich halte ihr die Augen zu
Und küsz, sie auf den Mund
„Was hatlst du mir die Augen zu,
Nun laszt sie mich nicht mehr in Ruh
Sie fragt mich um den Grund.
Von Abend spat bis Morgens früh,
Sie fragt zu jeder Stund'
Wenn du mir küszt den Mund
„Ik sag' ihr nicht, weszhalb ich's thu',
Ich weisz sehr gut den Grund
Ich halte ihr die Augen zu
Und küsz' sie auf den Mund."
EINDE.
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zijper Courant.