ROOK TRIUMPH DER 1 CENT SIGARETTEN! 29e JAARGANG ZATERDAG 1Q JUNI 1938 No. 69 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN GELOUTERD DE „TRIUMPHATOR' REISBUREAU W.A.C.O. WIERINGER COURANT VER8CHUNT ELKEN DINSDAG. DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTS PRIJS per 3 maanden f 1.25. V BUREAU ADVERTENTIëN: UITGEVER J Hlppolytushoef Wierlngen Iedere regel meer f 0.10 CORN. J. BOSKER WIERINGEN. Vs?,. Telef. Intercomm. No. 19. Van 1 5 regels 0.50 1 TANDHEELKUNDIGE L. GOYARTS. SPREEKUREN HIPPOLYTUSHOEF IEDEREN DINSDAG 10—3 UUR HOTEL CENTRAAL S. KAAN Pz. MIDDENMEER IEDEREN DINSDAG 3—5.30 UUR ten huize van S. SCHOON, Poststraat 10. ZIEKENFONDSLEDEN VERMINDERD TARIEF. BINNENLANDSCH NIEUWS. stuurden den botter toen regelrecht op de kust aan, waarop de rijkveldwach ter aan boord van de „Jacoba" eenige waarschuwingsschoten uit zijn kara bijn loste. De visschers stoorden zich daaraan niet en lieten zich, toen de bot ter vastliep, te water glijden en waadden, terwijl de kogels door hot tuig van den botter vlogen, naar hot strand, waarbij zij meermalen tot den hals in het IJsselmeer wegzakten. Ten gevolge van de ondiepte kon de „Jaco ba" het gestrande vaartuig niet berei ken, wel werd het vischvaartuig in be slag genomen, tegen de visschers werd proces-verbaal opgemaakt. Donderdag ontdekte de „Jacoba" aan boord waarvan zich een opziener der visscherij en een rijkveldwachter be vonden, dezelfde visschers,, die weder om met kuilvisscherij in het verboden gebied bezig waren,, aan boord van AALSTROOPERS IN ACTIE OP HET IJSSELMEER. Inspectie-vaartuig bindt den strijd aan tegen botters uit Spaak. De strooken langs de kust van het IJsselmeer, waarin het verboden is met den kuil te visschen, zijn dit jaar wederom uitgebreid,, zoodat de vis schers uit Spakenburg en Nijkerk een grooteren afstand moeten afleggen al vorens zij den kuil mogen gebruiken. Niettemin neemt de aanvoer van pa ling en aal steeds toe, als gevolg van het visschen in verboden water. Tenge volge van den aanvoer van stroop aal heeft de Rijksdienst den bedrijfs- toeslag voor de visschers verleden week reeds met een derde verminderd, van welken maatregel de bona-fide vis schers het slachtoffer worden. De vis- scherij-inspectie oefent derhalve een strenge controle uit, en het visscherij- vaartuig „Jacoba" heeft in de afgeloo- pen week reeds eenige malen proces verbaal moeten opmaken. Dezer dagen betrapte de „Jacoba" eenige visschers uit Spakenburg, ter wijl zij met een botter aan den kuil lagen in het verboden gebied. Bij nade ring van de controleboot nam de bot ter de vlucht naar de thuishaven, maar de vluggere inspectieboot dreig de het visschersvaartuig den weg af te snijden. De stroppende visschers FEUILLETON. 50.), Ida had de rechte snaar getroffen Piet leed en dit kon zij voorkomen-; j zij alleen kon hem genezen. Was het dan geen verkeerde trots, als zij hem daaraan wilde opofferen „Het gebeurde is diep, is innig treu rig voor je Ella, ik gevoel wat er in je om moet gaan, maar toch zou ik hon- derd maal liever in jou plaats zijn, dan in die van Piet, want bij hem is het niet alleen de treurige scheiding, maar hij gaat ook gebukt onder het grievend zelfverwijt, dat hij je zoo diep gekrenkt heeft en dat hij daarbij zijn eigen geluk heeft verwoest. „Weet hij dan nu zeker, dat ik niet schuldig ben „Hij denkt er niet meer aan, en hij was al naar je toe gevlogen om je ver geving te smeeken, als ik hem niet ge zegd had, dat je hem nooit meer zoudt willen ontvangen. Het was hard, Ella, maar ik zeg volstrekt niet onverdiend." Het gesprek doet Ella onaangenaam aan is zij hard, en dat nog wel tegen over Piet Is dat mogelijk ,.Je hebt hem toch gezegd Ida, dat ik liem geheel vergeven heb vraagt Ella zacht, „Ik heb waaldijk niet den minsten wrok tegen hem." „Zeker heb ik hem dat gezegd, maar dat maakt zijn zelfverwijt slechts te grievender. Het zijn vurige kolen, Ella, die je op zijn hoofd hoopt." „Ik kan toch niet zeggen, dat. ik hem niet vergeef, want dat zou onwaarheid zijn. Zoo is het met mij gesteld, Ida, dat, hoe diep mij ook de smart drukt er toch nog een zeker gevoel van vreugde bij is, dat hij het me heeft aangedaan. Het is mij alsof ik voor hem lijd." „Maar als hij dat alles wist, zou het hem nog meer nederdrukken. Ella, je zult hem toch niet verpletteren door je goedheid-; je wilt hem toch werke lijk nog zoo gelukkig maken als maai* kan." „Zeker, Ida." twee Spakenburger botters, de B.U. 79, en de B.U. 141. De met de controle op de naleving der I.Tsselmeervisscherij reglementen belaste ambtenaren, lie pen met de „Jacoba" Harderwijk bin nen, begaven zich over land naar Nij kerk en overvielen vandaar met een motorvlet, die uit de verte niet door de visschers kon herkend worden, de twee stroopende vaartuigen. De vis schers hadden noch acte, noch vergun ning en voor de eerste maal werden beide vaartuigen zelf in beslag geno men. De visscherij-beambte en de rijks veldwachter begaven zich ieder aan boord van een der botters, die vervol gens naar Nijkerk werden opgebracht. Bij aankomst te Nijkerk was er op de Sluis en op de kade een oploop van Spakenburgers, die van de in beslagne ming hadden gehoord en per rijwiel en vrachtauto naar Nijkerk waren ge komen. Bij het binnenvaren van den eersten botter,, waarop zich de opziener bevond, begonnen de Spakenburgers te joelen zij namen een minder vrien delijke houding aan, waarop de rijks veldwachter, die met den tweeden bot ter arriveerde, gewapend met zijn ka- rabijn, de sluis en de havenkade deed „Welnu, zeg hem dan zelf, dat je hem vergeven hebt. Ik kan hem wel zeggen uit jou naam, dat alles verge ven is, maar één woord uit jou mond is hem oneindig meer waard. Zeg me, dat je hem wilt ontvangen." Ella aarzelde. Ida trad op haar toe, nam hare hand en zeide „Ella, ie mand, dien ik grievend beleedigd had, ja dien ik door mijne eigenzinnigheid vermoord heb, heeft mij, op zijn sterf bed geheel en volledig vergeven uit zijn mond heb ik het gehoord maar denk je, dat het voor mij hetzelfde zou geweest zijn als een ander mij gezegd had dat hij mij vergaf Neen. ik had alleen met hem te doen, van zijne lip pen wilde ik de woorden hooren, die mij alleen mijne rust konden terugge ven. Zou je nu niet hetzelfde willen doen, Ella, tegenover iemand, dien je zoo lief hebt Ella zweeg hare oogen schoten vol tranen. De deui' werd plotseling geopend Piet vloog binnen en onstuimig viel hij voor Ella op de knieën, greep hare hand., drukte die vurig in de zijne en zeide „Vergeving, Ella, vergeving." Ida verliet liet vertrek. Eenigen tijd later bood de huiskamer van mevrouw Hoogwoud een geheel ander tafereel aan dan in de laatste dagen. De. treurigheid was verdwenen; een innig gelukkige uitdrukking lag op het gelaat van alle aanwezigen. Piet hield met zijne rechterhand de linkerhand van Ella omklemd, als wilde hij te kennen geven, dat nu hij haar weder bezat, hij haar nimmer zou loslaten. Ida zag met voldoening naar het tweetal zij beschouwde het als haar werk, dat zij weder vereenigd waren. Mevrouw Hoogwoud was het, alsof zij van een drukkende last was bevrijd, want, zij zag hare Ella weder glimlachen, iets wat deze sedert den noodlottigen dag, waarop de brief van Piet gekomen was, niet gedaan had. „Maar, Ella zeg mij nu eens," zeide zij, „waarom je mij nooit iets verteld! hebt, van wat tusschen jou en Woud-1 heim was voorgevallen „Hij had mij vooraf plechtig doenj beloven, moeder, dat. ik nooit aan ie mand iets zeggen zou, met betrekking ontruimen. De „Jacoba" werd uit Harderwijk onr, boden en nam de twee in beslag geno men visschersvaartuigen op sleep touw om ze over het IJsselmeer te ver voeren naar Hoorn, waar de visscherij- inspectie voor het IJsselmeer haar standplaats heeft. ONZE DURE GLOEILAMPEN. Kamerleden vragen prijsverlaging VoLgens lïet Verslag van de Tweede Kamer over liet wetsontwerp tot con- tingenteering van den invoer van me taaldraad voor gloeilampen, verklaar den sommige leden nog niet van cle noodzakelijkheid van verlenging van deze contingenteering overtuigd te zijn. Deze leden vestigden er voorts de aandacht op, dat er niettegenstaande de prijsverlaging hier te lande, waar van de memorie van toelichting mel ding maakt, nog een zeer groot ver schil bestaat tusschen de prijzen van gloeilampen in Nederland en die in België, waai* zij ongeveer* half zoo hoog zijn. Op den verkoop van gloeilampen in Nederland moeten volgens hen hui- t,ongewoon hooge winsten worden go- maakt. Zij meenden, clat bij handha ving van de contigenteering voor een veel sterkere prijsverlaging behoort te worden zorggedragen. DE EERSTE MEIKERSEN. Donderdag zijn op de Tielsche Vei ling de eerste vroege meikersen aange voerd. Deze eerstelingen brachten 99 cent per Kg. op. Aanvoerder was de heer D. J. van der Salm, uit Wadenoyen bij Tiel kooper was de heer A. van Rijnsbergen uit 's-Gravenhage. De vleeschruil met Duitschland. „Voor boter beteekent het zoo goed als niets." Schrijvende over de ruil-transactie met Duitschland (vleesch tegen stroo, boter en tuinbouwproducten) zegt het orgaan van den Alg. Ned. Zuivelbond „Wij weten niet, om welke belangen het hierbij voor den tuinbouw en het stroo gaat, maar wél \\eten wij, dat het voor de boter zoo goed als niets be teekent. De Regeeririg deed in dezen beter, maar eens open kaart te spelen en ronduit te publiceeren waarom het hier gaat en tegen welke condities de leveringen zullen plaats vinden. Waarom richt de F. N Z., die zulke goede relatiefs onderhoudt met de uit voerders der crisis-politiek, geen des betreffend verzoek aan de overheid Zij is toch de vertegenwoordigster dei' Coop. Zuivelindustrie Zij zal dan haar speciale aandacht moeten wijden aan het artikel „vruchtenpulp BUITENLANSCH NIEUWS. REGEERINGSPROGRAMMA VAN DE AMER1KANSCHE REGEERING. Aan de paradox „Armoede te midden van Rijkdom" moet een einde worden gemaakt. In een redevoering voor de Temple University verklaarde de staats-secre- taris van de Schatkist, Morgenthau, het volgende „De taak van de Amerikaanschc Re geering is, het economische stelsel te corrigeeren. De uitvoering van deze taak bevindt zich nog in een beginsta dium. Er blijft nog veel te doen." De vroegere uiteenzettingen over het programma, dat nog door de Regeering Roosevelt moet worden uitgevoerd, hebben de zakenwereld reeds zeer ver ontrust. Morgenthau verklaarde des tijds namelijk, dat indien de president bij-de verkiezingen in November succes heeft, hij o.a. een wijziging van de be lastingwet van 1938 zou voorstellen Gelijk bekend heeft de president gewei gerd deze belastingwet te teekenen. In zijn redevoering van Donderdag deelde Morgenthau mede „lk wilde, dat ik kon zeggen, dat de welvaart reeds zeer nabij is. Onze taak en ook die van u is echter pas begonnen. De principieels wijzigingen, aangebracht onder de leiding van President Roose- velt, bevinden zich nog slechts in een tot mijn bezoek op zijn kamer. Ik had dat nooit moeten doen, maar nu ik het gedaan had, moest ik mijne belofte toch houden." „Laat ons nu van dien kerel zwijgen" zegt Piet, „ik verklaar hem dood voor zijn geheele leven." Toen de tijd voor het heengaan daar was, kon Piet er niet toe komen, af scheid te nemen hij had een gevoel, alsof hij Ella bij zich moest houden om haar niet weer te verliezen. Ella bemerkte het en zeide „Wees maar gerust;, Piet, ik hen er zeker van, clat iets dergelijks niet meer kan gebeuren wij hebben bei den gevoeld hoe zwaar het is elkan der te moeten missen." Piet omhelst haar vurig en zegt „Je kunt er zeker van zijn, Ella, dat ik nooit meer iets ten nadeele van jou zal gelooven; ja. al zie ik het zelf, dan geloof ik het nog niet." Piet brengt zijne nicht dien avond terug naar Dalrust en blijft daar den nacht doorbrengen. Hij is Ida innig er-! kentelijk voor den dienst, dien zij hem bewezen heeft. „Je weet wel, wat ik je eens gezegd heb, Piet, dat er mogelijk nog een dag zou komen, waarop ik je mijne dank-' baarheid zou kunnen toonen voor het geen je voor mij gedaan hebt ik ben blij, dat die dag gekomen is." „Had je er niet vreeselijk tegen om met Ernestine in aanraking te komen?" „Nu je het vraagt, moet er erken nen ja ik zag er erg tegen op, maar ik heb mijn afkeer kunnen over winnen, omdat het voor jou en voor Ella was." HOOFDSTUK XXV. Het is een schoone dag in de Augus tusmaand. Boomen en bloemen staan in volle pracht. De vogels paren hun liefelijk gekweel aan h.et zachte gemur mei van het kleine beekje dat door Dal rust vloeit. Op verschilende punten van den smaakvollen tuin zijn eerebo- gen opgericht en de oprijlaan is als eene allée van bloemen en groen,, ge vormd door de rijen eerezuilen van sparreloof, met guirlandes verbonden. De klokken van het dorpskerkje lui- len en deelen aan de bewoners mede, dat er een paar in het huwelijk wordt verbinden. Velen zijn uitgegaan om den rijken trouwstoet van Ida Hart erna en Almen te zien. Het paar in de staatsie koets, door twee prachtige schimmels getrokken, wekt de algemeene bewon dering. Van het gemeentehuis naai- de kerk en van de kerk weder terug. Nabij de stoep,staan een aantal kinderen, waar onder een paar kleine meisjes van de weduwe Beukhout, die bloemen strooi en voor de bruid. Ida neemt een der dochtertjes van Gijs op, kust het harte lijk en spreekt haar dank aan allen uit. Nadat de gelukwenschen waren ont vangen, gingen de meeste gasten uitéén om zich later weer aan den feestdisch te vereenigen. Anderen, waaronder Piet en Ella, deden eene wandeling in den grooten tuin en het daarachter liggende hosch. Het jonge vrouwtje had nog één wensch „George, zou je met me mee willen gaan naar het graf van Gijs we zijn daar nog niet samen geweest en ik hecht er aan, het vandaag nog even te bezoeken. Je weet, het is vlak bij." Van Almen betuigde, dat al was het heel ver af, hij toch gaarne met haar mede zou gaan, maar alleen als het zijn vrouwtje niet droefgeestig zou stemmen, want dat mocht niet op de zen dag. „Neen, dat is voorbij, George, thans stemt het mij alleen tot ernst. En op een dag als vandaag, waarop alles mij toelacht, een dag, waarop het leven mij voorkomt als enkel zonneschijn, kan het zeker geen kwaad een oogenblik aan den ernst van het leven herinnerd te worden." Op het kleine kerkhof viel de eenvou dige wit marmeren zuil, die Ida op het graf van Gijs had doen plaatsen, spoedig in het oog. Arm in arm stond het jonge paar in gedachten verzonken' vóór het gedenkteeken. „Niemand heeft groot er liefde dan deze", las Ida zacht. „Moge men dat ook nog eens op ons graf kunnen zet ten, George." Toen George en Ida van het kerkhof door den tuin terugkeerden, zagen zij worden Uw tanden Indien U poetst met wat goeds, namelijk met Tube 60 en 40 ct. Doos 20 ct. IVOROL beginstadium. Zij zullen voorkomen, dat een herhaling van de gevolgen van de catastrofe van 1932 intreedt. De strijd heeft thans ten doel de bestaan de depressie te verzachten en deze te beëindigen en nieuwe depressies onmo gelijk te maken. De reglementeering van het econo mische, sociale en cultureele. leven neemt overal in de wereld toe. Hij waar schuwde zijn toehoorders er voor te zor gen, dat de vrijheden bewaard bleven. De Amerikaansche valuta en het Amerikaansche crediet zijn niet langer aangewezen op de genade van de spe culanten. Het Amerikaansche banksysteem is versterkt en de effectenbeurzen gaan thans werken in het algemeen belang. Een systeem van sociale verzekeringen werd opgesteld, terwijl betere verhou dingen tusschen kapitaal en arbeiders tot stand zijn gebracht. Er blijft echter nog veel werk over. Millioenen woon huizen moeten worden gebouwd. Hot. transportwezen moet georganiseerd worden en het Regeerings-apparaat verbeterd. De overmatige macht van de monopolie bezitters r.noet beperkt wor den en het belastingstelsel gewijzigd. De belangrijkste taak is het econo mische leven op een gelijkmatig niveau te brengen, zoodat allen, die in staat zijn te werken en daai'toe ook bereid zijn, dit ook kunnen doen. Wilt U een heerlijke Vacantie tocht Dan een meerdaagsche reis van het REISGIDSEN GRATIS VERKRIJGBAAR. Reisbureau W.A.C.O. HOORN, Breed 75. Tel. 184. Piet en Ella in een priëel van klimop en kamperfoelie-ranken. Zij zaten naast elkander Piet had zijn arm langs de leuning der bank uitgestrekt, terwijl zij daartegen leunde en haar hoofdje vertrouwelijk tegen zijn schou der liet rusten. Het was een scherp contrast dat figuurtje in die graci- euse houding en het lieve gezichtje zoo dicht bij het gelaat van Piet, waarop de uitdrukking van geluk het bijzonder leelijke echter niet vermocht te verdrij ven. Zoowel van Almen als Ida trof de scherpe tegenstelling. Toen de jonggetrouwden hij Ella en Piet waren gekomen, stonden deze op en gingen hen tegemoet. „Piet" zeide Ida, „doe je nog wel aan Heine, of is het ,Buch der Lieder" alleen geschikt, zoolang je nog niet ge vonden hebt, wat je zoekt „Wat" roept Piet uit, „ik geniet er nu niet minder van dan vroeger." „Geef dan nu eens een toepasselijk vers ten beste vroeger mocht ik nog al eens mee profiteeren, maar nu nooit meer." Piet grijpt dadelijk in zijn zak en haalt daaruit het ,.Buch der Lieder" te voorschijn het is nu niet meer aan flarden, maar gebonden in een rood morakijnen bandje. Hij bladert er een oogenblik in en geeft 't boekje dan aan Ida over, met den vinger een versje aanwijzend. „Lees dat eens, Ida, vol komen toepasselijk." En Ida. leest „Ich halte ihr die Augen zu Und küsz, sie auf den Mund „Was hatlst du mir die Augen zu, Nun laszt sie mich nicht mehr in Ruh Sie fragt mich um den Grund. Von Abend spat bis Morgens früh, Sie fragt zu jeder Stund' Wenn du mir küszt den Mund „Ik sag' ihr nicht, weszhalb ich's thu', Ich weisz sehr gut den Grund Ich halte ihr die Augen zu Und küsz' sie auf den Mund." EINDE. IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zijper Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1938 | | pagina 1