TRIUMPH DE TRIOMFEERENDE EENS GEPROBEERD 29e JAARGANG ZATERDAG 1 OCTOBER 1938 No. 114 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN L. GOYARTS. DE DOKTERSVROUW. t CENT VIRGINIA N.V. W.A.C.0 Autobusdiensten WINTERDIENST ALTIJD GEPREFEREERD W1ERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG. DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. TAN DHEELKUNDIGE SPREEKUREN HIPPOLYTUSHOEF IEDEREN DINSDAG 10—2.30 UUR. VRIJDAGAVOND 5—8 UUR. HOTEL CENTRAAL S. KAAN Pz. MIDDENMEER IEDEREN DINSDAG 3—5.30 UUR HOTEL SMIT, (aparte ingang.) Ziekenfondsleden Fondstarief. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. I BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels Iedere regel meer f 0.50 f 0.10 13e BIJEENKOMST VAN MIDDEN- STANDSBESTUREN EN KAMER VAN KOOPHANDEL Gehouden Woensdagmiddag 2 uur in het Stadhuis te Alkmaar. De Omzetbelastingwet en de Vestigingswet onder de loupe In Alkmaar waren Woensdag vele menschen op de been om de inkwartiering der soldaten te aan schouwen. Geen wonder dat de voorz. in zijn openingswoord gewaagde van de bijzondere toestand waarin thans werd vergaderd. Spr. releveert de woorden van Neviiie Chamberlain en hoopt op spoedige verbetering. Vervol gens deelt hij mede, dat de heer S. de Hoo, Hoofdcommies a.h. Departement van Econ. Zaken, door' plotselinge werkzaamheden niet te Alkmaar kon komen. Als eerste spreker wordt ingeluid, de heer E. J. H. Volkmaars, inspec teur der Invoerrechten en Accijnzen te Den Helder. Uit diens uiteenzetting van de Wet op de Omzetbelasting, welke 1 October a.s. gewijzigd is, kun nen wij het volgende onze lezers mede deelen. Zooals bekend, was de O.B.W. voor 5 jaar afgekondigd, doch weer met 5 jaar verlengd geworden en wel tot 1944. Spreker hoopt, dat alsdan ver dere verlenging niet meer noodig is. De lieer Volkmaars legt eerst nog even uit hoe de oude wet (dus de wet van nu) luidde. Een fabrikant moest zegels plakken of kon ook vrijstelling krij gen en dan per aanslag betalen. Wat is nu gebleven Het plakken van zegels is gebleven, behalve voor kleine bedrijven (fabrikanten) die een totaal omzet beneden f 1000 per jaar hebben. Deze fabrikanten krijgen een aangifte-biljet en moeten daarop ZELF berekenen hoeveel O.B. verschul digd is. Daarna koopen zij het benoo- cligd aantal zegels en plakken die op FEUILLETON. Naar het Engelsch. 45.) de aangifte. Hier bepaalt de fabrikant dus zelf zijn aanslag. De aanslagen zooals thans geschiedt, vervallen dus. Men kan echter ook het verschuldigde bednag betalen per GIRO of aan den Onvanger. (b.v. bij bezwaren om ze gels te plakken.) In dat geval moet men het giro-strookje of de kwitantie van den Ontvanger op de aangifte plakken, als bewijs dat de O.B. vol daan werd. Is de aangifte door den fa brikant abusievelijk berekend, dan zal een correctieve aanslag volgen. Heeft men te weinig betaald, dan be staat kans op boete. Opgemerkt dient te worden, dat de zelfplakker het GE- IIEELE zegel, (dus beide gedeelten) moeten plakken. Op een vraag van de Afd. Wierin gen, wat onder omzet" werd verstaan, werd medegedeeld, dat hier bedoeld is Geheel vrij kunnen ^lijven zij, die 'n gemidd. omzet hebben van minder dan f 300 per jaar (of een gemidd. IN KOOP van minder dan 70 pCt. of f 210. Omzetten tusschen f 300 en f 600 wor den belast met een VAST bedrag van f 10 per jaar. Van 1' 600 tot f 1000 met vast bedrag van f 20 per jaar. De Wiet op de O.B. belasting bedoel de oorspronkelijk een heffing van 4 pCt., over de verkoopen. Dit bracht moelijklieden mede, waarom reeds een bijzondere regeling werd getroffen voor slagers, bakkers, café-restaurants etc. Deze betalen een I-IOOGER (5 a 6) percentage over hun grondstoffen-IN- KOOPEN. De bijzondere regeling geldt b.v. voor apothekers, hotels, restaurants, café's, lunchrooms, .pensions» bakkers, ban ketbakkers, consumptie-ijs bereiders; en slagers. Voor boekbinders is geen bijzondere regeling. Wie onder de bijzondere regeling valt MOET thans hiernaar betalen. Er bestaat dus zooals vroeger geen keuze meer om te betalen naar de ver koopen (4 pCt.) de omzet van BELAST fabrikaat, dus niet de totale zaak-omzet. Naast de bestaande grondslagen (le vering krachtens koop en verkoop, ruil, schenking, huurkoop etc.) is thans ook belast a. De overdracht van goederen in roerenden staat. B.v. Een kleermaker krijgt van zijn cliënt een lap stof en moet daaruit een pak maken. Hij is nu O.B. voor dit puk verschuldigd een drukker bedrukt het papier, dat een opdrachtgever hem verstrekt een timmerman ontvangt hout van klant en maakt hieruit di verse voorwerpen, enz. b. Beschikken over roerende goede ren ten hehoeve van onroerende goe deren. B.v. Een aannemer maakt ZELF de ramen, deuren en kozijnen, die hij in een te bouwen huis aanbrengt. Ook be tonbouw is heiast. Echter mogen even-' tueele montage-kosten in mindering worden gebracht. Dus b.v. bij den smid die een zelf gemaakt hek mon teert. Het eigen gebruik was reeds belast voor zoover hel privé-verbruik was, maar thans is ook op het zakelijke ver bruik belast. B.v. Philips gebruikt zijn lampen om in de fabriek op te hangen Het zal den lezer hierboven opgeval len zijn, dat men met een omzet bene den de f 1000 ook moet betalen. Dat is inderdaad juist. Met ingang van 1 October a.s. is de vrijstelling ver vallen. Allen wier omzet minder dan f 1000 bedraagt, vallen thans in een bijzonde re regeling. Deze menschen moeten NIET zegelen. Ook hierbij moet de- verschuldigde belasting op de aangifte-biljetten wor den geplakt. Verder zijn er nog enkele wijzigin gen in de tabellen A en B. Fruit is vrij gesteld geworden sigarenmakers vrij drukkers strooibiljetten be last. vereenig. \'2 periodieken en ad vertentie-bladen zijn Vt'ij- De heer Volkmaars legt tenslotte nog even de nadruk op de strafbepalingen en vestigt er de aand icht op, dat de O.B.-wet evenals de Zegelwet de ver- klikplicht kent. d.w.z. men moet in dien men ontdekt dat er op een ONT VANGEN factuur te weinig heeft be rekend of in het geheel geen O.B. dien leverancier platweg „ophangen." In den praktijk zal een ander wel niet vlot gebeuren. (Red.) Na deze uiteenzetting worden nog en kele vragen gesteld en naar genoegen beantwoord. Er was een banketbakker, die het on billijk vond dat hij eerst op zijn grond stoffen 4 pCt. betaalde en daarna pog Isabella wilde fluisterend vragen hoe het met den patiënt ging, maar Mathilda Jeffson fronste de wenkbrauwen, en legde haar met den wijsvinger het stilzwijgen op. Deemoe dig trok zij zich terug in een donkeren hoek, waar zij gewoon was te zitten sinds de Jeff- sons zich van het ziekbed van haar echtge noot hadden meester gemaakt. Zij kon hun het recht daartoe niet betwisten. Wat was zij anders dan een nietig, hulpeloos schep sel, trillende en bevende als een blad als zij trachtte den lij dér eenige hulp te verleenen De dag scheen pijnlijk lang. Het tikken van een ouden klok op den trappen het zwa re ademhalen van den zieke, waren de eeni ge geluiden die de stilte afbraken. Eens of tweemaal sloeg Isabella een bijbel, die bij haar op een tafeltje lag, open, en trachtte eenigen troost te vinden in de gewijde bla den. Maar zij kon de schoonheid van de woorden niet gevoelen zoo als in de kerk te Hurstonleigh, waar heilige verlangens haar geest in een andere sfeer verplaatst hadden. Zij had dan medelijden met George Gilbert, diep medelijden met zijn toestand, en was zeer bevreesd dat hij sterven zou, maar hoe wel zij voor hem bad, was dat gebed niet innig genoeg om haar vrede te schenken, en had zij een duister voorgevoel dat het geene verhooring zou vinden. Het was laat in den avond toen de dokter uit Wareham met den heer Pawlkatt aan kwam. Hij'was een man met een zeer ge wichtig gelaat en krakende laarzen. Hij zette zich naast het ziekbed neder, voelde den pa tiënt den pols, luisterde naar zijn ademha ling, lichtte zijne zware oogleden op en tuur de in zijne ontstoken oogen. Vervolgens deed hij een aantal vragen en ging toen met zijn ambtgenoot naar beneden, waar zij een klein kwartier over den toestand van den zieke beraadslaagden. Isabella volgde den heer Pawlkatt ditmaal niet naar beneden. Het bijzijn van den vreem den geneesheer schrikte haar af, en in de handelwijze der beide mannen was niets wat haar hoop of troost inboezemde. Zij bleef in haar hoekje zitten doch juffrouw Jeff son sloop uit de kamer kort nadat de beide dokters die verlaten hadden en ging lang zaam den trap af. George lag te slapen, zeer vast te slapen ditmaal en zijne ademhaling was regelmatiger dan zij in lang geweest was, maar luide en zwaar pijnlijk voor het gehoor. In minder dan tien minuten kwam juffrouw leffson terug. Zij zag zeer bleek, en er waren sporen van tranen op haar gelaat te bespeu ren. De goede vrouw had geluisterd naar het consult in de kleine huiskamer. Isabella scheen dit te vermoeden want zij stond op van haar stoel en ging de huis houdster een paar schreden te gemoet. „O, zeg mij de waarheid," fluisterde zij met een smeekende stem „denken zij dat hij sterven zal „Ja, antwoordde Mathilda Jeffson op een scherpen, hardvochtigen toon, die zonderling afstak bij haar met moeite weerhouden snik ken „ja, mevrouw Gilberten gij zult nu vrij zijn om uw genoegen te nemen, en mijn heer Lansdell te ontmoeten zoo dikwijls als gij verkiest, en 's avonds rond te wandelen met vreemde mannen. Gij had er een poosje mee kunnen wachten, mevrouw Gilbert, en gij hadt dit niet lang behoeven te doen, want zij zeggen dat mijn moede arme mijnheer ik had hem op mijn armen den dag toen hij geboren werd, en ik moest hem dus wel lief hebben, al deden auderen dit nietzij zeg gen dat hij den morgen niet halen zal. Gij hadt dus kunnen wachten, mevrouw Gilbert; maar gij zijt een slechte vrouw geweest, dat zeg ik u Juist op dit oogenblik werd de zieke plot- op al onze autobusdiensten gaat in op 9 OCTOBER 1938. seling wakker, en richtte zich op in een zit tende houding. Mathilda's 'arm was dadelijk gereed om het uitgeputte lichaam, dat nog kort geleden zulk een kracht bezeten had, te ondersteunen. George Gilbert had Mathilda's laatste woor den gehoord, want hij herhaalde ze vrij dui delijk. hpewel zijn tong zwaar was en zijn geluid vreemd klonk. Het verraste zijne wa kers om hem samenhangende woorden te hooren uiten, want reeds sinds vele dagen had hij geen bewustzijn meer van hetgeen er om hem heen voorviel. „Een slechte vrouw neen, neen Zij is altijd een goede vrouw voor mij geweest, een zeer goede vrouw Kom, Izzie kom hier. Ik ben'bang, dat het een vervelend leven ge- wees is, mijn lieve," zeide hij zeer vriende lijk toen zij bij hem kwam, zich aan hem vastklemde, en hem aanzag met een bleek, ontdaan gelaat, „heel vervelend, maar het zou niet altijd zoo geweest zijn. Ik dacht, i langzamerhand als ik een nieuwe prak tijk in Helmswell, een marktplaats en gij in een rijtuigje, zoo als Laura Pawlkatt maar Gods wil geschiede, liefste ik hoop dat ik mijn pilcht gedaan heb en de armen met der tijd beter woningen als het God belieft. Ik heb veel zien lijden en en mijn plicht. Hij zonk neer in de armen van William Jeffson en een stroom van tranen harts tochtelijke berouwvolle tranen, die hij nooit zou voelen viel op zijn levenloos gelaat, Zijn dood was zeer plotseling, hoewel zijn ziekte haar aard in aanmerking genomen lang geduurd had. Hij stierf in vollen vrede, in het bewustzijn dat hij zijn plicht gedaan had. Hij stierf met Isabella's hand in de zijne geklemd, en had nooit, in zijn een voud, een oogenblik aan hare liefde getwij feld. ZEVEN EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK. Tusschen leven en dood. Eene plechtige kalmte daalde neder op het eens 5 pCt. over zijn in koopen (ver hoogd met die 4 pCt.) Nu was deze heer abuis toen hij beweerde dus 9 pCt. te moeten betalen. Wij zullen even aantoonen waarom. Stel hij kocht in voor f 100 grondstoffen (te gebruiken voor banket) Hij betaald hierop O.B. 4 pCt. is f 4, inkoop totaal f 104.- Van dit bedrag moet hij 5 pCt. beta len dus 1' 5.20. Verviel de 4 pCt. nu, dan had hij te betalen f 5 (5 pCt. over f 100.) Het verschil is dus per i' 100 grond stoffen f 0.20 of pei' gulden 1/5 cent. De 5 pCt. werden immers OVER de 4 pCt. berekend. 5 pCt. van 4 pCt. is ge lijk aan 1/500 deel. Dit is dus zeer mi niem en lijkt ons daarom niet veel in vloed uit te oefenen op oncurrentie- mogelijkheid met zelf-bakkers. Betreffende loodgieters werd opge merkt, dat deze nu roerend goed leve ren aan onroerend goed, dus belast. Over Reparatie werden nog enkele vragen gesteld. Uit het antwoord van den heer Volkmaars bleek ons dat dit begrip nog zeer vaag is. Te veel wordt o,i. een en ander overgelaten aan de opvatting van een persoon (i.c. de In specteur.) Na deze leerzame uiteenzetting der O.B.-wet, trad de heer Hol smul Ier naar voren. Typeerend was dat deze verga dering in het teeken stond van nog dus in een huwelijksadvertentie kun nen lezen „Vrouw oud 25 jaar in het bezit Handelsdiploma (Middenstand) zoekt kennismaking met zakenman, met diploma vakbekwaamheid en kun ncnd-c voldoen aan eredietwaardig- heids-eiseh, om gezamenlijk na onder- ling goedvinden een huwelijk aan te gaan en een zaak op te zetten." De da mes met zoo'n diploma krijgen dus meer kansen bij de zakenmenschen. Een en ander werkte natuurlijk op de lachspieren. Nadat voorzitter de sprekers heeft dank gezegd voor hun uitstekende be- toogen, sluit hij deze nuttige bijeen komst. dG. BINNENLANDSCH NIEUWS. jeugdige sprekers (om en nabij 30 jaar) De heer Ilolsmuller gal' blijk de mate rie betreflende de Vestigingswet goed onder den knie te hebben en gaf dan ook een buitengewoon helder betoog Wij hebben evenwel in dit blad reeds herhaalde malen de bepalingen van de Vestigingswet besproken. Alleen wil len wij nog mededeelen dat ALLEEN slagers en bakkers boven de 32 jaar 'i bewijs van den Minister kunnen krij gen dat zij geen examen meer hebben te doen. Er werd o.a. gevraagd of het moge lijk was, dat man.en vrouw te zamen aan de eischen voldoen. Dit is inder daad mogelijk. Doch alleen zóó De man heeft vakbekwaamheid en cre- diet de vrouw Middenstandsdiploma Nu huwen zij op huwelijksche voo» waarden en maken saam een vennoot schap. Ook is het natuurlijk mogelijk dat de vrouw crediet geeft. Doch in gemeenschap draait dit alleen voor den man op. Deze uiteenzetting ontlok te de komische opmerking van den hr Schelfel (Secr. Iv. van K.), dat men nu ook economische waarden aan de vrouw zal kunnen toekennen. Men zal EEN VERSCHRIKKELIJK ONGELUK. Vader haalt zijn dochtertje uit het water. Er is Donderdagmiddag in het zomerbad naast het Sportpark te Alkmaar een ern stig' ongeluk en zeer tragisch gebeurd ge beurd. Twee meisjes Kaandorp, de 7-jarige Jaco- ba, een dochtertje van den conciërge van het Sportpark en de 8-jarige Sytje, een buur meisje en vriendinnetje uit de Nieuwpoorts- laan, dat toevallig ook Kaandorp heet, wa ren op het Sportpark aan het spelen. Zij maakten een opening in de afscheiding naar het zomerbad en begaven zich naar het basin. Dit bad is, nu het seizoen geëindigd is, buiten gebruik gesteld maar in het basin staat nog ongeveer 1.50 meter water. Waarschijnlijk hebben de beide meisjes met het water willen spelen of zijn er spelend in gegleden. In alle gevalle geraakten beide kin deren in het bassin, kwamen in het voor hen diepe water en zagen geen kans meer bij den kant op te komen. Toen het ongeluk bemerkt werd, heeft men allereerst de 8-jarige Sytje uit het water ge haald. De conciërge van het Sportpark heeft met behulp van eenige H. B. S.-ers, die op liet Sportpark waren, in het bijzonder den H. B. S.-er De Jager herhaaldelijk gedoken, en toen bleek, dat zich nog een kind in het bassin moest bevinden. Het moet een vreeselijk oogenblik geweest zijn, toen de heer Kaandorp tot de conclusie kwam dat het boven gebrachte meisje zijn eigen dochtertje was. De gemeentelijke geneeskundige dienst werd gewaarschuwd, waarna men nog langen tijd getracht heeft de levensgeesten weer op te wekken. Dat gelukte bij de 8-jarige Sytje, maar he laas niet meer bij de 7-jarige Jacoba. Het kleine meisje bleek reeds overleden te zijn. Groot is de deernis met het zoo zwaar ge- getroffen gezin. De kleine Sytje werd per ziekenauto naar het Centraal ziekenhuis overgebracht. huis te Graybridge, en voor de eerste maal gevoelde Isabella Gilbert de dood in hare tegenwoordigheid was en de levende wereld door zijn verkillenden invloed buitensloot. Qe spookachtige ijsberg was eindelijk op de brooze boot neergekomen. Zij leed veeleen diep berouw knaagde aan haar hart. Hoe slecht was zij geweest hoe valsch, hoe wreed, hoe ondankbaar Als zij slechts ge weten had dat hij sterven zou hoe ver schillend zou alles dan geweest zijn Hoe zou zij immers, zelfs in gedachte, een echt genoot hebben kunnen grieven, wiens da gen geteld waren Het viel haar zoo moeilijk om aan de werkelijkheid van het gebeurde te gelooven telkens betrapte zij zich op het bedenken van boetredenen, die haar berouw moesten uitdrukken, over al hare tekortko mingen. En dan stond haar weder plotse ling dat tooneel bij het sterfbed voor den geest, en hoorde zij die vreemde stem woor den van liefde en lof stamelen. Na de eerste uitbarsting van smart, en van verontwaardiging op de vrouw, die zij voor eene slechte en nalatige echtgenoote gehou den had, werd Mathilda Jeffson vriendelij kei- gestemd jegens de verslagen jonge weduwe. Zij bracht een kop warme thee in de huis kamer waar Isabella zat, huiverend als van koude,_en overreedde het arme schepseltje om wat van dien verkwikkenden drank te gebruiken. Zij wischte zelf de tranen uit de oogen, terwijl zij Isabella tot berusting ver maande, en tot onderwerping aan den wil der Voorzienigheid, en al die troostredenen te pas bracht, die eenvoudig geloovige zielen zelfs in de diepste verslagenheid bemoedigen. Maar op Isabella maakten ze weinig in druk. Haar smart was geen hartstochtelijke droefheid het was meer een gevoel van el lende dat zij haar voornemen om goed te zijn, en trouw aan haar braven echtgenoot, een voornemen nog zoo kort geleden met ernst opgevat, niet had kunnen ten uitvoer brengen. De dood, die vreeselijke onverwach te bezoeker had aan hare plannen op eens den bodem ingeslagen. Zij bleef den gan- schen avond in de huiskamer zitten en poog de te vergeefs den zin te vatten der evan geliewoorden die zij voor zich hield openge slagen zij staarde slechts in de walmende kaars, die niet eerder gesnoten werd vórdat juffrouw Jeffson de kamer binnenkwam "om het ontstelde schepseltje een beetje ge zelschap te houden," zoo als zij tegen haar man zeide, die bij het keukenvuur zat, met de ellebogen op" de knieën en het gelaat in de handen verborgen, peinzende over de lang vervolgen dagen toen hij gewoon was den kleinen George van de handelsschool op den weg naar Wareham, af te halen. Er was een onophoudelijk in- en uitgeloop, een voortdurend geluid van voetstappen, c'acht Isabella met bevreemding en zelfs juffrouw Jeffson scheen te midden van haar smart vol drukte te zijn. De doktersvrouw had zich verbeeld dat alle gedruisch moest ophouden, en de levenden eerbied moesten hebben voor eene woning waar de dood was binnengetreden. Anderen mochten dieper smart gevoelen over het verlies van den over ledene maar niemand gevoelde zulk een ontzag voor den dood als zij. Mathilda bracht haar eenig avondeten, maar zij schoof dit weg, en barstte in tranen uit. Het scheen haar een soort van heiligschennis toe, dat in- en uitdragen van spijs en drank, terwijl hij boven lag, de man wiens hoed nog in de kamer op een stoel stond, wiens papieren en medische boeken nog lagen op de ouder - wetsche secretarie naast den schoorsteen. Ach, hoe dikwijls had zij op die medische boeken gesmaald, omdat het geen uitgaven waren van Zanoni en Ernst Maltravers en nu verweet zij zich dat zij er ooit een on- vriendelijken blik op geworpen had, nu de eigenaar, tot de dooden behoorde. (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1938 | | pagina 1