TRIUMPH
DE
TRIOMFEERENDE
EENS
GEPROBEERD
29e JAARGANG
ZATERDAG 1 OCTOBER 1938
No. 114
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
L. GOYARTS.
DE
DOKTERSVROUW.
t CENT
VIRGINIA
N.V. W.A.C.0 Autobusdiensten
WINTERDIENST
ALTIJD
GEPREFEREERD
W1ERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG. DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
TAN DHEELKUNDIGE
SPREEKUREN
HIPPOLYTUSHOEF
IEDEREN DINSDAG 10—2.30 UUR.
VRIJDAGAVOND 5—8 UUR.
HOTEL CENTRAAL S. KAAN Pz.
MIDDENMEER
IEDEREN DINSDAG 3—5.30 UUR
HOTEL SMIT, (aparte ingang.)
Ziekenfondsleden Fondstarief.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN.
I
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telef. Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels
Iedere regel meer
f 0.50
f 0.10
13e BIJEENKOMST VAN MIDDEN-
STANDSBESTUREN EN KAMER
VAN KOOPHANDEL
Gehouden Woensdagmiddag 2 uur
in het Stadhuis te Alkmaar.
De Omzetbelastingwet en de
Vestigingswet onder de loupe
In Alkmaar waren Woensdag
vele menschen op de been om
de inkwartiering der soldaten te aan
schouwen. Geen wonder dat de voorz.
in zijn openingswoord gewaagde van
de bijzondere toestand waarin thans
werd vergaderd. Spr. releveert de
woorden van Neviiie Chamberlain en
hoopt op spoedige verbetering. Vervol
gens deelt hij mede, dat de heer S. de
Hoo, Hoofdcommies a.h. Departement
van Econ. Zaken, door' plotselinge
werkzaamheden niet te Alkmaar kon
komen.
Als eerste spreker wordt ingeluid,
de heer E. J. H. Volkmaars, inspec
teur der Invoerrechten en Accijnzen
te Den Helder. Uit diens uiteenzetting
van de Wet op de Omzetbelasting,
welke 1 October a.s. gewijzigd is, kun
nen wij het volgende onze lezers mede
deelen.
Zooals bekend, was de O.B.W. voor
5 jaar afgekondigd, doch weer met 5
jaar verlengd geworden en wel tot
1944. Spreker hoopt, dat alsdan ver
dere verlenging niet meer noodig is.
De lieer Volkmaars legt eerst nog even
uit hoe de oude wet (dus de wet van
nu) luidde. Een fabrikant moest zegels
plakken of kon ook vrijstelling krij
gen en dan per aanslag betalen.
Wat is nu gebleven Het plakken
van zegels is gebleven, behalve voor
kleine bedrijven (fabrikanten) die een
totaal omzet beneden f 1000 per jaar
hebben. Deze fabrikanten krijgen een
aangifte-biljet en moeten daarop
ZELF berekenen hoeveel O.B. verschul
digd is. Daarna koopen zij het benoo-
cligd aantal zegels en plakken die op
FEUILLETON.
Naar het Engelsch.
45.)
de aangifte. Hier bepaalt de fabrikant
dus zelf zijn aanslag. De aanslagen
zooals thans geschiedt, vervallen dus.
Men kan echter ook het verschuldigde
bednag betalen per GIRO of aan den
Onvanger. (b.v. bij bezwaren om ze
gels te plakken.) In dat geval moet
men het giro-strookje of de kwitantie
van den Ontvanger op de aangifte
plakken, als bewijs dat de O.B. vol
daan werd. Is de aangifte door den fa
brikant abusievelijk berekend, dan
zal een correctieve aanslag volgen.
Heeft men te weinig betaald, dan be
staat kans op boete. Opgemerkt dient
te worden, dat de zelfplakker het GE-
IIEELE zegel, (dus beide gedeelten)
moeten plakken.
Op een vraag van de Afd. Wierin
gen, wat onder omzet" werd verstaan,
werd medegedeeld, dat hier bedoeld is
Geheel vrij kunnen ^lijven zij, die 'n
gemidd. omzet hebben van minder
dan f 300 per jaar (of een gemidd. IN
KOOP van minder dan 70 pCt. of f 210.
Omzetten tusschen f 300 en f 600 wor
den belast met een VAST bedrag van
f 10 per jaar. Van 1' 600 tot f 1000 met
vast bedrag van f 20 per jaar.
De Wiet op de O.B. belasting bedoel
de oorspronkelijk een heffing van
4 pCt., over de verkoopen. Dit bracht
moelijklieden mede, waarom reeds
een bijzondere regeling werd getroffen
voor slagers, bakkers, café-restaurants
etc. Deze betalen een I-IOOGER (5 a 6)
percentage over hun grondstoffen-IN-
KOOPEN.
De bijzondere regeling geldt b.v. voor
apothekers, hotels, restaurants, café's,
lunchrooms, .pensions» bakkers, ban
ketbakkers, consumptie-ijs bereiders;
en slagers. Voor boekbinders is geen
bijzondere regeling.
Wie onder de bijzondere regeling
valt MOET thans hiernaar betalen.
Er bestaat dus zooals vroeger geen
keuze meer om te betalen naar de ver
koopen (4 pCt.)
de omzet van BELAST fabrikaat,
dus niet de totale zaak-omzet.
Naast de bestaande grondslagen (le
vering krachtens koop en verkoop,
ruil, schenking, huurkoop etc.) is
thans ook belast
a. De overdracht van goederen in
roerenden staat.
B.v. Een kleermaker krijgt van zijn
cliënt een lap stof en moet daaruit een
pak maken. Hij is nu O.B. voor dit puk
verschuldigd een drukker bedrukt
het papier, dat een opdrachtgever hem
verstrekt een timmerman ontvangt
hout van klant en maakt hieruit di
verse voorwerpen, enz.
b. Beschikken over roerende goede
ren ten hehoeve van onroerende goe
deren.
B.v. Een aannemer maakt ZELF de
ramen, deuren en kozijnen, die hij in
een te bouwen huis aanbrengt. Ook be
tonbouw is heiast. Echter mogen even-'
tueele montage-kosten in mindering
worden gebracht. Dus b.v. bij den
smid die een zelf gemaakt hek mon
teert.
Het eigen gebruik was reeds belast
voor zoover hel privé-verbruik was,
maar thans is ook op het zakelijke ver
bruik belast. B.v. Philips gebruikt zijn
lampen om in de fabriek op te hangen
Het zal den lezer hierboven opgeval
len zijn, dat men met een omzet bene
den de f 1000 ook moet betalen. Dat is
inderdaad juist. Met ingang van
1 October a.s. is de vrijstelling ver
vallen.
Allen wier omzet minder dan f 1000
bedraagt, vallen thans in een bijzonde
re regeling. Deze menschen moeten
NIET zegelen.
Ook hierbij moet de- verschuldigde
belasting op de aangifte-biljetten wor
den geplakt.
Verder zijn er nog enkele wijzigin
gen in de tabellen A en B. Fruit is vrij
gesteld geworden sigarenmakers
vrij drukkers strooibiljetten be
last. vereenig. \'2 periodieken en ad
vertentie-bladen zijn Vt'ij-
De heer Volkmaars legt tenslotte nog
even de nadruk op de strafbepalingen
en vestigt er de aand icht op, dat de
O.B.-wet evenals de Zegelwet de ver-
klikplicht kent. d.w.z. men moet in
dien men ontdekt dat er op een ONT
VANGEN factuur te weinig heeft be
rekend of in het geheel geen O.B.
dien leverancier platweg „ophangen."
In den praktijk zal een ander wel niet
vlot gebeuren. (Red.)
Na deze uiteenzetting worden nog en
kele vragen gesteld en naar genoegen
beantwoord.
Er was een banketbakker, die het on
billijk vond dat hij eerst op zijn grond
stoffen 4 pCt. betaalde en daarna pog
Isabella wilde fluisterend vragen hoe het
met den patiënt ging, maar Mathilda Jeffson
fronste de wenkbrauwen, en legde haar met
den wijsvinger het stilzwijgen op. Deemoe
dig trok zij zich terug in een donkeren hoek,
waar zij gewoon was te zitten sinds de Jeff-
sons zich van het ziekbed van haar echtge
noot hadden meester gemaakt. Zij kon hun
het recht daartoe niet betwisten. Wat was
zij anders dan een nietig, hulpeloos schep
sel, trillende en bevende als een blad als zij
trachtte den lij dér eenige hulp te verleenen
De dag scheen pijnlijk lang. Het tikken
van een ouden klok op den trappen het zwa
re ademhalen van den zieke, waren de eeni
ge geluiden die de stilte afbraken. Eens of
tweemaal sloeg Isabella een bijbel, die bij
haar op een tafeltje lag, open, en trachtte
eenigen troost te vinden in de gewijde bla
den. Maar zij kon de schoonheid van de
woorden niet gevoelen zoo als in de kerk te
Hurstonleigh, waar heilige verlangens haar
geest in een andere sfeer verplaatst hadden.
Zij had dan medelijden met George Gilbert,
diep medelijden met zijn toestand, en was
zeer bevreesd dat hij sterven zou, maar hoe
wel zij voor hem bad, was dat gebed niet
innig genoeg om haar vrede te schenken, en
had zij een duister voorgevoel dat het geene
verhooring zou vinden.
Het was laat in den avond toen de dokter
uit Wareham met den heer Pawlkatt aan
kwam. Hij'was een man met een zeer ge
wichtig gelaat en krakende laarzen. Hij zette
zich naast het ziekbed neder, voelde den pa
tiënt den pols, luisterde naar zijn ademha
ling, lichtte zijne zware oogleden op en tuur
de in zijne ontstoken oogen. Vervolgens deed
hij een aantal vragen en ging toen met zijn
ambtgenoot naar beneden, waar zij een
klein kwartier over den toestand van den
zieke beraadslaagden.
Isabella volgde den heer Pawlkatt ditmaal
niet naar beneden. Het bijzijn van den vreem
den geneesheer schrikte haar af, en in de
handelwijze der beide mannen was niets
wat haar hoop of troost inboezemde. Zij bleef
in haar hoekje zitten doch juffrouw Jeff
son sloop uit de kamer kort nadat de beide
dokters die verlaten hadden en ging lang
zaam den trap af. George lag te slapen, zeer
vast te slapen ditmaal en zijne ademhaling
was regelmatiger dan zij in lang geweest
was, maar luide en zwaar pijnlijk voor
het gehoor.
In minder dan tien minuten kwam juffrouw
leffson terug. Zij zag zeer bleek, en er waren
sporen van tranen op haar gelaat te bespeu
ren. De goede vrouw had geluisterd naar het
consult in de kleine huiskamer.
Isabella scheen dit te vermoeden want
zij stond op van haar stoel en ging de huis
houdster een paar schreden te gemoet.
„O, zeg mij de waarheid," fluisterde zij met
een smeekende stem „denken zij dat hij
sterven zal
„Ja, antwoordde Mathilda Jeffson op een
scherpen, hardvochtigen toon, die zonderling
afstak bij haar met moeite weerhouden snik
ken „ja, mevrouw Gilberten gij zult nu
vrij zijn om uw genoegen te nemen, en mijn
heer Lansdell te ontmoeten zoo dikwijls als
gij verkiest, en 's avonds rond te wandelen
met vreemde mannen. Gij had er een poosje
mee kunnen wachten, mevrouw Gilbert, en
gij hadt dit niet lang behoeven te doen, want
zij zeggen dat mijn moede arme mijnheer
ik had hem op mijn armen den dag toen hij
geboren werd, en ik moest hem dus wel lief
hebben, al deden auderen dit nietzij zeg
gen dat hij den morgen niet halen zal. Gij
hadt dus kunnen wachten, mevrouw Gilbert;
maar gij zijt een slechte vrouw geweest, dat
zeg ik u
Juist op dit oogenblik werd de zieke plot-
op al onze autobusdiensten
gaat in op 9 OCTOBER 1938.
seling wakker, en richtte zich op in een zit
tende houding. Mathilda's 'arm was dadelijk
gereed om het uitgeputte lichaam, dat nog
kort geleden zulk een kracht bezeten had, te
ondersteunen.
George Gilbert had Mathilda's laatste woor
den gehoord, want hij herhaalde ze vrij dui
delijk. hpewel zijn tong zwaar was en zijn
geluid vreemd klonk. Het verraste zijne wa
kers om hem samenhangende woorden te
hooren uiten, want reeds sinds vele dagen
had hij geen bewustzijn meer van hetgeen
er om hem heen voorviel.
„Een slechte vrouw neen, neen Zij is
altijd een goede vrouw voor mij geweest,
een zeer goede vrouw Kom, Izzie kom hier.
Ik ben'bang, dat het een vervelend leven ge-
wees is, mijn lieve," zeide hij zeer vriende
lijk toen zij bij hem kwam, zich aan hem
vastklemde, en hem aanzag met een bleek,
ontdaan gelaat, „heel vervelend, maar
het zou niet altijd zoo geweest zijn. Ik dacht,
i langzamerhand als ik een nieuwe prak
tijk in Helmswell, een marktplaats en
gij in een rijtuigje, zoo als Laura Pawlkatt
maar Gods wil geschiede, liefste ik
hoop dat ik mijn pilcht gedaan heb en de
armen met der tijd beter woningen als
het God belieft. Ik heb veel zien lijden
en en mijn plicht.
Hij zonk neer in de armen van William
Jeffson en een stroom van tranen harts
tochtelijke berouwvolle tranen, die hij nooit
zou voelen viel op zijn levenloos gelaat,
Zijn dood was zeer plotseling, hoewel zijn
ziekte haar aard in aanmerking genomen
lang geduurd had. Hij stierf in vollen
vrede, in het bewustzijn dat hij zijn plicht
gedaan had. Hij stierf met Isabella's hand
in de zijne geklemd, en had nooit, in zijn een
voud, een oogenblik aan hare liefde getwij
feld.
ZEVEN EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Tusschen leven en dood.
Eene plechtige kalmte daalde neder op het
eens 5 pCt. over zijn in koopen (ver
hoogd met die 4 pCt.) Nu was deze heer
abuis toen hij beweerde dus 9 pCt. te
moeten betalen.
Wij zullen even aantoonen waarom.
Stel hij kocht in voor f 100 grondstoffen
(te gebruiken voor banket) Hij betaald
hierop O.B. 4 pCt. is f 4, inkoop totaal
f 104.-
Van dit bedrag moet hij 5 pCt. beta
len dus 1' 5.20.
Verviel de 4 pCt. nu, dan had hij te
betalen f 5 (5 pCt. over f 100.)
Het verschil is dus per i' 100 grond
stoffen f 0.20 of pei' gulden 1/5 cent.
De 5 pCt. werden immers OVER de
4 pCt. berekend. 5 pCt. van 4 pCt. is ge
lijk aan 1/500 deel. Dit is dus zeer mi
niem en lijkt ons daarom niet veel in
vloed uit te oefenen op oncurrentie-
mogelijkheid met zelf-bakkers.
Betreffende loodgieters werd opge
merkt, dat deze nu roerend goed leve
ren aan onroerend goed, dus belast.
Over Reparatie werden nog enkele
vragen gesteld. Uit het antwoord van
den heer Volkmaars bleek ons dat dit
begrip nog zeer vaag is. Te veel wordt
o,i. een en ander overgelaten aan de
opvatting van een persoon (i.c. de In
specteur.)
Na deze leerzame uiteenzetting der
O.B.-wet, trad de heer Hol smul Ier naar
voren. Typeerend was dat deze verga
dering in het teeken stond van nog
dus in een huwelijksadvertentie kun
nen lezen „Vrouw oud 25 jaar in het
bezit Handelsdiploma (Middenstand)
zoekt kennismaking met zakenman,
met diploma vakbekwaamheid en kun
ncnd-c voldoen aan eredietwaardig-
heids-eiseh, om gezamenlijk na onder-
ling goedvinden een huwelijk aan te
gaan en een zaak op te zetten." De da
mes met zoo'n diploma krijgen dus
meer kansen bij de zakenmenschen.
Een en ander werkte natuurlijk op de
lachspieren.
Nadat voorzitter de sprekers heeft
dank gezegd voor hun uitstekende be-
toogen, sluit hij deze nuttige bijeen
komst.
dG.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
jeugdige sprekers (om en nabij 30 jaar)
De heer Ilolsmuller gal' blijk de mate
rie betreflende de Vestigingswet goed
onder den knie te hebben en gaf dan
ook een buitengewoon helder betoog
Wij hebben evenwel in dit blad reeds
herhaalde malen de bepalingen van
de Vestigingswet besproken. Alleen wil
len wij nog mededeelen dat ALLEEN
slagers en bakkers boven de 32 jaar 'i
bewijs van den Minister kunnen krij
gen dat zij geen examen meer hebben
te doen.
Er werd o.a. gevraagd of het moge
lijk was, dat man.en vrouw te zamen
aan de eischen voldoen. Dit is inder
daad mogelijk. Doch alleen zóó De
man heeft vakbekwaamheid en cre-
diet de vrouw Middenstandsdiploma
Nu huwen zij op huwelijksche voo»
waarden en maken saam een vennoot
schap. Ook is het natuurlijk mogelijk
dat de vrouw crediet geeft. Doch in
gemeenschap draait dit alleen voor
den man op. Deze uiteenzetting ontlok
te de komische opmerking van den hr
Schelfel (Secr. Iv. van K.), dat men nu
ook economische waarden aan de
vrouw zal kunnen toekennen. Men zal
EEN VERSCHRIKKELIJK ONGELUK.
Vader haalt zijn dochtertje uit het water.
Er is Donderdagmiddag in het zomerbad
naast het Sportpark te Alkmaar een ern
stig' ongeluk en zeer tragisch gebeurd ge
beurd.
Twee meisjes Kaandorp, de 7-jarige Jaco-
ba, een dochtertje van den conciërge van het
Sportpark en de 8-jarige Sytje, een buur
meisje en vriendinnetje uit de Nieuwpoorts-
laan, dat toevallig ook Kaandorp heet, wa
ren op het Sportpark aan het spelen. Zij
maakten een opening in de afscheiding naar
het zomerbad en begaven zich naar het
basin. Dit bad is, nu het seizoen geëindigd is,
buiten gebruik gesteld maar in het basin
staat nog ongeveer 1.50 meter water.
Waarschijnlijk hebben de beide meisjes met
het water willen spelen of zijn er spelend in
gegleden. In alle gevalle geraakten beide kin
deren in het bassin, kwamen in het voor hen
diepe water en zagen geen kans meer bij den
kant op te komen.
Toen het ongeluk bemerkt werd, heeft men
allereerst de 8-jarige Sytje uit het water ge
haald. De conciërge van het Sportpark heeft
met behulp van eenige H. B. S.-ers, die op
liet Sportpark waren, in het bijzonder den
H. B. S.-er De Jager herhaaldelijk gedoken,
en toen bleek, dat zich nog een kind in het
bassin moest bevinden.
Het moet een vreeselijk oogenblik geweest
zijn, toen de heer Kaandorp tot de conclusie
kwam dat het boven gebrachte meisje zijn
eigen dochtertje was.
De gemeentelijke geneeskundige dienst werd
gewaarschuwd, waarna men nog langen tijd
getracht heeft de levensgeesten weer op te
wekken.
Dat gelukte bij de 8-jarige Sytje, maar he
laas niet meer bij de 7-jarige Jacoba. Het
kleine meisje bleek reeds overleden te zijn.
Groot is de deernis met het zoo zwaar ge-
getroffen gezin.
De kleine Sytje werd per ziekenauto naar
het Centraal ziekenhuis overgebracht.
huis te Graybridge, en voor de eerste maal
gevoelde Isabella Gilbert de dood in hare
tegenwoordigheid was en de levende wereld
door zijn verkillenden invloed buitensloot.
Qe spookachtige ijsberg was eindelijk op de
brooze boot neergekomen. Zij leed veeleen
diep berouw knaagde aan haar hart. Hoe
slecht was zij geweest hoe valsch, hoe
wreed, hoe ondankbaar Als zij slechts ge
weten had dat hij sterven zou hoe ver
schillend zou alles dan geweest zijn Hoe
zou zij immers, zelfs in gedachte, een echt
genoot hebben kunnen grieven, wiens da
gen geteld waren Het viel haar zoo moeilijk
om aan de werkelijkheid van het gebeurde
te gelooven telkens betrapte zij zich op het
bedenken van boetredenen, die haar berouw
moesten uitdrukken, over al hare tekortko
mingen. En dan stond haar weder plotse
ling dat tooneel bij het sterfbed voor den
geest, en hoorde zij die vreemde stem woor
den van liefde en lof stamelen.
Na de eerste uitbarsting van smart, en van
verontwaardiging op de vrouw, die zij voor
eene slechte en nalatige echtgenoote gehou
den had, werd Mathilda Jeffson vriendelij kei-
gestemd jegens de verslagen jonge weduwe.
Zij bracht een kop warme thee in de huis
kamer waar Isabella zat, huiverend als van
koude,_en overreedde het arme schepseltje
om wat van dien verkwikkenden drank te
gebruiken. Zij wischte zelf de tranen uit de
oogen, terwijl zij Isabella tot berusting ver
maande, en tot onderwerping aan den wil
der Voorzienigheid, en al die troostredenen
te pas bracht, die eenvoudig geloovige zielen
zelfs in de diepste verslagenheid bemoedigen.
Maar op Isabella maakten ze weinig in
druk. Haar smart was geen hartstochtelijke
droefheid het was meer een gevoel van el
lende dat zij haar voornemen om goed te
zijn, en trouw aan haar braven echtgenoot,
een voornemen nog zoo kort geleden met
ernst opgevat, niet had kunnen ten uitvoer
brengen. De dood, die vreeselijke onverwach
te bezoeker had aan hare plannen op eens
den bodem ingeslagen. Zij bleef den gan-
schen avond in de huiskamer zitten en poog
de te vergeefs den zin te vatten der evan
geliewoorden die zij voor zich hield openge
slagen zij staarde slechts in de walmende
kaars, die niet eerder gesnoten werd vórdat
juffrouw Jeffson de kamer binnenkwam
"om het ontstelde schepseltje een beetje ge
zelschap te houden," zoo als zij tegen haar
man zeide, die bij het keukenvuur zat, met
de ellebogen op" de knieën en het gelaat in de
handen verborgen, peinzende over de lang
vervolgen dagen toen hij gewoon was den
kleinen George van de handelsschool op den
weg naar Wareham, af te halen.
Er was een onophoudelijk in- en uitgeloop,
een voortdurend geluid van voetstappen,
c'acht Isabella met bevreemding en zelfs
juffrouw Jeffson scheen te midden van haar
smart vol drukte te zijn. De doktersvrouw
had zich verbeeld dat alle gedruisch moest
ophouden, en de levenden eerbied moesten
hebben voor eene woning waar de dood was
binnengetreden. Anderen mochten dieper
smart gevoelen over het verlies van den over
ledene maar niemand gevoelde zulk een
ontzag voor den dood als zij. Mathilda bracht
haar eenig avondeten, maar zij schoof dit
weg, en barstte in tranen uit. Het scheen
haar een soort van heiligschennis toe, dat
in- en uitdragen van spijs en drank, terwijl
hij boven lag, de man wiens hoed nog in de
kamer op een stoel stond, wiens papieren en
medische boeken nog lagen op de ouder -
wetsche secretarie naast den schoorsteen.
Ach, hoe dikwijls had zij op die medische
boeken gesmaald, omdat het geen uitgaven
waren van Zanoni en Ernst Maltravers en
nu verweet zij zich dat zij er ooit een on-
vriendelijken blik op geworpen had, nu de
eigenaar, tot de dooden behoorde.
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zij per Courant.