I NI I1DRDER1ANK ZITDAG MIDDENMEER (Dalei Suil) 9| - 3 uur. 30e JAARGANG ZATERDAG 4 FEBRUARI 1939 No. 15 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN L. GOYARTS. DE BAND DES BLOEDS. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. TANDHEELKUNDIGE HIPPOLYTUSHOEF UITGEVER CORN. J. BOSKER WEERINGEN. BUREAU Hlppolytushoef Wlerlngen Telef. Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 6 regel» Iedere regel meer f 0.80 f QJ0 IEDEREN DINSDAG 10—2.30 UUR. HOTEL CENTRAAL S. KAAN Pz. MIDDENMEER IEDEREN DINSDAG 3—5.30 UUR HOTEL SMIT, (aparte ingang.) ZIEKENFONDSLEDEN FONDSTARIEF. CRISIS - BUREAU. STEUN GOEDGEKEURDE POOT- AARDAPPELEN OOGST 1938 Naar wij van bevoegde zijde verne men, zal de steunregeling voor goedge keurde pootaardappelen van den oogst 1938 een dezer dagen worden ge wijzigd in dier voege, dat met ingang van 6 Februari ook voor potersteun in aanmerking komen de tot dusver van steun uitgesloten goedgekeurdte poot- aardappelen van rassen, ingedeeld in zoogenaamde rubriek I, welke zijn ge teeld op kleigrond. Voor de pootaardappelen van deze rubriek, goedgekeurd in de klassen A, B en C zal voor de vierkantsmaten 28-35 mm als potersteun worden uitge keerd resp. f 1.50, f 1 en f 0.50 p. 100 Kg. Voor de sorteeringen boven de vier- kantsmaat 35 mm, goedgekeurd in de klassen A, B en C zal worden uitge keerd resp. f 1, f 0.50 en nihil, indien de aardappelen voldoen aan de ei- schen, gesteld voor de rubriek A, be doeld in de Crisis-Steunbeschikking 1938 II, Aardappelen (oogst 1938) - de kleiconsumptie aardappelrassen - en resp. f 1.50, f 1. en f 0.50, indien de aardappelen niet aan de eischen van rubriek A voldoen. In dit laatste ge val zal uiteraard als „gewone" denatu ratievergoeding f 0.80 per 100 Kg. wor den uitgekeerd (f 0.90 van 1 Mrt. af), terwijl deze, indien de aardappelen wel ke aan eischen van rubriek A voldoen, f 1.50 per 100 Kg. bedraiagt. Voor de goedgekeurde pootaardappe len in de vierkantsmaten 28-35 mm be draagt de gewone denatura.tievergoe- ding, ongeacht de omstandigheid of zij al dan niet in rubriek A kunnen worden ingedeeld, f 0.80 per 100 Kg. bij denatur.atie vóór 1 Maart 1939 en f 0.90 per 100 Kg. bij denaturatie van 1 Maart af. den er hier en daar min of meer bevre digende resultaten bereikt worden, de uitkomsten over het algemeen verre van rooskleurig waren. Bij het doorbladeren van dit ruim 100 bladzijden tellend werkje (dat zoo ver de voorraad strekt kosteloos voor de ingeschrevenen in het Handelsregis ter verkrijgbaar is) treffen wij aller eerst de volledige Nieuwjaarsrede aan. Vervolgens een volledig overzicht van de werkzaamheden van de Kamer en het Handelsregister, waaruit onder meer blijkt, dat in de 39 gemeenten van haar gebied thans 12.637 bedrij ven staan ingeschreven. Het aantal in lichtingen (vrijwel steeds kosteloos), dat de Kamer in 1938 verstrekte, be draagt ruim 10.000. Voor de eerste maal zien wij aan het verslag ook een kaart toegevoegd, die een duidelijk beeld geeft van het gebied der Kamer, dat in het begin van het afgeloopen jaar met den geheelen Wieringermeer polder werd uitgebreid. Voorts wor den beschouwingen gewijd aan wegen verbetering en scheepvaart, alsmede een belangwekkend artikel over den kaashandel. Óok aan den handel in land- en tuinbouwproducten wordt veel aandacht besteed. De omzetten van de veilingen dezer producten hebben in 1938 in 't district der Kamer, 'n bedrag van 1 mill. overschreden, terwijl deze de laatste jaren beneden dit cijfer ble ven. Tenslotte volgen nog vele bladzij den, gewijd aan den handel in bloem bollen, visscherij. schapenteelt, vreem delingenverkeer, middenstand, enz. die voor hen, die belangstellen in het economisch leven van dit district onge twijfeld van veel nut kunnen zijn. HET BEDRIJFSLEVEN IN 1938 In Hollands Noorderkwartier Getrouw aan haar traditie liet de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Hollands Noorderkwartier ookj nu reels in de maand Januari haar RINNENLANDSCH NIEUWS. verslag over het afgeloopen jaar ver schijnen. Uit de beschrijving van de verschil- 1 eide bedrijfstakken blijkt, dat al kon FEUILLETON 12 „Ilse, word niet boos," zeide ik dralend, „doch dit wilde ik nog zeggen die Christine in zeer ongelukkig zij heeft hare stem verlo ren." „Zoo heb je den brief gevonden en gele zen, Leonore vroeg zij zoo koel mogelijk." Ik knikte toestemmend. „En schaam je je niet knorde zij, „Je verwijt mij dat ik in de ure der droefheid mijn plicht doe en mijn arbeid verricht, en in hetzelfde oogenblik gluur jij in brieven, die niet aan je gericht zijn, die je Gods-ter wereld niets aangaan Dat is hetzelfde als diefstalweet je dat wel Voor 't ove rige geloof lk geen woord van wat er in dien brief staatspreek er dus maar niet meer over „Dat kan ik niet laten Ik heb zoo met haar te doen Zult ge haar inderdaad niets sturen?Ach, Ilse, ik smeek je „Geen penning Zij heeft meer dan haar erfdeel medegenomen in den nacht, toen zij heimelijk het huis harer moeder ver liet, dat heeft ook in het arme hoofd, dat daar nu ligt, gewoeld „Mijne grootmoeder heeft haar vergeven, Ilse „Dat moet ik nog eerst leeren Dat kan eene moeder doen. en vooral als zij reeds bij na niet meer op aarde is doch iemand als ik, die al den jammer jaren lang heb bijge woond en er mijn deel van gedragen heb, die valt het moeilijk Jij neemt zeker alles voor goede munt op wat in den brief staat Ja, ja, op hare knieën ligt zij, doch niet om dat zij naar vergiffenis verlangt God be waar' mij daar heeft zij het jaren lang bui ten kunnen stellen, en alles is goed gegaan geld wil ze hebben Voor het lieve geld is 't nog altijd de moeite waard op de knieën te vallen HET GOUDEN KALF GESLACHT Dezer dagen begaf een Brabantsch boertje zich naar de Nijmeegsche vee markt om daar eenig rundvee van de hand te doen. Toen de man zijn zaken had afgedaan, geraakte hij in ge sprek met een veehandelaar, die kalve ren te koop aanbood. Ofschoon de boer geen kalveren noodig had, betastte hij toch een zuigkalf en stak zijn hand in den bek van het dier. Het kalfje zoog aan de vingers van den boer, waardoor een gouden zegelring losraakte en in den hek van het kalf verdween. De boer schrok hevig, toen het kalfje den ring doorslikte, voornamelijk om- de ring een erfstuk is, dat hij in geen geval w.ilde missen. Hij was dus wel genoodzaakt het kalf tegen wil en dank te koopen. Toen hij het beestje in zijn bezit had, ijlde hij er mee naar het abattoir om het te laten slachten. En waarlijk, het sieraad werd ongeschonden in de maag van het kalf teruggevonden, zoodat de hoer na al deze wederwaardigheden weer in het bezit kwam van den ver loren ring. Wat moest dit alles haar hoog zitten, dat zij zoo heftig en schamper was en zoo lang achtereen sprak, zij die anders niet zoo bij zonder spraakzaam was „Bij gelegenheid moet je ook maar eens hooren, waarom je grootmoeder den klank van geld niet verdragen kon," ging zij voort, na diep adem gehaald te hebben. „Het kan geen kwaad, dat je weet, hoeveel onheil die thalers kunnen teweegbrengen, die je giste ren voor het eerst van je leven gezien hebt. Je grootmoeder is "de rijkste vrouw van Han- nover geweest haar eerste man heeft haar kisten vol geld en kasten vol goed nagelaten. Later bij haar tweede huwelijk zij hield helaas te veel van den man heeft zij haar grootste offer gebrachtzij heeft haar geloof verzaaktdat mocht zij niet mee ten huwelijk brengen met het Joodsche geld neemt men het zoo nauw niet. Het heeft ookj niet lang geduurd of zij kwam het aan de weet, dat het dien tweeden man volstrekt niet om hare liefde te doen was haar kapitaal is gaandeweg naar de vier hoeken des winds verdwenen hij heeft er weg mede geweten „Was dat mijn grootvader, Ilse Het donkerrood, hetwelk haar zoo goed stond, keerde plotseling terug op Ilse's wan gen. „Zie je wel, je laat een mensch niet met rust en vraagt hem letterlijk uit, zoodat hij alles zegt, wat hij beter deed te zwijgen!", pruttelde zij en stond op. „Maar dit heb ik je te zeggen, kom mij niet weer met Christine aan boord die is dood voor mij vergeet dat niet.Je behoeft zelve ook met die ontaar- de je hoofd niet verder te breken dat zijn geen dingen, waarmee je Je hebt bezig te hou- den Zij schoof Heinz, die stil en deemoedig op een stoel was gaan zitten, een kop koffie toe doch zij keek hem nog niet aan. Daarop ging zij weer naar buiten, naar de pomp. Ik zag, j dat zij zich op de lippen beet, toen zij den slinger ophief doch het kon niet anders De waterstraal kletterde neder, totdat de em mer vol was. Neen al had Ilse altijd gelijk, ditmaal kon ik haar niet bijvallen. Voortdurend moest ik EEN PRETTIGE GEMEENTE „Blij dat je weggaat, Burge meester." Het vriendelijke Geldersche dorpje Dreumel aan den Maaskant boven 's-Hertogenbosch heeft de laatste ja ren heel wat politieke incidenten be leeft, niet steeds tot vreugd van de autoriteiten en veelal tot schade van de burgerij en de reputatie der Ge meente. In den raad boterde het al lang niet. De burgemeester en de geestelijkheid traden naar veler gevoelens te zelf standig op. Met Oranjefeesten was er door ge brek aan samenwerking steeds oneenig heid dan had een der bestuurders het met den burgervader aan den stok of de gemeenteveldwachter stak plot seling een spaak in het wiel. Zoo heeft bij het planten van een 'oranjeboom da gemeenteveldwachter eens een wethouder bekeurd, omdat deze zich op verboden terrein bevond. Niettemin heeft de burgemeester, de heer Van Erp, het in Dreumel 20 jaren kunnen uithouden, eerst zeven jaren als secretaris, daarna dertien jaren ais burgemeester. Aan deze periode is nu een einde gekomen, omdat burgemees ter Van Erp met ingang van 1 Febru ari benoemd is tot burgemeester van het naburige dorp Ammerzoden. In een plechtige raadszitting werd afscheid genomen van het hoofd der gemeente. Wethouder Cruys w.as de eerste woordvoerder. Hij betoogde, dat uit meeningsverschillen meestal de vrucht baarste besluiten worden geboren en hield zich ervan overtuigd, dat het burgemeestersambt geen sinecure is. Het raadslid Cooymans zeide, dat hij weliswaar meermalen met den voor zitter heeft gedebatteerd, doch dat hij daarom toch nog wel afscheid van hem wilde nemen, en hij herhaalde de woorden van den wethouder, dat uit meeningsverschillen de beste beslui ten komen. Ook de pastoor van het dorp was in de raadszaal en memoreert de moei lijke jaren van het burgemeesterschap. Velen hebben de samenwerking tus- schen burgemeester en pastoor afge keurd, doch hij achtte zulks noodig voor aller geestelijk en tijdelijk welzijn En de pastoor besloot aldus Burge meester en Mevrouw, naast vele on aangename herinneringen zullen u ook vele aangename bijblijven uit Dreumel Moge het u en uw gezin goed gaan in Ammerzoden. Moge u daar vrede en ALKMAAR HOORN. Neemt gelden a deposito met rentevergoeding naar gelang van terimjn van plaatsing. NAAR AMSTERDAM. W. eendracht vinden, welke gij hier hebt gemist. Hierna ving een druk bezochte re ceptie aan. TWEE JONGENS VERDRONKEN Op gevaarlijk ijs te Leeuwar den gewaagd. Donderdagmiddag half vijf zakten jongens op een vijver aan den Ooster singel te Leeuwarden door het ijs. Een hunner redde zich zelf en was spoélig weer op den wal. De vier ande ren verkeerden al gauw in levensge vaar. Schippers schoten toe met lad ders en redden een anderen jongen. In middels reed een garagehouder een bootje op een voertuig naar den wal. waarmede men het reddingswerk ver gemakkelijkte. De 11-jarige Marten Sinnema haalde men vervolgens op den wal. Hij verkeerde in een toestand, dat hij direct naar een ziekenhuis moest worden vervoerd. Na ongeveer vijftien minuten wist men beide an dere drenkelingen op te halen, den 13- jarigen W. Stobbe en den 13-jarigen W. Sixma. Zij bleken te zijn overleden. TIJDENS LUCHTBESCHERMINGS OEFENING ZONDER NOODZAAK OP STRAAT. Diemenaar veroordeeld Tijdens de verduisteringsoefeningen in October in de gemeente Diemen, heeft de politie tegen ongeveer 30 per sonen procesverbaal opgemaakt, om dat zij zich in strijd met de gemeente lijke verordeningen zonder noodzaak tijdens de oefening op straat hadden bevonden. Donderdag stond de eerste van dit dertigtal terecht voor den Amsterdam voordeeligste autobusverbinding. schen politierechter. i De Officier van Justitie eischte Dan alleen per A. C. O. AUTOBUSDIENSTEN Vraagt orze winterdienstregeling, verkrijg baar bij de chauffeurs en onze kantoren. denken aan die ongelukkige zangeres Zij was mijne tante Mijne tante Dat klonk zoo teeder en vriendelijk, maar toch wel wat cudachtig, voor het bekoorlijke wezen, dat ik mij voor den geest riepEn toch zij was ouder dan mijn vader, ouder dan twee-en veertig Jaarhè, wat vreeselijk oud! 't Hiep alles niets mijne verbeelding bleef werkzaam, om de belangwekkende figuur zich zoo aantrekkelijk mogelijk voor te stellen zij was immers eene zangeres.... Ik nam met mijn overkropt gemoed de wijk naar den eenzamen grafheuvel en staarde, met tranen in de oogen, naar den verrukke lijk blauwen hemel.Zou zij mij zien, mijne lieve grootmoeder, zien hoe verslagen ik daar nederzat Zij was er zeker niet boos om, dat ik aan Christine dacht of had zij haar niet vergeven ACHTSTE HOOFDSTUK. Vier weken waren voorbijgegaan sinds den dood van mijne grootmoeder. Ik was er bij tegenwoordig, toen men haar op het kerkhof van het naastbij gelegen dorp ter ruste legde. De goede, oude dominé bad zoo innig om vrede voor de afgestorvene, alsof hij bij de groeve stond van het dierbaarste lid zijner gemeente, en Heinz had naar het scheen ook vergeten, dat de zes planken, die aan de aar de werden toevertrouwd, eene gedoopte, maar aan het Christendom weder ontrouw gewor den Jodin bevatten hij weende bittere tra nenThans bloeiden reeds de bontgekleur de zomerbloemen op de nieuwe grafterp, waaronder zij sliep vlug en onaangeraakt door menschenhand, waren zij opgeschoten uit den donkeren schoot der aarde als liefe lijke droombeelden der vredig sluimerende, en met hare oogjes lachten zij vriendelijk de zonnige wereld toe. De eenzame Dierkhof beleefde zijn schoon ste tijd van het jaar hij lag daar midden in een perzikkleurig bed de heide begon te bloeien, en de bijen die tot nu toe op de gou den koolzaadvelden en In de bloeiende boek weit gezwermd hadden, genoten nu weelde- 25 boete en de politierechter die er in zijn ■vonnis op wees, dat het van het hoog vlakteZij gonsden hare oude eentonige melodie der heide, een zoeten slaapzang, om het beschermend dak Uit de lucht tuimelden mijne lievelingen, de blauwe kapellen, ln zoo grooten getale naar beneden, dat het wel scheen alsof de heldere zomerhemel zelf ln stukjes op de aarde neerfladderden over het zand kropen de van goud schitterende kevers en op de bloemen van het veld en van den tuin zaten bontgekleurde vlinders. Vroeger zou ik de kapellen zijn nageloopen en had ze gevangen om mij te verlustigen aan de prachtige kleuren harer vleugels en ze dan weer te laten vliegen, op die wijze had ik soms halve dagen aaneen de heide doorloo- pen dat was nu anders geworden. Ik ver toefde thans vaak in de kamer mijner groot moeder, die met hare ouderwetsche meubelen, afkomstig uit het huls der Joodsche familie, eene geheimzinnige bekoring op mij oefende. Alles lag en stond nog op zijne oude plaats niets was verzetde gewichten der oude klok werden weder geregeld opgetrokken, en opdat er niets ontbreken zou, waardoor de meening kon worden gewekt dat de gestorvene nog in deze omgeving verblijf hield, had Ilse de af gebrande waskaarsen op den zilveren luchter door nieuwe vervangen. Nu en dan sloot Ilse kasten en spinden voor mij open zij waren voor het grootste gedeel te ledig bij hare vlucht uit de wereld had mijne grootmoeder allen ballast over boord geworpen. Dubbel belangrijk was derhalve' voor mij de vondst van een beschreven stukje papier, van eene gedroogde bloem. In een der kasten hingen ook nog verschei den kleedingstukken, door mijne grootmoe der gedragen, evenwel nooit zoolang zij op de heide woonde. Op zekeren dag kreeg Ilse eene zwarte stoffen japon uit de kast, tornde haar los en ging aan 't knippen zij had in de stad het costume-naaien geleerd, en daar was zij niet weinig trotsch opIk schrikte hevig, toen zij mij riep om hetgeen zij genaaid had te passen wat zij vervaardigd had geleek wel een harnas. „Neen, Ilse, dat draag ik nooitbeweerde ik, en ik trok aan den nauwen hals, die mij dronken op de onafzienbare, aan honig rijke tegen de keel zat, en zonder dat zij 't bemerk- sle belang is, dat tijdens deze verduis teringsproeven de hand wordt gehou- den aan de voorschriften, veroordeel de verdachte conform dezen eisch. BANKETFABRIKANT VH.KOUKD*LLD. Onfrissche toestand in bakkerij. De Kecntnank te Groningen heeit Donderdag het vonnis van aen kanton rechter vernietigd en, opnieuwr reent doende, den bankeUabrikcint E. S. ie Groningen wegens eenige overtredin gen van de Warenwet en van het alge meen hesluit ingevolge aie wet, veroor deeld tot f 150u noete, subs. 12 d-gen hechtenis. De aanleiding tot deze rechtspraak waren de ontoelaatbare onhygiënische toestanden in de Fabriek De eisch tegen verdachte, die van het vonnis van den kantonrechter van 25 November 1D36 in hooger beroep was gegaan, en welke zaak thans voor de Groningsche hechtbank was behan deld, luidde bevestiging van het von nis, namelijk drie hoeten van f 4U0 subs. een maand hechtenis* benevens driemaal zeven dagen voorwaardelijke hechtenis en negenmaal f 25 boete, subs. lü dagen heentenis. SCHOOL EN HUIS Een goede raad. - Kinderen die „niet verder leeren" Naar aanleiding, van de actie van den heer L. Welling te Groningen, hoofd inspecteur van het lager onderwijs, schrijft een schoolhoofd ten platte- lande aan het Handelsblad dezen „nisschen wind uit het Noorden" met instemming te volgen. De geachte in zender vestigt vooral de aandacht op de door den heer Welling bepleite dif ferentiatie in de 5e en 6e klasse (iets dat in.de kleine scholen met twee of drie leerkrachten tot op zekere hoogte te, deed ik met mijn elleboog al mijn best, om den nauwen knellenden naad van de mouw te doen openbarsten. „Kom, wathet zal wel gewennen antwoordde zij beslist en ging voort met pas sen. Wij zaten in den boomgaard onder den eik, waarheen ik stoelen en eene tafel had gedragen. Daarbuiten over de heide brandde de gloeiende hitte van de middagzon doch hier was schaduw hier was het koel en stilwij hoorden niets dan het gonzen van de bijen en het schreeuwen der jonge eksters in het nest boven ons hoofd. Ik had den grooten, ronden, bruinen, strooien hoed on der handen, dien Ilse vijf jaar geleden voor mij uit de stad had laten komen, en tornde op haar bevel het roode lint los, dat tot hier toe de lust van mijne oogen geweest was. Daar kwam Heinz aan hij was naar het dorp geweest en legde een brief voor Ilse op de tafel. Mijn vader had op het telegram, hetwelk hem den dood van mijne grootmoeder had gemeld, geantwoord dat hij door eene ern stige ziekte niet bij hare begrafenis tegen woordig kon zijn. Van dat oogenblik af was de correspondentie tusschen hem en Ilse vrij druk geworden waarover zij elkander schre ven wist ik nietik kreeg geen enkelen regel onder de oogen doch dit wist Ik, dat tus schen Ilse's laatsten brief en het antwoord van mijn vader, hetwelk zij daar zat te lezen, ternauwernood vijf dagen waren voorbijge gaan. „Niets bijzonders zeide zij en stak den brief in haren zak. „Overmorgen gaan wij op reis dat is afgesproken Hoed en schaar vielen mij uit de hand. (Wordt vervolgd). VIER BLADEN ADVERTEEREN EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zijper Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1