Voor Kozen en ïruchtboomen GliigSOSSMII.il. lUIDU 30e JAARGANG DONDERDAG 16 FEBRUARI 1939 No. 20 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINQEN EN OMSTREKEN ,DE BAND DES BLOEDS. IS HET ADRES WIERINGER COURANTS VERSCHIJNT ELKEN INSDAQ, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINQEN BUREAU Hippolytushoef Wielingen Telel. Intercomm. No. 10. ADVERTENTI8N? Van 1 6 regel» Iedere regel meer I 0.B0 t 9 je DE BIJZETTING VAN PAUS PIUS XI. LUCHTIGHEID IN DE ABISKAPEL VAN DE ST. PIETEH. Gedurende drie uren volgden eenige duizenden genoodigden de indrukwekkende ceremoniën Eenige minuten over vieren klinkt it de verre Sacramentskapel een koor izang dat langzaam naaert, ten tee- in dat de stoet zich heeft gevormd. het Paradijs mogen de Engelen U ge leiden. Dat de martelaren U ontvangen mogen hij Uw binnentreden en dat zij U mogen voeren naar de Heilige Stad van Jeruzalem." Voor het laatst. Wederom zijn het nu de sediari. die den Paus, steeds liggende op de met fluweel bekleedde lijkbaar, opnemen en henendiwgen naar de thans geopen de kist, waarin hij met de baar, waar op hij ligt uitgestrekt, wordt neerge r wordt ontroerend gezongen door de legd. Het is voor de laatste maal, dat mgers van de Capella Giulia, onder wij het gezicht van den Paus zien, dat in deze twee dagen zeer sterk veran derd is en een loodgrauwe tint heeft aangenomen. ilding van Maestro Boezi. Langs den eg, dien de stoet door de kerk moest [leggen, wordt een afzetting gevormd oor eenige honderden pastoors van erken in Rome, die allen over hun j u warte kleeding een witte superpli ki^op Êcn mam^'domu's d°e's Pausen kagen en daarover, om den hals, een p' Een majordomus des Pausen malle stola van zwarte zijde. Voorop naast het lijk een roodfluweelen „lat, gedragen door een knaap in roo ,beu''s' Deze bevat de eouden',. zllve',f1 e toog en wit koorhemd, een bronzen en f0"2*" munten en medailles, welke rocessiekruis, geflankeerd door twee ij1 ze dagen wei den geslagen. Mgi. ïaarsendragende koorknapen. Daarop Ferraro, de kanselier van he vaucaan- olgen, de kleinste vooropgaande, de 3che kapittel leest het eerste gedeelte kngers der Capella Giulia, onmiddel- van de acte handelende over de cere- [jk gevolgd door het kapittel van de mo"'e fe,r. cw01'dt aticaansche aartsbasiliek, welke hoo 1 Xasf^ef a het lijk des Pausen in geestelijken meer dan manshooge i „ls "cflge?<J' karsen in hun handen dragen. M«''- Confalonien bedekt het gelaat rEen kanunnik, een witte mijter op 1 van den Paus met een witte zijden „Jet hoofd, sluit dit gedeelte van den zwee doek en daarop legt monseigneur ""toet. Achter hem komen de officieren "espblgl' prfe/eci der cere>fonle: an de edelgarde, van de Zwitsersche dergelyk witte doek over de handen arde en van de paleisgarde in hun ga-.f1 de borf staaIld naast het processie a-uniform. Dan volgt, gedragen door kruls leest monseigneur Bacci, de se- [e sediari, het lijk iteeds liggende op van den Paus, nog de violetroode pe- cretaris der Breven een korte hiogra- phie des Pausen in het Latijn voor. uw en omstuwd door de rijzige gestal perkament, waarop deze biogra- en der soldaten van de edelgarde in oode unil'orm, rooden wapenrok met ,t rouden bandelier, den bronzen helm op iet hoofd, waarvan lange zwarte paar lenstaarten neerhangen. Onmiddellijk .chter het stoffelijk overschot gaat kar iinaal Pacelli, in zijn qualiteit van lartspriester der banier van St. Pieter •Ja hem komen de edellieden van het pauselijk Hof en dan de kardinalen, jB8 in getal, allen met een kaars in de a band, gekleed in het violet van den ouw, doch met een scharlaken bonnet >p het hoofd. Wanneer de stoet stil- ïoudt en het lijk wordt neergeleg:d op iet daartoe bestemde verhoog, begeven ie kardinalen zich naar de tribuna, iet allerachterste gedeelte van do terk, waar zij plaats nemen, ieder met üjn secretaris aan de voeten gezeteld. £n steeds klinkt plechtig het Miserere: ^Zijt mij genadig, Heer, naar Uwe goe dertierenheid. Delg mijne overtreding uit naar de grootheid Uwer barmhar tigheden." Dan besprenkelt een bisschop met wi jwater de kist en zuivert deze met wie rook van kwade invloeden. Op dat oogenblik klinken weer andere Psal- Lmen en dan volgt In Paradisum „In FEUILLETON. 17 Charlotte strekte hare armen boven haar hoofd uit en zat te schudden van 't lachen. „Oom Erich mag je wel hartelijk bedanken, doorluchtige heideprinses/'riep zij, en ook juffrouw Fliedner zag mij lachend aan. „Neem je trommel maar mee en volg mij zeide zij tot Ilse. Zij wierp een mantille over hare schouders, schikte de witte manchetten om hare polsen terecht en streek met beide handen haar grijsgespikkeld haar glad, dat trouwens onberispelijk was opgemaakt. „Daar moet ik bij zijn riep Charlotte zij sprong van haren stoel op en zette den hond in zijn mandje. „Zoo, in uw ochtendjapon vroeg juffrouw Fliedner, terwijl zij groote oogen opzette. „Kom, wat Is zij niet mooi en helder riep Charlotte luchthartig, terwijl zij haar kanten mutsje voor den spiegel wat verder over haar voorhoofd trok. De oude dame haalde de schouders op en ging ons voor naar de binnenplaats. Zonder gedruisch te maken deed zij de deur aan den overkant van de binnenplaats voor ons open. DERTIENDE HOOFDSTUK. Wij kwamen op het kantoor. Aan eene lange tafel stond de oude boek houder. Hij had grijslinnen mouwen over zij ne jas en zocht kleine stapeltjes papier uit om hem heen waren verschillende personen aan den arbeid. De Heer Claudius zat zóó, dat hij de ge- heele kamer kon overzien en mede het oog op de deur had, door welke wij waren binnen getreden. Ik had mij al lang achter Ilse verscholen. „Dat is niet de heer, die mij de thalers ge phie geschreven staat, wordt daarna in een geelkoperen koker gedaan, die aan het voeteneinde van» den Paus wordt neergelegd. Het oogenblik is ge komen, waarop het deksel op de eer ste kist wordt geschroefd. Over dit dek sel worden kruisvormig twee violette zijden linten gespannen, aan het einde waarvan zegels worden geplaatst door kardinaal Pacelli en door mgr. Nar- done, deken van het kapittel der Basi/ liek. Hiermede is het lijk des Pausen door het Heilige College, die het eerst in bewaring heeft gehad, afgestaan ter verdere bewaking aan de kanun niken van St. Pieter. Monseigneur Fer- raro leest opnieuw de acte voor, waar in gezegd wordt wat gebeurd is. Men maakt zich gereed tot het sluiten van de looden kist. Dit duurt zeer lang, i meer dan een half uur, daar de ran den van deze kist moeten worden om- j gebogen, terwijl het deksel erop moet I worden gesoldeerd. De arbeiders van St. Pieter zijn lan gen tijd met twee steekvlammen aan dit werk bezig. Het deksel der looden kist vertoont in het midden een kruis in reliëf met daarboven een doodshoofd en twee gekruiste schenkelbeenderen. Voorts een Latijnsch opschrift, luiden den „Lichaam van Pius XI Pontifex Max., die geleefd heeft 81 jaren 8 maan den 10 dagen. Hij bestuurde de univer- seele kerk 19 jaren 5 dagen. Hij stierf 10 Febr. 1939." Daaronder ziet men het wapen van den Paus. Nadat ook de looden kist gesloten is, worden daarop wederom, thans met lood, zegels aangebracht precies op de zelfde wijze als voor de eerste kist. Ter wijl dit geschiedt, zingt het koor „Gelijk een hert schreeuwt najir de waterstroomen, alzoo schreeuwt mijn ziel tot U, o God. Kardinaal Pacelli spreekt staande bij het voeteneinde van de kist een kort gebed uit en stampt op het deksel van de derde kist, die met vergulde schroeven wordt dichtgedraaid. Op het deksel hiervan zijn in brons dezelfde emblemen en opschriften aan gebracht als op de looden kist. Over al les wordt thans een fraai lijkkleed ge legd van rood en goud i rocaat, en de stoet zet zich opnieuw ni beweging in dezelfde volgorde als Lij het binnenko men. De lijkkist, die. zeer zwaar is, wordt door middel van een soort lorrie vervoerd door do ai= eiders van St. Pie ter. Rqndom het uiaar der Confessio maken de pauselijke soldaten een groot carré. AH 11ders hangen de zwa re kist aan den takel, waarbij Monseig neur Kaar, dc econoom van St. Pie ter. en een oü'icier van de edelgarde aanwezig zijn. Het koor zingt rouw- psalmen. Langzaam zakt de kist Dan plotseling klinkt een kort mili- tiair bevel. De edelgarde en de Zwitser sche garde zinken in de knie, hun hellebaarden en sabels omhoog heffen de. De officier, die naast de kist staat brengt een militair saluut en lang zaam zakt de kist neer in de grot. In afwachting, dat de kist in de defini tieve siarcophaag zal worden opge. steld, wordt de kist met een muurtje omgeven en ingemetseld. Langzaam verlaten de genoodigden de thans bijna in duisternis gehulde kerk, diep ontroerd door de indruk wekkende plechtigheid, die bijna drie volle uren heeft geduurd. HOFL. VAN H. M. DE KONINGIN. V raagt catalogus. Bezoekt onze stand op de Beurs. Vertegenwoordiger C. ZEEMAN - WIERINGERWAARD. rniiii iifflgmiïïiiir 'MiMniiiiiiin fM—*— CINEMA DE HAAN H.-hoef verwacht binnenkort Lily Bouwmeester in „VADERTJE LANGBEEN." NAAR AMSTERDAM. Dan alleen per W. A. C. O. AUTOBUSDIENSTEN. Snelste en voordeeligste autobusverbinding. Vraagt onze winterdienstregeling, verkrijg baar bij de chauffeurs en onze kantoren. geven heeft," fluisterde ik vol angst. Charlotte's scherp oor had deze woorden opgevangen. ,Oom," sprak zij, als een kaboutermanne tje in haar vuistje lachend, „vier weken ge leden heeft eene jonge dame u op de Lune- burger helde ontmoetzij wil nu „den ouden, erg ouden heer Claudius spreken „Ach, dat is bij slot van rekening volkomen hetzelfde, of het de heer is, al of niet, dien het kind gezien heeft," viel Ilse haar beslist in de rede. „Ik wilde den heer Claudius spre ken die zijt gij immers Hij boog het hoofd, terwijl een flauw glim lachje hem om de lippen speelde. Ten tweedemale deed Ilse haar verhaal. Zij had het zeker van buiten geleerd, zooals een dominé zijn preek! Want de woorden rolden haar over de lippen zonder haperen, in de zelfde volgorde als toen zij met juffrouw Fliedner sprak. ,,Ik weet niet beter," sprak hij onverschil lig toen Ilse even ophield om adem te halen, „dan dat gij de jonge dame zoo spoedig mo gelijk naar eene kostschool brengt „Neen, Oom viel Charlotte hem in de rede. „Dat zou wreed zijn, dit jonge, schuwe schepseltje, dat tot heden de meest onbeperk te vrijheid genoten heeft, in zulk eene ma chine te wringen, waar ieder naar hetzelfde model geknipt wordtHet leven op eene kost school is verschrikkelijk „Verschrikkelijk, Charlotte herhaalde hij verbaasd. „En gij hebt bijna je geheele leven op eene kostschool doorgebrachtwaarom heb je nooit gesproken Zij haalde de schouders op. „Wat zou kla gen mij gegeven hebben klonk het bitter van hare lippen. Mijnheer Claudius vervolgde het gesprek met Ilse. „Ik weet wezenlijk niet hoe ik u in deze aangelegenheid van dienst kan zijn," zeide hij. „Van mijnheer von Sassen mag men, met het oog op zijn beroep en zijne manier van leven, inderdaad toch niet vergen, dat hij het oog houde op de opvoeding van een jong meis je, dat, zooals gij zelve zegt, nog al verwil derd is „Die zorg neem ik gaarne op mij viel Juf frouW Fliedner hem in de rede. „Ik ook," voegde Charlotte er schielijk bij. „Er is voornamelijk sprake van het beheer van de kleine nalatenschap, die juffrouw von Sassen van hare grootmoeder ontving", ver volgde de oude dame. Ilse zette de trommel op eene tafel en maak te haar open. Mijnheer Claudius nam de pa pieren er uit, en keek ze na. „Er zijn veel coupons bij, die vervallen zijn doch de stukken zijn goed," zeide hij, terwijl hij ze weder in de trommel legde. „Dus moet ik het geld bewarenWenscht gij, dat de renten bij het kapitaal zullen gevoegd wor den „Zeker, spaar maar zooveel gij kunt ant woordde Ilse. „Doch de doctor is zeer vergeetachtig, en daarom mag de kleine nu en dan zelve wel een paar groschen in handen hebben, opdat zij zich kunnen redden." „Waar is de jonge dame „Maar vertoon je dan toch ëens", zeide Charlotte tot mij. Eer ik er op verdacht was, had zij mij den hoed van 't hoofd genomen, mij de springende haren glad gestreken en schoof mij nu bij de schouders vooruit, zoo ongeveer als een kind dat het verjaardags versje, hetwelk hij van buiten leerde, moet opzeggen. Dezen keer trad ik onbeschroomd nader. Op het oogenblik, waarop onze oogen elkan der ontmoetten, zag ik in de zijne dat hij mij herkende hij was dus toch de heer met den blauwen bril. „Kijk eens aan het vreemde, kleine meis je dat nog nooit geld had gezien sprak hij verrast. „Ja, Oom, het heideprinsesje, zooals Dago- bert zegtde kleine, vrije leeuwerik der hei de, die u uw geld voor de voeten heeft gewor pen en zich maar niet zoo, zonder tegenstrib belen in de vogelkooi laat opsluiten riep Charlotte lachend. „Kom, kleine, maak je compliment voor den ouden heer Een klein blosje kleurde het gelaat van mijnheer Claudius. „Vind je goed, dat het geld aan mij wordt toevertrouwd vroeg hij mij vriendelijk. BERLIJN HEEFT GEBREK AAN DIENSTBODEN Te Berlijn heerscht op het oogenblik een groot gebrek aan dienstboden. De arbeidsbeurzen zouden dadelijk 20.ÜU0 meisjes kunnen plaatsen. Veel meisjes zijn in de nijverheid gaan werken, waar een uurloon van 60 tot 70 pfennig wordt gegeven. Dit is wel niet in den geest van bet nationaal-socialisme, maar tengevolge van het nijpend ge- hfrek aan mannelijke arbeidskrachten doet de Regeering een oogje dicht. Er zijn enkele Nederlandsche meisjes als dienstboden uit Holland naar Berlijn overgekomen, iets, dat sedert 1918 niet was voorgekomen. KININE VOOR MIJNWERKERS Daar tengevolge van de griep-epide- mie ruim 1400 mijnwerkers en ander 'personeel der Staatsmijnen in Limburg buiten dienst zijn, heeft men besloten bij wijze van proef en om uitbreiding Ivan de griepepidemie onder het perso neel te voorkomen, grtatis kinine-ta- bietten voor de mijnwerkers beschik baar te stellen. BINNENLANDSCH NIEUWS. ONVOORZICHTIGE JONGEN GEDOOD In liftkoker te Amsterdam. Dinsdagmiddag is in de electrisclie apparatenfabriek aan den Omval te Amsterdam een ongeval gebeurd, dat een 14-jarigen jongen het leven beeft gekost. Eenige jongens hadden tijdens het schaftuur vertier gezocht bij een goe derenlift. De liftkoker was in repara tie en zoo w.as het mogelijk, boven op de lift te gaan staan. Een van de jon gens beging, toen de lift reed weer in volle vaart omhoog schoot, de onvoor zichtigheid zijn hoofd naar buiten te steken om de achtergeblevenen iets toe te roepen. Daarbij sloeg hij met zijn hoofd tegen een steenen uitbouw. Het slachtoffer werd met verpletterd hoofd opgenomen. De jongen was op slag gedood. GEMEENTE WIERINGEN. Het kwam mij zoo vreemd voor, voor de eerste maal van mijn leven over iets dat het mijne was te kunnen beschikken, dat ik be gon te lachen. „Is het dan inderdaad van van mij vroeg ik. „Zeer zeker van wie anders vroeg Ilse geraakt. „Behoort het mij zooals deze hand of zooals mijne oogen en kan ik daarmede doen wat ik wil vroeg ik als terloops, terwijl ik toch het antwoord in groote spanning verbeidde. „Neen, zoo onbeperkt moogt gij, voor het oogenblik ten minste, daar niet over beschik ken," zeide mijnheer Claudius hij sprak weer op den vriendelijken, teederen toon, die mij op de heide zoo had aangetrokken. „Ge zijt daarvoor nog veel te jongAls ik de stukken onder mijne berusting neem, dan moet gij mij ook verantwoording doen van elke som, die gij van mij vraagt." „Ach, dan heb ik er niets aan," was mijn teleurgesteld mismoedig antwoord. „Wenscht gij iets bijzonders Hij boog zich over mij heen en zag mij vragend aan. „Ja., mijnheer Claudius, doch ik zeg dat lie ver niet, gij vervult mijn wensch toch niet." Ik wou iemand helpen. „Maar wat valt het kind toch in riep Ilse, die hare verbazing niet meester was. „Wien zoudt gij willen helpen, kind Gij kent niemand op Gods aardbodem „Ilse, dat weet gij wel," hernam ik. „Gij weet zeer goed, wie thans in nood is en mis schien elk uur telt, totdat er geld uit Hanno- ver komt Hoor eens, Leonore, als gijmij daarmede aan boord komt, dan is alles tusschen ons uit,", viel zij mij in de rede. „Kort en goed, daar gaat geen groschen heen „Welnu, behoudt dan jelui geld riep ik woedend, terwijl tranen mijne oogen verduis terden. „Doch ik neem ook nooit een groschen aan nooit, wees daarvan verzekerd. „Mijnheer Claudius, gij moet nooit toestaan dat Leonore geld wegstuurtwaarschuwde Ilse, dringend. „Ik zeg u, als zij het eens doet, dan is weldra haar kleine erfenisje verdwe nen Ik kan u dat niet nader uitleggen het is eene vreeselijke familiegeschiedenis, DEN OEVER. Een botsing. Dinsdag morgen geraakten nabij de Betonweg twee auto's met elkaar in botsing, door dat de eerste auto, welke de tweede, die defect was, trok, plotseling sterk v.aart verminderde. De chauffeur van de twee de auto reageerde te laat, hetgeen tot gevolg had, dat zijn wagen met een flink vaartje tegen de iander opreed. Gelukkig bleef het ongeval beperkt tot materieële schade. NOG EENS DE ACHTERLICHTJES Hoewel de achterlichtjes van de fietsen nu al'ruim een jaar in de mode zijn. is een groot aantal fietsen óf nog niet voorzien van zoo'n licht óf het ver keert in een dergelijke slechte toe stand, dat licht geven nagenoeg is uit gesloten. Van de zijde van de politie verzocht men ons hier nog eens de aan dicht op te vestigen, aangezien in het vervolg bij ontbreken of niet function- neeren van het rijwiel-achterlicht on middellijk tot proces-verbaal zal wor den overgegaan. ADVERTEERT IN DIT BLAD die stil gehouden moet worden. Hemeldat zulk een jeugdige mond iemand dwingen kan om zoo iets voor anderen bloot te leggen Kort en goed, er is sprake van een lid der" familie, die schande over de haren heeft ge bracht, die door hare moeder is gevloekt." „Kent gij da\ lid der familie vroeg mijn heer Claudius, zich tot mij wendend. „Neen ik heb haar nooit gezien en weet nas sinds vier weken, dat zij bestaat..,.". „Vraagt zij hulp „Ja, in een brief aan mijne overleden groot moederDoch niemand wil haar wat ge ven. Zij heeft zich bij een troep tooneelspelers gevoegd, zegt Ilse, en is zangeres Een hooggekleurde blos vloog over 't gelaat van den ouden heer hij sloeg de folianten, die naast hem lagen, dicht. „Doch zij heeft hare stem verloren, hare wonderschoone stem vervolgde ik en poog de hem angstig en smeekend in de oogen te zien doch hij had den blik afgewend. „Hoe vreeselijk moet dat zijn, als men zingen wil, en de stem weigert geluid te geven Ilse, ge zijt toch zoo goed, hoe kunt gij het van u verkrijgen om niet te helpen, als iemand in nood is „Hoe groot is de som, die gij wenscht te ontvangen Met die vraag maakte mijnheer Claudius op zijn gewonen bedaarden toon een einde aan mijn hartstochtelijk smeeken. „Een paar honderd thaler," antwoordde ik onbeschroomd. Ilse sloeg hare handen boven haar hoofd ineen. „Ge hebt er zeker geen verstand van, hoe veel geld dat wel is," zeide hij. Ik schudde van neen. „Laat het zijn, zoo veel als het is. Ik geef het gaarne als zij hare stem maar terugkrijgt!" (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant. VOOR

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1