Voor Kozen en ïruchtboomen
GliigSOSSMII.il. lUIDU
30e JAARGANG
DONDERDAG 16 FEBRUARI 1939
No. 20
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINQEN EN OMSTREKEN
,DE BAND
DES BLOEDS.
IS HET ADRES
WIERINGER COURANTS
VERSCHIJNT ELKEN
INSDAQ, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINQEN
BUREAU
Hippolytushoef Wielingen
Telel. Intercomm. No. 10.
ADVERTENTI8N?
Van 1 6 regel»
Iedere regel meer
I 0.B0
t 9 je
DE BIJZETTING VAN
PAUS PIUS XI.
LUCHTIGHEID IN DE ABISKAPEL
VAN DE ST. PIETEH.
Gedurende drie uren volgden
eenige duizenden genoodigden
de indrukwekkende ceremoniën
Eenige minuten over vieren klinkt
it de verre Sacramentskapel een koor
izang dat langzaam naaert, ten tee-
in dat de stoet zich heeft gevormd.
het Paradijs mogen de Engelen U ge
leiden. Dat de martelaren U ontvangen
mogen hij Uw binnentreden en dat zij
U mogen voeren naar de Heilige Stad
van Jeruzalem."
Voor het laatst.
Wederom zijn het nu de sediari. die
den Paus, steeds liggende op de met
fluweel bekleedde lijkbaar, opnemen
en henendiwgen naar de thans geopen
de kist, waarin hij met de baar, waar
op hij ligt uitgestrekt, wordt neerge
r wordt ontroerend gezongen door de legd. Het is voor de laatste maal, dat
mgers van de Capella Giulia, onder wij het gezicht van den Paus zien, dat
in deze twee dagen zeer sterk veran
derd is en een loodgrauwe tint heeft
aangenomen.
ilding van Maestro Boezi. Langs den
eg, dien de stoet door de kerk moest
[leggen, wordt een afzetting gevormd
oor eenige honderden pastoors van
erken in Rome, die allen over hun j u
warte kleeding een witte superpli ki^op Êcn mam^'domu's d°e's Pausen
kagen en daarover, om den hals, een p' Een majordomus des Pausen
malle stola van zwarte zijde. Voorop naast het lijk een roodfluweelen
„lat, gedragen door een knaap in roo ,beu''s' Deze bevat de eouden',. zllve',f1
e toog en wit koorhemd, een bronzen en f0"2*" munten en medailles, welke
rocessiekruis, geflankeerd door twee ij1 ze dagen wei den geslagen. Mgi.
ïaarsendragende koorknapen. Daarop Ferraro, de kanselier van he vaucaan-
olgen, de kleinste vooropgaande, de 3che kapittel leest het eerste gedeelte
kngers der Capella Giulia, onmiddel- van de acte handelende over de cere-
[jk gevolgd door het kapittel van de mo"'e fe,r. cw01'dt
aticaansche aartsbasiliek, welke hoo 1 Xasf^ef a het lijk des Pausen in
geestelijken meer dan manshooge i „ls "cflge?<J'
karsen in hun handen dragen. M«''- Confalonien bedekt het gelaat
rEen kanunnik, een witte mijter op 1 van den Paus met een witte zijden
„Jet hoofd, sluit dit gedeelte van den zwee doek en daarop legt monseigneur
""toet. Achter hem komen de officieren "espblgl' prfe/eci der cere>fonle:
an de edelgarde, van de Zwitsersche dergelyk witte doek over de handen
arde en van de paleisgarde in hun ga-.f1 de borf staaIld naast het processie
a-uniform. Dan volgt, gedragen door kruls leest monseigneur Bacci, de se-
[e sediari, het lijk
iteeds liggende op
van den Paus, nog
de violetroode pe-
cretaris der Breven een korte hiogra-
phie des Pausen in het Latijn voor.
uw en omstuwd door de rijzige gestal perkament, waarop deze biogra-
en der soldaten van de edelgarde in
oode unil'orm, rooden wapenrok met
,t rouden bandelier, den bronzen helm op
iet hoofd, waarvan lange zwarte paar
lenstaarten neerhangen. Onmiddellijk
.chter het stoffelijk overschot gaat kar
iinaal Pacelli, in zijn qualiteit van
lartspriester der banier van St. Pieter
•Ja hem komen de edellieden van het
pauselijk Hof en dan de kardinalen,
jB8 in getal, allen met een kaars in de
a band, gekleed in het violet van den
ouw, doch met een scharlaken bonnet
>p het hoofd. Wanneer de stoet stil-
ïoudt en het lijk wordt neergeleg:d op
iet daartoe bestemde verhoog, begeven
ie kardinalen zich naar de tribuna,
iet allerachterste gedeelte van do
terk, waar zij plaats nemen, ieder met
üjn secretaris aan de voeten gezeteld.
£n steeds klinkt plechtig het Miserere:
^Zijt mij genadig, Heer, naar Uwe goe
dertierenheid. Delg mijne overtreding
uit naar de grootheid Uwer barmhar
tigheden."
Dan besprenkelt een bisschop met wi
jwater de kist en zuivert deze met wie
rook van kwade invloeden. Op dat
oogenblik klinken weer andere Psal-
Lmen en dan volgt In Paradisum „In
FEUILLETON.
17
Charlotte strekte hare armen boven haar
hoofd uit en zat te schudden van 't lachen.
„Oom Erich mag je wel hartelijk bedanken,
doorluchtige heideprinses/'riep zij, en ook
juffrouw Fliedner zag mij lachend aan.
„Neem je trommel maar mee en volg mij
zeide zij tot Ilse. Zij wierp een mantille over
hare schouders, schikte de witte manchetten
om hare polsen terecht en streek met beide
handen haar grijsgespikkeld haar glad, dat
trouwens onberispelijk was opgemaakt.
„Daar moet ik bij zijn riep Charlotte
zij sprong van haren stoel op en zette den
hond in zijn mandje.
„Zoo, in uw ochtendjapon vroeg juffrouw
Fliedner, terwijl zij groote oogen opzette.
„Kom, wat Is zij niet mooi en helder
riep Charlotte luchthartig, terwijl zij haar
kanten mutsje voor den spiegel wat verder
over haar voorhoofd trok.
De oude dame haalde de schouders op en
ging ons voor naar de binnenplaats. Zonder
gedruisch te maken deed zij de deur aan den
overkant van de binnenplaats voor ons open.
DERTIENDE HOOFDSTUK.
Wij kwamen op het kantoor.
Aan eene lange tafel stond de oude boek
houder. Hij had grijslinnen mouwen over zij
ne jas en zocht kleine stapeltjes papier uit
om hem heen waren verschillende personen
aan den arbeid.
De Heer Claudius zat zóó, dat hij de ge-
heele kamer kon overzien en mede het oog
op de deur had, door welke wij waren binnen
getreden.
Ik had mij al lang achter Ilse verscholen.
„Dat is niet de heer, die mij de thalers ge
phie geschreven staat, wordt daarna
in een geelkoperen koker gedaan, die
aan het voeteneinde van» den Paus
wordt neergelegd. Het oogenblik is ge
komen, waarop het deksel op de eer
ste kist wordt geschroefd. Over dit dek
sel worden kruisvormig twee violette
zijden linten gespannen, aan het einde
waarvan zegels worden geplaatst door
kardinaal Pacelli en door mgr. Nar-
done, deken van het kapittel der Basi/
liek. Hiermede is het lijk des Pausen
door het Heilige College, die het eerst
in bewaring heeft gehad, afgestaan
ter verdere bewaking aan de kanun
niken van St. Pieter. Monseigneur Fer-
raro leest opnieuw de acte voor, waar
in gezegd wordt wat gebeurd is. Men
maakt zich gereed tot het sluiten van
de looden kist. Dit duurt zeer lang, i
meer dan een half uur, daar de ran
den van deze kist moeten worden om- j
gebogen, terwijl het deksel erop moet I
worden gesoldeerd.
De arbeiders van St. Pieter zijn lan
gen tijd met twee steekvlammen aan
dit werk bezig. Het deksel der looden
kist vertoont in het midden een kruis
in reliëf met daarboven een doodshoofd
en twee gekruiste schenkelbeenderen.
Voorts een Latijnsch opschrift, luiden
den „Lichaam van Pius XI Pontifex
Max., die geleefd heeft 81 jaren 8 maan
den 10 dagen. Hij bestuurde de univer-
seele kerk 19 jaren 5 dagen. Hij stierf
10 Febr. 1939." Daaronder ziet men het
wapen van den Paus.
Nadat ook de looden kist gesloten
is, worden daarop wederom, thans met
lood, zegels aangebracht precies op de
zelfde wijze als voor de eerste kist. Ter
wijl dit geschiedt, zingt het koor
„Gelijk een hert schreeuwt najir de
waterstroomen, alzoo schreeuwt mijn
ziel tot U, o God.
Kardinaal Pacelli spreekt staande
bij het voeteneinde van de kist een
kort gebed uit en stampt op het deksel
van de derde kist, die met vergulde
schroeven wordt dichtgedraaid.
Op het deksel hiervan zijn in brons
dezelfde emblemen en opschriften aan
gebracht als op de looden kist. Over al
les wordt thans een fraai lijkkleed ge
legd van rood en goud i rocaat, en de
stoet zet zich opnieuw ni beweging in
dezelfde volgorde als Lij het binnenko
men. De lijkkist, die. zeer zwaar is,
wordt door middel van een soort lorrie
vervoerd door do ai= eiders van St. Pie
ter. Rqndom het uiaar der Confessio
maken de pauselijke soldaten een
groot carré. AH 11ders hangen de zwa
re kist aan den takel, waarbij Monseig
neur Kaar, dc econoom van St. Pie
ter. en een oü'icier van de edelgarde
aanwezig zijn. Het koor zingt rouw-
psalmen.
Langzaam zakt de kist
Dan plotseling klinkt een kort mili-
tiair bevel. De edelgarde en de Zwitser
sche garde zinken in de knie, hun
hellebaarden en sabels omhoog heffen
de. De officier, die naast de kist staat
brengt een militair saluut en lang
zaam zakt de kist neer in de grot. In
afwachting, dat de kist in de defini
tieve siarcophaag zal worden opge.
steld, wordt de kist met een muurtje
omgeven en ingemetseld.
Langzaam verlaten de genoodigden
de thans bijna in duisternis gehulde
kerk, diep ontroerd door de indruk
wekkende plechtigheid, die bijna drie
volle uren heeft geduurd.
HOFL. VAN H. M. DE KONINGIN.
V raagt catalogus.
Bezoekt onze stand op de Beurs.
Vertegenwoordiger C. ZEEMAN - WIERINGERWAARD.
rniiii iifflgmiïïiiir 'MiMniiiiiiin fM—*—
CINEMA DE HAAN H.-hoef
verwacht binnenkort Lily Bouwmeester in
„VADERTJE LANGBEEN."
NAAR AMSTERDAM.
Dan alleen per
W. A. C. O. AUTOBUSDIENSTEN.
Snelste en voordeeligste autobusverbinding.
Vraagt onze winterdienstregeling, verkrijg
baar bij de chauffeurs en onze kantoren.
geven heeft," fluisterde ik vol angst.
Charlotte's scherp oor had deze woorden
opgevangen.
,Oom," sprak zij, als een kaboutermanne
tje in haar vuistje lachend, „vier weken ge
leden heeft eene jonge dame u op de Lune-
burger helde ontmoetzij wil nu „den ouden,
erg ouden heer Claudius spreken
„Ach, dat is bij slot van rekening volkomen
hetzelfde, of het de heer is, al of niet, dien
het kind gezien heeft," viel Ilse haar beslist
in de rede. „Ik wilde den heer Claudius spre
ken die zijt gij immers
Hij boog het hoofd, terwijl een flauw glim
lachje hem om de lippen speelde.
Ten tweedemale deed Ilse haar verhaal. Zij
had het zeker van buiten geleerd, zooals een
dominé zijn preek! Want de woorden rolden
haar over de lippen zonder haperen, in de
zelfde volgorde als toen zij met juffrouw
Fliedner sprak.
,,Ik weet niet beter," sprak hij onverschil
lig toen Ilse even ophield om adem te halen,
„dan dat gij de jonge dame zoo spoedig mo
gelijk naar eene kostschool brengt
„Neen, Oom viel Charlotte hem in de
rede. „Dat zou wreed zijn, dit jonge, schuwe
schepseltje, dat tot heden de meest onbeperk
te vrijheid genoten heeft, in zulk eene ma
chine te wringen, waar ieder naar hetzelfde
model geknipt wordtHet leven op eene kost
school is verschrikkelijk
„Verschrikkelijk, Charlotte herhaalde hij
verbaasd. „En gij hebt bijna je geheele leven
op eene kostschool doorgebrachtwaarom
heb je nooit gesproken
Zij haalde de schouders op. „Wat zou kla
gen mij gegeven hebben klonk het bitter
van hare lippen.
Mijnheer Claudius vervolgde het gesprek met
Ilse. „Ik weet wezenlijk niet hoe ik u in deze
aangelegenheid van dienst kan zijn," zeide
hij. „Van mijnheer von Sassen mag men, met
het oog op zijn beroep en zijne manier van
leven, inderdaad toch niet vergen, dat hij het
oog houde op de opvoeding van een jong meis
je, dat, zooals gij zelve zegt, nog al verwil
derd is
„Die zorg neem ik gaarne op mij viel Juf
frouW Fliedner hem in de rede.
„Ik ook," voegde Charlotte er schielijk bij.
„Er is voornamelijk sprake van het beheer
van de kleine nalatenschap, die juffrouw von
Sassen van hare grootmoeder ontving", ver
volgde de oude dame.
Ilse zette de trommel op eene tafel en maak
te haar open. Mijnheer Claudius nam de pa
pieren er uit, en keek ze na.
„Er zijn veel coupons bij, die vervallen zijn
doch de stukken zijn goed," zeide hij, terwijl
hij ze weder in de trommel legde. „Dus moet
ik het geld bewarenWenscht gij, dat de
renten bij het kapitaal zullen gevoegd wor
den
„Zeker, spaar maar zooveel gij kunt ant
woordde Ilse.
„Doch de doctor is zeer vergeetachtig, en
daarom mag de kleine nu en dan zelve wel
een paar groschen in handen hebben, opdat
zij zich kunnen redden."
„Waar is de jonge dame
„Maar vertoon je dan toch ëens", zeide
Charlotte tot mij. Eer ik er op verdacht was,
had zij mij den hoed van 't hoofd genomen,
mij de springende haren glad gestreken en
schoof mij nu bij de schouders vooruit, zoo
ongeveer als een kind dat het verjaardags
versje, hetwelk hij van buiten leerde, moet
opzeggen. Dezen keer trad ik onbeschroomd
nader.
Op het oogenblik, waarop onze oogen elkan
der ontmoetten, zag ik in de zijne dat hij mij
herkende hij was dus toch de heer met
den blauwen bril.
„Kijk eens aan het vreemde, kleine meis
je dat nog nooit geld had gezien sprak hij
verrast.
„Ja, Oom, het heideprinsesje, zooals Dago-
bert zegtde kleine, vrije leeuwerik der hei
de, die u uw geld voor de voeten heeft gewor
pen en zich maar niet zoo, zonder tegenstrib
belen in de vogelkooi laat opsluiten riep
Charlotte lachend. „Kom, kleine, maak je
compliment voor den ouden heer
Een klein blosje kleurde het gelaat van
mijnheer Claudius.
„Vind je goed, dat het geld aan mij wordt
toevertrouwd vroeg hij mij vriendelijk.
BERLIJN HEEFT GEBREK AAN
DIENSTBODEN
Te Berlijn heerscht op het oogenblik
een groot gebrek aan dienstboden. De
arbeidsbeurzen zouden dadelijk 20.ÜU0
meisjes kunnen plaatsen. Veel meisjes
zijn in de nijverheid gaan werken,
waar een uurloon van 60 tot 70 pfennig
wordt gegeven. Dit is wel niet in den
geest van bet nationaal-socialisme,
maar tengevolge van het nijpend ge-
hfrek aan mannelijke arbeidskrachten
doet de Regeering een oogje dicht. Er
zijn enkele Nederlandsche meisjes als
dienstboden uit Holland naar Berlijn
overgekomen, iets, dat sedert 1918 niet
was voorgekomen.
KININE VOOR MIJNWERKERS
Daar tengevolge van de griep-epide-
mie ruim 1400 mijnwerkers en ander
'personeel der Staatsmijnen in Limburg
buiten dienst zijn, heeft men besloten
bij wijze van proef en om uitbreiding
Ivan de griepepidemie onder het perso
neel te voorkomen, grtatis kinine-ta-
bietten voor de mijnwerkers beschik
baar te stellen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
ONVOORZICHTIGE JONGEN GEDOOD
In liftkoker te Amsterdam.
Dinsdagmiddag is in de electrisclie
apparatenfabriek aan den Omval te
Amsterdam een ongeval gebeurd, dat
een 14-jarigen jongen het leven beeft
gekost.
Eenige jongens hadden tijdens het
schaftuur vertier gezocht bij een goe
derenlift. De liftkoker was in repara
tie en zoo w.as het mogelijk, boven op
de lift te gaan staan. Een van de jon
gens beging, toen de lift reed weer in
volle vaart omhoog schoot, de onvoor
zichtigheid zijn hoofd naar buiten te
steken om de achtergeblevenen iets
toe te roepen. Daarbij sloeg hij met
zijn hoofd tegen een steenen uitbouw.
Het slachtoffer werd met verpletterd
hoofd opgenomen. De jongen was op
slag gedood.
GEMEENTE WIERINGEN.
Het kwam mij zoo vreemd voor, voor de
eerste maal van mijn leven over iets dat het
mijne was te kunnen beschikken, dat ik be
gon te lachen. „Is het dan inderdaad van
van mij vroeg ik.
„Zeer zeker van wie anders vroeg Ilse
geraakt.
„Behoort het mij zooals deze hand of zooals
mijne oogen en kan ik daarmede doen wat
ik wil vroeg ik als terloops, terwijl ik toch
het antwoord in groote spanning verbeidde.
„Neen, zoo onbeperkt moogt gij, voor het
oogenblik ten minste, daar niet over beschik
ken," zeide mijnheer Claudius hij sprak
weer op den vriendelijken, teederen toon, die
mij op de heide zoo had aangetrokken. „Ge
zijt daarvoor nog veel te jongAls ik de
stukken onder mijne berusting neem, dan
moet gij mij ook verantwoording doen van
elke som, die gij van mij vraagt."
„Ach, dan heb ik er niets aan," was mijn
teleurgesteld mismoedig antwoord.
„Wenscht gij iets bijzonders Hij boog zich
over mij heen en zag mij vragend aan.
„Ja., mijnheer Claudius, doch ik zeg dat lie
ver niet, gij vervult mijn wensch toch niet."
Ik wou iemand helpen.
„Maar wat valt het kind toch in riep
Ilse, die hare verbazing niet meester was.
„Wien zoudt gij willen helpen, kind Gij kent
niemand op Gods aardbodem
„Ilse, dat weet gij wel," hernam ik. „Gij
weet zeer goed, wie thans in nood is en mis
schien elk uur telt, totdat er geld uit Hanno-
ver komt
Hoor eens, Leonore, als gijmij daarmede
aan boord komt, dan is alles tusschen ons
uit,", viel zij mij in de rede. „Kort en goed,
daar gaat geen groschen heen
„Welnu, behoudt dan jelui geld riep ik
woedend, terwijl tranen mijne oogen verduis
terden. „Doch ik neem ook nooit een groschen
aan nooit, wees daarvan verzekerd.
„Mijnheer Claudius, gij moet nooit toestaan
dat Leonore geld wegstuurtwaarschuwde
Ilse, dringend. „Ik zeg u, als zij het eens doet,
dan is weldra haar kleine erfenisje verdwe
nen Ik kan u dat niet nader uitleggen
het is eene vreeselijke familiegeschiedenis,
DEN OEVER. Een botsing. Dinsdag
morgen geraakten nabij de Betonweg
twee auto's met elkaar in botsing, door
dat de eerste auto, welke de tweede, die
defect was, trok, plotseling sterk v.aart
verminderde. De chauffeur van de twee
de auto reageerde te laat, hetgeen tot
gevolg had, dat zijn wagen met een
flink vaartje tegen de iander opreed.
Gelukkig bleef het ongeval beperkt
tot materieële schade.
NOG EENS DE ACHTERLICHTJES
Hoewel de achterlichtjes van de
fietsen nu al'ruim een jaar in de mode
zijn. is een groot aantal fietsen óf nog
niet voorzien van zoo'n licht óf het ver
keert in een dergelijke slechte toe
stand, dat licht geven nagenoeg is uit
gesloten. Van de zijde van de politie
verzocht men ons hier nog eens de aan
dicht op te vestigen, aangezien in het
vervolg bij ontbreken of niet function-
neeren van het rijwiel-achterlicht on
middellijk tot proces-verbaal zal wor
den overgegaan.
ADVERTEERT IN DIT BLAD
die stil gehouden moet worden. Hemeldat
zulk een jeugdige mond iemand dwingen kan
om zoo iets voor anderen bloot te leggen
Kort en goed, er is sprake van een lid der"
familie, die schande over de haren heeft ge
bracht, die door hare moeder is gevloekt."
„Kent gij da\ lid der familie vroeg mijn
heer Claudius, zich tot mij wendend.
„Neen ik heb haar nooit gezien en weet
nas sinds vier weken, dat zij bestaat..,.".
„Vraagt zij hulp
„Ja, in een brief aan mijne overleden groot
moederDoch niemand wil haar wat ge
ven. Zij heeft zich bij een troep tooneelspelers
gevoegd, zegt Ilse, en is zangeres
Een hooggekleurde blos vloog over 't gelaat
van den ouden heer hij sloeg de folianten,
die naast hem lagen, dicht.
„Doch zij heeft hare stem verloren, hare
wonderschoone stem vervolgde ik en poog
de hem angstig en smeekend in de oogen te
zien doch hij had den blik afgewend. „Hoe
vreeselijk moet dat zijn, als men zingen wil,
en de stem weigert geluid te geven Ilse,
ge zijt toch zoo goed, hoe kunt gij het van
u verkrijgen om niet te helpen, als iemand
in nood is
„Hoe groot is de som, die gij wenscht te
ontvangen Met die vraag maakte mijnheer
Claudius op zijn gewonen bedaarden toon een
einde aan mijn hartstochtelijk smeeken.
„Een paar honderd thaler," antwoordde ik
onbeschroomd.
Ilse sloeg hare handen boven haar hoofd
ineen.
„Ge hebt er zeker geen verstand van, hoe
veel geld dat wel is," zeide hij.
Ik schudde van neen. „Laat het zijn, zoo
veel als het is. Ik geef het gaarne als zij
hare stem maar terugkrijgt!"
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zij per Courant.
VOOR