Ir
30e JAARGANG
DONDERDAG 23 MAART 1939
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
No. 35
DE BAND
DES BLOEDS.
GEMEENTERAAD WIERINGEN.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1 1.25.
vl
BUREAU
ADVEBTBNTIêN
UITGEVER:
.*'1
Hlppolytusnoef Wieringen
Van 1 6 regelt
1 Q.M
CORN. J. B
OSKER WIERINGEN.
Telel. Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
1 SAO
trolpln naar dl grdns in
honlarljl rn rolmdnie
Algemeene mobilisatie in Hou
garije verwacnt. - Roemenië
vreest nadering van Duitsche
troepen
De gedeeltelijke mobilisatie wordt op
steeds uitgebreider schaal voortgezet.
Zij wordt echter op zoodanige wijze
uitgevoerd - de manschappen worden
niet per lichting, maar per militaire
aideeiing opgeroepen, - dat het onmo
gelijk is de sterkte der gemooiliseerde
troepen te berekenen.
Lr zijn gegronde redenen om aan te
nemen dat binnen een paar aagen een
algemeene mobilisatie zal worden ge
last.
be sterkte der troepen is alleen af
hankelijk van de vraag, hoeveel man
schappen Hongarije kan uitrusten.
het is bekend, dat in het aigeloopen
jaar Duitschland en Italië materiaal
aan Hongarije hebben geleverd. Hen
der leveranties onmvat 5UUÜ vracht
auto's uit Duitschland en een andere
zou eenige duizenden auto's omvat
ten waarop mitrailleurs kunnen wor
den opgesteld.
Ret moreel der troepen, die men de
zer dagen kon zien voorbijtrekken, is
slecht. De njannen zagen er terneer
geslagen uit. De bewoners van 't plat
teland toonden geen geestdriit zij
vroegen alleen, tegen wie zij moesten
vechten en waarom. Overal worden
auto s en hoerenwragens gerequireerd.
Bij de spoorwegen is het personenver
voer gedesorganiseerd. Alle treinen,
zijn te laat.
Zware artillerie, levensmiddelen en
andere voorraden worden naar 't Oos
ten gezonden. Alles is gericht tegeu
Roemenië. Hongaarsche en Roemeen-
sche troepen staan aan weerszijden
van de grens tegenover elkaar, wat
natuurlijk gevaar oplevert voor inci
denten.
Polen staat als vriend van Honga
rije en bondgenoot van Roemenië ge
leed om diplomatiek tusschen beide
te komen. De Roolsche gezant heeit de-
dagen een bezoek gebracht aan graaf
Csaky.
De toestand ziet er dus niet bemoe
digend uit en wordt nog somberder
bij het bericht van een als Betrouw
baar bekend staanden ooggetuige, die
verklaart, dat hij Duitsche troepen op
20 Km. afstand van Beregszasz, dat
ten Westen van Chust ligt, had ge
zien. d.w.z. op Hongaarsch grondge
bied. Hoeveel troepen daar zijn en hoe
zij er gekomen zijn is niet bekend. Er
bestaat daar echter een goede weg.
De Hongaarsches troepen in de Kar
pathen-oekraine hebben last gekre
gen het land zoo spoedig mogelijk te
zuiveren van rondzwervende gewa
pende benden der Sitsj. Aan de Roe-
meensche grens zijn versterkingen en
kazematten aangebracht en er zijn
loopgraven aangelegd om iedere actie
van Roemenië te kunnen stuiten.
Roemenië zendt 100.000 man
naar de grens.
Reuter meldt uit Boekarest
De wegen in de N. W. districten van
Roemenië zijn vol troepen, die zich
met spoed naar de grenzen van de
Karpathen-Oekraine en Hongarije
begeven.
Ofschoon men er in officieele krin
gen den nadruk op legt, dat er geen
algemeene mobilisatie is, is een groot
aantal mannen opgeroepen om zich
bij hun regimenten te voegen. De extra
troepen, die naar de Karpathen-Oe-
krainsche grens worden gezonden,
schat men op 90.000 tot 100.00b man.
Deze maatregelen zijn, naar men
meent te weten, niet slechts genomen
in verband met den algemeenen inter
nationalen toestand, doch omdat de
Roemeensche Regeering het noodig
oordeelt, ernstig rekening te houden
met de berichten omtrent een op-
marsch der Duitsche troepen door
Slowakije naar de Karpathen-Oekraine
Horthy richt proclomatie tot
Roetheensche volk.
Havas meldt uit Boedapest
De Hongaarsche Rijksbestuurder
Horthy heeft tot het Roetheensche
volk een proclomatie gericht, waarin
hij het uit eigen naam en uit naam
der Hongaarsche natie verwelkomt.
De proclamatie besluit de Vereeni-
ging van Roethenië met Hongarije zal
den economischen voorspoed verzeke
ren, die zal worden vergroot door de
uitvoering van groote openbare werken
DUITSCHE RIJK EISCHT
MLMLLGLB1LD OP
EN DE LUAUSCHE REGEERING
GEEFT TOE
Ontruiming door de Litausche
troepen.
Gailius heeft nader medegedeeld, dat
Von Ribbentrop tijdens het onderhoud,
dat hij in het Duitsche ministerie van
Buitenlandsche Zaken met Urbsys
I heeit gehad, den Litauschen Minister
van Buitenlandsche Zaken feitelijk 'n
ultimatum heeft gesteld.
Berlijn, aldus Gailius, heeft den on-
middellijken terugkeer van het Memel
gebied aan Duitschland geëischt.
Nadere berichten melden, dat de Li
tausche Regeering heeft besloten
Duitschlands eischen te aanvaarden
en het Memelgebied vrijwel onmiddel
lijk over te dragen.
Joden en Litauers verlaten in paniek
het gebied. Bijna alle Joden zijn ver
trokken.
Het spoorwegstation van Memel is
vol vluchtelingen, die trachten een
plaatsje te vinden in de treinen. Alle
beschikbare auto's zijn gehuurd door
Joden en Litauers.
Bij een bezoek aan de kazernes werd
den correspondent van Reuter verze
kerd, dat de Litausche troepen het Me
melgebied nog niet hadden ontruimd.
Aan het spoorwegstation echter wer
den lange rijen wagons met militaire
uitrustingstukken geladens
BIJ ALLERLEI PIJNEN
Hartjes van Mijnhardt maken U pijnvrij.
Doos 30 en 50 cc.
B1NNENLANDSCH NIEUWS.
VRACHTAUTO V. PONT GEREDEN
Angstige oogenhiikken op ue
Maas voor Mook.
Ten gevolge van aen krachtigen
wind is Dinsaagmiduag op ae Maas
voor Mook een ongeval gebeurd, dat
wonderlijK goed is aigeloopen. ue veer
pont, die de verbinding onderhoudt
tusschen Linden-KaiwijK en Mook lag
aan den oever, toen een truck met op
legger, geladen met bussen meiK en
toeoehoorende aan de lirma De Lange
te Cuyk, kwam aangereden, die naai
den Brabantschen oever moest worden
overgezet. Het zware voertuig reed de
pont op, die onmiddellijk daarna werd
losgemaakt en den overtocnt begon.
Men was nog niet ver van den oever
verwijderd, toen het vaartuig door
den hevigen gohsiag begon te schom
melen. Het gevolg was, dat de truck-
met volgwagen naar voren schooi,
waardoor het evenwicht van de pont
werd verbroken en dit vaartuig mee
den kop in het water dook. Daardoor
schoot de truck met oplegger nog
meer naar voren en reed gedeeltelijk
van den pont af. De trucK verdween
daarbij vrijwel geheel onder water,
terwijl de pont grootendeels in de
diepte gedrukt werd. Het was een ge
lukkige omstandigheid,, dat men niet
ver van den oever verwijderd was, zoo
dat de pont op den bodem van de ri
vier kwam te rusten. Daardoor kon
den het veerpersoneel en de inzitten
den van de auto zich in veiligheid
stellen. Zij werden later met een roei
boot uit hun hachelijke positie bevrijd.
Den geheelen middag is men bezig ge
weest om de melkbussen te lossen en
in veiligheid te brengen. Met het lich
ten van den vrachtauto was men Dins
dagavond nog niet geslaagd. Vermoe
delijk zal de zwaar beschadigde pont
met behulp van een hok gelicht moe
ten worden. Daar geen reserve-pont
aanwezig is, is de veerdienst voorloo-
pig gestremd.
GEMEENTE ZIJPL
FEUILLETON.
OUDESLUIS. De Afdeeling Oude-
sluis van den Bond voor biaatspen-
sionneering heeit eer ingelegd met
haar uitvoering van Zondagavond, die
volkomen aan het doel beantwoordde.
De ieestavond werd gehouden in de
zaal van den Heer Jn. Buisman, met
medewerking van de tooneeiciun Wie-
rm&erwaard onder leiding van den
Heer li. Limpers.
De Heer G- Geerligs, de voorzitter,
opende de feestelijke bijeenkomst en
verwelkomde in net bijz-onuer den hr.
H. Limpers, die al 26 jaar de zusteraid.
zoo actief deed zijn. uok den hr. Chr.
v.d. Kolk uit Wieringerwaaid, die ais
spreker optrad, werd een extra wel-
Komwoord gebracht.
Deze laatste hield een zeer in den
smaak vallende propaganda-speech.
lustig en weloverwogen stelde hij in
het licht, dat Staatspensioen staats
belang was.
Daarna werd ten tooneele gebracht:
„Eén, die niet geteld wordt een tuu
neeispel in 3 bedrijven. Het stuk,, dat
gedurende een uur of drie de talrijke
toeschouwers boeide door zijn rijken,
levenswijzen inhoud.
Vooral de heer A. Woestenburg, die
den hoofdrol vervulde, kweet zich uit
stekend van die taak, doch ook de an
dere dames en heeren medespelenden
nadden zich in hare of hunne rollen
goed ingeleeid. Het publiek leeide
zichtbaar mede en luisterde met inge
spannen aandacht en gaf telkens door
zijn applaus z n instemming te kennen
De voorz. bedankte aan het einde al
len voor het goede spel en wees erop,
dat de heer A. Woestenburg 25 jaar
de Aid. Wieringerwaard als werkend
lid diende. Bandspelers van den hr.
Soubroek een woord van lof voor hun
muziek en rekende erop, dat ze de
menschen nog lang van hun dansmu
ziek zouden doen genieten.
V erschillende Ouuen van Dagen wa
ren door het Bestuur per auto ge
haald om er ook bij te kunnen zijn. Zij
hebben evenals alle aanwezigen geno
ten van dezen mooien avond, die het
Bestuur magniiiek had verzorgd.
33
Ik verborg mij weer in een hoek van de
sopha, terwijl juffrouw Fliedner met een die
pen zucht in de vensternis plaats nam. Ik
dacht voortdurend aan het water, hoe het
bruisend over den grond golfde en de men
schen verzwolg, die zich niet konden redden
Het moest vreeselijk zijn, in de woelende gol
ven om te komen Doch „mijnheer Claudius
vroeg niet of zoo'n notedop kantelt," zoo als
de oude Erdmann had gezegd voor hem had- j
den de wereld en de menschen en het eigen1
leven geen waarde meer en terecht. De
vrouw, die hij niet kon vergeten, was hem
entrouw geweestDagobert en Charlotte en
de oude boekhouder waren het ook, en ik, die
hij met de bewijzen zijner goedheid overlaad
de, ik had een paar uur geleden bezwarende
getuigen tegen hem en zijne handelingen aan
het daglicht gebrachtAlleen juffrouw
Fliedner was op zijne hand ik keek met een
zweem van jaloerschheid hare kleine, grace-
lijke gestalte aan, zooals zij daar roerloos bij
het venster zatzij had een goed geweten,
zij had hem nooit eenig leed gedaan, zij be
hoefde zich niet door verwijten te martelen,
als de wateren zijn edel blond hoofd moch
ten verzwelgen. Ik had het bijna uitge
schreeuwd toen ik daaraan dacht, doch ik
beet mij op de lippen en ging weder met een
kloppend hart naar eiken voetstap, naar elk
geratel van een rijtuig in de verte luisteren.
Zoo verliep het eene uur na het andere.
Mijn vader was ook nog niet thuis op last
van juffrouw Fliedner had Erdmann op Ca-
rolina's-lust moeten informeerenGeheel
en al was het gewoel der drukke stad nog
niet verdoofd doch het was stiller gewor
den 't was haast middernacht.Daar
draaide een rijtuig de „Mauerstrasze" in
met een nauw onderdrukten kreet, eene men
geling van angst en blijdschap, stond de oude
dame op, en ik vloog door de vestibule en
deed de deur van het plein achter het huis
open 't Was buiten tastbaar donker, doch ik
liep blindelings voort, het rijtuig te gemoet
dat de plaats opreed.
„Zijt gij daar zelf mijnheer Claudius riep
ik met bevende stem, boven de ratelende wie
len uitschreeuwend.
„Ja," klonk het van den bok.
Goddankik drukte mijne handen te-
een mijn borst ik vreesde dat mijn hart,
van zulk een grooten angst bevrijd, zou bar
sten.
Thans kwamen van alle kanten de dienst
boden naar buiten en omringden het rijtuig.
„Is het inderdaad zoo erg, mijnheer Clau
dius vroeg de oude Erdmann. „Werkelijk
veertig duizend thaler verloren, zooals Scha-
fer zegt
„De schade is grooter alles Is verwoest
wij moeten te Dorotheenthal weer van voren
af aan beginnen. „Nu, dat komt alles metter
tijd terecht, doch hier" hij zweeg en open
de het portier.
Hij hielp meteen iemand uitstijgen. Het
licht van een paar lantarens deed een jong
meisje onderscheiden, dat, half in mijnheer
Claudius armen hangend, hare voeten op het
plaveisel zette. Een krampachtig snikken deed
de teedere, diep gebogen gestalte sidderen j
het onbedekte haar hing los en wanordelijk om
een mooi, doch door diepe smart verwrongen
gezichtje.
..Hare moeder is verdronken," fluisterden de
mannen, die mede waren gekomen.
Mijnheer Claudius sloeg zijn arm vaster om
haar middel en geleidde haar de stoep op. Hij
ging mij in het donker rakelings voorbij
zijne kleederen dropen van 't water.
Od de bovenste trede van de stoep stond
juffrouw Fliedner en reikte hem haar beide
handen wat hij tot haar zeide kon ik niet
verstaan een plotselinge schroomvalligheid
en een onverklaarbaar gevoel van weemoed
had mij van de menschen doen vluchten,
meer naar het achtergedeelte van de plaats
NAAR AMSTERDAM.
Dan alleen per
W. A. C. O. AUTOBUSDIENSTEN.
Snelste en voordeelig:ste autobusverblnding.
Vraagt orze wlnterdienstregellng, verkrijg
baar bij de chauffeurs en onze kantoren.
doch ik zag dat de oude dame zachtkens
den arm van het weenende meisje in den ha
re legde en haar met zich nam. Mijnheer
Claudius bleef nog eenige oogenhiikken in de
vestibule staan en sprak met Charlotte. Het
ontging mij niet, dat hij zoekend rondkeek
had hij misschien daar straks mijne stem
herkend en wilde hij zich thans overtuigen of
ik, op wie hij boos was, het werkelijk was
geweest Welke dwaze gedachten Hij
had thans wel aan iets gewichtigers te den
ken van welke ramnen was hij vandaag
getuige geweest, en welke zware zorgen wa- 1
ren thans op zijne schouders gelegd?En
had hij niet zooeven eene zwaar beproefde
wees in zijn huis opgenomen opgenomen
met teedere zorg en het innigst mededoogen
Zij was niet zoo ondankbaar als ik zij stiet
de hand niet terug, die haar wilde steunen
vol vertrouwen had zij zich overgegeven aan
den arm, die om haar heen was geslagen
En bij dat alles zou hij zich het bespottelijk
hooghartige kind uit de heide herinneren
Geen sprake daarvan
Hij kwam de stoep weer af, bleef in de poort
van het plein achter het huis staan en tuur
de in het donker. Inmiddels was ook een heer
uit het rijtuig gestegen deze liep naar hem
toe ik herkende mijn vader. Verbaasd keek
ik op, toen hij mijnheer Claudius, den ver
achten man met zijne „koopmansziel" harte
lijk de hand drukte en onder warme dank
betuigingen van hem afscheid nam. In den
tuin sloop ik naar hem toe en greep zijn arm.
Hij was erg verrast en begreep niets van het
feit, dat hij „zijn dochtertje nog zoo laat in
den nacht onder den blooten hemel moest
j ontmoeten." Hij had den hertog naar Doro-
1 theenthal vergezeld, en was terwille van den
korteren weg ln het rijtuig van mijnheer
Claudius teruggekeerd. Terwijl wij naar Caro-
lina's-lust liepen, deed hij een verhaal van
hetgeen hij gezien had en sprak ook over
mijnheer Claudius.
„Wat een man riep hij, terwijl hij bleef
staan. Ik hield dien man voor een wandelend
rekenvoorsteldaarvoor moet ik hem ver
schooning vragen
Ja, wat een man „Dat komt alles met-
GEMEENTE WIERINGEN.
Vergadering van den Raad der Ge
meente Wieringen op Dinsdag 21 Mrt.
1939, des namiddags 4 uur.
Voorz. L. C. Kolff, Burgemeester,
Secretaris K. Maaskant lo. Secr.
tertijd terecht, doch hierMet die weini
ge eenvoudige woorden had hij tegenover
zijn zwaar geldelijk verlies, het onheil van
het jonge meisje op de weegschaal gelegd. En
dat was de duitendief, de ijskoude geldwolf
neen, „de man, die arbeidde in den let
terlijken zin des woords," maar die niet alleen
werkte, om het tastbaar loon van den arbeid,
doch omdat hij „in orde en werkzaamheid
het geneesmiddel had gevonden voor zijne
zielAch, thans verstond ik hem al be
ter
Dien nacht ging ik niet meer te bed. Ik
ging voor een venster zitten en wachtte den
dageraad af. Bij het aanbreken van den dag,
die zoo bleek achter de boomen aanlichtte,
wilde ik een nieuw leven beginnen.
ZES EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Ik begon van toen af onvermoeid te leeren.
Wel vloog mijn pen in den beginnen nog vaak
onder de tafel en liep ik met een kloppend
hoofd en oogen vol tranen het bosch in
doch ik keerde herademd terug, raapte den
kleinen, stalen tiran dralend van den grond
op en teekende verder, maakte tot groote
vreugde van mijn onderwijzer snelle vorderin
gen, en thans strekte het onderwijs aanvan
kelijk tot een peer vakken beperkt, zich ook
tot de muziek uit. Hier kwam mij mijn na
tuurlijke aanleg zeer te stade en dra stond ik
aan het klavier naast den jongen onderwij
zer Heldorf en zong een duet met hem.
Zoo waren drie maanden voorbijgegaan. Met
een gevoel van welbehagen keek ik naar de
vlugge letters van mijne hand. die ik thans
ook geest en leven wist bij te zetten. Of stond
ik niet reeds in briefwisseling, en wel in eene
geheime met mijne tante Christine Zij had
mij voor de toezending van het geld in over
dreven erkenteliike bewoordingen dank ge
zegd en mij gemeld dat zij zich naar Dresden
onder geneeskundige behandeling had bege
ven en de zekere hoop had dat zij hare stem
terug zou krijgen. Volgens hare verzekering
was ik hare reddende engel, hare goede geni
us en het eenige wezen, dat nog medelijden
had met eene arme, zwaar beproefde vrouw
Aanwezig alle (11) leden.
De \oorznter opent ue vergadering
met een woord van weiKom en sieit
aan de orde
1. Vaststelling le suppletoire begroo
ting aienst 193d.
jl»e Jtxegeermg acht het noodzakelijk
met eeinfee spoed over te gaan tot ue
aanscüainng van het vereiscnte ma
teriaal voor de gemeentelijke luciitbe-
sciiermingsdienst. De uitrusting van
uen uieiisc zal, met het oog op uen tue
stand van rijks- en Gemeenteiman-
cien, dienen te geschieden op den
grondslag van „een redelijk minimum."
voor RijksreKemng zuilen een aantal
benoouigdheuen ter beschikking van
de gemeente worden gesteld tot een
Leurag van f 2üüü,- terwijl de Demeen-
'te zen verscünleiide aaiiKuupen zal
moeten doen, zooais voor verband- en
ontsniettingsmidueien. aiscneimiiigs-
materiaai, teieioonverhinumgen enz.
en wel tot een geraamd neurag van
1 650. Aangezien op ue negrooting voor
het dienstjaar ihbtf voor ue hier ge-
noemue doeiemuen een som van f bdO
is geraamd, uient deze voordracht
mitsdien om dit bedrag te vernoogen
met f 150. Deze uitgaven worden door
de bevoegde autoriteiten als verplich
tend aangemerkt en kunnen derhalve
bij weigering van den Raad door Ged.
Staten op ue begrooting worden ge
bracht.
De voordracht wordt zonder hoofde
lijke stemming aangenomen, onder
aanteekening, dat Mw. Wit-Slikker
wenscht geacht worden te hebben te
gengestemd.
De voorz. deelt hierna mede, dat de
N.V. Bank voor Nederlandsche Ge
meenten er momenteel, in verhand met
de huidige tijdsomstandigheden, be
zwaar tegen heeft de kasgeldleening,
waartoe in de vorige vergadering is
besloten, te verstrekken tegen een ren
tepercentage van y2 pCt. 's jaars.
In verband hiermede stelt de voorz.
voor. B. en W. machtiging te verlee-
nen dit percentage, zoo noodig, tot
maximaal 1 pCt. 's jaars te verhoogen.
Aldus wordt zonder hoofdelijke
stemming besloten.
Hierna sluit de voorz. de vergadering
DLN OliVLR. De Noorder storm,
welke in de nacht van Maandag op
Dinsdag gewoed heeft, joeg het water
aan de Noordkust van Wieringen op
tot de respectabele hoogte van
2.06 M. N.A.P.
In de visschershaven en de aangren
zende werkhaven stond het water tot
ver op de kade, terwijl de Hofmans
haven daarentegen voor het grootste
deel droog kwam te staan.
Op de spuisluizen kwam het water
gelijk met de peilers te staan en tus
schen de torens door joeg herhaalde
lijk een golf water, door de wind in
druppels verdeeld, tot op de ver
keersweg.
zij sprak herhaalde malen de hoop uit, dat
zij mij nog eenmaal in hare armen zou gaan
drukken. Deze correspondentie maakte zóó
mijne belangstelling gaande, dat ik eens op
een dag mijn vader over mijne ongelukkige
tante sprak. Hij werd boos en verbood mij dat
ooit weer te doen hij merkte teleurgesteld
op, dat hij niet kon begrijpen, waarom Use
mij iets had meegedeeld van dat sombere stuk
familiegeschiedenisHare steeds talrijker
wordende brieven beangstigden mij derhalve
in niet geringe mate, doch ik kon het niet
over mijn hart verkrijgen de briefwisseling
met haar te staken.
Doch ook andere zorgen leerde ik kennen.
Ik, die weinige maanden geleden niet wist
wat geld was, ik was thans zuinig op eiken
groschen, want ik had er vaak gebrek aan.
Ik had met blijdschap en niet zonder han
digheid het bestier van onze kleine huishou
ding op mii genomen ik dronk eiken avond
met mijn vader thee in de bibliotheek, eene
gezelligheid, die mijn vader lang had moeten
missen doch dat dit ten slotte betaald moest
worden, daaraan had ik niet eerder gedacht,
dan toen het kamermeisje mij een lange lijst
van verschotten ter hand stelde.
„Geld riep miin vader verschrikt, van
zijn arbeid opkijkende, toen ik hem zonder
kwaad vermoeden het lijstje ter hand stelde.
„Mijn kind, ik zou niet weten waarvoor Hij
zocht in zijn vestjeszak en in de zakken van
zijn jas. „Ik heb niets meer, Noortje
verklaarde hij en haalde met een gebaar van
bange hulpeloosheid, de schouders op. „Doch
hoe zit dat ik heb toch kort geleden het
abonnement van het hotel betaald
„Ja, vader Doch dit zijn de onkosten van
ons theedrinken," stotterde ik verlegen.
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN ADVERTEER EN VOOR
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zij per Courant.