Ir 30e JAARGANG DONDERDAG 23 MAART 1939 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN No. 35 DE BAND DES BLOEDS. GEMEENTERAAD WIERINGEN. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1 1.25. vl BUREAU ADVEBTBNTIêN UITGEVER: .*'1 Hlppolytusnoef Wieringen Van 1 6 regelt 1 Q.M CORN. J. B OSKER WIERINGEN. Telel. Intercomm. No. 19. Iedere regel meer 1 SAO trolpln naar dl grdns in honlarljl rn rolmdnie Algemeene mobilisatie in Hou garije verwacnt. - Roemenië vreest nadering van Duitsche troepen De gedeeltelijke mobilisatie wordt op steeds uitgebreider schaal voortgezet. Zij wordt echter op zoodanige wijze uitgevoerd - de manschappen worden niet per lichting, maar per militaire aideeiing opgeroepen, - dat het onmo gelijk is de sterkte der gemooiliseerde troepen te berekenen. Lr zijn gegronde redenen om aan te nemen dat binnen een paar aagen een algemeene mobilisatie zal worden ge last. be sterkte der troepen is alleen af hankelijk van de vraag, hoeveel man schappen Hongarije kan uitrusten. het is bekend, dat in het aigeloopen jaar Duitschland en Italië materiaal aan Hongarije hebben geleverd. Hen der leveranties onmvat 5UUÜ vracht auto's uit Duitschland en een andere zou eenige duizenden auto's omvat ten waarop mitrailleurs kunnen wor den opgesteld. Ret moreel der troepen, die men de zer dagen kon zien voorbijtrekken, is slecht. De njannen zagen er terneer geslagen uit. De bewoners van 't plat teland toonden geen geestdriit zij vroegen alleen, tegen wie zij moesten vechten en waarom. Overal worden auto s en hoerenwragens gerequireerd. Bij de spoorwegen is het personenver voer gedesorganiseerd. Alle treinen, zijn te laat. Zware artillerie, levensmiddelen en andere voorraden worden naar 't Oos ten gezonden. Alles is gericht tegeu Roemenië. Hongaarsche en Roemeen- sche troepen staan aan weerszijden van de grens tegenover elkaar, wat natuurlijk gevaar oplevert voor inci denten. Polen staat als vriend van Honga rije en bondgenoot van Roemenië ge leed om diplomatiek tusschen beide te komen. De Roolsche gezant heeit de- dagen een bezoek gebracht aan graaf Csaky. De toestand ziet er dus niet bemoe digend uit en wordt nog somberder bij het bericht van een als Betrouw baar bekend staanden ooggetuige, die verklaart, dat hij Duitsche troepen op 20 Km. afstand van Beregszasz, dat ten Westen van Chust ligt, had ge zien. d.w.z. op Hongaarsch grondge bied. Hoeveel troepen daar zijn en hoe zij er gekomen zijn is niet bekend. Er bestaat daar echter een goede weg. De Hongaarsches troepen in de Kar pathen-oekraine hebben last gekre gen het land zoo spoedig mogelijk te zuiveren van rondzwervende gewa pende benden der Sitsj. Aan de Roe- meensche grens zijn versterkingen en kazematten aangebracht en er zijn loopgraven aangelegd om iedere actie van Roemenië te kunnen stuiten. Roemenië zendt 100.000 man naar de grens. Reuter meldt uit Boekarest De wegen in de N. W. districten van Roemenië zijn vol troepen, die zich met spoed naar de grenzen van de Karpathen-Oekraine en Hongarije begeven. Ofschoon men er in officieele krin gen den nadruk op legt, dat er geen algemeene mobilisatie is, is een groot aantal mannen opgeroepen om zich bij hun regimenten te voegen. De extra troepen, die naar de Karpathen-Oe- krainsche grens worden gezonden, schat men op 90.000 tot 100.00b man. Deze maatregelen zijn, naar men meent te weten, niet slechts genomen in verband met den algemeenen inter nationalen toestand, doch omdat de Roemeensche Regeering het noodig oordeelt, ernstig rekening te houden met de berichten omtrent een op- marsch der Duitsche troepen door Slowakije naar de Karpathen-Oekraine Horthy richt proclomatie tot Roetheensche volk. Havas meldt uit Boedapest De Hongaarsche Rijksbestuurder Horthy heeft tot het Roetheensche volk een proclomatie gericht, waarin hij het uit eigen naam en uit naam der Hongaarsche natie verwelkomt. De proclamatie besluit de Vereeni- ging van Roethenië met Hongarije zal den economischen voorspoed verzeke ren, die zal worden vergroot door de uitvoering van groote openbare werken DUITSCHE RIJK EISCHT MLMLLGLB1LD OP EN DE LUAUSCHE REGEERING GEEFT TOE Ontruiming door de Litausche troepen. Gailius heeft nader medegedeeld, dat Von Ribbentrop tijdens het onderhoud, dat hij in het Duitsche ministerie van Buitenlandsche Zaken met Urbsys I heeit gehad, den Litauschen Minister van Buitenlandsche Zaken feitelijk 'n ultimatum heeft gesteld. Berlijn, aldus Gailius, heeft den on- middellijken terugkeer van het Memel gebied aan Duitschland geëischt. Nadere berichten melden, dat de Li tausche Regeering heeft besloten Duitschlands eischen te aanvaarden en het Memelgebied vrijwel onmiddel lijk over te dragen. Joden en Litauers verlaten in paniek het gebied. Bijna alle Joden zijn ver trokken. Het spoorwegstation van Memel is vol vluchtelingen, die trachten een plaatsje te vinden in de treinen. Alle beschikbare auto's zijn gehuurd door Joden en Litauers. Bij een bezoek aan de kazernes werd den correspondent van Reuter verze kerd, dat de Litausche troepen het Me melgebied nog niet hadden ontruimd. Aan het spoorwegstation echter wer den lange rijen wagons met militaire uitrustingstukken geladens BIJ ALLERLEI PIJNEN Hartjes van Mijnhardt maken U pijnvrij. Doos 30 en 50 cc. B1NNENLANDSCH NIEUWS. VRACHTAUTO V. PONT GEREDEN Angstige oogenhiikken op ue Maas voor Mook. Ten gevolge van aen krachtigen wind is Dinsaagmiduag op ae Maas voor Mook een ongeval gebeurd, dat wonderlijK goed is aigeloopen. ue veer pont, die de verbinding onderhoudt tusschen Linden-KaiwijK en Mook lag aan den oever, toen een truck met op legger, geladen met bussen meiK en toeoehoorende aan de lirma De Lange te Cuyk, kwam aangereden, die naai den Brabantschen oever moest worden overgezet. Het zware voertuig reed de pont op, die onmiddellijk daarna werd losgemaakt en den overtocnt begon. Men was nog niet ver van den oever verwijderd, toen het vaartuig door den hevigen gohsiag begon te schom melen. Het gevolg was, dat de truck- met volgwagen naar voren schooi, waardoor het evenwicht van de pont werd verbroken en dit vaartuig mee den kop in het water dook. Daardoor schoot de truck met oplegger nog meer naar voren en reed gedeeltelijk van den pont af. De trucK verdween daarbij vrijwel geheel onder water, terwijl de pont grootendeels in de diepte gedrukt werd. Het was een ge lukkige omstandigheid,, dat men niet ver van den oever verwijderd was, zoo dat de pont op den bodem van de ri vier kwam te rusten. Daardoor kon den het veerpersoneel en de inzitten den van de auto zich in veiligheid stellen. Zij werden later met een roei boot uit hun hachelijke positie bevrijd. Den geheelen middag is men bezig ge weest om de melkbussen te lossen en in veiligheid te brengen. Met het lich ten van den vrachtauto was men Dins dagavond nog niet geslaagd. Vermoe delijk zal de zwaar beschadigde pont met behulp van een hok gelicht moe ten worden. Daar geen reserve-pont aanwezig is, is de veerdienst voorloo- pig gestremd. GEMEENTE ZIJPL FEUILLETON. OUDESLUIS. De Afdeeling Oude- sluis van den Bond voor biaatspen- sionneering heeit eer ingelegd met haar uitvoering van Zondagavond, die volkomen aan het doel beantwoordde. De ieestavond werd gehouden in de zaal van den Heer Jn. Buisman, met medewerking van de tooneeiciun Wie- rm&erwaard onder leiding van den Heer li. Limpers. De Heer G- Geerligs, de voorzitter, opende de feestelijke bijeenkomst en verwelkomde in net bijz-onuer den hr. H. Limpers, die al 26 jaar de zusteraid. zoo actief deed zijn. uok den hr. Chr. v.d. Kolk uit Wieringerwaaid, die ais spreker optrad, werd een extra wel- Komwoord gebracht. Deze laatste hield een zeer in den smaak vallende propaganda-speech. lustig en weloverwogen stelde hij in het licht, dat Staatspensioen staats belang was. Daarna werd ten tooneele gebracht: „Eén, die niet geteld wordt een tuu neeispel in 3 bedrijven. Het stuk,, dat gedurende een uur of drie de talrijke toeschouwers boeide door zijn rijken, levenswijzen inhoud. Vooral de heer A. Woestenburg, die den hoofdrol vervulde, kweet zich uit stekend van die taak, doch ook de an dere dames en heeren medespelenden nadden zich in hare of hunne rollen goed ingeleeid. Het publiek leeide zichtbaar mede en luisterde met inge spannen aandacht en gaf telkens door zijn applaus z n instemming te kennen De voorz. bedankte aan het einde al len voor het goede spel en wees erop, dat de heer A. Woestenburg 25 jaar de Aid. Wieringerwaard als werkend lid diende. Bandspelers van den hr. Soubroek een woord van lof voor hun muziek en rekende erop, dat ze de menschen nog lang van hun dansmu ziek zouden doen genieten. V erschillende Ouuen van Dagen wa ren door het Bestuur per auto ge haald om er ook bij te kunnen zijn. Zij hebben evenals alle aanwezigen geno ten van dezen mooien avond, die het Bestuur magniiiek had verzorgd. 33 Ik verborg mij weer in een hoek van de sopha, terwijl juffrouw Fliedner met een die pen zucht in de vensternis plaats nam. Ik dacht voortdurend aan het water, hoe het bruisend over den grond golfde en de men schen verzwolg, die zich niet konden redden Het moest vreeselijk zijn, in de woelende gol ven om te komen Doch „mijnheer Claudius vroeg niet of zoo'n notedop kantelt," zoo als de oude Erdmann had gezegd voor hem had- j den de wereld en de menschen en het eigen1 leven geen waarde meer en terecht. De vrouw, die hij niet kon vergeten, was hem entrouw geweestDagobert en Charlotte en de oude boekhouder waren het ook, en ik, die hij met de bewijzen zijner goedheid overlaad de, ik had een paar uur geleden bezwarende getuigen tegen hem en zijne handelingen aan het daglicht gebrachtAlleen juffrouw Fliedner was op zijne hand ik keek met een zweem van jaloerschheid hare kleine, grace- lijke gestalte aan, zooals zij daar roerloos bij het venster zatzij had een goed geweten, zij had hem nooit eenig leed gedaan, zij be hoefde zich niet door verwijten te martelen, als de wateren zijn edel blond hoofd moch ten verzwelgen. Ik had het bijna uitge schreeuwd toen ik daaraan dacht, doch ik beet mij op de lippen en ging weder met een kloppend hart naar eiken voetstap, naar elk geratel van een rijtuig in de verte luisteren. Zoo verliep het eene uur na het andere. Mijn vader was ook nog niet thuis op last van juffrouw Fliedner had Erdmann op Ca- rolina's-lust moeten informeerenGeheel en al was het gewoel der drukke stad nog niet verdoofd doch het was stiller gewor den 't was haast middernacht.Daar draaide een rijtuig de „Mauerstrasze" in met een nauw onderdrukten kreet, eene men geling van angst en blijdschap, stond de oude dame op, en ik vloog door de vestibule en deed de deur van het plein achter het huis open 't Was buiten tastbaar donker, doch ik liep blindelings voort, het rijtuig te gemoet dat de plaats opreed. „Zijt gij daar zelf mijnheer Claudius riep ik met bevende stem, boven de ratelende wie len uitschreeuwend. „Ja," klonk het van den bok. Goddankik drukte mijne handen te- een mijn borst ik vreesde dat mijn hart, van zulk een grooten angst bevrijd, zou bar sten. Thans kwamen van alle kanten de dienst boden naar buiten en omringden het rijtuig. „Is het inderdaad zoo erg, mijnheer Clau dius vroeg de oude Erdmann. „Werkelijk veertig duizend thaler verloren, zooals Scha- fer zegt „De schade is grooter alles Is verwoest wij moeten te Dorotheenthal weer van voren af aan beginnen. „Nu, dat komt alles metter tijd terecht, doch hier" hij zweeg en open de het portier. Hij hielp meteen iemand uitstijgen. Het licht van een paar lantarens deed een jong meisje onderscheiden, dat, half in mijnheer Claudius armen hangend, hare voeten op het plaveisel zette. Een krampachtig snikken deed de teedere, diep gebogen gestalte sidderen j het onbedekte haar hing los en wanordelijk om een mooi, doch door diepe smart verwrongen gezichtje. ..Hare moeder is verdronken," fluisterden de mannen, die mede waren gekomen. Mijnheer Claudius sloeg zijn arm vaster om haar middel en geleidde haar de stoep op. Hij ging mij in het donker rakelings voorbij zijne kleederen dropen van 't water. Od de bovenste trede van de stoep stond juffrouw Fliedner en reikte hem haar beide handen wat hij tot haar zeide kon ik niet verstaan een plotselinge schroomvalligheid en een onverklaarbaar gevoel van weemoed had mij van de menschen doen vluchten, meer naar het achtergedeelte van de plaats NAAR AMSTERDAM. Dan alleen per W. A. C. O. AUTOBUSDIENSTEN. Snelste en voordeelig:ste autobusverblnding. Vraagt orze wlnterdienstregellng, verkrijg baar bij de chauffeurs en onze kantoren. doch ik zag dat de oude dame zachtkens den arm van het weenende meisje in den ha re legde en haar met zich nam. Mijnheer Claudius bleef nog eenige oogenhiikken in de vestibule staan en sprak met Charlotte. Het ontging mij niet, dat hij zoekend rondkeek had hij misschien daar straks mijne stem herkend en wilde hij zich thans overtuigen of ik, op wie hij boos was, het werkelijk was geweest Welke dwaze gedachten Hij had thans wel aan iets gewichtigers te den ken van welke ramnen was hij vandaag getuige geweest, en welke zware zorgen wa- 1 ren thans op zijne schouders gelegd?En had hij niet zooeven eene zwaar beproefde wees in zijn huis opgenomen opgenomen met teedere zorg en het innigst mededoogen Zij was niet zoo ondankbaar als ik zij stiet de hand niet terug, die haar wilde steunen vol vertrouwen had zij zich overgegeven aan den arm, die om haar heen was geslagen En bij dat alles zou hij zich het bespottelijk hooghartige kind uit de heide herinneren Geen sprake daarvan Hij kwam de stoep weer af, bleef in de poort van het plein achter het huis staan en tuur de in het donker. Inmiddels was ook een heer uit het rijtuig gestegen deze liep naar hem toe ik herkende mijn vader. Verbaasd keek ik op, toen hij mijnheer Claudius, den ver achten man met zijne „koopmansziel" harte lijk de hand drukte en onder warme dank betuigingen van hem afscheid nam. In den tuin sloop ik naar hem toe en greep zijn arm. Hij was erg verrast en begreep niets van het feit, dat hij „zijn dochtertje nog zoo laat in den nacht onder den blooten hemel moest j ontmoeten." Hij had den hertog naar Doro- 1 theenthal vergezeld, en was terwille van den korteren weg ln het rijtuig van mijnheer Claudius teruggekeerd. Terwijl wij naar Caro- lina's-lust liepen, deed hij een verhaal van hetgeen hij gezien had en sprak ook over mijnheer Claudius. „Wat een man riep hij, terwijl hij bleef staan. Ik hield dien man voor een wandelend rekenvoorsteldaarvoor moet ik hem ver schooning vragen Ja, wat een man „Dat komt alles met- GEMEENTE WIERINGEN. Vergadering van den Raad der Ge meente Wieringen op Dinsdag 21 Mrt. 1939, des namiddags 4 uur. Voorz. L. C. Kolff, Burgemeester, Secretaris K. Maaskant lo. Secr. tertijd terecht, doch hierMet die weini ge eenvoudige woorden had hij tegenover zijn zwaar geldelijk verlies, het onheil van het jonge meisje op de weegschaal gelegd. En dat was de duitendief, de ijskoude geldwolf neen, „de man, die arbeidde in den let terlijken zin des woords," maar die niet alleen werkte, om het tastbaar loon van den arbeid, doch omdat hij „in orde en werkzaamheid het geneesmiddel had gevonden voor zijne zielAch, thans verstond ik hem al be ter Dien nacht ging ik niet meer te bed. Ik ging voor een venster zitten en wachtte den dageraad af. Bij het aanbreken van den dag, die zoo bleek achter de boomen aanlichtte, wilde ik een nieuw leven beginnen. ZES EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK. Ik begon van toen af onvermoeid te leeren. Wel vloog mijn pen in den beginnen nog vaak onder de tafel en liep ik met een kloppend hoofd en oogen vol tranen het bosch in doch ik keerde herademd terug, raapte den kleinen, stalen tiran dralend van den grond op en teekende verder, maakte tot groote vreugde van mijn onderwijzer snelle vorderin gen, en thans strekte het onderwijs aanvan kelijk tot een peer vakken beperkt, zich ook tot de muziek uit. Hier kwam mij mijn na tuurlijke aanleg zeer te stade en dra stond ik aan het klavier naast den jongen onderwij zer Heldorf en zong een duet met hem. Zoo waren drie maanden voorbijgegaan. Met een gevoel van welbehagen keek ik naar de vlugge letters van mijne hand. die ik thans ook geest en leven wist bij te zetten. Of stond ik niet reeds in briefwisseling, en wel in eene geheime met mijne tante Christine Zij had mij voor de toezending van het geld in over dreven erkenteliike bewoordingen dank ge zegd en mij gemeld dat zij zich naar Dresden onder geneeskundige behandeling had bege ven en de zekere hoop had dat zij hare stem terug zou krijgen. Volgens hare verzekering was ik hare reddende engel, hare goede geni us en het eenige wezen, dat nog medelijden had met eene arme, zwaar beproefde vrouw Aanwezig alle (11) leden. De \oorznter opent ue vergadering met een woord van weiKom en sieit aan de orde 1. Vaststelling le suppletoire begroo ting aienst 193d. jl»e Jtxegeermg acht het noodzakelijk met eeinfee spoed over te gaan tot ue aanscüainng van het vereiscnte ma teriaal voor de gemeentelijke luciitbe- sciiermingsdienst. De uitrusting van uen uieiisc zal, met het oog op uen tue stand van rijks- en Gemeenteiman- cien, dienen te geschieden op den grondslag van „een redelijk minimum." voor RijksreKemng zuilen een aantal benoouigdheuen ter beschikking van de gemeente worden gesteld tot een Leurag van f 2üüü,- terwijl de Demeen- 'te zen verscünleiide aaiiKuupen zal moeten doen, zooais voor verband- en ontsniettingsmidueien. aiscneimiiigs- materiaai, teieioonverhinumgen enz. en wel tot een geraamd neurag van 1 650. Aangezien op ue negrooting voor het dienstjaar ihbtf voor ue hier ge- noemue doeiemuen een som van f bdO is geraamd, uient deze voordracht mitsdien om dit bedrag te vernoogen met f 150. Deze uitgaven worden door de bevoegde autoriteiten als verplich tend aangemerkt en kunnen derhalve bij weigering van den Raad door Ged. Staten op ue begrooting worden ge bracht. De voordracht wordt zonder hoofde lijke stemming aangenomen, onder aanteekening, dat Mw. Wit-Slikker wenscht geacht worden te hebben te gengestemd. De voorz. deelt hierna mede, dat de N.V. Bank voor Nederlandsche Ge meenten er momenteel, in verhand met de huidige tijdsomstandigheden, be zwaar tegen heeft de kasgeldleening, waartoe in de vorige vergadering is besloten, te verstrekken tegen een ren tepercentage van y2 pCt. 's jaars. In verband hiermede stelt de voorz. voor. B. en W. machtiging te verlee- nen dit percentage, zoo noodig, tot maximaal 1 pCt. 's jaars te verhoogen. Aldus wordt zonder hoofdelijke stemming besloten. Hierna sluit de voorz. de vergadering DLN OliVLR. De Noorder storm, welke in de nacht van Maandag op Dinsdag gewoed heeft, joeg het water aan de Noordkust van Wieringen op tot de respectabele hoogte van 2.06 M. N.A.P. In de visschershaven en de aangren zende werkhaven stond het water tot ver op de kade, terwijl de Hofmans haven daarentegen voor het grootste deel droog kwam te staan. Op de spuisluizen kwam het water gelijk met de peilers te staan en tus schen de torens door joeg herhaalde lijk een golf water, door de wind in druppels verdeeld, tot op de ver keersweg. zij sprak herhaalde malen de hoop uit, dat zij mij nog eenmaal in hare armen zou gaan drukken. Deze correspondentie maakte zóó mijne belangstelling gaande, dat ik eens op een dag mijn vader over mijne ongelukkige tante sprak. Hij werd boos en verbood mij dat ooit weer te doen hij merkte teleurgesteld op, dat hij niet kon begrijpen, waarom Use mij iets had meegedeeld van dat sombere stuk familiegeschiedenisHare steeds talrijker wordende brieven beangstigden mij derhalve in niet geringe mate, doch ik kon het niet over mijn hart verkrijgen de briefwisseling met haar te staken. Doch ook andere zorgen leerde ik kennen. Ik, die weinige maanden geleden niet wist wat geld was, ik was thans zuinig op eiken groschen, want ik had er vaak gebrek aan. Ik had met blijdschap en niet zonder han digheid het bestier van onze kleine huishou ding op mii genomen ik dronk eiken avond met mijn vader thee in de bibliotheek, eene gezelligheid, die mijn vader lang had moeten missen doch dat dit ten slotte betaald moest worden, daaraan had ik niet eerder gedacht, dan toen het kamermeisje mij een lange lijst van verschotten ter hand stelde. „Geld riep miin vader verschrikt, van zijn arbeid opkijkende, toen ik hem zonder kwaad vermoeden het lijstje ter hand stelde. „Mijn kind, ik zou niet weten waarvoor Hij zocht in zijn vestjeszak en in de zakken van zijn jas. „Ik heb niets meer, Noortje verklaarde hij en haalde met een gebaar van bange hulpeloosheid, de schouders op. „Doch hoe zit dat ik heb toch kort geleden het abonnement van het hotel betaald „Ja, vader Doch dit zijn de onkosten van ons theedrinken," stotterde ik verlegen. (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEER EN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1