30e JAARGANG
DONDERDAG 4 MEI 1939
No. 52
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINQEN EN OMSTREKEN
f
DE BAND
DES BLOEDS.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
W LERINGEN.
BUREAU
Hlppolytushoef Wielingen
Telefoon Intercomm. No. 19
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f0.50
Iedere regel meer f 0.10
ZIJN UW BELASTINGZAKEN IN
GOEDE HANDEN?
HET BEROEP VAN DEN ACCOUNTANT.
Het nieuwe wetsontwerp.
Het beroep van den accountant in Neder
land is nog niet zoo heel oud. Ongeveer 1895
verschenen in de toenmalige dagbladen rae-
dedeelingen over de z.g. „accountancy" en
tóen men de beteekenis daarvan eenigszins
aan het groote publiek kenbaar had gemaakt
verschenen al spoedig in elke groote stad ac
countantskantoren (public accountants). Voor
de vestiging van accountant waren in het ge
heel geen eischen gesteld en zoo kwam het
dat een 60 a 70 boekhouders, welke het beroep
van accountant uitoefenden in 1895 een ver-
eeniging stichtten, welke den naam kreeg van
Nederlandsch Instituut van Accountants. Dit
Instituut is thans uitgegroeid tot één der
grootste in den lande, doch het spreekt van
zelf dat dit niet de eenige vereeniging bleef.
Al spoedig ontstond er een scheuring en werd
een tweede vereeniging opgericht (Nederl.
Account.-vereen.) Deze vereeniging sloot later
weer vrede met de oorspronkelijke vereeniging
en werd onder den naam van het N.I.V.A. op
genomen.
Zoo ontstonden mettertijd meerdere veree-
nigingen, welke al spoedig toelatingseischen
gingen stellen. Men moest al een zekere tijd
het beroep van accountant hebben beoefend
en meestal in het bezit zijn van de akte M.O.-
Boekhouden, welke echter in het begin van de
20ste eeuw veel gemakkelijker was te behalen
dan tegenwoordig en nog lager stond dan het
tegenwoordige praktijkexamen boekhouden.
In Engeland was men ons al honderden ja
ren voor (ongeveer 1300). Daar had men toen
het beroep van „auditor", dat zich later ont
wikkelde tot het beroep van accountant. Tot
voor kort kwamen dan ook vele Engelsche
Accountants bij Ned. zaken. Zooals gezegd
werden door de nieuwe vereenigingen toela
tingseischen gesteld, doch lang niet iedere
boekhouder, welke het accountantsberoep uit
oefende, sloot zich bij een vereeniging aan.
Sommigen meenden dat het minderwaardig
was om zich door „collega's" eischen te laten
opleggen en zoo komt het dan ook, dat in ons
land zeer vele accountantskantoren zijn (en
ook heel groote), welke geleid worden door
menschen, welke een akte Boekhouden bezit
ten en zich het belastingrecht meester hebben
gemaakt.
De tegenwoordige groote vereenigingen (b.v.
het Niva Bond van Ned. Accountants Ne
derl. Organisatie van Accountants de Unie
van Accountants Nederl. Academie van Ac
countants etc.) hebben de gelegenheid open
gesteld bij hen cursussen te volgen. Ook voor
het volgen van die speciale accountantscur-
sussen zijn toegangseischen gesteld. In de eer
ste plaats moet men een dusdanige ontwikke
ling bezitten, welke gelijk staat met de eischen
van 5 jaar. H. B. S. of 5-jarige Hoogere
Handelsschool. Bovendien moet men in
het bezit zijn van een akte boekhouden.
Een curatorium beslist na het afleg
gen van een onderzoek of men de cursussen
mag volgen. En dan kan de candidaat eenige
jaren (6 tot 1 Ojaar, al naar gelang men over
vrije tijd kan beschikken) met zijn speciaal-
studie gaan beginnen. De vakken zijn in het
algemeen Financieele Rekenkunde Organi
satie en Techniek van den Handel Recht
Belastingwetgeving; Economie; Bedrijfs-
huishoudkunde Inrichtingsleer en admini
stratieve statistiek controleleer, cijferbeoor-
cieeling en Rapporten. Er zit dus nog al wat
aan vast.
Nu moet men niet denken dat iedere ac
countant, welke al deze vakken onder den
knie heeft, direct maar de man is. Natuurlijk
in wetenschappelijk opzicht heeft hij zijn
kennis volkomen onder den knie, maar daar
naast komt nog een zeer belangrijke factor
kijken n.1. of hij „met menschen kan om
gaan." Dit is een zeer belangrijk punt. In de
eerste plaats moet de accountant (naast zijn
wetenschap) een zakenman zijn. Hij moet za
kelijk met clienten kunnen omgaan. Daarbij
moet hij op behoorlijke wijze kunnen debat-
teeren met de heeren Inspecteurs der Directe
Belasting. Wat zou een accountant aan zijn
wetenschap hebben, wanneer hij deze niet in
het belang van zijn cliënt naar voren kan
brengen. En op groote kantoren, door zoo'n
accountant geleid, zal deze leiding aan per
soneel moeten kunnen geven. Dit belangrijke
punt is eenigen tijd terug door Dr. Luning
Prak te Den Haag in de Telegraaf onder den
loupe gebracht.
Naast goede naam en betrouwbaarheid, zal
de accountant zijn beroep en standseer moe
ten hooghouden. In het algemeen is het de
gewoonte dat de clienten hun accountant op
zoeken. De accountant moet dus niet langs de
deur gaan venten of men hem soms noodig
heeft. Dat geeft het beroep een minderwaardig
cachet. Nog minderwaardiger is het zich in te
dringen in een zaak, waar een college reeds
mee bezig is.
Dat doet men nu eenmaal in de gewone mid
denstandszaken ook niet. Een boekhouder of
accountant, die zulks doet geeft blijk, dat hij
niet weet, waar hij in de zakenwereld staan
uioet en hoort niet thuis in een behoorlijke
Accountantsvereeniging. De clienten moeten
uitteraard vrij blijven in hun keuze van ac
countant. En zooals gezegd wendt men zich
zelf naar een dergelijk kantoor. Een tandarts
gaat toch ook niet naar een persoon, die kies
pijn heeft met „Ik heb gehoord, dat U een
slechte kies hebtmag ik het genoegen heb
ben deze er uit te trekken."
Het nieuwe wetsontwerp.
Volgens de „Telegraaf" is vorige week een
wetsontwerp ingediend, waarin de Ned. Acad,
van Accountants en het Nederl. Instituut van
Acc. de Regeering verzocht hebben een be
schermd beroep van z.g. register-accountant
in te stellen. Zoo'n accountant moet dan in
geschreven zijn in een register. Dit wordt al
leen degene, die volgens de eischen van bo
vengenoemde beide vereenigingen voor regis
ter-accountant in aanmerking kan komen.
Het ligt inmiddels voor de hand, dat het
ontwerp, zooals de „Telegraaf" het heeft ver
meld, niet zoo maar zonder meer afgehandeld
zal worden. Dat zou immers tevens inhouden,
dat de overige Accountantsvereenigingen
NIET capabel zijn voor het afleveren van Re-
gister-accountants. En deze vereenigingen
zullen dat zoo maar niet accepteeren. Daarom
kan gerust gezegd worden, dat ondanks de
goede kern van het streven om het Accoun
tantsberoep te beschermen, het wetsontwerp
nog niet aangenomen is.
FEUILLETON.
B1NNENLANDSCH NIEUWS.
EEN AVONTUURLIJK UITSTAPJE
Met een lieldersche botter er
van door.
Van Kornwerderzfnd werd Zondag
een ongeveer 45-jarige Heldersrrun ge
vankelijk naar Den Helder overge
bracht, wat voor hem het einde was
van een zeer avontuurlijk uitstapje,
zegt de N. H. Crt.
Zaterdag werd hij in Den Helder ge
zocht en om hieraan te ontkomen stap
te hij resoluut op een in de haven lig
gende botter Texel 191, en ging er mee
het zeegat uit, ondanks den harden
wind. Op zee viel het echter niet mee,
vooral ook omdat een botter bij storm
achtigen wind niet gemakkelijk door
één man kan worden bediend. Hij ver
speelde het zeil en de nog zoo goed
als nieuwe fok.
Na eenigen tijd gaf ook de motor
het op en het einde w.as, dat hij het
schip op de steenglooi-ing van den Af
sluitdijk, juist ten Oosten van Korn-
werderzand verspeelde. Doornat kwam
hij bij de soldaten der militaire bezei-
ting, die hem van droge kleeren voor
zagen. Omdat zij natuurlijk geen bur-
gerkleeding voor hem hadden kreeg
hij een soldaten-uniform aan.
De schipbreukeling deelde mee, dat
liij het schip verloren achtte en daarom
alles wat nog waarde had, \vilde ver-
koopen, om dan den botter zelf te sloo
pen. Hij begon al vast met eenige kope
ren lantaarns aan den man te brengen.
Bij het onderzoek door de marechaus
sée ingesteld bleek echter al spoedig,
dat hij het schip gestolen had. Het eind
van het liedje was dan ook, dat hij
naar Den Helder op transport werd
gesteld.
De eigenaar der Texel 191 heeft
Dinsdag het overblijfsel van zijn bot
ter in oogenschouw genomen. Veel
Ibleek er niet meer van heel te zijn en
het schip kan dan ook als verloren
worden beschouwd. De mast, de motor
de netten en de inventaris voor zoover
nog aanwezig, zijn het eenige, wat
voor hem is overgebleven.
URK TOONT ZIJN DANK
AAN DE SPORTVLIEGERS
Onlangs is te Urk een comité ge
vormd uit verschillende vooraanstaan
de personen, dat zich ten doel stelde,
NAAR AMSTERDAM.
Dan alleen per
W. A. C. O. AUTOBUSDIENSTEN,
Snelste en voordeeligste autobusverbinding.
Vraagt onze winterdienstregeling, verkrijg
baar bij de chauffeurs en onze kantoren.
om den sportvliegers, die geheel belan
geloos gedurende den afgeloopen win
ter zooveel voor de eilandbewoners heb
ben gedaan, een tastbaar blijk van
waardeering aan te bieden.
Alle Urkers waren met dit doel zeer 1
ingenomen en spontaan werd een be
drag bijeen gebracht om aan het plan
uitvoering te kunnen geven.
Het bestuur van de V.O.S. werd uit-
genoodigd om naar Urk te komen, ten
einde het geschenk in ontvangst te kun
nen nemen. Thans is overeengekomen,
dat. het, geheele bestuur, bestaande uit
5 personen, benevens nog 8 leden der
vereeniging een bezoek aan het eiland
zullen brengen op 20 Mei a.s. Een boot
voor dezen tocht wordt gratis beschik
baar gesteld door de directie der Zui
derzeewerken, omdat tevens liet ge
zelschap een tocht langs de werken
zal maken.
Op Urk zullen de heeren door burge
meester Keijzer ten Raadhuize aan een
koffietafel worden ontvangen, terwiji
dan tevens door den burgemeester hei
cadeau,, bestaande uit een met zilver
ingelegden voorzittershamer met het
wapen van Urk met inscriptie, namens
de Urker bevolking zal worden over
handigd.
RUMOERIGE VERGADERING TE OSS
Het tekort bij het Ziekenfonds
De leden van het R.K. Ziekenfonds
.Onderlinge Hulp" te Öss, hebben
Maandagavond een vergadering gehou
den, waar het zeer rumoerig is toege
gaan. Naar men zich zal herinneren
is de vroegere bode van dit fonds in
verzekerde bewaring gesteld, verdacln
van verduistering. Daar het Zieken
fonds in Oss en omgeving duizenden
leden telt, was de belangstelling voor
deze vergadering zeer groot.
De vergadering was het al spoedig
niet eens met de meening van het be
stuur, dat alle schuld op den bode wil
de werpen en den penningm., die even
eens van verduistering wordt verdacht,
vrijuit wilde laten gaan.
Een hevig rumoer ontstond, toen
uit het accountantsrapport bleek, dat
er meer dan f 11,000 op onverklaar
bare wijze was verdwenen. De leden
van de kascommissie bestreden in fel
le bewoordingen de zienswijze van hel
bestuur, dat alleen de bode de schuldi
ge was. Zij meenden, dat reglementair
ook de penningmeester verantwoorde
lijk was. Uit de vergadering klonken
scherpe opmerkingen aan het adres
van den penningmeester. Men sprak
zelfs den wensch uit, dat hij de gevan
genschap van den ontslagen bode zou
deelen Met groote moeite wist de
voorzitter orde te scheppen.
Voorts bleek, dat de penningmeester
f 3000 had terugbetaald en dat het be
stuur een schuldbekentenis van f 5700
van den ontslagen bode bezat. Doch de-
50 -
Schafer gaf mij de rozen voor niets, en ik
bracht ze naar mijne tante. Daarop ging ik
naar mijn vader en vroeg verlof thee in de
Mauersrasze te mogen drinken.
Een uur later liep ik met tante Christine
den tuin door. Toen ik terugkwam stond zij al
klaar, mantel om en capuchon op, eene voile
voor. Het was al schemeravond er viel een
motregen toen wij den weg naar de brug in
sloegen.
„Waarheen gaan de dames vroeg eene
stem achter ons. Het was Charlotte, die nu
pas van den berg terugkeerde.
„Ik ga mijne tante aan mijnheer Claudius
voorstellen," antwoordde ik.
De jonge dame sprak geen woord, en tante
Christine zweeg ook zoo liepen wij zwijgend
naast elkander voort 't werd mij opeens
ontzettend angstig te moedeDaar gingen
zij vóór mij uit, de brug over, de beide vrou
wen wonderbaar was het een gezichtsbe
drog Wat geleken die beiden op elkander
dezelfde trotsche, wereldverachtende draai
van het hoofd, dezelfde breede schouders,
dezelfde gang, ja in grootte geen streep ver
schil Men had de eene voor de andere kun
nen houden, en toch niet de minste weder
zij dsche symphatie Charlotte tenminste was
ongenaakbaar.
„Leg je goed in mijn kamer af," sprak zij
boven in de gang tot mij op koelen toon.
We traden de kamer binnen, die reeds aan
genaam verwarmd en verlicht was. Juffrouw
Fliedner zette het theegoed klaar en heette
ons met eenige terughouding welkom.
„Waar is mijnheer Claudius vroeg mijn
tante mij fluisterend, het eerste woord, dat
ik van hare lippen hoorde, nadat wij het
Zwitsersche huisje hadden verlaten.
Ik weeg zwijgend naar de deur van 't salon.
„O zie, een vleugelriep zij blijde en liep
op het instrument toe, welks deksel was op
geslagen. „Hoe lang heb ik mij dat genot moe
ten ontzeggen O, vergun mij voor een oogen-
blik, dat ik met mijne handen de toetsen
aanraak Als 't u belieft ik zou zoo blij j
zijn als een kind, wanneer ik, al was 't maar
twee accoorden, mocht aanslaan
In een oogenblik lagen mantel en capuchon
op den naastbijstaanden stoel en tot mijne
onbeschrijflijke verbazing stond tante Chris
tine in een volledig concerttoilet vóór mij.
Een zware, melkwitte atlassen japon viel in
lange plooien op het tapijt, en uit de kanten,
waarmede het diepuitgesneden lijf omzet
was, kwam een buste te voorschijn, waarvan
de vormen uit marmer gehouwen schenen te
zijn, eene buste, zooals het kabinet van oud
heden met zijne godengestalten er nauwelijks
een kon aanwijzen. Hoe golfden de lange lok
ken over hals en boezem en hoe droomerig
kwamen de frissche, bleeke rozen, achteloos
in 't haar gestoken, uit tegen het donkere
blauwzwart van den weligen haardos.
„Dat is toch kras sprak Charlotte droog
jes, hare meening niet verzwijgend. Doch
mijn tante nam op de pianotabouret plaats,
het instrument begon te leven onder hare
handen en dra klonk het, wel niet met eene
klankvolle, maar toch zware stem en eene
daemonische uitdrukking „Gia la luna in
mezzo al mare."
De deur van het salon ging open en mijn
heer Claudius vertoonde zich bleek als een
doode op den drempel achter hem werd
Dagobert's verbaasd gelaat zichtbaar.
„Diana riep mijnheer Claudius op den
toon eener onbeschrijfelijke verwarring.
Tante Christine vloog op hem toe en viel
op hare knieën. „Vergiffenis, Claudius, ver
giffenis smeekte zij en raakte met haar
voorhoofd bijna het tapijt aan. „Dagobert,
Charlotte, mijne kinderen, die ik zoolang met
zooveel leedwezen heb moeten missen, helpt
mij hem smeeken, dat hij mij weder met de
oude liefde toch zich neme
Charlotte slaakte een gil van teleurstelling.
„Komediespelstamelde zij. „Wie betaalt u
voor die meesterlijk gespeelde rol, mevrouw
vroeg zij scherp. Toen kwam zij op mij toege-
loopen eii schudde mij woedend heen en weer.
„Leonore, je hebt ons verraden schreeuwde
zij met een gil.
Mijnheer Claudius plaatste zich terstond
tusschen ons, en stiet haar op zij. „Breng jnf^
frouw von Sassen de kamer uit," gelastte hij
juffrouw Fliedner hoe trilde zijne stem
hoe was daaruit alle klank verdwenen hoe
deed hij zijn best de allervreeselijkste aan
doeningen meester te blijven
Juffrouw Fliedner sloeg haar arm om mij
heen en geleidde mij naar het vertrek, waar
Lotharius' portret hing de deur werd ach
ter ons dichtgeworpenDe oude dame tril
de over haar geheele lichaam, en hare tan
den klapperden alsof zij de koorts had.
„Ge hebt ons daar geen lieve gast in huis
gebracht, Leonore," fluisterde zij en luisterde
bezorgd naar dien kant, van waar tante
Christine's stem met welluidenden klank on
afgebroken aan 't woord was. „Gij kondt trou
wens niet weten, dat zij 't is, de valsche,
Irouwelooze, de Diana, om wier wille hij zoo -
veel geleden heeft.God verhoede, dat zij
weder invloed op hem krijgt Zij is nog al
tijd iemand van indrukwekkenden schoon
heid Ik hield mijn hoofd met beide han
den vast zou de hemel niet boven mijn
hoofd in elkander zakken
„Wat heeft zij dat sluw overlegd vervolg
de juffrouw Fliedner, ten hoogste veront
waardigd. „Wat heeft zij allen, die in deze
geschiedenis een rol spelen, overrompeld op
eene wijze, die aan 't inslaan van den blik
sem doet denken Op eens herinnert zij
zich hare „kinderen, die zij zoo lang heeft
gemist", terwijl zij ze zoo schandelijk heeft
verwaarloosd
„Is zij dan heusch Dagobert's en Charlotte's
moeder vroeg ik met moeite.
..Kind, twijfel je dan aan alles wat je ge
hoord en gezien hebt
„Ik dacht dat zij zijne kinderen waren"
ik wees op Lotharius' portret „en van prin
ses Sidonie," stamelde ik.
Zij deed een stap achteruit en keek mij
aan. „Ach, nu gaat mij een licht op riep
zij. „Dat is de sleutel tot Charlotte's onver
klaarbaar gedrag Zij denkt hetzelfde als
ze konden de vergadering niet van de
meening afbrengen, dat feitelijk het
slechte beheer van den penningmeester
de oorzaak van de tekorten is.
Men zal nu trachten het tekort aan
gezuiverd te krijgen door elke week
f 20 af te houden van het loon van den
zoon van den bode,, die nu de taak van
zijn vader heeft overgenomen. Dit be
sluit werd genomen met tegenzin van
vele aanwezigen.
Tegen middernacht ging men uiteen,
voor het meerendeel ontevreden over
den gang van zaken.
WETHOUDER DE MIRANDA
NAAR ELN RUSTHUIS
Op medlisch advies.
Naar „De Tijd" meldt, is wethouder
De Miranda, (Amsterdam) sterk aange
grepen door de tegen hem ingebrachte
beschuldigingen inzake de eripachcs-
kwestie, thans met ziekteverloi naar
Laag Soeren vertrokken om er in een
Sanatorium te worden opgenomen
Hieromtrent meldt men 't volgende
De heer De Miranda - dat viel ieder
op, die met hem den laatsten tijd in
aanraking kwam - ging zwaar gebukt
om hetgeen hem persoonlijk werd aan
gedaan. Gevolg gevende aen het ad
vies uit raadskringen, heeft hij reeds
en 10-tal dagen elders in rust doorge-
oracht. Hij kwam de vorige week te-
t'ug, verdedigde in den Raad enkele
P. \Y. voordrachten, doch het „ware"
was het niet en met moeite bleef hij in
staat eenigen arbeid te verrichten.
Zijn geneesheer, het oud-raadslid
dr. W. Polak heeft hem tenslotte voor
geschreven zich vrij geruimen tijd aan
eiken arbeid te ontrekken en in de
„Geneeskundige Badinrichting" te
Laag Soeren, volstrekte rust te nemen.
Wijl het wel van 4 tot 6 weken zal
kunnen duren voor hij zijn werkzaam
heden kan hervatten, is wethouder
Baas met de voorloopige waarneming
van P. W. belast.
Uit een en ander kon echter, naar
van bevoegde zijde werd medegedeeld,
vooralsnog geen enkele politieke con
clusie worden getrokken.
ACHTERSTAND IN KUST-
VISSCHERIJ WORDT GROOTER
De kosten overschrijden verre
de besommingen.
Reeds eerder is melding gemaakt
van de zeer slechte uitkomsten van
de kustvisscherij en als oorzaak opge
geven de langdurige koude-periode in
het voorpaar. Hierin is tot op heden
nog geen verbetering gekomen.
Door de aanhoudende schrale en
koude Noordelijke winden blijft de bo
dem hard en gesloten. De visch kan
zich het noodige voedsel niet verschaf
fcn. met het gevolg dat de schol mager
blijft en de vangsten schaarsch. De ach
terstand in vergelijking met het vorige
gij Zij meent, dat zij op Carolina's-lust ge
boren is, niet waar nu, ik zal er wel
achterkomen, wie het streng bewaarde geheim
aan 't licht heeft gebracht en op zulk een
onzinnige manier verknoeid heeft. Dit kan ik
je zeggen, dat werkelijk op Carolina's-lust
twee kinderen het levenslicht hebben aan
schouwd het eene stierf een paar uur na
dat het geboren was, en het tweede, toen 't
een half jaar oud was't wa
ren twee jongens. Dagobert en Charlotte zijn
de kinderen van kapitein Mericoourt, met
wien je tante te Parijs is getrouwd, en die in
Marocco gesneuveld isArm kind, je goe
de engel' had je verlaten, toen je deze vrouw
in je bescherming naamt zij brengt onheil
over ons, over ons allen
Ik bedekte mijn gelaat met beide handen
„Toen Erich haar leerde kennen, was zij
reeds weduwe en primadonna aan de groote
opera te Parijs," vervolgde de oude dame haar
verhaal. „Zij is minstens zeven jaar ouder
dan hij doch bij vrouwen van haar soort
wordt daarop niet gelet. Zij heeft hare kin
deren aan vreemde handen toevertrouwd
zij zijn bij eene zekere madame Godin groot
gebracht Erich had ze lief, alsof zij de zijne
waren, en hoewel hij door hunne moeder
doodelijk beleedigd en diep gewond was ge-
worden, is hij toch zoo grootmoedig geweest
zich de kleinen aan te trekken, toen de eer-
en plichtvergetene vrouw ze zonder eenig mid
del van bestaan in hun kosthuis had achter
gelaten -Madame Godin is spoedig daarop
gestorven, en mij, de eenige aan wie hij de
geschiedenis der kinderen had toevertrouwd,
heeft hij Het diepste stilzwijgen opgelegd hij
wilde hun beiden de aangrijpende smart, eene
ontaarde moeder te hebben, hun leven lang
besparen zij hebben hem hunne dankbaar
heid daarvoor helaas onthouden
Zij wrong in wanhoop de handen en liepi
de kamer op en neer. „Alleen dat niet j
hoorde ik haar fluisteren. „Door die stem
weet zij met duivelsche macht haar strikken
te spannen ik hoor hetHoor die stem
eens vleien en klagen en smeeken zij werpt
hem hare koorden om den hals
„Oom, oom ik heb een ontzettend be
rouw O, ik ellendig, ondankbaar schep
sel kreet Charlotte, en het ging mij door
merg en been.
Ik ijlde de deur uit, de trappen af, den
tuin in.Ik was verjaagd uit het paradijs,
door eigen schuld. In weerwil van Ilse's waar
schuwingen, tegen den beslist uitgesproken
wil van mijn vader, had ik in 't geheim, bui
ten aller weten het verkeer met deze diep
gezonken vrouw onderhouden. Ik had haar
door mijne brieven het verblijf van hare kin
deren verraden en op die manier den man,
dien ik met geheel mijne ziel beminde, de
booze demon zijner jeugd in huis gebracht,
onder wier invloed hij opnieuw komen zou, en
die hem opzettelijk het leven vergiftigde
In de vestibule, waar het heldere licht van
de lamp mij bescheen, stond ik stil neen,
in zulk een toestand mocht ik mijn vader
niet onder dc oogen komen mijn haren,
mijn gelaat, mijn kleederen waren druipnat
van den Maartschen regen, die lauw en
zachtkens neervielelke zenuw trilde en mijn
wangen brandden van een koortsigen gloed.
Ik ging naar mijne slaapkamer, verkleedde
mij en dronk een glas koud water. Kalm,
volkomen .kalm moest ik zijn. wou ik verkrij
gen, wat ik als mijne eenig-e redding be
schouwde.
Mijn vader zat in zijne kamer, in een
eemakkelijken leuningstoel hij las en schreef
om beurten naast hem stond een dampen
de kop thee. Hij zag er zoo opgewekt uit, als
ik hem vóór zijne ziekte zelden had gezien
zijn oud, lief, verlegen lachje was ook weer
teruggekeerd. In de huiskamer smeerde juf
frouw Silber, de ziekenverpleegster, een paar
broodjes voor hem. regelde de warmte volgens
de thermometer, en gaf mij vriendelijk een
wenk om niet te haastig binnen te gaan
zij was een en al zorg aan betere handen
kon ik mijn vader niet toevertrouwen.
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zij per Courant.