30e JAARGANG DONDERDAG 4 MEI 1939 No. 52 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINQEN EN OMSTREKEN f DE BAND DES BLOEDS. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. UITGEVER CORN. J. BOSKER W LERINGEN. BUREAU Hlppolytushoef Wielingen Telefoon Intercomm. No. 19 ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f0.50 Iedere regel meer f 0.10 ZIJN UW BELASTINGZAKEN IN GOEDE HANDEN? HET BEROEP VAN DEN ACCOUNTANT. Het nieuwe wetsontwerp. Het beroep van den accountant in Neder land is nog niet zoo heel oud. Ongeveer 1895 verschenen in de toenmalige dagbladen rae- dedeelingen over de z.g. „accountancy" en tóen men de beteekenis daarvan eenigszins aan het groote publiek kenbaar had gemaakt verschenen al spoedig in elke groote stad ac countantskantoren (public accountants). Voor de vestiging van accountant waren in het ge heel geen eischen gesteld en zoo kwam het dat een 60 a 70 boekhouders, welke het beroep van accountant uitoefenden in 1895 een ver- eeniging stichtten, welke den naam kreeg van Nederlandsch Instituut van Accountants. Dit Instituut is thans uitgegroeid tot één der grootste in den lande, doch het spreekt van zelf dat dit niet de eenige vereeniging bleef. Al spoedig ontstond er een scheuring en werd een tweede vereeniging opgericht (Nederl. Account.-vereen.) Deze vereeniging sloot later weer vrede met de oorspronkelijke vereeniging en werd onder den naam van het N.I.V.A. op genomen. Zoo ontstonden mettertijd meerdere veree- nigingen, welke al spoedig toelatingseischen gingen stellen. Men moest al een zekere tijd het beroep van accountant hebben beoefend en meestal in het bezit zijn van de akte M.O.- Boekhouden, welke echter in het begin van de 20ste eeuw veel gemakkelijker was te behalen dan tegenwoordig en nog lager stond dan het tegenwoordige praktijkexamen boekhouden. In Engeland was men ons al honderden ja ren voor (ongeveer 1300). Daar had men toen het beroep van „auditor", dat zich later ont wikkelde tot het beroep van accountant. Tot voor kort kwamen dan ook vele Engelsche Accountants bij Ned. zaken. Zooals gezegd werden door de nieuwe vereenigingen toela tingseischen gesteld, doch lang niet iedere boekhouder, welke het accountantsberoep uit oefende, sloot zich bij een vereeniging aan. Sommigen meenden dat het minderwaardig was om zich door „collega's" eischen te laten opleggen en zoo komt het dan ook, dat in ons land zeer vele accountantskantoren zijn (en ook heel groote), welke geleid worden door menschen, welke een akte Boekhouden bezit ten en zich het belastingrecht meester hebben gemaakt. De tegenwoordige groote vereenigingen (b.v. het Niva Bond van Ned. Accountants Ne derl. Organisatie van Accountants de Unie van Accountants Nederl. Academie van Ac countants etc.) hebben de gelegenheid open gesteld bij hen cursussen te volgen. Ook voor het volgen van die speciale accountantscur- sussen zijn toegangseischen gesteld. In de eer ste plaats moet men een dusdanige ontwikke ling bezitten, welke gelijk staat met de eischen van 5 jaar. H. B. S. of 5-jarige Hoogere Handelsschool. Bovendien moet men in het bezit zijn van een akte boekhouden. Een curatorium beslist na het afleg gen van een onderzoek of men de cursussen mag volgen. En dan kan de candidaat eenige jaren (6 tot 1 Ojaar, al naar gelang men over vrije tijd kan beschikken) met zijn speciaal- studie gaan beginnen. De vakken zijn in het algemeen Financieele Rekenkunde Organi satie en Techniek van den Handel Recht Belastingwetgeving; Economie; Bedrijfs- huishoudkunde Inrichtingsleer en admini stratieve statistiek controleleer, cijferbeoor- cieeling en Rapporten. Er zit dus nog al wat aan vast. Nu moet men niet denken dat iedere ac countant, welke al deze vakken onder den knie heeft, direct maar de man is. Natuurlijk in wetenschappelijk opzicht heeft hij zijn kennis volkomen onder den knie, maar daar naast komt nog een zeer belangrijke factor kijken n.1. of hij „met menschen kan om gaan." Dit is een zeer belangrijk punt. In de eerste plaats moet de accountant (naast zijn wetenschap) een zakenman zijn. Hij moet za kelijk met clienten kunnen omgaan. Daarbij moet hij op behoorlijke wijze kunnen debat- teeren met de heeren Inspecteurs der Directe Belasting. Wat zou een accountant aan zijn wetenschap hebben, wanneer hij deze niet in het belang van zijn cliënt naar voren kan brengen. En op groote kantoren, door zoo'n accountant geleid, zal deze leiding aan per soneel moeten kunnen geven. Dit belangrijke punt is eenigen tijd terug door Dr. Luning Prak te Den Haag in de Telegraaf onder den loupe gebracht. Naast goede naam en betrouwbaarheid, zal de accountant zijn beroep en standseer moe ten hooghouden. In het algemeen is het de gewoonte dat de clienten hun accountant op zoeken. De accountant moet dus niet langs de deur gaan venten of men hem soms noodig heeft. Dat geeft het beroep een minderwaardig cachet. Nog minderwaardiger is het zich in te dringen in een zaak, waar een college reeds mee bezig is. Dat doet men nu eenmaal in de gewone mid denstandszaken ook niet. Een boekhouder of accountant, die zulks doet geeft blijk, dat hij niet weet, waar hij in de zakenwereld staan uioet en hoort niet thuis in een behoorlijke Accountantsvereeniging. De clienten moeten uitteraard vrij blijven in hun keuze van ac countant. En zooals gezegd wendt men zich zelf naar een dergelijk kantoor. Een tandarts gaat toch ook niet naar een persoon, die kies pijn heeft met „Ik heb gehoord, dat U een slechte kies hebtmag ik het genoegen heb ben deze er uit te trekken." Het nieuwe wetsontwerp. Volgens de „Telegraaf" is vorige week een wetsontwerp ingediend, waarin de Ned. Acad, van Accountants en het Nederl. Instituut van Acc. de Regeering verzocht hebben een be schermd beroep van z.g. register-accountant in te stellen. Zoo'n accountant moet dan in geschreven zijn in een register. Dit wordt al leen degene, die volgens de eischen van bo vengenoemde beide vereenigingen voor regis ter-accountant in aanmerking kan komen. Het ligt inmiddels voor de hand, dat het ontwerp, zooals de „Telegraaf" het heeft ver meld, niet zoo maar zonder meer afgehandeld zal worden. Dat zou immers tevens inhouden, dat de overige Accountantsvereenigingen NIET capabel zijn voor het afleveren van Re- gister-accountants. En deze vereenigingen zullen dat zoo maar niet accepteeren. Daarom kan gerust gezegd worden, dat ondanks de goede kern van het streven om het Accoun tantsberoep te beschermen, het wetsontwerp nog niet aangenomen is. FEUILLETON. B1NNENLANDSCH NIEUWS. EEN AVONTUURLIJK UITSTAPJE Met een lieldersche botter er van door. Van Kornwerderzfnd werd Zondag een ongeveer 45-jarige Heldersrrun ge vankelijk naar Den Helder overge bracht, wat voor hem het einde was van een zeer avontuurlijk uitstapje, zegt de N. H. Crt. Zaterdag werd hij in Den Helder ge zocht en om hieraan te ontkomen stap te hij resoluut op een in de haven lig gende botter Texel 191, en ging er mee het zeegat uit, ondanks den harden wind. Op zee viel het echter niet mee, vooral ook omdat een botter bij storm achtigen wind niet gemakkelijk door één man kan worden bediend. Hij ver speelde het zeil en de nog zoo goed als nieuwe fok. Na eenigen tijd gaf ook de motor het op en het einde w.as, dat hij het schip op de steenglooi-ing van den Af sluitdijk, juist ten Oosten van Korn- werderzand verspeelde. Doornat kwam hij bij de soldaten der militaire bezei- ting, die hem van droge kleeren voor zagen. Omdat zij natuurlijk geen bur- gerkleeding voor hem hadden kreeg hij een soldaten-uniform aan. De schipbreukeling deelde mee, dat liij het schip verloren achtte en daarom alles wat nog waarde had, \vilde ver- koopen, om dan den botter zelf te sloo pen. Hij begon al vast met eenige kope ren lantaarns aan den man te brengen. Bij het onderzoek door de marechaus sée ingesteld bleek echter al spoedig, dat hij het schip gestolen had. Het eind van het liedje was dan ook, dat hij naar Den Helder op transport werd gesteld. De eigenaar der Texel 191 heeft Dinsdag het overblijfsel van zijn bot ter in oogenschouw genomen. Veel Ibleek er niet meer van heel te zijn en het schip kan dan ook als verloren worden beschouwd. De mast, de motor de netten en de inventaris voor zoover nog aanwezig, zijn het eenige, wat voor hem is overgebleven. URK TOONT ZIJN DANK AAN DE SPORTVLIEGERS Onlangs is te Urk een comité ge vormd uit verschillende vooraanstaan de personen, dat zich ten doel stelde, NAAR AMSTERDAM. Dan alleen per W. A. C. O. AUTOBUSDIENSTEN, Snelste en voordeeligste autobusverbinding. Vraagt onze winterdienstregeling, verkrijg baar bij de chauffeurs en onze kantoren. om den sportvliegers, die geheel belan geloos gedurende den afgeloopen win ter zooveel voor de eilandbewoners heb ben gedaan, een tastbaar blijk van waardeering aan te bieden. Alle Urkers waren met dit doel zeer 1 ingenomen en spontaan werd een be drag bijeen gebracht om aan het plan uitvoering te kunnen geven. Het bestuur van de V.O.S. werd uit- genoodigd om naar Urk te komen, ten einde het geschenk in ontvangst te kun nen nemen. Thans is overeengekomen, dat. het, geheele bestuur, bestaande uit 5 personen, benevens nog 8 leden der vereeniging een bezoek aan het eiland zullen brengen op 20 Mei a.s. Een boot voor dezen tocht wordt gratis beschik baar gesteld door de directie der Zui derzeewerken, omdat tevens liet ge zelschap een tocht langs de werken zal maken. Op Urk zullen de heeren door burge meester Keijzer ten Raadhuize aan een koffietafel worden ontvangen, terwiji dan tevens door den burgemeester hei cadeau,, bestaande uit een met zilver ingelegden voorzittershamer met het wapen van Urk met inscriptie, namens de Urker bevolking zal worden over handigd. RUMOERIGE VERGADERING TE OSS Het tekort bij het Ziekenfonds De leden van het R.K. Ziekenfonds .Onderlinge Hulp" te Öss, hebben Maandagavond een vergadering gehou den, waar het zeer rumoerig is toege gaan. Naar men zich zal herinneren is de vroegere bode van dit fonds in verzekerde bewaring gesteld, verdacln van verduistering. Daar het Zieken fonds in Oss en omgeving duizenden leden telt, was de belangstelling voor deze vergadering zeer groot. De vergadering was het al spoedig niet eens met de meening van het be stuur, dat alle schuld op den bode wil de werpen en den penningm., die even eens van verduistering wordt verdacht, vrijuit wilde laten gaan. Een hevig rumoer ontstond, toen uit het accountantsrapport bleek, dat er meer dan f 11,000 op onverklaar bare wijze was verdwenen. De leden van de kascommissie bestreden in fel le bewoordingen de zienswijze van hel bestuur, dat alleen de bode de schuldi ge was. Zij meenden, dat reglementair ook de penningmeester verantwoorde lijk was. Uit de vergadering klonken scherpe opmerkingen aan het adres van den penningmeester. Men sprak zelfs den wensch uit, dat hij de gevan genschap van den ontslagen bode zou deelen Met groote moeite wist de voorzitter orde te scheppen. Voorts bleek, dat de penningmeester f 3000 had terugbetaald en dat het be stuur een schuldbekentenis van f 5700 van den ontslagen bode bezat. Doch de- 50 - Schafer gaf mij de rozen voor niets, en ik bracht ze naar mijne tante. Daarop ging ik naar mijn vader en vroeg verlof thee in de Mauersrasze te mogen drinken. Een uur later liep ik met tante Christine den tuin door. Toen ik terugkwam stond zij al klaar, mantel om en capuchon op, eene voile voor. Het was al schemeravond er viel een motregen toen wij den weg naar de brug in sloegen. „Waarheen gaan de dames vroeg eene stem achter ons. Het was Charlotte, die nu pas van den berg terugkeerde. „Ik ga mijne tante aan mijnheer Claudius voorstellen," antwoordde ik. De jonge dame sprak geen woord, en tante Christine zweeg ook zoo liepen wij zwijgend naast elkander voort 't werd mij opeens ontzettend angstig te moedeDaar gingen zij vóór mij uit, de brug over, de beide vrou wen wonderbaar was het een gezichtsbe drog Wat geleken die beiden op elkander dezelfde trotsche, wereldverachtende draai van het hoofd, dezelfde breede schouders, dezelfde gang, ja in grootte geen streep ver schil Men had de eene voor de andere kun nen houden, en toch niet de minste weder zij dsche symphatie Charlotte tenminste was ongenaakbaar. „Leg je goed in mijn kamer af," sprak zij boven in de gang tot mij op koelen toon. We traden de kamer binnen, die reeds aan genaam verwarmd en verlicht was. Juffrouw Fliedner zette het theegoed klaar en heette ons met eenige terughouding welkom. „Waar is mijnheer Claudius vroeg mijn tante mij fluisterend, het eerste woord, dat ik van hare lippen hoorde, nadat wij het Zwitsersche huisje hadden verlaten. Ik weeg zwijgend naar de deur van 't salon. „O zie, een vleugelriep zij blijde en liep op het instrument toe, welks deksel was op geslagen. „Hoe lang heb ik mij dat genot moe ten ontzeggen O, vergun mij voor een oogen- blik, dat ik met mijne handen de toetsen aanraak Als 't u belieft ik zou zoo blij j zijn als een kind, wanneer ik, al was 't maar twee accoorden, mocht aanslaan In een oogenblik lagen mantel en capuchon op den naastbijstaanden stoel en tot mijne onbeschrijflijke verbazing stond tante Chris tine in een volledig concerttoilet vóór mij. Een zware, melkwitte atlassen japon viel in lange plooien op het tapijt, en uit de kanten, waarmede het diepuitgesneden lijf omzet was, kwam een buste te voorschijn, waarvan de vormen uit marmer gehouwen schenen te zijn, eene buste, zooals het kabinet van oud heden met zijne godengestalten er nauwelijks een kon aanwijzen. Hoe golfden de lange lok ken over hals en boezem en hoe droomerig kwamen de frissche, bleeke rozen, achteloos in 't haar gestoken, uit tegen het donkere blauwzwart van den weligen haardos. „Dat is toch kras sprak Charlotte droog jes, hare meening niet verzwijgend. Doch mijn tante nam op de pianotabouret plaats, het instrument begon te leven onder hare handen en dra klonk het, wel niet met eene klankvolle, maar toch zware stem en eene daemonische uitdrukking „Gia la luna in mezzo al mare." De deur van het salon ging open en mijn heer Claudius vertoonde zich bleek als een doode op den drempel achter hem werd Dagobert's verbaasd gelaat zichtbaar. „Diana riep mijnheer Claudius op den toon eener onbeschrijfelijke verwarring. Tante Christine vloog op hem toe en viel op hare knieën. „Vergiffenis, Claudius, ver giffenis smeekte zij en raakte met haar voorhoofd bijna het tapijt aan. „Dagobert, Charlotte, mijne kinderen, die ik zoolang met zooveel leedwezen heb moeten missen, helpt mij hem smeeken, dat hij mij weder met de oude liefde toch zich neme Charlotte slaakte een gil van teleurstelling. „Komediespelstamelde zij. „Wie betaalt u voor die meesterlijk gespeelde rol, mevrouw vroeg zij scherp. Toen kwam zij op mij toege- loopen eii schudde mij woedend heen en weer. „Leonore, je hebt ons verraden schreeuwde zij met een gil. Mijnheer Claudius plaatste zich terstond tusschen ons, en stiet haar op zij. „Breng jnf^ frouw von Sassen de kamer uit," gelastte hij juffrouw Fliedner hoe trilde zijne stem hoe was daaruit alle klank verdwenen hoe deed hij zijn best de allervreeselijkste aan doeningen meester te blijven Juffrouw Fliedner sloeg haar arm om mij heen en geleidde mij naar het vertrek, waar Lotharius' portret hing de deur werd ach ter ons dichtgeworpenDe oude dame tril de over haar geheele lichaam, en hare tan den klapperden alsof zij de koorts had. „Ge hebt ons daar geen lieve gast in huis gebracht, Leonore," fluisterde zij en luisterde bezorgd naar dien kant, van waar tante Christine's stem met welluidenden klank on afgebroken aan 't woord was. „Gij kondt trou wens niet weten, dat zij 't is, de valsche, Irouwelooze, de Diana, om wier wille hij zoo - veel geleden heeft.God verhoede, dat zij weder invloed op hem krijgt Zij is nog al tijd iemand van indrukwekkenden schoon heid Ik hield mijn hoofd met beide han den vast zou de hemel niet boven mijn hoofd in elkander zakken „Wat heeft zij dat sluw overlegd vervolg de juffrouw Fliedner, ten hoogste veront waardigd. „Wat heeft zij allen, die in deze geschiedenis een rol spelen, overrompeld op eene wijze, die aan 't inslaan van den blik sem doet denken Op eens herinnert zij zich hare „kinderen, die zij zoo lang heeft gemist", terwijl zij ze zoo schandelijk heeft verwaarloosd „Is zij dan heusch Dagobert's en Charlotte's moeder vroeg ik met moeite. ..Kind, twijfel je dan aan alles wat je ge hoord en gezien hebt „Ik dacht dat zij zijne kinderen waren" ik wees op Lotharius' portret „en van prin ses Sidonie," stamelde ik. Zij deed een stap achteruit en keek mij aan. „Ach, nu gaat mij een licht op riep zij. „Dat is de sleutel tot Charlotte's onver klaarbaar gedrag Zij denkt hetzelfde als ze konden de vergadering niet van de meening afbrengen, dat feitelijk het slechte beheer van den penningmeester de oorzaak van de tekorten is. Men zal nu trachten het tekort aan gezuiverd te krijgen door elke week f 20 af te houden van het loon van den zoon van den bode,, die nu de taak van zijn vader heeft overgenomen. Dit be sluit werd genomen met tegenzin van vele aanwezigen. Tegen middernacht ging men uiteen, voor het meerendeel ontevreden over den gang van zaken. WETHOUDER DE MIRANDA NAAR ELN RUSTHUIS Op medlisch advies. Naar „De Tijd" meldt, is wethouder De Miranda, (Amsterdam) sterk aange grepen door de tegen hem ingebrachte beschuldigingen inzake de eripachcs- kwestie, thans met ziekteverloi naar Laag Soeren vertrokken om er in een Sanatorium te worden opgenomen Hieromtrent meldt men 't volgende De heer De Miranda - dat viel ieder op, die met hem den laatsten tijd in aanraking kwam - ging zwaar gebukt om hetgeen hem persoonlijk werd aan gedaan. Gevolg gevende aen het ad vies uit raadskringen, heeft hij reeds en 10-tal dagen elders in rust doorge- oracht. Hij kwam de vorige week te- t'ug, verdedigde in den Raad enkele P. \Y. voordrachten, doch het „ware" was het niet en met moeite bleef hij in staat eenigen arbeid te verrichten. Zijn geneesheer, het oud-raadslid dr. W. Polak heeft hem tenslotte voor geschreven zich vrij geruimen tijd aan eiken arbeid te ontrekken en in de „Geneeskundige Badinrichting" te Laag Soeren, volstrekte rust te nemen. Wijl het wel van 4 tot 6 weken zal kunnen duren voor hij zijn werkzaam heden kan hervatten, is wethouder Baas met de voorloopige waarneming van P. W. belast. Uit een en ander kon echter, naar van bevoegde zijde werd medegedeeld, vooralsnog geen enkele politieke con clusie worden getrokken. ACHTERSTAND IN KUST- VISSCHERIJ WORDT GROOTER De kosten overschrijden verre de besommingen. Reeds eerder is melding gemaakt van de zeer slechte uitkomsten van de kustvisscherij en als oorzaak opge geven de langdurige koude-periode in het voorpaar. Hierin is tot op heden nog geen verbetering gekomen. Door de aanhoudende schrale en koude Noordelijke winden blijft de bo dem hard en gesloten. De visch kan zich het noodige voedsel niet verschaf fcn. met het gevolg dat de schol mager blijft en de vangsten schaarsch. De ach terstand in vergelijking met het vorige gij Zij meent, dat zij op Carolina's-lust ge boren is, niet waar nu, ik zal er wel achterkomen, wie het streng bewaarde geheim aan 't licht heeft gebracht en op zulk een onzinnige manier verknoeid heeft. Dit kan ik je zeggen, dat werkelijk op Carolina's-lust twee kinderen het levenslicht hebben aan schouwd het eene stierf een paar uur na dat het geboren was, en het tweede, toen 't een half jaar oud was't wa ren twee jongens. Dagobert en Charlotte zijn de kinderen van kapitein Mericoourt, met wien je tante te Parijs is getrouwd, en die in Marocco gesneuveld isArm kind, je goe de engel' had je verlaten, toen je deze vrouw in je bescherming naamt zij brengt onheil over ons, over ons allen Ik bedekte mijn gelaat met beide handen „Toen Erich haar leerde kennen, was zij reeds weduwe en primadonna aan de groote opera te Parijs," vervolgde de oude dame haar verhaal. „Zij is minstens zeven jaar ouder dan hij doch bij vrouwen van haar soort wordt daarop niet gelet. Zij heeft hare kin deren aan vreemde handen toevertrouwd zij zijn bij eene zekere madame Godin groot gebracht Erich had ze lief, alsof zij de zijne waren, en hoewel hij door hunne moeder doodelijk beleedigd en diep gewond was ge- worden, is hij toch zoo grootmoedig geweest zich de kleinen aan te trekken, toen de eer- en plichtvergetene vrouw ze zonder eenig mid del van bestaan in hun kosthuis had achter gelaten -Madame Godin is spoedig daarop gestorven, en mij, de eenige aan wie hij de geschiedenis der kinderen had toevertrouwd, heeft hij Het diepste stilzwijgen opgelegd hij wilde hun beiden de aangrijpende smart, eene ontaarde moeder te hebben, hun leven lang besparen zij hebben hem hunne dankbaar heid daarvoor helaas onthouden Zij wrong in wanhoop de handen en liepi de kamer op en neer. „Alleen dat niet j hoorde ik haar fluisteren. „Door die stem weet zij met duivelsche macht haar strikken te spannen ik hoor hetHoor die stem eens vleien en klagen en smeeken zij werpt hem hare koorden om den hals „Oom, oom ik heb een ontzettend be rouw O, ik ellendig, ondankbaar schep sel kreet Charlotte, en het ging mij door merg en been. Ik ijlde de deur uit, de trappen af, den tuin in.Ik was verjaagd uit het paradijs, door eigen schuld. In weerwil van Ilse's waar schuwingen, tegen den beslist uitgesproken wil van mijn vader, had ik in 't geheim, bui ten aller weten het verkeer met deze diep gezonken vrouw onderhouden. Ik had haar door mijne brieven het verblijf van hare kin deren verraden en op die manier den man, dien ik met geheel mijne ziel beminde, de booze demon zijner jeugd in huis gebracht, onder wier invloed hij opnieuw komen zou, en die hem opzettelijk het leven vergiftigde In de vestibule, waar het heldere licht van de lamp mij bescheen, stond ik stil neen, in zulk een toestand mocht ik mijn vader niet onder dc oogen komen mijn haren, mijn gelaat, mijn kleederen waren druipnat van den Maartschen regen, die lauw en zachtkens neervielelke zenuw trilde en mijn wangen brandden van een koortsigen gloed. Ik ging naar mijne slaapkamer, verkleedde mij en dronk een glas koud water. Kalm, volkomen .kalm moest ik zijn. wou ik verkrij gen, wat ik als mijne eenig-e redding be schouwde. Mijn vader zat in zijne kamer, in een eemakkelijken leuningstoel hij las en schreef om beurten naast hem stond een dampen de kop thee. Hij zag er zoo opgewekt uit, als ik hem vóór zijne ziekte zelden had gezien zijn oud, lief, verlegen lachje was ook weer teruggekeerd. In de huiskamer smeerde juf frouw Silber, de ziekenverpleegster, een paar broodjes voor hem. regelde de warmte volgens de thermometer, en gaf mij vriendelijk een wenk om niet te haastig binnen te gaan zij was een en al zorg aan betere handen kon ik mijn vader niet toevertrouwen. (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1