KEG's KOFFIE 30e JAARGANG DINSDAG 27 JUNI 1939 No. 73 NJEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR «VIERINGEN EN OMSTREKEN KEG's KOFFIE fYTTi lTe ton: DE VIERDE MAN. de verjaardag van prins bernhard. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIEKINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wielingen Telefoon Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN: Van 1 5 regels f0.50 Iedere regel meer f0.10 in de prijzen 55, 48, 45, 40, 35, 30, 24, 20, en 18 cent per half pond. Al* U bij Uw kruidenier 2 halfponden KEG's KOFFIE vanaf merk „ROEBIA" van 30 cent per half pond) koopt, ont vangt U zoolang de voorraad strekt 3 halfponden U krijgt dus geheel en al GRATIS een half pond van de soort waarvan U koopt. Bestelt U bijv. 2 halfpondenKEG's Koffie A, dan betaalt U ge woon 2 maal den prijs, MAAR U ONTVANGT 3 MAAL EEN HALF POND KEG's KOFFIE A. DIT IS een prachtige gelegen heid een paar pakken van een BETERE soort Keg's Koffie te koopen. Thans kost U dat toch minder dan anders. Niet méér, niet even veel, maar in zeer veel gevallen MINDER dan U gewoonlijk voor twee half ponden Koffie be taalt. Waarom zou U zich dan nu eens niet tracteeren op een extra fijn kopje Koffie. Neemt U b.v. Keg's Koffie A. Al bent U nog zoo'n verwende Koffie- verbruikster, Keg's Koffie A zal U verras sen BETERE Koffie is veel zuiniger in het gebruik en de prijzen van KEG's Koffie zijn be slist laag Groote hoeveelheden werden voor de groote steden in motorschepen, vracht auto's en per trein verladen. DE ONBEWAAKTE OVERWEG Vrijdagmiddag omstreeks half vijf passeerde op den onbewaakten over weg onder Castricum bij post 53 de zoon van den landbouwer de G. met 'n hooischudder, waarvoor een paard was gespannen. De trein, komende uit de richting Uitgeest, gaf eenige signa len doch kwam niettemin in botsing met het landbouwwerktuig dat totaal werd vernield. Wonder boven won der kwamen de heer de G. en het paard er met den schrik af. De trein stond 100 M. verder stil en had zoodoende eenige minuten vertraging. Proces-verbaal is opgemaakt. WAS 'T STEMMEN NIET GEHEIM Bij de stemming voor den Gemeente raad te Oudkarspel zijn stemmen opge gaan tegen de inrichting van het stem bureau in het Gemeentehuis. Er werd critiek uitgeoefend op de wijze waarop de stemhokjes zijn ge plaatst. Een geheime stemming zou op deze manier moeilijk te houden zijn, doordat het stembureau recht achter de stemhokjes zat. Een der stembiljet ten was voorzien van een protest te gen de inrichting van het stembureau. BINNF.NLANDSCH NIEUWS. Doe Uw keus uit 9 poorten KEG's Koffie De Kwaliteit is best. De prijzen zijn laag. In elk pakje een BON voor fraaie geschen ken PROVINCIAAL NIEUWS. AARDBEIENPRIJZEN WORDEN STEEDS HOOGER Op de veilingen van aardbeien te Beverwijk heeft de stijging van de markt zich voortgezet en het verloop van den handel wijst erop dat de aard beien dit jaar een duur betaalde deli catesse zullen zijn. Het binnenland kan op 't oogenblik veel coimsumptie-aard beien gebruiken, terwijl daarnaast ook de fabrieken de behoefte aan aard beien voor het vat trachten te dekken. Het ligt dus voor de hand, dat de han del zeer levendig is, vooral ook om-' jdat de oogstopbrengst meer dan de helft minder zal zijn dan 't vorige jaar j Daardoor stegen de noteeringen op de veilingen tot 'n hoogte, die in de laatste jaren in Beverwijk ongekend mag worden genoemd. De binnenland 'sche handel betaalde voor de goede consumptie-aardbeien, Moulin Rouge met dop, aangevoerd in nieuwe slof fen en in de keurige z.g.n. pootjes- bakken, tot zelfs 1' 1.50 per" slof. De handelaren deden al het mogelijke om van den aanvoer hun deel te krijgen. KIND IN KOKEND WATER Te Oosterbeek is het 3-jarig zoontje van den heer Korevaar achterover m een teil met kokend water gevallen. Het kind werd naar het Gemeente-Zie kenhuis te Arnhem vervoerd en is daar aan de gevolgen overleden. VERDACHTE VREEMDELING. Bezat ingrediënten voor auto diefstallen. In een hotel te Rotterdam heeft de politie aangehouden 'n circa 40-jaiige vreemdeling, die hij zijn aanhouding trachtte te ontvluchten. Het bleek dat. zijn paspoort niet. in orde was. Deze man, zoo bleek na onderzoek van zijn bagage, had eenige Nederlandsche nummerplaten in zijn bezit en benoo- digheden om motor- en chassisnum mers van auto's te verwijderen en er nieuwe in te ponsen. Men weet zijn naam niet. De politie verzoekt hun, die inlich tingen kunnen verstrekken, zich te wil lep vervoegen aan het Hoofdbureau van Po'itie aan het Haagsche Veer (Telef. ,22222) bij den Centralen Auto- Opsporingsdienst. Zijn signalement luidt klein ge zet postuur, eenigszins kaalhoofdig grijzend haar, donkere oogen. Hij spreekt Duitsch, maar is met Engelsch en Fransch ook op de hoogte. Vermoe delijk is het een Zwitser. (Een geval uit de praktijk van Inspecteur Sanders, lid der Centrale Recherche) door UDO VAN EWOUD. Nadruk verboden. 17.) Neen, resumeerende moest hij zichzelf be kennen, dat er wel degelijk reden was om de zen vreemden bezoeker te wantrouwen en te blijven observeeren. Maar hoe Hij zelf kon op het oogenblik niet vrij over zijn tijd beschikken. Het liep reeds naar een uur en in ieder geval moest hij in het avondblad nog een paar regels hebben over de ontdekking het briefje. Het was dus zaak nu onmid dellijk naar het bureau van „De Mercuur" terug te keeren. Maar daarnaast wenschte hij opheldering over de identiteit van den man, die zich thans bij zuster Robert ophield. Langzaam was Wils de Oosterparkstraat uitgeslenterd, doch op den hoek bij de kerk verhaastte hij zijn schreden, alsof hij plotse ling tot een besluit was gekomen. Aan den overkant bevond zich een apotheek, waar hij binnenging, een tube aspirine kocht en daarna de bedienende assistente verzocht even van de telefoon gebruik te mogen ma ken. Hij liet zich met inspecteur Sanders van het hoofdbureau verbinden, zette deze kort en duidelijk den toestand uiteen, waarbij hij zijn woorden zóó koos, dat de zich schijnbaar bescheiden terugtrekkende, maar in werke lijkheid nieuwsgierig luisterende apothekers assistente, de strekking van zijn verhaal ont ging en verzocht hem onmiddellijk een man netje te zenden, die zich verdekt zou moeten opstellen om den man bij het verlaten van het huis te kunnen volgen. Hij zelf zou zoo lang wachten tot de rechercheur hem kwam aflossen. Vijf minuten later stond hij in het portiek van een huis, dat schuin tegenover de woning van de verpleegster was gelegen en nog geen kwartier had hij hier op post gestaan, of op den hoek van de ongeveer honderd meter verder gelegen zijstraat stopte een taxi, waar uit iemand stapte in wien hij onmiddellijk een der rechercheurs van het hoofdbureau her kende. Hij beduidde den beambte bij den wagen te blijven, stak daarna in het portiek een siga- I wezig scheen. hem door den reporter beschreven was, het huis zou verlaten. Doch daarbij werd z'n ge duld wel op een zeer zwaren proef gesteld. Het eene kwartier na het andere verstreek, zonder dat zich iemand liet zien. De deur bleef gesloten en zelfs geen leverancier vervoegde zich aan de woning, waarn wel niemand aan- ret op, alsof hij tot dit doel even een schuil plaats gezocht had tegen den wind en wan delde daarna in de richting van den recher cheur, wien hij met een wenk verzocht hem te volgen. In de zijstraat, verborgen voor even tueele onbescheiden blikken vanuit de woning van de verpleegster, bleef hij staan om den beambte in te lichten met betrekking tot diens taak. Hoewel hij den man op het portaal slechts even gezien had, was hem toch niet ontgaan, dat deze een licht grijze regenjas met epauletten droeg en een slappe hoed van donkeren kleur. Zijn lengte was ongeveer 1.70 M. Weliswaar liet dit signalement aan volle digheid iets te wenschen over, maar waar zich zeer waarschijnlijk geen andere heeren in het huis bevonden, was verwisseling met een ander vrijwel uitgesloten. Wils drukte den rechercheur vooral op het hart den man te schaduwen en op deze wijze uit te vinden, wie hij was en waar hij woon- Eindelijk, het liep reeds tegen 3 uur, werd de deur van het bewaakte perceel voorzichtig geopend en uit het portiek trad de gestalte van een man, zooals die dcor den journalist beschreven was licht grijze overjas, slappe, donkergrijze hoed en lengte tusschen l.i 1.70 M. Er was geen twijfel mogelijk, of dit was de gezochte. Diens houding alleen reeds was in staat argwaan op te wekken. Voorzich tig keek de man eerst links, daarna rechts de straat af en het duurde zeker een halve mi nuut alvorens hij tot het besluit scheen te zijn gekomen welke richting hij zou kiezen. Eenmaal op straat, zette hij er echter onmid dellijk de pas in en zoo snel liep hij thans in de richting van de Linnaeusstraat, dat de rechercheur moeite had hem onopvallend te volgen. Zelfs op vrij grooten afstand echter, bleef de lichte regenjas zichtbaar en eerst toen de drager daarvan om den hoek van de Linnaeusstraat verdween zag de rechercheur de. Hierna liet hij zich met dezelfde taxi iiaar,zich genoodzaakt zijn stap te verhaasten ten het bureau van „De Mercuur" rijden, terwijleinde te voorkomen, dat de achtervolgde zich de rechercheur zich zoodanig opstelde, dat j in een der hierop uitloopende zijstraten aan hij, zonder vanuit het bewaakte pand gezienhet oog zou onttrekken. Spoedig bleek ech te worden, de deur waaruit zijn slachtoffer moest komen, geen seconde uit het oog be hoefde te verliezen. Hoewel inspecteur Sanders hem omtrent het doel van zijn opdracht in het onzekere had gelaten, concludeerde hij uit het naam bord van de verpleegster al spoedig, dat zijn ter, dat de man aan een dergelijk voornemen zelfs niet scheen te denken. Hij liep thans weer veel langzamer en gunde zich zelfs den tijd zoo nu en dan voor een étalage te blij ven staan. Herhaaldelijk keek hij daarbij de straat af, alsof hij iets verwachtte, totdat hij plotseling overstak naar een vluchtheuvel taak in verband moest staan met den moord1 voor trampassagiers, op bankier Leuvensteyn en deze ontdekkingDe rechercheur lachte inwendig. In de ver was slechts in'staat zijn waakzaamheid te te naderde een wagen van lijn 9, waarmee verdubbelen. Hij beschouwde het als een eer,zijn slachtoffer ongetwijfeld zijn tocht dat de inspecteur hem voor dit werk had uit- j wenschte te vervolgen. Daardoor echter zou gekozen en hij nam zich dan ook ernstig voor zijn taak als achtervolger niet onbelangrijk alles in het werk te stellen om dit vertrou- j worden verlicht, want tenslotte was de man wen niet te beschamen. j nergens gemakkelijker in het oog te houden Voorloopig echter kon hij niet meer doen dan vanaf het achterbalcon van een tram. dan rustig af te wachten tot de man, die1 Spoedig bleek echter, dat de rechercheur PRINS BERNHARD Voor de derde maal zal Prins Bern- hard Donderdag (29 Juni) zijn verjaar dag onder ons vieren. Hij wordt dan 28 jaar. Ongetwijfeld zullen talloozen hem dan een gedachte van oprechte genegenheid wijden. Want de belofte afgelegd toen hij in ons land kwam, dat hij zou trachten met ons volk één te worden, heeft de Prins zonder twij fel ernstig nagestreefd. Dit heeft ons volk gezien en ervaren en het ver schafte hem aller sympathie. Hij deed het ook langs den weg van eenvoud én van flinkheid. Van eenvoud, want de Prins is een hartelijke, joviale fi guur. Op zijn 28sten verjaardag gaan de hartelijkste wenschen van ons volk naar Prins Bernhard uit, gaarne ge tuigt het, dat hij, gul en spontaan, een plaats in het midden der natie heeft verworven. NAAR AMSTERDAM. Dan alleen per W. A. C. 0. AUTOBUSDIENSTEN Snelste en voordeeligste autobasverbinding. Vraagt onze Zomerdienstregeling, verkrijg baar bij de chauffeurs en onze kantoren. RECHTZAKEN VROEGER 'N PAAR TON VERDIEND Nu in de gevangenis Wisselvallig is het levenslot van den 61-jarigen Schiedamsi'hen koopman B. C. van N., die Vrijdagmiddag voor de rechters te Rotterdam stond en reeds twee maanden in het Huis van te vroeg had gejuicht, want juist toen de wa gen gonzend remde, zag hij den onbekende een beweging maken, alsof hij iets in zijn zakken zocht, waarna hij zich plotseling om draaide en haastig de straat weer terugliep in de richting, vanwaar hij zooeven gekomen was. Het kleine intermezzo, de geheele houding, van den man, sprak voor zichzelf. Hij scheen iets vergeten te hebben en spoedde zich thans terug om dat te halen. De rechercheur ver wonderde zich dan ook allerminst, toen hij zich genoodzaakt zag denzelfden weg te gaan, welke hij slechts eenige minuten geleden eveneens had afgelegd tot de woning van de verpleegster, waarin de man, na een oogen blik in het portiek getoefd te hebben, ver dween. De beambte roostte zich met de gedachte, dat het opnieuw betrekken van zijn wacht post vermoedelijk slechts een kwestie van eenige minuten zou zijn. Doch hierin werd hij teleurgesteld. De minuten werden een kwar tier, het kwartier een half uur en toen de avond begon te vallen, was de man nog steeds niet uit het huis teruggekeerd. j Met het verstrijken der minuten daalde de j stemming van den wachter aan den overkant, wiens positie inderdaad verre van benijdens waardig was. Met inspecteur Sanders had hij afgesproken, dat deze, wanneer hij om 6 uur nog niet op het hoofdbureau was terugge keerd een mannetje naar 't perceel in de 2e Oosterparkstraat zou zenden, die hein dan zoo noodig zou kunnen aflossen. Het liep nu reeds bedenkelijk naar dat uur en nog steeds had de verdachte bezoeker zich niet ten twee de malen laten zien. Zou nu tensoltte blij ken, dat hij hier den geheelen middag voor niets had gestaan was dat het eind van de eervolle opdracht, waarvan hij zich zooveel had voorgesteld Zou tenslotte dan nog een ander met de eer gaan strijken Deze en dergelijke vragen speelden den re chercheur door het hoofd, terwijl hij zich af vroeg, of de man wellicht kans zou hebben gezien langs een anderen weg het huis te ver- laten. Doch die veronderstelling kon hij ge rust laten varen. Amsterdamsche bovenhuizen als deze boden geen anderen uitgang dan door de voordeur, tenzij men zich aan de ach terzijde met een touw uit het raam zou laten zakken. Bij een dergelijke hoogte beteekende dat echter een halsbrekend werk, hetwelk bovendien weinig resultaat beloofde, omdat men het in het uiterste geval slechts tot den tuin van den benedenbuurman zou kunnen brengen, die dan door een dergelijke klauter- parcij zeker zou worden gealarmeerd. Een achteruitgang telden deze huizen, die met de tuinen aan elkaar grensden, evenmin, zoo dat hij toch altijd nog een uitweg langs de voordeur zou moeten zoeken. Neen, men zou hem bezwaarlijk kunnen verwijten, dat hij zijn plicht had verzaakt, maar dat nam in- tusschen niet weg, dat de palm der overwin ning waarschijnlijk door een ander zou wor den weggedragen. Slechts de stille hoop bleef hem, dat ook de man, die hem moest aflos sen, geen succes zou hebben, maar die moge lijkheid was al zeer gering, omdat de gezoch te toch eens uit het huis te voorschijn zou moeten komen. In ieder geval zou hij den inspecteur verzoeken de bewaking van het perceel opnieuw aan hem toe te vertrouwen, wanneer het posten zou worden voortgezet. Met dat voornemen nam hij afscheid van zijn collega, die hem tegen half zeven kwam aflossen en die met belangstelling had ge luisterd naar het avontuur, dat hem in korte trekken werd medegedeeld. Onmiddellijk richtte hij zijn schreden naar het hoofdbureau, waar hij, behalve inspecteur Sanders, Emiel Wils aantrof, die al even nieuwsgierig bleek naar het resultaat van de pogingen om achter de identiteit van den vreemden bezoeker te komen als de inspecteur zelf. „En vroeg Sanders nog vóór de recher cheur een woord had kunnen uitbrengen. (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1