30e JAARGANG DONDERDAG 10 AUGUSTUS 1939 No. 92 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOS |!P§Sp WIERINGEN EN OMSTREKEN ?gg§||pf TERWIJL DE SPANNING TOENEEMT DE VIERDE MAN. MET ÜW VACANTIE UIT W1ERINGER COURANTS VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU Hlppolytushoef Wlerlngen Telefoon Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN: Iedere regel meer Van 1 5 regels fO.iQ i 0.50 komt een grootsche gedachte op in land van Beatrix en Irene. Een politieke teekenaar in Engeland heeft den internationalen toestand voorgesteld als een kuil in de straat, omringd door een hek met een vlaggetje en een waarschuwingslan- taarn. Chambeilain zit er naastde man, die toezicht moet houden. Hij heeft gezelschap, want bij hem staan eenige straatmakers Churchill, Sinclair en Greenwood, die zeggen, dat zij willen blijven om te zien, hoe hij toe zicht hoTudt. Deze teekening is inmiddels ver ouderd, want de „straatmakers", die het zaak je niet heelemaal vertrouwden (waarschijn lijk vreesden zij, dat de wachtsman in slaap zou sukkelen), zijn nu toch maar weggegaan en Chamberlain zal goed opletten heeft hij beloofd ook terwijl hij bezig is, in het ver re Schotland forellen te verschalken. Sedert het parlement met vacantie gegaan is, hebben zich nog geen groote dingen voor gedaan, maar het is tegenwoordig zoo moei lijk, de groote en de kleine dingen in de inter nationale politiek van elkander te onderschei den, want wat oogenschijnlijk van groot be lang is, blijkt achteraf nietig te wezen en de kleine gebeurtenissen kunnen plotseling uit groeien tot evenementen van verstrekkende beteekenis. Laat ons eens nagaan, wat er in de laatste dagen aan bijzonders is voorgevallen lo. De senaat van Danzig heeft toegege ven aan een Poolschen eisch, en, bereid om te onderhandelen, bepaalde maatregelen te gen douane-beambten ingetrokken. Daaren tegen hebben Poolsche ingezetenen van de Vrije Stad aanzegging van den bond van huiseigenaren gekregen, dat zij binnen veer tien dagen hun woningen moeten verlaten. Voorts heeft de Poolsche maarschalk Smig- ly-Rydz te Krakau een felle patriottische rede gehouden, die gevolgd werd door een massale eedsaflegging, waarbij geroepen werd „Danzig is en blijft Poolsch." Inmid dels is gouwleider Forster naar Hitier gevlo gen (om wat te doen 2o. Goering heeft onverwachts een bezoek gebracht aan de Junkers-vliegtuigenfabriek ie Dessau en aldaar sombere woorden ge sproken in dezen zin „Wij willen wel vre de, maar Engeland staat ons in den weg, Engeland dringt ons een oorlog op, welnu, onze luchtmacht zal den vijand mores lee- ren." 3o. Strang is uit Moskou naar Londen teruggevlogen. Hij kan in de Russische hoofd stad gemist worden, vooral nu de militaire missies op weg zijn naai de sowjet-Unie. De politieke besprekingen moeten nu wachten op wat de militairen klaarspelen. 4o. De anti-Britsche campagne in het Verre Oosten duurt onverminderd voort. Op den Jangtse zijn, tijdens een Japanschen luchtaanval, twee Engelsche schepen in brand gevlogen. De vlammen werden door vlammende protesten gevolgd, maar Japan zegt„Wij weten van niets." 5o. De Japansche ambassadeurs, die'aan FEUILLETON. het Como-meer hebben geconfereerd over de mogelijkheid van Japan's aansluiting bij de „militaire as", zijn met een tevreden gezicht naar hun woonsteden teruggekeerd niemand weet precies wat zij bereikt hebben, maar. ieder hoopt er datgene van wat in zijn kraam te pas komt. Achter dit pakt moet een dik vraagteeken staan. Het is de hoogste tijd, dat men tot een op lossing tracht te komen, want de spanning stijgt iederen dag. Steeds scherper staan de partijen in Europa en daarbuiten tegenover elkaar. Geen enkel volk wenscht den oorlog, maar de bewapening wordt steeds meer op geschroefd. Het pessimisme gevoed door verwarrende feiten als de vijf bovengenoemde neemt hand over hand toe, dochge lukkig niet overal. Er zijn nog plekjes grond, waar de hoop op een gunstige wending, de hoop op een betere toekomst, de hoop op vrede leeft. Zoo'n plek je grond is Nederland, ons eigen Nederland gelukkig land Juist in deze dagen, waarin Nederland feest viert om een blijde gebeurtenis in het Oran^ jehuis, gaan de gedachten van vele Neder landers ja van het geheele Nederlandsche volk uit naar een oplossing van de proble men, die de wereld benauwen. Wanneer iemand gelukkig is, wil hij ook anderen graag gelukkig zien is dat niet duidelijk uitgedrukt in het geschenk, dat ons Prinselijk paar Nederland gaf in den naam van prinses Beatrix („Zij, die geluk brengt") Maar geluk is niet mogelijk zonder' vrede die twee hporen bij elkaar. Daarom heeft zich van het Nederlandsche volk een diepe ont roering meester gemaakt, toen het vernam, dat Prinses Juliana en Fring Bernhard hun tweede dochtertje den naam des vredes, Irene, hadden gegeven. Deze naam, in de zen tijd, is een geweldige vredes boodschap, niet alleen bestemd voor Nederland, maar voor de geheele wereld een boodschap, die zeggen wil „Wij gelooven in den vrede." Hier is het begrip vrede in een heerlijke realiteit omgezet. In de wereld buiten Nederland was de ge boorte van Prinses Irene een kleine gebeur tenis maar van welk een vérstrekkende beteekenis kan zij niet worden Want deze realiteit van „vrede" vestigt weer eens de aandacht op ons land, welks Landsvrouwe op 17 Mei 1933 aan den president der Vereenig- de Staten het volgende schreef „Vreedzame regeling is de uitsluitende methode om nationale geschillen te beslech ten. Mij is geen reden bekend, waarom vreed zame regeling niet de uitsluitende methode zou zijn om internationale geschillen te be slechten. Mijn land is diep overtuigd, dat, wil dit doel kunnen worden bereikt, vérgaan de ontwapening thans gebiedend noodzake lijk is immers voortgezette bewapening leidt tot wedloop in bewapening en, gelijk pijnlij ke, doch al te spoedig vergeten ondervinding bewijst, tot onvermijdelijken oorlog." Deze koninklijke woorden hebben in den loop der laatste jaren nog aan beteekenis ge wonnen. Vooral nü zijn ze hoogst actueel, nu de naties van de „as" en die van het „wiel" (dat de „as" omsingeltin plaats van samen te werken aafi het draaiend rad der gestadige ontwikkeling bezig zijn aan de montage van het martelwerktuig des oorlogs, dat de menschheid zal radbraken. Dezer dagen is in ons land een comité opge richt, dat uitgaat van de volgende voortref felijke gedachte Nederland, het klassieke land van vrijheid, rechtvaardigheid en gastvrijheid, is uitermate geschikt om op zijn bodem en wel in Den Haag, de stad der Oranjes, waar in 1899 en 1907 reeds twee vredesconferenties plaats vonden, het begin te vormen, dat naar een beteren internationalen toestand zal leiden. Het is nog maar de kiem van een plan. Maar waarom zou uit dit zaadje niet een majes tueuze boom kunnen voortkomen En waar is de grond voor zooiets vruchtbaarder dan in Nederland, waar geluk en vrede meer dan elders ter wereld symbolische realiteiten zijn Het land van Beatrix en Irene (Een geval uit de praktijk van Inspecteur Sanders, lid der Centrale Recherche) door UDO VAN EWOUD. Nadruk verboden. 36.) „Wel", infomeerde Adams, wiens stemming niets te wenschen scheen over te laten, be langstellend, „heeft het feest tot dusver aan de verwachtingen beantwoord „Volkomen", antwoordde Wils, terwijl hij een diepe teug uit zijn glas nam, dat een( goed gedisciplineerde kellner onmiddellijk! bij zijn terugkomst aan den tafel opnieuw had gevuld. „Ik geloof, dat dit een der beste réu- nies op dit gebied is, die ik ooit heb meege maakt." „Ja, jullie krantenmenschen hebben er bui tengewoon slag van een avond als deze te organiseeren," prees Adams, in adoratie op kijkend naar een slanke Pierrotte, die rake lings het tafeltje passeerde en hem van ach ter haar masker een ondeugenden blik toe wierp. „Maar zelfs een avond als deze zonder zulke vertegenwoordigsters van het schoone ge slacht zou als een tuin zonder bloemen zijn," spotte Wils, wien de bewondering van zijn metgezel voor de Pierriette niet ontgaan was. „Inderdaad," lachte Adams, „maar ik ge- j loof, dat ik niet de eenige ben, die er zoo over denkt. Vraag het maar eens aan den inspec teur, die daar eindelijk ook weer boven wa- ter komt. Na zich zóó lang met dat porcelei- nen figuurtje te hebben geaccupreerd, zal de- ze jouw opmerking zeker slechts kunnen be amen." Inderdaad naderde Sanders op dit oogen- blik het tafeltje, waar hij zich in een fau teuil naast den reporter liet neervallen. Lafenis M'n koninkrijk voor een glas - champagne", kreunde hij met een smachten- den blik op den kelner, die onmiddellijk op den koeler toeschoot. „Allicht", hoonde Adams, maar Sanders kreeg geen gelegenheid meer om hem op dit veel zeggende stopwoord van antwoord te dienen, want nog voor hij zijn glas, dat hij onmiddellijk naar de lippen had gebracht, geheel had kunnen ledigen, zette de band een verleidelijke tango in, welke den oud Hol- landschen meester aan een belofte herinner de, die hij aan een, als vrouwelijke helft van een Russich danspaar triomfen vierende jon ge dame had weten af te dwingen. De beide anderen keken hem na, tot de ve le dansende paren hem aan hun oog ont trokken. „Ik geloof, dat de introductiekaart aan hem welbesteed is," zei Wils na een pauze. „Dat schijnt zoo", antwoordde Sanders, maar zijn stem klonk zóó afwezig, dat de re porter hem een onderzoekenden blik toewierp. Dit bleek den inspecteur echter niet te ont gaan, want hij wendde thans het hoofd om en terwijl hij zich eenigszins voorover boog, zei hij op gedempten toon „De omstandigheden laten mij geen tijd tot een uitvoerige explicatie, Miel. Luister dus goed naar wat ik je nu in 't kort zal zeggen We naderen het einde van het raadsel-Leu- vensteyn en overeenkomstig m'n belofte, die ik je in Düsseldorf deed, noodig ik je bij deze uit van de laatste acte getuige te zijn. Zorg er voor, dat je tegen twaalf uur aanwezig bent in de blauwe salon op de eerste étage, waar je je achter een der gordijnen voor het tweede raam kunt verbergen. Wacht door rustig op de dingen, die komen zullen en ver baas je over niets. Je kunt alles aan mij over laten en wanneer alles verloopt, zooals ik dat verwacht, heb je niets anders te doen dan nog dezen nacht een sensationeele primeur naar de „Mercuur" te telefoneeren. Ik moet nu gaan. Tot straks dus." En vóór dat Wils van zijn verbazing over deze, op dit oogenblik wel allerminst ver wachte mededeeling van den inspecteur, be komen was, bleek deze reeds in den winter tuin te zijn verdwenen. „De oplossing van het raadselnu op dit uurin deze omgeving Wanneer BINNENLANDSCH NIEUWS. MISLUKTE POGING OM VALSCHE BANKBILJETTEN VAN f 10 TE MAKEN De 25-jarige brandstoifenhandelaar M. J. van der G. te Den Haag heeft zieh op '24 Mei van dit jaar bij den di recteur van een cliché-fabriek aldaar vervoegd en prijsopgave van cliché's gevraagd. Hierbij trachtte hij den di recteur over te halen cliché's van de voor- en achterzijde van een bankbil jet van tien gulden te maken, doch de directeur ging hierop niet in en waar schuwde de politie. Wegens poging tot uitlokking van 'n misdrijf heeft de Haagsche Recht bank den jongeman tot zes maanden gevangenisstraf veroordeeld, waarvan drie maanden voorwaardelijk. Het O. M. had een beduidend zwaar dere straf, namelijk één jaar en twee maanden geheel Onvoorwaardelijke gevangenisstraf geëischt.. WINDHOOS BOVEN NIEUW WEERDINGE GROOTE SCHADE AANGERICHT Kippen en korenschoven vlo gen door de lucht. Tijdens een onweersbui, welke zich Dinsdag omstreeks het middaguur bo ven Nieuw-Weerdinge (Dr.) ontlastte, heeft een windhoos vrij aanzienlijke schade aangericht. Het eerst vielen de elementen aan op de door de gezinnen F. Niemeyer en Dan mede met een WACO binnen- of buitenlandse autotocht. VRAAGT GRATIS ONS REISPROGRAMMA. Reisbureau WACO, Breed 35, Te!. 184, HOORN. J. B. van der Aa bewoonde en aan den beer A. ITouwing toebehoorende boer- jdcrijen aan den Roswinkelerweg. De muren bezweken voor een gedeelte on der den druk van den wind. De noor delijke muur stortte in, doch gelukkig blieven de woonvertrekken aanvanke lijk in tact. zoodat zich geen persoon lijke ongelukken voordeden. De beide gezinnem moesten evenwel bun wo ning ontruimen. Aan het z.g. Streekje werden de boer derijen van de gezinnen J. Keizer en B. Ilogenkamp van hun dakpannen beroofd. Enkele vruchtboomen nabij de woning van laatstgenoemden wer den ontworteld en 'n eindweegs dooi den wind meegevoerd. De hoos passeerde daarop het Hoofd kanaal en nam een achter de woning van het gezin J. de Roo te Terapel- West staand kippenhok met vijftien kippen mede. Over een afstand van enkele honderden kilometers verder, het in schooven te velde staande koren hoog door de lucht meevoerende, vaak zes a zevenhonderd meter van hun oorspronkelijke plaats werden zij neer geworpen. Doordat de hoos grootendeels haar weg nam door de akkers, werden geen verdere woningen getroffen. Persoon lijke ongelukken bleven uit. De veldgewassen in de baan van den wind werden geheel vernield. Over de geheele lengte is b.v. een strook aard appelen, ter breedte van ongeveer 20 meter, platgeslagen, alsof men. een zware rol er over heen had getrokken". De eigenaars der verwoeste boerde rijen zijn voor het. grootste gedeelte te gen stormschade verzekerd, DE „HOORNSQEE TIPPELAAR'' Morgen naar Luxemburg De bekende Hoornsche tippelaar, de heer P. M. van Wijk, die reeds aardig de zeveii kruisjes nadert, vertrekt morgen met zijn wandelvriend Goed hart uit Hol werd (Fr.) naar 's-Herto- gcnbosch om vandaar uit te voet langs den pas geopenden wandelweg den tocht naar Luxemburg, een afstand van 513 Km., te ondernemen. Daar voor onderweg nog trips. o.m. naar de Wa tertentoonstelling te Luik, op het pro gramma staan, donken beide heer en voor hun tocht circa drie weken noo dig te hebben. SOLDATEN DRONGEN EEN KASTEEL BINNEN. Flesschen wijn leeggedronken. Vier soldaten, gewoon dienstplichti gen bij de eerste compagnie van het 18e gremsbataljon te Zutphen zijn op 'n middag een leegstaand kasteel te (Voorden binnengedronegn en na alles doorsnuffeld te hebben, kwamen ze in den wijnkelder terecht, waar ze zich te goed deden aan den wijn van den kas teelheer. Twee hunner gingen des avonds in gezelschap van twee andere soldaten van hun compagnie terug om nog maals een gratis dronk te genieten. De krijgsraad heeft vier hunner ver oordeeld tot 3 weken gevangenisstraf, de twee soldaten, die tweemaal in het kasteel zijn binnengedrongen, tot tweemaal drie weken. „Heit is daarom zoo ernstig wat jul lie hebben gedaan", hield de waarne mend president van het Iloog Militair Gerechtshof, mr. Fick, den beklaag den, die Dinsdagmorgen voor dit col lege terecht stonden, voor, „omdat jul lie de sympathie, welke de burgerbevol king in deze tijden voor de weermacht heeft, naar heneden halen. Jullie be derft het voor jullie kameraden." Hoewel de auditeur-militair in alle gevallen hooger beroep heeft aange- teekend, vroeg de advocaat-fiscaal be vestiging van de opgelegde straffen. De verdediger, mr. M. van der Sluys, bepleitte voor deze beklaagden, die in de burgermaatschappij nooit e<en ver oordeeling hebben gehad, een voor waardelijke straf. De beslissing van het Hof volgt later. DRIELING TE GORSSEL Maandagmiddag heeft Mw. Breuste- den-Limbeek te Gorssel bij Zutfen het leven geschonken aan een drieling, twee meisjes en een jongen. Het ge wicht van de meisjes bedraagt 4 pond en dat van den jongen 5l/2 pond. TE GEVAARLIJK Een gezien badgast heeft aan 1. nisterie verzocht, de hrievenb die nu rood zijn, een andere kle geven. De reden hiervan is de voi de Dezen zomer liep hij als had^ in een rood flanellen sportjasje, een avond misste he:t nogal en sto. liij op de pier naar het ruischen va de zee te luisteren. Op een gegeve oogenblik werd hij betast. Hij draaic zich verschrikt om, waarop een dame eveneens verschrikt - zeide - Neem me niet kwalijk, ik dacht, dat u do brievenbus was. BUITENLANDSCH NIEUWS. het Sanders niet geweest was, die hem daar- van de verzekering had gegeven, zou hij ge- dacht hebben, dat men een loopje met hem wilde nemen. Sinds Zaterdagochtend, toen de inspecteur hem de belofte had afgedwongen geen vragen met betrekking tot deze affaire meer te zullen stellen, had hij geweten, dat het einde van deze geschiedenis naderde en dat hij elk uur van den dag een telefoontje van het Hoofdbureau kon verwachten om van dat einde getuige te zijn, maar zelfs geen seconde was de gedachte bij hem opgeko men, dat dezen avond, in een carnevalsroes het mysterie van den treinmoord zou worden opgehelderd. Drie dagen lang had hij zich het hoofd gepijnigd met de vraag wie de schuldige zou kunnen zijn. Na hetgeen hij van Sanders vernomen had, zag hij al spoe dig de mogelijkheid, welke zich hier voor de politie opende om achter de identiteit van den dader te komen, ja, hij had er zich zelfs eenigszins over verbaasd, dat men daarvoor zooveel tijd noodig bleek te hebben tot men hem nu plotseling voor een fait accompli stelde en dat wel op een tijdstip, waarop hij, voor het eerst sinds hij van de misdaad ken nis had gekregen, de heele geschiedenis voor een oogenblik uit het hoofd had weten te zetten. Hij wierp een blik op de, speciaal voor dit feest op het podium geplaatste enorme klok, welke kwart voor twaalf wees. „Tegen twaalf uur", had. Sanders gezegd" en daar hij zich eerst nog van de ligging van de blauwe salon op de hoogte moest stellen, werd het dus langzamerhand tijd, dat hij zich gereed maak te om aan de invatie gevolg te geven. Langzaam slenterde hij de zaal uit naar de ruime hall, waar menig geëchauffeerd paar in de ruime clubfauteuils zich wat koelte trachtte toe te wuiven. Een breede, marme ren trap leidde naar de eerste verdieping, waar Wils niet lang naar de door Sanders aangeduide plaats behoefde te zoeken. Onge veer in het midden van den gang toch be vond zich een ruime salon, welke, naar hij zich nu herinnerde, vooral eenige vermaard heid genoot bij een aantal bridge-clubs uit NEDERLANDSCHE BLOEMBOLLEN IN AMERIKA. De correspondent van het A.N.P. te New York meldt De Holland-Amerika- en de Black Diamond Lijn, die ieder jaar het grootste deel van de Nederlandsche bloembollen-export naar de Vereenigde Staten verschepen, hebben medege deeld dat hun bloembollenladingen in 1939 waarschijnlijk 15 procent méér zulen bedragen dan die in 1938. Het betreft ongeveer 115 millioen bollen ter waarde van 5.750.000 dollar. Voor al de narcissenbollen zullen - door ge- de residentie, welker leden door rustige om geving had den uitverkoren om zich aan dit edelste aller kaartspelen te kunnen wijden. Op dezen avond echter, nu de N.P.V. op Ho tel Esplanade beslag had gelegd en voor haar gasten van buiten ook alle kamers op de eer ste en tweede étage had gereserveerd, had- den de bridgers hun tenten elders moeten op slaan en .de blauwe salon, waarvan het be staan zeker slechts aan enkelen der bezoe kers van het bal bekend was, bleek dan ook, hoewel de deuren noodend openstonden, ge heel verlaten te zijn. Zooals het smaakvol gemeubileerde- en van een rustige, intieme sfeer doortrokken vertrek daar lag, zag het er allerminst na uit, alsof zich hier over eenige minuten het laatste bedrijf zou afspelen van een moordzaak, die gedurende eenige dagen geheel Nederland in spanning had weten te houden en onwillekeu rig aarzelde Wils dan ook even alvorens aan de aanwijzingen, die Sanders hem verstrekt had, gevolg te geven. Hoewel er geen men- schelijk wezen te bekennen was, had de re porter toch het gevoel, dat hij zich hier niet alleen bevond. Bij nadere beschouwing leek het hem lang niet onmogelijk, dat iemand,, of wellicht zelfs meerdere personen zich ach ter de dichte overgordijnen, de meubelen in een der hoeken of misschien ook achter de gesloten schuifdeuren, die ter linkerzijde toe gang schenen te geven tot een ander ver trek, verborgen hielden, doch daar Sanders hem niet had opgedragen hiernaar een on derzoek in te stellen, talmde hij thans niet langer, doch liep rechtstreeks toe op het tweede venster, dat, evenals de andere ramen, door zware portières was afgesloten. Op het zelfde moment, dat hij een der gordijnen te- ïugsloeg om zich daarachter te verbergen, klonk echter een hem welbekende stem, die hem fluisterend toevoegde „Schrik niet, Miel. Ik ben het. Kom binnen, 't Is hier best uit te houden Ondanks den welgemeenden raad maakte de reporter toch een onwillekeurige bewe ging, die men, zooal niet met het altijd wat kieineerend klinkende woord „schrik", dan toch met „verrassing" zou kunnen aanduiden. Onmiddellijk had hij zich echter hersteld en toen Sanders met een veelbeteekenend ge baar zijn rechter wijsvinger op de lippen leg de, nam hij zwijgend naast hem plaats op een bank, welke in den zich hier gevindenden erker was aangebracht. Hoewel men door een kleine spleet tusschen de gordijnen de salon niet geheel kon overzien, bleek het toch zeer goed mogelijk den ingang van het vertrek vanaf den gang in het oog te houden en meer cheen Sanders voorloopig niet te eischen. Traag kropen de minuten voorbij. Vanuit de zalen beneden klonk het geluid van stem men, vermengd met de tonen van een popu laire meiolie, tot de wachtenden door, deuren werden dichtgeslagen, gerinkel van glazen, schuifelende voeten van dansende paren, een heldere vrouwenlach, die uit de hall scheen te komenWils onderscheidde elk geluid en bracht het onmiddellijk thuis, tot hij plot seling een hand op zijn arm voelde, die hem als het ware dwong wat voorover te buigen en een blik door den gordijnkier te werpen. Verbaasd staarde de reporter naar de ver schijning, die juist door de geopende deuren het vertrek was binnengetreden en na even vluchtig te hebben rondgekeken, in een der gemakkelijke fauteuils bij den ingang plaats nam. Het was de dame in Biedermayer cos- tuum, met wie inspecteur Sanders zich bijna den ganschen avond had geoccupeerd. Ze werd nu vrijwel geheel aan het oog onttrok ken door de leuning van de fauteuil, maar ook wanneer dat niet het geval was geweest, zou Wils tevergeefs getracht hebben haar identiteit vast te stellen, daar een deel van haar gelaat nog steeds door een masker be dekt werd. (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1