30e JAARGANG
DONDERDAG 10 AUGUSTUS 1939
No. 92
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOS |!P§Sp
WIERINGEN EN OMSTREKEN ?gg§||pf
TERWIJL DE SPANNING
TOENEEMT
DE VIERDE MAN.
MET ÜW VACANTIE UIT
W1ERINGER COURANTS
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU
Hlppolytushoef Wlerlngen
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN:
Iedere regel meer
Van 1 5 regels
fO.iQ
i 0.50
komt een grootsche gedachte op in
land van Beatrix en Irene.
Een politieke teekenaar in Engeland heeft
den internationalen toestand voorgesteld als
een kuil in de straat, omringd door een hek
met een vlaggetje en een waarschuwingslan-
taarn. Chambeilain zit er naastde man, die
toezicht moet houden. Hij heeft gezelschap,
want bij hem staan eenige straatmakers
Churchill, Sinclair en Greenwood, die zeggen,
dat zij willen blijven om te zien, hoe hij toe
zicht hoTudt. Deze teekening is inmiddels ver
ouderd, want de „straatmakers", die het zaak
je niet heelemaal vertrouwden (waarschijn
lijk vreesden zij, dat de wachtsman in slaap
zou sukkelen), zijn nu toch maar weggegaan
en Chamberlain zal goed opletten heeft hij
beloofd ook terwijl hij bezig is, in het ver
re Schotland forellen te verschalken.
Sedert het parlement met vacantie gegaan
is, hebben zich nog geen groote dingen voor
gedaan, maar het is tegenwoordig zoo moei
lijk, de groote en de kleine dingen in de inter
nationale politiek van elkander te onderschei
den, want wat oogenschijnlijk van groot be
lang is, blijkt achteraf nietig te wezen en de
kleine gebeurtenissen kunnen plotseling uit
groeien tot evenementen van verstrekkende
beteekenis.
Laat ons eens nagaan, wat er in de laatste
dagen aan bijzonders is voorgevallen
lo. De senaat van Danzig heeft toegege
ven aan een Poolschen eisch, en, bereid om
te onderhandelen, bepaalde maatregelen te
gen douane-beambten ingetrokken. Daaren
tegen hebben Poolsche ingezetenen van de
Vrije Stad aanzegging van den bond van
huiseigenaren gekregen, dat zij binnen veer
tien dagen hun woningen moeten verlaten.
Voorts heeft de Poolsche maarschalk Smig-
ly-Rydz te Krakau een felle patriottische
rede gehouden, die gevolgd werd door een
massale eedsaflegging, waarbij geroepen
werd „Danzig is en blijft Poolsch." Inmid
dels is gouwleider Forster naar Hitier gevlo
gen (om wat te doen
2o. Goering heeft onverwachts een bezoek
gebracht aan de Junkers-vliegtuigenfabriek
ie Dessau en aldaar sombere woorden ge
sproken in dezen zin „Wij willen wel vre
de, maar Engeland staat ons in den weg,
Engeland dringt ons een oorlog op, welnu,
onze luchtmacht zal den vijand mores lee-
ren."
3o. Strang is uit Moskou naar Londen
teruggevlogen. Hij kan in de Russische hoofd
stad gemist worden, vooral nu de militaire
missies op weg zijn naai de sowjet-Unie. De
politieke besprekingen moeten nu wachten op
wat de militairen klaarspelen.
4o. De anti-Britsche campagne in het
Verre Oosten duurt onverminderd voort. Op
den Jangtse zijn, tijdens een Japanschen
luchtaanval, twee Engelsche schepen in
brand gevlogen. De vlammen werden door
vlammende protesten gevolgd, maar Japan
zegt„Wij weten van niets."
5o. De Japansche ambassadeurs, die'aan
FEUILLETON.
het Como-meer hebben geconfereerd over de
mogelijkheid van Japan's aansluiting bij de
„militaire as", zijn met een tevreden gezicht
naar hun woonsteden teruggekeerd niemand
weet precies wat zij bereikt hebben, maar.
ieder hoopt er datgene van wat in zijn kraam
te pas komt. Achter dit pakt moet een dik
vraagteeken staan.
Het is de hoogste tijd, dat men tot een op
lossing tracht te komen, want de spanning
stijgt iederen dag. Steeds scherper staan de
partijen in Europa en daarbuiten tegenover
elkaar. Geen enkel volk wenscht den oorlog,
maar de bewapening wordt steeds meer op
geschroefd. Het pessimisme gevoed door
verwarrende feiten als de vijf bovengenoemde
neemt hand over hand toe, dochge
lukkig niet overal.
Er zijn nog plekjes grond, waar de hoop op
een gunstige wending, de hoop op een betere
toekomst, de hoop op vrede leeft. Zoo'n plek
je grond is Nederland, ons eigen Nederland
gelukkig land
Juist in deze dagen, waarin Nederland feest
viert om een blijde gebeurtenis in het Oran^
jehuis, gaan de gedachten van vele Neder
landers ja van het geheele Nederlandsche
volk uit naar een oplossing van de proble
men, die de wereld benauwen.
Wanneer iemand gelukkig is, wil hij ook
anderen graag gelukkig zien is dat niet
duidelijk uitgedrukt in het geschenk, dat ons
Prinselijk paar Nederland gaf in den naam
van prinses Beatrix („Zij, die geluk brengt")
Maar geluk is niet mogelijk zonder' vrede
die twee hporen bij elkaar. Daarom heeft zich
van het Nederlandsche volk een diepe ont
roering meester gemaakt, toen het vernam,
dat Prinses Juliana en Fring Bernhard hun
tweede dochtertje den naam des vredes,
Irene, hadden gegeven. Deze naam, in de
zen tijd, is een geweldige vredes boodschap,
niet alleen bestemd voor Nederland, maar
voor de geheele wereld een boodschap, die
zeggen wil „Wij gelooven in den vrede." Hier
is het begrip vrede in een heerlijke realiteit
omgezet.
In de wereld buiten Nederland was de ge
boorte van Prinses Irene een kleine gebeur
tenis maar van welk een vérstrekkende
beteekenis kan zij niet worden Want deze
realiteit van „vrede" vestigt weer eens de
aandacht op ons land, welks Landsvrouwe op
17 Mei 1933 aan den president der Vereenig-
de Staten het volgende schreef
„Vreedzame regeling is de uitsluitende
methode om nationale geschillen te beslech
ten. Mij is geen reden bekend, waarom vreed
zame regeling niet de uitsluitende methode
zou zijn om internationale geschillen te be
slechten. Mijn land is diep overtuigd, dat,
wil dit doel kunnen worden bereikt, vérgaan
de ontwapening thans gebiedend noodzake
lijk is immers voortgezette bewapening leidt
tot wedloop in bewapening en, gelijk pijnlij
ke, doch al te spoedig vergeten ondervinding
bewijst, tot onvermijdelijken oorlog."
Deze koninklijke woorden hebben in den
loop der laatste jaren nog aan beteekenis ge
wonnen. Vooral nü zijn ze hoogst actueel, nu
de naties van de „as" en die van het „wiel"
(dat de „as" omsingeltin plaats van
samen te werken aafi het draaiend rad der
gestadige ontwikkeling bezig zijn aan de
montage van het martelwerktuig des oorlogs,
dat de menschheid zal radbraken.
Dezer dagen is in ons land een comité opge
richt, dat uitgaat van de volgende voortref
felijke gedachte
Nederland, het klassieke land van vrijheid,
rechtvaardigheid en gastvrijheid, is uitermate
geschikt om op zijn bodem en wel in Den
Haag, de stad der Oranjes, waar in 1899 en
1907 reeds twee vredesconferenties plaats
vonden, het begin te vormen, dat naar een
beteren internationalen toestand zal leiden.
Het is nog maar de kiem van een plan. Maar
waarom zou uit dit zaadje niet een majes
tueuze boom kunnen voortkomen En waar
is de grond voor zooiets vruchtbaarder dan
in Nederland, waar geluk en vrede meer dan
elders ter wereld symbolische realiteiten
zijn Het land van Beatrix en Irene
(Een geval uit de praktijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche)
door UDO VAN EWOUD.
Nadruk verboden.
36.)
„Wel", infomeerde Adams, wiens stemming
niets te wenschen scheen over te laten, be
langstellend, „heeft het feest tot dusver aan
de verwachtingen beantwoord
„Volkomen", antwoordde Wils, terwijl hij
een diepe teug uit zijn glas nam, dat een(
goed gedisciplineerde kellner onmiddellijk!
bij zijn terugkomst aan den tafel opnieuw had
gevuld. „Ik geloof, dat dit een der beste réu-
nies op dit gebied is, die ik ooit heb meege
maakt."
„Ja, jullie krantenmenschen hebben er bui
tengewoon slag van een avond als deze te
organiseeren," prees Adams, in adoratie op
kijkend naar een slanke Pierrotte, die rake
lings het tafeltje passeerde en hem van ach
ter haar masker een ondeugenden blik toe
wierp.
„Maar zelfs een avond als deze zonder zulke
vertegenwoordigsters van het schoone ge
slacht zou als een tuin zonder bloemen zijn,"
spotte Wils, wien de bewondering van zijn
metgezel voor de Pierriette niet ontgaan was.
„Inderdaad," lachte Adams, „maar ik ge-
j loof, dat ik niet de eenige ben, die er zoo over
denkt. Vraag het maar eens aan den inspec
teur, die daar eindelijk ook weer boven wa-
ter komt. Na zich zóó lang met dat porcelei-
nen figuurtje te hebben geaccupreerd, zal de-
ze jouw opmerking zeker slechts kunnen be
amen."
Inderdaad naderde Sanders op dit oogen-
blik het tafeltje, waar hij zich in een fau
teuil naast den reporter liet neervallen.
Lafenis M'n koninkrijk voor een glas
- champagne", kreunde hij met een smachten-
den blik op den kelner, die onmiddellijk op
den koeler toeschoot.
„Allicht", hoonde Adams, maar Sanders
kreeg geen gelegenheid meer om hem op dit
veel zeggende stopwoord van antwoord te
dienen, want nog voor hij zijn glas, dat hij
onmiddellijk naar de lippen had gebracht,
geheel had kunnen ledigen, zette de band een
verleidelijke tango in, welke den oud Hol-
landschen meester aan een belofte herinner
de, die hij aan een, als vrouwelijke helft van
een Russich danspaar triomfen vierende jon
ge dame had weten af te dwingen.
De beide anderen keken hem na, tot de ve
le dansende paren hem aan hun oog ont
trokken.
„Ik geloof, dat de introductiekaart aan hem
welbesteed is," zei Wils na een pauze.
„Dat schijnt zoo", antwoordde Sanders,
maar zijn stem klonk zóó afwezig, dat de re
porter hem een onderzoekenden blik toewierp.
Dit bleek den inspecteur echter niet te ont
gaan, want hij wendde thans het hoofd om
en terwijl hij zich eenigszins voorover boog,
zei hij op gedempten toon
„De omstandigheden laten mij geen tijd tot
een uitvoerige explicatie, Miel. Luister dus
goed naar wat ik je nu in 't kort zal zeggen
We naderen het einde van het raadsel-Leu-
vensteyn en overeenkomstig m'n belofte, die ik
je in Düsseldorf deed, noodig ik je bij deze
uit van de laatste acte getuige te zijn. Zorg
er voor, dat je tegen twaalf uur aanwezig
bent in de blauwe salon op de eerste étage,
waar je je achter een der gordijnen voor het
tweede raam kunt verbergen. Wacht door
rustig op de dingen, die komen zullen en ver
baas je over niets. Je kunt alles aan mij over
laten en wanneer alles verloopt, zooals ik dat
verwacht, heb je niets anders te doen dan
nog dezen nacht een sensationeele primeur
naar de „Mercuur" te telefoneeren. Ik moet
nu gaan. Tot straks dus."
En vóór dat Wils van zijn verbazing over
deze, op dit oogenblik wel allerminst ver
wachte mededeeling van den inspecteur, be
komen was, bleek deze reeds in den winter
tuin te zijn verdwenen.
„De oplossing van het raadselnu
op dit uurin deze omgeving Wanneer
BINNENLANDSCH NIEUWS.
MISLUKTE POGING OM VALSCHE
BANKBILJETTEN VAN
f 10 TE MAKEN
De 25-jarige brandstoifenhandelaar
M. J. van der G. te Den Haag heeft
zieh op '24 Mei van dit jaar bij den di
recteur van een cliché-fabriek aldaar
vervoegd en prijsopgave van cliché's
gevraagd. Hierbij trachtte hij den di
recteur over te halen cliché's van de
voor- en achterzijde van een bankbil
jet van tien gulden te maken, doch de
directeur ging hierop niet in en waar
schuwde de politie.
Wegens poging tot uitlokking van 'n
misdrijf heeft de Haagsche Recht
bank den jongeman tot zes maanden
gevangenisstraf veroordeeld, waarvan
drie maanden voorwaardelijk.
Het O. M. had een beduidend zwaar
dere straf, namelijk één jaar en twee
maanden geheel Onvoorwaardelijke
gevangenisstraf geëischt..
WINDHOOS BOVEN
NIEUW WEERDINGE
GROOTE SCHADE AANGERICHT
Kippen en korenschoven vlo
gen door de lucht.
Tijdens een onweersbui, welke zich
Dinsdag omstreeks het middaguur bo
ven Nieuw-Weerdinge (Dr.) ontlastte,
heeft een windhoos vrij aanzienlijke
schade aangericht.
Het eerst vielen de elementen aan
op de door de gezinnen F. Niemeyer en
Dan mede met een WACO binnen- of
buitenlandse autotocht.
VRAAGT GRATIS ONS REISPROGRAMMA.
Reisbureau WACO, Breed 35, Te!. 184, HOORN.
J. B. van der Aa bewoonde en aan den
beer A. ITouwing toebehoorende boer-
jdcrijen aan den Roswinkelerweg. De
muren bezweken voor een gedeelte on
der den druk van den wind. De noor
delijke muur stortte in, doch gelukkig
blieven de woonvertrekken aanvanke
lijk in tact. zoodat zich geen persoon
lijke ongelukken voordeden. De beide
gezinnem moesten evenwel bun wo
ning ontruimen.
Aan het z.g. Streekje werden de boer
derijen van de gezinnen J. Keizer en
B. Ilogenkamp van hun dakpannen
beroofd. Enkele vruchtboomen nabij
de woning van laatstgenoemden wer
den ontworteld en 'n eindweegs dooi
den wind meegevoerd.
De hoos passeerde daarop het Hoofd
kanaal en nam een achter de woning
van het gezin J. de Roo te Terapel-
West staand kippenhok met vijftien
kippen mede. Over een afstand van
enkele honderden kilometers verder,
het in schooven te velde staande koren
hoog door de lucht meevoerende, vaak
zes a zevenhonderd meter van hun
oorspronkelijke plaats werden zij neer
geworpen.
Doordat de hoos grootendeels haar
weg nam door de akkers, werden geen
verdere woningen getroffen. Persoon
lijke ongelukken bleven uit.
De veldgewassen in de baan van den
wind werden geheel vernield. Over de
geheele lengte is b.v. een strook aard
appelen, ter breedte van ongeveer 20
meter, platgeslagen, alsof men. een
zware rol er over heen had getrokken".
De eigenaars der verwoeste boerde
rijen zijn voor het. grootste gedeelte te
gen stormschade verzekerd,
DE „HOORNSQEE TIPPELAAR''
Morgen naar Luxemburg
De bekende Hoornsche tippelaar, de
heer P. M. van Wijk, die reeds aardig
de zeveii kruisjes nadert, vertrekt
morgen met zijn wandelvriend Goed
hart uit Hol werd (Fr.) naar 's-Herto-
gcnbosch om vandaar uit te voet langs
den pas geopenden wandelweg den
tocht naar Luxemburg, een afstand
van 513 Km., te ondernemen. Daar voor
onderweg nog trips. o.m. naar de Wa
tertentoonstelling te Luik, op het pro
gramma staan, donken beide heer en
voor hun tocht circa drie weken noo
dig te hebben.
SOLDATEN DRONGEN EEN
KASTEEL BINNEN.
Flesschen wijn leeggedronken.
Vier soldaten, gewoon dienstplichti
gen bij de eerste compagnie van het
18e gremsbataljon te Zutphen zijn op
'n middag een leegstaand kasteel te
(Voorden binnengedronegn en na alles
doorsnuffeld te hebben, kwamen ze in
den wijnkelder terecht, waar ze zich te
goed deden aan den wijn van den kas
teelheer.
Twee hunner gingen des avonds in
gezelschap van twee andere soldaten
van hun compagnie terug om nog
maals een gratis dronk te genieten.
De krijgsraad heeft vier hunner ver
oordeeld tot 3 weken gevangenisstraf,
de twee soldaten, die tweemaal in het
kasteel zijn binnengedrongen, tot
tweemaal drie weken.
„Heit is daarom zoo ernstig wat jul
lie hebben gedaan", hield de waarne
mend president van het Iloog Militair
Gerechtshof, mr. Fick, den beklaag
den, die Dinsdagmorgen voor dit col
lege terecht stonden, voor, „omdat jul
lie de sympathie, welke de burgerbevol
king in deze tijden voor de weermacht
heeft, naar heneden halen. Jullie be
derft het voor jullie kameraden."
Hoewel de auditeur-militair in alle
gevallen hooger beroep heeft aange-
teekend, vroeg de advocaat-fiscaal be
vestiging van de opgelegde straffen.
De verdediger, mr. M. van der Sluys,
bepleitte voor deze beklaagden, die in
de burgermaatschappij nooit e<en ver
oordeeling hebben gehad, een voor
waardelijke straf.
De beslissing van het Hof volgt later.
DRIELING TE GORSSEL
Maandagmiddag heeft Mw. Breuste-
den-Limbeek te Gorssel bij Zutfen het
leven geschonken aan een drieling,
twee meisjes en een jongen. Het ge
wicht van de meisjes bedraagt 4 pond
en dat van den jongen 5l/2 pond.
TE GEVAARLIJK
Een gezien badgast heeft aan 1.
nisterie verzocht, de hrievenb
die nu rood zijn, een andere kle
geven. De reden hiervan is de voi
de Dezen zomer liep hij als had^
in een rood flanellen sportjasje,
een avond misste he:t nogal en sto.
liij op de pier naar het ruischen va
de zee te luisteren. Op een gegeve
oogenblik werd hij betast. Hij draaic
zich verschrikt om, waarop een dame
eveneens verschrikt - zeide
- Neem me niet kwalijk, ik dacht,
dat u do brievenbus was.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
het Sanders niet geweest was, die hem daar-
van de verzekering had gegeven, zou hij ge-
dacht hebben, dat men een loopje met hem
wilde nemen. Sinds Zaterdagochtend, toen de
inspecteur hem de belofte had afgedwongen
geen vragen met betrekking tot deze affaire
meer te zullen stellen, had hij geweten, dat
het einde van deze geschiedenis naderde en
dat hij elk uur van den dag een telefoontje
van het Hoofdbureau kon verwachten om van
dat einde getuige te zijn, maar zelfs geen
seconde was de gedachte bij hem opgeko
men, dat dezen avond, in een carnevalsroes
het mysterie van den treinmoord zou worden
opgehelderd. Drie dagen lang had hij zich
het hoofd gepijnigd met de vraag wie de
schuldige zou kunnen zijn. Na hetgeen hij
van Sanders vernomen had, zag hij al spoe
dig de mogelijkheid, welke zich hier voor de
politie opende om achter de identiteit van
den dader te komen, ja, hij had er zich zelfs
eenigszins over verbaasd, dat men daarvoor
zooveel tijd noodig bleek te hebben tot men
hem nu plotseling voor een fait accompli
stelde en dat wel op een tijdstip, waarop hij,
voor het eerst sinds hij van de misdaad ken
nis had gekregen, de heele geschiedenis voor
een oogenblik uit het hoofd had weten te
zetten.
Hij wierp een blik op de, speciaal voor dit
feest op het podium geplaatste enorme klok,
welke kwart voor twaalf wees. „Tegen twaalf
uur", had. Sanders gezegd" en daar hij zich
eerst nog van de ligging van de blauwe salon
op de hoogte moest stellen, werd het dus
langzamerhand tijd, dat hij zich gereed maak
te om aan de invatie gevolg te geven.
Langzaam slenterde hij de zaal uit naar de
ruime hall, waar menig geëchauffeerd paar
in de ruime clubfauteuils zich wat koelte
trachtte toe te wuiven. Een breede, marme
ren trap leidde naar de eerste verdieping,
waar Wils niet lang naar de door Sanders
aangeduide plaats behoefde te zoeken. Onge
veer in het midden van den gang toch be
vond zich een ruime salon, welke, naar hij
zich nu herinnerde, vooral eenige vermaard
heid genoot bij een aantal bridge-clubs uit
NEDERLANDSCHE BLOEMBOLLEN
IN AMERIKA.
De correspondent van het A.N.P. te
New York meldt
De Holland-Amerika- en de Black
Diamond Lijn, die ieder jaar het
grootste deel van de Nederlandsche
bloembollen-export naar de Vereenigde
Staten verschepen, hebben medege
deeld dat hun bloembollenladingen in
1939 waarschijnlijk 15 procent méér
zulen bedragen dan die in 1938. Het
betreft ongeveer 115 millioen bollen
ter waarde van 5.750.000 dollar. Voor
al de narcissenbollen zullen - door ge-
de residentie, welker leden door rustige om
geving had den uitverkoren om zich aan dit
edelste aller kaartspelen te kunnen wijden.
Op dezen avond echter, nu de N.P.V. op Ho
tel Esplanade beslag had gelegd en voor haar
gasten van buiten ook alle kamers op de eer
ste en tweede étage had gereserveerd, had-
den de bridgers hun tenten elders moeten op
slaan en .de blauwe salon, waarvan het be
staan zeker slechts aan enkelen der bezoe
kers van het bal bekend was, bleek dan ook,
hoewel de deuren noodend openstonden, ge
heel verlaten te zijn.
Zooals het smaakvol gemeubileerde- en van
een rustige, intieme sfeer doortrokken vertrek
daar lag, zag het er allerminst na uit, alsof
zich hier over eenige minuten het laatste
bedrijf zou afspelen van een moordzaak, die
gedurende eenige dagen geheel Nederland in
spanning had weten te houden en onwillekeu
rig aarzelde Wils dan ook even alvorens aan
de aanwijzingen, die Sanders hem verstrekt
had, gevolg te geven. Hoewel er geen men-
schelijk wezen te bekennen was, had de re
porter toch het gevoel, dat hij zich hier niet
alleen bevond. Bij nadere beschouwing leek
het hem lang niet onmogelijk, dat iemand,,
of wellicht zelfs meerdere personen zich ach
ter de dichte overgordijnen, de meubelen in
een der hoeken of misschien ook achter de
gesloten schuifdeuren, die ter linkerzijde toe
gang schenen te geven tot een ander ver
trek, verborgen hielden, doch daar Sanders
hem niet had opgedragen hiernaar een on
derzoek in te stellen, talmde hij thans niet
langer, doch liep rechtstreeks toe op het
tweede venster, dat, evenals de andere ramen,
door zware portières was afgesloten. Op het
zelfde moment, dat hij een der gordijnen te-
ïugsloeg om zich daarachter te verbergen,
klonk echter een hem welbekende stem, die
hem fluisterend toevoegde
„Schrik niet, Miel. Ik ben het. Kom binnen,
't Is hier best uit te houden
Ondanks den welgemeenden raad maakte
de reporter toch een onwillekeurige bewe
ging, die men, zooal niet met het altijd wat
kieineerend klinkende woord „schrik", dan
toch met „verrassing" zou kunnen aanduiden.
Onmiddellijk had hij zich echter hersteld en
toen Sanders met een veelbeteekenend ge
baar zijn rechter wijsvinger op de lippen leg
de, nam hij zwijgend naast hem plaats op
een bank, welke in den zich hier gevindenden
erker was aangebracht. Hoewel men door een
kleine spleet tusschen de gordijnen de salon
niet geheel kon overzien, bleek het toch zeer
goed mogelijk den ingang van het vertrek
vanaf den gang in het oog te houden en meer
cheen Sanders voorloopig niet te eischen.
Traag kropen de minuten voorbij. Vanuit
de zalen beneden klonk het geluid van stem
men, vermengd met de tonen van een popu
laire meiolie, tot de wachtenden door, deuren
werden dichtgeslagen, gerinkel van glazen,
schuifelende voeten van dansende paren, een
heldere vrouwenlach, die uit de hall scheen
te komenWils onderscheidde elk geluid
en bracht het onmiddellijk thuis, tot hij plot
seling een hand op zijn arm voelde, die hem
als het ware dwong wat voorover te buigen
en een blik door den gordijnkier te werpen.
Verbaasd staarde de reporter naar de ver
schijning, die juist door de geopende deuren
het vertrek was binnengetreden en na even
vluchtig te hebben rondgekeken, in een der
gemakkelijke fauteuils bij den ingang plaats
nam. Het was de dame in Biedermayer cos-
tuum, met wie inspecteur Sanders zich bijna
den ganschen avond had geoccupeerd. Ze
werd nu vrijwel geheel aan het oog onttrok
ken door de leuning van de fauteuil, maar
ook wanneer dat niet het geval was geweest,
zou Wils tevergeefs getracht hebben haar
identiteit vast te stellen, daar een deel van
haar gelaat nog steeds door een masker be
dekt werd.
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zij per Courant.