30e JAARGANG
DINSDAG 22 AUGUSTUS 1939
No. 97
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
DE VIERDE MAN.
MET UW VACANTIE UIT
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN.
Hlppolytushoef WlerlngeD
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN:
Iedere regel meer
Van 1 5 regels
fO.XQ
10.50
DE BUITENWERELD
EN WIJ
De Harmonie met de wereld
moet niet uit nood geboren
worden, maar uit inzicht.
Dr. Th. van Schelven.
Niemand kan zich onttrekken aan verband
met de buitenwereld. Deze is menigmaal een
bron van vreugde, zoodat wij ons van gan-
scher harte kunnen overgeven aan haar be
koring. Zij kan dan in ons de hoogste bewon
dering, de edelste toewijding en de innigste
dankbaarheid wekken. Wie eenmaal begonnen
is met aandacht te schenken aan de wonde
ren, die ons omringen, gevoelt zich iederen
dag rijker.
Maar niet minder dikwijls en met even
grooten nadruk is dezelfde wereld voor ons
een oorzaak van bitter verdriet. Zij is soms
zoo onbarmhartig, zoo verraderlijk. Misschien
hebt u wel eens een jong vogeltje opgeraapt,
dat uit het nest gevallen was. Zacht en warm
lag het in uw hand. Maar hoe onrustig klop
te het hartje en hoeveel schuwheid sprak er
uit het gansche gedrag van het teedere dier
tje. Hoe hunkerde het naar ontsnapping en
hoe weerloos was het overgeleverd aan uw
kracht. Zoo weten wij ons gevangen in den
ijzeren greep van de buitenwereld wij kun
nen niet tegen haar op. Vreesaanjagend kan
zij wezen, onze harten vervullend met een
beklemmenden angst.
Het kan schijnen, dat de buitenwereld met
ons speelt, zooals een kat speelt met een ge
vangen muis. Als zij ons gegrepen heeft en in
het nauw gebracht, laat zij ons los en wij
verheugen ons over de redding. Maar weldra
wordt er weer nieuwe spanning in onze har
ten gebracht. Nooit komt er een einde, nooit
is er rust. En door deze rusteloosheid alleen
al gevoelt menigeen zich afgemat, afgejak
kerd, afgebeuld.
Niemand behoeft er zich over te schamen,
wanneer hij met dit alles geen raad weet en
het evenwicht heeft verloren. Men kan een
zeer sterk man zijn en toch niet sterk genoeg
om een bepaalden last te dragen. De knapste
geleerde komt voor vraagstukken te staan,
waarbij zijn kennis te kort schiet.
Nog veel minder mogen wij een ander min
achtend bejegenen, omdat hij in de worste
ling met de buitenwereld het pleit verloor.
Als wij onszelf nog wisten te handhaven is
dat meestal toe te schrijven aan de gunstiger
verhouding, waarin wij hebben verkeerd. Ie
der, die eerlijk de waarheid nastreeft, kan
immers inzien, dat de levenskansen aller
minst gelijkelijk verdeeld zijn. Maar zelfs
wanneer het ons gelukt ware, om in den al-
lerzwaarsten levensstrijd een overwinning te
behalen, zou dit nog geenszins een reden zijn
cm uit de hoogte op anderen neer te zien.
Want zooals de bedeeling van het lot in de
buitenwereld grootendeels buiten ons om
gaat, zoo worden ook de vermogens, waarme
de wij voor den levenskamp zijn toegerust,
ons toebedeeld en wij behooren dankbaar te
zijn voor het ontvangene. Maar tevens behoo
ren wij ons ernstig bewust te zijn van de ver
woordelijkheid, die op ons werd gelegd, toen
ons in een zoo merkwaardige wereld zulke
bijzondere krachten werden toevertrouwd.
Wij zijn niet willoos en ook niet weerloos
overgeleverd. Hoe zwak wij mogen schijnen
tegenover de geweldige krachten, waarmee
wij te doen krijgen, wij treden ze tegemoet,
altijd weer. Wij kunnen de wereld niet ont-
loopen, maar evenmin kan zij ontkomen aan
ons. Wij stellen de gaven van onzen geest
tegenover haar macht. Met middelen, die wij
voor een groot deel aan haar zelf ontleenen,
nemen wij haar in onzen dienst. Telkens,
wanneer zij ons verslaat, herstellen wij ons
iedere nederlaag wekt nieuwe geestkracht.
Als de buitenwereld haar grootste kracht
heeft ontplooid, is tevens het einde van haar
vermogen bereikt. De zwakke mensch kan
meer. Hij kan over een zegepraal jubelen en
er dankbaar voor zijn. En een nederlaag be
hoeft hij niet slechts te lijden, hij kan haar
welbewust aanvaarden en het leed erover
dragen als een man.
Maar zooals nooit iets van beteekenis ter
stond kant en klaar in het leven verschijnt,
zoo is ook dit vermogen onderhevig aan be
paalde wetten van groei en ontwikkeling. In
de nimmer eindigende worsteling met de bui
tenwereld ontvangt het de prikkels en gege
vens daartoe. Niet door doffe, moedelooze on
derwerking aan dwingenden nood verwerven
wij vrede, mar harde beproevingen kunnen
ons tot oefening en tot loutering zijn. Wij
moeten vele dwalingen als zoodanig willen er-
nennen om tot klaarheid te komen. Gezegend
zijn wij, als wij onze plaats in het groote ge
heel leeren zien, eerlijk trachten te volbren
gen, wat van ons mag worden verwacht en
vol vertrouwen aanvaarden, wat ons wordt
toebedeeld
FEUILLETON.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
FAMILIETWIST TE STEIN.
Bejaarde vrouw zwaar gewond.
Vrijdagavond te ongeveer acht uur ontstond
oneenigheid tusschen den 60-jarigen landbou
wer Driessen en diens echtgenoote in hun
woning te Stein. De man dreigde zijn vrouw
met een revolver. De vrouw wist te vluchten,
waarna de man het wapen richtte op zijn
ruim 60-jarige alleenwonende zuster. Deze
werd door een viertal kogels aan hoofd en
schouders getroffen. In hoogst zorgwekkenden
toestand werd het slachtoffer naar het zie
kenhuis te Sittard overgebracht. De man
vluchtte na zijn daad en sprong in het Juli-
anakanaal, waaruit hij door de gemeentepo
litie, die direct ter plaatse was, werd gehaald
en gearresteerd.. De man leed reeds enkele
maanden aan zwaarmoedigheid.
ONDERWIJZER GEDOOD TE OOSTZAAN.
Aanrijding met motorrijwiel.
Zaterdagmiddag omstreeks halfeen wilde de
57-jarige onderwijzer van de openbare lagere
school in de kerkbuurt te Oostzaan, de heer
D. D. van der Kolff, in de kom van het dorp
den rijweg oversteken. Juist op dat oogenblik
naderde uit het Zuideinde een motorfiets, be
reden door een dienstplichtige, die op weg
was van het badhuis naar zijn kwartier.
De motorrijder slaagde er niet in den voet
ganger te ontwijken. De onderwijzer sloeg te
gen den grond en liep een zware hersen
schudding op. Hij is naar zijn woning ver
voerd, waar hij later op den dag is overleden.
De motorrijder liep slechts lichte wonden op.
PRINS BERNHARD HANDHAAFT
DE KRIJGSTUCHT.
Een militaire auto met eenige manschappen
achterin was Donderdagmorgen onderweg
naar Soesterberg, toen de wagen ingehaald
werd door de auto van Prins Bernhard.
De manschappen achterin hadden het zich
zeer gemakkelijk gemaakt. Een ervan wuifde
den Prins in het voorbijrijden amicaal toe.
De Prins ging voor den militairen wagen rij
den en beduidde dezen te stoppen.
Er bestaan nog altijd voorschriften, vol
gens welke militairen niet mogen wuiven naar
voorbijgangers, zei Prins Bernhard tot den
bevelvoerenden sergeant, die voorin zat. U
mag daarom wel eens op uw mannen letten,
die achterin zitten.
Na deze Prinselijke berisping kon men zijn
tocht voortzetten. De militairen in den wa
gen durfden echter nauwelijks meer iemand
aankijken en in goede orde bereikte men de
plaats van bestemming.
RUILVERKAVELING OP TERSCHELLING.
Naar wij vernemen zal met de ruilverkave
ling van den Terschellinger polder, die een
oppervlakte heeft van 1600 ha, nog dezen
herfst worden begonnen. Op het eiland zijn
vergaderingen gehouden, die uitgingen van
de Centrale Cultuurtechnische Adviescommis
sie, ter bespreking van de ruilverkavelings
plannen.
Er was een goede opkomst. Zestig directe
belanghebbenden waren opgekomen. Van ee
mg verzet, gelijk aan det van 1935, toen de
ingelanden de ruilverkavelingsplannen heb
ben verworpen, was nu geen sprake. Integen
deel was er in de vergaderingen een gunstige
gestemdheid jegens de voorgenomen ruilver
kaveling.
Volgens het rapport van de Centrale Com
missie zijn er drie oorzaken aan te wijzen,
waardoor de exploitatie van deze gronden niet
op de meest economische wijze kan geschieden
en de productiviteit niet tot een zoodanig
rendement kan worden opgevoerd, als noo-
dig is tot instandhouding van een welvaren
den boerenstand op het eiland. Deze oorzake
zijn 1. de vergaande versnippering en de ver
spreide ligging van de aan éénzelfden eige
naar toebehoorende gronden2. de onvol
doende regeling van den waterafvoer 3. het
ontbreken van openbare toegangswegen.
Zou de tegenwoordige toestand bestendigd
blijven, dan is het, naar het oordeel der com
missie, te voorzien, dat de landbouwende be
volking van het eiland materieel en moreel
sterk achteruit zal gaan, hetgeen in hooge
mate betreurenswaardig zou zijn. Daar komt
dan voorts nog bij, dat de gelegenheid voor
plaatsing in de zeevaart in de laatste jaren
minder gunstig is geworden, zoodat voor tal
van jonge mannen de kans op het verwerven
van een zelfstandig bestaan verminderd is.
Wil men een socialen toestand van de ei-
landbevolkine op een gezonde basis plaatsen,
dan behooren èn de ontwatering der gronden
èn de ruilverkaveling er hand in hand te
gaan. Door ruilverkaveling verkrijgt men een
belangrijk betere en goedkoopere exploitatie
van den bodem. Tevens zal men beter in staat
zijn de waterschapslasten op te brengen, ter
wijl bij verbetering van de toestanden op land
bouwgebied de voordeelen nog belangrijk
grooter zullen worden en het nageslacht ten
volle van de verbetering zal profiteeren.
De boeren van het eiland hebben thans in
gezien, dat het rapport der commissie niet
overdrijft, en dat het de plaatselijke situatie
zeer goed weergeeft.
In October zal de eindstemming op het ei
land zijn. Daarna zal ten spoedigste met de
werkzaamheden worden begonnen. Verwacht
wordt, dat gedurende eenige maanden eenige
honderden werkloozen uit Noord-Holland bij
de ruilverkavelingswerken op Terschelling
zullen worden tewerkgesteld.
IN HET OOG GESTOKEN
Te Heerlerheide ontstond Vrijdaga
vond twist tusschen een 42-jarige mijn
werker en een 44-jarige vrachtrijder.
De ruzie, die uit een oude familieveete
voortvloeide, liep zoo hoog, dat het tot
handgemeen kwam. Hierbij werd de
vrachtrijder met een riek in zijn rech
teroog gestoken. Men vreest dat hij het
oog zal moeten missen. De politie
heeft den dader gearresteerd en opge
sloten.
AANTAL DIENSTPLICHTIGEN LAN
GER ONDER DE WAPENEN.
Naar het Hbld. verneemt, heeft de
minister van Defensie besloten reeds
thans gebruik te maken van de hem
in de onlangs gewijzigde Dienstplicht
wet verleende bevoegdheid om den iet
sten oefeningstijd van de thans onder
de wapenen zijnle dienstplichtigen te
verlengen
De nadere regelingen, welke uit dit
besluit voortvloeien, d.w.z. de vaststel
ling van den duur der verlenging en
de aanwijzing der onderscheidene on
derdeelen, die eronder zullen vallen,
worden op het oogenblik ten departe-
mente uitgewerkt
Dienstplichtigen dus, die bijv. in het
najaar van 1938 voor het eerst onder
de wapenen zijn gekomen en die in het
begin van September a.s. met groot
verlof zouden gaan, zullen er dus reke
ning mee moeten houden, dat zij lan
ger in dienst zullen moeten blijven
Het doel van dezen maatregel is o.a.
verdere vervanging van een deel der
b^i'tengewoon onder de wapenen ge
roepenen.
(Een geval uit de praktijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche)
door UDO VAN EWOUD.
Nadruk verboden.
41.)
„Ja, wanneer we er toen in geslaagd waren
de hand op hem te leggen, zou ons dat heel
wat moeite gespaard hebben," antwoordde
Sanders. „En toch, Miel ben ik achteraf blij
dat hij door dat handigheidje om z'n zuster
in zijn gedaante naar de tramhalte in de Lin-
naeausstraat te sturen, kans heeft gezien on
bemerkt te ontkomen. Want wat wisten we
toen van hem Niets immers Hij zou het
hebben kunnen doen voorkomen, alsof hij in
zijn kwaliteit van amateur-detective een on
derhoud met de verpleegster wenschte te heb
ben. En wellicht zouden we een dergelijke
verklaring zonder een zweem van wantrou
wen hebben geaccepteerd. De bewijzen van
zijn schuld hebben we eerst later gekregen
de telegrammen, de verrassende confrontatie
met zijn zuster, de verklaringen van de taxi-
chaffeur, enz. Bovendien hebben we de Duit-
sche politie nog op het spoor gebracht van
eenige heeren, die ook noodig aan de samen
leving moesten worden onttrokken. Daarte
genover staat, dat Hellinger eenige dagen lan
ger is vastgehouden maar daarvoor zal hij ze
ker schadeloos worden gesteuld."
„Nu je den naam Hellinger noemt," zei
Wils, na een korte pauze, „blijkt er nog iets
te zijn, wat me niet geheel duidelijk is. Hoe
is Adams er in geslaagd het briefje, waarin
hij Leuvensteyn verzocht met den trein van
7.10 te reizen, door Hellinger onderteekend te
krijgen Ik begrijp nu wel, dat het verhaal
van dat jongmensch, die het bezwarend epis
tel zou hebben gebracht, verzonnen is, en dat
niemand anders dan Adams zelf het heeft
opgesteld, maar de kwestie van de handtee-
kening is me toch nog duister."
„De hoofdcommissaris in Rotterdam heeft
met Hellinger bij diens invrijheidstelling hier
over nog een kort onderhoud gehad," ant
woordde Sanders. Daarbij bleek, dat Hellinger
eenige malen zijn handteekening heeft ge
plaatst onder stukken, welke op de aanvrage
van de verlangde hypotheek betrekking had
den. Het vermoeden ligt nu voor de hand, dat
Hellinger een van deze malen gemeend heeft
zijn naam onder een dergelijk stuk te plaat
sen, terwijl hij in werkelijkheid schreef op
een blanco vel papier, dat Adams op een han
dige manier, misschien zóó, dat de afschei
ding der beide vellen bedekt werd door een
vioeiblad, daaronder geschoven had. Zooiets
is zeer goed mogelijk. De procuratiehouder
kwam daardoor dus in het bezit van Hellin-
ger*s handteekening, waarboven ruimte genoeg
was om er het verzoek aan Leuvensteyn neer
te tikken. Ik zou voor al die trouvilles overi
gens zeker eenige waardeering kunnen koes
teren, wanneer zij niet ten doel hadden ge
had een onschuldige te laten boeten voor het
geen door hem werd misdreven. Die poging
vind ik op zichzelf echter zóó laag en zoo wei
nig in overeenstemming met het eergevoel,
waarop zelfs menige beroepsmisdadiger nog
prat gaat, dat zij geen ruimte laat voor waar
deering, in welken vorm dan ook. Trouwens,"
zoo besloot hij, m'n waardeering in deze zaak
gaat slechts één kant uit en wel in de richting
van zekeren Emiel Wils, den eersten reporter
van het dagblad „De Mercuur". Je hebt voor
dit unike geval door eigen scherpzinnigheid
m'n belangstelling weten op te wekken. Miel
en nu alles achter den rug is, kan ik je daar
voor slechts dankbaar zijn."
Sanders stond op en stak den reporter de
hand toe, die deze aannam en in de zijne
sloot.
„Je hebt de politie een belangrijken dienst
bewezen, Miel" zei hij warm. „Ik vermoed, dat
ik niet de eenige zal zijn, die je daarvoor hul
de brengt, maar dat ook hoogere autoriteiten
zich geroepen zullen voelen van hun erkente
lijkheid blijk te geven. Geen van hen is ech
ter in staat je hulp zóó zóó op de juiste waar-
Dan mede met een WACO binnen- ol
buitenlandse autotocht.
VRAAGT GRATIS ONS REISPROGRAMMA.
Reisbureau WACO, Breed 35, Tel. 184, HOORN.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
TOEN EEN DE GEER EEN KABI
NET VORMDE IN ZWEDEN
Het conservatieve lagblad „Svenks-
ka Dagbladet" brengt in een hoofdar
tikel onder liet opschrift „Nieuwe
koers in Nederland" in herinnering,
dat ook in Zweden de naam De Geer
verbonden is geweest met de moeilijk
heden om onder onduidelijke parle
mentaire omstandigheden een levens
vatbare regeering te vormen
Het was in de herfst van 1922, dat
de thans overleden .dandshovding"
(provinciaal gouverneur) Louis de
Geer met een ambtenar<e>nniinisteHë
de eerste sociaal-democratische re
geering in Zweden opvolgde
Zijn Nederlandsche naamgenoot heeft
aldus het blad, in plaats daarvan twee
sociaal - democratische ministers in
zijn regeering opgenomen, waardoor
deze partij voor het eerst deel uit
maakt van een Nederlandsche regee
ring De omstandigheid, dat zij twee
zoo belangrijke departementen als o-
penbare werken (waterstaat) en sociale
zaken bezetten, wijst er op, aldus be
sluit „Svenska Dagbladet', dat zij den
zelfden overheerschenden invloed zul
len oefenen op de politiek der regee
ring als eens in Zweden de vier soci
aal - democraten in de (liberaal-soci
alistische coalitieregeering Eden -
Hellner van 1917
Naar men weet. heeft in de geschie
denis van Zweden het uit Luik afkom
stige geslacht De Geer, waarvan de
stamvader naar Dorlrecht vluchtte we
gens geloofsvervolging, in de 17e eeuw
een rol gespeeld
MUSKIETEN TEGEN VLIEGTUIGEN.
Dat muskieten niet alleen onaangename,
maar ook gevaarlijke insecten kunnen zijn, is
bekend, maar dat zij zelfs een strijd tegen
een militair vliegtuig met succes kunnen op
nemen, klinkt bijna onmogelijk. In Apulië in
de nabijheid van Bari geraakte eenigen tijd
geleden een militair vliegtuig in een zwerm
muskieten. De insecten drongen in het toe
stel, zetten zich bij honderden op de instru
menten vast dwongen den piloot een nood
landing te maken. Daar hiertoe geen gelegen
heid was, moest de piloot van een parachute
gebruik maken. Hij kwam behouden neer,
doch de machine sloeg te pletter.
LICHTGEVENDE PORTEMONNAIES.
In de Fransche hoofdstad is een nieuw
soort portemonnaie in de mode gekomen
de beurs die licht geeft. Dergelijke beursjes
zijn natuurlijk heel gemakkelijk in het duis
ter te vinden. Wanneer men bijvoorbeeld in
een half donkere straat den taxi-chauffeur
moet betalen, zal de lichtgevende beurs zeer
goede diensten kunnen bewijzen. Men heeft
dan slechts op een knop te drukken, welke
zich bevindt aan de buitenzijde van het
étuitje en onmiddellijk zal men de geldstuk
ken kunnen vinden, welke men hebben wil.
EEN LAND MET 800 TALEN.
Op een onlangs te Kaapstad gehouden bij
eenkomst deelde een der sprekers mede, dat
alleen reeds in Zuid-Afrika 800 verschillende
talen worden gesproken. De Bijbel, zoo ver
klaarde de spreker, een theoloog, is om deze
redenen in Zuid-Afrika in 218 talen versche
nen. En nog steeds is men in Afrika bezig met
de vertaling van den Bijbel in verschillende
dialecten, waardoor steeds meer menschen in
staat worden gesteld den Bijbel te lezen.
de te schatten als ik en wees er daarom van
overtuigd, dat niemand haar beter zal kun
nen waardeeren."
Wils, die nu eeneens was opgestaan, klopte
zijn vriend met de vrije linkerhand lachend
op den schouder.
„De rest spaar ik je, Wil. M'n belangrijk
aandeel in deze affaire wordt wel het duide
lijkst geïllustreerd door m'n grenzenlooze ver
bazing bij de arrestatie van den dader, in
wien ik, tot voor eenige uren, nooit meer dan
een van m'n vele kennissen heb kunnen zien.
Laat mij er dus maar buiten. De autoriteiten,
waarvan je spreekt, zouden in staat zijn even
eens m'n handig optreden in Düsseldorf in
herinnering te brengen en dau zou er van
het aureool, waar je me nu mee omgeeft, niet
veel overblijven. Wanneer mijn bemoeizucht
in deze er toe mocht hebben bijgedragen de
samenwerking met de politie in de toekomst
nog te bevorderen, ben ik meer dan genoeg
beloond."
„Bescheiden als steeds," antwoordde San
ders, terwijl hij zich gereed maakte om te
vertrekken. „Maar toch was jij het, die ons
een draad in handen gaf. Dat ik er in ge
slaagd ben die draad tot het einde toe af te
wikkelen, is op zichzelf geen prestatie. Elke
andere politieman zou daar in mijn plaats
eveneens in zijn geslaagd. Bij een zaak als
deze komt het op de eerste belangrijke ont
dekkingen aan."
„Laten we niet wedijveren in bescheiden
heid, Wil" lachte de rapporter. Aan mij dan
de eer van het goede begin en aan jou die
van de finishing touch. Zoo goed
„Accoord En de middenmoot komt dan
voor rekening van rechercheur Evertsen, die
met dit aandeel, naar ik hoop, ook tevreden
zal zijn
BESLUIT.
De sensatie, welke het bericht over de op
lossing van het raadsel-Leuvensteyn in het
ochtendblad van „De Mercuur" veroorzaakte,
was geweldig. Hoewel de oplage van het blad'
ADVERTEERT IN DIT BLAD I
voor deze gelegenheid met eenige tienduizen
den exemplaren was vermeerderd, bleek zij
nog te klein om aan alle aanvragen te kun
nen voldoen en zelden was het avondblad
met zooveel spanning verwacht als dezen dag,
volgende op dien van de arrestatie der beide
Roberts. Hoewel ook de andere avondbladen
natuurlijk uitvoeriger verslagen bevatten over
de wijze, waarop de arrestatie zich had toe
gedragen, voelde iedereen, dat slechts „de
Mercuur" van alles nauwkeurig op de hoogte
was en een serie artikelen van Wils' hand over
de geruchtmakende moordzaak vonden dan
ook eenige dagen lang duizenden gretige le
zers.
Daarna spitste men zich op de behandeling
van de zaak voor de rechtbank, doch waar
deze gebeurtenis savenviel met het proces te
gen Peter Kürten, den Düsseldorfschen mas
samoordenaar, bleek de belangstelling niet
zóó groot als men aanvankelijk had meenen
te mogen verwachten. Het publiek, dat de
sensatie nu ook van over de grens met lepels
vol kregen toegediend, zag zich genoodzaakt
aan elk der processen een deel van zijn aan
dacht te schenken en daarbij kwam dan nog,
dat de behandeling van de zaak voor de recht
bank weinig nieuwe gezichtspunten opleverde.
Zooals inspecteur Sanders verwacht had,
weigerden de beide Roberts ook maar iets
los te laten over de internationale bende,
waarmee zij ongetwijfeld in verbinding ston
den. Wél bleken zoowel de procuratiehouder
als zijn luster te elfder ure te hebben inge
zien, dat bij het overstelpende bewijsmateriaal
waarover de justitie beschikte, ontkennen
niet zou baten en nadat eerst de verpleegster
door den mand was gevallen, legde ook
„Adams" spoedig een volledige bekentenis af.
Wils was als getuige gedagvaard en de pre
sident maakte van zijn verschijnen in de
rechtzaal gebruik hem in het openbaar den
dank der justitie over te brengen voor de wij
ze, waarop hij zich bij het opsporen van den
dader had onderscheiden. Hoewel de reporter
deze openlijke hulde allerminst gezocht had
en hij de wijze, waarop zij hem in tegenwoor
digheid van de beide verdachten werd toe
gezwaaid, zelfs min of meer ontactisch acht
te, kon hij er zich toch moeilijk aan onttrek
ken. Ook Sanders en rechercheur Evertsen
werden door den ijverigen president niet ver
geten, doch waar beiden reeds een blijk van
waardeering hadden ontvangen in den vorm
van een onverwachte promotie, vermocht het
loflied van den voorzitter der rechtbank op
hun beleid slechts weinig indruk te maken.
De beide Roberts werden tot vele jaren ge
vangenisstraf veroordeeld, waarbij de procu
ratiehouder het slechts aan het uitstekende
pleidooi van zijn verdediger te danken had,
dat hij een levenslange opsluiting ontging.
Wie zich met dit vonnis het minst kon ver
eenigen was de, eveneens als getuige gedag
vaarde, hospita van „de verpleegster."
Toen de officier tegen Else Robert wegens
medeplichtigheid aan het, haar broeder ten
laste gelegde misdrijf, een gevangenisstraf
voor den tijd van acht jaar had geëischt, was
het juffrouw Martens, die zich in de getuigen
bank naar Wils overboog en deze hoofdschud
dend toefluisterde ,,'t Is zonde Acht jaar.
zou ik nou zóó lang op m'n geld moeten wach
ten
De reporter kreeg echter geen gelegenheid
cm haar te dien opzichte gerust te stellen,
want de president wierp een verbolgen blik
in de richting van de opstandige getuige en
terwijl hij zijn woorden van eenige driftige
hamerslagen vergezeld liet gaan, klonk het
gebiedend
„Stilte daar Heeft de verdachte nog iets
te zeggenNietDan is het woord
aan den verdediger
EINDE.
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN
W ieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zij per Courant.