30e JAARGANG DINSDAG 26 SEPTEMBER 1939 No. 112 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN ALS HET GEWETEN SPREEKT. N.V. WACO AUTOBUSDIENSTEN WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1 1.25. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN, JPerd* BUREAU Hlppolytushoel Wlerlngen Telefoon Intercomm. No. 19. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f0.50 Iedere regel meer f0.10 BINNENLANDSCH NIEUWS. DE REGEERINGSAANKOOPLN VAN COPRAH. Hoog noodig voor ons rundvee. Sommigen zullen zich hebben afge vraagd, waarom de Nederlandsche Re geering, in Nederlandsch-lndië speci aal duizenden tonnen coprah heelt op gekocht. Dit houdt verband met het be denkelijk tekort aan veevoeder in ons land, dat ook de reden is geweest waarom de Regeering reeds op den eer sten dag van de mobilisatie den gehee- len veestapel op rantsoen heelt ge steld, en de voorraden bij handelaars en landbouwers heeft ge-inventari- seerd en gevorderd. Er is vooral behoefte aan veekoeken, die worden bereid uit coprah en voor 90 pCt. worden verbruikt door het rundvee. En als er ooit gebrek aan vleesch komt in ons land dan is dat in de eerste plaats rundvleesch, want varkensvleesch is er nog zoo in over vloed, dat ook nu nog volop zou kunnen worden uitgevoerd. Men begnjpt dus waarom de Regcering speciaal groote hoeveelheden coprah heeft opge kocht, want veekoeken, waarvan de stoffen moeten worden omgezet m rundvleesch, zijn geen product van eigen bodem. De veekoeken oi de grond stollen ervoor - coprah, de gedioogde cokosnooten, waaruit de klapper olie wordt geperst - moeten geheel wor den ingevoerd van overzee. Groote voorraden zijn dus gewensciit. KASTANJES EN EIKELS Geschikt voor pluimveevoeder Er heescht thans op de Veluwe groo- ter activiteit in het opkoopen van ei kels en kastanjes dan jarenlang het ge val is geweest. Aan den Minister van Economische Zaken is namens Apel- doornsche ingezetenen 'n adres ge zonden, waarin met het oog op de tijds omstandigheden op de beteekenis van deze boomzaden als veevoedsel wordt gewezen. Het beschot is dit jaar over vloedig. De verzameling ervan zal al leen, .dan volledig geschieden als het werk loonend is en de rapers dus min stens 3 cent per Kg. zullen krijgen. De adressanten vragen hiervoor de mede werking der Regeering. Na de onttrekking van de schadelijke zuren, kunnen de eikels en kastanjes ook tot meel voor kippen en eenden worden verwerkt. NIEUWERKERK KRIJGT MEER LEVENSRUIMTE Tengevolge van de normalisatie van den Hollandsche IJssel is een opper vlakte van ongeveer 5 ha. tusschen Nieuwerkerk en Ouderkerk a.d. IJssel zonder burgerlijk bestuur gekomen. Het terrein is afgescheiden van Ou derkerk, zoodat Nieuwerkerk er het volste recht op meent te hebben. Ei genaardig is, dat de woning van Ou derkerks burgemeester juist op het afgescheiden terrein staat. Van hoogerhand is nu uitgemaakt, dat het terrein thans tot het grondge bied van Nieuwerkerk behoort. Men beschouwt thans deze vergroo ting, van Nieuwerkerks levensruimte als 'n vergoeding voor den klokken- diefstal, die omstreeks 1400 moet zijn gepleegd. Volgens de overlevering arri veerde er in de middeleeuwen een schuit met twee kerkklokken, een voor Nieuwerkerk en een voor Ouder kerk. De Ouderkerkers hebben de schuit naar hun wal gehaald en de grootste klok er uit genomen. Sinds dien tijd heeten zij de Ouderkerksche klokkendieven. CONSERVEEREN VAN GROENTE. In de begrooting van het Landbouw Crisisfonds wordt geraamd, dat in 1940 voor het Departement van Sociale Za ken 2 mill. blikken tomaten, snij-, pronk-, spek- en spercieboonen zullen Avorden geconserveerd. SCEAARSGETE AAN GARENS DUURDERE SCHOENEN Publiek kocht teveel naaiga ren. Leer prijs steeg 00 pCi. I Omtrent twee veelgevraagde artike len gaan klachten van het Amsterdam sche publiek naaigarens zouden moeilijk te krijgen zijn en de schoenen w orden duurder. j Beide klachten zijn juist, zonder dat er evenwol - althans voor zoover men kon nagaan - sprake is van onge oorloofde prijsopdrijving. Wat het naaigaren betreft, meldt men namelijk, dat in verband nut moeilijkheden inzake de grondstoffen, het Katoenbureau den fabrikanten heeft voorgeschreven, dat zij slechts een zesde deel per maand mogen leve ren van hetgeen hun clientèle in het laatste halfjaar heeft afgenomen en dat er „uitsluitend" aan vaste klanten mag worden geleverd. Deze ontvangen derhalve wél hun normale partijen ga rens, maar zijn niettemin in het ge drang gekomen. Door de neiging van het publiek om zooveel mogelijk naaigarens tc koo- pen, tengevolge waarvan een tekort aan garenvoorraden bij vele winkeliers ontstaan ishetgeen dus ten slotte de schuld is van het publiek zelf En thans de schoenen. De leerprijzen zijn met ongeveer 60 pCt. gestegen tengevolge van de moei lijkheid om huiden en looistoffen in voldoende hoeveelheden ingevoerd te krijgen. De looistoffen komen voorna melijk uit Zuid-Amerika en kleine hoe veelheden uit Afrika en Britsch-Indië en men weet, hoe het scheepsvervoer thans is. Dit geldt in de eerste plaats FEUILLETON. Historische roman. 15.) „Ik zal u niet lang ophouden," vervolgde de Baron, zich neerzettende, „maar het is mijne bestendige gewoonte, alvorens naar bed te gaan, vooraf een half uurtje met lezen of schrijven door te brengen aan een gesprek geef ik echter altijd de voorkeur. Het zal u misschien verwonderen, zoo iets van mij te vernemen," vervolgde de Baron, „van mij, die weinig of bijna niet spreek, zoolang ik in gezelschap ben maar dat komt. omdat de meeste gesprekken mij te onbeduidend toe schijnen en te veel met plichtplegingen ver mengd zijn. Men mag immers nooit zijn ge voelen ronduit zeggen, zonder voor onwelle vend en onbeschaafd uitgekreten te worden Mijn broeder is een krijgsman, en daarom duidt men het hem minder ten kwade, als hij spreekt, zooals zijn hart het hem ingeeft. Ik benijd hem ook bijna om dit voorrecht maar als ik mij, zooals nu, ontslagen zie van allen lastigen dwang der étiquette, dan spreek ik integendeel gaarne met iedereen want dan kan ik even oprecht zijn als mijn broe der." En zich daarop gemakkelijk in zijn stoel nedervlijende, liet Baron Lodewijk Van Rei- genhorst op deze inleiding de vraag volgen „Denkt ge uwe studiën haast voleindigd te hebben „Ik zal nog een paar jaren aan de Acade mie moeten doorbrengen, voordat ik kan pro- moveeren." „Is uw vader dan zóó vermogend, dat hij de kosten uwer studiën kan bestrijden Ge neemt mij toch niet kwalijk, dat ik u dat zoo rondweg vraag Ik spreek openhartig en zeg liefst zonder omwegen, wat ik denk." „Of mijn vader vermogend is, weet ik niet maar wel weet ik, dat het zijn wensch was, dat ik mij aan de rechtsgeleerde studiën zou wijden en aan dat verlangen heb ik gehoor zaamd." „En bevalt het studentenleven u nog al vroeg de baron. „Het is een vroolijk, vrij en onbezorgd, maar toch ook gevaarlijk leven want men wordt zoo licht verleid drank, vrouwen en spel hebben reeds zoo menigeen in het verderf gestort. Ik heb, onder anderen, een jongeling gekend, van wien men te recht de grootste verwachting mocht koesteren maar van lieverlede "verslaafde hij zich aan het gebruik van sterken drank, verontacht- zaamde daardoor zijne studiën en stierf in den bloei zijner jaren. Het laatste gedeelte van zijn leven placht hij in eene ellendige kroeg in Den Haag, de hemel mag weten in welk eene gemeene buurt dcor te brengen en nog op zijn sterfbed verzocht hij mij, dat ik toch geene gelegenheid zou verzuimen, om iedereen tegen dat verderfelijke huis te waar schuwen. De herberg, waarin hij zijn onder gang en zijn dood vond, heette „Het Brande- wijnvat", en de kasteleines Lena. Is deze her berg u bekend vroeg hij na eenige oogen- blikken van stilte. „Ik ben er eenmaal geweest," gaf Frans ten antwoord, terwijl deze bekentenis hem een blos op de wangen joeg, „en dat wel giste ren mijn vader had er mij ontvangen." „Uw vader Hoe onvoorzichtig van hem mompelde de Baron binnensmonds, maar luid genoeg om door Frans verstaan te worden, en toen hij dit bemerkte, vervolgde hij „Hoe onvoorzichtig van uw vader om zijn zoon in zulk een verderfelijk tuis te brengen „Het is ook waarlijk de plaats niet voor een fatsoenlijk man," zeide Frans, „en ik denk nooit meer een voet in die ellendige kroeg te zetten „Doe dat ook nooit In het belang van u zelf moet ge mij beloven, nimmer weder Het Brandewijn vat te betreden En Lena," ver volgde de Baron. ..zoo heet, geloof ik, dijt wijf. vroeg zij v. r":': T ie ge waait, en meer an dere bijzondei heden, zooals ik wel eens ge hoord heb, dat hare gewoonte is „Neen, en als zij het mij gevraagd had, dan zou ik het toch beneden mij geacht hebben, voor de looistoffen, maar ook voor de huiden. De schoenenfabrikanten zul len derhalve genoopt zijn hun prijzen te verhoogen en dientengevolge ook de winkeliers. Een aantal winkeliers heeft in afwachting daarvan reeds de prijzen verhoogd, andere verkoopen ze, althans deze maand, nog tegen de gewon prijzen. „HARMONIE" MET WILLY DERBY. 7 EN 8 OCTOBER HAMSTER GEEN BENZINE De benzine, welke men tegenwoor dig in het algemeen voor gebruik in motoren bezigt,, kan men niet lang be waren, omdat ze op den duur gaat out leden en onbruikbaar wordt. Er vor men zich kleverige producten, welke men er niet door filtreeren uit kan halen. Gaat men een dergelijke ben zine, welke door gum bedorven is, in een motor gebruiken, dan zal men wel dra ervaren, dat de motor heel slecht gaat loopen. Hoe lang men benzine kan bewaren, hangt van verscheidene omstandig heden ai. De oorspronkelijke sairi n- stëiling van de benzine, de aui d van het materiaal, da. voor opslag wordt gebruikt, en de invloed van warmte spelen hierbij 'n belangrijke rol. Men kan benzine een half jaar bewaren, zonder dat zij beden!, doch het kan ook zijn, dat men benzine heeft ge kocht', welke reeds geruimen tijd el ders opgeslagen was en dientenge volge spoedig zal bederven. Een leek is niet in staat, bederf van benzine tengevolge van te laïlgduri- gen opslag te constateeren. Voor inge wijden geeft soms de reuk een aanwij zing, dat bederf reeds ingetreden of spoedig te verwachten is. Hamsteren van benzine is dus ten sterkste af te raden en het is zelfs zaak de benzine-reservoirs, carbura tors, filters en leidingen van auto's, bootmotoren, industrieele motoren en landbouwtractors af te tappen, wan neer deze voor langen tijd buiten be drijf worden gesteld. MOND- EN KLAUWZEER WOEDT WEER ERG. Dat het mond- en klauwzeer snel in hevigheid toeneemt, blijkt wel uit het feit, dat in de week van 10 tot 16 Sept. aan deze ziekte zijn bezweken: 151 run 'deren, 165 kalveren, 69 varkens en big gen en 3 schapen, in totaal dus 288 dieren. ZOMERTIJD EINDIGT OP 8 OCT. De Minister van Binnenlandsche Za ken heeft de aandacht der Gemeente besturen gevestigd op het K.B. van 24 Februari, waarin ondermeer is be paald, dat in 1939 de Zomertijd zal ein digen op 8 October, te 3 uur v.m. TEGEN PRIJSOPDRIJVING De maatregelen, die de Regeering heeft genomen tegen prijsopdrijving, worden soms niet geheel juist begre pen. Zoo zijn er winkeliers, die mee- nen dat de prijzen voor bepaalde arti kelen wel mogen worden verhoogd, als bij nieuwen inkoop dadelijk hoogere prijzen moet worden betaald. Even- jwel staat de Minister van Economi sche Zaken op het. standpunt, dat alle 1 artikelen, die thans in voorraad zijn, tegen de oude prijzen moeten wor den verkocht, dus ongerekend de ver vangingswaarde. Met ingang van Maandag II Sept. op alle lijnen gewijzigde dienstregeling. Dienstregeling verkrijgbaar a 2 cent. haar daarop te antwoorden. Vergun mij evenwel, baronj u thans eene vraag te doen. Wie stelt deze schilderij voor vroeg Frans, op het reeds gemelde portret wijzende. „Het is de beeltenis mijns vaders," gaf de Baron ten antwoord, terwijl hij een vluchti- gen blik op de schilderij sloeg maar eens klaps gaf hij een gil, zijn gelaat werd bleek, als dat van een doode, en hij bedekte het met zijne beide handen. „In Gods naam, wat scheelt er aan riep Frans, die verschrikt was opgesprongen, ,.zal ik hulp roepen „Neen, neen O, mijn God ik heb het maar al te duidelijk gezien en hij viel bij na bewusteloos op den grond neder. Frans vulde terstond een porceleinen beker, die op de waschtafel stond, met water, om den Baron ten minste eenigszins tot bedaren tebrengen. „Drink eens, Baron zeide hij, den beker aan Lodewijks lippen brengende, „drink eens en tracht tot bedaren te komen." Maar nauwelijks voelde de Baron het kou de porcelein aan zijne lippen, of hij sprong op, uitroepende „Dat is vergif en hij greep den beker en wierp dien aan duizend stukken op den vloer, waarop hij weder in zijn stoel neerviel. Eindelijk scheen hij wat tot bedaren te ko men en weinige oogenblikken daarna zeide hij, als ware er niets voorgevallen, terwijl zijn gelaat weder dezelfde vriendelijke trekken van vroeger aangenomen had „Ik hoop toch niet, dat ik u eenige hinder nis veroorzaakt heb „In geenen deele," zei de student„maar hoe gevoelt ge u nu „Ik ben nu bedaarder," hernam de Baron. „Aan de ongesteldheid, waaraan ge mij zoo- even hebt zien lijden, ben ik reeds sedert mijne kindsheid onderhevig geweest. Tever- grefs heb ik hierover verschillende geneeshce- ren geraadpleegd maar geen hunner kon mij hulp bieden. Zij bestaat in een verschrik- kelijken angst, die mij eensklaps overvalt en waarvan ik de oorzaak niet ken." „Wilt ge u niet wat ter ruste begeven PRIJSOPDRIJVING. Wat heb je den melkboer betaald? 47 Cent, mevrouw. Wat, 47 cent voor 'n hal-f pond boter Dat is prijsopdrijving En met 'n sprong was de burgemees tersche aan de telefoon om baar echt genoot van dit ergerlijk geval op de hoogte- te stellen. De ergernis .werd met opcenten over genomen en de politie-auto snorde oogc-nblikkelijk door bet dorp. op weg naar den boterleverancier, die bevel kreeg zijn zaak direct te sluiten en mee te gaan naar den burgemeester. De melkboer was hoogst verwonderd, toen bij vernam, welk feit zijn arres- st.atic bad veroorzaakt. Zijn verbouwe reerdheid wekte echter achterdocht bij den burgemeester, die de duim schroeven maar vast wat aanschroefde en erbij vertelde, wat bij alzoo van plan was om aan 'n dergelijk hoogst onbehoorlijke prijsopdrijving paal en perk te stellen. Maar ik weet van niets, stamel de de verdachte. Vraagt L" bet eens aan mijn knecht die de boter heeft afgele verd. Dat was 'n idee. Weer snorde de po litie-auto door het dorp, thans op zoek naar den knecht, die met zijn bakfiets op tournee was. Nadat vele smalle bochtige straatjes met coureurscapaci teiten waren genomen stuitte de auto op den hoofddader, die, in zijn kraag werd gepakt, in de auto geduwd en met achterlating van zijn waar naar hot gemeentehuis werd getransporteerd, waar zijn komst met opgekropte ver ontwaardiging werd afgewacht. De knecht voelde aanstonds, dat er wat aan den knikker was. De atmos feer was geladen, de burgemeester wierp 'n vernietigenden blik op hem en zijn haas keek ook verre van vroolijk. Wat heb je mijn vrouw vanmor gen laten betalen zoo luidde de eer ste vraag. Even kijken. O ja, 47 cent. -- Juist, 47 cent. En wist je baas daarvan Vooruit, voor den dag er mee Wist je baas ervan De knecht kijkt hulpbehoevend om zich heen. Hij is heelemaal van streek door den toon, waarop hij ter verant woording wordt geroepen. Dan schraapt hij zijn keel en terwijl zijn pet zenuwachtig door zijn handen draait, stamelt hij —Maar er was 12 cent bij van de melk van gisteren WONDERLIJKE ERVARINGEN VAN EEN HOSPITAALSOLDAAT. 's Morgens halfacht schettert de hoornbla zer. Wie beroerd is en kapot is naar den dok ter Even daarna wordt het register met de namen van soldaten, die op ziekenrapport willen komen, binnengebracht. Door een abuis werd echter een dezer dagen ccn half uur te laat geblazen en toen is onze dokter na 20 minuten wachten weer vertrok ken, daar er blijkbaar geen zieken waren. Echter kwamen er na zijn vertrek een aantal soldaten voor het ziekenrapport. Goede raad is duur. De soldaten, die reeds eerder zijn geweest en nu opnieuw verbonden moeten worden, kunnen wij wel helpen de anderen moeten later terugkomen. Eén blijft achter en vraagt Hedde ge niksice veur miene hoofdpiene Waar heb je pijn vraagt één der ver- p.egers. De soldaat wijst op zijn achterhoofd Daer. v at nu. Medicijn geven zonder advies van eten dokter is natuurlijk verboden. De hospitaalsoldaat weet raad. Doe je windsels maar af, schoenen en sokken uit. De patiënt volgt dezen raad op en een cogenblik later staat hij op een paar bloote, niet bijster schoone platvoeten. Ga daar maar zitten. Met groote belangstelling kijken de ove rige hospitaalsoldaten naar het verdere ver loop der behandeling. Zeer ernstig neemt de hospitaalsoldaat een natten doek en gaat de hielen van den patiënt nat maken. Ziezoo, doe je rommeltje maar weer aan. Ik heb nu je voeten behandeld, nu zal je eens zien hoe gauw je hoofdpijn is verdwenen. Als hij weg is, brult de heele troep. Tot aller verbazing, kwam een klein uur later de patiënt binnen met de opgewekte inededeeling Korperoal, wel bedaankt, 't hep fijn ge- hollepe, miene hoofdpiene is vort vroeg Frans, op het ledikant wijzende, „dan wil ik dezen nacht volgaarne bij u waken." „Op dat ledikantriep de Baron uit, ter wijl zijn lichaam zichtbaar beefde, „op dat ledikant Ge doet mij inderdaad sidderen op dat ledikant stierf mijn vader Maar ge wilt mij een dienst bewijzen, niet waar vervolgde hij, „blijf dan vannacht bij mij in mijne kamer want ik vrees, dat mijne on gesteldheid mocht terugkeeren en dat ik dan uwe hulp noodig zou hebben. Breng evenwel uw bed vooraf wat in wanorde, opdat het den schijn hebbe, alsof ge den nacht daarop doorgebracht hebt." Frans voldeed aan dit verzoek en volgde teen zijn geleider door verschillende gangen, totdat zij eindelijk voor eene groote deur bleven staan. De Baron deed deze open, en een verblindende glans stroomde als het ware den jongeling te gemoet. De Baron trok Frans spoedig het vertrek binnen en sloot toen de deur zorgvuldig achter zich dicht. Zonder een enkel woord te kunnen spreken, keek de student met de uiterste verwondering in de rondte en inderdaad, het zonderlinge gezicht, dat deze kamer opleverde, recht vaardigde zijne verwondering ten volle. Het slaapvertrek van Baron Lodewijk, waarin de student zich thans bevond, was middelmatig groot, maar overtrof in pracht van huisraad alles, wat Frans tot hiertoe ge zien had. Een zestal marmeren tafels, waar van de voetstukken rijk verguld waren, stond langs de muren geschaard, en op elke daar van brandden eenige paren waskaarsen, wier vlammen tot in het oneindige vermenigvul digd werden door de spiegels, die achter deze waren opgehangen, terwijl eene afgebroken rij armblakers rondom den muur als het v/are een vurigen kring om het vertrek vorm de en. alsof die menigte kaarsen nog geen licht genoeg verspreidden, torste een kroon, te midden van de zoldering hangende, nog een niet minder groot aantal lichten. Daar, waar de muur door geene armblakers bezet was, prijkten schilderijen, die alle vroolijke onderwerpen, zooals kermissen, boe renbruiloften, en zoo voorts, voorstelden, ter- „HARMONIE" MET WILLY DERBY. 7 EN 8 OCTOBER wijl eene kast, aan het einde der zaal staan de, een speelwerk bevatte, dat toenmaals niet. minder kostbaar dan de spiegels was. Zoodra de Baron met Frans binnengetreden was, ging hij naar de reeds gemelde kast, trok aan een kord, en terstond deed zich een vroolijke marsch hooren. Binnen in het ledikant, waarvan de gordij nen opengeschoven waren, hing eene andere fraaie schilderij. Zij stelde Susanna voor, die bezig was, zich te baden, tferwijl twee mannen haar in de verte bespiedden. De schilder had aan Susanna zulk eene weelderige houding gegeven, dat de jongeling bij het plotseling zien van deze schilderij zijns ondanks bloos de, en dat hij er zich met allen ernst over verbaasde, dat een ernstig man, zooals de Baron scheen te zijn, zulk eene voorstelling in zijne slaapplaats kon dulden. „Waarlijk, het schijnt mij, dat ik droom riep de student, uit, terwijl hij zijne blikken door het vertrek, dat zich als in eene zee van licht baadde, liet weiden en terwijl zijn oor de aangename tonen van het speelwerk gre tig opving, „deze kamer herinnert mij aan de prachtige paleizen der toovernimfen, waar van ik in mijne jeugd zoo gaarne hoorde verhalen."' De Baron glimlachte, ging naar eene an dere kast toe en haalde eene kleine lederen flesch, benevens twee bekers, te voorschijn, zette ze op de tafel neer en nam, na nog eenig hout op het vuur geworpen te hebben, naast den student plaats, die inmiddels alles met stilzwijgende verwondering gadesloeg. „Laat ons nu eens drinken," zei de Baron, de bekers vullende, „en niet meer aan het voorgevallene denken." (Wordt vervolgd.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOK EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1