TWEEDE BLAD.
ZATERDAG 30 SEPTEMBER 1939
No. 114
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
WIERINGER COURANT
Mr. M. P. L. Steenberghe
Minister van Econom. Zaken
VERBOD VERBRUIK BENZINE
OP ZONDAG.
AANTAL UITZONDERINGEN
De Minister van Economische Zaken
heeft de volgende beschikking uitge
vaardigd
Het is verboden op Zondagen en alge
meen erkende Christelijke feestdagen
na des voorm. vijf uur benzine of ben
zol te verbruiken tot het doen rijden
van motorrijtuigen.
Deze beschikking verstaat onder al
gemeen erkende Christelijke feestda
gen den Nieuwjaarsdag, den Twee
den Paaschdag, den Hemelvaartsdag,
den Tweeden Pinksterdag, alsmede
den Eersten en Tweeden Kerstdag.
Van het verbod is uitgezonderd het
verbruiken van benzine of benzol tot
het doen rijden van
a. militaire motorrijtuigen,
b. motorrijtuigen, in gebruik bij
bij openbare diensten en bedrijven,
c. motorrijtuigen, in gebruik bij le
den van het Corps Diplomatique, van
het Corps consulaire en van het Per
manente Hof van Internationale
Justitie,
d. motorrijtuigen, in gebruik bij ge-
neesheeren, verloskundigen en verple
gers, ten behoeve van de uitoefening
van hun beroep
e. motorrijtuigen, dienende en inge
richt voor ziekenvervoer
f. motorrijtuigen, in gebruik bij
geestelijken, ten behoeve van'de uit
oefening van hun ambt
g. motorrijtuigen, dienende tot hel.
vervoer ter zake van begrafenissen
h. motorrijtuigen, als bedoeld in ar
tfkel 1, onder h. en i., van het „regle-
HACHELIJKE AVONTUREN
OP ZEE.
MIJNEN EN VREEMDE
OORLOGSSCHEPEN.
De heer Joh. Parlevliet, die sedert vele
jaren Texelaar is, maar in de visschersplaats
Katwijk aan Zee werd geboren, kan over de
mijnenmisère in de oorlogsjaren 19141918
menig woordje meespreken, ja, hij heeft zelfs
de grootste verschrikking meegemaakt. De
logger, waarop hij voer, werd door een mijn
getroffen en zonk in een halve minuut. Ne
gen van de veertien opvarenden vonden een
graf in de golven.
Het is ongeveer 20 jaar geleden, dat die
ramp plaats had, maar de herinnering daar
aan zal voor hem nooit vervagen. En vooral
in deze dagen van nieuwe rouw en angst kan
het niet anders of de herinnering aan zulk
een vreeselijke gebeurtenis dringt zich weer
scherper naar voren.
We hebben een praatje gemaakt met de
heer Parlevliet. Hij wees er ons in de eerste
plaats op, dat de visschers niet alleen door
de mijnen werden bedreigd, maar dat ook de
oorlogsbodems hem het vuur na aan de sche
nen legdenZoo stond de bemanning van
het schip, waarop de heer Parlevliet in de
oorlogsjaren voer, doodsangsten uit, toen een
bewapende Engelsche treiler met volle kracht
afstoof op het aan het 3l/a K.M. lange net
liggende visschersvaartuig.
De Engelschen riepen ons de heftigste ver
wijten toe.... we begrepen er niets van. Het
moest een vergissing zijn. Een paar uur te
voren lagen we met verscheidene schuiten bij
eikaar. Een andere Hollander was toen zoo
onsportief geweest om het net te halen al
vorens een Engelsche visscher daartoe gele
genheid te geven., waardoor hij de zaak van
zijn buitenlandsche collega danig in de war
schopte. Deze heeft het er blijkbaar niet bij
gelaten. Nadat hij in de richting van de En
gelsche kust was verdwenen, kwam n.1. de be
doelde gewapende treiler in zicht. Deze zou
op aanwijzing van de gedupeerde Engelsche
ment autovervoer voor personen"
j. motorrijtuigen, niet dienende en
niet ingericht voor het vervoer van
personen
k. motorrijtuigen, voorzien van een
door of namens den chef van den ge-
neralen staf afgegeven bewijs van
vrijen doortocht.
Deze beschikking trad gisteren 29 Sep
tember in werking.
THEE 2 CENT PER ONS DUURDER
Naar wij van bevoegde zijde verne
men, zal met ingang van lieden de win
kelprijs van thee 2 cent per ons hoog er
zijn in verband met de gestegen
transportkosten.
BÜITENLANDSCH NIEUWS.
PAGiï'iSTiSCiïE STElViMtiN
IN LNUJtïLANü.
De „Councii of cnristian Paciiist
Groups" (Daad van Chrisielijk-Paci-
listische Groepen,, te Londen heeft de
volgende (vericorte/ boodschap gepu
bliceerd, onderteekend dóór Cnaries
E. Haven, nenry Carter en G. H. C.
Macgregor
Het is duidelijk, dat er zich in deze
ïaatsle dagen 'n geest heeit geopen
baard die enorm verschilt van die van
1914. In alle landen zijiii er velen die,
al mogen zij nog niet bereid zijn van
nun vertrouwen op het geweld afstand
te doen, toch diep overtuigd zijn van
de sleclitheid en den waaaizin van den
oorlog van zijn vernietiging van alle
werkelijke levenswaarden van zijn
tarting van de persoonlijke en oecume
nische eischen van den Ghristelijken
godsdienst. Er is ojnder de Christenen
m Engeland en in alle landen een
klaar bewustzijn van de schande onzer
huidige conflicten. Wat ook de uitslag-
moge zijin, een nationale overwinning
of nederlaag, het eindresultaat zal be
paald worden naar de mate waarin
het werk des Geestes is bevorderd of
bedorven. Wij gelooven, dat deze over
tuiging op het oogenblik ver buiten de
Tijen van de pacifisten van professie
wordt gedeeld.
Wij zijn er ons allen van bewust, dat
het steeds moeilijker zal worden om
het geestelijk leven, de liefde, de blijd
schap, de vrede e»n de lankmoedigheid
van het Evangelie te handhaven, in
dien de oorlogsdaden worden ver
lengd en de bitterheid van haat, vrees
en wraakzucht de levens ontredderen.
Het moet onze eerste taak Bijin, dit ge
vaar in onszelf te onderkennen tc
zien, dat wij ons meer bewust moeten
zijn van de noodzakelijkheid van voort
durende vernieuwing van inzicht en
geloof, opdat wij Gods liefde en den
weg van Christus' verzoening niet uit
het oog verliezen zonder compromis
en zonder farizë-isme, zonder bedil
zucht en zonder zelfbeklag te getuigen
van de hoogste levenswijs die onver-
eenigbaar is met oorlog."
visscher, „die Hollander eens even mores
leeren." Nu zijn er meer hondjes die Fikkie
heeten. En de Hollanders lijken allemaal op
elkaar. Het nummer was zeker niet geno
teerd en zoo moesten wij er als de eerste de
beste Hollander aan gelooven
De Engelschen gelastten de schipper het
net af te kappenWat te doen Zoo'n net
kostte wel f 20.000 en de schipper moest zich
bij thuiskomst tegenover zijn reeder verant
woorden. De kanonnen van de aanvaller wer
den verraderlijk op de weerlooze Katwijkei-
gericht.
Tijd tot overleg hadden we niet, vervolgde
de heer Parlevliet, en hoe zeer onze schipper
die brutale Engelschen ook verwenschte, hij
had te gehoorzamen en daar ging het net.
Uit dankbaarheid werd er gevuurd voor de
voormast langs. Wij er vandoor. Maar
toen de treiler uit het gezicht was verdwenen
fronste de schipper zijn voorhoofd, hij streeks
eens langs zijn kin en zei vastberaden „Jon
gens, we moesten het net op gaan halen."
Maar, ja, de jongens, die feitelijk buiten de
zaak stonden en maar liefst zoo spoedig mo
gelijk naar huis waren gestoomd, waren met
hun gedachten meer bij moeder de vrouw,
dan bij het in de steek gelaten net. Toen
hebben de schipper en ik alleen het schip te
rug gedirigeerd, de overigen weigerden een
hand uit te steken. Veel moeite hadden we
niet om het net terug te vinden. Toen we het
met z'n tweeën zouden gaan binnenhalen, was
er van een vijandelijk schip niets meer te
zien. De bemanning was toen minder pessi
mistisch en hielp ze braaf mee.
Zoo heeft spr. meer bange uren doorleefd,
üp een andere reis (men was de misère blijk
baar gauw vergeten) werd onze aandacht
getrokken door de merkwaardige wijze van
manouevreeren van een Engelsche kruiser.
Dat was in de eerste periode van de zee-oor
log. Van de werkwijze der buikbooten wisten
we toen nog niet veel af. Later bleek ons, dat
die kruiser zich in bochten wrong om aan de
torpedo's van de hem achtervolgende duik
boot te ontkomen.. Wij voelden ons allesbe-
DUITSCHE KOLEN EN GRAAN
Onderhandelingen om trem
aanbod aa£fi*telgië.
Naar men weet heer-1 Duitschland
aangekondigd, dat het zijn kolen-
export naar de neutrale landen mei
alleen zal voortzetten, maar dat het
zells bereid en in staat is„ zijn kolen-
leveranties belangrijk uit te breiden,
daar bet thans weer de beschikking-
beeft over het rijke Opper-Silezische
bekken, dat bet in 1919 aan Polen bad
moeten afstaan.
Bij de economische onderhandelin
gen, die Duitschland op het oogenblik
met België voert, blijken de Duitsche
gedelegeerden echter niet alleen de le-
ranties van kolen, maar ook van graan
te hebben aangeboden.
Dit verrassende bericht, dat aanvan
kelijk in Belgische handelskringen
weinig geloof vond, wordt thans door
het blad Echo de la Bourse, bevestigd.
Naar bet blad ter bevoegder plaatse
heeft vernomen, heeft Duitschland,
waarvan gewoonlijk beweerd wordt,
dat het niet over granen beschikt, zegt
het blad,, inderdaad aangeboden, om
België eenige millioenen quintalen
graan te leveren. Duitschland, ver
klaart Echo de la Bourse, stelt alles
in het werk om zijn positie op de Bel
gische markt te versterken en tracht,
ondanks de moeilijkheden, waarmede
de industrie: te worstelen heeft, zooveel
mogelijk naar België te exporteeren.
UITGEWEKEN DUITSCHERS UITEN
HUN VERONTWAARDIGING.
Verscheiden vooraanstaande, naar
Frankrijk uitgeweken Duitschers en
Oostenrijkers hebben een manifest
geteekend, waarin ondermeer ver
klaard wordt, dat de wereld met ver
ontwaardiging kennis heeft genomen
van de Hitleriaansche krijgsmethoden
tegen nietstrijders, vrouwen, kinderen
en grijsaards, in Polen, j.
Met een ongehoorde brutaliteit,
aldus lezen we, werden open steden en
dorpen gebombardeerd. Het niet-ver-
sterkt Warschau wordt door zware ar
tillerie verwoest. Wij, Duitschers, die
de meest onverzettelijke tegenstanders
van het noodlottig regiem van Hitier
zijn, wij verklaren Oins solidair met de
nieuwe slachtoffers der nazi-istische
beulen. Meer dan ooit zullen we strij
den tegen degenen, die den Duitschen
naam in de wereld doen haten, om al
dus zoo mogelijk de schande uit te wis-
schetn, waarmee thans het Duitsche
volk wordt bezoedeld.
Dit document is onderteekend door
Thomas Mann, Nobeprijswinnaar
Hermann Bauschning, J. Deutsch, ex-
minister van landsverdediging van Oos
tenrijk Klepfer, ex-minister van fi
nanciën van Pruisen Munzenberg,
ex-Rijksdaglid, enz.
FRANSCHEN EN BRITTEN HEBBEN
DEN TIJD, ZEGGEN ZIJ.
Een koe doet een brug aan de
Duitsch-Luxemburgsche grens
in de lucht vliegen.
De schermutselingen aan het front
bij den Drielandenhoek worden voort
gezet. Dinsdagavond kreeg men in
Luxemburg uit de grensplaats Scheu-
gen het bericht, dat Maandag en Dins
dag de zware artillerie zoowei van
Duitsche als van Fransche zijde zich
bijna onderbroken had doen hooren.
Af en toe, wanneer de Fransche gra
naten in de Duitsche mijnenvelden
terecht kwamen, hadden ontzettende
ontploffingen plaats, die zelfs in de
20 Km. van de grens verwijderde hoofd
stad, de ramen deden rinkelen.
Tal van bruggen zijn opgeblazen. Ook
een Luxemburgsche brug, die naar den
Duitschen oever leiden, zijn door de
Duitsche weermacht met ontplolbare
stoffen geladen.
Een eigenaardig geval beeft zich in
dit verhand voorgedaan. In het grens-
plaatsje Biwels aan de Our was het
onlangs kermis. Plotseling werd de
feestvreugde verstoord door 'n gewel
dige ontploffing.. Het bleek spoedig,
dat de brug, die den Luxemburgschen
oever met den Duitschen verbindt, in
de lucht was gevlogen. Toen men een
onderzoek instelde, kwam aan het
licht dat 'n koe de schuldige was. Zij
was met een horen verward geraakt
in een electrischen kabel,, die naar de
ontplofbare stoffen onder de brug
leidde. Er was kortsluiting ontstaan,
liet kruit was ontploft en de mooie
kleine^ brug was in de lucht gevlogen.
LEVENSMIDDELEN IN TANKS
Wanneer de plannen van den Zwit-
serschen senator Gottlieb Duttweiler
werkelijkheid worden, krijgt Zwitser
land binnen niet al te langen tijd
naast zijn levensmiddelen in blik ook
levensmiddelen in.... tanks.
Duttweiler heeft een „tank-associa
tie" gesticht. Beoogd wordt plaatijze
ren tanks in de meren en rivieren te
laten zinken, welke dan als een uitste
kende opslagplaats kunnen dienen
voor levensmiddelen of grondstoffen.
Er bestaat, zoo redeneert men, dan
geen gevaar, dat deze voorraden door
eventueele luchtbombardementen wor
den vernietigd. De methode, hoe men
de tanks ander water wil vastleggen
en hoe men ze op gezette tijden naar
hoven wil brengen, is reeds nauwkeu
rig uitgewerkt.
In deze tanks zullen particulieren te
gen betaling van opslagkosten hun le
vensmiddelen veilig onder water kun
nen opslaan. Ook kan men aandeel en
in de associatie nemen. De houders
hebben het recht terugbetaling der ge
storte gelden te verlangen in goederen.
DRIE OORLOGSSCHEPEN ACHTER
VOLGEN 'N WALVISCHVAARDER
De Noordsche walvischvaarder
„Skyttereren", metend 15000 ton, die
van Oslo naar Kopenhagen voer voor
herstelwerkzaamheden, is Donderdag
middag door twee Duitsche duikboo-
ten en een kruiser achtervolgd.
De Duitsche oorlogsschepen zetten 't
schip na in het Kattegat, doch de wal
vischvaarder slaagde er in de Deen-
sche territoriale wateren te bereiken
eg aan zijn achtervolgers te ontkomen.
De drie Duitsche. oorlogsschepen
bleven nog geruimen tijd langs de
grens van de Deensche territoriale wa
teren kruisen, blijkbaar in de verwach
ting, dat de walvischvaarder weer te
voorschijn zou komen.
De Deensche vischkotter Myggenaes
heeft op 80 Km. ten Westen van de Fa
ro ër-eiland en twee ledige reddings
booten gevonden. In een der booten
lag en zak met scheepspapieren, die te
Hamburg waren uitgegeven. Daar eeni
ge kleedingstukken in de boot nog
droog waren en het den vorigen dag op
dit punt van de zee gestortregend
heeft, is men tot de conclusie geko
men, dat de reddi^gsbooten slechts
enkele uren tevoren door de beman
ning verlaten werden.
MARKTBERICHTEN.
ALKMAAR, 29 Sept. 1939. Op de ge
houden markt waren aanvoer en prij
zen als volgtFabriekskaas 24 sta
pels Kleine f 32 Boerenkaas 5 sta
pels Kleine f 31 en 1 stapel Commissie
f 29. Totaal 30 stapels, wegende 76000
Kg. Alles met Rijksmerk. Handel matig
SCILAGEN, 29 Sept. 1939. Op de ge
houden markt waren aanvoer en prij
zen als volgt 45 Vette Geldekoeien
f 160 a 275 60 Mag. Geldekoeien 1110
a 160 15 Kalfkoeien f 180 a 240 12
Graskalveren f 22 a 45 37 Nuchtere
kalveren f 6 a 1830 Mag. Schapen f 10
a 13 502 Vette schapen f 20 a 25 327
Lammeren f 9 a 16 9 Bokken en Gei
ten f 2.50 a 10 7 Vette varkens per Kg.
65 a 67 cent 60 Biggen f 12 a 22 27
Kippen 35 a 75 cent; Hanen f 0.15 a 1.25
LEEUWARDEN, 29 Sept. 1939. Vee.
Stieren 110 Enter f 85 a 190 en 132
Twenter f 190 a 345 536 Vette koeien
f 130 a 270 961 Melk- en kalfkoeien
f 120 a 260 21 Pinken f 75 a 160 12
i Vette kalveren f 22 a 60 944 Graskal-
veren f 18 a 70 252 Nuchtere kalveren
f 4 a 8 575 Vette schapen i 14 a 24
336 Weide schapen f 10 a 20 312 Lam
meren f 8 a 15 206 Vette vakens 55 a
185 Magere varkens 18 a 55 cent pel'
Kg. 119 Kleine biggen f 7 a 16 29
Bokken en Geiten en 16 Paarden, prij
zen niet genoteerd.
GEMEENTE ZIJPE.
lialve op ons gemak, toen de kruiser vlak
langs ons kwam en tenslotte achter ons bleef
liggen. We snapten toen zoo'n beetje dat er
in de buurt een onderzeeër moest varen.
Maar wat een schurk, om in ons in dit ge
vaarlij ka parket te sleepen. Immers, wanneer
de buikboot zou aanvallen, zou hij ons eerst
uit de weg moeten ruimen. Ook hier zijn we
door het oog van een naald gekropen. De En-
gelschman stoomde na een poosje weer weg,
met razende snelheid, en na korte tijd za
gen we alleen nog maar een kleine rookpluim
aan de horizon. Waarom had de Duitscher
ons gespaard Het was oorlog en men lette
doorgaans niet op een visschersvaartuig. Het
bleek ons later pas, dat de duikboot de krui
ser tenslotte niet meer had kunnen volgen.
De duikboot kwam daarop dicht bij ons bo
ven. De commandant vroeg ons, of de kruiser
in de grond was geboord. We moesten hem
teleurstellen.
Wat het mijnengevaar betreft: Dat viel
toen nogal mee, tenminste vergeleken bij wat'
we nu van de rampen lezen. Er liggen thans
niet alleen veel meer losgeslagen mijnen en
verankerde mijnenvelden dan in de groote
oorlog, maar ze zijn nu ook grooter en ge
vaarlijker. Natuurlijk hebben zij toch nog
rouw en verschrikking genoeg gezaaid. Ook
het schip, waarop ik voer, is door een mijn uit
elkaar geslagen.
De Stormvogel, zoo heette de logger, lag hij
een vrij ruwe zee op een 130 K.M. W.N.W. uit
de kust te steken. Het weer noopte ons tot
rust. Deze rust is ons noodlot geworden. Het
was klaarlichte dag. Plots roept een van ons
„Een mijn, links.' Deze verschrikte uitroep gaf
een ware paniek. Sommige matrozen sprongen
hals over kop overboord. Anderen daarente
gen vlogen naar de zeilen om ze bij te zetten.
De tijd om nog snelheid te krijgen, zou te
kort blijken. Weer anderen snelden met stok
ken naar bakboord, waar de mijn op de hoo-
ge golven op ons toedanste, als was het een
doodendans, tartend, wetende, dat we niet
konden ontkomen. Enkele seconden nog en
de mijn zou met zijn vervaarlijk uitstekende
PREDIKBEURTEN ZIJPE.
ZONDAG 1 OCTOBER.
NED. HERV. GEM.
Oudesluis v.m. 10.30 uur Ds. Witkop.
Burgerbrug, St. Maartensbrug, Petten en
Schagerbrug geen dienst.
BURGERLIJKE STAND ZIJPE
van 22 t.m. 28 September 1939.
Geboren Theodora Johanna d.v. M. P. N.
Meijer en M. KruijerJane, d.v. D. Kant en
A. BreedTrijntje, d.v. R. de Jong en R.
Dijkstra.
Ondertrouwd Dork Pieter Groen, 23 jaar,
kruidenier en Maria Schotvanger, 25 jaar,
beiden te Zijpe Pieter van der Oord, 32 jaar,
chauffeur en Dieuwertje Groen, 32' jaar, bei
den te Zijpe Adriaan Bakker, 30 jaar, expe
diteur, te Schoorl en Meinssie Breed, 24 jaar,
te Zijpe.
Getrouwd Geene.
OverledenJacob Kuijt, 37 jaar, kruide
nier, te Wieringen, (overleden te Zijpe.)
„stekels" de wand van ons schip hebben
geraakt. Hadden we een motor gehad, we
zouden nog kans hebben gezien te ontko
men, maar men had in die dagen doorgaans
slechts de beschikking over zeilen. Door het
reven van enkele stukken begon het schip
langzaam achteruit te hobbelen. Nog een
zucht. Daar heeft de mijn contact met de
Stormvogel. De pogingen om hem met stok
ken af te weren, liepen op niets uit. De snel
heid en de zwaarte van de mijn waren te
groot.. Wonder boven wonder gebeurde er
niets. Maar het zou slechts een uitstel van
executie beteekenen. De boot liep steeds nog
achteruit en de mijn schuurde daardoor langs
de wand van het voorschip en hier kwam
het einde
De heer Parlevliet houdt dan even op. Hij
kan zich niets meer herinneren, van wat er
toen gebeurd is
„Ik kwam met een smak op het dek te
recht, sprong weer op, rende naar achter en
sprong in zee. In nog geen dertig seconden
verdween de boot in de diepte, door de zui
ging alles meenemend, wat er in de buurt
lag. Van de veertien slaagden er vijf in, aan
de zuiging te ontkomen. Eerst moest je je al
zwemmende boven zien te houden. Na en
kele min ut kwamen reeds allerlei planken,
stukken hout, enz. naar de oppervlakte. Zoo
als gezegd, was ik op dek neergekomen. Naast
me waren de zware dekplanken neergevallen,
een ondeelbaar oogenblik na mij. Hoe bestaat
het, dat wij er met z'n vijven nog het leven
hebben afgebracht. Voor me lag de schipper.
Hij had groote moeite zich boven te houden.
Ik had al gauw een flink stuk hout te pak
ken, maar hij had niets. Tenslotte greep hij
In vertwijfeling een stroozak beet. Een stroo-
halm zou ik kunnen zeggen, meer waarde kon
je daar niet aan hechten, want stroozakken
zijn lek en ze kunnen weinig houden. De
schipper was een groote geluksvogel. Hij had
een bizondere stroozak te pakken. Een van
ens was pas bij de marine vandaan gekomen.
Hij sliep op een marinezak. Die zijn goed
dicht. Ook de schipper zag de dood voor oo-
gen. Wanhopig stak hij zijn armen omhoog,
de zak er onder en daar begon hij prachtig
te drijven. Wat was het geval. De zak deed
dienst als een ballon. Onder elke arm had hij
een pracht windzak
Een van ons raakte bij ons vandaan. Wij
voelden ons steeds ellendiger. Niet alleen was
het Novemberwater zeer koud, maar boven
dien hadden we allemaal verwondingen be
komen. Na een uur psa werden we door een
Scheveningsehe logger ontdekt. Alle vier kon
den we worden opgepikt door een scheeps-
boot. Dat gebeurde op ongeveer een mijl van
de plaats waar de ramp was geschied. Onze
schipper werd door een Vlaardingsche logger
gered. Groot was de rouw in Katwijk. Sommi
gen onzer omgekomen jongens waren ge
huwd. Noordwijk en Katwijk waren enkele
dagen tevoren door stranden en kort daarop
door het vergaan van een andere logger in
diepe rouw gedompeld en nu trof hen een
nieuwe ramp. Negen van de veertien opvaren
den kwamen om."
Dit kleine visscherswereldje herstelde zich
weer na enkele weken, het moest zich wel
herstellen, hoe zwaar de slag ook was geweest.
En de heer Parlevliet ging na vier weken
ook weer aan boord. Ook de schipper. Over
het geheel genomen leverde het aanmonste
ren van de bemanning geen groote moeilijk
heden op. Dit was o.a. het gevolg van de
aanlokkelijke gages. Behalve een flink loon
kreeg men twee pet. van de bruto besomming.
Bovendien werden dan nog de vele bizondere
soorten visch onder de bemanning verdeeld
en tenslotte ging ieder nog ïriet een vaatje
haring huistoe
Maar' dit alles neemt niet weg, dat we ons
petje afnemen voor de kranige zeelui, die zich
feitelijk door niets laten afschrikken.
De heer Parlevliet is een van hen. Zijn va
der had in Katwijk een reederij. Zijn zoon
moest leeren. Halverwege de studies op het
gymnasium veranderde die zoon van koers.
Hij moest en zou mee naar de zee, die hem
ook zeer trok, vaders wil was daartegen "niet
bestandTex. Crt.
