30e JAARGANG
ZATERDAG 7 OCTOBER 1939
No, 117
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
L. GOYARTS.
HIPPOLYTUSHOEF
ALS HET GEWETEN
SPREEKT.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
Ai I
BUREAU
ADVERTENTIëN:
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
UITGEVER
Blppolytushoef Wieringen
Van 1 5 regels
£0.50
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maandéii f 1.25.
CORN. J. BOSKER WIERINGEN
i
Telefoon Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f(U0
i
TANDHEELKUNDIGE
IEDEREN DINSDAG 10—2.30 UUR.
HOTEL CENTRAAL S. KAAN Pz.
MIDDENMEER
IEDEREN DINSDAG 3—5.30 UUR
HOTEL SMIT, (aparte ingang.)
GEHEEL GEBIT VANAF f 35.—.
VULLEN f 2.—, MET ZENUWBEH. f 3.50
TREKKEN f 1.—, MET VERDOOVING 1.50.
hoort te doen. Bij een massalen aanval
niet brandbommen, wanneer vele branden te-
gelijk zijn ontstaan, kan de brandweer nu
eenmaal niet overal tegelijk zijn.
Weest daarom paraat en treft uwe voorbe
reidingen
Bij de zelfbescherming is voorbereiding
meer dan het halve werk
Ned. Ver. voor Lucht
bescherming.
WAT IEDEREEN WETEN
MOET.
HOE MOETEN ZOLDERS, VLIERINGEN,
BOVENVERDIEPINGEN ER UIT ZIEN
Waarom moeten deze worden ontruimd of
althans grondig worden opgeruimd
Vooreerst omdat brandbommen omlaag
worden geworpen, en het bovenste gedeelte
van het huis dus het eerst getroffen zal wor
den.
Bovendien leert de ervaring van eiken dag
dat brand op zolder het gevaarlijkst is. In
dien de bom door het dak heen slaat, is het
waarschijnlijk dat deze op den zalder of bo
venverdieping terecht komt en daar blijft
branden.
Wat moet men dus doen
Men moet zorgen dat een brand, die door
welke oorzaken ook ontstaat, zoo min moge
lijk voedsel kan vinden. Daarom
1. Zolders, vlieringen, bovenverdiepingen
zoo mogelijk geheel ontruimen. Indien dit
niet mogelijk is, omdat men niet weet waar
men de daar bewaarde goederen zou moeten
laten of wel omdat op de bovenverdieping
woon- of slaapvertrekken in gebruik zijn,
grondig opruiming houden, d.w.z.
alle oude rommel, licht brandbare voorwer
pen, zooveel mogelijk verwijderen
kleine voorwerpen in kisten en koffers op
bergen
kisten en koffers, een eind van den muur,
midden in het vertrek opstellen, zoodat men
er om heen en overal goed bij kan komen.
Hoe ordelijker en overzichtelijker, hoe be
ter
2. Zolders, vlieringen en bovenverdiepin
gen zooveel mogelijk brandvrij maken. Lat
werkschotten vervangen door ijzergaas. Be
dekken van vloeren (juist in de verste hoe
ken tegen de wanden) met een gipslaag of
een mengstel van watergaas en krijtasbest-
papier tusschen twee lagen linoleum platen
van onbrandbaar materiaalhoutdeelen im-
pregneeren met geschikte brandwerende stof
fen.
3. Het blusehmateriaal voor de hand ge
reed zetten om snel te kunnen optreden en de
brandhaarden in de kiem te smoren.
Als een twijfelaar zou vragen of dit alles
wel effect heeft, kunnen wij antwoorden dat
elke brand in het klein begint, en als men
ei snel bij is, met eenvoudige middelen te
bestrijden is.
Bovendien kan men er niet op rekenen dat
de gemeentelijke brandweer het werk uit de
hand zal nemen, dat men zelf kan en b e-
SCHOENEN 25 a 30 PCT. DUURDER
FEUILLETON.
Historische roman.
20.)
Het toeval wilde, dat den student eene
plaats naast Jonkvrouw Ida aangewezen werd,
en ofschoon dit juist met zijne wensehen
strookte, gevoelde hij zich toch eenigszins
bedremmeld, toen hij zich in de nabijheid
van het voorwerp zijner liefde bevond, Hoe
wel anders onderhoudend en niet van geest
ontbloot, scheen zijne tong thans geboeid te
zijn en het denkvermogen hem te ontbreken.
Daarbij kwam nog, dat de weinige woorden,
die hij nu en dan sprak, aan de douairière
Van Harmeien alles behalve aangenaam sche
nen te zijn. De maaltijd was dus eenigszins
stijf en gedwongen, en hoewel de Overste de
glazen gestadig vulde, kon de wijn voor dit
maal geene vroolijke stemming onder de gas
ten opwekken. Nadat de maaltijd was afge-
loopen, verzocht de Barones aan haar neef,
haar op hare gewone namiddagwandeling te
vergezellen, en bleef Ida derhalve met de
beide jongelingen alleen.
Terwijl de douairière Van Harmelen, onder
den rechterarm Zaïde dragende en met den
linker op den arm rustende, dien de Overste
haar aanbood, statig de lanen van den tuin
des kasteels .doorwandelde, hield Walraven
het gesprek zooveel doenlijk gaande, maar
zich eensklaps herinnerde, dat hij vergeten
had, iets omtrent de paarden te belasten,
verliet hij het vertrek, Frans onder het heen
gaan toefluisterende „Nu is het tijd."
De schoone Ida zat voor het raam en hield
zich bezig met het borduren van een sjerp,
en terwijl haar rijk gelokt hoofd over haar
werk heengebogen was, keken hare schoone
oogen nu en dan door die lokken heen eens
naar den student, die als gedachteloos met
zijne handschoenen speelde.
Ook reparatie-prijzen stijgen.
Vrees voor abnormale prijsver
hooging ongegrond.
Het Bestuur van den Ned. Bond van
Schoenmakerspatroons en Schoenwin-
keliersvereenigingen schrijft
Het publiek heeft reeds kunnen be
merken, dat de prijzen van schoen- en
reparatie werk gestegen zijn. Uit vrees
dat ook thans de prijzen van het
schoenwerk even abnormaal zouden
stijgen als in de jaren 1914-1918, heeft
menigeen vele paren schoenen ge
kocht en in allerijl weinig of nooit ge
dragen schoenen laten reparëéren.
Deze vrees is van allen grond ontbloot
Dat de prijzen van het schoen- en re-
paratiewerk ook zouden oploopen was
te verwachten. De Nederlandsche
schoenindustrie is wel in staat om de
geheele hinnenlandsche behoefte te
dekken, doch het huidproduct van ei
gen bodem is te week van substantie
om tot zooileder verwerkt te worden,
zoodat de looiers voor dit artikel ge
heel op het buitenland zijn aangewe
zen. De Nederlandsche huid is wel bij
uitstek geschikt om verwerkt te wor
den tot eenige soorten overleder, za
delmakersleder en leder voor tasschen
fietsdekken en meubelbekleeding.
Zooals bekend, werden de kalfsvel
len voor de productie van overleder,
grootendeels uit Polen aangevoerd en
deze aanvoer staat thans geheel stil.
Ook de import van de overige vellen,
bestemd voor de fijnere soorten overle
der, is geheel ontwricht. Toen de oor
log uitbrak verkeerde de huidenmarkt
in een periode van dalende conjuctuur
en hielden Brabantsche looiers hun
voorraden zoo gering mogelijk, om als
de lederprijzen nog meer zouden da
len, niet al te groot verlies te lijden
terwijl bovendien kort daarvoor een
productiebeperking van leder was in
gevoerd. Als gevolg daarvan beschikte
de lederindustrie, toen begin Septem
ber de teerling geworpen werd, over
zeer geringe voorraden, die door mas-
sa-aankoopen van Defensie nog bedui
dend werden uitgeput. Was het hier
bij gebleven, dan zouden de prijzen
slechts weinig opgcloopen zijn, doch
ook het publiek reageerde met gi'ootere
aankoopen, waardoor de schoenma
kers en de schoen winkeliers belang
rijker orders moesten inzenden.
Het een met het ander deed de prij
„Inderdaad een fraai bewerkt stuk", zeide
Frans, het gesprek beginnende „als ik mij
niet bedrieg wordt het een sjerp."
„Ge hebt gelijk," gaf Jonkvrouw Ida ten
antwoord en ging weder ijverig met haar ar
beid voort.
„Gelukkig hij, voor wien deze sjerp, door
uwe schoone vingeren vervaardigd, bestemd
is zeide Frans met een zucht.
„Ik geloof echter, dat hij, die haar ontvan
gen zal, weinig of, liever gezegd, in het geheel
niet dit geluk gevoelt," zeide Jonkvrouw Ida
schalks lachende.
„Hoe is dat mogelijk riep de student ver
wonderd uit.
„Zeer mogelijk want deze sjerp is voor
mijn oom bestemd."
Frans zuchtte opnieuw en wandelde zwij
gend de kamer op en neer.
Hoe menigmaal had hij, als hij alleen op
zijn kamer zat, overlegd, wat hij tegen de
Jonkvrouw zou zeggen, zoodra er zich eene'
gunstige gelegenheid zou opdoen om haar te
spreken. En nu was deze vurig verlangde ge-
gelegenheid daar, nu bevond hij zich eindelijk
met haar, die hij zoo innig, zoo teeder bemin
de, alleen nu moest hij spreken, wilde hij
niet het schoonste geluk verzuimen of door
zijn vriend van lafheid beschuldigd worden.
„O, als ge eens wist," begon hij, zonder
Jonkvrouw Ida te durven aanzien, „als ge
eens wist, hoezeer ik naar het oogenblik, met
u alleen te zijn, verlangd hebt, ge zoudt mij
voorzeker een uwer blikken schenken, waarin
de hemel voor mij te lezen staat. Verschoon
mijne vermetelheid," ging hij als in één adem
voort, „ik weet, Wie ik ben en wie gij zijt, en
toch, hoewel ik de kloof ken, die er tusschen
u en mij bestaat, heb ik het gewaagd, mijne
oogen naar u op te slaan schrijf die verme
telheid niet toe aan eene onvergefelijke on
beschaamdheid uwe schoonheid, uwe hemel-
sche bevalligheid hebben mij dien moed ge
geven. Jonkvrouw Ida ik heb het durven
wagen, u te beminnen."
„Mijnheer riep het meisje verwonderd
uitdeze bekentenis overviel haarwant
zij had wel bemerkt, dat de student niet on
zen van het leder geleidelijk omhoog
loopen en op het oogenblik zijn de prijs
stijgingen van 30 tot 40 pCt. noodzake
lijk geworden. Niet te verwonderen is
het daarom, dat ook de schoenmaker
en de schoenwinkelier er toe over zijn
gegaan de prijzen van schoen- en repa-
ratiewei'k, zij het dan ook matig, te
verhoogen. De verhooging, welke wij
tot heden toe hebben w aargenomen,
houdt echter nog te weinig verband
met de inderdaad hooge prijzen van
grondstoffen.
PROVINCIAAL NIEUWS.
ONGEWILDE VERNIETIGING
De strakken wind heeft verschillen
de op zee drijvende dingen aan de wal
en in de Enkliuizer haven gejaagd. Zoo
dreven er in de haven Donderdag dui
zenden kleine snoekbaarsjes. Deze
vischjes zijn op zee door de palingkor-
ders in hun net opgevangen en aan
boord gehaald, tegelijk met de posjes,
het zoogenaamde nest. Aangezien on-
dermaatsche snoek niet mag worden
vervoerd, worden deze uit het nest ge
zocht en weer overhoord geworpen. De
vischjes zijn dan echter reeds dood of
hebben zoo geleden, dat ze spoedig
sterven en aan de oppervlakte gaan
drijven. Het is jammer, dat op deze
wijze zooveel kostelijke visch voor de
toekomst verloren gaat.
DE VARKENSPEST IN WIJDENES
In de gemeente Wijdenes is bij een
vijftal veehouders varkenspest gecon
stateerd.
DE HAVEN WAS TE KLEIN.
Woensdag was er buitengewone
drukte in de Enkhuizer haven. Een
zeer groot aantal tjalken, klippers en
andere schepen had met het oog op de
storm een vluchthaven gezocht. Dien
tengevolge was er spoedig geen plaats
meer over, aangezien er wegens de
hoogconjuctuur in de visscherij, toch
al een verdubbeld aantal botters ligt.
Zoodoende breidde de havenmeester
het visscherijbedrijf uit tot de „Witte
Vost" en de Veermanskade, waar ver
schillende visschers een ligplaats was
aangewezen. Dat vonden ze misschien
wel lastig, maar het ongerief werd
wel vergoed door de ruime vangsten
van die afgeloopen nacht. Er waren
duizenden ponden mooie snoekbaars
uit de netten gehaald en vele handen
vonden werk
REIST PER
W.A.C.O. - AUTOBUSDIENST,
DOOR GEHEEL WEST-FRIESLAND, NAAR
AMSTERDAM en DEN HELDER.
VLUG VEILIG VOORDELIG.
De storm zal de aanvoer nu wel on
derbreken.
VLEESCH EN VISCH!
Verschillende IJsselmeervisschers
vingen deze week in de snoekbaarsnet-
ten, behalve een flinke hoeveelheid
visch,, ook 'n aantal eenden, z.g. duik
eenden. Voor een zacht prijsje werd
deze vangst van de hand gedaan.
Voor wildbraad kan men dus ook al
op het Suud terecht
BINNENLANDSCH NIEUWS.
POOLSCHE VISSCHERS GEVLUCHT
Wilden niet in Frankrijk vechten
Eenige Poolsche visschers, die te
Vlissingen aan boord van Fransche
Rijn-sleepbooten vertoefden, welke bij
het uitbreken van den oorlog uit
Duitschland waren ontsnapt, zijn ge
vlucht, vermoedelijk naar Scheveilin
gen, waar zij vandaan kwamen. De
Polen, die te Dordrecht aan boord
van de Fransche sleepbooten waren
gekomen, voelen er blijkbaar niet voor,
bij aankomst in Frankrijk, in het
Poolsche leger te worden ingelijfd.
ONVOORZICHTIGE FIETSRIJDSTER
VEROORZAAKT DEN DOOD VAN
DRIE-JARIG MEISJE.
Door de onvoorzichtigheid van een
fietsrijdster heeft Donderdagmiddag
te Breda 'n gemeentelijke autobus een
meisje van 3 jaar, dat op het trottoir
in 'n kinderwagen zat, aangereden en
zoo zwaar gewond, dat het kind is
overleden.
De fietsrijdster kwam uit de Korte
Stallingstraat en stak vlak voor de
autobus de Ginnekenstraat over. De
bestuurder van de autobus moest - om
een aanrijding te voorkomen - naar
rechts uithalen, waarbij de autobus
het trottoir opreed. Daar wandelde
het dienstmeisje van den tandarts Van
Oirschot met zijn drie-jarig dochtertje
in den kinderwagen. Het wagentje
werd tegen 'n houten poort gedrukt,
waarbij het kind een schedelbreuk
opliep. Het kind is in het St. Ignatius-
ziekenhuis overleden.
Het dienstmeisje kwam er met eeni
ge onbeteekenende verwondingen af.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
AMERIKAANSCHE VLIEGTUIG
INDUSTRIE.
Men werkt in voorraad in af
wachting van'de wijziging der
neutraliteitswet. Omvang van
onuitgevoerde orders.
De met groote vertraging binnen
gekomen Amerikaansche bladen bevat
ten een bespreking van de situatie
van de Amerikaansche vliegtuig-in du
strie, waaruit wel blijkt hoe groot de
bedrijvigheid is in dezen tak van indu
strie.
Aan de Amerikaansche ondernemin
gen, die een belangrijk bedrag aan on-
uitgevoerde orders in hun hoeken lieh
ben, is verzocht de productie gestadig
voort te zetten, ondanks het leit, dat
üe verscheping van de machines aan
de oorlogvoerende landen op het oogen
blik verboden is. De vliegtuigen,moto
ren en propellers zullen worden opge
slagen in afwachting van de wijziging
van de neutraliteitswet.
Behalve nog te verwachten verdere
omvangrijke hestellingen uit Frankrijk
en Engeland, houdt men er in de indu
strie ook rekening mede, dat uit twee
andere bronnen nieuwe orders zullen
binnenkomen, namelijk van de niet
oorlogvoerende landen en ten tweede
van het Amerikaansche Departement
van Luchtverdediging.
Men overweegt, dat ook de neutrale
staten groote behoefte hebben aan
meer vliegtuigen uit een oogpunt van
zich voordoen om de capaciteit der
bescherming tegen het overvliegen
van vreemde vliegtuigen tijdens den
Europeeschen oorlogt te verhoogen.
Tot een van de meest be
langrijkste afnemers worden gerekend
de Scandinavische landen, Turkije en
Nederland en verder de Latijnsch-Ame-
rikaansche landen.
Wat de Amerikaansche luchtverde
diging betreft, verwacht men, dat in
jdeze zitting van het Congres voorzie
ningen zullen worden aangevraagd
lom het aantal machines op te voeren
j tot Jt reeds gemachtigde cijfer v. üOOÜ.
Het heet, dat tot nu toe slechts mid
delen waren verleend om het aantal
tol 5500 te doen stijgen. Dit zou dus
nieuwe bestellingen voor 500 nieuwe
vliegtuigen het eekenen. Een spoedige
'aflevering is bij de afwikkeling van
oorlogsbestellingen natuurlijk een es-
'sentieele factor. In dit verband wordt
er op gewezen, dat mochten de hinder
palen die de levering aan de oorlogvoe
rende landen in den weg staan, wor
den opgeheven, de noodzakelijkheid
komt de fabrieken uit te breiden.
TWEE HELDEN DER LUCHT
Minister Guy Lachambre heelt dezer
dagen twee Fransche piloten met de
militaire medaille onderscheiden. De
eerste is nog een jongeman, die tijdens
een der luchtgevechten boven het vij
andelijke grondgebied bemerkte, dar.
zijn toestel in brand geschoten was. Al
hoewel hij door een Duitsch vliegtuig
achtervolgd werd, wenschtte hij niet
van zijn parachute gebruik te maken,
zoolang hij zich nog boven Duitsch
terrein bevond. Hij vloog met zijn
brandende machine door en waagde
eerst den sprong, toen hij er zeker
van was, dat hij niet in handen van
den vijand zon vallen. De volgende
dag steeg hij weer in een ander vlieg
tuig op en nam revanche op zijn te
genstanders," door een Duitsch jacht-
verschillig omtrent haar gebleven was want
het oog van een minnend meisje ziet scher
per dan dat van een jongeling maar zij had
zich geenszins voorgesteld, dat hij het reeds
zoo spoedig zou wagen, haar met het geheim
zijner liefde bekend te maken.
„Mijnheer zeide zij dus, terwijl een he
vige blos haar aanminnig gelaat bedekte,
„Mijnheer wat geeft u het recht om zulk
een taal tegen mij te voeren
„Om Gods wil, lieve Jonkvrouw hoor mij
ean, alvorens mij te veroordeelen."
„Ik mag u niet langer aanhooren," riep Ida
uit en wilde zich verwijderen, maar de stu
dent hield haar tegen, viel voor haar op een
knie neder, en de oogen eerbiedig als tot een
heilige opheffende, ging hij voort
„Hoor mij aan, Jonkvrouw slechts weinige
oogenblikken dat is alles, wat ik van u ver
lang. Ik weet misschien beter, dan iemand
het mij zeggen kan, dat het mij niet geoor
loofd is, naar uwe hand te dingen maar de
weg tot den roem staat immers voor mij
epen Als rechtsgeleerde kan ik mij een
naam verwerven, die misschien eenmaal mij
ne burgerlijke afkomst zal kunnen doen ver
geten. O, niets zal mij te zwaar, niets te on
overkomelijk vallen, om mij bezit waardig te
maken verstoot mij dus niet, schenk mij
slechts eenige hoop o, zeg mij slechts, dat er
mogelijkheid bestaat, eenmaal door u bemind
te worden."
Hier zweeg de studentzijne oogen hingen,
als 't ware, biddende aan die der schoone
Ida, die met neergeslagen oogen, vochtige
wimpers en trillende hand den jongeling had
aangehoordmaar haar mond bleef geslo
ten geen enkel woord, zelfs geen enkele
ademtocht kwam er over de donzen lippen,
die slechts tot kussen schenen gevormd te
zijn. Zij voerde een geduchten strijd in haar
hart den strijd tusschen liefde en trots
want ja, ook zij beminde den jongeling, maar
zijne burgerlijke afkomst hield haar mond
gesloten, om ook tot hem te zeggen „Ik be
min u ook."
„Hebt ge mij geen enkel woord te antwoor
den. schoone Jonkvrouw Verwaardigt ge u
zelfs niet, een enkelen blik op mij te slaan
Ben ik dan zóó misdadig, omdat ik u be
min
„Mijnheer stamelde zij eindelijk, „als ge
eenmaal het doel, dat ge u voor oogen stelt,
bereikt zult hebben als ge eenmaal u zelf
mijner waardig achten zult, herhaal dan uw
aanzoek, en dan zal ik u antwoorden. Tot
zoolang
„Zal ik zwijgen," riep de student verheugd
uit, „God geve, dat het niet lang zijn moge
ik heb u dus niet beleedigd, Jonkvrouw ida
„FransMijnheer Tigchelaar
haastte het meisje zich te herroepen.
„Neen, noem mij, zooals ge mij zoo even
noemdetO, hoe schoon klonk mijn naam
mij in de ooren, toen deze onwillekeurig aan
uwe schoone lippen ontsnapte. Gij hebt mij
hoop gegeven, verijdel haar nietriep de
student uit, en voordat Ida hare handen te
rug kon trekken, drukte hij er éen branden
den kus op.
Op dit oogenblik werd de deur opengedaan
en trad Walraven het vertrek binnen haas
tig stond de student uit zijne knielende hou
ding op, en Ida boog zich weder over haar
borduurwerk heen.
„Ik dank u," fluisterde zij, „ge zult het niet
kunnen vinden," en zich lachende tot Walra
ven wendende, vervolgde zij „Inderdaad,
mijnheer de luitenantuw vriend kon u nog
menig lesje in de wellevendheid geven want
nauwelijks zeide ik hem, dat ik iets verloren
had, of hij beijverde zich, het te zoeken ge
zaagt hem hiermede nog onledig, toen ge bin-
nentradt."
Walraven hield zich, alsoof hij deze onwaar
heid geloofde, en zeide schertsend
Ik had neg al gedacht, viij wellevend U
zijn, Jonkvrouw Ida maar een krijgsman is
minder in de gelegenheid, zich in den omgang
met dames te oefenen, dan een student, die
dan toch meestal de afgod der schoone kun
ne is."
Ida bloosde. „Zou de luitenant," dacht zij,
„misschien vermoeden, wat er in zijne afwe
zigheid voorgevallen is
Een heer, door zijn knecht gevolgd, reed nu
het voorplein op, en op hetzelfde oogenblik
keerde ook de Overste met de douairière Van
Harmeien van hunne wandeling terug.
„Mijnheer Walraven riep de nieuw aan
gekomene uitterwijl hij met den Overste en
de Barones de kamer binnentrad, „mijnheer
V/alraven het verheugt mij, u hier te ont
moeten en gij, lieve Jonkvrouw wordt van
dag tot dag bevalliger ha en Mijnheer dé
studentVergeef mij, dat mij uw naam
ontgaan is." En Jonker Van Naaldwijk,
niemand anders dan hij was de nieuwe gast,
groette den zoon van den barbier, die zijn
groet met dezelfde koelheid beaantwoordde.
„Inderdaad, uwe komst herinnert mij aan
hetgeen morgen moet plaats hebben," zei de
Overste. „De dag van morgen namelijk is voor
de reigerjacht bepaald en ik noodig u, Wal
raven en uw vriend den student uit, daar
aan deel te nemen."
„Ik geloof, dat het niet gemakkelijk vallen
zal, aan deze uitnoodiging te voldoen," sprak
Van Naaldwijk, zich tot den student wen
dende „want zooeven zag ik uw paard op
stal staan, en bedrieg ik mij niet, dan is het
nog hetzelfde, dat ik eenmaal in Den Haag
heb aangetroffen. Misschien bezit het dier
wel verborgen deugden maar in allen ge
valle geloof ik toch, dat het voor de reiger-
jacht niet geschikt zal zijn."
„Ik zal Mijnheer Tigchelaar een van mijne
paarden leenen, Jonker Van Naaldwijk ge
behoeft u daarover niet te bekommeren,"
sprak de Overste, den Jonker met onverge
noegde blikken aanziende.
„En zal ook uwe zuster aan de jachtpartij
deelnemen vroeg de douairière Van Har-
melen.
(Wordt vervolgd.)
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zij per Courant.