30e JAARGANG
DINSDAG 28 NOVEMBER 1939
No. 139
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
Ut.
ALS HET GEWETEN
SPREEKT.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
BUREAU
ADVERTENTIëN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
UITGEVER:
Hlppoiytushoef Wielingen
Van 1 5 regels
10.50
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
Telefoon Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
per 3 maanden 1.25.
KRANTENPAPIER
VOOR NOG MEER DOELEINDEN
Het nut, dat wij van oude kranten
kunnen hebben, is zóó veelomvattend,
dat er telkens nog weer nieuwe ge
bruiksmogelijkheden naar voren ko
men. Zoo zijn oude kranten bijzonder
geschikt om er metalen gebruiksvoor
werpen, zooals schaatsen, tangen, po
ken, snijboonmolens, in te pakken, als
men die, nadat men ze heeft ingevet
om het roesten te voorkomen, tijdelijk
buiten gebruik stelt.
Krantenpapier is van groote waarde
bij de rattenbestrijding. Het verdient
aanbeveling om er bont en andere ar
tikelen, die tegen mot beschermd moet
worden, stevig in te pakken en dat
pak dan dicht te plakken met een reep
gegomd papier.
Bergt men de artikelen in doozen,
dan worden zij des te beter beschermd,
als men er eerst kranten over legt.
Ook de deksels van die doozen moe
ten op bovengenoemde manier dicht
geplakt worden.
De kranten moeten van tijd tot tijd
door andere vervangen worden, omdat
juist de lucht van den drukinkt, die
er dan .nog aanhangt, den motten on
aangenaam }is. Natuurlijk dienen de
op te bergen artikelen eerst ter dege
geklopt of geschuierd te worden. Dit
om eventueele eitjes van motten te ver
wij deren.
De kussentjes, die onder traploopers
worden gelegd om slijtage te voorko
men, kan men door een opgevouwen
krant vervangen, die dan tevens mot-
werend werkt.
Om dezelfde reden leggen we opge
vouwen kranten in de reten van be-
kleede meubels. Het papier van onze
couranten is voor al deze doielein-
den bijzonder geschikt, mede omdat
het zoo stevig is.
In het verpakken van glaswerk en
andere breekbare voorwerpen kan men
kranten uitstekend als opvullend mate
riaal gebruiken. Bij het aanmaken van
kachels kunnen ze, tot losse ballen ge
drukt, vuurmakers vervangen ook
voorkomt men het inwendige roesten
van kachels, haarden en kachelpijpen,
als die in het voorjaar worden opge
borgen, door ze op te vullen met kran
tenpapier.
Commissie tot Voorlichting van
op huish. gebied van de afdee-
ling Amsterdam der Nederl. Ver
eeniging van Huisvrouwen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
KOMT NEDERLAND
NIET IN OORLOG
Voorspellingen omtrent het
verloop van den oorlog.
Nederland zal buiten den oorlog blij
ven Aldus de voor het Nederlandsche
FEUILLETON.
helderziende mevrouw v.d. Bos-Theu-
nisssen te Utrecht, een dame, wier vi
sioenen wetenschappelijk worden ge
controleerd door dr. Tenhaeff, privaat
docent in de para-phychologie te
Utrecht.
Aan hem heeft ze ook onder verze
geld couvert haar voorspellingen
doen toekomen over het verloop van
den oorlog. Daarbij stelt ze voorop,
dat alles volstrekt niet onwrikbaar
vaststaat. Ze erkent, dat ze zich op
kleine onderdeelen wel eens heeft ver
gist, maar 't feit, dat ze niet schroomt
haar vermogens door de wetenschap
pelijke onderzoekers op dit speciaal
terrein te laten controleeren, sluit be
wust bedrog uit Sedert haar vijfde jaar
is zij helderziend. Zij krijgt haar visi
oenen bij stukjes en beetjes, die ze
als een legkaart in elkaar moet pas
sen om een beeld te krijgen. De oorlog,
die tha.ns begonnen is, heeft de mensch
heid aan zichzelf te wijten.
De voorspellingen
Omtrent de voorspellingen het vol
gende. Nederland zal buiten den oor
log blijven, al zal er af en toe wel eens
iets geschieden dat onze neutraliteit
in gevaar zou kunnen brengen. Verder
zal ons land natuurlijk den invloed
van de wereldgebeurtenissen op econo
misch terrein terdege gevoelen, maar
de mogelijkheid, dat we in een gewa
pend conflict worden betrokken, acht
Mw. v.d. Bos uitgesloten. Aan het eind
dezer maand, begin December, ont
staat opnieuw een critieke periode. Iloi
land zal overbevolkt raken met vluch
telingen en de voedselvoorziening
komt in het gedrang.
Het is niet gezegd, dat deze vluchte
lingen al binnenkort verwacht moeten
worden, maar over eenige maanden
zal dit zeker het geval zijn. Intusschen
zal de internationale spanning in de
wintermaanden toenemen en reeds
met Maart zal de wereld weten waar ze
aan toe is. De oorlog zal steeds inten
siever worden gevoerd en langzamer
hand zal bijna geen land er buiten kun
nen blijven. Het bolsjewisme zal meer
en meer veld winnen en zich over de
elieele aarde verspreiden. Groote
rampspoeden zullen de menschheid
treffen, revolutie zal volgen op revo
lutie, machtige rijken zullen onder den
voet worden geloopen en meer en meer
zal de hoofdstrijd zich naar het Oos-
te verplaatsen. Epidemieën zullen uit
breken met haar gevolgen. Men zal ook
in ons land geen water of welke andere
vloeistof kunnen gebruiken zonder
haar eerst te hebben gekookt. In het
Oosten zal ook de strijd worden be
slecht, maar het zal gaan ten koste
van enorme aantallen menschenle-
vens. Uiteindelijk zal er een toestand
van vrede heerschen, waarbij wel een
communistische staatsvorm zal wor
den gekozen, maar dan niet zooals we
het nu kennen, doch een communisme
in veredelden zin, waarbij ieder vrij zal
zijn zijn geloof te belijden.
Mw. v.d. Bos is niet bevreesd haar re
putatie met dergelijke voorspellingen
te schaden door zich zoo positief over
ons ongerept blijven in het conflict uit
te spreken, maar op dit punt kent ze
geen twijfel. Wel is ze de meening toe
gedaan, dat Nederland eerder door na
tuurrampen en epidemiën zal getroffen
w orden, maar in den oorlog zullen we
niet kome.n.
Aan dr. Tenhaeff heeft Mw. v.d. Bos
het uitbreken vao den oorlog in Sep
tember, in Maart j.1. voorspeld.
PROVINCIAAL NIEUWS.
MIJNEN BIJ TEXEL
Het monster bijtijds gedemonteerd
Toen Woensdagmorgen ongeveer zes
uur - het was nog pikdonker - een bot-
tervisscher de have.n verliet, ontdekte
hij plotseling in het midden van de
havenmond een mijn. Hij hield zooveel
mogelijk rechts, waardoor hij niet met
de mijn in aanraking kwam. Ooogen-
blikkelijk waarschuwde hij de mili
taire wachtpost, welks commandant
terstond de noodige maatregelen nam.
In de eerste plaats liet hij de marine
deskundigen op de hoogte stellen.
Daarop werden de rond de haven wo
nende Oudeschilders uit hu,n bed ge
trommeld. Het water in de mond was
wel zeer rustig maar je kon nooit we
ten Ook werden alle visschers en
schippers van in de haven liggende
schepen gewaarschuwd, terwijl de toe
gans wegen naar de haven werden afge
zet. Schipper J. Zuidewind evenwel
verliet toch de haven. De commandant
schreeuwde hem in het schemerdon
ker nog toe, dat hij niet mocht uitva
ren, maar vergeefs. Ook de sommatie
de motor terstond af te zetten, had
geen effect.Ze ging aan de recherkant
van de mijn de haven uit. Op dat
oogenblik lag deze nog ongeveer in hef'
midden, maar doordat het motorschip
deining veroorzaakte, belandde het
monster nog meer naar de kant van
de „helling." Op nauwelijks een meter
afstand van de houten beschoei-ing
bleef de mijn liggen. Ware de deining
sterker geweest ze zou tegen de pa
len zijn gebotst en de gevolgen zouden
VOOR ZAKEN OF FAMILIEBEZOEK
NAAR AMSTERDAM
WACO AUTOBUSDIENST is dan Uw aange
wezen vervoermiddel.
RETOUR WIERINGEN - AMSTERDAM
14 DAGEN GELDIG fl. 2.50.
Historische roman.
43.)
„Dat heb ik haar zelf al verscheidene ma
len gezegd," zeide Tigchelaar, „maar ge kent
Lena evengoed als ik, Baron en weet, dat
het wijf onverzettelijk is, als zij eenmaal een
besluit genomen heeft
„Een paar dukaten zullen haar wel van ge
voelen doen veranderen het wijf zal niet
dwaas genoeg zijn, te klappen zij zou daar
door zich zelf slechts aan de galg helpen,"
zei de Baron, alsof hij over eene zeer gewone
zaak sprak.
„En ik zeg u, dat zij wel zal klappen," zeide
Tigchelaar onvergenoegd, dat zijne woorden
een weinig indruk op den Baron maakten,
„en ik behoef u niet te zeggen, dat, indien zij
zulks doet, het even noodlottig voor u als
voor mij zou zijn."
„Ha, ha," zei de Baron, „denkt ge, dat men
aan de beschuldiging van eene nietswaardige
waardin tegen den Baron Van Reigenhorst
geloof zou slaan, te meer daar er geene be
wijzen voorhanden zijn
„Zij zou kunnen zeggen, dat gij het waart,
die haar geld gegeven hebt om de kroeg op
te zetten, en haar nog steeds met geld on
dersteunt, om sterken drank en wijn in te
slaan, en daarenboven kan de eigenaar van
de herberg getuigen, dat gij het zijt,*die steeds
de huur betaalt"
„Welnu, dat alles bewijst nog niets hoevele
lieden worden er gevonden, die weldoen aan
hunne gewezene dienstboden, en daarenbo
ven heeft het Hof tegenwoordig te veel met
het rechtsgeding van Cornelis De Witt te doen,
dan dat het veel acht zou slaan op de aan
klacht van een wijf uit een der achterbuur
ten van Den Haag een wijf, dat bovendien
In geen goeden naam staatwant wie kent
de dronken Lena niet
„O, hare bekeering, of hoe dat ook heeten
moge," riep Tigchelaar, „heeft niet weinig
opzien in de buurt, waarin zij woont, ge
maakt men prijs algemeen hare vroomheid
en beschouwt haar bijna als een heilige, ter
wijl de oude wijven, die 's avonds bij haar
komen om psalmen te zingen, niet nalaten,
hare vroomheid overal rond te bazuinen.
Daarenboven zal het rechtsgeding van Cor
nelis De Witt spoedig afgeloopen zijn, en er
is één bewijs voorhanden, dat maar al te
duidelijk de misdaad aan den dag zou kunnen
brengen."
„Ik wenschte, dat zij al lang begraven was,"
zei de Baron „maar weet ge geen middel,
Tigchelaar om haar te doen zwijgen, gij, die
den naam hebt, in alle zaken zoo slim te
zijn
„Ik ken wel één middel, dat haar voor eeu
wig het stilzwijgen zou opleggen," zeide Tig
chelaar, „dat haar beletten zou, het geheim
ooit te openbaren."
„En dat middel is vroeg de Baron.
Tigchelaar keek den Baron met een glim
lach aan, waarover deze verschrikt terug
deinsde en die elk antwoord overbodig maak
te. Het was een duivelenlach, de lach van
een boozen geest.
„Tigchelaar groote God, ge wilt toch
niet riep de Baron, „ge wilt toch niet
„Welnu, hegt gij den moed niet, dat woord
te uiten, Baron Lodewijk Van Reigenhorst-?"
riep Tigchelaar uit.
„Ge wilt toch niet met Lena handelen, zoo
als met haar zei de Baron op een bijna
onverstaanbaren toon.
„Weet ge een beter middel vroeg Tigche
laar koel.
„Neen, bij God, neen maar dat kan, dat
mag ik niet doen twee moorden op mijn ge
weten, dat is te veel
„Welnu, hebt gij den mo«?d niet, dat woord
Baron Ge moet kiezen, uw leven of het ha
re vóór zes en twintig jaren waart ge zoo
nauwgezet niet."
„Vóór zes en twintig jaren wist ik niet, wat
het was, een verontrust geweten te weten
vóór zes en twintig jaren kende ik nog geene
wroeging, wist ik nog niet, dat het bewustzijn,
een moordenaar te zijn, den mensch van alle
zielsrust berooft,. O, k^ndet ge mijn lijden,
het lijden van zes en twintig jaren, ge zoudt
li over mijne weigering niet verwonderen
alles, alles heb ik gedaan, om hier, hier in dit
verscheurde hart, weer rust en kalmte te er
langen, om die dreigende schim, die mij al-
tijd en overal vervolgt, te verwijderen. Ik
wierp mij immers in de armen van den wel
lust, ik deed immers alles om mij te bedwel
men, ik herschiep deze kamer in een para-
dijs van lust en bedwelming zoodra de nacht
daar was, die akelige, verschrikkelijke nacht,
ontstak mijn oude getrouwe Johan eene me
nigte kaarsen, zoodat dit vertrek als in een
zee van licht baadde want ik weet bij onder-
i vinding, dat het waar is, dat de misdadiger
niets erger schuwt dan de duisternis. Schil-
j derstukken, vroolijke of wellustige tafereelen
voorstellende, bedekten den wand, reukwerk
streelde de zinnen, en nooit zonk ik op mij-
j ne legerstede neder dan nadat de wijn mij
van mijne bewustheid beroofd had maar
dit alles baatte niet, toen zocht ik mijn troost
in den Bijbel, maar alles, alles tevergeefs,
Tigchelaar het is verschrikkelijk, zes en
twintig jaren te leven zonder rust, zonder
vrede in het hart
„En het is nog veel verschrikkelijker, aan
de galg te sterven," zeide Tigchelaar, „of ont
hoofd te worden want ge zijt een edelman,
dat maakt een onderscheid, de edellieden heb
ben in alles wat vooruit."
„Spot niet, Tigchelaar het is nu geen tijd
voor scherts," riep de Baron, terwijl er groo
te zweetdroppels op zijn voorhoofd parelden,
„het is waar, het is slechts een ellendig wijf,
maar toch een mensch, Tigchelaar, ik heb
geen moed tot den moord."
„Noem het toch geen moord, Baron ant
woordde de barbier van Piershil, „het is nood
dwang, anders nietzij wil u in het verderf
storten, het is noch om voordeel noch uit
j haat, maar om uw eigen leven te behouden,
dat ge het hare opoffert."
„Tigchelaar ik ben rijk," zei de Baron,
niet te overzien zijn geweest
De mijn, vermoedelijk uit het Molen
gat afkomstig, vertoonde vijf nog onbe
schadigde voelhoorns, twee van de on
der water liggende hoorns bleken de
fect geraakt. Aan de mijn sleepte nog
een stuk kabel van ongeveer 5 M.
lengte. Door de draaiende beweging
van de mijn zelf, waren er in de kabel
lussen gekomen, welke gemakkelijk
aan de beschoei-ing zouden kunnen
blijven haken gebeurt dit inderdaad,
dan gaat de mijn eveneens de lucht in.
Intusschen was schipper Z. heel
huids op Texelstroom gekomen. Twee
bottervisschers dachten zijn voorbeeld
te kunnen volgen, maar de comman
dant van de wacht trad toen wel zeer
drastisch op Hij loste revolverscho
ten in de lucht. De uitwerking was
van dien aard, dat ee.n van hen rechts
omkeert maakte, terwijl de -ander zijn
schuit aan de rechterkant van de ha-
venmind liet vastloopen, tenminste
dat was de bedoeling, maar hij had nog
zooveel vaart, dat de schuit - alleen
maar met zeil vermogen - onder de
kant langs verder schuurde. Zoo wist
hij onder het kantje langs naar buiten
te komen hierbij bestond er dus ge
ringe ka.ns in een gevaarlijke positie
te geraken.
Omstreeks kwart voor 7 kwam de
Commandant Troepen Texel ter plaatse
Hij stapte in een vlet en liet zich door
een soldaat naar de mijn roeien, om
hem vast te leggen. Juist, toen ze bij de
mijn waren gekomen, liep ook de race
boot uit Den Helder, met marine-des
kundigen aan boord, binnen. Ze gre
pen de mijn bij de hoorns, en daarop
werd het inschadelijk gemaakte mon
ster .naar binnen gesleept. Inmiddels
was de autobus met reizigers voor de
boot, die om half 8 moest vertrekken
bij de haven gearriveerd. Men keek wel
vreemd op, toen werd medegedeeld,
dat men bij de coupure aan de Schilder
weg moest uitstappen. Gelukkig heeft
men zijn geduld niet lang op de proef
moeten stellen, want ongeveer half 8
werd de mijn ip de helling getrokken.
Naar de commandant van de wacht
post verzekerde, zal de heer Z. voor
z.i. onverantwoordelijke daad moeten
hoeten.
Tenslotte wordt nog vernomen, dat
door een der visschers het denkbeeld
naar voren is gebracht, om de haven
mond des nachts door 'n net af te si ui
ten. In de wereldoorlog heeft men zoo
iets wel is waar niet gedaan, maar
toen is er ook nimmer een mijn in de
havenmond terecht gekomen. Het laat
zich aanzien, dat we, nu de winterstor
men aanstonds weer zullen losbreken
meer dan ons portie van deze gevaar
lijke sinjeurs zullen krijgen.
Tex. Crt.
MIJN SLAAT GAT IN
WADDEN-DIJK TEXEL
Een mijn werd in den vroegen Zon-
,bied haar mijn halve vermogen aan, koop
hare stilzwijgendheid voor de helft van alles,
wat ik bezit."
„Zij zou weigeren, het aan te nemen," gaf
Tigchelaar ten antwoord, „en gesteld eens.
dat zij het deed, dan zou zij nog in staat zijn,
het geld onder de armen uit te deelen de
vromen hebben dat wel meer gedaan, waar
om ik de vroomheid voor een soort van
krankzinnigheid houd, en over een paar
maanden zou het al weder hetzelfde zijn."
„Tigchelaar zei de Baron, na eenige
oogenblikken als bewusteloos voor zich uit te
hebben gestaard, „Tigchelaar ge hebt even
veel belang bij Lena's stilzwijgen als ik
zoudt gijen eensklaps hield hij stil,
als vreesde hij meer te zeggen.
„Zoudt gij dien moord op uw geweten wil
len laden, wildet ge mij vragen, niet waar,
Baron zeide Tigchelaar valsch lachende,
„maar gij hebt het meeste belang bij den
moord als Lena het geheim openbaarde,
zoudt gij gestraft worden, en ik zou zeker ge
nade erlangen uit hoofde van den belangrij
ken dienst, dien ik aan het Vaderland bewe
zen heb door den aanslag op het leven des
Prinsen te ontdekken. Denk echter niet, dat
ik vreesde, dat de uitdenwegruiming van het
oude wijf mijn geweten zou bezwaren in
geenen deele maar men moet voorzichtig
zijn, ik wil de daad niet alléén bedreven heb
ben, maar ik weiger geenszins mijne mede
plichtigheid ik zal u het vergif bezorgen,
maar gij moet het haar toendienen welnu,
wilt ge, Baron
Lodewijk Van Reigenhorst liep, de handen
wringende, door het vertrek en zeide eindelijk
met de stem der wanhoop
„Ja, het moetMaar hoe het aan te
leggen
„Niets is gemakkelijkerik zal mij naar
Lena begeven, haar zeggen, dat gij haar ont
boden hebt, en haar gelasten, door het klei
ne poortje binnen te treden. Ge biedt haar
een teug wijn aan, en die teug zal haar voor
altijd tot zwijgen brengen. Ik zal zorg dra
gen, dat het vergif eerst een uur na het ge
bruik zijne werking doet."
•niet ver van den dijk ontdekt. Er
stond een vliegende storm en de wind
was schuin op den dijk, waardoor de
mijn met veel vaart op den dijk kwam
aandrijven. De man zette het op een
loopen en was reeds ver genoeg uit de
buurt, toen er een zware ontploffing
volgde. Een vele meters hooge vuur
zuil schoot de lucht in.
Enkele seconden te voren was een
tilbury met kerkgangers gepasseerd.
Het voertuig bevond zich op nog geen
honderd meter afstand, toen de mijn
ontplofte. Het mag een wonder heeten,
dat geen der inzittenden van het wa
gentje gewond werd. Wel waren ze,
vooral de kleinsten van hen, zeer ge
schrokken. ITet makke paard liep door
en toen kort na den nog dikke rook
wolken over den dijk dreven, bleef
het dier staan.
Oogenblikkelijk werd de opzichter
van het Waterschap, de heer J. v.d.
Pijl, gewaarschuwd. Het water was
evenwel juist op zijn hoogst, zoodat
men .niets kon uitvoeren.
EEN GROOT GAT
Het gat bleek een oppervlakte van
zeventig vierkante meter te hebben.
Aan den voet van den dijk werd in
het strand een gat geslagen van ander-
halven meter diep. Door den sterken
stroom was dit na enkele ure.n even
wel weer vrijwel dicht. Drie stukken
van den betonkraag, die elk ongeveer
3000 Kg. wegen, werden door de exploi
sie ontzet. Een was er tien cm. om
hoog gewrongen, terwijl de andere
naar beneden waren gedrukt.
Van het tot fundament dienende
rijswerk werde-n flarden over den dijk
heen het land in geworpen. Daar kwa
men ook stukken hout terecht.
Bij het vallen van het water werd
mot het voorloopige herstel van den
dijk begonnen. Tien militairen maak
ten zich bij het dichtmaken van het
gat verdienstelijk. Men legde een zeil
en daarop een aantal steenen.
In het dorp Oudeschild werden zeer
veel ruiten vernield. Van één perceel
werd zelfs het geheele venster naar
binnen gedrukt. De op enkele kilome
ters afstand loopende telefoondraden
van de Jeugdherberg knapten af.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
SPECIALE VERLOFREGELING
VOOR DE A.S. FEESTDAGEN
Ten einde de gemobiliseerde militai
ren gedurende de komende feestdagen
zooveel mogelijk in de gelegenheid te
stellen een of twee van die dagen
thuis door te brengen, heeft de Minis
ter van Defensie voor de maand Decem
ber een aparte verlofregeling ontwor
pen. De voor periodiek verlof in aan
merking komende militairen zullen
„En wanneer zal zij komen vroeg de
Baron.
„Ik heb eens ergens gelezen, waar weet ik
niet," zei de barbier van Piershil, „wat ge
doet, doe het haastig," en deze raad moet hier
opgevolgd worden want bedenk, dat elk
oogenblik van haar leven, noodlottig voor het
onze zijn kan."
„Dat zij dan morgen kome tegen vier
uren," zei de Baron met eene bevende stem.
„Zeer goed," en een horloge te voorschijn
halende, zeide Tigchelaar „Thans is het zes
uur morgen om dezen tijd heeft Lena, de
waardin uit „Het Brandewijnvat, opgehouden
te leven."
Terwijl dit op het kasteel voorviel, wandel
den Frans en Walraven arm in arm door de
straten van 's-Gravenhage.
„Thans is zij onherroepelijk voor mij ver
loren," sprak Frans. „Arme Ida
„Ida zal de uwe zijn, Jonker zeide eene
stem achter hem, en omziende zag hij Lena
staan.
„Ik lieg niet," zeide Lena, „kom morgen
middag om vier uur op Valkenstein, en ge
zult zien, dat ik de waarheid spreek."
Verwonderd staarde Frans Tigchelaar Lena
aan.
„Zweer mij," zeide zij, „zweer mij, dat ge
morgen om vier uur op Valkenstein zult zijn,"
zeide zij nogmaals.
„Zult ge komen, Jonker
„Maar ik begrijp niet
„O, nu kan, nu mag ik u nog niets zeggen,
maar om Gods wil, om uws zelfs wille, bid ik
u, te komen."
„Welnu," zeide Frans, „morgenmiddag om
vier uur zal ik mij op Valkenstein bevinden."
(Wordt vervolgt.)
IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR
EENMAAL BETALEN
Wieringermeerbode.
Wieringer Courant.
De Polderbode.
Zij per Courant. 3