30e JAARGANG DINSDAG 28 NOVEMBER 1939 No. 139 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN Ut. ALS HET GEWETEN SPREEKT. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN BUREAU ADVERTENTIëN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG UITGEVER: Hlppoiytushoef Wielingen Van 1 5 regels 10.50 ABONNEMENTSPRIJS CORN. J. BOSKER WIERINGEN. Telefoon Intercomm. No. 19. Iedere regel meer f 0.10 per 3 maanden 1.25. KRANTENPAPIER VOOR NOG MEER DOELEINDEN Het nut, dat wij van oude kranten kunnen hebben, is zóó veelomvattend, dat er telkens nog weer nieuwe ge bruiksmogelijkheden naar voren ko men. Zoo zijn oude kranten bijzonder geschikt om er metalen gebruiksvoor werpen, zooals schaatsen, tangen, po ken, snijboonmolens, in te pakken, als men die, nadat men ze heeft ingevet om het roesten te voorkomen, tijdelijk buiten gebruik stelt. Krantenpapier is van groote waarde bij de rattenbestrijding. Het verdient aanbeveling om er bont en andere ar tikelen, die tegen mot beschermd moet worden, stevig in te pakken en dat pak dan dicht te plakken met een reep gegomd papier. Bergt men de artikelen in doozen, dan worden zij des te beter beschermd, als men er eerst kranten over legt. Ook de deksels van die doozen moe ten op bovengenoemde manier dicht geplakt worden. De kranten moeten van tijd tot tijd door andere vervangen worden, omdat juist de lucht van den drukinkt, die er dan .nog aanhangt, den motten on aangenaam }is. Natuurlijk dienen de op te bergen artikelen eerst ter dege geklopt of geschuierd te worden. Dit om eventueele eitjes van motten te ver wij deren. De kussentjes, die onder traploopers worden gelegd om slijtage te voorko men, kan men door een opgevouwen krant vervangen, die dan tevens mot- werend werkt. Om dezelfde reden leggen we opge vouwen kranten in de reten van be- kleede meubels. Het papier van onze couranten is voor al deze doielein- den bijzonder geschikt, mede omdat het zoo stevig is. In het verpakken van glaswerk en andere breekbare voorwerpen kan men kranten uitstekend als opvullend mate riaal gebruiken. Bij het aanmaken van kachels kunnen ze, tot losse ballen ge drukt, vuurmakers vervangen ook voorkomt men het inwendige roesten van kachels, haarden en kachelpijpen, als die in het voorjaar worden opge borgen, door ze op te vullen met kran tenpapier. Commissie tot Voorlichting van op huish. gebied van de afdee- ling Amsterdam der Nederl. Ver eeniging van Huisvrouwen. BINNENLANDSCH NIEUWS. KOMT NEDERLAND NIET IN OORLOG Voorspellingen omtrent het verloop van den oorlog. Nederland zal buiten den oorlog blij ven Aldus de voor het Nederlandsche FEUILLETON. helderziende mevrouw v.d. Bos-Theu- nisssen te Utrecht, een dame, wier vi sioenen wetenschappelijk worden ge controleerd door dr. Tenhaeff, privaat docent in de para-phychologie te Utrecht. Aan hem heeft ze ook onder verze geld couvert haar voorspellingen doen toekomen over het verloop van den oorlog. Daarbij stelt ze voorop, dat alles volstrekt niet onwrikbaar vaststaat. Ze erkent, dat ze zich op kleine onderdeelen wel eens heeft ver gist, maar 't feit, dat ze niet schroomt haar vermogens door de wetenschap pelijke onderzoekers op dit speciaal terrein te laten controleeren, sluit be wust bedrog uit Sedert haar vijfde jaar is zij helderziend. Zij krijgt haar visi oenen bij stukjes en beetjes, die ze als een legkaart in elkaar moet pas sen om een beeld te krijgen. De oorlog, die tha.ns begonnen is, heeft de mensch heid aan zichzelf te wijten. De voorspellingen Omtrent de voorspellingen het vol gende. Nederland zal buiten den oor log blijven, al zal er af en toe wel eens iets geschieden dat onze neutraliteit in gevaar zou kunnen brengen. Verder zal ons land natuurlijk den invloed van de wereldgebeurtenissen op econo misch terrein terdege gevoelen, maar de mogelijkheid, dat we in een gewa pend conflict worden betrokken, acht Mw. v.d. Bos uitgesloten. Aan het eind dezer maand, begin December, ont staat opnieuw een critieke periode. Iloi land zal overbevolkt raken met vluch telingen en de voedselvoorziening komt in het gedrang. Het is niet gezegd, dat deze vluchte lingen al binnenkort verwacht moeten worden, maar over eenige maanden zal dit zeker het geval zijn. Intusschen zal de internationale spanning in de wintermaanden toenemen en reeds met Maart zal de wereld weten waar ze aan toe is. De oorlog zal steeds inten siever worden gevoerd en langzamer hand zal bijna geen land er buiten kun nen blijven. Het bolsjewisme zal meer en meer veld winnen en zich over de elieele aarde verspreiden. Groote rampspoeden zullen de menschheid treffen, revolutie zal volgen op revo lutie, machtige rijken zullen onder den voet worden geloopen en meer en meer zal de hoofdstrijd zich naar het Oos- te verplaatsen. Epidemieën zullen uit breken met haar gevolgen. Men zal ook in ons land geen water of welke andere vloeistof kunnen gebruiken zonder haar eerst te hebben gekookt. In het Oosten zal ook de strijd worden be slecht, maar het zal gaan ten koste van enorme aantallen menschenle- vens. Uiteindelijk zal er een toestand van vrede heerschen, waarbij wel een communistische staatsvorm zal wor den gekozen, maar dan niet zooals we het nu kennen, doch een communisme in veredelden zin, waarbij ieder vrij zal zijn zijn geloof te belijden. Mw. v.d. Bos is niet bevreesd haar re putatie met dergelijke voorspellingen te schaden door zich zoo positief over ons ongerept blijven in het conflict uit te spreken, maar op dit punt kent ze geen twijfel. Wel is ze de meening toe gedaan, dat Nederland eerder door na tuurrampen en epidemiën zal getroffen w orden, maar in den oorlog zullen we niet kome.n. Aan dr. Tenhaeff heeft Mw. v.d. Bos het uitbreken vao den oorlog in Sep tember, in Maart j.1. voorspeld. PROVINCIAAL NIEUWS. MIJNEN BIJ TEXEL Het monster bijtijds gedemonteerd Toen Woensdagmorgen ongeveer zes uur - het was nog pikdonker - een bot- tervisscher de have.n verliet, ontdekte hij plotseling in het midden van de havenmond een mijn. Hij hield zooveel mogelijk rechts, waardoor hij niet met de mijn in aanraking kwam. Ooogen- blikkelijk waarschuwde hij de mili taire wachtpost, welks commandant terstond de noodige maatregelen nam. In de eerste plaats liet hij de marine deskundigen op de hoogte stellen. Daarop werden de rond de haven wo nende Oudeschilders uit hu,n bed ge trommeld. Het water in de mond was wel zeer rustig maar je kon nooit we ten Ook werden alle visschers en schippers van in de haven liggende schepen gewaarschuwd, terwijl de toe gans wegen naar de haven werden afge zet. Schipper J. Zuidewind evenwel verliet toch de haven. De commandant schreeuwde hem in het schemerdon ker nog toe, dat hij niet mocht uitva ren, maar vergeefs. Ook de sommatie de motor terstond af te zetten, had geen effect.Ze ging aan de recherkant van de mijn de haven uit. Op dat oogenblik lag deze nog ongeveer in hef' midden, maar doordat het motorschip deining veroorzaakte, belandde het monster nog meer naar de kant van de „helling." Op nauwelijks een meter afstand van de houten beschoei-ing bleef de mijn liggen. Ware de deining sterker geweest ze zou tegen de pa len zijn gebotst en de gevolgen zouden VOOR ZAKEN OF FAMILIEBEZOEK NAAR AMSTERDAM WACO AUTOBUSDIENST is dan Uw aange wezen vervoermiddel. RETOUR WIERINGEN - AMSTERDAM 14 DAGEN GELDIG fl. 2.50. Historische roman. 43.) „Dat heb ik haar zelf al verscheidene ma len gezegd," zeide Tigchelaar, „maar ge kent Lena evengoed als ik, Baron en weet, dat het wijf onverzettelijk is, als zij eenmaal een besluit genomen heeft „Een paar dukaten zullen haar wel van ge voelen doen veranderen het wijf zal niet dwaas genoeg zijn, te klappen zij zou daar door zich zelf slechts aan de galg helpen," zei de Baron, alsof hij over eene zeer gewone zaak sprak. „En ik zeg u, dat zij wel zal klappen," zeide Tigchelaar onvergenoegd, dat zijne woorden een weinig indruk op den Baron maakten, „en ik behoef u niet te zeggen, dat, indien zij zulks doet, het even noodlottig voor u als voor mij zou zijn." „Ha, ha," zei de Baron, „denkt ge, dat men aan de beschuldiging van eene nietswaardige waardin tegen den Baron Van Reigenhorst geloof zou slaan, te meer daar er geene be wijzen voorhanden zijn „Zij zou kunnen zeggen, dat gij het waart, die haar geld gegeven hebt om de kroeg op te zetten, en haar nog steeds met geld on dersteunt, om sterken drank en wijn in te slaan, en daarenboven kan de eigenaar van de herberg getuigen, dat gij het zijt,*die steeds de huur betaalt" „Welnu, dat alles bewijst nog niets hoevele lieden worden er gevonden, die weldoen aan hunne gewezene dienstboden, en daarenbo ven heeft het Hof tegenwoordig te veel met het rechtsgeding van Cornelis De Witt te doen, dan dat het veel acht zou slaan op de aan klacht van een wijf uit een der achterbuur ten van Den Haag een wijf, dat bovendien In geen goeden naam staatwant wie kent de dronken Lena niet „O, hare bekeering, of hoe dat ook heeten moge," riep Tigchelaar, „heeft niet weinig opzien in de buurt, waarin zij woont, ge maakt men prijs algemeen hare vroomheid en beschouwt haar bijna als een heilige, ter wijl de oude wijven, die 's avonds bij haar komen om psalmen te zingen, niet nalaten, hare vroomheid overal rond te bazuinen. Daarenboven zal het rechtsgeding van Cor nelis De Witt spoedig afgeloopen zijn, en er is één bewijs voorhanden, dat maar al te duidelijk de misdaad aan den dag zou kunnen brengen." „Ik wenschte, dat zij al lang begraven was," zei de Baron „maar weet ge geen middel, Tigchelaar om haar te doen zwijgen, gij, die den naam hebt, in alle zaken zoo slim te zijn „Ik ken wel één middel, dat haar voor eeu wig het stilzwijgen zou opleggen," zeide Tig chelaar, „dat haar beletten zou, het geheim ooit te openbaren." „En dat middel is vroeg de Baron. Tigchelaar keek den Baron met een glim lach aan, waarover deze verschrikt terug deinsde en die elk antwoord overbodig maak te. Het was een duivelenlach, de lach van een boozen geest. „Tigchelaar groote God, ge wilt toch niet riep de Baron, „ge wilt toch niet „Welnu, hegt gij den moed niet, dat woord te uiten, Baron Lodewijk Van Reigenhorst-?" riep Tigchelaar uit. „Ge wilt toch niet met Lena handelen, zoo als met haar zei de Baron op een bijna onverstaanbaren toon. „Weet ge een beter middel vroeg Tigche laar koel. „Neen, bij God, neen maar dat kan, dat mag ik niet doen twee moorden op mijn ge weten, dat is te veel „Welnu, hebt gij den mo«?d niet, dat woord Baron Ge moet kiezen, uw leven of het ha re vóór zes en twintig jaren waart ge zoo nauwgezet niet." „Vóór zes en twintig jaren wist ik niet, wat het was, een verontrust geweten te weten vóór zes en twintig jaren kende ik nog geene wroeging, wist ik nog niet, dat het bewustzijn, een moordenaar te zijn, den mensch van alle zielsrust berooft,. O, k^ndet ge mijn lijden, het lijden van zes en twintig jaren, ge zoudt li over mijne weigering niet verwonderen alles, alles heb ik gedaan, om hier, hier in dit verscheurde hart, weer rust en kalmte te er langen, om die dreigende schim, die mij al- tijd en overal vervolgt, te verwijderen. Ik wierp mij immers in de armen van den wel lust, ik deed immers alles om mij te bedwel men, ik herschiep deze kamer in een para- dijs van lust en bedwelming zoodra de nacht daar was, die akelige, verschrikkelijke nacht, ontstak mijn oude getrouwe Johan eene me nigte kaarsen, zoodat dit vertrek als in een zee van licht baadde want ik weet bij onder- i vinding, dat het waar is, dat de misdadiger niets erger schuwt dan de duisternis. Schil- j derstukken, vroolijke of wellustige tafereelen voorstellende, bedekten den wand, reukwerk streelde de zinnen, en nooit zonk ik op mij- j ne legerstede neder dan nadat de wijn mij van mijne bewustheid beroofd had maar dit alles baatte niet, toen zocht ik mijn troost in den Bijbel, maar alles, alles tevergeefs, Tigchelaar het is verschrikkelijk, zes en twintig jaren te leven zonder rust, zonder vrede in het hart „En het is nog veel verschrikkelijker, aan de galg te sterven," zeide Tigchelaar, „of ont hoofd te worden want ge zijt een edelman, dat maakt een onderscheid, de edellieden heb ben in alles wat vooruit." „Spot niet, Tigchelaar het is nu geen tijd voor scherts," riep de Baron, terwijl er groo te zweetdroppels op zijn voorhoofd parelden, „het is waar, het is slechts een ellendig wijf, maar toch een mensch, Tigchelaar, ik heb geen moed tot den moord." „Noem het toch geen moord, Baron ant woordde de barbier van Piershil, „het is nood dwang, anders nietzij wil u in het verderf storten, het is noch om voordeel noch uit j haat, maar om uw eigen leven te behouden, dat ge het hare opoffert." „Tigchelaar ik ben rijk," zei de Baron, niet te overzien zijn geweest De mijn, vermoedelijk uit het Molen gat afkomstig, vertoonde vijf nog onbe schadigde voelhoorns, twee van de on der water liggende hoorns bleken de fect geraakt. Aan de mijn sleepte nog een stuk kabel van ongeveer 5 M. lengte. Door de draaiende beweging van de mijn zelf, waren er in de kabel lussen gekomen, welke gemakkelijk aan de beschoei-ing zouden kunnen blijven haken gebeurt dit inderdaad, dan gaat de mijn eveneens de lucht in. Intusschen was schipper Z. heel huids op Texelstroom gekomen. Twee bottervisschers dachten zijn voorbeeld te kunnen volgen, maar de comman dant van de wacht trad toen wel zeer drastisch op Hij loste revolverscho ten in de lucht. De uitwerking was van dien aard, dat ee.n van hen rechts omkeert maakte, terwijl de -ander zijn schuit aan de rechterkant van de ha- venmind liet vastloopen, tenminste dat was de bedoeling, maar hij had nog zooveel vaart, dat de schuit - alleen maar met zeil vermogen - onder de kant langs verder schuurde. Zoo wist hij onder het kantje langs naar buiten te komen hierbij bestond er dus ge ringe ka.ns in een gevaarlijke positie te geraken. Omstreeks kwart voor 7 kwam de Commandant Troepen Texel ter plaatse Hij stapte in een vlet en liet zich door een soldaat naar de mijn roeien, om hem vast te leggen. Juist, toen ze bij de mijn waren gekomen, liep ook de race boot uit Den Helder, met marine-des kundigen aan boord, binnen. Ze gre pen de mijn bij de hoorns, en daarop werd het inschadelijk gemaakte mon ster .naar binnen gesleept. Inmiddels was de autobus met reizigers voor de boot, die om half 8 moest vertrekken bij de haven gearriveerd. Men keek wel vreemd op, toen werd medegedeeld, dat men bij de coupure aan de Schilder weg moest uitstappen. Gelukkig heeft men zijn geduld niet lang op de proef moeten stellen, want ongeveer half 8 werd de mijn ip de helling getrokken. Naar de commandant van de wacht post verzekerde, zal de heer Z. voor z.i. onverantwoordelijke daad moeten hoeten. Tenslotte wordt nog vernomen, dat door een der visschers het denkbeeld naar voren is gebracht, om de haven mond des nachts door 'n net af te si ui ten. In de wereldoorlog heeft men zoo iets wel is waar niet gedaan, maar toen is er ook nimmer een mijn in de havenmond terecht gekomen. Het laat zich aanzien, dat we, nu de winterstor men aanstonds weer zullen losbreken meer dan ons portie van deze gevaar lijke sinjeurs zullen krijgen. Tex. Crt. MIJN SLAAT GAT IN WADDEN-DIJK TEXEL Een mijn werd in den vroegen Zon- ,bied haar mijn halve vermogen aan, koop hare stilzwijgendheid voor de helft van alles, wat ik bezit." „Zij zou weigeren, het aan te nemen," gaf Tigchelaar ten antwoord, „en gesteld eens. dat zij het deed, dan zou zij nog in staat zijn, het geld onder de armen uit te deelen de vromen hebben dat wel meer gedaan, waar om ik de vroomheid voor een soort van krankzinnigheid houd, en over een paar maanden zou het al weder hetzelfde zijn." „Tigchelaar zei de Baron, na eenige oogenblikken als bewusteloos voor zich uit te hebben gestaard, „Tigchelaar ge hebt even veel belang bij Lena's stilzwijgen als ik zoudt gijen eensklaps hield hij stil, als vreesde hij meer te zeggen. „Zoudt gij dien moord op uw geweten wil len laden, wildet ge mij vragen, niet waar, Baron zeide Tigchelaar valsch lachende, „maar gij hebt het meeste belang bij den moord als Lena het geheim openbaarde, zoudt gij gestraft worden, en ik zou zeker ge nade erlangen uit hoofde van den belangrij ken dienst, dien ik aan het Vaderland bewe zen heb door den aanslag op het leven des Prinsen te ontdekken. Denk echter niet, dat ik vreesde, dat de uitdenwegruiming van het oude wijf mijn geweten zou bezwaren in geenen deele maar men moet voorzichtig zijn, ik wil de daad niet alléén bedreven heb ben, maar ik weiger geenszins mijne mede plichtigheid ik zal u het vergif bezorgen, maar gij moet het haar toendienen welnu, wilt ge, Baron Lodewijk Van Reigenhorst liep, de handen wringende, door het vertrek en zeide eindelijk met de stem der wanhoop „Ja, het moetMaar hoe het aan te leggen „Niets is gemakkelijkerik zal mij naar Lena begeven, haar zeggen, dat gij haar ont boden hebt, en haar gelasten, door het klei ne poortje binnen te treden. Ge biedt haar een teug wijn aan, en die teug zal haar voor altijd tot zwijgen brengen. Ik zal zorg dra gen, dat het vergif eerst een uur na het ge bruik zijne werking doet." •niet ver van den dijk ontdekt. Er stond een vliegende storm en de wind was schuin op den dijk, waardoor de mijn met veel vaart op den dijk kwam aandrijven. De man zette het op een loopen en was reeds ver genoeg uit de buurt, toen er een zware ontploffing volgde. Een vele meters hooge vuur zuil schoot de lucht in. Enkele seconden te voren was een tilbury met kerkgangers gepasseerd. Het voertuig bevond zich op nog geen honderd meter afstand, toen de mijn ontplofte. Het mag een wonder heeten, dat geen der inzittenden van het wa gentje gewond werd. Wel waren ze, vooral de kleinsten van hen, zeer ge schrokken. ITet makke paard liep door en toen kort na den nog dikke rook wolken over den dijk dreven, bleef het dier staan. Oogenblikkelijk werd de opzichter van het Waterschap, de heer J. v.d. Pijl, gewaarschuwd. Het water was evenwel juist op zijn hoogst, zoodat men .niets kon uitvoeren. EEN GROOT GAT Het gat bleek een oppervlakte van zeventig vierkante meter te hebben. Aan den voet van den dijk werd in het strand een gat geslagen van ander- halven meter diep. Door den sterken stroom was dit na enkele ure.n even wel weer vrijwel dicht. Drie stukken van den betonkraag, die elk ongeveer 3000 Kg. wegen, werden door de exploi sie ontzet. Een was er tien cm. om hoog gewrongen, terwijl de andere naar beneden waren gedrukt. Van het tot fundament dienende rijswerk werde-n flarden over den dijk heen het land in geworpen. Daar kwa men ook stukken hout terecht. Bij het vallen van het water werd mot het voorloopige herstel van den dijk begonnen. Tien militairen maak ten zich bij het dichtmaken van het gat verdienstelijk. Men legde een zeil en daarop een aantal steenen. In het dorp Oudeschild werden zeer veel ruiten vernield. Van één perceel werd zelfs het geheele venster naar binnen gedrukt. De op enkele kilome ters afstand loopende telefoondraden van de Jeugdherberg knapten af. BINNENLANDSCH NIEUWS. SPECIALE VERLOFREGELING VOOR DE A.S. FEESTDAGEN Ten einde de gemobiliseerde militai ren gedurende de komende feestdagen zooveel mogelijk in de gelegenheid te stellen een of twee van die dagen thuis door te brengen, heeft de Minis ter van Defensie voor de maand Decem ber een aparte verlofregeling ontwor pen. De voor periodiek verlof in aan merking komende militairen zullen „En wanneer zal zij komen vroeg de Baron. „Ik heb eens ergens gelezen, waar weet ik niet," zei de barbier van Piershil, „wat ge doet, doe het haastig," en deze raad moet hier opgevolgd worden want bedenk, dat elk oogenblik van haar leven, noodlottig voor het onze zijn kan." „Dat zij dan morgen kome tegen vier uren," zei de Baron met eene bevende stem. „Zeer goed," en een horloge te voorschijn halende, zeide Tigchelaar „Thans is het zes uur morgen om dezen tijd heeft Lena, de waardin uit „Het Brandewijnvat, opgehouden te leven." Terwijl dit op het kasteel voorviel, wandel den Frans en Walraven arm in arm door de straten van 's-Gravenhage. „Thans is zij onherroepelijk voor mij ver loren," sprak Frans. „Arme Ida „Ida zal de uwe zijn, Jonker zeide eene stem achter hem, en omziende zag hij Lena staan. „Ik lieg niet," zeide Lena, „kom morgen middag om vier uur op Valkenstein, en ge zult zien, dat ik de waarheid spreek." Verwonderd staarde Frans Tigchelaar Lena aan. „Zweer mij," zeide zij, „zweer mij, dat ge morgen om vier uur op Valkenstein zult zijn," zeide zij nogmaals. „Zult ge komen, Jonker „Maar ik begrijp niet „O, nu kan, nu mag ik u nog niets zeggen, maar om Gods wil, om uws zelfs wille, bid ik u, te komen." „Welnu," zeide Frans, „morgenmiddag om vier uur zal ik mij op Valkenstein bevinden." (Wordt vervolgt.) IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringermeerbode. Wieringer Courant. De Polderbode. Zij per Courant. 3

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1939 | | pagina 1